#plakete

[zanimljivaekonomija]

Zadužbina Ilije Milosavljevića Kolarca obeležila 144 godine postojanja i slavu Svetog arhangela Mihaila

Zadužbina Ilije Milosavljevića Kolarca danas je obeležila 144 godine postojanja i slavu Svetog arhangela Mihaila. Svečanost je počela sečenjem slavskog kolača u prisustvu patrijarha Porfirija koji se kratko obratio i svima prisutnima. Upravnik Zadužbine Aleksandar Peković je takođe pozdravio prisutne i ukazao da su počeli radovi na obnovi zgrade Zadužbine. “Radovi će trajati, dobro je da su počeli. S druge strane ovo je jedan emotivan ternutak koji najbolje može da se oseti u holu gde je izložen klavir, koji je, zahvaljujući našim prijateljima i partnerima MK Grupi, posle 33 godine stigao svojoj kući. U pitanju je instrument koji ima veliku istorijsku simboličku vrednost za ovu kuću jer je star koliko i ova zgrada. To je klavir na kojem su svirali Sergej Prokofjev, Artur Rubinštajn i posle njih plejada svetskih velikana. Očekujemo da će se posle reparacije na klaviru ponovo redovno svirati”, rekao je Peković.  On je potom uručio plakete Odbora za izuzetan doprinos programskoj delatnosti i Godišnju nagradu Galerije za najbolju samostalnu izložbu u sezoni 2021/2022. Dobitnici plaketa su patrijarh Porfirije, ministarka kulture Maja Gojković, prof. dr Oliver Tomić, istoričar umetnosti, i pijanista Aleksandar Madžar. U obrazloženju za dodelu plakete patrijarhu Porfirijju navedeno je da se ona dodeljuje u znak priznanja i zahvalnosti za naročito duhovno staranje za srpsku kulturu i umetnost, izraženu višedecenijskom ljubavlju prema Kolarčevoj zadužbini i njenim programima. Docent Fakulteta likovne umetnosti Vladimir Milanović dobitnik je Godišnje nagrade Galerije za najbolju samostalnu izložbu u sezoni 2021/2022, za izložbu „Carbon copy“. Dodeljene je i više drugih priznanja saradnicima Zadužbine.

Foto: M.Karan

Fotografija predstavnika MK Grupe i upravnika Zadužbine sa starim klavirom: Ana Bijelić

[istanbulplaket]

[guzelhaber]

BİM plaketini sorduk, öyle bir itirafta bulundu ki...

BİM plaketini sorduk, öyle bir itirafta bulundu ki…

Türkiye’de vatandaşlar yoksullukla boğuşurken, siyasi aktörlerden marketleri sorumlu tutan açıklamalar geldi. MHP Genel başkanı Devlet Bahçeli, TBMM’deki açıklamasında gıda maddelerindeki fahiş fiyatlardan zincir marketleri sorumlu tutarak bu marketlerin FETÖ’yle bağlarının araştırılmasını önerdi. AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da zincir marketlerdeki ürünlerin fiyatlarına ilişkin…

[blogborsa]

AKDENİZREKLAM - GOLD

Geleneksel plaketler uzun zamandır ödül ve takdir için klasik bir seçim olmuştur. Bu plaketler genellikle ahşap veya metalden yapılır ve özel başarıları veya dönüm noktalarını anmak için gravürlü plakalarla kişiselleştirilebilir. Geleneksel plaket zamansız ve zarif bir görünüm sunarak onları aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli durumlar için popüler bir seçim haline getiriyor:

- Çalışan tanıma

- Akademik başarılar

- Emeklilik hediyeleri

Kristal plaket son yıllarda geleneksel seçeneklere modern ve sofistike bir alternatif olarak popülerlik kazanmıştır. Bu plakalar, ham cam malzemelerden üretiliyor ve makine ve el işçiliğinin birleşimiyle karmaşık tasarımlara dönüştürülüyor. Kristal plaketler lüks ve zarafet duygusu yayar ve bu da onları prestijli ödül törenleri ve kurumsal etkinlikler için ideal kılar. Teknolojinin ilerlemesiyle birlikte kristal plaketler artık UV baskı teknikleri kullanılarak renkli baskılarla kişiselleştirilebilmekte ve tanıma sürecine canlı bir dokunuş katmaktadır.

Cam plaket, ödüller ve teşekkür törenleri için şık ve çağdaş bir estetik sunar. Bu plakalar genellikle yüksek kaliteli camdan yapılır ve hassas gravür veya renkli baskıyla özelleştirilebilir. Cam plakaların tasarımı çok yönlüdür ve bu da onları aşağıdakiler gibi çeşitli durumlar için uygun kılar:

- Spor müsabakaları

- İş başarıları

- Yıldönümü kutlamaları

Cam plakalara renkli baskı yapma yeteneği, özelleştirme için sonsuz olanaklar sunarak kuruluşların öne çıkan benzersiz ve göz alıcı ödüller yaratmasına olanak tanır. Modern çekiciliği ve özelleştirilebilir özellikleriyle cam plaketler, çeşitli ortamlarda başarıları onurlandırmak ve tanınma kültürünü teşvik etmek için popüler bir seçim olmaya devam ediyor.

[askinkabahatiyoksevmeseydimkeske]

Bu hava da grip olmayı başardığım için plaket ödül falan istiyorum

[perge]

arkadaşlar ikisi de aynı şarkı biri günümüze uyarlanmış. bu şarkılar için plaket almalıyım ben hakkım yeniyor

[tesekkurller]

Eşantiyon malzeme ve ajanda,plaket verilmeyecekmiş kamuda, ülkeyi böyle kurtaracaklarmıs aq dumlarım hay allamm

[hynku-vileme-jarmilo]

tvoříjen podle @kocourmokroocko

neobvyklý dračí poklad

O té hoře se říká, že je dračí. Je to hlavně kvůli cípu skály, která město obepíná jako dračí ocas a uzavírá ho do těsného údolí podél řeky. Teď už moc obyvatel nevěří na pověsti, ale pořád je to Dračí hora na mapách a na brožurkách pro turisty, když se tu čas od času nějaký objeví. „Podle místních legend v hoře bydlí drak a stráží to nejcennější, co má,“ píše se v nich, a nikdo povídačkám o draku doopravdy nevěří. Dole, vedle parkoviště a kiosku s občerstvením, je velká vyřezávaná socha draka. Děti po ní lezou a rodiče je fotí a kupují suvenýry s obrázky dráčků. I místní porcelánka, která nějakým zázrakem přežila celé dvacáté století a pořád vyváží zboží a prosperuje, a která zůstala v místních rukou, má několikero sad hrníčků a podtácků s drakem.

Každý rok hrají žáci Základní umělecké školy divadlo o draku, zápletky se liší, ale postava draka zůstává. Některým lidem – hlavně učitelům, kteří přijeli z jiných koutů země – se to zdá okoukané a nudné, ale nikoho nikdy nenapadlo tuhle tradici z programu vyřadit. A pak, celá řada slavných herců, hudebníků a úspěšných osobností pochází z našeho města, a ti všichni v ZUŠce v divadle o drakovi hráli a mají na něj jen dobré vzpomínky. Je to trochu zvláštní, kolik plaket a tabulí na domech v centru města visí, nějakým způsobem se zdá, že naše město plodí více umělců, kteří to nějak dotáhnou, než jiná města.

Možná je to tím, jak se dokázalo vypořádat s událostmi dvacátého století. Místní občané nějak lépe přežili, včetně židovských občanů, stejně tak kolektivizace se přes nás tak trochu přelila – porcelánka i pekárna, místní malá políčka a vilky, ty všechny zvládly zůstat v dobrých rukou a nezchátrat podobně jako v jiných městech v tomhle kraji. Samozřejmě, že se nám nevyhýbají přírodní tragédie, třeba povodeň, která se prohnala městem a smetla rozestavěný sklad nadnárodního korporátu, nebo požár, díky kterému se bylo odhaleno archeologické naleziště pod budovou starého nádraží.

Nad městem je na Dračí hoře vyhlídka, jedno z prvních míst, které bylo městem osvětleno, a když se na ni někdy v noci podíváte, může se vám zdát, že se na vás jako oko kouká. Nejspíš se jedná o přelud, a jestli ne, nikdo z místních se to nedovolí vyslovit nahlas. Možná by jim nikdo nevěřil, možná by to kouzlo pominulo.

[sillagen]

Ya çok güzel fotoğraf paylaşıyorsunuz fotoğraf zevkiniz için plaket veresim geliyor her seferinde çok coştuğumu belli etmeyeyim diye içimde yaşıyorum🥲

[cehennemindibindeki]

Ramiyi hatırlayan kim çıkar bilmiyorum ama bana 4 sene katlanmayi becerebildigi için plaket falan verilmeliydi ona

[zanimljivaekonomija]

Kolarčeva zadužbina obeležava 144 godine postojanja

Zadužbina Ilije Milosavljevića Kolarca će u ponedeljak, 21. novembra obeležiti 144 godine postojanja i slavu Svetog arhangela Mihaila.

Proslava počinje sečenjem slavskog kolača u prisustvu patrijarha Porfirija nakon čega će biti uručene plakete Odbora za izuzetan doprinos programskoj delatnosti i Godišnja nagrada Galerije za najbolju samostalnu izložbu u sezoni 2021/2022. 

Dobitnici plaketa su patrijarh Porfirije, ministarka kulture Maja Gojković, prof. dr Oliver Tomić, istoričar umetnosti, i pijanista Aleksandar Madžar, dok je docent Fakulteta likovne umetnosti Vladimir Milanović dobitnik Godišnje nagrade Galerije za najbolju samostalnu izložbu u sezoni 2021/2022, za izložbu "Carbon copy".

Povodom godišnjice Kolarčeve zadužbine u nedelju, 20. novembra u 20 časova biće održan koncert Najuspešniji mladi muzičar u 2021. godini, u saradnji sa Udruženjem muzičkih umetnika Srbije, na kojem će nastupiti pijanisti Ivan Bašić i Nemanja Egerić. 

[istanbulplaket]

https://www.istanbulplaket.com/tr/kadin-oscar-yildizli-odul-plaket--u

[cicekliajanda]

Şu anda bu postu babamın öğrencilerinin evrak işlerini halletmek için beklerken yazıyorum. O da bir öğrencisiyle görüşüyor. Bu arada da annem benden kurs hocalarına hazırlanacak plaket için bir teşekkür yazısı yazmamı istedi. Ama ben böyle şeylerde o kadar kötüyüm ki. Garip bir şekilde çevremdekilerin de bana itimadı tam sonra bi tık pişman oluyorlar da üzülmeyeyim diye çaktırmıyorlar. E ama ben zaten başta dedim. O yüzden üzülmüyorum da. Şimdi yine böyle bir görev verildi ne yazılır ki bilmem pek. Arkadaşlarıma filan sorayım bir. Aslında ben duygularımı ifade etmekten çok ama çok utanıyorum. Bilmiyorum neden böyle ama duygularımı yazmak benim için çok zor ve ve hani oldu ki yazdım karaladım bir şeyler o yazıyı asla geri dönüp okumam. Böyle bilmiyorum orada kendi yazıdğımı okumak beni çok endişelendiriyor. Arkadaşlarım duygusal bir kişilik olup nasıl bu kadar duygusuz takıldığıma hep hayret ediyorlar. Yani bilmiyorum mesela burada bunları yazmak da benim için aşırı zor ve henüz şimdiye kadar hiçbir yazdığımı okumadım. Eskiden kendi resimlerime filan da bakamazdım kendi yazdığım hiç ama hiçbir şeyi okumazdım djskdj neyseki bunları hallettim sıra duygularımla yüzleşmekte. Bu yüzden de öyle doğum günü notu, cenaze mesajı, tebrik mesajı yazamam böyle ne yazsam abes duracakmış da ben pişman olacakmışım gibi hissediyorum. Burada iyi ki klişeler var demek istiyorum. İyi ki. Yoksa ben napardım bilmiyorum. Klişeler günlük hayatta ve bu tarz durumlarda oldukça iş görüyor ve aslında klişelerle konuşan insanları sevmesem de ben de onlardan birisiyim :") şu an yine beni bir utanç aldığı için yazıyı burda bitirmek istiyorum.

Son olarak ödevime baktım bugün aslında gayet iyi ama mükemmelliyetçilik huyum yakamı bırakmadığı için kaynakçaya biraz daha eklemeler yapıp atıflarımı tekrar kontrol edeceğim. Kpss çalışmalarım standart ilerliyor istediğim seviyede değil ama halledeceğiz inşallah. Acaba bu sefer geçen seferkinden yüksek alabilecek miyim?

Öyle işte.

[dabblingreturns]

So I took two days off work for my birthday and I found it fastinating how with those two extra free days I voluntarily cleaned.

No "Why me"....no "I don't wanna" only

This situation displease me and I want to make it more to my liking.......

It's almost as if my 40 hour work week leaves me no time to do all the house work traditionally associated with Femininity. And by giving myself two extra days, I had the energy to impose my will on my environment.

I also made a very unflattering shirt* and to 1/2 skirts.....

Well I made a 1/2 circle skirt....and it didn't fit right abd it didn't have pockets and the placket wasn't right so instead of hemming it. I took a seam ripper to it. I pulled every peice apart. Then I added side pockets and resized the waist band. I did my math properly on the plackets to that the center if the plakets would meet at the center of my body and the top placket would cover the bottom one.... and I only got one placket done last night but it looks so much better already.... so thats not bad for $7 in mostly recycled materials and no pattern. And I'm learning so much about construction.

I will need to wear a slip under it though, because even with both white cotton and white linnen layers it's still a bit sheer.

Oh well

* white table cloth linnen really doesn't want to mold nicely under my breasts....and its a very bad material for loose flows shirts....also I look notoriously bad in white.

[10vagonlutrentrenimiz]

emeklerimin karşılığı olarak şakayla karışık bölümdekilere 2 plaket almam gerektiğini söylemiştim kimse siklemedi. geçen tesadüfen mail geldi, kütüphane kayıtlarına göre yılın en çok kitap okuyanı olmuşum: bugün plaket verdiler. rektörün elinden plaketimi aldıktan sonra fırsat bu fırsat gerekçesiyle beraber 1 tane daha plaket almayı beklediğimi söyledim. biraz uygunsuz bir çıkış oldu ama rektör hanımefendi kendisine hayran bırakacak bir nezaketle "sen bekle, biz seninle beraber dönelim" dedi. yolda konuştuk ettik, hoş oldu. sonra gittim bir de dekanla görüştüm.

[kalemineiyibak]

Özde Yıkım

Yine uyku tutmadı. Dizi izledim, kulaklığın şarjı bitti, ondan önce kitap okudum. Bir sürü, bir ton yetmeyen ve bana yetemeyen şey yaptım. Aklımı kuruttum gecede, umudumu kiraya verdim ve baktım yine olmadı.

Olmayan neydi peki? Olduramadığım ne? İnsan, her gün ve her gece, her yeni sabahta aynı zamanda yaşar gibi yaşar mı acısını tatlısını zırtını pırtını? Nedir canım, bu insanı yıkan; bir türlü temiz hissedemediği ayyuka çıkmış yaşamın sırrı?

Kendi cehaletinde sorgularken insan, bir başkasının avuç içlerinde nefes almak istiyor çoğu zaman. Böylelikle bu siktiriboktan hayatımıza şefkatli bir dem tuttuğumuzu zannediyoruz. İlgiyi ve sevilmeyi tek bir insandan beklerken, diğer herkese kör oluyoruz. Ben körüm. Kör olan başkaları diye düşünürdüm hep; meğer benmişim. Sağır sultan duydu, imalat hatası olan o her yanlışımı; ben yine düzmece doğruların peşindeyim. Seviyorum arkadaş diyor iç sesim, sonra gövdesi kalın ve enseme bir şaplak patlatan hayat söze giriyor. "Nah sana!" diyor; sevmeler mecburi istikamet de, sevilmeler yerle yeksan. Sen bu sevmekten vazgeç. Kavgam başkalarıyla değil; en çok ve sadece aklımla kalbimde. İkisinin mücadelesini izliyorum, tepem attıkça boks maçı niyetine. Şimdi yanımda olsa diyor; uysal ve pamuk kalbim. Saadeti kirpiklerine assam, kalbimin her atışını onda duysam. Sonra yine bir ses! "Haydi len oradan!" Kaderin sesi, bu ses. Benimle alıp veremediği ne, bilmiyorum. Vermiyor, lan. Bayağı, dümdüz vermiyor. Sırra kadem basıyor perişanlıklarım; kabul dilekçemi hakka yazıyorum. Dert dediğin ne ki? Bir kalbin yontulup ezilip büzülüp yeni güne devir teslim etmesinden başka? Koy kıçına rahvan gitsin diyor; hasretim. Hasretim de konuşmaya başladı ve ben dipsiz bir kuyuyum. Özlüyorum. Otuz iki dişini servet telakki edecek kadar çok özlüyorum. Yorgan döşek özlüyorum. Gölgesini görsem sarılacağım; tek bende yaşasın, tek bende olsun istiyorum. Sonra yine ve bu sefer bir nanik töreni. Bu hayat son zamanlarda bunu bana hep yapıyor. Başkası diyor; zehir zıkkım hayaller. Başkasıyla olsana. Tutsana elini, başkasının. Kalbim bu kez acıyla tekliyor. Başkasının başkalığında bile onu görürüm ben, seviyorum. Hay senin sevmene sıçayım diyor, argo yaşamak. Sevdin de ne oldu, plaket mı verdiler sana? Sonra yine derin bir ah ve hasretle özlüyorum onu, çok. Deliler gibi. Aklım yetse, köşe başında durup gecenin veryansınında şehrine aşk eker gibi onu bekleyeceğim ve gücüm yetse onu sadece bana getireceğim. Yetmiyor. Sebepsizim. Faili meçhul bir cinayetim. Kalbimin ölüm döşeğinden ona uzanamayan bir sersefilim.

Argonun dibi, kısmetin zehir zembereğiyim. Çıkmıyor fallarda bile. Göz ucuyla baksa, kalbinin deminde bir sallamalık çay olmaya razıyım. Sevmek... Müşkülpesent ve yatakları ayrı insanlarda bir olabilmeyi hayal etmenin tüm uzuvlarıyla günaha davetiye çıkardığı pişkin sevmek... Dertliyim. Derdim, her gelende ve her geçende onu istemekte. Derdim bile onu beklemekte.

Falanca filanın filanca yanıyım. Görmüyor işte. Bu gece de küfürbaz ve kalaycı bir derbederlikte şerbet yerine içildi aşk. Yıllar yine yılları zorladı. Bir kırıntılık dahi yok onda canım. Gözleri diyorum; o bana bakmayan gözleri... Hasretimin pençesinde onsuz aldığım nefeslerin garip telaşı gözleri... Bir görsem yaşayacağım yeniden. Sesi diyorum, o çok sevdiğim sesi... Bir duysam, ölmek mümkün olsa o bile güzel gelecek sahiden.

Ateşim bu gece de aşkına otuz dokuz buçuk. İyileştirmiyor; ne bugünü ne yarını. Özde bir yıkım köylüyüm; onsuzluğun dumanında tütüyorum...

Dilara AKSOY