#poetek

[yellowmanula]

Olga Rembielińska czyta wiersz / Piękny Pies / spacer poetycko-mikroturystyczny / Noc Poezji 2020 Wydarzenie organizowane przez Wydawnictwo Ha!art, Krakowską Szkołę Poezji, Stonera Polskiego i Rzyradora w ramach Nocy Poezji 2020 W ramach wydarzenia Spacer poetycki dla mikroturystów i mikroturystek zwracamy uwagę na perspektywę mikro w podróży i w poezji, mikro języki, mikro miejsca, mikro światy. W dobie, kiedy zawiesza się perspektywa globalna, kończy podróżowanie na drugi koniec świata, chcemy uprawiać mikroturystykę w Krakowie. Mniej mówić o Krakowie oficjalnym, historycznym, pomnikowym i znanym z przewodników, bardziej o Krakowie prywatnym tworzących tu poetów i poetek. Podróżowania po mieście uczymy się od zapomnianego krakowskiego pisarza Jana Stoberskiego, który – tak głosi miejska legenda - nigdy nie wsiadł do samochodu. Jan Stoberski uznawany był trochę za dziwaka, wszędzie chodził pieszo. Nie używał komunikacji miejskiej, ani żadnych innych pojazdów. Podobno też nic nie posiadał. Minimalizm spełniony! W czasach PRL-u drukował go namiętnie “Przekrój”, a jego opowiadania (wszystkie podobne, różniły się w detalach) wydawało Wydawnictwo Literackie. W swoich codziennych wędrówkach pieszo Stoberski nie za bardzo oddalał się od swojego domu. Interesowała go nie Niagara, a kałuża na drodze koło Tyńca, nie K2, ale kamyk, który można kopnąć gdzieś przy Moście Zwierzynieckim. Olśniewały go te detale, poświęcał im w swojej prozie wiele miejsca. Może dlatego nazywano go „Proustem z Krowodrzy”? Coraz więcej mówi się o tym, że być może przez najbliższe lata odejdziemy od turystyki na wielką skalę, z wyprawami na końce świata, kolorowymi katalogami biur podróży, masowymi wakacyjnymi tanimi lotami. Ale nic straconego, kiedy tyle do zobaczenia, zachwycenia, zagapienia jest lokalnie! Planujemy poetyckie kręcenie się, snucie połączone z czytaniami, rozmowami i mikro-wykładami na tematy zaproponowane przez krakowskie środowiska młodopoetyckie. W ramach mikroturystycznego spaceru grupa poetów i poetek porusza się po Krakowie, czyta wiersze, dyskutuje z przypadkowymi osobami, opowiada anegdoty o swoich lokalnych, osobistych, niekiedy bizarnych miejscach i miejscówkach.

[twilightresearch]

Safona jest powszechnie uważana za jedną z największych greckich poetek lirycznych w starożytności. Prawdopodobnie urodziła się około 620 r. p.n.e., niewiele wiadomo o jej życiu, ale możemy wywnioskować, kim była z jej poezji. Jej wiersze wyrażały namiętność i miłość do osób obojga płci, a słowo „lesbijka” pochodzi od jej wyspy rodzinnej, Lesbos, a jej imię jest źródłem słowa „sapphic”. Jej twórczość, kładąca nacisk na emocje, subiektywne doświadczenia i jednostkę, znacząco wpłynęła na ewolucję poezji. Pozostałość jednego z jej wierszy, jest jednym z jej najlepszych, naśladowanym i poprawianym przez wielu innych poetów. Znany jako „poemat zazdrości”, opisuje fizyczne objawy miłości i tęsknoty, gdy poetka obserwuje swojego ukochanego rozmawiającego z mężczyzną.

Powieściopisarka i dramatopisarka Daphne du Maurier, urodzona w 1907 r., napisała w 1938 r. książkę Rebecca , mroczną, gotycką opowieść pełną napięcia i romansu. W tej klasycznej powieści nasza bohaterka zostaje porwana przez przystojnego wdowca i jego nagłą propozycję małżeństwa. Kiedy przybywa do jego ogromnej posiadłości wiejskiej, zdaje sobie sprawę, jaki wielki cień jego zmarła żona rzuci na ich życie i jakie potencjalne zagrożenie to stwarza dla jej małżeństwa. Pełen tajemnic i sekretów seks w tej klasycznej powieści nie zawsze był jawny, ale nadal potężny.

Amerykańska autorka Ursula K. Le Guin, urodzona w 1929 r., eksplorowała seksualność w futurystycznych, wyimaginowanych światach swojej fantastyki naukowej, a mianowicie w powieści Lewa ręka ciemności . Opublikowana w 1969 r. książka przedstawiała Gethenian, humanoidalną rasę kosmitów bez wrodzonej płci. Zamiast tego ich męskie lub żeńskie narządy płciowe są aktywowane w miesięcznych cyklach, stale zmieniając płeć.

Urodzona w 1940 roku Ingeborg Day była austriacko-amerykańską pisarką, która napisała półautobiograficzne wspomnienia erotyczne z 1978 roku 9½ Weeks , które opublikowała pod pseudonimem Elizabeth McNeill, a które później zostały zekranizowane z Kim Basinger i Mickeyem Rourke'iem w rolach głównych. Ta cienka książka to intensywna, skondensowana prezentacja S&M opowiedziana z chłodnym dystansem, tworząca świat, który jest zarówno hipnotyzujący, jak i niebezpieczny.

Amerykańska autorka Anne Rice, urodzona w 1941 r., może być najbardziej znana z Wywiadu z wampirem, ale napisała również Kwartet śpiącej królewny. Seria, wydana głównie w latach 80., składa się z erotycznych opowieści BDSM osadzonych w średniowiecznym świecie fantasy, luźno opartych na baśni o tym samym tytule. Opisują one wyraźne przygody seksualne głównej bohaterki i męskich postaci, prezentując wszystko, od biseksualizmu po scenariusze femdom.

[iroha-records]

日本×台湾のヒップホップやチルアウトミュージックを集め、街の夜をクルージングするミュージックミックスプレイリストを作りました！

I created a music mix playlist for cruising the city nights!

Edited by iroha-records.

Track List

opening (Tokyo Rouge+東京は夜の七時 / 野宮真貴 & Night Tempo)

最高品質靜悄悄 (feat. Leo王) / 9m88

Moonlight Cruising / Karoo & POPS研究会

Night Dream / iri

沉默的士高 / 王菀之

Hide & Seek (feat. 熊仔Poetek) / 李權哲

I'm Feeling You / CAPSULE

君に夢中 / 宇多田ヒカル

Back in those days / KREVA I

'm Humanity / Yakushimaru Etsuko

Let Go / 壞特 ?te

IN THIS WORLD feat. 坂本龍一 & 満島��かり / MONDO GROSSO

Tokyo Rouge (feat. 野宮真貴) / Night Tempo

街の中を流す車内での音楽や、明かりの元の散歩時また、勉強中のお供や、cafe timeのBGMや、まったりと過ごす時間にぜひ。

MIXしていますので、早送りはせず、流しっぱなしで聴くことをおすすめします！

心地よい音楽をミックスして皆様におとどけします。 A mix of pleasant music will be delivered. 愉快的音樂組合將被傳遞。

[weronika-lewandowska]

WYDMY

(Wiersz powstał w ramach stypendium dla poetów i poetek Staromiejskiego Domu Kultury w Warszawie) |||

promienie palców

cienie spojrzeń

na piasku ciało 

wygodnie zatopiony 

w wydmie

ruch

oceanem ocen 

oblane jak słońcem

topi się ubranie

lepkością życia

dotyka tlen

znak krajobrazu

– margines nieba –

leży na plaży

a ona chwali się skórą

na fali solą zaschniętą na udzie

na fali wiatrem

wietrzy wstążki spojrzeń 

jak patrzą na horyzont pragnień

stając się wyraźni

w oku skanera 

terenu welon nierówności

falochron wolności

przepuszcza cienie

tylko granice

grają w klasy

w kraju lato krótkie

jak spojrzenie

w głąb siebie

nie wychodzi 

poza do zdjęcia

ciało mówi więcej 

o myśleniu w

kraju 

lato 

krótka wyobraźnia

graniczy z cudem

utrzymać opaleniznę

aby poczuć się na wakacjach

od pochodzenia

opera z biennale w wenecji

kolorowe parasolki

słomiany zapał 

znów na wyjeździe

napisy końcowe

a wydmy zadumane stoją

i biją brawo

mewami

[daj-mi-dusze-sie]

w sztuce

nie chodzi o to ilu ludziom

podoba się twoje dzieło

w sztuce

chodzi o to

czy twoje dzieło podoba się twojemu sercu

czy twoje dzieło podoba się twojej duszy

chodzi o to jak uczciwa

jesteś ze sobą samą

i nigdy

nie wolno ci

zamienić uczciwości

na uniwersalność

do wszystkich młodych poetek.

- Rupi Kaur, Mleko i miód

[ilovechinesemusic]

Vivian Hsu (feat PoeTeK & Shawn) -  Alright

[asianpopweekly]

Check out my favourite songs of 2017!

[fyeahcindie]

This is a cute collab!  =D

TW singer/rapper 熊仔 Kumachan featuring 9m88. (Always a good move for a rapper to feature baba in a song!)

By the way, we may have featured Kumachan previously under the name PoeTeK

Producer: 李權哲 Jerry Li / rgry / funkymo / 熊仔 Kumachan Lyrics / Music: 熊信寬 (Kumachan) Arrangement: 李權哲 / rgry / funkymo Backing Vocals: Kumachan / 9m88 / 李權哲 / rohan mills B.Voc arrangement: Kumachan / 9m88 Mix / Mastering: rgry

Links: Instagram,  Spotify,  YouTube

[barbarzynca]

[asianamericano]

KUMACHAN (熊仔): A Dream Within a Dream

KUMACHAN (熊仔): A Dream Within a Dream

My first encounter of Kumachan (熊仔)—also known as PoeTek—was thanks to a Taiwan Insight article about “academic rappers.” As a former National Taiwan University student, Kumachan was part of the same NTU Hip-Hop club that was strongly influenced by MC Hotdog and Dwagie, and he demonstrates the same deftness through his own clever use of lyrics. However, the part of the article that left the…

[azn-nation]

COSMOS PEOPLE FEAT. POETEK - “Bon Bon Bon Bon” FROM: TAIWAN GENRE: ROCK / POP

[fastrygajezyka]

Antologia poetek jidysz

[pierdolamento-blog]

Ponad czterystu-stronicowa antologia poezji polskiej powstałej w okresie 1918-1989, którą przywiozłam z rodzinnego domu mojej mamy (kradnięcie stamtąd raz na jakiś czas książek to moje ulubione hobby; swoją drogą, zastanawiam się, skoro od ponad piętnastu lat tam nikt nie mieszka, tylko my przez krótki okres wakacji, bo czym jest te kilka tygodni na przestrzeni całego roku, więc skoro nikt tam nie mieszka, a wcześniej te przedmioty należały do mojej mamy, jej rodziców i braci, więc osób bliskich, to czy to jeszcze jest kradzież? w końcu, nikt ich nie potrzebuje. ja też ich nie potrzebuję, nie mam kompletnie miejsca na półce, więc chowam je po szufladach, albo układam w stosy na podłodze, w pewien sposób oszukując samą siebie oh, mam tyle książek, jestem taka mądra) sprawia, że czuję się lepszym człowiekiem. Ma brzydką okładkę, która już w ogóle trochę odpada, w końcu ma trzydzieści lat, pożółkłe strony, i jest zadrukowana tekstami z lekcji polskiego. Totalnie nieinstagramowa, jak te wszystkie współczesne tomiki współczesnych poetek czy poetów, których bycie poetką czy poetą opiera się głównie na pisaniu aforyzmów z dupy każde słowo odgradzając enterem, o chuj chodzi (tutaj chciałam wkleić wierszyk parodiujący współczesną poezję, ale i tak tego nikt nie przeczyta. poza tym jestem ponad to, parafrazując Krzysztofa Ostrowskiego, poezja jest nie dla mnie, mój język musi lepiej). Z drugiej strony, ta moja antologia ma w sobie też twórczość mojego ukochanego bubusia Brunona Jasieńskiego, albo innych dziwolągów pokroju Stanisława Młodożeńca, Tytusa Czyżewskiego, Tadeusza Peipera. W końcu z trzeciej, w przypisach można znaleźć gwiazdeczkę tłumaczącą, kim był Marek Aureliusz pojawiający się w tytule wiersza Zbigniewa Herberta. 

Może jednak poezja jest dla mnie. I dla wszystkich. Wystarczy dobrze oglądać wszystkie gwiazdeczki (to było zbyt głębokie).

[dzismis]

Literatura sąsiedzka. 7 przedwojennych autorek i autorów z Polski, o których nie uczyli cię w szkole

Literatura sąsiedzka. 7 przedwojennych autorek i autorów z Polski, o których nie uczyli cię w szkole

Przyslala Rimma Kaul Członkowie grupy literacko-artystycznej “Di Chaliastre” w Warszawie. Od lewej: Mendel Elkin, Perec Hirszbejn, Uri-Cewi Grinberg, Perec Markisz, Melech Rawicz i Izrael Jehoszua Singer, 1922, fot. domena publiczna W dwudziestoleciu międzywojennym tworzyło wielu świetnych pisarzy i poetek, będących obywatelami II RP, lecz piszących w innych językach niż polskim: w jidysz, po…

[klara-mitfoch]

widzę cię jak drobniutkimi niebieskimi dłońmi pijesz z ulicznej studzienki. nie... twoje dłonie nie są drobniutkie - są małe. a studzienka jest we francji - skąd napisałaś do mnie ten ostatni list; ja odpowiedziałem i nie miałem już nigdy od ciebie wiadomości. pisywałaś szalone wiersze o aniołach i o bogu - całe wersalikami. znałaś sławnych artystów (większość z nich była twoimi kochankami). odpisałem ci: ,,w porządku! ciągnij to, wkraczaj w ich życie. nie jestem zazdrosny, bo nigdy się nie spotkaliśmy. raz byliśmy blisko siebie - w nowym orleanie... dzieliło nas kilka domów, ale nigdy nie spotkaliśmy się , nigdy nie dotknęli. chodziłaś więc ze sławnymi i pisałaś o sławnych i oczywiście odkryłaś, że sławnym zależy na sławie, a nie na ślicznej młodej dziewczynie, która poszła z nimi do łóżka, która daje im to właśnie, a potem budzi się rano i pisze samymi wersalikami wiesze o aniołach i o bogu. wiemy, że bóg umarł - powiedziano nam o tym. ale czytając ciebie nie byłem tego całkiem pewny... może to kwestia wersalików? byłaś jedną z najlepszych poetek i powtarzałem wydawcom, redaktorom: ,,drukujcie ją , drukujcie! jest szalona, ale ma w sobie magię! w jej pasji nie ma kłamstwa". kochałem cię tak, jak mężczyzna kocha kobietę, której nigdy nie dotknął, z którą tylko koresponduje i trzyma jej fotografie; kochałbym cię bardziej, gdybym siedział kiedyś w jakimś pokoiku, robił sobie skręta i słuchał jak sikasz w łazience, ale nic takiego się nie stało. twoje listy były coraz smutniejsze. kochankowie cię zdradzali. ,,dziecino - odpisałem - kochankowie zawsze zdradzają." - to cię nie pocieszyło. napisałaś, że masz taką ławkę płaczu; ta ławka jest koło mostu, a most łączy brzegi rzeki. co wieczór siadasz na ławce i płaczesz przez kochanków, którzy cię zranili i zapomnieli. odpisałem, ale nigdy już nie dostałem od ciebie wiadomości. pewien przyjaciel napisał mi o twoim samob*jstwie 3 albo 4 miesiące po nim.

gdybym cię spotkał, pewnie bym cię skrzywdził... albo ty byś skrzywdziła mnie.

tak byłoby najlepiej.

me | september 2021 fot.: Gabi

[nieczytasz]

Wywiad z Dorotą Swinarską, inicjatorką akcji "Wiersze w mieście"

Rozmawia Artur Kawa | „Wiersze w mieście” via „Nie czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka!”

Artur Kawa: To już kolejna, piąta edycja tej wyjątkowo – moim zdaniem – ważnej inicjatywy. Proszę opowiedzieć, jak zrodził się pomysł na „Wiersze w mieście”?

Dorota Swinarska: „Wiersze w mieście” to międzynarodowy projekt warszawskiego oddziału EUNIC (European Union National Institutes for Culture), który zrzesza działające w Warszawie narodowe instytuty kultury oraz działy kultury ambasad, a za cel stawia sobie popularyzację i promocję współczesnej literatury europejskiej, w tym poezji, oraz humanistyczne wartości w niej zawarte.

W jaki sposób jest ten cel realizowany?

Każdego roku na wiosnę wybór wierszy europejskich poetek i poetów, w językach oryginalnych i w tłumaczeniu na język polski, jest prezentowany w przestrzeni publicznej Warszawy, od roku natomiast w powszechnej przestrzeni internetu. Wiersze wybierane są przez uczestniczące w projekcie instytucje; ile krajów – tyle utworów, w tym roku równo 20. Zachęcamy do czytania i słuchania wierszy: na stronie internetowej http://www.wierszewmiescie.eu/, w formie podcastu w serwisie Spotify oraz na fanpejdżu projektu na Facebooku i Instagramie. Niemal codziennie ogłaszane są tam dodatkowe akcje, animacje, zabawy, które to obcowanie z poezją przybliżają, czynią atrakcyjniejszym, wprowadzają nutkę luzu i familiarności. Przygotowaliśmy również 4 odcinki poetyckich wideoklipów w reżyserii Petera Łyczkowskiego, z wierszami czytanymi w językach oryginalnych przez native speakerów, a po polsku przez Beatę Jewiarz i Pawła Iwanickiego. Mieszkanki i mieszkańcy Warszawy mogą obejrzeć i czytać wiersze w galerii stacji metra Świętokrzyska oraz na ogrodzeniu Ambasady Rumunii przy ulicy Chopina, nieopodal Parku Ujazdowskiego. W tym roku akcja trwa od 15 kwietnia do 15 maja, niemniej wiersze z sieci nie znikają po tym czasie i są w każdym momencie dla wszystkich dostępne.

Do kogo akcja jest skierowana i jak można wziąć w niej udział?

”Wiersze w mieście” to inicjatywa ogólnospołeczna. Udział absolutnie każdej osoby jest mile widziany i wręcz pożądany, niezależnie czy w formie pierwszych spotkań z poezją czy jako kontynuacja silnej z nią więzi. To uczestnictwo może być zarówno zwykłym obserwowaniem jak i czynnym braniem udziału w inicjatywach i zabawach, które proponujemy kilka razy w tygodniu.

Co stanowi motyw przewodni tegorocznej edycji i co zadecydowało o takim wyborze?

Projekt co roku ma inne motto, inni temat przewodni, np. w 2020 planeta Ziemia, w 2019 miłość, w 2018 wolność, a w tym roku hasłem inspirującym poetki i poetów jest „wspólnota”. Stało się tak ze względu na palącą potrzebę jednoczenia się w trudnych czasach, w jakich niewątpliwie aktualnie się znajdujemy.

Jakie największe trudności stają rokrocznie przed organizatorami? W bieżącej edycji na pewno jest to pandemia, a w poprzednich?

Nie mówmy o trudnościach, ale raczej o wyzwaniach – wyzwaniem jest promocja poezji z ambitnym zamiarem dotarcia do szerokiej publiczności, a nie tylko do wąskiego kręgu wielbicieli i znawców poezji. Wyzwaniem jest także rozkochanie w poezji osób, które wcześniej były z nią na bakier. I to się udaje!

Wśród tematów nadrzędnych tegorocznej edycji na pierwszy plan wybija się wartość społeczeństwa obywatelskiego, poczucie jedności i budowanie wspólnoty osób wrażliwych. Z jakim zaangażowaniem – na podstawie Pani obserwacji – podchodzimy do tego my, Polacy?

Jest wiele przykładów w społeczeństwie polskim angażowania się w akcje solidarnościowe, wspierania potrzebujących, sprzeciwu wobec działań nie obywatelskich, dyskryminujących i krzywdzących. Wynika z tego, że potrafimy się angażować, potrzebujemy tylko odpowiedniej motywacji – najczęściej opartej na emocjonalnym podejściu do sprawy. Poezja opiera się między innymi na emocjach – poety i czytelnika. Dlatego właśnie poezja ma moc budowania wspólnoty!

Zatem poezja ma siłę budowania wzniosłych postaw i zachowań? Jak to się odbywa?

Poezja również ma siłę budowania wzniosłych postaw i zachowań. Poezja mówi, opowiada i konfrontuje z otaczającym nas światem i rzeczywistością, wyostrza spojrzenie na wszelkie sprawy, często drugorzędne czy niezauważalne. Adam Zagajewski mówił, że poezja to kondensacja widzenia i języka, prawda zagęszczona, a Krzysztof Czyżewski trafnie ocenił, że słuch na słowo poetyckie daje dostęp do tego, co prawdziwe. Poezja w tekstach pieśni dawniej towarzyszyła w bojach, wzniecała ducha rewolucyjnego od Marsylianki w czasach Rewolucji Francuskiej, poprzez wojnę domową w Hiszpanii, aż po bunty studenckie w 1968 roku, utwory Joan Baez, Boba Dylana czy Johna Lennona, a ostatnio demonstracje na rzecz praw kobiet w Polsce.

W ramach akcji pojawiają się także dodatkowe inicjatywy, proszę powiedzieć coś więcej na ich temat?

Tegorocznej edycji „Wierszy w mieście” towarzyszy kilka akcji specjalnych. Jest to m.in. BookTag – popularne wśród youtuberów i blogerów wyzwanie. Stworzyliśmy 10 pytań, które mają za zadanie zachęcić odbiorców do wyboru wiersza kojarzącego się z konkretnymi zagadnieniami. Inna akcja, w której fani poezji mogą wziąć udział, to pokazywanie swoich kącików czytelniczych, prywatnych przestrzeni, w których zagłębiają się w poetycki świat. Kolejna aktywność, którą realizujemy razem z odbiorcami, to wspólne pisanie wiersza. Każdy chętny może dodać jeden wers, który będzie kontynuacją – lub polemiką – myśli poprzednika. Będziemy także zachęcać do wymieniania się poezją szczególnie bliską sercu każdego z nas. Jesteśmy przekonani, że dzięki tym aktywnościom przyczyniamy się do budowania społeczności osób wrażliwych na piękno i na poezję.

Na co zatem szczególnie powinny zwrócić uwagę osoby, chcące wziąć udział w akcji „Wiersze w mieście” oraz w dedykowanych jej akcjach specjalnych?

Powinny być po prostu otwarte na słowo poetyckie.

A czym dla Pani jest poezja?

Poezja to przestrzeń wypełniona językiem i słowami, których konstelacje i konstrukcje budują w moim umyśle i w mojej wyobraźni różne obrazy wizualne i myślowe. Zależnie od czasu i nastroju wgłębiam się w te obrazy albo pozostaję na powierzchni – na modłę tego, co kiedyś powiedział Hans Manus Enzensberger, niemiecki poeta, którego utwór jest prezentowany w tym roku – że wiersz jest niczym cebula, pierwsza warstwa jest dla wszystkich, daje dowolny ogląd, ale trzeba chcieć i spojrzeć dokładniej, aby dostać się do kolejnej warstwy.

Dorota Swinarska - Koordynatorka projektów kulturalnych w Instytucie Goethego. Odpowiada za sztuki plastyczne, teatr, literaturę i muzykę. Inicjatorka akcji poetyckiej "Wiersze w mieście"