#słowiańscy bogowie

[spacedem0n]

Slavic gods, becouse my history teacher made me read about this silly guys

Hell knows how to translate their names., but theyre kinda random anyway...

[the-ancient-god]

[zarya-zaryanitsa]

Czy bogowie słowiańscy mają coś przeciwko jeśli wyznaje się też innych bogów? Czy można być równocześnie nordyckim poganinem jak i rodzimowierca słowiańskim?

Wedle mojej najlepszej wiedzy nie mają nic przeciwko. Nie spotkałam się chyba jeszcze z przypadkiem ich sprzeciwu wobec takich praktyk, ani w moim osobistym doświadczeniu ani od innych pogan, z którymi rozmawiałam na ten temat. Są też pewne źródła, która pozwalają przypuszczać, że tego typu praktyki mogły mieć miejsce i wśród pogańskich Słowian. Jak już wspomniałam w odpowiedzi na inne pytanie, Słowianie byli raczej dość otwarci na inne ludy. Co więcej, jak zaznacza w jednym ze swoich artykułów Roman Zaroff, Słowianie traktowali bogów innych ludów jak równie realnych co swoich.

Moreover, the concept of monotheism was alien and strange to the pagan Polabians. A single god jealously demanding exclusive devotion and worship was conceptually unpalatable in the world of a multiplicity of gods and spirits characterized by general religious tolerance. A world, where gods of other people, although not their own and not worshipped were as real as their own deities. The Polabian Slavs did not comprehend why exclusiveness was demanded and after a forceful conversion, as evidence from Szczecin shows, they worshipped old gods alongside the Christian God. The Polabians did not negate the existence of the Christian god but simply added yet another deity to their old pantheon, albeit strange and alien. It is worth noting that a similar attitude was observed among Scandinavians. During the raid on Courland, Swedish warriors consulted through divination various gods of their own to gain their divine support for the campaign. Apparently the outcomes of these divinations were interpreted as unfavourable. On someone’s suggestion they performed one more rite for a Christian God. This time the outcome was favourable and they succeeded in their enterprise. This account clearly shows that for non-Christian Swedes the Christian God was yet another deity that existed and although not their own, it was as real for them as Odin or Thor.

- Perception of Christianity by the Pagan Polabian Slavs, Roman Zaroff

Jeśli Słowianie ze Szczecina mogli wyznawać chrześcijańskiego boga obok swoich wydaje mi się dość prawdopodobne, że w innych miejscach podobny los spotkał inne bóstwa pobliskich ludów - religijny synkretyzm jest bardzo częstym zjawiskiem w miejscu spotkania dwóch kultur, w szczególności przyjaźnie nastawionych.

Jak wspomina Zaroff szczególna niechęć do chrześcijan, której skutkiem był zakaz otwartego praktykowania chrześcijaństwa w Wolinie najprawdopodobniej nie była uniwersalna i wynikała z trwającego otwartego konfliktu z chrześcijańskimi sąsiadami, dążącymi do całkowitej eradykacji plemiennej kultury oraz religii Słowian Połabskich (co im się z resztą generalnie udało).

Wpływy sąsiadujących ludów są widoczne w wielu miejscach w znanym folklorze i w sposób oczywisty musiały wpływać również na wierzenia przedchrześcijańskich Słowian. W swojej książce Slavic Gods and Heroes Uchitel i Kalik wysuwają w ogóle dość kontrowersyjną teorię, że wszyscy bogowie, których uznajemy za Słowiańskich zostali w jakiejś formie zapożyczeni od innych ludów, a Słowianie oryginalnie wyznawali kult przodków, w szczególności bohaterów-założycieli różnych plemion i powiązanych z nimi totemicznych zwierząt. Co prawda osobiście nie zgadzam się w całości z tą hipotezą ale myślę, że niektóre podnoszone przez nich przykłady mogą być prawdziwe. Dużo atramentu wylano nad możliwym zapożyczeniem Chorsa od plemion północnoirańskich, a i Simargl wydaje się być spokrewniony z podobnymi mitologicznymi stworzeniami z innych kultur. Słoweński Kurent może być powiązany z kultem Kybele itp.

Moim zdaniem nie stanowi więc problemu wyznawanie bogów obu wspomnianych przez ciebie religii. Co więcej przypuszczam, że lęk przed synkretyzmem doświadczany przez wielu, zwłaszcza nowych, pogan (byłam tam) pochodzi z naszych doświadczeń z chrześcijańskim monoteizmem. Religijny światopogląd pogańskich Słowian był całkowicie różny od tego, w którym wychowują się współcześni Słowianie - wyłączność wymagana przez chrześcijańskiego boga wydawała się np. politeistycznym Połabianom dziwna i niezrozumiała.

[slavicbestiary]

Słowiańskie boginie i bogowie

Chyba jesteśmy, my ludzie zaprogramowani w jakiś niesamowicie skuteczny sposób, że bogowie są dla nas tak ważni. Nie istotne, czy jest to jeden bóg, który nie cierpi konkurencji, czy gabinet politeistyczny, czy w końcu animistyczne idee ożywiające przedmioty i wlewające w postacie zwierząt nieśmiertelna duszę. Słowianie, nasi przodkowie też mieli swój panteon, który przeszedł ewolucję i okrzepł jak większość w postaci zbioru figur odpowiedzialnych za różne sfery ludzkiej działalności.

Najważniejszym bogiem był Perun. Bóg miotający pioruny. Przodownik boskiego grona. Jemu należała się największą chwała.

Weles – rządził światem zmarłych. Choć wielu hodowców rogacizny widziało w nim wciąż swego patrona.

Swaróg – słońce nasza gwiazda dzienna była jego patronką. W ognistym rydwanie patrolował każdego dnia niebo.

Czarnobóg i Białobóg – na zasadzie przeciwieństwa zestawiono te dwie postaci. A może była to tylko pomyłka nieuważnego obserwatora, który rzecz opisał i tak już zostało.

Rodzanice – każda matka nowo narodzonego dziecięcia modliła się do nich, by nić żywota zawiązały mocną i pilnowały jej daleko trzymając nożyce jednej z wieszczek.

Rod – był naczelnikiem poprzednio opisanych boginek. Był też sprawcą ludzkiego losu. Wierzono, że co Rod zaplanuje, to się ziści.

Mokosz – Matka-Ziemia. Personifikacja płodnej natury Ziemi, która daje ludziom schronienie i pożywienie.

Marzanna – śmiertka lub Pani Zima. Symbolizowała zimowy zastój w przyrodzie. Była też synonimem śmierci.

Jarowit/Jaryło – narzeczony wiosny. Przyjeżdżał do niej na białym złotogrzywym koniu i zabierał ją na zaślubiny. Dzięki tej parze przyroda wydawała plony. Miał też smykałkę do wojaczki. Porywczy młodzieniec na narowistym rumaku zawojował niejedno niewieście serce.

Świętowit – bożek z wieloma twarzami. Jego figurę i sanktuarium odnaleziono w ośrodku kultu położonym nad brzegiem Bałtyku.

Chors – patronował mu młody Księżyc. Jego domena zatem była noc, a kochanką Lunula. Księżycowa piękność. Chors był popularnym bogiem Rusinów. Poważanym i cenionym.

Źródła: https://blog.slowianskibestiariusz.pl/bogowie/

https://bogowieslowianscy.pl/

http://pl.mitologia.wikia.com/wiki/Kategoria:Bogowie_s%C5%82owia%C5%84scy

[czarownicaesmeralda]

Słowiańscy Bogowie [1865]- Książka Mówiona (B.Trentowski- zebrał J.Szyc) - [Niedziela - 09.01.2022 r.]

[okulcjusz]

Heritage

[ainarskald]

Słomiany świat

Styczeń 2020 to premiera lekko zaskakująca, bo nie książka, tylko serial audio, zwany też czasem słuchowiskiem. Wydawcą jest Audioteka.

I stworzyli bogowie świat ze słomy… • Słuchowisko z elementami improwizacji, nagrane w naturalnych przestrzeniach akustycznych • Mitologia słowiańska z dużą dawką humoru • Polska odpowiedź na „Świat Dysku” Terry’ego Pratchetta Odwieczny konflikt Peruna i Welesa wkracza w decydującą fazę. Bogu błyskawic skradziono piwo, które w tajemniczych okolicznościach dostało się w ręce chamów. A jak wiadomo ludzkie głowy nie są dostatecznie mocne, by poradzić sobie z mocą boskiego trunku. Gdy Perun przybywa na ziemię, aby odzyskać swoją zgubę, wybucha wojna bogów, w którą wciągnięci zostają także ludzie. Każdy musi wybrać stronę. Poznaj słomiany świat, w którym słowiańscy bogowie żyją obok ludzi, zajączki jedzą muchomorki, brzozy bywają lubieżne, a Weles ciągle bawi się krzesiwem. Wsłuchaj się w historię wielkiej wojny, małostkowych bogów i dzielnych łotrzyków, w opowieść o sprawach tak ważnych, że nie sposób się z nich nie pośmiać. Darmowy fragment wysłuchacie na stronach:

https://audioteka.com/pl/audiobook/slomiany-swiat

https://www.youtube.com/watch?v=2Vo3bD3TpYA

Adaptacja i reżyseria: Krzysztof Kiczek Narrator - Mirosław Neinert W rolach głównych: Wędrowiec/Weles - Dariusz Chojnacki Perun - Radosław Krzyżowski Zrzędzimir - Grzegorz Przybył Żarcisław - Artur Święs W pozostałych rolach: Perkunia - Anna Guzik Wanda - Małgorzata Saniak Zbrojny 1 - Dawid Damszel Mokosz - Katarzyna Błaszczyńska Chłop 1 - Łukasz Kuc Dziewanna - Agnieszka Bieńkowska Swarożyc - Piotr Wiśniewski Trzygłów - Daria Bułka, Piotr Bułka, Jerzy Głybin Wół - Arkadiusz Machel Dziad - Wiesław Kupczak Dratewka - Agnieszka Radzikowska Krak Starszy - Antoni Gryzik Strzybóg - Mateusz Grabowski Krak Młodszy - Andrzej Warcaba Rzemieślnik - Marek Rachoń Dziewka - Marta Dobrowolska Lech - Krzysztof Korzeniowski Zbrojny 2 - Łukasz Szwej Brzoza - Ewa Leśniak Żona Zrzędzimira - Aleksandra Dąbrowska Realizacja nagrań, miks i mastering oraz kompozycja i wykonanie muzyki: Krzysztof Kurek Montaż, udźwiękowienie i realizacja atmosfer: Krzysztof Kiczek Produkcja: Audioteka

[mowiejakjest-blog]

#NoChaos - Lechistan [Książka Mówiona] Skany artykułów z lat 1865-1947

New Post has been published on https://mowiejakjest.tv/nochaos-lechistan-ksiazka-mowiona-skany-artykulow-z-lat-1865-1947/

#NoChaos - Lechistan [Książka Mówiona] Skany artykułów z lat 1865-1947

1.Wstęp 00:00 ←kliknij, aby przejść. ⬇⬇ rozwiń opis ⬇⬇ ❃ 2.Apel do wszystkich co są z ducha lęchickiego (wyd.1927) Władysław Kołodziej 01:20 ❃ 3.Nie Słowianie a Sławjanie [Sława] (wyd.1924) Józef Chobot 04:27 ❃ 4.Mir i Sława- Mesjanizm Braterstwa (wyd.1924) Władysław Kołodziej 23:09 ❃ 5.Roja (Rugja) Nasza (wyd.1924) Prof. Dr Jan Sas Zubrzycki 30:06 ❃ 6.Mowa Lacha [EMʷE LAH] i Cywilizacja lechicka (wyd.1907) Ks.A.Szaniawski 1:00:36 ❃ 7.Wielka Świątynia Lechicka (wyd.1925) Józef Chobot 1:22:12 ❃ 8.Jasnogóra Lechicka (wyd.1925) Władysław Kołodziej 1:31:02 ❃ 9.Legendarna Historia o Braciach Lechickich (wyd.1927) Drzewid Gór Świętokrzyskich + wiersz pt. Znicz Lechicki 1:36:05 ❃ 10.Hyperborejczycy a Słowianie oraz Święte Prawa Słowian (1888) K.M. Oskragiełło 1:43:06 ❃ 11.Ku czemu idziemy (wyd.1927) Drzewid Puszczy Białowieskiej 1:48:35 ❃ 12.Bogoznawstwo w świetle ezoteryzmu (wyd.1926) B.P. 2:00:37 ❃ 13. J. Rychter ~ Dr J.S Zubrzycki [korespondencja nt Słowian] (wyd.1926) 2:07:38 ❃ 14.Wschód i Zachód a Polska (wyd.1929) Władysław Kołodziej 2:13:49 ❃ 15.Wieżomir. Słupy Bolesława Chrobrego (wyd.1925) Dr J.S.Zubrzycki 2:20:24 ❃ 16.Sklepienia polskie [fragm.] (wyd.1927) Dr J.S.Zubrzycki 2:32:04 ❃ 17.Morze Kaspijskie czyli Chwałyńskie czyli Sławiańskie! (wyd.1924) Władysław Kołodziej 2:42:07 ❃ 18.Sławjańska Krynica w Puszczy Białowieskiej (wyd.1926) Władysław Kołodziej 2:45:44 ❃ 19.Sfinks Świętokrzyski + wiersz pt. Sfinks nad Kamionką (wyd.1925) Władysław Kołodziej 2:51:55 ❃ 20.Zgubny dla Słowian ,,zachód” (wyd.1925) [Bogoznawstwo Sławjan fragm.2] Dr Jan Sas Zubrzycki 2:56:46 ❃ 21.Wynarodowianie Słowian (wyd.1925) [Bogoznawstwo Sławjan fragm.] Dr Jan Sas Zubrzycki 3:00:00 ❃ 22.Jarstwo w starodawnej Polsce [fragm.] (wyd.1912) J.Jastrzębowski 3:06:20 ❃ 23.Podanie o wizji scytyjskiego Druida (wyd.1936) zebr. J.H.Głóg 3:09:07 ❃ 24.Słowiańskie Stworzenie Świata wg B.Trentowskiego (wyd.1865) zebr. J.Szyc 3:13:13 ❃ 25.Przedmowa do Kalendarza Słowiańskiego na rok 1946 + wiersz pt. Złota Epoka (nap.1945) Władysław Kołodziej 3:19:03 ❃ 26.Polska chrześcijańska czy Polska pogańska (wyd.1947) Władysław Kołodziej 3:21:45 ❃ 27.Imiona lechickie [Rok lechicki] (wyd.1947) Władysław Kołodziej + wiersz pt. Wiec Sławy 3:31:53 ❃ 28.Wzmianki o Lechii i Słowiańszczyźnie (wyd.1946) Wrócisław Kołomirski + wiersz pt. Sława Lechii 3:37:53 ❃ 29.Ustrój państwowy i społeczny u dawnych Słowian (wyd.1946) Władysław Kołodziej + wiersz pt. Powrót Lechitow 3:45:41 ❃ 30.Duchowe oblicze Słowian (wyd.1947) Lechosław Tadeusz Pietruszka + wiersz pt. Słowiańszczyzna 3:51:02 ❃ 31.Tendencyjny fałsz niemiecki [nt Słowian] (wyd.1946) Prof. Dr Konrad Jażdżewski 3:54:24 ❃ 32.Zjednoczenie Słowian wg Jana Kollara (wyd.1946) Dr E.K.Jelinek 3:58:32 ❃ 33.Złote Myśli [wybrane fragmenty z dzieł dra J.S.Zubrzyckiego] (wyd.1946-47) 4:07:13 ❃ 34.Przedmowa do Kalendarza Słowiańskiego na rok 1947 (nap.1946) Władysław Kołodziej 4:16:19 ❃ 35.Z Dziejów Roji (wyd.1947) Władan Marek Indelak 4:18:44 ❃ 36.Przedświt muzyki polskiej (wyd.1902) 4:21:26 ❃ 37.Z naszej Przyrody (wyd.1926) Dionizy Królikowski 4:31:49 ❃ 38.Z księgi rozmyślań (wyd.1921) Władysław Kołodziej 4:40:16 ❃ 39.Wiersz pt. Mówią wieki [pośw. W.Kołodziejowi] (wyd.1947) Eugenia Średnicka 4:47:01 ❃ 40.Dożynki w starożytnej Lechii-baśń (wyd.1947) Władan Marek Indelak 4:50:30 ❃ 41.Lechicka baśń pt. Sława (wyd.1947) Władysław Kołodziej 4:59:06

Słowianie Książka Mówiona Słowianie audiobook Polska Słowianie Lechia Lechistan BezChaosowania

_______________ Jeżeli uważasz materiały, które pojawiają się na kanale BezChaosowania za wartościowe i potrzebne, a chciałbyś wesprzeć ich twórcę (co wpłynie na jakość i częstotliwość przyszłych produkcji) poniżej znajduje się numer konta na który można przelać dowolną kwotę:

(wpisując w tytule przelewu: Darowizna) 64 2030 0045 1130 0000 0953 2180

Dziękuję.

[karmicielkrukow]

Słomiany świat

Styczeń 2020 to premiera lekko zaskakująca, bo nie książka, tylko serial audio, zwany też czasem słuchowiskiem. Wydawcą jest Audioteka.

I stworzyli bogowie świat ze słomy... • Słuchowisko z elementami improwizacji, nagrane w naturalnych przestrzeniach akustycznych • Mitologia słowiańska z dużą dawką humoru • Polska odpowiedź na „Świat Dysku” Terry’ego Pratchetta Odwieczny konflikt Peruna i Welesa wkracza w decydującą fazę. Bogu błyskawic skradziono piwo, które w tajemniczych okolicznościach dostało się w ręce chamów. A jak wiadomo ludzkie głowy nie są dostatecznie mocne, by poradzić sobie z mocą boskiego trunku. Gdy Perun przybywa na ziemię, aby odzyskać swoją zgubę, wybucha wojna bogów, w którą wciągnięci zostają także ludzie. Każdy musi wybrać stronę. Poznaj słomiany świat, w którym słowiańscy bogowie żyją obok ludzi, zajączki jedzą muchomorki, brzozy bywają lubieżne, a Weles ciągle bawi się krzesiwem. Wsłuchaj się w historię wielkiej wojny, małostkowych bogów i dzielnych łotrzyków, w opowieść o sprawach tak ważnych, że nie sposób się z nich nie pośmiać. Darmowy fragment wysłuchacie na stronach:

https://audioteka.com/pl/audiobook/slomiany-swiat

https://www.youtube.com/watch?v=2Vo3bD3TpYA

Adaptacja i reżyseria: Krzysztof Kiczek Narrator - Mirosław Neinert W rolach głównych: Wędrowiec/Weles - Dariusz Chojnacki Perun - Radosław Krzyżowski Zrzędzimir - Grzegorz Przybył Żarcisław - Artur Święs W pozostałych rolach: Perkunia - Anna Guzik Wanda - Małgorzata Saniak Zbrojny 1 - Dawid Damszel Mokosz - Katarzyna Błaszczyńska Chłop 1 - Łukasz Kuc Dziewanna - Agnieszka Bieńkowska Swarożyc - Piotr Wiśniewski Trzygłów - Daria Bułka, Piotr Bułka, Jerzy Głybin Wół - Arkadiusz Machel Dziad - Wiesław Kupczak Dratewka - Agnieszka Radzikowska Krak Starszy - Antoni Gryzik Strzybóg - Mateusz Grabowski Krak Młodszy - Andrzej Warcaba Rzemieślnik - Marek Rachoń Dziewka - Marta Dobrowolska Lech - Krzysztof Korzeniowski Zbrojny 2 - Łukasz Szwej Brzoza - Ewa Leśniak Żona Zrzędzimira - Aleksandra Dąbrowska Realizacja nagrań, miks i mastering oraz kompozycja i wykonanie muzyki: Krzysztof Kurek Montaż, udźwiękowienie i realizacja atmosfer: Krzysztof Kiczek Produkcja: Audioteka

[surejaya]

Szeptucha (Kwiat paproci, #1)

Szeptucha (Kwiat paproci, #1) by Katarzyna Berenika Miszczuk

Porywająca, świetnie napisana powieść, w której XXI-wieczną Polską nadal rządzą Piastowie, a wiara i obrzędy przodków są cały czas żywe. A wszystko przez to, że Mieszko I zdecydował się nie przyjąć chrztu… Gosława Brzózka, zwana Gosią, po ukończeniu medyny wybiera się do świętokrzyskiej wsi Bieliny na obowiązkową praktykę u szeptuchy, wiejskiej znachorki. Problem polega na tym, że Gosia – kobieta nowoczesna, przyzwyczajona do życia w wielkim mieście – nie cierpi wsi, przyrody i panicznie boi się kleszczy. W dodatku nie wierzy w te wszystkie słowiańskie zabobony. Bogowie nie istnieją, koniec, kropka! Pobyt w Bielinach wywróci jednak do góry nogami jej dotychczasowe życie. Na Gosię czeka bowiem miłość. Czy jednak Mieszko, najprzystojniejszy mężczyzna, jakiego do tej pory widziała, naprawdę jest tym, za kogo go uważa? I co się stanie, gdy słowiańscy bogowie postanowią sprawić, by w nich uwierzyła? Słowiańskie bóstwa, pradawne obrzędy, romans, a przede wszystkim – solidna dawka humoru!

Download : Szeptucha (Kwiat paproci, #1) Szeptucha (Kwiat paproci, #1) More Book at: Zaqist Book

[the-ancient-god]

In honor of the eclipse , here are three Slavic gods

Swaróg, Swarożyc and Dadźbóg

Swaróg - God of day, sky and sun

Swarożyc - God of sun, fire and hearth.

Dadźbóg - God of sun, fire, warmth, light and weather.

[blogpaganworld-blog1]

Mokosz - gdzie szukać tej bogini

Kto bada pozostałości starych wierzeń, wie jak trudno teraz odsiać prawdziwe wiadomości o starych kultach od naleciałości propagandy kościelnej, która przez wieki nie próżnowała i stworzyła całe pokłady nowej wiedzy. Nowa wiedza zakorzeniła się w ludzkiej świadomości do tego stopnia, że można by podejrzewać o konszachty z DNA i manipulowanie nim. Wielu bogów zostało zapomnianych w ten sposób. Inne zmieniono i nadano im nowe atrybuty i umiejętności.

Bóstwa żeńskie to wdzięczne poletko, którego uprawa jednak nie jest łatwa. Praca nad przywróceniem pamięci o boginiach nie jest łatwa, gdyż organizacja kleru zdecydowanie patriarchalna usunęła z pola wszystkie postaci kobiece poza jedną. Matką nowego boga. I dawała jej wiele wcieleń, chowając pod tymi wizerunkami całe zastępy starych boginek.

Do nich należała Mokosz. Jak podają przekazy w pismach ruskich, miała być opiekunką upraw służących tkaczom. Patronowała też hodowcom owiec. Nietrudno się domyślić dlaczego.

Pierwotne społeczności stawiały na dominację kobiet. Zmieniało się to z czasem, aż do całkowitego odsunięcia i ubezwłasnowolnienia kobiet. Do zepchnięcia płci pięknej do roli inwentarza.

[wiaraprzyrodzona]

O narodzeniu Potworów i ich Bitwie o Niebo, Welę i Ziemię

O narodzeniu Potworów i ich Bitwie o Niebo, Welę i Ziemię

Księga Tura Taja 5 – O narodzeniu potworów, ich bitwie o Niebo, Welę i Ziemię, o zabiciu potworów i powołaniu do bytu Przedstworzów oraz nadaniu bogom taj według wołchwów kapiszty w Rosi pod Biełogorodem nad Dnieprzem w ziemicy Rosomonów1, słów kołoduna Jura z uroczyska Biełyje Bogi w ziemicy plemiennej Wiatyczów ludu Burów2 oraz zinisów plemienia Kurów z ludu Istów chromu w Apuolu3. Narodziny…

[slavicbestiary]

Pani z białej zamieci

Ze słomy na przedwiośniu majstrowano w pocie czoła kukłę szkaradną, by ja po obchodzie wsi spalić publicznie, a w końcu utopić biedaczkę. Materiał, jak na rolników przystało, był cenny i z ziemi pochodził. Słoma była tym, co świadczyło o ostatnim urodzaju.

Marzanna zaklęta w kukle zwiastowała nadejście wiosny. Nie możliwe było powitanie nowej, nadchodzącej niespiesznie pory roku bez rytuału pożegnania zimy. Zimy, która zasiedziała się trochę. Obyczaj dziwnym trafem ostał się z pożogi chrześcijańskiej dyscypliny. Przedarła się Marzanna przez kordon mnichów i zakonników. Przez zasieki ze świętych świec i kadzidła. Emisariusze nowej wiary nie szczędzili trudu, by zdyskredytować stary panteon bożyszczy. Większość naznaczono diabelskim znakiem. Marzannie się oberwało z pewnością, ale przetrwała w zmiennej postaci, jak wszystkie bogi i demony, które nie wiadomo, bohaterowie, czy kolaboranci dostali przepustkę do chłopskich chat. I z chat kmiecych co roku była wypędzana i spławiana rzeka w stronę morza, by zabrała ze sobą zimę i zrobiła miejsce jarej wiośnie i jej kochankowi na białym rumaku. Jak gość, który się zasiedział ponad miarę i w znaczący sposób przy wtórze szerokich ziewnięć gospodarza, zrzucono jego palto z wieszaka na podłogę i z nieudolnymi przeprosinami podawano w pseudogoscinnym geście.

Marzanna w swych początkach była dumną i piękną kobietą. Kobietą w trzystu procentach. Doświadczoną i mądrą. Istnieją poszlaki, że była opiekunką dziecięcego dorastania i być może postrzyżyn. A proces umierania wiązano z odejściem bezpowrotnym dziecięcej beztroski i czasem na intensywną naukę i dorastanie u boku nieugiętych nauczycieli.

Gdy się nad tym głębiej zastanowić nie traktowano Marzanny jako zwiastunki nieurodzaju i porażki. Była apologetką czasu spokoju i odpoczynku. Jednak odpoczynek był bierny. Zahibernowana przyroda stała w zawieszeniu, jakby lewitując w okowach pola siłowego. Natura regenerowała siły. I zbierała siły na nadchodzący czas wiosennego szaleństwa zakochania i letniego rodzicielstwa.

Choć obchodzono się z nią grubiańsko, ona wracała co roku późną jesienią, a ludzie uważali panią za srogą, ale sprzyjającą ludzkiemu rodzajowi.

Marzanna to także Gaik obchodzony z okazji odejścia srogiej pani. Święto, choć z chrześcijańskimi koneksjami ma jak najbardziej pogański i słowiański charakter. Stroik z zielonych gałęzi obnoszony był od chaty do chaty po całej wsi, by zwiastować nowe. Korowód gaikowy składał się z młodych i niezamężnych dziewcząt, które w ogólnej wesołości celebrowały święto. Więcej o Marzannie, Jarych Godach i Jarowicie: https://blog.slowianskibestiariusz.pl/

[niemiec-blog]

Plociuch #335 - Bogowie Słowiańscy