#shin dong-mi

[cinemaronin]

A Matter of Interpretation (2014)

꿈보다 해몽 A Matter of Interpretation (2014) directed by Lee Kwang-kuk cinematography by Gang Dae-hee

[korelist]

THE FABULOUS // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı : 6,5 Benim puanım: 7

Drama: The Fabulous

Hangul: 더 패뷸러스

Director: Kim Jung-Hyun

Writer: Kim Ji-Hee, Im Jin-Sun

Date: 2022

Language: Korean

Country: South Korea

Cast: Chae Soo-Bin, Minho, Lee Sang-Un, Park Hee-Jung, Shin Dong-Mi

SHINee grubunun üyesi olan Minho’nun dizisi çıktığını duyunca ilgilimi çekmişti. Daha önce Hwarang’da tanışmıştık kendisiyle. Onun vesilesi ile de SHINee grubuyla tanışmıştım. Aslında uzunca bir süredir dizi ve filmlerde boy gösteriyormuş. Ben nedense Hwarang ilk dizisiymiş de şimdi ondan sora ikinci bir dizide oynuyormuş gibi bir kafaya girmişim. Halbuki arada oynadığı başka dizileri de izlemişim. Neyse mış mış kısmını geçelim. Kısacık bir diziydi. Tam bir “slice of life” dizisiydi.

Netflix orijinal dizisi olduğu her halinden belliydi. Hayatlarında bir şeyleri rayına oturtmaya çalışan dört arkadaşın yaşadıklarını izledik. Karakterlerin arkadaş ilişkileri, hayalleri ve işleri anlatıldı. Dizinin ilginç kısmı seçilen sektördü. Daha önce işlenmemiş bir konuya değinilmişti. Moda sektörünün içinden geçtik. Dört arkadaştan biri manken, biri tasarımcı, biri fotoğrafçı diğeri ise moda ajansında marka tanıtım şefiydi. Hem işleri birbirine dokunan hem hayatları iç içe olan bu arkadaş grubunu ben çok sevdim.

Birbirlerine olan destekleri kıskandıracak cinsteydi. Ayrıca Kore dizilerinden bir tık sıyrılan bir romantizm anlayışı da vardı. Gerçekçi bir aşk hikayesini de bizlere sundular. Dizinin bundan başka anlatılacak bir detayı yoktu maalesef. Moda ajansında çalışan Pyo Ji-Eun (Chae Soo-Bin), işine aşık kibar ve sıradan bir hanım kızdır. Geçmişte, fotoğrafçı olan Ji Woo-Min(Minho) ile romantik bir ilişki içinde bulunmasına rağmen yürütemediklerine karar verip arkadaş kalmışlardır. Tasarımcı olan Joseph(Lee Sang-Un)‘e bayıldım. Hiç dillendirmeden cinsel tercihleri ile ilgili cesur bir karakter betimlemişlerdi. Başarılı ama çocuk gibi, kendini beğenmiş gibi görünen ama kendinden önce hep arkadaşlarını düşünen korkak bir çocuk gibiydi Joseph. Ve son olarak da güçlü mankenimiz Ye Seon-Ho (Park Hee-Jung) vardı. Adeta kadının gücü gibiydi. Yere sapasağlam basarken ve dışarıya dimdik bir duruş sergilerken içeriden nasıl kırıkları olduğunu bize gösterdi. Pes etmeden, arkadaşlarının elini bırakmadan nasıl dikenli bir hayatı göğüslediğini gördük.

Dizi sonu yatakta biten bir parti ile başlıyor. Bu kadar cesur devam etmese de ilgiyi kaybetmediklerini düşünüyorum. Bir grup arkadaşın hayatlarına kısacık bakış atıyoruz. İzlenebilir.

OST:

Seung Hee - My Finale

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[passionforfiction]

The Fabulous

I frankly don't know where to start., so I'll be blunt: I didn't like this series. I forced myself to finish it and I skipped episodes - and mind you, this was an 8 episode series. It was the combination of poor storyline, character development and representation. The characters come off as frivolous, the gay characters feel like a stereotyped caricature that felt cringy at times. And I just couldn't connect with any of the characters. It annoyed me that Pyo Ji Eun could forgive and give a second chance to Lee Nam Jin who insulted her when they broke up, but she couldn't forgive and give a second chance to her friend and ex-boyfriend because she couldn't see how he expressed his feelings for her. These characters are static, there is no true growth in them. At the end of the series they are the same as they were in the beginning.

The plot felt superficial too. It could have worked if there had been some depth to the conflicts that could truly make the characters do some growing; for example Ye Seon Ho's situation as a model. This could have been explored more. The conflicts are all triggered by the whim of celebrities, rich people or influencers. Shim Do Young is supposed to be the cute boy trying to make it in the fashion industry and he comes off as annoying and shallow.

Thierry's story could have been a nice subplot but they turned that character into the biggest caricature of the set of characters.

It's a pity because the cast has some really good actors in it, but they were not able to bring to life characters that the audience could connect.

I truly don't recommend this one. There are other series about fashion that are much better.

Poster from Kpopmap - https://www.kpopmap.com/fabulous-2022-drama-cast-summary/

[boyoungssi]

welcome to samdalri ↳ shin dong mi as cho jin dal

[kateknowsdramas]

They're legends in this neighborhood. The Three Terrible Sisters.

[kdramaladies]

They say you were crazy about swimming since day one. WELCOME TO SAMDALRI (2023 - 2024) dir. Cha Young Hoon

[dramalifechoseme]

[kdram-chjh]

Kdrama: Tale of the Nine-Tailed 1938 (2023)

She also likes lee rang | Tale of the nine tailed 1938 | #kdrama #leedongwook #kimbum #fyp #shorts

Watch this video on Youtube: https://www.youtube.com/shorts/aLfdML9JkjY

[somanykdramas]

WELCOME TO SAMDAL-RI

GENRES: Drama, Romance

SUMMARY: When life gets too tough, its important to have a place you can go where people believe in you for who you always were.

THIS SHOW HAS EVERYTHING: Convenience store hideouts, corporate abuse, haenyeos, amusement park failures, dog mascots, weather forecasting, old flames, flashy sports cars, loss and forgiveness, crooners, drunken kisses, and dolphins.

HOT TAKE: I'm always hesitant to watch these small town slice-of-life dramas since I know they're going to be slow and drawn out, but you know what? I've never regretted sitting through one yet. There's something just very soulfully soothing about casual strolls, nosy-yet-supportive neighbors, and honest dialogue and communication, and this show is no exception.

Nevermind best kdrama kissers: I want a list of best kdrama huggers, starting with the King, Ji Chang Wook.

[liveasbutterflies]

live like you always have, So Won.

[inafieldofdaisies]

Tale of the Nine Tailed 1938 | Tale of the Nine Tailed Season 2, Episode 4 | Favorite scenes

[world-smitten]

Welcome to Samdal-ri final thoughts

Photography is a niche creative industry, and like creative industries everywhere, there's going to be abuse of power. And no one does anything about it, because the abuser is good at generating income. In Welcome to Samdal-ri, Cho Sam-dal is hounded by the media based on "false" accusations of workplace bullying by her assistant - a nasty, reactionary premise. And the idea that Sam-dal, a popular, established photographer, wouldn't have the resources or the will to crush that assistant - whether she was lying or not, especially if she was lying - is delusional. But the show wants you to *feel sorry* for Sam-dal, this sweet soul set adrift in the harsh tides of vapid metropolitan Seoul, and it does so in the most tone-deaf, infantilizing way possible. Episode 1 was dumb as shit, but I stuck in until Episode 3 because Shin Hye-sun & Ji Chang-wook have lethal star power. When I picked the show up again, it was because I saw that one clip of Sam-dal and Yong-pil hugging & kissing in bed, and thought, oh! Chemistry! Maybe it gets better!

It doesn't. My opinion has pretty much stayed the same. Welcome to Samdal-ri wants to be funny, charming and heartwarming, but only manages to be embarassingly insincere. The direction can't figure out how to choreograph the big comedic setpieces it wants us to laugh at, and the script is so incoherent that it borders on amateurish. Then Shin Hye-sun and Ji Chang-wook step in, and they're funny and charming and warm. These are two well-matched performers with similar points of appeal. The script writes Yong-pil and Sam-dal less like her love interest and more like her life coach, but SHS and JCW play the pair as 2 halves of the same organism. I rooted for their friendship even before their romance. Shin Hye-sun makes some stunning work of this material, and JCW was born to stare lovingly and tenderly. At some point, the story is simply too lost for them to carry it, but still, the effort was kind of amazing to watch.

I also really loved Shin Dong-mi and Yang Kyung-won as Jin-dal and Dae-yeong. If SHS and JCW are selling mediocre material, the material here is actually good and SDM & YKW play it so well. Like this show is genuinely funny whenever Dae-yeong opens his goofy mouth to opine after his ex-wife - the scene where he hallucinates her scaring off his brothers is a hilarious and perfect summary of his psyche. I expected them to remain on that level, until the story flips very effectively into Jin-dal's perspective and drops an interesting insight into their relationship. Dae-yeong loves his wife very much, but he's still a bumbling, thoughtless man from a wealthy family. A throwaway comment he makes about his in-laws' "disgusting" stew becomes a point of humiliation for Jin-dal, who takes emotional cruelty from his mother for daring to bring something polluting into her son's palette. He might be the black sheep, but he's still a child of this family. This is the bravest and most interesting thing Samdal-ri does, to implicate the lovable Dae-yeong as a very real part of Jin-dal's unhappiness as his wife. Naturally, the show, having walked right up to that point, retreats straight away, back into drunk conversations and increasingly unfunny hijinks. The very obvious conclusion to me was that Dae-yeong would give up his money and learn to live as a full, present adult, for the woman he loves. But instead, he returns back to his wealthy family (though he's lost enough of their money to be legally disowned), becomes the boss of the airline branch (though the entire show has been about how he should NOT be handling business), and his wife works for that airline (owned by the abusive family she hates). And there's a Saudi Prince thrown in there, somehow. Nothing's changed, not for Dae-yeong, not for Jin-dal. It's as if to say, yeah a man like Dae-yeong is only good for his money, and that's the only way he and a woman like Jin-dal can coexist. It's...realistic, I guess, but I don't think Samdal-ri realises how awful that ending is. Prime case of wanting to have your cake and eat it.

But also this: life is either ritzy like Seoul, like being a famous photographer or the wife of an airline CEO; or it's small and pithy like a near-empty village on an island. There's no middle ground, which is why Dae-yeong can't simply quit being a CEO and get a normal job. To depict the fall and rise of its characters, it fixes Samdal-ri and Seoul at ends of a binary, but even to that, it doesn't commit. Seoul is just this shiny place overrun by journalists. Samdal-ri is a town of working-class haenyos, but no one ever brings up money because they're too busy talking about how much Yong-pil likes Sam-dal. Sam-dal realises how much tourism has changed Jeju, but that doesn't complicate how she perceives the island or the home she's been away from for more than a decade. Yong-pil in Jeju, Sam-dal in Seoul, but neither place has any real presence, are little more than vague metaphors of an ill-defined rural/urban divide. How can their love take root without earth? Lol, yeah, maybe I am asking too much of another frothy Netflix crowd-pleaser, but it also want me to take it seriously so 🤷‍♀️ Here we are.

Anyways, to wrap this up, if you want a show about grown people going back to their parents with their tails between their legs, then just watch Once Again. It wears its heart on its sleeve, and manages to be funny and spontaneous without feeling like it's trying to squeeze sentiment out of you. And I started Summer Strike, mostly for comparison, and it's a show that at least knows what it wants to be.

[korelist]

SHE WAS PRETTY // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,6 Benim puanım: 8

Drama: She Was Pretty (literal title)

Hangul: 그녀는 예뻤다

Director: Jung Dae-Yoon

Writer: Jo Sung-Hee

Date: 2015

Language: Korean

Country: South Korea

Cast: Hwang Jung-Eum, Park Seo-Joon, Koh Joon-Hee, Choi Si-Won, Shin Hye-Sun, Shin Dong-Mi

2015 MBC Drama Awards - December 30, 2015

Best Actress (mini series) (Hwang Jung-Eum)

Excellent Actor (mini series) (Park Seo-Joon)

Best Supporting Actress (mini series) (Hwang Suk-Jung)

Ten Star Award (Park Seo-Joon/Hwang Jung-Eum)

Best Netizen Award (Park Seo-Joon/Hwang Jung-Eum)

Best Actor or Actress Selected by Directors (Hwang Jung-Eum)

Best Screenplay (Jo Sung-Hee)

Best Child Actor (Yang Han-Yol)

Park Seo-Joon için başlayıp, Choi Si-Won için devam edilecek eğlenceli bir dizi!! Kill Me Heal Me izleyen her kdrama hayranı bana katılacaktır ki; KMHM’de Oh Ri On ve Oh Ri Jin rolünde kardeşleri oynayan Hwang Jung-Eum ve Park Seo-Joon bu dizide çift oldukları duyurulunca oldukça izleyici çektiler.

Kim Hye-Jin (Hwang Jung-Eum) varlıklı bir ailenin popüler ve güzel kızıdır. Okulda şişman gözlüklü zorbalığa uğrayan Ji Sung-Joon(Park Seo-Joon) ile arkadaş olurlar. Aynı zamanda komşudurlar. Yıllarca en yakın arkadaş olan bu ikili Ji Sung-Joon’un Amerikaya taşınması ile bölünür. Aradan geçen yıllar Hye-Jin’e hiç güzel davranmamıştır. Babasından aldığı genler okul sonrasında iyice ortaya çıkınca kıvırcık saçlı, kırmızı yanaklı çilli bir kadına dönüşmüştür. Dizide “çirkin” olarak anlatılsa da bence oldukça sevimli bir tipi vardı. Tabi Kore standartlarına uymayan bu görünümü nedeni ile beğenilmiyordu.

Amerika’da büyüyen Sung-Joon ise zayıflamış, yakışıklı ve başarılı bir genç adama dönüşmüştür. The Most isimli dergide editörlük yapmaktadır. Şirket Kore’deki şubeye çekidüzen vermesi için onu memleketine gönderir. Memleketine dönerken de yakın arkadaşına mail atıp, ülkesine döneceğini görüşmek istediğini yazar. Burada bir tık madem iletişim kurabiliyordunuz bunca yıl niye hiç iletişim kurmadınız diye sorasım gelse de susuyorum.

Efendim bu iki eski arkadaş buluşmak için havuz başına giderler. Kızımız paspal ve “çirkin” hali ile dururken, şişman olmasın beklediği arkadaşı bütün endamı ile yanından geçip gider. Onu tanımaz. Kızımızın bütün özgüveni, hayat enerjisi vakum ile çekilince de düşünür taşınır “ev arkadaşım ve en yakın arkadaşım olan Min Ha-Ri(Koh Joon-Hee) benden daha güzel dur buluşmaya o gitsin” diye dahiyane bir fikir bulur. Evlerden ırak bu fikir klişesini yüzümüze çarptıktan sonra şimdiki en yakın arkadaşını ikna edip eskiden en yakın arkadaşına gönderir. Bu noktada klişeler çığ gibi büyümeye başlıyor. Hye-Jin The Most dergisinde işe giriyor. Sung-Joon The Most dergisine editör müdür olarak geliyor. Hye-Jin diye Ha-Ri’den garip bulsa da hoşlanmaya kendini zorluyor. Gibi gibi böyle ne gerek vardı diyeceğiniz tatta ilerliyor. Hye-Jin iş yerindeki ilk gününde çalışma arkadaşı Kim Shin-Hyuk(Choi Si-Won) ile tanışıyor. Shin-Hyuk son derece renkli, eğlenceli, dolambaçları olmayan dümdüz bir insan. Ona hemen bayılıyorsunuz. Çorapları ve ayakkabıları nedeni ile ilk günden son bölüme kadar Hye-Jin’e Jackson lakabını takıp, öyle sesleniyor. En sevdiğim detaylardan biriydi bu. Aynı zamanda bize inanılmaz bir ikinci adam krizi de yaşattı, onu da atlamayalım.

Min Ha-Ri aslında çok tatlı bir karakterdi. Son derece lüks, şık, net bir karakter olan Ha-Ri kimseye hiçbir mekanda arkadaşını ezdirmeyen, her zaman onun yanında olan bir karakterdi. Sanki küçükken zorbalara karşı Sung-Joon’un yanında olan Hye-Jin büyüyünce bu davranışı için Ha-Ri ile ödüllendirilmiş gibi düşünebilirsiniz. Ama gel gör ki, senarist bu karaktere çok cömert davrandığını düşünmüş olacak ki neden ben bunu da aynı adama aşık etmiyorum demiş. Kimselere tam anlamı ile güvenmeyen, çıktığı hiçbir erkeği “erkek arkadaşım” olarak görmeyen, kısa süreli ilişkiler inanı Ha-Ri; Sung-Joon’dan etkilenmesin mi!!!

Ve yetişkin Ji Sung-Joon; küçüklüğündeki o çalışkan kitap kurdu, kibar, düşünceli, nazik çocuktan eser kalmamış. Kaba, sert, düşüncesiz, herkese tepeden bakan bir patrona dönüşmüş. Gerçek Hye-Jin’e de etmediğini bırakmıyordu. Şimdi eğri oturup doğru konuşalım. 2013-14-15 yıllarında çıkan dizilerin hepsinde başroldeki erkek kadını itin götüne sokup sokup çıkardıktan sonra karakter gelişimi olmaksızın köpek gibi peşinden koşuyor şeklinde ilerliyor. Bu dizide bundan süper nasiplenmiş. Kızımız ilk aşkı diye sanki o ne yaparsa yapsın kabul edip sineye çekmek zorundaydı. Keşke birazcık olsa “sen kim köpeksin” tadında bir çıkma yaşansaydı. Bu dönemin dizilerindeki karakter gelişimleri tam bir facia ne yazık ki.

Dizide bu 3lünün arasındaki aşk dışında The Most dergisinin satışlarını arttırmak, dergi sahibinin yeğeninin ekipten kim olduğunu bulmak, çok ünlü yazar Ten’in kim olduğunu bulup dergiye röportaj vermesini sağlamak, ekibin genel ikili ilişkileri, dergi yöneticisi çılgın yaşlı kadının halleri, çirkinlik güzellik algıları gibi gibi konular işleniyordu. Kızımızın çilli ve pasaklı olması nedeni ile çirkin atfedildiği bu nadide senaryo da bir noktadan sonra saçlarını düzleştirip makyaj yapıyordu. Bence kesinlikle paspal hali daha güzeldi. Canım Kim Shin-Hyuk’da benimle öyle düşünüyordu. Jackson kendine ne yaptın diye tepki verdi.

The Most ekibi eğlenceli bir ekipti. Aynı zamanda baya yetenekli bir ekipten oluşuyordu. An Se-Ha, Shin Dong-Mi, Shin Hye-Sun gibi isimler vardı. Hwang Jung-Eum hala aynıydı. Kill Me, Heal Me’den beri hiç değişmemiş gibi geldi bana. Bu rol biraz daha ona gitmişti ama hala beraber oynadığı insanlarla yan yana koyulacak kadar başarılı bir oyuncu değildi.

Dizideki zorlama yerlere gelecek olursak, kesinlikle karakter gelişimleri yok diyebilirim. Sung-Joon belli bir noktadan sonra yanlış kişiye Hye-Jin dediğini fark ediyor, jet hızı ile değişiyordu. Ne fark eder, sen yıllar içinde pislik bir insan olmuşsun, kendi arkadaşına tanımıyorum diye it gibi davranmışsın. Yok ben anlamlandırmadım. Bana oturmadı. Yaşadığımız ikinci adam krizi ise boğazımızda kaldı valla. 1.adam Park Seo-Joon olunca… ister istemez ikinci adamı tutamadık. Oda başka şekilde mutlu olsun istedik, canı gönülden…

Ha-Ri’yi dizinin kötü karakteri yapmalarından da hiç hoşlanmadım. Bana sorarsanız Hye-Jin ile aralarındaki puzzle sahneleri tamamen çekim hatasıydı. Küçüklüğünden beri Sung-Joon’un verdiği puzzle parçasını saklayan Hye-Jin, gerçek olduğunu onunla kanıtladı. Ama bu kanıtı ilk Ha-Ri puzzle ‘ı izinsiz alarak kullandı. Yani puzzle’ın yerine nasıl döndüğünü hiç bilmiyoruz. Eline puzzle parçası olan her kadın ben oyum diyebilicek gibiydi.

Dizideki karakteristik aksaklıklar az da olsa sevimliydi. Hye-Jin’in strese girince dişlerini birbirine vurması, Sung-Joon’un bir şeye konsantre olduğunda başka hiçbir şeyi fark edememesi gibi… bütün beğenmediklerimi arka arkaya sayınca sanki kötü bir hava yarattım gibi oldu. Öyle değil, 2015 dizisi olmasına rağmen son derece keyifli kaliteli bir diziydi. Oyunculara denilecek hiçbir söz yoktu. Genel eleştirim tamamen senaryoya. Ve son olarak da Kim Shin-Hyuk rol için biçilmiş kaftandı. Dizinin seviyesini yükselttiğini söylersem birçok insan bana katılacaktır. Karakterini ayrı oyuncuyu ayrı beğendim. Kore standartlarına ters düşen sakalları, ofis ciddiyetinden uzak eğlenceli kişiliğiyle, aşkını ifade etmesiyle… her şeyi ile on numaraydı. Sırf ona düşüp izleyebilirsiniz.

OST:

Choi Siwon - Only you

Park Seo-Joon - A Long Journey

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[binging-asian-dramas]

Bossam: Steal the Fate. 7-8

Story: 8-9

Acting: 10

Chemistry: 10

Comparable to: Haechi (kdrama); Queen: Love and War (kdrama); 100 Days My Prince (kdrama)

What could of been an outstanding drama became only a mediocre historical drama for me. It fell into the draggy trap, with the repetitive back and forth that many dramas unfortunately fall into. There was many storylines that I felt was wasted and it just fell into a sour lump by the middle let half. It was sooo good too in the first half, especially with the chemistry between both Yuri an Jung ll Woo. I felt totally cheated too by that rushed ending. 🤬 In some ways I felt if they shortened the drama by editing it down some but working on a less rushed ending, this would’ve been a hit throughout. Nonetheless I still enjoyed it, just not as much as I thought I originally had in the first half.

[passionforfiction]

Welcome to Samdal-ri

It has been a while since I felt like making a wallpaper for a drama. I just wanted to make sure that all the characters that I loved had their spotlight. This is such a sweet romantic story! I loved the main plot and all the subplots, I loved the family dynamics as well as the friendship ones. The Power Rangers were so cute to watch as kids and adults and the sisters are a power house all on their own. . . And Ha Yul stole my heart too.

It was endearing to watch. This is definitely a drama I see myself going back to later on.

[kdramaladies]

SHIN DONG MI as Lady Hong and BONA as Princess Lee Yeon Joo JOSEON ATTORNEY: A MORALITY (2023)