#slachterij

[arun-pratap-singh]

Leeuwarden heeft nieuwe locaties voor Oekraïense vluchtelingen op het oog: het oude kantoor van De Friesland en het voormalige terrein van slachterij Brada

De gemeente Leeuwarden wil Oekraïense vluchtelingen opvangen in het voormalige pand van De Friesland Zorgverzekeraar aan de Harlingertrekweg en op De Pier in het Spoordokgebied, het voormalige terrein van slachterij Brada. Dat maakte het college van burgemeester en wethouders dinsdag bekend. #Leeuwarden #heeft #nieuwe #locaties #voor #Oekraïense #vluchtelingen #het #oog #het #oude #kantoor #van…

[nietterugnaarnormaal]

Volg @sluitvion Op dinsdag 30 maart hebben wij de ingang van Vion in Boxtel geblokkeerd en de aanvoer van dieren naar de slachtfabriek stilgelegd. De actie duurde minder dan twee uur en werd beëindigd op last van de burgemeester. Vier activisten werden gearresteerd omdat ze het bevel om zich te verwijderen niet opvolgden. Aanleiding voor de blokkade was een recente corona uitbraak in het slachthuis. Bijna honderd mensen zijn besmet geraakt in drie weken tijd en dat maakt het slachthuis wederom tot een corona brandhaard. Dit is al de tweede uitbraak in Boxtel, ook in Groenlo en in Duitsland zijn in acht slachtfabrieken van Vion al uitbraken geweest. Vion speelt Russisch roulette met hun personeel door de vestigingen open te houden. Het is al lang bekend dat afstand houden op het werk en in de krottige woningen niet lukt. Altijd maar weer ontloopt de vleesgigant haar verantwoordelijkheid en wordt ze de hand boven het hoofd gehouden door een onverantwoordelijke overheid. En dit terwijl het doden en consumeren van dieren verre van essentieel is en zelfs bijdraagt aan uitbraken zoals deze. Wij eisten gisteren dan ook dat Vion per direct sluit, en alle werknemers een goede, veilige en gezonde woonplek verstrekt. Daarnaast moeten de arbeiders gecompenseerd worden. Aangezien Vion 53 miljoen euro winst maakte in 2020, is dit goed te doen. De dividenduitkering naar de aandeelhouders (14 miljoen euro) en de salarissen van de directie (ieder 1,2 miljoen euro per jaar plus een bonus van 6 ton) kunnen worden teruggedraaid. #vegannederland #vegan #vegetarian #vegetarisch #slachterij (bij Amersfoort) https://www.instagram.com/p/COK0FwjFoGh/?igshid=1o7vr769ku1kt

[saulsplace]

Iemand nog spare-ribs?

[actuma]

NVWA houdt scherp toezicht op onbedwelmd slachten tijdens het Offerfeest

Dierenartsen van de NVWA houden ook tijdens het Offerfeest 2022 scherp toezicht op het doden van dieren. Dat betekent dat in ieder slachthuis dierenartsen aanwezig zijn die toezien op het slachtproces en ingrijpen als regels niet worden nageleefd. Daarnaast houden de NVWA, de politie en de Veiligheidsregio’s tijdens het Offerfeest extra controles om er op toe te zien dat bedrijven en personen zich houden aan de regels voor dierenwelzijn en voedselveiligheid. Het Offerfeest vindt dit jaar plaats van zaterdag 9 juli tot en met maandag 11 juli. In deze dagen mogen 45 slachthuizen in Nederland dieren slachten. De dieren (voornamelijk schapen, maar ook geiten en runderen) mogen alleen in deze erkende slachthuizen worden geslacht. De NVWA en politie zullen daarom extra controleren op illegale slachtactiviteiten rondom het feest. Onbedwelmd slachten In de EU, en dus ook in Nederland, moet een dier dat wordt geslacht vóór het doden bewusteloos worden gemaakt (in vaktermen: ‘bedwelmd’). Het bedwelmen van een slachtdier houdt in dat het dier pijnloos in een staat van bewusteloosheid en gevoelloosheid wordt gebracht. Als een dier volgens religieuze riten geslacht wordt dan mag, onder voorwaarden, het dier zonder bedwelming worden gedood. Regels religieuze riten Vanaf 1 januari 2018 gelden de regels uit het 'Convenant onbedwelmd slachten volgens religieuze riten' zoals deze ook wettelijk vastgelegd zijn in het Besluit houders van dieren. Indien een slachthuis onbedwelmd slacht tijdens het Offerfeest is er continu een toezichthouder van de NVWA bij het doden aanwezig. De NVWA houdt er ook toezicht op dat elk dier uiterlijk 40 seconden na de halssnede alsnog wordt bedwelmd, tenzij door een daarvoor gekwalificeerde medewerker van het slachthuis is vastgesteld dat het dier niet meer bij bewustzijn is. Afhankelijk van de snelheid van slachten en het totale aantal dieren dat men slacht is er nog een tweede toezichthouder aanwezig om op het slachtproces toe te zien. Illegaal slachten De NVWA en politie controleren ook om ervoor te zorgen dat dieren niet illegaal worden geslacht zonder verdoofd te worden buiten een erkend slachthuis. Als je gedrag ziet, informatie hebt die mogelijk zou kunnen duiden op illegale slachting of als je het vermoeden hebt van diefstal van een weidedier (zoals het aantreffen of het geluid horen van een dier op een ongebruikelijke plaats) dan kun je dit (anoniem) melden bij de NVWA of het landelijke meldpunt Dierenmishandeling 144. Bij vastgestelde overtreding volgen strenge maatregelen. De maximale boete voor het onbedwelmd slachten van een dier buiten een erkende slachterij kan oplopen tot € 87.000. Overtreders kunnen ook worden veroordeeld tot maximaal 6 jaar gevangenisstraf. De meldkamers van de LID en de NVWA werken hierbij nauw samen. Bron: NVWA Read the full article

[jouregio]

Intelligent camerasysteem voor toezicht op omgang met dieren in slachterij

Intelligent camerasysteem voor toezicht op omgang met dieren in slachterij

25-01-2021 JOURE – Een groep organisaties heeft samen een innovatief cameratoezichtsysteem ontwikkeld om beter te kunnen monitoren hoe er met dieren wordt omgegaan in slachthuizen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van kunstmatige intelligentie. Vion installeert dit camerasysteem in de slachterijen in Nederland en Duitsland. De afgelopen jaren hebben grote slachthuizen in Nederland cameratoezicht…

[bogdwellingfungus]

Slachterij Hilckmann

[sirisastensomeren]

Drukke open dag Tomassen Vlees

Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de slachterij aan de Mortelweg in Someren stelde Tomassen Vlees op zaterdag 5 oktober de deuren open voor het publiek.

[mirjam1972]

4 oktober 1869 , de stjerdei fan Mink Lucas Sytsma

Mink Lucas Sytsma is de oerpake fan myn pake Atte, fan memmeskant. Hy is de jongste soan fan Lukas Klazes Sytsma en Sijke Simons Terpstra en waard berne op 30 septimber 1828 yn Lytsewierrum, al stiet der op de befolkingsregisterkaarten ek gauris Rien as berteplak. Yn de oanjefte fan syn broers en susters stiet ek gauris 'wonende in Rien onder Lutkewierum'. Dat ik tink dat se yn Rien wennen.  

Syn heit wie, lykas syn pake, slachter. Earst yn Boazum, letter yn Lytsewierrum/Rien.  

It plak fan de slachterij fan heit Lukas yn Rien.

De mem fan Mink kaam te ferstjerren doe't er 16 wie.

Mink is net slachter wurden, lykas syn broers Sijmon en Sietse, mar hat altyd by de boer wurke en gie fan kontrakt nei kontrakt like it. Hy hat û.o. yn Lytsewierrum, Wommels, Britswert, Easterlittens, Easterein en Goaiïengea wurke. Hy wie Ned. Herv.

De Herfoarme Tsjerke fan Lytsewierrum.

Fan 1852-1853 wie er yn tsjinst by boer Douwe Sytse Rienstra yn Lytsewierrum

Op 6 febrewaris 1856 trout er mei Pietje Jans Vermaning yn Wommels. Sy is de dochter fan Jan Louwes Vermaning en Geertje Wolters Jetten en is berne yn St. Jansgea.. Pietje wie al 7 moanne swanger doe't se troude mei Mink. Mink en Pietje ûndertekenje de trou-akte beide, dat se koene (in bytsje) skriuwe. Se hawwe ek beide in sertifikaat fan ûnfermogen. Dat hâldt yn dat se net genôch jild hawwe om foar de akten te beteljen dy't nedich binne foar harren houlik.

Pietje is tsjinstfaam en hat tusken 1850 en 1853 yn Lytsewierrum wenne en wurke. Soene se inoar dêrfan kenne? Mink en Pietje krije twa famkes: op 1 april 1856 Sijke en op 9 novimber 1857 Geertje. Geertje is de beppe fan myn pake Atte.

In pear moanne nei de berte fan Geertje komt Pietje te ferstjerren op 2 febrewaris 1858 yn Wommels yn it hûs nr. 26. Se is noch mar 27 jier. Mink jout har dea oan en ûndertekenet de akte.

Hantekening Mink Lucas Sijtsma

Mink bliuwt dus allinnich achter mei twa lytse bern. De famkes wurde ûnderbrocht by omke Symon en muoike Jetske yn Rien. Symon is in âldere broer fan Mink.

Mink is fan 12 maaie oant 1858 oant 12 maaie 1859 arbeider yn Easterein, nr 69 by boer Ymte Heeg. Hy giet dêrnei wer nei Wommels.

Op 16 maaie 1860 trout Mink mei Fokje Klazes Pasma.  Sy is de dochter fan Klaas Pieters Palsma en Aaltje Jorrits Hiemstra. Se is lykas Mink berne yn Lytsewierrum en se is tsjinstfaam. Mink en Fokje wurken fanôf 12 maaie 1859 by deselde boer; Dirk Tides Bylsma yn Wommels. Foarsafier't se inoar noch net kenden, sille se dêr better mei-inoar yn 'e kunde kaam wêze. Mink en Fokje wenje nei harren houlik mei de beide famkes fan Mink yn Wommels. Al gau slacht it needlot wer ta. Fokje komt in lyts jier nei har houlik te ferstjerren op 7 april 1861. Mink jout har dea ek wer sels oan en wer bliuwt Mink achter mei de twa lytse famkes.

Op 22 septimber 1862 is Mink ynskreaun yn Hennaard, nr 19. Hy is yn tsjinst as boerefeint by boer Klaas Jans Wiersma, en hy kaam fan Goënga. Fan 12 maaie 1863 oant 12 maaie 1864 wie er  by boer Louw Hendriks Palsma nr. 11 yn Easterlittens.

It plak dêr’t foarhinne de pleats fan Louw Hendriks Palsma stie.

De famkes steane net op deselde befolkingskaart as Mink, sy wenje wer by harren omke Symon en muoike Jetske yn Rien.

Fan Easterlittens giet Mink nei Britswert. Dêr trout er op 18 maaie 1865 mei Grietje Rauwerda/Jellema. Grietje is de dochter fan Hinke Wybes Jellema en Sytse Rauwerda. Doe't se berne waard wiene har âlders noch net troud. Se hat earst de achternamme Jellema hân en letter brûkte se dy fan har heit. Grietje is tsjinstfaam en wennet yn Boazum. Grietje en Mink hawwe beide in sertifikaat fan ûnfermogen. 

Nei harren houlik wenje se noch in skoftke yn Britswert. Dêr wurdt dochter Hinke berne op 18 sept. 1866. Dêrnei ferhúzje se nei Rien, nr. 102 nk.  

Soan Lucas wurdt dêr op 30 novimber 1868 berne. De beide âldere famkes Sijke en Geertje wenje dan ek by heit. In lyts jier nei de berte fan Lucas, op 4 okt 1869, komt Mink te ferstjerren. Hy wurdt mar 41 jier.

Nei de dea fan harren heit Mink giet dochter Sijke nei Zijpe, sy sil dêr ek trouwe en Geertje wurdt tsjinstfaam by Minne Sjoerds Feitsma, kastelein yn Rien. Sy trout letter mei Botte van der Weg, myn betoerpake.

Boarnen:

www.allefriezen.nl https://archisarchief.cultureelerfgoed.nl/Beschermde_Gezichten/BG1340/TOELICHTING_aanwijzing_1340.pdf

[theperilsofeline]

Reviews of 2017: #4 - De verborgen vegetarische agenda van “Okja“

Sinds gisteren kan je op Netflix kijken naar Okja, de nieuwste van de Zuid-Koreaanse cineast Bong Joon-Ho, die je misschien ook kent van Snowpiercer en The Host. Zijn nieuwste is echter een film van een heel ander kaliber.

Als je Okja googelt, krijg je clickbait-titels te lezen als “Netflix knuffelt het supervarken Okja” (NRC Handelsblad) of wordt de vergelijking met E.T. van Steven Spielberg gemaakt. Akkoord, Okja gaat ook over een intense vriendschap tussen een mensenkind en een vreemd wezen, maar daar stopt de vergelijking dan ook. Deze Netflix-flick is meedogenloos en bevat brutale scènes die zeker niet bestemd zijn voor jonge of gevoelige kijkers.

Bong Joon-Ho is in zijn thuisland Zuid-Korea een zeer populaire filmmaker, die nu meer en meer internationaal zijn stempel op de filmwereld zet. Hij creëert doordachte films met kritiek over de opwarming van de aarde, het kapitalisme of de klassenmaatschappij. Die serveert hij met een commercieel sausje om het allemaal wat hapklaar te maken.

De kritiek in Okja gaat deze keer over genetisch gemanipuleerd voedsel en onze naïeve, grenzeloze vleesconsumptie met als dekmantel een varken met een hoog knuffelgehalte. Joon-ho werd naar eigen zeggen tijdens zijn research naar de film enkele maanden veganistisch. In interviews vertelt hij: “Ik kon zelfs geen gebakken steak meer aanraken."

Okja is een verhaal met twee kanten, want enerzijds gaat deze film over een lief supervarken dat opgroeit op een verlaten en beboste Koreaanse bergtop, maar anderzijds hekelt Okja ook op confronterende wijze de verschrikkingen van de industriële vleesindustrie anno 2017. Als je niet veel gelezen hebt over de film en je verwacht een lieflijk verhaal over een innige band tussen kind en dier waarbij je op het einde een traantje mee wegpinkt: think again!

E.T. zag ik als zesjarige uk, terwijl de tranen over mijn wangen rolden. Okja zag ik twintig jaar later, met veel pauzeren en spontane toiletbezoeken aangezien ik de hardvochtigheid van bepaalde scènes niet aankon. Deze ecologisch getinte prent zal veel van zijn kijkers vervullen met (zelf)walging en een bewustzijn over wat er elke avond op hun bord ligt door in te spelen op emoties.

Het is een emotioneel doordacht spel dat  compleet anders werkt dan bij documentaires zoals Cowspiracy, waarvan je op voorhand weet dat ze zullen gaan over de vleesindustrie en je dus op de hoogte bent van het feit dat de beelden je misselijk zullen maken. Okja wordt voorgesteld als een kleurrijke en onschuldige kindervertelling en dat zullen velen ook verwachten als ze alleen de korte inhoud van de film lezen. Wat ze niet zullen verwachten is hoe het lieve varken zich onder je huid nestelt en je hart verovert, net zoals ze dat deed met het jonge meisje Mija. De realiteit van vleesproductie slaat daarom in als een bom.

Joon-Ho spaart Okja niet van ellende en horror: ze blijft een lief labdier dat gefokt is om in menselijke magen te belanden. De kijkervaring leert je dat het niet uitmaakt of Okja nog gered wordt of niet, deze film gaat éigenlijk over de miljarden varkens, koeien, kippen en andere dieren die nu onwetend op hun dood wachten in de slachterij en over de schijn van bio-labels in supermarkten, die er alleen zijn om ons geweten te sussen terwijl we afrekenen.

Heb je zin in een ontspannende film om even stoom af te blazen na je werk? Dan is deze film misschien niet de beste keuze. Ook niet als je een gevoelige kijker bent. Of probeer dan misschien net wél te kijken, ook al moet je meerdere keren de pauzeknop induwen of wegkijken. Want vergis je niet, het gaat hier niet louter om een verzonnen beest dat een kruising lijkt te zijn tussen een nijlpaard, een varken en een snoezig hondje. Okja toont je een harde realiteit die je best onder ogen mag komen.

[jeankoning]

... On Twitter...

De ruimte als oorlogsgebied, kinderen in kooien, varkens levend villen in slachterij Ned. Oceaanbewoners eten tonnen plastic, wij eten ook plastic ...etc Houd moed lieve Medemenschen

— Frederique Spigt (@frederiquespigt) June 19, 2018

[annemariespierings]

Het échte beleid voor mest en vee

Soms voer je vijf rondes dialogen in vier gebieden. Steken vele mensen vrijwillig veel tijd in nieuw provinciaal beleid. Doe je alles open en transparant: alles op internet beschikbaar en met pers aanwezig. Dan is het eindelijk zover dat wij, provincie, de resultaten vertalen naar beleid: de ontwerp wijziging Verordening ruimte. En dan zijn de Brabantse kranten de essentie kwijt. Daarom schrijf ik een blog voor wie echt wil weten hoe het zit.

Als u een korte, best goede samenvatting wilt, verwijs ik u graag naar de website van Trouw. Liever een video, dan is Omroep Brabant een goede weergaven, met uitzondering van het feit dat we niet gaan stalderen voor melkvee, maar enkel voor ‘hokdieren’.

Wat vooraf ging Het rijk heeft enkele jaren geleden besloten dat uiteindelijk het volledige mestoverschot verwerkt moet gaan worden. Als dat lukt, zou het stelsel van dierrechten niet meer nodig zijn. Op dat moment is er dus geen grens meer aan de hoeveelheid varkens en kippen in Brabant. Nu is er een maximum voor het ‘concentratiegebied Zuid’, dat grofweg de Brabantse en Limburgse zandgrond beslaat. Varkens en kippen kunnen dus bijvoorbeeld wel verhuizen van Venlo naar Deurne of van Chaam naar Deurne. Voor andere dieren (geiten, vleeskalveren, koeien) was er geen rechtensysteem. Voor melkvee voert het rijk nu alsnog zo’n systeem in (fosfaatrechtenstelsel).

Om uiteindelijk op verwerking van het volledige mestoverschot te komen, verhoogt het rijk het verplicht te verwerken mestoverschot stap voor stap. In het concentratiegebied Zuid geldt dit jaar een verplicht verwerkingspercentage van minimaal 59%. Provinciale Staten hebben in 2014 bepaald dat dit ook het maximum is wat we in Brabant toelaten, omdat er angst is dat anders de veestapel gaat groeien vanwege de landelijke afspraken over dierrechten. Overigens hebben andere provincies geen beperkingen. Daar mogen mestbewerkingsinstallaties zoveel mest verwerken als ze willen.

Het provinciale mestbeleid kende twee nadelen: mest mocht op heel veel plaatsen in het buitengebied verwerkt worden. Hierdoor is er al een stuk buitengebied dat door sommigen ‘mestboulevard’ wordt genoemd. Verder moeten wij het mestbeleid sturen op basis van vergunningen. We kunnen niet sturen op wat werkelijk is gerealiseerd, want van iets dan eenmaal is vergund kun je niet verbieden om het te realiseren. De tijd tussen vergunnen en realiseren is soms echter enkele jaren. Naast een bouwtijd van grofweg een jaar is er ook tijd nodig om installaties goed draaiende te krijgen. Dit duurt soms ook nog een of twee jaar.

Mestdialogen We hadden dus ‘twee hete aardappelen’: mestbeleid dat anders moest en zorg dat er nog meer vee in Brabant zou komen. Daarover hebben we heel veel overleggen gevoerd in de vorm van mestdialogen: boeren, burgers, natuur- en milieumensen, artsen, gemeenten, waterschappen, ze zaten allemaal aan tafel. Steeds zijn de tussen- en eindresultaten op de website gepubliceerd. Half november 2016 zijn Provinciale Staten geïnformeerd over de manier waarop we de uitkomsten wilden omzetten naar beleid. Hierbij zaten nog twee andere onderwerpen die met veehouderij te maken hebben: de verordening stikstof en de Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij.

De meeste resultaten van de mestdialogen zijn verwerkt in de ontwerp Verordening ruimte. Echter, sommige zaken moeten we in ander beleid regelen. Dit betekent onder andere dat er nog een Toetsingskader gezondheid voor mestbewerking komt. Ook komt er nog een document met Best Beschikbare Technieken (BBT) specifiek voor mestbewerkingsinstallaties. Nu wordt namelijk nog geput uit BBT-lijsten voor andere activiteiten.

Nieuw beleid voor vee Om te voorkomen dat varkens en kippen nog meer trekken naar delen van Brabant waar er meer dan genoeg zijn, komt er een systeem van “stalderen”. Als een boer een nieuwe stal wil bouwen, moet hij in de regio een oude stal +10% extra slopen. Dit geldt voor varkens, kippen, geiten en vleeskalveren. De veestapel kan dus niet meer groeien. En er kunnen geen ‘Limburgse dieren’ meer Brabant in. Uiteindelijk zal dit een lichte krimp van de veestapel tot gevolg hebben. En dus ook minder mestoverschot! Staldering geldt niet voor de kleigebieden in West-Brabant, omdat uit de mestdialogen naar voren is gekomen dat groei van de veehouderij daar zeer beperkt mogelijk is.

Om ervoor te zorgen dat er voldoende oude stallen gesloopt worden en de kosten voor alle partijen te dragen zijn, hebben we aan Provinciale Staten opdracht gevraagd om een Servicepunt en een revolverend Investeringsfonds uit te werken. We gaan als provincie zeker geen grote hoeveelheden geldt hierin stoppen, maar wel helpen om de beweging op gang te brengen: weg met oude, leegkomende stallen en dus een veiliger buitengebied. Nieuwe stallen moeten aan hoge eisen voldoen.

Nieuw beleid voor mest In Brabant laten we het maximum op mestbewerking los. Op dit punt trekken we ons beleid dus gelijk aan het beleid van andere provincies. Hoewel wij de hoeveelheid mest die in Brabant bewerkt mag worden niet langer beperken, gaan wij juist een strenger beleid voeren voor de locaties van mestbewerking. Op heel veel plekken waar het mocht, mag het in de toekomst niet meer. Kort samengevat: eigen mest mag op het eigen bedrijf bewerkt worden. Samen mest bewerken mag alleen op een industrieterrein dat daarvoor geschikt is. Dus geen ‘mestfabrieken’ in het buitengebied, op een enkele uitzondering na. Een veevoerfabriek of slachterij staat immers ook niet in het buitengebied.  We stellen wel aanvullende eisen op het gebied van gezondheid. Want de gezondheid van de Brabanders nemen we serieus, zeker na de Q-koorts (die overigens niets met mestbewerking te maken had). Ik verwacht dus niet dan we ineens mest uit andere provincies gaan aantrekken, omdat de regels in Brabant strenger blijven dan in andere provincies. En mochten de initiatieven toch als paddenstoelen uit de grond gaan komen, dan ben ik de eerste om voor te stellen het beleid aan te scherpen.

Regels kunnen niet zonder toezicht en handhaving. Dat geldt ook bij regels voor schone en veilige mestbewerking. Dat we als provincie toezicht en handhaving van mestbewerking serieus nemen, mag blijken uit twee zaken die we afgelopen jaren tot aan de Raad van State hebben bevochten. Dit ondanks herhaaldelijke verzoeken van initiatiefnemer en ‘lobbyisten’ om coulant te zijn. Het mag ook blijken uit het feit dat we het maximum dat nu in de Verordening ruimte zit, ook zo toepassen: November 2015 hebben we bekend gemaakt dat we aan het maximum zaten. Concrete initiatieven hebben we wel in behandeling genomen. Andere initiatieven hebben we geweigerd en blijven we weigeren zolang ze niet voldoen aan ons beleid.

Tot slot Ook in deze blog staat niet elk detail. Verder heb ik geprobeerd om het vooral uit te leggen, niet om het juridisch op te schrijven. Voor wie echt alles wil weten,  verwijs ik u graag naar de Statenmededeling. Verder wellicht ten overvloede: het feit dat het een ontwerp wijziging Verordening ruimte is, betekent dat u zienswijzen kunt indienen. Vaststelling door Provinciale Staten is kort voor de zomer voorzien.

[dejufuniverse]

Inleiding Terwijl ik bezig was met het schrijven van dit deel kwam het bericht binnen van de lockdown in Gütersloh ten gevolge van de grote uitbraak in een slachterij. Daar gebeurde nu precies waar ik bang voor ben: dat dit -met name in het najaar- ook in Nederland gaat gebeuren, doordat WHO en RIVM nog […]

[actuma]

600 medewerkers slachterij Vion twee weken in thuisquarantaine http://startm.nl/RX7fc9

[groningsnieuws]

Slachterij: 'Iedereen die hier een onderzoek wil instellen is welkom'

In Groningen zijn voornamelijk kleine tot middelgrote slachthuizen en daarom is de kans op besmetting hier een stuk kleiner. Geschreven door. Joyce ... meer https://www.google.com/url?rct=j&sa=t&url=https://www.rtvnoord.nl/nieuws/706194/Slachterij-Iedereen-die-hier-een-onderzoek-wil-instellen-is-welkom&ct=ga&cd=CAIyGzdiZTM2OTAwNTFkODk0MDk6bmw6bmw6Tkw6Ug&usg=AFQjCNHssfaYpQWsChoXIAzSMoiwdXxdvA

[verhaalvandedag-blog]

Reusachtig rund gespaard van de slachterij omdat hij … te dik is.

Reusachtig rund gespaard van de slachterij omdat hij … te dik is.

Een rund in Australië moest niet naar de slachterij omdat hij te zwaarlijvig is. Zijn omvang zou naar verluidt zijn leven gered hebben …

De zevenjarige Kickers is zeven jaar oud en wellicht het grootste rund van Australië. Kickers woont op een boerderij in Myalup – gesitueerd in het westen van het land. De stier is twee meter hoog en is met 1.400 kg zwaarder dan een auto. Hij weegt dubbel zoveel…

[merel1234-blog]

Biefstuk of toch kaasfondue

“Die koe is toch al dood”, zegt mijn opa, Bart, tijdens het kerstdiner 2012. De gehele familie zit rond de tafel die gevuld is met allerlei gerechten bereidt door de moeder van de familie, mijn oma. Aan het eind van de tafel, haast in een hoekje gedrukt, staat een pannetje kaasfondue. Hier bevinden zich de vegetariërs: mijn tante Margriet en oom Michael. Zij laten de biefstukjes, stoof- en lamsvlees staan om te genieten van de rijkgevulde smaak van gesmolten kaas om een stukje groente of brood. We eten verder zonder een reactie te geven op de opmerking, maar vanbinnen vraag ik mij af: op welke manier heeft het milieu waarin je leeft invloed op de vlees-eetgewoontes?

We gaan terug in de tijd, het is 1955. Om zes uur ’s ochtends ging de wekker. Slaperig klauterde Bart uit bed, poetste zijn tanden en deed zijn kleding aan.  Toen hij beneden kwam was het pikkedonker, de geur van het eten van de afgelopen avond hing nog in huis. Terwijl de Oostzaanse weilanden nog bedekt waren met ochtenddauw, was Bart al onderweg naar de plaatselijke slachterij Flens, het bedrijf waar hij werkte. Daar kwam hij met rode handen van de ochtendkou aan. Zijn werkzaamheden waren destijds kippenvoeren en eieren verzamelen. Later zou hij werkzaam zijn in slachterijen als Ruig, Rood, Hazel en Midden Nederland. Hij was veertien jaar oud en werkte al 48 uur per week.

Bart Koeman, mijn opa, is geboren op 21 Oktober 1941 in Oostzaan. In de eerste jaren van zijn leven draaide het in Nederland om de oorlog, armoede en wederopbouw. Als de generatie die voor vernieuwing moest zorgen, werd er hard gewerkt. Hierdoor zou Nederland alles krijgen wat voor een goede economie nodig was. Bart was een kind dat net als zijn generatie de gevolgen van de oorlog onderging. Hij begon op jonge leeftijd al met hard werken. Vleesloze maaltijden waren voor Bart ondenkbaar. Vlees werd gezien als luxeproduct en stond daarnaast voor mannelijkheid, kracht, welstand en controle over de natuur. “Ik prakkeseerde nooit om geen vlees te eten, vlees vond ik te lekker en zonde om te laten staan.”

“Vlees is toegankelijker geworden dan ooit. Net na de oorlog was er weinig vlees en konden gezinnen het niet permitteren elke dag vlees te eten. We beschikken nu over capaciteiten die ervoor zorgen dat vlees voor iedereen toegankelijk is. Daardoor komt er ook meer ruimte om vegetarisch te eten” vertelt hoogleraar voedingswetenschappen Atze Jan van der Groot. Door invloeden van provo’s en hippies ontstond er in de jaren zeventig een vegetarische golf. De tegencultuur gevoed door zorgen over milieu, bio-industrie en voedselveiligheid werd langzamerhand meer geaccepteerd en mainstream. Dit had als gevolg dat er in de maatschappij een kloof ontstond tussen omnivoren, de alleseters, en de vegetariërs. “Als je omgeving heel geëngageerd is, heeft dat een effect. Daarnaast kun je je natuurlijk ook afzetten tegen je omgeving. Wanneer je familie veel vlees eet, kun jij als tegentrend stoppen met vleeseten” vertelt Ron.

In deze bewogen tijd van subculturen groeide mijn ouders, ooms en tantes op. Door het leven in Oostzaan, een dorp nabij Amsterdam, beleefde zij ongekende vrijheid en zoektochten naar zelfstandigheid en individualiteit. Willem Onrust, mijn vader, werd geboren in 1965. In zijn zestiende levensjaar, in 1981, vertrok hij voor het eerst naar zijn bijbaan in de slachterij Rep en Rozendaal. Hier bevond hij zich voor vier jaar elke zaterdag tussen de kaalgeplukte kippenkadavers. Massaal werden de kippen geslacht om gereed te zijn voor de zondagsmaaltijd. Mijn tante besloot, na een leven op de boerderij, opgegroeid met lammetjes en geitjes, te stoppen met vleeseten. “In mijn optiek kan ieder mens bijdragen aan een betere wereld. Ik voelde mij er fijn bij om mijn steentje bij te dragen aan het milieu door te stoppen met vleeseten” vertelt Margriet.

Zo concluderende ik tijdens het kerstdiner dat mijn tante voor mij een grote invloed was. Zij zorgde ervoor dat ik meedeed met de kaasfondue diezelfde kerst en vele kerstfeesten daarna.  De vegetariërsbond telt momenteel 700 000 vegetariërs in Nederland. Veganisme en vegetarisch eten is hip. Nederland gaat terug naar de basis: peulvruchten, kruiden, granen en groenten. Wanneer ik naar de supermarkt ga, staat naast het varkens-, rund- en kippenvlees het vegetarische vlees. Hierdoor is het voor mij volkomen normaal om vegetarisch eten als onderdeel van de voedselindustrie te zien. Ik probeer twee of drie keer in de week vegetarisch te eten, dit staan lijnrecht tegenover de normen en waarden van mijn opa.

Mijn kinderen zullen weer hele andere normen en waarden hebben wat vlees betreft en generaties daarna ook. Invloed van de familie heeft daar wel betrekking op. Je zet je af of gaat mee in de eetgewoontes die thuis normaal gezien worden. Elke generatie vult zijn eigen normen en waarden in. Ontwikkelt hun gewoontes en behoeftes. Andere generaties zullen dit niet begrijpen omdat zij het anders zijn gewend. Hierdoor blijft het een circulatie van begrip en onbegrip.