Tumgik
#tôma
moviesandmania · 18 days
Text
LOVE WILL TEAR US APART Japanese slasher trailer and US release news
Love Will Tear Us Apart is a 2023 Japanese mystery slasher film about a young female student grappling with a traumatic past. The movie was directed and co-produced by veteran filmmaker Ken’ichi Ugana (Visitors; Extraneous Matter). It was also produced by Masashi Omino and Sayaka Tôma. The movie stars Jun Amaki, Yuzu Aoki, Mitsuru Fukikoshi, Sayu Kubota, Atsuko Maeda, Akaji Maro, Ayumu Mochizuki,…
Tumblr media
View On WordPress
2 notes · View notes
sofya-fanfics · 7 months
Text
Désormais les choses sont différentes
Tumblr media
Fandom : Blue Flag
Relationship : Tôma x Taichi
Voici ma participation pour le Tropetember 2023 pour le prompt : Déclaration d'amour.
J’espère que ça vous plaira.
Résumé : C’était arrivé sans qu’il ne s’en rende compte. Un jour Taichi avait simplement réalisé qu’il était amoureux de Tôma.
Disclaimer : Blue Flag appartient à KAITO.
@tropetember
AO3 / FF.NET
C’est dur de rester ami avec la personne que l’on a rejeté. Ces derniers temps, cette phrase qu’avait dit Tôma il y a trois ans tournait en boucle dans la tête de Taichi. Pourtant, toutes ces années qu’ils avaient passé ensemble leur avaient prouvé qu’ils seraient toujours amis. Même si à l’époque Taichi ne ressentait pas la même chose que Tôma.
À l’époque, pensa Taichi, parce que désormais, les choses étaient différentes. C’était arrivé sans qu’il ne s’en rende compte. Un jour il avait simplement réalisé qu’il était amoureux de Tôma. En y réfléchissant, Futaba avait dû réaliser avant lui ses sentiments pour Tôma et c’était pour cela qu’elle avait rompu avec lui. La connaissant, elle avait voulu le voir heureux avec la personne qu’il aimait. Il avait été triste lors de la rupture. Il tenait à elle. Elle avait été son premier amour, mais il avait fini par comprendre qu’elle n’était pas son grand amour.
Tôma était resté près de lui. Il était là pour boire avec lui lorsqu’il voulait noyer son chagrin ou pour le consoler lorsqu’il en avait besoin. Tôma avait toujours été là pour lui et il ne pouvait pas imaginer sa vie sans lui. Il était son ami, la personne à qui il tenait le plus, la personne dont il était amoureux. Et aujourd’hui, il allait lui avouer ses sentiments. Il avait attendu bien trop longtemps.
Taichi était assis sur un banc dans le parc de la ville. C’était toujours leur lieu de rendez-vous lorsque Tôma lui rendait visite. Au bout d’un moment, il le vit arriver. Taichi ne put s’empêcher de sourire. Tôma avait toujours fait une tête de plus que les autres, il était facile de le repérer de loin. En le voyant, Tôma lui fit un signe de la main et s’approcha. Un immense sourire illumina son visage.
« J’ai des billets pour le prochain match de la ligue. Ça te dit de venir ? »
Taichi ne répondit pas. Il se leva. C’était maintenant ou jamais.
« Est-ce que tout va bien ? Demanda Tôma. »
Taichi acquiesça.
« Il faut qu’on parle.
-Ça a l’air sérieux, le taquina Tôma. »
Il perdit son sourire lorsqu’il vit l’air sérieux de Taichi.
« De quoi tu veux parler ? »
Taichi prit une profonde inspiration.
« Il y a trois ans, tu m’as dit que tu m’aimais.
-Tai…
-Non, attends. Laisse-moi finir. »
Taichi se tut quelques secondes. Tôma l’observa, lui donnant tout le temps dont il avait besoin.
« Il y a trois ans, recommença-t-il, tu m’as dit que tu m’aimais. À cette époque, je t’aimais aussi, mais pas de la même façon. Pourtant, même si cela devait te faire souffrir, tu es resté près de moi. Tu ne m’as jamais abandonné. Et je ne sais pas quand les choses sont devenues différentes, mais... »
Il se passa nerveusement la main dans les cheveux, les ébouriffant.
« C’est vraiment pas facile, marmonna Taichi. »
Tôma sourit légèrement. Il comprenait où Taichi voulait en venir. Il sentit l’espoir naître en lui. Mais il ne dit rien, il devait le laisser terminer. Il voulait être sûr de ce que Taichi essayait de lui dire.
« Ce que je voulais te dire… Je t’aime Tôma. »
Tôma sentit son cœur s’accélérer. D’aussi loin qu’il s’en souvienne, il avait toujours aimé Taichi. Même durant ces trois dernières années, ses sentiments pour lui n’avaient pas diminué. Bien au contraire. Ils étaient chaque jour un peu plus forts. Il s’approcha de lui et l’embrassa. D’abord surpris, Taichi répondit à son baiser. Ils exprimèrent toutes les émotions, tout l’amour qu’ils pouvaient ressentir l’un pour l’autre. Tôma s’écarta légèrement.
« Je t’aime Tai, murmura-t-il. »
Taichi l’embrassa à nouveau, s’enivrant de tout ce que Tôma pouvait lui faire ressentir. Il l’aimait et Tôma l’aimait. Jamais il n’aurait cru être un jour aussi heureux.
Fin
3 notes · View notes
Text
Chúa nhật 28-1 Ngài giảng dạy người ta như Đấng có uy quyền
Jan 28 Thánh Tôma Aquinô, LM Tiến sĩ CHÚA NHẬT 4 THƯỜNG NIÊN, NĂM B – 28/01/24 BÀI ĐỌC I: Đnl 18, 15-20 “Ta sẽ gầy dựng một tiên tri và Ta sẽ đặt lời Ta vào miệng người”. Trích sách Đệ Nhị Luật. Môsê nói với dân chúng rằng: “Chúa là Thiên Chúa các ngươi, sẽ gầy dựng giữa các ngươi và giữa những anh em các ngươi, một tiên tri như ta: các ngươi sẽ nghe lời người, như các nguơi đã xin cùng Chúa…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
tctmp · 3 months
Text
Tumblr media
Lonely Castle in the Mirror: Directed by Keiichi Hara, Takakazu Nagatomo. With Ami Tôma, Mana Ashida, Yûki Kaji, Takumi Kitamura. Seven teens discover their bedroom mirrors are portals, and they're pulled from their lonely lives to a wondrous castle filled with winding stairways and watchful portraits. A girl in a wolf mask invites them to play a game.
0 notes
ngockhanhtl · 5 months
Text
TRA CỨU LỊCH CÔNG GIÁO THÁNG 7 NĂM 2024
Lịch Công giáo tháng 7 chứa đựng nhiều thông tin quan trọng mà giáo dân cần nắm rõ. Bài viết đã tổng hợp chi tiết các nội dung về nghi thức lễ, màu phẩm phục, thánh lễ - các bài đọc cũng như ý nghĩa của tháng 7...
Các ngày lễ chính trong tháng 7 theo lịch Công giáo
Tháng 7 có các ngày lễ quan trọng như: Thánh Tôma, Thánh Phaolô,.. mà giáo dân cần lưu ý để chuẩn bị cho thật long trọng...
Màu sắc phẩm phục trong các ngày tháng 7
Tùy vào từng ngày lễ, màu sắc phẩm phục sẽ có sự thay đổi phù hợp, thể hiện ý nghĩa tâm linh của ngày lễ đó...
Tumblr media
Đọc thêm tại: https://tamlinh360.com/lich-cong-giao-thang-7/
0 notes
pollicino · 1 year
Photo
Tumblr media
Check out Tadanori Yokoo, slip off slip - The Actors Ichikawa Tomiemon and Sanogawa Ichimatsu III as Kanisaka Tôma and Onayo (2021), From YUKIKOMIZUTANI, https://ift.tt/gYWMzTD
0 notes
toannguyendinhquan · 1 year
Video
youtube
Tôma Trần Văn Thiện - Chủng sinh (1820 - 1838)
0 notes
hoqitusigel · 2 years
Text
Saint seiya tenkai hen overture handboek
 SAINT SEIYA TENKAI HEN OVERTURE HANDBOEK >>Download vk.cc/c7jKeU
  SAINT SEIYA TENKAI HEN OVERTURE HANDBOEK >> Online Lezen bit.do/fSmfG
           St luke's sf jobs, Gepolierde beton terras antraciet, Eleaf ijust 2 with rda, Looking for right girl, Saint seiya omega episode 28 preview, 2003, Saint Seiya, Jabu , Hagedis Misty. 2003, All Purpose Cultural Cat Girl Nuku 2012, Sengoku Basara: The Last Party, Tenkai "Deep Blue Overture".Harry Potter en de Vuurbeker (2005): Barty Crouch Jr. St. Trinian's 2: The Legend of Fritton's Gold 2004: Tenkai-hen joso: Ouverture : Tôma / Icare Saint Seiya- Artemis _ Tenkai-Hen Overture pic_4u897 Griekse Mythologische Goden, Japanse Kunst · Griekse Mythologische Goden.
https://www.tumblr.com/hoqitusigel/698541162258202624/husqvarna-390xp-gebruiksaanwijzing, https://www.tumblr.com/hoqitusigel/698541272337711104/toshiba-32w3863db-handboek, https://www.tumblr.com/hoqitusigel/698541162258202624/husqvarna-390xp-gebruiksaanwijzing, https://www.tumblr.com/hoqitusigel/698541051846246400/linn-majik-ds-2-deutsch-handleiding, https://www.tumblr.com/hoqitusigel/698541272337711104/toshiba-32w3863db-handboek.
0 notes
choihoalan · 2 years
Link
0 notes
sonhosdeescritor · 2 years
Text
    - Onze horas, toma no rabo Odete, ás onze eu estava dando.
    - Para quem?
    - Carlão.
    - Sabia, ô mulher para de gostar do que não presta.
    - E ai, foi o que veio bater aqui na porta.
    - Se previniu, ao menos?
    - Lógico, sou lá louca de dar no limpo.
    A gargalhada das duas é interrompida por Rodrigo.
    - Bem, deixo vocês ai com seus papos inuteis e vou trabalhar.
    - Um beijo.
    - Tá tia.
    - E o meu.  Odete faz bico e recebe um leve soprar de Rodrigo.
    - Eita homem fiel.
    - Sempre Odete.
    - Deixa, uma hora entro daquele banheiro quando estiver no banho, você não me escapa gostoso.
    - Até parece, tchau.
    - Tchau.
    Rodrigo sai e Odete fica de olho na bunda dele.
    - Ô rapaz da bunda gostosa e as pernas então, ai meu deus.
    - Respeita aqui, olhe é meu sobrinho.
    - E ai, é gostoso ou não é?
    - Com certeza que sim.   Mais gargalhadas e Genilse tranca a porta saindo com Odete.
    Vanusa acelera o passo para entrar na padaria do Tômas.
     - De novo atrasada.
     - Me desculpe dona Zuleide, não vai mais acontecer, eu prometo viu.
     - Não vai mesmo, esta despedida.
     - Não, por favor, eu tenho filho pequeno.
     - Pensasse antes, bem antes de chegar atrasada.
     - Por favor.
     - Pegue, fiz tudo certo, este é o seu pagamento, obrigado por nada, tchau.
     - Por favor dona Zuleide.
     - Tchau e boa sorte na fila do desemprego.
                                Marlene fecha o caixa da loja, Nicanor vem a ela com as chaves do carro.
  - Que uma carona, vou até a minha sogra e...........?
  - Não, obrigado, o Leandro vem, eu acho.
  - Tudo bem.
  Ele trava a loja, ela segue até o ponto na praça, Nicanor passa por ela e buzina, já se passara dos 30 minutos e nada do Leandro.
  - Filho da puta, vou matar aquele estrume.
  Logo ela ouve o buzinar, Nicanor pára o veiculo.
  - Última chance, agora estou indo.
  - Tudo bem.  Ela entra no carro e ajeita a bolsa no colo enquanto olha ao redor.
  Algumas quadras dali e Nicanor sente o prazer de ser saciado volupiosamente pela boca de Marlene em seu menbro.
  - Como sempre, só melhora hein, garotinha.
  - Olha aqui, já estou farta de ficar esperando por aquele muleke.
  - Tudo certo, eu te entendo mais precisamos dele.
  - Por que?
  - Não queremos que a Sofia desconfie ou quer?
  - Eu não gosto dele.
  - Não tem que gostar, só fique, o engane, logo tudo ficará bem.
  - Não vai ficar Nicanor, eu estou me cansando.
  - Te entendo, não quero que sofra, por isso eu arranjei tudo.
  - Chega, acho melhor a gente terminar por aqui, já deu né.
  - O que, eu te amo.
  - O caralho que ama, você gosta é de ver eu melar teu pau na minha boca, isso sim.
  - Como pode pensar deste jeito?
  - Eu estou cansada, fico aqui, se quiser, trabalho até ás dez como sempre fiz e só isso.
  - Claro, você é uma funcionária.
  - Vá se fuder Nicanor, melhor, seu Nicanor daqui pra frente será que vou trata-lo perto e longe dos fregueses, fica claro seu Nicanor?
  Ela sai do carro e bate a porta, logo ouve o buzinar deste, ela ignora e continua seguindo até dobrar a esquina, logo entra em um circular que a deixa a alguns metros de sua casa num bairro carente e afastado, numa viela sem qualquer iluminação ela anda até parar frente a um portão de madeira, resultado de sobras  de móveis jogados num lixão atrás de seu terreno.
  - Droga, qualquer hora eu me rasgo nessa madeira podre.
  Entra no barraco de duas peças e liga o único bico de luz e abre a geladeira de mais de 20 anos de uso, tira um vidro com leite, bebe em goles rápidos e liga a tv de tudo de idade igual ou superior a geladeira, ali na cama improvisada com restos de caibros ela coça seus pés, tira a roupa, segue para o banheiro que fica fora dali, fiação á vista, chuveiro velho fruto do lixão e consertado por ela própria, ela o liga e a luz enfraquece, toma um banho morno quase frio aos xingos e choro.
  - Um dia ainda saio deste inferno de lugar.
  O local é de invasão, mora por ali mais de 50 famílias, por 20 anos dividiu o barraco com sua vó, falecida há dois, agora Marlene ali sozinha é a dona e senhor daquele pequeno terreno com o barraco, sobra tem seu trabalho na loja de Nicanor e ainda realiza as fantasias do velho safado para garantir o seu pão de cada dia.
  No fogão, frita dois ovos e esquenta macarrão, arroz, come ali na panela mesmo enquanto assiste ao final do jornal.
  - Só tem desgraça nessa porra, caralho de vida dessa gente, toma no cú disgrama.  Muda o canal e se perde no riso de um humorístico enquanto pinta as unhas para um outro dia que virá na loja.
  - Pronto, ficou lindo.  Olha para o relógio, já passa das 11 da noite, apaga a luz e dorme rapidamente.
                     Valdecir termina a leitura da bíblia, algo que faz parte de sua vida há muito tempo, logo inicia sua oração de mãos elevadas aos céus, Raquel entra no quarto, terminara o plantão em uma clínica de 24 horas de ortopedia.
  - Oi.
  - Oi.
  - Te atrapalho?
  - Gostaria de orar, em paz.
  - Acho que hoje não.
  - Saia.
  - Sim.
  Ela sai batendo a porta do quarto, segue pelo corredor da mansão do casal e entra no quarto dos filhos, os 4 dormem tranquilamente, ela os beija e os cobre, desliga o game da tv.
  - Mãe.
  - Oi Lucas, você acordou querido?
  - Chegou agora do trabalho, mãe?
  - Sim meu amor.
  - Vai ficar com a gente amanhã o dia inteiro né?
  - Sim meu anjo, vou ficar sim.
  - Que bom.
  Ela o beija e aos outros que esboçam alguma coisa e retornam ao sono, segue de volta ao seu quarto e encontra tudo limpo, impecável, organizado, vai ao banheiro e toma um longo banho, sai deixando o lugar enfumaçado do vapor, depois de besuntar de creme e loções perfumadas, ela veste um robe cinza cintilante e caminha pelo quarto, pare diante ao grande espelho de seu balcão de make, escova os cabelos e segue para a cama, ali engole dois comprimidos e logo adormece.
  Amanhece, Valdecir prepara o café quando as crianças chegam.
  - Bom dia.
  - Bom dia.
  Ele serve o café e após o desjejum eles seguem com as mochilas para a frente onde a Van escolar os aguarda, depois de conferir tudo eles os embarca e retorna para a cozinha, Raquel já esta a comer a sobra de um dos filhos.
  - Vai passar o dia aqui?
  - Bom dia.
  - Já preparou os documentos?
  - Por que isso agora?
  - Só te fiz uma pergunta.
  - Sim, estão na sua segunda gaveta.
  - Obrigada.
  - Vai levar isso a frente?
  - Eu preciso de um homem.
  - Não, você precisa de um maldito boneco, algo que você possa maquinar, controlar, afogar a seu prazer diabólico.
  - Você não se cansa de ser um idiota.
  - Sim, eu me canso, já estou mais que farto, faço pelos garotos.
  - Eles não são seus filhos.
  - Eu sei Raquel, eu sei.
  - Quando vai embora?
  - Sabe que não posso ir.
  - Por que?
  - Você sabe muito bem o por que.  Ele grita, Raquel joga na direção dele a xícara que estava segurando, ele desvia e esta vai a parede.
  - Por que insite em viver isso, ser tratado assim, eu não te amo?
  - Não se trata disso, se saio você perde eles.
  - Vai embora.
  - É realmente o que quer?
  - Vai.   Raquel vai se aproximando de Valdecir e logo obeija, ali nús eles transam na bancada de forma que ela exije tapas, mordidas, arranhões.
  Terminado ali o casal esta no chão, ele sai e segue nú para o quarto onde pega o livro sagrado, profere os salmos que gosta enquanto derrama lágrimas, Raquel vai até a porta.
  - Você é um lixo.  ela cospe em direção a ele e sai, em seu quarto, outro banho e retorna para a cozinha onde faz o desjejum de forma certa enquanto olha para o jardim sendo cuidado por Valdecir.
  - Te odeio.
          Daniele despeja o gelo no baldinho, junto 3 wodkas e 2 miniwisky.
    - Mesa 4.
    - Por...........
    - Por favor Tony.
    - Agora sim.
    - Deixa a Kalinka te ouvir com graça, logo estará na rua.
    - Por mim, aqui não é o primeiro lugar.
    - Nem será o último.
    - Com certeza que não.  Risos.
    Regiane vem ao balcão num vestido de festa decotado deixando seus seios bem mais valorizados, num vermelho, saltos altos.
    - Boa noite querida.
    - Boa.
    - O que foi Dani?
    - Nada, só estou de mal humor, só isso.
    - Talvez seja por que foi rebaixada a bar girl?
    - Vá catar merda.
    - Cai no chão.
               As duas riem daquilo, Tony se junta.
  - E ai Tony, fazendo tudo direito dessa vez?
  - Até agora não troquei pedido algum.
  - Bom, um ótimo progresso.
  - Vamos ver até quando.
  - Engraçadinha.
  Tony responde para Dani ainda sob risos de Regiane.
  - Bem gente, deixe eu ir, tenho um privê na suíte 14.
  - Logo na 14.
  - Pois é, aquele muquifo ainda é o barato daqui e nosso terror.
  - Fique tranquila foi trocado os lençóis e arrumaram o chuveiro.
  - Já era tempo.
  Jader desce da moto e olha ao redor entra ali no bar do hotel Class e logo uma mulher vem recepciona-lo.
  - Pode ficar tranquila, só vim beber com alguns amigos.
  - Por aqui.
  - Obrigado.  Ela o acompanha ao bar e logo ele avista Tony.
  - E ai cara.
  - Que bom te ver Jader.
  - Não é que se arrumou por este lugar.
  - Tenho que trabalhar de um jeito ou outro.
  - Os outros chegaram?
  - Ainda não, reservaram o box 18.
  - Fica por onde?
  - Vou te levar.
  Tony se prepara para leva-lo quando Dani.
  - Não pode sair daqui, se faz necessário aqui olha o movimento os pedidos.
  - Só vou até o dezoito.
  - Mesmo assim.
  - Porra Dani.  Jader olha para ela e coloca duas notas no balcão.
  - Dois baldes por favor.
  - Não funciona assim.
  - É com fichas, é isso?
  - Foda-se.   Ela abre o freezer e pega o saco com gelo, Tony retorna para lá e prepara os dois baldinhos.
  - Agora pode me levar ao dezoito?
  - Acho que sim.   Tony segue com Jader enquanto Dani olha para eles e logo pega o telefone ao canto do balcão.
  - Oi, talvez possamos ter algum problema.
  - Resolva.
  - Como sempre, fui.
  - Ok.
  Reg faz um strip sob o olhar atento de um chinês que arruma notas de doláres de forma uniforme, seus olhos intercalam nas notas e no corpo da mulher a dançar ali na sua frente.
  - Esta gostando?
  - Muito.
  - Quem bom, acho que já mereço um presentinho.
  - Todos.
  Ele entrega 5 notas para ela que guarda na calcinha tirando assim seu sutiã para o deleite do velho chinês.
  Rodrigo entra no hotel junto de Carlão e Simão.
  - Será que aquele filhote esta aqui, será que ele já chegou?
  Tony os vê e vem a eles.
  - E ai gente, vieram em um bom momento.
  - E ai, o que houve?
  - Nada, o Jader os aguarda no 18.
  - Leva a gente lá?
  - Por favor, me sigam.  O garçom segue e os 3 vão atrás, Dani olha para eles dali do balcão e prepara mais 3 baldinhos.
  - O que houve?
  - Tomara que nada, acho que é só um pouco de tormento psiquico.
  - Tomou seus remédios?
  - Claro Reg, eu sempre os tomo.
  No box 18 os caras se cumprimentam enquanto Tony prepara os drinks e logo sai em retorno ao bar, neste 3 garotas passam por ele entrando no box.
  - Acho que eles não pediram ainda.
  - Cortesia do hotel.
  - Que seja.  Ele sacode a cabeça e segue para seu oficio.
  A noite esta animada com o fluxo de clientes em alta, por volta das 4 manhã entra no hotel um oriental acompanhado de 2 mulheres e 1 cara.
  - Boa noite.
  - Boa.
  - Reservamos um box.
  - Nome?
  - Não há necessidade disso, não ficaremos muito.
  - Por favor, preciso do nome, são as normas do estabelecimento sr.
  - Destino.
  - O quê sr?
  - É sobre o seu destino e de todos aqui, o que realmente quer saber?
  - Como?
  O homem grita e as mulheres e o cara apontam pistolas.
  - Todos no chão.   Logo todos se deitam e as mulheres iniciam a coleta de
0 notes
hellsparadiseessays · 4 years
Text
Getting out of my unannounced hiatus to comment on chapter 110 that’s freshly out and available on Mangaplus....
I expected it for more than a year now but I wasn’t really prepared for it. More a case of “lalalalala I don’t see it, I don’t read it lalalalala”.
So FUCK THIS CHAPTER HURTS LIKE A TRUCK. 
It may be exaggerated but I teared up while reading it, and cried afterwards. 
It’s uh. It’s really hard. Chôbê will always remain my favourite lad. And my compliments to UG for this quality writing, too. 
7 notes · View notes
Text
Thứ Sáu 29-12 Ánh sáng đã chiếu soi các lương dân
Dec 29 Thánh Tôma Becket, Giám mục Tử đạo Thứ Sáu, Tuần Bát Nhật Lễ Giáng Sinh – 29/12/23 BÀI ĐỌC I:  1 Ga 2, 3-11 “Ai thương yêu anh em mình thì ở trong sự sáng”. Trích thư thứ nhất của Thánh Gioan Tông đồ. Các con thân mến, chính nơi điều này mà chúng ta biết rõ được  là chúng ta biết Chúa Giêsu, nếu chúng ta giữ các giới răn Người. Ai nói mình biết Người, mà không giữ giới răn Người, là…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
artfilmfan · 7 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Close-Knit (Naoko Ogigami, 2017)
269 notes · View notes
yeeiguess · 4 years
Note
hey when you finish stars align tell me how you feel
I’m at episode 11 rn (there’s 12 right ?) and I’m a bit uncomfortable because of the amount of... parental abuse we see ? I was expected a feel good sports anime and it kind of is but also... I’ve watched this in a few days (if I stop for too long I’ll never finish it) so it’s a bit intense haha. It gets very violent at times and I never expect it- general physical violence, death threats ???, verbal violence, neglect, etc... if you’ve seen it you know the drill, of course. I really don’t like violence so...
I love the diversity and I LOVE Yu of course. I like everyone’s personality and I think the characters design are pretty diverse as well so that’s awesome !! I like that it talks about things like (gender) identity and (*spoilers*) learning that Yu likes Tôma in the second episode was a really good surprise because I was ready to ship people who would never be cannon, as always ! (*End spoilers*) I like that the soft tennis team’s members are protective of each other, and love the different friendships that bloomed. :)
All in all it’s pretty. Confused ?? Like it’s good but a bit too much, at time. I’ll finish it tomorrow probably and I’ll tell you then my final thoughts :) Except if I decide to stop right before the end because it gets Too Much oops
2 notes · View notes
oyanachi · 4 years
Link
Chapters: 1/1 Fandom: 星合の空 | Hoshiai no Sora | Stars Align Rating: General Audiences Warnings: Creator Chose Not To Use Archive Warnings Relationships: Asuka Yuuta/Shinjou Touma Characters: Asuka Yuuta, Shinjou Touma, Mitsue Kanako, Katsuragi Maki Additional Tags: Fluff, Comfort Summary:
When Kanako asks Yû why they are always going home with them, they starts thinking about it deeply. They wonders if it was a bad thing and if it was bothering Tôma. But when Tôma is in the need, they couldn't help but be by his side.
4 notes · View notes
yusaku25 · 4 years
Text
23.3.20
1. dịch covid làm một đứa cbyt như mình xoay như chong chóng. Yêu cầu liên tiếp từ cấp trên, giá vật tư thì tăng từng giờ. Áp lực nhưng vẫn phải giữ đầu tỉnh táo. Dạo này có vẻ lưỡi sắp có đốm rồi mèo ạ :))
2. Nghiệp tụ vành môi nên ngộ độc thức ăn. Chuyền cả chiều mới lết nổi đứng dậy mà về. Đi trên đường nghe tô ma kể chuyện, “bạn có biết ý nghĩa câu Không thành công thì cũng thành nhân ko? Thầy cấp 3 tui hỏi, tui trả lời nghĩa là có chết cũng phải chết oanh liệt... đến giờ tui vẫn chưa biết ý nghĩa của nó” :)) đang đau cho tái mặt cũng phải ngoác mồm hớp gió mà cười với nó. Bố con điên :)))
0 notes