#thebreakingdawn | Explore Tumblr Posts and Blogs

mikres-nuxtes-p-dn-exoun-teliomo · 11 years

Text

The Breaking Dawn-Stephenie Meyer

Ο Έντουαρντ κι εγώ πήγαμε αργά στο δωμάτιό μας, κουνώντας τα χέρια μας ανάμεσά μας.

«Γιορτινή νύχτα», μουρμούρισε εκείνος, κι έβαλε το χέρι του κάτω από το πιγούνι μου, για να σηκώσει τα χείλη μου στα δικά του.

«Περίμενε». Δίστασα εγώ, ενώ τραβήχτηκα μακριά.

Με κοίταξε μπερδεμένος. Κατά γενικό κανόνα, δεν ήμουνεγώ αυτή που τραβιόταν μακριά. Εντάξει, ήταν περισσότερο από γενικός κανόνας. Αυτή ήταν η πρώτη φορά.

«Θέλω να δοκιμά��ω κάτι», τον πληροφόρησα, χαμογελώντας ελαφρά με τη σαστισμένη του έκφραση.

Έβαλα τα χέρια μου και στις δύο μεριές του προσώπου του κι έκλεισα τα μάτια μου συγκεντρωμένη.

Δεν τα είχα πάει καλά, όταν η Ζαφρίνα προσπάθησε να μου δείξει στο παρελθόν, αλλά ήξερα την ασπίδα μου καλύτερα τώρα. Καταλάβαινα το κομμάτι που πάλευε να μη χωριστεί από εμένα, το αυτόματο ένστικτο της αυτοσυντήρησης πάνω από όλα.

«Μπέλλα!» ψιθλυρισε ο Έντουαρντ σοκαρισμένος.

Ήξερα ότι εκείνη την στιγμή λειτουργούσε, έτσι συγκεντρώθηκα ακόμα περισσότερο, ανασύροντας από το βάθος τις συγκεκριμένες αναμνήσεις που ��ίχα κρατήσει γι’αυτή τη στιγμή, αφήνοντας τις να πλημμυρίσουν το μυαλό μου κι ήλπιζα και το δικό του.

Μερικές από τις αναμνήσεις δεν ήταν καθαρές –θαμπές, ανθρώπινες αναμνήσεις, ιδωμένες μέσα από αδύναμα μάτια και ακουσμένες από αδύναμα αυτιά: η πρώτη φορά που είχα δει το πρόσωπό του… πώς ένιωσα όταν με είχε αγκαλιάσει στο λιβάδι… ο ήχος της φωνής του μέσα από το σκοτάδι της κλονισμένης μου συνείδησης, όταν με είχε σώσει από τον Τζέιμς… το πρόσωπό του, ενώ περίμενε κάτω από ένα λουλουδένιο θόλο για να με παντρευτεί… κάθε πολύτιμη στιγμή από το νησί… τα κρύα του χέρια που άγγιζαν το μωρό μας μέσα από το δέρμα μου…

Και οι πεντακάθαρες αναμνήσεις που τις θυμόμουν τέλεια: το πρόσωπό του όταν άνοιξα τα μάτια μου στην καινούργια μου ζωή, στην ατελείωτη αυγή της αθανασίας… εκείνο το πρώτο φιλί… εκείνη την πρώτη νύχτα…

Τα χείλη του ξαφνικά άγρια πάνω στα δικά μου, διέλυσαν τη συγκέντρωσή μου.

Με ένα αγκομαχητό έχασα τον έλεγχο του βάρους που αντιμαχόταν την προσπάθειά μου να το κρατήσω μακριά μου. Μαζεύτηκε ξανά πίσω απότομα σαν λάστιχο που είχε τεντωθεί, προστατεύοντας τις σκέψεις μου άλλη μια φορά.

«Ουπς, το έχασα!» αναστέναξα.

«Σε άκουσα», ψιθύρισε εκείνος. «Πώς; Πώς το έκανες αυτό;»

«Ιδέα της Ζαφρίνα. Κάναμε εξάσκηση μερικές φορές.»

Ήταν παραζαλισμένος. Ανοιγόκλεισε τα μάτια του δύο φορές και κούνησε το κεφάλι του.

«Τώρα ξέρεις.» είπα ελαφρά και ανασήκωσα τους ώμους μου.

«Κανένας δεν έχει αγαπήσει ποτέ κανέναν άλλο όσο αγαπώ εγώ εσένα.»

«Έχεις σχεδόν δίκιο». Χαμογέλασε, με μάτια ακόμα λίγο πιο πλατιά από ότι συνήθως. «Ξέρω μόνο μια εξαίρεση».

«Ψεύτη».

Πήγε να με φιλήσει ξανά, αλλά μετά σταμάτησε απότομα.

«Μπορείς να το ξανακάνεις;» αναρωτήθηκε.

Εγώ έκανα μια γκριμάτσα. «Είναι πολύ δύσκολο».

Εκείνος περίμενε. Με έκφραση γεμάτη ανυπομονησία.

«Δεν μπορώ να το κρατήσω, αν αποσπάται η προσοχή μου έστω και στο ελάχιστο.» τον προειδοποίησα.

«Θα είμαι φρόνιμος.» υποσχέθηκε.

Σούφρωσα τα χείλη μου, ενώ τα μάτια μου ζάρωσαν. Μετά χαμογέλασα.

Πίεσα τα χέρι μου στο πρόσωπό του ξανά, σήκωσα την ασπίδα έξω από το μυαλό μου και μετά άρχισα από εκεί όπου είχα σταματήσει- με την κρυσταλλένια ανάμνηση της πρώτης νύχτας της καινούργιας μου ζωής… επιμένοντας στις λεπτομέρειες.

Γέλασα ξέπνοα, όταν το επείγον φιλί του διέκοψε πάλι τις προσπάθειές μου.

«Να πάρει», είπε, φιλώντας με αχόρταγα στην άκρη του σαγονιού μου.

«Έχουμε πολύ καιρό για να εξασκηθούμε.», του υπενθήμυσα.

«Για πάντα και πάντα και πάντα» μουρμούρισε.

«Μου φαίνεται ότι το πέτυχες ακριβώς.»

Και μετά συνεχίσαμε γεμάτοι ευτυχία το ταξίδι σ’αυτό το μικρό, αλλά τέλειο κομμάτι του δικού μας πάντα.

http://www.youtube.com/watch?v=pMtEhFlF1k0

#thebreakingdawn #thetwilightsaga #edwardcullen #bellaswan #greek #greece #book

2 notes · View notes