#tng Code of Honor

[anewstartrekfan]

Code of honor is some of the worst tv I’ve ever seen but I will say Tasha Yar is growing on me. I’m bummed she won’t last past this season.

[filmjunky-99]

s t a r t r e k t h e n e x t g e n e r a t i o n created by gene roddenberry Yareena of Ligon II [code of honor, s1ep4]

'Every hospitality will be accorded you.' - yareena [to picard]

[spockvarietyhour]

Star Trek: The Next Generation "Code of Honor"

[gettheorion]

Be sure to check your children's candy. I found the Star Trek The Next Generation Season 1, Episode 4 episode "Code of Honor" in ours.

[federationgothic]

The guest chairs were added between Code of Honor and The Last Outpost. There will be several iterations of these.

[thealienisacarpet]

oh so season 1 of tng is BAD

[woolypluto]

Sighhhhhhhhhhhh I know what I must do and I know I definitely have the strength to do it.

Ligon deez nuts I hate my sense of humor.

[piinkmoooon]

I’m on my second watch of TNG, and I’ve just finished watching Code of Honour, I guess my brain couldn’t handle the amount of cringe in this episode so it got completely erased from my memory because I don’t remember this episode from my first watch! I’m amazed at their ability to cram racism, sexism, and orientalism into 45 minutes of terrible plot.

[trekkingthroughtrek]

TNG Watchthrough: Code of Honor

So. Code of Honor. Yeah. People smarter than me have made many intelligent points about the racism here, and I’m not sure I have much personally to add on that point. I will say that these first few episodes are much closer in tone and style to tos than I generally think of when I compare the two series in my mind. Obviously the previous episode has a direct mapping to a tos episode, and this episode has racial and gender politics closer to what I expect form Kirk’s era than Picard’s. It’s interesting to think about from the perspective of how tng’s starting point is a sequel/remake of a then twenty year old show, and it will be fun to watch it grow and mature into it’s own thing.

They are shocked by a lady fighter! Gasp! Aren’t we so enlightened that we don’t think like that anymore 🙄

You remind us of the Chinese so we’re giving you a Chinese horse!

So, like, I appreciate that we’re inviting Wesley to the bridge as a sign of Picard softening towards him and becoming more comfortable and whatnot, but like, is during this emergency where one of your crew had been kidnapped really the time for inviting the kid for a field trip?

I like the callback to Riker not wanting the captain on away missions, and that they’re actually talking about why it makes sense in this case.

I’m not sure why Troi feels like she needs to out Tasha for thinking Lutan’s hot here. Like, dude. There’s no evidence Tasha’s making bad choices, let her keep her fantasies to herself. Picard certainly doesn’t need to know.

The choreography of this fight scene leaves something to be desired I think. Tasha is supposed to be a good fighter. And the wife is also supposed to be trained in this. But the wonky setup makes it hard for them to appear skilled even in the suspension of disbelief stage fighting way we get from Tasha earlier in the episode.

Sorry Lutan, sucks to be you I guess.

[r0larens]

happy anniversary ds9 my beloved, i will never shut up about you 💞

for context - this is in response to a librarian i was talking to today about some trek books i was checking out (they didn’t have the dominion war series i wanted so i got 2 tng novels instead). i was so happy nerding out with this guy, but when i mentioned i’d just finished reading the terok nor trilogy and how it’s my fave era/ds9 is my fave series, he got real quiet & then said with his whole chest “i respect the storytelling but so much of that series is cringe” brother….PLEASE be so forreal rn

[episodicnostalgia]

Star Trek: The Next Generation, 103 (Oct. 10, 1987) - "Code of Honor"

Written by: Katharyn Powers & Michael Baron Directed by: Russ Mayberry

The Breakdown

YIKES. Well that was uncomfortable to watch.

So basically there’s this alien race, the Ligonians, cast as all-black-noble-savages, adorned with what feels like a stereotypical depiction of a middle eastern/Asian aesthetic, if it had been designed in the 1930's by someone who had only read about “the mysteries of the orient” in pulp magazines.  the Ligonians all live by a code of honor so bafflingly convoluted that the Klingons seem downright reasonable by way of comparison. This code also promotes kidnapping because it's so risky that it can be deemed honourable... somehow.

So the King (Lutan) kindaps Tasha because he’s horny and wants to make her his number one babe, which obviously his wife takes issue with.  Naturally, the Queen demands a fight to the death with Tasha, because that’s the contrived way their society works.  I wish I could say that’s as ridiculous as things get, but somehow the episode continues to get weirder as it goes right up until the end.

The Verdict

I’m not going to waste time explaining why so much of this episode is in poor taste, since it’s shittiness is both obvious, and fully acknowledged by the cast and crew. Honestly, it’s hard to imagine this wouldn’t have raised some eyebrows even in 1987, but then I guess it must have since the director was fired by Gene Roddenberry himself. Even disregarding the in-your-face racism, this episode is filled with lazy writing and contrivances that would make it difficult to enjoy on any level. I’d read about this episode years ago, but had forgotten the specifics. Needless to say ‘code of honor’ is indeed dog shit, and also a valuable reminder why representation matters in front of AND behind the camera.

0 stars

Additional Observations

Oh yeah! At one point Troi essentially resorts to victim blaming when she more-than-implies that Tasha “totally loved the attention”.  Holy shit.

Data tries to learn about jokes: Laforge is the last person who should be teaching anyone about humour. His example of “what IS funny” is somehow even dumber than Data’s attempt. Also, Data has slip of the tongue? Shouldn’t he be incapable of that type of error?

Picard’s an asshole: “Is the whole ship deaf!?” Well EXCUSE ME captain, it’s just that every time Wesley even looks at the bridge you nearly bite his head off, so yeah, inviting him to hang out at Ops is kind of a shock. Jesus Christ dude, get laid or something.

[ensign-morrow]

So apparently our chief of security was kidnapped today, and the only reason I found out is because the guy I ate dinner with has a crush on her and can't stop talking about her.

I guess that's what you get when you spend all day tracking a circuit defect in the Jeffries tubes #outoftouch

[spockvarietyhour]

Star Trek: The Next Generation "Code of Honor"

[star-trek-xet]

Starcie do jednego decydującego ciosu

Nierecka, Star Trek TNG: Code of Honor 1x4

Autor: xetnoinu. Reblog, Discord Star Trek

Za mną powyższy odcinek. W sumie dopiero teraz zwróciłem uwagę na to, że mamy tu nietypową walkę. Ze względu na zatrute rękawice jest to starcie do jednego decydującego ciosu. Chyba więcej tego typu walki nigdy w Treku nie było. Oryginalny pomysł.

Druga rzecz. W trzecim sezonie PIC był taki moment jak Geordi i JLP sobie za plecami córki Geordiego decydowali o jej losie i co ona ma zrobić. Były głosy, że ja się czepiam. Ale w tym odcinku jest podobna sytuacja i Tasha jest jednak uczestniczk�� procesu decyzyjnego, czy ma walczyć. Kapitan nie podejmuje decyzji o niej bez zasięgnięcia jej opinii. Tyle lat temu można było robić to jak trzeba. A nie były to czasy współczesnego feminizmu.

Mamy też niemonogamiczne społeczeństwo czarnych, gdzie kobiety decydują o tym, kto jest ich pierwszym i drugim mężem. No po prostu diabeł gender i woke w jednym. ;)

Ledsbourne napisał mi: „Hmmm, moim zdaniem sytuacja z Geordim i Picardem decydującymi o Sydney jest prosta – ona jest zwykłym ensignem, a oni obaj jednak ją znacznie przewyższają rangą”.

Dwu dziadów za jej plecami zdecydowało za nią i bez jej wiedzy i bez ustalenia, jak ona to widzi, że ma nie uczestniczyć w buncie de facto. A powyższy odcinek pokazuje, że da się inaczej. I to w tym odcinku TNG mogło to wyglądać tak, że kapitana guzik obchodzi, co Yar uważa i mógł dać rozkaz, że ona ma walczyć, ryzykując życie. Tu nie ma buntu. Tu Tasha jest w pracy. A mimo to chronił Yar przed tym. Potem ustalił, co Yar uważa, skonsultował z Troi i dopiero podjął decyzję.

Ledsbourne: „No ale tych „dwóch dziadów” to admirał i komandor, czyli jej przełożeni. Jak dla mnie to Sydney odwaliła. Tylko z Sydney jest ten problem, że porywając okręt, naraził córkę kumpla”.

Zupełnie niepodobnie. Widzę, że jeszcze raz to trzeba rozłożyć na czynniki pierwsze. W odcinku powyższym TNG mamy normalny stosunek służbowy w łańcuchu dowodzenia: kapitan a szefowa ochrony. Picard ma prawo wysłać na misję czyli pojedynek, ale zna stawkę, że Yar może zginąć. Postępuje służbowo. Zasięga rady Troi. Czyli ma tzw. podkładkę. Ale też rozmawia z samą Yar i zna jej zdanie. Jak porządny służbista dopiero wtedy podejmuje decyzję.

W odcinku w serialu PIC3 nie ma stosunku służbowego w ramach łańcucha dowodzenia. Admirał jest w stanie spoczynku, Geordi nie jest bezpośrednim przełożonym Sydney. Czyli wchodzimy w obszar presji i autorytetu. Na ten moment fabuły Geordi wyobraża sobie, że on i Picard zrobią sobie formalnie bunt i polecą Tytanem robić swoje. Wszystkie trzy osoby zdają sobie sprawę, że ta misja jest złamaniem rozkazu Floty i Tytan jest poszukiwany. Jest to rodzaj buntu. Sidney, wiemy, że świadoma chce w tym uczestniczyć razem z resztą załogi. Tymczasem dwu panów bez jej wiedzy uzgodniło sobie, że ona ma opuścić okręt i tym samym nie uczestniczyć w buncie dla tzw. jej dobra i kariery.

To klasyczna sytuacja decydowania za tzw. z natury głupią kobietę, która nie umie decydować o sobie z założenia i należy podjąć za nią decyzję i wymusić to na zasadzie autorytetu patriarchatu. Ja wiem, że cel scenarzystów to mogło być pokazanie, że tu mamy ojcowską miłość i chronienie dzieci. Ale Sidney to już chyba dziecko nie jest.

Przypomnę, że w tym samym odcinku są zaraz ataki Geordiego do Jacka, aby się nie zalecał do Sidney. Partnerów też jej chce kontrolować .

O ile podczas pierwszego oglądu tego odcinka można było przypuszczać, że to jakaś nieumiejętność scenarzystów w pokazywaniu troski ojca o córkę, to w świetle oglądu całości sezonu tak nie jest.

Jak szerzej gdzieś pisałem, sezon trzeci PIC pokazuje starcie trzech pokoleń. Najstarszego i posłusznego i uległego mu średniego pokolenia. Czyli np Picard i Siedem. I w kontrze prawie bezimienna załoga Tytana czyli młodzi w tym Sidney. I mamy to starcie. Presja dwu pokoleń i ich ruchy na traktowanie młodych jak bezwolne pionki . Tak tu Picard i Geordi traktują Sidney, i tak najstarsza dziaderczyni czyli Królowa Borg traktuje młode biodrony i Jacka.

No i jeszcze przypomnę, że Geordi też miał inną wizję kariery zawodowej Sidney. On cały czas chce i chciał za nią decydować. O ile jeszcze Picard dostał sceny jakiegoś pojednania z synem i to w sumie nie wiadomo za co. Bo to on tu też był ofiarą patologicznej postawy Bev. To Geordi nie dostał sceny większego pojednania się z córką. To ona jak przystało na relację w patriarchacie potem wyznała, że tatuś to był jej wielki wzór i psuła różne rzeczy, aby z tym bogiem mechaniki przebywać. Tu jest pokazana cała patriarchalna narracja i niestety tak tego Geordiegio, jako wzór dziadersa, pozostawiono.

Ledsbourne: „Nie wiem, moim zdaniem szukanie tu patriarchatu jest trochę na siłę, bo to równie dobrze mógł być syn. Raczej z tej sytuacji wychodzi, że Geordi jednak był trochę odklejony i ciągle myślał o swoich córkach jak o dzieciach. Co do buntu – to dalej jest bunt Picarda, więc dalej to on jest rankującym oficerem Sydney. Najbardziej „jak dzieci” swoją załogę traktuje Janeway, stąd jeżeli mówimy o „dziadersach”, to ona jest w topce – i tutaj kwestia szukania patriarchatu odpada”.

Chwila, chwila. To poproszę o przykład:

1. Kiedy Kaśka uznała, że ewentualny partner czyjś jest nieodpowiedni i go odstraszała? Ani w przypadku romansów Kes, Parisa, Siedem nie pamiętam takiego przypadku.

2. Kiedy podejmowała drastyczne decyzję o czyimś losie bez rozmowy z zainteresowanym na zasadzie, że wie lepiej bez rozmowy? Najmocniejsze decyzję były z Siedem na wczesnym jej etapie odborgawiania i wobec Tuvixa i nawet w tych dwu przypadkach była jej rozmowa z nimi na ten temat.

3. Czy komuś dyktowała, jakie ma mieć zainteresowania? No tak nie dało się rozwijać zawodu na okręcie ale przecież mogła uznać, że Paris powinien w czasie wolnym np. gotować a nie dłubać przy pojazdach mechanicznych. Robiła to?

U Kaski mamy trzy razy nie. A u Geordiego trzy razy tak - na powyższe pytania.

Była tylko jedna zaoczna decyzja. To było samo odłączenie Siedem od Kolektywu, ale potem było to w fabule, że Siedem podniosła to, że za nią podjęto decyzję. I potem jednak Kaśka wychowywała osobę niezależną i nie planowała jej życia. Nawet wobec hologramu zmieniła zdanie i zaczęła AHM traktować podmiotowo i sprawczo. Geordi nie traktuje tak dorosłej córki.

Ledsbourne:

„Ad. 1. Kim raz zakochał się (z wzajemnością!) w obcej z kolonialnego statku, Kaśka mu to wybiła z głowy, że „wymaga zgody przełożonego” – oczywiście nie miała problemu z romansami swoimi i innych.

2. Sytuacja z Doktorem, jak wymazała mu wspomnienie operacji na Kimie.

3. Geordi nie dyktował córce zainteresowań, po prostu chciał, żeby była inżynierem a nie pilotem, ale ona i tak zrobiła swoje. Z drugiej strony, Kaśka bez skrupułów i hipokrytycznie dyktowała innemu kapitanowi, jak ma kierować okrętem i jaka jest jedyna słuszna moralność według niej.

Kaśka najbardziej przegięła w trzech sytuacjach: Caretaker, Equinox i Endgame. Tuvix w mniejszej skali, ale jednak też.”

Ja na to:

Ad 1. Ale rozmawiała z Kimem i nie startowała do tej obcej. Nie podjęła decyzji za jego plecami.

Ad 2. Z doktorem to jak pisałem, jej stosunek do niego ewoluował.

Ad 3. Tak nie dyktował, że ona miała całe życie traumę, co do oczekiwań ojca.

Ad 4. Tak w tych odcinkach było na krawędzi. Ale mamy dziesiątki odcinków normalnego zachowania. A z Geordim w jednym odcinku trzy rodzaje zachowań paternalistyczno-patriarchalnych i deprecjacja córki jako niezależnego podmiotu.

Mi się nie podoba, co scenarzyści tu zrobili z Geordim w trzecim sezonie PIC. Ale zrobili, co zrobili.

Ledsbourne na to:

„Ale wnioski o „paternalistyczno-patriarchalnym” zachowaniu Geordiego wyciągasz na podstawie dwóch scen w zasadzie. Geordi był creepem w TNG i ewolucja jego postaci jako nadopiekuńczego rodzica jest zrozumiała – ale nie szedłbym tak daleko z tymi wnioskami. Scena ze startowaniem do Jacka jest jak na mój gust nawet nie na poważnie – raczej taki przytyk do Geordiego z TNG fantazjującego o każdej kobiecie, z którą mógł wejść do tunelu Jeffriesa. Janeway nie rozmawiała z Kimem, zjechała go i zaczęła mu robić wyrzuty o tę akcję. A akcja z Doktorem była chyba dopiero w piątym sezonie”.

Teraz tak w tle powtarzam TNG i jak to z tego typu tasiemcami zawsze coś nowego sobie uświadomię.

I tak oto niepaternalistyczne w tym odcinku zachowanie Picarda, gdzie Tasha walczy zatrutą rękawicą o szczepionkę, stało się paliwem mega offtopu. :)

PS Wracając do tych pierwszych odcinków sezonu pierwszego to zachowanie Bev i Picarda jest dosyć dziwnie zagrane. W kontekście PIC3 to można nawet sobie wyobrazić, że oni mieli romans w trakcie małżeństwa Bev i może skierowanie męża Bev na misję zakończoną zgonem, czy co tam się stało, nie było przypadkowe. Serio. Oni dziwnie grają te odczucia wobec siebie. A w odcinku z plagą podobną do TOS, gdzie syn Bev opanował okręt, to już otwarcie Bev i JLP lecą na siebie seksualnie.

.

Powrót do serialu

.

Powrót do listy nierecek :)

.

[federationgothic]

More early cargo bay set dissection:

a very miminalist door to enter the cargo bay, we haven't bought more holodeck doors yet to put in its place:

The hallway behind the door is also not linked to the rest of the hallway sets and is clearly lacking details, depth, carpets.....

(it's used again in The Big Goobdye, possibly others but The Big Goodbye is the one I remember clearly)

It has a carpet, but still very bad.

Finally, the transporter pad? target mat? This thing is a kid's cutout project in grade school:

at leas the cargo bay door looks nice. That's where the money went.

[sshbpodcast]

Episode 57: Back To The 60s

TNG: "The Naked Now" and "Code of Honor"

After "Encounter at Farpoint" established the new world of TNG, things take a decidedly unoriginal step backwards this week. "The Naked Now" is a sequel/rehash of the TOS classic "The Naked Time," only without any of the fun and lazier writing. After that, Tasha Yar is kidnapped by a man who would make her his bride in the deeply uncomfortable "Code of Honor," which also has shades of "Amok Time" and any of the TOS resource plots.

Also this week: Riley v. Wesley, Data's workings, and toxic fandom.

Content warning: the first of what will unfortunately be several episodes wherein Yar mentions the "rape gangs" on her homeworld.

Timestamps: synopses: 1:22; The Naked Now: 5:42; Code of Honor: 32:56