#wetenschapper

[twafordizzy]

Vroman zegt de terrorist vaarwel

bron beeld: vprogids.nl Het is 1984, het jaar waarin literair tijdschrift Hollands Maandblad 25 jaar bestaat. Het jaar dat beroemd werd omdat de Britse schrijver George Orwell (1903-1950) er een boektitel aan wijdde, en de dictatuur zijn impact toonde. In dat jaar schreef dichter Leo Vroman (1915-2014) Vaarwel terrorist vaarwel: enkele strofen… Vaarwel terrorist vaarwel Luister! Luister in…

[onnodig-genederlands]

so-so-fried-ren.tumblr.com/post/730400911364603904/this-new-kafka-story-goes-hard

Stel je voor dat je op een dag op komt dagen op werk en mensen zijn van "Jezus Christus er is hier een lijk", drijven je naar een achterkamertje en iedereen die je ziet is het er mee eens dat er nu een lijk is waar jij zit, met de gepaste hoeveelheid schok en afschuw. Je denkt dat het een soort grap is die ze uithalen, maar de mensen waarvan je weet dat ze niet van geintjes houden, of die niet zo goed zijn in acteren, behandelen je als een lijk. Ze gaan ongemakkelijk heen en weer tussen over je praten alsof je er niet bent, en vriendelijk vragen of je stil kunt zitten terwijl ze uitvogelen wie ze horen te bellen in het geval dat er willekeurig een dood lichaam op komt dagen.

ambulancepersoneel komt langs, bestuderen je grondig en zijn het er mee eens dat hoewel ze geen duidelijk teken van overleiden kunnen zien, je inderdaad dood bent, en vragen je in de ambulance te klimmen. Je wordt meegenomen naar de tijdelijke lijkenopslag van het ziekenhuis.

Onderweg vraag je of dit soort dingen vaak gebeuren, en terwijl ze je niet aan willen kijken, is het ambulancepersoneel het ermee eens dat ze nog nooit een pratend lichaam hebben gehad, al trekken ze het feit dat je uit jezelf beweegt niet in twijfel.

Je wordt uiteindelijk naar het mortuarium geleid, waar je een plaat krijgt aangewezen om op te liggen, en inmiddels stel je geen vragen meer en klim je op de kadaverplank en ga je liggen, misschien doe je een dutje, met geen idee wat er nu gaat gebeuren.

Dan wordt je wakker als iemand het mortuarium binnen loopt, en die zich absoluut de tering schrikt als je beweegt en ze zijn zo van: "gast, wat de fuck, je hoort hier niet te zijn. Dit is een plek om dode lichamen op te slaan." En als jij bent van: "ah, sorry man, ik dacht dat ik een dood lichaam was," hebben ze geen idee of je een grapje maakt of niet, en het boeit ze niet, je wordt weggejaagd.

En je gaan gewoon naar huis en je doucht, komt gewoon weer naar werk de volgende dag en niemand vraagt zich iets af.

En dat is min of meer hoe die mieren zich waarschijnlijk voelen als wetenschappers hun besproeien met Het Feromoon Waar Dode Mieren Naar Stinken, en rondhangen o[ de dodenmierenhoop totdat de geur wegtrekt."

"Ik zat te wachten op de onthulling van wat voor sociaal issue dit een metafoor voor was, dus het einde sloeg me recht in het gezicht."

"Dit nieuwe Kafka verhaal gaat snoeihard."

[yama-bato]

https://www.ecomare.nl/verdiep/nieuws/wetenschappers-aan-het-woord-bij-ecomare/

[josephinesliteraireblog]

DOVDH - de opdracht en eerste intermezzo

Hallo beste lezers!

Na hoofdstuk 19 kwam ik iets vreemds tegen. Er kwam een "hoofdstuk" dat 'de opdracht' heette. Het hoofdstuk was drie pagina's lang en er sprak een iemand de hele tijd. Het liet me denken aan het boek Ulysses.

De opdracht , p 240-242

De persoon die sprak sprak over het "oneindig licht". Hij/zij/het sprak ook over een andere wereld, buiten die dat we elke dag zien: " Er is nog een andere wereld. Ik kan het niet bewijzen, je moet het geloven, je moet de stap wagen en pas dan zul je het waarlijk ervaren." De andere wereld was de binnenste kerker van het Rijk der Archonten. Archonten zijn in de gnostiek de bestuurders van het aardse noodlot. Hun doel is de menselijke ziel gevangen te houden tijdens haar aardse verblijf. Dit kwam ik te weten nadat ik het had opgezogt. De persoon sprak ook over een opdracht voor iemand , dat de persoon die de opdracht krijgt niet zal herinneren.

De laatste drie regels van het hoofdstuk waren intrigerend, maar ook bizar:

Na een beetje onderzoek vond ik enkele betekenissen van het woord testimonium. Een testimonium is een publieke verklaring over een religieuze ervaring, meestal door een ervaring van bedevaart of zoiets. Iets anders dat ik ook vond was het testimonium dat Flavius Josephus schreef over Jezus. Dat over de levensloop van jezus gaat.

Ik weet niet hoe dit hoofdstuk correspondeert met het verhaal dat ik tot nu toe heb gelezen.

Een ding dat misschien relevant is in de toekomst is dat Flavius Josephus joods was, net zoals Max. Voor de rest weet ik het eigenlijk niet.

De opdracht was het einde van het eerste deel van het boek. Het boek heeft in totaal vier delen en ik ben benieuwd wat er zal komen.

Eerste Intermezzo, p 245

Eerste intermezzo is een soort tussenstuk tussen de delen (denk ik). Intermezzo staat voor een muzikaal tussenstuk, dus ik denk dat het daarom niet echt een hoofdstuk is.

De tween entiteiten van in hhet begin van het boek keren terug en hebben een conversatie. De ene entiteit praat over de ontmoeting van Onno en Max en hoe hij het geregeld heeft. En alles wat ervoor en erna kwam. De twee entiteiten wouden dat Max en Ada een kind baarde. Een zin dat mij enkele verklaringen heeft gegeven was: "Het feit dat jij ook in de top van Hierarchia Caelestis zit , geeft je...." Na nader onderzoek dat Hierarchia Caelestis oftewel de Coelesti Hierarchia een pseudo-dionysisch werk is over engelenleer en het behandelt uitgebreid de hiërarchieën van engelen. Er zijn drie hiërarchieën die elk drie orders bevatten: (ik vond alleen iets in het engels)

Seraphim, Cherubim, and Thrones.

Dominations, Virtues, and Powers.

Principalitiee, Archangels, and Angels.

Hiervan kunnen we aflezen dat de twee entiteiten allebei engelen zijn en een daarvan een Seraphim.

Ze praten verder ook over hoe ze eeuwenlang zaten ze slapen terwijl Satan-El zijn werk deed (a.k.a Lucifer). Ze vertellen dat 400 jaar geleden hij een pact met de mensheid heeft gesloten. Over zielen verkopen aan lucifer en dat hij een soort fuivelse tegenhanger van het testimonium was. Over de Faustlegende en hoe hij zijn ziel had verkocht en dat lucifer een collectief-contract had gesloten , waarin de hele mensheid haar ziel aan hem heeft verkocht met een Meneer genaamd Francis Bacon. Ze praten over Francis bacon zijn leven en hoe een wetenschapper zo een contract zou hebben getekend.

Dit was zeker een heel informatief hoofdstuk waar ik veel over heb geleerd.

[joostjongepier]

Wat?   Neushoorn (Rhonocerus) door Albrecht Dürer (1515), Neushoorn door Johann Gottlieb Kirchner, Meissener Porzellan Manufaktur (1731), Clara in Middelburg in Pieter Boddaert: Aantekeningen van allerhande nature (1742), Clara in Mannheim (1747), Clara in Parijs door Jean-Baptiste Oudry (1749), Klok met neushoorn als drager door J.J. de Saint-Germain (1755), Neushoorn toegeschreven aan Peter Antoon Verschaffelt (1765-1770) en Neushoorn door Pozellanmanufaktur Frankenthal (1765-1770)

Waar?   Tentoonstelling Clara de neushoorn in Rijksmuseum, Amsterdam

Wanneer?   30 september 2022

Clara was een Indische neushoorn. Haar moeder werd gedood toen ze slechts een maand oud was. Zij werd in huis genomen door de directeur van de VOC-vestiging in Bengalen tot zij in 1740 naar Nederland werd verscheept.

Tot Clara in juli 1741 in Rotterdam voet op Europese bodem zette, bepaalde Albrecht Dürers houtsnede Rhinocerus uit 1515 hoe men op ons continent dacht dat een neushoorn eruitzag. De daarop afgebeelde neushoorn werd begin zestiende eeuw naar Lissabon verscheept. Dürer had het dier zelf niet gezien, maar baseerde zich op beschrijvingen en een tekening van een onbekende kunstenaar. De afbeelding bevatte een aantal foute anatomische details (zoals een huid van harnasachtige platen en een extra hoorntje op de rug). Nog in 1731 produceerde de Meissener porseleinfabriek een neushoorn voor de porseleinen dierentuin van de hertog van Saksen die was gebaseerd op de houtsnede van Dürer.

Zodra Clara in Nederland was aangekomen, werd ze tentoongesteld. De belangstelling voor het exotische dier was overweldigend. Een jarenlange toer door Europa volgde en overal stonden mensen in de rij om Clara te zien. Toen zij op 1 augustus 1742 tentoon werd gesteld op de Dam in Middelburg, kwam advocaat Pieter Boddaert meteen naar haar kijken. Hij plakte het aanplakbiljet dat in de stad was verspreid in een notitieboek. Hij vermeldde erbij dat de afbeelding niet klopte met de neushoorn die voor hem stond. De afbeelding was dan ook nog gebaseerd op de houtsnede van Dürer.

Clara werd tijdens haar leven bestudeerd door wetenschappers en afgebeeld door kunstenaars. Zij werd een ware beroemdheid. De afbeeldingen van Clara begonnen het langzamerhand te winnen van de Rhinocerus van Dürer. In Venetië schilderde Pietro Luonghi in opdracht twee schilderijen van Clara met vooraanstaande families.

In 1747 verscheen een nieuwe prent van Clara. Daarop zijn ook haar eigenaar, voormalig VOC-kapitein Douwe Jansz Mout, en het schip waarop Clara naar Europa werd verscheept afgebeeld.

Ervaren dierenschilder Jean-Baptiste Oudry schilderde in 1749 een levensgroot portret van de beroemde neushoorn. Ze kijkt de beschouwer recht aan. In werkelijkheid is het zicht van een neushoorn echter beperkt.

Bronsgieter en klokkenmaker Jean-Joseph de Saint-Germain maakte exclusieve klokken voor de elite. Na haar bezoek aan Parijs in 1749 gebruikte hij een beeld van Clara als drager van zo’n klok, staand op een muziekdoos.

Op 14 april 1758 stierf Clara op eenentwintigjarige leeftijd. Ze had haar hele leven nooit een andere neushoorn gezien. In 1758, kort na haar dood, maakte hofkunstenaar Peter Antoon Verschaffelt een natuurgetrouw marmeren beeld van Clara. De porseleinfabriek in Frankenthal verkocht porseleinen beeldjes van het beroemde dier die waren gebaseerd op het werk van Verschaffelt.

[parkinson-verkeersdeelnemer]

Extra editie Glyfosaat/PFAS 52 – ‘Peace Planet’ – Parkinson, verkeer en meer

Wetenschappers werken aan het ontrafelen van stille pandemie die boeren treft“De wereldwijde toename van de ziekte van Parkinson wordt een pandemie genoemd: het is de snelst veroorzaakt door neurodegeneratieve ziekte ter wereld”, vertelt een bezoekende neuroloog aan het publiek.“Veel mensen denken ten onrechte dat het een chronische aandoening is. Maar over het algemeen lijkt het vooral een…

[pietervierstraete]

Alien: Romulus (2024)

Alien: Romulus steekt schril af tegen de andere films in de Alien-saga, en helaas niet in positieve zin.

Tot zover mijn recensie. Je kan zeggen: dat is nog geen reden tot een Tumblr-blogpost. Is er dan ooit een reden? Ik denk het wel.

Het is opvallend hoe geïsoleerd die mening is, vooral uit journalistieke hoek. Recensenten vallen over elkaar heen om de film te prijzen. Gewaardeerd criticus Lieven Trio meent in De Morgen dat "ook oudere fans op hun wenken" bediend worden. Of hier in de Humo.

Waar heb ik het dan over?

Cailee Spaeny in Alien: Romulus (2024), best goed in de hoofdrol

In elk geval niet over iets dat slecht begint.

Goeie acteurs, en dan vooral de twee hoofdpersonages, in een intrigerende setting, een geïsoleerde mijnplaneet waar doorgedreven bedrijfshebzucht het leven van mensen tot een zeer efficiënte hel-waar-je-de-zon-nooit-kan-zien maakt, passen beide precies in het Alien (en Blade Runner) universum.

Niet veel later slaat de motor van de plot definitief aan wanneer een groep jonge mensen koortsachtig en ietwat naïef een uitweg naar iets beters probeert te vinden. Dat is best innemend, zoals dat wel vaker gaat met sympathieke pogingen om ondanks (of dankzij) omstandigheden iets te verwezenlijken, en het is tegelijke ingenieus geschreven van "writer director" Fede Alvarez, want de aard van de hoofdpersonages dekt op handige wijze de ondoordachte vraagtekens in hun plan en acties toe, iets wat destijds voor velen een onoverkomelijk probleem bleek bij de praktische stupiditeit van wetenschappers in Prometheus (voor alle duidelijkheid, ik vond dat eerder 'zeer treffend' en duidelijk doelbewust van regisseur Ridley Scott).

Dus?

Wat de Alien reeks waanzinnig interessant maakt, zijn uiteindelijk vier dingen:

1. Het vreselijke monster en de levenscyclus die ermee gepaard gaat, dat ons doet nadenken over wat wij zelf nu eigenlijk precies zijn. Biologische creatie van nieuw leven is één van de zaligmakendste zaken die er te vinden zijn in dit Aardse bestaan, maar deze lugubere renditie ervan, doet op een kille manier nadenken over die zelfde dingen, want bij deze variant, een biomechanisch overagressief monster, ontbreekt elke vorm van liefde. Het stelt op een prangende manier aan de kaak wat voor vreemd proces het doorgeven van genetisch materiaal in feite is, en wat voor miraculeuze gebeurtenis een zwangerschap is, een geboorte, en in feite dus elk van ons.

"I admire its purity. A survivor. Unclouded by conscience, remorse, or delusions of morality", zei Ash in de originele Alien.

2. Diezelfde Ash had het volgens mij (en hopelijk elke andere medemens) ondanks onze tekortkomingen compleet bij het verkeerde eind, en daarmee komen wij bij het tweede interessante en visionaire element: de introductie en rol van artificial intelligence in het menselijke verhaal. Van Ash (Alien) en Bishop (Aliens), tot David (Prometheus) en Walter (Alien: Convenant), minstens de helft van de intrige in deze serie films wordt gecreëerd door de spanning die ontstaat tussen de mens en hun eigen (intussen niet meer zo) futuristische creatie "naar eigen beeld": humanoide robots. In de latere films, wanneer Ridley Scott terugkeert naar de saga, worden die zaken nog verder uitgediept, in die mate dat de hoofdpersonages in het onderschatte Alien Convenant twee robots (androïden) zijn.

3. Als derde element vinden we het ijskoude universum waarin wij leven. Planeet Aarde kan best gezellig zijn, zeker tijdens de Kerst, maar het is telkens opnieuw geschift om realiseren hoe fragiel ons bestaan op kosmische schaal eigenlijk is. Terwijl we ons zorgen maken over allerlei zinloze kwesties, zijn degelijke sciencefiction films (en boeken) zoals Alien en Prometheus, in staat ons met de neus op een Groter Besef te drukken. Denk aan de onmetelijke schaal van het universum, of nog veel concreter, de vele asteroïden die maandelijks rakelings langs Aarde passeren aan soms 100.000 kilometer per uur, en waarvan het statistisch gezien onvermijdelijk vroeg of laat nog es raak zal zijn.

Het leven op Aarde kent een lange geschiedenis aan inslagen die alle leven naar een complete reset bracht. Van dinosaurussen, tot de intussen min of meer erkende Jonge Dryas-impacthypothese, of die keer dat werkelijk alles verwoest werd, of toen plots alle belangrijke steden in het Midden-Oosten tegelijkertijd verdwenen. Die laatste is nu wel nog niet zeker gelinkt aan de impact van een asteroïde, maar ik wil maar zeggen: mensen bestaan intussen al eventjes, maar niet als je vergelijkt met de leeftijd van onze planeet, en uiteindeljk is het enige verschil met het Bronzen Tijdperk, dat we nu min of meer in staat zouden kunnen zijn om de inslag van een meteoriet op voorhand te herkennen, en wie weet zelfs voorkomen. Je kan in elk geval concluderen dat onze planeet gedurende de laatste zoveel duizenden jaren, niet beter te vergelijken is dan met een actieheld uit de jaren '80, die constant beschoten raakt, want we blijven al even miraculeus ongedeerd.

Daarnaast is kijken naar de sterren sinds de eeuwigheid essentieel voor het denken, voelen en weten van de menselijke soort, bron van kunst, religie en zingeving, maar de afgelopen eeuw raakte dit besef in sneltempo in vergetelheid, onder meer door digitalisering en lichtpollutie van de steden.

Normaal zou je ’s nachts zoiets zien:

Sterrenhemel in Frankrijk

Misschien denk je dan vanzelf anders na over dingen. Misschien zou je gezonder eten, geen plastiek in de natuur gooien, minder stress hebben, minder opgejut raken door politici van beide zijden, meer respect hebben voor mensen van leeftijd, meer respect hebben voor je eigen lichaam, minder snel iemand anders kwetsen, meer empathie tonen naar elkaar, meer je plaats kennen in tijd en ruimte... Dat is maar de vraag natuurlijk, want Djenghis Khan had met de steppes van Mongolië in principe één van de beste zichten op onze Melkweg, en besliste nadien het volledige continent te veroveren - al was ie voor zijn tijd wel effectief erg feministisch en liberaal.

Hoe het ook zij, ons tegenwoordig wel es vergeten heelal vormt een treffende en logische achtergrond voor de confrontatie van mensen met de gruwelijke Xenomorphs.

Kortom: "In space no-one can hear you scream", was de tagline van de eerste Alien, maar waar denk je dat jij en ik nu zitten?

4. Tot slot hebben we Weyland Yutani, ofwel de vertegenwoordiging van de doorgedreven kapitalistische meritocratie, die volgens de Alien saga tot een dystopische toekomst zou leiden waar firma’s en bedrijven absolute macht hebben, en in feite de hele aardbol en daarbuiten verkloten. Blade Runner en Alien zouden dan ook in het zelfde universum afspelen.

Of die voorspelling ook uitkomt, zullen we wel zien wanneer Elon Musk finaal bekent of ie het nu wel of niet goed meent met ons stervelingen. In Alien begon het met de crew van de Nostromo die expendable bleek, en deze schaduw van Weyland Yutani verdween nooit. Niet als het over kolonisten ging, niet als het over Mariniers ging, niet als het over veroordeelden op een gevangenisplaneet ging, en tragisch genoeg, niet als het over Ellen Ripley ging,

De legendarische en fantastische Ripley en Newt in Aliens (1986)

Wat ik wil duidelijk maken is dat alle vier deze elementen geen cartooneske villains of the week waren, maar gebaseerd op diepgewortelde psychologische angsten en bedreigingen, die op een onwaarschijnlijke manier werden verbeeld, telkens door een andere zeer getalenteerde regisseur, en in schril contrast met het fantastische personage Ellen Ripley, nog steeds de Beste Vrouwelijke Heldin aller tijden.

Dit waren niet zomaar simpele horrorfilms. Ik kon en kan alle vier de originele films bijzonder smaken, ook het geplaagde Alien 3 van David Fincher, en het controversiële Alien: Resurrection van Jean-Pierre Jeunet (de eerste twee staan intussen te boek als absolute must-see klassiekers).

5. Later in de serie kwam er nog een vijfde element bij, toen Sir Ridley Scott, regisseur van het origineel, de lijn uit de originelen in Prometheus volstrekt logischerwijs doortrok naar de oorsprong van leven tout court in het universum. Of toch tenminste de zoektocht daarnaartoe, en hoe het komt dat wij hier zitten op een backwater planet aan de rand van een gigantische melkweg in een nog veel gigantischer universum.

Hij opteerde daar voor een vrije interpretatie en illustratie van panspermie, een theorie die al lang bestaat, maar steeds realistischer wordt naarmate we meer ontdekken over het heelal. Dat was een dappere keuze, die redelijk wat vroeg van het publiek, en mijns inziens fantastisch goed werkte.

Alien: Convenant focuste eerder op de Androids, en was ook best interessant, maar Prometheus is werkelijk een unieke film, en net zoals Blade Runner destijds, in bepaalde opzichten zwaar op de eigen tijd vooruit, zonder daarmee te zeggen dat ze meer zijn dan ze zijn.

De geschifte (of net niet) David in Prometheus (2012)

Hoe zat het nu met Alien: Romulus ?

Visueel komen de bovenstaande vier (of vijf) elementen wel degelijk terug in Alien Romulus. Het is geen lelijke film. Planeten worden schitterend in beeld gebracht, aliens zien er erg goed uit, en zeker in dat uitstekende eerste half uur worden eigenlijk alle de oorspronkelijke vier aspecten mooi vertaald naar een waardige expositie.

Het probleem situeert zich daarna. In plaats van een relatief eenvoudig verhaal met diepgaande betekenis (zoals meestal de bedoeling is), volgt een eenvoudige opeenvolging van rehashes van de originele vier films, tot aan het herhalen van bepaalde citaten toe, maar zonder enige relevante context. De woorden worden alleen uitgesproken omdat ze door overlevering en gekend en zelfs beroemd zijn geworden, voor ons, niet voor de personages. Het resulteert in een teleurstelling van Simspon-esque proporties. Hoe men daar Amerikaanse films persifleerde in de vorm van bijvoorbeeld McBain, is vandaag niet langer een hyperbool. Ik kan dus niet anders dan concluderen dat wat men blijkbaar zag (= de makers) en ziet (= de recensenten) als een Alien-film, en bijgevolg in Romulus wordt gerecreëerd, en vindt dat het goed is gerecreëerd, niet meer dan een reductieve, oppervlakkige versie van het origineel is.

Alsof je Frankrijk voorstelt als een baguette en zo'n hoedje. Je herkent het wel, maar daar blijft het volgens mij toch bij.

De enige dubbele lagen die je er eventueel in deze film kan zien, zijn dat het scenario in de tweede helft van de film precies door ChatGPT (re: element 2) in elkaar is gestoken, en dat het vreselijke Disney-monster, als de ‘black goo’ zelve, door middel van een gewelddadige verkrachting, het zoveelste uitgekookte misbaksel van prachtige originelen heeft weten produceren.

En daarmee is alles dan in feite toch gezegd.

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Nepnieuws: hoe wetenschappers de taal van misleiding willen ontcijferen https://www.indegazette.be/nepnieuws-hoe-wetenschappers-de-taal-van-misleiding-willen-ontcijferen/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[bestetruiwinkel]

De ambities van Como

In het nieuwe seizoen zal de 31-jarige Franse centrale verdediger Raphaël Varane in het vizier van de fans verschijnen met het Como goedkope voetbalshirts. De onlangs gepromoveerde Serie A Como kondigde de komst van Varane aan, met een contract van twee jaar en een optie tot verlenging.

De komst van Varane is een teken van de ambities van het team voor het nieuwe seizoen. Hiervoor hebben ze het oorspronkelijke thuisstadion uitgebreid. De eerste paar wedstrijden van het nieuwe seizoen worden gehouden in Stadio Marcantonio Bentegodi in Verona. De Franse centrale verdediger was ooit een van de beste centrale verdedigers ter wereld met het voetbalshirt Real Madrid, dus fans zijn erg blij met de komst van Varane en kijken ernaar uit dat hij betere veranderingen in het team brengt.

Como heeft het mooiste meer van Italië, een prachtige en poëtische plek als zijde. Het thuisstadion van Como ligt naast het Comomeer. De omgeving is hier prachtig, de grote wetenschapper Volta is geboren en de Como-conferentie die bijna alle topfiguren in de natuurkunde van die tijd samenbracht, werd hier gehouden. Gaat Varane de modus van voetballen en vakantie vieren starten?

[regioonlineofficial]

Onderzoek laat zien dat mensen die tijdens hun leven veel bewegen, later een kleinere kans hebben om dementie te krijgen. Niet vreemd want bewegen en sporten is goed voor uw lijf en voor uw hersenen. Het helpt ook tegen stress en is goed voor de algemene gezondheid. Wetenschappers en onderzoekers denken dat door meer lichaamsbeweging de hersenen beter werken en er nieuwe verbindingen worden aangemaakt . Met bewegen kun je dementie niet stoppen, maar het lijkt het ziekteproces wel te kunnen vertragen.  Dus beweeg mee met- of tegen dementie. Beweeggroep Geheugensteunpunt met en tegen dementie Na de zomer gaat er zowel in Brummen als in Eerbeek een pilotversie van de Beweeggroep van start, speciaal ontwikkeld – en bestemd voor inwoners die last hebben van toenemende vergeetachtigheid of beginnende dementie. Het geheugensteunpunt werkt hierin samen met Fysio Brummen en hart Voor Fysio Eerbeek.  Om de week zal er op de woensdagochtend (Eerbeek) of woensdagmiddag (Brummen) een beweegsessie zijn. De sessie wordt begeleid door de fysiotherapeut , duurt 45 minuten en vindt plaats in de oefenzaal van de betreffende fysio praktijk. De kosten bedragen €2,50 per keer. Brein Beweeggroepen Ook starten na de zomer de Brein Beweeggroepen weer. Deze groep is van grote waarde voor inwoners die behoefte hebben aan het delen van ervaringen en gevoelens met lotgenoten. Een groep gelijkgestemden, waarin iedereen op zijn eigen manier last heeft van de toenemende vergeetachtigheid of een diagnose dementie gekregen heeft en daarin zijn of haar weg zoekt. Deze groep gaat eerst met elkaar in gesprek onder begeleiding van een gespreksleider vanuit het geheugensteunpunt en gaat vervolgens nog een half uur samen bewegen onder begeleiding van de fysiotherapeut. Een unieke combinatie die we op de woensdagochtend in zowel Eerbeek als Brummen aanbieden. De eigen bijdrage is €2,50- per bijeenkomst. Voor meer informatie of aanmelding kunt u contact opnemen met Wendie Derks, coördinator van het geheugensteunpunt Brummen: brummen@hetgeheuegensteunpunt.nl of 06- 28457299

[saulsplace]

Hoe vertel ik over de prikken?

Misschien was het allermoeilijkste uit de coronatijd niet zozeer de vele leugens die onze overheid en de media ons vertelden – al was dat op zichzelf al traumatisch genoeg – maar de onwil van vrienden en familie om naar ons te luisteren. Naar onze waarschuwingen, naar onze visie op de andere kant van het verhaal, naar onze smeekbedes om dat experimentele vaccin vooral niet te nemen. Wat we ook probeerden, we drongen maar niet tot hen door. Er leek een dichte ondoordringbare mist om hen heen te hangen. Dit alles had meerdere redenen. Misschien kunnen we, vier jaar later, alsnog een poging wagen om deze mist te laten oplossen en licht te laten schijnen op de werkelijkheid.

Door: Rosalie Langenberg

In deze tijd wordt vaak gezegd “het verschil tussen een complottheorie en de waarheid is zes maanden”. Daar lijkt het inderdaad vaak wel op. Men heeft het dan over voortschrijdend inzicht, met de toevoeging: “met de kennis van toen, zijn de juiste keuzes gemaakt”. Een eerlijke repliek daarop is: “Nee, dat klopt niet; de benodigde kennis was er simpelweg al”. Er is bewust voor gekozen deze kennis te negeren. En daar zit hem meteen het pijnpunt, want waarom zouden onze politici ons bewust voorliegen? Dit idee is voor veel mensen te pijnlijk om als waarheid te aanvaarden. Het is veiliger om mee te gaan in het officiële verhaal. De regels werden jarenlang braaf opgevolgd, en hoewel misschien naïef, vaak met de beste bedoelingen. We deden het voor elkaar, en het vaccin zou ons verlossen uit de wurggreep van corona. Als een soort mantra werden dit soort leuzen in de media continu herhaald.

Jarenlang hebben de gevestigde media niets anders dan angstberichten over corona naar buiten gebracht. Als waren ze onder hypnose, veranderden normaal rationeel denkende mensen plotseling in irrationele wezens die corona als de allerdodelijkste ziekte zagen, het vaccin als de heilige graal en de farmaceutische industrie – eerder nog met enig wantrouwen bejegend – als onze enige hoop. De media en de politiek gingen hierin heel ver. BN’ers werden opgetrommeld om het vaccin aan te prijzen, andersdenkenden werden weggezet als laagopgeleid, extreemrechts, of zelfs staatsgevaarlijk. Andere geluiden op sociale media, ook afkomstig van wetenschappers en artsen, werden door ‘factcheckers’ direct als desinformatie bestempeld en van de platforms verwijderd. Andere kanten van het verhaal mochten niet worden gehoord. Zoals de lage IFR (Infection Fatality Rate), met name voor jonge mensen, het feit dat de vaccins slechts een voorlopige goedkeuring hadden, de gepubliceerde bijwerkingen van de ‘vaccins’ en nog veel meer.

Dat ideeën en meningen tijd- en contextgevoelig zijn, is een bekend gegeven. Het heeft de naam Overton-venster gekregen, naar de Amerikaanse politicoloog Joseph P. Overton, die vaststelde dat er een ‘raam’ of ‘zone’ bestaat waarin ideeën en meningen levensvatbaar zijn. Het is duidelijk dat in de coronajaren het Overton-venster erg smal was: een zeer beperkt aantal meningen werd geduld. Zo was het een paar jaar geleden bijvoorbeeld ondenkbaar om de ‘laboratoriumlek’-theorie over de oorsprong van het coronavirus ter sprake te brengen.

Je werd dan direct van alle grote socialemediaplatforms afgegooid onder het mom van ‘desinformatie’, terwijl deze theorie tegenwoordig ook in de gevestigde media regelmatig wordt aangehaald. Hoewel het venster nog steeds smal is, beginnen stukjes van de waarheid langzaamaan tot het grote publiek door te dringen. Je zou het proces een handje kunnen helpen door bijvoorbeeld filmpjes uit die tijd te laten zien. Je ziet dan duidelijk hoe de gevestigde media met één mond spraken en hoe veel van de claims die werden gedaan niet zijn uitgekomen. Het fragment van president Biden, waarin hij stelde dat de winter van 2021 voor de ongevaccineerden een ‘winter des doods’ zou worden, is een goed voorbeeld.

Artsen worden – vooral door de oudere generaties – nog altijd blind vertrouwd. Ook toen het narratief omtrent het vaccin telkens veranderde, bleef de meerderheid meegaan in het verhaal. In eerste instantie zou onomstotelijk zijn bewezen dat het vaccin bescherming bood tegen het virus, zowel wat betreft de ernst van de symptomen als tegen de overdracht ervan. Later werd het verhaal telkens bijgesteld en de werking van het vaccin beetje bij beetje afgezwakt, totdat er bijna niets meer van overbleef. Je kon het virus toch nog overdragen en je kon toch nog ziek worden van het vaccin, maar je zou tenminste wel beschermd zijn tegen ziekenhuisopname en overlijden. Ook dat bleek niet te kloppen. Toen later ook nog bleek dat je met een of twee vaccins niet ‘volledig’ zou zijn gevaccineerd, en je een booster nodig had om helemaal up-to-date te zijn (en er zouden nog vele boosters volgen), werd duidelijk dat het vaccin in het gunstigste geval niet deed wat beloofd was, en in het slechtste geval als levensgevaarlijk moest worden aangeduid.

Men bleef echter een rotsvast vertrouwen houden in de tv-artsen die het vaccin tegen wil en dank bleven aanprijzen. Natuurlijk waren er ook heel veel artsen die zich hebben uitgesproken tegen dit hele gebeuren. Het is raadzaam om ook deze kant te blijven benoemen. Zij die hun hele reputatie op het spel durfden te zetten om de waarheid aan het licht te brengen, hadden alles te verliezen – anders dan degenen die meegingen in het verhaal en aan de talkshowtafels mochten aanschuiven. Ook waren er artsen die het narratief in eerste instantie helemaal volgden, maar later toegaven een verkeerde inschatting te hebben gemaakt.

Het is belangrijk om kleine zaadjes te planten, en daarbij niet te hard van stapel te lopen. Spreken over de vaccins als biowapens ten behoeve van depopulatie, zal waarschijnlijk minder goed vallen bij je meermaals geboosterde tante. Het feit dat veel mensen gevoelig zijn voor het populaire sentiment van nu, maakt het misschien wat gemakkelijker de boodschap over te brengen. Maak, pratend met je medemens, daarom duidelijk dat de publieke opinie zich nu tegen het vaccin heeft gekeerd. De meesten zullen zich graag aansluiten bij de nu heersende opinie van de meerderheid. Het is nu tenslotte veilig om deze mening te hebben.

Ook kan humor een goede manier zijn om tot mensen door te dringen. Net zoals wij destijds zijn uitgelachen, kunnen we nu hetzelfde doen. Lach om je oom die zijn zevende booster gaat halen. Of lach om mensen die nog altijd, anno 2024, met een mondkapje lopen.

Doordat de focus van de media zolang op corona gericht is geweest, zagen mensen niets anders meer dan dat. Dit wordt ook wel het ‘Baader-Meinhof-fenomeen’ genoemd. Dit ontstaat wanneer ons brein gefocust is op een bepaald onderwerp of woord, waardoor het lijkt alsof je het ineens overal in het straatbeeld tegenkomt. Net zoals een zwangere vrouw overal zwangere vrouwen ziet, konden mensen in de coronajaren alleen nog maar aan corona denken. Alle andere zaken waren minder belangrijk geworden en konden zelfs worden genegeerd. De nevenschade van de lockdowns bijvoorbeeld, werden vaak helemaal weggewuifd.

Blijf als prater met je medemens volhouden, maar breng de waarheid gedoseerd, door ze druppelsgewijs nieuwe informatie te geven. Toegeven dat je fout zat is moeilijk, misschien wel een van de moeilijkste dingen om te doen. Je zou dan moeten toegeven dat je voor de gek bent gehouden, met als gevolg een flinke deuk in je zelfvertrouwen. Noem feiten die niet of nauwelijks aandacht krijgen bij de gevestigde media, bijvoorbeeld dat myocarditis (ontsteking van de hartspier) en pericarditis (ontsteking van het hartzakje) inmiddels als bijwerkingen zijn opgenomen in de bijsluiters van Pfizer en Moderna. Of dat de FDA tienduizenden Pfizer-documenten over de vaccins 75 jaar lang verzegeld wilde houden. Een rechter oordeelde echter dat de documenten vrijgegeven moesten worden. Het was een onthutsende openbaring, de prik blijkt erg veel bijwerkingen te hebben, is verontreinigd met toxische stoffen en je kunt er aan overlijden. En dit is nog maar het topje van de ijsberg.

Het is vooral belangrijk om compassie te hebben met onze medemensen. Ze zijn het slachtoffer geworden van wat men gerust de grootste reclamestunt uit de geschiedenis van de mensheid mag noemen. Nooit eerder werd er op wereldschaal zoveel reclame gemaakt door onze eigen overheden, en dat voor een product dat in veel gevallen blijvende schade, een verwoestend effect op het immuunsysteem, en zelfs vroegtijdig overlijden tot gevolg heeft gehad.

Wat vertel ik mijn medemens?

Van voortschrijdend inzicht is geen sprake want de benodigde kennis was er al.

De werking van het vaccin is beetje bij beetje afgezwakt, totdat er bijna niets meer van overbleef.

De FDA wilde tienduizenden Pfizer-documenten over de vaccins 75 jaar lang verzegeld houden.

[mastreworld]

Opiniestuk van bijna 50 Joodse medewerkers universiteiten: ‘Als je samenwerkingen met Israël evalueert, doe dat dan overal’

Nu de afsluiting van het academisch jaar nadert, verwoorden Mirjam van Praag, Marc Salomon en Martijn Malessy de gedachten van een deel van de Joodse academische gemeenschap. ‘Hoe effectief is het beëindigen van samenwerking met Israëlische kennisinstellingen om oorlog en geweld te stoppen?’

Als je een steunbetuiging wil onderteken kan dat hier:

"Om je steun te betuigen hoef je uiteraard geen joodse achtergrond te hebben of aan de universiteit werkzaam te zijn.

[thegazete24]

Turkse wetenschappers gaan schade in Noordpoolgebied herstellen

Een Turks team van wetenschappers zal technische oplossingen ontwikkelen die zijn gevalideerd door wetenschappelijke methoden om beschadigde gebieden…Turkse wetenschappers gaan schade in Noordpoolgebied herstellen

[reneleijen]

Bedreiging wetenschappers dwingt tot intensieve beveiliging

Tussen 2022 en 2023 zijn in totaal 45 incidentele en 14 structurele beveiligingsmaatregelen getroffen voor wetenschappers of stafleden van universiteiten. Al die bedreigingen vragen om een intensievere beveiliging dan voorheen, schrijft De Telegraaf. Een van de bedreigde wetenschappers is rechtsgeleerde Afshin Ellian die al twintig jaar beveiligd wordt. ‘Je bent afvallig dus je moet dood’, leest…

[joostjongepier]

Wat?   Selbstporträt mit Turban (ca. 1920), Clown François (1925), Bildnis Edith von Lamatsch (1935), Selbstporträt mit schwarzen Schleier (ca. 1929), Bidnis Bildhauer Otto Winkler (ca. 1949), Nationalpreisträger Erich Wirth lehrt das Schnelldrehen (1951) en Schlossermeister Siegfried Droth (ca. 1970) door Irena Rüther-Rabinowicz

Waar?   Tentoonstelling Irena Rüther-Rabinowicz, Jahrhundert-zeugin in Städtische Galerie Dresden, Dresden

Wanneer?   6 augustus 2024

Irena Rabinowicz was een van de eerste vrouwelijke studenten aan de kunstacademie in Dresden. Ze legde zich vooral toe op het schilderen van portretten. Tentoonstellingsrecensies uit die tijd doen vermoeden dat Irena rond 1930 een grootse carrière te wachten stond. Aan dat vooruitzicht kwam echter al snel een eind. De wereldwijde economische crisis deed de kunstmarkt instorten. Met de opkomst van het nationaalsocialisme werd Irena de mogelijkheid om zich verder als kunstenaar te ontwikkeling volledig ontnomen. Ze was joods.

In 1943 werd ze verplicht dwangarbeid te verrichten in een kartonfabriek. In 1945 zou ze op 16 februari, samen met de ongeveer 100 joden die nog in Dresden woonden, op transport worden gezet naar Theresienstadt. Dit werd verhinderd door het bombardement op Dresden op 13 februari. Doordat de gevangenis waarin ze verbleef door een bom werd beschadigd, kon ze ontsnappen.

Na de Tweede Wereldoorlog veroverde irena Rabinowicz snel een belangrijke plaats in het culturele milieu van Dresden. Ze portretteerde schilders, schrijvers, muzikanten, wetenschappers en politici. In 1951 ontving ze de Nationalpreis der DDR.

[theyogadistrict]

Fascinerend Fascia

De fascia vormt een netwerk dat alle spieren, gewrichten, botten en organen omhult. Het vormt een eenheid en zorgt ervoor dat alles met elkaar verbonden is.

Fascinerend Fascia Tijdens mijn Yin Yoga lessen heb ik het vaak over Fascia, maar wat is het, en wat doet het? Hieronder zal ik het proberen uit te leggen; Fascia of fascie Fascia of fascie – weefsel is eeuwenlang weggeschrapt door wetenschappers om de werking van de spieren en botten beter te begrijpen. Er werd gedacht dat de fascia een soort “sok/kous” was om de spieren zonder enige verdere…