depresif1yazar - Tumblr blog

[depresif1yazar]

Nefretimin enkazında bir ben kaldım.

[depresif1yazar]

Hiç bir zaman istenmedim, birinin hayatında gerçekten istenmek, yer edinmek, kabul görmek nedir bilmiyorum.. Sahi bu kadar mı yük doluydum size, sahi bu kadar mı uyumsuz görüldüm? Dışlanmış hissettirdiginiz için teşekkür ederim. Aslında hissettiklerim gerçekti bunu biliyorum ve size öfke doluyum. Beni hiç anlayamayacak olmanıza kırgınım, benimle oturup iki kelam etmeyişinize dargınım...

[depresif1yazar]

Içimden dolu dolu nefretler geçiyor ve ben bununla baş edemiyorum, kendi içimde kendimle savaşlar veriyorum ve galip geliyor öfkem. . Baş edemiyorum içimde büyüyen şeytan beni yemeden ben onu yemeliyim.

[depresif1yazar]

Lanet ede ede kalkardım her sabah ve yine aynada küfür savururdum suratıma.

[depresif1yazar]

kendi dünyamın tanrısı ilan ettim ve baş kaldırdım bu uyduruk düzene.

[depresif1yazar]

Acının geçtiği yok, o hep içinde ansızın seni arkandan vurmak için bekliyor olacak. Ansızın gülüşünden yakalayıp seni yerle bir edecek. O hep içinde olacak ve sonra sen anlayacaksın baş edemeyeceksin yorucak seni. Üzgünüm keşke bununla baş edebilsek halledebilsek sorunlarımızı ama halledilecek gibi değil. Bende yoruldum biliyorum sende çok yorgunsun bunalımda berbat hissediyorsun hatta ama elimden gelen birsey yok. Kimse beni düşünmedi kimse bizi düşünmüyor kimse bizim için çaba göstermeyecek ya kendi kendimize kazanacağız yada kaybedip pes edeceğiz.

[depresif1yazar]

Huzuru bulamıyorum huzurdan yoksun bi nevi huzursuzum. Huzursuzlukla boğuşan içimdeki savaşa yenik düşeceğim korkuyorum.. Düşmekten değilde huzursuzluk içinde kalırsam mutluluğu kaçıracağım için kaygım da büyük. Artık çabalamayacağım eğer ki inançlarım beni yaniltiyorsa umut etmeyide bırakacağım.

[depresif1yazar]

düşüncelerim hayli bulutlu idi, Zifiri karanlıkta sağanak yağmurlar eşliğinde gecenin karanlığına yürüyorum gök gürlüyor ve ben korkmuyordum. Içinde bulunduğum bu soğuk kasvetli hava aslında benliğimi ürpertirken ruhumu özgür kılıyordu...

Uzun bir yol vardı önümde, önümü görmesemde haykırışlarım yankılanıyordu bu kocaman girdapta. Kayboluş mu bu? Yeniden var olan bir benliğim açığa mi çıkıyordu meçhul..

[depresif1yazar]

önce ailen sonra ailen dediklerin. Hepsinden nefret edecek dereceye geleceksin ve yapayalnız kalacaksın.

[depresif1yazar]

Huzursuzum yorgunum, bu berbat hayatımın girdabına kapılıp gitmekten korkuyorum..

[depresif1yazar]

Hatalarimdan vursan olurdu ama ailemden vurdun beni be.. Inan çok zoruma gitti senden nefret ediyorum başardın. Eserinle gurur duy nasıl iyi mi? Istediğin bu degil miydi.. Şimdi ancak ve ancak yabancı olacaksın bana.. Ancak ve ancak başkalarına da yapma bunları vurma yaralariyla, actigin yaralara dikiş atıp gitme. Hata bizde şimdi öremedik ağları..

[depresif1yazar]

Işıkları kapatıp kendimi karanlığa hapseden bendim.