psko - Tumblr blog

[psko]

Και στην Ελλάδα και στην Κορέα, το καλύτερο δώρο που μπορείς να βρεις!

https://kondyli.gr/parenthetikes-odigies/

[psko]

Έχει μερικές μέρες που η πρώτη μου ποιητική συλλογή "Παρενθετικές οδηγίες" ξεκίνησε να ταξιδεύει!

Η έκδοση αυτή είναι κάτι που ονειρεύομαι πάνω από δέκα χρόνια και η χαρά μου είναι πια απερίγραπτη.

Η συλλογή είναι ένα συνοθύλευμα εικόνων, σκέψεων, συναισθημάτων και βιωμάτων από τα νεανικά μου χρόνια. Μέσα στο βιβλίο υπάρχει μια ενεργή αναζήτηση για τον έρωτα, το Θείο, την ατομική ταυτότητα και την ανθρώπινη συνέχεια. 

Ανυπομονώ να λάβω τις εντυπώσεις σας από το βιβλίο!

Η συλλογή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κοντύλι

Σύνδεσμο για το βιβλίο μπορείτε να βρείτε εδώ https://kondyli.gr/parenthetikes-odigies/

Φωτογραφία: εγώ, το βιβλίο και τα ξαδέρφια, πριν το γάμο του αδερφού μου.

Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβρης 2023

[psko]

https://kondyli.gr/parenthetikes-odigies/

[psko]

6:43 π.μ./ σταθμός

Χαράματα και γράφω μπερδεμένη. Ολόκληρη η εφηβεία μου κοντεύει να σβήσει.

Κοντεύει γιατί εγώ ακόμα κρατώ εσένα. Ένα εσένα που ποτέ δεν ήξερα τι σημαίνει και ποτέ δεν έκανα δικό μου. Ούτε και σήμερα.

Το τραίνο σε λίγο φεύγει.

Το τραίνο σε λίγο φεύγει.

Νιώθω την αποχώρηση που φτάνει εδώ και καιρό.

Το τραίνο φεύγει κι εγώ πασχίζω να μείνω, να μείνω λίγο ακόμα.

Νιώθεις την αγωνία μου; Πριν σε συναντήσω τρέμω. Πριν σε συναντήσω φοβάμαι. Θα φύγω και συ ακόμα δε θα ‘σαι δικός μου.

Όχι δεν μιλάω για το τραίνο, για τη ζωή μου μιλάω.

Νιώθεις την αγωνία μου;

Το τραίνο αναχωρεί τώρα. Παλεύω μόνη. Έφυγα δική σου κι ανέγγιχτη.

© elis.snwcs

[psko]

Συνειδητοποιώ τελευταία πως η μόνη πραγματικότητα και αλήθεια στον άνθρωπο πηγάζει απ το σώμα του. Από αυτό μόνο μπορείς να καταλάβεις τις προθέσεις, τις αντιμετωπίσεις και τις επιθυμίες. Ταυτόχρονα η γλώσσα διαμορφώνεται και πλάθεται και προκαλεί σύγχυση στον αναγνώστη.

Και αφού έχουμε μάθει να διαβάζουμε γλώσσες και να στηριζόμαστε σε αυτές. Αφού δεν ξέρουμε να ακούμε τα σώματα. Βρισκόμαστε χαμένοι ένα βράδυ ή ένα πρωί και δεν καταλαβαίνουμε πως πέσαμε με τους ανθρώπους μας τόσο έξω.

© elis.snwcs

[psko]

Και χθες Έρωτα έμαθα που κρύβεσαι. Έμαθα ποιος είσαι και θα ρθω να σε βρω. Με κάθε μου κίνηση Έρωτα από απόψε θα χορεύουμε μαζί.

Σημείωση: Έρωτα. Ή να σε φωνάζω Εαυτό;

© elis.snwcs

[psko]

εΝ αρχή ήταν νούμερο 3

Φαντάσου τον κόσμο μου σαν δύο σφαίρες. Εγώ στη μία και όλη η πανανθρώπινη ύπαρξη στην άλλη. Δυο γυάλινες σφαίρες που κρέμονται στο κενό.

Ξεκίνησα τη ζωή μου φυτρώνοντας ανάμεσα στις δύο αυτές διαστάσεις. Έκανε κρύο όμως στην εφηβεία και χωρίς να το σκεφτώ πήγα να κατοικήσω στη σφαίρα νούμερο ένα. 

Τα χρόνια περνούσαν και έπαψα να νιώθω το κρύο γυαλί γύρω μου. Ξεχάστηκα και άρχισα να πιστεύω πως αυτός είναι ο κόσμος. Τα χρόνια περνούσαν και γω κάθε τόσο έγραφα γράμματα. 

Πριν λίγο καιρό, στοίβαξα όλα τα γράμματα που ήταν σκόρπια στη σφαίρα νούμερο ένα και ανέβηκα επάνω να αγναντέψω τον κόσμο μου. Όταν ανέβηκα ψηλά όλη μου την προσοχή κόλλησε επάνω στη σφαίρα νούμερο δύο.

Η σφαίρα νούμερο δύο, δεν ήταν σαν τη δική μου, διάφανη και κρύα. Η σφαίρα νούμερο δύο ήταν φτιαγμένη από πολύχρωμο γυαλί. Και αν και δε μπορώ να καταλάβω από εδώ που την κοιτάζω, μάλλον είναι ασφυκτικά γεμάτη -ποιος να ξέρει με τι;-

Φαντάσου τον κόσμο μου σαν δύο σφαίρες. Εγώ στη μία και όλη η πανανθρώπινη ύπαρξη στην άλλη. Δυο γυάλινες σφαίρες που κρέμονται στο κενό.

Από τη μια σφαίρα, πως πάμε στην άλλη; Πως μπορούμε να επιλέξουμε που θα κατοικήσουμε; Μπορώ να χαλάσω τις σφαίρες μου και να φτιάξω έναν νέο κόσμο;

© elis.snwcs

[psko]

2(χ)ώρες

Μακάρι να κοιμώμουν με έναν μουγκό να είχα λόγο να ψάχνομαι να μαθαίναμε μαζί, σιγά- σιγά το κοινό άγγιγμα

να ‘ξερα πως δεν είναι επιλογή η αποστασία να ‘ξερα πως αν μπορούσε θα ‘ταν μέσα μου θα ‘ταν στα μάτια μου, θα είχαμε καταπωθεί  αν μπορούσε- θα μπορούσε

τι να κάνω με αυτόν εδώ;  μια κολώνα αναμένη/ σβηστή/ ασάλευτη.

Ο έρωτάς σου είναι ασάλευτος                                αμετακίνητος                                εξαγγυλωμένος

                               εξαρθρωμένη αφήνομαι                                για να χωρέσω                                για να καλύψω                                για να κυκλώσω Όλο όλο όλο τον άδειο χώρο και τίποτα δεν προχωράει

δεν σπάζω τα φράγματα δεν σπάζω τα μέσα μου

Με άφησες και είμαι ξεσκισμένη © elis.snwcs

[psko]

γιατί να το πιστέψουμε; άλλωστε λανθάνουμε διαρκώς. σφάλματα και ψήγματα ζωής.

μια ταλάντευση στο άμεσό μας μπορείς να το πεις κι έτσι.

Κι αν είναι να σιωπαίνεις, πες το, κι ας είναι κι έτσι.

[psko]

Για μια στιγμή, γύρισα και είπα: “ Να μείνουν ΌΛΑ για ΠΆΝΤΑ, έτσι”.

Και κοιτούσα μόνο μέσα μου.

Για μία στιγμή ξέχασα πως κάπως αλλιώς είχα φτάσει στο τέρμα.

Σημείωση: Ότι σε ικανοποιεί μια στιγμή την επόμενη σβήνει. Η ζωή είναι θάλασσα και συνέχεια αλλάζει. Μη φοβάσαι να κοιτάς πέρα. Μη φοβάσαι να ευτυχείς.

©elis.snwcs

[psko]

Τελικά το θυμόμαστε. 225.71.1118

I

Και πότε είναι που μένουμε μισοί; Και τι μας τρώει; Και μεις; τι τρώμε; Και μεις; Πότε ξανά θα ενωθούμε;

II

Φαντάσου. Κομμάτια μας να λείπανε. Φαντάσου. Την ιστορία να είχαμε ξεχάσει. Και ούτε η αφή της μνήμες να ξυπνούσε.

III

Χρόνια βουτάω και χάνομαι. Ανάμεσα στο εδώ και στο παντού. Ανάμεσα στα μάτια σου και στο κενό.

© elis.snwcs

[psko]

Να μην ξεχνάω

- δεν θα είσαι τέλεια για κανέναν (ακόμα και από τον άνθρωπο σου θα νιώσεις κάποτε μη επιθυμητή)

- όλοι έχουν να δώσουν ( ακόμη και αν δε έχουν να δώσουν σε σένα για αυτό είναι πολύτιμοι, μην τους απορρίπτεις)

- μη ξεχνάς να βλέπεις (θα μπορείς να κάνεις όμορφα πράγματα)

- η μουσική είναι αναλγητικό

- οι ναρκομανείς είναι πολλοί (ναρκωτικά: όλα όσα μεταχειριζόμαστε για να νιώσουμε εντάξει και όσα μας κρατάνε μακριά από τον καλύτερο εαυτό μας)

- η δημιουργικότητα δε χάνεται, απλώς μετουσιώνεται.

- το βλέμμα

- οι αγκαλιές

- η ευγένεια/ δεκτικοτητα/ ισότητα

- η ζωή σου είναι ολόκληρη έξω από τον έρωτα, ο έρωτας είναι σημαντικος γιατί είναι άλλη ζωή ( ή και ναρκωτικο)

- αν δεν γνωρίζεις τις ανάγκες κάποιου και αν δεν μπορείς να τις δεχθεις ως ανάγκες, μην τον κρίνεις.

- να κλείνεις τις σχέσεις σου

- να μη δέχεσαι τίποτα αβίαστα

- η επιτυχία σε κάνει επιτυχημένο όχι ανώτερο

©elis.snwcs

[psko]

Κάποιες σχέσεις είναι σαν τις σκιές. Συνήθως αχνοφαίνονται, συχνά διακόπτονται και πότε δεν ολοκληρώνονται.

© elis.snwcs

[psko]

Κι όταν κάναμε έρωτα ήταν πάντα μειγαδικά.

Εγώ το πραγματικό μέρος και συ το φανταστικό.

© elis.snwcs

[psko]

Ο χειμώνας φέτος κράτησε λίγο. 

Ο χειμώνας μέσα μου, κρατούσε για καιρό. είχε σβήσει κάθε φθινοπωρινή μέρα αφού είχε καταβροχθήσει το μισό καλοκαίρι.

Ο χειμώνας όμως φέτος, κράτησε λίγο.

Λιώνουν οι πάγοι εδώ. Μεταναστεύουν οι πολικές αρκούδες και έρχονται οι πεταλούδες.

Κάθε μέρα προσεύχομαι, να μην είναι αλκυονίδες.

θέλω να κατοικήσουν οι πεταλούδες στο στομάχι μου και να τις φυλάξω εκεί για πάντα.

© elis.snwcs

[psko]

5 υπέροχα πράγματα

1. Όλα αυτά που έχεις μάθει.

2. Όλα αυτά που θα μάθεις.

3. Όλα αυτά που δεν θα μάθεις.

4. Όλα αυτά που θα μπορούσες να μάθεις.

5. Τα μάτια.

   -Τα δικά σου, που μπορούν και βλέπουν όσα από μπροστά σου περνάνε.

   -Των αγαπημένων, που τα ξέρεις καλά και χάνεσαι στο βλέμμα τους.

   -Των αγνώστων, με την υπόσχεση ότι θα τα γνωρίσεις ή τη γοητεία του ξένου.

© elis.snwcs

[psko]

Note to self

Υπάρχουν κι άλλα πράγματα να δεις στη ζωή.