soluksuret
soluksuret
10K posts
Ruhumun en derin çukurunda yankılanan sessizlik, yaşamdan kopuşun soğuk nefesiyle buluşuyor. Ölüm, artık tek gerçekliğim.
Don't wanna be here? Send us removal request.
soluksuret · 45 minutes ago
Text
Beni unutan bir hatıranın içinden çağırdılar, vardığımda mezarıma basıyordum. Sesim yoktu, ama bir çığlık kadar kirliydim. Dilim paslanmış, dişlerimin arasında çocukluğumun kemikleri vardı. Isırmışım bir zamanlar, unutmamak için. Ama unuttum. Adımı biri fısıldamış. Rüyasında beni diri diri gömmüş biri belki. Uyandığında kürek izleri ellerinde kalmış. Toprak uyanır mı, bilmem. Ama ben hâlâ gömülüyüm. Karanlık sandığım şeyin ben olduğunu fark ettiğimde, ışıkla aramdaki bağ çoktan çürümüştü. Gözlerimle değil, içimdeki boşlukla gördüm yolu. Ve her adımda, daha çok kendime benzemeye başladım. En çok kendime benzediğim yerde, en çok kaybolmuştum. Kendimi bir mezar taşı gibi taşıyorum şimdi. Üzerimde ismim bile kazınmamış. Çünkü bu dünyada hiçbir harf beni anlatmak istememiş. Sessizlikle vaftiz edilmişim. Ve annem yerine boşluk doğurmuş beni. Bir gün biri yeniden çağırırsa, gitmeyeceğim. Çünkü artık vardığım yerde kimse yok, sadece yankım ve bir kürek kadar ağır pişmanlık.
7 notes · View notes
soluksuret · 47 minutes ago
Text
Tumblr media
51 notes · View notes
soluksuret · 48 minutes ago
Text
Tumblr media
503 notes · View notes
soluksuret · 54 minutes ago
Text
Beni unutan bir hatıranın içinden çağırdılar, vardığımda mezarıma basıyordum. Sesim yoktu, ama bir çığlık kadar kirliydim. Dilim paslanmış, dişlerimin arasında çocukluğumun kemikleri vardı. Isırmışım bir zamanlar, unutmamak için. Ama unuttum. Adımı biri fısıldamış. Rüyasında beni diri diri gömmüş biri belki. Uyandığında kürek izleri ellerinde kalmış. Toprak uyanır mı, bilmem. Ama ben hâlâ gömülüyüm. Karanlık sandığım şeyin ben olduğunu fark ettiğimde, ışıkla aramdaki bağ çoktan çürümüştü. Gözlerimle değil, içimdeki boşlukla gördüm yolu. Ve her adımda, daha çok kendime benzemeye başladım. En çok kendime benzediğim yerde, en çok kaybolmuştum. Kendimi bir mezar taşı gibi taşıyorum şimdi. Üzerimde ismim bile kazınmamış. Çünkü bu dünyada hiçbir harf beni anlatmak istememiş. Sessizlikle vaftiz edilmişim. Ve annem yerine boşluk doğurmuş beni. Bir gün biri yeniden çağırırsa, gitmeyeceğim. Çünkü artık vardığım yerde kimse yok, sadece yankım ve bir kürek kadar ağır pişmanlık.
7 notes · View notes
soluksuret · 1 hour ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
372 notes · View notes
soluksuret · 1 hour ago
Note
Paylaşımların yazıların nasıl özgür bir kadın olduğunun göstergesi, bu senin auran. Seni tanımak iyi gelir insana
Teşekkür ederim.
1 note · View note
soluksuret · 2 hours ago
Text
Some people bring happiness wherever they go. Others, whenever they go.
11 notes · View notes
soluksuret · 2 hours ago
Text
Tumblr media
2K notes · View notes
soluksuret · 2 hours ago
Text
Some people bring happiness wherever they go. Others, whenever they go.
11 notes · View notes
soluksuret · 2 hours ago
Text
kimsenin istemeyeceği türden adi bir kadınım. sevginiz size kalsın.
2K notes · View notes
soluksuret · 2 hours ago
Text
Sevgilim, günah kadar güzelsin.
37 notes · View notes
soluksuret · 2 hours ago
Text
Tumblr media
759 notes · View notes
soluksuret · 2 hours ago
Text
Tumblr media
812 notes · View notes
soluksuret · 2 hours ago
Text
Tumblr media
3K notes · View notes
soluksuret · 3 hours ago
Text
Tumblr media
29 notes · View notes
soluksuret · 3 hours ago
Text
Tanrım, varsan eğer, neden yokluğuna bu kadar benziyorsun? Ben sana inanmadım, çünkü inandıklarım hep öldü, ama yine de her gece adını sessizce içimden geçiriyorum, sessizce, korkarak, utanarak. Beni niye bu kadar yalnız bıraktın? Ben seni hiç tanımadım. Ama sen beni ezbere biliyordun. Yine de sustun. Beni yaktın, izledin, sustun. Ellerimi açamıyorum artık. Sana dua etmiyorum. Sadece soruyorum, ben bu kadar sevmeyi nereden ögrendim? Kim öğretti bana senin yokluğunda bile sana tutunmayı? Bir cevap ver. Yoksa ben susarsam, bir daha kimse adını fısıldamaz bu evrende.
20 notes · View notes
soluksuret · 3 hours ago
Text
Nefes alıyorum ama hava değil, yük taşıyorum, her kaburga kemiklerine bir anı kırılıyor.
23 notes · View notes