#Η θεραπεία

[justforbooks]

Πενήντα οχτώ χρονών, φαλακρός, χωμένος σ’ ένα κορμί που θυμίζει αχλάδι, ονομάζεται Λόρενς Πάσμορ κι ακούει στο παρατσούκλι Τάμπι (βαρελάκι). Φαινομενικά τα πάει μια χαρά: υπογράφει το σενάριο της πιο δημοφιλούς σειράς του Ηνωμένου Βασιλείου. Τρεις δεκαετίες παντρεμένος, κάνει ακόμα έρωτα με τη γυναίκα του και φροντίζει να την απατά μόνο πλατωνικά. Τα παιδιά του προοδεύουν, η υγεία του είναι καλή, η γκαρνταρόμπα του μεγαλώνει, το αυτοκίνητό του πετάει. Είναι πλούσιος, είναι αγαπητός, τα 'χει όλα. Κι όμως νιώθει κατάθλιψη και άγχος. Ασφυκτιά. Υποβάλλεται σ’ ένα σωρό ανώφελες θεραπείες. Οι νευρώσεις του παραμένουν, παρά τη «γνωστική θεραπεία συμπεριφοράς», τη γιόγκα ή την αρωματοθεραπεία. Ο αναθεματισμένος πόνος στο γόνατό του δεν περνά ούτε με βελονισμό ούτε με φυσικοθεραπεία.

Ο Λόρενς Πάσμορ, πρότυπο ανικανοποίητου-επιτυχημένου στα τέλη του 20ού αιώνα, είναι ο ήρωας του μυθιστορήματος του Ντέιβιντ Λοτζ «Θεραπεία» (1995). Από τα δημοφιλέστερα βιβλία του Βρετανού συγγραφέα, η «Θεραπεία» βρισκόταν εδώ και χρόνια, μαζί με τα υπόλοιπα έργα του, εκτός αγοράς. Να τη όμως ξανά, με την ετικέτα του νέου εκδοτικού οίκου Κυψέλη, στη γνωστή αλλά φρεσκαρισμένη μετάφραση του Γιώργου Μπαρουξή.

Εδώ ο Λοτζ δεν σαρκάζει το πανεπιστημιακό κατεστημένο για την αυταρέσκεια και τη σοβαροφάνεια που το χαρακτηρίζουν, δεν εκλαϊκεύει καμιά λογοτεχνική θεωρία, δεν συγκρίνει τη βρετανική κοινωνία με την αμερικανική, ούτε διακωμωδεί συγκρούσεις τύπου «γιάπηδες εναντίον κουλτουριάρηδων». Αυτά τα είχε εξερευνήσει σε μυθιστορήματα όπως τα «Αλλάζοντας θέσεις» και «Μικρός που είναι ο κόσμος» ή στο «Ούτε γάτα ούτε ζημιά» που είχαν κυκλοφορήσει παλιότερα από τις εκδόσεις Πόλις και Bell. Ωστόσο, μερικοί βασικοί θεματικοί του άξονες, όπως η πουριτανική ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής Αγγλίας ή τα κοινωνικά πρότυπα της σύγχρονης, οι συνήθειες της κατώτερης και της μεσαίας τάξης, το καθολικό δόγμα, το πέρασμα από τη σεξουαλική επανάσταση στο σεξ δίχως αναστολές, διαπερνούν και τις σελίδες της «Θεραπείας».

Ο σεναριογράφος ήρωας του Λοτζ είναι…τελειομανής: «Μπορεί η παραγωγή να είναι μπούρδα, η ηθοποιΐα να είναι μπούρδα, το σενάριο μπούρδα, αλλά προσπαθούν να το κάνουν τέλεια μπούρδα». Ο Λόρενς Πάσμορ είναι αυτοδημιούργητος, όχι ιδιαίτερα καλλιεργημένος, κι αναπληρώνει τα κενά της κουλτούρας του ανατρέχοντας στα λεξικά. Σχεδόν τυχαία πέφτει πάνω στον Κίρκεγκαρντ. Κι όταν διαβάζει –σε λεξικό πάντα– τους τίτλους των έργων του, βυθίζεται με μανία στην ανάγνωσή τους. Από τα λίγα που καταλαβαίνει, στο πρόσωπο του Δανού φιλοσόφου ανακαλύπτει μια αδελφή ψυχή. «Το πιο τρομερό που μπορεί να συμβεί σ’ έναν άνθρωπο είναι να γίνει γελοίος στα ίδια του τα μάτια» γράφει ο Κίρκεγκαρντ. Ε, στον Λόρενς Πάσμορ συμβαίνει. Η τακτοποιημένη ζωή του θ’ αποδειχτεί εξαιρετικά εύθραυστη. Η γυναίκα του τον εγκαταλείπει και στη δουλειά του αρχίζει να δέχεται τρικλοποδιές. Αν μη τι άλλο, η κατάθλιψή του αποκτά επιτέλους κάποιους λόγους προφανείς!

Στο πρώτο μέρος της «Θεραπείας» ο τόνος που κυριαρχεί είναι ειρωνικός. Από τη στιγμή όπως που ο Πάσμορ κάνει συνειδητά το βήμα προς την αυτογνωσία, ο Λοτζ προσφέρει στον ήρωά του συμπόνια και κατανόηση. Εξαιρετικός ψυχογράφος, ο Ντέιβιντ Λοτζ διατηρεί το πικρόχολο χιούμορ του, όταν καταφεύγει στο συναίσθημα δεν παγιδεύεται από μελοδραματισμούς και προσφέρει σ’ όλους μια ελπίδα. Το υπαρξιακό άγχος, μοιάζει να λέει, θεραπεύεται. Το αν η ζωή μας θα εξακολουθήσει να έχει νόημα εξαρτάται κυρίως από μας. 

Επί χρόνια καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ και πεζογράφος με διεθνή ακτινοβολία, ο 89χρονος σήμερα Λοτζ δίδαξε θεωρίες και θεωρίες, εξερεύνησε όλα τα μονοπάτια της κριτικής –από τον Μπαρτ ως τον Ντεριντά κι από τον Σοσίρ ως τον Λακάν και τον Τοντόροφ–, αλλά ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει στη δύναμη της μυθοπλασίας. Τα μυθιστορήματά του τα έχουν όλα: χιούμορ, πλοκή, κοινωνικό προβληματισμό, ψυχογραφικές παρατηρήσεις και συναισθηματικές συγκρούσεις, ήρωες ζωντανούς κι αναγνωρίσιμους. Κι ο ίδιος, σύμφωνα με τον παλιό μαθητή του, Δημήτρη Τζιόβα, ανέκαθεν θεωρούσε ότι «το καλό μυθιστόρημα είναι σαν τη σεξουαλική πράξη· δεν υφίσταται χωρίς σύντροφο ή συμμέτοχο (τον αναγνώστη), ούτε χωρίς κλιμακώσεις, κορυφώσεις, ζηλοτυπίες και σκάνδαλα»! Μακάρι η επανέκδοση της «Θεραπείας» ν’ ανοίξει δρόμο και για τα υπόλοιπα εξαντλημένα έργα του.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[orthodoxiaonline]

Η θεραπεία των δέκα λεπρών – Σοφία Μπεκρή, φιλόλογος - θεολόγος

Η θεραπεία των δέκα λεπρών – Σοφία Μπεκρή, φιλόλογος – θεολόγος

«Οὐδεὶς ἀχαριστώτερος τοῦ εὐεργετηθέντος» καὶ μάλιστα «οὐδεὶς ἀσφαλέστερος ἐχθρὸς τοῦ εὐεργετηθέντος», ἔλεγαν οἱ σοφοί μας πρόγονοι, γιὰ νὰ ψέξουν τὸ πάθος τῆς ἀχαριστίας καὶ νὰ τονίσουν τὴν τάση τοῦ εὐεργετημένου νὰ διακόπτει, κάποτε, κάθε ἐπικοινωνία μὲ τὸν εὐεργέτη του, προκειμένου νὰ μὴν χρειαστῆ νὰ πῆ εὐχαριστῶ καὶ νὰ ἐκφράσῃ τὴν εὐγνωμοσύνη του, νὰ φτάνῃ δὲ στὸ σημεῖο ἀκόμη καὶ νὰ τὸν…

[omnis888]

Ο Κώστας Καρυωτάκης ,

όταν έμαθε ότι ήταν άρρωστος,

ήταν παιδί ,

ήταν νέος,

ήταν ερωτευμένος.

Ήταν ερωτευμένος με την Μαρια Πολυδούρη.

Όταν ενημερώθηκε για την αρρώστια του ,

της ζήτησε να χωρίσουν.

Γιατί η πουτανα η σύφιλη τότε δεν είχε θεραπεία.

Η Πολυδούρη του ζήτησε έναντι να παντρευτούν.

Αυτός δεν δέχτηκε.

Να αγαπάτε με τόση τρελα όσο η Πολυδούρη ,

και τόσο φροντίδα οσο ο Καρυωτάκης.

Και όταν ξέρετε ότι θα βλάψετε τον άλλον ,

να φευγετε.

Και ας τον αγαπάς ,

και ας σε αγαπάει.

Για κάποιον που ίσως το χρειάζεται.

- Omnis

[loulouditouheimona]

Σήμερα μοιράζομαι κάτι που κρατούσα μέσα μου για καιρό. Η διάγνωση της κατάθλιψης είναι μια δύσκολη πραγματικότητα, αλλά συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι μόνη σ' αυτό το ταξίδι. 💔 Είναι φορές που οι σκιές φαίνονται πιο δυνατές από το φως, αλλά γνωρίζω ότι η αποδοχή είναι το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία. 🌈 Κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία να παλέψω, να ανακαλύψω τον εαυτό μου ξανά και να γιορτάσω τις μικρές νίκες. Ας θυμόμαστε ότι οι δύσκολες στιγμές είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας και ότι όλοι αξίζουμε υποστήριξη και αγάπη. 💪 Σας ευχαριστώ που είστε εδώ μαζί μου.

[mousmoula]

πρώτη μέρα που έχει αποτέλεσμα η θεραπεία στον τραυματισμό που με βασανίζει 10 μήνες τώρα, έτσι πρέπει να ένιωθε ο χριστός όταν αναστήθηκε

[molitsa]

Η θεραπεία για όλα είναι αλμυρό νερό.✨

[daimewdis]

Χθες ανέβασα τα μαλλιά μου, και ένας ακόλουθος μου σχολίασε πως θέλω κούρεμα. Είχα να κουρευτώ 2 μήνες. Και συνήθως ξυρίζομαι κάθε μία βδομάδα. Αλλά τα άφησα, αυτές τις μέρες σκεφτόμουν να πάω να κουρσευτώ, και βρήκα χρόνο και πήγα σήμερα. Ίσως τα ξανά αφήσω πιο μετά, έχω λόγο να τα αφήσω για να δω μιά πορεία που κάνω. Είμαι αρκετά καιρό ήρεμος, και πριν μέρες έτυχε αυτό με τους κεφτέδες και νευρίασα. Τους πήρα τηλέφωνο και τους έχεσα, όχι ότι λυνόταν κάτι. Αλλά έπρεπε κάτι να κάνω. Και σιγά σιγά να ξυπνήσουν τα νεύρα μου. Η δύναμη μου. Περίπου ένα χρόνο και, έχω σταματήσει μία θεραπεία που κάνω, και πειραματίζομαι με τον οργανισμό μου, και αυτό με έχει ρίξει, αλλά ήταν η αιτία με βάση αυτόν που τον συνθηκών που έχουν γονατίσει, παρότι κόντρα με τους γιατρούς, εγώ πήρα την ευθύνη για μένα πως να δράσω. Λοιπόν, μόνο όταν ερωτεύομαι γίνομαι ηλίθιος και μαλ��κας. Και δεν το επιδιώκω. Αλλά χρειάζεται και αυτό. Ξέρεις, δεν είμαι χαζός, ξέρω τι μπορεί να σκεφτεί κάποιος πριν το γράψω. Καθώς το μυαλό μου δεν σταματα να σκέφτεται, ακόμα και όταν κοιμάμαι. Ακόμα και πριν καιρό που ανέβασα τις φρουτόκρεμες είχα λόγο. Γιατί όταν δεν μπορείς να περπατήσεις, ξεκινάς και πας μπουσουλώντας. Ξέρεις, όσοι με πιάσανε παλιά στο στόμα τους, ήταν ηλίθιοι που τα έβαλαν μαζί μου. Και όσοι δεν το έκαναν, το έκαναν από φόβο. Παρότι δεν είναι όπλο το μυαλό μου, μπορώ να λιθοβολήσω. Στο μέλλον θα ξανά γίνει. Ξέρεις, η πατρίδα έχει να κάνει με τους ανθρώπους της, και μάντεψε. Πήγα χθες να πάρω τσιγάρα κλασικά, με ρώτησε αν είμαι από Αθήνα, και βρήκα αφορμή να ρωτήσω πόσο με κάνει, μου είπε 21-23. Μ’αρέσει η εμφάνιση μου μπλοφάρει. Αλλά ξέρω πως δεν είμαι. Και έχει περάσει μία δεκαετία από τότε. Τα νεύρα ήταν η δύναμη μου, και δεν νευριάζω όπως νευρίαζα, αλλά ούτε νιώθω αυτή την γαλήνια ηρεμία. Πρέπει να σπάσω το κενό, αλλά έχω συνηθίσει. Ίσως το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις, είναι να παραιτηθείς. Ξέρω τι μπορώ να γίνω, γι’ αυτό κάποια πράγματα δεν τα επιδιώκω, και προσπαθώ να είμαι safe. Πάντα ζούσα με τον κίνδυνο, τώρα έχω τοίχος. Και αυτός ο τοίχος μπορεί να σε προστατεύσει, αλλά ταυτόχρονα να σου κόψει το οξυγόνο.

19/10/23

1:27 βράδυ.

-Δαιμεώδης

[reality-breaker]

Επιλογές Απριλίου (2/4)

Ένα γκράφιτι που αποκαλύπτεται από την αντανάκλασή του | Ημερολόγιο με εικόνες προπαγάνδας του Β’ ΠΠ | Η τέχνη του Jason Mowry | Οι ιερές γεωμετρίες του Daniel Martin Diaz | Ο H.P. Lovecraft ως φιλόσοφος | Μια κοντινή ματιά στο ηλεκτρονικό χαρτί (e-paper) | Ο ιερέας που εφηύρε το αλεξίσφαιρο γιλέκο | Το πρώτο φορητό ρολόι | Τεχνητή νοημοσύνη και βιβλία | Τα σκοτεινά γκράφιτι του David Lozano | Ρετρό γητεύτρες των φιδιών | Το πείραμα του Oak Ridge: Ψυχιατρική θεραπεία, ή βασανιστήρια; | Πώς θα μπορούσε να ήταν αλλιώς το The Empire Strikes Back | Ένα παλιό ταϊλανδέζικο χειρόγραφο | Hammer Film Productions | RIP James M. Ward, ένας πρωτοπόρος του Dungeons & Dragons

➤ https://www.fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/epiloges/ep.php?ID=04_2024#1

[tacitly-thinker]

Η μεγαλύτερη σοφία είναι να κάνεις υπέρτατο στόχο της ζωής την απόλαυση του παρόντος, γιατί αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα, ενώ όλα τα άλλα είναι παιχνίδια του νου. Θα μπορούσαμε βέβαια να την ονομάσουμε τη μεγαλύτερη τρέλα μας, γιατί κάτι που υπάρχει μόνο για μια στιγμή και χάνεται σαν όνειρο δεν μπορεί ποτέ να αξίζει μια σοβαρή προσπάθεια.

Η θεραπεία του Σόπεναουερ, Irvin Yalom

[modern-depression]

Όμορφα τα επισκεπτήρια.

Από ανθρώπους που δεν έχω καν ανάγκη πλέον.

Η Α. Και η Α.

Έρχονται.

Τις αγαπάω και τις δύο.

Η Α. η 3η τρόμαξε και χάθηκε στο δικό της σκοτάδι.

Και η μοναξιά και η φαντασιώπληκτη μου ζωή.

Θα είναι παράξενη.

Γεμάτη μυστήριο όμως.

Γιατί έχω να γράψω πολλά βιβλία ακόμα.

Και όταν βρώ τα λεφτά εγώ θα γίνω αυτό το κάτι που είπαν " σιγά μην γίνεις."

Η μάνα μου θεραπεία και απόσταση.

Εγώ ξανά στο σπίτι μου με παρέα για προστασία.

Η ζωή είναι άδικη.

Αλλά Κλάιν.

[xionisgr]

ISBN: 978-960-04-1961-0 Συγγραφέας: Judy Jacka Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 293 Ημερομηνία Έκδοσης: 2002-02-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[orthodoxiaonline]

Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτης: Το θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών

Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτης: Το θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών

Η Ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής (Λουκά 17,12–19) αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών που πρόσφερε ο Ιησούς Χριστός σε δέκα ταλαιπωρημένους ανθρώπους που περίμεναν ανά πάσα στιγμή να πεθάνουν. Continue reading Untitled

[manpetasgr]

ISBN: 978-960-04-1961-0 Συγγραφέας: Judy Jacka Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 293 Ημερομηνία Έκδοσης: 2002-02-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[loulouditouheimona]

Η ζωή με αντικαταθλιπτικά μπορεί να είναι ένας δρόμος γεμάτος προκλήσεις και ανατροπές. 🌧️💔 Οι παρενέργειες συχνά γίνονται η σκιά πίσω από την ανάγκη μας για θεραπεία και ανακούφιση. Είναι φυσιολογικό να νιώθουμε αβεβαιότητα και φόβο για το άγνωστο, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι κάθε βήμα στη διαδικασία της ανάρρωσης έχει τη δική του αξία. ✨💪 Μπορεί να υπάρχουν ημέρες που νιώθουμε εξαντλημένοι ή απελπισμένοι, αλλά είναι σημαντικό να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας και να αναζητάμε υποστήριξη από τους γύρω μας. 🤝❤️

Ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά η ελπίδα και η αγάπη είναι οι φάροι που μας οδηγούν μπροστά. Ας θυμόμαστε ότι η φροντίδα του εαυτού μας είναι ένα ταξίδι και όχι προορισμός. 🌈💖

[kwstasattgr]

ISBN: 978-960-04-1961-0 Συγγραφέας: Judy Jacka Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 293 Ημερομηνία Έκδοσης: 2002-02-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-04-1961-0 Συγγραφέας: Judy Jacka Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 293 Ημερομηνία Έκδοσης: 2002-02-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο