Tumgik
#εταίρα
Text
Λαΐδα, η πιο διάσημη εταιρα της αρχαίας Κορίνθου
«Όλη η Ελλάδα έλιωνε από πόθο μπροστά στην πόρτα της», έγραφε ο Ρωμαίος ποιητής, Προπέρτιος. Η πιο διάσημη εταίρα της αρχαιότητας, ήταν η Λαΐδα η Κορίνθια. Έζησε την περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου, από το 431 π.Χ. μέχρι το 404 π.χ. Λεγόταν ότι είχε όμορφες ξανθές μπούκλες, λεπτό και καλλίγραμμο σώμα, με δύο στήθη «σαν κυδώνια». […] Λαΐδα, η πιο διάσημη εταιρα της αρχαίας Κορίνθου –…
View On WordPress
0 notes
mauradusus · 1 year
Text
Προσωπικότητα της ημέρας
ΠΡΑΞΙΛΛΑ(5ος αι.π.Χ.)
Tumblr media
“Η Πράξιλλα γεννήθηκε και έδρασε στη Σικυώνα (σημερινό Κιάτο). Ανεπιβεβαίωτες φήμες τη θέλουν εταίρα. Έγραψε διθυράμβους με μυθικό περιεχόμενο (Αχιλλέυς, Άδωνις) και σκόλια ή παροίνια, δηλαδή άσματα του κρασιού, που τραγουδούσαν στα συμπόσια. Επινόησε το πραξίλλειο μέτρο και η φήμη της έφτασε ακόμη και στην Αθήνα. Παρ’ όλα αυτά ένα ποίημά της για το θάνατο του Άδωνι χλευάστηκε έντονα, επειδή θεωρήθηκε πολύ απλοϊκό. Άγαλμά της φιλοτέχνησε ο γλύπτης Λύσιππος.” [πηγή: iart.gr] “ [...] σύμφωνα με τον αριστοφανικό σχολιασμό υπάρχουν αναφορές στα έργα της από τον Αριστοφάνη στις Σφήκες και τις Θεσμοφοριάζουσες σύμφωνα με τον αριστοφανικό σχολιασμό. Η γραφή του Αριστοφάνη είναι τέτοια, ώστε δείχνει πως η Πράξιλλα ήταν αναγνωρίσιμη στο αθηναϊκό κοινό. Εξακολουθούσε να βρίσκεται σε υψηλή εκτίμηση από τους μεταγενέστερους της, καθώς ο Λύσιππος (4ος αιώνας π.Χ.) κατασκεύασε ορειχάλκινο άγαλμα με την μορφή της, ενώ ο Αντίπατρος ο Θεσσαλονικέας (1ος αιώνας μ.Χ.) την κατέτασσε ως μια από τις εννέα ποιήτριες των οποίων η γλώσσα ήταν αθάνατη. Διασώζεται μικρό τμήμα του έργου της, με λίγα αποσπάσματα τα οποία παραφράστηκαν από μεταγενέστερους Έλληνες συγγραφείς. Η θεματολογία των ποιημάτων της ήταν ανάμικτη, καθώς έγραψε τραγούδια οινοποσίας (σκόλια), καθώς και ύμνους και διθυράμβους. Σε ότι αφορά τα σκόλια, αυτά ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή καθώς συνδέονταν με την κοινή δραστηριότητα της οινοποσίας. Ωστόσο το γεγονός ότι ήταν γυναίκα και έγραφε τραγούδια για τον σκοπό αυτό, έχει οδηγήσει στην πιθανολόγηση πως ενδεχομένως ήταν εταίρα. Το έργο της δεν απολάμβανε πλέον την ίδια εκτίμηση κατά την ρωμαϊκή περίοδο και υπό την επίδραση του χριστιανισμού, όπως τα σχόλια του φιλοσόφου Τατιανού Ασσυρίου (2ος αιώνας) ο οποίος θεωρούσε ανάξια τα γραφόμενα της καθώς και τον σχολιασμό του παροιμιογράφου Ζηνοβίου για την ανοησία των στίχων της.Το ποιητικό μέτρο το οποίο δημιούργησε και ονομάστηκε Πραξίλλειον, (-υυ-υυ-υυ-υ-υ), ήταν βραχυκαταληκτικό ιωνικό τρίμετρο, και ήταν γνωστό και ως δακτυλικό λογαριδικό.” Δείγμα έργου: “κάλλιστον μὲν ἐγὼ λείπω φάος ἠελίοιο, δεύτερον ἄστρα φαεινὰ σεληναίης τε πρόσωπονἠδὲ καὶ ὡραίους σικύους καὶ μῆλα καὶ ὄγχνας·“ Ελέυθερη μετάφραση: “Το καλύτερο απ'ότι μου απομένει είναι το φως του ηλίου, δεύτερο τα φαεινά άστρα και της Σελήνης το πρόσωπο,και τα ωραία αγγούρια και μήλα και αχλάδια“ [πηγή: el.wikipedia.org/wiki/Πράξιλλα]
1 note · View note
thoughtfullyblogger · 2 years
Text
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Η Φρύνη ήταν μια διάσημη εταίρα της αρχαιότητας, ξακουστή για το φυσικό της κάλλος. Έζησε κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία Αθήνα, ωστόσο καταγόταν από τις Θεσπιές της Βοιωτίας στις οποίες και φέρεται να γεννήθηκε το 371 ή το 365 π.Χ.   Ο πατέρας της λεγόταν Επικλής και το πραγματικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη, […] Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή…
View On WordPress
0 notes
greekblogs · 2 years
Text
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Η Φρύνη ήταν μια διάσημη εταίρα της αρχαιότητας, ξακουστή για το φυσικό της κάλλος. Έζησε κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία Αθήνα, ωστόσο καταγόταν από τις Θεσπιές της Βοιωτίας στις οποίες και φέρεται να γεννήθηκε το 371 ή το 365 π.Χ.   Ο πατέρας της λεγόταν Επικλής και το πραγματικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη, […] Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή…
View On WordPress
0 notes
Text
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Η Φρύνη ήταν μια διάσημη εταίρα της αρχαιότητας, ξακουστή για το φυσικό της κάλλος. Έζησε κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία Αθήνα, ωστόσο καταγόταν από τις Θεσπιές της Βοιωτίας στις οποίες και φέρεται να γεννήθηκε το 371 ή το 365 π.Χ.   Ο πατέρας της λεγόταν Επικλής και το πραγματικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη, […] Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή…
View On WordPress
0 notes
maxmaggr · 5 years
Text
Αυτοκράτειρα Θεοδώρα: «σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα»
  Πηγή εικόνας: The Caller Η Θεοδώρα δεν είναι αδίκως η πιο πολυσυζητημένη μορφή του Βυζαντίου. Τα έργα και τα βιώματά της μοιάζει απίθανο να χωρούν στα μόλις σαράντα οχτώ έτη ζωής της. Απλή πόρνη, νυμφομανής, σεξουαλικά απελευθερωμένη, επιζήσασα ή όλα τα παραπάνω, όπως και αν ήταν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η εποχή της δεν της ταίριαζε. Αιμοσταγής ή φιλεύσπλαχνη; Σίγουρα μια χαρισματική πολιτικός. Τα πρώτα χρόνια Η Θεοδώρα, γεννιέται περί το 500 μ.Χ, σε φτωχή οικογένεια ως η μεσαία από τρεις κόρες. Νήπιο, ορφανεύει από πατέρα και η μητέρα της ξαναπαντρεύεται. Στην προσπάθεια ο πατριός να απολαύει τη θέση του πατέρα της στον ιππόδρομο ως εκτροφέας των ζώων των Πρασίνων, η μητέρα της, στολίζει τις ανήλικες κόρες και τις υποβάλλει σε δημόσια ικεσία. Μάταια. Οι Πράσινοι δίνουν αλλού τη θέση και δεν συγκινούνται. Ευτυχώς, οι Βένετοι έχουν ανάγκη από έναν εκτροφέα και τον προσλαμβάνουν. Η Θεοδώρα δεν ξεχνά ποτέ τη σκληρότητα των Πρασίνων και οι τελευταίοι επρόκειτο να το πληρώσουν ακριβά. Όταν τα κορίτσια ωρίμασαν, μία μία, η μητέρα τους τα ανέβασε στη σκηνή του τσίρκου. Αρχικά, η Θεοδώρα υπηρετούσε τη μεγάλη της αδερφή που ήταν ήδη διακεκριμένη εταίρα ως έφηβη. Η Θεοδώρα, άγουρη ακόμα για εταίρα, μικρότερη των έντεκα ετών, επιδιδόταν μοναχά στην «ανδρική πορνεία», προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε δούλους, πληροφορεί ο Προκόπιος. Πόρνη πλέον, στην εφηβεία της, με μοναδικό ταλέντο την αποπλάνηση, συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, κατά τις οποίες έγινε πασίγνωστη με τα χυδαία αστεία της και την πλήρη απουσία αιδούς. Γδυνόταν επί σκηνής με την πρώτη ��υκαιρία και της φαινόταν αστείο όταν τη χτυπούσαν. Άλλαζε αστραπιαία τις ερωτικές της συντροφιές και η λαγνεία της έμοιαζε ακόρεστη. Συμμετείχε, ως πόρνη σε όργια, και όταν οι πλείστοι των δέκα συντρόφων της παραδίνονταν στις αντοχές της, εκείνη συνέχιζε με τους δούλους τους αμισθί. «Κανείς δεν την είχε δει ποτέ να κοκκινίζει», καμάρωνε για όλα της τα κατορθώματα και παραπονιόταν για τη φύση «που δεν της είχε κάνει πιο φαρδιές και τις τρύπες των μαστών της ώστε να μπορεί να σκαρφίζεται κι άλλα κόλπα συνουσιαζόμενη κι από κει.»   Οι περιπέτειες Αυτό που καθοριστικά διεύρυνε τη φήμη της ήταν το νούμερο στον – μόνο από άνδρες προσβάσιμο – ιππόδρομο με τις χήνες: φορώντας μια μικρή ποδιά που κάλυπτε μόνο την ήβη της, ξάπλωνε ανάσκελα και πάνω στο αιδοίο της της έριχναν κριθάρι από όπου «το έπιαναν σπυρί σπυρί και το έτρωγαν χήνες.» Η Θεοδώρα, συναναστρέφονταν μόνο «ηθικά διεφθαρμένους» όσο εκείνη, ενώ οι υπόλοιποι την απέφευγαν ως μιαρή και το ‘χαν γρουσουζιά να την ανταμώσουν. Με τις άλλες γυναίκες δεν τα πήγαινε καλά, ήταν επιθετική ως βίαιη και τις συναναστρέφονταν μοναχά αν επρόκειτο να καταστρώσουν μαγικά ερωτικά φίλτρα ή ξόρκια. Η αργότερη νομοθετική «φιλογυνία» της έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με τις ευρύτερες διαπροσωπικές της σχέσεις. Οι πραγματικές της φιλίες ήταν ελάχιστες, αλλά δεν τις λησμόνησε ποτέ. Στα είκοσι ένα της φεύγει από την Κωνσταντινούπολη με έναν αξιωματούχο ως ερωμένη του, εκείνος όμως την διώχνει. Έτσι, η Θεοδώρα, ασκώντας το επάγγελμά της, γύρισε όλη την Ανατολή και έγινε από τις γνωστότερες εταίρες της αυτοκρατορίας. Πολλές φορές έμενε έγκυος, αλλά με τη χρήση βοτάνων κατάφερνε γρήγορα να αποβάλλει. Όλες εκτός από δύο φορές. Την πρώτη, γεννά τον Ιωάννη, ένα παιδί που ο πατέρας του προτιμά να το πάρει μαζί του στις στρατιωτικές αποστολές από βρέφος, παρά να το αφήσει με τη Θεοδώρα, που σαφώς έβλεπε το μωρό ως εμπόδιο στον τρόπο ζωής της. Τη δεύτερη, λίγο πριν γνωρίσει τον Ιουστινιανό, γεννά μια κόρη. Παρόλα αυτά με τον Ιουστινιανό δεν αποκτούν ποτέ διάδοχο εξ αίματος. Παιδί τους είναι η εξουσία. Η παραμονή της στην Αλεξάνδρεια και η επαφή της με τον πατριάρχη Τιμόθεο, φαίνεται πάντως να την αναμόρφωσαν, τουλάχιστον σε θρησκευτικό επίπεδο. Ασπάζεται τον μονοφυσιτισμό και οι αναταραχές που βιώνει εκεί φαίνεται να δικαιολογούν αργότερα την «μητρική» της προστασία προς τους σχισματικούς.  
Tumblr media
Πηγή εικόνας: bbc.co.uk   Η γνωριμία με τον Ιουστινιανό Επιστρέφοντας στην Πόλη, γύρω στα είκοσι πέντε της, βαθιά επηρεασμένη από ότι έζησε στην «εξορία» της και εμφανώς αλλαγμένη, γνωρίζει τον ανεψιό του αυτοκράτορα, τον Ιουστινιανό, ο οποίος την ερωτεύεται παράφορα. Αυτό το ειδύλλιο ανάμεσά τους χαρίζει στην Θεοδώρα ευθείς εξ αρχής τεράστια δύναμη, αφού ο ισχυρός νέος της κάνει όλα τα χατίρια και «το κράτος καίγεται σαν προσάναμμα για χάρη αυτού του έρωτα.» Τη λούζει με πλούτη και τιμές, την κάνει πατρικία, υιοθετεί το μίσος της για τους Πράσινους, όπως και τη συμπάθειά της προς τους σχισματικούς. Απ’την αρχή ως το τέλος ο Ιουστινιανός είναι πιστός της υπηρέτης. Ανάμεσά τους φαίνεται να υπάρχει μια αρμονική συμπληρωματικότητα. Αλλάζοντας τη νομοθεσία που απαγορεύει το γάμο μεταξύ εταίρων και συγκλητικών, και ξεπερνώντας τα κοινωνικά και πολιτικά εμπόδια, στέφονται σύζυγοι και διεκδικούν μέρος της εξουσίας. Εντός ολίγων ημερών, όπου ο αυτοκράτορας αναπαύεται, ο θρόνος περνά αποκλειστικά στο νέο αυτοκρατορικό ζεύγος. Ο Προκόπιος, που άλλοτε τους επευφημεί κατά παραγγελία, δεν χαρίζεται σε κανέναν τους στην Απόκρυφη Ιστορία του. Η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα Αντίθετα από τον Προκόπιο, πολλοί ιστορικοί εξωραΐζουν το παρελθόν της Θεοδώρας. Βέβαια, εκείνη δεν το αρνήθηκε ουδέποτε. Παρά την στροφή του τρόπου ζωής της, δεν απώλεσε ούτε τα βιώματά ούτε τη συμπόνια της προς τον «υπόκοσμο». Κάθε της βίωμα έγινε το κίνητρο για όλες τις νομοθετικές και διοικητικές της πρωτοβουλίες. Είκοσι ένα χρόνια κυβέρνησε την Βυζαντινή αυτοκρατορία και η δράση της έμελλε να μνημονεύεται εις τους αιώνες, πότε με θετικό, πότε με αρνητικό πρόσημο. Για τους οπαδούς και τον αυτοκράτορα ήταν πάντως κυριολεκτικά «δώρο Θεού». Απανταχού της αυτοκρατορίας κατατρεγμένοι είδαν στη στέψη της τη θεϊκή επέμβαση, εκεί όπου οι σεμνότυφοι απέδιδαν την τύχη της σε μαγγανείες. Ως πολιτικός είχε όλες τις αρετές που απουσίαζαν από τον αυτοκράτορα. Ήταν αποφασιστική και ενεργητική. Δεν δίσταζε να επιδεικνύει και να τρομοκρατεί με την ισχύ της. Ήταν χαρισματική στη διοίκηση και διορατικότατη. Ήξερε να κάνει συμμαχίες και δεν φοβόταν να διαλέξει τους εχθρούς της, οι οποίοι πάντα υπέκυπταν μπροστά της. Είχε μανία με την τήρηση του πρωτοκόλλου και ήταν δυσπρόσιτη για όλους. Ήταν πάντα καλά πληροφορημένη από τα μεγάλα ζητήματα της αυτοκρατορίας ως τους κρυφούς ψιθύρους των στενών της πρωτεύουσας.   Πηγή εικόνας: Greek City Times   Η Στάση του Νίκα Το μίσος της Θεοδώρας προς τους Πράσινους, οδήγησε σε μια ακαταλόγιστη εύνοια προς τους Βένετους, που την αξιοποιούσαν στο έπακρο διαπράττοντας κάθε είδους ασυδοσία. Ως απάντηση σ’αυτή τη διάκριση, οι Πράσινοι όλο και εντονότερα πολιτικοποιούνταν εχθρικά προς τη νέα δυναστεία. Το 532, ο γεμάτος ιππόδρομος χοχλάζει απ’τους εξεγερμένους και η οργή τους αναπυροδοτείται απ΄τη στάση των αντιπάλων τους. Μάταια ο αυτοκράτορας προσπαθεί να διαπραγματευτεί. Οι δρόμοι γεμίζουν στασιαστές, που βλέποντας την κάκιστη αυτοκρατορική διαχείριση συνενώνονται, ξεπερνώντας τις προηγούμενες διαφορές τους και συσπειρώνονται εναντίον του αυτοκράτορα. Το σύνθημα των διαδηλωτών ηχεί σ’όλη την πρωτεύουσα: «Νίκα!» Εντός ολίγων ημερών, η εξέγερση γίνεται επανάσταση. Ο Ιουστινιανός παίρνοντας τη μια λανθασμένη απόφαση μετά από την άλλη παθιάζει περισσότερο τους επαναστάτες. Τώρα, όλη η Πόλη καίγεται. Άτυπα χρίζεται νέος αυτοκράτορας και ο Ιουστινιανός απελπισμένος ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα για να σώσει έστω τη ζωή του. Στο τελευταίο συμβούλιο που τα απαραίτητα για τη φυγή ετοιμάζονται, η Θεοδώρα ξεσπά, και σε γενικές γραμμές, λέει τα ακόλουθα: «Άκου να δεις Καίσαρα, είναι ωραίο σάβανο η πορφύρα. Και αν εσύ θες να φύγεις, τα έχεις όλα έτοιμα. Εμένα μη με υπολογίζεις. Δεν σκοπεύω από αύριο να μην με χαιρετούν ως αυτοκράτειρα.» Αυτά τα λόγια, κόστισαν τη ζωή πενήντα χιλιάδων ανθρώπων και η Θεοδώρα αναγνωρίστηκε για αυτά από όλους ως σπουδαία πολιτικός. «Θεωρήθηκε άξια να έχει μια θέση στο αυτοκρατορικό συμβούλιο», αφού ήταν η πιο ψύχραιμη και η πιο αποφασιστική στη διαχείριση των ολέθριων εξελίξεων, σώζοντας ό,τι ο Ιουστινιανός δείλιασε να υπερασπιστεί. Αυτή ήταν η πιο διευρυμένη εκτέλεση που διέταξε η Θεοδώρα, δεν ήταν όμως η μόνη. Δεν δίστασε ποτέ να εξοντώσει ολοκληρωτικά όποιον απειλούσε τη θέση της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, η ταραχώδης διάδρασή της με τον οικονομικό υπάλληλο Ιωάννη Καππαδόκη.  
Tumblr media
Πηγή εικόνας: Wikipedia   Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της Θεοδώρας Αν και η εξουσία της ήταν τυπικά περιορισμένη, στην πραγματικότητα χωρίς τη δική της έγκριση, καμιά διαταγή του Ιουστινιανού δεν είχε ισχύ. Συχνά, κάτι τέτοιο ήταν περιττό, αφού εξ αρχής οι περισσότερες αποφάσεις του αυτοκράτορα αποτελούσαν δική της έμπνευση. Βασικός στόχος της Θεοδώρας, μεταξύ άλλων, ήταν η βελτίωση της θέσης της γυναίκας. Ακόμη και ο Προκόπιος της αναγνωρίζει ότι πάντοτε παραστεκόταν στις αδικημένες. Επικαλούμενη χριστιανικές επιταγές, πέρασε μια σειρά νόμων που ανύψωναν τη γυναίκα εντός και εκτός του γάμου. Κατήργησε την υποχρεωτική καταβολή προίκας, ενώ θεσμοθέτησε την επιστροφή αυτής σε περίπτωση χηρείας ή διαζυγίου. Στην ευρύτερη αποστολή της για αναγνώριση της γυναίκας ως αυτόνομο πρόσωπο με δικαιώματα οικονομικών σχέσεων, επέκτεινε τα κληρονομικά δικαιώματα και στις θηλυκές απογόνους. Ταυτόχρονα, επέκτεινε και τα «μητρικά» δικαιώματα στους πατέρες των παιδιών που για συγκεκριμένους λόγους στερούνταν τη μητέρα τους. Τέλος, αναγνώρισε και ποινικοποίησε βαρύτατα τα σεξουαλικά αδικήματα εναντίον των γυναικών κάθε τάξης. Παραδείγματος χάριν, βιαστές, απαγωγείς και σωματέμποροι τιμωρούνταν με την θανατική ποινή, ενώ τα θύματά τους προστατεύονταν από κρατικά ιδρύματα που η ίδια ίδρυσε είτε για την περίθαλψη είτε για την επανένταξή τους. Αν και η Θεοδώρα, καταργεί το συναινετικό διαζύγιο, σε μια προσπάθεια ανόρθωσης του θεσμού της οικογένειας, παράλληλα, πρωτοπορεί. Καθιερώνει κοινές για τα φύλα ποινές για τη μοιχεία. Παραχωρεί ισότητα σχετικά με τις αιτίες διαζυγίου, ενώ αναγνωρίζει ως, όχι μόνο αιτία διαζυγίου, αλλά και ποινικά κολάσιμη κάθε πράξη εξαναγκασμού και κακομεταχείρισης εναντίον της γυναίκας εντός του γάμου. Η άλλοτε περιθωριακή εταίρα, που ποτέ της δεν έχασε την ταύτιση με τους καταπιεσμένους, κυβέρνησε όσους ποδοπατούσαν τον «υπόκοσμο» της και μερίμνησε να είναι αυτό το «ποδοπάτημα» πιο υποφερτό για όσους και όσες δεν είχαν την τύχη να τις ερωτευτεί ο διάδοχος.  Κόντρα σε κάθε μορφή εξουσίας στη μισή της ζωή, και η προσωποποίηση της εξουσίας στην άλλη, δεν αποδείχθηκε καθόλου ανάξια για αυτό το μεγαλείο που η τύχη και ο χαρακτήρας της την προόριζαν. Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό: Garland L., 2000, Βυζαντινές Αυτοκράτειρες, Γυναίκες και Εξουσία στο Βυζάντιο, 527-1204 μ.Χ, Αθήνα: Έλλην Ντηλ Κ., 1900, Η Θεοδώρα (Η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου), Αθήνα: Ηριδανός Προκόπιος, 1988, Ανέκδοτα ή Απόκρυφη Ιστορία, Αθήνα: Άγρα Τσεζαρέτι Π., 2003, Θεοδώρα, Η άνοδος μιας αυτοκράτειρας, Αθήνα: Ωκεανίδα Read the full article
0 notes
maxmaggreece · 5 years
Text
Αυτοκράτειρα Θεοδώρα: «σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα»
  Πηγή εικόνας: The Caller Η Θεοδώρα δεν είναι αδίκως η πιο πολυσυζητημένη μορφή του Βυζαντίου. Τα έργα και τα βιώματά της μοιάζει απίθανο να χωρούν στα μόλις σαράντα οχτώ έτη ζωής της. Απλή πόρνη, νυμφομανής, σεξουαλικά απελευθερωμένη, επιζήσασα ή όλα τα παραπάνω, όπως και αν ήταν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η εποχή της δεν της ταίριαζε. Αιμοσταγής ή φιλεύσπλαχνη; Σίγουρα μια χαρισματική πολιτικός. Τα πρώτα χρόνια Η Θεοδώρα, γεννιέται περί το 500 μ.Χ, σε φτωχή οικογένεια ως η μεσαία από τρεις κόρες. Νήπιο, ορφανεύει από πατέρα και η μητέρα της ξαναπαντρεύεται. Στην προσπάθεια ο πατριός να απολαύει τη θέση του πατέρα της στον ιππόδρομο ως εκτροφέας των ζώων των Πρασίνων, η μητέρα της, στολίζει τις ανήλικες κόρες και τις υποβάλλει σε δημόσια ικεσία. Μάταια. Οι Πράσινοι δίνουν αλλού τη θέση και δεν συγκινούνται. Ευτυχώς, οι Βένετοι έχουν ανάγκη από έναν εκτροφέα και τον προσλαμβάνουν. Η Θεοδώρα δεν ξεχνά ποτέ τη σκληρότητα των Πρασίνων και οι τελευταίοι επρόκειτο να το πληρώσουν ακριβά. Όταν τα κορίτσια ωρίμασαν, μία μία, η μητέρα τους τα ανέβασε στη σκηνή του τσίρκου. Αρχικά, η Θεοδώρα υπηρετούσε τη μεγάλη της αδερφή που ήταν ήδη διακεκριμένη εταίρα ως έφηβη. Η Θεοδώρα, άγουρη ακόμα για εταίρα, μικρότερη των έντεκα ετών, επιδιδόταν μοναχά στην «ανδρική πορνεία», προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε δούλους, πληροφορεί ο Προκόπιος. Πόρνη πλέον, στην εφηβεία της, με μοναδικό ταλέντο την αποπλάνηση, συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, κατά τις οποίες έγινε πασίγνωστη με τα χυδαία αστεία της και την πλήρη απουσία αιδούς. Γδυνόταν επί σκηνής με την πρώτη ευκαιρία και της φαινόταν αστείο όταν τη χτυπούσαν. Άλλαζε αστραπιαία τις ερωτικές της συντροφιές και η λαγνεία της έμοιαζε ακόρεστη. Συμμετείχε, ως πόρνη σε όργια, και όταν οι πλείστοι των δέκα συντρόφων της παραδίνονταν στις αντοχές της, εκείνη συνέχιζε με τους δούλους τους αμισθί. «Κανείς δεν την είχε δει ποτέ να κοκκινίζει», καμάρωνε για όλα της τα κατορθώματα και παραπονιόταν για τη φύση «που δεν της είχε κάνει πιο φαρδιές και τις τρύπες των μαστών της ώστε να μπορεί να σκαρφίζεται κι άλλα κόλπα συνουσιαζόμενη κι από κει.»   Οι περιπέτειες Αυτό που καθοριστικά διεύρυνε τη φήμη της ήταν το νούμερο στον – μόνο από άνδρες προσβάσιμο – ιππόδρομο με τις χήνες: φορώντας μια μικρή ποδιά που κάλυπτε μόνο την ήβη της, ξάπλωνε ανάσκελα και πάνω στο αιδοίο της της έριχναν κριθάρι από όπου «το έπιαναν σπυρί σπυρί και το έτρωγαν χήνες.» Η Θεοδώρα, συναναστρέφονταν μόνο «ηθικά διεφθαρμένους» όσο εκείνη, ενώ οι υπόλοιποι την απέφευγαν ως μιαρή και το ‘χαν γρουσουζιά να την ανταμώσουν. Με τις άλλες γυναίκες δεν τα πήγαινε καλά, ήταν επιθετική ως βίαιη και τις συναναστρέφονταν μοναχά αν επρόκειτο να καταστρώσουν μαγικά ερωτικά φίλτρα ή ξόρκια. Η αργότερη νομοθετική «φιλογυνία» της έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με τις ευρύτερες διαπροσωπικές της σχέσεις. Οι πραγματικές της φιλίες ήταν ελάχιστες, αλλά δεν τις λησμόνησε ποτέ. Στα είκοσι ένα της φεύγει από την Κωνσταντινούπολη με έναν αξιωματούχο ως ερωμένη του, εκείνος όμως την διώχνει. Έτσι, η Θεοδώρα, ασκώντας το επάγγελμά της, γύρισε όλη την Ανατολή και έγινε από τις γνωστότερες εταίρες της αυτοκρατορίας. Πολλές φορές έμενε έγκυος, αλλά με τη χρήση βοτάνων κατάφερνε γρήγορα να αποβάλλει. Όλες εκτός από δύο φορές. Την πρώτη, γεννά τον Ιωάννη, ένα παιδί που ο πατέρας του προτιμά να το πάρει μαζί του στις στρατιωτικές αποστολές από βρέφος, παρά να το αφήσει με τη Θεοδώρα, που σαφώς έβλεπε το μωρό ως εμπόδιο στον τρόπο ζωής της. Τη δεύτερη, λίγο πριν γνωρίσει τον Ιουστινιανό, γεννά μια κόρη. Παρόλα αυτά με τον Ιουστινιανό δεν αποκτούν ποτέ διάδοχο εξ αίματος. Παιδί τους είναι η εξουσία. Η παραμονή της στην Αλεξάνδρεια και η επαφή της με τον πατριάρχη Τιμόθεο, φαίνεται πάντως να την αναμόρφωσαν, τουλάχιστον σε θρησκευτικό επίπεδο. Ασπάζεται τον μονοφυσιτισμό και οι αναταραχές που βιώνει εκεί φαίνεται να δικαιολογούν αργότερα την «μητρική» της προστασία προς τους σχισματικούς.  
Tumblr media
Πηγή εικόνας: bbc.co.uk   Η γνωριμία με τον Ιουστινιανό Επιστρέφοντας στην Πόλη, γύρω στα είκοσι πέντε της, βαθιά επηρεασμένη από ότι έζησε στην «εξορία» της και εμφανώς αλλαγμένη, γνωρίζει τον ανεψιό του αυτοκράτορα, τον Ιουστινιανό, ο οποίος την ερωτεύεται παράφορα. Αυτό το ειδύλλιο ανάμεσά τους χαρίζει στην Θεοδώρα ευθείς εξ αρχής τεράστια δύναμη, αφού ο ισχυρός νέος της κάνει όλα τα χατίρια και «το κράτος καίγεται σαν προσάναμμα για χάρη αυτού του έρωτα.» Τη λούζει με πλούτη και τιμές, την κάνει πατρικία, υιοθετεί το μίσος της για τους Πράσινους, όπως και τη συμπάθειά της προς τους σχισματικούς. Απ’την αρχή ως το τέλος ο Ιουστινιανός είναι πιστός της υπηρέτης. Ανάμεσά τους φαίνεται να υπάρχει μια αρμονική συμπληρωματικότητα. Αλλάζοντας τη νομοθεσία που απαγορεύει το γάμο μεταξύ εταίρων και συγκλητικών, και ξεπερνώντας τα κοινωνικά και πολιτικά εμπόδια, στέφονται σύζυγοι και διεκδικούν μέρος της εξουσίας. Εντός ολίγων ημερών, όπου ο αυτοκράτορας αναπαύεται, ο θρόνος περνά αποκλειστικά στο νέο αυτοκρατορικό ζεύγος. Ο Προκόπιος, που άλλοτε τους επευφημεί κατά παραγγελία, δεν χαρίζεται σε κανέναν τους στην Απόκρυφη Ιστορία του. Η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα Αντίθετα από τον Προκόπιο, πολλοί ιστορικοί εξωραΐζουν το παρελθόν της Θεοδώρας. Βέβαια, εκείνη δεν το αρνήθηκε ουδέποτε. Παρά την στροφή του τρόπου ζωής της, δεν απώλεσε ούτε τα βιώματά ούτε τη συμπόνια της προς τον «υπόκοσμο». Κάθε της βίωμα έγινε το κίνητρο για όλες τις νομοθετικές και διοικητικές της πρωτοβουλίες. Είκοσι ένα χρόνια κυβέρνησε την Βυζαντινή αυτοκρατορία και η δράση της έμελλε να μνημονεύεται εις τους αιώνες, πότε με θετικό, πότε με αρνητικό πρόσημο. Για τους οπαδούς και τον αυτοκράτορα ήταν πάντως κυριολεκτικά «δώρο Θεού». Απανταχού της αυτοκρατορίας κατατρεγμένοι είδαν στη στέψη της τη θεϊκή επέμβαση, εκεί όπου οι σεμνότυφοι απέδιδαν την τύχη της σε μαγγανείες. Ως πολιτικός είχε όλες τις αρετές που απουσίαζαν από τον αυτοκράτορα. Ήταν αποφασιστική και ενεργητική. Δεν δίσταζε να επιδεικνύει και να τρομοκρατεί με την ισχύ της. Ήταν χαρισματική στη διοίκηση και διορατικότατη. Ήξερε να κάνει συμμαχίες και δεν φοβόταν να διαλέξει τους εχθρούς της, οι οποίοι πάντα υπέκυπταν μπροστά της. Είχε μανία με την τήρηση του πρωτοκόλλου και ήταν δυσπρόσιτη για όλους. Ήταν πάντα καλά πληροφορημένη από τα μεγάλα ζητήματα της αυτοκρατορίας ως τους κρυφούς ψιθύρους των στενών της πρωτεύουσας.   Πηγή εικόνας: Greek City Times   Η Στάση του Νίκα Το μίσος της Θεοδώρας προς τους Πράσινους, οδήγησε σε μια ακαταλόγιστη εύνοια προς τους Βένετους, που την αξιοποιούσαν στο έπακρο διαπράττοντας κάθε είδους ασυδοσία. Ως απάντηση σ’αυτή τη διάκριση, οι Πράσινοι όλο και εντονότερα πολιτικοποιούνταν εχθρικά προς τη νέα δυναστεία. Το 532, ο γεμάτος ιππόδρομος χοχλάζει απ’τους εξεγερμένους και η οργή τους αναπυροδοτείται απ΄τη στάση των αντιπάλων τους. Μάταια ο αυτοκράτορας προσπαθεί να διαπραγματευτεί. Οι δρόμοι γεμίζουν στασιαστές, που βλέποντας την κάκιστη αυτοκρατορική διαχείριση συνενώνονται, ξεπερνώντας τις προηγούμενες διαφορές τους και συσπειρώνονται εναντίον του αυτοκράτορα. Το σύνθημα των διαδηλωτών ηχεί σ’όλη την πρωτεύουσα: «Νίκα!» Εντός ολίγων ημερών, η εξέγερση γίνεται επανάσταση. Ο Ιουστινιανός παίρνοντας τη μια λανθασμένη απόφαση μετά από την άλλη παθιάζει περισσότερο τους επαναστάτες. Τώρα, όλη η Πόλη καίγεται. Άτυπα χρίζεται νέος αυτοκράτορας και ο Ιουστινιανός απελπισμένος ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα για να σώσει έστω τη ζωή του. Στο τελευταίο συμβούλιο που τα απαραίτητα για τη φυγή ετοιμάζονται, η Θεοδώρα ξεσπά, και σε γενικές γραμμές, λέει τα ακόλουθα: «Άκου να δεις Καίσαρα, είναι ωραίο σάβανο η πορφύρα. Και αν εσύ θες να φύγεις, τα έχεις όλα έτοιμα. Εμένα μη με υπολογίζεις. Δεν σκοπεύω από αύριο να μην με χαιρετούν ως αυτοκράτειρα.» Αυτά τα λόγια, κόστισαν τη ζωή πενήντα χιλιάδων ανθρώπων και η Θεοδώρα αναγνωρίστηκε για αυτά από όλους ως σπουδαία πολιτικός. «Θεωρήθηκε άξια να έχει μια θέση στο αυτοκρατορικό συμβούλιο», αφού ήταν η πιο ψύχραιμη και η πιο αποφασιστική στη διαχείριση των ολέθριων εξελίξεων, σώζοντας ό,τι ο Ιουστινιανός δείλιασε να υπερασπιστεί. Αυτή ήταν η πιο διευρυμένη εκτέλεση που διέταξε η Θεοδώρα, δεν ήταν όμως η μόνη. Δεν δίστασε ποτέ να εξοντώσει ολοκληρωτικά όποιον απειλούσε τη θέση της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, η ταραχώδης διάδρασή της με τον οικονομικό υπάλληλο Ιωάννη Καππαδόκη.  
Tumblr media
Πηγή εικόνας: Wikipedia   Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της Θεοδώρας Αν και η εξουσία της ήταν τυπικά περιορισμένη, στην πραγματικότητα χωρίς τη δική της έγκριση, καμιά διαταγή του Ιουστινιανού δεν είχε ισχύ. Συχνά, κάτι τέτοιο ήταν περιττό, αφού εξ αρχής οι περισσότερες αποφάσεις του αυτοκράτορα αποτελούσαν δική της έμπνευση. Βασικός στόχος της Θεοδώρας, μεταξύ άλλων, ήταν η βελτίωση της θέσης της γυναίκας. Ακόμη και ο Προκόπιος της αναγνωρίζει ότι πάντοτε παραστεκόταν στις αδικημένες. Επικαλούμενη χριστιανικές επιταγές, πέρασε μια σειρά νόμων που ανύψωναν τη γυναίκα εντός και εκτός του γάμου. Κατήργησε την υποχρεωτική καταβολή προίκας, ενώ θεσμοθέτησε την επιστροφή αυτής σε περίπτωση χηρείας ή διαζυγίου. Στην ευρύτερη αποστολή της για αναγνώριση της γυναίκας ως αυτόνομο πρόσωπο με δικαιώματα οικονομικών σχέσεων, επέκτεινε τα κληρονομικά δικαιώματα και στις θηλυκές απογόνους. Ταυτόχρονα, επέκτεινε και τα «μητρικά» δικαιώματα στους πατέρες των παιδιών που για συγκεκριμένους λόγους στερούνταν τη μητέρα τους. Τέλος, αναγνώρισε και ποινικοποίησε βαρύτατα τα σεξουαλικά αδικήματα εναντίον των γυναικών κάθε τάξης. Παραδείγματος χάριν, βιαστές, απαγωγείς και σωματέμποροι τιμωρούνταν με την θανατική ποινή, ενώ τα θύματά τους προστατεύονταν από κρατικά ιδρύματα που η ίδια ίδρυσε είτε για την περίθαλψη είτε για την επανένταξή τους. Αν και η Θεοδώρα, καταργεί το συναινετικό διαζύγιο, σε μια προσπάθεια ανόρθωσης του θεσμού της οικογένειας, παράλληλα, πρωτοπορεί. Καθιερώνει κοινές για τα φύλα ποινές για τη μοιχεία. Παραχωρεί ισότητα σχετικά με τις αιτίες διαζυγίου, ενώ αναγνωρίζει ως, όχι μόνο αιτία διαζυγίου, αλλά και ποινικά κολάσιμη κάθε πράξη εξαναγκασμού και κακομεταχείρισης εναντίον της γυναίκας εντός του γάμου. Η άλλοτε περιθωριακή εταίρα, που ποτέ της δεν έχασε την ταύτιση με τους καταπιεσμένους, κυβέρνησε όσους ποδοπατούσαν τον «υπόκοσμο» της και μερίμνησε να είναι αυτό το «ποδοπάτημα» πιο υποφερτό για όσους και όσες δεν είχαν την τύχη να τις ερωτευτεί ο διάδοχος.  Κόντρα σε κάθε μορφή εξουσίας στη μισή της ζωή, και η προσωποποίηση της εξουσίας στην άλλη, δεν αποδείχθηκε καθόλου ανάξια για αυτό το μεγαλείο που η τύχη και ο χαρακτήρας της την προόριζαν. Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό: Garland L., 2000, Βυζαντινές Αυτοκράτειρες, Γυναίκες και Εξουσία στο Βυζάντιο, 527-1204 μ.Χ, Αθήνα: Έλλην Ντηλ Κ., 1900, Η Θεοδώρα (Η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου), Αθήνα: Ηριδανός Προκόπιος, 1988, Ανέκδοτα ή Απόκρυφη Ιστορία, Αθήνα: Άγρα Τσεζαρέτι Π., 2003, Θεοδώρα, Η άνοδος μιας αυτοκράτειρας, Αθήνα: Ωκεανίδα Read the full article
0 notes
ochoislas · 3 years
Text
Tumblr media
ATENAS
Qué deleite... Atenas como hetera se tiende con sus galas en abril. Los aromas del éter embelesan y nada más el alma ya desea.
Sobre las casas se reclina grávido el párpado argentino de la tarde. La Acrópolis domina soberana, de púrpura crepuscular vestida.
Beso de luz y el véspero destella. La brisa va al Iliso requebrando, arreboladas tiemblan las adelfas.
Hora deleitable de amor y de goces, cuando los pajarillos se persiguen frisando al vuelo los fustes de Zeus.
Costas Cariotakis
*
ΑΘHΝΑ
Ώρα γλυκιά. Ξαπλώνει ωραία δομένη η Αθήνα στον Απρίλη σαν εταίρα. Είναι ηδονές τα μύρα στον αιθέρα, και τίποτε η ψυχή πια δεν προσμένει.
Στα σπίτια σκύβει απάνω και βαραίνει το ασήμι του βλεφάρου της η εσπέρα. Βασίλισσα η Ακρόπολη εκεί πέρα πορφύρα έχει τη δύση φορεμένη.
Φιλί φωτός και σκάει το πρωταστέρι. Στον Ιλισό ερωτεύεται τ’ αγέρι ροδονυφούλες δάφνες που ριγούνε.
Ώρα γλυκιά χαράς και αγάπης, όντας πουλάκια το ένα τ’ άλλο κυνηγούνε τ’ Ολύμπιου Δία μια στήλη αεροχτυπώντας…
Κώστας Καρυωτάκης
di-versión©ochoislas
14 notes · View notes
jewfrogs · 4 years
Text
i’m so used to exclusively seeing the word εταίρα/hetaira in that form with the connotation of courtesan that i saw achilles call patroklos his εταιρος and just blinked for a moment before i remembered about gender
6 notes · View notes
allotria-apolis · 4 years
Text
Σαλώμη, Όσκαρ Ουάιλντ,
Μετάφραση: Στάθης Σπηλιωτόπουλος
Σαλώμη:
Δε θέλησες να μ’ αφήσεις να φιλήσω το στόμα σου, Γιοχανάν. Καλά λοιπόν! Τώρα θα το φιλήσω. Θα το δαγκώσω με τα δόντια, όπως δαγκώνει κανείς τον ώριμο καρπό. Ναι, θα το φιλήσω το στόμα σου, Γιοχανάν. Αλλά γιατί δε με κοιτάς; Τα μάτια σου που ήσαν τόσο τρομερά, που ήσαν τόσο γεμάτα οργή και καταφρόνια, είναι κλεισμένα τώρα. Άνοιξε τα μάτια σου! Σήκωσε τα βλέφαρά σου, Γιοχανάν. Γιατί δε με κοιτάζεις; … Κι η γλώσσα σου, που ήταν σαν κόκκινο ερπετό που ακοντίζει δηλητήρια, δεν κουνιέται πια, δε λέει τίποτα τώρα, Γιοχανάν, η κόκκινη αυτή οχιά που ξέρασε το φαρμάκι της απάνω μου. Δε με θέλησες, Γιοχανάν. Μ’ απόκρουσες. Μου είπες πράματα αποτρόπαια. Μου φέρθηκες σα να ήμουν εταίρα, σα να ήμουν πόρνη, εγώ, η Σαλώμη, η κόρη της Ηρωδιάδας, Πριγκίπισσα της Ιουδαίας! Ε, λοιπόν, Γιοχανάν, εγώ ζω ακόμα, αλλά εσύ είσαι νεκρός και το κεφάλι σου μου ανήκει. Μπορώ να το κάμω ό,τι θέλω. Μπορώ να το ρίξω στα σκυλιά και στα πουλιά του αέρα. Ό,τι αφήσουν τα σκυλιά, τα πουλιά του αέρα θα το φάνε… Αχ! Γιατί δε με κοίταξες, Γιοχανάν; Αν με είχες δει, θα μ’ είχες αγαπήσει. Ξέρω καλά πως θα μ’ είχες αγαπήσει, και το μυστήριο της αγάπης είναι πιο μεγάλο απ’ το μυστήριο του θανάτου. Μόνο την αγάπη πρέπει να κοιτάζει κανείς. (Φιλάει το στόμα του Γιοχανάν) Α, το φίλησα το στόμα σου, Γιοχανάν, το φίλησα το στόμα σου. Είχανε μια πικρόστυφη γεύση τα χείλια σου. Να ήταν τάχα η γεύση που έχει το αίμα;… Όμως μπορεί να ήταν του έρωτα η γεύση. Λένε πως ο έρωτας έχει πικρόστυφη γεύση. Τι πειράζει όμως; Το φίλησα το στόμα σου, Γιοχανάν, το φίλησα το στόμα σου.
12 notes · View notes
Text
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή
Η Φρύνη ήταν μια διάσημη εταίρα της αρχαιότητας, ξακουστή για το φυσικό της κάλλος. Έζησε κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία Αθήνα, ωστόσο καταγόταν από τις Θεσπιές της Βοιωτίας στις οποίες και φέρεται να γεννήθηκε το 371 ή το 365 π.Χ.   Ο πατέρας της λεγόταν Επικλής και το πραγματικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη, […] Φρύνη: Η πανέμορφη εταίρα που αθωώθηκε πανηγυρικά μόλις οι δικαστές την είδαν γυμνή…
View On WordPress
0 notes
lbha · 5 years
Photo
Tumblr media
155. 0 Υπερείδης είχε συνάψει ερωτικούς δεσμούς µε πολλές εταίρες της εποχής του. Το όνομά του όµως συνδέθηκε ιδιαίτερα µε τη Φρύνη και το γνωστό περιστατικό στο δικαστήριο της Ηλιαίας. Ἡ ωραιοτάτη εταίρα, αυτή που είχε εμπνεύσει στον Απελλή τον πίνακα της «Αναδυομένης Αφροδίτης», είχε μαγέψει και τον Υπερείδη, κι έτσι, όταν καταγγέλθηκε γι ασέβεια προς τους θεούς ο ρήτορας ανέλαβε την υπεράσπιση της. Όταν όµως κατάλαβε ότι τα αποδεικτικά ευρήματά του δεν είχαν καταφέρει να πείσουν όλο το δικαστήριο, κατέφυγε στο τελευταίο και αποτελεσματικότερο: τράβηξε τον χιτώνα της Φρύνης, γυμνώνοντας την μπροστά στους δικαστές, που θαμπωμένοι την αθώωσαν.
—σημείωση από το περί ύψους (ψευδό Λογγίνος)
"Η Φρύνη μπροστά στον Άρειο Πάγο", έργο του Jean-Léon Gérôme, 1861, Hamburg Kunsthalle.
3 notes · View notes
c0mfortably--numb · 5 years
Text
Tumblr media
Ώρα γλυκιά. Ξαπλώνει ωραία δομένη
Η Αθήνα στον Απρίλη σαν εταίρα.
Είναι ηδονές τα μύρα στον αιθέρα,
Και τίποτε η ψυχή πια δεν προσμένει.
Στα σπίτια σκύβει απάνω και βαραίνει
Το ασήμι τού βλεφάρου της η ε��πέρα.
Βασίλισσα η Ακρόπολη εκεί πέρα
Πορφύρα έχει τη δύση φορεμένη.
Φιλί χωρίς και σκάει το πρωταστέρι.
Στον Ιλισσό ερωτεύεται τ' αγέρι
Ροδονυφούλες δάφνες που ριγούνε.
Ώρα γλυκιά χαράς και αγάπης, όντας
Πουλάκια το ένα τ' άλλο κυνηγούνε
Τ' Ολύμπιου Δία μια στήλη αεροχτυπώντας.
-Αθήνα- Κ.Γ. Καρυωτάκης
6 notes · View notes
maxmaggr · 6 years
Text
Φρύνη: H ιστορία μιας εταίρας
Tumblr media Tumblr media
Η Μνησαρέτη (το πραγματικό της όνομα), γεννήθηκε το 371 ή το 365 π.Χ στις Θεσπιείς της Βοιωτίας σε μια φτωχική οικογένεια, για να βοηθήσει την οικογένειά της από πολύ μικρή μάζευε και πουλούσε κάπαρη. Η αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντός την έφεραν στην Αθήνα, όπου στην αρχή δούλεψε ως αυλητρίδα, ενώ πολύ σύντομα λόγω της ομορφιάς  άρχισε να ασκεί το επάγγελμα της εταίρας. Οι άλλες εταίρες της έδωσαν το ��ευδώνυμο Φρύνη που σημαίνει  χελώνα, λόγω του χρυσοπράσινου χρώματος του δέρματος της. Η Φρύνη, σε λίγο χρονικό διάστημα απέκτησε τόσο μεγάλη φήμη, που την γνώριζαν όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η Φρύνη, δεν ήταν μόνο μια πανέμορφη εταίρα αλλά ήταν καλλιεργημένη και έξυπνη και αυτό το αποδεικνύουν μερικές εύστοχες απαντήσεις που έδωσε σε επίδοξους εραστές της. Ο ποιητής  Μάχων γράφει ότι κάποτε ένας ζήτησε από τη Φρύνη να του δοθεί κι εκείνη απαίτησε μία μνα, δηλαδή εκατό δραχμές. Κι όταν εκείνος σχολίασε ότι την προηγούμενη μέρα είχε πάει μ’ έναν ξένο για δύο χρυσούς στατήρες, δηλαδή σαράντα αργυρές δραχμές, εκείνη του απάντησε: «Περίμενε λοιπόν κι εσύ μέχρι να μου ξαναέρθει ερωτικό πάθος  και θα σου πάρω τόσα». Ο Πραξιτέλης, εμπνεύστηκε από την ίδια το άγαλμα της  Κνιδίας Αφροδίτης η οποία ήταν γυμνή, (ονομάστηκε έτσι επειδή την αγόρασαν οι πολίτες της Κνίδου). Το άγαλμα, τοποθετήθηκε  στο ναό της Αφροδίτης στην Κνίδο, που βρίσκονταν στη μέση ενός ιερού άλσους. Κατά τον Πλίνιο, ο ναός ήταν έτσι διαρρυθμισμένος ώστε οι επισκέπτες να βλέπουν από παντού το άγαλμα της. Ο Πλάτων ο Νεότερος, αναφέρει πως  η Θεά Αφροδίτη ταξιδεύει στην Κνίδο αφού το περιεργάστηκε από όλες τις μεριές αναφώνησε «Και που με είδε γυμνή ο Πραξιτέλης;» Σε ένα άλλο επίγραμμα αγνώστου ποιητή η Αφροδίτη απορημένη λέει: «Τρεις άνδρες μόνο με είδαν γυμνή, ο Πάρις, ο Αγχίσης και ο Άδωνις, ο Πραξιτέλης που;»  Ο Καλλίστρατος, αναφέρει πως η Φρύνη συσσώρευσε τόσα πλούτη ώστε όταν το 335 π.Χ ο Αλέξανδρος έκαψε τη Θήβα και γκρέμισε τα τείχη της προσφέρθηκε να την ανοικοδομήσει με την προϋπόθεση να τεθεί επιγραφή πάνω από την πύλη, η οποία να ανέφερε «Αλέξανδρος μέν κατέσκαψεν, ανέστησε δε Φρύνη η εταίρα», όμως οι Θηβαίοι αρνήθηκαν την πρότασή της, φοβούμενοι πιθανόν αντίποινα του Αλεξάνδρου.
Tumblr media
Ο ρήτορας, ο Ευθίας, προσπάθησε να γίνει εραστής της διάσημης εταίρας επειδή όμως η Φρύνη τον απέρριψε εκείνος για να την εκδικηθεί την κατηγόρησε για ασέβεια προς τα θεία και την μήνυσε στην Ηλιαία. Η Φρύνη ζήτησε από τον Υπερείδη να αναλάβει την υπεράσπισή της, ήταν μαθητής του Ισοκράτη και του Πλάτωνα. Ο Ευθίας με τα επιχειρήματά του που προέβαλλε, στοχεύοντας το θρησκευτικό αίσθημα, έπεισε πολλούς από τους Ηλιαστές πως η Φρύνη πράγματι πρόσβαλε τα θεία. Ο Υπερείδης υπερασπιζόμενος τη Φρύνη ομολόγησε δημόσια πως υπήρξε και αυτός εραστής της. Δήλωσε πως γνωρίζοντας καλά τον χαρακτήρα της κατηγορουμένης δεν θα ασεβούσε ποτέ προς τα θεία και ότι η πραγματική αιτία της αγωγής της ήταν η απόρριψη του έρωτα του ενάγοντα προς την εναγομένη. Ωστόσο, ο Υπερείδης δεν μπορούσε να μεταπείσει όλους τους Ηλιαστές. Τότε, άρπαξε τη Φρύνη από το χέρι φέρνοντάς τη μπροστά για να μπορούν να τη βλέπουν όλοι και τραβώντας τον πέπλο της ρώτησε «Ποιος από εσάς θα καταδικάσει τη δύναμη και το κάλλος της Θεάς;» και εμφάνισε μπροστά στα βλέμματα των Ηλιαστών τα κάλλη της Φρύνης. Οι Ηλιαστές θαμπωμένοι από το κάλλος της Φρύνης και νομίζοντας πως πράγματι έβλεπαν μπροστά τους την ίδια τη Θεά Αφροδίτη, την αθώωσαν. Από τότε θεσπίστηκε νόμος πως δεν θα έβγαζαν καταδικαστική απόφαση για κανέναν εάν πρώτα δεν τον έβλεπαν μπροστά τους. Η Φρύνη μέχρι τα βαθιά γεράματα δεν έπαψε στιγμή να ασκεί το λειτούργημα της εταίρας, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την ομορφιά της και δεν έριξε την τιμή της αμοιβής της. Ωστόσο, κανείς ιστορικός δεν αναφέρει την ημερομηνία και τον τρόπο θανάτου της. Read the full article
0 notes
followgeorgegr · 4 years
Text
Ελένη Γερασιμίδου: Το ταξίδι δεν είναι για να ξεφεύγεις, αλλά για να ζεις περισσότερο! #challenge_valitsa
Έχει ενσαρκώσει χαρακτήρες που αγαπήθηκαν, ενώ η πολυετής θητεία της στην κωμωδία και το δράμα, την τηλεόραση και το θέατρο την έχει χρίσει αγαπημένη μικρών και μεγάλων. Ενεργή και στην πολιτική, με άποψη που πάντα ενδιαφέρει και με μια κοινωνική δράση ταιριαστή με την αισθητική της ως καλλιτέχνιδας, η Ελένη Γερασιμίδου έχει κάνει περισσότερα ταξίδια με το νου, παρά με το σώμα της. Κι όμως, όπου σχεδόν έχει πάει στην Ελλάδα ή τον κόσμο, της έχει αφήσει χνάρια εντός της, τα οποία γενναιόδωρα και παραστατικά μοιράζεται με το followgeorge.gr. Ας την απολαύσουμε!
Της Γεωργίας Δρακάκη
1. Κάποιοι για να ταξιδέψουν χρειάζονται αποσκευές, άλλοι απλώς φαντασία. Εσείς πού οδηγείστε με το μυαλό σας όταν αφήνεστε ανοιχτή κι ελεύθερη στις αναμνήσεις σας;
Εγώ ταξιδεύω με το νου! Το έχω γράψει και σε ένα διήγημά μου, γιατί να σας πω ότι αγαπώ πάρα πολύ τα ταξίδια αλλά δυστυχώς, η ζωή μου είναι τέτοια που δεν μου επέτρεψε να πραγματοποιήσω όλα τα ταξίδια που ήθελα να κάνω. Οπότε, ταξιδεύω με την φαντασία μου. Επίσης, στα όνειρά μου ταξιδεύω, βλέπω υπέροχα μέρη, πρέπει να πω ότι δεν βλέπω άσχημα όνειρα ποτέ... Δεν έχω εφιάλτες. Βλέπω υπέροχα μέρη και αγαπημένα πρόσωπα που, κάποτε, ταξιδεύουμε μαζί . Η γιαγιά μου ας πούμε με πηγαίνει στη Ρωσία συνέχεια μες στα όνειρά μου... Φανταστικά! Είναι ένα μέρος που θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ και ελπίζω να το καταφέρω κάποια στιγμή. Με την κόρη μου πάω σε άλλα μέρη, άγνωστά μου. Αλλά μου έχει τύχει επίσης κάποιο μέρος που έβλεπα πολύ συχνά στον ύπνο μου και δεν είχα πάει ποτέ, στην Ελλάδα να το δω μπροστά μου κάποια στιγμή. Αυτό με κάποιο τρόπο εξηγείται κάπως στην ψυχολογία αλλά εγώ δεν το έχω ψάξει.
2. Ποια περιοδεία θα σας μείνει αξέχαστη και γιατί;
Υπάρχουν περιοδείες που μου έχουν μείνει αξέχαστες, γιατί πέρασα καταπληκτικά και υπάρχουν και μέρη που επισκέφτηκα στο εξωτερικό, όπως στην Αίγυπτο, όπου είχα πάει τότε με τους 10 μικρούς Μήτσους, όπου πέρασα πάρα πολύ άσχημα γιατί αρρώστησα. Θέλω βέβαια να πω ότι με την Άννα Βαγενά και το έργο του Μακριδάκη “Η Άλωση της Κωσταντίας”, βρεθήκαμε για τρεις μέρες στην Κωνσταντινούπολη και θεωρώ ότι είναι από τα πολύ λίγα μέρη που έχω επισκεφθεί και θέλω πάρα πολύ να ξαναπάω. Να ξαναπάω για πολλές μέρες, να είμαι ελεύθερη από υποχρεώσεις γιατί έχω την εντύπωση ότι είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Θα μου πείτε, πώς την έχεις αυτή την εντύπωση, αφού δεν έχεις πάει σε άλλες πρωτεύουσες, ε, δεν ξέρω, ίσως να είναι και λίγο κυτταρικό αυτό, γιατί μια γιαγιά μου την οποία δε γνώρισα ποτέ, ήταν από την Κωνσταντινούπολη.
3. Πόσον καιρό έχετε να ανεβείτε σε αεροπλάνο;
Δεν έχω πολύ καιρό, γιατί ήμουνα βουλευτής στην βόρεια περιφέρεια και ταξίδευα κάθε μέρα την Θεσσαλονίκη. Οπότε το αεροπλάνο δε μου λείπει. 
4. Σε ποια άλλη πόλη ή χώρα του κόσμου θα ζούσατε άνετα για πολύ, πολύ καιρό;
Νομίζω ότι προτιμώ την Ελλάδα. Θα ήθελα πάρα πολύ και ένα μεγάλο μου όνειρο είναι να επισκεφθώ όλη την Ελλάδα, δεν την έχω επισκεφθεί. Ή την έχω επισκεφθεί ας πούμε κάνοντας περιοδείες με το θέατρο. Θα ήθελα, όμως, να δω κάποια μέρη χωρίς να έχω αυτή την υποχρέωση και να μπορώ να τα δω κανονικά. Νομίζω ότι θα ζούσα πάρα πολύ καλά στην Σικελία, που δεν έχω πάει ποτέ!
5. Έχετε ένα δωρεάν ταξίδι στον χρόνο, σε όποια εποχή θέλετε κι ένα δωρεάν ταξίδι στον κόσμο, σε όποιο μέρος της γης θέλετε. Ποιο από τα δύο θα επιλέγατε και πώς θα το περιγράφατε σε εμάς;
Θα ήθελα ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο στην αρχαία Ελλάδα. Επειδή μου αρέσει πάρα πολύ και έχει μία υπέροχη φόρτιση το ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας. Θα ήμουνα πολύ ευτυχισμένη αν είχα ζήσει στον πέμπτο αιώνα που ήτανε και η ακμή και θα ήθελα να ήμουνα εταίρα γιατί αυτές ήταν οι πιο έξυπνες, οι πιο μορφωμένες, οι πιο ελεύθερες και οι πιο όμορφες .
6. Ποιο είναι το πιο παράξενο πράγμα που σας έχει τύχει ποτέ σε ταξίδι;
Το '97 σε περιοδεία με το Εθνικό, είχαμε έναν πάρα πολύ ανάποδο οδηγό σε πούλμαν, τον οποίο τελικά έδιωξαν. Φύγαμε από τους Φιλίππους, όπου κάναμε έναρξη των παραστάσεων της Λυσιστράτης και σε 5 λεπτά μας σταμάτησε σε ένα καφενείο που ήθελε αυτός, χωρίς να υπάρχει λόγος να πιούμε καφέ εκείνη την στιγμή. Μόλις είχαμε φάει πρωινό και μετά πήγαινε πήγαινε και δεν σταματούσε με τίποτα. Ήμασταν και περισσότερες γυναίκες τότε στον θίασο και και εγώ νεότερη και θέλαμε να σταματήσουμε κάποια στιγμή, οπότε αντιλήφθηκε ο φίλος μου ο Χάρης ο Ασημακόπουλος ότι πάμε λάθος. Ενώ έπρεπε να πάμε στην Σίβηρη στην Χαλκιδική για να παίξουμε εκεί στο θέατρο, πηγαίναμε σε άλλο πόδι... το κατάλαβε από τον προσανατολισμό και φοβόμασταν μάλιστα και να του το πούμε! Ήταν, βλέπετε, ένας άνθρωπος που δεν άκουγε κανέναν. Μάλιστα θύμωσα εγώ και είπα “τι να φοβηθούμε;”! Αυτός μας εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή πρέπει να πάμε στον προορισμό μας. Τελικά κατάφερε η σύζυγός του με το καλό να τον μεταπείσει γιατί ήταν πολύ ανάποδος άνθρωπος. Και όταν φτάσαμε εκεί που έπρεπε δεν ήθελε να μας ανεβάσει με τα μπαγκάζια, ενώ άλλα πούλμαν ανέβαιναν μια χαρά. Εγώ, λοιπόν, που σπάνια μαλώνω με τους ανθρώπους, του είπα “είσαι πολύ κακός άνθρωπος, ενώ θα μπορούσες να περάσεις πάρα πολύ καλά μαζί μας γιατί εμείς ηθοποιοί είμαστε καλοί άνθρωπο��” και είπα και κάτι άλλο που δεν ταίριαζε καθόλου, αλλά έτσι μου βγήκε: “Εδώ δεν φοβηθήκαμε τη χούντα, εσένα θα φοβηθούμε;” Αυτό ήταν ένα παράξενο που μας συνέβη, δύσκολο αλλά και ευτράπελο μαζί.
7. Ποια εποχή προτιμάτε να ταξιδεύετε και γιατί;
Προτιμώ να ταξιδεύω ή άνοιξη ή φθινόπωρο. Γιατί είναι δύο εποχές που μου αρέσουν γιατί ούτε κρυώνω, ούτε ζεσταίνομαι πολύ!
8. Ποιο ταξίδι σας δεν θα ξεχάσετε ποτέ στην ζωή σας;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου την πενθήμερη εκδρομή, στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου στη Ρόδο. Από την αρχή του ταξιδιού μέχρι το τέλος... Η στάση στα Καμμένα Βούρλα που μου φάνηκαν μαγικά, το ότι μέχρι να πάμε στο πλοίο επισκεφτήκαμε στα γρήγορα την Ακρόπολη... Μαγεύτηκα ως Θεσσαλονικιά. Δεν την είχα ξαναδεί την Ρόδο. Θυμάμαι και το ταξίδι με το πλοίο, το ότι την αντίκρισα μες στη νύχτα. Δεν ξέρω αν θα ξαναδώ την Ρόδο ή οποιοδήποτε μέρος με αυτά τα νεανικά μάτια...
9. Ποιου τόπου η κουζίνα σας έχει κερδίσει;
Εγώ είμαι πάρα πολύ πιστή στην μεσογειακή κουζίνα. Αυτά που κάνουμε εδώ της Μεσογείου, αυτά που κάνουμε εμείς, αυτά που ήρθαν από τη Μικρασία, αυτά που ήρθαν από τον Πόντο. Η μεσογειακή θεωρώ ότι είναι η πιο υγιεινή και η πιο νόστιμη κουζίνα. Αυτή μου αρέσει!
10. Τι είναι αυτό που σας ανησυχεί και τι αυτό που σας ενθουσιάζει περισσότερο όταν ξεκινάτε για ένα ταξίδι;
Κατά βάθος είμαι πολύ ταξιδιάρα και ας μην ταξίδεψα αρκετά στην ζωή μου! Μόνο ο ενθουσιασμός κυριαρχεί και με ενθουσιάζει, αυτό που θα δω μπροστά μου. Τα σπίτια, οι άνθρωποι όλα αυτά…
11. Έχετε χάσει ποτέ αεροπλάνο, πλοίο, τρένο;
Δεν έχω χάσει ποτέ όχι, αλλά είναι πάντα αυτό, ένας εφιάλτης: το ότι χάνω, ας πούμε, κάποιο λεωφορείο, δεν το προλαβαίνω, τρέχω από πίσω του και η απογοήτευσή μου είναι τρομακτική… Δεν θέλω να μου συμβεί ποτέ.
12. Υπάρχει ένα σημείο σε αυτόν τον κόσμο, τον πλανήτη γη, που να θεωρείτε ότι είναι το απολύτως αγαπημένο σας; Το οξυγόνο σας;
Οξυγόνο για μένα είναι το σπίτι μου, η οικογένειά μου και νομίζω ότι για τον κάθε άνθρωπο ισχύει αυτό όσο κι αν θέλει να ταξιδέψει, όσο κι αν θέλει να δει άλλους τόπους . Δεν πιστεύω ότι το ταξίδι είναι για να ξεφεύγουμε, αλλά για να ζήσουμε περισσότερα πράγματα!
0 notes
bookbazaargr · 4 years
Photo
Tumblr media
Ο παθιασμένος έρωτας του Αλέξανδρου Δουμά με τη Μαρί Ντυπλεσί, μια εταίρα του 19ου αιώνα που ήταν διάσημη για την απαράμιλλη ομορφιά της, τον ώθησε να γράψει αυτό το αριστούργημα που τον κατέστησε γνωστό παγκοσμίως μέσα από τη θεατρική διασκευή του έργου του και την όπερα Λα Τραβιάτα του Τζουζέπε Βέρντι -η οποία είναι βασισμένη στο ίδιο έργο. https://j.mp/3cmmXXb
0 notes