Tumgik
#Amos Yong
tristansherwin · 7 months
Text
THE GOOSE CHASE | ACTS OF THE SPIRIT (ACTS)
THE GOOSE CHASE | ACTS OF THE SPIRIT 'The Holy Spirit, like Miss Rabbit, is the glue pulling and holding this community together, and the driving force that keeps this community moving forward.'
Here’s my longer sermon notes from this morning’s Metro Christian Centre service (dated 5th Nov. 2023), session six in our series on the Holy Spirit. You can also catch up with this via MCC’s YouTube channel (just give us time to get the video uploaded). ‘Where the church is, there is also the Spirit of God; where the Spirit of God is, there is also the church and all grace’ Irenaeus[i] ‘The…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
mikrokosmcs · 1 month
Note
Junseong, ¿no te arrepientes de haber asesinado personas inocentes? ¿de invadir reinos no preparados para la guerra?
Tumblr media
-  —No  y  nunca  lo  haré  —  -el  dragón  vislumbra  desde  lo  alto,  una  pierna  cruzada  sobre  la  otra  y  su  mejilla  recargada  sobre  el  puño  cerrado  que  descansaba  sobre  el  reposabrazos  de  su  trono  de  metal  y  rubies,  ágatas  y  cinabrios.  -  —La  única  enseñanza  que  atesoro  de  mi  padre  es  y  será,  que  no  importa  cuanto  desees  proteger,  nunca  podrás  hacerlo  si  no  eres  lo  suficientemente  fuerte.  Quien  no  es  fuerte,  no  merece  un  reino.  Quienes  no  tienen  poder,  está  destinado  a  perecer  delante  de  quienes  si  lo  tienen.  He  demostrado  que  tengo  fortaleza  y  poder,  me  merezco  por  lo  que  he  luchado.
0 notes
liberty1776 · 1 year
Video
youtube
2017114 N T Wright and Amos Yong The Story from Two Contexts
1 note · View note
myshadowfff · 7 months
Text
Cap. 2 – Quando a noite cai.
A residência estava em silêncio, ele caminhou pela sala olhando ao redor, onde quer que os criados estivessem metidos, com certeza estavam se escondendo dele.
-Isso é ridículo. – começou no momento em que se sentou ao sofá carmim. – por que diabos estão todos escondidos como ratos?
-Por que você acha? – a voz fez com que ele virasse o pescoço para encarar quem se aproximava e ao fazê-lo deixou escapar um som de descaso.
-Há quanto tempo está aí na escuridão feito uma morta viva?
-Mais tempo do que eu realmente queria.
-Nada lhe impede de ir embora.
-É claro que impede, não seja idiota.
Ele riu alto, aquele tipo de risada que fazia com que todos ao seu redor fossem acometidos por um enorme arrepio na espinha.
-É claro, você ainda está apegada a algo que não vai acontecer, me esqueci desse detalhe, esqueci como você é esperançosa e burra Yongsun.
A garota respirou fundo, não ia medir forças e principalmente discutir com alguém como ele, Jackson era um caso perdido.
-E então? Tão cedo e já estão discutindo? – Yongsun desviou o olhar do cara sentado ao sofá para encarar quem se aproximava, ele caminhava a passos lentos, havia um pequeno sorriso em seu rosto enquanto ele se espreguiçava.
-Não discutiríamos se sua irmã não fosse tão boba. –Jackson dispara.
-Yong, por que estão discutindo?
-Por nada Seungcheol. – ela disparou com um sorriso nos lábios. – o Jackson que é um imbecil.
-Obrigado. – Jackson disparou em um tom de sarcasmo. – Seungcheol, você vem com a gente hoje?
-Por que iria?
-Não sei, não me custa perguntar, certo? Você nunca sai, fica enfiado naquele quarto o tempo inteiro, poderia pelo menos tentar se divertir um pouco, não?
-Estou cansado.
-Você vive cansado.
-Enfim, para onde estão indo?
-Para a taberna aos arredores de Kaeson.
-Certo, se divirtam, eu vou voltar a dormir.
-Seungcheol, você dormiu o dia inteiro. – Yongsun disparou.
-E qual o problema nisso? Ah e Jackson, se tiver alguma maneira de você fazer com que aquela sua nova hóspede pare de fazer tanto barulho, eu agradeceria bastante, ela já está começando a me dar nos nervos.
Tumblr media
-Darei um jeito nisso.
-Obrigado, boa noite para vocês.
Jackson não precisou esperar muito para que os amigos chegassem, quando todos já estavam reunidos, seguiram seu caminho, a noite estava apenas começando.
-Ei, pede para o dono da taberna trazer outra bebida. – Jackson falou apontando para o amigo que estava de pé próximo ao balcão.
-Você não acha que já beberam demais? – Areum se manifestou.
-Woozi, daria para calar a boca da sua namorada por um minuto apenas? – Jackson esbravejou. – odeio quando você traz a Areum, você sabe que ela sempre reclama de tudo.
-Você está bêbado Jackson, não sabe o que diz. – Areum o encarou, Jackson  ficou de pé e se aproximou dela.
-Estou bêbado? Você acha que estou bêbado? – ele estava tão próximo a ela que Areum se assustou com o modo que o amigo lhe tratava. – acho melhor ficar calada Areum ou não respondo por mim.
-Está me ameaçando? – ela o encarou.
-Não, estou apenas te avisando, é melhor ficar quieta!
Woozi puxou a namorada de lado afastando-a do amigo.
-Ele passou dos limites desta vez. – Areum falava entre soluços. – o Jackson me ameaçou.
-Não foi por falta de aviso meu. – Woozi falou encarando-a. – você sabe muito bem como ele é, se te trago para sair conosco é porque me pede, já lhe disse que preferia que ficasses em casa.
-Ele não pode tratar as pessoas dessa forma.
-É claro que ele pode, você sabe que lhe devemos obediência, é uma honra para todos nós podermos ser considerados seus amigos, então, por favor, Areum, peço que não estrague tudo.
-Minghao... – Jinri começou encarando o amigo. – eu poderia falar com você um segundo?
-Aconteceu alguma coisa?
-Não, quer dizer, se você puder me acompanhar...
-Claro, vamos.
-Não demorem muito, está quase na hora e precisarei de vocês. – Jackson gritou antes que eles saíssem.
-Não se preocupe, não demoraremos. – Jinri gritou em resposta.
-Não se preocupe com eles meu amor. – Jennie falou sentando no colo dele e lhe dando um beijo demorado. – poderíamos sair daqui também, o que acha?
-Prefiro ficar, tenho muito o que beber ainda antes de sair pelas ruas.
Os donos das tabernas em geral não gostavam quando aquele grupo barulhento se reunia lá, mas eles não tinham coragem de reclamar, eram todos muito violentos.
-Onde estão Jinri e Minghao, já temos que ir. – Jackson falou olhando ao redor.
-Estão entrando. – Jennie constatou ao ver os dois entrarem pela porta.
-Estão todos prontos? A verdadeira festa começa agora.
Ficaram todos de pé e seguiram estrada afora ainda fazendo uma grande algazarra, ninguém nunca soube aonde eles iam, e ninguém nunca teve coragem de perguntar.
-Não sei por que Jackson e aqueles seus amigos ficam todas as noites fora. – Yongsun começou quando entrou no quarto do irmão .
-Você e a Areum deveriam fazer uma dupla. – ele falou. – ela também só existe para reclamar.
-Isto não é engraçado Seungcheol, o Jackson não deveria...
-Vou pedir para que não comece Yongsun, não estou com vontade de escutar nada, o sol está quase nascendo.
-E Jackson e os seus ainda não chegaram.
-Isso não é problema meu, certo? Então se você puder ser uma boa irmã mais velha e pedir ao Lee Joon-gi que venha me ver, eu agradeceria muito, sim?
No instante em que Yongsun desapareceu porta afora, Seungcheol deitou-se em seu quarto para descansar, aquela havia sido mais uma noite movimentada para seus amigos e ele simplesmente não conseguia sentir nada a respeito das coisas que ouvia, no fim das contas, ele não tinha nada a ver com isso.
-Senhor Choi Seungcheol, posso entrar? – ele escutou aquela voz familiar chamá-lo do lado de fora da porta.
-Claro que sim Lee Joon-gi, pode entrar.
O serviçal entrou com o olhar baixo.
-Creio que está pensando em descansar um pouco agora, não está? Só vim para ter certeza de que estava tudo de seu agrado.
-Sim está, você sabe que nunca me decepcionas, me conhece melhor que meu próprio pai, enfim, eu gostaria de saber se você poderia me trazer meu chá antes que eu caia novamente no sono.
-Claro que sim meu senhor.
-E outra coisa...
-O que?
-Eu estava pensando em algo e gostaria que me acompanhasse...
-Em qualquer coisa que quiser meu senhor.
4 notes · View notes
sheisthebearmorash · 1 year
Text
Ya no sé como sentirme con todo esto, día tras día me lamento por lo que fuimos y ya no somos, tratando de buscar una forma más sencilla de llegar a ti, pero ninguna parece ser la correcta.
Me persigues en mis pensamientos, en mis sueños y sólo me atormenta pensar que ya no te tengo, quiero hablarte, besarte y abrazarte y la distancia sólo corrompe todo esto que para mí es un gran sueño.
Ya no sé que hacer, por las mañanas me levanto pensando en lo mucho que te amo y lo mucho que quisiera que estuvieras a mi lado, dándome un abrazo y uno de esos grandes besos largos.
Trato de dormir para no pensar en todo lo que llego a sentir, pero nuevamente apareces en mis sueños recordándome constantemente lo que llego a sentir cuando estás ahí, todo se siente tan real que me llego a confundir si esto es un sueño más o es la realidad y entonces vuelvo a despertar para darme cuenta de mi triste realidad en la que claramente tú ya no estás.
Realmente yo no tengo idea de que sientes por mí en exactitud, pero de verdad me haces falta cuando no estás tú.
Te amo y jamás he encontrado la forma correcta de demostrar todo el amor que siento, pero si puedo decir que es tan grande que ni siquiera puede calcularse.
Sólo estamos mi alma y yo en espera de poder reencontrar el camino a ti, mientras corro con la esperanza de poder llegar a ti y por fin ser los dos uno hasta el fin.
Tumblr media
2 notes · View notes
shakiraa · 17 days
Text
Gusto kong sb! Hindi na ata dugo ang dumadaloy sa katawan ko kape na pero antaok giyapon ko uy! wait lang Hindi parin talaga bumabalik ang amo namin one week na siyang nawawala Hindi na nakakatuwa. Patay kami lahat pag balik niya at wag niya lang I check ang cctv puro chikahan ang maririnig niya don! walang work2 ang mga fersons! Huhuhuhu at late pa pumasok ang accla today! hahaha hoy! 9:00 am pumasok ang accla. syempre ang dinahalan na naman ni accla ay “walang taxi” pero nag bus lang talaga ako tapos nag 123 pa kase wala naman akong bus card. eme nakakalimutan kong bumili or wala talaga akong balak bumili. hahaha
ang bus ko ay hanggang nissan lang 8:00 am sasakay ng bus ang accla tapos mag lalakad pa sino ba naman ang Hindi ma lalate sa pinag gagawa ko tapos dadaan pa sa süpermarket para bumiling pandesal. may nakita akong binangkal bumili narin ako favorite kase ni baks ang binangkal na pagka tigas tigas gustong gusto talaga ni accla ang mga matitigas! hahaha Hindi ko matiis na Hindi bumili awww! kase alam kong gusto niya yon.
Hindi pa ako nakakaupo chat na agad inaatupag ko hoy! accla mag check mona naman ng mga emails. parang wala nang ginawa tong si moira kunde tumambay nalang sakin agang aga namasyal na agad sa dept namin apaka chismosa ni accla! chikahan na naman kami moira hindi daw sila busy. weh! gusto daw niya bumiling samba yong abibas hahaha kaya lang mahal daw at masakit naman sa paa moira. tapos gusto na naman niya bumili ulit ng isa pang camera hoy! tama kana moira.
Ang aga namin nag lunch today, kase may meeting daw si daks LM. wala na naman baon ang accla nag pan lang ako today at tea nag hahanda kase ako for waterbomb era namin ni baks. shocks! aawra kase don hahaha for sure madaming mga accla fersons ang pupunta hahaha. lalandi lang pala! Hahaha Ito naman si moira bigla nalang nag walk out sa lunch, kala ko naman gusto na niya bumalik kase may tatapusin yon pala hindi na makahinga ang accla! ayan suge vape pa more. Pinuntahan ko ang accla Hindi na nga makahinga pumunta na sa baba namin na hospital at nag palpitate sa inhaler niya ano? ano buhay kapa? hahaha.
pinuntahan ko ang accla sa baba kase baka hindi kona siya abutan hahaha baka nakalimutan nadin niyang huminga! mamatay na ata ang accla pero vape parin, gusto parin mag vape oxygen niya na ang vape hindi na talaga mabubuhay kung wala siyang vape. sana naging vape nalang ako hahaha eme! nag papa bp ang accla siguro nag panic na 1 hour nadaw kase siyang nag pa palpitate pero okay naman daw sabi ni doc dahil daw yon sa inhaler na ni take niya. pero maya maya naman at bumaba na ulit siya at nag ecg na ang accla hoy! kinabahan ako hahaha apaka tigas din kase ng ulo ni accla hindi kayang i control ang pag vape! Kala niya siguro pusa siya siyam ang buhay. hahaha
4:09 na uuwi nadaw si moira wow! nahiya naman kami sa 1 hour nalang moira, nag tambay nalang din siya samin while nag aantay sa sundo. hanggang umabot na ang chika namin nina sir charlie sa kilig2 eme! nabanggit ni sir charlie na sometimes kinikilig daw ako sa mga kausap ko. sir Charlie apaka daldal mo next time I ttape Kona bibig mo.
Kbye
0 notes
decmultiverse · 18 days
Text
Helen - Historia 52
Helen, solo observo las cajas y contenedores con nombres:"Adonai,Djamel,Adrian,Manuel,Gonzalo,Javier,Johnny,Meliton,Nadeem,Cayo,Francisco,Solano,Ousman,Shahzad,Anacleto,Artai,Ekai,Jimmy,Jorge,Vicente,Luis,Gustavo,Miguel,Fernando,Hugo,Jose,Joao,Paulo,Luis,Martin,Felipe,Manuel,Jose,Fidel,Ousseynou,Lorenzo,Jose,Luis,Adrian,Jose,Mauricio,Mario,Andres,Antonio,Santiago,Felix,Maria,Laid,Luis,Joaquin,Josep,Francesc,Papa,Agoney,Ayose,Echedey,Jesus,Tomas,John,Fredy,Andres,Alberto,Bryan,Alexander,Luis,Tomas,Oscar,Fernando,Alipio,Fabricio,Ivan,Antonio,Julio,Andres,Julio,Luis,Joan,Lluis,Juan,Matias,Leonides,Mohamed,Salem,Alexandr,Cristinel,Asif,Darek,David,Enrique,Dositeo,Gustavo,Alberto,Mahdi,Rami,Roberto,Luis,Santiago,David,Elliot,Fabian,Andres,Felipe,Jesus,Iliass,Luis,Domingo,Angel,Pablo,Darius,Douglas,El,Arbi,Sandalio,Evgeny,Hector,Daniel,Jorge,Angel,Manuel,Pablo,Wail,Yong,Alberto,Francisco,Edilberto,Gaudencio,Jon,Joseba,Miguel,David,Norbert,Pello,Rui,Trinidad,Victor,Raul,Costica,Gustavo,Javier,Jilali,Kenai,Luis,Alonso,Marcos,David,Rodrigo,Jose,Tadeo,Valeri,Antxon,Luis,Juan,M’hamed,Oscar,Enrique,Alejandro,Gabriel,Eddy,Gonzalo,Manuel,Ismaila,El,Mahjoub,Fallou,Gerardo,Antonio,Jeffrey,Lahoucine,Mamadou,Lamine,Otger,Raffaele,Ridouan,Salem,Tom,Abundio,Felix,Alberto,Ilia,Julian,Alberto,Manuel,Esteban,Ruben,David,Zenon,Aiden,Caleb,Cesar,Enrique,Juan,Elias,Laudelino,Monir,Orestes,Rafael,Andres,Robustiano,Sinforiano,Davit,Isabelino,Jesus,Domingo,Jose,Mateo,Aleksei,Hector,Luis,Kirian,Pedro,Gabriel,Crispin,Irfan,Kirill,Sohail,Alfonso,Antonio,Alvaro,Francisco,Enrique,Juan,Javier,Fernando,Jose,Benjamin,Mohamed,Larbi,Muhamadou,Nadal,Pablo,Sebastian,Benito,Jose,Mario,Javier,Radouan,Rahal,Tomas,Francisco,Didier,Henrique,Nuño,Salvador,Antonio,Stelian,Alexandru,Gabriel,Allan,Cristian,Alejandro,Abdelhalim,Diego,Enrique,Luis,Alexander,Stephen,John,Vicente,Salvador,Guillermo,Javier,Juan,Mario,Kevin,Jose,Marek,Raul,Manuel,Cherki,Enoc,Milo,Raul,Jesus,Antoine,Francisco,Emilio,Nuno,Miguel,Fernando,Juan,François,Jose,Alonso,Luis,Cesar,Modibo,Amos,Christian,Jose,Jose,Cesar,Raphael,Oscar,Francisco,Pedro,Emilio,Rafael,Ignacio,Ramdane,Uxio,Aboubacar,Ishaq,Jair,Jose,Eladio,Sellam,Yu,Alexandru,Ionut,Cesar,Alejandro,Fabriciano,Guerau,Hugo,Alberto,Jian,Luis,Oscar,Marcos,Daniel,Martin,Alejandro,Sulaiman,Yurii,Diego,David,Dominic,Francisco,Martin,Ignacio,Luis,Jose,Humberto,Miguel,Alfonso,Naveed,Nazar,Nicolas,Jose,Bastian,Lautaro,Nicolas,Alejandro,Gustavo,Jose,Sebastian,Jesus,Yury,Alioune,Kevin,David,Kevin,Jesus,Ramon,Alberto,Victor,Eduardo,Francisco,Ivan,Gabriel,Eduardo,Anis,Hammadi,Jonathan,Alexander,Simion,Wolfgang,Jesus,Martin,Joan,Baptista,Manuel,Alfredo,Rabie,Ramon,Miguel,Vicente,Enrique,Adrian,Alejandro,Enrique,Vicente,Francisco,Ruben,Helios,Ivan,Dario,Ricardo,Daniel,Antonio,Emilio,David,Daniel,Rafael,Javier,Hasan,John,Michael,Mario,Manuel,Nikolai,Oscar,Alejandro,Pablo,Martin,Saber,Santiago,Alejandro,Abdessalam,Carlos,Tomas,Jesus,Felix,Juan,Mateo,Sabin,Saturio,Stephane,Abdelmoula,Eduardo,Alberto,Haytam,Ricardo,Francisco,Carlos,Mauricio,David,Javier,Lamberto,Makan,Zeeshan,Farouk,Josep".
Helen siguió observando.
0 notes
laspiernasdehwasa · 1 year
Text
Heartstrings
"Entonces ¿Qué debo hacer? Te amo, te amo tanto, realmente te amo, no soy capaz de decirte esto, por eso solo te dejo ir, lo siento, lo siento mucho ¿Me puedes escuchar? Escucha mi confesión aunque sea demasiado tarde. Te amo"
(Because I miss you- Jung Yong Hwa)
Tumblr media
0 notes
throughthegate · 3 years
Quote
The challenge of learning to know, to be with, and care for [people with disabilities] is nothing less than learning to know, be with, God
Amos Yong
7 notes · View notes
nkyums · 4 years
Text
*      “  los bocadillos saben a mierda.  ”   /   @ipark  .
ah, ese peculiaridad al hablar... nakyum siente que le es familiar por un segundo. en respuesta, solo deja escapar una risa suave por lo bajo.   “  nuestros buenos elfos se esmeraron tanto por esta fiesta... ¿y al final la comida sabe terrible? es simplemente lamentable.  ”  y niega con la cabeza, en un gesto dramático.  “  me temo que no he probado el  cóctel todavía, pero, ¿qué me dices de las bebidas? ¿lo arreglan aunque sea un poco, o también saben a porquería?  ”   y su pregunta lleva más de un carácter bromista, puesto que se vuelve aunténtica se si piensa en como pierde el sentido del gusto, un poco más cada día.
5 notes · View notes
myshadowfff · 6 months
Text
Cap. 18 – Os Sete.
Os vampiros da casa dos Choi estavam se movimentando, a data do tão esperado baile estava chegando e eles como sempre tinham que impressionar, não era nada fácil ser um Choi, fora a vida escura que eles levavam, ainda tinha essa politicagem com os aldeões de cada local que passam.
-Está menos bravo agora com o Yong-ho? – Minghao começou ao entrar no quarto de Seungcheol, antes ele não se atreveria a fazê-lo, mas agora o mais poderoso dos vampiros estava diferente, mais sociável.
-Ele ainda me paga Hao, aquele maldito quase que me tira a Ji Yeonie. – ele esbravejou ao lembrar-se do primo. – só não o matei, pois minha mãe apareceu.
-Achas mesmo que ele não vai voltar a perseguir tua Ji Yeon?
-Acho que não, ele entendeu meu recado, qualquer coisa se o vir sair da linha mais uma vez, a cabeça dele será a nova decoração de meu quarto.
-Seria de muito mau gosto.
Seungcheol sorriu encarando o amigo.
-Pois não seria?
Os dois riram juntos desta vez, Seungcheol sentiu-se mais leve, era bom poder contar com Minghao quando precisava.
-Achei que estariam a procurar vossas vestes para o baile que se aproxima. – a voz feminina adentrou o ambiente, Minghao sabia que se tivesse um coração pulsante, cada vez que a escutasse ele com certeza dispararia.
-Como está Jinri? – Seungcheol a encarou com um sorriso no rosto, a vampira retribuiu o gesto sentando-se ao lado do rapaz.
-Bem, quer dizer, na medida do possível, a casa inteira estava a comentar tua briga com Yong-ho, acham que tu vais atacar qualquer um de nós a qualquer momento.
-São apenas boatos.
-Sei o que ele fez contra ti e não apoio a forma que agiste, mas, Yong-ho há muito merecia essa surra, estava a ficar muito metido, pensando que era algo além de um mísero vampiro filho de Jang In-ha.
-Minha mãe o salvou, pois em suas veias corre seu sangue, nunca vi criatura mais mesquinha e arrogante, estava a pensar que podia tramar contra mim.
-Mas pelo vimos através da janela ele teve o que mereceu. – Minghao enfim conseguiu falar.
-Sim teve, teria tido mais se eu tivesse a oportunidade, mas espera só e verá, quero deixá-lo à vontade, quando ele não tiver mais com a guarda montada eu o destruo de uma vez por todas.
-Reunião e ninguém avisou? – a voz de Jackson tomou o ambiente, Seungcheol apenas sorriu ao ver que não o conseguia enxergar, via apenas Suji, Areum e Woozi que adentravam o cômodo.
-Quando vais aprender a parar de correr feito um desalmado? – ele falou lançando as mãos na direção do vulto negro que percorria o quarto. – de vez em quando parece uma criança.
Em instantes Jackson estava preso entre os dedos fortes do mais poderoso dos sete, todos no quarto riam enquanto Seungcheol o largava deixando-o cair sentado ao chão.
-Não posso parar de correr feito um desalmado, pois sou desalmado! – ele falou e todos sorriram. – sério, ainda não sei como consegues ver-me. – Jackson resmungou ficando de pé e limpando a poeira das vestes.
-És rápido admito muito rápido, mas meus olhos são mais, podes enganar qualquer um, mas não a mim. Desde que parei de tomar o chá que meu pai me oferecia que sinto que minha força está de volta, infelizmente com ela vieram as memórias e a certeza de quem realmente sou.
-És um maldito como todos nesse quarto. - Jackson disparou dando de ombros.
-Isso é uma grande verdade.
Mais risadas, enfim os sete  estavam reunidos.
-Preciso contar-lhes algo, preciso de ajuda. – ele falou encarando os amigos, o restante dos vampiros se movimentou. O que o mais poderoso dentre todos eles estaria tramando?
Seungcheol começou a relatar o acontecido, desde o nosso primeiro encontro na estrada escura até o momento em que eu fora procurá-lo depois de saber quem ele realmente era.
-Então essa jovem é mesmo muito corajosa ou muito tola. – Woozi observou em voz baixa.
-Não creio que Ji Yeon seja tola. – Minghao falou antes que Seungcheol se manifestasse. – quando a vi, percebi que era diferente.
-E ela é. – Choi Seungcheol falou enfim. – eu a amo, juro que se meu coração batesse, aceleraria sempre quando a visse.
As meninas o encararam com um ar de extrema empatia, os garotos pareceram ter acabado de descobrir uma pessoa nova, aquele não era o Choi Seungcheol que estavam acostumados, era outra pessoa, parecia um ser mais amável. Um lobo em pele de cordeiro? Era bom não baixar a guarda.
-Quero que a conheçam. – ele começou ficando de pé. – vou levá-los comigo hoje quando eu for encontrá-la, quero que saibam quem ela é, que sintam seu cheiro para poderem protegê-la de algum perigo, qualquer que seja. Posso contar com isso?
Todos menearam a cabeça em sinal afirmativo.
-Jackson?
-Sim?
-Quero que leve Nari junto.
-Por que?
-Não seja tolo, Nari é humana assim como Ji Yeon, talvez tê-la por perto a deixe mais confortável e além do mas, ela me pediu que a protegesse, estás encarregado disso, portanto quero que façam por ela o mesmo que farão por Ji Yeon.
-Certo.
-Então aprontem-se, vamos sair!
Entrei na estrada olhando ao redor, saber que o Seungcheol era um vampiro, o mais temido de todos, ao mesmo tempo que me dava uma sensação de temor, me passava uma certa segurança, algo que eu não sabia explicar, eu não importava-me com a condição dele, eu só temia pela integridade das pessoas da vila, Seungcheol dissera que não matava mais, mas até quando? Ele precisaria de sangue mais cedo ou mais tarde e isso era algo com que eu tinha que conviver, se o amasse de verdade teria que aceitar que ele matasse para se alimentar.
-Viestes mais cedo hoje. – escutei sua voz e olhei diretamente na direção da árvore de costume, ele estava lá, sorrindo para mim, aquele rosto encantador que fazia com que qualquer pessoa sucumbisse a seus encantos, uma fera escondida atrás daqueles traços delicados, uma fera, a fera que eu amava.
-Pois sim, estava com saudades tuas. – ele saltou de cima da árvore pousando delicadamente de frente a mim, eu ainda teria que me acostumar com aquilo, quando o conheci, ele costumava sentar em galhos mais baixos e quando saltava produzia um som característico dos pés tocando o chão com força, agora que eu sabia que ele era um vampiro, seus saltos ficaram diferentes, ele parecia não possuir peso algum ao tocar o solo, mais um de seus dons malditos.
-Trouxe alguns amigos para conhecer-te.
-Se forem como Yong-ho e Jennie eu dispenso. – falei e ele sorriu.
-Não, não são, eles são meus companheiros.
Eu não disse nada, escutei passos, parecia que algumas pessoas se aproximavam, meu coração gelou mesmo sabendo que eram os amigos do Seungcheol, afinal eram amigos, mas também eram vampiros.
-Lee Ji Yeon? - a voz fez com que eu encarasse a garota que se aproximava e ao vê-la bem abri um sorriso, Seungcheol cumprira a promessa, era Hwang Nari e ela parecia bem… Viva.
-Nari! - falei com um sorriso me aproximando dela. - vejo que estás bem cuidada, os vampiros não a machucaram?
Ela me fez um pequeno gesto negativo com a cabeça.
-Vampiros. - continuei. - acreditas nisso?
-Cresci com essas histórias, meus tios me falavam sempre a respeito de uma linhagem de criaturas que habitavam a estrada depois do rio, eu só não sabia que eu estava sendo criada para ser uma oferta de paz a um deles.
-O que? Oferta de paz?
-Sim, meus tios me ofereceram aos vampiros como uma serva de sangue, uma escrava para o herdeiro da família, para que assim ele deixasse os aldeões em paz.
Encarei Nari e então olhei seu pescoço, não haviam marcas ali.
-Tu fostes oferecida ao Seungcheol?
-Sim.
-Mas ele…
-Não se preocupe, nenhum deles me tocou.
-Fico aliviada por isso.
-Humanos falam demais. – escutei uma voz fria falar e olhei ao redor, pude constatar que cinco pessoas aproximavam-se dois homens e três mulheres, achei algo estranho, a voz que eu ouvira não vinha de nenhum deles.
-Jackson. – Seungcheol advertiu e eu assustei-me ao ver Jackson parar atrás de mim.
-Desculpe. – ele falou. – me chamo Jackson.
-Ou pode chamá-lo de exibido. – uma das mulheres que estavam lá falou. – desculpe chamo-me Suji, desculpe por termos assustado a ti, é que o Jackson é um idiota.
Eu os encarei, se eu não soubesse que eram vampiros eles se passariam facilmente por pessoas normais, mais pálidas que o normal, mas ainda assim pessoas normais. Jackson, o vampiro que entrara na estrada correndo possuía uma velocidade inacreditável, eu realmente não o havia visto até  Seungcheol adverti-lo.
-O Jackson gosta mesmo de se exibir por ser o mais rápido de todos nós. – Minghao encarou-me com um sorriso doce no rosto, era bom ver alguma cara conhecida entre todos eles. – olá Ji Yeon, como está?
-Estou bem Hao, obrigada por perguntar. – retribuí o sorriso que o agora também vampiro Minghao me mostrou.
-Então, você é a famosa Ji Yeon? – outra vampira aproximou-se de mim, eu a encarei, era muito bonita.
-Sim, sou eu sim.
-Sou Jinri...
-Mas nós a chamamos de Imitadora também. – Suji  falou com um sorriso.
-Imitadora? – perguntei encarando-a.
-Sim!
-Mas por quê? – ela não respondeu, mas sorriu.
Fiquei impressionada com o que vi em seguida, ela rapidamente mudou sua fisionomia, eu acharia que estava ficando maluca se não soubesse como aquelas criaturas eram poderosas, a encarei novamente, eu não estava olhando para a vampira que vira a pouco, estava olhando para mim mesma, até minhas vestes ela copiara.
-Viu? Por isso me chamam assim.
A voz era minha voz saindo da boca dela, eu sorri, todos pareceram espantar-se quando eu o fiz, todos exceto o Seungcheol.
-Então é assim que sou? – falei encarando-a. – até que não sou tão ruim.
Todos riram agora, Jinri voltou a sua fisionomia de costume.
-E tu? Como te chamas? – encarei um dos vampiros que permanecia calado.
-Woozi. – ele falou em um tom muito baixo.
-Por que falas assim tão baixo? – perguntei encarando-o, ele sorriu.
-Porque algumas pessoas não podem ouvir minha voz.
-E que pessoas são essas?
-Os mortos, se eu falar alto, trago-os de volta a vida.
Eu parei estática, que tipo de dom era aquele? Esquisito e perigoso no mínimo.
-Está bem, tu és rápido feito uma flecha. – comecei a constatar os fatos.
-Mais que isso, sou invisível. – Jackson falou dando de ombros.
-Certo, tu Jinri copias todo mundo.
-Não só pessoas. – ela completou.
-Woozi tu acordas os mortos.
-Isso, se eu falar alto ou gritar.
-Lembre-me de nunca pisar em teu pé.
Todos riram com o comentário.
-E o restante de vocês? O que fazem?
Todos pareciam fascinados com a forma que eu encarava os fatos, eu não tinha o mínimo de medo deles e aquilo era intrigante.
-Eu controlo o clima. – Minghao manifestou-se. – posso fazer chover a hora que quero, posso fazer nevar é questão de vontade, o local onde estou, sempre obedece o clima que quero.
-Legal, então faça chover nos próximos dias, não quero ir para a escola. – todos riram novamente.
Minghao parou olhando o céu, eu o encarei.
-Tem algo mais?
Ele encarou-me meio desconsertado.
-Não, obviamente não, é apenas isto.
Os outros o olharam, pude ver um certo alivio nas faces de seus companheiros.
 -E eu posso ver o futuro. – a garota que faltava se manifestou.
-Desculpe não sei teu nome.
-Areum!
-Lindo nome.
-Obrigada.
Fiquei encarando-os, eram dons incríveis, o Seungcheol não havia me dito que seus irmãos eram tão poderosos, quer dizer, lembro-me dele falando sobre os sete da casa dos Choi e também lembro-me de ouvi-lo dizer que era o mais poderoso de todos eles. Como aquilo era possível?
-Minha mãe lê mentes assim como minha irmã. – Seungcheol falou rápido, eu o encarei.
-E tu? O que fazes?
-Além de me transformar em uma fera ensandecida? Possuo alguns desses poderes e mais alguns, qualquer vampiro pode sentir a presença de outro, não importa o lugar em que ele esteja, podemos sentir, mas ninguém pode me sentir, sou a prova de rastreamento, também sou mais forte e mais ágil que qualquer outro.
-Apenas os olhos dele conseguem captar-me quando corro. – Jackson começou.
-Não sou como os outros, consigo transformar-me em uma fera horrenda. – ele falou encarando-me.
-Estás querendo assustar-me? Não vais conseguir.
Todos permaneceram calados olhando-o, era incrível como eu o enfrentava e ele nem se movia.
-Viste um pouco do que sou aquelas asas são apenas uma amostra de meu verdadeiro corpo.
-Não me assustas já disse. – falei séria. – o que mais?
-Posso congelar as coisas, o ar ao meu redor...
-Quando Seungcheol quer que o ar esteja frio, nem mesmo eu posso impedi-lo. – Minghao começou. – o poder dele vai bem além dos meus ou de qualquer um de nós.
-Consigo recuperar-me de ferimentos facilmente, todos os vampiros conseguem, mas eu demoro menos.
-Então todos vocês possuem dons em comum? Dons que são específicos de sua espécie.
-Sim, enxergamos perfeitamente à noite, como se uma enorme luz estivesse acesa em nossos olhos, conseguimos correr em velocidades inacreditáveis e sem falar em nossa força, bem, não é muito comum. – Minghao falou e eu sorri.
-No fim das contas não é assim tão ruim ser um vampiro. – falei e eles encararam-me.
-Bom, se não consideras ruim ter tua alma roubada por um demônio para servir-lhe aos propósitos, então acho que não. – Suji comentou e eu os encarei, eles sorriam, todos, sem exceção.
Resolvi não comentar mais nada, não queria que soubessem que mesmo que lá no fundo eu tinha muito medo deles, temia aqueles olhos escarlates e aquela sede quase que insaciável por sangue, eu temia a integridade de minha família e amigos, mas ao mesmo tempo não podia deixar de admirá-los, eram fantásticos, se não tivesse os visto pessoalmente provavelmente pensaria que era uma história que os pais contavam para as crianças não adentrarem a estrada escura, mas na verdade Sungjin que tinha razão, a estrada do rio era realmente assombrada e por criaturas inacreditavelmente poderosas.
Parei um segundo olhando ao redor, um arrepio na espinha me invadiu e eu deixei que meu corpo fosse de encontro a uma pedra grande sentando-me nela com força, acabei por bater minha mão em um pedregulho solto fazendo-a sangrar, os olhos dos seis vampiros a minha frente iluminaram-se instantaneamente, o brilho escarlate era tão intenso que iluminava a estrada, assustei-me ao ver que até mesmo o Seungcheol tinha os olhos negros iluminados, senti uma mão fria puxar-me, estava pronta para gritar quando percebi que Suji ao meu lado não tinha os olhos vermelhos, bem ao contrário dos outros que agora tentavam desviar o olhar de mim, ela olhava-me e sorria, seus dedos tocaram o ferimento em minha mão e ele começou a desaparecer imediatamente, eu estava estática olhando a vampira que curava-me, alguns segundos depois não havia mais sangue em minha mão e a ferida havia desaparecido, só então lembrei-me de que ela não havia revelado seu poder a mim, então Suji era uma vampira que curava ferimentos, irônico no mínimo.
Os olhos dos seis vampiros restantes apagaram-se rapidamente quando o sangue desapareceu de minha mão, eu ainda encarava-os quando percebi que o Seungcheol parecia profundamente incomodado com a situação, seus companheiros haviam ameaçado sua amada, mas o pior não era isso, era que até mesmo ele não conseguira conter-se, se não fosse por Suji agora a mulher que amava estaria caída ao chão servindo de alimento para ele e para seus irmãos obcecados por sangue.
-Tens o sangue realmente muito atraente Ji Yeon. – Woozi falou com sua voz baixa, eu o encarei, ele sorria para mim.
-É bom saber que sou desejada. – falei forçando um sorriso mesmo ainda estando assustada por todos aqueles pontos escarlates que haviam se formado de frente a mim a mera menção de meu sangue.
-Arrisca-se desta forma e por quê? – Seungcheol encarou-me, estava realmente frustrado com o próprio comportamento, eu sabia que não podia culpá-lo, ele nascera daquela forma, não pedira para ser assim.
-Por ti. – falei firme sem pensar duas vezes.
Os outros vampiros trocaram olhares curiosos, Woozi foi o primeiro a sorrir.
-Já que possui tanta coragem, acho que as duas garotas aqui merecem saber um pouco mais sobre nós.
-Vou contar-lhe a história dos vampiros malditos, isso se quiseres escutá-la. – Jackson começou, mas ele não me olhava, ele olhava diretamente para Nari.
Tumblr media
-Adoraria. - ela respondeu de forma automática.
Seungcheol não pareceu gostar da ideia, mas não fez menção de impedir os companheiros, se queríamos saber como sua vida amaldiçoada havia começado, era só parar e escutar.
1 note · View note
geekynerfherder · 4 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Beinart Gallery presents 'Antipodes 2020', a group art exhibition of new works in a variety of media by an array of highly skilled figurative artists working in Australia.
Beinart Gallery will be donating 5% of all sales in this exhibition to Seed: Australia’s first Indigenous youth climate network.
Opening reception is Saturday January 18 from 6-9pm (AUS ET) at Beinart Gallery, 1 Sparta Place, Brunswick, VIC, 3056, Australia.
The exhibition will be on view until February 2 2020.
14 notes · View notes
melatovnik · 5 years
Text
.
3 notes · View notes
shakiraa · 22 days
Text
kakasimula palang ng araw may langaw na sa tabi ko. tambay agad si moira sakin nag hihimutok na ayaw niya sumama sa khalifa para mag hanap ng mga intern. Wala kanang magagawa moira hahaha hindi pa nag blazer ang ang kigwa nag t-shirt lang at nag pantalon. para lang Hindi siya isama ni mojacko. wala parin siyang nagawa sinama parin siya. hahaha wala tuloy siya sa lunch pero ako naman kumain ng lunch niya kase wala naman akong baon. Lunch break ang pinaka masayang oras sa buong araw, hindi busy today sa office at wala parin ang amo. nag pasama naman sakin si drex bibili daw kaming kape sa jeer malapit lang yon sa office. at may pag picture pa kami sa kape na Hindi naman samin. Sobrang mahal kase ng kape sa jeer pang local na kape. tapos pag balik namin sa office niloko namin si LM na bumili kaming kape hahaha ito naman si accla nag drama agad! nag leave sa gc ampotek! Apaka oa ni accla! na guilty naman si ako. nong pa lunch na kami pinuntahan kona at mag sorry. yon pala prank lang nila ako ni drex hahaha. gusto ko silang saksakin sa tagiliran para agas ang dugo. napaiyak tuloy ako sa pantry HAHAHHA. Kala ko talaga galit si LM sakin. Ang muka ba naman nong pinuntahan ko ay parang galit talaga!.
Hindi parin bumabalik si amo pero sana wag na talaga siya bumalik! Hahaha. nainis lang sila sakin pag lunch break kase vape ako nang vape adik nadaw ako. pag balik ni moira sa office tumambay nalang siya sakin at may dalang lamp speaker na freebies daw, ang cute ng lamp speaker binigay nalang din naman ni moira sakin parang Hindi naman din niya gagamitin. mayaman naman ang accla ang cute lang sa lamp speaker pero mas cute yong naka sulat na (you’re my favorite) emee! Hahaha. favorite office mate daw kase dapat yong ilalagay niya! di wow hahaha. feeling ko pag balik ni amo at nakita ang cctv sabay na kami ni moira mawalan ng trabaho. todo landian lang naman ang mga accla while si sir Charlie sa gilid ay kulang nalang sakalin na kami.
Kbye
0 notes
decmultiverse · 19 days
Text
Helen - Personajes 33
Zouhir Frutos Markus Neo Nicu Leonid Serapio Yahia Andres Fernando Carlos Raul Gerson Joao Pedro Juan Isidro Levi Norman Peter John Sajid Brigido Manuel Tomas Ximo Angel Pedro Dame Esau Jean Jose Gines Mirko Victor Ramon Youssouf Carlos Emilio Waqas Bibiano Francisco Santiago Naoufal Alejandro Francisco Andres Maria Gerardo Jose Jose Isidro Lassana Nasser Kamel Safwan Zayd Domiciano Eizan Jose Rodrigo Matheus Pere Joan Aladino Gurpreet Juan Mariano Bernard Cesar David Fernando Carlos Guillermo Jesus Jeroni Philippe Salaheddine Salvador Jesus Tito Tomas Antonio Antonio Julian Baudilio Daniel David Moad Riad Gianfranco Sebastian Alejandro Cesar Javier Jesus Santiago Bassirou Feng Paulo Cesar Tomas Manuel Carlos Adrian Jorge Mario Jose Avelino Albano Emilio Francisco David Gabriel Eki Jhonny Sebastian Andres Angel Santiago Axier Azael Bouzekri Edison Fahd Isidro Jose Juan Lucas Angel Juan Fernando Andres Filip Yannick Andres Luis Carlos Hugo Cristian Javier Guifre Jesus Emilio Nelu Carlos Ernesto Jack Jose Eloy Alfredo Manuel Fernando Gabriel Javier Carlos Alassane Alfonso Miguel Cesar Alberto Manu Hector Javier Tudor Yunes Dailos David Andres Jaime Francisco Maximilian Mohamed Rida Eduardo Andres Gregorio Jose Onesimo Benet Cristiano Francisco Domingo Jose Orlando Manuel Ricardo Ricardo Alberto Riyad Sebastian Jose Traian Gheorghita Carmelo Jose Christopher John Illan Neyzan Piero Joanes Luis Esteban Obdulio Todor Asterio Jiahao Carlos Joaquin Eufemio Fernando Alberto Jorge Rafael Saulo Souhail Victor Gabriel Badreddine Jhon Fredy Santiago Antonio Yaser David Alberto Enrique Carlos Lekbir Samuel Alejandro Inhar Samuel Jesus Sidi Fredy Belisario Carlos Santiago David Andrei Keith Santiago Miguel Adonai Djamel Adrian Manuel Gonzalo Javier Johnny Meliton Nadeem Cayo Francisco Solano Ousman Shahzad Anacleto Artai Ekai Jimmy Jorge Vicente Luis Gustavo Miguel Fernando Hugo Jose Joao Paulo Luis Martin Felipe Manuel Jose Fidel Ousseynou Lorenzo Jose Luis Adrian Jose Mauricio Mario Andres Antonio Santiago Felix Maria Laid Luis Joaquin Josep Francesc Papa Agoney Ayose Echedey Jesus Tomas John Fredy Andres Alberto Bryan Alexander Luis Tomas Oscar Fernando Alipio Fabricio Ivan Antonio Julio Andres Julio Luis Joan Lluis Juan Matias Leonides Mohamed Salem Alexandr Cristinel Asif Darek David Enrique Dositeo Gustavo Alberto Mahdi Rami Roberto Luis Santiago David Elliot Fabian Andres Felipe Jesus Iliass Luis Domingo Angel Pablo Darius Douglas El Arbi Sandalio Evgeny Hector Daniel Jorge Angel Manuel Pablo Wail Yong Alberto Francisco Edilberto Gaudencio Jon Joseba Miguel David Norbert Pello Rui Trinidad Victor Raul Costica Gustavo Javier Jilali Kenai Luis Alonso Marcos David Rodrigo Jose Tadeo Valeri Antxon Luis Juan M’hamed Oscar Enrique Alejandro Gabriel Eddy Gonzalo Manuel Ismaila El Mahjoub Fallou Gerardo Antonio Jeffrey Lahoucine Mamadou Lamine Otger Raffaele Ridouan Salem Tom Abundio Felix Alberto Ilia Julian Alberto Manuel Esteban Ruben David Zenon Aiden Caleb Cesar Enrique Juan Elias Laudelino Monir Orestes Rafael Andres Robustiano Sinforiano Davit Isabelino Jesus Domingo Jose Mateo Aleksei Hector Luis Kirian Pedro Gabriel Crispin Irfan Kirill Sohail Alfonso Antonio Alvaro Francisco Enrique Juan Javier Fernando Jose Benjamin Mohamed Larbi Muhamadou Nadal Pablo Sebastian Benito Jose Mario Javier Radouan Rahal Tomas Francisco Didier Henrique Nuño Salvador Antonio Stelian Alexandru Gabriel Allan Cristian Alejandro Abdelhalim Diego Enrique Luis Alexander Stephen John Vicente Salvador Guillermo Javier Juan Mario Kevin Jose Marek Raul Manuel Cherki Enoc Milo Raul Jesus Antoine Francisco Emilio Nuno Miguel Fernando Juan François Jose Alonso Luis Cesar Modibo Amos Christian Jose Jose Cesar Raphael Oscar Francisco Pedro Emilio Rafael Ignacio Ramdane Uxio Aboubacar Ishaq Jair Jose Eladio Sellam Yu
0 notes
a-little-dexth · 3 years
Text
request:
género: smut (ceo!taeyong, secretaria!lectora, amigos con derechos, oral [for him], dirty talk, sexo sin protección [no tomen esto de ejemplo, pls siempre usen algún método anticonceptivo !!], cookwarming)
palabras: +1,6k.
notas de la autora: me encanta el concepto de ceo!yong y dejo estas fotos que fueron la mayor inspiración del escrito y las que vinieron a mi cabeza inmediatamente luego de leer el request de mi bub... desde que taeyong las subió las veo religiosamente cada noche bc realmente parece que viene de follar a alguien en su oficina y yo AMO !!
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
habían pasado ya dos horas desde la hora de salida de todos en la oficina pero taeyong parecía que todavía tenía demasiados pendientes y no se marcharía de ahí pronto.
tú habías terminado tus tareas hace una hora pero habías esperado a que todos se hubieran marchado ya para poder ir a su oficina y recordarle que estabas ahí para ayudarlo en lo que pudieras, aún si todavía te estabas acostumbrando a todo el trabajo en la oficina al ser tu primer semana como su secretaria, puesto de trabajo que te había ofrecido luego que hubieras decidido renunciar a tu empleo anterior.
“¿puedo ayudarle en algo, señor lee?”, preguntas recién y recibes su autorización para entrar a su oficina, con tu computadora portátil entre tus manos y le dedicas una sonrisa empática al notar el cansancio en su rostro.
“ya te dije que no es necesario que me hables tan formal, t/n, por dios, nos conocemos desde hace años”, responde esbozando una sonrisa, dejando sobre su escritorio unos papeles que estaba revisando.
“lo sé, pero eres mi jefe ahora y debo tratarte como tal por lo menos en la oficina”, dejas tu portátil sobre su escritorio y te colocas detrás de su silla, comenzando a masajear sus hombros mientras taeyong simplemente se deja hacer, suspirando cuando aprietas detrás de su cuello y siente alivio al estrés que había estado sintiendo por semanas. “trabajas demasiado, ¿sabes?”
“tener bajo tus órdenes a toda una empresa no es algo fácil, cariño”, ruedas tus ojos cuando lo escuchas poner de nuevo su voz de negocios que ya habías comenzado a distinguir en tu poco tiempo en la oficina.
“lo sé, yong, pero tampoco es bueno para tu salud que te estreses tanto”, taeyong levanta el rostro para verte luego de que te escucha mencionarlo y una sonrisa ladina aparece en su rostro, aquella que ya habías visto en varias ocasiones.
sueltas una pequeña risa sin esperar a que taeyong mencione algo más y comienzas a deshacer el nudo de su corbata al igual que desabotonas los primeros dos botones de su camisa para después pasar la palma de tu mano sobre su torso para provocarlo.
“mmh, ¿debería ayudarle a desestresarse, señor lee?”, tu voz sale llena de seducción mientras te colocas delante de taeyong, desabrochando los botones superiores de tu camisa, abriéndola sólo lo suficiente para que pueda observar tu sujetador negro, sonriendo cuando lo ves morder su labio inferior y empieza a desabrochar su cinturón.
“hazlo, princesa”, su voz sale lenta y sin más te colocas de rodillas en medio de sus piernas, desabotonando su pantalón y bajando el cierre del mismo, sintiendo tu boca aguarse con anticipación.
en cualquier otra circunstancia seguramente te habrías tomado el tiempo de provocarlo: acariciando su pene por encima de su pantalón hasta que estuviera erecto, pasando la lengua por encima de la tela hasta que estuvieras satisfecha con sus gemidos y lo llevaras a tu boca, pero en esta ocasión realmente querías complacerlo, así que luego de que sus pantalones están abiertos, los tomas por el borde y con su ayuda los bajas hasta la mitad de sus muslos junto con sus bóxers, dejando libre su pene que todavía se encontraba suave.
te acercas lo suficiente para pasar la lengua sobre su longitud, lo tomas después con tu mano alrededor de la base y desde la punta dejas caer algo de saliva, esparciéndola por todo su pene con ayuda de tu mano para lubricarlo mientras comienzas a bombear con lentitud, disfrutando de las pequeñas respiraciones entrecortadas que salían de los labios de taeyong, y queriendo escucharlo aún más claro llevas su miembro a tu boca; primero solamente succionando la parte superior hasta que notas las primeras gotas de pre semen y las pruebas gustosa mientras sigues moviendo tu mano en la parte inferior hasta que está completamente erecto.
liberas la punta de su pene de tu boca y pasas la lengua sobre una de las venas ya marcadas en su longitud, sonriendo en el proceso mientras tus ojos se mantienen fijos en el rostro de taeyong, quien sólo cierra los ojos y echa la cabeza hacia atrás, dirigiendo una de sus manos hacia la parte trasera de tu cabeza, enredando sus dedos en tu cabello. tragas saliva y vuelves a llevar su miembro a tu boca, apretando las piernas cuando el agarre en tu cabello se hace más fuerte y lo llevas profundo dentro de ti, relajando la garganta para que puedas meter toda su longitud hasta que tu nariz roza su pelvis.
“te gusta tener mi pene dentro de tu boca, ¿cierto?”, su voz sale más gruesa y el calor sube a tus mejillas al escucharlo, liberándolo unos centímetros pero antes de que puedas sacar su miembro por completo, hace presión sobre tu cabeza y te lleva de nuevo hacia delante, ocasionando una arcada. “mmhm, ahógate con él”.
respiras profundamente cuando quita la presión y comienzas a moverte con precisión, chupando su pene con rapidez y llevándolo tan profundo como sabías que le gustaba, arqueando alrededor de él cada cierto tiempo mientras la saliva corre fuera de tu boca sobre su longitud haciendo todo un desastre, pero queriendo de esta manera demostrarle que adorabas complacerlo con tu boca.
separas tus piernas un poco y las abres, subiendo tu falda hasta tu cadera sin dejar de moverte sobre su pene, ocasionando una ola de placer cuando gimes a su alrededor una vez que llevas tu mano dentro de tus bragas y empiezas a estimular tu clítoris.
“apuesto a que ya estás completamente mojada de sólo chupármela”, sus ojos se fijan en tu rostro y sonríes de manera casi burlona cuando asientes con torpeza mientras succionas la punta de su pene y vuelves a llevarlo profundo hasta que vuelve a rozar tu garganta. “tan sucia para mi”.
sacas su miembro de entre tu boca una vez más entre un jadeo y vuelves a bombear su longitud ahora con la mano que minutos antes había estado dentro de tus bragas, haciendo a taeyong gruñir cuando nota tus dedos húmedos gracias a tus líquidos.
“sólo para usted, señor lee”, una sonrisa grande aparece en tu rostro y te apoyas con ambas manos para masturbarlo, moviéndote sobre su longitud con ritmo acompasado, intercalando tu vista entre su rostro y la punta roja de su pene que casi te llamaba para que volvieras a introducirla en tu boca.
“¿entonces por qué no regresas tu linda boca donde pertenece, bebé?”, tu interior se aprieta alrededor de nada con sólo escucharlo y niegas, poniéndote de pie para poder deshacerte de tus bragas que terminan en el suelo mientras taeyong te observa lleno de lujuria.
“pero quiero sentirlo dentro de mi, señor lee”, formas un puchero con tus labios y te giras, quedando de espaldas a él.
te acercas más a taeyong y de manera inmediata dirige ambas manos a tu trasero, amasándolo entre ellas mientras te inclinas hacia delante para colocarte en posición y aprovecha para poder separar tus nalgas, queriendo acercar su rostro para probarte una vez que puede ver lo húmeda que estás, pero antes de que pueda hacer cualquier cosa, tomas su pene con una de tus manos y lo llevas a tu entrada, deteniéndote cuando está a centímetros y rozas su pene sobre tus pliegues, llenándola la punta de su miembro con tus líquidos hasta que gime detrás de ti y te da un sólo azote sobre una de tus nalgas, indicándote que no desea ser provocado justo en ese momento.
retienes una risa que rápidamente se transforma en un jadeo cuando te sientas sobre su pene y tu interior lo recibe con felicidad, abriéndose a su alrededor con facilidad, haciendo que te quedes unos instantes sin moverte, disfrutando de cómo parecía llenarte de manera perfecta.
taeyong te sostiene con fuerza por la cadera con una mano y la otra la mantiene sobre tu espalda baja, manteniéndote inclinada hacia delante para que pueda tener una vista perfecta cada que te mueves sobre su pene, jadeando ante la imagen de tu vagina abriéndose a su alrededor cada que sale de ti.
tus manos se aprietan a la piel de tus muslos con cada penetración mientras intentas mantenerte de pie, siendo cada vez más difícil gracias a tus tacones y el hecho que tu cuerpo parecía perder fuerza conforme sentías tu orgasmo más cerca ya que gracias al ángulo en el que estabas, con cada estocada el pene de taeyong rozaba tu punto sensible.
tienes que agradecer los reflejos rápidos de taeyong una vez que llegas al clímax, pues es gracias a que te toma de la cintura y te pega hacia su pecho que evita que caigas cuando el orgasmo te llega con tal fuerza que tus piernas tiemblan y tu interior se aprieta con fuerza a su alrededor, aunque es también gracias a que terminas sentada encima de él que taeyong puede comenzar a estimular tu clítoris, haciéndote prácticamente lloriquear entre sus brazos ante la sobre estimulación, logrando que grites todavía con más fuerza una vez que él se corre dentro de ti en esa misma posición al escucharte y sentirte de esa manera.
taeyong reparte suaves besos sobre tus hombros hasta que la sensación del orgasmo abandona sus cuerpos, encantado todavía con la intimidad que le daba el hecho de todavía estar dentro de ti, manteniendo la mayor parte posible de su semen en tu interior, relajándose tanto al contacto y calidez que emanaba de tu cuerpo que incluso se duerme por unos cuantos minutos.
“yong…”, susurras una vez que escuchas su respiración acompasarse y mueves las caderas, ganándote un gemido profundo seguido de un ruido de confusión de su parte. “perdón por despertarte pero quiero limpiarme, sabes que odio terminar pegajosa”.
“sí, lo siento, bebé”, su voz sale un tanto adormilada y te libera de su abrazo. te levantas con dificultad, sintiendo tus piernas doler ante la incomodidad, resistiendo tus ganas de golpear a taeyong cuando lo escuchas reír. “anda, vamos a mi departamento a darnos un baño y mañana tienes permitido llegar más tarde por complacer tan bien a tu jefe”.
88 notes · View notes