Tumgik
#Jullien de Paris
magicmagic09 · 3 months
Text
Tumblr media
This makes me laugh...
4 notes · View notes
famousinuniverse · 2 months
Text
Tumblr media
Rue Adolphe Jullien, Paris, France: Rue Adolphe-Jullien is a street in the 1st arrondissement of Paris. It is served by line 4 at Les Halles station. It owes its name to Adolphe Jullien (1803-1873), engineer, director of the Compagnie des chemins de fer de l'Ouest, one of the main promoters of railways in France. The street was opened in 1886 by the city of Paris, to serve as an access to the Bourse de Commerce. Wikipedia.
97 notes · View notes
Text
Tumblr media
I decided to try this but for the girlies instead.
Are you sure want to click on ”keep reading”?
For Pauline Léon marrying Claire Lacombe’s host, see Liberty: the lives of six women in Revolutionary France (2006) by Lucy Moore, page 230
For Pauline Léon throwing a bust of Lafayette through Fréron’s window and being friends with Constance Evrard, see Pauline Léon, une républicaine révolutionnaire (2006) by Claude Guillon.
For Françoise Duplay’s sister visiting Catherine Théot, see Points de vue sur l’affaire Catherine Théot (1969) by Michel Eude, page 627.
For Anne Félicité Colombe publishing the papers of Marat and Fréron, see The women of Paris and their French Revolution (1998) by Dominique Godineau, page 382-383.
For the relationship between Simonne Evrard and Albertine Marat, see this post.
For Albertine Marat dissing Charlotte Robespierre, see F.V Raspail chez Albertine Marat (1911) by Albert Mathiez, page 663.
For Lucile Desmoulins predicting Marie-Antoinette would mount the scaffold, see the former’s diary from 1789.
For Lucile being friends with madame Boyer, Brune, Dubois-Crancé, Robert and Danton, calling madame Ricord’s husband ”brusque, coarse, truly mad, giddy, insane,” visiting ”an old madwoman” with madame Duplay’s son and being hit on by Danton as well as Louise Robert saying she would stab Danton, see Lucile’s diary 1792-1793.
For the relationship between Lucile Desmoulins and Marie Hébert, see this post.
For the relationship between Lucile Desmoulins and Thérèse Jeanne Fréron de la Poype, and the one between Annette Duplessis and Marguerite Philippeaux, see letters cited in Camille Desmoulins and his wife: passages from the history of the dantonists (1876) page 463-464 and 464-469.
For Adèle Duplessis having been engaged to Robespierre, see this letter from Annette Duplessis to Robespierre, seemingly written April 13 1794.
For Claire Panis helping look after Horace Desmoulins, see Panis précepteur d’Horace Desmoulins (1912) by Charles Valley.
For Élisabeth Lebas being slandered by Guffroy, molested by Danton, treated like a daughter by Claire Panis, accusing Ricord of seducing her sister-in-law and being helped out in prison by Éléonore, see Le conventionnel Le Bas : d'après des documents inédits et les mémoires de sa veuve, page 108, 125-126, 139 and 140-142.
For Élisabeth Lebas being given an obscene book by Desmoulins, see this post.
For Charlotte Robespierre dissing Joséphine, Éléonore Duplay, madame Genlis, Roland and Ricord, see Mémoires de Charlotte Robespierre sur ses deux frères (1834), page  76-77,  90-91, 96-97, 109-116 and 128-129.
For Charlotte Robespierre arriving two hours early to Rosalie Jullien’s dinner, see Journal d’une Bourgeoise pendant la Révolution 1791–1793, page 345.
For Charlotte Robespierre physically restraining Couthon, see this post.
For Charlotte Robespierre and Françoise Duplay’s relationship, see Mémoires de Charlotte Robespierre sur ses deux frères (1834) page 85-92 and Le conventional Le Bas: d’après des documents inédits et les mémoires de sa veuve (1902) page 104-105
For the relationship between Charlotte Robespierre and Victoire and Élisabeth Lebas, see this post.
For Charlotte Robespierre visiting madame Guffroy, moving in with madame Laporte and Victoire Duplay being arrested by one of Charlotte’s friends, see Charlotte Robespierre et ses amis (1961)
For Louise de Kéralio calling Etta Palm a spy, see Appel aux Françoises sur la régénération des mœurs et nécessité de l’influence des femmes dans un gouvernement libre (1791) by the latter.
For the relationship between Manon Roland and Louise de Kéralio Robert, see Mémoires de Madame Roland, volume 2, page 198-207 
For the relationship between Madame Pétion and Manon Roland, see Mémoires de Madame Roland, volume 2, page 158 and 244-245 as well as Lettres de Madame Roland, volume 2, page 510.
For the relationship between Madame Roland and Madame Buzot, see Mémoires de Madame Roland (1793), volume 1, page 372, volume 2, page 167 as well as this letter from Manon to her husband dated September 9 1791. For the affair between Manon and Buzot, see this post.
For Manon Roland praising Condorcet, see Mémoires de Madame Roland, volume 2, page 14-15.
For the relationship between Manon Roland and Félicité Brissot, see Mémoires de Madame Roland, volume 1, page 360.
For the relationship between Helen Maria Williams and Manon Roland, see Memoirs of the Reign of Robespierre (1795), written by the former.
For the relationship between Mary Wollstonecraft and Helena Maria Williams, see Collected letters of Mary Wollstonecraft (1979), page 226.
For Constance Charpentier painting a portrait of Louise Sébastienne Danton, see Constance Charpentier: Peintre (1767-1849), page 74.
For Olympe de Gouges writing a play with fictional versions of the Fernig sisters, see L’Entrée de Dumourier à Bruxelles ou les Vivandiers (1793) page 94-97 and 105-110.
For Olympe de Gouges calling Charlotte Corday ”a monster who has shown an unusual courage,” see a letter from the former dated July 20 1793, cited on page 204 of Marie-Olympe de Gouges: une humaniste à la fin du XVIIIe siècle (2003) by Oliver Blanc.
For Olympe de Gouges adressing her declaration to Marie-Antoinette, see Les droits de la femme: à la reine (1791) written by the former.
For Germaine de Staël defending Marie-Antoinette, see Réflexions sur le procès de la Reine par une femme (1793) by the former.
For the friendship between Madame Royale and Pauline Tourzel, see Souvernirs de quarante ans: 1789-1830: récit d’une dame de Madame la Dauphine (1861) by the latter.
For Félicité Brissot possibly translating Mary Wollstonecraft, see Who translated into French and annotated Mary Wollstonecraft’s Vindication of the Rights of Woman? (2022) by Isabelle Bour.
For Félicité Brissot working as a maid for Louise Marie Adélaïde de Bourbon, see Mémoires inédites de Madame la comptesse de Genlis: sur le dix-huitième siècle et sur la révolution française, volume 4, page 106.
For Reine Audu, Claire Lacombe and Théroigne de Méricourt being given civic crowns together, see Gazette nationale ou le Moniteur universel, September 3, 1792.
For Reine Audu taking part in the women’s march on Versailles, see Reine Audu: les légendes des journées d’octobre (1917) by Marc de Villiers.
For Marie-Antoinette calling Lamballe ”my dear heart,” see Correspondance inédite de Marie Antoinette, page 197, 209 and 252.
For Marie-Antoinette disliking Madame du Barry, see https://plume-dhistoire.fr/marie-antoinette-contre-la-du-barry/
For Marie-Antoinette disliking Anne de Noailles, see Correspondance inédite de Marie Antoinette, page 30.
For Louise-Élisabeth Tourzel and Lamballe being friends, see Memoirs of the Duchess de Tourzel: Governess to the Children of France during the years 1789, 1790, 1791, 1792, 1793 and 1795 volume 2, page 257-258
For Félicité de Genlis being the mistress of Louise Marie Adélaïde de Bourbon’s husband, see La duchesse d’Orléans et Madame de Genlis (1913).
For Pétion escorting Madame Genlis out of France, see Mémoires inédites de Madame la comptesse de Genlis…, volume 4, page 99.
For the relationship between Félicité de Genlis and Louise de Kéralio Robert, see Mémoires de Madame de Genlis: en un volume, page 352-354
For the relationship between Félicité de Genlis and Germaine de Staël, see Mémoires inédits de Madame la comptesse de Genlis, volume 2, page 316-317
For the relationship between Félicité de Genlis and Théophile Fernig, see Mémoires inédits de Madame la comptesse de Genlis, volume 4, page 300-304
For the relationship between Félicité de Genlis and Félicité Brissot, see Mémoires inédites de Madame la comptesse de Genlis, volume 4, page 106-110, as well as this letter dated June 1783 from Félicité Brissot to Félicité Genlis.
For the relationship between Félicité de Genlis and Théresa Cabarrus, see Mémoires de Madame de Genlis: en un volume (1857) page 391.
For Félicité de Genlis inviting Lucile to dinner, see this letter from Sillery to Desmoulins dated March 3 1791.
For Marinette Bouquey hiding the husbands of madame Buzot, Pétion and Guadet, see Romances of the French Revolution (1909) by G. Lenotre, volume 2, page 304-323
Hey, don’t say I didn’t warn you!
184 notes · View notes
Text
Montpellier vs Lens : Conseils de paris et compos probables !
Tumblr media
Dans cette confrontation en ouverture de la 15e journée de Ligue 1, Lens vise une quatrième victoire consécutive, tandis que Montpellier tente de surmonter ses défis pour glaner des points essentiels. Découvrez les enjeux majeurs et nos pronostics pour ce duel Montpellier vs Lens. Lens en quête de confirmation Le Racing Club de Lens se prépare à affronter Montpellier dans le cadre du match avancé de la 15e journée de Ligue 1, avec des ambitions élevées. Fort d'une série impressionnante de trois victoires consécutives, Lens vise une quatrième victoire pour s'installer confortablement dans le Top 5 du classement. Les Sang et Or ont également l'opportunité d'étendre leur série d'invincibilité à dix matchs. Pourtant, l'équipe devra composer sans Sotoca, suspendu, et Machado, blessé pour les deux prochains mois. Lire ensuite :  - Primes en Ligue des Champions : Combien Lens a empoché ? Montpellier en Quête de Points Essentiels Du côté de Montpellier, la tâche ne s'annonce pas plus aisée. Les Héraultais seront privés de Kouyaté, suspendu, ainsi que de plusieurs joueurs blessés tels que Sylla, Nordin, Leroy, et Khazri. La nouvelle recrue Coulibaly n'est pas encore apte, bien que Ferri devrait être disponible. Michel Der Zakarian devra jongler avec ces absences tout en profitant de son adversaire qui aura certainement la tête tournée vers le match crucial de Ligue des Champions contre Séville. Les compos probables de ce Montpellier vs Lens Montpellier : Lecomte – Mincarelli, Esteve, Jullien, Omeragic, Sacko – Khazri, Chotard, Savanier, Al Tamari – Adams. Lens : Samba – Machado, Medina, Danso, Gradit, Aguilar – Samed, El Aynaoui – Guilavogui, Costa, Wahi Nos pronostics pour Montpellier vs Lens Pronostic 1 : Match nul en perspective Les observateurs prédisent un match nul entre Montpellier et Lens, avec un avantage pour les Montpelliérains, spécialistes du partage des points à la Mosson. La position en bas de tableau de Montpellier met en évidence leur besoin impérieux de points pour éviter la relégation. Lens, de son côté, connaît des difficultés à s'imposer à l'extérieur, n'ayant remporté que deux rencontres sur dix. Le match s'annonce serré. Voir aussi :  - Montpellier-Clermont : La mise au point musclée de Laurent Nicollin Pronostic 2 : Moins de 2,5 Buts à prévoir Les statistiques défensives des deux équipes laissent présager un match avec moins de 2,5 buts. Lens, solide en défense, encaisse légèrement plus d'un but par match cette saison. Les Lensois ont également du mal à trouver le chemin des filets à l'extérieur, avec seulement sept buts marqués en autant de matchs. Malgré l'absence de Kouyaté en défense pour Montpellier, la stabilité défensive locale pourrait compliquer la tâche des attaquants, confirmant ainsi la tendance d'une rencontre peu prolifique en termes de buts. Pronostic 3 : Przemyslaw Frankowski, buteur En ce qui concerne les buteurs potentiels, les projecteurs se tournent vers Przemyslaw Frankowski. Le joueur, en grande forme, pourrait jouer un rôle décisif après une entrée remarquée contre Lyon. Alors que marquer des buts en Ligue 1 s'avère souvent complexe cette saison, Frankowski pourrait bien être le détonateur offensif recherché par Lens et les parieurs. ________ Retrouvez toute l'actu foot sur notre page Facebook et sur notre page Twitter ! Read the full article
0 notes
thierrylidolff · 7 months
Text
VIVRE EN PHILOSOPHIE AVEC METAHODOS : DE L'IMPORTANCE D'AVOIR UNE VIE DE L'ESPRIT
ÉMISSION En quoi consiste la “vie de l’esprit” ? Vendredi 27 octobre 2023 FRANCE CULTURE Aujourd’hui, que devient la “vie de l’esprit” ? Dans un monde saturé d’écrans, gorgé d’informations et rythmé par les clics, comment parvient-elle à se déployer ? Avec François Jullien Philosophe, helléniste et sinologue, professeur à l’université Paris-Diderot et titulaire de la Chaire sur l’altérité au…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
entomoblog · 9 months
Text
Punaises de lit : retrouvez les réponses à vos questions
Alors que la Mairie de Paris parle d’une « recrudescence importante », le gouvernement prépare un plan spécifique avec les compagnies de transport. Jean-Michel Bérenger, entomologiste à l’IHU de Marseille, a répondu à vos questions.
  Live animé par Dorian Jullien et Laura Thouny, le 29.09.2023
Ce tchat et ce live sont terminés
  Image de couverture : Une punaise de lit dans un conteneur exposé lors du deuxième sommet national sur les punaises de lit à Washington, DC, le 2 février 2011. JEWEL SAMAD / AFP
0 notes
frdaejeon · 2 years
Text
“장 줄리앙 : 그러면, 거기” / Jean Jullien au DDP
Tumblr media
세계적으로 사랑받는 아티스트 장 줄리앙의 첫 번째 회고전, <장 줄리앙 : 그러면 거기> 전시가 2022년 10월 1일 ���대문디자인플라자에서 개최된다.
Le DDP (Dongdaemun Design Plaza) organise du 1er octobre 2022 eu 8 janvier 2023 la première grande exposition rétrospective de l’artiste français Jean Jullien.
Tumblr media
장 줄리앙만의 독창적이면서도 위트 넘치는 작품 스타일은 세계적인 브랜드들과의 콜라보레이션을 통해 더욱 선풍적인 인기를 얻고 있으며, 유럽, 미국, 아시아 각국의 미술관, 갤러리들을 통해 작가는 꾸준히 새로운 작품을 선보이고 있다. 장 줄리앙의 초기 작품부터 그가 새롭게 탐구해온 최신 작품들까지 총망라되는 이번 전시는 그의 작품 세계가 어떻게 발전해 왔는지 그 과정을 한눈에 조망할 수 있는 좋은 기회가 될 것이다.
이번 전시를 통해서 그가 어린 시절부터 작업하며 개인적으로 소장해온, 백 권에 달하는 스케치북이 대중에 처음 공개된다. 가로 길이 6미터에 이르는 대형 회화를 비롯해 조각과 오브제, 영상 등 매체를 넘나드는 다양한 작품들이 한 자리에서 소개된다. 특히 전시 설치 기간 동안 작가가 전시장 곳곳을 자신의 드로잉으로 직접 채워 나갈 예정이어서, 관람객들은 작가가 전시장 현장에서 직접 드로잉한 작품들을 발견하는 새로운 즐거움도 느끼게 될 것이다.
모든 세대가 함께 공감하며 즐길 수 있는 기회가 될 <장 줄리앙 : 그러면, 거기>전은 2022년 10월 1일부터 2023년 1월 8일까지 진행된다.
Tumblr media
Le style original et empli d’humour des illustrations de Jean Jullien a séduit dans le monde entier. L’exposition « Jean Jullien: Then, There » couvre l’ensemble de sa carrière, offrant au public coréen une belle occasion d’explorer l’univers graphique et artistique de l’illustrateur. Une centaine de carnets de croquis sont présentés, ainsi que de grands tableaux, des sculptures, objets et vidéos.
Jean Jullien est un illustrateur et dessinateur français, né à Cholet en 1983. En 2012, Le Voyage à Nantes lui confie l’aménagement du bar Le Nid. En 2015, il crée l’illustration du logo de solidarité « Peace for Paris ». Il collabore également de façon régulière avec la presse, et évolue dans l’univers de la mode. Son travail a été exposé dans plusieurs galeries en Europe, en Amérique du Nord et en Asie.
Tumblr media
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// - 부가 정보 / Plus d’informations
- DDP ( 동대문 디자인 플라자) https://ddp.or.kr/index.html?menuno=230&siteno=2&bbsno=437&boardno=15&cateSched=15&bbstopno=437&act=view
Tumblr media
0 notes
montagnarde1793 · 4 years
Text
C’est très décevant d’entendre Annie Duprat raconter que Robespierre (tout seul, bien entendu...) a envoyé Marc Antoine Jullien fils dans les départements essentiellement pour faire guillotiner les gens. Je la croyais meilleure historienne. C’est particulièrement irresponsable de véhiculer ce genre de récit pour le grand public (il s’agit d’un entretien sur France Culture) quand on devrait toujours en profiter pour encourager à la remise en cause des clichés et non contribuer à les renforcer.
Déjà, Jullien était l’agent du CSP, non du seul Robespierre — il a travaillé avec Prieur de la Marne et Jeanbon Saint-André (entre autres représentants en mission) et il entretenait une correspondance avec le CSP pris collectivement en plus de sa correspondance particulière avec Robespierre et Barère. Ensuite, il est vrai qu’il a poursuivi un groupe de Brissotins fugitifs, dont Pétion, et je ne m’attends pas à ce qu’on le taise, mais réduire son activité à ce seul point est une déformation inexcusable, surtout quand le public a déjà l’habitude d’entendre que la Révolution n’a été que violence.
(D’ailleurs, l’explication que donne Annie Duprat, qui veut que Rosalie Jullien ait changé d’avis sur Pétion uniquement par peur ou par esprit de parti me semble assez faible, mais cela me posait déjà problème dans son livre.)
9 notes · View notes
pintoras · 4 years
Photo
Tumblr media
Aimée Brune (French, 1803 - 1866): Portrait of Marc-Antoine Jullien de Paris (1775-1848) (1832) (via Paris Musées)
17 notes · View notes
galleryofunknowns · 4 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Unknown Artist, 'Presumed Portrait of Baron Claude Jullien de Villeneuve, and a matching portrait of his Wife', oil on canvas, no date (early 1800s), French, sold by Olivier d'Ythurbide Antiques; Paris, France.
The male sitter is likely Claude Jullien de Villeneuve (b.1789 - d.1858), who was made Baron through Letters Patent issued by Louis XVIII on November 3rd, 1819.
He married his first wife, Anthelmette Beatrix de Cuzieu (b.1790 - d.1811) in 1811, the same year she passed; though she did have a child with Claude, a daughter named Anthelmette Jullien de Villeneuve (b.1811 - d.1897). Claude was made Baron in 1819, thus ruling out her as the sitter above.
His second wife, Jeanne Christine Gaudet (b.1785 - d.1849) however did live to see her husband become Baron, and thus it is highly likely it is her in the above portrait. They would also have children, Marie Athelmette Olympe Jullien de Villeneuve (b.1815 - d.1888), and Clemence Clotilde Jullien de Villeneuve (b.1818 - d.1893).
Source: de Courcelles, Jean Baptiste Pierre (1824). 'Historie geneaologique et heraldique des pairs de France [...] Vol. III'; L'Auter/Arthus Bertrand/Treuttel et Wurtz, Paris, France.
9 notes · View notes
victoriaaosprantos · 4 years
Text
Museus Pedagógios Nacionais e Museus Escolares durante o século XIX
O Brasil busca na França sua maior inspiração para construir seus museus pedagógicos, pois é na França que ocorre as maiores Exposições Universais, tinham função didática pedagógica explícita, tanto as exposições nacionais quanto as internacionais foram um importante estímulo e impulso à criação de museus de educação. Na maioria das vezes essas exposições eram industriais, destinadas a mostrar o progresso técnico, e não destinadas a mostrar o material de ensino unicamente. A partir da Exposição Universal de Paris (1850), já podiam ser encontradas mobiliário e livros didáticos no grupo de indústrias relacionadas à ciência e ao ensino. Em 1851, na Alemanha é criado o primeiro museu de educação.
Na França, o Museu Nacional do Ensino Primário é fundado por Jules Ferry em 1879, com o material pedagógico da França e 27 outros países na Exposição Universal de 1878, constituindo como ponto de partida do seu acervo. Continha uma biblioteca central de ensino primário, anexada ao museu, sua missão oficial era desenvolver “coleções diversas de material escolar, de documentos históricos e estatísticos, e de livros de classe provenientes da França e do estrangeiro”. A ideia de um museu pedagógico na França vinha sendo debatida desde 1817 por Jullien (de Paris) que publica a obra “Esquisse et vues préliminaires d’un ouvrage sur l’education comparéé”, onde se encontra a primeira referência a um museu pedagógico. Entretanto somente depois da guerra franco-prussiana se demonstra a instrução do povo para a superação da Crise. 
No período de 1851 a 1911, 72 instituições de museus de educação foram criadas. No Rio de Janeiro, em 1883, foi criado o primeiro Museu Escolar da América Latina, em decorrência da Exposição pedagógica, Buenos Aires terá biblioteca e museu pedagógico em 1888. Montevidéu em 1889. Santiago terá o Museu de Educação Nacional em 1911. A maioria dos museus de educação, criados na segunda metade do século XIX, voltava-se inicialmente para servir os educadores. Em todos eles, foi anexada uma biblioteca e um serviço de publicações, com boletins periódicos e livros destinados a alunos e professores. Seria uma instituição de formação continuada de professores.
No Dictionaire de Pédagogie et d’Instruction Primaire, encontra-se a seguinte organização como modelo para a constituição de um museu escolar: produtos alimentares, industriais diversos, materiais de construção, aquecimento e iluminação, geologia e mineralogia, botânica, zoologia, agricultura, química e física, com diversas divisões e subdivisões.
A partir de 1862, a participação do Brasil em exposições universais permite que o país tome maior contato com o processo de consolidação da educação como significado da civilização de progresso, da sociedade moderna. Em 1880, Dr. Pedro de Âlcatra Lisboa lança a ideia de criação de um museu de instrução pública. Em 1881 ocorrem dois eventos que tornam visíveis a preocupação da elite brasileira com as questões educativas: a Exposição de História do Brasil, na Biblioteca Nacional, que incluiu a instrução pública, no interior da classe de História Literária e das Artes, e a Exposição organizada pela Associação Industrial Preparatória à Exposição Continental de Buenos Aires, onde foi incluída uma seção sobre instrução pública.  
Rui Barbosa na “Reforma do Ensino Primário e várias Instituições complementares da Instrução Pública” em 1883 dedica um capítulo especial ao Museu Pedagógico Nacional. Propõe não museus, mas um só museu pedagógico, contando que o poder executivo seja obrigado a fundá-lo; e não em uma época indeterminada, mas em sequência imediata à decretação da reforma. 
Em 30 de Setembro de 1883 com o fim da Exposição Pedagógica do Rio de Janeiro, se funda uma sociedade com a finalidade de instalar e manter um museu pedagógico, no Rio de Janeiro. A nova sociedade foi constituída sob a presidência do Conde D’Edu, com o título de Sociedade Mantenedora do Museu Escolar Nacional. Os estatutos da Associação afirmam que o museu é criado para fazer conhecer, no que se refere ao Brasil e aos países estrangeiros, a história, a estatística, e estado atual do ensino primário em todos os graus. O museu escolar nacional, então, acaba constituindo cinco seções: documentos legislativos, administrativos e estatísticos relativos à instrução, planos de edifícios escolares, tipos de móveis escolares. Essas seções serão distribuídas em cinco salões: de leitura, de biblioteca, de globo terrestres, de mobília de jardim de infância.
Em 1890 sai o Decreto número 890, a respeito de como deveria ser as organizações dos museus escolares:
“cada escola primária terá sua biblioteca especial, um museu escolar provido de coleções mineralógicas, botânicas e zoológicas de instrumentos e de quanto for indispensável para o ensino concreto, um ginásio para exercícios físicos, um pátio para jogos e recreios e um jardim preparado seguindo preceitos pedagógicos”
Todo museu escolar deveria adotar um plano metódico que se aproximasse por Buisson no seu Dictionaire de Pédagogie et d’Instruction. O museu escolar destinava-se para o ensino de lição das coisas, entendidas muito mais como noções concretas das ciências físicas e história natural. Uma simples coleções dos objetos naturais e industriais destinadas a dar à criança ideias exatas e claras de tudo que a cerca.
O Musée Scolaire Deyrrolle, e os quadros parentais:
A Maison Deyrolle foi criada em 1831, e começou a produzir pranchas escolares 1861, e em 1870, o governo francês já era seu maior comprador. A empresa Deyrolle também fabricava “peças de anatomia humana e anatomia comparada e modelos de flores e frutos”. No Brasil, os quadros parentais, tiveram adesão enorme entre os museus escolares, eles tiveram que ser traduzidos e adaptados para o contexto no Brasil, e também da América Latina. Os quadros, segundo Menezes Vieira, destinavam-se “ao ensino elementar das ciências naturais, principalmente, mas também da história e do que modernamente denominamos de geografia humana”.
A data dos inícios das traduções para o português não é precisa, mas os quadros em português e espanhol compunham o catálogo em 1897. Observou-se um entrave na língua que não foi sentido só pelos brasileiros; o inspetor das escolas da província de Buenos Aires, Honorio Senet, apontava como inconvenientes: o alto preço, a pouca relação com a realidade das escolas, além da língua. Os empresários franceses consideraram o que foi dito por Senet, e em 1898, encontra-se no catálogo, para comercialização pranchas editadas para a América, com versão em espanhol e português.
Imagem 2: quadro pariental deyrolle (fonte: http://www1.udesc.br/?id=2287)
Imagem 1: sala de aula, com armarios típicos feitos para expor os objetos, e os quadros parietais atrás. (fonte: http://www1.udesc.br/?id=2287)
Tumblr media Tumblr media
1 note · View note
substrats · 4 years
Quote
(…) le propre de l'entre, c'est que, ne donnant de lieu de focalisation, à fixation, il n'attire pas l’attention. (…)  L’entre, donc n’a rien en propre, ne possède pas de statut, par conséquent pass inaperçu.  En même temps, l’entre est par où tout « passe », « se passe », peut se déployer.
F. Jullien, (2012). L’écart et l’entre, Ed. Galilée, Paris, p.50 
6 notes · View notes
bongda24hbet · 3 years
Text
Soi kèo Club Brugge vs PSG, 02h00 Ngày 16/09/2021
Bóng Đá 24h là trang tin chuyên cung cấp chuẩn xác các cầu kèo, soi kèo nhà cái trận đấu Club Brugge vs PSG – Lượt trận đầu tiên vòng bảng Champions League. Trang tin sẽ nhận định về các thông tin cầu thủ, đội hình thi đấu, các típ về bờ an toàn.
Soi kèo Club Brugge vs PSG
youtube
Club Brugge vs PSG là hai đội bóng sẽ gặp nhau trong lượt trận đấu đầu tiên của vòng bảng Champions League năm nay. Trận đấu này sẽ diễn ra vào lúc 02h00 ngày 16/9 tới đây tại sân nhà của Club Brugge – Sân vận động Jan Breydel.
Club Brugge là câu lạc bộ thi đấu ở giải đấu vô địch Quốc gia Bỉ. Ở mùa giải năm ngoái, Club Brugge đã lên ngôi vô địch tại giải đấu này và giành tấm vé trực tiếp vào đá trận tranh vé vào vòng bảng Champions League. Hiện tại, nhà Đương kim vô địch Club Brugge đang thể hiện cho người hâm mộ thấy sự không ổn định trong nhưng trận thi đấu gần đây mặc dù cho họ cũng đã có sự khởi đầu tuyệt vời ở đầu mùa giải với việc duy trì thành tihcs bất bại khi có 3 chiến thắng và 2 trận đấu hòa. Đến trận đấu gần đây nhất diễn ra vào ngày 29/8 vừa qua, Club Brugge đã bị đối thủ Gent đánh bại tới tỷ số tận  6-1 khi họ làm khách tới sân Ghelamco Arena của đội bóng này.
Đối với các fan hâm mộ của đội bóng vô địch nước Bỉ năm ngoái, trận thua này thực sự không thể nào chấp nhận được bởi phong độ của đội bóng Brugge vẫn đang khá ỏn trước khi trận đấu diễn ra, Trong trận đấu đó, ngay từ phút thứ 9 thì đội Gent đã có cho mình bàn thắng mở tỷ số. Sau đó 6 phút thì Gent lại được hưởng một quả penalty và tất nhiên chàng cầu thủ Jullien De Sart đã không bỏ qua cơ hội nâng tỷ số lên 2-0. Trước khi hiệp 1 kết thúc thì đội đương kim vô địch lại để đối phương ghi thêm 1 bàn thắng ở phút 38 và kết thúc hiệp 1 với 3-0.
Soi kèo Club Brugge vs PSG – Bóng Đá 24h
Có lẽ kết thúc hiệp 1 với 3 bàn thua quá sớm nên Club Brugge đã không còn tinh thần thi đấu cho lắm. Đến hiệp 2 thì đội bóng này chỉ gỡ được cho mình 1 bàn thắng và tiếp tục nhận thêm 3 bàn thua. Kết thúc trận đấu với kết quả thua 1-6, Club Brugge đã phải nhận trận thua đầu tiên của mùa giải và họ đã tụt xuống vị trí thứ 3 của bảng xếp hạng với 11 điểm có được. Đây là một sự chuẩn bị không được tốt cho lắm khi bước vào Champions League, đội bóng này phải nằm trong 1 bảng đấu cực kỳ mạnh với các đội bóng tên tuổi như Manchester City, PSG và RB Leipzig.
Trận đấu đầu tiên, Club Brugge sẽ được đón tiếp PSG trên sân nhà. Dù có lợi thế sân nhà nhưng việc đội bóng Club Brugge có thể giành chiến thắng trước PSG là khó xảy ra. Khi mà PSG đang thể hiện cho họ một lối chơi cực kỳ ổn định với 5 trận thi đấu trên sân khách gần nhất thì họ thắng tới 3 và hòa 1 trận.
Xét về số lần chạm trán trong quá khứ thì hai đội bóng đã gặp nhau 2 lần, PSG tất nhiên là đội bóng có được kết quả tốt hơn khi họ đã chiến thắng cả 2 trận đấu vừa qua và tính ra tỷ lệ chiến thắng của PSG trước đối thủ là 100%. PSG đã có được sự bổ sung nhân sự cực kỳ chất lượng trong thời gian chuyển nhượng mùa hè vừa qua. Các cái tên lớn như Messi, Ramos đã gia nhập câu lạc bộ theo dạng chuyển nhượng tự do và với một đội hình chất lượng cùng các cầu thủ như Neymar và Mbappe thì PSG hứa hẹn sẽ hủy diệt đội bóng nào mà họ gặp phải tới đây.
Nhận định tỷ số: Club Brugge 0 – 3 PSG
Soi kèo tài xỉu Club Brugge vs PSG
Hàng thủ của đội bóng chủ nhà Club Brugge đang thể hiện sự không chắc chắn trong 5 trận đấu gần đây nhất mà họ tham gia. Sau 5 trận, họ đã phải nhận thua tới 7 bàn thắng và hàng công thì ghi được tổng cộng là 12 bàn.
Còn về phía PSG, hàng thủ của đội bóng này cũng đang có những vấn đề nhất định khi đã có 6 bàn thua nhưng hàng công vẫn đang duy trì được sự hiệu quả khi có tới 10 bàn thắng. Kèo tài xỉu nhà cái đưa ra là 3 và kèo này hai đội có thể về kèo tài hoặc hòa kèo.
Nhận định trận đấu Club Brugge vs PSG – Bóng Đá 24h
Soi kèo tài xỉu: Chọn tài
Soi kèo hiệp 1 Club Brugge vs PSG
PSG và Club Brugge đã gặp nhau tới 2 trước đó và PSG là người giành chiến thắng tuyệt đối. Dù vậy thì khi thi đấu trên sân khách, đội bóng đến từ Paris cũng sẽ có những sự cẩn trọng nhất định. Hiệp 1 có thể sẽ có bàn thắng cho đội khách.
Soi kèo hiệp 1: Club Brugge 0 – 2 PSG
Soi kèo phạt góc Club Brugge vs PSG
PSG mang lối chơi thiên về biên và tạt cánh đánh đầu. Ngoài ra họ còn có cho mình những pha bóng đột biến từ giữa sân nhờ sự khéo léo của Neymar và sức mạnh của Mbappe. Do đó họ dễ dàng về tài trong kèo phạt góc này. Chọn tài kèo phạt góc để ăn tiền ngay nhé.
Soi kèo phạt góc: Chọn tài
Đội hình ra sân Club Brugge vs PSG
Club Brugge: Mignolet (GK); Ricca, Nsoki, Mechele, Clinton Mata; Balanta, Rits, Vormer; Ketelaere, Dost, Lang.
PSG: Navas,Hakimi, Kehrer, Kimpembe, Diallo, Wijnaldum, Pereira, Messi, Herrera, Mbappe, Icard.
Thống kê phong độ Club Brugge vs PSG – Bóng Đá 24h
Nguồn: https://bongda24h.bet/soi-keo-club-brugge-vs-psg-02h00-ngay-16-09-2021/
0 notes
Text
Jean Jullien
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Jean Jullien est un graphiste français vivant et travaillant à Paris. Il est originaire de Nantes et a complété un diplôme de graphisme à Quimper avant de s'installer à Londres. Il est depuis diplômé de Central Saint Martins et du Royal College of Art.
Sa pratique va de la peinture et de l'illustration à la photographie, en passant par la vidéo, les costumes, les installations, les livres, les affiches et les vêtements. Jullien a montré son travail dans le monde entier dans des musées et des galeries à Paris, Londres, Bruxelles, Los Angeles, New York, San Francisco, Berlin, Tokyo, Séoul, Singapour, etc.
J’adore le travail de Jullien, car c’est très caricatural, et amusant. Je pourrais passer toute une journée à regarder toutes ses illustrations en essayant de comprendre comment il a réussi à faire des travaux si simples et fantastiques.
2 notes · View notes
bites-kms · 6 years
Text
La Joie de Vivre: Paris 32mm
Just came from Le Caveau de la Huchette - yes, the jazz club from La-La-Land. I didn’t know this, until I was at the door. I was just looking for a fun place to have a drink or two on a Thursday night and what a joy I found. I literally found the joy of life, or the Parisian way - la joie de vivre.
Tumblr media
These people, they were so immerse into the beat, it was très magnifique. Specially there was this one women, with style and grace, short hair, long earrings, long skirt -long according to her age but edgy enough let her wave and move around-, without a bra, laughing and shaking her arms towards the back while killing the dance floor at the beat and rhythm of bebop with his partner, a black man with a white haired afro, with the same big smile and crazy moves as her. It was amazing. I only felt tele transported like this before and it was at Nicky’s, the best Speakeasy bar in Buenos Aires. But this was the real deal: I am in Paris, living the late roaring 20s, in between wars after the American soldiers fought in Paris, in a lost cave right next Ile de cité, few blocks away from Notre Dame. 
Tumblr media
photocredits: Black Label Media  Although I must confess I was expecting to meet my Ryan Gosling - and yes, I did remember our dance mov(i)es - I met Mr. PH, or Pierre-Henri, the lovely Swedish/French, who lived in Utah from Uppsala. It’s amazing to be able to connect with all these people through music, regardless of age and origin, and this was even more special due to my Swedish experience. We danced and laughed a lot. I proudly made a fool of myself and decided I’m gonna learn this dance once Im back in NYC. Then I met Maurice, a younger, intriguing French guy with whom we danced more upbeat my-hips-dont-lie songs. That was some intense moves going on there! I had such a wonderful time I couldn’t wait to come home to write about it, I hope to make justice to the amazing experience I just had. Walking down the Seine, as Owen Willson in Midnight in Paris, I came back home - to this evil, evil Airbnb, not without stoping by the Louvre and enjoying all its secrets, changing my movie switch to the Da Vinci Code.
It’s still mesmerizes me how much these narratives shape our collective perspectives on the world. I was thinking about this exact same issue while walking down my office’s street the other day, back in NY, and saw a couple of police patrols going around like crazy, with a black SUV that looked as if it was from the FBI and a small but intense manifestation. I was surprised on how quiet the protesters were after the police cars passed by and didn’t make much sense to me. That was when I finally realized I was living this meta-reality and was tricked by my very own mind: this was all a set up for Gotham and I thought it was the real deal. I couldn’t stop laughing and my mind exploded for a couple of very long minutes trying to understand and process all these realities happening at the same time in my head!  So yes, this is my tribute to them, to the movies, to those little pieces of realities that we share in 32 mm (or blue ray, but that way is not that picturesque any more) And it feels weird that I start this tribute in Paris and not in New York, but I guess the NYC experience still feels a little bit surreal to me. At least here I know I’m not staying for good, I’m just here for 10 days, so I guess that makes me way more objective, an eager observer and an obsessed analytic of every minute.
I deserved some celebration after the success on the US embassy, so I decided to start with the simplest thing: let’s go for dinner! I went for my poulette avec pomme de terre but since it only came with fries, I switched it for the plat du soir and felt a little bit of the Jack Nicholson’s magic on Something Gotta Give at the Grand Colbert restaurant.  
Tumblr media
I ended up in the most surreal circumstances on a Friday’s night. Lost, during a thin-rainy eve in Paris, searching for hidden wifi hotspots in order to reach my destination: a typical French bistro by Le Marais. What I didnt realized, was that I was gonna run into this typical French guy called William. William, is actually a PHD professor and researcher from Atlanta- although he has been living in France since forever, and as per a Woody Allen movie, he was wearing a brown suit jacket which was double his proper size. He was also wearing bigger trousers -not pants- and we debated about morality, existence and transcendence of matter and language over the Frankfurt School, Marcuse, Horkheimer, Adorno for more than 4 hours, having wine, charcuterie and terrine. It was a very nice movie cliche to experience without even planning it!
Tumblr media
Who knew Paris was so famous in movies? I mean, of course in the collective imagery it is, but I didn’t actually realize the size nor the amount of “featured time” Paris have in this movie so called life. After my wonderful La-La-Land experience, my expectations were high and difficult to match, but oh you, dear Amélie, that was a hell of a Saturday we shared together! 
I went to Montmartre and started my film on the Abesees station, right next to the carrousel, close to her apartment. After a beautiful morning stroll with the sun on my face and the joy on each and every single pore of my being, I found the Cafe des 2 Moulins, where she enjoys the small but amazing things of life. Little did I know that not only the creme brûlée was gonna be amazing, but the atmosphere and the memories would be as such! The waiter became my fan: he noticed I was writing in my journal and started hitting on me with the sweetest and cheesiest lines ever, talking about the movie, practicing and mixing English and French, gifting me a pain au chocolat, drawing a heart gesture on the air before giving it to me. He even dared to asked for my number in the most courageous yet sweet way imaginable! It really made my day. Thanks Jullien, that was fun! Of course I also checked out the Studio 28 Cinema, where Amelie enjoys her movies. BITES & KMS SAYS: That’s a meta-hyper reality indeed: Amelie, a fictional character which I watch, goes and watches movies to the cinema in a narrative fiction, located on the same place I am standing right now in real life, thinking and wondering about what that character would be feeling at that moment, with the difference that I am feeling it right now. Wow #mindblown
Tumblr media Tumblr media
Of course, I couldn’t stop singing My Song, performed by Christian (Ewan McGregor), feeling a little bit like Satine from Moulin Rouge, while going up and down hills. I hate Boulevard de Clichy, I absolutely hate it: it’s dirty, touristy, with no style nor personality, full of weird people in the bad sense weird can be understood. But well, even though the Bal du Moulin Rouge is located there, this is not whatsoever the best part of the Quarter. So, I kept my musical dream alive and went around the other small and hidden streets. I actually found a spot, which was absolutely perfect. I needed to stop and write about it. My piece of paper said something like this: “Little pieces of Paris, small and unique as the cobblestones of their streets, where only the little birds sing and the sun warms the soul, in between the distant buzz and talks from the tourists.” I imagine a little chambre on one of those top balconies, with lovers singing to each other, having sex and drinking wine in bed at 11 am on a Sunday, waiting to be drunk again to keep sleeping. I stopped by this wonderful Bistro called Le Sancerre. I had my first glass of champagne and had a delicious lunch, falling in love with all these movies, one scene at a time.
Tumblr media Tumblr media
The following day I had a very specific location in mind: the Coulee Verte Rene Dumont: secret lover gardens. Only true Parisians go there and take their dates in hopes of some French kiss action. It is quite far off the tourist circuit, and that made me realized how the US is a rough copy of the best of France, with a very local spin. The Highline, that architecture phenomenon everyone is proud of, already existed here in Paris more than a century ago, and still lingers today. So, sorry Paula Scher, there’s nothing new under the sun. And talking about the sun, this was the setting for Before Sunset. I went there to seek inspiration and to reflect upon that proper dialogue that happens in the movie. Was sex with Ethan Hawke that forgettable or was it actually remarkable? Was he really happy with his wife? Why aren’t they together? Are they meant to be? 
Tumblr media
I guess there is just time to listen to some Nina Simone - which, for the time being, we can switch for French Edit Piaf or Italian Mina- and to whomever is asking when I’m flying back, I’m just gonna do as Ethan Hawke: 
Celine- Hey Babe, you’re gonna miss that plane. Jesse- I know.
1 note · View note
paleogenetica · 4 years
Text
Capítulo 54 : Santander en París - Va a estallar Revolución
.
Como es mi Costumbre mocho, motilo, corto y suprimo muchas Descripciones de Cosas “Turísticas” que no nos importan, pero dejo lo Militar, Político y lo Social, de la Crema de la Crema, la Alta Sociedad y Relaciones comerciales. También dejo la Opera y el Espectáculo que obsesionan profundamente a Santander y que si nos interesan. Nuestro Héroe es el mas grande y exitoso “Socialite” de todos los Tiempos, pero también es una Enciclopedia con dos Patas metida en los Mercados de Legumbres y en los Observatorios Astronómicos que no nos interesa.
Va a estallar la Segunda Revolución Francesa en Julio de 1830, pero Santander con muy buen Tino y posiblemente muy bien informado se va para Inglaterra el el 7 de Junio. La Revolución derroca a Carlos X, Borbón, hermano de Luis 16, asesinado por los Revolucionarios en Enero de 1793. Al entrar a Francia le hicieron firmar muchos Papeles a Santander prometiendo no intervenir en nada de la Política Francesa.
 Vemos aquí que el Marqués de Lafayette, muy Amigo de Santander lo quiere reconciliar con Bolívar, pero Francisco dice que la Patria se perjudica si el falta al Honor y acepta condiciones ridículas de Bolívar. Pues ha sido injustamente condenado a muerte, vejado y vituperado. Mejor dicho el Gran Viejo de 83 Años, 45 Años mayor que Santander de 38 está perdiendo el Tiempo con su Protegido en el cual se ve a sí mismo como en un Espejo.
Desde el Año anterior llegan Noticias pésimas de Colombia y Venezuela. Rebeliones por todas partes contra Bolívar, Disolución de la Gran Colombia, y la mayoría de los Políticos insatisfechos con Bolívar. Que Bolívar va para Cartagena en mala Salud y hay “Fake News” de que murió Bolívar, prontamente desmentidas en el próximo Buque que llega a Europa.
1830. Mayo 1°.
  Sábado: Estuve con Santamaría hablando sobre el proyecto del general Lafayette; está de acuerdo conmigo en ideas. Me despedí del señor Andrieux, del señor Rivadavia y del señor Agüero. Fui a comer con M. Jullien; allí estuvo Vidaurre, el célebre pianista polonés Sowieski y otro del mismo país llamado Chodzko me ha ofrecido cartas de introducción para Dresde y San Petersburgo.
1830. Mayo 2.
  Domingo: Visité al obispo Grégoire. Comí en casa de Rougemont. Fui a la soirée del conde de Tracy y me despedí de él y de su hijo, el diputado M. Víctor de Tracy. Recibí carta de un negociante de El Havre, M. Perquer et Fils, avisándome que tiene en su poder dos cartas para mí, recibidas de Cartagena.
Tumblr media
Jean Béraud (Francés, 1849-1936), Ronda de los Campos-Eliseos, pintado cerca 1880. 
Santander va los Domingos a pasearse por los Campos Elíseos de París donde muestra sus mejores Galas la Alta Sociedad y la Crema de la Crema. Me pareció simpático este Cuadro y lo recorté pues es inmenso.
1830. Mayo 3.
  Lunes: Contesté al negociante de El Havre, enviándole la noticia de mi habitación en París. Contesté una carta de M. Lavignac a Bordeaux, en que me saludaba por haberme conocido en Bogotá; este francés fue desterrado en 1828 por el general Bolívar como amigo de la constitución. El señor Balbi ha estado conmigo rectificando las estadísticas de Colombia que va a publicar y para lo cual le di yo varias noticias. Paseamos por las Tullerías (jardín), Santamaría y el general Morán. Por la noche fui al teatro de Varietés, que es uno de los más conocidos porque se representan dramas, graciosos, vaudevilles. El teatro es pequeño y muy hermoso; me pareció más lucido que el de Vaudeville y el de Nouveautés.
1830. Mayo 4.
 El polaco Chodzko ha estado a visitarme y me ha traído dos volúmenes de la obra que ha publicado en 1829 titulada La historia de las legiones polacas en Italia bajo las órdenes del general Dombrowski, con una noticia sobre los sucesos políticos de Polonia de 1789 en adelante. Por la noche estuve con Pacho donde el general Lafayette. Recibí una carta de Arrubla del 8 de noviembre. Dos de mi señora Nicolasa, de Guaduas, de octubre, y una de Burckle de New York, con otra del coronel Torrens, encargado de negocios de Méjico en Bogotá.
1830. Mayo 5.
  Miércoles: He estado enfermo y me apliqué sanguijuelas. Recibí carta de Cartagena del 10 y 11 de marzo de M. Núñez y de Escobar, y de mi hermana, del 28 de enero. Estas son las que vinieron de El Havre. Me visitó el marqués D'Argenson. Estuve en la Academia Real a la reposición de la ópera Edipo en Colonna y del famosísimo baile Manon Lescaut, que ha merecido grandes y repetidos aplausos.
Tumblr media
Una Fiesta muy elegante del Pintor Español Francisco Miralles :  Valencia 1848-Barcelona 1901 - Es muy posterior al Viaje de Santander - El amable Lector sabrá perdonarme por mi Amor al Arte maravilloso perfecto.
Fue muy pobre y de muy mala Salud, lo protegían mucho su Madre y su Hermana y se sacrificaban por él. Sufrieron mucho y se fueron a París.
Trabajó para Mercaderes de Arte famosos Goupil & Cie, pintando a la Alta Sociedad y vendiendo a Gente muy rica, se mejoró un poco. Amó mucho a su Madre y Hermana. Mucho Talento, Sufrimiento y Amor familiar.  Vivió solo 53 Años.
.
1830. Mayo 6.
  Jueves: El obispo Grégoire y el señor Borrego me han visitado. Estuve donde el general Lafayette invitado por él a tratar de la reconciliación con Bolívar. Yo le expliqué el origen y progresos de nuestra enemistad, las persecuciones que he sufrido, los ultrajes y mi injusta condenación; le dije que Bolívar era vengativo y orgulloso y que yo debía en mi desgracia actual no abatirme ni humillarme; que bajo estos principios dispusiera de mí como le pareciera conveniente y oportuno. Nada se resolvió porque me dijo que lo hablaría con Palacio.
  Por la noche estuve en el teatro italiano a la representación de la ópera alemana Freischütz, de Weber, en la cual ejecutaron los primeros papeles Mlle. Schröeder-Devrient, cantarina del teatro de Viena, y M. Heitzinger, que fueron grandemente aplaudidos; a la cantarina le echaron ramilletes de flores desde los palcos. Recibí carta de Bogotá de Teresa Suárez, del 7 de febrero, diciéndome que sabía ya mi llegada a Hamburgo.
Tumblr media
La Moda en Paris de 1830
1830. Mayo 7.
  Viernes: Recibí por el señor Murphy un oficio del señor Gorostiza, del 4 de mayo, incluyéndome la respuesta del secretario de Estado de Méjico, fecha 26 de febrero, en que en términos muy lisonjeros me contesta el gobierno sobre mi ofrecimiento de servir a aquella República en caso de que la invasión de Barradas, en Tampico, tuviera suceso, y no en otra circunstancia.
  He escrito a Arrubla y a mi casa con fecha de ayer; a Arrubla le encargo mande 4.000 pesos a Marcelino Núñez, a Cartagena a mi disposición, y a Núñez le suplico que me los remita a El Havre a la casa de Perquer e Hijos, de modo que llegue íntegra la cantidad. Con fecha de hoy escribo a Perquer sobre el negocio, instruyéndole que dicha cantidad la ponga a disposición de la casa de Rougemont de Löwemberg, en París.
  Recibí otra carta de Cartagena, de 28 de febrero, de Alcázar (Pablo) incluyéndome una de Arrubla del 14 de febrero y un paquete de impresos.
  Palacio y Santamaría han estado a hablarme sobre la proyectada reconciliación con Bolívar; yo les he dicho decididamente que la reconciliación estaba hecha por mi parte bajo las siguientes condiciones: 1a ) que el régimen político de Colombia fuese republicano y un poco federal; 2a ) que el general Bolívar de buena fe se adhiera a él y gobierne sin acepción de partidos y conforme a las leyes; 3a ) que se me satisfaga de los ultrajes y persecuciones que he sufrido.
De otro modo no puedo prestarme a nada, porque todo lo contrario sería humillación y bajeza, indignas de mí y perjudiciales al bienestar de mi patria. A las 6 fui a comer a casa de Mme. O'Reilly; en la mesa estaban entre otras personas el conde Laborde, diputado, miembro del instituto, y el señor Guizot, catedrático de historia en la Sorbona. Contesté al señor Burckle a New York, por medio de la casa de Wells & Greem de El Havre.
Tumblr media
Santander sale el 4 de Junio de 1830 de París, pasa dos Noches en Amiens, pues se siente enfermo y sale para Calais el 7 de Junio,  se embarca para llegar a Inglaterra en un Velero, pues el Buque de Vapor lo dejó.
1830. Mayo 8.
  Sábado: Hoy no he salido porque me he aplicado otra vez sanguijuelas. El señor Borrego, de Buenos Aires, ha estado en casa. Por la noche fui con M. David a la soirée de M. Cuvier.
Tumblr media
La Moda en Paris de 1830
1830. Mayo 9.
  Domingo: Ni de día ni de noche salí por enfermo. Estuvieron a visitarme Varaigne (que llevó la carta de Caracas de 26 de noviembre) y el joven negociante de Rochelle J. Lohmeyer. Por la noche me acompañó D. Acosta.
1830. Mayo 10.
  Lunes: Estuvo Palacio a decirme que habiendo hablado con el general Lafayette habían convenido en que fuésemos donde él los tres (Palacio, Santamaría y yo). Balbi estuvo a acabar de concluir la estadística de Colombia. Rivadavia, Agüero y Borrego también estuvieron a verme. El polaco Chodzko, autor de varias obras sobre la Polonia, me ha regalado dos cuadros, uno de la estadística de aquel país y otro del mapa del teatro de las operaciones de las legiones polacas en Italia, bajo el general Dombrowski, en tiempo del general Bonaparte.
Al mismo tiempo me ha enviado dos cartas de introducción para San Petersburgo, para Mme. María Szymanowska, polaca, primera pianista del emperador y de la emperatriz, y otra para Dresde para el general Kniaziewicz. Estuve por la noche en el teatro de Madame, donde se representaron tres vaudevilles, uno de ellos titulado Philippe, de M. Scribe, que está en boga actualmente. El teatro es pequeño como el de Varietés, tiene más cabida por la disposición de los palcos, pero es menos bonito.
  La casa de Perquer et Fils de El Havre a quien escribí el 7 del corriente sobre el negocio que consta en este diario, me ha contestado de conformidad con mi propuesta y encargo. Estuve donde el señor Murphy, agente de Méjico, a visitarlo y llevarle el recibo para el señor Gorostiza, del pliego del secretario Alaman. También estuve donde Borrego. El barón Champy ha estado en casa. La Quotidienne del 1° del corriente, publica la carta del general Briceño Méndez al general Bermúdez, proponiéndole la monarquía para Colombia.
Tumblr media
Cuadro de la Epoca de Santander en Paris
1830. Mayo 11.
  Dos señores me dieron noticia de que Riva Agüero había sido nombrado vicepresidente del Perú. Del convite nos fuimos a la última soirée del general Lafayette, donde nos esperaba Palacio. Quedamos él, Santamaría y yo de acuerdo con el dicho general de ir a su casa el jueves inmediato al medio día.
1830. Mayo 12.
Visité al señor Vaur. Fui a comer en casa del señor Suberville, donde también comieron Morán, Santamaría, el señor Ortiz, cónsul de Méjico en Burdeos y otro mejicano.
1830. Mayo 13.
  Jueves: Estuvimos donde el general Lafayette, Palacio, Santamaría y yo, y después de una larga conferencia quedó convenido que el dicho general escribiría a Bolívar una carta invitándolo a la reconciliación conmigo, pero sin ofender en ella, en lo más mínimo, mi honor y delicadeza, que ahora más que nunca deben salvarse. Fui al teatro italiano a la ópera alemana Fidelio, música de Beethoven; estuvo ejecutada admirablemente; el público se manifestó muy satisfecho y tanto que hizo repetir una escena. Mme. Schröeder-Devrient y M. Heitzinger desempeñaron maravillosamente los dos principales papeles.
1830. Mayo 14.
  Viernes: Estuve donde los señores Chodzko, Jullien y Roche. Recibí cartas de Bogotá, de fecha 21 y 22 de febrero de los dos Arrublas, de Aranzazu, Vélez, doña Manuela, mi tía, P. Montoya y el doctor Garay, las cuales me las ha enviado el señor Bresson con el cuñado de Martigny, cónsul de Francia en Bogotá.
  Estuve en el teatro del Odeón, donde se representaron Los dos ingleses y Cristina de Suecia; esta última pieza es del género romántico y fue muy aplaudida. La ejecución me pareció natural y perfecta. El teatro es tan pequeño como los de Varietés y Madame pero es más bonito que éste y menos que el primero.
1830. Mayo 15.
  Sábado: Visité al señor Lohmeyer, a Mme. Salazar y al barón Champy, que estaba enfermo. Fui a la ópera cómica, a la representación de la ópera L'auberge d'Auray, música de Herold Carafa, en la cual hace papel una inglesa, Miss Smithson, de una manera admirable. También se representaron L'exil de Rochester, música de Russo y el Rendez-vous bourgeois, música de Nicolo.
Tumblr media
La Carta - Pintor  Auguste Toulmouche 1829 – 1890 - Yo recorté la Imagen, demasiado grande.
1830. Mayo 16.
  Domingo: Visitamos D. Acosta y yo al señor Grégoire y a los futuros suegros y novia de Rafael Ayala; se llama el suegro el coronel Durand Ste. Rose. Grégoire me dio carta de introducción para Londres, San Petersburgo y Copenhague. Por la noche fui al teatro Madame por conocer a los reyes de Nápoles, Francisco I y su esposa, que asistieron al teatro. El rey es viejo, la reina una vieja gruesa y colorada; él es hermano del príncipe de Salerno, un hombre grande, cabezón, color blanco. El duque de Orleans y sus hijos los acompañan.
Tumblr media
El Consuelo  - Pintor  Auguste Toulmouche 1829 – 1890 - Yo recorté la Imagen, demasiado grande.
1830. Mayo 17.
  Lunes: Estuve donde el doctor Rodríguez y leí varios papeles públicos de Caracas furiosos contra Bolívar. No salí por la noche.
1830. Mayo 18.
  Martes: Llevé a Gavoty la carta franca de M. A. Arrubla que ofreció cumplir. El coronel Durand Ste. Rose me ha convidado a comer para el jueves inmediato. Recibí carta de Enet de Hamburgo, de 12 de mayo, muy amistosa. Estuve en la ópera cómica a la representación de Lanilowa, música de Adam, y a la de Fra Diávolo.
1830. Mayo 19.
  Miércoles: El señor Mathieu, negociante que ha estado en Cartagena, me ha convidado a comer el lunes próximo en su quinta en Auteuil, Rue Boileau N° 8. No salí anoche.
Tumblr media
“La Parisina” de Auguste Renoir 1874 - Esta es de después de ir Santander a París - Pero si que está bien linda y bien coqueta.
-
1830. Mayo 20.
  Jueves: Recibí una carta muy fina del señor Merck, de Hamburgo, y por su conducto una de mi amigo el doctor Soto, fecha de Caracas hasta el 15 de diciembre. Yo he escrito a don Martín Tobar con fecha del 25 del corriente, entre otras cosas, quejándome de los periódicos de Caracas.
  Estuve en la sala Faibaut N° 9 a un concierto dado por el joven Philipa, de 14 años de edad, discípulo de Paganini, que a los once años ha recibido varias decoraciones por su talento en tocar violín. Fue muy aplaudido. La sala está dispuesta como un teatro con tres órdenes de palcos y sus bancos muy decentes. Ella es destinada a conciertos y canto.
  A las 5 fui a comer donde el coronel Durand Ste. Rose, futuro suegro de Ayala. Después de la comida hubo soirée, en la cual se bailó y se cantó. La mayor parte de las señoras eran inglesas. La mujer del coronel se dice tía o pariente del ministro Guernon de Ranville.
Tumblr media
La Reina Victoria de Inglaterra visita al Rey de Francia en 1843. De la Película de la Reina Victoria.
1830. Mayo 21.
  Viernes: Hoy conocí donde Santamaría, al señor Martín Villamil. Es un hombre rico, de talento y gran sectario del sistema de Gall. Me dijo que yo tenía la fisonomía de Napoleón, que mis órganos del cerebro indicaban que tenía mucha circunspección, memoria de localidades, carácter, pero no memoria de voces. Estuve muy divertido un gran rato oyéndolo discurrir sobre el tal sistema. También me dijo que tenía el órgano de talento general, como el duque de Wellington. Por la noche no salí.
1830. Mayo 22.
  Sábado: He escrito al señor Enet a Hamburgo y le he encargado diga al señor Merck que puede enviarme la carta de introducción para el cónsul anseático en Londres (que él mismo me ha ofrecido) por conducto del señor Rougemont. Los señores Villamil y Suberville me han visitado. Por la noche estuve donde Delgado. También escribí al doctor Röding a Hamburgo.
1830. Mayo 23.
  Domingo: Por la noche estuve en la ópera cómica a la representación de Les deux jaloux, música de S. Gail , Jean de París, música de Boïeldieu y La Jeune femme colère del mismo.
1830. Mayo 24.
  Lunes: A las tres fui con el señor Mathieu al pueblo de Auteuil, una legua de París, donde comí y regresé a las ocho. Este pueblo es muy bonito, a un lado tiene el grande bosque de Bolonia, St. Cloud, Meudon, y del otro, jardines particulares muy hermosos. En este pueblo han vivido Franklin, Boileau, Helvecio, La Fontaine, Racine, etc. Por la noche no salí.
1830. Mayo 25.
  Martes: Comí en el Café de París, en el boulevard, con el señor Champy. Por la noche estuve donde el general Morán.
1830. Mayo 26.
  Miércoles: Por la noche estuve en el teatro de la Puerta San Martín, donde está representando el famoso cómico Potier que dejará pronto el teatro. El edificio y decoraciones de palcos es grande y bastante bonito. Este es uno de los teatros pequeños.
Tumblr media
Rosas y Espinas - Pintor Alemán Ludwig Knaus 1829-1910 - Seguramente no son Parisinas y son posteriores a la Visita de Nuestro Héroe. Pero esta Pintura me cautivó y no resistí ponerla aquí. De todas maneras Santander venía de Alemania.
1830. Mayo 27.
  Jueves: He entregado a la casa de Rougemont 5 mil francos más, con lo que quedan en ella, de mi pertenencia, 45 mil francos (cambié onzas españolas a 82 francos 10 sueldos y compré soberanos, moneda de oro inglesa, a 25 francos 10 sueldos).
  Estuve en el teatro italiano (Favart) a la ópera Oberón, que yo había visto en Hamburgo; el canto aquí ha sido mucho mejor y la última decoración que allá; la música es de Weber. Heitzinger y Mme. Schröeder-Devrient cantaron admirablemente.
1830. Mayo 28.
  Viernes: Hoy repite el Journal du Commerce la historia de la muerte del general Bolívar; ella es comunicada por un buque que ha salido de Angostura y ha hecho el viaje en 36 días. No salí por la noche. De día visité a Rivadavia. Vi los pozos artesianos cuya operación de cavarlos se hace por medio de máquina muy sencilla y de largas barras de hierro. Le leí a D. Acosta las memorias que escribí en Bocachica.
1830. Mayo 29.
  Sábado: Se desmiente la noticia de la muerte de Bolívar. Fui a la policía a buscar mi pasaporte y se me dijo que hasta el lunes se podía despachar porque había que tomar la orden del prefecto. Estuve donde el estatuario David.
Tumblr media
Una Dama vestida como en la Mitad del Siglo 19.
1830. Mayo 30.
  Domingo: He escrito a Arrubla con fecha 25 y de hoy, y le recuerdo la remesa de 4 mil pesos para la casa de Núñez, de Cartagena, de que le hablé en otra carta del 6 del corriente; también escribí a M. A. Arrubla, a Aranzazu y a Vélez, a casa y a mi señora Nicolasa.
  Estuve en la iglesia de San Roque, donde, con motivo de ser pascua del Espíritu Santo, se cantó una misa solemne en que ejecutaron 160 músicos y cantores. Luego me despedí del abate Grégoire, y de vuelta a casa vi en el patio de las Tullerías al rey y la reina de Nápoles que salían para su palacio. Escribí a David dándole las gracias por haber hecho mi busto en bronce y habérmelo regalado.
A las 3 fui con M. Jullien al pueblo de Charenton (media legua de París), a comer en casa de Mme. la baronesa de Cambry, señora de 75 años, muy amable, de talento, y amiga de la libertad americana; comieron sus hijos y nuera y dos personas más. Charenton es el pueblo donde la Liga tuvo su cuartel general y también Enrique IV. La casa de la señora de Cambry era la antigua posada Del Cordero (Auberge du mouton), donde Enrique IV vio a su querida Gabriela D'Estrées, cerca está la casa donde ella vivía; de regreso fui donde la familia de Durand Ste. Rose a despedirme. Allí estaban jugando las niñas y los tertulios juegos de prendas.
Tumblr media
François-Joseph Navez (Belgian, 1787-1869). Théodore Joseph Jonet and his two daughters, 1832
1830. Mayo 31.
  Lunes: Me despedí del coronel Lanz, de Rougemont y de Thuret. Rougemont me dio un crédito de 20 mil francos para Londres, Hamburgo, Viena, Florencia, Roma y Milán. Thuret me hizo ofrecimiento de créditos para Londres y Amsterdam y de carta de introducción, y me convidó a ir a su casa de campo, que es afamada.
  Tomé mi pasaporte en la policía, fue visado en el ministerio de relaciones exteriores y costó 10 francos. También me despedí del barón D'Aubigny. El señor Gutlin de Campron me visitó y me convidó a comer; este es un francés muy rentista que ha viajado en los Estados del norte y en Méjico, a quien conocí donde el general Morán. Igualmente me despedí del doctor Rodríguez, colombiano.
 Estuve en el palacio real, donde el duque de Orleans ha dado una gran fiesta a los reyes de Nápoles; todo el jardín, las galerías, los patios estantes, etc., estaban iluminados. Las galerías con vasos de diferentes colores; los convidados, dicen que eran cuatro mil, casi todos se pasearon en la gran azotea hasta media noche; allí se presentó el rey Carlos X al público que era inmenso, más o menos de 40 a 50 mil almas, y fue saludado con vivas. Mucho general, mucho uniforme y mucha gala y elegancia.
1830. Junio 1°.
  Martes: Está tomada plaza en la diligencia hasta Amiens para mí y Juan. Pacho y Pepe se quedan aquí, porque no puedo viajar con ellos haciendo tantos gastos. Me despedí de M. Jullien, que me dio cartas para Londres; el señor Thuret me ha mandado para Londres, Amsterdam y Berlín. El señor Appert, miembro de la sociedad real de prisiones, me ha enviado todo lo que ha publicado sobre ellas, hospicios, escuelas primarias, etc., y todo con una carta muy lisonjera. Habiéndome ofrecido ser miembro corresponsal de la sociedad de estadística de Francia, he escrito al presidente aceptando el ofrecimiento. Me despedí del señor Balbi. Por la noche estuve donde el general Morán y Santamaría.
1830. Junio 2.
  Miércoles: Estuve donde Varaigne, Champy, Suberville y Gavoty a despedirme; este señor se ha hecho cargo de dar a Pacho 40 pesos mensuales y no quiso recibirme el dinero que le dejaba. Fui a comer a la Chaumière du Mont Parnasse, donde me convidó el negociante Vaur; éramos 12 convidados: un general francés, un general de Haití, un oficial de la guardia que estuvo en España en el ejército francés en 1823 y después en Grecia, y algunos negociantes. 
La mesa estuvo muy alegre y animada, cantaron, gritaron y se divirtieron grandemente; el oficial de la guardia real que habla un poco español cantó boleros y canciones patrióticas de España contra Napoleón. Un negociante, Lefèvre, hizo de mi apellido este calembour o equívoco que es menester pronunciarlo para comprenderlo: "Si j'étais colombien je dirais: rendez nous cent ans d'air et nous vivrons longtemps". Esta noche estaba convidado a una soirée musical donde el doctor Cousin, médico que me ha recetado, pero no fui porque estaba bastante malo de un divieso.
1830. Junio 3.
  Jueves: Compré una docena de cucharitas doradas de café para regalarle a Mme. Salazar. Dejo ocho napoleones para el médico que me ha asistido y no me ha curado. Dejo a Pacho dinero para él y Pepe, para todo el mes de junio. Cambié 3.500 francos por soberanos de Inglaterra y notas del banco; los primeros a razón de 25 francos y 9 sueldos, las segundas a 25 francos y 10 sueldos. He pagado toda la cuenta del alojamiento y portero a razón de 20 francos mensuales, recibo de cartas, etc. Todo está preparado para seguir mañana. Por la noche estuve en el teatro alemán a la representación de La familia suiza, ópera de Weber.
Tumblr media
Santander sale el 4 de Junio de 1830 de París, pasa dos Noches en Amiens, pues se siente enfermo y sale para Calais el 7 de Junio,  se embarca para llegar a Inglaterra en un Velero, pues el Buque de Vapor lo dejó.
AMIENS
1830. Junio 4.
  Viernes: Salimos Prompt y yo a las seis de la mañana en la diligencia, pasamos por Chantilly, comimos en Clermont y llegamos a las 9 de la tarde a Amiens, ciudad grande, célebre por la paz celebrada por Napoleón con la Inglaterra en 1801. La diligencia anda velozmente, cada dos o tres leguas cambia caballos y postillones; asi es que hoy hemos andado 32 leguas. Hemos pasado una porción de pueblos más o menos regulares, entre ellos Chantilly y Breteuil son los mejores. Hemos visto algunos hermosos jardines y pares de varias casas de campo. El terreno es desigual pero encanta verlo tan cultivado de cereales y de algunos viñedos. Nos alojamos en el Hôtel de France.
1830. Junio 5.
  Sábado: Hoy descansé en Amiens porque me ha estropeado mucho la diligencia ayer. Escribí a Pacho con Prompt, que se volvió a París a las cuatro de la tarde. Visité la catedral que es bastante buena y por el estilo de la de Notre Dame de París. He andado por la ciudad y no me ha parecido mala. 
1830. Junio 6.
  Domingo: Salí a las 9 en la diligencia; a las 6 de la tarde comí en St. Paul, lugar mediano; durante la noche pasamos por Air y St. Omer, dos plazas fortificadas y a las 9 del siguiente día llegué a Calais. El país es como el que dejé atrás, bastante poblado, muy cultivado, y el camino en partes empedrado y en partes no.
Tumblr media
El Viaje de Santander de París a Londres simplificado. Vea a Amiens y a Calais en el Mapa.
CALAIS
1830. Junio 7.
  Lunes: Llegamos a Calais, ciudad de 12 mil almas y con un fuerte. El pasaporte fue presentado en la policía, el equipaje fue llevado a la aduana aunque no se registró, el maire expidió el permiso de embarcarme, lo visó la autoridad marítima y satisfice el pasaje mío y el de mi criado, a saber: 16 pesos incluso la gratificación para el conductor y el postillón. Todas estas diligencias se hicieron rápidamente, guiados por uno de tantos comisionados que se ocupan de facilitar a los viajeros su tránsito.
 Pasé al puerto y ya había salido el buque de vapor. Resolví embarcarme en el paquebote francés, y mientras salía almorcé en el Hôtel La Couronne. Salió el buque a las doce, y la calma nos tuvo 14 horas en el estrecho que atraviesan los buques de vapor en tres o cuatro horas. El pasaje me costó 5 pesos. En Calais hay una columna en memoria del desembarco de Luis XVIII el año de 1814. El puerto es bastante bueno.
.
0 notes