#Kang Yaya

[jkontumblr]

康雅雅 ~~ Kang Yaya

[hueenguin]

୨⎯ silly little love letters 💌 ⎯୧

yaya’s silly little tumblr page that she’ll rarely update! this is just somethin for funsies, so please take a look at my blogs directory!

(๑>؂•̀๑) — look below!

masterlist ෆ recent ෆ other blog

ଘ(੭ˊᵕˋ)੭*💌࿔ — also don’t be afraid to send me asks!

[shoujo-memory]

Yaya by Kang Eun-Young

[k-star-holic]

Kang Seung-yoon, Thailand SNS star sighs on stage ⁇ It's a life for someone (BoyFantasy)

[zxczaivbnm]

The reason why I left my previous job as a Clinical Dietitian is because I can no longer be with the father of my child. I do not want to get beaten up whenever he's drunk or angry. My entire relationship with him is traumatizing. Like, tangina. May mga ganito palang lalaki talaga. Na sinasabihan kang mahal ka pero sasaktan ka. Physically. Emotionally. Mentally. Verbally. Hinayaan ko. Kasi mahal ko. May anak pa kami. Pero dumating na ako sa punto na ayaw ko na. Na hindi ko na kaya. Na pakiramdam ko tuwing kasama ko siya, pinapatay ako ng dahan dahan. Na hindi na ako masaya. Ayaw ko na dahil ayaw ko na lumaki yun anak ko na nakikita niyang sinisigawan ako, minumura at sinasaktan ako ng tatay niya. I.. l pray to God to help me get out of this relationship and by the time na yung yaya ng anak ko, nagdecide na di na niya kayang alagaan ang anak ko kasi uuwi na sila sa probinsya. Hindi ako agad nagdalawang isip na magresign. I love my job. Sobrang mahal ko ang trabaho ko. I can do it every single day of my life. Hindi ko na kaya.

I can never heal from this trauma. It haunts me. It's giving me panic attacks. Naalala ko pa yun time na nakaramdam ako na hindi siya agad uuwi from work. Alam ko na nasa inuman siya. Kaya kahit gagabihin kami ng anak ko sa byahe, bumyahe kami at umuwi kami ng Batangas. Kasi alam ko kung anong mangyayari samin.

[evaorganza]

康雅雅 ~~ Kang Yaya

[nurramadanims]

Proficiat, doc!

Selamat dok,

Alhamdulillah, cuma puji-pujian yang kayaknya pantes aku ucap untuk saat ini. Buat ngingetin kalau semua ini juga ujian, kalau kelulusan dokter ini nggak mungkin terjadi tanpa campur tangan Allah. Allah maha baik, Allah yang punya ilmu, Allah yang nentuin takdir. Di samping rasa bahagia ini, jujur ada sebagian rasa takut untuk menjadi takabbur, bahwasanya semua ini terjadi hanya karena aku. Maka ya Allah, iringi kebahagiaan ini dengan rasa syukur yang melimpah, yang rasa syukur itu dimanifestasikan dengan ibadah yang semakin meningkat, dengan muamalah yang semakin baik, serta kebermanfaatan yang semakin meluas. Amin ya rabbal alamin.

Kedua, semoga kelulusan dokter ini bisa membahagiakan orang-orang tersayang. Terkhusus mama, ma naning udah jadi dokter! Untuk bunda dan papa, makasiii banyak yang tak terhingga buat kasih sayang dan supportnya selama ini, buat doa-doa mujarabnya, buat kepercayaan yang udah dikasih ke naning untuk memilih, untuk bisa merantau di Bandung selama 6 tahun, untuk semua uang yang udah papa dan bunda keluarin huhu (semoga setelah kerja naning bisa kasi gaji pertama naning buat bunda dan papa), dan hal-hal kecil lain yang nggak naning ketahui. Walau nggak bisa naning ucapin langsung, tapi semoga kelulusan ini bisa jadi salah satu rasa terimakasih yang bisa naning beri ke bunda dan papa, dan buat kalian bangga.

Ketiga, buat kakak-fina-faiz. Look, your sister turn to be a doctor! Walaupun seringkali kalian nyebelin. Tapi dari hati yang paling dalem, naning-kameng tau kalau kalian juga ngedukung dan doain naning-kameng.

Lalu selanjutnya, untuk teman-teman yang selalu mengiringi dalam perjalanan hidupku huhu. Nitya, ela, hana, pina, adel, febi, riri, edina, nadsur, ami, sopi, icing, arif, drian, eko, iif, farin, huda, akang teteh fk unpad alkahfi (terkhusus ka syaq dan kang ifham, teh encoh, temen-temen kocil 3.1, kocil majalaya, teh sharon, kocil garut, kocil ikm-fm, kocil anak, temen-temen arvagata, temen-temen liqo, tim 8, adik-adik pnk, scome cimsa, warga asipa, warga kos putih dan A3. Nggak ada lagi yang bisa diucapin selain terima kasi banyak yang sebanyak-banyaknya buat kalian. Untuk kalian yang juga lulus di fase ini, proficiat doc! Untuk kalian yang masih berjuang, semangat karena semua akan terbayar pada waktunya. Makasi karena sudah menemani dalam naik turunnya hidup, makasi untuk kalimat afirmatifnya, makasi buat validasinya, untuk selalu meyakinkan keraguan-keraguan, makasi atas dukungannya, makasi udah jadi temen belajar selama berjibaku di sarjana dan koas ini huhu. Alhamdulillah, lagi-lagi hanya alhamdulillah.

Juga tak lupa untuk semua guru-guruku, terhitung sejak TK hingga detik ini. Mama, bu siti, bu tuti, bu lala, bu mila, bu dede, bu nila, bu finta, pak asep saepul, bu witri, bu rosyidah, bu suci, bu ika, ka atina, pak jalil, bu hani, bu hijri, bu rika, dr. fiva, dr. nuning, papanya teh sharon, dr. yuni, dr. eko, dr. hasan, dr. nita, dr. putri, seluruh dokter obgyn garut, dr. ivan, dr. jae, dr. gideon, dr. rico, dr. mulya, dr. deni, dr. elsa, dr. harsya, dr. desi, dr. is, dr. hartanto, dr. ghozali, dr. achadiyani, dr. insi dan semua orang dan para dokter yang telah menginspirasi aku untuk jadi dokter yang baik selama perjalanan ini. Terima kasih banyak bu/pak/kak/dok atas ilmu, dedikasi, waktu, dan doa-doan yang diberikan. Nggak ada yang bisa dibalas, selain doa agar bu/pak/kak/dok senantiasa sehat dan bahagia. 

Untuk keluarga besar. Le nung, mbu amimi, wa luk, keluarga besar timo, makasi juga udah doain naning, alhamdulillah naning bisa jadi dokter pertama di keluarga timo ini. Untuk mami, nenek, ka nanda, yaya, om asnal, mama jirah, pak haji samad, kaka anti, dan keluarga besar sidrap, makasi juga udah mengiringi langkah naning selama pendidikan. Untuk manusia-manusia baik yang kehadirannya mungkin sering dilupakan, mbu yayah, teh rena, teh euis, bi iroh, makasi udah mengurus naning di masa kecil dan dewasa ini. Tanpa kehadiran kalian, sungguh naning nggak mungkin jadi apa-apa. Untuk sosok yang tidak tertulis tapi juga telah berjasa, terima kasih banyak untuk kehadiran kalian. 

Sungguh aku berdoa dan berharap, semoga kebahagiaan ini Allah selipkan keberkahan, Allah iringi dengan kebermanfaatan, Allah sandingkan dengan rasa syukur yang aku panjatkan. Nggak ada yang nyangka impianku dari kecil ini akhirnya terwujud, semua perjuangan, tangisan, keluh kesah, campur aduknya hidup, semua terbayarkan ya Allah. 

Juga semoga tulisan ini menjadi pengingat, di kala susah bahwa diri ini telah mampu melewati ujian yang juga susah, di kala senang bahwa dunia tidak lain hanyalah kesenangan yang memperdaya. Semoga diri ini selalu ingat, bahwa di atas langit masih ada langit, juga ingat untuk selalu melihat ke bawah. Semoga hati ini ikhlas dan semangat untuk tantangan lain kedepannya, dan selalu percaya bahwa kita pasti bisa. Terakhir, semoga gelar dokter ini bisa menjadi wasilah untuk kehidupan yang selama-lamanya. Once again, all praises only to Allah SWT.

Tertanda, dr. Nur Ramadani (Bogor, 30 Juni 2023, pukul 13.24)

[dear-indies]

Hi there! Do you have some suggestions for female faceclaims in their 20s who have very big, expressive eyes? I'd prefer darker eye colors but I'd totally be fine with other color suggestions too, it's an important feature of the character I'm trying to portray! Thank you so much!

Elizabeth Debicki (1990)

Gia Mantegna (1990)

Phillipa Soo (1990) Chinese / English, Irish and Scottish.

Michaela Jaé Rodriguez (1991) African-American / African-American and Puerto Rican - is trans.

Kacey Rohl (1991)

Wawwa Nichari Fanclub (1991) Thai.

Azie Tesfai (1992) Eritrean.

Gülnezer Bextiyar (1992) Uyghur.

Michelle Veintimilla (1992) Ecuadorian.

Davika Hoorne (1992) Thai / Belgian.

Hande Erçel (1993) Turkish.

Amrit Kaur (1993) Indian.

Olivia Cooke (1993)

Maia Mitchell (1993)

Yaya Urassaya Sperbund (1993) Thai / Norwegian.

Nadine Lustre (1993) Akeanon, Ilokano, Pangasinan, Tagalog Filipino.

India Eisley (1993) English, Argentinian [Spanish, possibly other], Scottish, German.

Aimee Lou Wood (1994)

Anya Taylor-Joy (1995)

Hong Seo Young (1995) Korean.

Geraldine Viswanathan (1995) Tamil Indian / Swiss and German.

Alexa Mansour (1996)

Anjali Sivaraman (1997) Indian.

Janhvi Kapoor (1997) Punjabi Indian / Tamil and Telugu Indian.

Madeleine Madden (1997) Gadigal, Eastern Arrernte, Kalkadoon and White.

Melis Sezen (1997) Turkish.

Kiera Allen (1997) - is parapelegic.

Maris Racal (1997) Bisaya Filipino.

Sweet Qismina (1997) Malaysian.

Eva Noblezada (1996) Bisaya and Ilonggo Filipino / Mexican.

Anya Chalotra (1998) Indian / British.

Danielle Rose Russell (1999)

Simay Barlas (1999) Turkish.

Megan Suri (1999) Indian.

Kang Mi Na (1999) Korean.

Mikey Madison (1999) 75% Ashkenazi Jewish 25% mix of English, Scots-Irish/Northern Irish, along with Dutch, German, Welsh, and Scottish.

Auli'I Cravalho (2000) 37.5% Puerto Rican, 31.25% Kānaka Maoli, 25% Portuguese, ‭4.6875‬‬% Chinese, ‭1.5625‬% Irish - is bisexual.

Here you go!

[heyyabella]

7/6 Ang weird na after 4 months na pagpapanggap na I'm okay and with all these chaos the past few weeks, I genuinely felt na okay ako. Pwede pala yun no?

You'll find the comfort na hindi mo mahagilap sa iba dun sa tao na who caused you 'that' pain.

Akalain mo yun, yung 6 na injection sakin kahapon? Nawala yung pain. Nawala yung sama ng pakiramdam ko, nawala yung lagnat feeling, I can walk na ng maayos, chest pains? Gone.

Sobrang hard iadmit na I still get the same feeling. Yung na excite ako nung nabasa ko name nya, yung heart ko sumaya alam mo yun? Gusto mo umiyak sa kanya, gusto ko magsumbong, gusto ko ikwento lahat ng nangyari since umalis sya, gusto ko ng comfort nya.

basag trip lang talaga yung utak ko e. "Ano? nag condolence lang. nakikiramay lang wag kang feeling. Walang ibig sabihin yun. Wag mo masyado ioverthink" so yeah, wala akong lakas ng loob iseen or magreply. Yung papindot ka na tapos wag na lang pala ganon

Naalala ko yung naging usapan namin ni Meshy nung paguwi namin galing batangas.

D : Okay ka na? Tinulungan na kita kagabe ah.

Me : Ayoko ng tulong na yun gagu but thanks

D : Ano ba nangyari sa inyo?

Me : Hindi ko din alam, no idea ako. Nawala na lang sya bigla

D : Hindi mo na nabigay yung regalo mo? Bakit di mo kinausap kung anong problema? Papaapekto kayo sa sinasabi ng mga yun tska alam mo naman yun si boss.

Me : Naaaaaah, oks na yun. Thank you Meshy ha! dahil sa pagiging enabler mo sabi nga ni Erica naging happy ako haha

D : Gusto mo ba maging enabler ako ulit? Ayain ko two botts?

Me : Hindi naaaa. Noted nga daw sabi sayo kagabi diba haha tska tinry na natin yan before diba? kung gusto nya sasagot sya nun agad kaso hindi haha yun na yung message. It's a NO.

D : Try natin ulit? chat ko sa birthday ko ayain natin

Me : Wag na.. hayaan na natin sya. Kapag gusto nya tayo makita magchachat yun haha so No chat/ No yaya from him means hindi nya tayo gusto makita.

D : Paano pag nag yaya?

Me : Hindi na yun

D : What if?

Me : Problemahin mo syota mong bitch haha wag kami

D : Elyu tayo ulit haha

Itong usapan na to palagi kong iniisip, palagi kong inaalala yung nag effort kaming dalawa ni meshy for him, kasooo sya na yung may ayaw sooo bakit ipipilit pa? right?

Anyway back tayo dun sa chat, I cried nung moment na yun but confuse ako na tears of joy ba yun? kasi sa simpleng message na yun e naging ok ako? Or naiinis ako sa self ko bakit ganun? Bakit masaya ko? parang may urge na magreply na I miss u na dapat thank you? Sagutin ko kayang noted? Haha dapat galit yung ma feel ko sa kanya hindi comfort. I can't love him, I can't like him kasi mali yun. Hindi ko dapat maramdaman tong mga to sa kanya kasi mali yun. May partner sya.. so yeah, sad life noh? Haha magiging okay din ako ❤️‍🩹 sure akooo huehue

[dawnmore]

ANGELINE HAPIN

started: a thursday, march 21, 2023

likes:

dutchmill froyo

tulips (i think)

cute things to gift to her sister

kittens

fries

dislikes:

yelling / being yelled at

random facts:

sends random pics when comfy with someone

sleeps in her lola's house, and cleans when she gets home in the morning

has a yati (yaya tita)

great at cooking

loves her sister very much

volleyball player, plays in liga

jayvie is her cousin. a way of pretending to be straight

has lots of shirts like the shirt she's wearing in her froyo pic

she wants to study law, but they want her to take medtech

in an organization, forgot what

can bake, likes to make desserts (she's made tanghulo and pancakes)

hilig magparinig on her notes

ignores me in school because of fear of getting outed

can crochet, made a sunflower one time

she has such soft skin. she takes take of it (i think she uses dove? not sure)

gets very hyper when drinking coffee

looks cute with her hair tied

apparently she has lazy eye?? i've never noticed

mabilis magtampo, will ignore you

always see her wearing her peace jersey or her froyo girl shirt + khaki pants

she's very responsible as a president

more random facts:

wants her calculus grades to be higher (well- everyone does, but she actually gives her best to excel in the subject)

she liked a pair of shoes and left when she heard the price; it was white with accents of beige (reminder to buy her something similar in the future)

she bought a hello kitty wallet for her little sister (fav ni ading niya) pero she seemed more excited and adored by it like a little kid; it was very cute ^^

she's very responsible as a president; i have no idea how she stays so happy-go-lucky with her friends with everything going on in her life and her busy days. i just know that she's exhausted, but she's still so strong, i admire people like her so much. i'm very proud of her

important:

has peanut allergy

has asthma. always remember her inhaler / buy an extra inhaler to carry for if ever there's an emergency

remember to be more careful with certain info. she really doesn't want to be outed.

NEVER EVER yell at her. once you do, you're cut off immediately

give her:

little crocheted gifts

hoodie

flowers

shoes

portrait of her

have given her

bracelet - gave it to her noong uwian after camping, a symbol for me to forget those who don't care and give my time and effort to someone more deserving and someone who chose me (she accidentally broke it tho habang naliligo)

mini flower - gave it to her on a monday, march 26, 2024. as a panuyo kasi nagtampo siya and was ignoring me because nabusy ako the night before and didn't give her much time or updates (sinuksok ko nalang sa bag niya while my hands were shaking because i was super nervous)

portraits of her - gave her two portraits of herself on a monday, april 1, 2024. (the first one was her face drawn by memory, the other one was of her pic where she was hugging a pole and looking and nakatulala) once again sinuksok nalang sa bag niya but this time she didn't saw me, my hands were literally shaking as humahanap ako ng tyempo to put it in her bag. then later that night she was like "uy alam mo ba may drawing sa bag ko" and then posted on her notes "thank you kung sino man nagbigay ng drawing". i acted oblivious as a joke, but she was acting as if she seriously didn't know who it was from, i don't know if she's just playing with me or if she's actually serious ;-;

take her to...

home, to mama

the cafe kei and i went to

travel together somewhere

stroll, a tour around sa lugar namin

things to ask

about her father

love language

doubts

sometimes i wonder if this is all just a joke or a dare or that

she's not serious about me, she doesn't actually like me. she's just confused, she's just infatuated.

she said she likes me pero when we talk it's as if she doesn't even care about me at all

things to work on (her)

when she gets jealous, i give her assurance. when i get jealous, she gives me "wala kang tiwala sakin"

things to work on (me)

[jkontumblr]

康雅雅 | Kang Yaya

[whimsicalparadies]

Kamatayan 3

Minsan ako’y natutulala habang ako’y nasa itaas, at nakatingin sa baba (nakasakay ako nito sa eroplano). Sabi ko in exact words, “i’ve realized that death isn’t so bad at all.” Kung darating man ang oras na wala na akong maaalala at wala na akong agam-agam na hindi ko mapigilan, baka ayun na ang tunay na makapagbibigay sa akin ng ligaya, ng kagalakan, at higit sa lahat, ng “kapayapaan.” Ang dami kong pangarap sa buhay, ngunit sa pagtanda ko, napagtanto ko na “peace of mind” pala ang pinaka-inaasam-asam ko. Ito pala ang biyayang pinaka hindi matatawaran. Do i still want to die ‘cuz i want to live so bad? Sa tingin ko’y iba na ang pananaw ko. I long to die, hindi para sa susunod na habambuhay, but because of “death” itself. Ngunit paano ang aking pagtawa, ang pagiyak at pagpatak ng aking mga luha ngayon habang nagsusulat nito? Paano ang pagsikip ng aking lalamunan sa tuwing pagpigil ko ng aking hagulgol? Paano ang aking paglalakbay kasama ang mga mahal ko sa buhay? Paano ang alaga kong aso? Paano ang mga kaibigan ko? Paano ang mga dati kong pangarap? Paano ang mga taong naniniwala sa akin? Paano ang lahat? Paano na? Kung kaya’t ako’y napipigilan sa kagustuhan kong matahimik dahil habang ako’y humihinga pa, alam kong “mamimiss” ko rin lahat ng ito, lahat ng karanasan ko sa buhay, kung dumating man ang oras na onti-onti na akong mawawalan ng malay. Alam kong sa mga huling sandali ng hininga ko, hahanap-hanapin ko siya, at baka nga magsisi pa ako. Pero sobrang sakit na, ang hirap-hirap na. Araw gabi, lagi na akong pagod. TULOG nalang ang nakakapagligtas sa akin sa lahat ng ito. Hinihingal na ako sa panahon na para bang hindi ko na ito masabayan. Sobrang nabibigatan na ako na parang nahihila na ako pababa sa bawat pagbangon at paglakad ko. Hinang-hina na ako, na para akong nilalagnat. Puno ako ng takot at inis sa sarili ko. Ang masaklap pa rito’y hindi ko pa lubos na naiintindihan ang nagdudulot nito sa akin, pero grabe, pinapatay ako paonti-onti sa araw-araw. Ano bang ginawa ko to deserve this!? Ang alam ko lang ay mahal na mahal ko ang buhay, ngunit bigla ko nalang naramdaman na ang buhay mismo ay parang sinusuka ako. Pinaramdam sa akin na napaka “insignificant” ko, na wala akong kahalagahan, na mas magiging malago ito kung wala ako. Ang sakit, ang sakit. Ano ba ang kamatayan? Isang misteryosong konsepto na hindi lubos na mauunawaan ng kahit sinong nabubuhay. Hindi ko man alam ang pakiramdam ng karanasang ito, ngunit batid ko ang iba’t-ibang paraan ng pagkamatay. Una ay ang paglunod. Ang pinakakinatatakutan ko. Ito ay dahil naranasan ko ng malunod noong ako’y hayskul pa lamang, ilang minuto rin akong hindi nakaahon sa tubig hanggang sa may sumagip sa akin ng hindi ko inaasahan. Tanda ko pa na habang nalulunod ako, pinipilit ko sumigaw ngunit walang boses na lumalabas. Pinipilit kong magpalutang, subalit lalo lamang akong bumibigat dala ng aking pagkataranta. Gustong-gusto kong mabuhay dahil marami pa akong mga pangarap at alam kong masyado pang maaga. Iba’t-ibang mga ala-ala ang nag-flashback sa akin sa mga oras na iyon. Simula pagkabata ko, ang paghabol ng mabilis na baka sa amin ng tatay ko habang nagmomotor kami, ang pagpunta namin ng pamilya ko noon sa enchanted kingdom, ang pagpuno ko ng mga clip sa buhok ng aking yaya na tinuturing kong second mother dahil sya’y bahagi na rin ng aming pamilya, ang pagiging pabibo ko sa recitation sa school, ang mga biruan namin ng mga kaibigan ko, at paghingi ko ng tawad sa lahat ng aking mga kasalanan, o pagkukulang. Ganun pala pag naghihingalo ka, lahat ng ala-ala at nakaraan, nagpaparamdam sa’yo. Tila ba “automatic” ang experience, na parang kang nanonood ng “post-credits” sa dulo ng pelikula ng buhay mo.

[plumentoyvonne]

KAIBIGAN...?

Mahalaga ang araw na ito para kay Maricar dahil kaarawan niya na. Naghanda ang kaniyang mga magulang ng simpleng salo-salo para sa kaniyang kaarawan, inimbitahan niya rin ang mga kaibigan niya.

“Uy! Punta kayo rito ah? Kaarawan ko pa naman, sayang kung wala kayo.” Nakabusangot si Maricar habang kausap ang mga kaibigan sa telepono.

“Oo pupunta kami, eh kaso inimbitahan mo ba si Aika?” Natahimik si Maricar nang sandali sa tanong ni Lea.

“Iimbitahan palang, bakit?” Tanong ni Maricar,

“Ano ba yan! Ayaw na naming sumama kung gano’n.” Naiinis na sagot ni Kasel,

“Ano bang ayaw niyo kay Aika? Eh sa totoo lang, mabait naman siya." Sagot ni Maricar,

“Kung ako sayo, mag-ingat ka sa mga bantay-salakay.” Payo ni Lea,

“Ewan ko sayo, Lea.” Naiinis na sabi ni Maricar,

“Maiba na nga ang usapan, puwede ba matulog diyan sa bahay niyo?” Tanong ng naman ni Kasel,

“Oo naman, gusto niyo?” Tanong pabalik ni Maricar,

Napatawa si Lea at Kasel bago nagpaalam na patayin na ang tawag. Sunod namang tinawagan ni Maricar si Aika, nakabakas ang maliwanag at malaking ngiti niya kahit kakasaway lang sa kaniya ng kaniyang mga kaibigan na huwag itong kausapin.

“Aika! Punta ka sa bahay, kaarawan ko.” Yaya ni Maricar,

“Sige, maghahanda na ako.” Sagot ni Aika at pinatay ang tawg.

Naghintay si Maricar kayla Lea at Kasel, nakarating din ito pagkatapos ng isang oras Hindi sinasadyang dumating din si Aika paglipas ng dalawang minuto, kaya’t nagkaroon ng matinding katahimikan sa paligid.

“Puwede roon muna ako sa kuwarto mo, Maricar? Masakit kasi yung mata ko, may nakitang hindi kaangkop-angkop.” Paalam ni Lea at tumingin kay Aika,

“Oh sige..” Nag-aalinlangan pang tugon ni Maricar,

“Sunod nalang ako kay Lea.” Umalis si Kasel at umakyat.

Naiwan si Aika at Maricar sa ibaba kaya’t sila lang din ang nag-usap. Habang sina Lea at Kasel naman ay nasa itaas dahil ayaw nilang makita si Aika. Hindi sinasadyang gabihin sila kaya't napagdesisyonan ni Maricar na patulugin si Aika sa kuwarto niya. Umalis naman na sina Lea at Kasel dahil sa pagkaburyo at inis.

Kinabukasan, maagang umalis si Aika. Maaga ring pumasok si Maricar lalo na’t ipapasa niya ang lahat ng kuwaderno niya. Nang pagkaupo niya sa loob ng klase, binuksan niya agad ang bag niya at ang tili niya ang sumakop sa buong eskwelahan. Kasabay rin nito ay binuksan niya ang pitaka niya, ang ipon niya sa loob ay nawala.

“Juskopo! Nasira yung mga laman ng kuwaderno ko, tapos nanakawan pa ako!” Halos mangiyak niyang sabi,

Nagbulong-bulungan ang kaniyang mga kaklase habang sina Lea at Kasel naman ay lumapit agad sa kaniya nang marinig siyang tumili. Pinagtatapon niya ang mga kuwaderno niya sa galit.

“Paano ko ito maipapaasa?! Sira na, punit punit na! Tapos nawawala pa ipon ko, nakakaiyak kasi pati pera nawawala! Hindi naman ito ganito kagabi.” Naiinis niyang sabi.

“Maricar, tumahan ka muna. Hindi mo kasalanan, alam namin kung sino dahil nakita namin.” Hinimas ni Kasel ang buhok niya,

"Kilala mo na siya, Maricar. Huwag kang mag-alala, marami kaming ebidensiya na siya ang gumawa. Kaloka! Nakitulog pa tapos ganon?” Umiling-iling si Lea,

“Kung ganoon, susugurin ko siya!” Naiinis na sabi ni Maricar at agarang lumabas.

Sinundan naman siya nina Lea. Kabilang seksyon lang din nila si Aika kaya't nang makita niya ito na nakaupo ay sumugod siya agad sa loob, sinabunutan niya si Aika at kinaladkad patungo sa labas.

"BANTAY SALAKAY ka eh no?” Naiinis niyang sinampal si Aika,

“Sandali! Ano ba yun? Maricar naman..” Naiyak si Aika dahil sa masakit na pagkakasampal at pagkakahawak ni Maricar sa anit niya,

“Wala akong maipapasa dahil binaboy mo ang kuwaderno ko at pinunit punit mo! Tapos ninakawan mo pa ako!” Naiinis na sigaw ni Maricar,

“Anong ebidensiya mo?” Halos mangiyak si Aika,

Tinuro ni Maricar sina Lea at Kasel, na hindi niya alam ay nagre-record sa kaniya, bakas ang ngiti at rinig ang tawa ng mga ito. Napatakbo naman si Aika papalayo at iniwanan si Maricar.

“Oh bakit mo kami tinuturo? Pinagbintangan mo si Aika tapos wala kang ebidensiya?” Tumawa si Lea,

“Pero ang sabi mo may ebidensiya ka..” Yumuko si Maricar,

“Gawa-gawa ng kwento!” Iniikot ni Kasel ang mata niya,

Hinugot ni Maricar ang camera nina Lea, hindi sadyang napindot niya ang mga records kaya't napunta siya rito. Nawindang naman siya nang makitang naroon ang bidyo ng pagpunit at pagnakaw sa pitaka niya. Itatakbo niya na sana ang camera para gawing ebidensiya laban sa kanila nang tulakin siya ni Kasel, dahilan upang matumba siya at mabitawan ang camera. Agad namang binura ni Lea ang bidyo na ‘yon, at bumulong kay Maricar.

“Sinabi ko naman sa ‘yo, mag-ingat ka sa mga bantay-salakay. Paano na ‘yan? Ang pinakamalapit mong kaibigan na si Aika ay iniwan ka na.” Ngumisi ito bago iniwanan si Maricar.

[rufu24]

kailan ka kaya ulit magiging makulit yung maya maya kang ng uupdate sa mga nangyayari sa buhay mo. Yung kahit mga alanganing oras tumatawag ka mang yaya kang kumain labas tapos marami tayong pinag kkwentuhan, ung ikaw mismo ung di nauubusan ng sasabihin. Miss ko na yung dating tayo 🥺.. Yung pagiging excited mo palaging magakausap at magkasama tayo. Namimiss mo din kaya? o ako lang ang nakakaramdam nito?. 🥺

[sanshuno]

⌇ ◦︎ °︎ . ◜  YOO TAEYANG, KIM YERIM, & LENA_HELENABUSCH ◞   welcome to san shuno, BRYCE, AVERY, & KARINA  ! you have eight hours until your next roommate gets here so make sure you pick the best room !

⌇ ◦︎ °︎ . ◜ YOO TAEYANG, HE/HIM, TWENTY-FIVE ◞ i can’t believe BRYCE KANG got to move to san shuno! i always used to make fun of them for wanting to be a BIG TIME MOVIE STAR! huh? what’s san shuno? um, it’s only, like, where anyone who’s anyone got their start … anyway, i didn’t think they were ever going to leave MIAMI. i hear they walk around listening to THEY DON'T KNOW BY JON B. like they’re in a 00s coming of age movie or something. they work at GARDEN OF EAT'N too, isn’t that kind of cool? oh, i forgot about mx. shu… well, hopefully they won’t find out about YOUR FIANCÉE YOU LEFT TO MOVE TO SAN SHUNO ON A WHIM. ugh, i wish i got an apartment offer there -_- … i hear they’re themed. ◜ yaya, they/she, est ◞ 

⌇ ◦︎ °︎ . ◜ KIM YERIM, SHE/FAE, 24 ◞ i can’t believe AVERY KWON got to move to san shuno! i always used to make fun of them for wanting to be a TOWN’S NUMBER ONE HATER! huh? what’s san shuno? um, it’s only, like, where anyone who’s anyone got their start … anyway, i didn’t think they were ever going to leave CHICAGO. i hear they’re living in ART’S QUARTER and walk around listening to ANTI HERO BY TAYLOR SWIFT like they’re in a 00s coming of age movie or something. they work at GARDEN OF EAT’N too, isn’t that kind of cool? oh, i forgot about mx. shu… well, hopefully they won’t find out about THE AMOUNT OF SONGS THAT ARE WRITTEN ABOUT FAE. ugh, i wish i got an apartment offer there -_- … i hear they’re themed. ◜ coi, she/they, pst ◞

⌇ ◦︎ °︎ . ◜ LENA_HELENABUSCH, SHE/THEY, TWENTY-FIVE ◞ i can’t believe KARINA HOLM got to move to san shuno! i always used to make fun of them for wanting to be a CHEF! huh? what’s san shuno? um, it’s only, like, where anyone who’s anyone got their start … anyway, i didn’t think they were ever going to leave NEW YORK CITY, NEW YORK. i hear they walk around listening to KILL BILL BY SZA like they’re in a 00s coming of age movie or something. they work at GARDEN OF EAT’N too, isn’t that kind of cool? oh, i forgot about mx. shu… well, hopefully they won’t find out about HOW HAS CHEATED ON ALL HER PARTNERS. ugh, i wish i got an apartment offer there -_- … i hear they’re themed. ◜ e, they/them, est ◞

[ardencrayola]

(one) you don't need to give someone intentions to get your point across (two) you're allowed to ignore messages and throw the connection away. (three) pag nagmakaawa ang isang babae sa kahit kanino, lose a turn agad siya. pikit na rin mata niya. (four) pag nagmakaawa ng may salita ang isang babae o iyak, lose a turn din siya. sarado na rin bibig niya. (five) pag may taong nagsinungaling, lose a turn agad siya. dapat tiyanggiya na agad siya. (six) pag may taong nagnakaw, lose a turn din siya. kailangan niyang tumira sa baba agad. (seven) pag may taong di makabayad ng bills, lose a turn din siya. kailangan niyang pumasok sa school ng walang tuition na binabayad. (eight) pag may taong taga-pilipinas daw, lose a turn din sila. ma-aando agad siya sa subdivision level agad. (nine) pag may taong dalawa o mahigit ang libangan o hobby, lose a turn din sila.hindi na siya taga-university. taga-office na siya. (ten) pag may taong malakas ang boses, lose a turn agad sila. filipino or FL1 din ang salita niya talaga. hindi FL2. (eleven) pag may taong hindi nagliligpit o naglilinis ng bahay, lose a turn din sila. kailangan niya ng yaya at mga katulong. kahit higit sa isa o dalawa. (twelve) pag may taong hindi magalang sa matanda. lose a turn sila: dapat bawal pumasok sila sa DOJ. (thirteen) pag may taong lumabas tuwing COVID-19, o tuwing araw na may quarantine, lose a turn siya. bawal na siya magpagamot sa CCF: dapat sa totoong doktor. (fourteen) pag may taong nang-insulto sa ngalan ng pag-ibig, hindi sila pwede sa serendra. lose a turn sila. (fifteen) pag may taong nagshi-shift o gumagaya ng course, lose a turn ka. hindi ka pwede sa lyceum o kaya sa manila science. (sixteen) pag may taong nagpupumilit ng buhay na hindi naman modernisado, lose a turn ka. hindi ka pwede sa coupon club. (seventeen) pag may taong makulit masyado kung magtanong lang talaga, lose a turn sila. hindi sila pwede sa MTV. (eighteen) pag may taong adik magbukas ng mga bagay na may password, at hindi naman naka-sign up sila, lose a turn din sila. hindi sila pwede sa La Salle. (nineteen) pag may taong nakikipagrambulan masyado at nahuli ng ibang tao, lose a turn sila. hindi sila pwede sa longwalks. (twenty) pag may taong demanda ng demanda masyado, lose a turn din sila. hindi sila pwede sa Ask.fm (twenty-one) kung tao kang tiktok na rin, lose a turn ka rin. hindi ka pwede sa quiapo church. (twenty-two) kung tao kang mas FL2 talaga, hindi ka pwede sa Archive of Our Own. lose a turn ka. (twenty-three) kung ayaw na ayaw mo talaga mag-login sa account mo, lose a turn ka na rin. bawal ka na sa twitter. (twenty-four) kung ayaw mo mag-selfie, bawal ka na rin sa Inkitt. lose a turn ka. (twenty-five) kung ayaw mo bumili ng bagong gamit, bawal ka na sa pathshare. lose a turn. (twenty-six) kung ayaw mo sumagot agad sa roller pag may nagtatanong, bawal ka sa fujitsu. (twenty-seven) kung ayaw mo gumamit ng pansariling reading programme sa browser mo, bawal ka sa goodreads.