#Laura Wandel

[cristalconnors]

BEST FILMS OF 2022, pt. 2

20. NO BEARS, dir. Jafar Panahi

19. PLAYGROUND, dir. Laura Wandel

18. ELVIS, dir. Baz Luhrmann

17. YOU WON'T BE ALONE, dir. Goran Stolevski

16. SUNDOWN, dir. Michel Franco

15. A NIGHT OF KNOWING NOTHING, dir. Payal Kapadia

14. A CHIARA, dir. Jonas Carpignano

13. THE TERRITORY, dir. Alex Pritz

12. COW, dir. Andrea Arnold

11. BLONDE, dir. Andrew Dominik

[watchingmoviesandshit]

Playground (2021)

[statoprecario]

Il patto del silenzio

Un film piccolo piccolo, con interpreti piccoli piccoli per raccontare un tema più grande di noi.Nora ha sei anni ed é al suo primo anno di scuola che frequenta insieme al fratello maggiore Abel. Ogni giorno Nora assiste ad atti di bullismo ai danni di Abel, così cerca di attirare l’attenzione sia degli insegnanti che del padre, che pare incapace di affrontare questo problema. Al contrario, Abel…

[leonardcohenofficial]

i watched 120 new-to-me films this year; here are the posters from a few of my favorites in no particular order!!

faults (riley stearns, 2014) out of the blue (dennis hopper, 1980) wake in fright (ted kotcheff, 1971) entergalactic (fletcher moules, 2022) histoires d'amérique: food, family and philosophy (chantal akerman, 1989) the woman king (gina prince-bythewood, 2022) waking life (richard linklater, 2001) on the count of three (jerrod carmichael, 2021)  thank you and good night (jan oxenberg, 1991)

i’ll tag @lesbiancolumbo / @draftdodgerag / @localpubliclibrary / @calicoskiesacoustic / @jerrylandis / @columbosunday / @harrierdoobie  / @sightofsea and anyone else who’d like to do this!! 🌟

entire watchlist from 2022 is below the cut:

the world to come (mona fastvold, 2020)

nancy (christina choe, 2018)

la bouche de jean-pierre (lucile hadžihalilović, 1996)

run (aneesh chaganty, 2020)

the mosquito coast (peter weir, 1986)

mass (fran kanz, 2021) 

a field in england (ben wheatley, 2014) 

angels wear white (vivian qu, 2017)

a cape cod christmas (john stimpson, 2021) 

shook (jennifer harrington, 2021)

outing riley (pete jones, 2004)

love & mercy (bill pohlad, 2014) 

small engine repair (john pollono, 2021) 

the fallout (megan park, 2021) 

clemency (chinonye chukwu, 2019)

red elvis (thomas latter, 2022) 

calendar girls (nigel cole, 2003) 

the little hours (jeff baena, 2017)

out of the blue (dennis hopper, 1980) 

aya of yop city (marguerite abouet and clement oubrerie, 2013) 

fresh (mimi cave, 2022)

jesus camp (rachel grady, 2006) 

bamboozled (spike lee, 2000)

master (mariama diallo, 2022)

the world of us (yoon ga-eun, 2016) 

jezebel (numa perrier, 2019)

the cat, the reverend and the slave (alain della negra and kaori kinoshita, 2009)

cohabitation (lauren barker, 2022)

the queen of versailles (lauren greenfield, 2012)

secret ceremony (joseph losey, 1968)

the northman (robert eggers, 2022)

the silent partner (daryl duke, 1978)

in secret (charlie stratton, 2013)

the ground beneath my feet (marie kreutzer, 2019)

the man who haunted himself (basil dearden, 1970)

woodlands dark and days bewitched: a history of folk horror (kier-la janisse, 2021)

the miseducation of cameron post (desiree akhavan, 2018)

roadrunner: a film about anthony bourdain (morgan neville, 2021) 

karen dalton: in my own time (richard peete and robert yapkowitz, 2020) 

fire music (tom surgal, 2018)

histoires d'amérique: food, family and philosophy (chantal akerman, 1989)

fruit of paradise (věra chytilová, 1969)

a different image (alile sharon larkin, 1982)

preparations to be together for an unknown period of time (lili horvát, 2020) 

candyman (nia dacosta, 2021)

fan girl (antoinette jadaone, 2020)

chicago 10 (brett morgen, 2007)

pray away (kristine stolakis, 2021)

mavis! (jessica edwards, 2015)

M (yolande zauberman, 2018)

wake in fright (ted kotcheff, 1971)

thomasine & bushrod (gordon parks, 1974)

desire me (released uncredited; jack conway, george cukor, mervyn le roy, and victor saville, 1947)

faults (riley stearns, 2014)

premature (rashaad ernesto green, 2019) 

mother joan of the angels (jerzy kawalerowicz, 1961) 

the loft (erik van looy, 2014)

the black phone (scott derrickson, 2022) 

no exit (damien power, 2022)

nope (jordan peele, 2022)

paprika (satoshi kon, 2006)

our eternal summer (émilie aussel, 2021)

playground (laura wandel, 2021) 

not okay (quinn shephard, 2022) 

everything everywhere all at once (daniel kwan and daniel scheinert, 2022)

pressure point (hubert cornfield, 1962)

sharp stick (lena dunham, 2022) 

on the count of three (jerrod carmichael, 2021) 

martha marcy may marlene (sean durkin, 2011)

waking life (richard linklater, 2001)

sicaro (denis villeneuve, 2015)

arrival (denis villeneuve, 2016)

this magnificent cake! (emma de swaef and marc james roels, 2018) 

chevalier (athina rachel tsangari, 2015)

young and wild (marialy rivas, 2012)

alice (krystin ver linden, 2022)

shame (steve mcqueen, 2011)

good madam (jenna cato bass, 2022) 

black bear (lawrence michael levine, 2020)

speak no evil (christian tafdrup, 2022)

wet sand (elene naveriani, 2021)

the catholic school (stefano mordini, 2021)

poly styrene: i am a cliché (celeste bell and paul sng, 2021)

the violators (helen walsh, 2015)

the woman king (gina prince-bythewood, 2022)

the killing kind (curtis harrington, 1973)

oleanna (david mamet, 1994)

entergalactic (fletcher moules, 2022)

the more the merrier (george stevens, 1943)

primrose path (gregory la cava, 1940)

watcher (chloe okuno, 2022)

enemy (dennis villenueve, 2013)

darlin' (pollyanna mcintosh, 2019)

sissy (kane senes and hannah barlow, 2022)

till (chinonye chukwu, 2022)

black panther: wakanda forever (ryan coogler, 2022)

the hunt (thomas vinterberg, 2012)

the other side of the underneath (jane arden, 1972)

barbarian (zach cregger, 2022) 

the intervention (clea duvall, 2016)

sorry to bother you (boots riley, 2018)

the silent twins (agnieszka smoczyńska, 2022)

tahara (olivia peace, 2020)

arranged (diane crespo and stefan schaefer, 2007)

swimming (luzie loose, 2018)

#like (sarah pirozek, 2019)

babysitter (monia chokri, 2022)

chico and rita (tono errando, fernando trueba, and javier mariscal, 2010)

pleasure (ninja thyberg, 2021)

john the violent (tonia marketaki, 1967)

fat girl (catherine breillat, 2001)

lemon (janicza bravo, 2017)

thank you and good night (jan oxenberg, 1991)

what about me (rachel amodeo, 1993)

the KKK boutique ain’t just rednecks (camille billops and james hatch, 1994)

sun don’t shine (amy seimetz, 2012)

zero fucks given (emmanuel marre and julie lecoustre, 2021)

piggy (carlota pereda, 2022)

ladyworld (amanda kramer, 2018)

wolf's hole (věra chytilová, 1987)

[maaarine]

Playground (Un Monde, Laura Wandel, 2021)

[francescosatanassi]

CINEMA A CASO - TOP 20

Ho fatto una classifica personale dei 20 film più belli visti quest’anno, ma non per forza usciti quest’anno, perciò è una classifica con poco senso. Sono in ordine un po’ casuale e un po’ non casuale. Saluti.

1.Il patto del silenzio (di Laura Wandel) 2.Tàr (di Todd Field) 3.Beau ha paura (di Ari Aster) 4.Margini (di Niccolò Falsetti) 5.La vita in un attimo (di Dan Fogelman) 6.Triangle of sadness (di Ruben Ostlund) 7.The innocents (di Eskil Vogt) 8.La bella e le bestie (di Kaouther Ben Hania) 9.Close (di Lukas Dhont) 10.As bestas (di Rodrigo Sorogoyen) 11.Aftersun (di Charlotte Wells) 12.Tomboy (di Céline Sciamma) 13.Animali selvatici (di Cristian Mungiu) 14.Sundown (di Michel Franco) 15.Dheepan (di Jacques Audiard) 16.L’amico del cuore (di Gabriela Cowperthwaite) 17.Mia (di Ivano De Matteo) 18.Le otto montagne (di Felix van Groeningen, Charlotte Vandermeersch) 19.Quel giorno tu sarai (di Kornél Mundruczò) 20.Gli spiriti dell’isola (di Martin McDonagh)

[euroadventure]

Turgen Vallei (Tian Shan gebergte) - Bathan

Dinsdag 21 augustus

Deze ochtend word ik vroeg wakker door geluiden vlakbij mijn tent. Het blijken koeien of paarden te zijn, die blijkbaar dichtbij ons kamp staan, maar ze lijken niet goed langs ons kamp te durven lopen om bij de rivier te drinken.

Ik besluit op te staan, nu ik toch wakker ben, en begin alvast met het inpakken van mijn spullen. Het is pas 6 uur ’s ochtends, kom ik achter, dus ik maak een pot thee en ben van plan mijn e-reader te pakken om in het zonnetje bij de rivier een boek te lezen. Voor het zover is, blijkt Anne-Marie ook al wakker te zijn. Ik bied haar een kopje thee aan en we praten zachtjes zodat we de anderen niet wakker maken.

Wanneer iedereen wakker is en we aan het ontbijt zitten, vertelt Veronica dat ze vannacht naar de wc moest. Toen ze haar tent uit kwam, zag ze wilde zwijnen vlakbij onze tentjes. De grond is ook omgewoeld, maar ik had eigenlijk niet bedacht dat die dieren hier ook zouden zijn… Oepsie!

Het plan is om vandaag terug te lopen naar Bathan, maar als we meteen na het ontbijt vertrekken, zijn we daar al in ongeveer twee uur. Aangezien de dag weer zonnig begint, willen we daar optimaal van profiteren en besluiten we met Alek nog een korte wandeling de andere kant op te maken. Esther besluit niet mee te gaan en past daarmee op onze spullen, hoewel hier eigenlijk niemand komt en we de rugzakken prima zonder ‘toezicht’ hadden kunnen laten liggen 😉.

We volgen een steil pad omhoog, al is het eigenlijk niet eens een echt pad. Waar we eerst kletsend vertrokken, hoor ik al snel niemand meer praten, haha. Eenmaal boven hebben we weer een geweldig uitzicht over de omgeving.

Alek blijkt een goede gids, die zonder Aylona, die met Diewke en Laura mee is, veel meer naar voren komt. Hij vertelt over de natuur, de routes, het leven in Kazachstan, en bij het kampvuur deed hij altijd enthousiast mee met de spelletjes die we bedachten. Alek bedenkt ter plekke een route voor ons en gebruikt zijn navigatie, maar kijkt ook naar sporen in de natuur om de juiste weg te vinden.

Na anderhalf uur zijn we weer terug bij het kamp en bij Esther. Ze vertelt enthousiast dat de paarden, die eerst op afstand stonden toe te kijken, uiteindelijk naar de rivier durfden te wandelen om te drinken toen wij weg waren. Het was volgens haar heel mooi en bijzonder om te zien.

Inmiddels beginnen de wolken samen te pakken en horen we zacht gerommel in de verte. Tijd om te gaan! We pakken onze spullen en lopen door de vallei terug naar Bathan.

Bij de waterval, waar het op dag 1 ook begon te regenen, begint het nu opnieuw te druppelen. Snel trekken we onze regenkleding aan.

We lopen in een vlot tempo verder. Dit gedeelte van het pad is vlak en het wandelen gaat haast vanzelf. Opvallend is dat een deel van het pad door de hevige regen van eerder deze week is weggeslagen of deels ondergelopen, doordat de rivier buiten haar oevers is getreden. Takken zijn platgewalst en stukken pad zijn uitgeslepen door het water of liggen onder een dikke laag modder. Dit was allemaal niet zo op de heenweg!

Ook de laatste hangbrug mist nu een paar planken of ze liggen scheef. Volgens Alek was dit op de heenweg ook al zo, maar wanneer ik later foto’s vergelijk, zie ik toch echt wel verschil!

Bij de ingang van de vallei maken we nog een groepsfoto, waar we nog een keer ons enthousiasme voor deze prachtige zes dagen vieren.

Twee mensen ontbreken echter op de foto, maar ze duiken even later ineens op, wachtend op ons. Iedereen is blij ze weer te zien. Grappig hoe snel zo een groepsgevoel ontstaat. Gelukkig gaat het inmiddels beter met Laura en hebben zij en de gids deze ochtend nog een mooie hike gemaakt vanuit Bathan.

We wandelen samen naar de locatie waar we de komende nacht zullen verblijven: een tuin met een aantal yurts. Echt heel gaaf om te zien! We verdelen ons over drie yurts en krijgen daarna een uitgebreide lunch voorgeschoteld. Wauw, wat een feest na al die dagen droogvoer! We krijgen zelfs een biertje, superleuk! Het voelt echt als een cadeautje 😊. Wat ik altijd mooi vind, is dat na een paar dagen in de wildernis, je de luxe van een biertje of slapen in een yurt extra waardeert. Het is goed om daar af en toe bij stil te staan.

We nemen afscheid van onze gidsen, Aylona en Alek, en bedanken hen uitgebreid. Na de lunch gaan Esther, Veronica, Dennis en ik terug naar het beginpunt van de hike, waar een klein bezoekerscentrum is. Daar genieten we van een kop koffie op het terras en ik heb even wifi om het thuisfront te laten weten dat alles goed is gegaan.

Aan het einde van de middag keren we terug naar de yurt en duik ik de sauna in. De warme douche die er zou zijn, blijkt er niet, maar na de sauna moet je toch altijd afkoelen 😉. Ik was mijn haren, maar onder het ijskoude water is dat niet echt een pretje. Toch voelt het als luxe, dus ik klaag niet!

Nadat iedereen is opgefrist, worden we opnieuw getrakteerd op een heerlijke maaltijd en bier. De eigenaren van de yurts koken zo uitgebreid voor ons dat ik me bijna schuldig voel over hoeveel we krijgen. We kletsen daarna nog gezellig bij het kampvuur. Rond een uur of elf kruipen we dit keer niet de tent, maar de yurt in. Ik val uiteindelijk in slaap op een grote bank, hoewel ik nog een paar keer wakker word. Uiteindelijk lukt het me toch om lekker te slapen.

[regioonlineofficial]

Van 2 maart t/m 18 juni is de unieke kunsttentoonstelling genaamd 'Alledaagse Mensen' te gast in de historische straten van Valkenburg aan de Geul. Meer dan veertig levensgrote betonnen beelden(groepen) - gecreëerd door de gerenommeerde Duitse kunstenaars Christel en Laura Lechner - staan dan op 19 locaties in het stadscentrum van Valkenburg. Ze vormen een toegankelijke brug tussen kunst en het alledaagse leven. De 'Alltagsmenschen' zoals de beelden ook wel genoemd worden, stralen warmte, humor en herkenning uit. Geplaatst in alledaagse situaties, brengen ze een glimlach op het gezicht van voorbijgangers. Wandel door de straten van Valkenburg en ontdek de diverse fotogenieke scènes die her en der te vinden zijn. Van een groepje vrienden dat gezellig tafelt tot een paar dat innig danst, elk beeld vertelt een verhaal en nodigt uit tot interactie. De tentoonstelling 'Alledaagse Mensen' is een initiatief van BIZ Valkenburg (Bedrijven Investerings Zone). Valkenburg aan de Geul en de alledaagse mensen Deze tijdelijke tentoonstelling in het voorjaar van 2024 biedt een bijzondere gelegenheid om kunst op een toegankelijke manier te ervaren, midden in het dagelijks leven. De 'alledaagse mensen' brengen niet alleen de straten tot leven, maar verrijken ook de historische sfeer van Valkenburg. De tentoongestelde sculpturen geven vorm aan het stadsbeeld en nodigen uit om vanuit nieuwe perspectieven naar de stad te kijken. Ze creëren een dialoog tussen toeschouwer en kunst. Folder - Beeld: Visit Zuid-Limburg Meer informatie De uitgebreide tentoonstelling is te ontdekken via een route door de oude binnenstad van Valkenburg die uitnodigt tot een wandeling. De brochure met de locaties van de sculpturen is verkrijgbaar bij de Visit Zuid-Limburg Experience Valkenburg, Theodoor Dorrenplein 5. Daar is tevens een flyer verkrijgbaar met een speurtocht voor kinderen. Een rondleiding met een gids behoort ook tot de mogelijkheden. Kijk ook op visitzuidlimburg.nl/alledaagsemensen Over de Kunstenaars Christel en Laura Lechner, de Duitse kunstenaars achter de 'Alledaagse Mensen', hebben met hun kunstinstallaties wereldwijd bewondering geoogst. Hun creaties weerspiegelen de eenvoudige schoonheid van het dagelijks leven en nodigen uit tot een diepere waardering voor die momenten die vaak over het hoofd worden gezien.

[avirtualcommonplace]

Playground, Laura Wandel / Belgium / 2021

[fritz-letsch]

Kritische Theorie und Sozialforschung 100!

Wäre unsere konservative und reaktionäre Bevölkerungsmehrheit nicht so behäbig und die Medien dazu so selbstgefällig, würden wir längst sehen, dass unser hochgelobtes Land in ziemlicher Unfähigkeit und Unwilligkeit verharren will, „so wie immer“ weiter zu machen. Aber wie geht Transformation / Veränderung beginnen / Wandel? Das Wichtigste in der katholischen Messe ist die Wandlung?  Das Wichtigste in der katholischen Kirche ist die Wandlung?

100 Jahre Institut für Sozialforschung

heute vor 100 Jahren, am 18.1.1923 wurde das Institut für Sozialforschung in Frankfurt gegründet, und vereinigte auf ungewöhnliche Weise die Forschung der sozialen Entwicklung auf den Grundlagen der neuen Erkenntnisse der Psychoanalyse, der marxistischen Erkenntnisse der internationalen Volkswirtschaften, der Aufklärung aus der Sicht jüdisch-stämmiger Bildungs-Elite: Die jüdischen Gemeinden hatten in der Zeit enormes geleistet, jedem Kind die beste Bildung zukommen zu lassen, als die Schulen noch vollkommen ständisch begrenzt waren: In Berlin stellten damals 8% der jüdischen Bevölkerung gut 25% der Ärzte, und das wirkte sich auf diese Entwicklung des kritischen Denken zwischen medizinischer Logik und psychoanalytischer Forschung bei wissenschaftlicher Durchleuchtung der Lebensbedingungen aus: Wilhelm Reich und Laura und Fritz Perls wirkten dann in den 1930er Jahren in der Marxistischen Arbeiterschule MASCH mit, Ernest Bornemann verbreitete bis 1933 in den Kreisen von Jugendlichen die Aufklärung mit der Weitergabe von Kondomen, um gegen Abtreibungen und ungewollte Schwangerschaften zu wirken, die Angst vor sexuellen Begegnungen und Übergriffen verbreiteten. Später, 1938 wollte die Deutsche Psychoanalytische Vereinigung „judenrein“ sein, als der alt gewordene Sigmund Freud im Exil in London bei seiner Tochter Anna gelandet war, Wilhelm Reich die Massenpsychologie des Faschismus in Norwegen fertig schrieb und Laura und Fritz Perls über die Niederlande nach Südafrika geflohen waren, um dort weiter zu arbeiten.

Kritische Theorie als Bewegung Die Internationale ist viel breiter, als es in den deutschen Dissertationen abgebildet wird, und sie geht dort auch in alle Fachbereiche der Universitäten hinein, die nicht (wie zB im Freistaat Baiern) vom reaktionären anti-Marxismus zensiert sind. Die ecopedagogy von Paulo Freire ist auf Wikipedia noch nicht in deutsch angekommen, der Unterschied zur Umweltpädagogik wäre noch spannend herauszuarbeiten. Die Kritische Theorie wird in Täuschland auch oft als „Frankfurter Schule“ aus den 1920er Jahren bezeichnet, mit Bezug auf Max Horkheimer, Theodor W. Adorno, Herbert Marcuse, Leo Löwenthal und Erich Fromm, „Emigrierte natürlich„, der Psychoanalyse verbunden, und wurde von den etablierten ärztlichen und konservativen Kreisen in Deutschland dafür weitgehend ignoriert. In der englisch-sprachigen Akademie-Literatur ist sehr viel mehr zur Kritischen Theorie und zur Pädagogik der Unterdrückten als Kritische Praxis mit dem Forumtheater zu finden: Originale und Übersetzungs-Anfänge auch zur Kultur des Schweigens https://www.spektrum.de/lexikon/psychologie/kritische-theorie/8347 http://fritz-letsch.eineweltnetz.org/kritische-theorie http://fritz-letsch.eineweltnetz.org/forum-theater-zu-100-jahre-paulo-freire http://pfz.at/aktivitaeten/100-jahre-paulo-freire-solidaritaet-in-der-globalen-gesellschaft http://fairmuenchen.de/paulo-freire-100-reihe-befreiende-paedagogik https://paulo-freire-muenchen.blogspot.com/2020/12/erweiterung-des-kreises-der-kritischen.html https://paulo-freire-muenchen.blogspot.com/2021/01/youth-culture-transgressions-cultural.html Die Worte Frankfurter Schule und später “Kritische Theorie„ klingen nicht so anschaulich, dass wir die Überlegungen zu unserem Lebensstil und Zusammenleben darin besprechen und erforschen können, was viele lieber in das „philosophieren“ als theoretisches Denken verlagern. Sterne? Das sind nur Löcher im Dach ... Sozialforschung in heutiger Praxis Die Brüche im Leben, wenn du sie aufreihen kannst, sind dein Zugang zur Erleuchtung: #Gestalt- #Quarterly auf zoom am Sonntag 5.3.23 von 17.30 bis 20h, Kostenlos #Gestalt kennenzulernen: https://gestaltquarterly.wixsite.com/gestalt-quarterly anmelden bringt den Link Read the full article

[cristalconnors]

DEBUT FILM (FICTION)

Shortlisted: Aftersun, dir. Charlotte Wells / Barbarian, dir. Zach Cregger

THE NOMINEES ARE:

HIT THE ROAD, dir. Panah Panahi

PLAYGROUND, dir. Laura Wandel

WE'RE ALL GOING TO THE WORLD'S FAIR, dir. Jane Schoenbrun

YOU WON'T BE ALONE, dir. Goran Stolevski

AND THE CRISTAL GOES TO...

SAINT OMER, dir. Alice Diop

[lamilanomagazine]

Mantova, Cinema d'Essai: prima giornata degli Incontri

Mantova, Cinema d'Essai: prima giornata degli Incontri. A Mantova è iniziata la rassegna Incontri del Cinema d'Essai, giunta alla 22esima edizione e la principale manifestazione dedicata al cinema d’autore promossa dalla FICE –Federazione Italiana Cinema d’Essai. Il ricco programma dell’evento, che si concluderà il 6 ottobre, propone ben 29 anteprime, trailer, incontri con i protagonisti del cinema, i premi alle eccellenze del cinema italiano, convegni e molti appuntamenti aperti al pubblico e alle scuole. Ad aprire la giornata inaugurale è stata l’anteprima Il patto del silenzio – Playground di Laura Wandel (Premio Fipresci al Certain Regard di Cannes e candidato all’EFA per l’opera prima). Come sempre è stato dato ampio spazio alle anteprime aperte al pubblico della città, a partire da La ligne – La linea invisibile di Ursula Meier (anch’essa tra gli ospiti di Mantova), film in concorso alla Berlinale. Ancora, i documentari Alpenland di Robert Schabus, e La pantera delle nevi di Marie Amiguet e Vincent Munier. Altro protagonista della prima giornata Fabrizio Gifuni (acclamato protagonista di Esterno Notte) a cui è stato consegnato dalla Presidenza il PREMIO FICE (gli altri premiati riceveranno il riconoscimento il 5 ottobre). Alla riuscita degli Incontri contribuiscono la Direzione Generale Cinema e Audiovisivo del MIC, la Regione Lombardia, il Comune di Mantova, la Fondazione Comunità Mantovana Onlus, l’Accademia del Cinema Italiano-Premi David di Donatello con la collaborazione della Film Commission Mantova.  ... Read the full article

[031cinephile]

16 Tops Films for European Film Festival 2022

The European Film Festival in South Africa returns with a hybrid event for its 9th edition between 13 and 23 October 2022.

Festival co-director Magdalene Reddy explains that the festival will continue to cater for its viewers and followers who have become accustomed to the ease of watching films in the comfort of their own homes, while also providing for those who long to return to the full cinema experience.   ‘This is our transitional approach of coming back to theatres gradually,’ she says.  The online screenings will be free while a ticket price will be charged for the theatre screenings.  Each film will have a single screening at both Ster-Kinekor’s The Zone in Johannesburg and at The Labia in Cape Town.

Sixteen award-winning films, eight of them by women directors, will be screened. This year’s theme, Innocence and Beyond, explores innocence not just as a legal concept, but as a human quality.  This includes two stand-out perspectives through the eyes of children in Petite Maman and Playground. Petite Maman is a tender tale of memory, friendship, and family by the gifted and often unpredictable French filmmaker Céline Sciamma, while in Playground Belgian director Laura Wandel deploys cameras rigged at child level to effectively portray the emotions and experiences of school bullying from a child’s point of view.  

There is no set age for when loss of innocence can occur and a number of films focus on youth as they navigate the often turbulent process of growing into adults. From the Netherlands, Shariff Korver's slow-burning psychological thriller Do Not Hesitate depicts unprepared Dutch youths thrown into the crucible of war, a situation complicated by their naiveté when encountering other cultures.   Swiss film Olga, by Elie Grappe, is a tense but sensitively handled tale of exile reflecting the clash between the personal and the political in a young Ukrainian gymnast's search for identity against the backdrop of revolution in her mother country. The riveting women-driven film Small Body is an adventure story infused with a wonderful mythological sensibility that earned Laura Samani the best new director prize at Italy’s David d’Donatello awards. How much does innocence inform a young woman's quest for love and meaning as she enters her 30s without any idea about her identity and purpose in life? This is the question in Joachim Trier’s The Worst Person in the World, a Norwegian/ French/ Danish/ Swedish co-production that earned two Oscar nominations this year.  Then, Stefan Arsenijević’s Serbian/ French/ Luxembourgian/ Bulgarian/ Lithuanian co-production As Far As I Can Walk highlights that it’s not just securing a roof over one’s head but also the challenges of emotional and intellectual deprivation that young migrants in Europe face today.

Is innocence solely about what’s right and what’s wrong?  Sometimes it’s about what we don’t do. Sometimes it’s about making choices that impact both ourselves and those around us, and in some cases society and the wider world?  Silent Land, by Poland’s Aga Woszczyńska, is a case of what the protagonists didn’t do, and how that leads to the collapse of a relationship.  The film is also about the collapse of value systems in the modern world, about a general indifference to reality, and about social lethargy.   Erik Poppe’s Swedish film The Emigrants is an epic period drama about a poverty-stricken family who emigrate from Sweden to the United States in the 1800s. Told from a woman’s perspective, their search for a second chance in life is, like the stories of migration in our current era, about a journey of hope.  From the Republic of Georgia, Levan Koguashvili’s comedic Brighton 4th is a portrait of parental sacrifice and the love of a father for his son that also offers an authentic look at the immigrant experience and the elusiveness of the American Dream.   Enveloped in music and humour, Ali and Ava, written and directed by one of the UK’s most distinctive cinematic voices, Clio Barnard, is about a couple from different cultural backgrounds beginning a relationship with a mixture of nervous excitement, openness and innocence. The Good Boss, directed by Fernando León de Aranoa, is the Spanish film in this year’s festival – it’s a hilarious satirical comedy about the indignities of working life, with the questionable innocence of Javier Bardem in the spotlight.

Overturning conventional definitions of innocence Austrian Sebastian Meise’s Cannes-winner Great Freedom explores tenderness, love, lost time, and the tenacity of the human spirit while chronicling an ignominious chapter in queer history.  Portuguese director Catarina Vasconcelos’s unorthodox film The Metamorphosis of Birds sifts through the memories and dreams of her ancestors in an extraordinary homage that demonstrates how something deeply personal can be profoundly universal.  Is a humanoid robot innocent?  That’s one of the questions in the witty and delightfully entertaining German film I’m Your Man by Maria Schrader. It’s a spunky sci-fi dramedy that also asks what it is that humans want in relationships, and if AI beings should have rights.  

Finally, the world is again witnessing and affected by a terrible war, and innocence is an unfortunate casualty during wartime, at all levels.  Along with the already mentioned war drama Do Not Hesitate, there is director/screenwriter/editor Maryna Er Gorbach’s Ukrainian-set drama Klondike.  About the travails of parents-to-be living near the Russian border this film couldn’t be more timely as it exposes the absurdity of war and how it affects those who aren't directly involved just as easily as those who are.

The EU Ambassador to South Africa Sandra Kramer comments; “This year’s European Film Festival has been inspired by innocence as a human quality. The festival’s theme – Innocence & Beyond – tries to capture our loss of innocence on a number of levels as we deal with the present and lay foundations for the future. I invite you to join us for the best of European cinema: award-winning films that will not only offer a temporary escape, but also a space for pause and reflection.”

eSwatini and Lesotho

This year’s festival extends its reach to neighbouring countries eSwatini and Lesotho with 3-day programmes of screenings and discussions taking place at the Alliance Française in Mbabane (21 to 23 October) and the Alliance Française in Maseru (28 to 30 October).  

Side Events

Real-time Zoom panel discussions and Q&A’s with film directors will enrich the experience and understanding of the filmmaking processes and motivations as well as the topics raised in the films, while a programme of Filmmaker Engagements is formulated to inspire young filmmakers at film schools in South Africa.  In addition, with an emphasis on youth, the festival will again provide a number of screening and discussion programmes at select secondary schools and community centres in different parts of the country.

For film synopses, trailers and how to watch visit www.eurofilmfest.co.za

The European Film Festival 2022 is a partnership project of the Delegation of the European Union to South Africa and 14 European embassies and cultural agencies in South Africa: the Embassies of Austria, Belgium, Georgia, Italy, the Netherlands, Poland, Portugal, Spain, Sweden, Switzerland, Ukraine, and the British Council, Camoes Institute of Portugal, French Institute in South Africa, Goethe-Institut, Italian Cultural Institute and Wallonie-Bruxelles International. The 2022 festival is presented in partnership with the Labia Theatre and Ster Kinekor The Zone. The festival is organised in cooperation with Cineuropa and coordinated by Creative WorkZone.

[maaarine]

Spring 2023: favorite movies I watched

🇫🇷 Custody (Jusqu'à la garde, Xavier Legrand, 2017)

—

🇧🇪 Playground (Un monde, Laura Wandel, 2021)

[sesiondemadrugada]

Playground (Laura Wandel, 2021).

[euroadventure]

Turgen Vallei (Tian Shan gebergte)

Maandag 20 augustus

Vannacht heb ik heerlijk geslapen. Geen regen, geen onweer, gewoon rust. De zon schijnt opnieuw en de lucht is strakblauw! Na het ontbijt pakken we onze tenten in, maar voor we vertrekken, geeft Veronica nog een yogales aan een groot deel van de groep. Helaas doe ik niet mee, want ik heb flinke hoofdpijn. In plaats daarvan loop ik naar een stroompje een paar honderd meter verderop om mezelf van top tot teen te wassen. Het water is ijskoud, maar het voelt heerlijk om weer helemaal schoon te zijn. Mijn haar laat ik voor wat het is; dat lijkt me, met de hoofdpijn, geen goed idee.

Na de yogales is iedereen weer klaar voor vertrek. Vandaag trekken we dieper de vallei in.

De uitzichten zijn fenomenaal. Hoewel ik de eerste dagen het landschap niet heel indrukwekkend vond – vergelijkbaar met plekken in Oostenrijk of Slovenië – besef ik nu dat ik er echt van moet genieten.

En dat doe ik gelukkig ook met volle teugen, het is prachtig, soms zelfs een beetje mysterieus.

Na ongeveer een uur wandelen (tijd lijkt hier trouwens niet te bestaan), bereiken we een grote rivier, de perfecte plek om onze waterflessen bij te vullen.

Er staat een paard te drinken. Ons is verteld dat als een paard van het water drinkt, het veilig is voor mensen. Toch filteren of koken we het water waar mogelijk, niemand wil meemaken wat Laura overkwam. Over haar en de gidsen hebben we trouwens nog geen nieuws, want we hebben geen contact. We hopen dat ze veilig in Bathan zijn aangekomen.

Na de korte waterstop klimmen we verder omhoog met onze zware rugzakken. Alek heeft een plek in gedachten voor de lunch, met een prachtig uitzicht.

Normaal ben ik daar altijd voor te porren, maar met mijn hoofdpijn en een stijging van 400 meter in 10 minuten, is het vandaag even geen succes. De afspraak dat we halverwege de spullen zouden neerleggen, verandert halverwege de klim, zoals wel vaker de laatste dagen. Ik merk dat ik er chagrijnig van word, wat frustrerend is, want waarom zou ik me druk maken? Ik irriteer me aan mezelf, omdat ik me hierdoor laat afleiden. Gelukkig maakt het uitzicht bij aankomst alles weer goed en kan ik er volop van genieten. We nemen de tijd om te lunchen en foto’s te maken.

Mijn cracker-voorraad is inmiddels op en de droogmaaltijden ben ik inmiddels meer dan beu. Gellukkig delen Jolanda en Esther hun crackers en smeerkaasjes met me, zodat ik er weer tegenaan kan. Tot mijn opluchting is mijn hoofdpijn ook gezakt, wat de rest van de tocht een stuk aangenamer maakt. De afdaling, via een iets andere route dan op de heenweg, biedt opnieuw prachtige uitzichten. Donkere wolken komen opzetten, maar uiteindelijk blijven we droog tijdens de hele wandeling.

Tegen het einde van de middag bereiken we onze kampeerplek. Pas later besef ik dat we naast dezelfde rivier kamperen waar we op de eerste dag doorheen zijn gelopen. Dat is ook de plek waar ik verderop in de modder ben uitgegleden, haha.

Met het zonnetje erbij besluit iedereen om de beurt een duik te nemen in het koude water van de rivier. Sommigen zijn wat dapperder dan anderen (ik val in de laatste categorie 😉). Ik blijf niet lang onder, maar voel me wel weer lekker fris. s Avonds genieten we van de mooie avondluchten en opnieuw van een warm kampvuur.

We spelen rond het kampvuur een spel waarbij iedereen een waargebeurd en een verzonnen verhaal moet vertellen, en de anderen moeten raden welk verhaal waar is. Het leidt tot veel gelach en bizarre verhalen, waarvan je vaak denkt dat ze allebei niet waar kunnen zijn, terwijl één toch echt waar blijkt te zijn 😉🫣.