Tumgik
#Pintora Surrealista
Text
¿La web del surrealismo? Dominique Hoffer (1951-)
Tumblr media
Nacida en Ginebra, Suiza, Dominique Hoffer trabajó como piloto de una aerolínea comercial, pero en 1988 dejó esta carrera y se dedicó a la pintura. Actualmente vive y trabaja en un pequeño pueblo del cantón de Vaud. Le gusta crear situaciones extrañas, inusuales y poéticas que a menudo involucran escenas naturales, seres humanos, animales y objetos a menudo relacionados con el transporte. Vivió en Sudáfrica durante muchos años y las imágenes de su trabajo a menudo reflejan su entorno particular. Ella dice: "Intento crear una atmósfera, instalando mis elementos en situaciones improbables y tratándolos de una manera realista. Intento producir una imagen sorprendente, en la que la mirada del espectador quede cautivada por su extrañeza..." Su técnica de pintura es meticulosa y detallada, utilizando veladuras, tres o cuatro capas de color aplicadas con barnices.
9 notes · View notes
callmeanxietygirl · 4 months
Text
Un Día Como Hoy de 2011 falleció Leonora Carrington (1917-2011) quien fuera una pintora, escultora, y escritora, inglesa de nacimiento y mexicana de corazón.
Tumblr media
Destacó dentro de la corriente surrealista siendo una de sus principales exponentes. Su obra es reconocida por mezclar elementos autobiográficos y oníricos. Logró integrar en su nutrido imaginario los conocimientos de una vida: los cuentos de la infancia, las experiencias vividas, la alquimia, la astrología, el chamanismo, la cultura popular mexicana. Fue de las últimas sobrevivientes al movimiento surrealista de los años 30.
Tumblr media
Llegó a México tras el exilio, y vivió aquí hasta su muerte. En Inglaterra, su país natal, logró exponer 40 años después de hacerse famosa en México.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Nació 6 abril 1917
Murió 25 mayo 2011
5 notes · View notes
suenosyfantasmas · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
"El misterio es la esencia de todo lo que es bello"
Remedios Varo.
Arte: Remedios Varo. Pintora surrealista, escritora y artista gráfica. España, (1908) - México, (1963). En su obra se mezcla: lo científico, lo místico, lo esotérico y lo mágico.
Fuente: Wikipendia / Google.com
Sueños y fantasmas. El arte de soñar.
177 notes · View notes
kamas-corner · 5 months
Text
Tumblr media
Los amantes (1963) / Remedios Varo
Los amantes se miran y admiran, sin saber que solo ven un reflejo. Es una obra llena de simbolismo que nos invita a reflexionar sobre esa experiencia humana tan intensa que es el enamoramiento. En este cuadro se aprecia a los amantes "mirándose". En realidad, se ven a ellos mismos reflejados en un espejo. La otredad, ese concepto tan filosófico se hace presente en este cuadro en el que los amantes se ven así mismos en el otro. El espejo uno de los símbolos de la psique es el portal que nos lleva a las profundidades del alma donde reina el inconsciente. Los amantes está inspirado en el soneto de Charles Baudelaire "La muerte de los amantes" Otro elemento llamativo en este cuadro son los vapores que forman los amantes que nos indican la pasión característica del enamoramiento, pero esos mismos vapores suben al cielo formando una lluvia que vuelve a bajar ahogándolos lentamente, anunciando así la muerte de los amantes. Remedios Varo una pintora surrealista que creó obras exquisitas dentro de un ambiente etéreo y filosófico que va más allá a lo plasmado en sus pinturas, contando su propia historia de vida a través de ellas, siendo tan fascinante como sus obras.
23 notes · View notes
proustian-dream · 4 months
Text
Mis obsesiones actuales son las novelas escritas por pintoras surrealistas: Leonora Carrington, Dorothea Tanning, Unica Zürn, Ithell Colquhoun, Leonor Fini.
6 notes · View notes
thedarkat · 21 days
Text
LEONOR FINI (1907 / 1996)
Tumblr media
La guardiana del huevo negro,1955 / La guardiana del huevo negro,1955
Leonor Fini (Buenos Aires, Argentina, 30 August 1907-Paris, France, 18 January 1996) was an Argentine surrealist artist and painter.
She was born in Buenos Aires, the daughter of Malvina Braun Dubich and Herminio Fini. Her father's mother's family always prevented him from-he had no relations with Leonor.
In 1909 they moved to Trieste to live with her uncle Ernesto Braun. Her father threatened to abduct her and her mother dressed her as a boy to disguise her.
---------------------------------------------------------------------------
Leonor Fini (Buenos Aires, Argentina, 30 de agosto de 1907​-París, Francia, 18 de enero de 1996​) fue una artista y pintora surrealista argentina.​​
Nació en la ciudad de Buenos Aires, hija de Malvina Braun Dubich y Herminio Fini. A su padre la familia materna le impidió en todo momento que se relacionara con Leonor.
En 1909 se mudaron a Trieste a vivir con su tío Ernesto Braun. El padre amenazó raptarla y la madre la vestía de varón para disimularla.​
2 notes · View notes
dakota-zen · 1 year
Text
Tumblr media
Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón (Coyoacán, Ciudad de México, 6 de julio de 1907-13 de julio de 1954),​ conocida como Frida Kahlo, fue una pintora mexicana. Su obra gira temáticamente en torno a su biografía y a su propio sufrimiento. Fue autora de 150 obras, principalmente autorretratos, en los que proyectó sus dificultades por sobrevivir. También es considerada como un icono pop de la cultura de México.
Su vida estuvo marcada por el infortunio de sufrir un grave accidente en su juventud que la mantuvo postrada en cama durante largos periodos, llegando a someterse a hasta 32 operaciones quirúrgicas.​ Llevó una vida poco convencional. ​La obra de Frida y la de su marido, el pintor Diego Rivera, se influyeron mutuamente. Ambos compartieron el gusto por el arte popular mexicano de raíces indígenas, inspirando a otros pintores mexicanos del periodo posrevolucionario.
En 1939 expuso sus pinturas en Francia gracias a una invitación de André Breton, quien intentó convencerla de que eran ��surrealistas», aunque Kahlo decía que esta tendencia no correspondía con su arte ya que ella no pintaba sueños sino su propia vida. Una de las obras de esta exposición (Autorretrato-El marco, que actualmente se encuentra en el Centro Pompidou) se convirtió en el primer cuadro de un artista mexicano adquirido por el Museo del Louvre. Hasta entonces, Frida Kahlo había pintado solo privadamente y a ella misma le costó admitir que su obra pudiese tener un interés general. Aunque gozó de la admiración de destacados pintores e intelectuales de su época como Pablo Picasso, Vasili Kandinski, André Breton, Marcel Duchamp, Tina Modotti y Concha Michel, su obra alcanzó fama y verdadero reconocimiento internacional después de su muerte, especialmente a finales de los años de 1980 y principios de 1990 por coleccionistas.
19 notes · View notes
julyposts · 1 year
Text
Tumblr media
"La comida de Lord Candlestick".
Artista: Leonora Carrigton.
Aunque Leonora Carrington no era mexicana, pero su amor por México era inmenso y fue bien correspondida. Leonora Carrington nació un 6 de abril de 1917 en Lancashire, Inglaterra. La pintora y escritora surrealista llegó a vivir a México en 1942, se nacionalizó mexicana e hizo de este país su hogar.
Fuente: Google- México Desconocido.
8 notes · View notes
artemartinpietro · 1 year
Text
Remedios Varo: La Grandeza de una Artista Visionaria
Tumblr media
Si hay un nombre que resuena con reverencia en el mundo del arte contemporáneo, ese es el de Remedios Varo. Esta mujer extraordinaria dejó una huella imborrable en la historia, convirtiéndose en una de las artistas más grandes de todos los tiempos. Con su creatividad desbordante y su libertad estilística, nos transporta a un universo mágico lleno de enigmas y maravillas. ¡Prepárate para adentrarte en el apasionante mundo de Remedios Varo y descubrir sus obras maestras!
Remedios Varo Obras: Un Despliegue de Genialidad
Cada una de las obras de Remedios Varo es un testimonio de su genialidad y su capacidad para trascender las barreras de la realidad. Con una paleta de colores vibrantes y una técnica impecable, sus cuadros nos invitan a sumergirnos en un mundo onírico, lleno de simbolismo y misterio. Aquí te presento algunas de sus obras más destacadas:
La Llamada En “La Llamada”, la artista nos presenta una escena enigmática donde una mujer se encuentra en un espacio desconocido, rodeada de símbolos alquímicos y objetos intrigantes. La obra transmite una sensación de búsqueda interior y revela la fascinación de Varo por los misterios del universo.
Bordando el Manto Terrestre “Bordando el Manto Terrestre” es otro ejemplo impactante de la maestría de Varo. En este cuadro, vemos a varias mujeres trabajando juntas en una laboriosa tarea de bordado. Pero a medida que nos adentramos en los detalles, descubrimos que están creando un tejido que va más allá de lo material, representando la conexión entre el mundo terrenal y el espiritual. Es una metáfora visual que destaca la importancia de la labor creativa y la trascendencia del arte.
El Gato (El Gato Helecho) El Gato, también conocido como “El Gato Helecho”, es una obra emblemática de Varo que representa a un gato en una posición inusual y rodeado de elementos surrealistas. Esta pintura evoca la presencia misteriosa y enigmática de los felinos, y nos sumerge en su mundo simbólico, donde la realidad y la fantasía se entrelazan.
Hacia la Torre Otra obra destacada es “Hacia la Torre”, donde Varo nos muestra una figura femenina que asciende por una escalera en espiral hacia una torre misteriosa en lo alto. Esta obra simboliza el viaje interno hacia el autoconocimiento y la búsqueda de la libertad. La imagen evoca una sensación de esperanza y valentía al enfrentar los desafíos y superar los obstáculos en la vida.
Creación de las Aves No podemos dejar de mencionar “Creación de las Aves”, una pintura que retrata a un grupo de aves emergiendo de un huevo gigante. Esta obra nos invita a reflexionar sobre el proceso creativo y la capacidad de dar vida a nuevas ideas y posibilidades. La pintora surrealista presenta una visión poética de cómo el arte puede ser una forma de liberación y transformación.
Cada pincelada de esta visionaria surrealista nos envuelve en una atmósfera mágica y nos permite explorar los rincones más profundos de nuestra imaginación. Su obra es un legado que continúa inspirando a generaciones de amantes del arte y la creatividad.
Remedios Varo: Una Vida de Búsqueda y Creatividad
El 16 de diciembre de 1908 marca la fecha de nacimiento de Remedios Varo en Anglès, Girona, España. Desde temprana edad, manifestó un profundo entusiasmo por el arte y la filosofía, lo que la condujo a emprender sus estudios en la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando en Madrid. Allí, se relacionó con otros artistas importantes de la época, como Salvador Dalí y Federico García Lorca, quienes influyeron en su desarrollo artístico.
En 1937, durante la Guerra Civil Española, la artista surrealista se mudó a París, donde se unió al movimiento surrealista. Allí conoció a su esposo, el poeta Benjamin Péret, con quien se trasladó a México en 1941 debido a la Segunda Guerra Mundial. México se convirtió en su hogar permanente y tuvo un impacto significativo en su obra.
En México, esta destacada artista se unió al grupo de artistas e intelectuales conocidos como los surrealistas mexicanos, que incluían a Leonora Carrington y Frida Kahlo. Estos artistas compartían una fascinación por lo místico, lo mágico y lo esotérico, y encontraron en México un entorno propicio para explorar sus ideas y expresar su creatividad.
A lo largo de su carrera, la artista desarrolló un estilo único que fusionaba elementos surrealistas, simbolismo y referencias alquímicas. Sus obras están llenas de objetos enigmáticos, figuras femeninas poderosas y escenarios surrealistas que desafían la lógica. A través de su arte, incursionó en temáticas como el autoconocimiento, la liberación y la búsqueda de identidad.
Tristemente, la vida de Remedios Varo fue truncada prematuramente. Falleció el 8 de octubre de 1963 a los 54 años en la Ciudad de México. A pesar de su corta vida, dejó un legado perdurable que continúa inspirando a artistas y amantes del arte en todo el mundo.
El Legado Eterno de Remedios Varo
La herencia de esta artista va más allá de fronteras y épocas. Sus obras continúan emocionando y cautivando a espectadores de todas las generaciones. Su influencia en el arte contemporáneo es innegable, y su capacidad para transmitir emociones e ideas a través de la pintura es simplemente asombrosa.
La obra de Varo ha sido reconocida por su originalidad, su maestría técnica y su profundo contenido simbólico. A través de sus pinturas, nos invita a cuestionar nuestra percepción de la realidad y a explorar los misterios de la existencia humana. Su legado perdura como una invitación a adentrarnos en los laberintos de nuestra propia imaginación y a descubrir nuevas posibilidades.
Hoy en día, sus se encuentran entre las obras más valoradas y buscadas en el mercado del arte. Su influencia se extiende más allá de la pintura y ha inspirado a escritores, cineastas y artistas de diversas disciplinas.
Originally published at https://artemartinprieto.com/on August 10, 2023.
2 notes · View notes
Text
¿La web del surrealismo? Rachel Baes (1912-1983)
Tumblr media
Rachel baes nació en Ixelles en Bélgica. La relación con su padre, el pintor Emile Baes, fue muy difícil y esto la llevó a distanciarse de él, llegando incluso a eliminar la letra mayúscula de su apellido. Fue una figura menor del surrealismo belga y, aunque tuvo contacto con el grupo surrealista de Bruselas, mantuvo las distancias. Comenzó a pintar naturalezas muertas tradicionales y en 1929 realizó una exposición en el Salón de los Independientes de París, pero a principios de la década de 1940 se volvió hacia el surrealismo.
8 notes · View notes
callmeanxietygirl · 4 months
Text
Después de ver el cuadro "Quería ser pájaro " que le encargué a Leonora Carrington y para el cuál posó mi hijo Quique, hubo más Carringtons en mi vida.
La maja del Tarot fue otro de mis favoritos.
María Félix le pidió a Leonora Carrington que la retratara. Leonora en su estilo surrealista hizo una obra llena de poder y seducción, pero el personaje de esa pintura no se parecía a María.
Cuando se lo entregó, María devolvió la obra y pidió que al menos se supiera que se trataba de un cuadro inspirado en ella. Sólo dió 7 días a la pintora para corregirlo, pues viajaría a Europa y quería llevarse la obra para colocarla en su mansión.
El retrato fué terminado a tiempo, la cabeza de María Felix, quedó con un realismo consternante. Esta pieza fue entregada a su dueña en una cena a las 9 de la noche en la casa de la colonia Roma de Leonora. Sólo fueron invitados hombres pues a María no le gustaba departir con mujeres que le ensombrecieran. Alejandro Jodorowsky ayudó a cocinar.
Cuando entró María Félix a la sala el silencio reinó el lugar. Ese silencio fue roto al descubrir el cuadro y caer la tela. María exclamó "¡Hasta el perro me desea!"...
Sobre ese momento Jodorowsky reflexiona "para que el mundo nos pertenezca debemos pensar que nos desea. Sólo aquello que nos desea es nuestro. María sintiéndose deseada hasta por el perro, era una reina y lo poseía todo".
María tuvo esta pintura colgada en la sala de su residencia de Polanco los últimos años y el último precio que se pagó por el cuadro fueron $444,000 dólares.
Foto: Archivo Fundación María Félix
Manteniendo la llama viva.®️
Preservando el legado.®️
Fundación María Félix está afiliada al Estate de María Félix. María Félix is a trademark of Fomento Social Maria Felix A.C. and the Estate of Maria Felix S.A. de C.V. www.EstateofMariaFelix.com
2 notes · View notes
suenosyfantasmas · 2 years
Text
Remedios Varo y los gatos.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Arte: Remedios Varo. España, (1908) - México, (1963). Pintora surrealista, escritora y artista gráfica.
Fuente: Pinterest.com
Sueños y fantasmas. El arte de soñar.
140 notes · View notes
naran-blr · 30 days
Text
Sofía Bassi, Sofía Celorio Mendoza (1913- 1998) pintora y escritora mexicana destacada por ser una artista surrealista al igual que por su vida privada, que incluyen cinco años en prisión por el delito de asesinato.
Tumblr media
Nació en Ciudad Camerino Mendoza, Veracruz.
Estudió filosofía en la Universidad Nacional Autónoma de México por dos años. Sin embargo, en 1964 aprendió por ella misma a pintar con el apoyo de su esposo.
Sofía era dueña de una belleza que hacía suspirar a decenas de caballeros.
Tumblr media
Se casó dos veces. Su primer matrimonio fue cuando era muy joven, sorprendió a la sociedad al casarse con el vizconde belga Diericx, con quien tuvo dos hijos: Claire y Hadelin. La niña heredó la belleza de su madre. Pero se divorciaron después de haber tenido sus dos hijos.
Su segundo matrimonio fue con Gianfranco Bassi, de familia noble mexicana y de origen italiano. En este matrimonio tuvo a su tercer hijo, Franco.
Tumblr media
En 1968, se entregó a la policía y fue encarcelada por el asesinato del millonario Conde Cesare D’Acquarone, el esposo de su hija Claire. En su declaración oficial ella argumentó que fue un accidente.
Se insistía en 1968 que el caso fue pasional, mientras otras versiones alegaban móviles económicos. Y también se especulaba que la famosa artista encubría a su hija, Claire, verdadera autora del asesinato.
Tumblr media
El caso Bassi fue uno de los asuntos policiacos que más interesaron en su tiempo en México y en el extranjero.
Tumblr media
En las vacaciones de la familia, el 3 de enero de 1968, cuando Claire dormía con ayuda de medicamentos, se escucharon seis detonaciones y el conde se desplomó hacia la piscina, y quedó sin vida.
Al borde de la piscina, la pintora no reaccionaba. Sostenía en la mano una pistola Walther y gritaba en forma incoherente; su hijo Franco y su esposo la sostuvieron mientras pedían el auxilio de un doctor.
Los Bassi intentaban explicarse lo sucedido. No hubo discusión ni menos violencia previa a los disparos. El niño fue testigo presencial del homicidio y siempre relató lo mismo:
Mi madre y Cesare platicaban junto a la piscina, bromeaban; mi mami se fue a su cuarto y regresó lentamente, cuando extendió el brazo para entregar una pistola a Cesare sonaron los balazos; yo conozco un poco de mecánica de armas y sé que puede suceder eso, si la pistola es vieja.
Hadelin se encargó de comunicar lo ocurrido a su hermana Claire, quien desde el principio disculpó a su madre, aunque se hundió en un estado depresivo del que no se recuperaría hasta mucho tiempo después. Inclusive intentó suicidarse.
Tumblr media
Surgieron versiones “extraoficiales”: una: “se le había disparado el arma a la señora Celorio”; otra, que se trataba de un “homicidio con agravantes”, la tercera, que la joven Clairette era la responsable y “estaba siendo protegida por su madre”.
Pero hubo una más: que el conde acariciaba al niño, que ya habían tenido problemas por eso; que Sofía lo vio desde su cuarto y bajó armada para poner fin a tan insana persecución.
Tumblr media
¿O fue Claire la que había disparado a su esposo al descubrir que abusaba sexualmente de su medio hermano, Franco?.
Sofía cumplió una condena de cinco años en la prisión, aunque había sido condenada a once y en 1972 fue liberada.
A la muerte del Conde, Claire, la hija de Bassi, mantuvo por decisión legal el título nobiliario y se quedó con la herencia de su difunto esposo. Pocos años después, Claire intentó suicidarse tomando una gran cantidad de somníferos. Se dice que dejó una nota en la que confesaba su crimen, pero la carta desapareció misteriosamente. Nadie pudo probar la existencia de la misiva. La joven fue rescatada a tiempo, sin embargo, quedó ciega de por vida.
Sin embargo, Sofía continuó creando arte, pintando su primer mural, realizado en una pared de la prisión en Acapulco.
Sofía Bassi fue alojada en la enfermería de la cárcel y nunca estuvo en los pabellones comunes. Allí se dedicó de lleno a la pintura, vestida siempre de blanco y sonriente. Sus obras eran rematadas para obras de caridad y era visitada por numerosos artistas. Al poco tiempo comenzaron a llegar cartas de diferentes partes del mundo pidiendo por su liberación, cosa que ocurrió cuando llevaba cuatro años de encierro.
Muchos de sus otros trabajos se publicaron en el libro 100 obras de Sofía Bassi realizadas en la cárcel, mientras ella se encontraba en prisión escribió un libro acerca del episodio en 1978.
Más tarde trabajó como miembro del World Human Rights Committee, en Nueva York. En 1991, recibió una medalla de parte del gobierno mexicano por su trabajo con personas mayores.
Tumblr media
Vivió en Lomas de Chapultepec, y siguió pintando y escribiendo hasta su muerte. Doce años antes de su muerte, diseñó y pintó en fibra de vidrio Sarcófago de huevo, que se utilizó para su funeral. Ella consideró el huevo como una señal de fertilidad y renacimiento, una imagen de muchas apariciones en pinturas que hizo para la NASA.
Después de los primeros viajes a la Luna por parte de la NASA, la invitaron a crear un trabajo para conmemorar sus logros, resultado de lo cual fue su trabajo "Viaje espacial", que dio a conocer el astronauta Michael Collins.
En 1998, Bassi murió a causa de un infarto al miocardio, a la edad de 85 años.
Tumblr media
Tuvo alrededor de 90 exposiciones individuales y participó en 165 en total. Su primera exhibición fue en la Galería Plástica y “Lys Gallery”, en Nueva York, un año después de haber empezado a pintar.
A partir de su primera exposición, se presentó en México, Estados Unidos, Europa y África.
Sus obras se encuentran en museos de México, Bélgica, Estados Unidos y Francia.
Le ponemos cara.
Tumblr media
0 notes
praza-catalunya · 1 month
Text
Rosario de Velasco, pintora figurativa e ilustradora
O Museo Thyssen dedica unha retrospectiva aos traballos artísticos de Velasco nas décadas dos 20 a 40 do pasado século, traballos que foran quedando no esquecemento co paso do tempos; circunstancia que lles acontece ás producións de demasiadas mulleres. Ao mesmo tempo, ese museo presenta outra mostra dedicada á Memoria Colonial. Tratarase no fondo da mesma idea? Pódese dicir que recuperar as producións artísticas de tantas mulleres artistas esquecidas é un xeito de “descolonización patriarcal”?
Texto de Lito Caramés
Tumblr media
Velasco. Gitanos, 1924
Rosario de Velasco. Museo Thyssen, Madrid
Volver con la frente marchita
Las nieves del tiempo platearon mi sien
Sentir que es un soplo la vida
Que veinte años no es nada
Que febril la mirada, errante en las sombras
Este verán, de calores tan ameazadores, o Museo Thyssen ten a ben programar nas súas salas do Paseo del Prado unha exposición antolóxica dedicada á pintora Rosario de Velasco, unha artista ben coñecida (e recoñecida) neste país nos anos 20 e 30. Unha muller coetánea e compañeira de mulleres e homes da xeración do 27. Agora nas salas desta institución museística é doado contemplar (por exemplo) as ilustracións que Velasco elaborou para o libro de relatos infantís Cuentos para Soñar, de Rosa María León. Outro tanto fixo para a publicación Cuentos a mis nietos, da polifacética Carmen Karr (feminista, escritora, música, ...), editado en 1932. A mostra que recolle un número moi importante de obras (pinturas e mais ilustracións) está organizada polo Thyssen xunto co Museo de Bellas Artes de Valencia. Poder xuntar tantas pezas nunha mesma exhibición sobre unha artista que pasou décadas no ostracismo (como tantas outras), foi un duro traballo, e contouse para este fin mesmo coas redes sociais. En todas esas tarefas de procura estiveron á cabeza os comisarios: Miguel Lusarreta e mais Toya Viudes de Velasco, sobriña neta da artista, o que demostra o interese da propia familia en atopar e revalorizar os traballos da pintora. Con eses empeños puidéronse xuntar máis de trinta pinturas e unha ampla selección de ilustracións.
Rosario de Velasco (Madrid, 1904 - Barcelona, 1991) foi una muller con grandes inquietudes culturais. Nosanos de xuventude tivo a compañía (e mesmo amizade) de mulleres como María Teresa León ou a grande pintora surrealista Maruxa Mallo, así como de Concha Espina e a deportista Lilí Álvarez, á que retratou no ano 1938 e coa que compartía interese e afección por varias actividades deportivas.
Tumblr media
Velasco. Adán y Eva, 1932
Segundo contan agora os descendentes da artista, para pintar sempre escoitaba música. Xa fose música clásica (como Mozart) ou pezas máis do seu tempo como fados, boleros, tangos e outros máis. Quizais lle agradase escoitar o tango Volver, composto por Carlos Gardel e mais o poeta Alfredo Le Pera en 1934, e que tan ben interpreta Estrella Morente no filme almodovariano Volver. Así, Volver serve tamén como referencia a que a súa visibilidade, a súa presenza artística regresa pola porta grande.
Como dato importante respecto da súa carreira artística, vale o dato de que no ano 1935 a súa pintura Gitanos foi seleccionada para participar na Carnegie International, unha mostra internacional montada polo Carnegie Museum of Art de Pittsburgh. Gitanos compartiu espazos con pezas de Georgia O’Keeffe, Edwuard Hopper, Dalí ou Picasso. Esa mesma obra -dunha factoría magnífica- tamén serve para valorar esta exposición do Thyssen: estivo moitos anos en lugar descoñecido e, os traballos para esta mostra, permitiron dar con ela e tela agora en Madrid.
Tumblr media
Velasco. Lavanderas. 1934
Rosario de Velasco. Quattrocento, Volta á orde
Contan que mirei para tras por curiosidade. / Pero, máis aló da curiosidade, puiden ter outros motivos. / Mirei para tras doída pola miña escudela de prata. / Por descoido, ao atarme unha sandalia. / Para deixar de ver a caluga xusticeira / do meu home, Lot. / Pola súbita convicción de que se morría / el nin se detería. / Por desobediencia propia de mansos / da persecución. (W. Szymborska, A muller de Lot, 1997).
A poeta polaca Szymborska dedica un revelador poema a unha muller: A Muller de Lot. Esta muller, que consta na Biblia nos episodios de Sodoma e Gomorra (que rematou a súa vida de xeito tráxico), non ten nome! É tanto o desprezo cara ela que nin se lle dá nome. Negarlle a mínima identidade é condenala á non existencia. Algo similar aconteceulle (e acontece aínda) a moitas mulleres que, pese os seus méritos na disciplina que sexa, permanecían no absoluto esquecemento. Mulleres que foron desprezadas ao longo do extenso dominio do patriarcado.
Tumblr media
Velasco. Pajaro Azul (ilustración), 1927
Rosario de Velasco (1904-1991) tivo unha boa formación pictórica e, desde os anos 20, comeza a súa carreira artística. Sempre sentiu atracción especial pola pintura figurativa, e en especial por artistas do Quattrocento italiano. Na súa obra Lavanderas, por exemplo, hai toda unha homenaxe a pintores como dese século XV. As árbores que conforman o fondo da pintura logo fan pensar nos fondos de moitas das pinturas de Botticelli, así como a rotundidade escultórica das figuras femininas lembran os corpos de Mategna. Como moitos outros artistas daqueles anos, moitas das creacións de Velasco pódense inscribir no que deu en chamar “Retorno á Orde”, algo así como un movemento que pretendeu ignorar as vangardas e tornar á reivindicación da arte clásica, figurativa. Un dos artistas que encabezou este movemento foi o revolucionario Pablo Picasso; e por iso algunha das pinturas de Velasco recordan as obras de Sunyer, por exemplo, ou mesmo algunhas de Maruxa Mallo.
As creacións de Rosario de Velasco “desapareceron” perante décadas. Hai persoas que afirman que o esquecemento, neste caso concreto, pódese deber á súa coñecida militancia falanxista. Quizais se sumaron as dúas cousas: ser muller e tamén ser falanxista. De todos xeitos, cómprew recoñecer que homes creadores de recoñecida militancia falanxista como Álvaro Cunqueiro ou Josep Plà levan décadas contando con recoñecementos públicos e notorios. Por tanto, non é desacertado concluír que, no caso de Rosario de Velasco,m pesa máis o feito de ser muller artista que as súas militancias políticas.
Tumblr media
Velasco. Carnaval. Antes de 1936
Lito Caramés
EXPOSICIÓN: Rosario de Velasco
Museo Thyssen, Madrid.
ata o 15 de setembro de 2024
0 notes
fredborges98 · 1 month
Text
Qual a relação entre o filme: O fabuloso Destino de Amélie Poulain e o artista plástico brasileiro Juarez Machado?
O fabuloso destino de Amélie Poulain.
Quando estética e conteúdo dirigem muito mais que um produto artístico, mas um conceito e em consequência o conceito fundamental do DESIGN.
Por: Fred Borges
Dedicado a minha filha, amante da sétima arte e estudante de Design da UNIFACS.
Com a vida colorida por cores vibrantes, Juarez Machado nasceu em uma família de artistas natural de Joinville (SC), no ano de 1941. Filho de um caixeiro-viajante e uma pintora de leques de seda, Machado começou a desenhar entre os 6 e 7 anos de idade, quando admirava e retratava o alto número de operários que iam ao trabalho nas indústrias utilizando bicicletas. Aos 18 anos, fugindo do destino nas fábricas, o artista decidiu estudar Artes em Curitiba, dando início a uma jornada repleta de incursões artísticas nacionais e internacionais.
Machado conta que um elemento de apreço em comum entre ele e Jean-Pierre Jeunet então Diretor do Filme, e é justamente o gosto pela “coisa meio surrealista, que mistura humor e surpresa”. Suas obras estabelecem um fino diálogo com o longa “O Fabuloso Destino de Amélie Poulain”, porque este se trata de uma narrativa que abraça o público com uma história positiva e carregada por explosões de cores, assim como as telas que o curitibano pinta desde a juventude.
Nas cenas externas ao café, por exemplo, a pós-produção do filme realizou um trabalho de saturação na coloração dos takes de modo que a fotografia assumisse a caricata tonalidade esverdeada, em outras cenas: avermelhada, azulada, da criação á produção.
No filme, a incessante batalha de contrastes conduz o cotidiano comum, entretanto recheado de pequenos milagres e mágicas presentes nos encontros entre seres humanos, que servem de pano de fundo para a história de Jeunet. Assim, o encantamento eufórico e festivo presente na vida e obra de Juarez Machado, encontra morada ao lado de Amélie Poulain, que dão à nós, meros, simples, mas insubstituíveis ou imprescindíveis espectadores, uma nova e mais colorida visão de mundo.
As cores nos ajudam a viver, mas não confundam ou não se iludam, as cores em si não carregam em si preconceitos, um exemplo disso são os filmes " Noire", em português, 'filme negro') como uma expressão francesa designada a um subgênero de filme policial, derivado do romance de suspense influenciada pelo expressionismo alemão, o qual teve o seu ápice nos Estados Unidos entre os anos 1939 e 1950.Muitos diretores alemães, como Fritz Lang, Billy Wilder e Robert Siodmak, foram forçados a emigrar da Alemanha Nazista, levando em sua bagagem as técnicas que haviam desenvolvido, e realizaram, nos Estados Unidos, alguns dos mais famosos films noirs, no qual os recursos de iluminação tinham importância fundamental, sendo utilizados, por exemplo, para destacar aspectos psicológicos dos personagens ou para criar uma certa tensão no espectador, por exemplo. 
Sin City pode ser considerado como pertencente ao cinema clássico cuja raiz é Noir, por seguir certas estruturas pré-estabelecidas pelo gênero Noir e por possuir códigos previamente conhecidos pelo espectador que estão integrados em seu repertório cultural. Entretanto, estes códigos não são acessados sem um esforço interpretativo mínimo de seus espectadores, que podem analisar em diferentes níveis a complexidade semântica de Sin City – A cidade do Pecado. Um dos códigos presentes em Sin City que mais merece atenção é o uso de cores para dar significação a determinadas cenas. Este estudo ou prática profundas irá focar-se na interpretação do contraste entre o preto e o branco, técnica utilizada constantemente no filme, e das conotações que acompanham o uso dessas "cores" ao longo da trama.
Não podemos esquecer que toda uma geração da filmografia de Charlie Chaplin ou "Carlitos" foi em preto e branco e preto no branco não foi arte menor, muito pelo contrário! As cores, todas elas desenvolvem ou ativam nossas emoções, nossa psiquê e nos remete a um baile de sensações, sentimentos e lembranças que quando bem utilizadas nos envolvem, cativam, seduzem, aterrorizam, chocam,espantam e por fim nos envolvem como fizéssemos parte do contexto da história.
Cores do Coringa, do Corvo, do Pianista, do Amélie, cores que nos humanizam, nos fazem sair da zona de conforto, nos confortam,e nos apaziguam.
O conceito de Design vai além dos seguintes:
O Design pode ser compreendido como um processo, ou ciência, para solucionar um determinado problema — seja ele qual for — por meio da manipulação de atributos visuais.
O Design compreende a concretização de uma ideia em forma de projetos ou modelos, mediante a construção e configuração resultando em um produto industrial passível de produção em série.
Não, é obtuso enxergar um feixe do prisma do Pink Floyd, o Design é conteúdo, arcanouço teórico, histórico, cultural, social, econômico, psicológico e político.Ele impacta, ativa, reativa, recupera, inicializa e finaliza, transforma,acrescente cores, estará sempre traduzindo tendências sendo a própria alavanca de tendências, de cores em sabores,texturas e argumentos, por influir, seduzir e conquistar.
Na guerra ou na paz o Design vence por uma linguagem sublinear, metafórica, e o que parece complicado é simplificado,é materializado ou tangibilizado, é só lembrar do Gladiador, no sangue, lama pingado na câmera, na espada de fogo, na primeira batalha, nos corpos pendurados de uma esposa e filho, você sentiu o cheiro da terra queimada e deflorada?
Quando estética e conteúdo dirigem muito mais que um produto artístico, mais que um conceito e em consequência o conceito fundamental do DESIGN, acontece o cinema em todas suas fases, sempre é claro DESIGN consubstanciado de excelência em roteiro, seleção criteriosa de atores, direções, métricas,ARTE sétima, Sétima ARTE e nas suas bases uma paleta de cores!
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
0 notes
agendaculturaldelima · 5 months
Text
Tumblr media
 #EspacioAtemporal
🖼 “MI CUERPO ES EL POEMA” 🎨🖌️
💥 Exposición que nos presenta una serie de serigrafías realizadas en técnica mixta, nacidas de la relación de la pintora con los poemas del libro "Poeta en Roma tomo II", homenaje a Jorge Eduardo Eielson.👩📖
👤 Artista: Patricia Orbegoso-Artista Plástico
Tumblr media
🖼 “MOMENTOS PARA RECORDAR” 🎨🖌️
💥 Exposición que nos presenta los trabajos recientes de la artista plástica, quien explora la figura femenina y situaciones cotidianas desde lo figurativo con toques surrealistas.👩
👤 Artista: Violeta Block [ENSABAP]
© Producción: Cultura Miraflores.
Tumblr media
📌 INAUGURACIÓN:
📆 Viernes 26 de Abril
🕖 7:00pm.
🏪 Sala Siete Setenta y Sala Alicia Cox de Larco del Centro Cultural Ricardo Palma (av. José Larco 770 - Miraflores)
Tumblr media Tumblr media
👪 Visitas: Lunes a Domingo [Hasta el 19 de Mayo]
🕙 10:00am. a 9:00pm. 🚶‍♀️🚶‍♂️ Ingreso libre
0 notes