#asillah | Explore Tumblr Posts and Blogs

roksenroll-blog · 8 years

Text

Deel 3 Marokko

Zondag 26 feb.

Vandaag niks speciaals gedaan. Heerlijk boek gelezen, wel komen er ’s middags een aantal Nederlandse campers binnen waaronder de reisleider en ass. reisleider. Zijn gaan op het veldje achter ons staan en komen vragen of het niet leuker is om daar ook te komen staan, het moet niet maar anders hoor je er niet echt bij hè. Ja, dat is misschien wel zo dus pakken boeltje in en verkassen. Het is wel gezellig zo met elkaar en er is al een stel waar we een klik mee hebben.

Maandag 27 feb.

We hebben het plan om wat boodschappen te gaan doen want er wordt verteld dat er aan de overkant bepaalde dingen niet te krijgen zijn?? Waaronder natuurlijk wijn. “maar je mag 1 l. pp meenemen” zeg ik. Ach dat luistert niet zo nou zeggen een aantal. Dus toch maar het nodige ingeslagen. Nog een ander stel wil ook boodschappen doen en vragen of wij met hun mee rijden. Hun camper is wat korter dus makkelijk parkeren. En zo kwamen we tegen de middag terug en bleken er weer nieuwe campers bij te zijn gekomen. Ja, morgen moeten we compleet zijn want dan hebben we ons gezamenlijke maaltijd, en briefing hoe we de volgende ochtend naar en op boot gaan.

Dinsdag 28 feb

Wakker geworden met een licht bewolkte hemel maar het is niet echt koud. Het wordt steeds drukker om ons heen en het wordt wel gezellig moet ik zeggen. Een paar stellen waar we gelijk een klik mee hebben. Zo is er ook een dame bij die banjo en ukelele speelt en een prachtige stem. Zij kwamen aan rijden en zagen Rob gitaar spelen en kwam gelijk met haar hele instrumenten verzameling en standaard voor iPad om naast Rob te gaan spelen. Volgens mij moest haar man zelf de camper verder installeren. Maar dat beetje muziek wat ze samen maakte klonk al prachtig.

Via een whiteboard voor de camper van de reisleider werd bekend gemaakt dat er om 17.00 een welkom borrel is met aansluitend een etentje.

Er werd verteld we in de haven moesten enz. En ’s avonds in een restaurant aan overkant van de weg gingen we eten. Het is, voor zover je eerste indruk bepalend is, een gezellige groep, variërend van 85 jaar tot 48 jaar. Rond 23.00 duiken we ons mandje in.

Woensdag 1 maart

Vandaag is het stralend weer en er wordt een camper versiert met ballonnen omdat die persoon jarig is en wordt er ook nog gezongen. Ik heb voor de jarige tijdens de reis een klein kadotje, nml een papieren wensballon waar je een wens kan opschrijven en het lijkt me leuk om tijdens ons verblijf in de woestijn ze met elkaar op te laten. We vertrekken direct na het ontbijt want we moeten om 10.00 uur in de haven zijn en het is nog even rijden. Daar sta je dan met z’n alle in de rij. Er staat ook een kleine bestelwagen die bovenop zoveel heeft liggen dat je zou denken bij de volgende bocht kiept hij om.

Tegen 11.00 uur begint het te rijden maar gaat heel langzaam. Ineens gaat het heel snel want het is bijna 12.00 uur en dan moet de boot varen. Als we eindelijk aan boord zijn moeten we gelijk in de rij voor een loket om ons paspoort te laten stempelen, zo’n chagrijn die man, die heel gewichtig op mijn reeds goed ingevulde formulier mijn naam doorstreepte en precies hetzelfde er boven schreef, hij smeet gewoon mijn paspoort naar mij toe. Toen we eindelijk klaar waren zagen we de haven van Tanger Med al. Pff. Maar dit was nog niet alles. Bij het afrijden moeten we onze camper invoeren. Een formulier in 3 delen die door 1 man met pet werden opgehaald en die vervolgens naar een andere pet moet lopen om daar afgestempeld te worden. En maar wachten tot die alles gestempeld heeft, wat weer door een andere pet verzameld wordt en die aan ons weer 2 delen terug moet geven. Maar ze hebben een hele stapel dus per camper moeten die formulieren weer uitgezocht worden. Hoe onhandig kan je het maken. Alles bij elkaar hebben we 2 uur gewacht voordat we onze stempels hadden en door de slagboom mochten. Onder het wachten zie ik een oud busje dat ook bovenop zo vol geladen was dat die vast omkiept in de bochten en die werd gecontroleerd. Het hele busje moest leeg maar bovenop mocht blijven zitten. Wat een gedoe. Maar goed dat weet je als je naar dit soort landen gaat.

Volgens de kaart en de routebeschrijving van ons vakantieboek komen we uiteindelijk op onze camping. De leiding was al blij dat we dit met daglicht konden bereiken. We rijden door glooiende groene heuvels. Langs de weg staat het vol met mimosabomen die net beginnen te bloeien, en de heggen tussen de weilanden zijn allemaal cactussen. Zo weet je zeker als beest dat je niet even naar de weide van de buurman gaat. Uiteindelijk moeten we ook door een stuk van de voorstad van Tanger. Wat een gekkenhuis was dit zeg, ze knijpen je aan alle kanten en van een 2-baansweg maken ze rustig 3-baans. Maar er lopen ook gewoon mensen op de autoweg waar je 120 km mag rijden. We komen op de camping, nou ja, wat er voor door moet gaan.

Het onkruid staat kuit hoog en we worden kriskras door en voor elkaar gezet. Nou we horen het wel of de buurman vannacht erg snurkt. Maar ook dit kneuterige heeft wel wat. En de groep is geweldig onder elkaar. We helpen elkaar waar nodig is. Bijvoorbeeld met Dirhams pinnen bij de grens, worden de oudjes spontaan geholpen en ze rijden achter ons aan als ze niet zeker zijn van hun tom tom. De eerste die ter plekke waren zaten bij elkaar op een zonnig plekje aan de borrel. Bij het ondergaan van de zon loop je in 5 min naar de grotten van Hercules en daar zien we de zon in de zee zakken. Prachtig om te zien.

Donderdag 2 maart

We worden wakker met een stralende zon maar je voelt wel dat de nacht koud en vochtig was. Er komt een mannetje brood brengen voor 20 cent en lekker. We zetten koers naar Moulay Bousselham, maar onderweg zijn er diverse dingen te zien. We kunnen naar een berg oude stenen, of naar soukh en een markt. Wij kiezen voor de soukh en markt. Komen in Asillah en daar gaan de door een oude stads poort naar de soukh. Mijn hemel wat een gekrakeel van mensen dieren en spullen. Overal rijden ze met handkarren (2 fietswielen met een plateautje ertussen) door de nauwe straatjes vol met mensen en koopwaar. Veel oude vrouwtjes (met tandeloze bekkies en strohoed met een vel gekleurde pompoentjes aan de rand) op de grond achter een kleed zitten met groenten en fruit uit eigen tuin. Op tafels torentjes van alle mogelijke kruiden, gedroogde zaden/noten/vruchten/rijst/macaroni en zelfs losse waspoeder. Rob raakt aan de praat met een Ned/Maroccaan en die helpt ons met wat boodschappen. Er lagen bv hele kammen bananen, kan ik ook 4 bananen kopen? En wat voor soort vis kan ik nemen. Hij hielp ons prima op weg. Ik het volgende plaatsje Larrache zijn we de soukh in gegaan. Ook prachtig om te zien maar ook een hoop armoe. Zo heb nog nooit zoveel mensen in een dag gezien met een gebrek, zoals mank lopen of scheef gegroeid of helemaal niet kunnen lopen, en zoveel bedelaars. Ja dat weet je in dit soort landen, maar weten en zien is toch wel een verschil. En dan die oude vrouwtjes die op een kleedje op de grond zitten ach zo zielig. Eind van de middag komen we onze camping aan. Ziet er prima uit en voor vogel liefhebbers een walhalla want we zitten aan een lagune met veel moeras om ons heen en veeel muggen.

Vrijdag 3 maart

Vandaag is het bewolkt. Een deel van de groep gaat vandaag varen door de lagune. Dat zijn de plaatselijke vissers die na het vissen nog een keer uitvaren. Vooral de mensen die graag vogels spotten doen daar aan mee. Wij zijn even naar de telecom winkel geweest om een Marokkaanse telefoonkaart te kopen. Dit wil de leiding graag voor het geval er onderweg iets gebeurt met iemand kunnen we elkaar bellen. ’s Middag gaat het regenen en waaien maar we maken het gezellig met elkaar en vanavond gaan we met een stel naar een visrestaurant hier in het dorp.

1 note · View note