#hoe we omgaan met dieren

[irisgardenecology]

Kunnen hoornaars nieuwsgierig zijn? (deel 1/2)

Kunnen hoornaars nieuwsgierig zijn? (deel 1/2)

Soms kom je iets tegen tijdens het tuinieren, dat je anders naar je tuin en omgeving laat kijken. Voor mij was dat een moment met een hoornaar. Die zette me aan het denken. Ervaren dieren emoties, beleven ze wat er om hen heen gebeurt? En zo ja, om welke dieren gaat het? Mijn doel met deze blogpost is niet die vragen voor eens en altijd te behandelen – dat kan ik niet, niemand volgens mij en in…

[regioonlineofficial]

Elk jaar komt er tussen de 5 en 13 miljoen ton plastic afval in de oceanen terecht. De plastic soep! Ook het afval in de sloot in jouw buurt stroomt via beek en rivier door naar zee. Dat plastic vergaat niet. Het wordt een plastic soep, die miljoenen dieren het leven kost. Zij eten hiervan of raken hierin verstrikt. Zorg daarom dat er geen plastic afval in onze beken en sloten komt. Schoon water is goed voor vissen, planten en andere waterdieren. En goed voor ons. Hoe doe je dit slim? Vul je waterfles steeds opnieuw Vul je waterfles steeds opnieuw met kraanwater. Gebruik het liefst een fles die lang meegaat. Dan heb je geen plastic flesjes nodig. Dat is goed voor het milieu en voor je portemonnee. Lever plastic flesjes in Gebruik je toch een plastic flesje? Er zit 15 cent statiegeld op. Je kunt ze op verschillende plekken inleveren. Zoals bij een supermarkt, een tankstation aan de snelweg of bij een NS-station. Statiegeld op plastic flesjes betekent minder plastic afval. Van de plastic flesjes worden dan weer andere verpakkingen en producten gemaakt. Gooi plastic afval in de afvalbak  en voorkom plastic soep Plastic vergaat nooit. Het worden steeds kleinere stukjes. Totdat je het met het blote oog niet meer ziet. Waterdieren eten dit plastic. Zij worden zelf weer gegeten, door andere dieren en door ons. Het komt dus in de voedselketen. Zorg er daarom voor dat plastic niet in onze beken en sloten terechtkomt. Zo kan het ook niet doorstromen naar de zee. En krijg je geen plastic soep. Lees meer over Plastic Soup Foundation De Plastic Soup Foundation zet zich op allerlei manieren in om de plastic soep te voorkomen. Op plasticsoupfoundation.nl vind je meer informatie over het plasticprobleem. Je leest wat deze organisatie allemaal doet in de strijd tegen het plastic afval. Je krijgt tips om zelf in actie te komen en leest welke oplossingen er zijn. Download de app Beat the Microbead Ook in veel verzorgingsproducten zitten hele kleine stukjes plastic. Bijvoorbeeld in gezichtscrème en lippenstift. Die komen via ons doucheputje in het riool. Ze zijn zo klein dat ze door de filters van de rioolwaterzuivering heen glippen. Ze worden zo ook onderdeel van de plastic soep. Met de app Beat the Microbead kun je makkelijk zien of een product plastic bevat. Download de app op je telefoon en scan het product. Gebruik de Waterschijf van vijf Ook op andere manieren kun je slim omgaan met water. Hoe ga ik om met water in de tuin? Wat mag er wel en niet in het toilet? Wat doe ik met medicijnen? De Waterschijf heeft allerlei weetjes en tips verdeeld in vijf onderwerpen. Lees meer op waterschijfvanvijf.nl. Word lid van de Facebookgroep Waterbespaartips Waterschap De Dommel is op zoek naar jouw tips om nóg slimmer met water om te kunnen gaan. In de Facebookgroep Waterbespaartips vind je de beste bespaartips, weetjes of mooie voorbeelden van wat anderen al doen. Word lid via facebook.com/groups/waterbespaartips voor alles wat je nodig hebt om waterslim te worden. Samen werken aan een prettige leefomgeving Waterschap De Dommel werkt aan schoon, voldoende en veilig water. Dat doen we niet alleen. We werken samen met agrariërs, natuurorganisaties, ondernemers, overheden en inwoners. Samen zorgen we ervoor dat we prettig wonen, werken én ontspannen in een gezonde, mooie, veilige, natuurlijke en duurzame leefomgeving.

[network0]

De duisternis overleven: Een uitgebreide gids voor het omgaan met stroomuitval in huis

Inleiding

Welkom in de duisternis. Nee, we hebben het niet over een spannende mysterieuze roman of een horrorfilm - we hebben het over die gevreesde momenten waarop je huis wordt overspoeld door een onverwachte stroomstoring. In deze tijden waardeer je echt het gemak en comfort dat elektriciteit in ons leven brengt. Het licht gaat uit, je tast in het duister en vraagt je af wanneer de stroom weer wordt ingeschakeld.

Steekincident Huissen

Maar vrees niet! Deze uitgebreide gids helpt je om die vervelende momenten zonder elektriciteit te overleven. Van inzicht in de meest voorkomende oorzaken van stroomuitval tot praktische tips om je erop voor te bereiden, we hebben alles voor je op een rijtje gezet. Dus laten we er eens in duiken en ontdekken hoe je vol vertrouwen door de duisternis kunt navigeren!

Oorzaken van stroomuitval

Stroomstoringen kunnen op elk moment toeslaan en ons in het donker achterlaten, afgesloten van onze moderne gemakken. Maar heb je je ooit afgevraagd wat de oorzaak is van deze stroomstoringen? Laten we eens kijken naar een aantal veelvoorkomende oorzaken van stroomstoringen.

Een van de belangrijkste oorzaken van stroomuitval is zwaar weer. Stormen, orkanen of hevige sneeuwval kunnen elektriciteitsleidingen en apparatuur beschadigen, wat leidt tot onderbrekingen in de elektriciteitsvoorziening. Sterke wind kan bomen of takken op elektriciteitsleidingen doen neerstorten, waardoor ze breken of beschadigd raken.

Een andere veel voorkomende oorzaak is defecte apparatuur. Na verloop van tijd kan de elektrische infrastructuur verslechteren door ouderdom of gebrek aan onderhoud. Defecte transformatoren, stroomonderbrekers of andere onderdelen kunnen onverwacht uitvallen en resulteren in stroomuitval.

Menselijke fouten spelen ook een rol. Bouwwerkzaamheden die per ongeluk ondergrondse kabels beschadigen of incidenten waarbij iemand met zijn voertuig een elektriciteitspaal raakt, kunnen de stroomtoevoer verstoren.

Soms zijn ook dieren verantwoordelijk voor het veroorzaken van een stroomstoring! Eekhoorns en vogels kunnen per ongeluk in contact komen met stroomdraden terwijl ze nestelen of op zoek zijn naar voedsel.

Hoewel we stroomstoringen door externe factoren zoals slechte weersomstandigheden niet altijd kunnen voorkomen, kan het regelmatig onderhouden en upgraden van onze elektrische systemen helpen om het risico op onverwachte uitval van apparatuur te verkleinen.

Kortom, als we de verschillende oorzaken van stroomuitval in huis begrijpen, kunnen we ons beter voorbereiden op dergelijke situaties. Door ons ervan bewust te zijn dat stormen, apparatuurstoringen, menselijke fouten en zelfs nieuwsgierige wezens mogelijke boosdoeners kunnen zijn, zijn we in staat om proactieve maatregelen te nemen om het ongemak tijdens perioden zonder elektriciteit tot een minimum te beperken.

Dus laten we voorbereid en veerkrachtig blijven - want als het aankomt op het overleven van de duisternis,

Kennis is echt macht!

Voorbereiden op een stroomstoring

In tijden van onzekerheid is het van cruciaal belang om je voor te bereiden op een stroomstoring. U kunt met vertrouwen door de duisternis navigeren door proactieve stappen te nemen om uw huis en gezin te beschermen. Denk eraan om altijd prioriteit te geven aan veiligheid, essentiële voorraden bij de hand te houden en een plan te hebben om verbonden en geïnformeerd te blijven tijdens een stroomstoring.

Stroomuitval kan vervelend en storend zijn, maar hoeft je niet hulpeloos te maken. Met de tips in deze uitgebreide gids kun je de gevolgen van een stroomstoring in huis tot een minimum beperken en zelfs de donkerste uren ongeschonden doorkomen.

Dus onthoud: blijf voorbereid, blijf veilig en samen kunnen we elke storm die op ons afkomt doorstaan!

[doormarjo]

Vliegen met je fotografiespullen

Een vliegvakantie vind ik altijd weer een hele uitdaging. Het vliegen zelf kan best spannend zijn, en je moet goed nadenken over de bagage die je meeneemt. Wat gaat er in de handbagage, wat gaat er in het ruim etc. Vandaar deze blog. Hopelijk kan ik jullie wat tips geven over hoe je de kostbare fotografiespullen veilig meeneemt naar het land van de bestemming.

Vooraf is het belangrijk om te bedenken welke bagage je mee gaat nemen. Wat is de bestemming? Welke vliegmaatschappij kies je uit, en wat zijn de regels voor de bagage? Op die manier kun je vooraf al bepalen hoe je gaat inpakken. Bij sommige maatschappijen krijg je standaard ruimbagage en handbagage, maar er zijn ook maatschappijen die dat niet aanbieden, dan mag je vaak enkel handbagage meenemen.

Goed, zodra je hebt besloten welke bagage je hebt en hoeveel je kan inpakken, is het belangrijk om te bepalen welke apparatuur je meeneemt en wat je thuislaat. Bekijk dus ook van te voren goed wat je gaat fotograferen. Ga je een stad in en wil je vooral architectuur en gebouwen fotograferen, dan volstaat een kleine lens of een groothoeklens al gauw. Trek je de natuur in en wil je ook wilde dieren fotografen, dan is een zoomlens ook van belang.

Bedenk je vooraf ook wat je gaat doen. Een wandeling maken met een zware lens om je nek is niet heel comfortabel. Ga je echt op één plek zitten om bijvoorbeeld vogels te spotten dan is de 150-600mm lens juist wel weer praktisch om mee te nemen. Maar met zo'n grote lens komt wel het feit dat je daar een statief bij nodig hebt. Een statief mag echter niet in je handbagage zitten, dit wordt gezien als een stomp voorwerp en zal dus in je ruimbagage moeten.

Nu je hebt besloten wat je gaat doen en welke apparatuur je daarvoor nodig hebt, is het belangrijk om dit verstandig in te pakken. Kies voor een stevige fotografietas, die de afmetingen heeft om mee te mogen als handbagage. Persoonlijk ben ik altijd doodsbenauwd dat mijn spullen gestolen worden, of kapot gaan (we weten allemaal hoe onvoorzichtig bagagehandelaren met je tassen en koffers omgaan). Vandaar dat ik mijn tas altijd meeneem als handbagage.

Op sommige vliegvelden zul je de elektronica bij de douane nog uit je tas moeten halen. Wees hierop voorbereid! Niets is zo vervelend als last-minute gestress omdat je de tas niet goed uitgepakt krijgt. Reis je met iemand? Vraag dan of die jouw spullen ook goed in de gaten houdt. Het kan voorkomen dat je bak met camera's niet voor controle hoeft, maar de tas zelf wel. Gelukkig zit er al een mooie vooruitgang in. Op Schiphol hoef je de tas al niet meer leeg te halen gelukkig.

Alles door de douane heen? Pak een karretje voor je handbagage, want die tas is waarschijnlijk ontzettend zwaar. Nu kun je wel weer rustig ademhalen en je voorbereiden op de reis die gaat komen. In een latere blog zal ik nog ingaan op welk objectief onmisbaar is op reis, en welke je wellicht beter thuis kan laten. Voor nu, fijne reis!

Groetjes, Marjo

[de-pionier]

Het boek 'Krummholz' is een autobiografisch werk dat het leven beschrijft van een vrouw genaamd Sophie die opgroeit in een afgelegen gebied in de bergen. Het boek is getiteld naar het Krummholz-fenomeen, waarbij bomen door de extreme weersomstandigheden in berggebieden een unieke, gekromde vorm aannemen. Dit thema van buitengewone aanpassing en veerkracht komt op verschillende manieren terug in het verhaal van Sophie.

Sophie groeit op in een afgelegen hut hoog in de bergen en wordt omringd door de overweldigende schoonheid van de natuur. Haar familie leeft van het land en leert haar de vaardigheden die nodig zijn om te overleven in deze barre omstandigheden. Sophie raakt geïntrigeerd door de kracht en de schoonheid van de bergen en leert deze te waarderen als een essentieel onderdeel van haar bestaan.

Het verhaal vertelt over de verschillende uitdagingen die Sophie moet overwinnen in haar leven in de bergen, zoals de extreme weersomstandigheden, gevaarlijke dieren en haar eigen eenzaamheid. Ze beschrijft ook haar persoonlijke groei en ontdekkingen, en hoe ze leert om haar eigen unieke plaats in de natuur te vinden.

Doorheen het boek is er een sterke verbinding met de natuur en een diep respect voor de onvoorspelbaarheid en schoonheid ervan. Sophie beschrijft de kleinste details van haar omgeving en legt daarbij uit hoe ze de natuur heeft leren begrijpen.

Het boek Krummholz heeft een intense emotionele lading, waarbij de eenzaamheid en isolatie van het leven in de bergen sterk naar voren komen. Het verhaal is tevens een lofzang op de natuur en het belang van een gezonde en respectvolle relatie met de natuur. Het laat zien hoe onze persoonlijke ontwikkeling en groei nauw verbonden zijn met ons vermogen om ons te verbinden met de natuur om ons heen.

De kracht van 'Krummholz' ligt in de manier waarop het de lezer laat zien hoe we kunnen leren omgaan met de onvoorspelbaarheid van het leven, en hoe de natuur ons kan helpen om onze veerkracht en aanpassingsvermogen te vergroten. Dit boek inspireert de lezer om op zoek te gaan naar onze eigen verbinding met de natuur en ons bewust te worden van de schoonheid, complexiteit en kracht ervan.

[ochtendstorm]

Wat te doen met de lockdown?

Wat met alle vrije tijd?

lees al je ongelezen boeken

doe yoga

ga door al je spam en ongelezen mails

ga door al je oude tumblr-likes

er zijn heel veel gratis resources te vinden in deze tijd: gratis yogavideo’s, home-workouts en soms zelfs gratis boeken (Marnix Pauwels heeft er een op zijn twitter gezet!)

elfiodyssey op Instagram is ook bezig met allemaal online activiteiten te plannen

kook en bak alles wat je nooit durfde te proberen

heel veel Netflix en heel veel tv

leer eindelijk voor je theoretisch rijbewijs

als je wat extra geld op overschot hebt liggen, kan je kijken naar van die leuke kinderexperimenteersets! Bv: strijkparels, (FIMO-)klei, sablimagesets, puzzels, knikkerbanen, raamverf, aquarellum , gipsjes gieten en magneten maken , iets met fosfor en glow-in-the-dark figuurtjes maken , bruisballen maken 

experimenteer met veganisme en zelf schoonmaakproducten maken

youtube-tutorials over alles

knuffel extra veel met je huisdieren

bellen en skypen met iedereen

koop een sodastream en maak heel veel bruiswater

experimenteer met fotografie

ademoefeningen

stuur kaarten en brieven of e-cards naar elkaar

doe dutjes

en nog heel veel!!

Hoe omgaan met school?

Ik vind het zelf best moeilijk om alles bij te houden qua school nu, dus wat ik doe/nog ga doen is:

een planning maken/een overzicht van alles wat je moet doen

stel elke dag een minimum en een maximumdoel op

blijf in contact met je klasgenootjes (als dat gaat en als je een oké band met hen hebt!)

Leg niet te veel druk op jezelf: wat niet lukt, dat lukt niet. Het zijn stresserende tijden en het is heel moeilijk om dan optimaal te blijven functioneren. En dat hoeft ook niet. Je doet wat je kan, meer niet. 

Stel prioriteiten

Videocallen met vrienden tijdens het studeren aka schooltje spelen

Hoe omgaan met mentale gezondheid en een gebrek aan therapie?

ademoefeningen!

gratis resources gebruiken: stress relief in times of stress

betaalde resources kan je vinden op de insta’s van hypedforhealth, margeauxfeldman, livedexperiencecounsellor,...

vraag aan je hulpverleners of je kan skypen, bellen, mailen,... (misschien ook met een vast incheckmoment in de week)

probeer iets van structuur in te bouwen. Al is het enkel een uur om op te staan of het plan om in de voormiddag iets productief te doen. Voor mij is het opstaan voor 9u30, proberen te gaan slapen voor 00.30 en proberen om pas na 14.00 series te kijken. En ook proberen om minstens 3 maaltijden per dag te blijven eten.

knuffel huisdieren en planten

laat je gevoelens toe. maak ruimte. verdriet en opluchting en boosheid en angst en verwarring en alles is welkom. probeer het niet te onderdrukken, anders komt het misschien sterker terug of gaat je lichaam het feller voelen. Je hebt tijd, maak ruimte en doe lief voor jezelf.

probeer dagelijks iets echt ontspannend te doen. Voor mij is dat elke avond voor het slapengaan 5 minuutjes een ademoefening (app: Paced Breathing) en een paar pagina’s lezen. Een bad/douche nemen overdag en pogingen tot elke dag of om de dag yoga te doen. En ook elke dag minstens iets klein creatief doen.

Contact met anderen behouden: ik stuur elke dag met mijn beste vriendjes en we studeren samen, ik mail mijn therapeut waar nodig en ik hang extra veel rond met mijn ouders. Als je eigen normaal real-life omgeving niet echt mensen zijn waar je verbinding mee kan vinden, kan je best wat online steun zoeken. Ik had het idee om misschien een groepschat of WhatsApp-groep op te richten voor zij die willen. Is hier nood aan/interesse voor? LET ME KNOW

Dat was het voorlopig! Vul aan in de comments of de reblogs en check in bij elkaar, stuur GIFS en memes en online knuffels of powerpointpresentaties met schattige dieren naar elkaar!

[zielsvlucht]

Over autisme en misantropie

Al van vroegs af aan werd me verteld dat ik belangrijke dingen niet begreep. Dat ik me niet juist gedroeg en dat ik nog zo veel te leren had van jullie, de normale mensen, de meesters van empathie, sociaal gedrag en verstand.

Er werd me duidelijk gemaakt dat ik niet zou kunnen overleven als ik mezelf bleef.

“Ja natuurlijk zou iedereen zich aan je kunnen aanpassen.” zeiden ze. “Maar éénmaal dat je volwassen bent moet je kunnen een normaal leven leiden. Daarom moet je nu al leren door het leven gaan zonder een speciale behandeling. Je moet leren omgaan met mensen. Je moet leren sociaal zijn en jezelf niet afzonderen. Je moet de waarde van mensen boven dieren en voorwerpen begrijpen. Je moet empathisch leren zijn, je moet leren inzien dat anderen ook gevoelens hebben en je moet het beseffen wanneer je iemand kwetst. Je moet kunnen inzien wanneer je verkeerd bent.”

Ik zag het als mijn plicht natuurlijk. Mijn bestaan, mijn leven, hing hier van af. Als ik kon leren om een mens te zijn - wel ja - dan mocht ik een mens zijn. Dan mocht ik een deel van jullie uitmaken. Als ik het niet kon, dan zou ik in de goot eindigen. Dus ik leerde het allemaal.

Eerst leerde ik sociale omgang van jullie. Ik leerde om mensen niet te negeren en ten alle tijden hen in de ogen te kijken en met hen te converseren. Een super belangrijke les, dat lieten jullie me keer op keer weten.

Tot jullie smartphones uitvonden en jullie je eigen cruciale lessen onmiddellijk vergaten in ruil voor sociale netwerk feeds en memes. Nu kijk ik jullie telkens plichtsbewust in de ogen, stel ik vragen over jullie, over jullie dag, over wat dan ook. En jullie antwoorden niet. Kijken me niet aan. Willen dat ik zwijg zodat jullie rustig kunnen verder scrollen.

Dan leerde ik de waarde van mensen boven alles. Op de harde manier. Ik kreeg een schoen in mijn gezicht terwijl de andere kinderen lachten.

“Hé Roel!” zei hij. “Ik heb daarnet op een regenworm gestampt! Ga je nu huilen?”

Jullie leerden me hoe grappig dit was. O wat werd er gelachen.

“Hé Roel!” zei ze. “Ik heb een tak van een boom getrokken! Is de boom nu verdrietig?”

Ik leerde dat voorwerpen eigendom waren en geen eigen wil mochten hebben. Ik leerde dat ik me nooit mocht zorgen maken of huilen om voorwerpen. En ik leerde dat zowel planten als dieren ook voorwerpen waren. Zij zijn van ons. Zelfs de dieren die vrij rondzwerven in de wereld zijn gewoon de huisdieren die we niet voederen. De wilde bossen zijn de tuinen die we niet onderhouden. Allemaal voorwerpen. We ruilen ze, eten ze, bezitten ze, alsof het geld is. Want ze zijn geld. Alles is geld. Alles behalve mensen. Alles dient voor mensen. Wij zijn de reden van alles.

En dan plots gingen jullie allemaal het straat op. In protest. Lang leve Greta. Red het klimaat. Maar ik herkende hem wel in de menigte. En ik herkende haar ook. Ik herkende ze allemaal. Dezelfde mensen die mij deze harde les geleerd hadden die nu het straat op kwamen. Er werd voor hen geapplaudisseerd. Wat een rebellen. Wat een helden. Wat een nobele strijd tegen een apathische wereld.

Ik roep even tegen de meute om te stoppen. Opgepast hier zit een rups op de weg. Ik wil hem eventjes uit de weg zetten. Jullie draaien cirkeltjes met jullie vingers naast het hoofd. Ja, ik ben nog steeds zot. Hoe dom van me. Ik had al lang moeten leren dat jullie protest voor de natuur belangrijker was dan dit dom waardeloos object dat over de straat kruipt. Het protest draait natuurlijk om jullie. Om de mensen. Jullie zijn de reden van alles.

Vervolgens leerde ik empathie van jullie. Toen ik voor iemands camera liep en een foto verpestte werd er me met hand en tand uitgelegd hoe gekwetst de amateurfotograaf wel niet was. Hij had zo graag een foto genomen van het toeristische pronkstuk zonder mensen op. Nu had ik die kans voor hem verpest. Wat een verlies. “Het draait er niet om wat jij van foto’s vind! Leef je nu toch eens voor één keer in iemand anders in!” werd er mij gesmeekt.

Gelukkig moeten we ons niet inleven in de daklozen. Dat zag ik immers nooit iemand doen. De daklozen mogen we naar spugen. Het zijn drugsverslaafden die hier hun leven hier liggen te verspillen in plaats van zelf geld te verdienen. Kijk die daar heeft schoenen. Ik heb ook schoenen. Zo dakloos zal die dan wel niet zijn. Kijk die daar heeft een smartphone. Wat een bedrieger. Kom maar terug wanneer je helemaal naakt bent en een arm ontbreekt, dan geef ik je misschien geld. Of nee wacht, want dan zou je gehandicapt zijn en op de gehandicapten mogen we ook spugen. Geef ze in ieder geval geen geld, die daklozen, want anders gaan ze drugs kopen. Daklozen die drugs kopen, wat een smeerlappen! Wat een criminelen! Ze zouden verdorie eens minder lui moeten zijn; stoppen met drugs kopen terwijl ze verslaafd zijn en dan dodelijk ziek worden, bezwijken aan afkickverschijnselen op straat waar niemand hen komt helpen; want onze empathie is in ieder geval te hoog ontwikkeld om ons met die losers bezig te houden.

Ik leerde ook dingen te verzwijgen in de naam van empathie. Vertel mensen niet wat je denkt. Vertel ze niet over hun fouten, hoe begrijpelijk of menselijk dan ook, hoe verschrikkelijk de gevolgen ook zouden zijn. Nee, praat er om heen. Lieg tegen ze. Hint wat naar ze. Manipuleer ze. Zeg het hen niet direct want stel dat je ze zou kwetsen? Ja onzen Bert is hopeloos racistisch en houdt zich actief bezig met de levens van mensen te saboteren gewoon omdat ze een ander tintje hebben, maar zeg hem dat niet! Stel je dan toch eens voor hoe arme Bert zich zou voelen? Hou de schijn maar liever hoog en negeer alles waar je je aan stoort.

Ik moet toegeven dat het moeilijk is, empathie. Zeker als je moreel kompas zo onherroepelijk verprutst is zoals het mijne.

“De meeste mensen voelen het aan.” Vertelde de psychologe me. “Maar jij niet. Jij moet gewoon diep nadenken over hoe de anderen zich zouden voelen. Maar als je er eens goed over nadenkt en af en toe stil staat bij wat je doet, dan kan jij het ook!”

Dus braaf als ik was begon ik diep na te denken, en ik kwam al snel tot al de foute conclusies. Ik trok veel te vaak de beslissingen van anderen in twijfel terwijl er helemaal niets mis was met die beslissingen. Mijn kritiek was altijd zinloos, want ik was er diep over aan het nadenken en zij hoefden dat niet. Zij voelden het aan! Zij waren normaal! Perfect! Magisch! Bij toverslag wisten zij, als normale mensen, altijd dat hun natuurlijke empathisch gevoel werkt en dus altijd 100% juist is. Geen zelfreflectie nodig! Wat een luxe. Wat goed dat onze eeuwenlange filosofische onderzoeken naar ethiek en deugd achteraf compleet nutteloos zijn gebleken vermits wij toch nooit iets verkeerd doen.

‘Want ik maak me veel zorgen om mijn vrouw. En mijn zoontje. Zie al deze empathie! Ik heb ook een hekel aan homo’s natuurlijk. Die moeten allemaal dood. Maar aan mijn empathie zal het niet liggen. Kijk hoeveel empathie ik voel voor mijn zoon! En voor X, en Y en Z! Kijk hoe solidair ik ben op al deze andere vlakken! Zo zie je maar: ik ben een goede mens en mijn homohaat is dus redelijk. Geen reflectie nodig. Wat zeg je? Ik? Vrouwen haten? Mijn moeder was een vrouw! Hoe kan ik nu vrouwen haten? Allez kom aan. De wereld is zot aan het worden!’

En ik leerde het inzien wanneer ik verkeerd ben, wanneer ik in fout ben: Ik ben fout wanneer jij juist bent. Jij bent juist, wanneer jij zegt dat jij juist bent. En in geval van twijfel ben ik per definitie in fout omdat mijn hoofd anders in elkaar zit dan het jouwe en ik jouw superieure denken gewoon niet begrijp. Het is zo eenvoudig dat het absurd is om te denken dat ik er ooit moeite mee had! Wanneer ben ik fout? Telkens als ik merk dat ik een groep van normale mensen tegenspreek natuurlijk! Waarom heb ik ooit al die tijd verspild met naar hun argumenten te luisteren en mijn eigen overtuigingen te bestuderen? Het was al die tijd al zo simpel!

Toen ik vijftien à zestien was moest ik op school een presentatie geven over levensbeschouwing. Hoe kijk ik naar het leven op? De titel van mijn presentatie: misantropie.

“Ik haat mensen.” Legde ik uit tegen de klas. “Alle mensen. Jullie ook. Ook mezelf. Mensen doen zelden iets goeds en wanneer ze het wel doen komen er andere mensen langs om het te verpesten, als ze het niet al zelf verpesten. Mensen zijn egoïstisch en gek in hun hoofd, maar te arrogant om het van zichzelf toe te geven. Ze vinden het zelden nodig om voor hun eigen gebreken te compenseren.”

Ik motiveerde mijn standpunt vanuit een brede kijk: wat hebben de mensen met de wereld en met elkaar gedaan? Ik hield mezelf er buiten. Een beetje onoprecht natuurlijk want ik ben eigenlijk de misantroop. Ik ben de gekwetste. Deze mensenhaat zou nooit zo gegroeid zijn, als mijn eigen menszijn nooit in twijfel getrokken was geweest. Ik zou nooit het gedrag van mensen zo bekritiseren, als ze me niet gedwongen hadden om me zo menselijk mogelijk te gedragen. Als de normale mens me nooit werd voorgeschoteld als het grote voorbeeld waar ik naartoe moest groeien, dan was ik nooit normale mensen beginnen haten.

Er wordt mij vaak gezegd dat ik het goede in mensen maar eens moest leren inzien. Dat ik optimistischer moet zijn. Dat ik moet stoppen met iedereen dom te noemen. Dat ik eerlijkere relaties met mensen moet aangaan waarin ik de mensen beter vertrouw. Dat ik niet moet leven vanuit de assumptie dat alle vriendschappen die ik maak weer zullen vergaan. Ik zie wel in dat dit allemaal nobele doelen zijn, die heel goed voor me zouden kunnen zijn. Ik zie wel dat er iets goed in mensen zit.

Maar ik zie ook het goede in insecten. En in onkruid en ongemaaide grasvelden en bossen en gehandicapten en depressievelingen en mieren in het huis en de volkeren van vijandige landen en spinnen en thee die naar afval smaakt en gevangenen en daklozen en schimmel en vissen en homoseksuelen en ratten en zoveel meer.

Als ik van mensen leerde houden en als ik er eindelijk in zou slagen om zelf ook een volwaardige mens te worden, zou ik dan nog steeds het goede in al die andere dingen kunnen zien? Of zou ik ze ook beginnen haten? Het is voor me zo moeilijk om mensen anders te definiëren dan domme, verwarde of haatvolle wezens. Ik zie een keuze tussen mensen haten, of al de rest haten – of op zijn minst al de rest te vernietigen alsof je het haat, ook al denk je er werkelijk nooit over na.

Bot gezegd: Ik ben veel liever een insectenvriend dan een mensenvriend. En ik ben veel liever een koppige kluizenaar zonder toekomst, die liefde voelt voor dingen die weinig liefde krijgen, dan gewoon nog een mens met alle problemen van dien. Er zijn al genoeg mensen. Ik wil meer spinnen in de wereld zien.

[wijwielennaarazie]

Vrijdag 26/04/2019

Trichy

Vandaag doen we rustig aan. We dwalen wat door de straten en tegen de voormiddag bezoeken we de Sri Rangam- tempel. Dit zou de tweede hoogste tempel-toren van Azië moeten zijn.

We zien er ook twee tempelolifanten. Helaas zijn we ook getuige van hoe de temmers met deze dieren omgaan. De man op de rug van de olifant slaagt enkele malen zeer hard met zijn puntige stuk op het hoofd van het dier. Voor hindoes is de olifant een heilig dier. Maar wij vinden het zielig hoe ze met deze heilige dieren omgaan. ☹☹

[chipmybrain]

Schilderij gemaakt door Annemarie de Gier: inspired by Portugal

Thema 4: Natuur

Wat betekent de natuur voor mij?

Als ik terugdenk aan mijn jeugd, dan speelt de natuur daar een belangrijke rol in. Ik herinner mij het buitenspelen, onze tuin, de bossen en de vakanties op de camping in Frankrijk. De natuur was er altijd en gaf mij legio aan mogelijkheden.

Toen volgde de pubertijd en was de natuur even weg. Ik was er niet mee bezig, zag de natuur niet eens. De natuur was eerder een irritatie (want ja, ook als het regende moest ik met de fiets naar school. En wat haatte ik het om mijn regenpak te dragen. Zo vrouwonterend, vochtig en stinkend vond ik het). Ik was druk met vriendinnen, sport, school en alles wat daarbij hoort (make-up, mode, erbij willen horen, feestjes, grenzen opzoeken, studeren etcetera). Na mijn studietijd, en gedurende mijn werkzame leven, merkte ik al snel dat ik weer behoefte begon te krijgen aan momenten in de natuur. Anders dan in mijn kindertijd, waarin de natuur mijn belangrijkste omgeving was om in te spelen, maar wel net zo belangrijk. Belangrijk op een andere manier, de natuur kreeg een andere betekenis voor mij. Ik genoot ineens bewust van de eerste lentedagen: het geluid van opgewekte vogeltjes en de geur van ontluikende bloemen. Ik verlangde naar lange zomeravonden, in stilte slenteren over het strand of barbecuen tot laat in de tuin met vrienden. Ook de herfst met zijn diversiteit aan kleuren maakte me warm vanbinnen en nodigde me uit me klaar te maken voor de echte koude wintermaanden. Dagen van schrijnende kou die je, als je weer binnenkwam, deed tintelen over je hele lichaam. Dagen dat je ontzettend uitkeek naar gezelligheid binnen, met kaarsjes en rode wijn. Nu, nog steeds in mijn werkzame leventje en ondertussen doorgewinterd en een jaartje ouder, merk ik dat de natuur steeds belangrijker voor mij wordt. De natuur brengt mij stilte, energie en ook kracht en vertrouwen. Zodra ik op het strand kom, bij voorkeur op een vroege ochtend of late avond, verandert mijn gemoedstoestand. Er valt spanning van me af, alsof ‘de buitenwereld’ even niet aanstaat. De kracht van alleen maar strand en duinen (en daarmee de afwezigheid van al het maakbare en drukke zoals volgebouwde woonwijken, verkeer met uitlaatgassen, geluiden uit winkels, de geur van industrie) geeft mij het gevoel van even niets te hoeven. Geen presteren, geen sociale verplichtingen. Even niets. De natuur geeft mij op zo'n soort moment ook een veilig gevoel, alsof daar niets kan gebeuren, want er is ook niets (of alles?). Maar de natuur is meer. Natuur is voor mij ook verweven met voeding, met producten die wij aanschaffen en waar wij aan gehecht zijn. En natuurlijk ook met dieren, die zijn voor mij ook een onderdeel van de natuur.    Ik merk dat ik, als ik te lang weg ben uit de natuur (en dan heb ik het niet over een aangelegd grasveldje in een Vinex-wijk) kritischer word op mezelf en anderen en minder tevreden ben. Materialisme wordt belangrijker voor me, alsof het het gemis van de natuur moet compenseren. Met deze constatering en bewustwording weet ik dan ook wat ik te doen heb als ik me  geïrriteerd, gespannen of opgelaten voel: de duinen in jij! Geen mooiere oplossing dan deze en nog gratis ook!

Onze maatschappij en de natuur

Wat een boeiende en verontrustende combinatie: de maatschappij en de natuur!

   Het is een onderwerp van alle tijden en de trends (overtuigingen, wetenschap) wisselen voortdurend. Maar laten we eens beginnen bij het begin. Toen de eerste ‘onnatuurlijke’ uitvindingen werden gedaan. Maar dan moeten we eerst bepalen wat ‘onnatuurlijk’ betekent. Is gas winnen onnatuurlijk? Is het ontstaan van elektriciteit, het ontwikkelen van glas, plastic en papier onnatuurlijk? Het is immers allemaal ontstaan uit de natuur. Door jarenlang proberen, trial and error, is er veel ontdekt en dat heeft veel levens gekost. En dan heb ik het nog niet eens over voeding! Wat wel en niet eetbaar is en wat wel en niet natuurlijk is. Er zijn zoveel vragen omtrent de natuur waar we nog geen antwoord op hebben dat het de keuze voor natuurlijk of onnatuurlijk niet makkelijker maakt:

Is biologisch voedsel op de lange termijn echt aantoonbaar beter of is het puur een emotie?

Zijn aardbeien in de winter slecht omdat ze uit een kas komen of     bevatten ze alleen minder vitamine?

Is elke dag vis voor iedereen goed en moet je het dan ook eten als je het niet lust?

Zijn koolhydraten echt zo slecht of alleen voor mensen die de gehele dag achter een bureau zitten?

Is koemelk alleen bedoeld voor kalveren (zo heeft de natuur het     gemaakt) of ook voor mensen?

Is een ‘buikje’ altijd ongezond of kan het ook bij je figuur horen?

Zijn voedingssupplementen nodig als je gevarieerd eet of moet je ze     alleen nemen als je je niet fit voelt?

Is een optimaal dieet voor iedereen hetzelfde of zijn er wel degelijk astrologische en bloedgroepdiëten?

Is synthetische kleding echt slecht voor ieders huid of meer per     persoon verschillend?

Zorgen al die uitlaatgassen, en daarmee de ozonlaag, voor een     bedreiging van ons bestaan?

Heeft het scheiden van plastic echt zin of is het een druppel op een smeltende aarde?

Is een elektrische auto echt beter of zijn de productiekosten veel     vervuilender en daarmee net zo slecht?

Is het uitsterven van dieren slecht of puur een onderdeel van de     evolutie?

Zouden we als mens echt ouder worden als we geen alcohol drinken of     geeft die juist ook momenten van ontlading en plezier, wat ook goed is     voor de mens?

Waarom gebruiken we (fossiele) brandstoffen als we er de aarde mee     kapotmaken?

Als al die onnatuurlijke dingen en producten niet de bedoeling waren, is de mens dan niet machtiger dan de createur/creatie?

Moeten we ethisch gezien nieuwe ontwikkelingen die slecht zijn voor     het milieu verbieden of meteen bedenken hoe we ze kunnen reduceren? 

Ik kan oprecht nog wel twintig vragen omtrent natuur, en daarmee gezondheid (voor mij) opnoemen. Er wordt zoveel geschreven, gepretendeerd en bewezen over de natuur dat je de spreekwoordelijke ‘bomen door het bos niet meer ziet’. Als je moet vertrouwen op de media dan word je knettergek!

Vandaag wel met de fiets naar kantoor, morgen niet (uitlaatgassen).

Vandaag wel magere kwark eten, morgen niet (melkproducten).

Vandaag wel cola light, morgen niet (aspartaam).

Vandaag wel afval scheiden, morgen niet (bewijs dat het bijdraagt aan     een beter milieu is er nog onvoldoende).

Vandaag wel blauwe besjes eten in februari, morgen niet (te lang     onderweg geweest of uit de kas).

Etcetera

En contradictoir genoeg vormt de overgang van een belasting van het milieu naar betere leefomstandigheden soms ook een risico. Want wat gebeurt er als we er nu voor zouden kiezen om alle auto’s elektrisch te laten rijden? Dan hebben we een heel groot energietekort! Dan kunnen we nooit de elektriciteit leveren die nodig is om al die accu’s op te laden.

Het enige wat ons rest is vertrouwen op onszelf. Oprecht te ervaren wat goed voelt en daar een keuze in maken. Eet eens een stuk vlees met veel saus en zonder groenten en stel jezelf de vraag: ‘Voel ik mij oprecht beter, vitaal en gezond nu ik dit gegeten heb?’    Ook is je portemonnee wat mij betreft bepalend in de keuzes die je maakt. Ik kan me goed voorstellen dat je, als je elke euro twee keer om moet draaien, je geen zorgen maakt over het productieproces van artikelen van  Zeeman en Action, en dat biologisch eten voor jou geen keuze is.    In mijn beleving is het wel fundamenteel om jezelf eens de vraag te stellen: ‘Hoe belangrijk is de natuur voor mij en ben ik bereid mijn steentje bij te dragen?’

Wat betekent de natuur voor jou?

Het begint met de vraag: ‘Wat betekent de natuur voor mij?’

   En denk groot in dezen. Denk ook aan voeding, uitstervende diersoorten, luxe producten en goederen die slecht zijn voor de natuur maar waar we wel van genieten. Ben jij bereid een bijdrage te leveren aan een betere natuur als het niet direct zichtbaar is? Hoe draag jij bij aan het bewustzijn dat de aarde ons enige bestaansrecht is?

Ik nodig je uit om één ding in je dagelijkse leven uit te kiezen dat jij gaat veranderen in het voordeel van de natuur. Dit kan zijn het laten staan van de auto, het kiezen voor fairtradeproducten of het bewuster omgaan met gas en elektriciteit of het scheiden van afval. Doe dit minimaal een maand en ontdek wat het teweegbrengt. Hoe is het om een bijdrage te leveren aan een betere leefomstandigheden zonder dat daar een direct effect van zichtbaar is?

[gokottacuckoo-blog]

‘Rule, charmante despoot! Charmante despoot, rule the waves!’

Beste medebewoner van dit democratische land,

Al een tijdje loop ik rond met de gedachte dat Nederland en vele anderen landen een vriendelijke dictator als president verdienen. Het is op zijn zachtst gezegd controversieel maar recente ontwikkelingen rechtvaardigen de discussie of het misschien niet beter is dat we een kapitein aan het roer hebben die over wat meer macht beschikt dan de gemiddelde ‘gekozen’ leider. Laat dit stukje tekst daarom bijdragen aan een (zinvolle) dialoog waarin we met elkaar eens bekijken hoe dit paardenmiddel uit zou pakken bij de aanpak van klimaatverandering. Onder het motto ‘we mikken die knuppel in het hoenderhok’, een aftrap.

Ditmaal tikken we het verhaaltje met op de achtergrond de pompende beats van Public Enemy en ‘Fight the Power’. Opdat het doel zo nu en dan de middelen heiligt? We klimmen hoog, hoger, zo hoog mogelijk in die pen.

Wie mij een beetje kent weet dat ik een behoorlijk sterke overtuiging heb in de kracht van de samenleving, van de beweging van onderop want we rollen bottom up aldus ondergetekende en David Hume. Zo was ik laatst op het jaarlijkse evenement van HIER Opgewekt waarin men terecht trots mededeelde dat energiecoöperaties in 2018 159 megawatt aan windenergie hebben gerealiseerd en dat het collectieve zonvermogen in 2018 en 2019 zal verdubbelen (bron). Prachtige getallen die laten zien dat men lokaal goed bezig is. Ook het feit dat inmiddels veel regeringen zijn aangeklaagd omdat ze volgens de eisende partijen te weinig doen om klimaatverandering echt aan te pakken - het aantal landen waar zaken lopen is sinds 2014 verdrievoudigd (bron) - ondermijnt mijn vertrouwen in de gewone man en de bakker op de hoek allerminst. Tel daar de hoopgevende signalen in mijn directe omgeving bij op en ik zou geneigd moeten zijn te ervaren dat er echt wat gaande is; dat we groot momentum aan het creëren zijn. En dat is ook zo, de beweging is er. Het gaat echt gebeuren, we gaan om. Maar komt die verandering snel genoeg? Heeft de Rainbow Warrior voldoende wind in de zeilen?

Als je mij het vandaag op de man af vraagt zou nee mijn stellige antwoord zijn. Begrijp me absoluut niet verkeerd: ik ben ontzettend blij met het toenemende bewustzijn, met hen die openstaan voor een inhoudelijk gesprek over klimaatverandering zonder de ander meteen te bestempelen als eagle freak of klimaatontkenner, met mensen die hun gedrag werkelijk aanpassen ten bate van de leefomgeving, de medemens, de natuur, de dieren en het milieu, met de soms fenomenale duurzaamheidsinitiatieven die echt wat teweegbrengen. Dat en al het andere goede moeten we vooral vasthouden.

Maar er zijn helaas ook andere verontrustende signalen. Zo lijkt het er bijvoorbeeld op dat mensen die in een energiezuinige woning wonen, minder bewust omgaan met hun energieverbruik (bron: afkomstig uit gesprekken met energiecoaches). En als we iets hoger in de boom klimmen, dan zien we dat er daar in de kruin tot op heden eveneens veel te weinig daadkracht wordt getoond. Onlangs werd bekend dat we in Nederland onze doelstelling voor 2020 (25 procent minder CO2-uitstoot) waarschijnlijk met 10 procent gaan missen (bron). Dat is niet de verkeerde kant van het ijzer bij een dubbel; het is een pijl die naast het bord eindigt. Ook het gesteggel aan de verschillende klimaattafels - omdat iedereen vooral ‘op zijn eigen eilandje zit om zijn of haar belangen te verdedigen’, aldus een ingewijde - is een teken aan de wand dat het allemaal nog niet zo wil vlotten met een fundamentele nationale aanpak. Op mondiaal niveau is het niet veel anders: het UNEP (milieuprogramma van de Verenigde Naties) berekende dat, om de opwarming van de aarde tot twee graden te beperken in 2030, we drie keer zoveel actie dienen te ondernemen (bron). En na jaren van lichte stijging, blijkt de wereldwijde uitstoot van CO₂ in 2017 weer fiks omhoog te zijn gegaan (bron). Dit terwijl het rapido de andere kant op moet.

Er zijn nog meer bronnen en bewijzen die aantonen dat er nog een aantal tandjes bij moeten om de klimaatproblematiek significant te verminderen maar laten we het bij bovenstaande summiere opsomming houden. Punt blijft dat de onrust die in mij woedt, niet gebaseerd blijkt te zijn op gebakken lucht. Vandaar dat ik, niet geheel tegen mijn natuur in, aan het prakaseren ben geslagen over hoe het zou zijn om in een land te leven waar een grote vriendelijke reus de scepter zwaait. Waar een charmante despoot, zoals een wethouder het laatst treffend verwoordde, volledig vrij spel zou krijgen om naar eigen inzicht maatregelen te treffen. Om dat wat moet gebeuren, te laten gebeuren, ongeacht wat de vox populi, de bedrijven, de boeren, de autorijders, de rechters en alle anderen zeggen.

Nu, en dat besef ik me terdege, klinkt dat behoorlijk onwenselijk wanneer we kijken naar Poetins Rusland, naar het Hongarije van Orbán, naar Erdogans Turkije. Maar stel je eens voor: als we nu echt een goedaardige man of vrouw in ons midden zouden hebben waarop men blind zou kunnen vertrouwen. Iemand die niet alleen beschikt over een sterk moreel kompas maar ook waarlijk weet van aanpakken en daar de ruimte voor krijgt. Iemand die zijn of haar hele handelen zou afmeten aan het effect om de abnormale klimaatverandering tegen te gaan. Die rationeel maar rücksichtslos enkel en alleen zou kijken naar de impact die zijn of haar beslissingen hebben om ons binnen die anderhalve dan wel twee graden opwarming te houden. Bij wijze van gedachte-experiment: hoe zou dat zijn? Zou zoiets aanbevelenswaardig zijn? 

Een dergelijke leider zou waarschijnlijk beginnen met een systeem op te tuigen waarin de vervuiler en gebruiker gaan betalen. Oftewel: consuminderen! (Oh shit, Google kent dit woord. Sweet!) Dit heeft zo zijn ‘nadelen’ vergeleken met de huidige situatie: een brute vliegtax zal de prijs van een ticket niet met 7 euro verhogen (bron: Volkskrant van 8 december, pg. 5) maar met tientallen zo niet honderden euro’s, zij die graag een stukje biefstuk of kaas eten zullen er meer voor gaan betalen, autorijden wordt fors minder aantrekkelijk, het veroorzaken van afval en rommel dat niet kan worden hergebruikt wordt zwaarder belast, de uitgaven aan producten die van ver moeten komen zullen krankzinnig stijgen totdat het de prijs van kaviaar heeft, een woning die eerder de directe omgeving verwarmt dan de woonkamer zal vriendelijk worden geconfronteerd met een significante waardeverlaging en, als klap op de vuurpijl, het bewust danwel onbewust op de wereld zetten van een telg zal je niet langer kinderbijslag op gaan leveren, het zal beide ouders een tweede rib uit het lijf kosten in de vorm van een zeer prijzige kindertoeslag.

Naast bovenstaande set aan rigoureuze maatregelen zouden er nog andere regelingen worden getroffen door onze innemende leider. Het zou niet ondenkbaar zijn dat hij die zijn hele tuin volledig betegelt, een hogere bijdrage aan het waterschap zou moeten afdragen onder de noemer van klimaatadaptatiekosten. En ook de rioolheffing van gemeente zal stevig toenemen wanneer men weigert het hemelwater af te koppelen. Ja, het klopt: zijn of haar duurzame doorluchtigheid zou het een en ander erdoor drukken waar je gerust de stempel ‘ongunstig’ op mag plakken. Alles en niets minder dan alles om de ecologische voetafdruk te verkleinen.

Gelukkig, zoals met alles in het leven, is er een andere kant van de medaille: reizen met het openbaar vervoer zal vrijwel kosteloos zijn voor hen die er gebruik van maken, lokaal geteeld, biologisch en seizoensgebonden voedsel is voor eenieder pro Deo mits men er verantwoord mee omgaat, zij die de plastic verpakkingen links laten liggen en hun glazen potten meenemen tijdens het boodschappen doen krijgen fikse korting, er zullen toeslagen zijn voor hen die een eigen composthoop aanleggen, de waarde van geïsoleerde en energiezuinige woningen stijgt moeilijk hard in het voordeel van eigenaren, vaders en moeders die niet besluiten om vader of moeder te worden kunnen mogelijk op 40ste of eerder met pensioen, diegene met een boom en wat bijvriendelijke bloemen in de tuin ontvangt een flinke vermindering van de OZB en zowel de rioolheffing als de waterschapsbelasting zal dalen tot het niveau nihil voor hen met een vijver die niet vol of leeg genoeg kan.

Juist, ik hoor je denken: met een autoritaire, aimabele leider is het nog maar de vraag of de steden langer met woningkrapte te maken zouden hebben, is het alles behalve ondenkbaar dat de facebook en instagram walls van deze wereld nog langer zouden uitpuilen met tropische reisfoto’s (kneuterige kampeerkiekjes en hutjes op de hei binnen het eigen continent voeren naar alle waarschijnlijkheid de boventoon), dorpen zouden gaan bestaan uit een verzameling van tiny houses, overal verschijnen voedselbossen, vluchtstroken mogen onbeperkt worden gebruikt door elektrische auto’s en voertuigen op waterstof en ga zo maar door. Je kunt het zo gek niet bedenken want de mens is creatief, vindingrijk en beschikt over een ongebreidelde fantasie, wat vanzelfsprekend zou gelden voor het allesbeheersende regime van onze klimaatbewuste hoogheid.

Al het bovenstaande is nog maar een tipje van de sluier. Wat zou een duurzame dictator doen als een naburig land maximaal bruin- en steenkolen blijft verstoken? Binnenvallen? De oorlog verklaren? Met elektrisch materieel, waterstofbommen en biogas dan? En ons systeem, hoe ver zou het opschuiven van onze huidige kapitalistische sociaal democratie naar een vorm van communisme? Helemaal tot aan anarchisme of stopt onze beminnelijke dwingeland ergens bij een marxistische variant? En nog grimmiger: leidt, zoals zo vaak gebeurt, het een niet tot het ander? Weet onze leider zichzelf wel in toom te houden? Krijgen we mogelijk een enorm ecovriendelijke Mao, Stalin, Franco, Pinochet, Mussolini of Hitler die hordes klimaatonvriendelijke personen onderdrukt of de dood in jaagt?

Vele vragen waar ik, zoals het de lezer waarschijnlijk reeds is opgevallen, met mijn kortzichtige en eenvoudige brein nog helemaal niet over na heb gedacht. Wellicht kun jij mij helpen met het inzichtelijk maken van de vele gevolgen, wenselijk dan wel onwenselijk. En ik zou ook benieuwd zijn naar wat jij nog zou accepteren. Hoe ver mag de vrijheid van het individu worden onderdrukt om de verwoesting van onze natuur en een aanzienlijke decimering van de wereldbevolking te voorkomen? Want daar hebben we het naar mijn mening wel over als we zo blijven doorgaan. Of die verwoesting en decimering op zichzelf goed dan wel fout zijn, wat ik overigens geregeld hoor, dat is weer een andere filosofische discussie. Daar hebben we het vast later nog eens over. Voor nu: hoe ziet de wereld eruit onder leiding van een mokergroene Trump, Poetin, Merkel, Xi Jinping en Rutte die geen verantwoording hoeven af te leggen? En wat zouden ze jou kunnen en mogen ontzeggen? Ik hoor graag van je.

Gokotta

[paardencoach]

Geen harige fiets

Een uitdrukking die mijn paardrij-instructeur gebruikte om duidelijk te maken dat paarden levende wezens zijn en geen gebruiksvoorwerpen. En het is zo waar! Vaak verbaas ik me over het schijnbare gemak waarmee mensen dieren aanschaffen en dan weer wegdoen als ze geen tijd of zin meer hebben of als ‘hij niet meer voldoet’. Ik snap daar niks van. Maar dat kan natuurlijk ook volledig aan mezelf liggen, ben ik te gevoelig, sentimenteel, een aansteller,  … (vul maar in!)

Hoe dan ook, vooral als ik met dieren praat, merk ik hoe weinig mensen echt met hun dier communiceren: hij moet luisteren, doen wat ik wil, zit, lig, doorlopen, de trailer in … En dan verbazen en irriteren mensen zich dat hun dier toch niet altijd zo lief en gehoorzaam is als zij willen. En dan komen ze bij mij om eens met hem te praten, want … Vaak is mijn eerste vraag: “Heb je hem al gevraagd wat er aan de hand is?” De meeste mensen zijn dan verbaasd, want hun dier praat niet. Think again! Ieder dier praat! Alleen luister jij wel? Het antwoord is dus: Nee! Dus hoe lossen we dit op? Behalve dat het dier getraind moet worden (of bijv. gemuilkorfd of gepaaid met snoepjes om over erger maar niet te spreken) om te luisteren en onze commando’s op te volgen, is het misschien een idee om ook even naar ons eigen gedrag te kijken?

Zijn we ons er wel van bewust dat dieren een ziel hebben, een hart, gevoel, emotie? Hoe zou jij het vinden als op een dag ineens de verhuiswagen voor de deur staat, al je spullen erin gegooid worden, en je de mededeling krijgt: “Je gaat nu verhuizen.” Ik neem aan dat je daar nou niet echt blij van wordt. En waarom moet je paard dat dan wel zijn, of het in ieder geval maar lijdzaam ondergaan? Hoe zou jij het vinden als je op een dag lekker gaat wandelen, een huis wordt binnengebracht met allerlei rare luchtjes en andere dieren en dan een of andere man of vrouw in je begint te knijpen, je bek opentrekt, een stokje in je kont duwt en je ineens een prik in je nek krijgt? 

Ik merk dat ik hier echt boos over word. Forgive me. Maar ik herhaal: dieren zijn geen harige fietsen! Als je paard moet verhuizen, zeg dat tijdig (dus niet pas 5 minuten van tevoren), leg het uit, probeer je voor te stellen dat ook je paard er tijd voor nodig heeft om zich daar geestelijk op voor te bereiden. Als je hond of kat naar de dierenarts moet, zeg dat tijdig. Ze snappen zo veel meer dan wij denken! 

Waar het eigenlijk op neerkomt: erbij stilstaan dat je dier een levend wezen is met alle gevoelens en ervaringen die daarbij horen en daar met een beetje respect mee omgaan, zou het leven van je dier een stuk aangenamer maken en daarmee dat van jou ook.

[regioonlineofficial]

Woningcorporatie Alwel en de gemeente wilden graag weten waar de meest voorkomende beschermde diersoorten leven in de bebouwde kom van Etten-Leur. 3 jaar geleden vroegen ze adviesbureau Regelink Ecologie & Landschap om huismussen, gierzwaluwen en vleermuizen in kaart te brengen. Zij hebben dit uitgevoerd in samenwerking met bureau Ecodat uit Etten-Leur. De resultaten van het onderzoek zijn digitaal verwerkt. Iedereen kan dit bekijken via de website florafaunacheck.nl. Het was de eerste keer dat een samenwerking op dit gebied plaatsvond, en het onderzoek was een primeur voor Brabant. Alwel en de gemeente Etten-Leur gaan nu nog een stap verder. Nu ligt er ook een plan op tafel: “Zo gaan we om met beschermde diersoorten in onze gebouwen.” Dit zegt de Wet natuurbescherming Wethouder Ger de Weert: “Na het onderzoek maakten Regelink en Ecodat een plan. Hierin staat hoe we omgaan met vleermuizen, gierzwaluwen en huismussen. Dat is vooral belangrijk als inwoners,bedrijven én wijzelf als gemeente plannen hebben voor onderhoud, verduurzaming of sloopwerkzaamheden. Deze beschermde diersoorten wonen namelijk in gebouwen. En volgens de Wet natuurbescherming mag je ze niet verstoren, hun verblijf wegnemen of doden. Partijen die plannen hebben met gebouwen waarin deze soorten wellicht voorkomen, kunnen nu via de website florafaunacheck.nl gratis controleren om welke soorten het gaat, en wat je kunt doen om er zo goed mogelijk mee om te gaan.” huismus. Foto: gemeente Etten-Leur Vleermuizen, huismussen en gierzwaluwen tijdelijk verhuizen Ook Alwel heeft te maken met de wet Natuurbescherming. Projectleider Marieke Keyzer: “Bijvoorbeeld bij groot onderhoud en verduurzaming. Dat gaat namelijk niet zomaar. Ruim voordat we beginnen, moeten we zorgen dat deze beschermde diersoorten tijdelijk kunnen verhuizen. Daarvoor regelen we tijdelijke verblijfruimten bij andere woningen, verderop in de buurt. En sluiten we de vaste verblijven af, zodat de dieren zich gaan verplaatsen. Tijdens de renovatie zorgen we ervoor dat er weer permanente verblijven in de net gerenoveerde huizen komen. We vinden het belangrijk dat onze huurders begrijpen waarom dit nodig is. Aantallen mogen niet afnemen; het zijn interessante en nuttige dieren Adviesbureau Regelink houdt de registratie bij. Projectleider Tim Eestermans: “Nieuwe, tijdelijke verblijven leggen we digitaal vast. Dit doen we ook met verblijven die erbij komen in nieuwbouwprojecten. De provincie houdt hier toezicht op. Jaarlijks monitoren ecologen het aantal vleermuizen, huismussen en gierzwaluwen. Want, dit aantal mag niet afnemen.” “Liever nog”, vult Marieke Keyzer aan: “willen wij en de gemeente natuurlijk dat het aantal beschermde diersoorten toeneemt. Het gaat hier om zeer interessante en vooral nuttige dieren, die we als mens nodig hebben. Bijvoorbeeld om geen insectenplaag te krijgen. Eén vleermuis eet zo’n duizend insecten per nacht, waaronder veel muggen. Die wil je dus wel in je straat hebben. Vleermuizen vangen ook plaaginsecten in land- en tuinbouwgebied; het zijn natuurlijke bestrijders. Boeren over de hele wereld besparen op die manier kosten.” Wat kunnen huurders, woningeigenaren en eigenaren van bedrijfspanden zelf doen? Etten-Leur heeft niet alleen te maken met huurwoningen en gemeentelijke gebouwen. Wethouder Ger de Weert legt uit: “Deze wet geldt ook voor huurders, eigenaren van koopwoningen en bedrijfspanden. Ook zij moeten weten dat ze maatregelen moeten nemen bij verduurzaming of onderhoud. Bijvoorbeeld als je gaat isoleren, een aanbouw of dakkapel plaatst, gaten in de gevel dichtmaakt, zonnepanelen op je dak legt, een schuurtje weghaalt of flink gaat snoeien. We noemen dit het SoortenManagementplan. Op de website van de gemeente vind je hier meer informatie over. Ook vind je op de website van de gemeente en Alwel een duidelijke folder. Hierin staat precies uitgelegd wat je zelf kunt doen.”

[brievenuitinnsbruck]

15–11

Overal in München kom je Duitsers tegen die zich ergeren aan alles. En vooral aan mensen die regeltjes overtreden: rode lichten, handdoek in de sauna, 2 meter afstand houden in de sauna, keuvelen op de tram. Alles lijken ze “ärgerlich” te vinden. Iets wat ik in Innsbruck (bias?) veel minder ervaar. Blijkbaar bestaat er zelfs een speciaal woord voor in het Duits om dit gedrag te benoemen:

Ik zat deze zaterdag in de ochtend bij een groepje mensen die werkten in AI (Artificial Intelligence). Het meest gebruikte woord, na crypto, van heden ten dage. Maar ze nuanceerden. Het is zeker niet de oplossing voor alles en het blijft menselijke aspecten missen. Grappig was het verhaal van de oude CEO die zei tegen zijn employee (advocate). “Warum nicht schon heute nachmittag, es ist nu ein Kopfdruck”. Die visie op AI (“Nur ein Kopfdruck”) geeft mooi weer hoe jong en oud omgaan met nieuwe technologie.

‘S avonds quesedillas bij Antoine, simpel good food na een goede zwembeurt in Westbad. Tip van de chef: voor de salsa en de pancakes ga je best voor bio: meer smaak, niet zoet.

De kamer was gevuld met een Spaans koppel, een Fransman, een Catalaan, een meisje uit Nieder-Bayern en 2 Belgen. Leeftijd tussen 27 jaar en 36 jaar.

Iedereen, op mezelf na, woont in München. Vaak kwam het onderwerp terug op de woningsprijzen. Die zijn, zelfs de gekende hausse in België, niet te vatten. Iets kopen is hier voor. jonge mensen gewoon zelfs geen overweging, nu niet maar met het huidige immo-klimaat van München, ook niet in de toekomst.

Zondag was druilerig. De koffie van Pieter is de beste die ik al dronk (zie eerste artikel), vooral het laatste slokje. Havermout met havermelk.

We trekken naar ons vertrekpunt: Ochsenhütte, iets ten oosten van Garmisch-Partenkirche. Daar beklimmen we Friederspitze.

De eerst helft is puur herfst: okergele lorken en al platgevallen vaal-geel gras (hier smolt al een pak sneeuw dat in oktober viel).

Het gras staat nog dik, de hellingen zijn hier te stijl om afgegrazen of gehooid te worden. De keutels zijn vermoedelijk niet van koeien of geiten maar van de gemzen die we tweemaal opmerkten in de mist. Ongelofelijk hoe die dieren verticaal naar beneden kunnen lopen.

Lorken (Lärchen in het Duits) verliezen als enigste naaldbomen hun naalden in de winter. Deze bomen hebben klassiek veel licht nodig. Het is één van de typische bomen van het Karwendel gebergte. Volgens lokale legendes schuilen er feeën onder.

De tweede helft is een pure winterwandeling. We binden onze ijzers onze botinnen, geen overbodige luxe. Aangezien het pad is aangegeven met verf op de rotsen, is het zonder kaart onmogelijk op het pad te blijven. Als we hogerop in de wolken terechtkomen, is het puur op gevoel dat we doorzetten.

We koelen sneller af als gepland omdat overhangende takken van de bomen halfgesmolten sneeuw op ons achterlaten. Gelukkig besluiten we de laatste 200m naar de top er nog bij te nemen. Dat gunt ons de mogelijkheid om boven de wolken te komen en voor we het weten zien we het ijzeren kruis van de top. Hier schijnt de zon. Recht tegenoverons zien we de Zugspitze.

Op de top ontmoeten we een groep Bosniërs die verspreid over Bayern wonen en werken. Ze variëren in geslacht en leeftijd maar lijken de tijd van hun leven te hebben. Ze bieden Schnaps aan. De meesten deden de moeite een halve liter Augustiner mee naar boven te slepen. Eén van hen vertelde me dat hij verpleger was in Augsburg. Het werk ligt er voor het rapen en hij kon een goede quality of life behouden. Dit drukte hij mooi uit met de woorden: “jedes Wochenende ein Berg”.

[pietervanmuijen]

Rethinking plastic

Blik verslag 

 Afgelopen vrijdag zijn we met onze klas naar de expositie van YKSI geweest. Samen met Patrick was ik er al een paar keer geweest omdat we voor productiehuis een opdracht hadden gekregen die daar ook werd geëxposeerd. Toch was het interessant om met een beter oog naar de andere werken te kijken die daar ook tentoon werden gesteld.

Het thema was Rethinking plastic. Dus alles wat daar stond had iets met plastic te maken. Het merendeel van de projecten liet zien dat hoe we nu met plastic omgaan niet de juiste manier is. Er belandt veel troep op straat en in de zee. Op deze manier laten de bedenkers van de kunstwerken zien dat het echt een keer anders moet. Die mening deel ik met ze. Als je over straat loopt zie je altijd wel plastic op de grond liggen.

Het kunstwerk van Gundega Strauberga sprak mij het meest aan. De titel van het project heette Beachcombers. Ze heeft foto’s gemaakt van strandjutters die aangespoelde visnetten verzamelen, die ze dan vervolgens verwerken tot souvenirs. Het mooie hier aan vind ik dat ze de visnetten, die levensgevaarlijk zijn door vissen in de zee, opruimen en er dan ook nog iets creatiefs mee doen. Er wordt dus niets weggegooid. Ook de verschillende kleuren die worden gebruikt vind ik fascinerend.

De verschillende invalshoeken zijn dus dat weggegooid plastic ook nog een heel ander doeleind kunnen hebben. En dat als het niet op straat belandt ook nog eens heel praktisch kan zijn.

Als ik kijk naar de andere werken zie ik eigenlijk twee verschillende categorieën. De serieuze categorie: je ziet de schade dat plastic kan aanrichten, zowel bij mensen als bij dieren. De andere categorie laat maar zien wat je allemaal met plastic kan doen als je het recyclet. Dat is wat positiever.

Kijk bijvoorbeeld naar het de foto’s van Gundega Strauberga daar zie je dat er een positieve draai wordt gegeven aan de aangespoelde visnetten. Dit zie je ook bij deze fiets, hij bestaat voor 100% uit gerecycled kunststof en is grotendeels gemaakt op een sociale werkplaats.

 Ik denk dat de positieve manier van het demonstreren van recyclebaar plastic beter is voor een campagne. Als je iets hoort wat positief is ben je eerder geneigd je daarbij aan te sluiten denk ik. Als je tijdens een campagne te zwaar en heftig wordt denk ik toch dat mensen eerder zullen denken “daar wil ik niets mee te maken hebben”.

 Het viel mij op dat het op strijp S nog best schoon was er was weinig plastic te bekennen. Hoe dichter ik bij het station kwam hoe viezer het werd op straat.

[activateme]

Hé, het is helemaal oké als je je even moet aanpassen.

Over hoe je kan omgaan met de angst, stress en onzekerheden van vandaag.

We worden allemaal overspoeld door een onophoudelijke en steeds veranderende stroom aan informatie. De onzekerheid slaat ons om het hart. Er gebeurt vanalles rondom ons. Naast de ratrace waar we al in zaten, hebben veel mensen het gevoel dat er nu een tweede sneltrein in een rotvaart aan het optrekken is. Je moet je werk van thuis uit verder zetten, je moet je kinderen onderwijzen, je moet ook nog zorgen voor structuur in huis, ... en ga zo maar door. Er wordt jammer genoeg erg weinig omzichtig omgesprongen met onze mentale gezondheid. Erg veel mensen hebben op dit moment dan ook nood aan een beetje rust in hun hoofd en verlangen naar meer weerbaarheid en draagkracht.

Met dit in gedachten hebben wij de experts van het online platform Activate.me gevraagd om elk vanuit hun eigen werkveld een aantal gouden tips te delen die je laten omgaan met de angst, stress en groeiende onzekerheid van vandaag. Want omgaan met deze ingrijpende veranderingen is niet altijd vanzelfsprekend. Het is helemaal oké als je je even moet aanpassen.

1. Ga de confrontatie aan met jezelf

Het leven confronteert ons met alle mogelijke soorten van problemen. Een probleem kan de vorm aannemen van een partner, een ziekte, een ongeluk, een levenssituatie... Maar elk van deze problemen heeft één gezamenlijke doel, ons doen nadenken: Wat willen we niet zien? Wat doen we tegen onszelf? In hoeverre zijn we onszelf?

Corona heeft de hele mensheid getroffen, maar het draagt een andere, individuele boodschap uit voor elk van hen. Door de moeilijkheden die het creëert op verschillende gebieden van het leven, dwingt het ons om in confrontatie met onszelf te gaan, en zo een aspect van onszelf te erkennen dat in de weg staat om in harmonie met onszelf te leven.

Haar eigenlijke zin is om ons tot bezinning te laten komen, te luisteren wat ons innerlijk te vertellen heeft om vervolgens onze manier van zijn te veranderen.

Hoe kun je haar boodschap voor jezelf lezen?

Ga comfortabel zitten, sluit je ogen, en richt je aandacht van jouw gedachten naar beneden - tot op de hoogte van de plexus solaris. Haal diep adem en maak de volgende zin af:

In de huidige situatie, wordt ik het meeste bang van…

Het maakt me bang omdat…

Deze situatie betekent voor mij…

Luister naar de stilte. Het antwoord dat als eerste spontaan in je opkomt, is afkomstig van jouw ware zelf. Het tweede is al beïnvloed door jouw verstand.

Monika Braun - psychokinesioloog, Taychon practitioner en Life Coach

2. Mild zijn voor jezelf

Zelfcompassie in tijden van crisis en toxische stress draagt bij aan langer veerkrachtig functioneren. Zelfcompassie betekent mild en vriendelijk zijn voor jezelf terwijl je moeilijke emoties ervaart. Dit helpt je om sneller hulpbronnen in te zetten, je niet leeg te geven en toch zorgzaam en begripvol te zijn voor de ander.

Een manier om zelfcompassie te oefenen is regelmatig voor jezelf te herhalen hoe anderen begripvol voor je zijn en zo ook met jezelf om te gaan.

Wendi Winnelinckx - psychotherapeut bij Huis voor Veerkracht

3. Meditatie zorgt voor innerlijk rust en geeft je immuunsysteem een boost

De wereld staat stil… neem nu ook de tijd om de innerlijke stilte te vinden. De stress door de druk van de wereld is grotendeels weggevallen voor de meeste mensen.

Nu is het tijd om de stress aan te pakken van je innerlijke wereld (angsten, piekeren, …). Meditatie kan je helpen om bewust te worden van je storende gedachten en om er afstand van te nemen. Zo vind je de echte stilte en rust. Bovendien is het bewezen dat meditatie een boost kan geven aan je immuunsysteem.

Maaike Decock - life coach, yoga- en mindfulness docent bij Tarayogini

4. Dieren brengen rust

Dieren hebben een groot rustgevend effect op mensen. Dit komt omdat ze de aanmaak van oxytocine stimuleren. Dit “feel-good hormoon” wordt door onze hersenen geproduceerd bij contact met dieren (aankijken, aanraken en knuffelen). Oxytocine zorgt voor een vredig en rustig gevoel. Het vermindert stress en stelt ons in staat ons veilig te voelen waardoor ook angst makkelijker onderdrukt wordt.

Ik geef je hier enkele ontspanningsoefeningen met dieren mee zodat je je hoofd en je lichaam tot rust kan brengen. Het zijn 5 oefeningen die je gewoon thuis kan doen samen met je huisdier (poes, hond, cavia, konijn,...). Heb je thuis geen dieren dan kan je de dieren buiten (in een weiland of de vogels in je tuin) inschakelen.

Oefening 1: Luisteren Ga binnen gehoorsafstand bij een dier zitten dat een rustgevend geluid maakt zoals een spinnende poes, een slapende hond of een grazend paard. Sluit je ogen en richt je aandacht op je gehoor en vervolgens op dat rustgevende geluid. Luister een paar minuten lang enkel en alleen naar dit geluid.

Oefening 2: Aanraken Ga naast een dier zitten. Streel het dier met je blote handen. Maak daarbij grote, ritmische bewegingen die je steeds herhaalt. Richt je aandacht enkele minuten op het gevoel onder je handen en niets anders.

Oefening 3: Ademhaling Ga bij een dier staan of zitten. Luister aandachtig naar de ademhaling van het dier. Richt je aandacht enkel op de ademhaling en op niets anders. Je zal merken dat je na een tijdje vanzelf mee gaat ademen in hetzelfde rustige tempo. Doe dit zolang je het prettig vindt.

Oefening 4: Observeren Kijk naar een (groep) dier(en) in de natuur. Ga bv. naar een weiland met koeien of paarden of kijk naar een groep vogels in een boom. Kies één dier en volg met je ogen alle bewegingen die het maakt. Zelfs als het lijkt alsof het niet beweegt, zal je zien dat er toch beweging is. Doe dit zolang tot je er een rustig gevoel van krijgt.

Oefening 5: Afwachten Ga zitten in de buurt van je huisdier of midden in een wei met paarden of koeien. Wacht af wat er gebeurt. Het dier hoeft niets te doen. Er is geen goed of fout. Laat alles maar op je af komen. Laat het zijn zoals het is. Probeer op te gaan in de belevingswereld van het dier zelf. Beeld je in dat je één van hen bent. Als je niet veel geduld hebt, zet dan een wekker op tien minuten. Je zal zien hoe snel de tijd voorbij vliegt.

Door deze oefeningen te doen zal je merken dat je gaat ontspannen. Het kan bv. zijn dat je gaat geeuwen. Als je deze oefeningen dagelijks doet, nemen de schadelijke effecten van stress af. Je voelt je energieker, slaapt beter en kan meer genieten van de dingen die het leven waardevol maken.

Ellen Van Oekelen - Equine Assisted Coach bij Kuddebeest Coaching

5. Creëer ruimte in je leven

Maak van de gelegenheid gebruik om ruimte te creëren in je leven. Ruim je huis op, maak plaats. Doe dagelijks yoga oefeningen en korte meditaties, zodat je ook, in je lichaam en je hoofd plaats maakt.

Van zodra er ruimte is in je leven, ervaar je vrijheid en vrijheid resulteert in innerlijke vrede. Innerlijke vrede maakt jou en jouw naasten gelukkig. Be happy & enjoy the inner peace.

Lena D’hoir - gezondheidsconsulent en yoga-docent

6. Wat je aandacht geeft, groeit

Ondanks alle onheilspellende berichten en daarmee samenhorende angst die dit bij sommigen losmaakt, draagt deze crisis een unieke kans in zich. Alles heeft namelijk een reden... Datgene waar je focus naartoe gaat, groeit.

De vraag voor ieder van ons is dan ook eenvoudig: "Kan je met de hand op het hart zeggen dat je voldoende stil staat bij hetgeen waar je focus hoofdzakelijk ligt?" Wil je graag dat alles weer 'normaal' wordt? Weet dan dat niets meer hetzelfde zal zijn na het Corona-virus. Verandering is de enige constante.

Je hebt de mogelijkheid om je focus te verleggen en van een crisis een kans te maken. Wie of wat heeft er extra aandacht nodig? Wat heb jij nodig om deze vreemde tijd waarin alles lijkt te stoppen zinvol te benutten? Wat zijn de dingen waar je geen tijd voor had, maar die wel belangrijk zijn om tijd voor te maken?

Neem deze kans om het leven te omarmen, om even stil te staan bij wat echt belangrijk is. Ontdek wat je echt wil in je leven en welke kleine stap je kan maken om daar iets mee te doen. Onthechten, overgave en weten dat het leven niet zomaar gebeurt, is een eerste stap.

Welke collectieve realiteit wil jij zien na deze wereldwijde crisis? Richt je aandacht naar wat je collectief en persoonlijk anders wil zien en wees zo een deel van de oplossing en niet het probleem. Kies bewust je focus, kies je toekomst en kies om het anders te doen. Hoe meer iedereen deze oefening in acceptatie, overgave en onthechting volbrengt, hoe vlotter we op collectief niveau de overgang naar een nieuwe manier van samenleven zullen kunnen maken.

Ga de uitdaging aan, hoe confronterend en moeilijk het bij momenten ook moge lijken. Weet dat we er samen sterker zullen uitkomen.

Gwendoline Geerinck - Tantra Healing

7. Ontspan je lichaam met oefeningen uit de Taijiwuxigong

Allereerst is het belangrijk om een duidelijk te beeld hebben van wat lichamelijke en geestelijke ontspanning eigenlijk betekenen.

Meestal wordt het idee van ontspanning verkeerd begrepen als een toestand waarin we onszelf toestaan onze mentale alertheid te verliezen en ons lichaam in elkaar te laten zakken (zittend, staand of zelfs liggend). Als ons lichaam in elkaar zakt hebben de gewrichten, spieren, organen en andere weefsels minder plaats om goed te kunnen functioneren en creëren we eigenlijk meer spanning in ons lichaam – wat ook mentaal een invloed heeft.

Eigenlijk is ontspanning – zowel lichamelijke als geestelijke – de afwezigheid van ongezonde spanning in het lichaam en geest.

Lichamelijke ontspanning van het lichaam beschrijft een toestand waarin we in staat zijn om zonder spanning een natuurlijke, gezonde en goed uitgelijnde lichaamshouding te handhaven.

Geestelijke ontspanning betekent mentale alertheid zonder onnodige spanning.

Een persoon die in een staat van gezonde ontspanning is zal merken dat zijn lichaam en geest de mogelijkheid tot optimaal functioneren herwinnen.

Taijiwuxigong® oefeningen zijn ontworpen om ons lichaam weer te leren hoe het is als alles op de juiste plaats zit. Vaak is het zo dat het in het begin erg vreemd en ongemakkelijk aanvoelt als alle structuren -  spieren, gewrichten, weefsels – in een juiste houding zitten en meer plaats hebben. We geraken immers gewend aan een ingezakte houding, gekromde schouders, gebogen rug, scheve nek, enz. Echter, zodra ons lichaam zijn natuurlijke houding begint te "onthouden", zal het gemakkelijker worden om die goede houding aan te houden, en zal het ook vertrouwd en veilig aanvoelen.

De oefening:

Lig plat op een stevige matras of matje, zonder kussens. Verwijder bril, horloge en zware sieraden. Draag warme, comfortabele kleding en bedek jezelf met een deken indien nodig.

Lig op de rug met de benen gestrekt. Breng de armen boven het hoofd en duw met de handpalmen richting de muur achter je. De voetzolen duwen in de tegengestelde richting. Duw in beide richtingen zo ver als je kunt. Tegelijkertijd probeer je de spieren zoveel mogelijk te ontspannen, dit wil zeggen dat je enkel die spieren gebruikt die je nodig hebt om de beweging uit te voeren maar dat je geen onnodige spierspanning creëert. Let er bijvoorbeeld op dat je de schouders, borstkas en dijspieren zoveel mogelijk ontspant. Dit uitrekken is zeer belangrijk en doen we gedurende een aantal minuten, zodat het hele lichaam zo lang mogelijk wordt.

Leg de armen gestrekt naast het lichaam. Duw de handpalmen in dezelfde richting als de hielen van de voeten. Duw het kruin in de tegenovergestelde richting. Hierbij wordt het verlengen van de wervelkolom voortgezet maar nu ook met de nek erbij betrokken.

Ontspan en sluit de ogen. Leg de armen ontspannen naast het lichaam met de handpalmen naar boven gedraaid. We oefenen nu de positieve buikademhaling: adem zo diep mogelijk in zodat het middenrif zo ver mogelijk naar beneden gaat, waardoor de buik uitzet. Blijf inademen tot je niet meer kunt, en adem op een natuurlijke wijze uit. Herhaal dit ongeveer 20-40 keer. Concentreer je niet te rigide op het tellen, want we willen de geest ontspannen.

Na de ademhaling blijf je ontspannen liggen en breng je jouw aandacht zachtjes (zonder al te sterk te concentreren) naar het dantian gebied, ongeveer 4 vingers onder de navel en 4 vingers naar binnen. Kijk even hoe dat voelt en observeer wat er in jouw lichaam gebeurt, zonder interpretatie.

Probeer, nadat je recht bent gaan staan, het gevoel van lengte en openheid in het lichaam aan te houden. Zak niet in elkaar maar hou de wervelkolom lang.

Sofie-Ann Bracke - lichaamscoach en erkend bemiddelaar

8. Accepteer de gebeurtenissen

Blijf in beweging, ook in de kleine ruimte die je ter beschikking hebt: laat je niet verleiden door de luiheid. Op 3 weken kan je lichaam flink wat aan conditie verliezen en zó verzwak je je immuunsysteem maar meer! Stap, loop, spring, dans (min 30 minuten per dag) ter plaatse als nodig maar beweeg!

Simpele krachtoefeningen kunnen wonderen doen om de spieren sterk te houden: doe verschillende oefeningen 3-4x/week.

Een sterk lichaam en positieve mindset beschermen je beter tegen een virus dan gelijk welk ontsmettingsmiddel!

Accepteer de gebeurtenissen: daar heb je geen grip op. Stel je de vraag wat je kan winnen (tijd om leuke dingen te doen, rust, intimiteit...) van deze situatie en wees daar blij en dankbaar om. Dit zorgt voor rust in je hoofd en maakt de angsten in je hoofd kleiner worden.

Didi Yordanova zaakvoerster bij @ The Park

9. Angst en piekeren wegwerken met Bach Bloemen

Angst, onzekerheid, teleurstelling, heimwee, kwaadheid, eenzaamheid, piekeren… elke emotie verstoort de energiehuishouding, de goede werking van één van onze organen. Een verstoorde werking van een orgaan verzwakt onze immuniteit. Net die immuniteit hebben we in deze Corona-tijd meer dan nodig.

De Engelse arts Edward Bach is er ruim 85 jaar geleden in geslaagd om de belangrijkste emoties van een mens te definiëren en daarvoor de passende, harmoniserende energie te vinden in bloemen en bloesems: de Bach Bloemen Remedies.

Maskerbloem en Zonneroosje kunnen helpen bij angst.

Tuinkamperfoelie bij heimwee

Paardenkastanje bij onophoudelijk zorgelijk piekeren.

De Bachbloesem Aspen is aangewezen wanneer er een vaag gevoel van onheil over je komt. Mimulus kan je gebruiken wanneer de angst meer concreet is en Rock Rose komt in aanmerking wanneer er paniek naar boven komt. 

Zijn we overbezorgd over familie of vrienden dan kan Red Chestnut ons tot rust brengen.

Blijven de piekerende gedachten ons ’s nachts wakker houden, dan zorgt White Chestnut voor de rust die we zo broodnodig hebben.

In deze nooit geziene tijden kan het evenwicht tussen gevoel en verstand al eens verdwijnen, dan brengt Cherry Plum weer balans en hebben we onze emoties snel weer onder controle.

Worden we prikkelbaar door het veel binnen zitten, dan brengt Impatiens weer rust in huis.

Bachbloesems zijn totaal risicoloos te gebruiken van baby tot bejaarde en iedereen kan ermee leren werken.

Wie nood heeft aan een persoonlijk advies kan daarvoor terecht bij de Bach consulenten van De Walnoot, erkend door het Dr. Edward Bach Centre Engeland.

Meer info over Bachbloesems? Maak kennis met De Bosrank of De Walnoot

10. Laat je creativiteit de vrije loop

Zorgzaam in verbinding blijven met jezelf en anderen. Een hele uitdaging in de corona-tijd.

Sta stil bij wat je echt nodig hebt op dit moment. Weet dat alles uiteindelijk in orde zal komen. Zorg ervoor dat jij met de middelen die er zijn rustig je ding kan blijven doen. Zingen, rustig wat yoga doen, chatten met mensen waar je van houdt. Misschien is het een moment om te zeggen wat je zo aan hen waardeert of wat je nu mist.

Gebruik de opgelegde rust als een kans om iets nieuws te bedenken. Neem contact op met de mensen die misschien eenzaam zijn. Stuur hen een kaartje, laat iets van je horen. Doe iets waar je nooit tijd voor had. Laat je creativiteit de vrije loop. Misschien ontstaat er wel iets heel moois… Sterkte en tot we elkaar zien in de post-corona-tijd.

Erwin Tielemans - communicatietrainer, coach en bemiddelaar/facilitator bij Human Matters

11. Met intentie kan je toveren

Goed voor elkaar zorgen in deze lastige corona-tijden daarvoor hoef je niet te gaan paniek hamsteren in de supermarkt. Zorg voor een stevige basis in je voorraadkast. En vul deze dan aan met groenten en andere basisproducten die je kan kopen bij lokale initiatieven zoals bv boeren en buren of rechtstreeks bij de (bio)boer.

Blijf vooral koken met liefde want alles is trilling en met intentie kan je toveren. Voeding is nu meer dan ooit belangrijk om een stevige immuniteit op te bouwen.

Tania Van Oerle - natuurvoedingsconsulente en herboriste bij Terra Delicia

12. Even “zijn” ipv doen

Als een mens een keer griep doormaakt kan dat een schok zijn voor het immuunsysteem. Sommige schokken zijn misschien te groot, maar de meeste maken ons sterk en creëren een gezonde afweer. Nu lijkt het of de wereld de griep heeft. De wereld hoest, heeft een pauze nodig en werkt aan zijn eigen immuunsysteem.

Juist nu het klimaat dringend aandacht vraagt, moeten we massaal thuisblijven. De luchtkwaliteit krijgt hier en daar adempauze en knapt op. We kunnen nadenken over of we vaker thuis kunnen werken en de natuur een beetje sparen.

“Alles is met alles verbonden”

We denken soms zo in landsgrenzen, geloof grenzen, hokjes en soorten, goed en kwaad, maar deze griepgolf doet daar niet aan mee. In de natuur bestaan deze grenzen namelijk niet. Alles is met alles verbonden. We zijn één grote familie. We kunnen allemaal geraakt worden en we hebben saamhorigheid en solidariteit nodig als onze weerstand beproefd wordt.

We zijn zo’n enorme consumptieve wereld geworden, maar deze griepgolf vraagt ons even te stoppen. De boodschappentas thuis te laten, zelf thuis te blijven, even niet van hot naar her te reizen. Even ZIJN in plaats van doen. De voorraden die we hebben aan te spreken en al het rennen en vliegen en consumeren even te laten kalmeren. We leven in een 24 uurs maatschappij, nu is het een aantal weken of maanden tijd om tot stilstand te komen. We hebben weer lege dagen op de kalender, we kunnen thuis zijn met onszelf. We voelen weer hoe het is om dagen gewoon samen en gezin te zijn. Met elkaar de tijd te beleven.

“Het wonder ontdekken”

Veel van onze relaties spelen zich deels of geheel af in een digitale dimensie. Nu we elkaar niet mogen aanraken en niet mogen knuffelen kunnen we weer ontdekken hoe waardevol werkelijk fysiek contact is. Nabijheid en aanraking zijn van levensbelang. Soms ontdek je het wonder van iets pas wanneer je het even kwijt bent.

Darwin zei: niet de sterkste of de meest intelligente overleven, maar diegene die zich het beste kunnen aanpassen aan veranderingen. Dit is een moment om onze mee-verander-spieren weer eens flink te trainen. Ook kunnen we ontdekken dat onze acties invloed hebben op de mensen om ons heen. We zijn van elkaar afhankelijk. Het virus vraagt zorg voor elkaar en onszelf even iets ontzeggen om voor de zwakkeren zorg te dragen. Survival of the kindest!

Dus laten we geen schuldigen zoeken, geen complotten bedenken, maar de uitdagingen die op ons afkomen aangaan, met zoveel mogelijk medemenselijkheid en zorgzaamheid.

Johan Raaimakers - tantra masseur bij Tantra-Atma

Tot zover de tips van onze coaches, we wensen je veel positiviteit en sterkte toe.

Wil je graag persoonlijke begeleiding ontdek al onze coaches op Activate.me.

Volg Activate.me op Facebook voor meer tips.

#corona #angst #stress #onzekerheid #weerbaarheid #draagkracht #mentalegezondheid #yoga #mindfulness #meditatie #zelfcompassie

[thisisalinguist]

Zouden religies de planeet kunnen redden?

De secularisering van maatschappijen zou funest kunnen zijn voor de planeet. Ik ben niet religieus, en weet ook niet genoeg van religies af om grote conclusies te trekken over de rol van religie en het omgaan met de planeet, maar dat de planeet onder secularisatie lijdt, geloof ik wel.

Onlangs las ik een artikel van een collega over wat de islam haar heeft geleerd over duurzaamheid. Zij schrijft:

De mens wordt als dienaar van God geacht verantwoordelijk om te gaan met mens, dier en natuur. Verschillende teksten in de islamitische bronnen vragen de mens goed te zijn voor de wereld om hem heen.

Ook in de Bijbel zijn er genoeg aanwijzingen te vinden over hoe we met de aarde om zouden moeten gaan. Een voorbeeld:

‘Hierbij sluit Ik een verbond met jullie en met je nakomelingen, en met alle levende wezens die bij jullie zijn: vogels, vee en wilde dieren, met alles wat uit de ark is gekomen, alle dieren op aarde’. Gen. 9:9-10

En nog een voorbeeld uit het boeddhisme:

‘Een basisbeginsel van het boeddhisme luidt: andere levende wezens niet schaden, maar helpen. Dat ligt in één lijn met wat duurzaamheid oorspronkelijk betekende: moeder aarde, de wereld, niet slechter achterlaten dan je haar hebt aangetroffen.’

Bron: Herman Damveld

Religies vertellen ons dat we de verantwoordelijkheid hebben om voor de planeet te zorgen. Als je dit meekrijgt van je ouders of je familie, geef je dit weer door aan je eigen omgeving, je vrienden, je kinderen. Religies zorgen voor verbinding, op allerlei niveaus: ik moet denken aan de maaltijden die voor daklozen worden geregeld door de Protestantse Kerk in Amsterdam.

Lees hier het hele artikel