Tumgik
#isla visa
Tumblr media
According to Spencer, Elliot's 2012 roommate, the whole apartment complex was "sceptical" of Elliot.
5 notes · View notes
agox · 10 months
Text
Tumblr media
0 notes
yasmijn · 3 months
Text
Terjun bebas (1)
Di umurnya yang hampir 24 tahun, hampir semua keputusan yang Isla ambil didasarkan pada metriks pengambilan keputusan yang rinci dan tegas. Tak terkecuali tentang cinta. Menurutnya, tidak ada sumber daya yang boleh terbuang percuma, termasuk waktu yang akan dihabiskan dalam membangun sebuah hubungan. Jika hubungan itu tidak bisa berlanjut ke jenjang yang lebih serius, maka tidak ada faedahnya untuk dimulai.
Isla punya serenceng syarat. The bare minimum, kalau kata orang. Terlalu ribet, nanti susah nyarinya - itu kata orang lainnya. Practising muslim, nomor satu. Bisa nyambung dan seru kalau diajak ngobrol, nomor dua. Nomor tiga dan seterusnya akan dijawab Isla sesuai mood. Cuma semuanya bisa dirangkum dengan satu kata: sekufu. Isla memutar bola matanya. Cari kandidat yang memenuhi syarat pertama saja susah setengah mati - ternyata kata muslim tidak selalu hadir berdampingan dengan kata 'practising'. Sudah susah-susah ia mencari beasiswa ke luar negeri, berangan bisa cinlok dengan sesama pelajar Indonesia sambil mengejar gelar tambahan - nyatanya ketika sampai di lokasi, demografi suplai dan permintaan saja tidak cocok.
Yasudahlah. Toh ternyata kuliah yang sistemnya kuartalan ini memang tidak memberinya banyak ruang untuk sibuk cari jodoh. Pilihannya cuma dua: lulus tahun pertama atau pulang karena visa tak diperpanjang.
Sampai akhirnya Isla bertemu dengan Johan. Waktu pertama kali berkenalan sambil lalu di perpustakaan, Isla sudah mencoretnya dari shortlist kandidat percintaan. Johan, paling nama panjangnya Johannes. Pasti bukan muslim. Isla menatap sepasang mata sipit Johan dan menghela nafas dalam hati. Bentengnya dobel-dobel.
Lalu tiba-tiba ada ajakan roadtrip ke Selatan Perancis menjelang liburan musim panas. Hanya ada satu slot yang ditawarkan oleh Dana, dan Isla yang tak punya rencana dengan semangat langsung mengajukan diri untuk bergabung. Dua hari sebelum keberangkatan, Isla baru sadar bahwa grup ini adalah grup yang aneh - Dana si cowo Batak, ibunya Dana, dirinya, dan Johan. Isla sendiri baru pernah ngobrol 1-2 kali dengan Dana karena mereka satu apartemen beda lantai, dan Johan yang baru berkenalan tak lebih dari seminggu. Lebih-lebih lagi ketika Isla tersadar bahwa agenda utama mereka roadtrip adalah untuk ziarah Katolik ke Lourdes.
Begitu sampai di lokasi, Isla baru tahu bahwa Johan - meskipun sama-sama Katolik seperti Dana - terlihat sangat antipati dengan ritual dan agama secara umum. Ajakan misa dari Dana dan ibunya ia tolak dengan wajah tidak enak. Isla yang awalnya penasaran ingin hadir ke misa sebagai pengamat, akhirnya menghabiskan waktu satu jam lebih berkeliling kompleks suci sambil mendengarkan Johan berbicara.
Menurutnya, agama itu tidak penting. Ritual itu tak ada artinya. Petinggi-petinggi agama banyak yang busuk dan hanya ingin memperkaya dirinya sendiri. Isla manggut-manggut, teringat film Spotlight yang dulu ia tonton di bioskop. Sambil bertanya-tanya dalam hati, apa saja sih yang dia alami sampai bisa memandang agama seperti itu?
Matahari siang itu berkilau keemasan, dan tiba-tiba Isla merasa bahwa Johan di hadapannya, yang tiba-tiba ikut berpendar terkena sinar matahari, adalah salah satu manusia paling menarik dan penuh tanda tanya yang pernah ia temui. Yang jelas, semua pemikiran Johan tentang agama, pilar nomor 1 penyokong kehidupan, bertolak 180 derajat dengan miliknya. Dan Isla ingin tahu pendapat Johan mengenai beragam topik lainnya. Antitesis dari pemikirannya.
Sepanjang jalan pulang di mobil kembali ke Belanda, Isla tak henti berpikir. Menimbang-nimbang. Dan memutuskan. Bahwa untuk kali ini, ia ingin mencoba dengan seseorang tanpa banyak tanya, tanpa banyak syarat, dan tanpa banyak pikir.
8 notes · View notes
nice2meetyouu · 2 months
Text
May kwento ako. Pero tungkol sa buhay ng iba.
Siguro dahil tumatanda na siya, or trip nya lang, busy sa dating site si F. Sa bagay, sabi din naman ng boss kong si Marie na papunta na sa middle age kung 100 years ang lifespan niya, naghahanap siya ng significant other. Anyway, sa ibang araw na si boss, kay F muna ang kwento today.
Last time, may ka-date daw siya, kaso, sex lang daw ang gusto, so huwag na.
Tapos one other time, may kausap sya, 1 week na, tapos nagkita sila. Ewan ko kung sinasabi ni F na taga-malayong isla siya talaga, pero nirerequire pa rin syang pumasok sa work paminsan-minsan, so nagkita sila ng kausap niya... sa SM North. Gumising pa raw sya nang maaga, nag-ayos, naglaan pa ng oras.
Kaso? Alam ko nang sketchy 'yang SM North e, bago pa nya ikwento na after mag-SM North, niyaya siya ng ka-date na pumunta sa somewhere malapit.
Nako. Alam ko na talagaaa. At 'yon, sinama siya sa "office" na may mga produkto. At ang date ay naging "business opportunity." At talagang cinorner pa siya na mag-sign up at bayad on the spot. Sabi na ni F, wala siyang cash na dala. Pero persistent itong si office person, they accept card daw. Ang sarap kotongan. Hahaha.
Sabi ni F, "Akala niya ha." Visa at mastercard lang 'yung tinatanggap ng terminal, so gumamit siya ng card na neither visa nor mastercard. Tapos kunwari raw worried pa na hala, ayaw mag-go through ng transaction. Kunwari, sad.
At doon na nagtatapos ang 1 week nilang business story ng ka-chat niya sa dating site. Sabi niya, may signs na nga raw. Kasi ang tawag sa kanya, "Ma'am." Mayroon daw bang nakikipagdate na Ma'am ang tawag sa ka-date?! Saka, sabi niya, ang kwento ni business person, panganay daw sa 11 na magkakapatid, may mga pinag-aaral pa, mukhang hindi naman daw mag-aasawa at this time.
Pero nasa dating site. Bakit? To meet friends daw, and a special someone (kung mayroon), ang sabi sa kanya. Meet friends mo ilong mo!!!
Ako 'yung naaawa kay F eh, ang tagal ng byahe niya para makarating dito, tapos naglaan pa ng oras para dun sa ka-meet bago pumasok sa work, pero bebentahan lang siya. 😭
Tinatanong niya ako kung legit daw ba 'yon kasi ang alam nya prescription dapat 'yung active ingredient, so bakit daw nabebenta sa MLM? Sabi ko, 'yung higher strength ang alam kong kailangan iprescribe, pwede na over the counter 'yung mahina, or suspetsa ko, minention lang naman 'yung ingredient para masabing legit pero baka 0.1% lang 'yun ng overall product.
Anyway, ang tiyaga din ni F, parang ang amicable nya until the end. Pero kung ako siya, baka nag-express na ako agad ng disappointment tapos hindi na ako sasama sa "office." Or siguro, dahil ikinukwento na lang niya, kaya alam ko na anong next kong reaction pero kung ako ang nandoon, on the spot, baka hindi naman ako confrontational.
Sabi niya, sana tinanong na lang daw siya sa umpisa pa lang kung open-minded daw ba siya. LOL.
9 notes · View notes
Photo
Tumblr media
Chapter 2: Barranquilla 
Welcome to La Arenosa! Obviously I have not kept up with my blog in such a long time... que pena con ustedes. 
Two years ago today (tonight to be more exact) marks one of the worst nights in my life and it’s really had me reflecting for the past week. Mostly, about how dramatically my life has changed in the span of two years. And how I truly believe that moving to Colombia saved my life. That may seem like a wild ass statement but I truly feel that this opportunity has given me more life when death was staring me right in the eyes. This evening two years ago, I promised to my dad at his bedside that I was moving to Colombia. I wasn’t going to disappoint him and made sure that no matter how much it hurt, I needed to keep moving forward even if it meant alone.
Since then I have had the most amazing and eye-opening experience living in Colombia. An experience I could have never even imagined. There has been the good, the pretty and the ugly but every single moment has been so influential in the person I am today.
This year has brought me so many more responsibiltiies as a serve as a mentor for the first-year teachers here on the Caribbean coast of the country. And God knew what he was doing when he placed them in my life because every single one of them has brought me so much joy being able to see them embark on this journey and fall in love with this beautiful country.
Here are some of the things that popped up on my Colombian Bingo card:
first and foremost, survived Carnaval
got robbed at Theatron but dragged la ladrona from her hair and got my phone back 
been extorted by a really hot guy I met on Bumble ._.
fainted on Isla Grande from having just a granola bar, some herb and beer for breakfast when it was 35°C
juggled multiple costeño men and learned they are a whole other breed 
saw Don Omar live last week!
made multiple friends from Paris? and now need to visit in the near future!
discovered my undying love for Vallenato and Checo Acosta
As of today, I have visited about half of the departments in Colombia and have met so many really cool people along the way. With the exception of my most recent roomate, Zhamara, who kicked me out of our apartment with a week’s notice and then proceeded to reject my request that she return part of my rent for the last month.... Otherwise it has all been peachy!
Now, I am currently living alone, for the first time in my entire life, in the neighborhood of El Prado. I have decided that although I love living with other people, las costeñas here are not my biggest fans lol. Which is honestly understandable, there is a lot of me to love :) 
Anyways, I still have a few months left here in Colombia before my visa expires and I have to return back to Texas. I have no idea what awaits for me back home and what I’ll do next but that’s what excites me the most! Now, I feel like I can literally do anything and succeed because of everything I’ve learned during this period in my life. All I know is that I look forward to finally reuniting with my beautiful mom and sweet hermanito. I’ll let the wind take me wherever it blows... maybe even back to Colombia?
6 notes · View notes
groennuuk · 2 years
Text
Tumblr media
Ayer reflexionaba en un muro sobre cuàntos artistas han sido suprimidos de la Cultura cubana, y del triste fenômeno: han sacado a algunos para subirlos en altares del exilio, para borrar cualquier voz que no sea élite "comegente" que suprime, ningunea a voluntad, peor que la que critican.
Una vez ganada la visa, viaje, en exilio sin doblar lomo, este grupito de bien nacidos, organiza exposiciones con un elenco creado a la medida de su ambiciôn, retener todos los Grants y financiamientos posibles para extender cv de 'arte disidente super mega genial', " élite" renombrada en los 'Medios y editoras totalitarios de oposiciôn' que también han creado, alabada por académicos que han enchufado, por curadores de la misma acera, para borrar artistas y obras de seres en exilio, doblemente castigados por tales desmanes.
Los 'libertadores de pacotilla', con dinero de sobra para regalar expos, premios, traducciones, crîticas y hasta lluvia de leyendas.... a la vista de todos, bajo aplausos de la canallada a quién no le importa el artista en sî, tampoco que hagan todo esto con el dinero que se asigna para las libertades en la isla. Pues simplemente lo he contado y han tratado de ridiculizarme, dejo constancia del hecho: sigan creando, pinten, escriban, no tienen nada que perder, se han repartido la isla junto a los abusadores. Y poco importa, adoro a Juana de Arco, que la hoguera de zurdos me devore.
«Matar a un hombre no es defender una doctrina, es matar a un hombre. Cuando los ginebrinos ejecutaron a Servet, no defendieron una doctrina, mataron a un ser humano; no se hace profesión de fe quemando a un hombre, sino haciéndose quemar por ella»
Stefan Zweig (1881–1942)
Color, that color, by Margarita García Alonso https://visualeslamarga.blogspot.com/2015/07/color-that-color-by-margarita-garcia.html
3 notes · View notes
Link
0 notes
amonerdj · 2 months
Text
no exige visa a colombianos
Redactora     Jul 20, 2024 – 9:56 pm Anguila se encuentra, exactamente, al este de Puerto Rico y al norte de San Martín, isla que pertenece a dos países y en la que se habla tres idiomas, como aparece en este mapa: El territorio comprende varios islotes y fue bautizado como Anguila por los colonizadores ingleses, por su forma. En julio de 2024 eliminó el requisito de visa para los…
0 notes
xlevelpr · 2 months
Text
no exige visa a colombianos
Redactora     Jul 20, 2024 – 9:56 pm Anguila se encuentra, exactamente, al este de Puerto Rico y al norte de San Martín, isla que pertenece a dos países y en la que se habla tres idiomas, como aparece en este mapa: El territorio comprende varios islotes y fue bautizado como Anguila por los colonizadores ingleses, por su forma. En julio de 2024 eliminó el requisito de visa para los…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Text
Tumblr media
¡Embárcate en una aventura inolvidable por el Caribe con Costa Cruceros y Cool Tours! Tenemos 3 increíbles paquetes:
Caribe Fascinosa II®
Salidas 2025: 11 Ene, 08 Mar
Ruta: La Romana, Ocho Ríos, Montego Bay, Gran Turca, Amber Cove, Isla Catalina, La Romana
Precio: Desde $699 USD + $499 USD IMP
Caribe Fascinosa III®
Salidas 2025: 25 Ene, 22 Feb
Ruta: La Romana, Isla Catalina, Samaná, Gran Turca, Amber Cove, Cabo Rojo, La Romana
Precio: Desde $699 USD + $499 USD IMP
Caribe Fascinosa IV®
Salidas 2025: 08 Febrero
Ruta: La Romana, Isla Catalina, Samaná, Puerto Plata, Gran Turca, Cabo Rojo, La Romana
Precio: Desde $779 USD + $499 USD IMP
Sin visa y con diferentes itinerarios. Para más información, contacta con nosotros: [email protected], +52-333-809-46-21. ¡No te lo pierdas y reserva tu lugar hoy mismo!
0 notes
jubaer01 · 6 months
Text
VIETNAMESE Official Urgent Electronic Visa
Online Vietnam Visa - Visa electrónica de Vietnam rápida y rápida en línea, visa oficial de turista y negocios del gobierno de Vietnam
Tumblr media
Address : C. del Gral. Oráa, 23, BJ IZQ, Salamanca, 28006 Madrid, Spain
Phone : +34 911 03 87 95
Website : https://www.vietnam-e-visa.org/es/visa/
Business Hours : 24/7/365
Owner / Official Contact Name :Ria Holden  Vanessa
Description :El gobierno de Vietnam ha introducido el método más simple, rápido y fácil para solicitar la visa de Vietnam en línea en este sitio web. Ahora puede completar el formulario de solicitud de visa de Vietnam en línea desde el lujo de su hogar sin visitar la Embajada de Vietnam. Complete el formulario en un par de minutos, cargue la fotografía de su rostro y la página del pasaporte y realice el pago en línea. Después de unos días, recibirá la eVisa vietnamita por correo electrónico. Puede visitar el aeropuerto o el puerto marítimo inmediatamente sin tener que ir a la embajada de Vietnam. Además, se requiere un sello físico o de papel en su pasaporte. Este proceso electrónico también conocido como eVisa o Visa Electrónica para Vietnam está disponible para 80 países. Si es de uno de estos países afortunados, puede saltarse la cola para solicitar la visa de Vietnam en el portal en línea. Puede tomar la foto desde su teléfono móvil y enviarnos un correo electrónico si no puede cargarla. Deberá llevar el pasaporte original al aeropuerto para que los funcionarios de inmigración del aeropuerto puedan sellar la página de su pasaporte para ingresar a Vietnam. Además, su pasaporte debe tener una validez de 180 días a partir de la fecha de su entrada a Vietnam. Los siguientes países son elegibles para la visa en línea de Vietnam, también conocida como eVisa: Vietnam, Bélgica, Países Bajos, India, Nauru, Portugal, Croacia, Rusia, España, Islas Salomón, Qatar, Alemania, Liechtenstein, Argentina, Polonia, Grecia, Australia, Brunei, Estados Unidos. , Dinamarca, Rumania, Brasil, Malta, Bulgaria, Finlandia, Islandia, Azerbaiyán, Filipinas, Santa Lucía, Irlanda, México, Perú, Eslovaquia, Venezuela, Noruega, Georgia, Mongolia, Estonia, Eslovenia, Lituania, Colombia, Papúa Nueva Guinea, Serbia, Kazajstán, Uruguay, Emiratos Árabes Unidos, Suecia, Corea, Armenia, Fiji, Montenegro, Suiza, Andorra, Cuba, Letonia, Camboya, Mónaco, Canadá, Nueva Zelanda, Italia, Francia, Luxemburgo, Islas Marshall, Vanuatu, Chipre, Macedonia, Hungría, República Checa, Japón, San Marino, Bosnia y Herzegovina, Moldavia, Bielorrusia, Reino Unido, Panamá, Austria, Montserrat, Micronesia, Chile.  Government of Vietnam has introduced the simplest, quickest and easy method to apply for Vietnam Visa Online on this website. You can now fill out the Vietnam Visa Online Application Form from the luxury of your home without visiting Vietnam Embassy. Fill the form in couple of minutes, upload your face photograph and passport page and make payment online. After a few days you will receive vietnamse eVisa by email. You can visit the airport or seaport straight away without going to vietnamse Embassy. Also, there is on physical or paper stamp required on your passport. This electronic process also known as eVisa or Electronic Visa for Vietnam is available to 80 countries. If you are from one of these lucky countries, you can skip the queue to apply on Online Portal for Vietnam Visa. You can take the photo from your mobile phone and email us if you cannot upload. You will need to carry original passport to the airport so that the immigration officers at the airport can stamp your passport page for entry into Vietnam. Also, your passport must be valid for 180 days on the date of your entry into Vietnam.
0 notes
esco-cast · 9 months
Text
REPUBLICA INDEPENDIENTE DE SAN PEDRO SULA
Si San Pedro Sula fuera país
Me asusta y me emociono un poco señores
Yo creo sería
Lo primero
Cuando te preguntarán de donde sos ??
Con gallardía dirías
“SOY SULEÑO”
Nuestro platillo nacional la baleada
Aunq ahora Ceiba dice q de ahí es
Tela igual
Tendríamos una aduana en el mero Puente chamelecon otra en la fesi
Y otra en la planeta, pijudo se oyen los nombres
Pediríamos visa para entrar (claro no queremos nadie más q puro janpedrano )porq seríamos racistas
Tendríamos nuestra propia moneda
“El janpedrano” de diminuto le diríamos “ano “ y al final dirías .-“ He ganado 30,000 culos este mes “ .- mucho mejor que decir 30,000 verg@s !!!
Tendríamos dos estadios
Y siempre serían campeones el Marathon y …. La escuelita de fútbol de matamala
Pero la
Ventaja es que el real españita jamás descendería !!!
Como no tendríamos playa … lo más seguro que en el chamelecon haríamos nuestra propia costa y lo haríamos más caudaloso .- ¿como?
Fácil , como vamos a tener billete
Ponemos unos motores por el lado de lima y bombeamos el
Agua de regreso o ponemos un tapón
Así ayudamos a nuestro país vecino de inundaciones
Tendríamos q solucionar algunas cosas
Como
El aeropuerto
Lo hacemos arriba del bulevar del sur fackkk, que la terminal de buses sea también la de aviones
En la Línea del tren haríamos un metro
Que se llamaría “ El metro de suleño “ para que cada quien se levante su ánimo
El Rótulo de la coca lo bajamos y ponemos uno tipo jolibud que diga ULTRA que es la bebida oficial !! No ?
En Jucutuma pondríamos las ventas de pescado , nuestro “laguito de yojoa “
La posa de La sirena , el Zapotal , Armenta serían vergas de parques acuáticos tipo usa o abrimos zizima tipo disney
El Sorzal sería la mascota .. “si digo el cute pueda q se vuelva a enojar aquella”
Aunq siento que sería una monarquia porque ya sabemos que sps tiene ya sus dueños
Pero bueno en este sueño lo más importante es que yo SERÍA EL CAMPEÓN NACIONAL DE MASTER B
tendría entrenando doble al capi Berrios
Jajajaja
Bueno es hora de despertar de esta utopía , caer a la realidad
Y avanzar en este mamo de tráfico que se hace Cuando llueve en la CIUDAD INDUSTRIAL
P.D.
utopía

Plan o sistema ideal de gobierno en el que se concibe una sociedad perfecta y justa, donde todo discurre sin conflictos y en armonía."Tomás Moro acuñó en el siglo XVI la voz ‘utopía’ en una obra del mismo título en la que imaginó una isla desconocida en la que se llevaría a cabo la organización ideal de la sociedad"

Proyecto, deseo o plan ideal, atrayente y beneficioso, generalmente para la comunidad, que es muy improbable que suceda o que en el momento de su formulación es irrealizable."bajo forma de aspiración íntima, ensueño o utopía, el ser humano aspira a su plena felicidad"
0 notes
caluartsblog · 11 months
Text
Al Estilo Exorcista.
Tumblr media
Trabajando en una ONG en un pueblo perdido en Tenerife, Islas Canarias me enteré casi por casualidad que a la tarde había fiesta en la finca. 
Casi por casualidad aclaro porque era una comunidad dirigida por ingleses, siendo la lengua oficial el inglés aunque se encuentre en territorio español. 
En ese entonces yo estaba recién llegada a Europa, con visa de turista, inglés de un secundario estatal y sin plata. Una combinación perfecta para ser voluntario en un refugio de animales. 
Aceptaban personas de todo el mundo y categorizados por ellos mismos como inclusivos sociales, ahí estaba yo, grupo minoritario y con un discurso de te estamos ayudando, lo cual en algún sentido fue real, ya que termine aprendiendo mucho de mi misma. 
Esa mañana, me desperté en mi habitación eco sustentable con materiales reciclados y reutilizados, dícese a una piedra con tres paredes de palets, una cama matrimonial que ocupaba el noventa por ciento del cuarto, el otro diez lo ocupaba una cómoda que compartía con el que en ese entonces era mi novio, que a partir de ahora llamaré El Cacas. El piso gracias a Dios estaba alfombrado y nunca levanté ninguno de los recortes de alfombra para ver qué había debajo.
Ya tenía como un mes.
Fui a mi puesto de trabajo, al que para esa fecha le tenía un gran cariño.
Comencé con mis tareas diarias, limpiar mierda de diferentes tipos de animales entre otras tareas. 
Mi compañera Joy, una estadounidense de cincuenta años, que siempre tenía un sombrero y unas vestimentas que le daban un estilo propio y le sentaba muy bien, era una mujer a la que yo no conocía pero desde siempre le tuve un gran aprecio. Mientras estábamos ahí, luchando por nuestras vidas contra Daisy and Maisy para darles comida y agua, me comenta que por la tarde estábamos todos invitados a una fiesta anual de la finca en la que todos se disfrazan y al parecer, por las fotos que ví del año anterior, los disfraces podían ser de cualquier categoría. 
La invitación me pareció interesante, más teniendo en cuenta que en ese momento no iba a bares o discos, estar ahí era como un retiro de la civilización. 
La invitación estaba hecha, a las 18:00hs (si, los ingleses hacen fiestas un poco más temprano) en new land, la nueva conquista de territorio. Nada podía malir sal.
Volviendo ya con mi trabajo finalizado, apurada para ver qué podía inventar. ¡ todavía no tenia disfraz!. Recuerdo haber ido muy entusiasmada a contarle a El Cacas lo que para mi era una buena idea. Para eso viajaba! Para ir a una fiesta en el medio de una isla con personas más raras que nunca haya visto, disfrazadas y con pilas de latas de cervezas que nos donaban los supermercados de la zona. 
Se acercaba la hora coordinada para ir a la fiesta y yo me encontraba en el punto de encuentro desde hace un rato, me estaba preparando un café y disfrutando de la tranquilidad de the kitchen, una cocina comunitaria dónde un bromatologo podía llegar a morir si veía aquel lugar, desde cajones con yogures fuera de la heladera en un desierto en verano, los cuales yo comía porque me dijieron que nadie murió por comerlos. Ante tal lógica no pude negarme. Había algo que si me molestaba de las reglas de la cocina, y no era el piso de tierra ó que este prohibida la legia, lo que me molestaba del lugar era la cantidad de perros y gatos que convivían en esa cocina, tenían hasta sus cuchitas ahí. 
En fin ahí estaba yo preparándome un café con un nudo en el pecho insoportable pero, había fiesta. Solo debía recomponerme con un cafecito.
 Intenté olvidarme de aquella puntada y me senté a conversar con una o dos personas que estaban allí.
Estaba un poco avergonzada de mi outfit bizarro, una camisa batik y un jeans azul. El más básico de los bizarros pero para mí en ese entonces era como estar encuerada con una flor en cada pecho. Bebi mi café y me tragué mis ganas de llorar, todavía recuerdo cómo ese trago se fue a mi estómago y empeoró la situación. 
Llegó Joy con un vestido hasta los pies con colores tierra, la espalda era descubierta con volados. Se veía preciosa.  Su cara tenía un brillo que al mirarla me di cuenta que yo lo habia perdido. 
Ella fue muy amable conmigo, me dijo que me veía hermosa. Ninguna hablaba el idioma de la otra pero para mí fue como encontrar a mi abuela de joven porque tenía la misma actitud, auténtica, espontánea. Agradecida de haberla conocido. 
Llegamos a la fiesta. 
Banda en vivo, una alfombra como escenario y la gente disfrazada de mesa, vaqueros, payasos hasta una mujer limón había. Ella ya era agria, solo que está vez estaba también pintada de amarillo.
Bebi una cerveza, el atardecer ya se estaba haciendo notar. 
Viendo a Joy bailar, que por supuesto ya estaba en el escenario me dieron ganas de irme. No había pasado mucho tiempo pero no estaba tranquila. 
Me fui sin decirle a nadie. 
Atravesé la finca, que en ese entonces estaba pacífica, todo el mundo en la fiesta de New Land.
 Logré estabilizarme un poco.
Llegué al cuarto. Las cuatro paredes me asfixiaban.
Salí y me senté en una vieja silla de estambre que había al costado de un barranco, mire mis pies e intenté vomitar ese nudo que tenía hace un par de horas (cabe aclarar que en ese momento ya estaba llorando desconsoladamente). Mi cara estaba roja por la situación y mi estado no mejoraba si no que por el contrario. La cabeza me iba a explotar, tanto así que no me dejaba pensar. ¿Estaba perdida en el mundo y recién me daba cuenta? No lograba responderme.
En eso siento una mano sobándome la espalda, miré y era Don Cacas. 
-Respira. Me dijo con una voz conciliadora.
-No puedo más!. Le dije desbordada 
-Respira. Insistió con un tono suave.
Mire mis pies de nuevo junto al suelo árido de la isla, mis pensamientos empezaron a girar y acá hago honor al título. Vomité y mucho.
- Viste que podías. Me dijo tranquilizandome como quien disfruta de ayudar en un mal momento. 
Volví a vomitar y le dije que quería estar sola. 
Levanté la cabeza y mire el sol escondiéndose sobre el agua. 
El único pensamiento que me quedo después de eso fue: Que seguro que está de tenerme, sé que puedo vomitar. Lo que no puedo más es seguir con esta "cómoda" dependencia. 
Todavía sentada en la silla como si no hubiera comida regurgitada por todos lados, me puse a reflexionar y me dije a mi misma morite de miedo ¡Cagona! Y hace tu viaje.
Se podría interpretar por el relato que me puso haber caído mal un yogurt en mal estado o podría haber sido una bacteria de los perros que andaban por todos lados ó simplemente algo no me sentó bien. Pero por supuesto elijo creer que ese día mi cuerpo me quiso decir basta. Algo parecido al universo y sus señales pero más del inconsciente y su violenta forma de demostrar inconformidad. 
Aquí un dibujo de mi buena amiga o mi abuela, ya no se la diferencia.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
1 note · View note
jaydemayo · 1 year
Audio
Season 4 Episode 5- Rodrigo Alvira Isla- “Be Critical of People Who Speak in Absolutes”In this week’s episode I get to have a really awesome conversation about finding secondary ways to make money as a coach with Rodrigo Alvira Isla. If you’ve ever had the “privilege” of getting stuck with me during one of my rants about this topic you already know how passionate I am about this topic and how important I think this is, not just for coaches, but for everyone in today’s financial climate. Throughout the nearly 40-minute discussion Rodrigo and I get into:1)Being an international, the visa process, and some of the challenges of coming to work in The States2)Some of the differences in basketball preparation between Spain and the US.3)What were the driving factors behind Spaniardperformance and how it has helped him become a better coach.4)Why many of the fears people have behind why they don’t post content, or build an online product may be self-imposed.5)Working with athletes on an online training program, steps you can make to make it scalable, and what is a reasonable time commitment to each athlete in his mind. I cannot thank Rodrigo enough for being so open to sharing, not just his voyage, but also some ways that coaches can use platforms we all have to find a second source of income. He’s putting out awesome content with his business on Instagram, so make sure you give him a follow at @spaniardperformance. Even if you don’t speak Spanish, he’s providing a great template (how he’s doing things) as to how you can build, and scale, an online business as a coach. If you found value in the show it would be a huge help to us if you could do me three favors: first, as with all all our content, please feel share this with a colleague you think could find value in the show. Second, if you haven’t please subscribe to the show on your favorite podcast player, and lastly if you could leave us a 5 star review on that players I would greatly appreciate it. Who is Rodrigo Alvira Isla?Rodrigo was born and raised in Zaragoza, Spain. He came to America to play college basketball, playing division 2 basketball a lung injury during his Junior year. He graduated with bachelor in Exercise Science in 2018, worked in Dubai, Lincoln University, Exceed SPF, and Grand Canyon University, with different sports, including Basketball, Football, Volleyball and Golf. He created Spaniard Performance in 2018 to help the Spanish speaking world to learn the side for Sports Performance in the US.
0 notes
armatofu · 1 year
Text
¿Cuál es la mejor epoca para viajar a Cabo Verde?
Tumblr media Tumblr media
En cuanto al clima, la mejor época para visitar Cabo Verde son los meses de junio y julio, y de septiembre a noviembre. Durante agosto y parte de septiembre es la temporada de lluvias. Las lluvias no son tan abundantes como para cancelarte los planes de viaje, porque suelen ser fuertes pero cortas.
¿Cuántos días se necesitan para ver Cabo Verde?
Si quieres conocer las islas más importantes, lo recomendable es que te tomes al menos 7 días. De esta manera, tendrás tiempo para visitar las principales ciudades, realizar actividades acuáticas y explorar las playas más populares
¿Cuál es el idioma oficial de Cabo Verde?
Portugués
Cabo Verde / Idioma oficial
Idioma: La lengua oficial de Cabo Verde es el portugués, pero los caboverdianos hablan normalmente en criollo (“kriolu”), que es la lengua materna, utilizada cotidianamente en las relaciones interpersonales.
¿Dónde está Cabo Verde España?
La Republica de Cabo Verde, independiente desde 1975, está situada en África occidental en el océano Atlántico, al suroeste de las islas Canarias y al oeste de la costa de Senegal.
¿Qué se necesita para vivir en Cabo Verde?
Tumblr media
Parte de los requisitos necesarios para vivir en Cabo Verde es tener tus documentos en regla: pasaporte y visa que avale tu estadía en el país, como la On Arrival que puedes tramitar en aeropuertos de Sal, Santiago, Boa Vista o São Vicente por 30 días y luego concretar tu residencia ante alguna embajada.
¿Qué compañías vuelan a Cabo Verde?
Las aerolíneas que usualmente vuelan a Cabo Verde son TAP Portugal, Iberia, Royal Air Maroc, Air Europa TUifly, Binter Canarias, Cabo Verde Airlines, Neos, Luxair entre otras; ya que esto depende tanto del punto de salida como el aeropuerto de destino dentro de este archipiélago.
¿Cómo se paga en Cabo Verde?
La moneda oficial es el Escudo caboverdiano, que equivale aproximadamente a 0,0092€, es decir, 1€ son aproximadamente 110 escudos. Es mejor cambiar dinero en efectivo directamente a la llegada a cualquiera de las islas de Cabo Verde. Recomendamos hacer el cambio a la llegada en Praia, Mindelo o Sal.
¿Cuántas horas hay de España a Cabo Verde?
El vuelo más rápido de Madrid a Cabo Verde tarda 4h 40m
¿Cómo ir de Canarias a Cabo Verde?
Tumblr media
No hay vuelos directos desde Tenerife a ninguna de las islas de Cabo Verde. Desde otras islas de Canarias como Lanzarote, sí puedes encontrar vuelos a Cabo Verde. Por lo que tus opciones de conectar Cabo Verde – Tenerife, deben ser por transporte marítimo o tomando un avión desde otra ciudad Canaria.
¿Cómo se llama la capital de Cabo Verde?
Praia
Cabo Verde / Capital
Praia es una ciudad y la capital de Cabo Verde, un archipiélago nación situado en el Océano Atlántico, al oeste de Senegal.
1 note · View note
amonerdj · 2 months
Text
Cuánto cobra Aruba (la 'Isla Feliz') a colombianos por ingreso; no exige visa
Redactora     Jul 18, 2024 – 9:33 am Así como algunas ciudades de Colombia cobran para dejar ingresar, los turistas que viajen por vía aérea hasta Aruba ahora deben cancelar 20 dólares (algo más de 80.000 pesos colombianos), mediante la plataforma digital de la tarjeta de embarque y desembarque. La cifra que empezó a cobrar la ‘Isla feliz’ en julio de 2024 tiene el propósito de apoyar “una…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes