#karl marx in hindi

[rightnewshindi]

दुनिया में मार्क्सवादी विधारधारा के जनक थे कार्ल मार्क्स, आज के दिन हुआ था उनका निधन

दुनिया में मार्क्सवादी विधारधारा के जनक थे कार्ल मार्क्स, आज के दिन हुआ था उनका निधन

Karl Marx: आज ही के दिन यानी की 14 मार्च को दुनिया को एक नई दिशा दिखाने वाले कार्ल मार्क्स का निधन हो गया था। कार्ल मार्क्स जर्मनी के एक महान विचारक होने के साथ ही इतिहासकार, राजनीतिक सिद्धांतकार, अर्थशास्त्री, समाजशास्त्री, पत्रकार और क्रांतिकारी की उपाधि से जाना जाता है। उन्होंने आधुनिक इतिहास पर गहरा प्रभाव डाला था। 20वीं शताब्दी में उनके माजवाद, कम्युनिज्म और विचारों ने राजनीतिक दृष्टिकोण को…

[imblocking-you]

Rich people who are not in fandom be living the most different lives like how does it feel not having internet lingo and habits ingrained in you

[heylostgirl]

OMG THIS DAY. HUHU

My last day sa Norima. Super daming nangyari, super daming feels. Super daming love. Naiiyak ako. Umiiyak ako.

I started the day na bobong nag-expect na wala na gagawing work. So inis to the max ang lola mo. Super padala sa emotions huhu ang bobo ko

Tas sabi ko nga treat ko lunch bgc boys. Isip sila kung saan. Napunta kami Ramen Nagi, ayun nomnom. Dami ko talaga natutunan sa kanila kung anu-ano. Sobrang makes sense kausap. See below caption sana sa isang appreciation post pero not sure if popost ko pa kasi I wrote it bitter hahahah

After that, 12 noon, punta kami sa new resto/cafe sa bgc kaopen that day lang. Treat ni carl the drinks. Si joanna, gf niya, pala interior designer ng place. Ang gandaaa. Super cozy pero stylish. Di namin masyado napuntahan ibang seats/parts pero nung lumabas na kami dun namin nakita ang gandaaa.

1 PM, pagbalik namin office todo asikaso ng clearance si gaga and ayos ng IT assets at everything need isoli.

2 PM, nag-abot si icar ng dunkin, later that day mga 7 PM pagkasundo sakin ni roy ko na nabasa yung message nila sa box.

Inabot din ni carl gift nila sakin, nung una kala ko kanya. Tas tinuturo niya mga ka-team namin so sabi ko, “sa team? Hala thank you guys” tas nung nabasa ko letter galing pala bgc bois: dan, carl, gelo, jake

Natagalan ako sa kaka-chat sa teammates ko sa cavite. Napaka-sweet nila. Felt super loved that time ng sobra sobra. Did not know and did not expect na kahit papano they will take the time to message me. Sayang nga hindi ko nascreenshot kasi nawalan na ko access sa teams.

Kim: super super super super sweet. Mahal na mahal ko to si kim sana nagkaron kami chance magbond kasi bet na bet ko personality niya. Super click siguro kami, same pa kami swifties huhu I loooooove her sobra.

Leng: Omg nagsisi ako di ko sinabi sa kanya agad na reresign ako. Forever ko tong love si leslie.

Jang: Naappreciate ko talaga siya. Sa unang tingin feel ko di kami magkakasundo pero ganda niya kausap altho mukhang tama pa din first impression ko, pero siguro heavily judged ko to nung una I love her kung same office kami kasundo ko to with konting konting pikunan ng saglit siguro hahaha pero love ko siya super

Carlo, clarice, ana, nicole(?), kevin, at andie may pamessage din naappreciate ko lahat lahat

Ayos pa din me ng assets, sa meeting room, sumunod si andie. Ayun nagkaron naman kami maayos na usapan. Nagtanong siya sincerely kung wala ba talaga siya nagawa masama kasi more then a month ko siya di pinansin. Sabi ko, wala naman, wala lang talaga ko sa mood - which is true naman. Tas pinrangka ko din siya na ayun nga, dahil sa oversharing niya. Hopeful pa din ako na sana maging okay siya, ma-fix niya sarili niya kasi sayang talaga. And sana soon magkita din kami, want ko din makasama siya sa studio someday.

3 PM, nag-message ako kay icar sa teams. Long message. Sinabi ko talaga lahat gusto ko sabihin, kasi truthfully fond talaga ako sa kanya sobrang genuine niyang kaibigan naimpluwensyaha lang talaga. Na-appreciate niya naman, niyakap niya ko pagbalik nila which is na-appreciate ko din ng sobra.

Waitings ako kay roy sa sundo until 6:40 - sa time na yun, usap usap lang kami nila gelo at dan. Sobrang fave ko kausap tong dalawang to. Walang halong arte, walang halong takot, free ako magexpress kahit stupid questions di ako bothered, dumating nga sa point na nagkwento na si dan ng theory yata ni karl marx at sa utopia. Na sinasabayan ni gelo, grabe friday night tas ganon usapan namin hahaha, I’d still choose that over clubbing tho

Pagdating ni roy, hinatid nila ko sa baba. Sobrang alagang alaga ko sa dalawang yun (same w carl, jake kaso nauna na sila umuwi) I hope to see them real soon treat ko ulit sila. Sobrang healthy lang talaga nila kausap sobra sobra sobra

Ended the day na umuwi kami ni roy sa apartment, naka-motor. Lakas ng ulan. Ang lamig lamig ng tubig ang sarap maligo. Pagka uwi hindi ako makapag focus sa GOT kasi sobrang iniisip ko lahat, yung feels, yung events

I decided to open yung gift ng boys. Na-spoil na ni dan na pen yung laman hahahaha. Akala ko muji pen, kasi dun siya nag-aaya kanina. Tas eto pala huhu. Sobrang touched akoooo. Never in my life ako bibili ng gantong pen noh. The most thoughtful gift ever received. Inalala nila na ang binigay kong giveaway nung xmas was blank plain notebook. Naisip nila love ko magsulat huhu. Ayoko na iiyak na talaga ko

[arifulhaquesuman]

Karl Marx: From Capitalism to Communism (In Hindi)

VERY IMPORTANT AND INFORMATIVE DISCURTION EVERY POLITICALLY CONSCIOUS PERSON SHOULD LISTEN TO!

[fastnews123]

Karl Marx Biography in Hindi कार्ल मार्क्स द्वारा समाज, अर्थशास्त्र और राजनीती के विषय में बताई गयी बातो को अक्सर मार्क्सवाद कहा जाता था – उनके अनुसार मानवी समाज विविध समुदाय में संघर्ष के साथ आगे बढ़ रहा है: जिनमे प्रबल समुदाय के बीच द्वन्द है और जो उत्पादित और काम करने वाले समुदाय पर नियंत्रण रखते है, इस समुदाय के लोग खुद को मजदूरी के बदले में बेचते है। परकीकरण, महत्त्व, वस्तु के जादू-टोन में विश्वास रखना और अपने गुणों को विकसित करने जैसे कई तथ्यों पर मार्क्स ने अपने विचार प्रकट किये है। मार्क्स ने मजदूरो के बीच किये जाने वाले भेदभाव पर भी अपने विचार प्रकट किये है। इसके साथ ही मार्क्स ने समाज की राजनितिक परिस्थति के बारे में भी अपनी थ्योरी (विचार प्रकट करना) दी है। इसके साथ ही मार्क्स ने देश में मानवी स्वाभाव और आर्थिक मजबूती को लेकर भी अपनी थ्योरी बताई है। कार्ल मार्क्स के इन विचारो ने लोगो के मन में काफी प्रभाव डाला और इसका परिणाम हमें विकास के रूप में दिखाई देने लगा।(Karl Marx Biography in Hindi)          पूँजी मेहनतकशों की तहरीक में एक नए तूफ़ान की पेशबीनी करते हुए मार्क्स ने कोशिश की कि अपनी अर्थशास्त्रीय रचनाएँ करने की रफ़्तार तेज़ कर दे। अठारह माह की ताख़ीर के बाद जब उस ने अपने अर्थशास्त्रीय अध्ययन का फिर से आग़ाज़ किया तो उस ने इस रचना को अज नए सिरे से तर्तीब देने का फ़ैसला किया। और उस को 1859 में प्रकाशित जुर क्रिटिक दर पोलिटिशेन एकानामी में हिस्से के रूप में ना छापा जाये, बल्कि ये एक अलग किताब हो। 1862 में उस ने ईल कजलमीन को मतला किया कि इस का नाम द कैपिटल और तहती नाम राजनीतिक अर्थव्यवस्था की आलोचना होगा। द कैपिटल इंतिहाई मुश्किल हालात में लिखी गई। अमरीकी ख़ानाजंगी की वजह से मार्क्स अपनी आमदनी का बड़ा ज़रीया खो चुका था। अब वो न्यूयार्क के रोज़नामा द ट्रिब्यून के लिए नहीं लिख सकता था। उस के बाल बच्चों के लिए इंतिहाई मुश्किलों का ज़माना फिर आ गया। ऐसी सूरत-ए-हाल में अगर एंगलज़ की तरफ़ से मु��वातिर और बेग़रज़ माली इमदाद ना मिलती तो मार्क्स कैपिटल की तकमील ना कर सकता। कैपिटल में कार्ल मार्क्स का प्रस्ताव है कि पूंजीवाद के प्रेरित बल श्रम, जिसका काम अवैतनिक लाभ और अधिशेष मूल्य के परम स्रोत के शोषण करने में है। 1848 में मार्क्स ने पुन: कोलोन में 'नेवे राइनिशे जीतुंग' का संपादन प्रारंभ किया और उसके माध्यम से जर्मनी को समाजवादी क्रांति का संदेश देना आरंभ किया। 1849 में इसी अपराघ में वह प्रशा से निष्कासित हुआ। वह पेरिस होते हुए लंदन चला गया जीवन पर्यंत वहीं रहा। लंदन में सबसे पहले उसने 'कम्युनिस्ट लीग' की स्थापना का प्रयास किया, किंतु उसमें फूट पड़ गई। अंत में मार्क्स को उसे भंग कर देना पड़ा। उसका 'नेवे राइनिश जीतुंग' भी केवल छह अंको में निकल कर बंद हो गया। 1859 में मार्क्स ने अपने अर्थशास्त्रीय अध्ययन के निष्कर्ष 'जुर क्रिटिक दर पोलिटिशेन एकानामी' नामक पुस्तक में प्रकाशित किये। यह पुस्तक मार्क्स की उस बृहत्तर योजना का एक भाग थी, जो उसने संपुर्ण राजनीतिक अर्थशास्त्र पर लिखने के लिए बनाई थी। किंतु कुछ ही दिनो में उसे लगा कि उपलब्ध साम्रगी उसकी योजना में पूर्ण रूपेण सहायक नहीं हो सकती। अत: उसने अपनी योजना में परिवर्तन करके नए सिरे से लिखना आंरभ किया और उसका प्रथम भाग 1867 में दास कैपिटल (द कैपिटल, हिंदी में पूंजी शीर्षक से प्रगति प्रकाशन मास्‍को से चार भागों में) के नाम से प्रकाशित किया। 'द कैपिटल' के शेष भाग मार्क्स की मृत्यु के बाद एंजेल्स ने संपादित करके प्रकाशित किए। '��र्गसंघर्ष' का सिद्धांत मार्क्स के 'वैज्ञानिक समाजवाद' का मेरूदंड है। इसका विस्तार करते हुए उसने इतिहास की भौतिकवादी व्याख्या और बेशी मूल्य (सरप्लस वैल्यू) के सिद्धांत की स्थापनाएँ कीं। मार्क्स के सारे आर्थिक और राजनीतिक निष्कर्ष इन्हीं स्थापनाओं पर आधारित हैं।           कार्ल मार्क्स की मृत्यु –   दिसम्बर 1881 में अपनी पत्नी की मृत्यु हो जाने के बाद कार्ल मार्क्स को तक़रीबन 15 महीने तक बीमारी ने घेर रखा था। और कुछ समय बाद ही उनके फेफड़ो में सुजन और पशार्वशुल की समस्या होने लगी जिससे लन्दन में 14 मार्च 1883 (उम्र 64 साल) को ही उनकी मृत्यु हो गयी थी। नागरिकताहिन होते हुए ही उनकी मृत्यु हो गयी थी, लन्दन में ही उनके परिवारजनों और दोस्तों ने कार्ल मार्क्स के शरीर को 17 मार्च 1883 को लन्दन के ही हाईगेट सिमेट्री में दफनाया था। अनमोल विचार दुनिया के मजदूरों के पास अपनी जंजीर के अलावा खोने के लिए कुछ भी नहीं है, दुनिया के मजदूरों एक हो. समाज व्यक्तियों से मिलकर नहीं बनता है बल्कि उनके अंतर्संबंधों का योग होता है, इन्हीं संबंधों के भीतर ये व्यक्ति खड़े होते हैं. औद्योगिक रूप से अधिक विकसित देश, कम विकसित की तुलना में, अपने स्वयं के भविष्य की छवि दिखाते हैं. पूंजीवादी उत्पादन इसलिए प्रौद्योगिकी विकसित करता है, और विभिन्न प्रक्रियाओं को एक पूर्ण समाज के रूप में संयोजित करता है, केवल संपत्ति के मूल स्रातों जमीन और मजदूर की जमीन खोदकर. जमींदार, सभी अन्य लोगों की तरह, वैसी फसल काटना पसंद करते हैं जिसे कभी बोया ही नहीं. इतिहास खुद को दोहराता है पहली त्रासदी के रूप में, दूसरा प्रहसन के रूप में. लोकतंत्र समाजवाद का मार्ग होता है . कई उपयोगी चीजों का उत्पादन कई बेकार लोगों को भी उत्पन्न करता है. संयोग से निपटने के लिए धर्म मानव मन की नपुंसकता है जिसे वह नहीं समझ सकता. पूंजी मृत श्रम है जो पिशाच की तरह है , जो केवल श्रम चूसकर ही जिन्दा रहता है और जितना अधिक जीता है उतना श्रम चूसता है.   Karl Marx Biography Karl Marx hindi Karl Marx history Karl Marx book Karl Marx movie about Karl Marx Karl Marx 

[psheard]

AWAARA (Raj Kapoor, 1951)

Nationalism is not the awakening of nations to self-consciousness: it invents nations where they do not exist.” (Gellner, 1983)

In 1947, the colonised nation of India jubilantly declared its severance from the imperialist rule of Great Britain. This newly liberated dimension of national identity catalysed the resurrection of centuries of a culture atavistically rendered Thanatoid, through the hegemonic credence of the crimson-stained Union Jack. Whilst the covenant between nations necessarily decreed a bureaucratic separation, one must not benight the socio-economic reverberations of expansionist regimes, and their enduring consequences - for the bequeathal of sovereignty from a ruling power begets a congenitally entropic circumstance as a nation strives toward renovation from the hitherto ashes of capital - accordingly, the looming spectre of yesteryears political requisitions remain firmly resolute in combating any such progress; as the arms of yore unwaveringly encroach upon foundational virtues that pathed the odyssey for India.

Such gross indignation for India’s cultural bedrock under colonial rule served as inspiration for a new century of art, as artists such as Jamini Roy, Satyajit Ray, M.A. Abbas, and Ritwik Ghatak, approached the canvas in search of spiritual atonement, and new contemporary values in keeping with the newborn century that no longer was in the hands of their captors; values that possessed the optimism of the will - for the indelible locus of the arts lays firmly reposed within the dialectical praxis of the eternal, sanctimonious quest for a universal truth, and thus, a universal justice - be it with pertinence to the political or personal.

"Culture is something that is the effect of the production

of cultural explanations, and cultural explanations are

produced also because a certain culture needs to be

fabricated, a monolithic explanation of the group needs

to be fabricated"

Post-colonial Indian cinema, as a purely cultural phenomenon, formulated a discursive nexus for the negotiation of the feasibility of beginning tabula rasa in an otherwise disrupted, fractured, decolonised nation. For India, perhaps more than any other colonised republic, this proved to be a tumultuous endeavour due to the intrinsic nature of its role as a polyglot nation, and the myriad aporias inherent within - how can one cinematic language, for instance, encompass a country of over 100 mother-tongues, and the philosophies that sculpted them? This is perhaps why the cinema, as a uniquely visual apparatus and stimuli is far more successful than those of the printed word - for spectacle is a universal language that unites the personal with the political. With spectacle, we grant the seduction of retrospective aesthetics, we erase the historical amnesia transmitted from the spectre of colonisation, and imbue plausibility to the mythic - for the language of antiquity ultimately triumphs any notion of contemporary thought. This does raise the pertinent quandary, however, as to whether or not by virtue of this; spectacle encourages cinema to manifest the role of an Ars Poetica reactionary politicum. Heidegger wrote:

“When tradition thus becomes master, it does so in such a way that what it transmits is made so inaccessible, proximally and for the most part, that it rather becomes concealed. Tradition takes what has come down to us and delivers it over to self-evidence; it blocks our access to those primordial "sources" from which the categories and concepts handed down to us have been in part quite genuinely drawn. Indeed it makes us forget that they have had such an origin, and makes us suppose that the necessity of going back to these sources is something which we need not even understand” (Heidegger, 1927).

A populist auteur may very well perhaps utilise such nostalgia to bemist the lens of any such aesthetic; and thus epistemological progress - instead, opting for a mode of filmmaking that vitalises the zeal of dewy-eyed sentimentalism, hearkening back to a romanticised by-gone era, however, this supposition would only be at the service of the erasure of the artists will as philosopher to emulsify histories role in shaping and tempering society into its current state; to reflect upon the times in order to calcify the virtues of antiquity, and formulate more progressive, contemporary ethics in keeping with modernity.

Perhaps more so than any other filmmaker in the Indosphere, these factors are fragmented throughout every nook and cranny of all that reflects light into filmmaker Raj Kapoor’s lens. In 1951, Indian cinema’s foremost virtuoso, Mehboob Khan (an antecedent of the century of class-conscious cinema to follow), withdrew from helming a passion project of noted marxist screenwriter Khwaja Ahmad Abbas due to alleged conflicts in casting the lead roles - though this fact seems to transcend any formal document and merely remains within the phantasmagoria of cultural pop-mythology. As a consequence of the fracas, Abbas withdrew the script from Mehboob studios, and was soon approached by forthcoming actor-turned-director Raj Kapoor to direct the project instead. Kapoor had spent the last decade fashioning his star alter-ego after a one Charles Chaplin; the ‘tramp’ that possessed the facade of the quotidian vagabond through Rabelaisian bon mots and chameleon smiles - a playful corruption of structural norms that embodies the spirit of the people as an abstraction of their acute disenfranchisement with the class system that has been unwittingly structured around them. During his inauguration of the project, Kapoor, in a gesture of pure artisanal ecstasy, cast his grandfather Dewan Basheswarnath Singh Kapoor for the role as the judge, his father Prithviraj Kapoor as the lawyer, and younger sibling Shashi Kapoor to play Raj’s younger self. Not only did the Kapoor dynasty firmly rooting itself into the text lend to further auteurist analysis, but most notably, it was at service of forming a treatise on Marxist theories of the perversion of the family unit under the dogmatic principles and commodification of a peoples under the spectral phantom of capitalism; the prevailing corruption of familial nurture.

Kapoor further extrapolates upon these Marxist themes within Awaara’s extensive narrative - the film follows Raju (a whimsical sobriquet of Raj; a notable parallel in keeping with Charles ‘Charlie’ Chaplin’s moniker), a child born of perceived honourable status (the son of a lawyer), turned Mumbian gamin, as he is cast asunder, liberated from what is presented as an immaculate, principled world, only to be abdicated into a society whose structural identity is at loggerheads with his existence as a prospective aristocrat turned Dostoevskian vagabond - the film is ostensibly concerned with the roles in which these opposing structural forces of the family unit and society plays in shaping the destiny of man in the face of antiquated order. Kapoor’s command over Abbas’ script lilts between the dialectics of politics, realism, and spectacle, in an attempt to absolve the sins of a man due to the failings of a broken societal infastructure - a story of which can only be unduly diminished by way of any formal prosal account.

The film is by in large structured around the tribunal of Raju in the court of law, and deftly interwoven with the events preceding in a narrative appareil that is in some measure analogous to that of Akira Kurosawa’s Rashomon (1950). Michael H. Hoffheimer wrote:

‘the film’s popular appeal and enduring iconic status are rooted

in an ambivalent presentation of law both as a modern institution capable of

resolving public conflicts and as a traditional institution capable of restoring

the moral social order or dharma’ (Hoffheimer, 2006).

Kapoor renders the invisible order of the semiotic space of the courtroom as a causal link between the law of the father, and the law of the land; dramatising the forum once occupied by empire, now ensconced by the capitalist-afflicted state, and the enduring suffering of the people. Kapoor looks to settle the dissension by drawing upon centuries of aphoristic soliloquys from mythic texts such as Vyasa’s Mahabharata , in praise of dharma, and themes with pertinence to Nehruvian socialism. Raju is presented as a flaneur; a pure symbol of independence, however, despite his virtues, his amenable sensibilities instilled by the corruption of the familial unit, leads him astray into a life of transgression and malfeasance due to the aberrant malformation of class infrastructure that favours capital over the fundamentals of Heidegger’s theorem of Dasein. This further lends to a structuralist analysis, as the lineage of the vagabond is not defined by providence, nor blood, but class. The figure of the father, and thus the law, is consistently presented from low angles - he is seldom cut between dialogue upon eye-level; denoting the recalcitrant attitudes of the state apparatus, as he quite literally gazes off into the distance; focusing instead on the structure, as opposed to the subject. Conversely, Raju is shot from a higher angle; a semiotic gesture that renders the subject a microcosm for the struggle of the proletariat.

The cinema of India, despite the insular meditations of Ritwik Ghatak and Satyajit Ray, is largely defined in popular conscience by the use of musical interludes as an inculcation of the texts central thesis. The musical sequence liberates the film from a modest representation of actuality, in favour of documenting its own creation and reception - thus functioning as a form of Bertolt Brecht’s deconstructive distancing effect. Throughout the film, Raju, and his lover; Rita, are consistently composed with the celestial backdrop of the moon, relating their romance to eternity and, as symbology succinctly dictates; love. During a dream sequence that commences Awaara’s most balletic movements, Rita, an expression of matriarchal values and a fruit of aristocratic virtue, sings for the peasant Raju in an impassioned cri de coeur; “This moonlight is like fire without you.”, “Do come”. In this instance, the moon is no longer rendered simply as a symbol of romance, but a mercurial form of societal conscience - the ever-present lucent pearl in the sky encompasses the collective body of irreconcilable love due to the false consciousness imposed by the class system that stubbornly isolates them from one another. Indeed, Raju and Rita are no longer exemplifications of the reductive notion of star-crossed lovers, but manifestations of social divide under capitalist regimes. Raju’s hitherto Romeo ostensibly seeps into the shadow of Raskalnikov, as the moon haunts each vignette - a reminder of that what is here is now, and may always be. What follows is a labyrinthine tapestry of hypertrophic images, relating the raging inferno of injustice to the eternal, mythic figures from Valmiki’s Ramayana, as well as Brahma, Vishnu, and Shiva. This Dionysian environment of cataleptic viscera functions as a semiotic petit mal; allowing the viewers to surrender to the spectacle which so deftly delineates the inscriptions of capital upon the newly-liberated nation - a foremost instance that spectacle is indeed the synthesis of the personal and the political. The conclusion of such mellifluous digressions further instills the hush of death upon the picture, engendering and empowering further introspection of the remainder of the filmic text.

Raju’s closing monologue during the final court scene looks to unbraid post-colonial Indian society - his call to action necessarily postulates that the law has no conscience; that it merely functions on a plane that transcends humanitarian sensibilities; a simulacrum of fallacious virtues that have been deemed favourable cultural desires only to preserve the custody of capital and formed from the basis of a corrupt cartographic illustration of antiquated geographic values. During this speech, Raju is now similarly composed from a lower angle just as the judge was throughout the film's opening procession. Whilst the judge gazed toward the facade of the structure, however, Raju now gazes towards the horizon, as a narrative and thus ideological solution that unifies the people beckons towards India - a gesture that is most typified in the socialist realist tradition of Sergei M. Eisenstein. Despite the revolutionary sentiments Raju espouses, however, and the awakening of the judge to his misdeeds, the film mournfully ends with Raju, once again, being cast aside under lock and key.

Despite the sentencing going in the judge’s initial favour, in the final tracking shot, we find him jittered and dumbstruck, as he ruminates upon his moral culpability in imprisoning his own son. He is framed behind Rita, as she yearns for her lover’s freedom, and Raju gazes toward the horizon once again. The match cut of Raju staring out of the window, and the judge staring into oblivion, crystallises the characters as mythic, semiotic figures; symbols of the perpetual suffering of the proletariat, and the parsimonious bourgeoisie - a sentiment that transcended celluloid, and served as a new foundation for the cinema of India to build upon - anticipating further, fiercer abstraction as seen in the ‘angry young men’ films of Amitabh Bachchan, as well as more contemporary films such as ‘RRR’ (Rajamouli, 2022).

[thedifficultiesofpoorman]

This MORAL STORY will help you to understand “how you can achieve your goal?” You attitude toward your goal and the sacrifices that you have to make for it.. Through this STORY you WOULD be able to understand the importance of your character, consistent hard-work and sacrifices.   If you think this video is beneficial for learning, then please support or motivate us by SUBSCRIBING our channel.

[lostwithart]

Reflection

Villagracia, Eunice Astrid P.

Pictures used are credited to the rightful owner.

1. Choose one contemporary song from the Philippines

Tatsulok by Buklod; Popularized by Bamboo

2. Tell the background of the artist and what the art is all about.

Francisco Gaudencio Lope Belardo Maalac was born March 21, 1976 is a Filipino-American musician and singer-songwriter better known as Bamboo Maalac or simply Bamboo. He began his career as the original frontman and vocalist of Rivermaya, and later fronted his own band, Bamboo. After the Bamboo band disbanded in 2011, Maalac pursued a solo career, releasing his first solo album, No Water, No Moon. However, "Tatsulok" was first performed in 1991 by Buklod, a trio folk-rock band that publishes and performs songs about the environment, politics, and human rights. The piece was written in 1989 by Rom Dongeto during the Philippine govt's so-called "Total War Policy" with the New People's Army also known as NPA, the armed wing of the revolutionary organization, Communist Party of the Philippines, under late President Corazon Aquino.

Due to its association with Communism, the NPA is referred to in the song as the color "Red" or “Pula” in Filipino, whereas the Philippine Government is referred to as the color "Yellow" or "dilaw", which is the color that Aquino is known for. The lyric describes that the military struggle between both the NPA and the Philippine government during the Aquino administration is merely a symptom of a larger issue. To be clear, the Philippines had been under Martial Law for fourteen years under late President Ferdinand Marcos. And the NPA was one of the groups that managed to help overthrow Marcos, vacating the seat that Aquino eventually took when she was sworn into office on 5 February 1986. As a result, the NPA's war with the prior Marcos dictatorship of the Philippine Government chose to continue under Aquino's administration, resulting in the "never-ending war" .

3. Tell the story behind the song what inspired the artist of making it.

The music describes to a young man that there is a fight going on and that the battle is only a symptom of a larger problem. It instructs the young man to take initiative and turn an upside-down pyramid to end a never-ending war between both the rich and the poor. In other words, it is the narrative of the French masses' fight and triumph inspired the activist to mark down his own ideas on what it will take to transform Philippine society so that the sizeable portion at the bottom of the pyramid prospers, not just the few at the top. Moreover, tatsulok (Triangle) is a figurative title for the song. It defines our society's social class, where only just few people are at the top. It is the socio-political pyramid, organized by the debauched system's overhaul forces who are submissive to foreign interests and the wealthy class.

4. What do you think is the message the artist would like to convey?

You can tell from the title that it is about the Marxist viewpoint. The song is about the current state of the Philippines, as seen through the eyes of the people's social standing or class. Tatsulok translates to triangle in English, which is the model Karl Marx used to explain social classes in a capitalist world. Simply listening to the entire song reveals the song's goal, which is to inform the Philippine government of the public's reaction to the poor treatment of the ruling classes. The part of the song that caught my attention was when Bamboo said, "Hindi pula't dilaw tunay na magkalaban Ang kulay at tatak ay di syang dahilan Hangga't marami ang lugmok sa kahirapan At ang hustisya ay para lang sa mayaman." It basically means that the wealthy elite have been ruling the Philippines for a long time. Bamboo stated at the end of the song, "Habang may tatsulok at sila ang nasa tuktok, Hindi matatapos itong gulo." This simply means that as long as the oligarchs rule, the issues will continue until the political establishment changes. In short, it is about the Marxist viewpoint that says equality will only occur if capitalism is abolished.

By all means, the song "Tatsulok" highlights the origins of the military war in the country, which are exacerbated by poverty. This focuses on the social pyramid, a power structure in which people with higher social status are at the top and people with lower social status are at the bottom. The song uncovers that only some few wealthy elite keep living in luxurious lifestyle, while the majority of the people remain impoverished. Thus, the moral superiority of highly regarded upper-class people and the marginalization of lower-class people only detect the presence of cultural superiority, that political influence are controlled by self-serving political favors, and those in power have significantly lowered many poor people to non-persons. Cultural dominance elevates the social standing of the wealthy, informed, balikbayans, and those in authority, shaping and dictating way of thinking and view of the world, whereas the rest are treated unfairly against and impoverished.

Tatsulok is, in fact, hateful. It is a social inequality structure that continues to perpetuate economic welfare dependency, political favors, institutional discrimination, and sociocultural deformation. This song has the potential to alert poor people who are deafeningly deafeningly deafeningly deafeningly deafeningly deafeningly deafeningly de It may also serve as inspiration to others to fight for equality.

5. How does this song help you in times of Pandemic?

Who might have guessed that alcohol, face masks, and face shields would be in high demand? Countless individuals couldn't even leave their homes without their smart phones less than a year ago. Face masks, as well as face shields, quarantine passes, and containers of rubbing alcohol, are now required. Every night, the news is filled with stories about death, economic hardship, and unfair treatment. If we don't pay attention to every detail, we may become desensitized to them. Our nation's economic worrisome political dynamics add to our frustration and anger and divert our attention away from what is most important, which is the fight against by the virus.

The song "Tatsulok" by Buklod from the 1980s, popularized by Bamboo a few years ago, comes to mind. "Hindi pula't dilaw tunay na magkalaban," Noel Cabangon exclaimed. This, I believe, is still relevant today. The disease is the enemy, not the color of our political affiliation or stance. Poverty, hunger, and injustice are our adversaries. Even common enemies cannot bring our leaders together. And it appears that self interests have trumped objectivity. But enough of that for now. I won't go into detail about those problems here. The pandemic also serves as a reminder of what truly makes life worth living: sincere family and friends, generosity and kindness, faith and love. Being genuine pertains not only to companionship, but to all facets of life. Fake news is so prevalent these days that even values like benevolence, compassion, and love can be imitated. But, despite all of this, I believe the most important thing to learn that COVID-19 is attempting to instruct us is the tough message of humility.

The representation of Tatsulok

[piliptangkad]

Wika: Bigyan Halaga o Ibasura?

John Philippe M. Bordey

Bago ako magsimula sa aking maikling talakayan tungkol sa napanood na bidyo ay nais kong magtanong ng isang katanungan upang mas mapalinaw pa ang aking diskusyon ngayong araw. Bakit nga ba may wika? Ang bawat isa sa atin ay may sariling kasagutan para sa tanong na ito, at mukha ngang simple ang tanong at madaling sagutan, ngunit kung iisipin mabuti ay isa itong komplikado at makabuluhang tanong. Ang wika ay importante sapagkat ito ang ginagamit natin upang maglahad ng saloobin at opinyon natin para malaman pa ito ng ibang tao, at ito rin ang ginagamit natin para makipag-komunika sa iba pa upang mas mabuo ang relasyon nating isa't isa.

Base sa aking naunawaan at naintindihan mula sa aking napanood na bidyo, ang kabataan sa modernong panahon ay mas humihina na pagdating sa disiplina sa sarili nilang wika; ang iba ay hindi alam kung kailan matatawag na pangungusap ang isang linya ng salita, at ang iba naman ay hindi alam ang tamang paggamit at kinaibahan ng raw at daw. May dalawang estudyante sa bidyo na nagpahayag ng kanilang saloobin kung bakit sila hirap mag-aral ng wikang Filipino. Ang una ay nagsabi na nahihirapan siya pagdating sa mga malalalim na salita na hindi masyadong naiintindihan at nauunawaan. Ang pangalawa naman ay inilahad na hindi nila alam ang salin ng ibang salita na nagmumula sa wikang Ingles, tulad ng kulay na pink. Kung ikaw ang tatanungin, ano ang mapapansin mo mula sa sinabi ng dalawang estudyanteng ito? Ang ideya sa likod ng kanilang mga pahayag ay hirap sila sa mga salita na nagmumula sa wikang Filipino, at mas nadadalian sila pagdating sa wikang Ingles. Hindi ko sinasabi na hindi tayo dapat mag-aral ng mga banyagang wika tulad ng Ingles, ngunit dapat nating alalahanin na may sarili rin tayong wika at dapat natin itong pahalagahan sapagkat kung patuloy nating gagamitin ang wika ng ibang bansa at kakalimutan natin ang sarili nating wika ay maaaring mawala mismo ang Pilipinas. Kahit na araw-araw ginagamit ang wikang Filipino, mula sa pagsasalita at pagsusulat, ay hirap pa rin ang mga batang ito sa paggamit ng sarili nating pambansang wika. Ang mga simpleng konotasyon tulad ng tamang paggamit ng raw at daw ay hindi na raw binibigyan pansin sa modernong edukasyon na meron tayo, at masasabi ko na ngayon ko lang din nalaman kung ano ang tamang paggamit ng raw at daw pagdating sa mga pangungusap. Ayon kay Gng. Mila Villanueva, isang guro ng Filipino, mas hasa raw sa Filipino ang mga estudyante niya noong dekada sitenta kaysa sa mga kabataan ngayon. Ayon sa kaniyang obserbasyon, simula nang magkaroon ng internet at social media, mas lalong humina ang mga bata pagdating sa disiplina sa tamang baybay at ng mga salita, at dito umusbong ang mga bagong wika tulad ng jejemon at conyo. Ano nga ba ang punto ng guro dito? Ayon sa aking naintindihan mula sa kaniyang mga sinabi, ang punto niya ay humihina na ang mga bata pagdating sa kanilang sariling pambansang wika at may mga umuusbong na mga bagong wika dahil sa makabago nating teknolohiya. Sumasang-ayon ako sa kaniyang punto sapagkat tunay nga na mas humihina na ang mga bata pagdating sa Filipino, ngunit ako rin ay hindi sumasang-ayon sa kaniyang punto dahil hindi natin dapat sinisisi ang pag-usbong ng mga bagong wika sapagkat ang wika ay patuloy na sumasailalim sa pagbabago, at isa sa mga katangian ng wika ay ang pagiging dinamiko nito. Bakit nga ba mahalaga ang pag-aral ng wikang Filipino? Nais itong pag-aralan upang mas mapayaman pa natin ang kultura at panitikan ng bansang Pilipinas, at upang hindi tayo maging ligaw sa sarili nating bayan.

Sa unang talata ay makikita na ako ay nagtanong ng isang makabuluhang tanong: bakit nga ba may wika? Sa ikalawang talata ay aking ipinahayag ang aking saloobin at sariling opinyon tungo sa estado at posisyon ng wikang Filipino sa bansang Pilipinas sa kasalukuyang panahon. Ayon kay Karl Marx, ang wika ay isang pangunahing pangangailangan ng mga tao upang makipag-komunika sa ating mga kapwa. Ayon naman kay Jose Rizal, ang wika ay itinutulad niya sa kalayaan ng mga Pilipino, at ito ay nagsisilbing simbolo ng ating kalayaan sa pagsasalita at kalayaan sa pag-iisip. Bago ko tapusin ang artikulong ito ay nais kong pasalamatan ang mambabasa sa pagbabasa ng aking pinaghirapang teksto. Bilang pagtatapos na pahayag, dapat nating alalahanin na patuloy natin payamanin ang ating panitikan, at ang isa sa paraan upang mapayaman natin ito ay ang patuloy na paggamit ng ating pambansang wikang Filipino.

[drebbo]

MISEDUKASYON

Matapos naming magkaroon ng diskurso sa aming leksyon sa filipinolohiya, patungkol sa isang video na tumatalakay sa estado ng edukasyon sa Pilipinas at sistema nito sa kasulukuyan. Lumalabas na ang, Ateneo De Manila University, De La Salle University, University of Sto. Tomas at University of the Philippines o mas kilala sa katagang big four, ang mga pamantasang mas binibigyang pansin ng mga kompanya pagdating sa pagpili ng mga empleyadong kanilang tatanggapin. Ang mga nabanggit na pamantasan ay mga private universities, ang mga mag-aaral na pumapasok dito ay nagbabayad para sa kanilang pag-aaral. Na siya namang ipinaglalaban ng mga kabataang aktibista na nag-aaral sa mga state university at pampublikong pamantasan.

"HINDI DAPAT MAGLABAS NI-ISANG KUSING ANG MGA MAG-AARAL UPANG SILA'Y MAGKAROON NANG KALIDAD NA EDUKASYON" iyan ang ika nga battlecry ng mga kabataang aktibista na aming natunghayan sa video. Tama, praktikal at maganda sa pandinig hindi ba? Ngunit para sa akin, kailangan nating busisiin mabuti bago tayo gumawa ng hakbang.

Malimit nating marinig sa mga nakakatanda ang kasabihang "wala nang libre sa panahong ito" saan nga ba nagmula ang konteksto ng pahayag na ito? Taong 17th century nang sumibol ang kapitalismo, ito ay nakitang magandang oportunidad ni Karl Marx upang lumago ang isang nasyon, kaakibat nito ang pagbabayad ng mga kapitalista sa kanilang mga manggagawa. Ganyan din ang aking naiisip nang ako ay maglahad ng aking saloobin sa aming talakayan. Kailangan nating magbayad para tayo'y mas magkaroon ng edukasyong may kakidad. Marami tayong dapat isaalang alang, tulad ng pasilidad at kapasidad ng big four university, 'di lingid sa ating kaalaman na angat ito kumpara sa ibang pamantasan, ito ay nagreresulta sa mas produktibong estudyante (Scheper, 2013) at saan nila kinukuha ang pagsasaayos ng mga ito? Sa tuition ng bawat estudyanteng pumapasok sa kanila, ating tandaan na ang kalidad na edukasyon ay 'di lamang nasusukat sa kung ano mga itinuturo nito sa estudyante, maraming aspeto ang dapat nating isipin pagdating sa usaping kalidad na edukasyon. "You have to pay in order for you to have quality goods" ito ay galing mula sa Marxian Economics thought.

[heinzduthel]

anarchism what it really stands for emma goldman – Heinz Duthel – Homepage

See on Scoop.it - Heinz-Duthel.com

Heinz Duthel's insight:

anarchism · anarchism and communism · anarchism and marxism · anarchism and other essays · anarchism and other essays pdf · anarchism and socialism · anarchism and the black revolution · anarchism and the politics of violation · anarchism and violence · anarchism and zionism · anarchism ap euro · anarchism apush · anarchism bakunin · anarchism barcelona · anarchism basics · anarchism beliefs · anarchism benefits · anarchism book pdf · anarchism books · anarchism branches · anarchism brexit · anarchism britannica · anarchism capitalism · anarchism characteristics · anarchism china · anarchism chomsky · anarchism colin ward · anarchism colors · anarchism communism · anarchism core beliefs · anarchism country · anarchism criticism · anarchism debian · anarchism debian package · anarchism define · anarchism definition · anarchism deutsch · anarchism devin wild · anarchism discord · anarchism documentary · anarchism documentary netflix · anarchism doesn't work · anarchism easy definition · anarchism economy · anarchism education · anarchism emma goldman pdf · anarchism emoji · anarchism essay · anarchism etymology · anarchism examples · anarchism examples history · anarchism explained · anarchism faq · anarchism fascism · anarchism fascist · anarchism flags · anarchism for dummies · anarchism forum · anarchism founder · anarchism from theory to practice · anarchism from theory to practice by daniel guerin · anarchism george woodcock · anarchism gif · anarchism gilded age · anarchism goals · anarchism goldman · anarchism government · anarchism government definition · anarchism greece · anarchism groups · anarchism gun control · anarchism healthcare · anarchism hierarchy · anarchism historical materialism · anarchism historical significance · anarchism history · anarchism history definition · anarchism homosexuality · anarchism human nature · anarchism human rights · anarchism humanism · anarchism ideology · anarchism in a sentence · anarchism in america · anarchism in china · anarchism in hindi · anarchism in japan · anarchism in latin america · anarchism in russia · anarchism in spain · anarchism is the position that there is no conceivable justification for government · anarchism japan · anarchism jobs · anarchism john teller · anarchism joker · anarchism journal · anarchism jstor · anarchism judaism · anarchism justice · anarchism justice system · anarchism karl marx · anarchism key beliefs · anarchism key concepts · anarchism key figures · anarchism key proponents · anarchism key texts · anarchism key thinkers · anarchism korea · anarchism kropotkin · anarchism kropotkin pdf · anarchism là gì · anarchism laws · anarchism left or right · anarchism left or right wing · anarchism left wing · anarchism liberalism · anarchism libertarian socialism · anarchism library · anarchism literature · anarchism logo · anarchism meaning · anarchism meaning in bengali · anarchism meaning in english · anarchism meaning in hindi · anarchism meaning in marathi · anarchism meaning in tamil · anarchism meaning in telugu · anarchism meaning in urdu · anarchism meme · anarchism nationalism · anarchism natural order · anarchism neoliberalism · anarchism netflix · anarchism new zealand · anarchism news · anarchism nihilism · anarchism not voting · anarchism notes · anarchism nowadays · anarchism of blackness · anarchism on the political compass · anarchism on the political spectrum · anarchism on the rise · anarchism online · anarchism opposite · anarchism or socialism · anarchism or the revolutionary movement of the twenty-first century · anarchism organization · anarchism origin · anarchism pdf · anarchism philosophy · anarchism podcast · anarchism political compass · anarchism political ideology · anarchism political spectrum · anarchism political theory · anarchism ppt · anarchism proponents · anarchism pros and cons · anarchism que es · anarchism queer · anarchism question · anarchism questions · anarchism quiz · anarchism quizlet · anarchism quora · anarchism quote soa · anarchism quotes · anarchism rationalwiki · anarchism reading list · anarchism reddit · anarchism religion · anarchism right or left · anarchism right wing · anarchism robert graham · anarchism rojava · anarchism russian · anarchism russian revolution · anarchism sentence · anarchism shirt · anarchism significance · anarchism simple definition · anarchism slideshare · anarchism socialism · anarchism spain · anarchism stands for · anarchism symbols · anarchism synonym · anarchism tattoo · anarchism telegram sticker · anarchism test · anarchism thailand · anarchism the feminist connection · anarchism the game · anarchism today · anarchism turkey · anarchism twitter · anarchism uk · anarchism ukraine · anarchism unicode · anarchism urban dictionary · anarchism us · anarchism us history · anarchism us history definition · anarchism used in a sentence · anarchism utilitarianism · anarchism utopia · anarchism violence · anarchism vs anarchy · anarchism vs capitalism · anarchism vs communism · anarchism vs communism reddit · anarchism vs fascism · anarchism vs liberalism · anarchism vs marxism · anarchism vs marxism reddit · anarchism vs socialism · anarchism what geography still ought to be · anarchism what it really stands for · anarchism what it really stands for emma goldman · anarchism what it really stands for pdf · anarchism what it really stands for summary · anarchism wiki · anarchism without adjectives · anarchism working class · anarchism works · anarchism yahoo answers · anarchism youtube · anarchism yugoslavia · anarchismus · anarchismus buch · anarchismus flagge · anarchismus heute · anarchismus in deutschland · anarchismus in spanien · anarchismus kritik · anarchismus referat · anarchismus symbol · anarchist flag · anarchist jokes · anarchist memes · anarchist symbol · anarchist wallpaper · anarchist zine · curb your anarchism · Discover Entdecke Decouvrir Anarchism III (eBook · ePUB) · featured · malcolm x anarchism · queering anarchism addressing and undressing power and desire · vad är anarchism · yellow anarchism · yiddish anarchism · yiddish anarchism yivo · yivo anarchism · youtube anarchism explained · ypg anarchism · zapatista anarchism · zapatistas anarchism · zen anarchism · zhuangzi anarchism · zionist anarchism · zizek anarchism · zomia anarchism

[mervinbantula-blog]

Panibagong Tanaw sa Rasyonalisasyon at Kapitalismo sa Lipunan

Blog Blg.5 | Max Weber: The Rationalization of Society

Bagama’t alam kong mala-kalingkingan pa lang alam ko ukol sa pag-aaral ni Karl Marx ukol sa Lipunan, kahit papaano’y may alam na ako sa kanyang mga pinupunto. Masyado na akong nagalit sa sistema noon at ng kasalukuyan dahil paunti-unti na akong namumulat sa mga kamaliang ginagawa nito sa mga mamamayan. Ang buong akala ko noon ay si Karl Marx na ang nag-iisang tama at susuportahan na lamang ito ng mga susunod pang sosyolohista. Ngunit, napagtanto ko rin na kung walang pagkontra o sariling pag-aaral ay wala rin ang esensya ng kritikal na pag-iisip. Kaya naman ito ang maganda sa malayang pag-iisip at pakikipagtalastasan ng ideya. Naniniwala akong dahil dito, nagkakaroon ng pag-unlad ang lipunan.

Gustong iparating Max Weber na hindi lahat ng sinasabi ni Marx ay tama. Sinasabing si Marx ay isang ‘objectivist’ kung saan para maunawaan raw ang isang indibidwal, kailangang maunawaan muna ang lipunang kaniyang ginagalawan. Samantalang ang pananaw naman ni Weber ay may ‘pagka-subjectivist’ ang dating – kung saan para maunawaan raw ang lipunan, kailangang maunawaan muna natin ang isang indibidwal. Pagdating ko sa punto ng dalawang argumentong ito, natuwa ako dahil sa nakita kong bagong ideya at nahirapan rin kung paano ko titimbangin ang mga ito. Ang mga bagay na ito ay hindi naituro sa akin noong ako ay nasa hayskul pa lamang. Akala ko noon, ako ay mahusay na dahil kaya kong tignan sa iba’t ibang anggulo sa ang isang bagay ngunit hindi pala. Sobrang dami ko pang kailangang matutunan upang mas maipaglaban ko ang mga puntong gusto kong ipaglaban lalo na kung tungkol ito sa mga isyung panlipunan. Kaya naman, minarapat kong hindi muna sumali sa pagwewelga kahit ako’y miyembro na ng LFS dahil ramdam kong kulang pa ang aking nalalaman upang maging bukas ang isipan sa mga ipinaglalaban nila.

Naniniwala akong ang pinag-ugatan ng pag-aaral ni Weber ay isang simpleng katangunan. At ang pagiging malikhain sa pagtatanong ay hindi ganoon kadali. Sa pagtatanong na ito ay pinag-aralan ni Weber kung bakit may Kapitalismo – ito raw ay bunga ng Protestantismo o mas marapat nating tawaging Calvinism dahil ayon pa sa ibang aking nabasa, walang kumpisal sa protestantismo di katulad sa Katolisismo kung saan sa pamamagitan nito ay matatanggal ang kasalanan ng isang tao ng mga pari. Sa protestantismo, mas naniniwala silang ang Diyos lamang ang may kakayahang magpatawad pagdating ng araw ng paghukom. Kaya naman, nabuo ang ‘protestant work ethic’ na ang pagkita ng pera ang kanilang pangunahing layunin ngunit hindi sila maaaring magkapera sa maling paraan. Kapalit naman ng pagtagumpay sa aspetong pangekonomikal nito ay ang pagkapunta sa langit.

Hindi naman sa sinasabi kong masama o kaya hindi tayo dapat maniwala sa relihiyon pero nang dahil sa mga teyoryang ito, mas nabawasan ang pagtitiwala ko sa relihiyon. Hindi naman ako nagpaapekto lang basta sa mga nabasa kong mga pananaw ni Weber o ni Marx, may mga bagay lang din talaga akong napansin noon pa man na may mali sa sobrang pagdepende sa relihiyon. Dahil dito, nagkakaroon ang lipunan ng paghahati dahil sa paniniwala.

Ang pinaka nakakatuwang parte dito sa mga sinabi ni Weber ay tungkol sa tatlong uri ng ‘authority structures’ – traditional, charismatic, at rational-legal. Noong nalaman ko ang mga ito, napagtanto kong may mailalawig pa pala ang kakayahan kong magpasunod ng mga tao bilang lider lalo na balang araw. Sa kabilang banda, sa tatlong ito ay hindi ko gusto ang dating ng traditional authority dahil hindi pinaghirapan at namana lamang. Gusto kong makamit ang pagiging ‘charismatic’ hindi lang basta para mapaniwala at mapasunod ang mga tao. Ito ay para madala sila sa palagay kong tama at may hustisya. At sa aking palagay, makakamit ko ang mga ito kung ako ay patuloy na magbabasa at hahasain pa ang kritikal na pag-iisip para maialay ang sarili sa bayan.

[ianreycuajao-blog]

Emile Durkheim: From Mechanical to Organic Society

Natanong mo na ba sa sarili mo kung paano naging ganito ang lipunan natin? O kaya anong itsura ng lipunan noon? May iba't ibang kasagutan sa mga taong na iyon at isa na doon ang ideya sa ginawa ni Emile Durkheim. Si Emile Durkheim ay isa sa mga pinaka-kilalang pangalang sa mundo ng sosyolohiya, kasama si Karl Marx at Max Weber. Tinawag siyang "Father of Sociology". Ano yung ideya na ginawa ni Durkheim? Eto ang Mechanical at Organic Solidarity.

Ano ang Solidarity? Ang Solidarity ay kung ano ang nagpapatibay sa lipunan. Ang Mechanical Solidarity ay isang uri ng lipunan noong sinaunang panahon kung saan ang karamihan ng mga tao ay pare-pareho. Mayroon silang pare-parehong relihiyon, trabaho, at kaalaman. Isang halimbawa ng Mechanical Solidarity ay sa isang lugar, karamihan ng mga tao ay katoliko, nag-aani ng palay, at may pare-parehong parang ng pananamit. Eto ang nagbibigay sa mga tao ng pakiramdam na sila ay konektado sa isa't-isa, nakikita nila ang isa't-isa bilang kapareho, o ang tinatawag ni Durkheim na collective consciousness. Ang collective consciousness ay ang paggamit ng pagkapareho bilang nagpapatibay sa isang lipunan. At dahil may pare-pareho silang paniniwala, ang kanilang batas ay matibay na kung may lumabag sa batas, ang taong iyon ay mag dudusa o makakatanggap na magbigat na parusa, o retributive law. Mula sa terminong "mechanical", binase ni Durkheim and Mechanical Solidarity sa mga makina na ginawa sa iisang paraan.

Sa kabilang palad, ang Organic Solidarity ay isang uri ng lipunan sa makabagong panahong kung saan ang mga tao ay iba-iba, may iba't-ibang, paniniwala, trabaho, at kaisipan. Ngunit and pagkakaiba nila ay ang nagpapatibay sa lipunan na ito. Mula sa terminong "Organ", ang Organic Solidarity ay maaring basehan ang katawan dahil ang katawan ay may iba't-ibang organo, at ang mga iyon ay kailangan magtulungan upang mabuhay ang katawan. Halimbawa ay kung ang katawan ay nagkasakit, gagawin ng immune system ang kanyang trabaho upang mawala ang sakit, at kung maaasahan, ay palalakasin niya ang immunity o kaligtasan ng katawan na iyon. Kaya di katulad ng Mechanical Solidarity, ang Organic Solidarity ay nakapokus sa pagtatama at pagaayos sa mga lumabag sa batas o restitutive law, hindi binigyan ng mabigat na parusa, nakakakuha parin sila ng parusa, ngunit hindi kasing-bigat ng sa Mechanical Solidarity. Ang mga krimen na nagaganap ang nagpapatibay sa mga batas dahil ito ay itanatama. 

Paano nagbago ang lipunan mula sa Mechanical papuntang Organic? Ayon kay Durkheim, ay sanhi ng pagbabago ay ang dynamic density, o ang populasyon at ang kanilang interaksyon. Ang mga produkto at pera ay umikot sa mundo at ekonomiya, at habang tumatagal, ang mga aktibidad na ito ay naging mas madali at mabilis. Kasama na ang pagtaas ang dynamic density, na nagreresulta sa pagtaas ng paligsahan sa negosyo. Halimbawa, kung lahat ng magsasaka sa isang lugar ay nagbebenta ng bigas, maliit lang ang kita nila dahil ang mga mamimili ay bumibili sa iba't-ibang tindahan. Kaya sila ay nagbebenta ng ibang produkto tulad ng prutas at gulay, na kabilang innani, nagreresulta sa division of labor, o pagkakaiba sa trabaho. 

Importanteng matutunan natin ito dahil tinutulungan tayo nito na tignan ang ating lipunan sa mas malalim na perspektibo. Para sa akin, ang lipunan natin ay organic, ngunit ang kaisipan ng mga tao ay mechanical. Inaapi ng mga tao ang naiiba, sinusundan nila ang mga bagong trend, nagreresulta sa pagkakapareho, ay sinusuportahan nila ang mga di makataong parusa tulad ng death penalty at torture. Ang pagkakaiba natin ang sumisira sa lipunan natin. 

[jhonallenlim-blog]

The Consumer Society and the New Means of Consumption

Ayon kay Ritzer, patuloy na lumalago ang epekto ng kapitalismo sa ating lipunan. Lalong nalalayo ang pagkonsumo natin sa mga bagay na kelangan natin. Nagkakaroon ng "hyper consumption" o pagtaas ng bilang ng pagkonsumo. Hindi nito nababalanse ang mga bagay na nakokonsumo natin.

Ang "old means of consumption" ay pagkonsumo ng naayon sa kelangan natin na ikaw mismo ang pupunta sa lugar na iyon. Noon kung kelangan mong kumain at ayaw mong magluto, ikaw mismo ang pupunta sa labas para mamili. Binabayaran mo rin sila ng cash. Sa "new means of consumption" naman ayon kay Ritzer, eto ung pagkonsumo natin ng madamihan. Hindi katulad noon na isahan lang ang bibilhin mo, ngayon ay pwede kang mamimili ng ibat ibang bagay. Halimbawa namili ako ng damit, dahil sa mall ko ito binili marahil ay maisip ko ding bumili ng pagkain. Marami silang inaalok sa atin upang mas madami tayong makonsumo.

Ang "phantasmagoria" ay yung panlilinlang na ginagawa sa atin ng kapitalismo. Bilang sawa na sa realidad ay kinakailangan din natin ng libangan o pahingahan kaya ito ang ginagawa ng mga kapitalista. Halimbawa ang mga theme park dito sa pilipinas kung saan gumagastos tayo upang makapaglibang dahil sa dami ng problema ng bansa. Dito papasok ang "dream world" na ang mga bagay na nasa imahinasyon lamang ay nagkakatotoo, at dito mas nagmumukhang kapani-paniwala ang mga bagay kaya tayo ay nalilinlang. Ang pakay ng mga kapitalista ay magkaroon tayo ng saya sa kanilang produkto upang mas tangkilikin natin sila. Binanggit din ang "creative destruction" na ginagamit lagi ng apple. Nagmumukhang luma ang isang unit ng Iphone kapag naglabas sila ng bagong unit kaya ang mga tao ay napipilitan bumili upang magkaroon sila ng "satisfaction". May nakita din ako sa social media na nagbebenta ng pangkabit ng "airpods" upang hindi ito matanggal sa tenga ng tao. Mayroon din nung saksakan para sa 'earphones' para sa iphone at ang presyo nito ay hindi biro.

Nabanggit din dito ang "Spectacled and Simulations". Isang halimbawa dito ay sa mga pornsite. Syempre bilang libangan manunuod tayo doon at iisipin natin na totoo ang kanilang ginagawa kaya pati tayo ay naapektuhan na nakakaramdam ng saya. Ngunit di natin alam na hindi ito totoo at ito ay pag-akto lamang ng mga gumagawa nito. Pinapakita lang nila na ito ay totoo upamg sila ay bumenta ng malaki. Kung sa panahon ni Karl Marx ay wala silang pakielam kung ano ang gagawin natin sa produkto nila, ngayon ay mas iniintindi nila ang gagawin ng mga nagkokonsumo kapag sila ay bumili ng produkto nila.

Napakalakas ng kapangyarihan ng kapitalismo dahil sa kahit anong aspeto ng buhay. Dapat aralin natin ang kasaysayan kung ano ba ang mga naging problema nila noon at kung paano nila ito naresolba. Dapat hindi tayo maging sunud sunuram basta basta dahil mas maiging labanan na natin ito ngayon para sa kinabukasan ng mga magiging anak natin.

[imnoonesworld]

Kapitalismo at Komunismo

Sa isang kapitalistang lipunan, ang mga mayayaman (capitalist) ay patuloy na yumayaman at ang mga mahihirap ay lalong naghihirap. May mga pagkain, pero marami ang nagugutom. May mga ospital, pero marami ang namamatay sa sakit sa kadahilanang walang pambayad sa ospital. May mga trabaho, pero marami parin ang naghihirap. Ilan lamang ito sa mga senyales na ang isang lipunan ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng kapitalista. At ang mga bagay na ito ay makikita natin sa ating lipunan ngayon.

Naibabalita sa tv ang pag-angat ng ekonomiya ng ating bansa, ngunit hindi ito nararamdaman ng mga ordibaryong mamamayan, bagkus ang pagtaas sa mga bilihin ang natatamo ng lipunan. Nangyayare ang mga ito dahil kontrolado ng iilang mga tao ang mga bagay na ito.

Sa kapitalistang pamumuno, kontrolado ng kapitalista ang suweldo o sahod ng isang empleyado at ang mga gawain nito. Napakahirap na trabaho para sa napakaliit na suweldo, gaya na lamang ng mga laborer. Hindi kayang matustusan ng perang kanilang nakukuha upang matustusan ang iba pa nilang pangangailangan bukod sapagkain. Dahil para sa mga kapitalista, mas mahalaga ang kita kaysa sa buhay ng isang tao. Hindi makatao ang kaisipang ito.

Hindi nagiging productive ang isang manggagawa dahil nalilimitahan sila sa kanilang mga gawain. Nadidiktahan ang kanilang mga kilos at mga gagawin na parang mga robot. Sa ilalim nito, hindi nailalabas ng isang manggagawa ang kanyang tunay na kakayahan at nahihiwalay siya sa mga bagay o trabahong na kanyang kinahihiligan. Sa kabila ng mga paghihirap at pagpapagod ng isang manggagawa, hindi madali na guminhawa ang kanyang buhay di gaya ng mga kapitalistang kanyang pinagsisilbihan na patuloy na yumayaman dahil sa kanyang mga gawa. Ngunit sa kabila ng mga sakripisyong ito, hindi sumasagi sa kaisipan ng ilang mga manggagawa kung bakit patuloy silang naghihirap sa kabila ng pagkakaroon ng trabaho, para sa kanila tama ang suweldong ibinibigay sa kanila. Dahil ito sa pagmamanipula ng mga kapitalista sa kaisipan ng mga manggagawa, na ang suweldong kanilang natatanggap ay tamang bayad sa talento at pagod na kanilang ibinigay sa trabaho.

Sa oras na malaman ng mga manggagawa ang mga kabalintunaang ginagawa sa kanila ng kanilang tagapamahala, mag-aaklas sila upang labanan ito. Makikita natin ang halimbawa nito sa mga pag-aaklas ng ibang manggawa laban sa mga kompanyang kanilang kinabibilangan dito sa ating bansa.

Ayon kay Karl Marx, kapag nagtagumpay ang pag-aaklas ng mga manggagawa o tintawag niyang proletariat, kasabay nito ang pag-angat ng komunismo (communism). Ayon sa kanya, hindi mabubuo ang komunismo kung hindi kikilos ang mga manggagawa laban sa kapitalista.

Ang communism ay ang pagkakaroon ng isang manggagawa ng kalayaan sa kanyang mga ginagawa, hindi limitado at hindi dinidiktahan. Sa mga panahong ito, mailalabas ng isang manggagawa ang kanyang tunay na kakayahan at lalong nahahasa ang kanyang talento dito. Binabayaran sila ayon sa kanilang talento at gawa. Ayon pa aa kanya, ito ay bunga ng mga pagkakamaling naidulot ng kapitalista sa kanyang mga manggagawa. Isang kasiya-siyang paraan ng pamumuno sa isang lipunan na magbibigay paraan sa mga mahihirap na makaahon mula sa kanilang kahirapan.

[carlojamesmanuel-blog]

Ang sosyolohiya ay ang pag-aaral ng mga alituntunin ng lipunan at mga proseso na binibigkis at hinihiwalay ang mga tao hindi lamang bilang mga indibiduwal kundi bilang kasapi ng mga asosasyon, grupo, at institusyon.

Tinatawag ito, sa isang kahulugan sa isang tipikal na aklat, bilang ang pag-aaral sa mga buhay na panlipunan ng mga tao, grupo, at lipunan. Interesado ang sosyolohiya sa ating pag-uugali bilang mga nilalang na marunong makisama; sa ganitong paraan sinasakop ng nagustuhang larangan sa sosyolohiya mula sa pagsusuri ng maiikling pakikitungo sa pagitan ng hindi magkakilalang indibiduwal sa daan hanggang sa pag-aaral ng proseso ng pandaigdigang lipunan.

Tayo ay tao, at tayo rin ay nabubuhay sa isang malaking mundo at nakikihati sa pagtira rito. Ang buhay ng mga tao ngayon ay parang nakakulong sa isang patibong na mahirap takasan. Nararamdaman ng mga pangkaraniwang tao na mahirap nilang takasan ang kanilang mga pansariling mga problema, na parang sila na lang ang tao sa mundo. Hindi nila alam na may malaki at masalimuot na mundo paglabas nila sa kani-kanilang mga tahanan. Ang pagkakaroon ng isang sosyolohiya ay pwedeng mauwi sa dalawa: sa isang bangungot at sa isang pangarap. Isang panaginip dahil magkakaroon ka ng bagong pananaw sa buhay na hindi lang nakasentro sa iyong sarili. Bangungot naman dahil kapag mas alam mo ang nangyayari sa labas ng iyong sarili ay mas mararamdaman mong hindi ka makagalaw at hindi ka makatakas sa patibong. Napakahalaga na maintindihan natin ang koneksyon ng ating sariling buhay sa takbo ng kasaysayan at sa ating lipunan. Karamihan sa mga tao ay maka-sarili ang kanilang mga pananaw sa buhay, masyado silang nagpapabulag sa ilusyon na sila ang gumagawa ng kanilang mga buhay, na isang napakalaking maling pananaw sa buhay. Lahat ng tao, tayo, gustohin man natin o hindi ay kasama sa paghubog ng ating kasaysayan, gaano man kaliit ang ating maiambag. Kailangang magkaroon ng ganitong kaisipan ang lahat ng mga tao maunawaan nila ng mabuti ang nangyayari sa kanilang sarili at ang nangyayari sa labas ng kanilang sarili. Sa ating panahon ngayon, mahihirapan mong sabihin ang tama sa mali kung wala kang ganitong kaisipan. Ang mga tao ay dapat magkaroon ng kakayahan na magpalit ng perspektibo mula sa napakasimple, ang iyong buhay, tungo sa isang masalimuot, ang lipunan.

Si Augustus Caesar ang nagpanatili ng panlabas na anyo ng Republikang Romano, namuno siya bilang isang awtokrata nang higit 40 taon. Winakasan niya ang isang dantaon ng digmaang sibil at binigyan ang Roma ng isang kapanahunan ng kapayapaan, kasaganaan, at imperyal na kadakilaan. Ang kapayapaang ito ay tinaguriang Pax Romana o Kapayapaang Romano. Kahit man mayroon paring mga digmaan sa hangganan ng impero, ay isang digmaang sibil na naganap, ang rehiyong Mediterraneo ay naging payapa sa dalawang siglo. Pinalaki ni Augustus ang Imperyo Romano, sinigurado ang mga hangganan ng imperyo at nakipag-kasundo sa Parthia at ito ang kaniyang naiambag.

Si karl marx naman ay kilala siya sa karl heinrich marx ang naambag nya sa ekonomiya ay ang kanyang mga ideya ay gumagampanan ng isang malaking papel sa pagkakatatag ng mga agham panlipunan at pagkakabuo ng kilusang sosyalista.