#kijk ons nou

[hardhuilen]

Sneller is niet altijd beter, een mete(j)oor niet altijd heter—oh-oh. Woh-oh.

[castielsprostate]

nou jongens, nu dat wilders 1 op de horizon ligt (negeer het nsc en de vvd die aan het ruziën zijn op de achtergrond dit draait niet om hun), zie ik jullie graag over +-2 maanden weer in de stemhokjes! ga de komende keer godverdomme stemmen, en stem op een partij die ècht iets voor elkaar gaat krijgen. we hebben nu al ruim 40 jaar een rechts kabinet, kijk naar de shit die ons nu bijna overvloed. de helft van valkenburg heeft nog steeds geen overheids vergoeding van de overstromingen van 2022, groningen wordt nog steeds kapot geboord. stemmen is je recht, gebruik het of je bent een schande voor de maatschappij.

[devosopmaandag]

Ontmoeting

“Toen L één was zette zijn grootmoeder hem op het gras en legde een aantal dingen om hem heen, een stuk fruit, een vulpen, een speelgoedpistool, een munt, een ambtenarenstempel, een hamertje een een plaatje van een mooie vrouw, om eens te kijken waar zijn hart naar uit zou gaan. Tot haar grote teleurstelling pakte de zuigeling die L nog was zonder aarzeling het plaatje en liet het niet meer los, bestudeerde het zelfs van beide kanten.”, lees ik in 'Notities van een theoreticus', de roman van Shi Tisheng*. “Een vrouwengek, nou, gelukkig maar dat hij niet ook nog die stempel heeft gepakt, die twee dingen bij elkaar was pas echt ellende geweest!”, verzucht ze.

Als de huidige Dalai Lama drie is komt na een lange en uiterst ingewikkelde procedure een groep lama's aan bij het nederige dorpshuis van zijn ouders in het noorden van Tibet. Alle tekenen wijzen erop dat daar de reïncarnatie van de gestorven dertiende Dalai Lama te vinden zal zijn. Ze leggen een reeks voorwerpen die de gestorven dalai lama toebehoorden voor het kind neer, vermengd met voorwerpen die dat niet waren. De kleine Lhamo Thondup koos zonder aarzelen de juiste objecten en riep steeds: van mij, van mij! En zo werd hij de veertiende Dalai Lama.

Wat zijn we in het Westen ver verwijderd geraakt van een 'symbolische' omgang met de dingen om ons heen. En waar voorwerpen die potentie nog wel hebben, lijkt het gebruik eerder een soort tegen beter weten in, een spel, goed voor een glimlach, een welwillende blijk van erkenning dat de traditie ooit bestaan heeft. De enige voorwerpen die wel zo worden gezien zijn erfstukken, maar dan geldt uitsluitend het persoonlijke. Soms gebeurt er iets tussen jezelf en een object. Bijna dertig jaar geleden was er een goudbeschilderde houten doos.

Strovuur

Edinburgh, maart, ik loop door de Candlemaker

Row, passeer een raam, duister, volgestouwd.

Daar, zachtgoudglanzend linksboven

een gouden doos

in mijn oog, roept: wacht, zie mij,

koop mij.

Ik open de deur, een stem groet, ik schraap mijn keel,

hoeveel? Ik houd hem in mijn hand en wik en

neem hem, brandt hij in mijn rugzak.

Leith Walk, thuis, waar muren roodpaars gloeien

in het late zonlicht van voorbij de Firth of Forth,

zet ik hem neer, glanst hij en zegt:

Kijk naar mij, neem mij.

En ik kijk, kijk mijn ogen uit, wil hem bezitten –

maar bezit hem al.

Neem mij, eet mij, fluistert hij, maar pas op!

En dus blijf ik staan, gevangen

in het late zonlicht van voorbij de Firth of Forth.

Mijn ogen mijn tong, mijn hersenen mijn mond,

neem ik, proef ik, kauw ik, slik ik – telekinese.

Aan schoonheid kan men zich branden, weten mannen.

Ik vrouw rek de tijd, houd de adem in.

Schaduwen kruipen over muren, souffleren mij:

Acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee,

ik,

ding,

tussen dingen,

in dit ene ene leven.

* Notities van een theoreticus | Shi Tisheng | vertaling Mark Leenhouts | Uitgeverij Van Oorschot 2023

[zoueriemandzijnopmars]

Spotify end-of-year overview!

So that is what Spotify claims.

However I requested a download of my data through Spotify to find the truth, because once again I was missing K3.

(^Because the GDPR is the thing that makes this all possible, it should get some recognition)

This year seems actually less off than other years, but again I was right in missing K3.

These are my actual top artists:

1) Taylor Swift (with 7432 minutes listened) 2) K3 (with 5683 minutes listened) 3) Olivia Rodrigo (with 1981 minutes listened) 4) Ed Sheeran (with 1779 minutes listened) 5) SIX (with 1048 minutes listened)

This seems pretty comparable to what Spotify is saying, of course with K3 inserted. HOWEVER, Lin-Manuel Miranda is only 9th on my list?? The Matilda the Musical cast, Queen and Shania Twain are all ranked higher. A possible answer to this is that it seems like the data Spotify gave me has trouble with tracks featuring multiple artists. All those songs only list one artist. It could be that all the musical ensemble songs are therefore not properly taken into account.

Okay, so moving on to my top songs, I once read that your wrapped top 10 is supposed to be accurate and the other 90 songs are more randomly placed to give a better division of songs in the playlist, so lets list all 10 songs they gave me:

1) The Man 2) All Too Well (10 Minute Version) (Taylor's Version) (From The Vault) 3) good 4 u 4) Would've, Could've, Should've 5) We Are Never Ever Getting Back Together (Taylor's Version) 6) Man! I Feel Like A Woman! 7) brutal 8) Promises 9) Anti-Hero 10) Eyes Closed

And the top 10 songs I got from the data:

1) The Man (with 110 streams) 2) All Too Well (10 Minute Version) (Taylor's Version) (From The Vault) (with 104 streams) 3) Kijk ons nou (uit Liefde Voor Muziek) - Live (with 89 streams) 4) Would've, Could've, Should've (with 85 streams) 5) good 4 u (with 84 streams) 6) We Are Never Ever Getting Back Together (Taylor's Version) (with 84 streams) 7) Part of Your World (Carly Rae Jepsen cover) (with 81 streams) 8) deja vu (with 79 streams) 9) brutal (with 78 streams) 10) Oya Lélé (with 77 streams)

And these are the spots of the songs not in my actual top 10:

11) Man! I Feel Like A Woman! (with 74 streams) 12) Eyes Closed (with 74 streams) 13) Promises (with 73 streams) 15) Anti-Hero (with 71 streams)

There are 2 K3 songs in my top 10!!

Some things to note here is that while the order is kinda fucked up beyond missing K3, it might not be as bad as it seems, because 1) I don't know the exact cut-off time for the data collection for Wrapped. I think it was up to november 14th, because that gets the minutes listened to Taylor Swift closest to what the slideshow was telling me (3 minutes off), but it could also be November 12th or 13th (I barely listened to Spotify on the 13th, so I can't say anything about that, but the 12th brings my top song amount closest to what Spotify tells me).

And 2) when I pause a song and later continue, it gets listed as two plays in the data. This could be fixed in my stats program, but I haven't done that (yet) so that might put the number of streams I counted a bit higher than the number of actual streams, and especially since some numbers are very close together this might change the order. We can also see this when I sort the songs by number of minutes listened. This will obviously put all too well (10 minute version) on top, but with only 835 minutes listened, instead of the more than 1000 you would expect from 104 streams.

And that was me dragging Spotify for this year, however it actually sort of made sense this year so it wasn't too bad for them. The only question I still have is: WHERE IS K3???

[medewerkers]

StreamBuilder: ons opensource framework dat je dashboard mogelijk maakt.

We kunnen vol trots aankondigen dat ons eigen framework dat je dashboard op Tumblr mogelijk maakt, sinds 6 juli opensource is. We noemen dit framework StreamBuilder en we gebruiken het al jaren.

Eerst de basics. Wat betekent 'opensource'? Opensource is een model voor decentrale softwareontwikkeling die de samenwerking stimuleert. In begrijpelijke taal is het beschikbaar stellen van de broncode van softwareprogramma's zodat gebruikers of andere ontwikkelaars hem kunnen gebruiken of aanpassen. Wat is Streambuilder? Nou, elke keer dat je je feed Volgend of Voor Jou bezoekt, of een zoekopdracht invoert, een blogbericht of lijst met getagde posts bekijkt of zelfs als je naar de blogaanbevelingen kijkt, gebruik je dit framework. Als je de code zelf wilt bekijken, kijk dan hier op GitHub!

StreamBuilder doet een hoop. De primaire architectuur is gericht op contentstromen ('streams'): berichten van een blog, een lijst van blogs die je volgt, berichten met specifieke tags, of berichten aangaande een zoekopdracht. Dit zijn verschillende soorten streams die kunnen worden gecombineerd, gefilterd op basis van bepaalde criteria, gerangschikt op relevantie en kans op engagement, en meer. Op je Tumblr-dashboard zie je berichten van blogs en met tags die je volgt gecombineerd met blogaanbevelingen. Elk van deze types is een aparte stroom met een eigen logica, maar ze delen wel allemaal hetzelfde framework. We injecteren de aanbevelingen op bepaalde intervallen, filteren berichten op basis van je blokkeringslijst en rangschikken berichten op relevantie als je "Het beste eerst" hebt ingeschakeld. Dit zijn voorbeelden van de functionaliteit die StreamBuilder ons biedt. Wat zit er in de doos?

De volledige codebibliotheek voor het framework dat we gebruiken om zo goed als elke contentfeed op het platform weer te geven.

Een YAML-syntax voor het opstellen van contentstromen en het filteren, injecteren en rangschikken ervan.

Abstracties voor het programmatisch opstellen, filteren, rangschikken, injecteren en debuggen van stromen.

Abstracties voor stromen samen op te stellen, bijvoorbeeld in carroussels, voor stromen-in-stromen.

Een abstractie voor paginering op basis van de cursorpositie voor complexe stroomsjablonen.

Unittests voor de openbare interface voor de bibliotheek en het grootste deel van de onderliggende code.

Wat we nog in petto hebben

Documentatie. We moeten nog veel van onze eigen interne tools migreren!

Meer voorbeelden van stroomsjablonen en voorbeeldimplementaties voor verschillende veel voorkomende stromen.

Als je vragen hebt, kun je de code zelf bekijken en daar een ticket indienen.

[overwijs]

Het zijn maar managers, geen wilde dieren

“Maar vind je dat dan niet spannend, Milou?”

“Nee hoor, het zijn maar managers…”

Een flard uit een gesprek tussen mij een collega van de week. In de wekelijkse nieuwsbrief met alle info van de komende week stond in de agenda bij vrijdag: “Milou extern”, en hierdoor ontstond het gesprek. Naast mijn lessen en taken op mijn school, werk ik ook voor de Academy van onze grote organisatie en daardoor ben ik soms extern, zoals deze vrijdag dus.

In mijn werk bij de Academy doe ik allerlei verschillende dingen en dit keer mocht ik als facilitator bij de managementdag zijn, een soort studiedag voor alle directeuren, schoolleiders, teamleiders en andere personeelsleden die middels een wildcard er bij waren. En natuurlijk, een training geven aan docenten is misschien anders dan aan managers, net zoals dat lesgeven aan pubers anders is dan aan collega-docenten. Dus ik begreep de vraag, maar ik vind dingen nou eenmaal niet zo snel spannend (binnen mijn werkveld dan).

Sterker nog, ik vind het super leuk om bij dit soort dagen te mogen zijn én ook nog een rol te mogen vervullen. Maar wat vult dan mijn dag als facilitator? Dat is iets waar niet iedereen direct een voorstelling bij heeft, wat ik mij kan voorstellen.

Om eerlijk te zijn begint zoiets al eerder, je hebt overleggen van te voren over het draaiboek en de invulling van de dag. De avond van te voren rij ik al anderhalf uur naar de locatie, om ’s avonds nog met mijn collega’s de dag en invulling door te spreken en ’s ochtends zien we elkaar weer vanaf ontbijt tot de afsluitende borrel. Intense en fijne manieren om samen te werken.

In de ochtend zijn wij als eerste op de locatie om alles klaar te zetten, de grote zaal, de workshopruimtes, de ontvangstruimtes, tafels en stoelen verplaatsen, posters ophangen voor het inschrijven van workshops, briefjes klaar leggen voor de indeling in groepen en allerlei andere kleine klusjes.

Gedurende de dag zorgen we ervoor dat alles op schema loopt, dat deelnemers weten waar ze moeten zijn en daar ook op tijd komen, dus ja, af en toe loop ik de managers op te jutten zoals dat ook wel bij leerlingen gebeurt. Maar, de hoofdmoot is natuurlijk de inhoud. Tijdens workshops gegeven door workshopleiders zorgen wij dat alles goed loopt, dat groepjes goed verdeeld worden en dat de gesprekken tijdens de verschillende momenten een goede verdieping halen, bijvoorbeeld door de juiste vragen te stellen. Regelmatig geven we ook zelf workshops of helpen we de workshopleider in de voorbereiding bij het vinden van de juiste werkvormen.

In de middag had ik als facilitator een eigen groepje managers voor het voeren van een reflectief gesprek, wat haal je uit de dag zelf, hoe kijk je naar jezelf als leidinggevende, welke nieuwe verbindingen heb je gelegd en wat neem je mee naar de volgende werkdag of naar komende weken. Gelukkig hadden we daarvoor een zeldzaam vrij moment op deze intense en drukke dag, we liepen samen met de facilitators een rondje door de natuur en bereiden tegelijkertijd onze reflectieve gesprekken voor door ze met elkaar door te spreken en nog beter te maken.

Daarna gingen we allemaal met ons eigen groepje naar de inspirerende ruimtes, waar ik met mijn groep naar de boomhut uitkijkend over een prachtige ven mocht. We maakten een foto van iets moois op de grond en vanuit de boomhut met aanliggend terras. Net zoals een manager elke dag doet, keken we even vanaf de grond, midden in het team, naar iets, om daarna als manager er ook vanuit de helikopterview naar te kijken. Dingen zagen er anders uit, details die je op de grond kon zien, zag je vanaf boven niet, maar boven kon je weer verder kijken en zag je de stip op de horizon. Het een was mooier vanuit de boomhut, terwijl andere juist mooi op ooghoogte waren. Zo moet je als manager soms ook de dingen vanuit de verschillende perspectieven bekijken en alle informatie meenemen. Een prachtig begin voor ons gesprek, in deze prachtige omgeving.

Voor dat je weet is het alweer tijd voor de gezamenlijke afsluiting en daarna de buitenborrel. Een werkdag van een kleine 12 uur, kan voorbij vliegen, dat merk je dan weer. Maar man, wat gaaf om dit werk te kunnen doen! Stinkerd naar de rook van de vuurkorf stapte ik moe en voldaan weer in de auto, volgas (of in mijn geval volstroom) naar huis.

[recipecollector-cor]

Valentijn🍴

Recepten voor valentijnsdag Op Valentijnsdag kun je jou liefde ook verklaren door iets lekkers te maken. Wat dan, nou kijk hier maar is of daar niet wat bij zit. Liefde gaat namelijk ook door de maag. Heel veel liefde toewenst.Heeft u zelf een lekker Valentijns recept deel het dan met ons. Read the full article

[backpackerwithtrustissues]

Als sardientjes naar El Nido

OMG vandaag weer zo'n dag! Ik ga vandaag met een bus naar El Nido. Dat is het toeristische noorden van dit eiland Palawan. Waar de mooie stranden zijn. 🌴

De bus kwam 15 minuten te vroeg. Te vroeg ja. De chauffeur is een kleine Filipijnen en opvallend jong. Gevoel voor humor heeft hij helaas niet. Geduld ook niet. De eerste Filipino die ik ontmoet die niet ontzettend nice en friendly is. 

Ik moest m'n backpack achterin zetten. Sergey was al bij het raam gaan zitten. Omdat het zo belachelijk heet is besloot ik op de achterbank te gaan zitten. Dan plak je niet zo tegen elkaar. Maar dat mocht niet van de driver. Ik moest op het krappe bankje naast Sergey zitten. 

Ik stelde hem voor dat we op de voorste bank gingen zitten. Dan hadden we in ieder geval meer beenruimte. Maar de driver stuurde ons weer terug naar de krappe middenbank. De voorste bank was gereserveerd voor drie personen zei hij. Tien minuten later stapten twee Filipinos in en gaan op de ruime voorste bank zitten. 

Er zit airco in het busje. Die loeit op volle toeren. Dat wordt een lekker plak-aan-stoel ritje van zo'n 6 uur. Joepie. 🥵

Mochten we niet aankomen op onze bestemming. Dan is het misschien omdat we nu net niet het Garden Island park opmochten met de bus. Overal waar we stoppen controleren beveiliging de bus aan de onderkant met spiegels. Ook bij dit park. We mochten na de controle niet door de slagboom. Ik stop alvast m'n vingers in m'n oren 🤪

De bus is ondertussen volgepropt met 13 passagiers. Ze hebben zelfs een kleine stoel tussen de bank en stoel naast mij gepropt zodat er nog iemand bij kan. De vier passagiers achterin zitten nu helemaal ingesloten. De bagage achter de achterste bank torent boven de bank uit. Zo propvol zit de bus. 

7 uur lang in een lekker volgepropte bestelbus.

De laatste reizigers hebben we bij het vliegveld opgepikt. De driver maakt nog een stop bij een tankstation. Met heel veel moeite parkeert hij z'n bus achteruit helemaal achterin het tankstation. Maar niet om te tanken kennelijk. Alle Filipinos stappen uit. En stappen later weer in. Ik gok dat het een wc stop exclusief voor Filipinos was. Als we wegrijden zie ik onze jonge bestuurder nog op het tankstation. Kennelijk hebben we een nieuwe bestuurder. 

Het mysterieuze blauwe zeil

De bestuurder stapt uit. Hij laat de motor lopen. De airco en muziek blijven ook aan. Iedereen blijft zitten. Ik heb geen idee wat er gebeurt. Niemand kan ons zien, want het de bus staat achter het blauwe zeil. Is dit nou zo'n beruchte gangster overval ofzo? Dat er opeens tien man om de bus staan met wapens die al onze bezittingen eisen? Zo raar dit. Niemand zegt ook iets. Het gekke is dat ik er niet eens zenuwachtig van word.

De onverharde weg waar onze bus opeens afsloeg

Ik kijk om me heen en zie een grote zwarte vrachtwagen tank links van de bus. Wacht eens. Het zou best wel eens een illegale benzinepomp kunnen zijn. Vandaar het blauwe zeil. Zodat je het vanaf de weg niet kunt zien. Althans, dat denk ik tenminste. Want we worden nog steeds niet overvallen.

Na best wel een lange tijd stilstaan, stapt de chauffeur weer in. De man buiten tilt het blauwe zeil weer op. En onze bus rijdt weer weg. Bizar dit. Maar we leven nog.

Het beloofd een rit van 6, 7 of 8 uur te worden. Ik gok dat we in het donker aankomen, omdat het om 19:00 uur hier al pikkedonker is. De bestuurder denkt volgens mij dat hij Verstappen is. Want hij heeft haast. Ontzettende haast. Er zit een wit busje voor ons. Onze bestuurder lijkt wel dwars door hem heen te willen rijden.

Volgens mij doet onze bestuurder een wedstrijdje met de witte bus. Hij jaagt 'm de hele tijd op. Bumperkleven krijgt hier een nieuwe betekenis. Na een best wel lange race haalt onze bestuurder de witte bus eindelijk in. Zou hij nu blij zijn? Niet dus. Hij racet hard verder.

De rit lijkt meer op een rollercoaster en dan full speed. Dubbele doorgetrokken strepen hebben hier geen betekenis. Vlak voor een bocht inhalen ook niet. De bestuurder maakt van alle vlakken van de weg gebruik. Links of rechts inhalen mag allebei. Een paar keer toeteren betekent dat iedereen aan de kant moet. Echt wauw, wat een rit!

Dan bedenk ik me dat ik nog Filipijnse koekjes heb gekocht. Mooi moment om ze te testen. Ik heb drie verschillende pakjes gekocht. Ik graag in m'n tas om er blind eentje te pakken. De koekjes review hier van schrijf ik wel in een andere blog. Terug naar de busrit.

Na ongeveer 4 uur rijden maakt de bus een stop. Poeheej. Even onszelf uit het sardientjes blikje persen en de benen strekken. Al meteen staan er mensen kraaltjes en kettinkjes aan te bieden. Ik heb eigenlijk geen honger of dorst. Van een collega passagier krijg ik een mango shake aangeboden. Verse mango en crushed ijs. Zo ontzettend lekker!

Van Sergey krijg ik een knal groen fluoriserend flesje Mountain Dew. Die zijn zo cool! Ik heb dat nog nooit geproefd. Maar ik weet wel dat het super ongezond is. Vanwege de hoeveelheid suiker.

Ik wilde er al eerder eentje kopen toen ik met hem in de supermarkt was. Maar daar hadden ze alleen zero sugar. Dat werkt natuurlijk niet. Dus attente Sergey verraste mij met een flesje full sugar. Ik bewaar 'm voor een rustiger moment dan de wildemans busrit.

Schouder aan plakkerige schouder in de bus

Dan gaan we weer op pad. Om de bus in te komen moeten we nu de kralen en kettinkjes verkoopsters ontwijken. Ze blokkeren bijna onze deur. Maar het lukt ons om allemaal weer in de bus te stappen.

Ik weet trouwens niet eens waar ik straks afgezet word. Want El NIido is een groot schiereiland. De hostels liggen flink uit elkaar. En volgens mij heeft iedereen een andere bestemming. Dat zal wel bijbetalen worden.

Dan rijdt de bus een hobbelige zandweg op. We stoppen in the middle of nowhere. Het schijnt het eindpunt van één van de passagiers te zijn. We rijden een paar minuten terug de weg op en twee andere passagiers stappen uit. Eindelijk wat ruimte in de bus. Maar niet voor lang. Iets verderop stopt de bus weer. En er stappen nieuwe mensen in. De bus zit weer lekker vol. De bestuurder scheurt weer lekker verder. Ondertussen heb ik hem wel duidelijk kunnen maken dat ik naar Kame House Hostel moet.

Om ongeveer half acht komen we daar aan. Ik stap uit. De chauffeur opent de achterklep. Alleen ik zie mijn backpack niet meer staan waar ik 'm gezet had. Vreemd. Ik zoek verder. Ah! Iemand heeft 'm aan de andere kant gestapeld. Gelukkig heb ik m'n bagage nog.

Kame House is een klein hostel. Maar wel met een buitenzwembad. Zwembadje bedoel ik. Twee nachten kost 17 euro. Best owkeej, toch? Bij de receptie krijg ik een waslijst te horen van wat niet toegestaan is. Ze vertelt meteen dat er geen ontbijt of eten geserveerd wordt, omdat het laag seizoen is. Maar we mogen gebruik maken van de keuken. Da's dan wel weer aardig.

Het valt me op dat dit gedeelte van Palawan veel toeristischer is. De karaoke installatie van de buren is duidelijk hoorbaar. De muziek bij ons zwembadje staat ook flink hard. Weer eens iets anders dan het locale maar rustige Puerto Princesa.

Een jonge vrouw laat me mijn bunk bed zien. Het is een simpeler bed dan de vorige hostels. Het ruikt best wel muf binnen. Alsof het te vochtig is. Ik krijg wederom bed nummer 8. Toeval bestaat niet.

Bij het zien van de voorzieningen, besef ik me dat de vorige hostels veel luxer waren. De eerste was ook duurder. Maar de tweede niet eens zo. Hier zit bijvoorbeeld het stopcontact boven je bed. Als je je oplader erin steekt, slaap je als het ware op de kabels. Niet zo fijn. Ik gebruik stiekem wel het stopcontact van het bed boven me. Aan deze kant ben ik toch de enige.

Het buurmeisje aan de andere kant van de zaal hoor ik zeggen, ha eindelijk een roommate. We zijn met z'n drieën. Celine, Trish en ik. Sergey is naar een ander hostel. Dat was 2 euro goedkoper. Maar de reviews wisselden nogal. Dus we proberen ze gewoon allemaal uit.

Deze is voor nu, niet mijn meest favoriete. Niet eens de goedkoopste. Maar wel de minste van de drie. De vloer is oud versleten laminaat. En je mag geen slippers binnen dragen. Ik zie dat ik alleen een deken heb o pm'n bed. Ik vraag de receptie om een laken. Ze snapt me niet helemaal. Maar komt uiteindelijk toch een laken brengen.

Ik ga zo lekker slapen. Wilde eigenlijk nog even douchen, maar deze gaf alleen koud water. Dus dan maar half gedoucht. Zo slim als ik was, was ik ook nog m'n handdoek vergeten mee te nemen naar de douche. Slim Petterik.

Op de achtergrond hoor ik nog steeds de karaoke van de buren. Een meisje schalt enthousiast door de spiekers. Gelukkig heb ik oordopjes. Welterusten.

[magheteenonsjeminderzijn]

Ja hoor het is weer donderdag dus….meten is weten dag!

Zonder iets te eten ga ik naar de weging. Er wordt een nieuwe medewerker ingewerkt en Natascha vraagt of ik het erg vind als ze het met z’n tweeën doen vandaag. Natuurlijk niet!

Ik verwacht niet veel van de weging vandaag omdat ik dat vanochtend al op mijn eigen weegschaal heb gezien, het was weer minimaal. Maar wonder boven wonder toch 7 ons minder dan vorige week. Nou schiet mij maar lek, ik snap er niks van. Wel weinig in vet dit keer maar goed uiteindelijk is het wat er op de weegschaal staat.

Toen ik 23 weken geleden begin zei ik dat mijn streefgewicht 76 kg was en dat ik hoopte rond ons verjaardagsfeest op 6 juli er bijna te zijn. Maar kijk ik ben er al 🎉

De nieuwe coach is ook sportinstructeur dus toen ik begon dat ik wil proberen onder de 75 te komen maar niet veel meer dan dat omdat ik toch wel erg los in mijn velletje begin te komen (en dat vind ik ook lelijk dus ontstaat er een nieuw probleem) kreeg ik bovenarmspier tips. 2 gewichtjes van 3 kg bij Action kopen en voor tv oefeningen doen. Ik ga erover nadenken 😅

Snel terug naar Uithoorn want ik ga samen met Chris, de buurman naar Faceland. We gaan alletwee op consult voor een ooglidcorrectie. Nog even snel bij de Etos een correctie stift voor mijn gezicht gekocht want het waxen van mijn ‘snorretje’ gisteravond is even te hardhandig gegaan en ik heb allemaal kleine wondjes. Onderweg drink ik mijn yoghurt.

We komen op tijd aan bij Faceland maar we komen binnen niet veel verder want de deur naar Faceland gaat niet open 😅 Chris en ik zijn alletwee niet zo heel geduldig dus ik ga bellen en kom in de wacht bij de klantenservice en Chris loopt een bergje rond op zoek naar een andere ingang. Uiteindelijk maar bij een ander bedrijf aangebeld en die hebben na wat pogingen de deur opengemaakt.

Achter de receptie zit een redelijke opgespoten mevrouw 😅 Chris moet zijn id laten zien dat gaf hij niet verwacht, maar met wat gesputter geeft ie zijn rijbewijs. De jongedame achter de balie zegt dat we wel samen kunnen als we dat willen. Dat vinden we alletwee een prima idee.

Mustafa Mahli is een vriendelijke man en een kundig arts dat merk je aan alles. Na wat vragen en met een pincet trekken aan mijn ooglid krijg ik een GO. Chris is een ander verhaal. Zijn ooglid is zo gezakt dat hij volgens Mahli in aanmerking komt voor volledige vergoeding als hij verwijzing krijgt van huisarts en als hij het oog verder onderzoekt geeft hij aan dat Chris ook een ptosis heeft dus hij moet naar een ziekenhuis.

Ik geef door dat ik 11 juli geholpen wil worden. ‘s Middags heb ik een mail met een betaallink en ga betaling krijg ik het tijdstip door, 11.45 uur.

Ik vind het doodeng maar ben die hangende oogleden zat, dus ik ga ervoor!

Bij thuiskomst ga ik mijn crackers eten en daarna een lik door de badkamer en toilet. Natasja stuurt bericht dat ik Ryan niet hoef op te halen zodat ik alle tijd heb voor de vakantie voorbereidingen omdat ik morgen nog de hele dag moet werken omdat ik geen vrij kan krijgen.

Ik doe nog wat boodschapjes en ik eet het restant volkoren mie van gisteren. Om half 7 rijden we naar Paul en Anita die pikken we op om naar Stef Bos te gaan die optreedt in het Phil in Haarlem. Een geweldig optreden wat een woord kunstenaar is deze man!

We drinken nog even wat (ik natuurlijk Cola Light) bij een barretje buiten maar dat is toch nog wat fris.

Bij thuiskomst snel door naar bed want morgen is het another day at the office from home.

[dagenvanonrust]

Einzelgängers deel 2: Een ander soort liefde: Hoofdstuk 1

Mijn hart bonst zoals ik nog maar zelden heb meegemaakt. Ik voel het zweet in mijn handpalmen en mijn t-shirt plakt aan mijn rug. Het is inmiddels begin november, maar de nazomer is volhardend en lijkt vooralsnog geen vertrekplannen te hebben. Door de zenuwen kon ik niet langer thuis zitten wachten en ik besloot dan maar om naar het treinstation te stappen via een omweg door het park - weinig dingen die de zenuwen zo weten te bedaren dan een wandeling door een van mijn favoriete plekken van de stad. Doordat het de laatste weken amper gewaaid heeft, pronken de bomen nog steeds met hun kleurrijke bladerpracht; de gele, oranje en rode bladeren zijn het enige dat verraadt dat de winter in aantocht is.

Maar ik ben nog steeds een kwartier te vroeg en ijsbeer onrustig op het perron terwijl ik om me heen kijk, naar de andere reizigers: mannen, vrouwen, kinderen, klein, groot, blond golvend haar, of kaal met hier en daar nog een verloren haartje, maar allemaal nemen ze de trein, allemaal hebben ze een bestemming, allemaal zijn het reizigers. En als we in het verleden meer hadden gekeken naar de dingen die ons verbinden dan naar de dingen die ons verdelen, denk ik dat we van de wereld een wondermooie plek hadden kunnen maken. 

Aan de andere kant van de sporen, op perron vijf, staat Gekke Gilbert. Zoals elke middag zit hij op een bankje te staren naar de treinen die arriveren en vertrekken. Zoals elke middag heeft hij een boeket rozen bij zich, en zoals elke keer dat ik hem zie word ik droevig bij de aanblik van deze oude man die er na al die jaren nog steeds niet in geslaagd is zijn verdriet te verwerken. 

De trein met bestemming Brussel-Charleroi van 13 uur 29 komt zodadelijk aan spoor vier.  Deze trein stopt in…

Als mijn hart nog harder zou kunnen bonzen, dan had het dat nu gedaan en was het uit mijn borst gesprongen. De trein nadert het station alsof het alle tijd van de wereld heeft, alsof het mijn geduld nog meer op de proef wil stellen. Maar dan staat ze stil en gaan de deuren open.

Een meisje van een jaar of zes met albinisme wordt door haar moeder van de trein geholpen. Een tienerjongen met hoofdtelefoon en wijde jeansbroek springt behendig op het perron. Een hoogbejaard koppel heeft moeite met het trapje. Ik zie een groepje meisjes, druk en vrolijk met elkaar aan het praten, maar zij zit er niet tussen. Een joodse man met zijn twee zonen. Nog een tienerjongen; hij draagt een ouderwets hemd en een bril die hem er ouder doen uitzien dan hij in werkelijkheid moet zijn.

Dan hoor ik snelle voetstappen mijn richting uit komen, en net als ik me naar rechts omdraai, springt ze in mijn armen, met zulke snelheid dat ik bijna achterover val. Ik druk haar tegen me aan en adem diep in langs mijn neus en daar is het: de geur van de maan, en god wat heb ik die geur gemist.

‘Zie je nou wel,’ zegt Luna met haar prachtig Noord-Hollands accent wanneer ze me loslaat, ‘gewoon vertrouwen hebben in het universum en dan komt alles goed!’ Ze lacht breed, haar ogen fonkelen.

Ik betwijfel nog steeds of het universum er ook maar iets mee te maken heeft dat Luna en ik op dit moment op een zomerse herfstdag op een perron staan in een stad die maar weinig te bieden heeft, maar ik besluit het spel mee te spelen want wat maakt het ook uit, ze is er, hier, mijn maanmeisje. Ze ziet er opmerkelijk anders uit dan toen ik haar voor het eerst zag, twee maanden geleden. Haar zwarte kledij heeft ze ingeruild voor een witte jurk en jeansvest, en in plaats van plateau schoenen draagt ze lichtblauwe sneakers. Ook is haar haar nu korter - het komt net tot aan haar schouders. Ze draagt nog steeds een neuspiercing die nog steeds niet bij haar past.

‘Je had helemaal gelijk, Luna, mijn verontschuldigingen,’ - ik leg mijn rechterhand op mijn borst - ‘ik had het universum nooit in vraag mogen stellen. Je ziet er goed uit, trouwens. Leuk wat je met je haar gedaan hebt.’

‘Oh, dit?’ Ze draait gespeeld verlegen een haarlokje om haar vinger. ‘Ja ik dacht dus, Luna, je bent alweer een jaartje ouder, misschien moet je eens iets nieuws proberen, et voilà!’ Ze gaat van trots even op haar tenen staan. 

‘Staat je goed,’ zeg ik gemeend. ‘O voor ik het vergeet��� hier is je identiteitskaart terug.’

‘Juist, dank je!’ Ze neemt hem aan en stopt hem haastig in haar portefeuille.  ‘Zullen we nu wat gaan drinken? Het was snikheet in die trein, ik kom haast om van de dorst.’ 

‘Jezus,’ zegt Luna wanneer we via de trap de stationshal betreden, ‘ik was vergeten hoe middeleeuws dit treinstation is.’

[hardhuilen]

𝗔𝗰𝗵 𝗺𝗲𝗶𝗱, 𝗶𝗸 𝗯𝗲𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝘃𝗲𝗿𝗹𝗲𝗲𝗿𝗱, 𝗵𝗲𝘁 𝘇𝗶𝘁 𝗻𝗼𝗴 𝘀𝘁𝗲𝗲𝗱𝘀 𝗶𝗻 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗯𝗹𝗼𝗲𝗱

[euroadventure]

Tórshavn

Maandag 3 juni

Ik heb gelukkig heerlijk geslapen vannacht, ik had misschien nog wat in te halen 🫣. Toch ben ik op tijd wakker. Het is hier namelijk een uurtje vroeger dan bij ons. Dus wanneer ik wakker word om half acht is het in Nederland dus al half negen. 

Ik had blijkbaar geen ontbijt erbij geboekt  maar dat vind ik niet heel erg. Ik vind het altijd leuker om bij een bakkertje een lekkere lokale specialiteit te halen met bijvoorbeeld een lekkere latte 😉.

Ik wandel al op tijd door de kleine straatjes. Nu schijnt de zon, maar een uurtje geleden regende en hagelde het zelfs. De wind is niet afgenomen integendeel het lijkt wel net zo hard te waaien dan gisteravond op de boot.

De bakker is nog niet open dus loop ik maar door naar de supermarkt. Kan ik gelijk eens kijken of er echt niet veel meer is....

Jeempie het lijkt wel geplunderd! Zoveel is er leeg. Het brood daarentegen weer niet, dat ligt er volop. Ik kies een paar lekkerevbroodjes uit en mijn oog valt op een zak krentenbollen. Daar neem ik er gelijk maar 2 van mee, dan heb ik voor de komende dagen in ieder geval al genoeg ontbijt en lunch. Ik weet natuurlijk niet wat er is in de plaatsjes waar ik straks naartoe ga nog aan voedsel aanwezig zal zijn.

Ik wandel met een broodje in mijn hand een kleine route langs de buitenkant van de stad. De route is maar 5 kilometer maar ik doe er weer extra lang over. De zon komt namelijk af en toe mooi door en het uitzicht onderweg is echt fantastisch!

Helaas begint het tussendoor ook nog even flink te regenen, maar ik kan net op tijd een bushalte induiken.

Ik kom langs een kiezelstrand waarvandaan ik een mooi uitzicht heb over het eiland Nólsoy.

Iets verderop loop ik over aangelegde paden een ander kiezelstrand op en langs een kleine waterval, nou ja dat mag misschien niet zo een naam hebben, wel is het mooi 😃.

Uiteindelijk ben ik tegen half 12 terug in het hotel. Ik was vergeten dat ik gisteravond mijn fiets op slot gezet had aan een tafel in het café. Mijn fiets mocht hier staan omdat de 'luggageroom' vol was gisteravond. 

Mijn Duitse fietsvrienden zijn al vertrokken en de koffers zijn eruit. Omdat het café al om 11 uur open ging en ik nog niet terug was, hebben ze mijn fiets inclusief tafel opgetild en in de luggageroom gezet 🤣...oepsie, volgende keer maar op tijd terug.

Ik rommel even wat op mijn hotelkamer en ik zie dat de regen, die ondertussen weer was begonnen, gestopt is. De lucht wordt weer wat blauwer dus ga ik vanmiddag ook nog een leuke wandeling maken. Vanaf het hotel is de route die mij werd aanbevolen wel een extra lange route geworden. Ik kijk wel waar ik strand, als het echt slecht weer is dan kan ik altijd eerder terug wandelen. Ik wil wandelen naar Kirkjubøur, ongeveer 9 kilometer enkele reis.

Ik loop langs de haven langzaamaan de stad uit. De route stuurt mij over een leuk wandelpad wat de gehele tijd een stroom van de rivier volgt. Uiteindelijk wordt ik de bergen in gestuurd, of zijn het heuvels? 🤔 De lucht trekt open en weer dicht. Ik krijg zelfs halverwege even een hagelbui op mijn hoofd. Maar zo snel als het komt, waait het ook door de harde wind net zo snel weer over. Prachtig uitzicht op Tórshavn!

Ik volg de 'carns', zuilen van losse stenen die langs het pad staan en de route markeren. Het wordt steeds mooier!

De zon op het water echt magisch! Ik kijk nu op de eilanden Hestur en Koltur. Koltur is kleiner en heeft een hoge punt, Hestur is breed en zo te zien is dat eiland nog bewoond.

Uiteindelijk loop ik net niet door tot Kirkjubøur, ik ben wat gaar en het is nog een heel eind terug. Reken daar ook nog de wandeling van vanmorgen bij op en ik vind het meer dan genoeg.

De terugweg die dezelfde route volgt is net zo mooi, soms net weer mooier omdat op de heenweg het net bewolkt was of regende waar nu de zon schijnt.

Rond half zes ben ik terug in de lobby. Tussen 17 en 18uur krijgt blijkbaar elke gast een gratis glas wijn. Nou ja, dat smaakt vast wel!

Ik ga lekker zitten en maak het mij comfortabel. Ik word opeens aangesproken door een mevrouw die de hotelkamer naast mij heeft. We kwamen gisteravond tegelijk aan en maakte heel kort even een praatje. We raken nu wat uitgebreider aan de praat. Ze gaat bijna dezelfde richting op als ik. Met de auto, want haar fiets die ze wel mee heeft blijkt kapot. Morgen gaat het net als vandaag keihard waaien. Ik zie daar met mijn bepakking wel een beetje tegenop. De wind ok, dat ben ik redelijk gewend, maar het is ook veel klimmen en dan met de zware tassen door het vele eten wat ik mee heb, toch er uitdagend. Plots biedt ze mij aan om een deel van mijn spullen mee te nemen met de auto. Ze gaat toch dezelfde kant op. Wat superfijn! Eerst denk ik nog wel 'doe niet zo kinderachtig, die wind hoort erbij, dat is de uitdaging', maar die gedachten gaan ook snel weer voorbij. Ik maak dankbaar gebruik van haar aanbod en ga straks mijn tassen 'her-organisen'.

Eerst een douche en voor het gemak een hapje eten in het café waar tot vanmorgen mijn fiets stond 😉. Een mooie afsluiting van deze eerste geweldige dag!

[regioonlineofficial]

In nog geen twee weken na de officiële aftrap van het VOLOP Roosendaal project op 1 maart, is het eerste leegstaande pand al gevuld met een uniek lokaal initiatief. De twee enthousiaste en ambitieuze initiatiefnemers, Sandra de Clercq en Alisha van Meer, van ASO Entertainment krijgen de kans hun idee vorm te geven in het pand aan de Nieuwe Markt 53C. Dit uiteraard in samenwerking met de vastgoedeigenaar en de betreffende makelaar Lenaers Makelaardij. ASO staat voor 'Amusement, Spel en Ontspanning', maar ook voor 'Actief, Spontaan en Out of the Box'. Hun visie omvat het creëren van een dynamische en laagdrempelige ruimte waar kunst en muziek samenkomen en waar mensen elkaar in een gezellige setting kunnen ontmoeten. Sandra en Alisha gaan de komende tijd aan de slag met het transformeren van het pand tot een multifunctionele creatieve ruimte geschikt voor amusement, spel, ontspanning en ontdekken. "Ons doel is om mensen uit de dagelijkse sleur te trekken door middel van vermaak, waarbij mensen uit hun comfortzone kunnen stappen. Plezier, positiviteit, spontaniteit en ondeugendheid zijn hierin de sleutel", deelt Alisha. Sanneke Vermeulen Sanneke Vermeulen (wethouder Economie) benadrukt hoe belangrijk het is dat de leegstand door dit project tijdelijk wordt ingevuld, waardoor de stad aantrekkelijker wordt. "Dit ging razendsnel! De grote belangstelling en snelle betrokkenheid van lokale initiatieven, zoals ASO Entertainment, toont aan dat VOLOP Roosendaal ook concrete kansen biedt voor groei en ontwikkeling in onze stad. Ik kijk uit naar de invullingen die nog gaan volgen." VOLOP Roosendaal Maruja Gutierrez, projectleider VOLOP Roosendaal, vertelt; "dit leuke initiatief past precies bij de missie van VOLOP Roosendaal. Het centrum verrijken met invullingen die een aanvulling zijn en die de bezoekers verrassen. Wat ASO biedt kun je niet online beleven, daarvoor moet je toch echt naar het centrum van Roosendaal komen, en dat is nou precies de bedoeling. Alisha en Sandra zijn de komende weken druk met het opbouwen. Via de sociale media houden we iedereen die het leuk vindt om het te volgen op de hoogte." Het VOLOP Roosendaal project blijft openstaan voor lokale initiateven die geïnteresseerd zijn in het invullen van leegstaande panden. Meer informatie over VOLOP Roosendaal is te vinden op www.voloproosendaal.nl.

[medewerkers]

Laat de spelen maar beginnen.

Nou. Nou, nou, nou. Het is dan toch zo ver. De grote dag is eindelijk aangebroken. Het was genieten om te zien hoe jullie dashboards in vuur en vlam zetten met jullie pittige commentaar, jullie kattenkiekjes, drakentekeningen, receptpolls, onjuiste citaten en Barbie-memes (maar voornamelijk met jullie kattenkiekjes.) Vanaf 20 april kan iedereen Blaze gebruiken voor elkaars berichten: scrol door je dashboard om te zien welke berichten er echt uit springen en zorg er dan voor dat duizenden totale vreemdelingen dat bericht ook te zien krijgen. Dit is voornamelijk voor de lol, maar jullie blijven altijd de baas over jullie eigen content. Daarom zijn er hier een aantal belangrijke punten:

Instellingen op blogniveau: voor alle blogs wordt de optie om Blaze te gebruiken standaard ingeschakeld. We laten je dit weten zodat je Blaze kunt uitschakelen voor blogs waarvan je niet wilt dat Blaze wordt gebruikt. (snelle link voor het web). Vergeet het in dat geval niet ook voor secundaire blogs uit te schakelen die je Blaze-vrij wilt houden.

Instellingen op berichtniveau: deze instellingen overschrijven je Blaze-instellingen op blogniveau. Je kunt Blaze via de berichteditor via het tandwiel (web) of het menu met de drie puntjes (mobiel) inschakelen (vóór of na het plaatsen van het bericht), ongeacht wat de Blaze-instellingen voor je blog zijn. Berichten waarvoor je eerder reblogs hebt uitgeschakeld zijn ook via Blaze niet te delen. Tenzij je het bericht bewerkt en Blaze inschakelt, uiteraard.

Mensen van vlees en bloed controleren alle berichten waarop Blaze wordt toegepast voordat deze worden doorgezet. Als er iets verdachts aan de hand is of als het schadelijk lijkt, wordt er op de rem getrapt.

Als iemand Blaze op een van jouw berichten wil toepassen, ontvang jij een e-mail, pushbericht en/of activiteitsitem (afhankelijk van je instellingen).

Je kunt in dat geval dat specifieke gebruik van Blaze annuleren voordat het wordt geactiveerd, of achteraf als Blaze al actief is, door op de/het voornoemde e-mail, pushbericht of item te reageren of via het tabblad Actief in je Blaze-interface.

We accepteren alleen berichten die voldoen aan onze algemene advertentierichtlijnen. Wil je rechtstreeks adverteren? Kijk dan hier voor meer informatie.

Hier vind je een aantal veelgestelde vragen en de antwoorden.

Dat is alles, beloofd! Wees aardig voor elkaar en veel plezier! En zoals altijd, als je contact met ons wilt opnemen, kan dat via @wip of Support (alleen Engelstalig) en houd een oogje op het nieuws via @changes.

[cryptogids]

CrypteauTrust Legt Uit: Het Belang van Portfolio Diversificatie

Door Roy van CrypteauTrust Hoi Crypto-enthousiastelingen! Hier Roy van CrypteauTrust, en vandaag gaan we het hebben over een enorm belangrijk, maar onderbelicht onderwerp binnen de wereld van crypto-investeringen: Portfolio Diversificatie. De valkuil van Ajax, Feyenoord en PSV Stel je voor. Jij koopt een seizoenskaart voor je favoriete voetbalclub, maar gedurende het seizoen hoor je van je vrienden dat de lokale basketbalclub het voor elkaar heeft gekregen om de Europees kampioen te verslaan. Binnen enkele weken kijkt heel Nederland, beter gezegd de heel Europa naar basketbal en gaat het over niks anders meer. En dat terwijl weken geleden alles nog om voetbal draaide. Waarschijnlijk denk je nu: “Wat heeft dit in hemelsnaam te maken met crypto!?”.Alright, kijk. Investeren in crypto is niet zo makkelijk als dat de meeste denken, maar met de juiste begeleiding en kennis kom je al ene heel eind. Het komt dan ook onzettend vaak voor dat mensen investeren in crypto zonder enige voorkennis, in de hoop dat ze binnen 6 maanden in een Lamborghini Aventardor rijden. De ‘’Get Rich Quick’’ methode is er nou eenmaal niet. Wil jij ook winstgevend Bitcoin minen? Om die reden is het voor jezelf van belang om je te verdiepen in de materie. Een onderdeel voor het behalen van succes is het goed toepassen van Portfolio Diversificatie. Het voorbeeld van we hierboven beschrijven geeft exact weer wat een consequentie kan zijn wanneer jij lukraak een aantal munten aanschaft en misschien zonder dat je het weet hetzelfde ‘type’ munt koopt. Met andere woorden, je koopt drie munten die Ajax, Feyenoord en PSV representeren. Op het moment dat dan juist basketbal aan terrein wint qua populariteit en voetbal op de achtergrond verdwijnt betekent dat dus dat jouw investeringen stil staan. Oftewel, je koopt voor het seizoen een seizoenkaart van je favoriete club met als idee om mooie herinneringen te maken bij de wedstrijden, maar uiteindelijk kijkt er niemand meer naar voetbal en alleen nog maar naar basketbal. Het geheime wapen? Diversificeren En, oke. I get it, dit is een drastisch voorbeeld, maar dit kan mogelijk wel gebeuren met investeringen die je doet in crypto wanneer je jezelf niet voorziet met de juiste informatie. Het geheim zit hem dus onder andere in portfolio diversificatie, zowel in de hoogte- als in de breedte. Diversificatie betekent niet alleen investeren in verschillende munten (breedte), maar ook begrijpen dat risicospreiding kan door in verschillende grootte projecten te investeren (hoogte). Hier bij CrypteauTrust spenderen we veel tijd aan het begeleiden van onze community over dit cruciale principe. Het gaat niet alleen om het verspreiden van je investeringen, maar ook om het begrijpen van welke sectoren binnen crypto bloeien. Misschien is Gaming wel de ‘’Basketbal hype’’ of maakt Artificial Intelligence een vergelijkbare run. Door hierop in te spelen, maximaliseer je je kansen. Dus, onthoud: Diversificeren is één van de belangrijke bouwblokken. Het voorkomt overconcentratie en opent de deur naar een bredere wereld van kansen. Laten we samen bouwen aan sterke, gebalanceerde portfolio’s en samen op ontdekkingsreis gaan in de boeiende wereld van cryptocurrency! Bezoek onze website of stuur ons gerust een bericht. Overige vragen of problemen? Chat met onze community of stuur een bericht.Bezoek onze LinkTree voor socials, leuke acties/projecten en mogelijkheden die wij bieden voor adverteren.Crypto-gids.nl Read the full article

[crea20girl]

woensdag 23 aug 2023

heyy vandaag hadden we eerst een uurtje mentorles waarbij mn mentor gelijk ging zeure over de plekken waar we zitten. dus we hebbe nu vaste plekken, en gelukkig zit ik naast mijn beste vriendin. na mentorles hadde we soort sportdag het was eigenlijk gewoon anderhalf uurtje sporten met alle 2e klassers en i moet toegeven dat ik het best heel leuk vond. je mog zelf je groepje maken dus ik zat met een paar jonges uit mn klas en mn beste vriendin. we moesten tegen de anderen meiden uit onze klas voetballen. weet je hoeveel we voor stonde 6-0 voor ons echt bizar want zo ongelofelijk goed team hadden we ook niet. als laatste onderdeel moeste we touw trekken tegen de andere jonges van onze klas. en mijn vriendje zat daar ook tussen. maar hun waren met zn 7e en wij met zn 6e dus van het team van de jonges moest er 1 jonge niet meedoen. de eerste ronde hadde de jonges gewonnen en de 2e ronden wij maar mn vriendje zat dus te kijke en ik en een andere vriend van mij vielen vol op het gras. gelukkig is nep gras lekker zacht. hij en ik moesten daarna lache omdat ik mega raar viel. maar het was wel leukk. morge word een lange dag. ik denk dat ik dan ook veel te vertellen heb aangezien ik allemaal andere docenten heb maar ik hoop dat het wel leuk is. ohja ik ben behoorlijk ja ik weet niet prc maar soort bang of boos ofz geworden. ik heb namelijk wat filmpjes terug zitten kijken van een tijd terug toen ik 6 was. ik vond het niet heel erg leuk ja eerst moes ik keihard lachen maar toen ik het filmpje opnieuw starte en ik zag hie erg ik schreeuwde enz schrok ik van mezelf ik denk dat ik op vakantie maar ook gewoon thuis aardiger moet zijn. ik heb net ook aan de stok gehad met mn vader hij was boos omdat ik de mostert moes pakken en dat eigenlijk niet wilden doen om dat mijn voeten ijskoud waren geworden dus ik vroeg aan mijn broer en zus kan 1 van jullie dat misschien doen omdat ik ijskoude voeten heb. ze zeide nee en je loopt maar lekker zelf. ik liep dus naar de keuken toen met mijn oortje in en met mijn telefoon in mijn hand en toen schreeuwde mn vader dat ik mijn telefoon in de kast moes leggen en ik hoorde dat dus niet goed en ik was al bij de keuken toen ik dat hoorden en toen dacht ik ja wat heeft het nou voor zin om nu nog terug te lopen om mijn telefoon en mijn oortje in de kast te leggen dus ik liep door. en hij kwam daar me toen en pakte mijn arm gelukkig trok ik mijn arm een miniseconde daar voor een beetje weg dus had hij alleen mijn vel vast in plaats van mijn arm. gelukkig maar want hij knijpt of hoe je het ook wil noemen echt hard hard hard maar ja daarna was hij nog een tijdje boos en ik ook maar nu niet meer. het is echt fijn om hier op tumblr een blog te kunnen maken over hoe je dag was. mijn dag was prima en leuk met popcorn met mn moeder tot eitjes met mijn vader.

lieve groetjes M