#livingstone gallery

[jurjenkvanderhoek]

ALBRECHT GENIN ONTWIERP LOGO’S VOOR EEN COMPLEXE WERELD

Een maagdelijk wit vel papier nodigt uit er een lijn op te zetten en nog één en een vlak te duiden, een compositie aan te vangen. Maar het onbeschreven blad kan ook tegenstaan, de inspiratie dood slaan. Je zit mijmerend, de hand beweegt niet, er komt niets naar boven dat beeld dient te hebben. Dan liever een ondergrond genomen dat al eens iets heeft ontvangen, al een verhaal in zich heeft. Jij hoeft dat alleen maar aan te vullen, in te vullen met jouw idee over de herinnering. Dat is wat Albrecht Genin doet, of beter heeft gedaan. De Duitse kunstenaar leefde van 1945 tot 2013. Op dit moment wordt zijn werk getoond in Museum Nairac , daarbij is een catalogus getiteld "Ocean Stories" verschenen bij Livingstone Editions / Van Spijk Artbooks.

“Omdat Genin niet wilde beginnen op een wrede witte ondergrond, gaf hij de voorkeur aan geprint materiaal zoals Bijbels, wetboeken, kaarten, partituren en grootboeken om op te werken”, schrijft Jeroen Dijkstra van de Livingstone Gallery in het voorwoord tot het boek. Dijkstra stipt kort de levensloop van de kunstenaar aan, daar de tekeningen in de bundel opgenomen al boekdelen spreken. “Wanneer hij muziekpapier gebruikte kon een compositie beginnen met een lijn, maar dan liet hij deze lijn groeien tot een figuur. Met een bladzijde uit een boek is de helft van de afbeelding al aanwezig. Mooi materiaal om een tekening te beginnen daar het eerste werk al gedaan is.”

Wars van de kunstwereld met zijn artistieke trends en kritieken, afkering van musea, galeries en kunstruimten kon Genin bij leven een bijzonder oeuvre opbouwen. Het lukte hem het leven, wat hij beschouwde als de absurde realiteit, te vertalen in een leefbare fantasie. Dijkstra legt de manier van werken uit, ontrafelt het mysterie. Ruwe contouren met veelal emotionele, soms zelfs donkere ondertonen worden afgewisseld met een heel bijzonder gevoel voor humor. Genin zocht de lichtheid van het bestaan. Voor zijn afbeeldingen inspireerden hem de dagelijkse handelingen van Thaise vissers op weg naar de rivier, de boeren die de velden ploegen. Locaties werden inwisselbaar door het beeld te versimpelen tot alleen enkele zwarte lijnen. Op die manier kan het evengoed een boer in Normandië zijn of vissers aan de oever van de Nijl. Mannen met speren rond een kampvuur kunnen ook grottekeningen in Afrika zijn of rotsschilderingen van Aboriginals in Australië. Het vereenvoudigen van een complexe wereld tot haar essentie, omdat de wereld al ingewikkeld genoeg is. "Because I really enjoy it when I am able to do it with ease."

In zijn werken op papier gebruikte Genin meestal zwarte olieverf of oostindische inkt. "Black is more exciting for the process, the composition becomes more divined." Hij was van mening dat kleur het ontstaan van een afbeelding beperkt. Zwart legt de basis voor concentratie op de compositie, kleur leidt af van de abstractie van het beeld. Door het boek, dat in beelden de verhalen vertelt van Genins reizen naar het Verre Oosten, te bladeren zie ik wat de kunstenaar bedoelt met dat de compositie met zwart meer goddelijk wordt. De tekeningen lijken van een andere orde te zijn, een parallel universum. De figuren, met ogen maar zonder neus, brengen een mysterieus spel voor het voetlicht. En inderdaad hebben de tekeningen de sfeer van rotsschilderingen, van beeltenissen die het leven bezweren. Van tekens die de wereld tot haar essentie versimpelen.

Het boek is over verschillende rubrieken uitgesmeerd. Ingedeeld naar de diverse dragers die door Genin voor de tekeningen zijn gebruikt. En iedere ondergrond – boek, muziekblad, geschreven tekst, ingevuld grootboekrekening, logboeken – hebben een eigen sfeer in beeltenis. De figuren zijn tot het wezen versimpeld, de basis waarop de handeling dan wel de boodschap het meest tot recht komt. De drager heeft als verhaal voldoende, niet als leesbare tekst maar als zichtbaar tekstbeeld. Het is het decor van de tekening, heeft er zijdelings betekenis door. De achtergrond maakt de levende vlek speels. Zou het op blank papier zijn gezet zal het een te harde overgang kennen, van het blad springen en minder kracht hebben. Juist deze afweging van geprint onder getekend, die balans van wat was en later is, geeft de compositie een dimensie meer. Het is tastbaar gelaagd.

Op muziek gezet acteren de figuren een danse macabre, een levendige dodendans. En staat de dirigent onstuimig voor zijn orkest. De notenbalken nodigen meer uit om op het thema muziek het beeld te laten klinken. De noten op de balken brengen een melodieuze sfeer in. Er is meer dynamiek dan in de relatief statische boekbladen. Net als in de boeken de tekst zich niet laat lezen, kan het uitgeschreven muziekstuk niet op noten gespeeld worden. Het is behang om de tekening vertrouwd en intiem te maken. De titel van het muziekstuk is meestal aanleiding voor een tekening. Zo is het muziekblad beter onderdeel van de compositie dan bij de andere items voor verbeelding.

Op geschreven teksten gaat de beweging verder. Het schoonschrift nodigt uit tot een geladen dynamiek. En ook hier is de tekst achtergrond ter ondersteuning van het beeldmerk. Waar het grootboek door de rechtlijnige verdeling en de levendige notities daarop een paradox in de afbeelding krijgt. Het kan dat dragen. Rollende hoofden zijn ogende stenen, torso´s zonder armen prijzen schoonheid, een ladder voert naar de sterren, het eiland in de zon zinkt in zee. Ocean Stories, een tekening die titel is van het boek, is beeldend een vlucht uit deze wereld, van huis en haard verdreven. Zo staan alle tekeningen symbool voor de donkerte van het bestaan waarin Genin een verlichtend wezen probeerde uit te drukken. Hij heeft getracht de heldere kant van het leven te zien om deze in zwarte expressies om te zetten. Zwart, niet als naargeestigheid, maar om de aandacht vast te houden, te concentreren op kernpunten. Logo´s van een samengestelde wereld. De aarde versimpeld tot haar geaardheid, waarop het leven nog leefbaar is.

Ocean Stories. Albrecht Genin, tekeningen. Tekst Jeroen Dijkstra. Uitgave Livingstone Editions / Van Spijk Art Books, 2024. Tentoonstelling Museum Nairac Barneveld tot en met 22 juni 2024.

[pandaemoniumminiatures]

Hi all, I got back from UK Games Expo on Sunday - a fantastic weekend!

So great to spend time with good friends playing games, chatting and laughing. I travelled up with close mates and we stayed together in an Airbnb apartment which proved to be ideal (and far cheaper than us all getting hotel rooms!).

Our intention on the Friday was just to scope the place out and play some board games, which we did (though I did splash out on a paint set too), and very early on reached the Fighting Fantasy stand where I bumped into my friends Dave and Chris, which was great timing! It was lovely to chat with Ian Livingstone and Jonathan Green, and also Dan at Blue Giant Studios again and talk about the upcoming Fighting Fantasy Fest in September, the special miniature I'll be painting, and see that they've put my painted Bloodbeast on the box!

Ian also let me know that there will be a gallery of the FF minis I did for him in his forthcoming book, so that was an amazing surprise!

Another highlight was that I got to chat with Gav Thorpe and Andy Chambers and try out Zeo Genesis , their new sci fi skirmish game, which was a lot of fun - I got to take a free mech suit mini too!

I had lovely chats also with Bad Squiddo Games, Blue Giant Studios, Cerberus-studios, Realms of Tiberium, Moonstone and Louis Downs (Louis and I have been trying to meet up at the last 4 shows!), MODIPHIUS, Duncan Rhodes Painting Academy, and finally got to meet Man O Kent Games, Mike Hutchinson (Gaslands), Jon Hodgson Illustration, Lost Haven Art (who produced my logo and business promo material) The Thornless Rose, Rolltex Texture Rollers, and my friends Gonders, Julian Sparrow and Geordie Calgar who I know through Twitter etc. On the Saturday night, some friends and I had a big game of Grimdark Future One Page Rules, with Luke pitching his Ork horde against mine and Saul's Rebel Guerrillas:

A great game, very hard fought, and eventually the orks victory came down to one dice roll to see if a squig was shaken after losing a combat - it passed and so finished by contesting the objective on our side of the table!

Purchases...

I decided to mainly buy things I had been promising myself for a while, and take advantage of show discounts, so in an effort to divorce myself from Citadel paints, I got the Monument Hobbies Pro Acryl base set from Element Games, and a rechargeable lamp from Daylight, which will be so useful when I'm painting at shows! I also picked up The Art of The Miniature Painting Tutor from Warlord Games  because I had heard so many good things about it. I did get a few minis, but deliberately kept that to a minimum as I genuinely want to clear my backlog... (yeah, I know...) so I got a couple of brilliant new Halflings from Bad Squiddo Games, one of Duncan's Sir Coats minis, and after my painful experiences with those Anarchy stencils a few weeks ago, I was determined to get some diamond stencils from Steel Harpy!  Also, as well as the  Zeo Genesis mechsuit, I was given a free mini from the Onepagerules folks. And given all that, I'm actually not feeling too bad this week - I'm continuing work on the Striking Scorpions and I've finished the first five, with the others well on their way, so I would think they'll be ready to photograph later today:)

[amazingarchitecturewebsite]

Figtree Galleries, #Yeppoon, Australia by Design+Architecture @designaa__. Read more: Link in bio! Photography: Cam Murchison Photography @cammurchisonphotography. In 2020, Design+Architecture was commissioned by Livingstone Shire Council to design an art gallery in Yeppoon. First considerations were for the site's uniqueness: a narrow, sloping block nestled behind two historic Fig trees and situated beside Yeppoon’s original Post Office. It was paramount that the gallery was humble yet responded to its context. The design delivers a much-needed artist precinct while retaining and celebrating the significant history of the site… #gallery #australia #архитектура www.amazingarchitecture.com ✔ A collection of the best contemporary architecture to inspire you. #design #architecture #amazingarchitecture #architect #arquitectura #luxury #realestate #life #cute #architettura #interiordesign #photooftheday #love #travel #construction #furniture #instagood #fashion #beautiful #archilovers #home #house ‎#amazing #picoftheday #architecturephotography ‎#معماری (at Yeppoon, Queensland) https://www.instagram.com/p/Co8W36ssfhH/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[longlistshort]

Mary Ann Carroll (1940-2019), “Untitled (Backcountry Twilight)”, n.d., Oil on Masonite board

Harold Newton (1934-1991), “Untitled (Painting of the Indian River)”, c. 1958, Oil on Upson board; Alfred Hair (1941-1970), “Untitled (Marshland with palm), c. 1958, Oil on Upson board

James Gibson (1938-2017) “Untitled (Moonlit palms)”, n.d., Oil on Upson board

In early 2021, Tampa Museum of Art presented the work of Florida’s famous Highwaymen painters in the exhibition Living Color: The Art of the Highwaymen.

From the museum-

The Highwaymen are a group of African American artists celebrated for their distinctive paintings of Florida’s natural environment. Working in and around the Fort Pierce area beginning in the 1950s, these self-taught artists depicted the state’s scenic coastline and wild backcountry, often in dazzling combinations of color and tone. Brilliant tropical sunsets, windblown palms, towering sunlit clouds, and blooming poinciana trees are among the many subjects that have become iconic images of Florida in part because of the paintings that the Highwaymen created. In the state’s postwar boom years their paintings found an enthusiastic audience among a growing population of new residents and visitors. Unrecognized by the region’s art establishment of galleries and museums, the Highwaymen by necessity catered directly to their patrons, selling their paintings door-to-door along such thoroughfares as Route 1. It was from this practice that the name “Highwaymen” was later coined.

The popularity of Highwaymen paintings waned in the 1980s as the vision of Florida was reimagined by an ever-increasing population and once-pristine landscapes were lost to development. Then in the mid-1990s a new generation of collectors, with fresh eyes, rediscovered the paintings and began to assemble significant collections. These collectors saw the art of the Highwaymen as an important artistic legacy and together with several writers, scholars, and enthusiasts began the process of establishing the historical context and reevaluation of their work. Books and articles followed, bringing a new level of recognition for the achievements of these artists and, with that, growing popular acclaim. The contribution of the Highwaymen to the cultural life of Florida was formally recognized in 2004 when the group of 26 artists was inducted into the Florida Artists Hall of Fame.

Living Color: The Art of the Highwaymen brings together 60 paintings by a core group of the Highwaymen including Al Black, Mary Ann Carroll, Willie Daniels, Johnny Daniels, James Gibson, Alfred Hair, Roy McLendon, Harold Newton, Sam Newton, Willie Reagan, and Livingston Roberts.

Focusing on work produced from the 1950s to the 1980s, the exhibition is an in-depth examination of the group’s initial period of success when their groundbreaking style of fast painting was being developed. Fast painting is a hallmark and essential innovation of the Highwaymen. Facing limitations imposed by the racial prejudice of their time, they had little or no access to formal training or to conventional art markets. To overcome these obstacles, they produced large numbers of works which could be sold at very affordable prices. Some estimates of the group’s overall production during their heyday exceed 200,000 paintings, with certain artists creating dozens of paintings per day. Their creative response to the racism they confronted resulted in an original artistic practice.

Opening at The Woodson African American Museum of Florida in St. Pete this Saturday, 9/9/23, is Florida Highwaymen: The Next Generation – The Legacy Continues, an exhibition of work by Ray McLendon, son of Highwayman Roy McLendon, who creates Florida landscapes in the same iconic style his father used.

[muddypolitics]

(via Arizona Republicans Gleefully Shoot Down Democrats’ Attempts To Repeal 1864 Abortion Ban)

Arizona Republicans celebrated Wednesday after swatting down Democrats’ fourth attempt in two weeks to repeal the state’s near-total abortion ban, which the state Supreme Court upheld last week.

Rep. David Livingston (R-AZ) turned to the galleries, stuffed with a mix of pro- and anti-abortion rights protesters, and applauded his supporters, raising his fists in triumph. Majority Whip Teresa Martinez (R-AZ) mouthed “we got you” and did a thumbs up. Majority Leader Leo Biasiucci (R-AZ) grinned and accepted a handshake on his way out of the chamber.

“They were posing for their far-right base,” scoffed Assistant Minority Leader Oscar De Los Santos (D-AZ), calling TPM from the House floor minutes after the last procedural vote failed.

[pathofregeneration]

Portal of the Virgin, Notre-Dame de Paris Cathedral — Paris, France

* * *

Letter to a Modern Artist, part I

“I have been meaning to write: I have circled the writing pad as the swans circled Delos; I have hovered above the white paper as the Eagles hover above the compound in the Philosophic Egg, hoping for a birth of the spirit that drives one to get things done. The trouble with me is I have always got my nose buried in heart and mind consuming stuff, and when I finallly look up whoa! It's already spring. And here's me thinking it's only 3 a.m. I have obviously lost the ability to tell late from early. Do you know where early ends and late starts?

I am aware that you consider me particularly ignorant on the subject of Art, and I really do not take offense at such an evaluation, as it is probably more right than wrong. But the works of Art I like are not ignorant and the beauty of them are not in the least affected by my ignorance, but, as I look upon them, find myself washed clean of the leprosy of false art, with which the world is filled to brimming. Perhaps it would be useful at this point to give you a list of small selection of the works I value, because, God forbid, it might be Andy Warhole for all you know, and unless you know what I value, you cannot know where my heart is. If Earth was heaven, I should live in a Gothic Cathedral with great rose windows and make a portal just like the Virgin portal at Notre-Dame. The doors would be Ghiberti's and the ceilings Michelangelo's. On the walls I'd hang Leonardo's St. John and the Annunciation, Poussin's Et in Arcadia Ego (Les Bergers d'Arcadie. Later version of the Louvre), also Poussin's Orpheus and Eurydice. Titian's Bacchus and Ariadne, and The Entombment I'd fetch from the Louvre. The same gallery would also suffer the loss of the Silver Statue of the Virgin and Child and Amiens Cathedral would be minus their Madonna. Bernini and Michelangelo would supply the centerpieces and Cellini the golden nic-nacs. The Greeks would be useful as tile layers, but hey, who would object to a few Romans lending a helping hand? I should ask God to plant me a garden but this time without Adam and Eve, those greedy fruit eaters.

All these great works are full of symbolism for those who care to read them. They are hieroglyphs from God, created in stone or on canvas by the Servants of the Lords of Light. And I truly believe that to be a true Artist is to be a Servant of the Higher Powers and of Truth; for to be otherwise is to be a creator of wallpaper—or of shelf-fillers—or of infernal cacophony.

But the pure Beauty of Great Art lifts the thoughts away from earthly cares and woes, and brings Grace to the inner minds of those who look upon them with eyes that see; clarifying the sight until there are no more boundaries and no distance. I see these Works as the materialized 'shadows' of Holy Inspiration, earthly representatives of what the great Artist sees in his enlightened Vision, and which he can only reproduce as best he can with whatever talent and sweat is his. (I can only imagine that the true Artist will never be satisfied with the reproduction of his vision, for no work of Art can ever tell us exactly what those who wrote or painted saw or heard or felt in their visions. And I speak here only of great works, not of the twaddle poured out by would-be artists.)”

— Edda Livingston

[industryandenterpriserobertl]

I have collected the following information concerning the improvements for the gallery space.

I have contacted some contractors and did some looking online for light fittings.

I sent images of the space to quite a few companies who may be able to carry out installation of lighting.

I had a reply from NGA electricals based in the Glasgow area. They would be able to provide a quote for installation. They have asked if they could arrange a time to come and view the space to enable them to provide an accurate quote. I told them I would contact you with their information and someone would get back to them in due course.

I also had a reply from a Glasgow based company called, A Splash of Colour concerning the painting of the studio floor and walls. From the images I sent them they have asked what level work is required as the columns were looking kind of rough. I told them that I think it would require a clean, painting and freshen up of walls, ceiling and floor, with a colour match for the floor in the light grey colour it currently is and any preparation it may need .I also asked them if they could recommend any electrical fitters to carry out the electrical works. They said they often work with an electrical contractor who would be able to look at the lighting work with a view to a quote for that part of the job.

I will get back to you on this when the other companies I contacted call me too.

I will be available next week Monday - Friday for any placement hours you may be able to provide.

regards Robert Livingstone.

The contact details NGA.

.tel 07908867665

email info@ngaelectricalser-vices.co.uk

A Splash of colour Painter and Decorators.

Tel 07895600774

email splashofcolour.biz

I have also looked at some light fitting online that may be suitable for the gallery space.

[me-encontre-no-museu]

Há Museus em Todos os Lugares: Literatura

Museus estão presentes como cenário em diversos livros de ficção. Seja em mistérios e suspenses ou romances, essa é mais um espaço que os museus ocupam.

Alguns livros que tem museus como cenário:

Morte no Museu Britânico - J. B. Livingstone: Em Morte no Museu Britânico, o detetive Higgins, um ex-policial leitor de Shakespeare que, munido de um lápis Staedler tradition B e uma caderneta de ouro preta, elucida os crimes mais difíceis através de uma lógica rigorosa e do chamado fator humano, desprezando os computadores e outros símbolos inexoráveis do progresso.

Museu - Véronique Roy: No Museu Nacional de História Natural de Paris, eminentes cientistas encontram-se sob forte agitação: um meteorito anterior à criação do nosso sistema solar pode ser a prova da origem extraterrestre da vida na Terra. Ressurgem antigas controvérsias. Seria o homem o produto acidental da evolução ou o fruto de um “desígnio superior”, isto é, a criação de Deus? Para passar as coisas a limpo, o diretor do Museu recorre a dois especialistas: o paleontólogo e geólogo norte-americano Peter Osmond, ateu convicto e ferrenho opositor da tese criacionista, e o italiano Marcello Magnani, astrofísico enviado pelo Vaticano. A intrépida conservadora do Museu, Léopoldine Devaire, preocupada com o repentino desaparecimento de um baú no interior da instituição, ajudará os dois em seus trabalhos. Entretanto, logo após sua chegada, Peter Osmond faz uma descoberta macabra: a bióloga Anita Elberg é encontrada num aposento escuro... pavorosamente dissecada. A polícia francesa abre as investigações, mas não avança no caso. E, pior: durante sete dias, outros assassinatos não param de se suceder...Osmond, Magnani e Léopoldine decidem se unir para descobrir a verdade e pôr um fim nos atos bárbaros que têm abalado a instituição.

Murder At The National Gallery - Jim Eldridge: Parte de uma série, Murder At The National Gallery se passa em 1897. O corpo de uma mulher é encontrado na National Gallery, eviscerado de uma maneira que lembra muito fortemente as façanhas do infame Jack, o Estripador. Daniel Wilson e Abigail Fenton são contatados por um curador da National Gallery para sua assistência. A mulher morta, modelo de um artista e senhora da noite, tinha ligações com o artista Walter Sickert que era suspeito durante a onda de assassinatos do Estripador. A Scotland Yard prendeu Sickert por suspeita deste novo assassinato, mas não é o último. Assassinatos copiados dos crimes do Estripador implicam o artista que ama chocar, mas Sickert insiste que ele é inocente. Quem iria querer incriminá-lo? O Wilson e o Fenton têm o trabalho de apanhar um assassino indescritível e determinado.

Ladrão de Arte - Noah Charney: Roma: Na pequena igreja barroca de Santa Giuliana, uma magnífica pintura de Caravaggio desaparece sem deixar pistas. Paris: Na câmara de segurança do porão da Sociedade Malevitch, a curadora Geneviève Delacloche é surpreendida com o desaparecimento do maior tesouro da instituição: Branco sobre Branco, a famosa obra do russo Kasimir Malevitch. Londres: Roubada a mais recente aquisição da National Gallery of Modern Art. Os inspetores Jean-Jacques Bizot, da polícia parisiense, e Harry Wickenden, da Scotland Yard, recompõem as peças desse intrincado quebra-cabeça. O que parecia uma série de roubos sem conexão é parte de um plano monumental que conjuga pistas falsas e enigmas de sofisticação apaixonante. Nos bastidores do mundo artístico, nos museus, galerias e casas de leilões se esconde um mistério concebido com a genialidade digna das melhores obras-de-arte.

Curated (A Museum Love Story) - Nellie Wilson: Emmy Bonaire construiu uma carreira de sucesso como historiadora, antecipando o pior resultado e evitando-o a todo custo. O que ela não podia prever era seu museu de história ter que combinar com o museu de ciências do campus. Pior ainda, Emmy agora tem que compartilhar um escritório e projetar uma exposição com um irritantemente atraente curador, Dr. Ryan Andersson, um paleontólogo cujo otimismo só é superado pelo ceticismo de Emmy sobre ele. Ryan se considera um cara simpático. Isto é, até conhecer Emmy. Ela parece imune ao seu charme do meio-oeste e tentativas de colaboração profissional. Ninguém para deixar algo ir, Ryan embarca em uma campanha pessoal para Emmy gostar dele. Pelo bem do museu, é claro. Não porque a historiadora rude desperte seu interesse. Enquanto Emmy e Ryan evoluem de colegas invejosos para beijos roubados nos arquivos, seu trabalho acadêmico também se beneficia. Mas quando sua exposição colaborativa se torna crítica para ambos os seus sucessos, enquanto seus objetivos de carreira se tornam ainda mais desalinhados, a extinção parece iminente.

Assassinato no Museu Smithsonian - Margaret Truman: Um corpo tomba sobre o pêndulo de Foucault do museu Smithsonian, em plena festa em que compareceu o vice-presidente dos Estados Unidos.

[livingstonenterprises]

Reviving History: The Art of Furniture Stripping and Antique Restoration

Welcome to Livingston Enterprises, where passion meets craftsmanship in the realm of furniture stripping and antique restoration. Our commitment to preserving the beauty of timeless pieces is reflected in our meticulous approach to bringing new life to furniture with rich histories. Join us on a journey that transcends time and discover the artistry behind the restoration process.

Unveiling the Beauty Beneath Layers:

Furniture stripping is an intricate process that involves carefully removing layers of paint, varnish, or other finishes to reveal the raw beauty hidden beneath. At Livingston Enterprises, our skilled artisans employ a delicate touch, ensuring that each layer is peeled away with precision. Whether it's a cherished family heirloom or a recent antique find, our experts are dedicated to unveiling the authentic charm of your furniture.

Preserving the Past:

Antique restoration goes beyond mere refurbishment; it is a celebration of history. Our team understands the significance of preserving the craftsmanship of bygone eras. From Queen Anne chairs to Victorian dressers, we take pride in breathing new life into each piece while maintaining its original character. At Livingston Enterprises, we believe that every scratch, every imperfection tells a story, and our restoration process aims to honor and retain those narratives.

Craftsmanship at Its Finest:

Our artisans are passionate about their craft, combining traditional techniques with modern expertise to ensure a seamless restoration process. Each piece undergoes a comprehensive evaluation, allowing us to create a tailored plan that addresses specific needs. Whether it's repairing intricate carvings, replacing missing components, or matching historical finishes, our meticulous attention to detail sets us apart in the world of antique restoration.

The Livingston Touch:

Visit our website at https://livingstonenterprises.net/ to explore a gallery showcasing our before-and-after transformations. Our commitment to excellence and customer satisfaction is evident in the testimonials of those who have entrusted us with their treasured furniture. At Livingston Enterprises, we don't just restore furniture; we revive memories and create lasting legacies.

Why Choose Livingston Enterprises?

Expertise: With years of experience in furniture stripping and antique restoration, our team of skilled artisans brings unparalleled expertise to every project.

Personalized Service: We understand that each piece has its unique story. Our personalized approach ensures that your furniture receives the individual attention it deserves.

Quality Materials: We use only the finest materials to ensure the longevity of our restoration work, allowing you to enjoy your revitalized furniture for generations to come.

Conclusion:

At Livingston Enterprises, we are more than just craftsmen; we are custodians of history. Whether you have a worn-out family heirloom or a hidden gem waiting to be discovered, trust us to breathe new life into your furniture. Contact us today and embark on a journey to revive the past, one piece at a time. 

[vromansspecialbookstore]

 HONORABLE MENTION AWARD

Megan Livingston

USA

[jurjenkvanderhoek]

HET DODE MOMENT WEER TOT LEVEN GEWEKT

Dichter/schrijver Mischa Andriessen noemt het een tussenwereld, an in-between world, un mondo intermedio. De onzichtbare scheidslijn tussen het levende en dode. Het menselijke en het zakelijke. Werkelijk en abstract. Volgens de schrijver maakt de Italiaanse kunstenaar Daniele Galliano een verslag in verf van het oversteken van de grens tussen boven- en onderwereld. Dus werkelijk het moment dat de ogen zich sluiten, de ziel uitvaart naar een nieuwe haven. De trossen los. Dat kan betekenen dat de schilderijen iets van spiritualiteit in zich hebben. Een glimp van geloven en de glans van weten. De ziel die nog niet echt weg is en boven zichzelf hangt. De bijna dood ervaring die nog twijfelt welke kant gekozen zal worden.

Andriessen vergelijkt de ervaring verbeeldt door Galliano met verlies. Het bij overlijden of op een andere manier verdwijnen van een dierbare. De achtergeblevene gaat "op zoek naar iets dat degene die wordt gemist, achtergelaten heeft. Iets dat aan hem of haar herinnert, een voorwerp, een geur, desnoods het versleten leer van de bank waarop hij of zij het liefste zat. Domweg iets dat de verdwenen geliefde even terug  tastbaar maakt." Galliano raakt het moment kwijt. Het moment waarop hij is geïnspireerd geraakt de wereld te beschouwen. Kijkend naar gewone dingen. Zaken die in de wirwar van de tijd nauwelijks nog opvallen, normaal lijken. Dit vastleggen zet de activiteit voor dat moment stil. In het specifieke moment gaat de kunstenaar op zoek naar verloren beelden. Omdat het moment slechts één tel duurt, een seconde, een fractie van tijd, is het zaak de sfeer in een expressieve vorm vast te leggen. Het beeld komt voor ogen in een snelle oogwenk. Het is niet helder, bewogen zou je zeggen in de fotografie, maar draagt alle elementen in zich die gezien zijn.

Daniele Galliano legt dat verlies van tijd vast, het verloren geziene, de kwijt geraakt ervaring, zodat ik het terug kan kijken. Geen deja vu daar het realiteit is, ik was daar niet eerder, ik ben daar nu. In een glimp trekt die omgeving aan mijn blik voorbij. De tijd hield het niet staande, kon het maar amper registreren. De kunstenaar doet dat wel, legt het vast. Het verstilde moment. Het in verf gebeeldhouwde ogenblik. Een monument voor de gebeurtenis, de onbenoembare herinnering. Geen vage beelden zoals je van herinneringen kunt verwachten. Het palet van Galliano is kleurrijk en helder zoals zijn geboorteland dat is – het mediterrane licht, welhaast een vakantiestemming. Onwerkelijk echt.

In het boek "Morti Viventi", onlangs uitgegeven door Van Spijk Art Books in samenwerking met Livingstone Gallery Den Haag en de Amsterdamse vestiging van het Istituto Italiano Di Cultura, komen al die verloren momenten langs. Al dat verlies passeert vanuit het decor van het geheugen in diverse gezichten van ver en nabij de revue. In de uitgave, als een soort van expositie in boekvorm - een catalogus van het atelier, een portfolio, een aandenken, de herinnering aan doorgemaakte momenten, komen al die onopgemerkte vergezichten voorbij. Het leest of beter bekijkt als een fotoalbum van een reis in het verleden, de tijd. Het is voorbij, passé, afgelopen, maar gelukkig hebben we de plaatjes nog.

Onderverdeeld in verbanden, als landschappen, stadsgezichten en mensen is het boek gerubriceerd en getypeerd. Het meest interessant daarbij zijn de samenstellingen, constellations. Mensen gegroepeerd als massa in vogelvlucht, gezien van een afstand zodat de vormen samen lijken te smelten. Een kluit aan lijven, waarvan ieder individu zich toch als persoonlijkheid gedraagt en tegelijk onderdeel is van de eenheid. Het is een werkelijkheid die in een abstracte vorm is weergegeven. Gezichten onherkenbaar, vlekken in de samenstelling van een publiek. Voor een moment brandt die menigte zich in op mijn netvlies, daarom is de tel in beweging, zijn de figuren onderdelen van de compositie. Maar van een afstand gezien vormen de vlekken verf toch duidelijk een groep mensen. Galliano weet zelfs welhaast ieder figuur een eigen karakter te geven, een gepersonaliseerde handeling. Wie goed naar het werk kijkt kan in de massa als het ware zichzelf tegen komen.

Wanneer de herinnering een rol gaat spelen om de vergetelheid in het nu terug te zetten worden de gedachten als negatieven. Zoals in de werken ‘Berlin’ en ‘Do you remember’. Nog niet ontwikkelde beelden. Vastgelegd in het oog, maar niet afgedrukt nog door de occipitaalkwab. Het geziene beeld is nog niet verwerkt in de hersenen. Het valt uiteen in tussenstadia, tussenwerelden. Al die andere beelden zijn ook onafgewerkt. De blik beklijft niet, maar concentreert zich alweer op een ander beeld. Die beelden uit de tussenwereld, de gedachten aan het moment, zijn niet af, onvolmaakt. Het lijken bouwstenen in een muur die is opgetrokken tussen de boven- en de onderwereld. Menselijke lijven in een getto-achtige setting missen onderdelen, want het oog moet snel kijken om alles in juiste proporties te observeren. Daardoor mist de blik wel details en blijken de lichamen half af. Er ontbreken lichaamsdelen omdat deze in gedachte niet zijn opgeslagen, niet meegenomen in de beschouwing van het moment.

Er heerst een onbepaalde spanning in de schilderijen van Galliano. De stemming is voelbaar, de sfeer te snijden. Er is een gelaagdheid in de werkelijkheid, doordat deze maar voor een deel is weergegeven. De laag die niet zichtbaar is maakt wel het beeld. De geest vult het ontbrekende aan, zet de vlakken door waar ze niet zijn. De gedachte van heden neemt de herinnering in verleden over. Ik zie mensen op plekken waar ze al niet meer zijn. Ik beschouw momenten die al voorbij zijn. Ogenblikken die gestorven zijn. Levens die van voorbijgaande aard zijn, het zijn dat was. Maar ik zie geen levende doden zoals de titel doet vermoeden, of dode levenden. Wat ik zie is het moment van toen dat levenloos is in het nu. De handelingen en activiteiten zijn er niet meer, de situatie is geweest en komt niet terug. Galliano op zijn beurt haalt de gebeurtenis echter terug, haalt de tijd als het ware in om niet te vergeten.

De tijd is kwijt geraakt, het moment verdwenen. Maar de kunstenaar zoekt naar dat wat wordt gemist. Vindt datgene wat aan dit ene moment herinnert en legt deze gedachte vast in verf op doek. Zo zodat ik het kan mee beleven. Herbeleven, terug zien. Maar eigenlijk schieten woorden tekort om de juiste sfeer te beschrijven. Ook al omdat Galliano de wereld in zijn schilderijen heeft ontregeld. Het klopt niet wat ik zie. Maar zoals gezegd de gedachte vult het geschonden beeld aan dat door de herinnering is gefilterd. De tijd heeft het kapot gemaakt, maar heelt tegelijkertijd alle wonden. Wel heeft Andriessen genoeg woorden om de sfeer van de kunstenaar te omschrijven. In zijn essay neemt hij mij de woorden uit de mond. Had ik graag zijn woorden tot de mijne gerekend, zoals ik de momenten van Galliano het liefst in mijn leven invoeg.

Ik citeer Andriessen: “Hij schildert zo mooi en zo helder dat de kijker niet meer precies weet wat hij ziet, maar des te sterker, voelt hij het.” Een zin die ik bijna letterlijk kan passen op zijn ‘aantekeningen uit een tussenwereld’: Hij schrijft zo mooi en zo helder dat de lezer niet meer precies weet wat hij leest, maar des te sterker, voelt hij het. Woorden en beelden sluiten nauw op elkaar aan, waarbij ik me kan afvragen wat er eerder was de kip of het ei. Het moment of de beschrijving. Het is een retorische vraag, want ik kan het antwoord met stelligheid raden. De schilderijen spreken voor zich, de woorden doen dat ook. Maar hebben elkaar nodig. Een samenspel van disciplines.

Morti Viventi. Daniele Galliano. Met tekst van Mischa Andriessen. Uitgave Van Spijk Art Books in samenwerking met Livingstone Gallery Den Haag en Istituto Italiano di Cultura Amsterdam, 2023.

[robertlivingstone69]

Industry and Enterprise Letter

Letter to potential

Creative Industries Placement .

Robert J Livingstone r robertjlivingstone@icloud.com.

Dear Sir/Made

Thank you for taking the time to read this letter .I have chosen to contact GMoA as part of my Contemporary Undergraduate years studies at City of Glasgow college.

As part of our studies in the creative industries I have been given the opportunity to contact Employers within the creative industries with a view to engaging in a work placement . The criteria of the work placement I have been asked to undertake, is to complete 40 hours of work which can be arranged by the provider and student .

The placement can carried out over one working week or spaced out over a series of weeks on individual days to suit both the student and the placement provider . The scheduled days would be agreed and set in place beforehand although flexibility by City of Glasgow college would be possible if you had for unforeseen circumstances where a scheduled day had to be rearranged .

As Contemporary Art student working towards an employment roll in the creative industries I would be very engaged in learning about the various rolls and functionality of GMoA . This insight would give me a far greater understanding of how a gallery works to serve the public and exhibiting artists . I would be very grateful if you would consider this proposition of being a work placement provider in assisting me in further developing my learning and understanding of the creative industries .

Your Sincerely

Robert Livingstone

[maclad1888]

The Scottish Premiership's highest average attendances ranked from Celtic and Rangers to Ross County and Livingston - Football Scotland

Fans up and down the country turned out in their numbers to follow their beloved teams last season — Read on www.footballscotland.co.uk/spfl/scottish-premiership/gallery/scottish-premierships-highest-average-attendances-27268940

[vacationguidesblog]

LIMITED OFFERS Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise

The Unforgettable Adventure You've Been Waiting For - Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise Awaits! , Are you ready to step into a world of adventure and embark on an unforgettable journey? Look no further than Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise - the epitome of extraordinary travel experiences!Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise has captured the attention and hearts of travel enthusiasts around the globe. With its unparalleled blend of excitement, cultural immersion, and natural beauty, it has become the coveted choice for intrepid explorers like yourself.Here's the exciting news: Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise is in high demand, and tickets are disappearing rapidly. We strongly urge you to seize this opportunity and secure your spot on this extraordinary adventure.Prepare to be amazed as Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise unveils its treasures. From thrilling activities to breathtaking vistas, each day will be filled with awe-inspiring moments. Immerse yourself in the local culture, marvel at iconic landmarks, and create memories that will stay with you forever.To discover more about the wonders of Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise, including a detailed itinerary, a captivating photo gallery, and testimonials from fellow travelers, visit our website at [ https://thingstodo9.com/livingstone-zambezi-river-sunset-cruise/ ]. And don't forget to explore our exclusive Discount Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise offer, available only for a limited time!Join the ranks of those who have experienced the magic of Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise firsthand. From the moment you embark on this remarkable journey, you'll be enveloped in a world of wonder, guided by experts who will ensure your adventure surpasses all expectations.Ready to embark on this extraordinary expedition? Don't wait a moment longer! Contact our dedicated customer service team at [ https://thingstodo9.com/livingstone-zambezi-river-sunset-cruise/ ] to secure your tickets for Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise or to gather more information. They are thrilled to be part of your journey and will assist you in every way possible.Don't let this incredible opportunity pass you by. Secure your place on Livingstone: Zambezi River Sunset Cruise today and set off on an adventure that will redefine the way you travel.

[ashotasfireandasdeepastheocean1]

...architecture & interior desiGN

.