#istituto italiano di cultura

[garadinervi]

L'espace de l'écriture. Artistes italiens de la collection de l'Archivio di Nuova Scrittura, (invitation), Istituto Italiano di Cultura, Paris, May 5-25, 1994 [© Archivio di Nuova Scrittura, Mart, Museo di arte moderna e contemporanea di Trento e Rovereto]

Feat.: Vincenzo Accame, Nanni Balestrini, Irma Blank, Ugo Carrega, Luciano Caruso, Corrado D'Ottavi, Emilio Isgrò, Ketty La Rocca, Stelio Maria Martini, Eugenio Miccini, Magdalo Mussio, Anna Oberto, Martino Oberto, Luca Patella, Lamberto Pignotti, Sarenco, Adriano Spatola, Franco Vaccari

[jurjenkvanderhoek]

HET DODE MOMENT WEER TOT LEVEN GEWEKT

Dichter/schrijver Mischa Andriessen noemt het een tussenwereld, an in-between world, un mondo intermedio. De onzichtbare scheidslijn tussen het levende en dode. Het menselijke en het zakelijke. Werkelijk en abstract. Volgens de schrijver maakt de Italiaanse kunstenaar Daniele Galliano een verslag in verf van het oversteken van de grens tussen boven- en onderwereld. Dus werkelijk het moment dat de ogen zich sluiten, de ziel uitvaart naar een nieuwe haven. De trossen los. Dat kan betekenen dat de schilderijen iets van spiritualiteit in zich hebben. Een glimp van geloven en de glans van weten. De ziel die nog niet echt weg is en boven zichzelf hangt. De bijna dood ervaring die nog twijfelt welke kant gekozen zal worden.

Andriessen vergelijkt de ervaring verbeeldt door Galliano met verlies. Het bij overlijden of op een andere manier verdwijnen van een dierbare. De achtergeblevene gaat "op zoek naar iets dat degene die wordt gemist, achtergelaten heeft. Iets dat aan hem of haar herinnert, een voorwerp, een geur, desnoods het versleten leer van de bank waarop hij of zij het liefste zat. Domweg iets dat de verdwenen geliefde even terug  tastbaar maakt." Galliano raakt het moment kwijt. Het moment waarop hij is geïnspireerd geraakt de wereld te beschouwen. Kijkend naar gewone dingen. Zaken die in de wirwar van de tijd nauwelijks nog opvallen, normaal lijken. Dit vastleggen zet de activiteit voor dat moment stil. In het specifieke moment gaat de kunstenaar op zoek naar verloren beelden. Omdat het moment slechts één tel duurt, een seconde, een fractie van tijd, is het zaak de sfeer in een expressieve vorm vast te leggen. Het beeld komt voor ogen in een snelle oogwenk. Het is niet helder, bewogen zou je zeggen in de fotografie, maar draagt alle elementen in zich die gezien zijn.

Daniele Galliano legt dat verlies van tijd vast, het verloren geziene, de kwijt geraakt ervaring, zodat ik het terug kan kijken. Geen deja vu daar het realiteit is, ik was daar niet eerder, ik ben daar nu. In een glimp trekt die omgeving aan mijn blik voorbij. De tijd hield het niet staande, kon het maar amper registreren. De kunstenaar doet dat wel, legt het vast. Het verstilde moment. Het in verf gebeeldhouwde ogenblik. Een monument voor de gebeurtenis, de onbenoembare herinnering. Geen vage beelden zoals je van herinneringen kunt verwachten. Het palet van Galliano is kleurrijk en helder zoals zijn geboorteland dat is – het mediterrane licht, welhaast een vakantiestemming. Onwerkelijk echt.

In het boek "Morti Viventi", onlangs uitgegeven door Van Spijk Art Books in samenwerking met Livingstone Gallery Den Haag en de Amsterdamse vestiging van het Istituto Italiano Di Cultura, komen al die verloren momenten langs. Al dat verlies passeert vanuit het decor van het geheugen in diverse gezichten van ver en nabij de revue. In de uitgave, als een soort van expositie in boekvorm - een catalogus van het atelier, een portfolio, een aandenken, de herinnering aan doorgemaakte momenten, komen al die onopgemerkte vergezichten voorbij. Het leest of beter bekijkt als een fotoalbum van een reis in het verleden, de tijd. Het is voorbij, passé, afgelopen, maar gelukkig hebben we de plaatjes nog.

Onderverdeeld in verbanden, als landschappen, stadsgezichten en mensen is het boek gerubriceerd en getypeerd. Het meest interessant daarbij zijn de samenstellingen, constellations. Mensen gegroepeerd als massa in vogelvlucht, gezien van een afstand zodat de vormen samen lijken te smelten. Een kluit aan lijven, waarvan ieder individu zich toch als persoonlijkheid gedraagt en tegelijk onderdeel is van de eenheid. Het is een werkelijkheid die in een abstracte vorm is weergegeven. Gezichten onherkenbaar, vlekken in de samenstelling van een publiek. Voor een moment brandt die menigte zich in op mijn netvlies, daarom is de tel in beweging, zijn de figuren onderdelen van de compositie. Maar van een afstand gezien vormen de vlekken verf toch duidelijk een groep mensen. Galliano weet zelfs welhaast ieder figuur een eigen karakter te geven, een gepersonaliseerde handeling. Wie goed naar het werk kijkt kan in de massa als het ware zichzelf tegen komen.

Wanneer de herinnering een rol gaat spelen om de vergetelheid in het nu terug te zetten worden de gedachten als negatieven. Zoals in de werken ‘Berlin’ en ‘Do you remember’. Nog niet ontwikkelde beelden. Vastgelegd in het oog, maar niet afgedrukt nog door de occipitaalkwab. Het geziene beeld is nog niet verwerkt in de hersenen. Het valt uiteen in tussenstadia, tussenwerelden. Al die andere beelden zijn ook onafgewerkt. De blik beklijft niet, maar concentreert zich alweer op een ander beeld. Die beelden uit de tussenwereld, de gedachten aan het moment, zijn niet af, onvolmaakt. Het lijken bouwstenen in een muur die is opgetrokken tussen de boven- en de onderwereld. Menselijke lijven in een getto-achtige setting missen onderdelen, want het oog moet snel kijken om alles in juiste proporties te observeren. Daardoor mist de blik wel details en blijken de lichamen half af. Er ontbreken lichaamsdelen omdat deze in gedachte niet zijn opgeslagen, niet meegenomen in de beschouwing van het moment.

Er heerst een onbepaalde spanning in de schilderijen van Galliano. De stemming is voelbaar, de sfeer te snijden. Er is een gelaagdheid in de werkelijkheid, doordat deze maar voor een deel is weergegeven. De laag die niet zichtbaar is maakt wel het beeld. De geest vult het ontbrekende aan, zet de vlakken door waar ze niet zijn. De gedachte van heden neemt de herinnering in verleden over. Ik zie mensen op plekken waar ze al niet meer zijn. Ik beschouw momenten die al voorbij zijn. Ogenblikken die gestorven zijn. Levens die van voorbijgaande aard zijn, het zijn dat was. Maar ik zie geen levende doden zoals de titel doet vermoeden, of dode levenden. Wat ik zie is het moment van toen dat levenloos is in het nu. De handelingen en activiteiten zijn er niet meer, de situatie is geweest en komt niet terug. Galliano op zijn beurt haalt de gebeurtenis echter terug, haalt de tijd als het ware in om niet te vergeten.

De tijd is kwijt geraakt, het moment verdwenen. Maar de kunstenaar zoekt naar dat wat wordt gemist. Vindt datgene wat aan dit ene moment herinnert en legt deze gedachte vast in verf op doek. Zo zodat ik het kan mee beleven. Herbeleven, terug zien. Maar eigenlijk schieten woorden tekort om de juiste sfeer te beschrijven. Ook al omdat Galliano de wereld in zijn schilderijen heeft ontregeld. Het klopt niet wat ik zie. Maar zoals gezegd de gedachte vult het geschonden beeld aan dat door de herinnering is gefilterd. De tijd heeft het kapot gemaakt, maar heelt tegelijkertijd alle wonden. Wel heeft Andriessen genoeg woorden om de sfeer van de kunstenaar te omschrijven. In zijn essay neemt hij mij de woorden uit de mond. Had ik graag zijn woorden tot de mijne gerekend, zoals ik de momenten van Galliano het liefst in mijn leven invoeg.

Ik citeer Andriessen: “Hij schildert zo mooi en zo helder dat de kijker niet meer precies weet wat hij ziet, maar des te sterker, voelt hij het.” Een zin die ik bijna letterlijk kan passen op zijn ‘aantekeningen uit een tussenwereld’: Hij schrijft zo mooi en zo helder dat de lezer niet meer precies weet wat hij leest, maar des te sterker, voelt hij het. Woorden en beelden sluiten nauw op elkaar aan, waarbij ik me kan afvragen wat er eerder was de kip of het ei. Het moment of de beschrijving. Het is een retorische vraag, want ik kan het antwoord met stelligheid raden. De schilderijen spreken voor zich, de woorden doen dat ook. Maar hebben elkaar nodig. Een samenspel van disciplines.

Morti Viventi. Daniele Galliano. Met tekst van Mischa Andriessen. Uitgave Van Spijk Art Books in samenwerking met Livingstone Gallery Den Haag en Istituto Italiano di Cultura Amsterdam, 2023.

[marcogiovenale]

2 giugno, roma, cinema intrastevere: "andromeda", di luciana fina

Ar de Filmes, LAFstudio e DUPLACENA presentano ANDROMEDA un film di LUCIANA FINA Portogallo / Italia, 2023 — 73min Regia e montaggio LUCIANA FINA Interprete FRANCESCA TOTIRE Voce MARCELLO URGEGHE Assistente alla regia e al montaggio VÍTOR CARVALHO Software PAOLO SOLCIA Ricerca Archivi RAIteche FRANCESCA CADIN Colorista JOÃO NUNES , VÍTOR CARVALHO Missaggio ELSA FERREIRA, NUNO BENTO Produzione AR…

[drunkwhenimadethis]

oooh what are you studying?

Italian at the Istituto Italiano di Cultura and Clinical Hypnosis at University of Toronto bc subconscious mind is my passion. Also signing up for hot yoga and pilates ;)

[ilcontephotography]

Exporting Italian brutalism to Sweden! 🇸🇪

We are very glad to have been invited by the Stockholms Arkitektförening - Stockholm Association of Architects, to present the book "Brutalist Italy", that I made with Stefano Perego and published by FUEL Design & Publishing, at the Royal Academy of Arts, on February 14th, with the support of the Istituto Italiano di Cultura di Stoccolma "C.M. Lerici".

[vignellicenter]

Happy 2024!

We're celebrating the new year with some deep cuts from the Vignelli archives: 1970s calendars

Fort Worth Art Museum 1976

Although meant to be a programming calendar for the Museum and not really a traditional consumer calendar, it would look great on the wall as your primary calendar! The calendars feature a poster on the reverse side and were folded and set to museum supporters.

From design: Vignelli (1990):

“This graphic program, consisting of mainly posters for the museum’s events, was structured to be done quickly, inexpensively, and through long-distance telephone calls. We set up a simple format that we liked, a black band at the top for the museum identification, an information band for the events, and a band for the illustration. For the calendars, too we used a series of alternating bands for the days and events. The change became the pattern. We liked this series of calendars and posters because they have strength, aren’t trendy, and provide information effectively.”

Each month featured the same banded template but used a different second color to distinguish each month. The black bands with white text appear in every month, except for one month. April’s calendar has blue bands with black text for the calendar.

You can find Vignelli-designed Fort Worth Art Museum posters in a number of art museums like the Metropolitan Museum of Art, Cooper-Hewitt, and the Denver Art Museum.

Image captions:

1. January 1976 calendar

2. Gif slideshow from digitized vintage 35mm slides of each month of calendars for 1976 from January to September.

3.- 4. February 1976 calendar and poster on reverse [front and back]

5. – 6. Ink sketches by Massimo Vignelli for calendars on an invitation from the Istituto Italiano Di Cultura.

7. March 1976 calendar

8. April 1976 calendar

9. October 1976 calendar

[fashionbooksmilano]

Maria Mulas "Portami il tramonto in una tazza"

Volti di persone e di città

a cura di Giorgio Bonomi

Skira, Milano 2007, 64 pagine, 24x30cm, 55 ill.a colori, Bilingue Italiano Inglese, ISBN 9788861301023

euro 24,00

email if you want to buy : booksinprogressmilano@yahoo.it

Londra, Istituto Italiano di Cultura 15 febbraio – 16 marzo 2007

La prima cosa che colpisce lo spettatore è la completa assenza del bianco e nero. Non solo, la presenza di colori il più delle volte forti, accesi, qui costringe lo sguardo a un’attenzione tacitamente indotta, veicolata. I celebri ritratti di Maria Mulas lasciano il posto a un nuovo racconto in cui viene innanzitutto chiamata in causa l’Arte e chi l’osserva. Il citazionismo è solo una delle molteplici chiavi di lettura. Le opere di Magritte, Leonardo da Vinci, Dan Flavin rivivono nelle immagini dell’artista connotate da nuovi significati. L’Arte, nella narrazione della Mulas, diviene, in primo luogo, relazione tra l’artista e il suo pubblico, tra l’opera d’arte e il suo soggetto. E la fotografia diviene il veicolo di questa relazione. Valendosi spesso di sovraimpressioni e di accostamenti allo stesso tempo audaci ed emotivi, Maria Mulas associa opere d’arte o personaggi del passato a nuovi contesti e a nuovi simboli che inevitabilmente determinano nuove associazioni. L’Ultima cena di Leonardo diventa L’ultima scena della Mulas. Un’inquadratura frontale riprende i turisti di schiena mentre indugiano sul celebre affresco. La nota parete diventa uno schermo, anzi un maxi schermo, degno di un cinema multisala. Gesù, il primo attore che recita una parte ormai conosciuta, o meglio l’ultima scena, appunto, della storia più famosa del mondo. Mentre tutti stanno a guardare. È in questa delicata reinterpretazione dei ruoli che risiede l’importanza di Maria Mulas, in queste immagini e nei suoi ritratti. (dalla prefazione di Giorgio Bonomi)

26/07/23

orders to:     booksinprogressmilano@yahoo.it

ordini a:        booksinprogressmilano@yahoo.it

twitter:@fashionbooksmi

instagram:         fashionbooksmilano

                         designbooksmilano

tumblr:               fashionbooksmilano

                         designbooksmilanoillustration books

[gyuricaur]

"1858-ban Bologna zsidónegyedében a bíboros parancsára a Pápa katonái betörnek a Mortara család otthonába, hogy elvigyék Edgardót, a család hétéves gyermekét. Egy cselédlány állítása szerint a gyermeket hathónapos korában titokban megkeresztelték, mert azt hitték, a halálán van. A pápai törvény megfellebbezhetetlen: a megkeresztelt gyermeknek katolikus nevelésben kell részesülnie."

Történetesen éppen van hétéves gyerekem, biztos ezért néztem két órán keresztül feszült, sokkos állapotban a filmet, ami egyébként mestermű, de három sörrel később sem bírtam megnyugodni.

[barbarapicci]

Streetart by Millo @ Athens, Greece, for Istituto Italiano di Cultura di Atene

More pics at: https://barbarapicci.com/2023/08/29/streetart-millo-athens-greece/

[sinapsimagazine]

W H I T E F A D E S Art, Science and Climate Change in the Polar Lands

W H I T E F A D E S Art, Science and Climate Change in the Polar Lands

ISTITUTO ITALIANO DI CULTURA OSLO Oscars gate 56, Norvegia I progetti in Artico di Roberto Ghezzi a cura di Mara Predicatori 26 settembre 2024 ore 18,30 con il patrocinio dell’IIC Oslo con la partecipazione scientifica di Fabiana Corami del CNR – ISP (Istituto di Scienze Polari) con il patrocinio di Palazzo Lucarini Contemporary il supporto di Cartiera Magnani Pescia e Phoresta ETS dal 26…

[jorgecastrohenriques]

CURRICULUM VITAE

FORMAÇÃO ACADÉMICA E PROFISSIONAL

Licenciatura/Graduação em Direito (Universidade Católica Portuguesa, Lisboa, 1998-2003)

Pós-Graduação em Direito do Ordenamento, do Urbanismo e do Ambiente (Universidade de Coimbra, Coimbra, 2004/2005)

Curso Profissional de Fotografia (Instituto Português de Fotografia, Lisboa, 2008/2010)

Pós-Graduação em História e Cultura no Brasil (Universidade Estácio de Sá, Rio de Janeiro, 2024)

Micro-Curso de Economia Circular (Universidade Federal do Paraná, Curitiba, 2024)

FORMAÇÃO ADICIONAL E COMPLEMENTAR

Curso - Língua e Cultura Italiana - Nível A2 (Istituto Italiano di Cultura di Lisbona, Lisboa, 2003/2004)

Workshop - Digitalização e Restauro de Fotografia (LUPA/Luís Pavão Ltda, Lisboa, 2012)

Curso - Rio, Capital do Mundo - Dois Séculos de História (Arquivo Geral da Cidade do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro, 2024)

Curso - História do Rio de Janeiro: Cultura e Cidade (Instituto Histórico e Geográfico do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro, 2024)

Oficina - Fotografias do Colonialismo (Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro, Rio de Janeiro, 2024)

COLABORAÇÕES/EMPREENDEDORISMO

JURISTA (2003/2007)

Instituto da Água (2004)

Instituto de Conservação da Natureza/Parque Natural de Sintra-Cascais (2005/2006) 

Comissão Nacional da UNESCO (2007) 

Câmara Municipal de Lisboa (2007)

TÉCNICO POSTAL

Técnico de Tratamento Postal - CTT - Correios de Portugal (2008/2009)

Técnico de Distribuição Postal - TNT Post (2014/2015)

TÉCNICO DE DIGITALIZAÇÃO (2009/2022)

Instituto de Investigação Científica Tropical/Arquivo Histórico Ultramarino [Projeto Arquivo Científico Tropical Digital (2009/2011)]

photonova - serviços de digitalização, tratamento digital e organização de fotografias (2015/2020) 

Fundação Calouste Gulbenkian [Projeto Obras Completas de Jorge Borges de Macedo (2022)]

FOTÓGRAFO (2008/2023)

Portfólio/Publicações/Exposições/Prémios - jchphoto.tumblr.com 

INVESTIGADOR/PESQUISADOR INDEPENDENTE (2023-?) 

ANTIQUÁRIO (2024-?)

Achados FC (lojas enjoei.com.br/olx.com.br)

VIRIDIS Antiguidades (site em preparação)

TRABALHOS ESCRITOS

Obelisco de Axum: De Roma (de volta) a Axum - Estudo de caso de Direito do Património Cultural (2005)

Paul do Boquilobo - A Reserva Natural e a Reserva da Biosfera (2007)

Apontamentos para um Programa Municipal de Agricultura Urbana em Lisboa (2007)

Urban Agriculture and Resilience in Lisbon: The role of the municipal government (Urban Agriculture Magazine n.º 22 – Building Resilient Cities, 2009)

Memória de José Flores - 50 anos ao serviço do Jardim Botânico Tropical (2023)

Capital Mundial da Ecologia: a Rio-92 em retrospectiva (2024)

0 notas

[garadinervi]

Ingeborg Bachmann (June 25, 1926 – October 17, 1973)

Exhibition: Scrivere contro la guerra | Ingeborg Bachmann, Curated by Hans Höller and Erika Thümmel, Forum Austriaco di Cultura, Roma, October 17 – December 7, 2023 (brochure pdf here)

Per quel giorno voglio tenere in serbo le parole, per quel giorno sconosciuto in cui la produzione di armi si arresterà [...] – Giù le armi [lascito Bachmann, Archivio letterario della Biblioteca Nazionale Austriaca, Bl. 256]

Plus: Ingeborg Bachmann, ancora, by Federico Ferrari, «Antinomie» – scritture e immagini, October 17, 2023

[lamilanomagazine]

Roma, al Vittoriano una mostra dedicata a Mazzini e all'opera di Silvestro Lega

Roma, al Vittoriano una mostra dedicata a Mazzini e all'opera di Silvestro Lega Il VIVE- Vittoriano e Palazzo Venezia, diretto da Edith Gabrielli, inaugura la mostra “L’ultimo ritratto: Mazzini e Lega, storie parallele del Risorgimento”, in corso fino al prossimo 8 settembre a Roma, presso la Sala Zanardelli del Vittoriano. Al centro del progetto espositivo Gli ultimi momenti di Giuseppe Mazzini di Silvestro Lega, un dipinto di straordinaria intensità, oltre che di assoluto rilievo artistico, in cui il Padre della Patria viene ritratto qualche ora prima della morte in tutta la sua fragile e composta umanità, ribadendo il ruolo centrale della pittura nel processo di trasmissione della memoria storica. Ad oggi conservata nel Museum of Art, Rhode Island School of Design di Providence (USA), grazie alla volontà del Ministero della Cultura ed all’impegno diplomatico degli Uffici di diretta collaborazione del Ministro Gennaro Sangiuliano, l’opera – una delle icone del nostro Risorgimento – viene esposta al Vittoriano, simbolo per eccellenza del Risorgimento, della Repubblica e dell’identità storica, artistica e culturale italiana. L’esposizione, a cura di Edith Gabrielli, con la consulenza storica di Giuseppe Monsagrati, patrocinata dalla Presidenza del Consiglio dei Ministri, è promossa e organizzata dal Ministero della Cultura e dal VIVE, in collaborazione con la Direzione Generale Musei del Ministero della Cultura (MiC), guidata da Massimo Osanna, e d’intesa con l’Istituto per la Storia del Risorgimento Italiano, diretto da Alessandro Campi. “Il Vittoriano, la Casa del Risorgimento Italiano, è il luogo naturale per ospitare la mostra dedicata a Giuseppe Mazzini, che di quel processo Storico fondativo della Nazione è colui che meglio ha incarnato i valori e personificato le gesta. La dimensione del suo impegno e la sua statura politica hanno travalicato i confini della storia italiana per farne un esponente di peso del pensiero occidentale, come dimostra il fatto che Gli ultimi momenti di Giuseppe Mazzini di Silvestro Lega, simbolo iconico di questa mostra, provenga dal Museum of Art, Rhode Island School of Design di Providence dove è custodito negli Stati Uniti. Il Ministero della Cultura si è adoperato per ottenerne il prestito e, fino all’8 settembre, insieme a oltre sessanta opere, sarà esposto a beneficio del pubblico che potrà così riavvicinarsi a questa grande figura della nostra Patria”, dichiara il Ministro della Cultura afferma  Gennaro Sangiuliano. Silvestro Lega, fervente mazziniano e seguace degli ideali repubblicani, concepì Gli ultimi momenti di Giuseppe Mazzini il 12 marzo del 1872 a Pisa, nella casa di Pellegrino Rosselli e di sua moglie Janeth Nathan, direttamente al cospetto del corpo di Giuseppe Mazzini – morto lì due giorni prima sotto lo pseudonimo di George Brown – restituendone un’immagine del tutto inedita e lontana da quella ufficiale di eroe severo e imperturbabile che Mazzini stesso aveva contribuito a creare. Il capolavoro di Lega dimostra la capacità della pittura, strumento interpretativo e critico di eccellenza, di competere con altre forme di conservazione della memoria pubblica dei grandi del Risorgimento, in primis con la litografia e la fotografia. “Il Vittoriano, sede dell’Altare della Patria, rappresenta il più importante monumento che lo Stato Italiano ha dedicato al Risorgimento e dunque anche a Giuseppe Mazzini. L’eredità dei valori mazziniani si rintraccia in molte parti del complesso, quali i gruppi scultorei in bronzo raffiguranti Il Pensiero e L’Azione. È inoltre sempre qui, nel Vittoriano, che si trovano il Museo Centrale del Risorgimento e l’Istituto per la storia del Risorgimento Italiano: l’uno e l’altro custodiscono reliquie e documenti mazziniani di grande importanza. La scelta del nostro Istituto da parte del Ministero della Cultura per l’organizzazione di una mostra di così alto rilievo è del tutto naturale e ha innescato una rete straordinaria di collaborazioni con ben quindici istituti museali ed enti, fra i principali custodi dell’eredità dei due protagonisti, Giuseppe Mazzini e Silvestro Lega. Lega conobbe fin da giovane il pensiero di Mazzini: l’artista divenne un seguace degli ideali repubblicani e contribuì alla causa sul campo di battaglia e con la propria arte. Lega nell’ideare e poi dipingere questa tela così innovativa percorse una strada difficile e solitaria, come in fondo ogni grande artista. In Italia, da principio furono in pochi a comprenderla, mentre all’estero fu subito accettata. Solo con il tempo è divenuta un’icona di Mazzini e del nostro Risorgimento”, afferma Edith Gabrielli, Direttrice del VIVE- Vittoriano e Palazzo Venezia. La mostra, organizzata su due piani, è suddivisa in quattro sezioni e si completa con una sala immersiva che, attraverso la tecnologia digitale, consente al visitatore di sperimentare con un linguaggio nuovo quanto già osservato nelle sezioni analogiche. Dedicato alla figura di Giuseppe Mazzini, il percorso espositivo del primo piano si apre con un’importante e recente acquisizione da parte dell’Istituto VIVE – Vittoriano e Palazzo Venezia: il Busto di Giuseppe Mazzini eseguito dallo scultore pavese Giovanni Spertini nel 1878, lo stesso anno in cui, alla morte di Vittorio Emanuele II, primo re d’Italia, lo Stato concepì l’idea di realizzare un monumento in sua memoria, il Vittoriano appunto. L’opera di Spertini, che rappresenta Mazzini con la fascia recante uno dei suoi motti più celebri “DIO E IL POPOLO”, è stata acquistata dal VIVE sul mercato londinese e andrà ad arricchire il percorso di visita sulla storia e il mito del Vittoriano, ora in corso di realizzazione. La seconda sezione del I piano, in particolare, approfondisce uno dei temi-chiave della mostra: il ruolo che Mazzini attribuì alla comunicazione tradizionale e di massa nonché all'elaborazione e alla diffusione della propria immagine pubblica; dalla corrispondenza alla stampa - fra cui il celebre giornale da lui stesso creato “La Giovine Italia” - fino ai maestri che riteneva precursori della pittura nazionale, quali Francesco Hayez, Giovanni Migliara e Massimo D’Azeglio. In quest’ottica il pensatore genovese esercitò un controllo serrato della propria immagine attraverso gli strumenti delle repliche in gesso, in marmo e in bronzo, della litografia e della fotografia, conscio del loro valore propagandistico. Al secondo piano, l’esposizione si sviluppa intorno al profilo di Silvestro Lega e al ruolo centrale ricoperto da Gli ultimi momenti di Giuseppe Mazzini, non solo nell’ambito dell’immaginario iconografico del Padre della Patria ma anche nel percorso creativo dello stesso Lega. Lega partì dal suo linguaggio, radicato nel movimento dei Macchiaioli, e tenendo presenti alcune novità della scena artistica internazionale (da Édouard Manet a Edgar Degas), maturò una cifra stilistica originale e personalissima: ne venne fuori un’immagine di Mazzini inedita, molto lontana dall’iconografia ufficiale proposta dai suoi seguaci. La mostra annovera oltre sessanta oggetti, suddivisi fra sculture, dipinti, incisioni, fotografie, manoscritti, documenti inediti e cimeli mazziniani: fra i cimeli rientrano gli occhiali, la spada e lo scialle, già appartenuto a Carlo Cattaneo. Nel complesso, questi oggetti restituiscono al visitatore un contesto storico fedele e avvincente, permettendogli di comprendere meglio Mazzini, Lega e insieme l’intero processo risorgimentale. A conclusione del percorso espositivo, lo spazio immersivo consente al pubblico di riflettere sui contenuti della mostra per riviverli ed assimilarli emotivamente, entrare letteralmente nell’opera d’arte così da poterne apprezzare i dettagli, nonché di verificare attraverso i monumenti quanto oggi la memoria di Giuseppe Mazzini sia viva ed attuale nel nostro Paese e nel mondo. La mostra si avvale dell’intesa con alcuni importanti istituti che conservano la memoria di Giuseppe Mazzini e di Silvestro Lega, come la Biblioteca di Storia Moderna e Contemporanea di Roma, la Domus Mazziniana di Pisa, l’Istituto Mazziniano-Museo del Risorgimento di Genova, il Museo del Risorgimento di Milano, il Museo del Risorgimento di Pavia, il Comune di Modigliana, la Diocesi di Faenza-Modigliana e l’Istituto Matteucci di Viareggio. In linea con la volontà dell’Istituto VIVE di mantenere un dialogo costante con il proprio pubblico, la mostra propone un programma didattico rivolto a tutte le fasce d’età: dalle visite guidate dedicate agli adulti ai laboratori per bambini e famiglie volti ad approfondire la conoscenza della figura di Giuseppe Mazzini e del periodo del Risorgimento, dall’altro di Silvestro Lega e della pittura dell’800. Il catalogo della mostra, edito da Electa in duplice lingua - italiano e inglese - è contenuto all’interno di un cofanetto in edizione speciale insieme al volume “Giovanni Spertini e un inedito busto di Giuseppe Mazzini del 1878”.... #notizie #news #breakingnews #cronaca #politica #eventi #sport #moda Read the full article

[marcogiovenale]

un articolo del 2022 su "the reappearing pheasant", il convegno/reading svoltosi a novembre a new york

articolo di Luciana Capretti: https://lavocedinewyork.com/arts/2022/11/15/the-reappearing-pheasant-ballerini-stefano-albertini/ in video: Francesco Muzzioli; al tavolo, da sinistra a destra: Fabrizio Bondi, Marco Giovenale, Daniele Poletti; foto di Terry W. Sanders _

[afnews7]

Storie italiane. Come gli illustratori raccontano la narrativa: Manuele Fior, Beppe Giacobbe, Andrea Serio, Mario Sughi, Elisa Talentino

c.s.: Dal 03 al 30 giugno 2024 | Istituto Italiano di Cultura di Varsavia. Istituto Italiano di Cultura di Varsavia, in collaborazione con l’Associazione “Giuseppe e Gina Flangini” presentano la mostra “Storie italiane. Come gli illustratori raccontano la narrativa”, a cura di Melania Gazzotti, dal 3 al 30 giugno 2024 presso la sede dell’Istituto Italiano di Cultura a Varsavia. La copertina è uno…

[geidaiseiyo]

2023年２月28日に刊行されました川合真木子さん（当研究室OG）のご著書『アルテミジア・ジェンティレスキー女性画家の生きたナポリ』（晃洋書房）が、第６回フォスコ・マライーニ賞を受賞いたしました。

著者の川合さんより、受賞に際してのコメントをいただきました。

--------------------------------------------------------------------------

17世紀の女性画家アルテミジア・ジェンティレスキの事績が、日本でもさらに広く知られる機会となれば幸いです。博士論文執筆から刊行まで、お世話になった東京藝術大学西洋美術史研究室の皆様に、改めて御礼申し上げます。　　　　　　　

　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　川合真木子

----------------------------------------------------------------------------

この度の受賞、誠におめでとうございます。

心からお祝いを申し上げますとともに、今後のご健勝と益々のご活躍を心より祈念いたします。

　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　研究室一同