#love yani aşk

[zeynebozlem]

Bazı aşklar yarım kalmalı ☺️

[benlikbirad]

Varya bana çok iyi aşık olunur bu arada

[gece1g]

Love yani aşk♡

[guzyazi]

Love yani aşk.

[rauhnachte]

love yani aşk

[porsugblog]

Love yani aşk..🤍

[tusilencio]

Fazla abartmasak mı izinden gitmee olayını derken neyden bahsediyorsun

OKUMA YAZMAN YOK MU KARDEŞİM LOVE YANİ AŞK İÇİN

[yorgunherakles]

ama aşk feuerbachvari insana aşk değil, metabolizmaya aşk değil, proletaryaya aşk değil, sevdiğine aşk, yani sana aşk, insanı yeniden insanlaştırıyor…

karl marks - love letters

[efendimacarmisinizkapiyi]

Bence en güzel love yani aşk hediyesi çikolata kaplı çilektir. Çilek zamanı değilse de artık kurutulmuşları var havalı havalı paketlerde şimdi ismini söylemiyim çünkü yazamam slsldldldld

[olumegidenprenses]

"... Çünkü aşk sevgiliye kavuşmak değil, sevgiliye kavuşma için verilen mücadeleymiş , yapılan uğraşmış, çekilen çileymiş.

Aşkı kıymetli kılan da işte buymuş. Çünkü sevgiliye ulaştığımız an, onunla diz dize oturduğumuz an, ellerini ellerimize aldığımız an, seni seviyorum dediğimiz an, aşk tanrıçası kum saatini ters çevirirmiş. Böylece aşk ağır ağır bitermiş. Ama sevgiliye ulaşmak için büyük emekler harcarsanız, büyük acılar çekerseniz, büyük fedakarlıklarda bulunursanız, yani sevdayı hayatınızın amacı haline getirirseniz aşk sizi hiç bir zaman terk etmezmiş....."

(Bir Aşk masalı)

[zhlozdmr]

I’ll love you. I’ll pass.

Perhaps one of Fleabag's most iconic scenes. These two people have nothing to do but to accept that a relationship they could neither start nor end. All they can do is to live their love in silence, in each other's eyes. As Gündüz Vassaf said:

“Words blind us. The predominant activity of stuff all our feelings and thoughts in one word hinders and blocks the understanding we can reach through our senses. In love, for example, we try to protect it with words rather than sharing our feelings through shared experience. I love you.. What if love wasn't a word? Wouldn't it be love then? Wouldn't love be heard then? Love existed before words. -  Prisoners of Ourselves - Totalitarianism in Everyday Life, p.36

...

Fleabag’in belki de en ikonik sahnelerinden biri. Ne başlayıp ne de bitirebildikleri bir ilişkinin yaşanamamışlığını kabullenmekten başka yapabilecekleri bir şey yoktur bu iki insanın. Onlara düşen sessizlikte yaşamaktır aşklarını, birbirlerinin gözlerinde. Gündüz Vassaf’ın da dediği gibi:

“Sözcükler bizi kör eder. Tüm duygu ve düşüncelerimizi birer sözcüğün içine sıkıştırma yolundaki baskın faaliyet, duyularımız aracılığıyla ulaşacağımız kavrayışı engeller, önünü keser. Aşkta örneğin, duygularımızı ortak yaşanmışlığı aracılığıyla aşkı paylaşmaktansa, ona sözcüklerle sahip çıkmaya çalışıyoruz. Seni seviyorum.. Peki ya aşkın karşılı��ı olan bir sözcük olmasaydı? O zaman aşk olmayacak mıydı yani? Aşk duyulmayacak mıydı o zaman? Aşk sözden önce de vardı.”  -Cehenneme Övgü - Gündelik Hayatta Totalirizm, syf.36

#fleabag #i love you it’ll pass #love #cinema quotes #asthetic #Gündüz Vassaf #Phoebe Waller Bridge #Andrew Scott

[aynodndr]

ISSIZ AŞK’IN KAHRAMANLARI

Tanıştıklarında kız 24 yaşındaydı; oğlan da 26’nın içindi. İstanbul’da sevdalandılar; oysa kız Aydınlı, oğlan İzmirli’ydi…

Şarkıcıydı güzel kız…

Yakışıklı erkek de ipek tüccarı ailenin milli tenisçi oğlu…

“Ayyy, ne romantik…” demeye kalmaz, nişanlanırlar… Ne var ki, hiç nikâh masasına oturamazlar…

Olsun varsın; birbirlerini deli gibi seviyorlar ya…

Aydın Lisesi’nin radyosunda, babası çakmasın diye, “Parla Nur” takma adıyla türküler söyleyen, üniversite için İstanbul’a giden, o sırada İlham Gencer ve Şerif Yüzbaşıoğlu ile tanışan, takvimler 1965’i gösterirken de “Balkan Melodileri Festivali”nde “Niksar’ın Fidanları” ile birinci olan…

O kız var ya o kız; kariyerinin “en tepe noktasına” tırmanırken, kalbini çalan o yakışıklı delikanlı ile, ne oluyor, demeye kalmadan, İzmir’e taşınmasın mı ?..

Oğlan “altın çağı”nda kortlara veda eder… Hayat prensibi olan ; “Gündüz uyur, gece yaşar…” görüntüsünden asla taviz vermez…

Alsancak’ta yaşamaya başlarlar. Kendisi de şöhretlidir, hayat arkadaşı da…

Oğlan, kızı hiçbir yere yalnız bırakmaz. Birlikte, gün ışırken evlerine girerler, akşam üstü uyanıp, alemlere akarlar…

Öyle bir hayat yani…

Kız, plak çalışması için İstanbul’a giderken, oğlan şarkıcı sevgilisini hiç yalnız bırakmaz…

Bazıları, “Oğlan kızı altın kafes’te yaşatıyor…” deseler de inanmayın…

İzmir gecelerinin görüp, görebileceği en romantik aşkın kahramanları olurlar…

Ancaaak…

Lütfen, bu yaşamı “Dolce Vita” diye yorumlamayın…

Sizden, bizden farklı olmayan bir yaşam…

Evden Kültürpark Tenis Kulübe… Oradan da… Sabaha karşı Alsancak’taki “aşk yuvaları”na…

Yıllar yılları kovalar…

Kız’ın şarkıları dillerden düşmez…

Niksar’ın Fidanları, Yanan Mum, Anlamazdın, Nereye, Aşk Defteri ve Zehir Gibi Aşkın Var çalışmaları peş peşe gelir…

Plakları çok iyi satar…

Ama o yine de şöhret’in tadını İzmir’de, büyük aşkının yanında çıkarır.

Eh, İzmir’de yaşıyorsan, nasıl bir Ajda Pekkan olabilirsin?..

"Ya sonra ?" dediğinizi duyar gibiyim…

Az sabır…

70’li yılların efsane filmi “Love Story / Aşk Hikayesi”ni hatırlar mısınız ?

Üniversite birinci sınıftaydım…

Okulu kırıp, sevgilimle birlikte Elhamra’da izlemiştim…

İkimiz de yengeç burcu olduğumuz için, filmi izlerken gözyaşlarımıza engel olamamıştık…

İşte, “öyle bir aşk”tan söz ediyorum… Bizim hikayenin kahramanlarının tutkulu sevdasını anlatırken…

İşte o “Love Story” filmi var ya…

Sanki gerçek olur, bizim hikayenin içinde…

O güzel şarkıcıya, henüz 45 yaşında “rahim kanseri” teşhisi konur…

Deliye döner İzmirli büyük aşkı…

Hemen Amerika’ya uçarlar…

Önce bir umut iyileşti zannederler…

Sonra İstanbul’da tedavi görür…

Sonuç umutsuzdur…

Genç adam hayatının kadınını çaresiz İzmir’e getirir…

O sırada Yeni Asır’daydım…

İkisi de çok iyi dostumdu…

Akşam saatlerinde aradı, telefonla…

Sesi çok kötüydü…

“Ayla son bir röportaj istiyor…” dedi.

Ardından hıçkırmaya başladı…

Sabah, o günkü adıyla Özel Sağlık Hastanesi’ndeydim…

Geliyorum diye makyaj bile yaptırmıştı…

Röportajın yayını üç günde tamamlandı… Yazdıklarımın bir nebze de olsa acılarını unutturduğuna eminim…

Dördüncü gün, vefat haberi geldi…

Artık gözyaşlarıma engel olamıyordum…

Özel bir hanımefendi, olağanüstü bir ses, uçup gidivermişti yanı başımızdan…

Eşim Cahide ile birlikte kahrolduk…

O büyük aşkın “yaşamı kendisine yakıştıran” erkeği hayata küstü…

Dağılmadı ama, içine kapandı…

23 yıllık beraberlikten sonra, evdeki hiçbir eşyayı değiştirmedi…

Çünkü onları tek tek sevdiği kadın seçmişti…

Evin salonuna astığı kocaman büyük aşkının fotoğrafı belki de O’nu hayata bağlayan tek şeydi…

Dostlarına hep şunu söyledi: “23 yıl boyunca birlikteydik…

Bana bir kere bile (Ne zaman evleneceğiz?) diye sormadı…”

Sevdiği kadını kaybettikten sonra 21 yıl yaşadı… Ama hep “bir eksikle” yaşadı…

Akciğerlerinde problem vardı…

Sigara içtiği için zatürreye çevirdi…

Vefat ettiğinde (9 Mayıs 2011) 69 yaşındaydı…

Ancak…

Mutlu veda etti bu dünyaya…

Çünkü…

Aşağı yukarı dokuz yıl önce Çağan Irmak, harika filmi “Issız Adam”ın fon müziği için güzel şarkıcının yıllar önce plak yaptığı “Anlamazdın” şarkısını seçmişti…

O şarkı, uzun süre “marş” gibi dillerde kaldı… Tenis Kulüp’ten sabaha karşı eve döndüğünde mutlaka o şarkıyı dinler, hüzünlenirdi…

Bu hikayenin güzel kahramanı, Türkiye’nin en iyi yorumcularından Ayla Dikmen’dir…

20 Ağustos, O’nu kaybedişimizin 29’uncu yılıydı…

Büyük aşkı ise… İzmir’in unutulmaz siması… İşadamı, milli tenisçi Enis Berki…

“Issız Aşk”ın ölümsüz kahramanları…

23 yıllık beraberlik ve 20 yıllık aradan sonra, şimdi, Bornova Altındağ'daki Kokluca Aile Kabristanı’nda…

Yan yana yatıyorlar.

[durhanozge]

Bu bir LOOP

Seni ilk gördüğüm zamandan beri, kalbimin en derin kuyularında adın yazıyordu. Ben seni ne kadar çok sevdiysem, sende beni o kadar kırdın. Giriş kısmını hallettiğimize göre bugün size kendi hikayemi, kendi dilimle anlatacağım.

Şimdi diyecekseniz ki; manyak kadın kaç zaman geçmiş bitmiş üzerinden sen bu çocuğu neden bu kadar takıyorsun? Çünkü takıyorum! Biz 2016da tanıştık, bir seneye yakın sevgiliydik. Ellerinin ellerime dokunma hissine bile aşıktım. Onunla geçirdiğim her an kalbimde kelebekler uçuruyordu. Sonra bir yılın ardından bütün pisliğini ortaya koydu. Ne demek şimdi bu? Hani bizde anlayacaktın diyorsunuz demi? Yani bu adam tek bir gün bile beni desteklemedi, söylediğim hiç bir şeye inanmadı. Şimdilerde bu duruma bir sürü isim vermişler, benim zamanımda yoktu kardeşim öyle şeyler. Hayvan herif deyip geçiyorduk. Bütün correct'cı dostlar derin bir nefes alsın, amaç kimseyi aşağılamak değil. Herbokolog değil, biyolog olarak söylüyorum insanlarda bilimsel sınıflandırma da hayvan. Yani bu herif de hayvan işte sevgili okurum. Ama bilin bakalım ne oldu? Tabi ki ayrılmadım, belki aşko kuşko değildik ama mahalle ablasından hallice, gönül verdiğimiz insanları ortada bırakmıyorduk. Belki düzelir diye sakin sakin anlatıyordum. Ne gerek var kızım, manyağa bak dediğinizi duyuyorum okurum. Bende diyorum merak etmeyin. Sonunda bizi ayırma noktasına getiren neydi o zaman? Bu herifin annesi beni evinden kovdu hem de gece.... İşte o gün içimde ki bütün mahalle ablası ayağa kalktı, birader bizde birilerinin çocuğuyuz ne bu muamele dedi, bavulu topladı ve evi terk etti.

Ama sevgili okurum, ne yeminler ettim ben o evden çıkarken. Ne beddualar ettim, keşke burada size flash back açabilsem de gösterebilsem. Sonuç; BROKEN UP FOR LOVERS (Meali: aşıklar ayrı düştü....) Aç parantez domuz herif kapa parantez.

E ablacığım, ciğerim, canım siz nasıl bir araya geldiniz ve neden bu kadar beklediniz diye satırları hızlandıra hızlandıra geçtiğinizi hissediyorum sevgili okurcuğum. Hemen aşağıda ki paragrafta...

Bu domuz herif biz ayrıldıktan sonra, bir iki kere özür diledi. Bende dedim ki; ölüm yakana yapışa dura, azraili tepende görürsem ancak affederim seni. Katiyen yalan, azcık sürünsün barışacağım aslında. Neden diye beliren soru işaretlerinizi görüyorum. Hemen cevap vereyim; LOVE yani aşk böyle bişi!!! Ama biz barışamadık, bu herif gitti sevgili yaptı. Hem de bu muhteşemle kadınla 4 sene boyunca sevgili oldu. Senin allahın yok adam, yatcak yerin yok. Bende daha çok kinlendim ve bütün kinimi kalbime gömdüm. Ara arada bakıyorum ayrılmışlar mı diye yok. Tövbe. Bak yazdıkça gene kan bastı beynimi. Alnımda atan kıvrımları hayal edebiliyor musunuz sayın okur? Ben hissediyorum çünkü. Tamam tamam bağlıyorum.

Bunlar ayrıldı sandım ve koşa koşa ilanı aşk ettim. Meğer sadece kavgalılarmış. İşte burada da domuz herif diyoruz. Yanlış anlamayın lütfen, domuz kendi pisliğinde yaşıyor ya; bu da işte öyle bir pisliğin içinde yaşıyor ona gönderme!! Sonra ben koşa koşa gelince, kızı terk ediyor. Biz kavuşuyoruz, büyük aşk. Mutlu sona doğru işte böyle nişanlandık sayın okur. Sonra ne mi oldu? Heh işte şimdi ki zamanda adı konulmuş haliyle ben psikolojik şiddete maruz kaldım. Ondan sonra gelen adımı biliyorsunuzdur zaten. Yana yakıla psikolog arıyorum, sanıyorum ki sorun bende. Çok şükür ki; değilmiş. Ben baya şiddet görenmişim. Şaka mı?? Hayır mlsf. Dedim ki; herif sen yoluna ben yoluna. Bu sefer içimde ki aşko kuşko kız dedi ki; aşkom kimse senden kıymetli değil, hadi canım. Tamam deyip devam ettim.

E peki ben bu hikayeyi neden anlattım? Çünkü loop oldu sevgili okuyucum. Bu yine uçan sineğe bile yazıyor, halbuki ben evde yastan yasa koşuyorum, battaniyelere sarıyorum, sürekli tansiyonum düşüyor.... Yakında yine manita haberini alırız. Ama bilin bakalım bu looptan kim kurtulmaya karar verdi. İşte sevgili yazarınız. Sadece hayvan heriften hırsımı alamadığım için bir paylaşmak istedim hikayeyi. Buraya kadar sabredip okuduğunuz için teşekkür ederim.

[dogununprensesi]

AŞK YANİ LOVE 🧡

[birbucukporsiyoniskender]

love yani aşk yani çay

[outisscofield]

Love yani aşk