#magal

[darquillity]

Our new Instagram :

https://www.instagram.com/officialmagal

Have you already check our single 2222?

[vis2372]

Selvamagal Savings Scheme

[geekpopnews]

Grupo Clareou anuncia saída do vocalista Magal

O Grupo Clareou anunciou a saída do vocalista Magal, que já estava afastado devido a questões de saúde e agora seguirá em carreira solo.

Nesta quinta-feira (29), o Grupo Clareou anunciou a saída do vocalista Magal. O cantor já estava afastado das atividades do grupo devido a questões de saúde, e agora seguirá em carreira solo. Com isso, o grupo segue com os membros Branco, Fernando Mellete, Buiu e Juninho de Jesus. Através de um comunicado oficial, eles esclareceram que a decisão doi tomada em comum acordo e ressaltaram a…

[malibuzz]

Mode: Incursion dans les ateliers de Falilou Couture à Bamako

#Mode: Incursion dans les #ateliers de #FalilouCouture à Bamako.

[selin-n]

CARA DE GITANA

DANIEL MAGAL

1978

💙 💙 💙

Sevenler için kısaca___🎶🎵🎼

[magajock]

MAGA JOCKS WIN

MAGA ALWAYS WINS

MAGA IS ALWAYS RIGHT

MAGA IS TRUE AND TRUTH

MAGA LIVES MATTER MOST

[magachampsilver]

I AM MAGA CHAMP SILVER

MAGA LIVES MATTER MOST

STAND FOR THE FLAG

REFLECTIVE SHINE OF MAGA

PROTECT LAW AND ORDER

JOIN US

@magacop

[masokistangadventurer]

Not really fond of speaking in front -- but you know we always have to outgrow yung weakness natin and this was it. Kahit nanginginig pa yung boses ko nung mid presentation dahil pagod na boses q

[booasaur]

Dozens of people were painfully killed here, many of them children and babies. The severely wounded survivors have no hospitals left in Gaza capable of handling their injuries.

[cedrickjuans]

SISTERAKAS (2012) | dir. wenn v deramas

[lovefms]

🎧   :   you’re  live  with... @lovesboat!

therapy  was,  if  anything,  their  best  and  last  option.  because  if  this  didn’t  work,  then  what  would  that  make  of  them?  what  would  they  have  left?  the  idea  scared  beau  more  than  he  wanted  to  admit.  it  wasn’t  sitting  in  a  room  with  santi  that  frightened  him.  it  was  the  possibility  of  sitting  there  and  realising  that  even  then,  even  after  everything,  they  might  not  be  able  to  fix  what  had  broken.  beau  had  to  remind  himself  not  to  get  ahead  of  himself.  they  hadn’t  even  started  yet. they  could  take  it  one  step  at  a  time.  look  for  someone  good,  someone  reliable,  someone  who  knew  how  to  guide  people  back  to  each  other  instead  of  driving  them  further  apart.  they  had  all  the  resources  in  the  world;  they  had  the  time,  the  money,  the  privilege  of  being  able  to  pick  and  choose  until  they  found  someone  who  fit.  it  was  going  to  be  okay.  it  had  to  be. it  would  have  been  easier  to  drown.  easier  to  let  himself  sink  into  all  the  wounds  they  had  inflicted  on  each  other  without  meaning  to.  easier  to  remember  the  nights  santi  had  come  home  late,  exhausted  and  distracted,  hands  busy  with  his  phone,  eyes  glazed  over  from  too  many  meetings  and  not  enough  hours  in  the  day,  brushing  beau’s  attempts  at  conversation  away  with  a  distracted  kiss  to  the  forehead.  it  was  hard  not  to  remember  the  bitterness  he  had  swallowed  night  after  night,  how  he'd  felt  like  an  afterthought  in  the  home  they  were  supposed  to  share.  he  had  spent  too  many  evenings  on  the  sofa,  pretending  he  wasn’t  waiting  for  the  front  door  to  open,  pretending  he  wasn’t  hurt  when  it  did  and  santi  barely  spared  him  a  glance  before  collapsing  into  bed. he  had  been  so  angry,  once.  so  hurt.  and  worse—he  had  felt  helpless,  because  he  hadn’t  known  how  to  fix  it.  he  hadn’t  known  how  to  ask  for  more  without  sounding  ungrateful  for  the  little  he  was  still  being  given.  but  if  there  was  one  thing  beau  trusted  santi  with,  though,  it  was  his  promises.  santi  didn’t  say  things  he  didn’t  mean.  he  always  kept  his  word.  when  he  said  he  would  stay,  he  stayed.  when  he  said  he  would  try,  he  tried.  he  had  always  been  beau’s  constant.  even  when  the  distance  between  them  felt  vast,  even  when  pride  pulled  them  apart,  they  had  always,  always  found  their  way  back  to  each  other.

beau  grinned.  “okay,  mag  therapist  shopping  tayo  mamaya.”  he  liked  this.  he  missed  this.  mornings  with  santi,  the  lazy  comfort  of  sitting  across  from  him,  missed  the  joking  and  the  absent  kisses.  he  hadn’t  realised  until  recently  just  how  much  it  had  broken  him,  living  under  the  same  roof  as  the  man  he  loved  and  feeling  miles  apart,  like  two  strangers  sharing  a  bed  but  not  a  life.  “mall  tayo?”  shopping  had  always  been  one  of  the  few  things  that  could  coax  a  genuine  lift  from  his  mood.  he  liked  wandering  through  shops,  running  his  hands  over  neat  rows  of  clothes  he  didn’t  need,  buying  expensive  jackets  and  shoes  and  sunglasses  he  knew  he  would  only  wear  once  before  forgetting  them  at  the  back  of  his  closet.

but  today,  he  wanted  to  go  for  a  different  reason.  it  was  about  time  he  upgraded  his  phone  anyway.  and  it  was  the  perfect  excuse—the  perfect  timing—to  make  a  clean  break  of  it  all,  to  switch  SIM  cards,  to  shuffle  everything  around  just  enough  that  anyone  who  shouldn’t  have  access  to  him  anymore  would  find  themselves  shut  out  for  good.  he  had  already  blocked  cedric  and  yves,  erased  them  from  his  screens,  and  had  felt  nothing  but  a  cool,  measured  sort  of  relief.  it  was  easy,  once  he  decided,  easier  than  he  had  expected,  because  there  were  other  things—better  things—far  more  important  things  now  that  deserved  his  focus.  himself,  santi,  and  the  life  they  were  trying  to  rebuild.  “i  just  want  to  buy  something  lang.”  he  stepped  into  santi’s  space  without  hesitation,  looping  his  arms  loosely  around  his  waist,  kissing  him  back.  this  was  where  beau  belonged,  tucked  safely  in  santi’s  arms.  this  was  what  home  had  always  meant—not  a  place,  not  an  address,  but  the  feeling  of  kissing  someone  and  knowing  in  every  part  of  you,  that  you  were  still  loved,  even  after  everything.  he  tightened  his  hold  without  thinking,  pulling  santi  closer  and  licking  into  his  mouth.  he  let  the  kiss  stretch  lazy  and  sweet  between  them  until  he  was  lightheaded  with  it,  whispering  against  his  lips,  breathless,  “i  missed  you  too.”  he  didn’t  want  to  let  go.  he  could  have  stayed  like  that  forever,  but  he  forced  himself  to  pull  back.  beau's  hands  lingered  longer  than  they  should  have  before  he  finally  let  go  and  busied  himself  with  gathering  their  mugs  from  the  counter,  carrying  them  to  the  table.  “should  we  leave  right  after  breakfast?  or  mamayang  hapon  nalang?”

[malibuzz]

Mode: Incursion dans les ateliers de Falilou Couture à Bamako

#Mode: Incursion dans les #ateliers de #FalilouCouture à Bamako.

[aefward]

[transexualpirate]

fato interessante: segundo minha mãe quando eu tinha uns dois ou três anos a gente estava no mesmo avião que sidney magal e ele tava vestido tão colorido que eu criança (sempre fui super normal) fiquei obcecado apontando pras cores e seguindo ele por aí até que eu fiquei na frente do povo que queria subir no avião e ele foi me tirar pras pessoas poderem passar e me colocou no colo dele EU ESTIVE NO COLO DO SIDNEY MAGAL??????????? COMO ASSIM

[majestativa]

Mood.

[anggeese]

Seeing "This genshin ship is so bad" "no.1 hater of this genshin ship 💅" "i hope this genshin ship burns" in the ship tags infuriate me so much like

Edi tangina niyong lahat walang magandang genshin ship yan ba gusto niyo marinig mga hinayupak kayo pakshet sige panget silang lahat yawa walang magiging masaya dito damay damay na to naneta niyo bwiset