#nos: dit heeft niks met elkaar te maken

[allegedly-human-uwu]

😀🔪

[lidl-ted]

Claudia versus Craig

Als voorstander (of eerder fan) van slechte voordrachten en voorstellingen vind ik mezelf deze ochtend in een tweestrijd. Ik word wakker, klein beetje verkouden en echt een beetje.. boos op Claudia de Breij. Vooral de laatste zin ‘geef mekaar toch een hand’ uit haar oudejaarsconference bungelde vanochtend als een soort verloren puzzelstukje voor m’n neus. En ik wilde ‘m grijpen maar het lukte me niet dus ik zet even m’n gedachten op een rijtje.

Gisteravond na wat wijn en in licht onstabiele emotionele toestand (want bijna ongesteld) raakte de zin ‘geef mekaar een hand’ mij enigszins. Maar nu is ’t ook wel zo dat figuurlijk gesproken alles wat beweegt mij raakt.. ook stilstaande objecten raken mij, dus eigenlijk raakt alles me continu en overal. Ik zeg ook altijd ‘it’s everything.’ Want ja.. is het niet zo dat alles alles is? Anyway, terug naar Claudia: met de ‘juiste’ muziek en natuurlijk de timing (niet spel maar timing als in -oudejaarsavond-) is het bijna knap om niet te raken met zo’n zinnetje. Geef mekaar een hand? En democratie vergelijken met van links naar rechts springen? En.. eigenlijk alle stukjes… Waarom is alles zo fucking letterlijk? En waarom worden er 0,0 risico’s genomen? Waarom is het allemaal zo vreselijk tuttig, voorspelbaar en sorry hoor maar.. die liedjes! Ik begrijp echt niet waarom dit Nederland aan ‘de hand’ mee mag nemen ’t nieuwe jaar in, waarom deze voorstelling, uit alle mogelijke mogelijkheden, ons het nieuwe jaar in entertaint. Dat stukje over Jezus, en de flyer, ik bedoel, waar zijn de dubbele lagen?? Wat is precies het onderzoek? (<— sorry voor deze vraag.) En wat heeft ze AAN!? Die hippe sneakers zijn volgens mij het enige risico in de hele voorstelling en het maakt me gewoon kwaad. Die schoenen maken me echt een beetje kwaad. En dan die BEATBOXER. Nee! Wil je het een beetje jong en hip houden terwijl je 44 bent? Doe dan vooral geen beatboxer! Je komt juist veel ouder over als je een beatboxer inzet. En.. nee Claudia, ik vond het ook echt niet scherp of grappig. :( Het was veilig, beetje saai en zelfs ergens belerend. Alsof jouw publiek elkaar de hand niet schud. Tegen wie was die oproep eigenlijk? En waarom is alles op zo’n kinderlijke toon? Ik ben geen kind meer! Potverdorie CLaudiA!  (ik hoop dat door schemert dat ik vooral boos ben op mezelf dat ik gister dus gewoon heb gehuild bij haar stomme zinnetje.) Dit probleem heb ik met alles op ’t moment trouwens — niet dat huilen maar: Ken je publiek. Als je dan toch die politieke kant uitgaat vanwege gebrek aan fantasie, geef ons dan op z’n minst iets meer dan sentiment en slechte liedjes, alsjeblieft. Als kunstenaar kun je dingen opentrekken, zowel de vorm als de inhoud. Waarom is de vorm zo genegeerd? 2020 en er wordt nog steeds gedaan alsof vorm geen inhoud is! Nou, dat is het wel, ze zijn onlosmakelijke met elkaar verbonden en we zullen nooit vooruit gaan in het theater als we dat niet gaan erkennen. Ik begrijp ook ineens de ‘grap’ (?) ‘nu gaan we het even over de inhoud hebben’ niet. Welke inhoud? Die uit de krant of ‘t NOS journaal?

Waarom is Hans Teeuwen nooit gevraagd? Ik wil het antwoord niet weten. :(

Als positieve noot had ik gister ook een omgekeerde ervaring genaamd: Craig David.Hij kwam op, en ik had direct de sneukaart al klaar in m’n hand. Hij deed een paar liedjes van z’n 1e album (die ik mega goed ken) en hij deed steeds zo’n stom humble buigje na elk lied. Zo van ‘omg guys really? You really like what I just did, omg, I’m so honoured, I’m so surprised.’

Het publiek zingt natuurlijk alles mee. ‘Oh nostalgie!’ roep ik. ‘Vergane glorie!’ Dan het 12 uur moment, groots vuurwerk rond London Eye, boem/knal/champagne/huilen(natuurlijk)- en we schakelen na de climax van het vuurwerkspektakel weer direct terug naar Craig. De band is ingeruild voor een DJ booth / draaitafel en hij begint in z’n eentje RE-WIND te zingen, z’n grootste hitje ever. Vervolgens mixed hij er een andere track in en begint hij golden oldies en top 40 hitjes mee te zingen en te dansen. Het is aan. Mensen staan op uit hun stoel, Craig begint ontzettend te zweten. Hij voelt dat het de goede kant  opgaat en je ziet hem besluiten: dit is alles of niks. En hij gaat voor alles. Hij is helemaal in z’n element en iedereen flowed en bounced met hem mee. Deze vergane glorie is zo hard aan het werk geslagen dat het ge-upgrade is naar een energieke, ritmische en entertainende show. Wat neemt deze man een risico door daar überhaupt op dit moment te gaan staan en alles te geven. Hup, al z’n hitjes uit 1999 komen voorbij, zeker niet perfect gezongen maar fuck it. Dit is wat het nu is en het maakt ineens allemaal niet zoveel meer uit. Plotseling begint hij supersnel te rappen (of scatten?) de hele zaal begint te joelen en te juichen en ja hoor daar is die weer, die ‘humbele' blik en hij roept door de microfoon: ‘Thanks you guys, so much, for supporting me for the last 20 years. I’m so thankful, I love you so much. We’ve come a long way and LOOK AT US NOW!’

Kippenvel. (en weer gehuild.)

Wat is het dan precies? Waarom vind ik Craig z’n performance zo veel spannender en leuker dan die van Claudia? Ik denk omdat al Claudia’s risico’s tijdens de repetities zijn vast gemetseld. Werkelijk ALLES is ingezet om haar show niet ‘fout’ / ‘verkeerd’ / of ‘mis’ te laten gaan. Een heel team heeft daar heel hard aan gewerkt en ergens is dat best knap natuurlijk en goed team effort en whatever, maar het brengt de podiumkunsten geen stap vooruit. (en het publiek [ behalve wat tijdverdrijf, het ‘samenkomen’ en een valse traan ] ook niet.)

Claudia versus Craig. Voor beide shows valt wat te zeggen. De zin ‘geef mekaar een hand’ heeft mij vanochtend wakker geschud en dat is ook wat waard. Maar Craig wint, omdat hij echt in het moment, ‘t publiek heeft geprobeerd te overtuigen van zijn muzikale talent.

[saulsplace]

Coronamaatregelen blijken in strijd met grondwet. ‘Wat in deze crisis gebeurt, is illegaal’

De Nederlandse veiligheidsregio’s hebben vanwege de coronacrisis verregaande bevoegdheden gekregen. Deze coronamaatregelen druisen volgens hoogleraar Jan Brouwer van de Rijksuniversiteit Groningen in tegen de grondwet en zijn daarmee illegaal.

“Het begint al met het verbod op samenkomsten, ook bij mensen thuis,” zei hij in het NOS Radio 1 Journaal. “Op basis daarvan worden coronafeestjes opgerold. Dit gaat in tegen het huisrecht, zoals beschreven in de grondwet.”

Hij merkt op dat sommige burgemeesters de coronamaatregelen ook gebruiken voor zaken die niks te maken hebben met de coronacrisis.

Illegaal

Brouwer: “Er worden nogal wat fundamentele rechten beknot die in de grondwet aan ons worden toegekend. De vraag is of een noodverordening daartoe het recht heeft.”

Hoogleraar Jon Schilder van de Vrije Universiteit zegt in Trouw: “Wat in deze crisis gebeurt, is illegaal. Met het binnentreden van woningen en bedrijfsgebouwen worden het fundamentele recht op privacy en het huisrecht geschonden. Mocht je willen dat dit wél mogelijk moet zijn, dan moet het parlement de wet aanpassen.”

Haast

De verordening is met veel haast in elkaar gezet, en houdt niet genoeg rekening met de privacy van burgers, vinden de hoogleraren.

Minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid zei in een reactie dat hij ‘de democratie en de rechtsstaat goed in de gaten houdt’.

[guidoduif-blog]

CKV

1.1 Welk materiaal herinner je? Vingerverven

1.2 Hoe groot was het? Ongeveer een A3′tje

1.3 Onder welk kunstdiscipline valt het, denk je? Kunst

2. Film: Star Wars Rogue One, Bioscoop, december 2016

   Boek: Asterix en Obelix, thuis, gisteren

   Tv-programma: NOS Journaal, thuis, gisteren

   Kerkbezoek: Kerkdienst, kerk, afgelopen zondag

   Museum: WO2, Overloon, vorig jaar

3. 1 Popmuziek (80s)

   2 Design

   3 Architectuur

   4 Film

   5 Fotografie

   6 Klassieke muziek

   7 Beeldende kunsten

   8 Toneel

   9 Dans

  10 Literatuur

4. Wel: 1 Popmuziek (80s) Ik hou van 80s muziek

             2 Design Het lijkt me interessant

             3 Architectuur Belangrijk

    Niet: 1 Literatuur Saai

             2 Dans Nutteloos

             3 Toneel Tijdverspilling

5. Computers zoals: Windows 98SE , ME, MS-DOS en computers bouwen.

6. Whatsapp en YouTube

7. Kunst: Belangrijk geschiedenisdeel

    Cultuur: Eten, religies en kleding en tradities

8. Ik hoop dat dit en volgend jaar veel ga leren bij CKV want ik weet niet veel hierover(CKV).

Praktische opdracht 1

Ik heb deze selfie genomen tijdens de les van CKV. Ik doe altijd een duimpje omhoog als ik een foto maak of iemand anders een foto maakt over mij. Op deze selfie draag ik ook mijn lievelings T-Shirt. Maar ik maak bijna nooit selfies want ik ben van de oude stempel. Soms zeggen mensen dat ik in het verkeerde tijd ben geboren. Dat klopt! I love the 80s! Nobody can stop that!!

Smaakdossier

Film:

Fotografie:

Design:

Muziek:

Architectuur:  

Literatuur:

Beeldende kunsten:

Toneel:

Dans:

Film: Ik hou van  oude 80s films puur omdat er spullen werden gebruikt die toen normaal waren en deze film is de beste film die er is. Wegens de kleding en auto’s altijd wat met de 80s heeft te maken.

Fotografie: Dit spreekt me aan omdat en er onschuldige Duitse soldaten die net die 18 jaar waren moesten vechten tegen de geallieerden.

Design: Ik hou qua design/hardware uit de 90s gewoon die mechanische toetsenborden en muizen die grijs gekleurd zijn. En als je de computer opstart die bit-achtige sound die uit de computer komt is zo nice!

Muziek: De 80s is super nice want de genres die ik het beste vindt is synthpop, rock en pop uit de 80s. Vooral Alphaville vindt ik leuk want ze maken synthpop. Synthpop houdt in dat de synthesizer de grote rol erin speelt.

Architectuur: Ik hou van deze villa want de rechthoekige contouren en het zwembad is super nice! En de ligging van de villa spreekt me zeer aan.

Literatuur: Want ik las/lees Asterix en Obelix omdat het leuk was om Romeinen kapot worden geslagen door de Galliërs.

Beeldende kunsten: Ik hou van de contrast met de kleuren en het lichtinval en schaduwen.

Toneel: Ik vind Soldaat van Oranje een goed toneelstuk want je wordt meegesleept door het verhaal met dynamische effecten zoals verwisselen van stage.

Dans: De tango is een hele mooie en romantische dans waar verhaal inzit met de roos en de passen die de man en vrouw maken.

Praktische opdracht 2

Foto 1:

Foto 2:

Foto 3:

Verslagje: Ik begon eerst met een oude pc en wat floppy disks op wat inspiratie op te pakken. Toen ben ik door gegaan met de retro stijl door bijvoorbeeld Nokia TAC-Classic ,Walkman, MS-DOS Flightstick, Commodore Amiga muis, Windows 95 toetsenbord en twee speldozen toe te voegen. Ook het veranderen van cameraperspectief en lichtinval wat te zien is bij foto 2. Bij foto 3 vond ik de kale plek bij pc toch niks dus had ik een LP van Pink Floyd The Wall toegevoegd en boven op de pc een MS-DOS Gamepad.

Photoshop Opdracht

Bij deze photoshop opdracht heb ik geprobeerd om te laten blijken dat Doc Brown en Marty naar de WO2 waren gereisd en werden aangevallen een Stuka die een bom op hun gooide. Uit een perspectief van een sluipschutter en mij zien met een duimpje omhoog en een zonnebril.

Schriftelijke opdracht 2

Selfie or not?

1a Ik zie aan het de ruimte die Robin de Puy gebruikt totaal anders in het werk van Yaseen Al Obeidi. Robin gebruikt vooral juist simpele en gewone/natuurlijke contrasten die bij Yaseen Al Obeidi ook weer anders zijn. De ruimte die Yaseen Al Obeidi is vooral donker en afleidend en bij Robin is dat juist weer omgekeerd. Ook de kleding is bij deze 2 artiesten zijn ook weer anders zoals de natuurlijke kleding die Robin gebruikt is totaal niet terug te zien in het werk van Yaseen Al Obeidi.

1b Ik heb zelf een voorkeur naar het werk van Robin puur omdat het zo simplistisch is en mooie kleuren/contrasten worden gebruikt. Ook de compositie vindt ik zelf persoonlijk ook heel erg mooi bij Robin omdat de compositie die zij schetst zijn zo natuurlijk.

2 De hedendaagse selfies spreken van Robin spreken mij vooral aan.

           Filmverslag Whiplash

A

Onderwerp

Wat is het onderwerp? Het over een drummer Andrew die graag de top wil behalen en daarom gaat hij naar de Shaffer collage. Verder komen er bepaalde dingen op zijn weg zoals: Een vriendinnetje Nicole en zijn strenge en gedreven leraar Fletcher. Andrew geeft alles maar Fletcher vindt dat niet genoeg en blijft pushen.

Waar gaat het over? Andrew is een getalenteerde jonge drummer die gaat studeren op het Shaffer collage. Op Shaffer collage is een docent, Fletcher, die een goede band heeft. Andrew word toegelaten in de band compleet tegen zijn verwachting in. Fletcher geeft dan alleen op een gruwelijke manier les. Het verwijt Andrew van de fouten in de band. De belangrijkste boodschap is dat je alles uit jezelf haalt, maar dat je daar ook in oppast.

 Ontwikkeling

Welke situaties en gebeurtenissen spelen zich af?

1.Helemaal aan het begin, als het scherm nog zwart is en je drums hoort die steeds sneller gaan. Ik vond het ook mooi dat ze dat aan het einde nog een keertje terugbrachten.

2.Het moment dat Andrew word aangereden en hij door gaat rennen, om toch te kunnen drummen. En dat hij dan uiteindelijk uit de band word gezet, dat moment was echt hartverscheurend.

3.Als laatste helemaal aan het einde als Fletcher zegt: 'ik steek je ogen uit' en dan als Andrew de sterren van de hemel drumt is hij opeens helemaal blij met het feit hoe andrew drumt.

Waar gebeurt het en wanneer?

1.       Bij het concert aan het einde en begin van film

2.       Bij het einde als Andrew onderweg is naar het concert

3.       Zie eerste regel van deze vraag

 Welke personages spelen er in mee?

Andrew Neiman (Miles Teller)

Terence Fletcher (J.K. Simmons)

Nicole (Melissa Benoist)

 Wat gebeurt er met die personages? Wat doen die personages en waarom?

Andrew wordt steeds beter maar, beland ook in een slechte situatie hij wil niet meer met zijn vriendin verder. Hij wil verder met zijn drumcarriere wat dreigt te kappen als Fletcher hem telkens voor schut zet voor de band, maar op het concert bewijst hij zichzelf weer wat hij kan. Fletcher wordt op gegeven moment aanklaagt dat hij met meerdere leerlingen zo heeft gedaan net zo als met Andrew uiteindelijk komt hij er achter dat hij fout zat met Andrew. Nicole is in het begin het meisje die de popcorn en drankjes in de bioscoop waar Andrew en zijn vader regelmatig film kijken. Later wordt ze verliefd op Andrew en Andrew vraagt haar uit voor een etentje bij een pizzeria. Tijdje daarna gaan ze uit elkaar.

Sfeer en spanning

Wat is de sfeer en wisselt die?

Sfeer is in het begin vooral vrolijk en als Andrew groeit in zijn vaardigheden met drummen dat wordt het oplopender en spannender als hij speelt in de band van Fletcher. Als hij moeite heeft of boos wordt zit hij in een donkere kamer dus ja de sfeer wisselt af en de omgeving wordt aangepast gebaseerd op de sfeer.

Is er spanning, een conflict, een hoogtepunt?

Eigenlijk in de hele film door zit spanning/conflicten zeker als Andrew in de band komt van Fletcher. Op het einde komt het hoogtepunt als Andrew een gave drumsolo doet op podium in het gezicht van het publiek.

B

Interpretatie

Vanuit welke opvatting of interpretatie hebben de filmmakers of de regisseur gewerkt?

De filmmakers het effect geven dat in deze film prestatie belangrijk is maar dat je niet te ver moet daarin. Verder willen de filmmakers laten zien hoe soms het leven een hele andere wending kan krijgen.

Manier van spelen

Wordt er natuurlijk, gestileerd of op een andere manier gespeeld?

In deze film vind ik zelf persoonlijk natuurlijk gespeeld door de acteurs want, hoe de acteurs reageren en handelen is precies hetzelfde hoe mensen zouden in het echte leven.

Soort Film

Welke genre is deze film?

Deze genre van deze film is: Drama want, er wordt vooral veel dramatische situatie gespeeld zoals: Andrew wordt volledig voor schut gezet voor de band van Fletcher of dat hij het uit maakt met Nicole. Of de scene dat hij met een auto als een gek over weg rijdt onderweg naar concert en een ongeluk krijgt.

  C

Spel

Karaktertrekken, motieven, emoties, handelingen

Andrew: Een talentvolle en chaotische drummer die van jazz muziek speelt en tot het uiterste doorgaat.

Fletcher: Gemene muziekleraar die een voorkeur heeft voor jazz en soms te ver gaat in zijn werk.

 Verhaalelementen

Andrew: In het begin van de film is blij dat hij in de band zit van Fletcher maar, nadat hij commentaar van Fletcher krijgt geeft hij nog meer inzet totdat hij er bijna neervalt. Andrew wordt steeds meer gedreven in film totdat hij op het eindconcert een drumsolo doet waar je ‘u’ tegen zegt voelt hij zich bevrijd en opgelucht.

Fletcher: Fletcher verandert heel erg weinig in de film. Hij blijft steeds die  gemene leraar die het maximale uit de leerlingen haalt en als het niet perfect gaat gelijk commentaar geeft maar, als Andrew die drumsolo doet op het einde verandert Fletcher in een leraar die trots is op zijn leerling.

Geluid in de film is in het begin vrij rustig maar, steeds verder in de film bouwt het op als Andrew telkens fouten maakt. De film is zelf in chronologische volgorde(lineair) want er komen geen flashbacks/ flash forwards en er ook geen kennisvoorsprong/achterstand in voor.

D

Kader

Het speelvlak is steeds veranderend en de acteurs zijn meestal beeldvullend soms van een verre afstand. In deze film wordt licht ook veel gebeurd bijv. als Andrew aan het drummen en Fletcher om een hoekje kijkt en hoe Andrew speelt. Op dat moment wordt er veel licht en schaduw gebruikt. Muziek is vooral ondersteund van de aanloop naar het ongeluk van Andrew als hij onderweg is naar het concert. De kleur van het beeld is realistisch

Camera

In deze film wordt vooral ooghoogte perspectief gebruikt. Er worden ook veel close ups gebruikt als Andrew gaat drummen tijdens oefenen en het eindconcert. De camerabeweging die eigenlijk alleen maar wordt gebruikt is horizontaal. Subjectieve camera wordt gebruikt als Andrew te laat is voor concert en aan haasten is om nog op tijd te komen maar, als je kijkt naar het geheel wordt objectieve camera het meeste gebruikt in deze film. In deze film zit natuurlijk trucage zoals: Optische trucs bij het ongeluk met auto van Andrew.

Met welk doel wordt het kunstwerk gebracht? Waar maak je dat uit op?

De film wil een boodschap overbrengen. Namelijk je moet het beste uit jezelf halen maar je moet daar niet te ver in gaan omdat, Andrew helemaal zijn privéleven aan de kant zet om een professionele drummer te worden