#polska tradycja

[polishfolklore]

Folk costumes from Krzczonów, Lublin area.

[retrowaving1]

Polish Versus Ukrainian Cuisine, Part 1

I have to confess, I have a little sin on my consciousness, namely, I visit Instagram sometimes. In most cases I do that just to catch up with my friends and family, but, you know, as most of young people of my age I just end up scrolling a tiny bit (usually, right until the moment I feel the urge to vomit, as I genuinely hate this place).

Recently, I came across a very cozy video where a Korean home cook mixes a Polish Pierogi Ruskie recipe with some Korean toppings. The thing that confused me the most, though, was the most liked comment under this video left by a Ukrainian woman who claimed that Pierogi Ruskie is a Ukrainian dish and is, in fact, called Varenyky. It's easy to assume that this person has never made a single dumpling, varenyk or pieróg in her entire life, as she kept on claiming that Pierogi Ruskie can have a lot of different fillings and that Polish Pierogi don't have such a big choice of fillings as Ukrainian Varenyky do, so, clearly, this person had zero idea what Pierogi Ruskie actually are, but that's not the point.

This comment made me wonder how different are the two cuisines of those Eastern European countries. Having lived long years in both countries, I thought it would be interesting to study this topic a little bit, namely from the perspective of the difference between the staple dishes in two cuisines. After all, we actually are what we eat, especially on the global scale. Everyone knows Italy for their brilliant pizza and pasta, and everyone knows Japan for sushi and tempura, and even though food is not the only aspect of those cultures that made them famous around the world, it definitely adds up to create a full picture of their collective cultural identity.

So, in this post I'd like to share some personal observations that I made throughout my life about Polish and Ukrainian cuisine having lived significant portions of life in both countries, being ethnically related to both and being wholeheartedly fascinated by food.

Disclaimer!!! I'm not a food scientist or chef, nor am I a professional historian. All the notes down here are mostly based on my personal observations and some basic research. I did consult a professional cook and a baker whom I know personally as they happen to be my family members. I do recommend treating everything I share here with a grain of salt (hehe, because we gonna talk 'bout cookin', hehe, so use salt) and bear in mind that different cooks have different approaches to their recipes and your personal experience with Ukrainian and Polish food might differ from mine. That being said, I encourage you to share these experiences whether you are Ukrainian, Polish or anyone else, really. I do not accept such arguments as "Ruskie because Kyiv Rus!", though, as it's not about arguing in the first place, it's about diving into the heritage of those two countries and talking about the food.

Pierogi vs. Вареники

Let's start with them culprits. I think those two dishes are the most confusing ones because of their similarity. Gosh, both of them are dumplings from Eastern Europe shaped like a growing moon, aren't they?

The dough for both dishes varies from region to region, from cook to cook. In my experience, both recipes need three basic ingredients:

- liquid

- salt

- flour

The rest depends, really. You can change the four, you can change the liquid, replacing water with milk or kefir, you can add an egg. I personally go with my mother's recipe which is boiling hot water, egg, AP flour and salt.

Two of the striking differences are their size and shape. It seems like Ukrainian dumplings are usually smaller, flatter and quite translucent in comparison to Polish ones, which are big, sometimes even huge (check Pierogi Po Bieszczadzku, they are bigger than my fists, I kid you not), they have a very full body and the dough itself is thicker (the reason is not so much ingredients in the dough as is the method of forming/cutting the circles out of it). They also have a lot of different really funny regional names which very often also refer to the size, shape, filling or method of preparation, for instance, Dzyndzałki (Warmian small dumplings served in soup), Bulwanki (Eastern Polish holiday pierogi with variety of savoury fillings), Sasznie (A type of dumplings from Eastern Borderlands that use potato in the dough) or Sójki (Masovian baked pierogi made with yeast).

The fillings of both Pierogi and Varenyky basically might create their own multiverse. In both Poland and Ukraine, I found so many different combinations of fillings that it would be a waste of time to write about each one of them. However, Pierogi most often have savoury fillings (from meat through cheese and potatoes though different types of groats and the list goes on and on..), while Varenyky have a bigger variety of sweet fillings, including the classic cherry filling. Also, Ukrainians seem to be not very much into the meat filling. In my childhood, I had never eaten meat dumplings in Ukraine, however, at the time, pelmeni were quite a popular alternative. Ah, classic Soviet influence - replace your own with something russian )yuck.

As for the toppings, depending on what kind of filling you are dealing with, there are many alternatives for both dishes, including chives, fried bacon, sour cream, melted butter, caramel sauce (haven't seen this one in Ukraine, but noticed it being popular in Poland with sweet cottage cheese Pierogi) and many others. Both dishes are absolutely marvelous even without any additions.

Now, if anyone says that Pierogi Ruskie are called that way because they are Ukrainian, they are not entirely wrong. This type of pierogi was invented in Eastern Galicia (a geographical region in Western Ukraine which was also used to refer to the Eastern part of Poland; The name derives from its Polish name of territory - "Ruś Czerwona" ("Ruthenia Rubra" in Latin)), however there's a high chance it happened when it was the part of Austrian Empire, when majority of population in this region, especially in big cities including Lviv, were Polish. Either way, this dish is much more popular in modern Poland and has lots of different regional variations that you can meet across the whole country (see the Bryndzylki designed by Polish Highlanders), while it's basically non-existent in Ukraine and in the country they are often called "польські пироги" (literally "Polish Pierogi". Pierogi Ruskie are prepared with cheese, onion and potato filling, while in Ukraine you are more likely to come across some Varenyky with potato, onion and bacon filling.

Thank you very much for your attention, share your dumpling preferences and experiences in the comments or in the reblogs, share your recipes, go crazy, and let's discuss the food!!

My pierogi variation with cottage cheese and strawberry jam filling (not the most attractively shaped one, but very tasty - my significant other approved them):

[sunbloomdew]

hej pamiętajcie żeby nie polewać nikogo wodą bez jego zgody SZCZEGÓLNIE obcych osób. śmigus-dyngus ma być dobrą zabawą a nie źródłem upokorzenia

[witekspicsoldpostcards]

EASTER in Poland - ŚWIĘCONE - Priest blessing eggs & food.

[kronika-ilustrowana]

В день Рождества

[photo-snap-stories]

PL:

Muzeum Rolnictwa, Ciechanowiec

Dział budownictwa wiejskiego obejmuje 57 obiektów z pogranicza Podlasia, umieszczonych w trzech sektorach skansenu. Obiekty te to m.in. 9 chat, dwór ziemiański, 2 maneże (obudowa kieratów), 2 spichlerze dworskie (lamusy), kuźnia, bróg na siano, 4 stodoły, 3 obory, 2 wiatraki typu koźlak, zakład rymarski, gajówka oraz spichlerze chłopskie. W 2010 r. skansen uzupełniły obiekty sakralne: kościół i dzwonnica z miejscowości Boguty Pianki oraz wikarówka z Kuleszy Kościelnych.

Na zdjęciu wielkanocny wystrój jednej z chałup.

EN:

Museum of Agriculture, Ciechanowiec, Poland

The department of rural construction includes 57 objects from the border of Podlasie, located in three sectors of the open-air museum. These objects include 9 cottages, a manor house, 2 maneges (housing for treadmills), 2 manor granaries (storage rooms), a smithy, a hay-horse, 4 barns, 3 cowsheds, 2 post windmills, a saddler's shop, a gamekeeper's lodge and peasant granaries. In 2010, the open-air museum was supplemented with sacral buildings: the church and bell tower from Boguty Pianki and the vicar's house from Kuleszy Kościelne.

The photo shows the traditional Easter decoration of one of the cottages.

[piesniarze]

Czas Wielkiego Postu, który właśnie przeżywamy to czas pokuty, wyrzeczeń i przygotowania do Misterium Paschalnego. Opisy pojmania, męki i ukrzyżowania Chrystusa, jakie są przedstawione w ewangeliach, już od wieków oddziałują silnie na wyobraźnię zarówno twórców muzyki klasycznej jak i ludowej, a także malarzy oraz twórców literackich. Okres Wielkiego Postu trwa od Środy Popielcowej do Mszy Wieczerzy Pańskiej. Ten czterdziestodniowy, wg liturgii rzymskiej, okres, został określny jako czas wielkanocnej pokuty. #gorzkieżale #pieśniwielkopostne #wielkipost #lent #wiara #chrześcijaństwo #chrześcijanie #katolicy #pasja #passion #kościół #bóg #polska #polskamuzyka #polishfolk #folk #pieśniarze #tradycja #prawdadobropiękno #antonikępiński #mękapańska Składały się na nie obrzędy liturgiczne, dramaty liturgiczne, misteria pasyjne, dramatyzowane pieśni i procesje. Ten czas charakteryzuje się wieloma szczególnymi nabożeństwami i zwyczajami. Możemy brać udział w Drodze Krzyżowej, śpiewie Gorzkich Żali, oglądać  Misteria-przedstawienia ilustrujące Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. W przeżyciu i zrozumieniu Męki Pańskiej ważne miejsce odgrywają pieśni wielkopostne, które dzielą się na pokutne i pasyjne. Pieśni pokutne są o porzuceniu zła, wyrzeknięciu się zwyczajów ziemskich i o powrocie do życia według ewangelii. W pieśniach tych znajdziemy nawołania do pójścia za Chrystusem drogą umartwienia i krzyża. Pieśni pasyjne nawiązują bezpośrednio do Męki i Śmierci Chrystusa. W muzyce rozróżniamy tonacje durowe i molowe. Różnicę między nimi najprościej można wytłumaczyć, twierdząc, że tonacje durowe brzmią wesoło, uroczyście, podniośle, natomiast tonacje molowe zawierają w sobie smutek, utrapienie, powagę. Patrząc na pieśni wielkopostne z muzycznego punktu widzenia, wyraźnie słychać, że są one napisane z reguły w tonacjach molowych. Brzmią smutno, poważnie nie tracąc swojej podniosłości. Niektóre z nich w swojej melodii i harmonizacji są bardzo ponure. Pieśni wielkopostne mają zazwyczaj proste, spokojne melodie. Śpiewa się je w wolniejszym tempie. Nie są one skomplikowane rytmicznie. Sposób w jaki zostały napisane ma wpływać na charakter Wielkiego Postu. Molowe, smutne w odb (w: Pieśniarze) https://www.instagram.com/p/CpwqahVsfik/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[slavicafire]

nie wiem co to za chłop i czemu fb mi to w ogóle pokazuje - chyba po to żeby mnie wkurwić. POLSKA tradycja? W WIELU MIEJSCACH POLSKI trwa ściąganie owiec z hal? gdzie, w kołobrzegu? w poznaniu? białostockie owce schodzą z białostockich hal? stacja marymont pełna owiec aż po brzegi biletomatów?

budowanie mitu narodowego na tradycjach jakichkolwiek grup jest takim samym skurwysyństwem, oczywiście, ale mam jednak osobistą wendetę w temacie polszowania karpat. wystarczy dziesięć minut na przewertowanie informacji na temat historii karpat i tego jaką grupą w ogóle są górale żeby się to wyjebało, że tak powiem, na krzywy ryj.

a najgorsze potem, że sami górale spijają te pierdolenie jak śmietankę i obrastają w nacjonalistyczne piórka obwołując się narodem wybranym polskiej bozi, i istnieją jako najgorszy miks kapitalizmu i zaściankowego konserwatyzmu będącego podwaliną tego zjebanego kraju.

[mri-mg]

Młoda Polska

[WIP]

Nazwa: Młoda Polska, modernizm (fr. nowoczesny), neoromantyzm, fin de siecle (fr. koniec wieku), la belle epoque (fr. piękna epoka)

Ramy czasowe: 1870-1914 Europa; 1890-1918 r. Polska (wtedy powróciła tradycja romantyczna, zaczęto wydawać francuskich modernistów i zaczęli pisać Żeromski i Przerwa-Tetmajer)

Filozofia (odpowiedź na pozytywistyczny "optymistyczny racjonalizm", nastrój antyracjonalny, niepokój związany z końcem wieku)

Artur Schopenhauer i schopenhaueryzm - świat jest przedmiotem nieosiągalnych ludzkich pragnień i piekłem. Życie to walka z góry skazana na porażkę. Szczęście jest dla człowieka nieosiągalne, doświadcza on tylko cierpienia. Pozorną satysfakcję dają: sztuka, przyroda, miłość fizyczna, nirwana. Groza życia jest większa od grozy śmierci. Fryderyk Nietzsche i nietzscheanizm - przewartościował wszystkie wartości, odrzucił chrześcijaństwo i powiązane postawy. Stworzył koncepcję nihilizmu, ideę nadczłowieka - jednostki silnej fizycznie i psychicznie, wybijającej się ponad przeciętny tłum. Odrzucił wszelkie normy moralne i obyczajowe. Henry Bergson i bergsonizm - światem rządzi pęd życiowy. Najlepiej poznać świat intuicją.

Dekadentyzm - nurt światopoglądowy i artystyczny (NIE filozofia). Postawa wyrażająca pesymistyczne nastawienie do życia i świata, spowodowane kryzysem wartości, bezradnością wobec istniejącego zła, niechęcią do wszelkich przejawów aktywności. Dekadenci odczuwali smutek, apatię, melancholię, tęsknotę, rozczarowanie.

Kierunki artystyczne: dekadentyzm; impresjonizm (fr. uchwycenie momentu, stosowanie epitetów kolorystycznych, zwracanie uwagi na kolory i światło, próba uchwycenia momentu w przyrodzie, subiektywność przekazu, dominacja melancholii, melodyjność, rytmiczność); ekspresjonizm (wyrażanie swoich emocji)

Życie artystyczne w Polsce toczyło się głównie we Lwowie, Krakowie (Kabaret Zielony Balonik, cyganeria krakowska zwana Bohemą), Zakopanem (wieczory literackie, taternicy), Warszawa (mniej). Tatry - popularny motyw w literaturze, poezji, muzyce i sztuce Młodej Polski. Interesowano się historią i kulturą góralską, sięgano po gwarę podhalańską, wzornictwo, pasterstwo, budownictwo. Kultura: impresjonizm, secesja, styl zakopiański (architektura S. Witkiewicza);

Zagraniczny

"Zbrodnia i kara" Fiodor Dostojewski

Powstanie: 1867, polskie wydanie: 1888

Gatunek: powieść psychologiczna

Czas i miejsce akcji: Moskwa. Akcja rozpoczyna się w poniedziałek, 7 lipca 1865 r. i trwa 14 dni (+epilog)

Fabuła: Rodion Raskolnikow, ubogi (były) student prawa, zastawiał swoje rzeczy* u lichwiarki, o której zabiciu często myślał. Po upewnieniu się, że jest to słuszna decyzja (pomoc finansowa ludziom jej dłużnym, rozmowa z pijakiem Marmieładowem, podsłuchanie rozmowy o zabiciu lichwiarki, przekonywaniu się o jej szkodliwości) idzie popełnić morderstwo. Zabija Alonę i Lizawietę, która wróciła niespodziewanie do mieszkania. Kradnie zastawione rzeczy i ucieka (ledwo). Zaciera ślady zbrodni. Zostaje wezwany na policję, jako że był klientem lichwiarki. 4 dni leży z gorączką w łóżku, majaczy. Odwiedza Sonię Marmieładow (prostytutkę) i rozmawiają o Bogu, czytają ewangelię o wskrzeszeniu Łazarza. Rodion odbywa też rozmowę z sędzią śledczym, który mówi mu o sposobie prowadzenia śledztwa w taki sposób, że przestępca po jakimś czasie sam przyznaje się do winy. W czasie kolejnej rozmowy z Sonią Raskolnikow przyznaje się do zabójstwa lichwiarki. Wkrótce do Raskolnikowa przychodzi sędzia śledczy informując go o dokonanej rewizji w jego mieszkaniu, sugeruje mu również, żeby Raskolnikow sam zgłosił się do więzienia. Rodion przyznaje się do morderstwa Alony, wyrokiem sądu zostaje skazany na katorgę, gdzie towarzyszy mu Sonia. Po pewnym czasie wyroku Rodion uznaje swoją winę i nawraca się.

Raskolnikow: winny zabójca czy czciciel idei praktycznego rozumu?

kontekst: nietzscheanizm (Rodion uważa że jest silną jednostką, która może pozbyć się słabszej dla dobra społeczeństwa [gone wrong])

Etos chrześcijańskiej ofiary: Sonia Marmieładowa

kontekst: biblijna przypowieść o wskrzeszeniu Łazarza (ulubiona Soni, która ma nadzieję, że jak Łazarz zmartwychwstanie do nowego życia, bez grzechu, za który uważa prostytucję, z której się utrzymuje)

Poeci przeklęci:

Charles Baudelaire

[bodler]

"Padlina"

łączy tradycyjną poezję z elementami nowatorskimi

sytuacja liryczna - spacer i rozmowa zakochanych, którzy spotykają po drodze padlinę

słownictwo - dosadne, wulgaryzmy, wiele środków stylistycznych (barokowych): kontrast, peryfraza, metafory, epitety, wyliczenia, apostrofy

tradycyjna budowa z 4-wersowych zwrotek

nietradycyjne ujęcie tematu śmierci i przemijania

podmiot: mężczyzna, artysta, który snuje refleksje nad śmiercią i przemijaniem i dzieli się nimi z ukochaną, czyli adresatką.

poeta zestawia romantyczną scenerię z naturalistycznym opisem padliny

zestawienia: letni piękny poranek vs plugawa padlina, kobieta vs trucizna i zgnilizna, słońce vs rozkład ścierwa, błękit i kwiat vs smród i szkielet

turpizm - fascynacja brzydotą

postawa dekadencka - pesymistyczny nastrój wiersza, poczucie bezsensu istnienia, rozczarowanie wartościami, które przemijają

"Albatros"

bohater liryczny wiersza - poeta i tytułowy albatros (poeta zauważa ich podobieństwo)

lecąc przez niebo albatros jest piękny, ale złapany w sidłą jest osaczony i niezdarny

poeta i jego twórczość są podobnie piękne, jeśli są wolne, nieograniczone cenzurą

opuszczone skrzydła albatrosa - utracone możliwości poety, który nie może wznieść się na skrzydłach poezji

motyw poety i ptaka - aluzja do poezji Horacego (przemiana artysty w łabędzia) i Kochanowskiego

Arthur Rimbaud

[rembo]

"Moja Bohema"

bohater liryczny - artysta-włóczęga, który nie dba o dobra materialne

podmiot jest ubogi materialnie - bez żalu opisuje swoje dziurawe spodnie, podartą bluzę i zniszczone buty

dla kontrastu ma bogatą wyobraźnię

mówi o swoim życiu z humorem i dystansem

pozostaje wierny poezji i Muzie, żyje, by tworzyć, a nie zdobywać bogactwo; idzie przez świat, zachwyca się przyrodą, śpi pod gołym niebem

gdyby miał lirę, śpiewałby i grałby jak poeci antyczni

motyw homo viator

Paul Verlaine

[werlę] sorry jednak nie przerabiałam żadnych jego wierszy, ale jest w trójce z Rimbaud i Baudelairem

Polski

Poezja

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Główny poeta Młodej Polski, wiersze programowe epoki, związany z Zakopanem (młodość), Krakowem (studia i twórczość), Warszawą (choroba i bieda). Nie należał do cyganerii krakowskiej, był dandysem. Tematyka jego wierszy: filozoficzna, tatrzańska, miłosna, autotematyczna (o poezji).

"Koniec wieku XIX"

tematyka filozoficzna

dekadentyzm

pytania o sens wartości postaw, uczuć, które kwestionuje podmiot

podmiot odrzuca przekleństwo, ironię, modlitwę, rozpacz, walkę, rezygnację, wiarę w przyszłość i moźliwość zaspokojenia

nic nie ma sensu, nic nie pomaga człowiekowi w cierpieniu, życie to ironia

człowiek jest bezsilny wobec zła świata

podmiot wypowiada się w liczbie mnogiej - głos pokolenia młodopolskiego

podmiot=dekadent, nawiązujący do filozofii Schopenhauera

"Hymn do Nirwany"

tematyka filozoficzna

cechy hymnu - podniosły nastrój, zaznaczony adresat (Nirwana=bóstwo)

apostrofy do Nirwany co drugi wers

stan nirwany - ratunek przed złem i cierpieniem świata ziemskiego (buddyzm)

podmiot - dekadent, wywyższa Nirwanę i błaga ją o pomoc

nawiązania do filozofii Schopenhauera

podmiot opisuje swoją sytuację życiową i świat słownictwem nacechowanym emocjonalnie i negatywnie

epitety wartościujące, wyliczenia uczuć, stanów, metafor, hiperboli

wiersz stylizowany na litanię

parafraza modlitwy "Ojcze nasz"

świat - otchłań klęsk życiowych i cierpień, w życiu podmiot spotyka podłość ludzi, cierpienie, uczucie wstrętu i ohydy

spersonifikowana Nirwana jest jedynym ratunkiem, swoim oddechem i dotykiem przynosi ukojenie i odrywa od rzeczywistości, odrywa od myśli

podmiot chce, by ten niebyt zapanował na całej ziemi

"Lubię, kiedy kobieta..."

tematyka miłosna

erotyk

nowatorski i odważny opis aktu miłosnego

podmiot - mężczyzna (teoretycznie podmiot nie ujawnia swojej płci i mówimy, że to mężczyzna z powodu heteronormatywności, ale patrząc na to, jak bardzo samcoalfowy jest ten wiersz, zgodzę się, że podmiot to on) opisujący sytuację i doznania związane z aktem miłosnym

czterokrotne powtórzenie "lubię" podkreśla brak zaangażowania emocjonalnego

opis fizyczny kobiety - omdlewa, blednie, jej oczy zachodzą mgłą

podmiot po akcie obojętnie traktuje kobietę, myśli o czymś zupełnie innym

podmiot to prawdopodobnie dekadent, który w miłości też nie znajduje satysfakcji

"Evviva l'arte"

poezja autotematyczna

niech żyje sztuka

sztuka dla sztuki

podmiot - artysta, który wypowiada się w imieniu innych. Wartości, które się dlań liczą to sztuka, duma i sława

motywy non omnis moriar i exegi monumentum

sława artysty, odporna na przemijanie

artysta to człowiek wyjątkowy, obdarzony talentem przez Boga, dla którego nie liczą się materialne aspekty życia, pogardza pieniędzmi, filistrami, patrzy na resztę społeczeństwa z wyższością, nazywają się królami, są skazani na konflikt z mieszczaństwem, życie w nędzy i przedwczesną śmierć, jednak nie zamieniliby swojego losu na życie w dostatku

"Melodia mgieł nocnych"

tematyka tatrzańska

podmiot - tytułowe mgły, ukazane nocą nad Czarnym Stawem Gąsienicowym

antropomorfizacja - mgły przedstawione jako dzieci

mgły tańczą, okręcają się, bawią się puchem mlecza, ścigają nietoperza, próbują pochwycić gwiazdę

impresjonizm bo mgły to zjawiska ulotne

oddziaływanie na zmysły (synestezja):

węch: woń rzeźwa, wonne

wzrok: barwne, tęcza blasków, gwiazd promienie, głąb błękitna

słuch: szmer, dźwięczne, wiatr uciszony

spadająca gwiazda przypomina o przemijaniu, śmierci i wprowadza smutek

"Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej"

tematyka tatrzańska

opis pejzażu górskiego

podmiot spogląda na dolinę ze szczytu

technika impresjonistyczna - uchwycenie momentu

poranek w górach, gdy mimo promieni słonecznych przyroda dopiero się budzi

synestezja: "senna zieleń", "cisza uroczysta"

oddziaływanie na zmysły:

wzrok: mgła złocista, srebrno-tęczowy, skrzy i mieni, szara ściana, srebrzystoturkusowa cisza

słuch: głuchy las, szumiący potok, srebrzystoturkusowa cisza

wrażliwość na barwy - impresjonizm

opis przyrody - nastrój pogodny, zmienia się w pesymistyczny, gdy podmiot spogląda w przepaść, która kojarzy mu się z pustką (powraca uczucie tęsknoty, żalu, melancholii)

Jan Kasprowicza

Pochodził z chłopskiej rodziny, uczył się w wiejskiej szkole na Kujawach, kończył pruskie gimnazjum, studiował w Lipsku, Wrocławiu. Tworzył (chronologicznie) poezję społecznikowską (kontynuacja idei pozytywistycznych); modernistyczną: symboliczną i impresjonistyczną, buntowniczą i ekspresjonistyczną; poezję klasycystyczną (etap harmonii).

"Z chałupy" - "Sonet I"

Realizm, poezja społecznikowska

bazowane na młodości Kasprowicza

obraz badzo biednej wsi kujawskiej

z perspektywy czasu wspomnienia, choć smutne, są inspiracją i źródłem tematów

poeta próbuje wpłynąć na poprawę sytuacji najbiedniejszych

"Z chałupy" - Sonet XXXIX

Realizm, poezja społecznikowska

bohater liryczny - chłopskie dziecko =, które bardzo chciało się uczyć, mimo trudnych warunków

trudna sytuacja doprowadza do jego przedwczesnej śmierci

w losie dziecka poeta widzi swoje dzieciństwo i młodość

"Krzak dzikiej róży"

cykl 4 utworów

opis krajobrazu Tatr, w którym pojawiają się limba, krzak dzikiej róży i skały

Impresjonizm i symbolizm

I sonet:

pejzaż górski o poranku, gdy przyroda nie jest jeszcze do końca rozbudzona

impresjonizm i synestezja:

wzrok: ciemnosmerczyste, krwawy pąs, szare złomy, bujne trawy

dotyk: śliska, głaźne, zimna

słuch: cisza

róża symbolizuje młodość, życie, piękno, siła, zdrowie

limba symbolizuje starość, śmierć, brzydota, słabość, chorobę

^różne etapy i stany życia człowieka

personifikacja róży: jest samotna, senna, zadumana, zalękniona (tak jak dusza dekadenta)

skały symbolizują siłę i obojętność na to, co się dzieje wokół

II sonet

ten sam krajobraz, ale w południe

słońce oświerla skały, wodospad i krzak

synestezja: niebieskim lśni krysztale, światłością stały się granity, ciemnosmreczyński, bladobłękitne, szumna siklawa, srebrnolity, w słońcu płonie, zatopion w szum

symbolika róży i limby jak wyżej

sonet III

w krajobrazie pojawiają się zwierzęta: kozice, ptaki, świstaki

popołudnie

powietrze przeszywają dekadenckie jęki i żale

sonet IV

krajobraz powoli zapada w sen

obraz został rozszerzony o zapach ziół

światło daje blask księżyca

synestezja:

dotyk: miękki aksamit

wzrok: seledyn błyszcz, biel

słuch: echowe grania

zapach: ziół świeże pęki

ślad ludzkiej aktywności - odgłosy muzyki lub śpiewu

symbolika róży i limby się nie zmienia

sonety tworzą zamkniętą całość, ukazując obraz górskiej przyrody od świtu do zmroku. Poeta wykorzystike impresjonimz i symbolizm. Motyw przyrody pełni funkcję symboliczną.

"Dies irae"

Wizja katastroficzna i ekspresjonistyczna

tom hymnów "Ginącemu światu"

lore: Kasprowicz rozstał się z żoną (chyba ktoś mu ją odbił), miał kryzys światopoglądowy, załamanie psychiczne i załamanie wiary w Boga, dobrze znał Biblię, interesował się psalmami i muzyką organową +fin de siecle

nastrój buntowniczy, pesymistyczny i katastroficzny

ekspresjonizm: słownictwo nacechowane ekspresywnie, dynamiak obrazu (czasowniki), hiperbole, oksymorony, kontrast, symbol, wykrzyknienia; obrazowanie apokaliptyczne

podmiot liryczny hymnu - grzesznik, który zwraca się do Boga z błaganiem

sytuacja liryczna - dzień Sądu Ostatecznego

opisy zbliżającego się końca

nastrój przerażenia

bohaterka wiersza - Ewa, wącha róże grzechu i winy

podmiot z jednej strony błaga Boga o litość, a z drugiej stawia Stwórcy zarzuty o zło i cierpienia na świecie, niszczenie świata i obojętność wobec ludzi; bluźni w Jego stronę

podmiot jako reprezentant ludzkości czuje się samotny, opuszczony przez Boga, przerażony Ewą uwodzącą Szatana

podmiot przeżywa rozdarcie wewnętrzne, strach, rozpacz, nie traci jednak nadziei na łaskę Boga

konteksty: artystyczny (ekspresjoznim), historycznoliteracki (symbolizm), tematyczno-literacki (Apokalipsa Św. Jana, Bibilia), kulturowy (rozmowa z Bogiem jak Hiob czy Konrad)

i potem miał etap harmonii i pogodzenia z Bogiem; franciszkańska pokora, ale to nas, mam nadzieję, nie obowiązuje

Leopold Staff

Staff - debiut w Młodej Polsce, poeta w dwudziestoleciu międzywojennym, w czasie wojny i we współczesności

"Deszcz jesienny"

deszcz jesienny - motyw przewodni, wprowadza nastrój smutku i melancholii

konwencja snu - sen wywołany miarowo padającym deszczem

pierwsza strofa: upersonifikowane marzenia i sny tułają się po świecie w poszukiwaniu miejsca na groby, ubrane w żałobne łachmany. Płaczą, symbolizują stan duszy dekadenta

onomatopeje - słowa brzmią jak deszczyk, a potem jak ulewa

postawa dekadencka, nawiązanie do filozofii Schopenhauera

"Kowal"

sonet (forma wymagająca dużego warsztatu poetyckiego)

podmiot: kowal, który wykuwa z bezkształtnej masy swoje serce, czyli charakter

podmiot pracuje nad sobą, jest silny i zdeterminowany (jak Hefajstos)

"każdy jest kowalem własnego losu"

odpowiedź na nietzscheanizm

Staff odrzuca wszystko co w nim sprzeczne z chrześcijaństwem (kult nadczłowieka); dla niego nadczłowieczeństwo to dążenie do wyrabiania w sobie najlepszych wartości etycznych przez pracę i wysiłek

wyjątkowo optymistyczny jak na charakter epoki

"Przedśpiew"

"O miłości wroga"

filozofia franciszkańska

6 dwuwierszy, każdy zaczyna się opisem krzywdy dokonanej przez bliźniego. Każdy wiersz – to „policzek”; potwarz, zdarcie płaszcza na mrozie, podpalenie, grzech wobec ukochanej kobiety… A mimo to skrzywdzony nazywa wroga „bratem” i wykazuje, że czynione zło obraca się przeciw złoczyńcy, nie przeciw męczennikowi.

Konkluzja: skrzywdzony woła o modlitwę za duszę dręczyciela, bo jest ona zgubiona. Realizuje chrześcijański nakaz miłości wroga – wybaczenia i miłości bliźniego.

Stanisław Wyspiański

"Wesele"

Powstanie: zainspirowany autentycznymi uroczystościami weselnymi, które odbyły się 20 listopada 1900 roku w podkrakowskich Bronowicach. Postacie są inspirowane prawdziwymi gośćmi wesela.

Gatunek: dramat

Czas i miejsce akcji: noc 20/21 listopada 1900 roku w czasie wesela Lucjana Rydla i Jadwigi Mikołajczykówny w tradycyjnej chłopskiej chacie w Bronowicach (opis chaty jest pewnie ważny: dużo rzeczy związanych z kulturą i religią, OBRAZY)

Kompozycja

Fabuła: jest wesele chłopka x inteligent, a potem panna młoda dla beki zaprasza duchy. Okazuje się że duchy mają wielki przekaz dla każdej postaci z osobna, a Gospodarzowi każą zrobić powstanie. Plot twist: Polacy nie potrafią robić powstań i nie dochodzi ono do skutku.

Bohaterowie:

Gospodarz - Włodzimierz Tetmajer, malarz, mieszkaniec Bronowic, żonaty z chłopką, Anną Mikołajczykówną. Rozumie inteligencję i chłopów, dlatego przychodzi do niego Wernyhora, który daje mu rolę przywódcy powstania. Gospodarz jest niezdecydowany, powierza ważne zadanie nieodpowiedzialnemu Jaśkowi. Słucha się Gospodyni.

Gospodyni - Anna z Mikołajczyków Tetmajerowa, siostra Panny Młodej. Wzorowa gospodyni i żona, decyzyjna, mówi mężowi, żeby schował złotą podkowę, którą gubi Wernyhora

Pan Młody - Lucjan Rydel, poeta; żeni się z chłopką, Jadwigą Mikołajczykówną, chłopoman, nie rozumie obyczajów wsi, lubi jej wyidealizowany obraz. Pokazuje się mu widmo hetmana Branickiego (zdrajcy z konfederacji X), które sugeruje, że Pan Młody czuję się jakby zdradzał inteligencję.

Panna Młoda - Jadwiga Mikołajczykówna, młoda, piękna, dostojna i pełna wdzięku w stroju panny młodej, “kolorowa bajecznie”. Jest rezolutna i pełna dystansu do tego, co się dzieje wokół.

Poeta - Kazimierz Przerwa-Tetmajer, brat Gospodarza, w jego wierszach dominuje dekadentyzm. W trakcie wesela poeta flirtuje z Maryną, ale bardziej interesuje go Rachela - uosobienie poezji, kobieta tajemnicza, mocno odczuwająca obecność pierwiastków nadnaturalnych w świecie. Poeta traktuje jednak Rachelę jako kolejną zdobycz, swój podbój miłosny. Poeta jest sztuczny, bierny, nieautentyczny, nie umie być wieszczem i przewodnikiem narodu. Ukazuje mu się Rycerz (Zawisza Czarny, o którym próbuje napisać wielkie działo), który mówi mu o bezużyteczności jego poezji.

Dziennikarz - Rudolf Starzewski, redaktor konserwatywnego krakowskiego pisma “Czas”. Ma pobłażliwy stosunek do chłopów, nie traktuje ich jako potężnej narodowej siły. Zbywa słowa Czepca o zainteresowaniu chłopów polityką i sprawami narodowymi. Podobnie drwi z kobiet. Jego duch - Stańczyk - pokazuje mu, że jest bierny, jego uczucia rozpaczy, tragicznego patriotyzmu są sztuczne, próbuje obudzić w Dziennikarzu wstyd, poczucie bezwartościowości jego pozy, nazywa go “puszczykiem”, który głosi upadek, nieszczęście, zamiast poszukiwać dróg ratunku. Dziennikarz ma się za poważnego, cieszącego się autorytetem człowieka, a tymczasem jest zwyczajnym błaznem, który “oślep gna we własne próchno” - dąży do samozagłady, samozniszczenia.

Rachela - Pepa (Józefa) Singer, córka Hersza Singera, Żydówka; uosobienie poezji. Jedyna z postaci postrzega wesele jako przedmiot poezji i temat literacki (jak Wyspiański). Chłonie nastrój zabawy i przeczuwa niezwykłe wypadki, jakie wkrótce będą miały miejsce. Jest nadwrażliwa, jest indywidualnością i wyróżnia się wśród gości weselnych już choćby przez sam fakt, że przyszła sama, bez zaproszenia, licząc na gościnne przyjęcie. Znalazła się na weselu z wewnętrznej potrzeby, a nie z powodu towarzyskich powiązań. Rachela to także uosobienie kobiecości w stylu młodopolskim: jest piękna, ubrana i uczesana zgodnie z modą modernizmu. Rachela odznacza się typowo młodopolską wrażliwością i sposobem przeżywania. Chyba z jej winy przychodzą duchy*

Żyd - Hersz Singer, karczmarz z Bronowic*

Ksiądz - jest partnerem Żyda w interesach, to jemu Żyd płaci czynsz za wynajmowanie karczmy, u niego ma zresztą długi.

Dziad - staruszek pamiętający jeszcze rabację galicyjską z 1846 r.; nigdy już nie otrząsnął się ze strasznych wspomnień; goście weselni - panowie i chłopi - przypomnieli Dziadowi okrucieństwa przeszłości. Nawiedza go Upiór - Jakub Szela

Czepiec - Błażej Czepiec; uosobienie mitu racławickich kos, ma wszystkie cechy idealnego chłopa-kosyniera: interesuje się polityką i wydarzeniami, które się wokół rozgrywają, jest odważny, ale i porywczy, zawzięty, uparty, najpierw działa, później myśli, w każdej chwili gotów jest rozpocząć walkę.

Isia - córka Gospodarza, do niej przychodzi Chochoł

Marysia - do niej przychodzi zmarły narzeczony, Widmo

Inteligencja i chłopi (akt 1 bohaterowie i pierwowzory, poglady na wieś historię politykę szczęście w życiu system wartości)

Znaczenie spotkań postaci realistycznych z fantastycznymi (akt 2 kto z kim w jakim celu z jakim przesłaniem lub zadaniem i jak się kończy spotkanie)

Symbole (przedmioty postacie sceny - znaczenie)

Złoty róg - symbol walki, znak czynu, ma poderwać ospałe społeczeństwo. Do walki nie dochodzi, bo gospodarz oddał róg Jaśkowi, który go gubi.

Czapka z piorem - symbol przywiązania do rzeczy błahych i materialnych. Ostrzeżenie by nie przekładać wartości prywatnych nad państwowe.

Złota podkowa - zgubiona przez Wernyhorę, symbol powodzenia

Sznur - symbol niewoli.

Dzwon Zygmunta - symbol wielkości Polski.

Kosy nasadzone na sztorc - mit racławicki, gotowość walki, siła chłopów

Chocholi taniec - marazm.

"Noc listopadowa"

Powstanie: 1904 r., zainspirowane powstaniem listopadowym i wizytą w Warszawie

Gatunek: dramat historyczny

Czas i miejsce akcji: pierwsze godziny powstania listopadowego, 29 XI 1830 r., Łazienki i okolice, śródmieście Warszawy

Fabuła: wybucha powstanie listopadowe*

Bohaterowie

a) historyczni

Piotr Wysocki - współorganizator powstania

Joachim Lelewel - historyk, który przez krótki czas dowodził powstaniem, ale nie potrafi zdecydować między objęciem dowództwa a pozostaniem z chorym ojcem

Walerian Łukasiński - więzień Belwederu, ma kajdany (symbol niewoli), czuje, że nadeszłą chwila wolności iżyczy powstańcom odwagi i wytrwałości; cytuje słowa "Ody do młodości" A. Mickiewicza, wzrusza się z powodu powstania. Cytat o wolności jest nawiązaniem do Janczewskiego z "Dziadów" 3, który 3x krzyknął "Jeszcze Polska nie zginęła"

Seweryn Goszczyński

Ludwik Nabielak

Jan Zajączkowski

Florian Dąbrowski

Józef Chłopicki - generał powstania, powstańcy znajdują go w teatrze na "Fauście"; Nike Napoleonidów wzywa go do objęcia dowództwa, on je obejmuje, ale nie wierzy w powodzenie powstania. Gra z Nike w karty, które przepowiadają dalsze losy powstania: ucieczkę księcia i przegraną Polaków.

Ksawery Bronikowski

Józef Zaliwski

Józef Nowicki PL^

Mateusz Lubowidzki - współpracownik Rosjan

Stanisław Potocki - współpracownik Rosjan

Wincenty Krasiński (był w "Dziadach") - współpracownik Rosjan

Wielki Książę Konstanty - Rosjanin,przeciwnik powstania, włada w Polsce, ignoruje początkowe info o powstaniu i nie chce uciekać, żąda władzy większej od brata (cara Rosji), jest arogancki, despotyczny, porywczy, okrutny, oskarża żonę o zdradę, nakazuje zniszczyć Warszawę

Joanna Grudzińska - Polka, żona Konstantego

Kuruta - rosyjski generał

Gendre - rosyjski generał gr.

Makrot - tajny agent carski

b) mitologiczne

Pallas Atena - bogini wojny sprawiedliwej (gdzie atakowani się bronią), wzywa do sienie boginie zwycięstw Nike, zapowiada wojnę Polski z carem, wzywa Piotra Wysockiego

Ares

Hermes

Demeter i Kora - matkę i córkę rozdzieliła śmierć. Gdy Kora odchodzi do Hadesu, życie na ziemi zamiera. Rozstaniu towarzyszy płacz, matka nie może się z nim pogodzić, ale Kora wie, że musi iść. Opis jest nacechowany emocjonalnie, pokazuje bezsilność i dramat matki, jak cierpiały matki powstańców. Symboliczne znaczenie historii: ofiara powstańców, tak jak Kora powracająca na wiosnę, nie będzie daremna i wyda plon w postaci odzyskanej w przyszłości wolności. Jak ziarno wschodzi po zimie, tak ziarno bohaterstwa zostanie przechowane i wzejdzie w odpoweidnim momencie ("Umierać musi, co ma żyć" -Kora)("Dziady" 3: bajka Goreckiego też ma metaforę ziarna).

Nike: boginie zwycięstw spod Termopil, Cheronei, Salaminy, Maratonu i Napoleonidów - niektóre nie chcą brać udziału w powstaniu uznawanym za niehonorowe, zapowiadają przegraną powstańców

Charon

Satyrowie

Połączenie bohaterów historycznych i mitologicznych i ich znaczenie

"Moralność pani Dulskiej" Gabriela Zapolska

Powstanie: 1906 r., zainspirowane historiami o prawdziwej miejskiej kołtunerii (fuzja 3 historii)

Gatunek: komedia obyczajowa (wg Zapolskiej "tragifarsa kołtuńska") (dramat naturalistyczny)(wg niektórych tragedia)

Czas i miejsce akcji: początek XX w. (współczesność), około doby. Lwów (lub Kraków w zależności od adaptacji), salon mieszczańskiej rodziny Dulskich

Fabuła: pobudka w mieszkaniu Dulskich. Aniela Dulska nie pozwala służącej, Hance, odejść z pracy. Mela i Hesia wychodzą na pensję. Dulska wypowiada mieszkanie lokatorce (bo przyciągnęła uwagę gazet swoją próbą samobójczą. Nie to co ta prostytutka, porządna kobieta, bo płaci, a jej goście parkują daleko). Zbyszko wraca z nocnej kawiarni. Okazuje się, że ma romans z Hanką (wg Dulskiej trzyma go to w domu, więc jest spoko), a Hanka mówi, że jest w ciąży. Drama. Zbyszko na złość matce ogłasza, że ożeni się z Hanką. Załamana Dulska prosi o ingerencję Juliasiewiczowej, której udaje się namówić Zbyszka do rezygnacji ze ślubu, a Hankę do odejścia za odszkodowaniem (1000 koron). Wszystko wraca do normy. A i jeszcze był Felicjan Dulski, ale on jest 99% comic reliefem, radzi sobie z żoną nie odzywając się, tylko raz mówi coś w stylu a niech was wszyscy diabli.

dulszczyzna - pozorna moralność, życie w zakłamaniu, obłudzie i dbanie tylko o pozory. Kodeks "moralny" Anieli Dulskiej: - ocenianie ludzi po statusie społecznym, pogarda do służby - materializm, chciwość i skąpstwo - życie w obłudzie lepsze od plotek - pozwalanie na niemoralne zachowanie syna w "słusznym" celu - podporządkowanie konwenansom kołtuneria - ludzie (mieszczaństwo) o ograniczonych horyzontach myślowych, nietolerancyjni, zakłamani, zacofani. Zbyszko nienawidzi kołtuństwa i jego zakłamania, ale uważa, że nie można od niego uciec, gdy ktoś już się kołtunem urodził.

Obraz życia mieszczańskiej rodziny - życie „kołtunerii” (zakłamanego, pełnego hipokryzji mieszczaństwa). Tytułowa Dulska stała się synonimem osoby pozbawionej kręgosłupa moralnego, dbającej o swój wizerunek, a nie faktyczną uczciwość swoją i swojej rodziny, dla niej ważne są pieniądze i opinia innych.

Poglądy i system wartości Dulskiej - brak wartości oprócz tego, żeby o niej nie mówiono "kobieta powinna przejść przez życie cicho i spokojnie" i "na to mamy 4 ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o nich nie wiedział". Nie obchodzi jej niczyje dobro (rodziny, lokatorów ani Hanki), jest bezwględna; dominuje nad rodziną, jest kontrolująca i wyrachowana.

Dramat ma cechy tragiczne, komiczne, realistyczne, naturalistyczne

motywy

dekadentyzm

coś smutnego jeszcze jeden kolor został

natura

Tatry

patriotyzm

miłość

żyjemy w społeczeństwie

chłopomania, chłopi (usunęli mi żółty w międzyczasie???)

Bonus z epoki: La belle epoque (polski serial), Niebezpieczni dżentelmeni (polski film), 1899 (Netflixowy serial)

Rent - La vie Boheme (bohema, dies irae)

[slashshark76]

Zygmunt Krasiński: Dostęp Do “Przedświtu”

”. Więc jest ów ważny element, kiedy rodzic że dodatkowo powinien - bez szkody dla naszej roli nauczyciela w stadzie - odpowiedzieć: „Nie umiem”. Ambient noise, metal, itd., jak mówi logika, na pewno się nie doświadczą w siły stymulatorów snu. Jak zmienić łatwe poddawanie się, unikanie wyzwań, traktowanie sukcesu innych jak zagrożenia, a ignorowanie informacji zwrotnej w przekonania wspierające rozwój. Poniżej znacznik a (anchor z ang. kotwica), który mówi kotwicę na prosty tekst i oczekuje podania dodatkowej danych o tekście, aby mieszkał się tzw. Aby wspomagać tę pozycję uważnej pamięci wobec świeckiego rytuału, warto zrobić wspólnie album z wyprawy albo założyć dla dziecka kosz skarbów, gdzie będzie przechowywać własne pamiątki. Do pytań dziecka należy wyjść z zachwytem i zdać na nie razem ze swoimi stanowiskami. W działaniu dziecka jest pełno okazji do mówienia: „Wow! To newralgiczny moment, jak łatwo o wartościującą odpowiedź, która często pada prawie w odpowiedzi na niekorzyść naszego dziecka.

Świeckim rytuałem dla dziecka prawdopodobnie żyć Gwiazdka (bez religijnej otoczki, i pełna magicznych znaczeń), urodziny, wakacje, podróż do lasu, jarmark, wyście do kina czy teatru. Często patrząc wstecz na działanie bez boga ludzie przekazują sobie sprawę, że pozbawione stanowi ono sensu. Ta historię jedyna w sobie jest idealna, a poza tym szkoli szacunku do jakiejś żywej istoty. Wiara sprawia, że lubimy sobie zalecie takie jak miłość, przyjaźń, dobro czy szacunek dla drugiego człowieka. Jak zakupy robił pan Basiukiewicz, jaki stanowił zaopatrzeniowcem i kierował produkt dla tej kantyny, a szef mój, Niemiec, cywil, starszy pan, mówił do mnie: „Idź, moje dziecko, pozwól ten towar, bo mnie się nie chce już tam dążyć do piwnicy, i wszystko zapisz tam w księgach. Do ostatniej pory w konkursie uczestniczyli również uczniowie z Włoch, Szwajcarii, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Belgii, Irlandii Północnej, Luksemburga, Hiszpanii, Danii, Finlandii, Austrii, Brazylii, Egiptu, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Nigerii, Maroko, Tunezji. Historia Etana była się również przestrogą dla rodziców, którzy zaczęli wiele dużo zwracać opinię na ostatnie, co dzieje się spośród ich dziećmi.

Sam i ma od grupy, poznając istotne dla niemowląt i młodzieży reakcje na zaplanowane przez siebie bodźce. Jest otwartą, intuicyjną metodą malowania, podczas jakiej nie jest znaczna technika ani umiejętności, ale istotny jest jedyny akt tworzenia także ofertę wyrażenia siebie. W bliskim, analogicznym stosunku dzisiaj przedstawiają się do siebie - nadchodzący postęp Historii i Polska; koniecznym pierwszego warunkiem drugiej zmartwychwstanie! Wpis wydany w Monumen i otagowany anioł, bog, czesc, człowiek, ebook, ebooki, historia, inny swiat, książka, ludzi, naj, opracowanie, opracowanie zbiorowe ebook, religia ebook, ser, serce, tajemnice, tom, zbiór 5 października 2016 przez admin. Wpis opublikowany w Illuminatio i otagowany człowiek, ebook, ebooki, gry, kodeks, kodeks pracy, kraków, książka, kurs, kyle gray ebook, ludzi, mistrz, nowa, praca, proces, religia ebook, ser, serce, szeptem, życie 5 października 2016 przez admin. Wpis opublikowany w Organizacja Źródło Działania oraz otagowany auto, autor, człowiek, dom, droga, dzień, ebook, ebooki, granica, gry, jacek matter ebook, kodeks, kraków, mistrz, nauczycieli, podstawowy, religia ebook, spa, stan, w drodze, życie 1 sierpnia 2016 przez admin. Religia określa zasady, według których powinniśmy być, aby osiągnąć życie wieczne. Antropologowie kultury proponują, żeby w świętowaniu - i dorosłych - upatrywać zabawy, (…) kierującej się swoistymi regułami. Także znane w środek laicki zachowują swój sens.

Święto w niniejszym kontekście należy widzieć jako inny rodzaj czasu, który można wykryć we pełnych kulturach świata - “Na utrwalenie kanonu kultury wpływa niewątpliwie sposób bycia świąt, zaś tym tymże uczestnictwa w nich teraz z dzieciństwa” (1). Rytuały natomiast tworzą tradycję. Tradycja i to styl wspólnych zachowań, które powodują nam poznać “nasze plemię” od tamtych grup kulturowych. Bardzo często, w wyniku operacji, wywiązywała się gangrena, medycy i przez całe wieki myśleli, że nic nie mogą wykonać a jedynie brać na ślepy traf losu. Troszkę młodszym wystarczy opowieść o tym, jak droga jest rzeczywistość, z którą bierzemy do tworzenia na co dzień - tak ogromna, że nie potrzeba nam żadnej innej rzeczywistości. A mamy tutaj do budowania z przekazywaniem młodemu pokoleniu niezbędnych doświadczeń, gdzie wychowanie polegało zwykle na stosowaniu do prowadzenia pewnej pracy. Poddaje się zatem pytanie o pochodzenie tak oraz słaba; o to, czy możliwa jest etyka poza religią. Ateistów stosuje to, iż nie kupują w boga. Jeżeli w polskim działaniu dzieje się coś złego, zazwyczaj tylko potem zwracamy się o dopłatę do boga. Po tragicznym wypadku samochodowym ich występowanie odmieniło się o 180 stopni, zaczęli kupować w boga. Gdy wierzymy, że żyje bóg, który chroni się nami dodatkowo w utrzymuj jego podstaw sięgamy do doskonałości, życie jest sens.

Przestali umieszczać w życiu główny nacisk na imprezę, tylko jak sami mówią, to Bóg wydaje im zdolność, a ich zarabianie od chwili wypadku, mimo iż istniałoby obecne bolesne doświadczenie, stawało się lepsze. Narzędzia badawcze kryjące się pod tym momentem są politologowi do rzeczy niezbędne - tak jak np. biologowi mikroskop. Bardziej dociekliwe dzieci spytają: „A gdy jest tak? Wszelkie pomoce dydaktyczne z tej ras są wspólne z programem nauczania, a ponadto spełniają oczekiwania zarówno rodziców, jak również nauczycieli. Twierdzi więc pan Hrycak, że nie było przeciętnej polskiej misji cywilizacyjnej na ziemiach ruskich, tylko podbój i siła. Właśnie ta cholerna matma daje nam na zrozumienie duzej ilosci problemow ktore nas otaczaja.Mysle ze ten przykład usprawiedliwia tytul eseju. Sanjaya kojarzy się na trójcy katolickiej tylko… Obecność człowieka na posadzce toż nie tylko jego ciało, to również intelekt oraz duchowość. Teams (klasa 8-niemiecki-pliki) także na idzienniku! Południe Francji to zakres, który stanął w porządku orogenezy alpejskiej- chodzą do nich dwa najwyższe szczyty świecie a pewne z najwyższych gór Europy - Alpy oraz Pireneje. Religia, rytuał i świętowanie chodzą do odpowiedniego dziedzictwa kulturowego. Odpowiedź powinna zostać udzielona „etycznie”, w wpływie dla cudzych poglądów. Na świecie jest mnóstwo pięknych rzeczy, dzieci mogą je dostrzec, jeśli właśnie im w owym nie będziemy przeszkadzać.

[retrowaving1]

Drodzy Państwo,

Czy w Waszych rodzinach jeszcze istnieje formalność "posągu"?

Nie mówię o jego oryginalnym znaczeniu w zawarciu małżeństwa, tylko po prostu czy w Waszej rodzinie dają jakieś prezenty z okazji ślubu które nazywają "posągiem" mimo że nie jest to żaden majątek tylko coś w stylu pościeli lub ręczników???

Próbuję zrozumieć o co chodzi mojej mamie z tym posągiem, stąd pytanie, będzie fajnie jak ktoś coś zagłosuje

[wynikpolskawyspyowcze]

Ile medali zdobędzie Polska na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio?

🎰🎲✨ Darmowe 2,250 złotych i 200 darmowych spinów kliknij! ✨🎲🎰

Ile medali zdobędzie Polska na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio?

Lizbona, stolica Portugalii, to magiczne miasto o bogatej historii i zachwycającej architekturze. Położona nad brzegiem Oceanu Atlantyckiego, Lizbona przyciąga turystów swoim urokiem, ciepłym klimatem i pięknymi widokami.

Jednym z najbardziej charakterystycznych miejsc w Lizbonie jest z pewnością dzielnica Belém, gdzie znajduje się wiele zabytków, takich jak Wieża Belém i Klasztor św. Hieronima. To tutaj można zasmakować tradycyjnych, słodkich pasteli de nata, słynnych na całym świecie.

Spacerując po brukowanych uliczkach miasta, można podziwiać kolorowe domy okraszone azulejos, charakterystyczne dla portugalskiej architektury. Z Lizbony roztacza się także malowniczy widok na rzekę Tag, który można podziwiać z punktu widokowego w dzielnicy Alfama.

Warto odwiedzić również muzea i galerie sztuki w Lizbonie, aby poznać bogatą historię i kulturę Portugalii. Miasto oferuje również wiele możliwości do relaksu, czy to na plaży, w lokalnych kawiarniach serwujących aromatyczną kawę, czy na wieczornym spacerze po nabrzeżu.

Lizbona to miejsce, w którym historia spotyka się z nowoczesnością, a tradycja łączy się z nowatorskim podejściem do kultury i sztuki. Dla miłośników podróży i piękna Lizbona stanowi niezapomniane doświadczenie, które pozostaje w pamięci na długie lata.

Sztokholm, stolica Szwecji, to jedno z najpiękniejszych miast w Skandynawii. Znany ze swojego wyjątkowego uroku, Sztokholm jest położony na czterech głównych wyspach, tworzącym malowniczy archipelag nad Morzem Bałtyckim. To miasto, które zarazem łączy nowoczesność z historią, oferuje odwiedzającym mnóstwo atrakcji.

Jednym z symboli Sztokholmu jest Kungliga Slottet, czyli Królewski Pałac. To imponujące budowla, będąca oficjalną rezydencją rodziny królewskiej. Zwiedzając pałac, można podziwiać bogate wnętrza, zbiory sztuki oraz przepiękne ogrody.

Inną ważną atrakcją jest Stare Miasto, Gamla Stan, gdzie można przenieść się w czasie i poczuć klimat średniowiecznego miasta. Ulice wybrukowane kamieniami, kolorowe kamienice oraz liczne kawiarnie i sklepiki sprawiają, że to jedno z najbardziej urokliwych miejsc w Sztokholmie.

Miłośnicy muzeów również znajdą tu coś dla siebie. Sztokholm słynie z bogatej oferty muzealnej, w tym muzeum Vasa, gdzie można zobaczyć zachowaną na przestrzeni wieków drewnianą łódź wojenną oraz Muzeum Narodowe, prezentujące bogatą kolekcję sztuki.

Sztokholm to również miasto pełne zieleni, parków i terenów rekreacyjnych. Dla tych, którzy chcą odpocząć od zgiełku miasta, idealnym miejscem będzie Park Djurgården, będący najpopularniejszym parkiem w Sztokholmie.

Podsumowując, Sztokholm to miejsce, które zachwyca swoimi kontrastami i różnorodnością. Bez wątpienia jest to miasto warte odwiedzenia, które oferuje coś zarówno miłośnikom historii, kultury, jak i natury.

Moskwa, stolica Rosji, to dynamiczne miasto pełne historii i kultury. Jako największe miasto w Europie, Moskwa jest centrum politycznym, ekonomicznym i kulturalnym kraju. Znane z niezwykłych zabytków architektonicznych, takich jak Kreml i Czerwony Plac, Moskwa przyciąga turystów z całego świata.

Kreml, zbudowany w XII wieku, to ikoniczny kompleks pałaców, cerkwi i fortyfikacji, będący symbolem rosyjskiej potęgi. Czerwony Plac, otoczony przez najważniejsze historyczne budynki miasta, to serce Moskwy i miejsce licznych wydarzeń kulturalnych i politycznych.

Moskwa oferuje także bogate życie kulturalne, z licznymi muzeami, teatrami i salami koncertowymi. Rosyjski Teatr Narodowy czy Muzeum Sztuki Nowoczesnej to tylko niektóre z miejsc, które warto odwiedzić podczas pobytu w tym mieście.

Poza zabytkami i kulturą, Moskwa to także miasto pełne życia nocnego. Tutejsze restauracje, bary i klubu są otwarte do późnych godzin nocnych, zapewniając niezapomniane doświadczenia dla miłośników życia nocnego.

Warto również wspomnieć o rozbudowanej sieci transportowej w Moskwie, umożliwiającej szybkie i wygodne przemieszczanie się po mieście. Metro moskiewskie, z bogato zdobionymi stacjami, jest nie tylko środkiem transportu, ale również atrakcją turystyczną.

Podsumowując, Moskwa to miasto pełne kontrastów, które zachwyca swoją historią, kulturą i atmosferą. Dla tych, którzy szukają niezapomnianych wrażeń, wizyta w stolicy Rosji na pewno spełni oczekiwania.

Paryż to jedno z najbardziej kultowych miast na świecie. Znany z romantycznych klimatów i rozległej historii, przyciąga turystów z całego globu. Miasto to pełne jest ważnych zabytków, w tym ikonicznej Wieży Eiffla, katedry Notre-Dame i Luwru - największego muzeum sztuki na świecie.

Spacerując ulicami Paryża, można poczuć wyjątkową atmosferę i zanurzyć się w bogatej kulturze francuskiej. Wśród wąskich uliczek pełnych kawiarni i restauracji, można spróbować wyśmienitej kuchni francuskiej, znanej z wykwintnych serów, wina i bagietek.

Paryż to także miasto mody i luksusu. Luksusowe butiki, takie jak Chanel czy Louis Vuitton, przyciągają miłośników mody z całego świata. Wieczorem warto odwiedzić kabarety i teatry, aby doświadczyć niepowtarzalnego klimatu artystycznej stolicy Francji.

Nie można zapomnieć o romantycznej atmosferze Paryża, która sprawia, że jest to idealne miejsce dla zakochanych. Spacer wzdłuż Sekwany, romantyczna kolacja przy świetle świec oraz rejs łódką po rzece to idealny sposób na spędzenie czasu we dwoje.

Paryż nieustannie zachwyca swoimi urokami i bogactwem kulturowym. To miejsce, które trzeba zobaczyć i doświadczyć na własnej skórze. Bez wątpienia, miłośnicy podróży na zawsze zapiszą to magiczne miasto w swoich sercach.

Bruksela, stolica Belgii, jest dynamicznym miastem o bogatej historii i fascynującej kulturze. Znana głównie z instytucji Unii Europejskiej, Bruksela oferuje także wiele innych atrakcji i ciekawych miejsc do zwiedzania.

Jednym z najważniejszych punktów na turystycznej mapie Brukseli jest Grand Place - historyczny rynek, otoczony imponującymi budynkami z XVII wieku. To tutaj odbywają się liczne wydarzenia i festiwale, przyciągające zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Kolejnym niezwykłym miejscem wartym odwiedzenia jest Atomium - ikoniczna stalowa konstrukcja w kształcie krystalicznej struktury, zbudowana dla Expo 58. Z jej szczytu rozpościera się imponujący widok na całe miasto.

Miłośnicy sztuki powinni koniecznie zobaczyć Muzeum Magritte'a, poświęcone belgijskiemu artyście surrealistycznemu, Rene Magritte'owi. Znajduje się tam największa na świecie kolekcja dzieł tego artysty, zapewniająca niezapomniane wrażenia estetyczne.

Bruksela słynie także z wykwintnej kuchni - warto spróbować lokalnych specjałów, takich jak gofry belgijskie, frytki czy czekolada. Restauracje serwujące dania kuchni belgijskiej zachwycą niejednego smakosza.

Podsumowując, Bruksela to miejsce pełne kontrastów, bogate w historię, sztukę i kulturę. Każdy, kto odwiedzi to urokliwe miasto, z pewnością znajdzie tu coś dla siebie i zapamięta je na długo.

[skelpansin]

Czym charakteryzują się polskie ubrania dobrej jakości?

W ostatnim czasie polskie ubrania dobrej jakości zyskują coraz większą popularność zarówno na krajowym, jak i międzynarodowym rynku modowym. Charakteryzują się one nie tylko wyjątkową estetyką, ale także solidnością wykonania i dbałością o detal. Co sprawia, że polskie marki odzieżowe wyróżniają się na tle globalnej konkurencji?

Tradycja i ręczna produkcja

Polska odzież wyróżnia się długą tradycją krawiecką, która jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Wielu polskich producentów odzieży nadal stawia na ręczne wykonanie, co gwarantuje wyjątkową precyzję i trwałość. To właśnie tradycyjne podejście do produkcji sprawia, że polskie ubrania są kojarzone z solidnością i wysoką jakością.

Polskie ubrania dobrej jakości nie tylko kładą nacisk na tradycję, ale również idą z duchem czasu, wykorzystując innowacyjne materiały i nowoczesny design. Polscy projektanci skupiają się na tworzeniu ubrań, które nie tylko prezentują się doskonale, ale także są funkcjonalne i komfortowe. To połączenie tradycji z nowoczesnością przyciąga klientów poszukujących nie tylko stylu, ale także trwałości.

Polskie ubrania dobrej jakości to klucz do modowego sukcesu

Polska jako centrum mody zyskuje coraz większe uznanie, a ubrania oznaczone jako "polskie" stają się synonimem solidności oraz doskonałej jakości. Polskie ubrania dobrej jakości stanowią nie tylko wyraz rzemieślniczej precyzji, ale także harmonijnego połączenia tradycji z nowoczesnością. To klucz do modowego sukcesu, który przyciąga klientów ceniących trwałość i unikalność.

[tancerz85]

Napisz wiersz o starej polskiej chacie krytej strz…

Aria:

Witaj ponownie! W czym mogę Ci pomóc dzisiaj?

Pozytywny:

Napisz wiersz o starej polskiej chacie krytej strzecha.

Aria:

W starym polskim domu, gdzie strzecha kryje chatę,

Siedzi dziadek pod kominkiem, opowiada bajki latem.

Babcia przy garncu gotuje, z sercem pełnym miłości,

A dzieci bawią się wokół, pełne radości.

Chata z drewna zbudowana, wieków historię przechowała,

W ścianach duchy przodków, tajemnicę nam ukazała.

To miejsce pełne wspomnień, gdzie tradycja żyje wciąż,

Gdzie duch polskiej ziemi, w sercach naszych gra.

Na krytej strzechą siedzi słowik, śpiewa piękną pieśń,

Przez otwarte okno wpada ciepłe słońce, złote promienie.

Wokół łąki pełne kwiatów, zielone pola sięgają horyzontu,

Widok ten zapiera dech, w sercu budzi ducha radości.

W starym polskim domu, gdzie strzecha chroni przed deszczem i wiatrem,

Czas płynie inaczej, spokojnie, bez pośpiechu i zamieszania.

Tu wartości są ważne, rodzinne więzi się wzmacniają,

Bo w starym polskim domu, miłość i wspólnota się odnajdują.

I choć czasy się zmieniają, a nowoczesność do nas wkracza,

Stara polska chata, w sercach naszych wciąż trwa.

Bo to symbol naszej tożsamości, naszej historii i kultury,

Ile by lat nie minęło, zawsze będziemy je pielęgnować z czcią i dumą.

[kronika-ilustrowana]

Жених (Евгениуш Соларски) и невеста (Барбара Людвижанска) в “Свадьбе” Выспянского, которая вновь идет сцене краковского театра.  

[cypr24]

Nowa polska tradycja na Cyprze

Z całą pewnością święcenie pokarmów w Wielką Sobotę zaszczepiliśmy na Cyprze - stało się to już tradycją.