Tumgik
#rare geluiden
twafordizzy · 1 year
Text
Bijna iedere dag muziek: the Avalanches
Dit is dus de hedendaagse muziekwereld – een wereld waarin niemand meer een noot speelt of zingt, maar waarin onbetwistbaar en ondubbelzinnig toch nieuwe muziek wordt gecreëerd. Vroeger leefde ik in de veronderstelling dat er niets goeds – in elk geval niets heel erg goeds – kon voortkomen uit het mixen, combineren, scratchen, knippen en plakken, en dat klopte ook toen de benadering van de…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
bramsnor · 10 months
Text
Hallo Kato hier, ik dacht weekend, uitslapen, alles lekker rustig. Vergeet het, vrouwtje vroeg beneden en naar buiten. Oké prima ik pis wel en desnoods een geurige sigaar ook nog. Maar toen kwam het pas, kijk ik weet dat ik wel eens last van angstzweet heb, en dat ze dat niet fijn vinden ruiken. Maar dat ik gedoucht zou worden, daar had ik niet op gerekend.
Maar het was wel erg lekker dat warme water op mijn bontjas, werd heerlijk ingezeept door het vrouwtje en gemasseerd, echt heerlijk. En daarna afgespoeld met warm water, echt super👍. Mocht ik me even uitschudden in die glazen kooi, ja mooi niet, daar heb ik meer ruimte voor nodig, ha ha. Toen werd ik lekker afgedroogd, toptien.
Toen mocht ik naar beneden en ging zij zelf geloof ik. Ze kwam wat later tenminste opgedoft binnen. Kreeg ik als toetje nog een borstelbeurt. Toen ben ik in slaap gedoezeld heerlijk. Opeens hoorde ik mijn riem rammelen en mocht ik mee naar buiten. Kwam goed uit, was wel toe aan een “sigaar” draaien, en toen dacht ik moet wat terug doen. Ik heb een tak gepakt en heb ik de gehele tijd gedragen tot thuis toe, nou ik zag de baas trots kijken naar me.
In de middag begonnen ze beide ineens opgedoft te gaan verzamelen van allerlei pakketjes, en mocht ik mee in dat koekblik. Helaas schrok ik me te pletter van die wisser hop de achteruit, dus ik naar voren. Maar dat pikte die Snor niet, ik moest terug achterin. Toen zijn we met een tussenstop naar dat minimensje gereden. Die bleek jarig en was flink gespannen net als ik trouwens. Wat een mensen kwamen daar, en allemaal met van die pakketten. En die “mini” maar enthousiast uitpakken. Helaas er zat niets voor mij bij, hooguit een super lekker uitziende taart waar ik niets van kreeg grrrr.
Na verloop van tijd mocht ik met de baas daar ook mee naar buiten. Nou dat vond ik weer niks, wat een pestherrie in die nepstad. Jankende sirenes, rare geluiden van een lang stalen ding op stalen wielen en hier en daar van die pestklappen met lichtflitsen. Maar die “ouwe” doet net of tie niets hoort en loopt gewoon door net als van de week bij die schreeuwende en jankende verzamelplein van minimensjes.
En al die mensen van die pakjes wilde ook nog aan mijn bontjas voelen, opzouten ik vertrouw jullie niet. En dan nog een paar van die rumoerige minimensjes, is allemaal wel wennen hoor, maar heb mij kranig gedragen en heb nu weer heerlijk mijn rust gevonden in mijn nieuwe thuis waar ik morgen alweer twee weken mag wonen. Zo nog even een plasronde en dan de dag verwerken tijdens mijn welverdiende nachtrust.
Kato 🐕
3 notes · View notes
bucklemonster2 · 1 year
Text
First Album: the synthetic music people
This is it: my first album. I've experimented with some music before (when I was studying animation). But now I've made a whole music album. It has rare instruments, and unique sounds. Enjoy!
Dit is het: mijn eerste album. Ik heb eerder met wat muziek geëxperimenteerd (toen ik animatie studeerde). Maar nu heb ik een heel muziekalbum gemaakt. Het heeft zeldzame instrumenten,
en unieke geluiden. Geniet ervan!
https://www.youtube.com/watch?v=yGEpfj9WFN4 https://archive.org/details/the-synthetic-music-people-full-album-emilia-sameyn
INSTRUMENTAL, NO VOICE
https://www.youtube.com/watch?v=yGEpfj9WFN4
https://archive.org/details/album-instrumental
3 notes · View notes
lifecoachsabina · 2 years
Text
Tumblr media
Uitleg over Ascentie. Wat betekent het? Laten we deze term even nuchter bekijken: volgens het Oxford woordenboek betekent ascentie “de actie van opstijging naar een belangrijke positie of hoger niveau.” Resoneert dat met jou?…
De energie op aarde verandert. De energie wordt als het ware steeds hoger. De trillingen verhogen. Dit geeft veel onrust, omdat waarheden boven tafel komen. Steeds meer zie je dat leugens geen stand meer kunnen houden. Er wordt steeds meer zichtbaar. Je hoort steeds meer schandalen die aan het licht komen. Je kan dat zelf ook merken in je directe omgeving. Je kunt niet meer leven in een leugen. Je trilling verhoogt. Dit geeft een hoger bewustzijn. Hierdoor wordt je je dus steeds meer bewust van je leven en hoe je leeft. Leef jij wel vanuit jou hart of doe je nog steeds dat wat je denkt dat anderen van jou verwachten. Heb je b.v.b. je trauma uit je jeugd weggestopt en komt het nu in alle hevigheid weer boven tafel. Het is nu de tijd om dit voor goed los te laten. Met deze verhoging van de energie kunnen ook klachten gepaard gaan. Deze verhoging van energie heet ook wel ascentie.
Ik noem hieronder 40 ascentiesymptomen:
1. Veranderende Slaap-patronen : Rusteloosheid, hete voeten, twee of driemaal wakker worden per nacht, allerlei tintelingen voelen in je lichaam gedurende de nacht. Voor anderen is de slaapbehoefte verminderd en hebben ze minder slaap nodig.
2. Activiteit ter hoogte van het kruin-chakra : Tintelingen, jeuk, kriebelende gewaarwordingen op de hoofdhuid en langs de ruggengraat. Dit is een opening van de kruinchakra die zich opent voor hogere energieën.
3. Plotse golven van emoties : Plotse huilbuien ; opeens kwaad of droevig worden zonder aanleiding ; een onverklaarbare depressieve bui voelen die dan weer overgaat in een gelukkig gevoel. (emotionele roller-coaster).
4. Oude trauma’s of oude energieën komen naar de oppervlakte : Oude pijnen en wonden borrelen naar boven en de mensen met wie je deze thema’s dient uit te werken verschijnen weer in je leven, terwijl je al jaren niet meer van ze had gehoord. Emotioneel beperkende koorden en gevoelens van verbittering en wrok vragen om losgelaten te worden ;
5. Veranderingen in gewicht : De ene wint enorm aan gewicht, terwijl de andere veel gewicht verliest. Dit heeft te maken met het loslaten/vasthouden van emotionele patronen. Lichamelijk gewicht is namelijk grotendeels verbonden met onze hormoonhuishouding die op zijn beurt door de emoties wordt gestuurd.
6. Veranderingen in eetpatronen : Soms heel rare voedselkeuzes. Je kan plots zin krijgen in dingen die je anders nooit zou eten. Eetgewoonten zijn ook weer grotendeels verbonden met de emotionele schommelingen waar je doorheen gaat.
7. Voedselleveranties en allergieën die je voorheen nooit had : Hoe meer je je opent voor hogere energieën, hoe gevoeliger je energie-systeem zal worden. Je lichaam vertelt je wat het niet langer nodig heeft of wat je niet langer dient.
8. Veranderingen van het gezichtsvermogen : Soms een wazig gezichtsvermogen, het zien van een schittering, kleuren of aura’s rond voorwerpen, planten, dieren en mensen. Als je je ogen sluit, zie je niet langer duisternis maar een soort roodheid. Sommigen zien geometrische figuren, lichtflitsen, heldere kleuren of beelden van voorwerpen als ze hun ogen sluiten. Kleuren worden meer “levendig” waargenomen. De lucht lijkt blauwer en het gras lijkt meer levendig groen. Terwijl je gevoeliger wordt, kan je gedaantes of contouren waarnemen in de ruimte, vooral als het bijna donker is. Dit zijn dikwijls je gidsen, engelen of andere onstoffelijke entiteiten.
9. Wijzigingen van het gehoor : Je kan zeer gevoelig zijn voor allerlei geluiden. Ze lijken soms veel scherper, bijna ondraaglijk binnen te komen. Andere symptomen zijn het horen van vreemde klanken, pieptonen of elektronische patronen. Sommigen horen zoiets als het ruisen van water, het gezoem van bijen, huilende of rinkelende geluiden. Weer anderen horen vreemde stemmen in hun dromen, alsof er iemand naast hen staat. Je oren zijn zich aan het aanpassen aan hogere frequenties.
10. Verhoogde smaak- en tastgewaarwordingen : Sommigen kunnen de chemische additieven in voedsel ruiken en proeven als een vieze smaak. Je ruikt en proeft scherper en kan meer genieten van voedsel dat meer levenskracht bevat. Het lijkt alsof je een groter “bereik” hebt. Zelfs de geur van bloemen een eindje verderop kan door sommigen zeer levendig worden waargenomen.
11. Energie-uitbarstingen via de huid : huiduitslag, puistjes, acne, netelroos of gordelroos kunnen voorkomen, ook weer verbonden aan de emotionele schommelingen die je ervaart. Naarmate je je emotionele lichaam uitzuivert (vergeving, loslaten van oude wrok, boosheid of frustraties, enz…) zal je merken dat de huid rustiger zal worden.
12. Periodes van intense energie die ervoor zorgen dat je uit je bed kan springen en in volle actie kan schieten. Deze kunnen dan weer opgevolgd worden door momenten van grote lethargie of vermoeidheid. Deze periodes zijn meestal gerelateerd aan de infusies van hogere frequenties in een bepaalde periode.
13. Veranderingen tijdens het bidden of mediteren : Velen ervaren dat ze zich niet zo gemakkelijk meer kunnen focussen tijdens het mediteren. Anderen laten het “verplicht” mediteren geleidelijk los omdat het leven zelf meer en meer een levende, spontane meditatie wordt.
14. Plotse warmte- of koude-opwellingen : Plots voel je een hitte opkomen van kop tot teen. Anderen krijgen het opeens onverklaarbaar koud (kippenvel). Het zijn manifestaties van intense energieën die het lichaam binnenstromen.
15. Fysieke klachten of ongemakken :
Hoofdpijn
Nekpijn
Rugpijn
Griepachtige symptomen
Veranderingen in de spijsvertering
Spierspasmen of -krampen
Verhoogde hartslag ; borstpijnen
Veranderingen in seksuele behoeften
Stijfheid of pijn van de ledematen
16. Er jonger uitzien : Met het loslaten van oude emoties en beperkende geloofsovertuigingen uit het verleden, voel je je letterlijk lichter in je vel. Zorgen wegen niet meer zo zwaar en je begint er jonger en vitaler uit te zien.
17. Levendige dromen : Soms zijn de dromen zo “werkelijk” dat je verward wakker wordt. Je kan zelfs lucide dromen hebben die je zelf stuurt en controleert. Sommige dromen kunnen mystieke boodschappen bevatten. In sommige gevallen zul je weten dat je eigenlijk niet “droomt” maar dat dat je een ervaring had in andere dimensies of sferen.
18. Gebeurtenissen die je leven een heel andere wending geven : Sterfgevallen, scheiding, job-verandering, ziekten en dramatische omstandigheden. Soms komen ze wel allemaal tegelijkertijd voor. Het is een periode van loslaten van oude banden en gehechtheden en het weer leren terugvallen op je Zelf. Het zijn ook signalen die je willen openen voor gevoelens van liefde en compassie voor alles.
19. Een verlangen om los te breken uit beperkende structuren : Een sterke drang je los te maken van “saaie”, beperkende jobs, mensen of situaties. Je hebt een enorme behoefte aan “tijd voor jezelf” en het zoeken van jouw passie. Je wil creatief zijn en je niet langer aan banden willen leggen door anderen. Meer behoefte aan introspectie en alleen-zijn en minder interesse in allerlei sociale activiteiten, feestjes, etc…
20. Creatieve uitbarstingen : Je krijgt allerlei beelden en ideeën door, dikwijls in een hoog tempo. Het lijkt soms dat je geen tijd genoeg hebt om al je ideeën uit te werken.
21. Je hebt het gevoel dat de tijd sneller gaat : Je gewaarwording van “tijd” is veranderd vanwege de hogere vibraties.
22. Gevoelens van wanhoop : Naarmate je verbinding maakt met het eenheids-bewustzijn kunnen golven van wanhoop je overvallen als je teveel aandacht schenkt aan de conflicten en disharmonie in de wereld.
23. Gevoelens van ongeduld : Naarmate je kennis en wijsheid groeit, weet en zie je meer dan diegene die nog niet ontwaakt zijn. Je zou ze graag willen helpen, maar stoot tegen enorm veel weerstand en ongeloof. Ook ervaar je ongeduld omdat je je intenties of doelen zo snel mogelijk verwezenlijkt wil zien. Geef je over aan de Goddelijke Timing…
24. Het gevoel dat je hier helemaal niet thuishoort : Je begint je zo “anders” te voelen dat je soms het idee krijgt dat er niemand anders is die jou begrijpt. Je bent een voorloper op de grote massa en dat geeft je soms het gevoel een “buitenstaander” te zijn. Soms krijg je een sterk verlangen om terug naar “thuis” te gaan. Dit gevoel verdwijnt naarmate je de relatie met je Zelf op de eerste plaats zet en bereid bent jezelf op aarde te manifesteren.
25. Gevoel dat je moet “rouwen” omwille van de oude jij : Een verontrustende gewaarwording dat alles in je leven zo “anders” en nieuw aanvoelt dat je je oude zelf hebt achtergelaten. Het lijkt een beetje op ‘sterven’ .
26. Dingen en mensen verschijnen op het perfecte ogenblik : Mensen, boeken, films, synchrone gebeurtenissen en voorvallen komen op het juiste moment om je weer een duwtje in de rug te geven. Sommigen lijken negatief maar zijn op dieper niveau altijd positief bedoeld.
27. Lichamelijke desoriëntatie : Soms kan je je erg ongegrond voelen. Je zal ruimtelijk worden uitgedaagd door het gevoel dat je beide benen niet op de grond hebt of dat je tussen twee werelden loopt. Terwijl je bewustzijn de overgang maakt in de nieuwe energie, blijft je lichaam soms achter. Breng meer tijd door in de natuur om de nieuwe energie in jezelf beter te gronden. Dit zal eveneens voorbijgaan.
28. Gesprekken met je Zelf : Je zal merken dat je vaker met het Zelf praat. Opeens realiseer je dat je de laatste 30 minuten aan het babbelen bent geweest met je Zelf. Er ontstaat een nieuw niveau van communiceren met jouw wezen en je ervaart nog maar het topje van de ijsberg ten aanzien van deze gesprekken met Zelf. De gesprekken zullen toenemen, zullen vloeiender gaan verlopen, meer samenhangend zijn en meer inzichten geven. Je bent niet gek aan het worden, je gaat de Nieuwe Energie binnen.
29. Gevoelens van eenzaamheid die gerelateerd zijn aan het feit dat je gidsen vertrokken zijn. Ze zijn bij je geweest op al je reizen in al je incarnaties. Maar nu is het tijd dat ze zich terugtrekken om ruimte te maken, zodat jij die plaats kunt opvullen met je eigen goddelijkheid. Dit gaat ook voorbij. De leegte binnenin je zal opgevuld worden met de liefde en energie van je eigen Christus Bewustzijn.
30. Visioenen, nummers en symbolen waarnemen : Het zien van allerlei symbolen of getallen die plotseling opduiken in je bewustzijn of in de externe wereld. Velen zien bijvoorbeeld regelmatig 11:11 als ze “toevallig” op hun digitale klok of horloge kijken, of andere getallen zoals 22, 33, 555, enz… Deze getallen dienen als onderbewuste trigger voor een dieper ontwaken. Ze bevatten verborgen betekenissen die op onderbewust niveau wordt ontvangen.
31. Elektrische en mechanische storingen : Gloeilampen flikkeren, computers geven vaker storingen, radiofrequenties vallen zomaar weg, enz… omwille van de fluctuerende energievelden
32. Diepere communicatie met planten en dieren : Doordat de liefde en de innerlijke rust meer toeneemt, worden wilde dieren minder bang voor je. Planten beantwoorden je liefde en aandacht meer dan ooit. Sommige dieren of planten hebben een boodschap voor je. Je bent op weg een planten- en dierenfluisteraar te worden.
33. Snellere manifestatie van je intenties : Door de frequentieverhoging vermindert de tijd tussen het plaatsen van intenties en het manifesteren ervan. Je wordt je meer bewust dat jij een schepper bent van je eigen werkelijkheid.
34. Hartritme-stoornissen omwille van een verdere opening van het hartchakra. Het hart brengt zichzelf in een nieuwe balans na een emotionele opruiming. Meestal zijn deze stoornissen onschuldig.
35. Snellere haar- en nagelgroei : Er worden meer eiwitten omgezet in het lichaam.
36. Herinneringen aan jeugdervaringen of vorige levens : Onderdrukte herinneringen aan voorbije of parallelle levens kunnen plotseling opduiken in functie van de algehele integratie van je deelpersoonlijkheden.
37. De linker hersenhelft lijkt minder te functioneren : De linkerkant van je hersenen die staat voor orde, planning, logisch denken, analyserende vermogens, evaluaties, beoordelingen, enz… wordt op lager pitje gezet om de rechter hersenhelft te stimuleren die staat voor psychische vermogens, ruimtelijk zien, het voelen van compassie, het zien van kleuren en energieën, intuïtief weten, enz… Dit resulteert dikwijls in geheugenstoornissen, de woorden niet meer zo goed kunnen vinden, het onvermogen om nog lang te kunnen lezen, moeilijkheden met de lineaire vormen van communicatie (geschreven of gesproken). Soms voel je je wat afgestompt en heb je helemaal geen zin in discussies of welles/nietes gesprekken. Aan de andere kant lijk je meer aangetrokken te zijn tot video’s, magazines met foto’s, prachtige kunstwerken, muziek, schilderen, dansen, kleuren, tuinieren of andere kinesthetische vormen van expressie.
38. Verlies van je passie : Je kan je volledig ongepassioneerd voelen, waarbij je weinig of geen zin hebt om iets te ondernemen. Dat is OK en het is alleen maar deel van het proces. Gebruik deze tijd om niet-iets te doen. Ga geen gevecht met jezelf aan omdat ook dit voorbij zal gaan. Het lijkt op het opnieuw opstarten van je computer. Het is nodig om jezelf even uit te zetten voor een korte tijd om de nieuwe geavanceerde software te installeren, oftewel de nieuwe Christus-zaad-energie.
39. Ontgiftings-symptomen : Op dit ogenblik zal het fysiek lichaam het meest beïnvloed worden en voelen velen fysieke symptomen van pijn in de lage rug, verstoorde spijsverteringssystemen en symptomen van ontgifting. Daarna zal dit alles kalmeren en zal het lichaam het nieuwe energiesysteem gewoon worden en er voordeel beginnen uit te halen. Je laat oude patronen en herinneringen los van hoe het fysiek lichaam zou moeten functioneren en staat de veranderingen toe zodat je een hogere vibratie en meer licht en energie kan vasthouden.
40. Kundalini-ervaringen : Kundalini is een Sanskriet woord, dat “opgerold” betekent. Het duidt op de energie die traditioneel gezien, drie-en-een-half keer opgerold ligt aan de basis van onze ruggengraat. Deze energie, die bij de meeste mensen onbewust blijft, is in feite onze grootste kracht van creativiteit en bewustwording. Kundalini is werkzaam in iedereen en stroomt in lichte mate altijd door ons lichaam. Mensen die spiritueel ontwaken kunnen als gevolg van het verder openen van de kundalini sterke golven van vreugde en dankbaarheid ervaren die zich verder uitbreiden over heel het lichaam.
Bron :Trillingsfrequenties4all
Tumblr media
0 notes
inge-universe · 2 years
Photo
Tumblr media
#newin #nieuwbinnen #bookmail #boekenpost #recensieboek Susan Wallenburg - Sam en de Monsterbende 1 - De Regenboogfabriek - illustraties Mayon Middeljans @susanwallenburg #susanwallenburg #samen #samendemonsterbende #deregenboogfabriek @daisymayonaisy_art @daisymayonaisy #mayonmiddeljans Wie heeft dit boek al gelezen? Wat vond je er van? ............ Bedankt voor het #recensieexemplaar #leesexemplaar @uitgeverij_neckar #uitgeverijneckar #neckar ............ Inhoud: Als je ‘s nachts alleen in bed ligt en het buiten pikdonker is. Ben je dan weleens bang? Voor de rare schaduwen op het behang? Voor het getik van de takken tegen je raam? Maar waar komen die andere vreemde geluiden vandaan? Zitten er echt geen monsters verscholen in je kast en onder je bed? Moet je om hulp roepen? Naar iemand waarvan je weet dat die je redt. Of moet je dapper zijn en zelf gaan kijken? En of monsters echt bestaan zal dan vanzelf blijken ... ............ #instabook #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #boekenwurm #dutchbookstagram #booktrovert #dutchbookstagrammers #jeugdfantasy #jeugd #junior #dutchbookstagrammer #lezenisleuk #kinderboek https://www.instagram.com/p/Ci5LjKbjyUv/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
gewoonkarin · 4 years
Text
Mijn lief moet nog een week werken. Dan hebben we vakantie. Met z'n vieren. Heerlijk. We gaan even kamperen op het grasveld bij de dagbesteding. Aanbod gekregen en wel heel leuk. Daar mee helpen en kamperen. Win win denk ik dan.
Een rare week. De aankomende week. Drie jaar geleden waren dit de laatste dagen van Paul. Wisten wij veel. Drie jaar later kan ik nog steeds niet goed naar de beelden in mijn hoofd kijken. Na een paar flitsen komen de tranen al. Ik zie me zitten buiten als grote zus belt. Ik zie me rijden in de auto met tranen en smeekbeden. Ik zie de ambulances, politie, onbekende mensen. Grote zus in de hal die zegt dat hij dood is. Geluiden op de overloop. Ik die een piep hoor en vraag of hij het weer doet. Met schrille stem. Nee is het antwoord. Stomme vraag ook. Ik heb Paul zien liggen op de overloop, vooral dat beeld, met die mensen om hem heen. De mededeling dat ze stoppen met de reanimatie. Grote zus die vanaf dat moment niet meer van zijn zijde wijkt. Ik die naar buiten ga, de kinderen halen. De knecht van vroeger van ons thuis die buiten staat te wachten, vloekend en mij naar de kinderen brengt. Het vertellen. Terug naar hun huis gaan. Twee kinderen op de bank thuis die even niet weten wat er nu allemaal gebeurt.
Daarna kwam het geregel. Gevoel uit, geregel aan. We zouden het mooi gaan maken, het afscheid. Pas later kwam het besef dat mensen hun kind, broer, schoonzoon, oom, vriend en zwager zijn verloren. Op dat moment was enkel echtgenoot en vader in beeld. Voor mij dan. Dat waren de mensen het dichtste bij. De achterblijvers. Pas na het lezen van een artikel afgelopen week bedacht ik me dat iedereen dichtbij maar net iets verder weg twee keer heeft moeten loslaten. Paul maar ook grote zus en haar gezin. Dat hoort bij het nieuwe gewoon. Na het levensverlies van ons ma ging ik ook heel vaak naar ons pa. Tot de vakantie. We gingen op vakantie en daarom moest ik loslaten. Na de vakantie ging ik minder vaak. Het nieuwe gewoon. Inmiddels is er zoveel nieuw gewoon dat ik er nog niet aan gewend ben. Dat komt wel. Tijd, dat is wat verzacht.
4 notes · View notes
ronnyrens · 4 years
Text
Fake Indians - The pest
Ik kende al de nummers op deze plaat al. De liveversies, de demos en de Youtubeclips. Allemaal gehoord. En veel. En ik ken die gasten ook, toffe gasten (behalve die ene gitarist dan, dat is maar ne rare). Dus ja, wat moet ik hier verder over zeggen? Dat de productie perfect is. Met diepe fuzz die uw ziel doet branden. En de zang die van intense sneer naar gevoelige cool gaat alsof het niks is. En de vette maar minimalistische groove. En de rare geluiden die die rare gitarist maakt waardoor je hem beter begrijpt. En die trouwens ook op de fantastische hoes staat. Killerplaat dus, veel opgezet, en ik ga ze nog veel opzetten. Moet je ook doen. Hier bijvoorbeeld: https://fakeindians.bandcamp.com/album/the-pest
1 note · View note
katobaetens · 5 years
Text
Klassiek: Festival Images Sonores
Op 19 mei ben ik samen met enkele vrienden naar Flagey in Brussel gegaan. Hier gingen we zonder al te veel verwachtingen kijken naar Festival Images Sonores, met onder andere composities van Henri Pousseur. Hij is een wereldberoemde componist van seriële en elektronische muziek. Er werden 3 stukken voor en 3 stukken na de pauze gespeeld.
Niemand had een idee wat precies te verwachten van dit concert, maar toch had ik er echt wel zin in. We besloten op de eerste rij te gaan zitten, en achteraf bekeken was dit de slechtste beslissing die we die avond hadden gemaakt. 
Het eerste stuk was een ensemble van piano, marimba, klarinet, gong en nog andere slagwerkinstrumenten. Ik had verwacht dat dit een gewoon klassiek stuk ging zijn, maar wanneer ze begonnen te spelen was dit allesbehalve een GEWOON klassiek stuk. Ze bespeelden elk op een erg experimentele manier hun eigen instrument en dit creëerde een ietwat chaotische sfeer. Het waren erg veel verschillende klanken door elkaar, maar toch was er wat samenhang. Zelf was ik niet echt fan van dit stuk.
Het tweede stuk werd gebracht door Gaëlle Hyernaux, wiens instrument een klassieke gitaar was dat ze zelf had omgevormd tot een nieuw instrument. Ze zat simpelweg op een stoel en plots hoorden we geluiden van een helikopter. Iedereen dacht dat dit wat sfeergeluiden waren op de achtergrond, maar het was het instrument zelf dat dit geluid maakte. Ze deed dit met behulp van haar computer, maar meer snap ik er ook niet van. Ik vond het erg indrukwekkend dat ze dit helemaal zelf had gemaakt.
Daarna werd er ons een saxofoonkwartet gebracht. Desondanks dat deze mannen erg mooi konden spelen, konden we allemaal onze lach maar niet inhouden tijdens het stuk. Een van de saxofonisten had namelijk een erg grappige gezichtsuitdrukking terwijl hij speelde en kortom had iedereen dus de slappe lach. Ik voel me tamelijk schuldig dat we zo hard lachten, terwijl ze echt goed konden spelen, maar het lag niet aan de muziek.
Na de pauze was het al helemaal om zeep. Ik had mezelf voorgenomen om niet meer te lachen, maar erg makkelijk maakten ze ons het niet. Alles begon mooi met een man die dwarsfluit speelde en iemand die soms deze klanken vervormde met zijn computer. Maar op een moment begon de fluitist rare spikkende geluidjes te maken in de dwarsfluit en begon hij zelfs erg agressief te schreeuwen in zijn dwarsfluit. Niemand kwam nog bij en toen hij dan ook gekke bewegingen begon te maken ging het helemaal niet meer. Toch is er bij niemand een geluidje ontsnapt, maar erg aandachtig heb ik het stuk dus niet kunnen volgen.
Plotseling kwamen er uit de boxen allemaal vreemde krijsen en geluiden van ontploffingen. Toen deze nog stil waren, had niemand door dat het volgende stuk al bezig was. Wanneer het luider en luider werd drong het eindelijk door dat de volgende creatie al bezig was. Met een beetje fantasie en concentratie was dit waarschijnlijk een aangename ervaring, maar ik moest nog te veel bekomen van het vorige stuk waardoor ik ook hierbij niet heel aandachtig was.
Het laatste stuk was een man die basklarinet speelde. Dit stuk heeft me erg aangenaam verrast. Vooral omdat ze er helemaal niks speciaals van hebben gemaakt, zoals bij de andere stukken en hem gewoon zijn ding hebben laten doen. Hij bespeelde het instrument met erg veel passie en dit vond ik echt fijn om naar te luisteren. Het was een mooie afsluiter van een verrassende avond.
Al bij al was ik dus helemaal niet teleurgesteld dat ik was meegegaan naar dit concert. Het was een bizarre ervaring, maar ik denk dat ik het niet snel zal vergeten.
Tumblr media
1 note · View note
Text
Hoofdstuk 21-27
 Eddy ging naar boven om te kijken of de liefde van zijn leven echt dood was. Hij kon het maar niet geloven. Hij trof haar dood aan in haar kamer met een glasscherf in haar nek, een glasscherf van de fles waarmee Van Lommeren Dondeyne mee had bedreigt aan het begin van het verhaal. Plotseling zijn er wat rare geluiden en valt de elektriciteit uit. Het is donker. Eddy gaat terug naar de rest van de groep. Vergauwen was ook verdwenen. Het viertal zocht het huis door en vonden Vergauwen in de kelder,dood. Hij was geëlektrocuteerd. De spanning loopt op tussen het viertal en ze beginnen met elkaar te beschuldigen. Wanneer ze Van Lommeren beginnen te verdenken bedreigt hij hun met een beitel. Renate kon nipt vluchten. Van Lommeren sloot Eddy en Dondeyne op in de keuken. vanuit de keuken horen ze Van Lommeren schreeuwen. Eddy gooit koffie in het gezicht van Dondeyne, opent de deur met een sleutel die hij had gevonden en rent weg. Vervolgens hoort hij een kreet van Renate. Dondeyne gaat opzoek naar Renate(zijn bondgenoot). Onderweg vind hij bloedsporen. Hij vind een gesloten kamer waar de lamp aan is. Hij probeert hem open te krijgen want hij denkt dat Renate er misschien is. Plots staat Van Lommeren achter hem.
2 notes · View notes
coosie · 3 years
Video
Al de hele nacht rare geluiden 🐷🐽🐖 https://www.instagram.com/p/CN6nkMHlLZu/?igshid=1t8l0vkulj68n
0 notes
ilovetheater-nl · 4 years
Text
GLUUR; gluren bij de buren kan best spannend zijn.
GLUUR; gluren bij de buren kan best spannend zijn.
Recensie: Mieke van der Raay GLUUR Live is een voyeuristische theaterbeleving, waarin je tussen de gordijnen door bij de buren naar binnen gluurt. Heb je je ooit wel eens afgevraagd wat zich daadwerkelijk afspeelt bij de buren? Wat er gebeurd wanneer je vreemde en rare geluiden hoort of geschuifel met de meubels? Wat zou het eens leuk zijn als je stiekem mee zou mogen kijken. Misschien kom je…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
zielsvlucht · 7 years
Text
Buitenoords - 3: Het bos vol kleuren
[lees het vorige hoofdstuk] - [lees het begin]
Uitgeput en buitenadem, strompelde ik door wat leek op een buitenaards bos. Ik keek constant achterom maar ik zag niemand en ik hoorde geen motorgeluiden. De vreemde voertuigen en hun bestuurders waren me dus niet gevolgd. Ik vroeg me af of ze me ooit hadden achtervolgd, of dat het allemaal maar mijn angstige verbeelding was geweest. Ze zouden me toch zeker gezien moeten hebben toen ik op hen afliep? Ik was niet verstopt, ik maakte lawaai en ik was het enigste ding dat bewoog op een grote zandvlakte. Waarom waren ze me niet gevolgd? Of waarom hadden ze me niet gezien?
In dit vreemde bos voelde ik me verdwaald. Ik ging helemaal nergens naartoe en elke stap die ik zette was een stap verder deze rare plek in. Als ik een stap terug zette dan voelde dat exact hetzelfde aan. Eigenlijk wou ik gewoon van alles om me heen weg lopen en wou ik weer iets vertrouwd tegenkomen. Maar ik vond niets dat ik herkende dus er was niets om naartoe te gaan. De wrakstukken van het ruimteschip waren de enigste dingen geweest op deze wereld die ik een beetje begreep. Nu was ik verloren gelopen in dit rare landschap. Nu ja, ik was niet echt verloren. Ik wist waar ik vandaan was gekomen en ik wist dus min of meer mijn weg terug naar het strand. Maar werkelijk was ik op het strand even verdwaald geweest als hier. In dit vreemde oord was ik overal verdwaald en hoorde ik nergens thuis. Ik wist niet of ik de goede richting uit liep of dat ik steeds meer verloren liep. Ik liep gewoon.
Hoe was ik op deze planeet terecht gekomen? Het was zo absurd. Ik had nog nooit in een raket of ruimteschip gezeten. Ik was geen astronaut. Ik wist niets van deze planeet af. Dit was niet Mars, Jupiter, Uranus of een andere planeet waarover ik vroeger op school geleerd had. Bestond deze planeet wel? Soms keek ik om me heen en dacht ik dat ik droomde. Niets leek echt. Alles was net iets te kleurrijk en net iets te vreemd om echt te zijn.
Vreemde planten in vreemde kleuren torenden boven me uit. Het bladerdak was oranje. Ik stapte over wat gevallen bladeren heen. Verbaasd stopte ik en bukte ik me om een blad op te rapen. Ik voelde er aan. Het was niet echt een blad. Meer een grote brede veer. Zoals de veren van vogels. Alleen voelde het koud aan, zoals een blad. Hoe kunnen planten aan fotosynthese doen als hun bladeren oranje zijn?  Vroeg ik me af. Misschien waren het niet eens planten. De stammen van de 'bomen' varieerden veel van kleur. Wit. Grijs. Beige. Bruin. Niets donkerkleurig. Ook de bodem van het bos: De 'aarde' was hier niet zo donker als de aarde er zou uitzien op ... Aarde. Het was hoogstens een donkerbeige tint. Op de bodem van het bos groeiden er ook struikachtige dingen in allerlei vormen en formaten, en met gelijkaardige oranje bladeren. Maar ook dingen die niet op planten leken groeiden hier. Wat waren het? Paddenstoelen? Koralen? Ik vond exemplaren in alle mogelijke kleuren. Felrood. Felblauw. Geel. Soms waren ze bolvormig en soms hadden ze vertakkingen en leken ze bijna op vreemde cactussen zonder stekels. De vreemdste plant(?) die ik zag was iets dat leek op een gekke blauwe blubber dat over stukken bodem van het bos lag en her en der de boomstammen op kroop. Het was alsof iemand grote klodders van blauwe kauwgom in het bos had rondgehangen. Uit nieuwsgierigheid had ik er aan gevoeld maar het was helemaal niet zoals blubber. Het voelde sponsachtig aan. Sponsmos, dacht ik. Natuurlijk.
Blauw spons-kauwgom-mos.
Ik voelde me heel ongemakkelijk in het kleurrijke bos. Voor een lange tijd wist ik niet waarom maar plots kwam het in me op. Het was er te stil. Af en toe dacht ik iets te horen. Dan stopte ik met stappen en luisterde ik. Soms bleek dat er een stil geluid klonk van ergens anders in het bos, ver van me af. Een geluid dat snel genoeg weer weg stierf. Het waren niet altijd dezelfde geluiden, maar ik wist nooit wat het was. Voor mij waren ze allemaal even vreemd. Vele vaker echter stopte ik met stappen en hoorde ik helemaal niets meer. Het geluid was dan van mijn eigen voetstappen gekomen want dat was hoe stil het bos was. Geen wind in de takken. Geen insectengezoem. Geen vogels. Ik zou gehuild hebben van geluk als ik gewoon een simpel musje kon horen tsjilpen. Maar hier waren geen vogels. Ik wandelde voor een lange tijd door het bos zonder enig idee te hebben van waar ik mee bezig was. Geleidelijk aan kalmeerde ik ook wat. Het bos was zo stil en er gebeurde zo weinig dat ik er langzaam van overtuigd werd dat ik er alleen in rondliep. Dat was een rustgevende gedachte. Al was het helemaal verkeerd.
Op een zeker moment terwijl ik door het bos wandelde, zag ik iets vreemd op een boom groeien. Het was zo vreemd dat ik stopte en er geïntrigeerd naar staarde. De plant was zo raar dat ik mij er ongemakkelijk bij voelde. Het was blauw zoals het sponsmos en het... het... Had die plant nu ... ?
Was dat een ledemaat?
Plots bewoog de plant. Eerst een beetje. Het bewoog zijn arm. Ik verschoot, schreeuwde en deinsde achteruit. Toen schoot het ding in beweging. Het sprong van de boom af en ik schreeuwde in paniek, bedekte mijn gezicht en dook weg. Het ding landde ergens ver uit mijn buurt. Ik hoorde het over de bosgrond draven en dan hoorde ik dat het geluid omhoog ging. Ik keerde mijn hoofd terwijl ik in foetushouding op de grond lag en ik zag ergens boven me takken bewegen. Het ding was in een andere boom geklommen. Ik zag flitsen van blauw door de bladeren bewegen. De bewegende takken verwijderden zich van me. Het buitenaardse ding was weg.
Toen ik het niet meer hoorde, barstte ik in tranen uit. Gedurende mijn verblijf op die vreemde planeet zou ik niet meer dan zes keer huilen. Voor hoe lang ik er gebleven ben, valt dat best wel mee. Geloof me. Dit was de eerste keer dat ik huilde en het is moeilijk uit te leggen waarom ik toen huilde. Misschien had ik tot dan toe ergens gedacht dat het misschien allemaal niet echt was, of dat het een soort van wrede grap kon zijn. Dat de hele wereld rondom me nep was. Maar toen ik voor het eerst een buitenaards wezen zag, voelde ik dat het echt was. Het kon niet anders. Naast de angst van het vreemde die me die eerste dag constant overmande, was het de realisatie dat ik echt vast zat in dit vreemde oord die me gek maakte. Ik lag daar en ik huilde.
Op een zeker moment kroop ik echter weer recht en wandelde ik angstig verder. Ik kon niet zomaar blijven liggen in dit vreemde bos waar de buitenaardse monsters overal konden schuilen. Ik probeerde niet te denken aan het wezen dat ik gezien had, hoe het er uitzag of wat het aan het doen was toen ik het vond. In plaats daarvan probeerde ik het juist te vergeten. Net zoals ik niet probeerde te denken aan hoe de bestuurders van de voertuigen er hadden uitgezien. Alsof dat mijn problemen zou oplossen. Deze keer voelde ik me nergens veilig bij. Bij elk takje dat kraakte onder mijn voeten, verschoot ik. Ik keek constant om me heen. Soms als ik dichtbij een vreemd geluid hoorde, riep ik terug zodat het geluid stopte. Zo hoopte ik de rare monsters van het bos van me weg te jagen, maar het deed me niet minder bang voelen omdat ik tegelijkertijd besefte dat een nieuwsgierig buitenaards wezen misschien juist op mijn geschreeuw zou afkomen.
Ik heb weinig herinneringen nog over van de rest van mijn eerste dag, maar ik weet nog goed dat de roze zon begon te zakken en het tot mijn schrik donker begon te worden. Ik herinner me dat ik probeerde te rennen om de duisternis voor te zijn, om niet in dat bos te hoeven zijn wanneer de duisternis viel, maar het had geen nut. De nacht kwam, mijn zicht verdween en de geluiden van het bos werden luider en kwamen steeds vaker dichterbij. De duisternis omsingelde me. Ik wist helemaal niet waar ik heen ging. Ik liep waarschijnlijk in cirkels. Ik schreeuwde. Ik schreeuwde naar alles dat ik hoorde bewegen.
Op een zeker moment liet ik me uitgeput vallen op de bosgrond. Ik duizelde. Ik hoorde hoe vreemde wezens in de duisternis langs me liepen. Ik zag schimmen van verwrongen creaturen om me heen staan. Ze kwamen dichterbij.
"Ga weg!" riep ik naar ze, waarbij ze wegstoven.
Maar ze kwamen terug.
"Ga weg!" schreeuwde ik wanhopig "Laat me met rust!"
Het is diep in die nacht terwijl ik het onbekende om me heen hoorde schuifelen in de absolute duisternis, dat ik ook voor mijn tweede keer huilde. Ik weet niet of iemand kan flauwvallen van angst, maar iets in die aard moet gebeurd zijn. Misschien was het omdat ik zo vermoeid was. De duisternis werd me te veel en plots was alles weg.
Alles was weg...
...
Er kwam iets anders in de plaats. Een vreemde droom. Eerst zag ik alleen maar zwart. Zelfs in mijn dromen had de duisternis voortgezet. En ook in deze droom lag ik op de grond. Maar hier lag ik op mijn rug terwijl de duisternis me tegen de bodem drukte. Nee, niet zomaar de duisternis. Er zat iets op mij. Twee bloedrode reptielenogen verschenen boven me. Ze staarden me aan. Ik begreep langzaamaan wat ik voelde. Een zwart wezen van pure duisternis was in mijn bijzijn. Ik zag de donkere schubben glimmen. Ik voelde het zware kronkelend lichaam dat bovenop mij lag. Ik zag een hals, een kop en een gespleten tong die naar buiten gleed. Het was een slang. Een grote zwarte slang die mij aankeek. Het leek alsof het naar mij grijnsde. Kan een slang lachen?
"Wordt wakker, Adam." sprak de slang.
Ik opende mijn ogen. De slang verdween en de duisternis trok weg.
Het licht was al aan het terugkomen. De geluiden waren weer zachter en verder weg. Ik lag alleen op de bodem van datzelfde vervloekte bos. Ik had waarschijnlijk voor een tijdje geslapen maar ik wist niet hoe lang. Meer dan een paar uur toch wel. Het was genoeg om de volgende dag te doen beginnen, maar niet genoeg voor mij om van mijn vermoeidheid af te geraken. Ik ging rechtop zitten en keek om me heen. Ik lag ergens in dat bos. Ik wist niet waar ik was, ik wist niet of dit dezelfde plek was waar ik in slaap was gevallen of niet en ik wist al zeker niet meer waar ik vandaan was gekomen. Maakte het nog iets uit?
Vermoeid stond ik op, zonder te weten hoe ik verder moest.
En zonder te weten hoe ik verder moest, ging ik verder. Grappig hoe dat gaat. Mijn gedachten waren weg, opgeslokt door de vermoeidheid. Het was alsof mijn hoofd helemaal leeg was. Maar in alle sufheid dacht ik nog even terug aan die vreemde droom voor ik hem weer zou vergeten.
Wat maf. Ik heet niet eens Adam.
[lees het vervolg]
3 notes · View notes
afstuderen-monique · 4 years
Text
Nieuw idee?
Waar gaat het nou echt om? Verdeeldheid. [Door social media] zijn we verdeeld geworden. We sluiten ons af voor dingen die we niet willen horen. Het is makkelijker om geluiden die niet bij je passen niet te horen dan de confrontatie aan te gaan. 
Abortus > Pro-choise of Pro-life LHBTI+ > Homofobie of acceptatie Politieke voorkeur > Links of rechts Vrouwen emancipatie > Sexist of Feminist Ongelijkheid op basis van huidskleur > BLM of ALM Relatie individu tot staat > individualistisch of samenhorigheid Geloof in de overheid > Sceptisch of schaap Europese Unie > Pro-EU of anti-EU//eurosceptisch//Brexit-Nexit-Frexit Ik wil niet zeggen wat sommige mensen wel en niet mogen geloven of denken. Als ik zeg, wat goed of fout is aan een ideologie, doe ik zelf mee aan radicaliseren. 
Waarom zijn we zo verdeeld? Is het echt alleen door social media? Ik denk dat wij in Europa iets te veel mee doen met Amerika. 
Rare complottheorieën komen de oceaan overgewaaid. We hebben lang naar Amerika gekeken als het goede voorbeeld (waren het hen niet, die ons van de Nazi’s hebben bevrijd), maar met de recente ontwikkelingen weten we nu dat Europa meer voor zichzelf staat dan ooit, en dat we onze plek moeten bemachtigen op het wereldtoneel.
Extreem rechts als gevolg op links neigende stromingen? Homorechten en vrouwenrechten, acceptatie in het algemeen was hot and happening, kan het zijn dat populisme en extreemrechts daar een tegenreactie op is?
0 notes
suusdevis · 7 years
Text
de wind maakt rare geluiden
2 notes · View notes
martijn2000-blog · 7 years
Text
Deadpool:
Er word gebruik gemaakt van slapsticks. Ook is er veel humor te vinden die af en toe erg droog kan zijn  . In deze film zit satire humor.
The great dictator:
Dit is een parodie, want de dictator word belachelijk gemaakt doordat hij word afgebeeld als een kneus. Het gaat hier om non verbale uitingen want hij maakt rare bewegingen en praat niet.
Bridemaides:
Deze scene word grappig gemaakt door rare geluiden en onverwachte dingen die gebeuren. Ook is het grappig bedoeld dat de twee vrouwen de jurk proberen aan te prijzen.
Ted:
Deze scene word grappig gemaakt doordat er iets gebeurt wat in het echt niet kan. Ook is het heel komisch hoe de ouders van de jongen er op reageren.
1 note · View note
jokebaekeland · 5 years
Text
Klassiek: Festival Images Sonores
Samen met enkele vrienden gingen we op 19 mei naar Flagey in Brussel. Zonder verwachtingen weliswaar namen we plaats op de voorste rij in de zaal. Later bleek dit niet zo’n goede beslissing te zijn.  
Het concertje was ingedeeld in telkens 3 stukken voor en na de pauze. Bijna allemaal composities van Henri Pousseur als eerbetoon. Deze wereldberoemde componist van seriële en elektronische muziek werd geboren in Malmedy in 1929. 
Het begon met een ensemble van piano, klarinet, marimba, gong en nog enkele slagwerkinstrumenten. We dachten allemaal: ‘Ohh fijn dit belooft een mooi klassiek stuk te zijn.’ Maar nog voor we deze zin konden afmaken, stonden we met open mond te kijken. Het was weliswaar klassiek, maar op een heel aparte experimentele manier. Ik moest er even aan wennen, maar ik vond het uiteindelijk echt nog leuk. Het was heel interessant om op deze manier naar muziek te kijken. 
Tumblr media
Het tweede stuk was gemaakt door de componiste Gaëlle Hyernaux. Zij had een klassieke gitaar volledig omgevormd tot een nieuw instrument. Het stuk dat ze speelde was ook een wereldpremière. Met behulp van de computer kon ze haar gitaargeluid volledig omvormen tot iets wat niet eens op muziek leek. Ik vond het echt verbazingwekkend want ik kon maar niet begrijpen hoe ze het deed. 
Daarna was er een saxofoonkwartet. Ik weet niet meer wat de aanleiding was, maar ik kon echt mijn lach niet inhouden. Het muziekstuk was zo apart en de muzikanten maakten expressieve bewegingen, dat ik echt mijn handen voor mijn mond moest houden om geen geluid te maken. Ik was echt boos op mijzelf dat ik zo moest lachen want het had eigenlijk niets met hun muziek te maken. Ik vond het stuk echt mooi eigenlijk en ik kon mij wel inbeelden hoe moeilijk het was. Maar tja, hoe meer ik naast me of voor me keek, hoe meer ik moest lachen. 
Na de pauze probeerde ik mezelf te vermannen en gewoon verder van het concert te genieten. Maar dat is niet echt gelukt. Het stuk begon namelijk eerst heel gewoon met een man die dwarsfluit speelde en zijn collega die op een computer geluiden zat te vervormen. Dat was allemaal heel mooi, totdat die fluitist letterlijk in zijn dwarsfluit begon te schreeuwen en rare bewegingen begon te maken. Die man was zo intens en experimenteel aan het spelen, dat mijn vrienden het allemaal niet meer uithielden. Iedereen zag rood en beet op zijn lippen om geen geluidje te laten ontsnappen. We wisten namelijk zelf ook wel dat het nogal ongepast was om te lachen. 
Voor de volgende creatie was het publiek letterlijk niet klaar. Zonder waarschuwing hoorde je vreemde geluiden uit de boxen komen. Iedereen dacht dat de muzikanten zich nog moesten opstellen omdat de lichten nog aan waren, maar dat was niet het geval. De vreemde geluiden begonnen zich te vervormen naar een soort keelgezang en daarna naar het geluid van aliens en ufo’s. Mijn vrienden vonden het een beetje bizar en random, maar ik kon het eigenlijk echt nog appreciëren. Ik had namelijk mijn ogen gesloten, omdat er toch niets te zien viel en dat veranderde echt de hele situatie. Je fantasie leidde je er doorheen.
Als afsluiter was er de basklarinet. Wat hij deed was echt wel van een hoogstaand niveau. Je kon echt horen hoeveel passie hij voor muziek heeft en dat maakte het ook wel fijner om naar te luisteren. 
Over het algemeen kan je wel zeggen dat dit concert een onverwachte levensverrijking was. 
Tumblr media
0 notes