#schrijversblok

[rikwintein]

In het donker

Laatst bracht Mijn Groote Liefde licht in de duisternis. De piot schrijft graag en veel. Het is een passie. In de schuiven van zijn schijftafel steken naast een paar vergeten boeken, meer aanzetten tot romans en novellen dan hij tellen kan. De grootste en diepste lade zit boordevol met een heleboel kortere stukjes, op papier en digitaal. Daartussen zitten niet alleen – surprise, surprise, no…

[ikmichiel]

Zuivel

- November 2018

Schrijversblok. Zo zou meneer het zelf omschreven hebben. Trillend tokkelend, sputterend op het klavertje vier - afgekort klavier - en niet in staat om naar woorden te happen die in letters ontspruiten op wat steeds een digitaal vodje was geweest. Niet omdat het schrijven bitterzoet gesmaakt had, wel omdat meneer niet langer meneer was.  Hij was op. 

Depressief? In geen geval, al had meneer enkel kaas met gaten gegeten over dat onderwerp. In die kaas zaten meer gaten dan in spuitgaten, waardoor hij gerust stellen kon dat hij van depressies niet veel kaas gegeten had.  Of hij had het niet in de gaten. Enfin. 

Het gevoel fout begonnen te zijn aan deze op zondagnamiddag nakende post, ergerde hem zoals ook Elsschot zich ooit aan zijn rozentuin geërgerd zal hebben. Dat moet haast. Enig verschil was natuurlijk dat Elsschot veel langer over kaas gepalaverd had, ware het dat deze kreet om Watervrees tijdens een Verdrinking helemaal niet over Kaas ging. En dat deze verder niet gemixt mocht worden met Brusselmans. Niemand vroeg om een portie gemengd, toch? 

Alé jong, terug naar het onderwerp. Vooruit met de zondebok. Meneer zat niet met kaas, maar met gaten in zijn lijf. Met een gat in zijn ziel, in zijn bestaan, in zijn eigenste binnen. Zo, het was eruit. Letterlijk.  Hoe, godsamme, hoe had dat kunnen gebeuren? Zoals het leven steeds gebeurt, zeker? En toch was dit anders. Het voelde zoals Dali zich gevoeld moet hebben toen hij naar zijn met olifanten bestreken schilderijen had gekeken of als die keer dat Magritte zich afvroeg of hij de pijp aan Sint-Maarten zou geven: inderdaad, surreëel. 

Gaten, die flarden uit zijn bestaan hadden weggeschoten door woorden en daden, waartussen wetten stonden die niet overtreden worden konden. Wetten die niet in steen gebeiteld waren en dus onderhevig aan een veranderende wereld en diens opwarming. 

Toch maakte twijfel zich niet volledig meester van meneer, en wel temeer omdat vlinders met geen verdelger weg te jagen waren. Vlinders die zich vermenigvuldigd hadden en zijn buik in een vlindertuin veranderd hadden. Een paal die steeds boven water zou staan, hoe sterk de storm ook worden zou. 

De gaten hadden er in de eerste plaats namelijk voor gezorgd dat vlinders zich nestelden in de holten van zijn ziel.  Net zoals de treurwilg een immens grote rol gespeeld had in zijn zo onbezorgde jeugd, was ook die reusachtige boom omgehakt geworden.  Zo bleek het met alles te gaan. 

Alles moest kapot, altijd. 

[ewanederland]

Writer's Block, Wedstrijden, Write or Die

Writer’s Block, Wedstrijden, Write or Die

De maand april wordt geheel gewijd aan de A-Z Challenge. We doorlopen het alfabet door iedere dag, behalve op zondag, een bericht te plaatsen die correspondeert met de letter van de dag. Van de V… Naar vandaag, de W… Writer’s Block Ken je dat? Je wil schrijven maar ongeacht van hoe hard je probeert om het te doen, het lukt gewoon niet. Je zit naar een wit scherm te staren, of je hebt één zinnetje…

[rikwintein]

Kommerkwelling

Laatst leerde de piot een nieuw woord: “columnistenkommer“. Dit prachtig taalpareltje bereikt de piot via het vaak vermaletijde smoelenboek, meer bepaald op de pagina van een zeer erudiete ex-collega uit de pré-historie die de sukkelaar met veel graagte volgt. De spitse penner plaatst met grote regelmaat gevatte cartoons, beklijvende quotes en intrigerende interview-citaten, die stuk voor stuk…

[rikwintein]

Hibernatie 

Laatst sukkelde de piot in een soort literaire winterslaap. De piot moet vaak denken aan de levenswijsheid: “Schrijven/creativiteit/genialiteit is 1% inspiratie en 99% transpiratie“. Aan wie deze geniale en inspirerende oneliner (zoals dat tegenwoordig heet) toebehoort, is de sukkelaar niet meteen duidelijk. Ergens in zijn hoofd wijst een vage herinnering de uitspraak toe aan de…

[rikwintein]

Het einde

Laatst bereikte verontrustend nieuws de piot. De hooggewaardeerde lezer weet beslist dat deze blog niet is ontstaan uit een toevallige Big Bang. Zoveel jaar geleden – ja ja: we worden oud(er) – kampte de piot met nerveuze stormen in het hoofd. Dit is niet de plaats noch het moment om oeverloos uit de wijden over wat precies de oorzaken waren van die precaire situatie. Het gaat over wat plaats…

[rikwintein]

Haiku #70

stilte heerst alleenluidkeels roepen gedachtenhistorie bijeen

[rikwintein]

Zelfcensuur

Laatst ketende een delicaat dilemma de handen van de piot. Schrijven is communiceren met jezelf. Eerder schreef de piot elders deze stelling neer en hij blijf nog steeds achter die uitspraak staan. Zonder onderscheid houden pennenvruchten keer op keer de auteur een spiegel voor, zowel bij fictie als bij non-fictie en alles wat daartussen ligt. Het horen van de eigen schrijfsels plaatst een…

[rikwintein]

Penverlamming

Laatst verlamde het narcisme van Criminele Idioten* de piot. Het is niet voor het eerste – en helaas allicht ook niet voor het laatst – dat een gebeurtenis, een nieuwsfeit of een uitspraak al de energie wegbrandt uit het verstand van de piot. Soms is het zo erg dat de sukkelaar niet eens de kracht heeft om zijn pen deftig vast te houden. Ditmaal is de ramp compleet en langdurig. Meer dan een…

[rikwintein]

Inspiratie

Laatst onderging de piot een grootse en inspirerende ervaring. Niet voor het eerst wil ik beginnen met het intrappen van een open deur: “Elke tegenslag draagt opportuniteiten.” Eenieder heeft daar bewust dan wel totaal onbewust ervaring mee. Meer dan eens stel ik kwansuis vast dat gelukzaligheid is ontsproten uit een nietig zaadje geplant door een pijnlijke ervaring. Na jaren rustig groeien…

[rikwintein]

Onrecht-onmacht

Laatst veroorzaakte onrecht en onmacht fysiek ongemak bij de piot.

Laat ons zeggen waar het op staat. De voorbije week verdient een uitzonderlijk predicaat: tweeslachtig. Elke andere omschrijving is zonder uitzondering veel te omslachtig. Aan de ene muur staat een scherp snerpend salvo iniquiteiten. Aan de andere zijde floreren heerlijke sportieve prestaties, die evenwel het gevoel van onmacht…

[rikwintein]

Inspiratieloos

Laatst bracht een invasie microscopisch kleine plukjes erfelijk materiaal verpakt in een eiwitomhulsel een vreemde sfeer in de Via Prosperità.

De dreiging die uitgaat van het coronavirus COVID-19 heeft de wereld van Mijn Groote Liefde en haar piot bereikt. Het leven in de Via Prosperitàkabbelt verder, zoals dat heet, zonder al te veel grote schokken, ook al zijn heel veel zaken stopgezet of…

[ikmichiel]

In de herberg

- Mei 2019

‘t Leek verdomme weer waarheid geworden. Een schrijversblok van jewelste, al kon daar geen pasklare, eensgezinde ofte sluitende verklaring voor gevonden worden. Was het Nederlands op? Moest er om gegaan worder in de winkel? Verkocht de kruidenier die nog langer in glazen bokalen waar laatstleden ook plantjes in groeiden, geheel afgescheiden van de wereld en in zichzelf gekeerd om er een eigen universumpje te starten? 

Wist Meneer veel. Ach, die ouwe heer weer vanonder het stof gehaald om er eens mee te rammelen alvorens hem weer op te bergen achter slot. En grendel.  Het zou beter of iets zinnigs gaan. Pas op, niet dat er niets wezenlijks gebeurd was in de afgelopen etmalen die zich ondertussen gebreid hadden aan wat het verleden was gaan heten. Denkt u dat alstublieft niet. Nee, Meneer, betreed dat pad niet, al was het maar omdat het verboden is om op het gras te lopen en de bankjes in het park “net geverfd” waren. Of tenminste, dat is wat het plaatje zei. Het kan natuurlijk ook dat het de plaatjes waren die net geverfd werden, vervolgens de drogen gelegd op de banken en eens lachten naar de zon om gauw ontnat te zijn. Dat kan. Maar die kans is sumier. 

Goed, tot een pointe zou het allicht niet meer komen. Nochtans viel er wel wat te melden. Dat, beste Ploppertjes, zou voor een volgende keer zijn.  Of ook niet, natuurlijk. 

[ewanederland]

Voorkomen van clichés en andere uitdagingen bij het schrijven van erotica

Lees meer van de auteur van dit gastbericht blogt op NBR Plaza.

Laatst zat ik samen met een collega auteur van erotica in de auto toen de conversatie kwam op het onderwerp ‘writers block’. We kwamen beiden tot het inzicht dat iedere schrijver van erotisch materiaal wel eens op het punt komt, dat hij of zij het gevoel heeft alle fantasieën nu wel te hebben beschreven. “What else is new?” Hoe hou je…