#wrzosowiska

[annachara]

[lonelylittledot]

A man should not spend his life at work as that is sin God gave us Paris, Venice Art Nouveau architecture, watches and clocks in Art-deco style he gave us wild strawberries misty dawns behind café windows stores he gave us Thomas Mann and Proust as well as the moorlands of Ireland he also created billiard and teenagers and a thousand other things like waterfalls, the Divine Comedy pipes, Rilke's poems sycamore-lined streets in the South, American cars from the 40s mountain pens, the guide-book of Granada and brandies gins whiskies and Bordeaux certainly not in order for me to spend eight hours a day sitting at work like a fuckwit.

~ Andrzej Kotański, Canto

(translated by me, original below)

-----------------

Człowiek nie powinien spędzać życia w pracy bo to grzech Bóg dał nam Paryż, Wenecję architekturę secesyjną, zegarki i zegary Art deco dał nam poziomki zamglone świty za oknem kawiarni sklepy dał nam Tomasza Manna oraz Prousta a także wrzosowiska Irlandii oraz wymyślił bilard i nastolatki i tysiąc innych rzeczy jak wodospady, Boską Komedię, fajki, wiersze Rilkego, ulice wysadzane plantami na południu, amerykańskie samochody z lat czterdziestych, pióra Mont Blanc, przewodnik po Grenadzie oraz Koniaki Giny Whisky I Bordeaux na pewno nie w tym celu żebym siedział przez osiem godzin dziennie w pracy jak jakiś chuj.

~ Andrzej Kotański, Canto

[koziorowska]

krzykliwe milczenie gwiazd

mroczny mesjaszu ręko boga krzykliwe milczenie gwiazd jest dziś twoim sprzymierzeńcem to co przypomina ból stanowi świt skąpany w bezkrwistych mgłach

słowa płynące z twojej duszy są bezludne i martwe tak jak konające i puste bywa słoneczne światło

dopóki lśni we mnie cień a samotność przynosi smutne pocałunki będę kojarzyć się światu z twoim imieniem z purpurowym dotykiem spojrzenia

nie nadejdzie taka pora gdy miłość i życie podadzą sobie ręce nie powrócą chwile dzięki którym zmartwychwstały uroczyste sny

mroczny mesjaszu podaj mi swą duszę niech zawiodę ją na wrzosowiska gdzie zostawiłam wołanie o czas

powróci taka dekada kiedy rozwieją się wymarłe myśli kiedy na ciasne niebo wstąpi życie za którym tak się uganiamy a jakie nie pasuje do kształtu naszych marzeń

[michal-pawel]

#wrzosowiskomostówka #wrzosowisko #wrzosowiska #moors #moorsineurope #mostówka #mostowka #dronephotography #drone #droneshots #droneshot #topdowndroneshots #dji #djimini2 #mini2 #landscape #landscapephotography #forest #forestphotography #lasypolskie #las (w: Wrzosowisko Mostówka) https://www.instagram.com/p/CUQGmHnIUEy/?utm_medium=tumblr

[aureluspl]

MINIONE CHWILE Gabriela Gargaś Anna pozostawia wszystko za sobą i wyjeżdża do Szkocji, by wyleczyć złamane serce. Znajduje tam pracę w posiadłości Lady Abigail, mając nadzieję, że to koniec jej problemów. Jednak w murach starego dworu w West Lothian odżywa przeszłość, a przyczajone demony wychodzą z ukrycia. Historia starszej pani wstrząsa młodą dziewczyną. Lady Abigail kochała kiedyś ze wzajemnością młodego, polskiego oficera, Waldemara Leśniewieckiego. Jednak wszystko sprzysięgło się przeciw tej miłości. W młodym oficerze zrodziły się bunt i niezgoda na niesprawiedliwość. Przegrany zwycięzca opuścił Szkocję i wrócił do ojczyzny. Jednak jego losy potoczyły się zupełnie inaczej, niż by sobie tego życzył. Uciekając przed podejrzeniami o szpiegostwo powrócił do Szkocji, by na nowo złączyć swój los z Abigail. Jednak czy to ona była mu przeznaczona? Dwie kobiety, jeden mężczyzna i wielka miłość we wszystkich jej odcieniach – od namiętności do śmiertelnej nienawiści i kary za zdradę. Burzliwe losy rodziny McGregorów ujrzą światło dzienne na tle chłodnych wrzosowisk, wysokich klifów i starych budowli, opowiadających swoje własne, przejmujące historie. #miłość #zdrada #szkocja #demony #aurelus #namiętność #nienawiść #kobieta #mężczyzna #wrzosowiska #klify #starebudowle #book #books #ksiazka #ksiazki #książka #książki #czytam #czytamy #lubieczytac #kochamczytac #ksiązkadlaciebie #weekend https://www.instagram.com/p/BxC5_gqBf7q/?igshid=196g5c3cvvcb2

[wrazliwy-ktos]

"Człowiek nie powinien spędzać życia w pracy

bo to grzech

Bóg dał nam Paryż, Wenecję

architekturę secesyjną, zegarki

i zegary Art deco

dał nam poziomki

zamglone świty za oknem kawiarni

sklepy

dał nam Tomasza Manna oraz Prousta

a także wrzosowiska Irlandii

(...)

Koniaki Giny Whisky i Bordeaux

na pewno nie w tym celu

żebym siedział

przez osiem godzin dziennie

w pracy

jak jakiś chuj".

Andrzej Kotański - "Canto"

[poetiquene-wattpad]

Wiatr leciał spokojnie do celu omijając kolejne wrzosowiska. Czasami siadał przy fortepianie wybitnego muzyka, by spojrzeć na zręczne dłonie grające piękną melodię. Uwielbiał zatrzymywać się przy malarzach; widział ich pewne pociągnięcia pędzla podczas kończenia obrazów. Przyjrzał się dokładniej również poetom i zauważył, że po raz kolejny zostają pominięci, odtrąceni oraz zapomniani. Ci znani światu już dawno leżą w zimnych grobach. Wiatr bezradnie rozejrzał się po świecie, gdy nagle dostrzegł, że za nim po wrzosowisku biegają damy w pięknych sukniach oraz chłopcy o ładnych oczach.

To właśnie byli oni - władcy poezji.

Kim jesteśmy i skąd przybywamy?

Chowamy się po świecie. Możesz nas znaleźć w tramwaju, w parku lub na ulicy. Na pierwszy rzut oka niczym nie różnimy się od pozostałych ludzi, lecz gdy nas bliżej poznasz, dowiesz się, że wcale tak nie jest. Każdego z nas odznacza coś pięknego oraz wyjątkowego. W naszej krwi płynie sztuka, w nasze nadgarstki wbite są kolce czerwonych róż, a w naszych głowach szumią wierzby. Niektórzy z nas piszą wiersze, inni próbują tworzyć grafikę, a jeszcze pozostali zajmują się wywiadami.

Co tutaj robimy? Czym się zajmujemy?

Nasza grupa opiera się w dużej mierze na poezji, której możecie znaleźć u nas dużo. Wciąż się uczymy, nie jesteśmy profesjonalistami, ale łączy nas pasja. Chcemy pokazać naszą twórczość, nasze serce i odkryć inne, utalentowane osoby!

[audiobookpl]

Emily Jane Brontë - Wichrowe Wzgórza [audiobook PL]

Historia tragicznej miłości i zemsty osnuta na tle dziejów trzech pokoleń dwóch ziemiańskich rodzin, opowieść, której scenerię stanowią tajemnicze i urzekające wrzosowiska północnej Anglii. Mały chłopiec, Heathcliff, jako osierocone dziecko trafia do domu Earnshawów. Wychowując się w tej zamożnej rodzinie, obdarza odwzajemnioną miłością Katarzynę, córkę swoich przybranych rodziców. Prześladowany przez przyszłego dziedzica Hindleya, poznaje też smak nienawiści. Gdy przekonuje się, że konwenanse mogą pokonać nawet najsilniejszą miłość, znika na trzy lata, aby powrócić jako dysponujący fortuną niewiadomego pochodzenia, demoniczny i bezwzględny mściciel. Od tego momentu nikomu w rodzinie nie będzie łatwo znaleźć własne szczęście. DANE TECHNICZNE: Wielkość paczki: 671.8 MB Czas trwania: 16h 10m Bitrate: 96 kbps Rodzaj kompresji: zip, 7zip Zawartość uploadu: mp3 Wersja językowa: PL czyta: Anna Seniuk Hasło: Brak KLIKNIJ ABY POBRAĆ

[nihilistaznatury]

Człowiek nie powinien spędzać życia w pracy

bo to grzech

Bóg dał nam Paryż, Wenecję

architekturę secesyjną, zegarki

i zegary Art deco

dał nam poziomki

zamglone świty za oknem kawiarni

sklepy

dał nam Tomasza Manna oraz Prousta

a także wrzosowiska Irlandii

oraz wymyślił bilard i nastolatki

i tysiąc innych rzeczy

jak wodospady, Boską Komedię,

fajki, wiersze Rilkego,

ulice wysadzane plantami

na południu, amerykańskie

samochody z lat czterdziestych,

pióra Mont Blanc, przewodnik

po Grenadzie oraz

Koniaki Giny Whisky I Bordeaux

na pewno nie w tym celu

żebym siedział

przez osiem godzin dziennie

w pracy

jak jakiś chuj.

[ao3feed-larry]

Eccedentesiasta z lokami

by carpe_larry

Louis zaczyna pracę w North York Moors Academy. Zna tę przepiękną szkołę dobrze, gdyż sam uczęszczał do niej w latach młodości. Nie wie jednak, że dziwnym trafem jego stary przyjaciel Harry Styles, także będzie tutaj pracował i ku jego przerażeniu, prowadził z nim wspólne zajęcia. Ich historie zapisane są w ścianach akademii, a wrzosowiska śmieją się z ich bólu. Louis nie jest pewien czy da radę stawić czoła przeszłości, jaką jest wysoki, kędzierzawy brunet, w którym kiedyś był zakochany.

Words: 1728, Chapters: 1/?, Language: Polski

Fandoms: One Direction (Band)

Rating: Not Rated

Warnings: Creator Chose Not To Use Archive Warnings

Categories: M/M

Characters: Harry Styles, Louis Tomlinson, Liam Payne, Zayn Malik, Niall Horan

Relationships: Harry Styles/Louis Tomlinson

Additional Tags: Suicide Attempt, Drug Use, Homophobia, Alternate Universe - Teachers, Mental Health Issues

via AO3 works tagged 'Harry Styles/Louis Tomlinson' https://ift.tt/2Qmg0Rl

[pawelslowik]

Już niedługo zakwitną wrzosowiska 😍 i bedzie piękny klimat do sesji zdjęciowych.⁣ ⁣ Jeśli chcecie taką sesję to piszcie 📩⁣ https://ift.tt/2XlY2OY

[annachara]

[koval-ptaki]

95) Kaniuk australijski, black-shouldered kite, Australian black-shouldered kite (Elanus axillaris) – gatunek ptaka z podrodziny kaniuków (Elaninae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae), występujący na terenie całej Australii. Mały ptak drapieżny żywiący się głównie małymi gryzoniami. Gatunek powszechny i niezagrożony wyginięciem.Występuje w Australii; głównie w południowo-wschodniej części kontynentu, w północnym Cairns (Queensland), w zachodniej części Półwyspu Eyre (Australia Południowa), a także w południowym i północno-zachodnim nadmorskim pasie zachodniej Australii oraz w Darwin i na Wyspie Melville’a (Terytorium Północne). Opisany po raz pierwszy przez Lathama w 1802 roku pod nazwą Falco axillaris. W 1838 Gould nadał mu nazwę Elanus notatus uznając że Latham źle zidentyfikował gatunek na podstawie ilustracji która według Goulda przedstawiała E. scriptus. Jednak ilustracja badana przez Lathama wyraźnie nie wskazywała na E. scriptus. Czasami uznawany jako odmiana E. caeruleus, z którym tworzy takson siostrzany wraz z E. leucurus. Ta grupa może obejmować również E. scriptus. Takson monotypowy. Etymologia:                                                                           - Elanus: zob. Elanus                                                                                              - axillaris: łac. axillaris „pod pachą”, od axilla „pacha”                                             - melanopterus: gr. μελανοπτερος melanopteros „czarnoskrzydły”, od μελας melas, μελανος melanos „czarny”; -πτερος -pteros „-skrzydły”, od πτερον pteron „skrzydło”                                                                                                                - notatus: łac. notatus „cętkowany, znaczony”, od notare „znaczyć”, od nota „znak”.                                                                                                               Długość ciała 33–37 cm, rozpiętość skrzydeł 82–94 cm, masa ciała 181-365 g. Samica od 1 do 15% cięższa od samca. Sylwetką podobny do sokoła ze stosunkowo dużą, zaokrągloną głową, spiczastymi skrzydłami (które wyraźnie wystają za koniec krótkiego ogona, kiedy ptak odpoczywa), ogon rozwidlony. Kolor upierzenia z przewagą jasnoszarego, oprócz końcowej części wewnętrznej pokrywy skrzydeł i ogona które są ciemnoszare. Tęczówki koloru czerwonego (początkowo u młodych szaro-brązowe), woskówka i nogi barwy żółtej (żółto-białe do jasnożółtego u młodych). Upierzenie młodych podobne do dorosłych osobników z tym że głowa i pierś jest koloru rdzawego, natomiast górne części ciała i skrzydła są brązowo nakrapiane. Upierzenie dorosłych młode ptaki uzyskują w ciągu kilku miesięcy gniazdowania (oprócz lotek i ogona). Zasiedla głównie zielone łąki i inne słabo zalesione siedliska z okrywą roślinną o wysokości 30–150 cm, w tym sawanny, nadmorskie wydmy (szczególnie w południowej i zachodniej części swojego zasięgu występowania), zadrzewione cieki wodne, pola, wrzosowiska, ogrody i miejskie trawniki. Występuje do 1500 m n.p.m. Gniazduje na drzewach. Na skład pożywienia składają się głównie małe gryzonie (zwłaszcza myszy domowe) oraz okazjonalnie małe ptaki, jaszczurki i duże owady (zwłaszcza koniki polne). Na potencjalną zdobycz czatują na drzewach lub w powietrzu. Po wypatrzeniu zdobyczy unosi głowę pod wiatr a następnie nurkuje w stronę ziemi ze skrzydłami wysoko nad plecami. Zdobycz spożywana jest w locie lub na gałęzi. Poluje za dnia i czasami w nocy (szczególnie w księżycowe noce). Okres sezonu rozrodczego jest zmienny, przez większość roku ze szczytowym okresem przypadającym na jesień i wiosnę (głównie czerwiec-październik we wschodniej części zasięgu i listopad-styczeń w zachodniej). Może wyprowadzać dwa lęgi rocznie gdy okolica obfituje w zdobycz. Gniazduje w parach lub w luźnych koloniach gdy pożywienia jest dużo. Gniazdo ma 27–45 cm szerokości i 10–15 cm głębokości i jest wyłożonymi zielonymi liśćmi. Znajduje się 4–35 m nad ziemią w czaszy żywego drzewa, rzadziej na sztucznej strukturze. Samica składa 2-5 jaj (zazwyczaj 3-4), o rozmiarach 37,9 -45 · 8 mm x 30,1 -34 · 5 mm. Inkubacja trwa około 29-34 dni. przez ten czas głównie samiec troszczy się o pokarm dla samicy. Po tym okresie wylęgają się pisklęta które przebywają w gnieździe 33-38 dni (wyjątkowo 42 lub więcej dni). Gniazdo opuszczają po około 1 miesiącu życia. Dojrzałość płciową uzyskują prawdopodobnie około pierwszego roku życia. Wiek najstarszego z zaobrączkowanych ptaków wynosił 3,5 lat. Z wszystkich jaj wykluwa się 73% młodych, a przeżywa około 54%. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski). Wielkość populacji oceniana jest na 100000 osobników.

[fulviomeloni]

wrzosowiska... by andriu-andriu http://ift.tt/2hhvpgk #macro

[stonedbylifee]

"Człowiek nie powinien spędzać życia w pracy

bo to grzech

Bóg dał nam Paryż, Wenecję

architekturę secesyjną, zegarki

i zegary Art deco

dał nam poziomki

zamglone świty za oknem kawiarni

sklepy

dal nam Tomasza Manna oraz Prousta

a także wrzosowiska Irlandii

oraz wymyślił bilard i nastolatki

i tysiąc innych rzeczy

jak wodospady, Boską Komedię,

fajki, wiersze Rilkego,

ulice wysadzane platanami

na południu, amerykańskie

samochody z lat czterdziestych,

pióra Mont Blanc, przewodnik

po Grenadzie oraz

Koniaki Giny Whisky I Bordeaux

na pewno nie w tym celu

żebym siedział

przez osiem godzin dziennie

w pracy

jak jakiś chuj."

[osobypostacieludzie]

Hermann Löns - niemiecki dziennikarz, pisarz i poeta. Był najstarszym z 14 dzieci nauczyciela gimnazjalnego Friedricha Lönsa i Clary Löns, z domu Cramer. Rodzina kilka razy zmieniała miejsce zamieszkania w związku karierą zawodową ojca. Hermann Löns do gimnazjum uczęszczał najpierw w Wałczu, a ukończył je w Münster. Po maturze studiował medycynę w Greifswaldzie, by wkrótce przenieść się na matematykę i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Münster. Niespokojny charakter Lönsa sprawiał, że często zmieniał miejsca zamieszkania i pracy, popadł w konflikt z rodzicami, a także rozwiódł się z pierwszą żoną. Znany był także jako miłośnik i badacz przyrody, zabiegał m.in. o utworzenie parku narodowego na terenie Pustaci Lüneburskiej, a wiele z jego dzieł literackich powstało w czasie samotnych wędrówek przez lasy i wrzosowiska. W latach 1909–1914 poświęcił się wyłącznie działalności pisarskiej, w tym okresie pracował tak intensywnie, że doprowadziło go to do załamania nerwowego i pobytu w sanatorium. Z chwilą wybuchu I wojny światowej zgłosił się w wieku 48 lat ochotniczo do armii niemieckiej. Mimo propozycji pracy jako reporter wojenny usilnie zabiegał o skierowanie na pierwszą linię frontu. Zginął w jednej z pierwszych akcji bojowych na froncie zachodnim we Francji. Pochowany początkowo we Francji, w 1935 roku po ekshumacji znalazł miejsce wiecznego spoczynku na terenie ukochanych wrzosowisk Pustaci Lüneburskiej. Całkowity nakład wydanych książek Lönsa szacowany jest na 10 milionów. W latach 30. XX wieku postać Hermanna Lönsa postanowili wykorzystać naziści. Po sprowadzeniu jego ciała do Niemiec rozpoczęła się zakrojona na szeroką skalę i dobrze zorganizowana akcja propagandowa. Był on przez władze hitlerowskie przedstawiany jako wzór bohatera-patrioty, który poległ za ojczyznę. W całej Europie (głównie w Niemczech i Austrii) ustawiono wówczas ok. 140 pomników poświęconych H. Lönsowi. Jeden z takich pomników zachował się w Leśnie Górnym pod Szczecinem. Tytuł jednej z powieści Hermanna Lönsa „Wilkołak” stał się inspiracją do nazwania niemieckich grup dywersyjnych kryptonimem „Werwolf”.