Çok soğuk,ama sana sarılsam ısınırdım.
6 notes
·
View notes
İnsan sevgiyle bütün ömrünü geçirebilir ama nefretle uzun boylu yaşayamaz. Nefret insanı yavaş yavaş çürütür, parçalar çünkü. Herkesin birbirini ittiği, birbirinden kuşkulandığı, birbirinden bazen küçük sebeplerle, bazen sebepsizce nefret ettiği bir hayat yaşıyoruz. Herhangi bir işte başarılı olmuş, başarılı olmaya yaklaşmış, hatta bazen sadece başarısız olmamış insanlara durumdan alakasız, abartılı şekilde öfke duyuyoruz. Böyle hikayelerin içimizdeki başarısızlık yaralarını kanırtmasına izin veriyoruz.Sanıyoruz ki insanların sevilecek bir tarafları olmadığı için, kendilerini sevdirecek bir şey yapmadıkları için ısınamıyoruz onlara. Kaç kişi için geçerli olabilir ki bu?Başkalarını sevemiyoruz çünkü kendimizle aramız iyi değil... Hayatımızla barışık olamıyoruz, doğduğumuz yerle, içinde yürüdüğümüz hikayeyle, yan yana yaşadığımız insanlarla barışık olamıyoruz. Gençliğimizle, yetişkinliğimizle, yaşlılığımızla, hayatın içinde olduğumuz evreleriyle ve evet, ölümle barışık olamıyoruz. Hayatımızın sevilecek yanlarını bulamıyoruz, hissetmemiz ve derinliğine yaşamamız gereken şeyleri yaşamadan geçiyoruz. ////sevgi insanı hayatıyla bütünleştirir, nefretse parçalar her şeyi... Biz ahenkle büyümeyi, çoğalmayı, zenginleşmeyi değil, nefretle çürümeyi, parçalanıp un ufak olmayı seçiyoruz.
40 notes
·
View notes
Bir ağırlık var üzerimde , gözlerim doluyor , nefesim tıkanıyor , son saatler sanki . Biraz hüzün , biraz öfke karışmış . Durulmayan , hep dalgalarla sertçe karaya vuran deniz gibiyim .
249 notes
·
View notes
Uzun zamandır böyle bir post atmayı planlıyordum 😊 bir Cumartesi gecesi etkinliği olmasın mıydı 😉😅
Hadi herkes tez vakitte beğendiği bir kamyon arkası yazısı ekleyeee okuyanlar da vay be deyeee 😁 demeyenlerin kellesi urulaaa 😜🤣🤣🤣
Ben seni İstanbul boğazında değil Ankara ayazında sevdim.
Bizim gülümsememizi bir fotoğrafçı istedi, o da parasını aldı.
Biz kimseyi yarı yolda bırakmadık onlar müsait bir yerde indiler…
Öyle Ekimli Kasımlı değil. Aralıksız sev beni yavyummm 😍❤️🤣🤣🤣
275 notes
·
View notes
Tüm yaşamım boyunca kendimi bir yerlerde bulmaya çalıştım sokaklarda, caddelerde, şehirlerde ,yağmurda,gecede gündüzde bazen insanların gözlerinde aradım kendimi...
Gözlerimin neden hep dolu dolu olduğunu anlayamadım; Kendimi bir çöpmüşüm gibi kenara koydum bu beni mahvediyordu... Hep o gri sıkıcı bariyerlerden saydım kendimi fakat kendi savaşımda anladım ki ben sen siz başkaları hiç birimiz o sıkıcı gri bariyer değildik hepimiz değer verilmesi, saygı gösterilmesi gereken birer yıldızdık.Başkalarına gülümsemek için önce kendine gülümsemek gerekir hepimizin aklında bir köşede hep şu var: Kendimiz hariç herkese iyi gelmemiz herkese elimizin ulaşması hayalleri gelecekleri için onları motive etmemiz sıra kendimize gelince hep arka plana atıyoruz kendimizi fakat bu hayatta gözlerimizi açtıysak hala nefes alıyorsak kendimiz için bir adım atmalıyız bazılarımız üç adım atar bazılarımız kendine ördüğü duvarın tam dibinde oturmayı bekler bazılarımız daha hızlı olur o duvarı yıkar geçer nasıl bir adım olursa olsun atın sakın korkmayın korkmaktan bile korkmayın ve ben inanıyorum ki gerçek İnaç her şeyin üstesinden gelecektir...
58 notes
·
View notes
Gerçekten ne hissettiğimi kimseye söyleyemedim.
552 notes
·
View notes
Kayıplar var içimde , bazıları ağır yaralı , bazıları öldü bile. Kurtaramıyorum onları . Bir bir eksiliyorlar benden ve sadece izliyorum . Seyirciyim. Hayatımdan çıkan herkesin gidişini bir seyirci olarak izlemekle yetiniyorum .
103 notes
·
View notes
Gözlerimi sıkıca kapatıp boynuna gömdüm yüzümü. Hasret kaldığım kokusunu derin bir nefesle çektim içime. İçimdeki toz toprak dağıldı. O ışık, yıllar önce toprağın altına hapsettiğim, ne güneş ne su verdiğim tohumları canlandırdı.
Şimdi her yer yemyeşil. Her yer bahar. Darmadağın hiçbir şey yok.
30 notes
·
View notes