#zwierze

[sfhoe]

[tokidokifish]

alright now i'm real curious

[laikahh]

noel noa strzela gol wszyscy krzyczą grappa ice noel noa to kurwa koks to największy francuz w francji choć płaci podatki w kraju niemczech bo nie chce płacić we francji ale chuj tym sto

[trzpiotka]

[artistmagicial]

Gold giraffe design from Qatar 2022

[wszczebrzyszynie]

Pozdrawiam, łącze się z Tobą, siedząc w drętwej atmosferze 💀

mogłabym prosić o Vaclava, albo kogokolwiek z dns? Strasznie podobają mi się te postacie :3

miłego wieczoru 🥹

dziwny zwierz zespotowany w moim ogródku ktoś wie co to? (dziękujęę)

[uderzamobeton]

Specjalny post

Jak wyjść z mindsetu "wszystko albo nic"

(Wszystko co tu napisałam zadziałało na mnie. Nie ma gwarancji, że zadziała na was, ponieważ każdy jest inny i potrzebuje innych "motywacji" i "bodźców")

Wiele motylków zna pewnie to uczucie, gdy po kilku ładnie zaliczonych dniach przychodzi napad. Jesz, czujesz wyrzuty sumienia, odpuszczasz i jesz jeszcze więcej i więcej z myślą "walić to zacznę od jutra/od poniedziałku/ od następnego miesiąca".

NIE RÓB TAK

Pamiętaj, że organizm nie wymazuje/zapomina zjedzonych przez ciebie kalorii. To co zjesz nie zniknie, dlatego nie pozwalaj sobie na myśli typu "od jutra". Liczy się tu i teraz. To co zrobisz teraz będzie twoim jutrem.

Więc zaczynając od początku.

1. Ustal sobie cel.

Tylko taki realny, najlepiej nie wygórowany. Osobiście czuję się spokojniejsza psychicznie, gdy mogę sobie pozwolić na więcej jedzenia, niż gdy żyję z świadomością że mogę jeść tylko tyle i tyle by osiągnąć niemożliwy wręcz cel.

2. Mając cel, znajdź główną motywację i motywacje poboczne.

Cel jest ważny, jednak nic nie pomaga tak jak motywacja do dojścia do celu. To może być cokolwiek byleby było wystarczająco mocne. Przykład na mnie. Moją główną motywacją jest przyjaciel, który wie, że się odchudzam, ale nie wie, że mam jakieś zaburzenia. Spotkamy się 29 września czyli 5 tygodni od ostatniego spotkania. To był dla mnie czas na schudnięcie z 63 kg do 59kg. Już prawie to osiągnęłam. Po tym znowu ustalę z nim datę spotkania i oszacuję następny cel (realny!). Motywacjami pobocznymi mogą być np. Komplementy, atencja, chęć czucia się dobrze w swoim ciele.

3. Musisz zrozumieć czego naprawdę chcesz.

Jasne, możesz zjeść. Nikt cię przecież nie powstrzyma. Jednak czy tego chcesz? Odchudzanie to wysiłek i ból, nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Przekraczając limit oddalsz się od celu, trzymając się limitu zbliżasz się. To nie jest trudne. Jedząc musisz mieć świadomość, jakby każda nadprogramowa kaloria to był krok w tył.

4. Wiedzieć kiedy możesz odpuścić.

Jesteś głodna, zmęczona, przychodzisz do domu i marzysz tylko by zjeść całą lodówkę. Z każdą chwilą głód rośnie. Co teraz, by nie rzucić się na jedzenie? Pomyśl o swojej motywacji, dlaczego to robisz. Wyobraź siebie za miesiąc lub dwa, gdy uda Ci się nie mieć ani jednego napadu. Będziesz tak* chudziutk*. Napij się wody/napoju zero, weź kąpiel (polecam w takich chwilach gorącą, gdyż pozwoli Ci się to choć trochę odprężyć) i najlepiej idź spać. Co jednak jeśli głód nie odpuszcza? Są dwie opcje dlaczego tak się dzieje. Spaliłaś więcej kalorii niż zwykle lub za długo ciągniesz dietę 200-300 kalorii (osobiście ich nie lubię, bo więcej tyjesz z napadów niż chudniesz). W tym wypadku warto wypić z 0,5 l wody, zjeść coś niskokalorycznego i znowu popić wodą. Chodzi o to by nie pozwolić głodu narastać za długo, bo wcześniej czy później skończy się to niekontrolowanym napadem. Lepiej coś zjeść mając kontrolę niż napchać się jak zwierz.

5. Odróżnij głód psychiczny od fizycznego.

Prosta definicja. Fizyczny powoli rośnie (burczy ci w brzuchu, masz ochotę coś zjeść), a psychiczny pojawia się nagle i gwałtownie (masz ochotę na konkretne jedzenie).

6. Co robić jeśli już zepsuł*m?

Nie poddawaj się! Lepszy jeden zły dzień, niż zawalony tydzień. Lepszy jeden przekroczony posiłek niż napychanie się przez cały dzień. Zawsze jest wybór, najważniejsze, by dokonać go rozsądnie. Po napadzie najlepiej się poruszać. Nie gnij w łóżku użalając się nad sobą, tylko wyjdź na spacer/popływać/porobić coś co lubisz.

To chyba na tyle. Te rzeczy przynajmniej wynosiłam ja. Chętnie posłucham waszych opini i sposobów.

Wierzę w ciebie i powodzenia w chudnięciu.

[kasja93]

Siemanko

Zjedzone: owsianka (bobovita), batonik dobra kaloria

Spalone aktywnie: ?

Weekend minął mi dobrze. Dużo spałam, słuchałam true crime, wjechało kilka drinków (Soplica jabłko, pomarańcz, cynamon, cola zero), ale w sumie poza alko nic nie jadłam. Nabomblowałam się colą zero hop xd

Wiecie co jest najlepsze? Że smak coca coli czy pepsi się tak zjebał, że podróba smakuje niemal identycznie…

Zrobiłam sobie w weekend również świąteczne pazy :)

Wstałam rano, poszłam pod prysznic, ogarnęłam kabinę i tak jakoś zleciało. Pojechałam na rozładunek - droga była kijowa. Same zakazy i objazdy. Dotarłam na miejsce, pół godziny spędziłam na cieć budzie bo miałam taki misz masz towaru, że nie wiedzieli gdzie mnie dać. W końcu dostałam dwie rampy i podczas stania na drugiej dostałam zlecenie. Załadunek jutro zrzutka w środę w Łodzi :) zatem wracam do Polski :) nie chce robić sobie nadziei, że wyrzucą mnie do domu dwa a nawet niemal trzy dni wcześniej zatem zakładam, że będę miała jakieś krótkie trasy po Polsce. Jednak ja jak już wjeżdżam do ojczyzny uznaje, że jestem w domu zatem wywalone.

I tak już coraz bliżej święta 🎄

Od 17 przez ponad godzinę zjeżdżałam na każdy mijany parking. Rezultat? Brak miejsca. Cóż… Niemcy to Niemcy. Mając totalnie wywalone zjechałam na płatny parking 24 km przed miejscem załadunku. Na stacji paliw był mega miły pan z Polski :) jeszcze jak sobie rozmawialiśmy przyszła klientka również Polka i tak sobie ponarzekaliśmy na kijowe jedzenie w Niemczech XD jako, że krajanie mieszkają już na stałe w Gebelsowni zazdrościli mi domowych specjałów jakie na mnie czekają na mojej wsi.

Umówiłam się dziś również na kastrację Koprowskiego w środę po świętach. Wolałabym nie płacić alimentów jak to bydle się na wiosnę zaczęłoby rozmarzać. Pominę już fakt, że on mający pół roku jest tak potężnym kocurem, że jego potomstwo zapewne na jesień polowałoby na mieszkańców ewentualnie krowy XD

Z resztą sami oceńcie. Czyż to nie bydle? A on ma dopiero pół roku 😆

A tak na serio. Pomaga to w redukcji bezdomności kotów. Nie chce nawet myśleć ile dziennie ogoniastych umiera pod kołami czy z powodu chorób tudzież z głodu. Koty są jak najbardziej potrzebne - polują na gryzonie, ale u mnie na wsi jest wystarczająco kotów i nie trzeba kolejnych kilkudziesięciu, które ten jego mość mógłby spłodzić. Pominę już fakt samych chorób układu rozrodczego na jakie są narażone zwierzaki. U mnie w domu każdy zwierz jest wykastrowany i nie muszę się martwić buzującymi hormonami, zmianami rakotwórczymi, urojonymi ciążami czy niekontrolowanym zwiększeniem stada.

Zmieniając temat. Zamówiłam dziś fajerwerki na sylwester. Nie strzelałam ponad 10 lat, ale postanowiłam, że tym razem warto pokusić się na „gwizdu, światu 300 zł poszło w pizdu”, aby uczuć mój powrót do zdrowia oraz zakup domu.

[polishwave]

Lewandowski to jest jebany zwierz...a księżniczka.

[sfhoe]

[tokidokifish]

how tav sleeps at night after breaking wyll's contract and sentencing his cop father to a lonely death at the bottom of the chionthar

[grdlvr]

kiedy schudne 5kg to se zamówie jakieś pierdółki w nagrodę 🥰 pluszaka kiwi bardzo chce jeju mój fav zwierz i brązowe soczewki

[starvy]

ale zwierze w metrze

[krwioholik]

Regis na wakacjach może? Jakiś takich prompt gdzie po prostu odpoczywa i czuje się staro

|| A bit of rare, Polish writing from me :) For English look below the cut! It's a rough translation by Google Translate because I'm too tired to rewrite it in another language but it did a decent job ;) ||

Świt wstawał nad bezkresem morza łuną złocistego światła a szum fal przerywały jedynie pojedyncze pokrzykiwania mew. Schodzący z wydmy wampir zatrzymał się na moment, biorąc głęboki oddech i podziwiając rozciągający się przed nim widok pustej plaży i zabarwionego złotem słońca morza. Tak, pomyślał sam do siebie, to był dobry wybór. Tu rzeczywiście da się odpocząć.

Ruszając w dół wydmy ścieżką wiodącą na plażę, wspomniał zeszłoroczne wakacje. Jedź w góry, namawiali go znajomi alpiniści, którzy przychodzili do niego regularnie po maść z arniki na bolące stopy. W górach jest inne powietrze, a i nie ma nic piękniejszego niż szczyty o poranku! Cóż, Emiel miał słabość do górskich widoków. Co więcej, w granicznych górach rosło kilka rzadkich gatunków kwiatów, których nie można było znaleźć już nigdzie indziej, a których zapas właśnie mu się kończył. Pojechał. I jakże tego żałował!

Wypoczynkowe miasto, w którym zatrzymał się za radą alpinistów, aż pękało w szwach od kuracjuszy wszelkiej maści. Nic nie pomagało wstawanie przed świtem, bo ci co ambitniejsi już i tak byli na szlakach wiodących w góry, na szczyty i do urokliwych jezior. W dzień tłumy były tam gorsze niż na rynku w Novigradzie a nocą... O, nocą to się dopiero działo! Śpiew, tańce, muzyka i odgłosy uciesznych, pijackich zabaw wszelkiej maści, które w nieprzyjemny sposób przypominały mu wstydliwe czasy młodości. Nie, Regis nie odpoczął w górach.

Biała plaża, która rozciągała się przednim gdy zszedł z wydmy była jednak pusta. Bystre oczy wampira dostrzegały co prawda i na niej pewne ruchy, były to jednak tylko kraby i przelatujące tu i ówdzie ptaki. Cisza, spokój, powiew chłodnego, morskiego wiatru. Tak, morze to był zdecydowanie lepszy pomysł.

Znajdując sobie najprzyjemniej wyglądający zakątek piasku, wampir rozłożył cienki koc na którym usiadł. Gdy słońce wstało już na dobre, wbił w piach również nieduży parasol, chroniący go od bezpośredniego dotyku promieni. Chociaż jako urodzony w tym świecie był już całkiem dobrze przystosowany do jego światła, zbyt długa i bezpośrednia ekspozycja wciąż nie była przesadnie przyjemna.

Wiatr chłodził, morze szumiało, a Regis westchnął z zadowoleniem, oparty karkiem o swoją torbę i czytając książkę, która długo się naczekała aż wreszcie się za nią zabierze.

Pierwsi ludzie zaczęli pojawiać się niecałą godzinę później. Wpierw nie przeszkadzało to wampirowi za bardzo, było ich bowiem niewielu a plaża długa i szeroka, każdy zaś wybierał dla siebie miejsce w rozsądnej odległości od innych. Jednak im wyżej słońce wschodziło na niebie, tym więcej wczasowiczów przybywało na plażę. Coraz większe grupy, już nie tylko pary czy małe rodziny z dziećmi, ale całe biwaki, których pociechy biegały we wszystkie strony obsypując się piachem, pokrzykując do siebie nawzajem w zabawach, ciągnąc matki za spódnice i domagając się a to picia, a to jedzenia, a to pączków z makiem. Co prawda marszcząc nos lecz wciąż z niejaką nadzieją, Regis próbował skupić się na książce.

Tłumy jednak nie przestawały napływać i w przeciągu może godziny plaża już praktycznie pękała w szwach. Nie było już miejsca, by siadać z dala od innych. Poniżej wampira siedziała rodzina z dwójką małych dzieci, powyżej para z nadpobudliwym psem, który nieustannie ciągnął za krótką smycz i podduszał się na obroży, nic sobie jednak z tego nie robiąc i tylko charcząc jak zarzynany zwierz węsząc w piasku. Na prawo rozsiadła się grupa znajomych ze swymi dziećmi, ewidentnie po raz pierwszy w życiu widzących piasek bo nawet po trzydziestu minutach nie były w stanie przestać się nim rzucać.

Cierpliwość Regisa kurczyła się współmiernie do wzrastającego zgiełku i hałasu. Gdy po raz czwarty strzepywał piasek z kartek książki, wykrzywił już usta w wyrazie zniesmaczenia i rosnącej frustracji. Tego, co działo się na plaży, już na pewno nie można było nazwać odpoczynkiem. Czarę goryczy przepełnił zaś denerwująco przeszywający głos obnośnego sprzedawcy, który wędrował w tę i we w tę, nawołując do zakupu kukurydzy, która swym zapachem zdradzała wampirowi raczej chciwość sprzedawcy niż zachwalaną świeżość.

Wampir otrzepał książkę po raz kolejny, schował ją do torby, zwinął koc i złożył parasol. Mimo uszu puścił już mało subtelne komentarze jego plażowych sąsiadów, radujących się z tego, że zwalnia miejsce, chociaż kły świerzbiły go żeby coś powiedzieć.

Nie warto, pomyślał sam do siebie, zakładając torbę na ramię i ruszając z powrotem w górę wydmy. Prędzej tu świra dostanę, niż odpocznę. W rzyć mi takie wakacje.

Jeszcze tego samego dnia udał się w podróż powrotną do domu, woląc być już nawet stratnym na zaliczce za wynajęty pokój niż męczyć się nie wiadomo po co, kiedy ten sposób wypoczynku ewidentnie nie był dla niego.

Mierny humor opuścił go w zasadzie dopiero gdy następnego dnia wszedł już na ścieżkę prowadzącą bezpośrednio do jego chatynki, gdy wrócił pośród swoje słoje, fiolki, wagi i mikstury. Pogoda była ładna więc zaparzył sobie herbaty, usiadł w kwietnym ogrodzie wystawiając świeżą wodę i poczęstunek dla kruków. Pobliski las szumiał cicho, gdzieś w oddali zaszczekał pies. Jako iż wszyscy jego pacjenci byli przekonani, że wyjechał, nikt nawet nie zapuszczał się w pobliże. Zamykając oczy, Regis westchnął z zadowoleniem.

Wypoczywał.

Dawn was rising above the vastness of the sea with a glow of golden light and the sound of the waves was interrupted only by single calls of seagulls. Coming down the dune, the vampire paused for a moment, taking a deep breath and admiring the view of the empty beach and the golden sun-tinged sea stretching out before him. Yes, he thought to himself, it was a good choice. You can really relax here.

As he made his way down the dune path to the beach, he thought back to last year's vacation. Go to the mountains, he was urged by mountaineer friends who came to him regularly for arnica ointment for aching feet. There is a different air in the mountains, and there is nothing more beautiful than the peaks in the morning! Well, Emiel had a soft spot for mountain views. What's more, in the mountains on the border there were a few rare flowers that could not be found anywhere else, and he was running out of supplies. He drove. And how he regretted it!

The resort town where he stopped on the advice of mountain climbers was bursting at the seams with patients of all kinds. Nothing helped getting up before dawn, because those who were more ambitious were already on the trails leading to the mountains, to the peaks and to the charming lakes. During the day the crowds were worse there than in the square in Novigrad and at night… Oh, it was only at night that it happened! Singing, dancing, music, and the sounds of all sorts of fun drunken parties that unpleasantly reminded him of the embarrassing days of his youth. No, Regis didn't rest in the mountains.

The white beach that stretched out in front of him as he descended the dune, however, was empty. The vampire's keen eyes saw some movements on it, but they were only crabs and birds flying here and there. Peace and quiet, a breath of cool sea wind. Yes, the sea was definitely a better idea.

Finding the nicest-looking corner of the sand, the vampire spread out a thin blanket on which he sat down. When the sun was up for good, he also stuck a small umbrella in the sand, protecting him from the direct touch of the rays. Although born into this world he was already quite well adapted to its light, too long and direct exposure was still not overly pleasant.

The wind was cooling, the sea was roaring, and Regis sighed contentedly, leaning his neck against his bag and reading a book that he had been waiting for a long time to finally get to it.

The first people started arriving less than an hour later. At first it didn't bother the vampire too much, because there were few of them and the beach was long and wide, and everyone chose a place for themselves at a reasonable distance from the others. However, the higher the sun rose in the sky, the more vacationers flocked to the beach. More and more groups, not just couples or small families with children, but entire campsites, whose children ran in all directions, showering each other with sand, shouting at each other while playing, pulling mothers by the skirts and demanding water, food, and donuts with poppy seeds. Wrinkling his nose, but still with some hope, Regis tried to focus on the book.

The crowds, however, continued to pour in, and within an hour or so the beach was practically bursting at the seams. There was no place to sit away from others anymore. Below the vampire sat a family with two small children, above a couple with a hyperactive dog who constantly pulled on the short leash and choked on the collar, but did not care about it and just wheezed like a slaughtered animal sniffing in the sand. On the right sat a group of friends with their children, clearly seeing sand for the first time in their lives because even after thirty minutes they were unable to stop throwing it.

Regis's patience waned in proportion to the increasing tumult and noise. As he brushed the sand off the pages of the book for the fourth time, his mouth twitched in disgust and growing frustration. What was happening on the beach certainly could not be called rest. The cup of bitterness was filled with the irritatingly piercing voice of the salesman who wandered back and forth, calling for the purchase of corn, which by its smell betrayed to the vampire the seller's greed rather than the advertised freshness.

The vampire brushed the book off again, put it in his bag, rolled up the blanket, and folded the umbrella. He had already let go of the unsubtle comments of his beach neighbors who were happy to be clearing up space, though his fangs itched to say something.

Not worth it, he thought to himself as he slung the bag over his shoulder and headed back up the dune. I'd rather go nuts here than rest. Wish me such a holiday.

On the same day he went back home, preferring to lose even on the advance payment for the rented room than to suffer for some unknown reason, when this way of rest was clearly not for him.

The mediocre mood did not leave him until the next day he had already entered the path leading directly to his hut, when he returned among his jars, vials, scales and potions. The weather was nice, so he made himself some tea, sat in the flower garden, putting out fresh water and a treat for the ravens. The nearby forest rustled softly, a dog barked somewhere in the distance. Since all his patients were convinced that he had left, no one even ventured anywhere near. Closing his eyes, Regis sighed contentedly.

He was resting.

[felicitac4lsshitpost]

mialam w tym tygodniu super ekstra trzymać sie limitow i co jajco, wyszło jak zwykle xd egzaminy mialam to sie uczyłam a po egzaminach trzeba bylo je opic i codziennie jadlam z 1000 kalorii jak nie wiecej

nic na tumblr nie wrzucalam bo już nie mialam siły, moje życie prywatne się kurwa wali i nie mam na nic siły, ale moxe chociaż przestane tyle żreć jak pierdolone zwierze

[glittergazeo0799]

Kawaii Śliczne Zwierz?

Nie będziesz chciał odejść od tej uroczej Kawaii Śliwej! 🍒 Zakup teraz: https://kawaiibuy.co/gcecc ❤️😍 #KawaiiFashionShop #S?odkieStyle

❤10% OFF Coupon: kawaii10off

📦Free worldwide shipping📦