ultravioleeet

[ultravioleeet]

"Malarz"

Tusz przeszłości zatapiam w papierze

Jeszcze czuję, nadal myślę - lecz nie wierzę

Oddam więc te monety bez wartości

Odwrócę swój wzrok w stronę szczerości

Niech wiatr prowadzi na tory właściwe

Zdmuchnie wszystko, co trudne i zawiłe

Gdy chłodny deszcz na skórze mej poczuję

Portret swego świata na nowo namaluję

Gdzie tło na pierwszym planie będzie...

A odnajdę tu siebie - zawsze i wszędzie

W. Zygmunt - treść autorska

[ultravioleeet]

O Muzyce

Gdybym mogła cofnąć czas

Zatonęłabym jeszcze raz

W echa dźwięcznej głębi

W melodii szeptów i słów

Skryłabym się znów

By złapać oddech głęboki

Ocean tej harmonii złożony i szeroki

Gdzie cichną niepewności kroki

Znika strach i zwątpienie

Gdy duszy swej czujesz brzmienie

Trzymając energię emocji w swej dłoni...

Energię, która serce Twe chroni

W. Zygmunt - treść autorska

[ultravioleeet]

"Myśl z krainy Smoka"

Serce nie na dłoni, a w kieszeni

Póki słońce z księżycem miejscem się nie zamieni

Uważaj więc, Komu swą prawdę sprzedajesz

Bo tajemnicą karty w życiu rozdajesz

To, co piękne - starannie schowane

temu, co piękne - zostanie darowane

Tymczasem...

Drwiący wiatr w oczy me wieje

A ma zimna krew bezlitośnie topnieje

Bieguny w umyśle się zamieniają

Zmysły kontrolować już się nie dają

Zamilknę więc i skryję swe pragnienia

Nie szukam zrozumienia, nie szukam przebaczenia

Wszystko, co mam - zamknęłam głęboko w sobie

O mych snach nikt prawdy się nie dowie.

W. Zygmunt - treść autorska

[ultravioleeet]

‘Jesteś’

Niczym więcej…

Szablonem spisanym na świetle miast

Niczym więcej…

Jak mrokiem pośród spadających gwiazd

Więcej, niczym

Gest zakorzeniony na zawsze, od pokoleń

Więcej, niczym

Garść kuszących zakazów i garść pozwoleń

Co zatem znaczysz, gdy Ciebie codziennie tak obserwuję

Kto za Ciebie winy każdego dnia chętnie odkupuje

Kto nienawiścią dopieszcza Cię starannie

W co grosz swój lokujesz przegranie i marnie

O czym myślisz, gdy wieczorem leżysz w wannie

Kto duszę Twą każdego dnia sprytnie kradnie?

W. Zygmunt - treść autorska

[ultravioleeet]

Taniec

Jak szum, jak szept, jak śpiew

Jak opadające liście z drzew

Jak poranna rosa odbijająca blask nieba

Tak niewiele do szczęścia potrzeba

...

Zamknij oczy, wejrzyj w głąb duszy

Niech lawina emocji Cię znów poruszy

Lód na twym sercu odważnie skruszy

A melodię tą usłyszą Twe uszy

...

Wolność ukryta na umysłu krańcu

Wszystko znika, gdy jesteś z nią w tańcu

Wybór pozostawiony tylko Tobie

Co wybierzesz - nikt sie nie dowie

Treść aurorska. Wioletta Zygmunt

[ultravioleeet]

DO WIDZENIA

Nie ma mnie

Skrzętnie się schowałam

Na butelki dnie

Godność swą oddałam

....

Nic już nie mam

Tego właśnie chciałam

Nikt nie chwycił mnie

Gdy lekko opadałam

....

Taką historię jedynie napisać mogę

Bo mam rozum, wiarę i trwogę

Jaskrawo maluję swe marzenia

Zbyt wiele jest spraw godnych przemyślenia

Lecz nie mam już czasu na przypuszczenia

...Opuszczam ten lokal - do widzenia.

treść autorska. Wiola Zygmunt

[ultravioleeet]

MIST OF...

Mist of hope

Dust of smile

For a second, for a while

When you catch the map of soul

True destiny made by your own

Something in between of dream and sin

Close your eyes to know what I mean

// author: Wiola Zygmunt

[ultravioleeet]

BŁĘKITNE

Jeden w nich obraz malowany

Tak piękny, a często sprytnie ukrywany

Jak skarb najrzadszy na całym świecie

Czasem ktoś mądry między wiersze go wplecie

Błękit Twych oczu morza trosk nie ukryje

Letni deszcz z twarzy łez Twych nie zmyje

Znamię na całe życie - każde prawdy odkrycie

Upadek, radość, mocniejsze serca bicie...

//treść autorska. Wiola Zygmunt

[ultravioleeet]

NAJDALEJ

Najdalej od Ciebie będę

Nagle i niespodziewanie

Boso przez trawę pobiegnę

W nagłe nasze rozstanie

...

Ulecą uczucia, jak rosa w niebo ulatuje

Gdy noc rankowi posłusznie ustępuje...

...

Twoje milczenie, mój gniew i oczekiwanie

Pejzarzu kłamstw to niewinne kolorowanie

Daleka bliskość, ciał kochanie

Słodkimi słowami manipulowanie

...

Sypią się karty z rąk - przegrana

Gdy zabawka traci swego Pana

Pozostajemy beznamiętni i beztroscy

W połowie ludzcy, w połowie boscy...

/ treść autorska. Wiola Zygmunt

[ultravioleeet]

GRANICE

Na rozdrożu słów i milczenia

Na krańcu emocjonalnego roztargnienia

Kroczy za mną obłęd uparcie

Bezkres myśli, serca rozdarcie

W tańcu z nieuchwytnym wspomnieniem

Ostatnim duszy przyjemnym natchnieniem

Zamykam oczy, tonę w oceanie

Nie pytaj o jutro

Skoro nie wiem, co dziś się stanie

Wyrzucam zegarek z głębokiej kieszeni

Ta relacja z Czasem kiedyś się zmieni

Skoczę w przepaść, przed którą się kryję

Przeszłość w przyszłosci namiętnie się rozmyje

Nie patrz w dół, gdy granice upadają

Straconą energie zawstydzone oddają

A emocje w głowie... Nie opadają.

////Treść autorska - Wioletta Zygmunt////

[ultravioleeet]

"Czarodziej"

Chwilowe ukojenie z nutą pożądania

Nie ma tu miłości, nie ma też oddania

Pokarm dla uszu, dla zmysłów przystawka

Jak dla dziecka całkiem nowa zabawka

Najdalej od prawdy, skoro jest bolesna

A cienka granica jednak tak bezkresna

Ktoś mówi "otwórz oczy!" - ja nie patrzę

Wolę grać główną rolę w spalonym teatrze.

Jeszcze przyjdzie czas na twarde lądowanie

Lepiej teraz słyszeć słodkie szeptanie

W oceanie nieprawdy niewinnie się zanurzyć

I swe oczy po raz kolejny zmrużyć

Nim nadejdzie ten czas nieubłaganie

Na bolesne z kłamstwem, wielkie rozstanie.

// treść autorska. W. Zygmunt

[ultravioleeet]

CISZA

I choć błagał Każdy dniem zmęczony

By poczuć ciszy wyraz wyjątkowy,

Gdy ta wreszcie nastała

Poczucie pustki nam dała...

Samotne ulice w romansie ze światłem lamp

Podglądających ludzkich cieni wieczorem znowu brak

Obcą barwą maluje się nasz świat

A obserwujesz go zza własnych krat.

Mówią, że razem więcej można

...Więc los nas rozdziela

A domowe Kolorowe Pudło

Nieustannie presję wywiera.

I choć przyszłość pod niewiadomą kartą

Bądź pewien - o nią pytać dziś nie warto...

//Treść autorska - Wioletta Zygmunt

[ultravioleeet]

MILION

Na milion sposobów

Umarłeś w myślach moich

Prosto ze schodów

Ciężar Twój zrzuciłam

Krótką rozmowę z Tobą odbyłam

Nim beznamiętnie Cię udusiłam

Wbiłam sztylet w Twe zimne serce

Teraz, nie zobaczę Cię już więcej...

Bawię się więc wersami

Tak jak bawiłam się Twymi łzami

Gdy prosiłeś, bym szansę Ci dała

I duszę na pół znów rozerwała

Prawda jest jednak bardziej zaskakująca

Jak ma natura - stale zwodząca

Że skoro Ciebie nigdy nie było

To nic z tych rzeczy się nie wydarzyło

//treść autorska. W. Zygmunt