benioylefarzet

[benioylefarzet]

Dışındayım şuan kendimin. İçime kuşbakışı açılarla bombalar yağdırıyorum. Sular altında kaldı tarihi aşk kentlerim. Sanma ki göçtüm gittim. Yüreğine su değmeyen yerlere su değdirdim. Islak kum taneleriydi tanrıya duamı ulaştıran. Nakil gözlerle ev kapılarında yağışlı gözaltı morlukları sayılır. Eksik kalanı aşkın raporuna yazılır. Kazanma şansımı yırttım, yollarla ve sayılarla ifade edemediğim kadar. Anla beni, sen anlarsın dilimden anladığın kadar. Yapma, kör ateşle oyunlar olmaz. Yakarsın beni. Bilirsin baruttur uçurumum. Düşerim kendi yamacımdan. Benden geriye ruhum dahi kalmaz. Gözyaşlarında unutulurum. Ve boğulurum. Şarapneldir şimdi mezarımın toprağı. Yağmurun uğramadığı ve çiçeklerin özgürce göğe bakmadığı topraklardanım. Parça parça bütünlüğe karşı takındığım manalarım var. Artık toplum beni istemiyor mezarlıklarında. Belki de sonum bir duaya razı olmaktır aslında. Kalksın tedavülden bu tepeden tırnağa geçen yazgılı aşklar. Çokça zaman kurcaladım kendimi bu hastalıklı anılarda. Çokça tamir ettim kendimi bu çamur deryası yollarda. Rayların akıbeti benden sorulur, sen yine de vagonları kovala. Yıkık dökük bir köylü damıydı zihnim, pabuçların beni oyarken. Sandığımdı, aşka dair karaçalı saçların. Nizama değil bu sanadır boynu bükük kasvetli bakışlarım. Söyle neyin nesisin sen? Neyin içinde buldun beni? Ben kendimi bilmezken. Bu laflar kimin heybesinden indi? Söyle bana bu küçük adımlar nerenin insanları? Kanma, bu yağışlı toprakları verimli sanma. Anma artık beni bu kirli aşkınla. Ben aşkı şövalye ruhuyla bezeli bedeller uğruna vermişken. Ahımı canavarlar rüyasında görür. Çokça sabahlarını süsledi griye çalan kabuslarım. Acıdır en nihayetinde. Ansızın çıkagelir acılar, baş ucunda oturur. Anlatmalıyım kendimi Tanrıma. Sahi ben kimdim sevgili Tanrım. Açıklamanı bekliyorum yalvarırcasına...

Ξ.

"Bir Duanın Anatomisi"

[benioylefarzet]

Bir pencere vardı, gözlerimin içinde kalan. Kuşların imtina ettiği, uğramaktan çekindiği bir pencere. Avlusunda kılınan cenaze namazları vardı mesela, ağıtları ağrı gibi sinerdi camlarına ve ahşabına. Puslu havayı karartırdı ansızın. Göz gözü görmez, teslim ederdim ruhumu geceye. Asılsız bir hayatın sillesi vururdu cama. Korkmamak ne kelime. Aslında edemezdim tek bir kelime bile. Gözlerim kararırdı, göz kapaklarımın gerisinde. Tanrı bile şahit olmamıştır bu yaşamın içindeki ölüm sebebine. Her şeye rağmen yine de geceyi beklerdi pencerem. Karanlık semanın zerresine kavuşmak ve o şeytan betonlardan bağını kopartmak. Ölü suskunluğu vardı, gün yüzü görmekten. Belki de delaletine armağandı bu tören. Ardında kalan iç çekişlerini işitmekten çocukluk düşlerime yetişemezdim. Bir müddet bekler, açardım pencereyi tenhalık haline evrilirdi söyleyemediğim o cümleler. Kırlangıç çığlığı basardı her yerimi. Gözlerim ve ellerim yitik cennetin hissi içindeydi. Soluk vakti geldiğinde boğazımdan kuşlar göçüyordu bir meçhule doğru. Kırılırdı ellerimde kırılgan tasavvurlarım. Hüznümün gölgesinde kendime uzaktım. Ölüme biraz olsun daha yakın. Sessizlik çökünce boşluğa zamanın kırıntısı serpilirdi. Savruldum, kendime çizdiğim izlerimi unuttum. Ben yalnızlığın yorganına sımsıkı sarınmışken, bir pire için evimi yaktım. Ay ışığına yansıyan yangının kahkahasını duyardım. Çok şey yandı bu zamana kadar. Mesela okumayı unuttuğum bir mektubun yarısı. Eşini enkazda kaybettiğim yalnız bir sandalye. Akrep ve yelkovanın kavgasını ayırmaya çalışan erimiş bir saat. Ve hatıralarını sakladığım kilitli sandığımda ucu yanmış birkaç eski fotoğraf. Manasız gelirdi belki bu saydıklarım. Ardımda bırakmalıydım artık bu külden hayaletleri. Nihayet güneş yavaş yavaş sabahın kıyısına vuruyordu kendini. Yanmış penceremle selamlardık her şeyi ve herkesi. Evi yoktu artık penceremin bilirdim. İzbe evimde yaşadığım kırık dökük aşklarım buhar olmuştu bundan da emindim. Issız bir küf sarardı genzimi. Hep eskiden olduğu gibi. Yıkıntılar çürütürdü solgun yankılarımı nedensiz. Duyuyordum kendimi. Bu boşluğa çarpan kayıtsız ve yorgun olan bir sestim. İnceldiği yerden kopan yel. Nafileydim. Unutulmuş kimsesiz bu silik kisvelerim. Bu serseri zeminlerin üstünde artık yürümemeliyim. Camı kırık pencereme buğular bırakıyor sis alelacele. Düşlerimi çizmek için velinimettir belki de. Bu sabahın kör ayazı kaderin soluğunda tüterse eğer, bil ki o zaman devrik bir ölüm bekliyordur yaşamın uçurumunda hepimizi...

Ξ.

"Kuşların Ölümü"

[benioylefarzet]

İç çekişlerim birer nüshaydı teninde

Zamanlarında kalan ahım

Kim bilir şimdi nerede

Susmamı isterdi şiir

Kim bilir kimin sesinde

Biraz saygı duruşu lazımdı

Kelimelerin huzuru için

Birazda kehanet tohumu gerekirdi

Cümlelerin haysiyeti için

Nedir bu göklerden gelen hasıl

Anlaşılması kadere bağlı olan

Kalkın mahkeme kapılarında

Yumruklar savuralım hıncahınç

Duvarlarında yankılansın

Eğer bir hayır gelecekse

Aşkımdan değil

Şiirimden gelsin

Bu kanla yazılan bir nazımın yazgısıdır

Uzun zamanın kısasıdır an

Bulutlu kuyu karanlığında kalmak

Çıkaramadım belki yalnızlığı

Şu gözlerimin renginden

Zamansız kalan çocuklara

El salladım kederin yağmasıyla

Ramaktı ellerimde kalan tarihi aşklar

Sonu gelmiştir artık bu ortaçağın

Dilimden çektiği yamalı aşklar

Tanrı yaşında bir savaşın barışıyım

Kanmayın ki kusmaktan

Sanmayın ki ruhumdan

Kaçmışım...

Ξ.

"Bir Fırtınanın Bağbozumu"

[benioylefarzet]

Anlatır mısın bana kurak geçen rüyalarını. Dost eli ararken düşman ayaklar altında kaldığını. Hiç gördün mü katilleri öldüren tebessüm yüzlü ruhları. Ben gördüm hiç görülmeyecek o lanetli zamanları. Gözlerim. Dünyaya açılan bir kapıydı. Çıkışı olmayan ve hapsolan. Sönük ve pusluydu. Baktıkça dipsiz kuyuları andıran bir çukurdum. Giderek yok olan. Varolması için tekrara muhtaç kalamayan. Çığlıksızlığın karşısındaydım. Karışamadığım bu çağda. Baktıkça boşlukta asılı kalırdım. Eylemsiz ve biçimsiz. Erozyona uğrayan zihnim, yağmur bulutlarını beklerdi. Bir çiftçinin gözyaşından ziyade. Bense rüyadaki boşluktan kurtulmayı dilerken. İfade edemediğim izafiyetlerim vardı kendime karşı. Günümüz şartlarında yaşamı savaşla temin ediyordu şu gözlerim. Yüzyüzeydim artık toplumsal yaraların yalnızlığında. Bir kent büyüklüğünde nefret besliyorum. Yüzleri. Caddeleri. Sokakları. Ve her şeyi. İnan yoruldu bir şehir benimle. Babamın gülmesini beklerken. Gözlerim sarardı babamı görmekten. Hayranlık uyandıran bir organ nasıl olur da ruhumu yansıtır. Suya bakan çehremi nasıl da karartır. Bir çuval zaman doldurdum gözlerime. Görülebilecek o kadar şey varken. Biraz hüzün topladım parmak uçlarıma. Dokunulacak o kadar şey varken. Gözlerim ve ellerimin hatrınadır bu çiçeklerdeki güzellikler. Kopartacağımdan korktu. Usul usul gözlerine baktı gözlerim. Anlamayacağımı sandığı histerik kriziydi manasız bakışları. Belliydi. Hakikatin esamesiydi yaralı olan. Anlamıştım. Terk etmeliydim bu bahçeyi. Gözlerimin içine içine gidip bir daha dönmemeliydim.

Ξ.

"Histerik Serenat"

[benioylefarzet]

Zamana karşı

Giydiğin anlamı çıkar üstünden

Yıldızları çalıp

Saçlarına takmak

Belki de

Katbekat

Aşinalığı getirir önümüze

Kaybolan

Sen değil benim

Bir rüzgar çığlığı

Kapıları yumruklarsa

Eğer

Sen kapan

Kendine ve hissine

Kapanacak

Bir boşluk vardır

Belki de

Her şeyden de öte

Yanan yüreğin değil

Zihnimde bir düşünce

Söndürmeyi

Hiç mi hiç düşünmedim

Küllerim savurulur

Çığlık çığlığa kalan rüzgarın içinde

Ve ben

Senin aklından gelen

Duygunun tercümanıydım

Kulak ver şu tanrının sözüne

Bir destan büyüklüğünde

Seni anlatsam

Kime sığınırım ki

Senin aşkından ve saygından başka.

Ξ.

"Küflenmiş Zamanın Sözü"

[benioylefarzet]

Sen

Anıların hatrına

Yüklenmiş zamansın

Geçmişle

Gelecek arasında

Kavgalar çıkardım kansızca

Sen sıyrıl diye

Anla

Kaybolan

Zamansa eğer

Üzerime yağan yaşlarındır

Unutma

Mesafeleri

Gözlerine bakarak

Dizdim kaderin kurşununa

Duvarlarına çiçek ektim

Yosunları yırtıp atarcasına

Seni öyle zamanlara

Saklıyorum ki

Ölüm bile bulamayacak

Benden başka.

Ξ.

"Vakit Geldi Artık Seni Bulmak İçin"

[benioylefarzet]

Bak geldim işte

Teninde bir yerdeyim

Yıldızların tozlarını

Alıp gözlerine dizdim

Harf harf

Kelime kelime

Cümle cümle

Ve

Paragraf paragraf seni betimledim

Kendimce

Ritmlerin içinde tepetaklak

Kalsam bile

Benimle ahenkle dans eder misin

Soruyorum öyle

Merakıma yenilirim bilmez misin

Sen böylesin

Çünkü seni sen eden

Yıldızların eşiğisin

Düşmeyecek ve sönmeyecek

O zamanın eserisin.

Ξ.

"Bir Evren Büyüklüğünde Aşk"

[benioylefarzet]

Betimlenmiş kara haller ortasında

Tebeşiri yarıda kırılmış

Silgisini yan sınıf çalmış

Manasız derin çizgiler içinde

Oyukları doldurma çabası

Gitmiyor gözlerimin önünden

Kara tahtaya yazılmış ahlar

Nisyan bakışları hattında

Örtümü çekmişim geceme

Üşümesin yıldızlar

Belki toparlayamam diyedir bu korkum

Üstümde bir çiy gibi

Kayıp gitmesi mi

Namert heyhatlar bastırdım

Kirli ellerimle

Islak gökyüzü rengiyle

Hangi coğrafyaya el sürmüşüm

Kimindir ahı sırtımda çuval gibi

Ahval ağırlıklarını kaldırdığım

Korkum belki sitayişle beklemekti

Hasılı

Bu firavunlar arasında

Kimi beklerim bilmem

Musa'mdan başka..

Ξ.

'Kara Tahta'

[benioylefarzet]

Sevda hateminde hareler sıraladım

Her geçen gece gibi

Acım firar evidir

Senden bana karşı kaçışmalar

Kokum korkuna esir düşmüş

Tüten hareler esirgedim

Gözlerine sinen sayelerden

İçindeki avlulardan kovulmuş

Feragat isli çığlıksızlar

İçimde dönüyor

Uslu uslu ümidini bekledi

Çocuk gözlerim

Ellerim aydınlık çaresizliğinde

Karanlık mehtabına savrulur

Ben köşede matem kalacak

Acılar örttüm yüreğimde

Biliyorum

Adım adım tamamlanır yolum

Kıpırtılı gözlerim sedana bakınca

Çağıltılı yaşların hışırtısı

Kubbedelerde mırıldanacak

Hoş gör maruzatımı

Ben dev kalpli aşığın değildim

Olmak

Güzel cümlelerin başından aşağı

Savruk küller uçurdum

Rüzgar hallerinden öteye

Yanına gelemeden

Hasılı kifayetsizliğimdi

Tatlı kabuslu hayaletlerim

Sarkaçtır dolanan ellerimde

Saçların ormandır

İçimde rüyadır dolandığım

Dört başım mamurdu kasvetimle

Histerik sevgi nöbetlerim

Ulu orta çökerdi ölüm gibi

Gözlerine

Gerisi ruhuma çakılan

İki kürek toprak bir kazma darbesi

Ki huzurumdu

Senin

Çat kapı kaçışın..

Ξ.

'Hareler İçinde Bir Saye"

[benioylefarzet]

Yazık edilmiş

Topraklar üstünde

Atılamayan adımların

Hesabı var gözlerin içinde.

Derinsizlik üzmemeli

Hiçbir

Zamansız ve mekansız

Kalan

Kalpleri.

Ξ.

"Zamanın Kiri"

[benioylefarzet]

Sıvası dökülmüş

Bir memleketin terminalinde

Amaçsızca

Oturmuş gözlerle

Öte diyarlara giden

İnsanların telaşı

İçimdeki

Fay hatlarına dokunur

Usulca.

Ξ.

"Öte Zamanın Umutsuzluğu"

[benioylefarzet]

Bilsin istedim gözlerinle ellerin.

İçindeki kimi sevdiğin.

Anladım.

Aşkının bedeli huzurunda ölmekmiş.

Kimsesiz çocuklar gibi gözyaşı dökmekmiş.

Turnaların kanadına selamları iliştirmekmiş.

Bilmezdim.

Seni severken hissettim kendimi.

Ölmeyi göze alırken yandı senli benli hislerim.

Öldürdüm geceyi gündüzle.

Sana sığınırdım öylece kendimle.

İçime sığdırdığım gökyüzü senin yüzündü.

Değil adın kalbimde

Dairsin daima baktığım her yerde.

Ξ.

"Seni Öptüğüm Mevsim"

[benioylefarzet]

Mevsimlik hınçlar birikiyor ellerimde

Sıkamıyorum

Gök gürültülü göğe kaldırmak için

Islıklar içinde uğurlanıyorum

İki tahtaya bir çivi çakılmış

Kollar üstünde

İçimden kuşlar göçüyor

Güller kuruyup kaldı tarlarda

Hasadı gelen çiftçiyim

Dizlerimin üstündeyim

Başım eğik

Şapkam gözüme düşmüş

Meşaleleri ateşe attım da yandı

Gül kurusu tarlalarda

Yarım yamalak öyküler kaynadı ruhuma

Nedir bu korkumun eceli

Azraile göz kırpma meselesi

Odalar dolusu sessizliği

Zihnime gömdüm

Zihnim çöktü

Altında kaldım

Duyamadım bir fısıltı

Bir his veyahut bir iz

Göğe karşı yumruğumu sıkamadım

Umduğum huzuru bulamadım

Yoruldum

İnsanların yuhaları arasında

Boğuldum.

Ξ.

"Geçmişin Kapısında Yumruklaşmalar"

[benioylefarzet]

Seni

benden

ayıran

tüm

duvarlara

karşıdır

öfkem.

Ξ.

"Ardışık Zaman Öfkesi"

[benioylefarzet]

Yıllar yıllar önce bir adım vardı. Severdim sayardım. Kimse anlamazken ben anlardım. Biraz sabretmem, biraz umut etmem gerekiyordu. Adım adım adıma varmak için. Artık anladım. Adım kimsenin aklında kalmasın. Kimsenin kalbinde taşlaşmasın. Dudaklarının o kokusunda kokmasın. Adım yerlerde. Adım fezalarda. Adım senin aynalarında. Adım duyduğun her notalarda. Adım bir ülkedir. Kendi yangınında belirir. Kendi suyunda dinendir. Kendi savaşında barış dileyen bir elçidir. Adım bir şehirdir. Sokaktır her harfi. Caddedir ünlüleri. Bulvardır sessizleri. Adım bir kelimedir olur ova. Adım bir tümcedir yakar ağıtlarını dağlarda.

Ξ.

"Adımın Kirli Ağıdı"

[benioylefarzet]

Yükün ağır olunca

Diz kırmak zor gelirmiş zamanla.

Acının rengi olmaz derdim

Ama

Zehrini zihnimde hissettim ansızca.

Güllerin dikeninden başka bir gül sevdim.

Çiçeğin gözü aşka, gönlü bir başka.

Anla!

Ruhum sevdaya

Boynum semaya büküktür yalnızca.

Ξ.

"Ağlama Zamanı"

[benioylefarzet]

Çare aramadım, çaresizliğin kadar..

Ξ.

"Çaresiz Kalan Şarkı"