#Μια Παρασκευή

[epestrefe]

Μια Παρασκευή

Σύνθεση & στίχοι: Δήμος Μούτσης Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης Τραγούδι: Δήμητρα Γαλάνη Δίσκος: 45 στροφών του 1969

Μια Παρασκευή σε γνώρισα τα δυο μάτια σου ξεχώρισα τα δυο μάτια σου ξεχώρισα να σ’ απαρνηθώ δεν μπόρεσα

Άλλο μη μου λες να περιμένω άλλο μη μου λες να καρτερώ θά ’ρθω σαν μικρό πουλί κυνηγημένο να σε βρω

Μια Παρασκευή χωρίσαμε της καρδιάς την πόρτα κλείσαμε της καρδιάς την πόρτα κλείσαμε βάσανα κι οι δυο γνωρίσαμε

Άλλο μη μου λες να περιμένω άλλο μη μου λες να καρτερώ θά ’ρθω σαν μικρό πουλί κυνηγημένο να σε βρω

Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα 4 πρώτα της Δήμητρας Γαλάνη στην ελληνική δισκογραφία

[amaliatheartist]

:)

[sugaroto]

Μπρο τι γίνεται

[casperakiii]

4 χρόνια έχουν περάσει από τότε που εφυγες.Έχουν αλλάξει πολλά από τότε.Το γιαγιούλι γύρισε πίσω στην Ρωσία για λίγο αλλά τελικά έκατσε πολύ,εγω πλέον ειμαι στην Αθήνα,τα αδερφια μου μεγαλώνουν,με την μαμά έτσι όπως τα άφησες,επαφή καμία.Μου λείπεις αρκετά.Θα σε ήθελα εδώ να με συμβουλεύεις,να με βλέπεις να μεγαλώνω και να ωριμάζω.Να μου φωνάζεις που δεν τρώω και που γυρνάω αργά στο σπίτι το βράδυ.Να με ξυπνάς το πρωί για την σχολή -σχολείο τότε- να μου εχεις φτιάξει πρωινό και εγω να σου λέω ότι σ αγαπαω πιο πολύ απ όλους.

Έχω ξεκινήσει το κάπνισμα ξερω ότι το μισούσες,αλλά πολλα βραδιά είναι η καλύτερη συντροφιά μου,κοιτώντας τον ουρανό και νοσταλγώντας εσενα.Παλευω κάθε μέρα για να μπορέσω να σε κάνω περήφανο έστω κι από εκει ψηλά.Σε σκέφτομαι κάθε μέρα και μου λείπεις κάθε μέρα λίγο πιο πολύ.Μου λείπουν οι Παρασκευές που άνοιγα την πόρτα και έτρεχα να σε δω στο δωμάτιο που έβλεπες μπάλα.ΑΚΟΜΑ και οι Κυριακές μου λείπουν,που έρχοταν ο μπαμπάς με την μαμά να με πάρουν και το μισούσα τόσο τότε γιατί άντε να περιμένεις πάλι μέχρι την Παρασκευή..Μου λείπουν οι εκπλήξεις σου στο σχολείο με μια μπουγάτσα στο χερι για να εισαι σίγουρος πως τρώω.Μου λείπουν οι δώρο σακούλες που μου έπαιρνες,τα μαθήματα χορού που με είχες γράψει..Μου λείπει η φωνή σου και το γέλιο σου..Τα μπάνια που με πήγαινες και οι παιδικές χαρές..Μου λείπουν τα καλοκαίρια μας και τα κρυφά παγωτά που μου έπαιρνες από την γιαγιά «Φάε γρήγορα γιατί αν μας δει θα μας διώξει» έλεγες και γέλαγες ταυτόχρονα..

Λίγες μέρες πριν φύγεις με είχες πιάσει από το χερι και μου είχες πει «Σ αγαπαω πολύ και τωρα που θα φυγω ακόμα θα σ αγαπαω»και εγω σου είχα πει «Ελα μωρε παππούκα μου δεν παθαίνεις τίποτα εγω εδώ ειμαι»

Δεν θα ξεχάσω ποτε την ημέρα που μου είπαν ότι δεν τα κατάφερες.Ημουν έξω με τα παιδια μέχρι που με πήρε τηλέφωνο η γιαγιά «Ελα ρε γιαγιά σε δέκα έρχομαι» «Σοφία ο παππούς έφυγε».

Πάγωσα χάθηκα πέθανα.

4 χρόνια μετά το συναίσθημα ίδιο.Κενό.Κενο που δεν γεμίζει.

Σε σκέφτομαι κάθε μέρα και σ αγαπάω ακόμα πιο πολύ από τότε.❤️

[fegg4ropetra]

Παρασκευή 17/11/23 (2.45 π.μ.)

Σήκω. Ώρα να ετοιμαστείς. Τι θα βάλω; Πως να ντυθώ; Αυτό; όχι όχι πολύ απλό. Κι αν δείχνω χάλια; Όχι όχι. Λίγο μεικαπ. Οκευ ίσως λίγο ακόμα. Να βάλω μήπως αυτό; Οχι πολύ καλό. Δεν ξέρω που θα πάμε έτσι κι αλλιώς. 1,2,3,4... Οκευ αυτό αυτό. Χμμ μέτριο.. ας πάρω το ρίσκο. Αποσμητικο. Κολόνια. Μέντα. Έτοιμη. Πάμε. 1,2,3... Το 'χω

Θεέ μου άγχος. Τι κάνω; έχω ξεχάσει πως να περπατάω, να μιλάω, να κινούμαι. Fuck. 1,2,3,4,5,6... Κι αν με περάσει για χαζή; για κοριτσάκι; για ανώριμη; κι αν δείχνω όντως χάλια τελικά; μήπως να πάω να αλλάξω; μήπως να το ακυρώσω; όχι όχι. Περίμενα καιρό.. φφφ

Ωχ! Ήρθε. Όχι γαμωτο. Τι κάνω; τι κάνω; τι κάνω; 1,2,3,4,5,6,7... Αυτός είναι; μαύρο αμάξι.. χμμ φίλε τζάμια.. αυτός είναι γαμωτο. Αααααααα!!!

- Αν θες.. Αααν θες μπορείς να έρθεις

ΓΑΜΩΤΟ. Ήδη φάνηκα ηλίθια... Φφφ.. ανάσες, ανάσες, ανάσες. Πάμε! Ας πετάξω ένα αστείο χαχα...

- Ε και που να ξέρω γω ότι είσαι εσύ

- Ναι γιατί ως γνωστόν όταν βλέπεις μαύρο αμάξι με φιμε τζάμια το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι ας πάω κατά κει. Ρώτα αν έχω καραμέλες χαχαχ

- Κουταβακια τι καραμέλες

- Καραμελες μου έλεγαν εμένα

- Εμενα για κουταβάκια τι να κάνουμε χαχαχαχ

Αυτό ήταν. Ότι άγχος είχα έφυγε σε δευτερόλεπτα. Ξεκίνησε να οδηγάει και να μου πιάνει συζήτηση. Ήταν τόσο γλυκός. Τόσο... Δεν έχω λόγια να το περιγράψω. Ακριβώς όπως τον περίμενα. Μόνο που ένιωθα τοσο ανεξήγητα ασφαλείς σαν να τον ήξερα χρόνια.

Σταματάει το αμάξι, κλείνει η μηχανή, τα φώτα.

1,2,3,4,5...

- Παυλος.

- Χαχαχαχ Αθηνά χάρηκα!

- Επρεπε να το κάνω αν και μετά από τόσες συζητήσεις νιώθω λες και σε ξέρω μήνες.

Η καρδιά μου δεν σταμάτησε να χτυπάει σαν τρελή απ' τη πρώτη στιγμή. Προσπαθούσα να κρατήσω τον εαυτό μου. "Μη δείξεις τον ενθουσιασμό σου" "θα σε περάσει για κοριτσάκι" "θα φανείς χαζή" "θα το εκμεταλλευτεί" "όπως κάνουν όλοι" "παιξτο άνετη". 1,2,3,4,5...

Ξεκίνησε η συζήτηση τόσο αβίαστα χωρίς σταματημό. Περνούσαμε απ' το ένα θέμα στο άλλο τόσο φυσικά. Συμφωνούσαμε σχεδόν σε όλα λες και συμπληρωναμε ο ένας τον άλλον. Ένιωθα για πρώτη φορά ότι κάποιος με καταλαβαίνει. Ότι με βλέπει σαν αυτό που είμαι. Όχι ένα "20χρονο που πρέπει να μεγαλώσει και να δει". Ένιωθα ασφάλεια να μιλήσω, να πω αυτά που πραγματικά σκέφτομαι, απόψεις, πεποιθήσεις, γνώμες τα πάντα όλα. Λάτρευα να τον ακούω να μιλάει και τον κοιτούσα που μιλούσε με τόσο πάθος για όλα αυτά που πιστεύει. Είχα αφοσιωθεί και αφεθεί τόσο που είχα ξεχάσει πόσο ευάλωτη νιώθω οπότε με κοιτάει άνθρωπος στα μάτια. Αυτά τα μάτια. Τα μάτια του μελι στο φως καφέ στο σκοτάδι. Τα μάτια του εκρυβαν μια ερημο που ήθελα απεγνωσμένα να εξερευνήσω. Τα μάτια του έκαναν την πιο υπέροχη αντίθεση με το χρυσαφένιο χρώμα του δέρματος του. Ήταν απ' τους πιο υπέροχους συνδυασμούς που έχω δεις στη ζωή μου. Ειρωνεία να το λέει ένας άνθρωπος που από τότε που θυμάται τον εαυτό του θαυμάζει τα γαλανά μάτια λες και είναι χρυσός. Κι όμως τα δικά του είχαν κάτι διαφορετικό. Έδειχναν βάθος, έδειχναν ζωή, έδειχναν πάθος. Και η φωνή του... Θα μπορούσα πραγματικά απλά να κάτσω να τον ακούω για ωρες και έτσι ξεκίνησα να Παραδινομαι σιγά σιγά στο άκουσμα της.

Ησυχία. Σκοτάδι. Δύο αναπνοές ακούγονται να παλεύουν να μείνουν σταθερές. "Φερσου φυσιολογικά" "Ηρέμησε" 1,2,3...

- Καποια πράγματα είναι αυτονόητα...

Αυτή η έντονη κινησιολογία μου προκαλούσε ένα νευρικό γελάκι κάθε φορά που παρατηρούσα τα χέρια τους να έχουν τον δικό τους τρόπο να δίνουν έμφαση σε όλα αυτά που έλεγε.

-Τι εννοείς;

- Ε κάποια πράγματα είναι αυτονόητα. Βασικά..

Εκείνη η απότομη κίνηση. Μου έπιασε το πρόσωπο τόσο απαλά και με φίλησε και ένιωθα ότι η καρδιά μου σταμάτησε. Το μυαλό μου σταμάτησε να λειτουργεί. Η σκέψεις μου ηρέμησαν. Το σώμα μου καιγόταν απ' την ένταση. Το άγγιγμα έμοιαζε τόσο γνώριμο λες και το είχα ξαναζήσει.

- Δεν φαντάζεσαι πόση ώρα ήθελα να το κάνω αυτό.

Πέθανα. Τον ξαναφιλησα.

- Καποια πράγματα δεν χρειάζονται λέξεις

Ξανά. Η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπάει ξανά. Ακόμη πιο δυνατά αυτή τη φορά. Ένιωθα ότι θα λιποθυμούσα. Δεν πίστευα αυτό που έζησα. Δεν μπορούσε το μυαλό μου να χωνέψει ότι εγώ, ΕΓΩ, Ε Γ Ω, έκανα αυτόν τον άνθρωπο να σκέφτεται για ώρα το πόσο θέλει να με φιλήσει. Τρελάθηκα. Οι λέξεις είχαν πετάξει απ' το μυαλό μου, το στόμα μου είχα ξεχάσει τη σημαίνει φωνή, είχα ξεχάσει να μιλάω. Είχα μείνει άφωνη. Γελούσα σαν παιδί που άνοιγε ένα δώρο που περίμενε καιρό και ταυτόχρονα προσπαθούσα τόσο άσχημα να κρατήσω το μυαλό, την καρδιά μου, τις σκέψεις μου όλα όλα όλα. "Μην ενθουσιαζεσαι" "Ξέρεις που σε βγάζει συνήθως αυτό" "θα πληγωθείς" "μαζέψου" 1,2,3,4,5,6....

- Δεν θέλω να φύγεις αλλά έχω κάποιες προετοιμασίες για αύριο. Θες να έρθεις μαζί;

-Ναι βέβαια

Και καλα το έπαιζα άνετη. Σε παρακαλώ ας μη παρατηρήσει το ποσό τρέμω. Το πώς το πόδι μου ανεβοκατεβαίνει νευρικά εδώ και ώρα. 1,2,3,4...

-Τελεια!

Ξεκινάμε. Το χέρι του ακουμπάει το πόδι μου και το στομάχι μου γίνεται κόμπος. Ασυναίσθητα ακουμπάω το χέρι μου στο δικό του και αρχίζω να επεξεργάζομαι το δέρμα του, πως κινείται το χέρι του, πως προσπαθεί να μη το πάρει για να αλλάξει ταχύτητα.

-Εδω θα βόλευε το αυτόματο χαχαχαχ

Πεθαίνω για άλλη μια φορά. "Fuck fuck fuck" "γιατί γαμω" "γιατί παρατηρώ τέτοιες μικρές κινήσεις " "fuck" "γιατί ενθουσιάζομαι τόσο με αυτά τα μικρά πράγματα" "δεν σημαίνει τίποτα " "σταματά να σκέφτεσαι γαμω" 1,2,3...

Φτάνουμε σπίτι.

-.... Κι εδώ έχω όλα μου τα βιβλία...

Τρελάθηκα. Κάθισα ασυνείδητα μπροστά απ' τη βιβλιοθήκη και άρχισαν τα χέρια μου να εξερευνούν αυτόν τον μικρό παράδεισο βιβλίων. Γονάτισε μπροστά μου και με κοίταζε. Η αναπνοή μου κόπηκε. "Τι έχω" "γιατί με κοιτάει" "μοιάζω χαζή" "γαμω" "μαζέψου"

- μη με κοιτάζεις δεν μπορώ

- γιατί;

Μεταφερόμαστε στη κουζίνα. Κάθομαι στη μία γωνία του τραπεζιού και τον παρατηρώ λες και είναι έκθεμα. Άγαλμα. Προσπαθώ να τον πειράξω λίγο. Γελάει. Κοκκινίζει. Θεέ μου αυτό το χαμόγελο.

Πρώτο pancake. Φιλί. Το γυρνάει απ' την άλλη. Ξανά φιλί. Δεύτερο pancake. Αγκαλιά. 3ο. Άγγιγμα. 4ο. φιλί. 5ο. Αγκαλιά.

- Ετσι θα το πάμε μέχρι να τελειώσει το μείγμα;

- Απλα παίρνω τη δόση μου

Ξσηχνψξφκδκσκδξψξισκχνψμδκσκ. "Σταμάτα" "μην ενθουσιαζεσαι" "προσγειώσου" "μην είσαι χαζή θα πληγωθείς στο τέλος" "το ξέρεις" "αυτό γίνεται πάντα" 1,2,3,4,5,6,7,8.....

Τέλος.

Πάμε στον καναπέ αρχίζει να με φιλάει, να φιλάει τον λαιμό μου. Μακάρι να ξερε ότι δεν χρειαζόταν καν να βγάλει τα ρούχα μου για να με φτάσει στη κορύφωση. Με είχε φτάσει σε αυτό το σημείο τόσες φορές εγκεφαλικά. Ξεκίνησε να πηγαίνει κάτω. Και πιο κάτω. Και πιο κάτω. Εξερεύνησε όλο μου το σώμα με τη γλώσσα του και ένιωθα ότι έχανα την αναπνοή μου σε κάθε άκουσμα της δικής του. Αφέθηκα στα χέρια του νιώθοντας τόση σιγουριά γι αυτό. Το σώμα μου όλο έκαιγε. Όλη η ένταση απ' τη πρώτη στιγμή που κοιταχτηκαμε επιτέλους απελευθερώθηκε.

Καθίσαμε εκεί γυμνοί χαϊδεύοντας ο ένας τον άλλον. Τα μάτια μου περιεργάζονταν το σώμα του, τα τατουάζ του. Άραγε θα μάθει ποτέ ότι δεν είχα νιώσει ξανά ποτέ τόσο ασφαλείς γυμνή σωματικά, εγκεφαλικά και ψυχικά με άλλο άτομο; "όχι δεν κάνει" "οι άνθρωποι το εκμεταλλεύονται" "σε εκμεταλλεύονται" "πάντα" "μην αφεθείς" "σταματά" 1,2,3...

- Δυστυχώς πρέπει να πάω σπίτι σιγά σιγά

- ναι θα ντυθούμε και θα σε πάω

Σηκώθηκαμε. Ντύθηκαμε. Εμπρός. Εκείνη η αγκαλιά μπροστά απ' τη πόρτα πριν βγούμε έξω. Κοίταξα στον καθρέφτη και ένιωσα λες και έβλεπα μια τόσο οικεία εικόνα. "Συνέλθε" "μην ενθουσιαζεσαι" "αυτά είναι βλακείες". Μαζευτηκα.

Φτάσαμε. Σου δίνω ένα πεταχτό φιλί. Δεν έφτανε. Άλλο ένα. Άλλο ένα. "Μαζέψου" "σταματα το"

-Αυριο έχω πολύ γεμάτο πρόγραμμα αλλά θα κοιτάξω να ξεκλεψω λίγη ώρα να σε δω.

"Μην ενθουσιαζεσαι, μην ενθουσιαζεσαι"

-Τελεια! Θα περιμένω.

- καληνυχτα όνειρα γλυκά

- καληνυχτα όνειρα γλυκά!

Μπήκα μέσα στη πολυκατοικία, μέσα στο διαμέρισμα, μέσα στο δωμάτιο μου. Ξάπλωσα και ένιωθα πιο χαρούμενη από ποτέ. Και τότε ξεκίνησε να δουλεύει το αναθεματισμενο. "Γιατί" "γιατί το άφησα αυτό να γίνει" "σίγουρα με περνάει για εύκολη τώρα" "γαμω γαμω γαμω" 1,2,3,4,5... "Γιατί του καθισες" "ποια είσαι" "το χάλασες" "κι αν σε ήθελε μόνο για το σεξ;" "αυτά παθαίνεις όταν αφηνεσαι" "σε εκμεταλλεύονται" 1,2,3,4... "Εύκολη" " μα δεν είμαι εύκολη" "έτσι κατάφερες να φανείς" "γαμωτο" "γιατί το έκανα αυτό" "εγώ δεν είμαι έτσι " "δεν το έκανα ποτέ αυτό " 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10.... "Κοιμήσου τώρα έτσι όπως τα έκανες" "για άλλη μια φορά έπεσες θύμα της ηλιθιότητας σου" "της αφέλειας σου" "τίποτα δεν είναι παραμύθι" "κι εσύ σίγουρα δεν είσαι μια πριγκίπισσα" "συγχαρητήρια" "σιγά μη σε πάρει στα σοβαρά" "ένα ακόμα κοριτσάκι είσαι"

Μήνυμα: Καλημέραααα:)

(Αυτό ήταν... Έμπλεξα... Άσχημα...)

[erwteumenh-me-thn-psyxh-sou]

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024, 04:50

Σκέφτομαι εκείνο το πρωί που μιλήσαμε για πρώτη φορά στο τηλέφωνο. Η πρώτη φορά που άκουσα την φωνή σου κι εσύ την δική μου. Όλη αυτή η αναμονή που είχα ως τότε, ένα χρόνο περίπου από τη γνωριμία μας, τελείωσε εκείνο το πρωί που σου μίλησα. Όσα ονειρευόμουν μαζί σου άρχισαν να παίρνουν αληθινή μορφή, δεν ήταν πια στο μυαλό μου.

Θυμάμαι όλο το άγχος που είχα, θυμάμαι την χαρά και την συγκίνηση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου τόσο καθώς σου μιλούσα όσο και μετά, μέχρι το επόμενο τηλεφώνημα. Θυμάμαι τα σχόλια που έκανες, θυμάμαι λίγα από όσα είπαμε, μα και να μην θυμόμουν τα έχω σημειώσει σε ένα τετράδιο μαζί με τα συναισθήματα που με έκανες να νιώσω εκείνη τη μέρα. Σα να κρατάω ζωντανή αυτή την ανάμνηση, γραμμένη σε μια σελίδα κάπου σε ένα τετράδιο χωμένο σε ένα συρτάρι στο δωμάτιο μου. Θυμάμαι που από το άγχος που είχα, είχα βρει ένα ξυλάκι και έπαιζα με αυτό με τα πόδια μου ή κοιτούσα άβολα γύρω μου.

Και ενώ είχα βρει το θάρρος να σου μιλήσω, μόλις είπες ότι σου αρέσει η φωνή μου κόμπλαρα τόσο που άρχισα να χάνω τα λόγια μου και κόλλησα στο να συνεχίσω την κουβέντα μας με τον ίδιο ρυθμό. Όχι, δεν είναι παράπονο αυτό, ήταν πολύ όμορφο αυτό που είπες και εκείνη τη στιγμή μπορεί το άγχος να με κατέβαλε αλλά με έκανες να νιώσω σιγουριά και αυτοπεποίθηση για αυτή την κίνηση.

Κανείς από τους δυο μας δεν ήξερε τότε πως αυτή η κλήση θα ήταν η αρχή της σχέσης μας, όπως κανείς δεν ήξερε τότε πως αυτή η αμηχανία που υπήρχε στις κλήσεις δεν υπάρχει πλέον. Σκέφτομαι που ήμασταν και που είμαστε τώρα, πόσο έχει βελτιωθεί αυτό το κομμάτι της επικοινωνίας μας και δεν μπορώ παρά μόνο να νιώσω περήφανη για τον εαυτό μου και για εμάς. Εκείνο το πρωί, εκείνη η πρώτη κλήση, είναι από τις πιο σημαντικές αναμνήσεις που έχω μαζί σου.

[mariexdiary]

Παρασκευή 8/2/2024, 02:18

Είμαι σε ένα καλό mood, αλλά τώρα βρήκα την ευκαιρία να γράψω. Ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος θα έλεγα πως ήταν συγκλονιστικός μήνας γιατί τα είχε όλα. Γενικά ο χρόνος μπήκε καλά, βασικά μπήκε πολύ καλά.

Μαγεμένη - Πρόστυχη Γαλλία, Στρασβούργο, τελευταία λεπτά πριν αλλάξει ο χρόνος.. είμαι στο μπάνιο και κλαίω. Μου έλειπε πολύ η αδερφή μου και η μητέρα μου στις διακοπές. Με τον Γιώργο είμαστε ένα τυπικό ζευγάρι που έχουν περάσει Χ χρόνια και τίποτα παραπάνω. Είναι ένας άνθρωπος που βαριέται τα πάντα. Και όλο αυτό, με παίρνει μπάλα και εμένα. Σκέψου αγαπητό μου ημερολόγιο, του ζητάω να κάνουμε σεξ και μου λέει άλλη μέρα.

Άκουσα αυτό που κάθε γυναίκα θέλει να ακούσει στη ζωή της για μια φορά;

Πριν την αλλαγή του χρόνου ετοιμαζόμαστε και οι δύο για να πάμε στο μπαρ του ξενοδοχείου στο Στρασβούργο. Εκεί ήταν και ένα ζευγάρι το οποίο κατέβηκε και εκείνο για την αλλαγή, η Έλενα και ο Διονύσης. Κάθισαν μαζί μας και μιλήσαμε για τις ζωές μας. Κατευθύνθηκα προς το μπάνιο, και όσο έφτιαχνα το κραγιόν στο καθρέφτη, μπήκε ο Διονύσης. Γούρλωσα τα μάτια μου εκείνη τη στιγμή, και επίσης ήμουν αρκετά πιωμένη. Τον κοίταξα και με κοίταξε. Συνέχιζα να βάζω το κραγιόν όταν με σταμάτησε η ερώτηση που μου έκανε: «Είσαι ευτυχισμένη;». Τον κοίταξα και του απάντησα, «Γιατί να μην είμαι;» Ήρθε δίπλα μου και έπλυνε τα χέρια του σχολαστικά. «Δεν νομίζω να είσαι ευτυχισμένη!», μου είπε. «Είμαι σε διακοπές αυτό το διάστημα, μη μου τις γαμήσεις σε παρακαλώ.», του είπα και παραπάτησα. Με κράτησε για να μην πέσω. Μου έφτιαξε το φόρεμα και πήγε να με φιλήσει στο στόμα. Έκανα πίσω. Δεν ήθελα να μας καταλάβει κανένας. Σε όλη την εκδρομή με κοιτούσε συνεχώς. Καθόταν δίπλα μου, πίσω μου, ή μπροστά μου στο λεωφορείο με την κοπέλα του. Ήθελε να ανταλλάξουμε instagram, δε του έδωσα τίποτα. Και κάπως έτσι ο Διονύσης έγινε μία ανάμνηση.

Το μαύρο, σέξι φόρεμά μου

18 Ιανουαρίου και βγαίνω με τον Φώτη. Είναι 41 ετών, μένει κοντά σε μένα περίπου έχει υπέροχα εκφραστικά μάτια. Ήθελε να περάσει από το σπίτι μου αλλά του είπα να συναντηθούμε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Μπαίνοντας στο αμάξι του, αισθάνθηκα έναν ζεστό ερωτισμό. Γενικά υπήρχε ένα πάθος μεταξύ μας. Και ένα πάθος πρέπει να έχει: Κάτι παράνομο, κάτι αμαρτωλό και κάτι πρόστυχο! Είχε και τα τρία. Δεν ξέρω αλλά ένιωθα, ότι υπάρχει έλξη μέσα στο αμάξι, μπορεί να ήταν και η ιδέα μου. Ενώ δεν έχουν περάσει ούτε πέντε λεπτά που είμαι μέσα, μου σήκωσε το φόρεμά και μου έπιασε το μπούτι. Πήγαμε για ποτό, γνωριστήκαμε λίγο καλύτερα, και μετά.. με έκανε να χύσω έτσι όπως δεν έχει κάνει κανένας άλλος! Άγρια όπως μ’ αρέσει! Δεν θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες γιατί θέλω να γράψω μία ιστορία στο Pleasuse stories. Οπότε.. Μείνετε συντονισμένοι!

Ο χειρότερος Άγιος Βαλεντίνος ever!

Δεν ξέρω ακόμη αν πιστεύω στον έρωτα στην ηλικία που είμαι. Είναι περισσότερο μία γιορτή για τα πιτσιρίκια. Μπορεί να το πιστεύω αυτό γιατί δεν έχω πάρει ποτέ λουλούδια εκείνη τη μέρα. Να σου πως μπορεί να γίνει χειρότερη μέρα; Πήρα τηλέφωνο τον Γιώργο, και του είπα ότι δεν έλαβα κάποιο δώρο, ούτε λουλούδια, ούτε ευχές, ούτε τίποτα. Και στο τηλέφωνο που μιλήσαμε μου είπε «Μαρία, έχουν περάσει Χ χρόνια από τότε που είμαστε μαζί. Τι τα θέλεις εσύ αυτά;» Καλύτερα να με έλεγες πουτάνα, για αυτά που κάνω τόσα χρόνια. Καλύτερα να.. Δεν ξέρω ούτε και εγώ. Το συζήτησα αυτό το θέμα με αρκετούς ώριμους άντρες. Οι περισσότεροι μου είπαν: «Καλά, αυτό δεν το λες ούτε σε 10 χρόνια γάμου με παιδιά». Δεν έχουν όλοι την καρδιά που έχω εγώ και το γνωρίσω πολύ καλά αυτό.

Προσπαθώντας να διαγράψω το παρελθόν μου

Ο Φεβρουάριος φάνηκε ότι θα ήταν πολλά υποσχόμενος αλλά ξέρετε τι ήτανε; Αρχίδια καπαμά. Έτσι το λέμε στο χωριό μου. Είχα στείλει ευχές για καλή χρονιά στον Mr. Big. Ένιωθα ότι μιλούσα με έναν άγνωστο. Ήμασταν και οι δύο αρκετά τυπικοί. Μου έστειλε κάποιες φωτογραφίες από ένα burlesque bar που πήγε αλλά ως εκεί. Δεν το πήγε ποτέ στο πονηρό, ούτε με ρώτησε εσώρουχο φοράω.

Αφροδίτη σε σύνοδο με τον Άρη

Είναι μια αστρολογική όψη αρκετά δυνατή. Βασικά πάει ανάλογα και σε ποιο ζώδιο είναι Αφροδίτη και σε ποιο ζώδιο είναι ο Άρης. Και τα δύο ήταν στο ζώδιο του Υδροχόου, ακριβώς απέναντί μου. Λέω ότι μπορεί να βγω με τον Αλέξη, μπορεί επιτέλους να βγω με τον Σταύρο, Νίκο ή μπορεί να πάω στο σπίτι του Φώτη και να το παίξω κακιά μαθήτρια.. Ξέρετε μου έφερε;

Πολλά μπράβο στο σκηνοθέτη της ερωτικής μου ζωής!

Στις 22 Φεβρουαρίου το μεσημεράκι γερνούσα από την οφθαλμίατρο γιατί μου προέκυψε ένα σοβαρό πρόβλημα στο μάτι από το πουθενά. Στις 15:44, στη Βουλγαροκτόνου, έβλεπα από μακριά τον Mr. Big. Ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που ήθελα να δω, γιατί ήμουν σε άσχημη κατάσταση ψυχολογικά λόγω του ματιού μου. Και σαν να μην έφτανε όλα αυτά ήθελα και να συζητήσουμε. Μας χώριζε ο δρόμος στη Ζωοδόχου Πηγής, το βλέμμα του καρφωμένο σε μένα. Εγώ κοιτούσα δεξιά και αριστερά τα αμάξια για να περάσω ξυστά από αυτόν. Τον κοίταξα και με κοίταξε. «Τι γίνεται;», μου λέει χαριτολογώντας. «Καλά, εσύ;», του είπα φεύγοντας προς το σπίτι μου. «Καλά», μου απάντησε. Φάνηκε ότι ήθελε να μου μιλήσει. Περίεργος άνθρωπος αυτός, συνήθως όταν βρισκόμαστε στον ίδιο δρόμο δεν θέλει να μιλάμε. Του έστειλα μήνυμα στο viber και του είπα πόσο γοητευτικός είναι. Δεν πήρα απάντηση ποτέ εννοείται. Και κάπως έτσι διέγραψα τον αριθμό του κινητού του από τη συσκευή μου. Τον μπλόκαρα από το facebook. Επίσης βρήκα και το instagram του, μιας που μου είχε πει ότι δεν έχει και τον μπλόκαρα και εκεί.

Προσπαθώ τόσα χρόνια με νύχια και με δόντια να τον ξεχάσω. Όπως λέει ένα τραγούδι, ο έρωτας, με έρωτα περνάει.. Ακόμη τον ψάχνω, αλλά δεν νομίζω να τον βρω. Η μαλακία είναι ότι μένει κοντά σε μένα. Τόσες περιοχές στην Αθήνα και βρέθηκε να μένει κοντά σε μένα. Νομίζω πως έχω βρει και την πολυκατοικία που μένει, χάρης τη γυναίκα του. Αχ, πού να ήξερες τι έχεις παντρευτεί..

Υπάρχει μια γοητεία για το απαγορευμένο που το κάνει απερίγραπτα επιθυμητό, γι’ αυτό και τρελαίνομαι για τους απαγορευμένους καρπούς!

[kgoldtemporarygallery]

ΔΕΚΑ | Έκθεση σύγχρονης τέχνης Εγκαίνια: Παρασκευή 21 Ιουλίου, 20:00 21-30 Ιουλίου 2023 11:00-14:00 και 19:00-22:00  Αγία Παρασκευή Λέσβου Είσοδος ελεύθερη 

Για τα εγκαίνια της έκθεσης, θα υπάρχει δωρεάν λεωφορείο μετ’ επιστροφής από τη Μυτιλήνη προς την K-Gold Temporary Gallery. Αναχώρηση από το σταθμό υπεραστικών λεωφορείων, την Παρασκευή 21 Ιουλίου στις 19:00. Κρατήσεις: 6942202222

——

Η K-Gold Temporary Gallery γιορτάζει το καλοκαίρι του 2023 τη δέκατη επέτειο δράσης της στη Λέσβο με την έκθεση «ΔΕΚΑ» σε επιμέλεια του Νικόλα Βαμβουκλή. Παρουσιάζονται αντιπροσωπευτικά έργα μερικών από τους σημαντικότερους εικαστικούς και χορογράφους διεθνώς, οι οποίοι πειραματίστηκαν με το βίντεο και το φιλμ για να καταγράψουν το σώμα σε κίνηση.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Marina Abramović, Allora & Calzadilla, Cory Arcangel, Vanessa Beecroft, Mats Ek, William Forsythe, Liam Gillick & Gelatin, Maria Lassnig, Anna Maria Maiolino, Li Ran και Pipilotti Rist.

Στα εγκαίνια, ο δημόσιος χώρος έξω από τη Gallery πλημμυρίζει από τα δυναμικά beats του Mic Meimaroglou και παραδοσιακές γεύσεις σε ένα πάρτυ που γεφυρώνει τη σύγχρονη μουσική με την τοπική γαστρονομία.

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, η αυλή της Gallery φιλοξενεί την ηχητική εγκατάσταση «24 Χοροί για Ηλεκτρικό Πιάνο» του Cory Arcangel, η οποία παρουσιάστηκε σε μια παγκόσμια περιοδεία που περιελάμβανε το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη.

Το κοινό θα μπορεί ακόμα να επισκεφτεί τη βιβλιοθήκη της Gallery που εμπλουτίστηκε το 2023 με πάνω από 500 εκδόσεις — μια σημαντική δωρεά κορυφαίων ελληνικών μουσείων τέχνης και πολιτιστικών ιδρυμάτων.

Τέλος, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της έκθεσης πραγματοποιείται από το βιωματικό πολυχώρο τέχνης «Λευκό Χαρτί» στη Μυτιλήνη με δημιουργικά εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους. Πληροφορίες: 6936808204.

Η έκθεση «ΔΕΚΑ» υλοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, της Πρεσβείας της Βραζιλίας στην Ελλάδα, του Guimarães Rosa Institute, της Πρεσβείας της Ελβετίας στην Ελλάδα και της Αυστριακής Πρεσβείας στην Αθήνα.

[s3l3na]

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2023

Η ώρα είναι περασμένη. Ανοίγω την κατάθεση αυτή τόσο κοινότυπα και βαρετά. Μια Παρασκευή σαν όλες τις άλλες που το βάρος στο στήθος μου είναι ασυνήθιστα έντονο. Το βάρος όσων με πνίγουν. Όσων προσπάθησα επανειλημμένα να πετάξω στο χαρτί δίχως ιδιαίτερη σύνταξη και στίξη μήπως και καταφέρω να κοιμηθώ έστω για ένα βράδυ, τόσα χρόνια αργότερα. Τόσα φύλλα που πότισαν μελάνι κι αίμα, μα κανένα που να κλείνει με τελεία. Σκέψεις που χάραξα στο χαρτί, μη έχοντας τη δύναμη να τις εκφράσω διαφορετικά. Κείμενα γεμάτα λάθη και ασάφειες.

Που πήγε η τέχνη; Που πήγε η ποίηση και η λογοτεχνία; Ποιος είπε ότι δεν είναι τέχνη αυτό; Δεν είναι τέχνη η προσπάθεια ενός ανθρώπου να ξεφύγει απ' τους δαίμονες του; Τίποτα πιο ανατριχιαστικό απ' το δημιούργημα ενός καλλιτέχνη, ύστερα από το οποίο κατάφερε να κοιμηθεί δίχως εφιάλτες και φωνές. Χωρίς να βρίσκει την σιωπή εκκωφαντική. Χωρίς να βλέπει το άδειο δωμάτιο, γεμάτο τύψεις και μορφές που κάτι του ζητούν. Κι αν το αποτυπωμένο συναίσθημα ενός ανθρώπου δεν είναι τέχνη, τότε τέχνη δεν υπάρχει. Όποιο κι αν είναι το συναίσθημα κι ο,τι μορφή κι αν πήρε.

Και μ' έπεισες πως μπορώ να δημιουργήσω τέχνη, μα τώρα που το κάνω δεν είσαι εδώ να με δεις και να μου πεις πως είσαι περήφανος. Έφυγες και μου άφησες την τέχνη, κι αν κάτι σου χρωστάω είναι αυτό. Θα έδινα τα πάντα με αντάλλαγμα έναν τρόπο να σου ανταποδώσω όσα σου χρωστάω, κι ας ξέρω πως τίποτα δεν τελείωσε εδώ.

Τόσα ποιητικά τοπία αποτυπωμένα με μελάνι, μα το ίδιο συναίσθημα πλανάται κάθε φορά ανάμεσα στις λέξεις. Απελπισία κι αβεβαιότητα. Άγχος κι αστάθεια. Δεν ξέρω αν υπάρχει χειρότερη κατάσταση απ' αυτή στην οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί να παρέχει στήριγμα στον ίδιο του τον εαυτό. Κατάσταση στην οποία νιώθεις ξένος στο ίδιο σου το μυαλό, φιλοξενούμενος στο ίδιο σου το σώμα και υπεύθυνος για κάθε φθορά που ωστόσο δεν προκαλείς. Κι έτσι δεν έχεις που να πιαστείς, στιγμές που νιώθεις πως δεν αντέχεις πια εκεί μέσα. Αλόγιστη ευτυχία το να βρει κανείς τον άνθρωπο που θα αποτελέσει το στήριγμά του σ'αυτη την κατάσταση. Αλόγιστη δυστυχία βέβαια το να τον χάσει. Είτε τον έχει ανάγκη ακόμη είτε όχι. Γιατί τον άνθρωπο που στήριξε ένα τόσο ρευστό κι αδύναμο πνεύμα σε μια τέτοια κατάσταση, ποτέ δεν σταματά κάνεις να τον έχει ανάγκη. Ακόμη κι ύστερα απ' την έξοδο απ' αυτή τη δίνη, το δέσιμο με τον άνθρωπο που έπαιξε τον ρόλο αυτό, δεν σταματά να υπάρχει. Και να γίνεται όλο και πιο δυνατό. Μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο, προσφορά με την προσφορά. Γιατί ποτέ δεν χάνεται η επιθυμία να προσφέρει ο ένας στον άλλον σε μια τέτοια σχέση.

Πού φτανει άραγε ο άνθρωπος που αποτέλεσε ο ίδιος στήριγμα για τον εαυτό του; Τι σχέση φτάνει να έχει με το μέσα του, έχοντας πια ξεφύγει απ' την δίνη; Αόριστο το ψυχικό σθένος ενός τέτοιου πλάσματος, που δεν χρειάστηκε κανέναν για να του πιάσει το χέρι και να τον οδηγήσει στην στεριά. Κανέναν να του σκουπίσει τα μάτια όταν θόλωναν απ' τα δάκρυα και δεν μπορούσε να συνεχίσει μπροστά.

Είναι βέβαια μαγικό να αντιλαμβάνεσαι πως ένας άνθρωπος νιώθει τόσο όσο χρειάζεται ώστε να αποτελέσει στήριγμα. Συνειδητά ή όχι. Κι ακόμη κι αν έφυγε, δεν παύει να σημαίνει πολλά. Ποτέ δεν θα πάψει να σημαίνει πολλά. Γιατί η σχέση αυτή είναι ανώτερη από κάθε φιλία ή έρωτα και θα 'ταν άδικο και για τους δύο να ξεχαστεί το γεγονός πως κάποτε υπήρξε. Καθώς, αν υπήρξε, δεν έσβησε και δεν θα σβήσει.

-s3l3na

[fromgreecetoanarchy]

[Video] από την απαγόρευση, το χτύπημα της πορείας για τα Εξάρχεια και όσα ακολούθησαν Θέλησαν να απαγορεύσουν την πορεία για τα Εξάρχεια όμως το μόνο που κατάφεραν ήταν να προκαλέσουν χάος

Θα ήταν τραγελαφικό αν δεν ήταν τόσο τραγικό και επικίνδυνο. Έχει βρει η κυβέρνηση και η ελληνική αστυνομία το παραμύθι της υποτιθέμενης "προστασίας της κοινωνικοοικονομικής ζωής" και στο όνομά της έχει καταπατήσει και εξευτελίσει κάθε δυνατότητα διαμαρτυρίας και κριτικής απέναντι στις ίδιες τις αποφάσεις και τα πεπραγμένα της.

Το έχουμε δει ξανά και ξανά. Απαγορεύει διαδηλώσεις στο όνομα της "προστασίας της κοινωνικοοικονομικής ζωής" και σπέρνει το χάος στην «κοινωνικοοικονομική ζωή» για την οποία υποτίθεται κόπτεται και προστατεύει. Λες και οι διαδηλώσεις δε γίνονται για την «κοινωνικοοικονομική ζωή» που έχει διαλύσει με τις πολιτικές της. Λες και η «κοινωνικοοικονομική ζωή» είναι μια ζώσα οντότητα που δεν περιλαμβάνει τους ανθρώπους που την αποτελούν.

Και στο όνομα της προστασίας της «κοινωνικοοικονομικής ζωής» επιλέγει μια Παρασκευή βράδυ να πνίξει με ασφυξιογόνα το κέντρο της Αθήνας, ακόμα και μέσα στους κλειστούς χώρους του μετρό στα Προπύλαια, να επιτεθεί, να τραυματίσει και να συλλάβει τους ανθρώπους που διαμαρτύρονται για την «κοινωνικοοικονομική ζωή» που έχει καταστρέψει και εν τέλει να διασπείρει αυτό το χάος των αποφάσεων της από ένα σημείο σε δεκάδες άλλα επί ώρες. Η «κοινωνικοοικονομική ζωή» φαίνεται προτιμά την ασφυξία των χημικών, τους τραυματισμένους ανθρώπους και το κυκλοφοριακό χάος που προκαλούν οι επιθέσεις της αστυνομίας από το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Η ίδια «κοινωνικοοικονομική ζωή», η οποία δε φαίνεται να επηρεάζεται από τις επισκέψεις διάφορων προσκεκλημένων πολιτικών από το εξωτερικό, για χάρη των οποίων κλείνουν για μέρες ολόκληρες περιοχές της Αττικής και ακόμα και τα δρομολόγια του μετρό παγώνουν και μαζί της η «κοινωνικοοικονομική ζωή» για εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους.

Σε αυτό το πλαίσιο απαγορεύτηκε και χτυπήθηκε πριν προλάβει να ξεκινήσει τη νύχτα της Παρασκευής 4 Νοεμβρίου 2022 η διαδήλωση ενάντια στην κρατική καταστολή και τη βία του Κεφαλαίου που επιχειρεί να παραδώσει τους όποιους «ανεκμετάλλευτους» δημόσιου χώρους και κοιτίδες πράσινου έχουν μείνει στην πόλη στα ιδιωτικά συμφέροντα (πχ. πλατεία Εξαρχείων, λόφος του Στρέφη, λόφος του Φιλοπάππου, πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος, πάρκο Δρακοπούλου).

Όμως τα Εξάρχεια για ακόμη μια φορά έδειξαν ότι αντιστέκονται ενάντια στην επιχειρούμενη πολιτική απονέκρωση και κοινωνική αποστείρωση της γειτονιάς. Γιατί τα Εξάρχεια έχουν ιστορία.

[pollonegro666]

2023/04/07 El viernes de Pascua fuimos de viaje. Paramos en un lugar rocoso donde había un monumento de la Prehistoria que era un reloj solar completo del que se conserva la estrucuta principal, que se ve en la segunda foto.

On Easter Friday we went on a trip. We stopped at a rocky place where there was a Prehistoric monument that was a complete sundial of which the main structure is preserved, which can be seen in the second photo.

Google Translation into French: Le vendredi de Pâques, nous sommes partis en voyage. Nous nous sommes arrêtés à un endroit rocheux où se trouvait un monument préhistorique qui était un cadran solaire complet dont la structure principale est conservée, visible sur la deuxième photo.

Google translation into Italian: Il venerdì di Pasqua siamo andati in gita. Ci siamo fermati in un punto roccioso dove c'era un monumento preistorico che era una meridiana completa con la struttura principale conservata, visibile nella seconda foto.

Google Translation into Portuguese: Na sexta-feira de Páscoa, fizemos uma viagem. Paramos em um ponto rochoso onde havia um monumento pré-histórico que era um relógio de sol completo com a estrutura principal preservada, visível na segunda foto.

Google Translation into German: Am Osterfreitag haben wir einen Ausflug gemacht. Wir hielten an einer felsigen Stelle an, wo sich ein prähistorisches Denkmal befand, eine vollständige Sonnenuhr mit erhaltener Hauptstruktur, die auf dem zweiten Foto zu sehen ist.

Google Translation into Albanisch: Të premten e Pashkëve shkuam në një udhëtim. U ndalëm në një vend shkëmbor ku ndodhej një monument prehistorik, një orë diellore e plotë me strukturën kryesore të ruajtur, e cila shihet në foton e dytë.

Google Translation into Armenian: Զատիկի ուրբաթ օրը մենք գնացինք ճամփորդության։ Մենք կանգ առանք ժայռոտ տեղանքում, որտեղ կար նախապատմական հուշարձան, ամբողջական արևային ժամացույց՝ պահպանված հիմնական կառուցվածքով, որը երևում է երկրորդ լուսանկարում։

Google Translation into Bulgarian: На Великденския петък тръгнахме на екскурзия. Спряхме на една скалиста площадка, където имаше праисторически паметник, цял слънчев часовник със запазена основна конструкция, която се вижда на втората снимка.

Google Translation into Czech: Na velikonoční pátek jsme vyrazili na výlet. Zastavili jsme se na skalnatém místě, kde se nacházel pravěký pomník, kompletní sluneční hodiny s dochovanou hlavní konstrukcí, která je vidět na druhé fotce.

Google Translation into Croatian: Na Uskrsni petak krenuli smo na izlet. Zaustavili smo se na kamenjaru gdje se nalazio prapovijesni spomenik, kompletan sunčani sat sa očuvanom glavnom konstrukcijom, što se vidi na drugoj fotografiji.

Google Translation into Danish Påskefredag ​​tog vi på tur. Vi stoppede ved et stenet sted, hvor der var et forhistorisk monument, et komplet solur med bevaret hovedstruktur, som kan ses på det andet billede.

Google Translation into Slovak: Na Veľkonočný piatok sme sa vybrali na výlet. Zastavili sme sa na skalnatom mieste, kde bol praveký pamätník, kompletné slnečné hodiny so zachovanou hlavnou konštrukciou, ktorú vidno na druhej fotke.

Google Translation into Slovenian: Na velikonočni petek smo se odpravili na izlet. Ustavili smo se na skalnatem mestu, kjer je bil prazgodovinski spomenik, celotna sončna ura z ohranjeno glavno konstrukcijo, ki je vidna na drugi fotografiji.

Google Translation into Estonian: Lihavõttepühade reedel käisime reisil. Peatusime kivises kohas, kus oli eelajalooline monument, terviklik päikesekell koos põhikonstruktsiooniga säilinud, mis on näha teisel fotol.

Google Translation into Suomi: Pääsiäisenä lähdimme retkelle. Pysähdyimme kivikkoiselle paikalle, jossa oli esihistoriallinen muistomerkki, täydellinen aurinkokello, jonka päärakenne on säilynyt, joka näkyy toisessa kuvassa.

Google Translation into Greek: Την Παρασκευή του Πάσχα πήγαμε εκδρομή. Σταματήσαμε σε μια βραχώδη τοποθεσία όπου υπήρχε ένα προϊστορικό μνημείο, ένα πλήρες ηλιακό ρολόι με σώζεται την κύρια δομή, που φαίνεται στη δεύτερη φωτογραφία.

Google Translation into Dutch: Op tweede paasdag gingen we op reis. We stopten bij een rotsachtige plek waar een prehistorisch monument stond, een complete zonnewijzer waarvan de hoofdstructuur bewaard is gebleven, die te zien is op de tweede foto.

Google Translation into Norwegian: Påskefredag ​​dro vi på tur. Vi stoppet ved et steinete sted hvor det var et forhistorisk monument, et komplett solur med bevart hovedstruktur, som kan sees på det andre bildet.

Google Translation into Polish: W Wielki Piątek wybraliśmy się na wycieczkę. Zatrzymaliśmy się na skalistym miejscu, gdzie znajdował się prehistoryczny pomnik, kompletny zegar słoneczny z zachowaną główną konstrukcją, który widać na drugim zdjęciu.

Google Translation into Romanian: Vinerea Paștelui am plecat într-o excursie. Ne-am oprit la un sit stâncos unde se afla un monument preistoric, un cadran solar complet cu structura principală păstrată, care se vede în a doua fotografie.

Google Translation into Russian: В пасхальную пятницу мы отправились в путешествие. Мы остановились на скалистом участке, где стоял доисторический памятник, полноценные солнечные часы с сохранившейся основной конструкцией, которую видно на втором фото.

Google Translation into Serbian: На Васкршњи петак ишли смо на излет. Зауставили смо се на стеновитом локалитету где је био праисторијски споменик, комплетан сунчани сат са очуваном главном конструкцијом, што се види на другој фотографији.

Google Translation into Swedish: På påskfredagen var vi på en resa. Vi stannade vid en stenig plats där det fanns ett förhistoriskt monument, ett komplett solur med huvudstrukturen bevarad, vilket kan ses på det andra fotot.

Google Translation into Turkish: Paskalya Cuma günü bir geziye çıktık. İkinci fotoğrafta görülebilen, tarih öncesi bir anıtın, ana yapısının korunmuş olduğu eksiksiz bir güneş saatinin olduğu kayalık bir yerde durduk.

Google Translation into Ukrainian: У Великодню п'ятницю ми вирушили в подорож. Ми зупинилися на скелястому місці, де була доісторична пам’ятка, цілий сонячний годинник із збереженою основною конструкцією, яку видно на другому фото.

Google Translation into Arabic: في يوم الجمعة الفصح ذهبنا في رحلة. توقفنا في موقع صخري حيث كان هناك نصب تذكاري لعصور ما قبل التاريخ ، ومزولة شمسية كاملة مع الحفاظ على الهيكل الرئيسي ، والتي يمكن رؤيتها في الصورة الثانية.

Google Translation into Bengali: ইস্টার শুক্রবার আমরা একটি ট্রিপে গিয়েছিলাম. আমরা একটি পাথুরে জায়গায় থামলাম যেখানে একটি প্রাগৈতিহাসিক স্মৃতিস্তম্ভ ছিল, মূল কাঠামো সংরক্ষিত একটি সম্পূর্ণ সূর্যালোক, যা দ্বিতীয় ফটোতে দেখা যায়।

Google Translation into Simplified Chinese: 复活节星期五我们去旅行了。 我们在一个岩石遗址前停了下来，那里有一个史前纪念碑，一个完整的日晷，主体结构保存完好，可以在第二张照片中看到。

Google Translation into Korean: 부활절 금요일에 우리는 여행을 갔다. 우리는 두 번째 사진에서 볼 수 있는 주요 구조가 보존된 완전한 해시계인 선사 시대 기념물이 있는 바위가 많은 장소에 들렀습니다.

Google Translation into Hebrew: ביום שישי של חג הפסחא יצאנו לטיול. עצרנו באתר סלעי בו הייתה אנדרטה פרהיסטורית, שעון שמש שלם עם המבנה הראשי שמור, אותו ניתן לראות בתמונה השנייה.

Google Translation into Hindi: ईस्टर शुक्रवार को हम एक यात्रा पर गए। हम एक चट्टानी स्थल पर रुके जहां एक प्रागैतिहासिक स्मारक था, मुख्य संरचना के साथ एक पूर्ण धूपघड़ी संरक्षित थी, जिसे दूसरी तस्वीर में देखा जा सकता है।

Google Translation into Indonesian: Pada Jumat Paskah kami melakukan perjalanan. Kami berhenti di sebuah situs berbatu di mana terdapat sebuah monumen prasejarah, jam matahari lengkap dengan struktur utama yang dipertahankan, yang dapat dilihat di foto kedua.

Google Translation into Japanese: 復活祭の金曜日、私たちは旅行に行きました。 私たちは先史時代のモニュメントがあった岩場に立ち寄りました.2枚目の写真で見ることができる主要な構造が保存された完全な日時計です。

Google Translation into Kyrgyz: Пасха жума күнү биз сапарга чыктык. Биз аскалуу жерге токтодук, ал жерде тарыхка чейинки эстелик, экинчи сүрөттө көрүнүп тургандай, негизги структурасы сакталган толук күн сааты бар.

Google Translation into Malay: Pada hari Jumaat Paskah kami pergi melancong. Kami berhenti di tapak berbatu di mana terdapat monumen prasejarah, jam matahari lengkap dengan struktur utama yang dipelihara, yang boleh dilihat dalam foto kedua.

Google Translation into Mongolian: Улаан өндөгний баярын Баасан гарагт бид аялалд гарсан. Бид хоёр дахь зурган дээрээс харж болохуйц үндсэн бүтэц нь хадгалагдан үлдсэн нарны цаг бүхий эртний дурсгалт газар байсан хад чулуутай газарт зогсов.

Google Translation into Nepali: इस्टर फ्राइडेमा हामी यात्रामा गयौं। हामी एक चट्टानी साइटमा रोक्यौं जहाँ एक प्रागैतिहासिक स्मारक थियो, मुख्य संरचना संरक्षित गरिएको एक पूर्ण सनडियल, जुन दोस्रो फोटोमा देख्न सकिन्छ।

Google Translation into Panjabi: ਈਸਟਰ ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਗਏ। ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਚੱਟਾਨ ਵਾਲੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਰੁਕੇ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਪੂਰਵ-ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਮਾਰਕ ਸੀ, ਮੁੱਖ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਸੂਰਜੀ ਚਿੱਤਰ, ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੀ ਫੋਟੋ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.

Google Translation into Pashtun: د ایسټر د جمعې په ورځ موږ په سفر لاړو. موږ په یوه ډبرین سایټ کې ودریږو چیرې چې یو پخوانی تاریخي یادګار شتون درلود، د اصلي جوړښت سره یو بشپړ لمر ساتل شوی، چې په دویم عکس کې لیدل کیدی شي.

Google Translation into Persian: جمعه عید پاک رفتیم مسافرت. در یک مکان صخره ای توقف کردیم که در آن یک بنای ماقبل تاریخ وجود داشت، یک ساعت آفتابی کامل با ساختار اصلی حفظ شده که در عکس دوم قابل مشاهده است.

Google Translation into Sundanese: Dina Jumaah Easter urang indit dina lalampahan. Urang dieureunkeun di situs taringgul dimana aya tugu prasejarah, sundial lengkep jeung struktur utama dilestarikan, nu bisa ditempo dina poto kadua.

Google Translation into Tagalog: Noong Biyernes ng Pagkabuhay ay naglakbay kami. Huminto kami sa isang mabato na lugar kung saan mayroong isang prehistoric monument, isang kumpletong sundial na may pangunahing istraktura na napreserba, na makikita sa pangalawang larawan.

Google Translation into Thai: ในวันศุกร์อีสเตอร์เราไปเที่ยว เราหยุดที่ไซต์หินซึ่งมีอนุสาวรีย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ นาฬิกาแดดที่สมบูรณ์โดยยังคงโครงสร้างหลักไว้ ซึ่งสามารถเห็นได้ในภาพที่สอง

Google Translation into Urdu: ��یسٹر فرائیڈے کو ہم سفر پر گئے۔ ہم ایک پتھریلی جگہ پر رکے جہاں ایک پراگیتہاسک یادگار تھی، ایک مکمل سنڈیل جس میں مرکزی ڈھانچہ محفوظ تھا، جسے دوسری تصویر میں دیکھا جا سکتا ہے۔

[justforbooks]

«ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΑΝΤΑ, σε όλη μου τη ζωή, με τυραννούσε και με μαστίγωνε: η λέξη Ανήφορος: τον ανήφορο αυτό θα ’θελα εδώ, με αλήθεια μαζί και φαντασία, να παραστήσω και τις κόκκινες πατημασιές που άφηκε το ανηφόρισμα», έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης στο αυτοβιογραφικό Αναφορά στον Γκρέκο, επιβεβαιώνοντας, για μία ακόμα φορά, ότι ο ανήφορος ήταν μια έννοια που πάντοτε διαπερνούσε και θεμελίωνε το μεταφυσικό του πλάνο.

Η ανηφορική πορεία του ανθρώπου προς ό,τι τον συνταράσσει και τον ξεπερνά, οι δυσκολίες που καλείται να ξεπεράσει στη ζωή του ώστε να κατακτήσει τα ύψη της αυτενέργειας και της ελευθερίας, ήταν ο κεντρικός άξονας πάνω στον οποίο θεμελιώθηκαν τα μυθιστορήματά του κορυφαίου συγγραφέα.

Ενδεικτικό της υπαρξιακής αυτής αναζήτησης είναι το έργο που φέρει ακριβώς αυτόν τον τίτλο (Ο Ανήφορος) και μέχρι σήμερα παρέμενε ανέκδοτο, κυκλοφόρησε στις 26 Οκτωβρίου, ημέρα θανάτου του συγγραφέα.

«Είναι απίστευτο να κυκλοφορεί σήμερα, το 2022, για πρώτη φορά βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη» ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου, εκδότη της Διόπτρας και πλέον διαχειριστή του πνευματικού έργου του συγγραφέα, αναφορικά με την έκδοση.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που χρονικά συμπίπτει με την αναχώρηση του συγγραφέα από την Κρήτη, στην οποία δεν ξαναγύρισε ποτέ ‒ μόνο μετά θάνατον ‒, και ουσιαστικά περιγράφει τα ζοφερά χρόνια του πολέμου, τόσο στην Αγγλία όσο και στην Ελλάδα, όπου ο συγγραφέας παρέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα για να μπορέσει να γράψει και να συγκεντρωθεί.

Στον Ανήφορο είναι διακριτές οι εσωτερικές σκέψεις για τη ζωή και τον θάνατο που βασανίζουν τον συγγραφέα και μπορεί κανείς να πει ότι συνιστά το διονυσιακό συμπλήρωμα του πιο απολλώνιου Ζορμπά, καθώς είναι γεμάτο παραφορά και τις σελίδες του διαπνέει μια σκοτεινή αύρα. Σε κάποια σημεία διαθέτει τη θεατρικότητα των έργων του Σαίξπηρ, στον οποίο παραπέμπει εμφανώς ο Καζαντζάκης προς το τέλος του βιβλίου, με σκηνές από την Τρικυμία π.χ., ενώ σε άλλα έχει την αυτοβιογραφική δύναμη που βλέπουμε και στην Αναφορά στον Γκρέκο.

Αλλού πάλι διακρίνεται από μια εκφραστική ένταση και ένα περιγραφικό σθένος που χαρακτηρίζει τα ταξιδιωτικά του κείμενα. Μάλιστα θα λέγαμε ότι αυτό το χαρακτηριστικό του υβριδισμού καθιστά τον Ανήφορο ένα έργο άκρως πρωτότυπο και επίκαιρο για τους αναγνώστες, καθώς οι σκέψεις του συγγραφέα για τη μεταπολεμική Ευρώπη βρίσκουν αναλογίες με τη σημερινή κατάσταση της Γηραιάς Ηπείρου που ταλανίζεται από τον πόλεμο και την κρίση, και η κρίση ταυτότητας είναι παραπάνω από εμφανής.

Επικεντρώνοντας σε αυτά ακριβώς τα ζητήματα, ο Καζαντζάκης αναρωτιέται διαρκώς, όπως και στα υπόλοιπα βιβλία, για τον σκοπό και τη δύναμη του ανθρώπου, για το νόημα της ζωής και της ύπαρξης, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν με νοιάζει ο θάνατος, δεν με νοιάζει η φθορά: αυτή εξευτελίζει τον άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω».

Τολμούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα κατεξοχήν έργο ελευθερίας που συνομιλεί νοερά με την Πανούκλα του Καμί, η οποία, κατά σατανική σύμπτωση, γράφεται ακριβώς τότε.

Μέχρι σήμερα το χειρόγραφο του Ανήφορου φυλασσόταν στο Μουσείο Καζαντζάκη, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στους Βαρβάρους (σημερινή Μυρτιά), με αριθμό καταγραφής ΑΥΤ.086. Τη μεταγραφή του ανέλαβε και έφερε εις πέρας η Βίκυ Κατσαρού, ενώ οι φιλόλογοι Νίκος Μαθιουδάκης και Παρασκευή Βασιλειάδη, οι οποίοι την είχαν επιχειρήσει πρώτοι, υπογράφουν το επίμετρο που συνοδεύει την έκδοση, όπου τονίζουν πως ο Ανήφορος είναι ένα «πρωτοποριακό μυθιστόρημα με έντονο υβριδικό χαρακτήρα, που γράφεται κατά την περίοδο της “εξόδου” του Νίκου Καζαντζάκη στην Ευρώπη ‒που η αναχώρησή του στο εξωτερικό έμελλε να αποτελέσει την αρχή του οριστικού εκπατρισμού του‒, και μάλιστα ταυτίζεται με τα πρώτα χρόνια της ενασχόλησης του Κρητικού λογοτέχνη με το μυθιστόρημα, εντείνοντας τις προσπάθειές του να επιβληθεί ως παγκόσμιος συγγραφέας και προσπαθώντας πεισματικά να διεκδικήσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας από τη Σουηδική Ακαδημία».

Η υπόθεση θέλει τον πρωταγωνιστή του βιβλίου, τον Κοσμά, να κινείται μεταξύ θεωρίας και πράξης, Ελλάδας και Αγγλίας, σε μια προσπαθεί να βρει την ταυτότητά του συνομιλώντας, κατά τον τρόπο του Άμλετ, με το φάντασμα του νεκρού πατέρα του και καταγράφοντας φαντασιακές εικόνες που του γεννά το μεταπολεμικό σκηνικό τόσο στην πατρίδα του όσο και την Αγγλία.

Το πένθος είναι για τον ίδιο καθολικό και προσωπικό, αφού έχουν περάσει μόλις μερικές μέρες μετά τον θάνατο του πατέρα του, καπεταν-Μιχάλη: επιστρέφοντας στο σπίτι μαζί με την Εβραία γυναίκα του, τη Νοεμή, έρχεται σε επαφή με το οικογενειακό δράμα αλλά και με την καταστροφή που έχουν αφήσει πίσω τους φεύγοντας από το νησί οι Γερμανοί.

Σχεδόν ταυτόχρονα, σε ένα άλλο σπίτι, αυτό του ετοιμοθάνατου παππού του, έχουν ήδη μαζευτεί τα παιδιά και τα εγγόνια του, οι παλιοί καπεταναίοι, σύντεκνοι και συμπολεμιστές. Επιστρέφοντας, λίγο αργότερα, στο Μεγάλο Κάστρο ‒άλλη ονομασία για την πρωτεύουσα, το Ηράκλειο‒, ο Κοσμάς πληροφορείται ότι η γυναίκα του είναι έγκυος ‒ άλλη μια αφορμή για τον Καζαντζάκη να στοχαστεί πάνω στα αιώνια ζητήματα του θανάτου και της ζωής.

Ωστόσο εκείνος πρέπει να σκεφτεί το παγκόσμιο καλό κι έτσι ζητάει από τη σύζυγό του την άδεια να μεταβεί στο Λονδίνο, απ’ όπου της στέλνει μια σειρά από γράμματα ‒στην πραγματικότητα και ο ίδιος ο Καζαντζάκης έστελνε επιστολές σε διαφορετικές γυναίκες‒, κι αυτό δίνει την αφορμή να ξεδιπλωθούν μια σειρά από σκέψεις του συγγραφέα αναφορικά με τα υπαρξιακά ζητήματα αλλά και την ίδια την τέχνη και το νόημά της.

«Μονάχα στα έργα της τέχνης γίνεται τόσο φανερό το θάμα, να δημιουργά ένα σκουλήκι αθανασία», γράφει χαρακτηριστικά στον Ανήφορο. «Στην Πράξη βλέπουμε πολλά πρόσωπα, ομαδικό ανώνυμο σπρώξιμο, πλούσια, πολύπλοκη συνεργασία: στην Τέχνη ένας άνθρωπος κάθεται μ’ ένα κοντύλι, μ’ ένα σφυρί, με λίγες μπογιές, σκυμμένος, συμμαζεμένος, ολομόναχος. Κι όπως ο μεταξοσκούληκας βγάνει από το σπλάχνο του το μετάξι, κι υφαίνει το θάμα του κουκουλιού, όμοια κι ο τεχνίτης μετουσιώνει το χώμα του σε θεϊκιά, πολύτιμη ουσία».

Όσον αφορά το κρίσιμο ερώτημα τού γιατί αυτό το έργο παρέμενε τόσα χρόνια ανέκδοτο, οι Νίκος Μαθιουδάκης και Παρασκευή Βασιλειάδη εικάζουν ότι αυτό μάλλον οφείλεται είτε στο ότι θεωρήθηκε πρόδρομος του Καπετάν Μιχάλη είτε αποκηρυγμένο από τον ίδιο τον συγγραφέα.

Όπως και να ’χει, πρόκειται για ένα αυτόνομο, πλήρες μυθιστόρημα με εμφανή τα πολιτικά και στοχαστικά στοιχεία και έντονη πειραματική διάθεση που αναμένεται να κερδίσει όχι μόνο τον εξοικειωμένο με το έργο του Καζαντζάκη αναγνώστη αλλά και τον νέο, που αναμένεται να βρει σε αυτό πολλά πρωτοποριακά μηνύματα ακόμα και σήμερα.

Αυτός, άλλωστε, είναι ο σκοπός των υπευθύνων των εκδόσεων Διόπτρα, που προσφέρουν όχι μόνο τον παρόντα τόμο αλλά και το σύνολο του έργου του Νίκου Καζαντζάκη, ανανεωμένο, εμπλουτισμένο με επίμετρο για κάθε έργο, νέα εξώφυλλα και με μια γραμματοσειρά που φέρει το όνομα του συγγραφέα, ειδικά διαμορφωμένη από τον art director Γιάννη Καρλόπουλο, «μια γραμματοσειρά-φόρος τιμής και ευγνωμοσύνης στους Γάλλους τυπογράφους των περασμένων πέντε αιώνων», όπως επισημαίνει ο ίδιος στο τέλος του βιβλίου.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[your-girl-circe]

οικογένεια :

υπάρχουν δύο μονοπάτια συνήθως , όποιο πάρεις διαμορφώνει τον χαρακτήρα σου.

Έτσι, όταν βρίσκεσαι σε ένα κακοποιητικό οικογενειακό περιβάλλον, δύο είναι τα τινά:

Να μοιάσεις στο πρόβλημα, να γίνεις ένα με αυτό ή να αποκτήσεις κοινές από τις συμπεριφορές που έχει το άτομο το οποίο έχεις δεχτεί ψυχική ή τυχόν ακόμη σωματική βία.

Να αναγνωρίσεις τοξικές ελλατωματικές συμπεριφορές, να ωριμάσεις πριν το φυσιολογικό της ηλικίας σου απο παιδί, να γίνεις εν ολίγοις το ακριβώς αντίθετο άτομο απο αυτο που προκαλεί προβληματικές συμπεριφορές , καθώς αναγνωρίζεις ποία πρότυπα είναι αυτά που δε θες να έχεις τριγύρω στη ζωή σου.

Και στις δύο περιπτώσεις το μόνο σίγουρο που πρέπει να ακολουθήσεις είναι η ψυχοθεραπεία.Όλοι έχουμε κατάλοιπα , παράπονα , πόνο , ερωτήματα άλυτα στη καρδιά που μας ταλαιπωρούν όποτε έρχονται στην επιφάνεια .

Μόνοι μας , όσο ώριμοι και να έχουμε γίνει , χωρίς έναν επαγγελματία να βάζει τις σκέψεις μας σε σειρά , να μας ακούσει , να μας κατατοπίσει , δε θα μπορούμε μόνοι μας να τα αντιμετωπίσουμε -λύσουμε - και αφήσουμε πίσω . Ίσως να έχουμε συμβιβαστεί και νομίζουμε πως τα βρήκαμε μέσα μας , αλλά το πρόβλημα πάντα θα είναι εκεί , όσο και να το αγνοούμε .

Επίσης αν έχεις εντοπίσει ένα άτομο που ξέρεις τι κουβαλάει η ψυχή του.. καλύτερα είναι να δείξεις κατανόηση στην όποια συμπεριφορά ή εξάρσεις θυμού έχει και να μην του υπενθυμίζεις ή "κλωτσας" σε κάθε ενόχληση σου τυχόν συμπεριφορές του. Υπάρχει αν οχι πάντα, τεράστια πιθανότητα να υποφέρει από διπολική διαταραχή/μετατραυματικό στρες/κατάθλιψη κλπ εξαιτίας της όλης συμπεριφοράς των γονέων ή άλλων που δεχόταν απο παιδί. Μπορεί να είναι η ψυχή της παρέας, να νομίζεις πως το ξέρεις τόσο που να αποκλείεις το γεγονός πως του συμβαίνει κάτι τέτοιο αλλά να βιώνει ένα σκοτάδι , μια κόλαση που ποτέ δε θα σε αφήσει να διακρίνεις .. καθώς βρίσκεται πάντα σε επιφυλακή και προσέχει τι θα πει.Τα άτομα που υποφέρουν από τέτοιες ψυχικές νόσους έχουν τη τάση να μη ξεχνούν, να νιώθουν ενοχές και πιθανόν να μη σου ξανά δώσουν ποτέ περιθώριο να δεις μια καλή τους πλευρά αν τους πληγώσεις.

Αν δεν ξέρεις αν το άτομο αυτό υποφέρει από κάποια ψυχική διαταραχή/νόσο , αυτά είναι κάποια δείγματα:

Διαταραχές της όρεξης (αυξομειώσεις στα κιλά)

Αϋπνία

Διαρκής κούραση

Αίσθηση απελπισίας

Πολλές ενοχές

Απομόνωση μέσα στο σπίτι

Αυτοκτονικες τάσεις (σπάνια το εξομολογουνται οι ίδιοι ή αφηνουν περιθώριο να φανεί)

Εξάρσεις θυμού ακόμη και σε θέματα που δεν είναι δικαιολογημένη αυτή η συμπεριφορά

Είναι πάντα έτοιμοι για αντιπαράθεση

Εμμονικές συμπεριφορές

Ευερέθιστοι

Διαρκείς αλλαγές θεματικών ενοτήτων στην ομιλία

Μεγαλοπρεπή απότομη αίσθηση πως είναι οι καλύτεροι κλπ

Αυτά, και πολλά άλλα είναι κάποια απο τα δείγματα που υποδηλώνουν οτι κάτι πάει στραβά.

Αν πάλι εσύ που διαβάζεις αυτό το ποστ υποφέρεις από κάποια ψυχική διαταραχή/νόσο , σε περίπτωση που δεν έχεις την οικονομική ευχέρεια λόγω ανηλικοτητας, είσαι φοιτητής, έχεις μηδενικά εισοδήματα κτλ , τότε εδώ , υπάρχουν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες με πληθώρα περιπτώσεων λύσεις:

Α) δωρεάν γραμμές υποστήριξης:

24ωρη γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία : 1018

Γραμμή Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας : 197

Γραμμή στήριξης παιδιων και εφήβων : 116 111

Γραμμή SOS για γυναίκες θύµατα βίας : 15900

Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Ε.Κ.Κ.Α) : 1107

χαμόγελο του παιδιού: 1056

Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών : 116111

Γραμμή Βοήθειας για την Κατάθλιψη : 1034 --

γραμμή Ψυχοκοινωνικής υποστήριξης : 10306

Β) ΔΟΜΈΣ δωρεάν ψυχικής βοήθειας :

Αθήνα:

Κέντρο Ψυχικής Υγείας Περιστερίου (Πλούτωνος 19 & Ηφαίστου): Λειτουργεί Δευτέρα έως και Παρασκευή από 8.30 μέχρι 14.00 και προσφέρει υπηρεσίες ψυχιάτρου και ψυχολόγου για ενήλικες. Για ραντεβού: 213 202 7800

Κέντρο Ψυχικής Υγείας Χαλανδρίου (Σουλίου 62, Αγία Παρασκευή).Λειτουργεί στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» Ραντεβού: 213 203 7600 (ανήλικοι-ενήλικοι)

Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής Αιγάλεω (Σούτσου 4 – Πλατεία Δαβάκη, Αιγάλεω): Λειτουργεί πρωινές ώρες με τηλεφωνικό ραντεβού και διαθέτει ψυχιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνικό λειτουργό και εμψυχώτρια. Για ραντεβού: 21 0591 0066

Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα-Καισαριανής (Δήλου 14, Καισαριανή): Προσφέρει ψυχολογική υποστήριξη/ψυχοθεραπεία και ψυχιατρική παρακολούθηση, ενώ για επείγοντα περιστατικά παραπέμπει στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Λειτουργεί πρωινές ώρες. Για ραντεβού: 210 764 0111, 210 764 4705

- (Υπαρχουν σίγουρα και σε άλλα μέρη της Αθήνας αλλα αυτές είναι οι σίγουρες δωρεάν δομές)

Θεσσαλονίκη:

Δήμος Θεσσαλονίκης: τηλ. 231331-8938 και 2313318925 . Ωράριο εξυπηρέτησης : 8:00-14:00

Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης του ΑΠΘ καθημερινά Δευτέρα έως Παρασκευή 8:00 π.μ.-14:00 μ. μ. , τηλ. 2310992643 / 2310992621

* Λινκ από ΚΕΝΤΡΑ ΨΥΧΙΚΉΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΌΛΟΙΠΗ ΕΛΛΆΔΑ – ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ:

* από όλα τα κέντρα που αναφέρονται στην ιστοσελίδα πιθανόν κάποια να μην έχουν δωρεάν υποστήριξή, καλό θα ήταν να ρωτήσετε με ενα τηλέφωνο.

Γ) Online ψυχολογική υποστήριξη:

https://www.milamou.gr/

Δ) ΔΩΡΕΆΝ ΝΟΜΙΚΉ ΠΑΡΟΧΉ

Στην περίπτωση που κάποιος γονέας έχει αποξενωθεί από τα καθήκοντα του , δεν επικοινωνεί με εσάς , έχει φύγει από κοντά σας , ακόμη κι αν δεν έχει αυτός/αυτή την επιμέλεια για τη φροντίδα σας , οφείλει να προσφέρει διατροφή στο παιδι του , ειδικά όταν η "πλευρά" που σας αναλαμβάνει υστερεί και κάνει δυσχερέστερη την διατροφή/συνέχιση των σπουδών σας. (Αφορά ανηλίκους και φοιτητές)

- Αθήνα

Πρωτοδικείο Αθηνών : Η παροχή Νομικής Βοήθειας κατατίθεται και εξετάζεται από τον Πρόεδρο Υπηρεσίας στο κτίριο 4 (2ος όροφος, Αίθουσα 207 ) από ώρα 09:00 π.μ. μέχρι 12:00 μ.μ.

- Θεσσαλονίκη:

Αρχικά μόνο με τηλεφωνικό ραντεβού στο 2313311210 ΜΕΤΑ τις 14:30 , αίθουσα 210.

για να δείτε αν πληρειτε τις προϋποθέσεις για δωρεάν νομική βοήθεια , καλό θα ήταν να επισκεφτείτε το δικαστήριο όπου θα σας βοηθήσουν και κατατοπίσουν σχετικά με τα δικαιολογητικά που χρειάζονται προκειμένου να αποκτήσετε αυτή τη βοήθεια και να διοριστεί πληρεξούσιος δικηγόρος όπου θα σας αναλάβει για την υπόθεση σας. (και αν μπορεί εν τέλει να αποκτηθεί δωρεάν νομική βοήθεια) .

Προς αποποίηση ευθυνών , καλό θα είναι αν επιλέξετε αυτή τη "δίοδο" λύσης των προβλημάτων σας , κατόπιν ωρίμου σκέψεως, να εξετάσετε εάν πρόκειται για μια υπόθεση που δεν αφορούν αποφάσεις που γίνονται απο καποιο "καπρίτσιο" σας ή εν βρασμό ψυχής/αν πρόκειται για μια πολύ πολύ παροδική κατάσταση που πρόκειται να επανέλθει στα κανονικά πλαίσια που είχατε με τον γονέα σας/αν επιδιώκεται καταχρηστικά και εικονικά η αδυναμία της οικονομικής σας κατάστασης.

Συλλέξτε οσα περισσότερα αποδεικτικά μπορείτε που αφορούν την εισοδηματική κατάσταση (μάρτυρες/αποδεικτικά εγγραφα/ακόμη αποδεικτικά αν δουλεύει στα μαύρα) του γονέα που θα ζητήσετε διατροφή (άλλωστε ο ίδιος ο δικηγόρος θα σας κατατοπίσει περισσότερο στο τι χαρτιά θέλει από εσάς κτλ).

Για να κινηθούν γρηγορότερα οι διαδικασίες : + προσωρινή διαταγή , όταν και αν γίνει δεκτό απο το δικαστήριο, εκδίδεται μέσα σε 2 - 3 μερες από τη στιγμή κατάθεσης αίτησης προσωρινής διαταγής - ασφαλιστικών , από τον δικηγόρο σας.

--------------------------------------------------

"Βία είναι να μην έχεις διέξοδο καμία"

Αν περνάς μήνες και χρόνια σε περιβάλλοντα αποπνικτικά , επιδεινωνοντας την ψυχολογική και σωματική σου υγεία, μη μπορώντας να συνεχίσεις κάνοντας μια μη φυσιολογική ζωή, μη μπορώντας να αλλαξεις όπως λανθασμένα θεωρείς τη "μοίρα" σου καθώς κάποιος απο τους γονείς σου σε κακοποιεί οικονομικά , ψυχικά ή ακόμη και σε σπάνιες περιπτώσεις σωματικά, να ξες πως έχεις λύσεις διαφυγής και πως να το διορθώσεις.

Να ξες, δεν είσαι μόνος σου.Να ξες πως μπορείς να το αλλάξεις, όσο δύσκολο και να είναι.

[petamouthnmpurasou]

Μια χαρά τριήμερακι είχα τι μάθημα Παρασκευή μας βάζουν γαμωτο

[erwteumenh-me-thn-psyxh-sou]

Παρασκευή 5 Μαΐου 2023, 09:46

Σήμερα κλείνουμε έναν χρόνο μαζί, αν υπολογίσουμε και τα on & off που είχαμε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον τρόπο που με προσέγγισες έναν χρόνο πριν και κυνηγήσαμε αυτό που νιώθουμε πιο σοβαρά. Σχεδόν από την αρχή που σε γνώρισα κόλλησα μαζί σου αλλά δεν σου το είπα τότε γιατί πίστευα πως δεν ήταν αμοιβαίο και δεν ήθελα να το ρισκάρω. Επί έναν σχεδόν χρόνο πιο πριν περίμενα τη στιγμή που θα μου μιλούσες με τον τρόπο που ήθελα. Και το έκανες, άργησες αλλά το έκανες. Και για μια στιγμή ένιωσα ότι βρήκα τα πάντα, ένιωσα την ευτυχία μαζί σου για πρώτη φορά.

Και φτάνουμε στο σήμερα. Δύο χρόνια που σε ξέρω και έναν χρόνο που είμαστε μαζί, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για εμάς. Έχω αναμνήσεις μαζί σου που θα ήθελα να ζήσω τις στιγμές αυτές ξανά και ξανά και να παγώσει ο χρόνος εκεί. Έχω όμως και αναμνήσεις που θέλω να ξεχάσω, να σβήσω τελείως από τη μνήμη μου ή να γυρίσω πίσω το χρόνο και να κάνω κάποια πράγματα διαφορετικά και άλλα πράγματα να τα αποτρέψω από το να συμβούν. 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που σε άγγιξα και την πρώτη φορά που με φίλησες. Άλλωστε ήσουν το πρώτο μου φιλί, πως γίνεται να σε ξεχάσω; Ήταν τόσο τέλειο... Ακόμα και η στιγμή που διάλεξες να με φιλήσεις ίσως να μην ήταν η πιο κατάλληλη όμως έκανες την κίνηση την ώρα που δεν το περίμενα και αυτό για μένα το κάνει ακόμα πιο όμορφο. 

Έχω 3 μήνες να σε δω. Δεν ακούγεται πολύς καιρός αλλά για μένα μοιάζει σαν αιώνας. Η κατάσταση μας είναι τέτοια που δεν μας είναι εύκολο να βρισκόμαστε όποτε θελήσουμε. Αν αυτό μαζί σου συνεχιστεί θα πρέπει να βρω έναν τρόπο να το διαχειριστώ. 

Χρειάζομαι μια αγκαλιά σου. Χρειάζομαι ένα φιλί σου και εσένα να μου πεις ότι θα είμαστε καλά γιατί με θέλεις και με αγαπάς. Χρειάζομαι να ξέρω ότι νιώθεις και εσύ κάτι για μένα, κι ας μην είναι απαραίτητα το ίδιο που νιώθω εγώ για σένα. Αλλά ας είναι κάτι. 

Ξέρω ότι θα πονέσει πολύ όταν θα έρθει η στιγμή να χωριστούν οι δρόμοι μας. Μου έχεις πει να σταματήσω να σκέφτομαι αρνητικά και, αλήθεια, το προσπαθώ. Αυτό το σενάριο όμως είναι κάτι το οποίο, όσο κι αν θέλω να διώξω από το μυαλό μου, θα υπάρχει πάντα κάπου σε μια γωνία. Και όταν θελήσει αυτό θα κάνει την εμφάνιση του από μόνο του, έτσι, για να μου γαμήσει την ψυχολογία και να μην με αφήσει να χαρώ τίποτα. Γιατί την μια στιγμή είμαστε μαζί, την άλλη δεν είμαστε. Έτσι πάει με εμάς.

Καταντάει όντως κουραστικό να γράφω με ένα θλιμμένο ύφος κάθε φορά. Δεν θέλω να αφήσω πίσω μου κείμενα τα οποία είναι στενάχωρα. Δεν θέλω να τα διαβάσω στο μέλλον και να δημιουργήσω άσχημες εικόνες μαζί σου. Φταίει που όταν είμαι σε τέτοιο mood μου βγαίνει πιο εύκολα να γράψω κάτι. 

Δεν είναι όλα πάντα χάλια μαζί σου. Αυτό θέλω να θυμάμαι. Και συγγνώμη που το να γράφω εδώ για σένα σε κάνει να νιώθεις άσχημα, δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. 

Σε αγαπάω. Και όσο κλισέ κι αν ακουστεί, θα σε αγαπάω για πάντα. Γιατί μέσα από κάθε μας στιγμή, καλή ή κακή, έχω μάθει πολλά από εσένα. Άλλα φαίνονται, άλλα όχι και άλλα ίσως να φανούν στην πορεία. Σε αγαπάω γιατί μαζί σου νιώθω ότι μπορώ να ζήσω και όχι απλά να υπάρχω. Γιατί μπορεί να μην το εννοούμε με τον ίδιο τρόπο όμως με αγαπάς και εσύ και πρώτη φορά νιώθω αγάπη. Γιατί τα πάντα μαζί σου φαίνονται όμορφα, ακόμα κι αν δεν είναι. Χιλιάδες "γιατί" που μπορώ να σου γράψω εδώ τώρα αλλά θα προτιμήσω να βρω έναν τρόπο να σου τα πω με πράξεις.

Να πω χαρούμενη μας επέτειο; Να πω ότι εύχομαι να είμαστε μαζί για ακόμη έναν χρόνο; Να πω ότι μου λείπεις και σε ευχαριστώ που είσαι ακόμα εδώ; Δεν ξέρω πως να κλείσω αυτό το κείμενο, απλώς έλα να σε πάρω μια αγκαλιά.

Forever yours.

[mariexdiary]

Τετάρτη 3/5/2023, 4:25

Περίμενα πως και πως για να γράψω αυτό το ημερολόγιο. Όχι πως έγινε κάτι συναρπαστικό, αλλά με χαλαρώνει το γράψιμο. Είναι η στιγμή μου! Αυτή τη στιγμή γράψω από το εξοχικό μου. Μέσα στη βαλίτσα έβαλα όχι ένα αλλά, δυο μαγιό μήπως ξεκινούσα τα θαλάσσια μπάνια αλλά.. το σώμα μου και ο καιρός είχαν άλλα σχέδια. Ελπίζω να τα ξεκινήσω σε δυο εβδομάδες, μιας που θα ξανακατεβώ εδώ για τις εκλογές, μόνο που θα κάτσω παραπάνω από μια εβδομάδα για να απολαύσω τον ξάδερφό μου, τα μπάνια και τις ταινίες που βλέπω κάθε βράδυ.

Δε θα τα πάρω με τη σειρά τα γεγονότα. Θέλω να ξεκινήσω με τα λιγότερο καλά και να αφήσω το κερασάκι στην τούρτα για το τέλος.

Το πρώτο μου Πάσχα!

Συνήθως πήγαινα και έκανα Πάσχα σε φίλους μου στα χωρία τους. Μετά από 6 χρόνια αυτό άλλαξε. Πήγα και έκα��α Πάσχα με την μητέρα μου. Πάλι καλά που γουστάρει τα ταξίδια σαν εμένα. Πήγαμε και μείναμε στο Πόρτο Χέλι. Τη Μεγάλη Παρασκευή πήγαμε μια βόλτα στο Ναύπλιο. Πρώτη φορά πήγαινα. Αυτό το Ιταλικό αεράκι που έχει, μου αρέσει. Μοιάζει με μικρό νησάκι. Την επόμενη μέρα κάναμε έκπληξη στην αδελφή μου στις Σπέτσες. Πήγαμε στο ξενοδοχείο που δουλεύει και τρόμαξε όταν είδε την μητέρα μου. Ήπιαμε καφέ και φάγαμε μεσημεριανό εκεί. Όλη η κοσμική αφρόκρεμα ήταν μαζεμένοι εκεί όπως ο Χατζηνικολάου, Βαφείας, Λέχου, Ναυπλιώτου και άλλοι.

Τη επομένη μέρα περάσαμε τη μέρα μας στο ξενοδοχείο μιας και είχε Πασχαλινό γλέντι. Είχα πάει αρκετά νωρίς για να πιάσω ένα κάλο τραπέζι δίπλα στην πισίνα. Μετά από κάποια ώρα έρχεται στο τραπέζι μια γυναίκα που γνώρισα στο γκρουπ. Ήταν ευγενική και χαμογελαστός άνθρωπος. Μου άρεσε η παρέα της και τα λεγόμενά της και για να την κάνω να αισθανθεί λίγο καλύτερα μαζί μου, την κέρασα ένα καφεδάκι. Όμως.. μια καριόλα με ειρωνικό ύφος την πήρε από μένα και έτσι έμεινα πάλι μόνη μου. Όλο αυτό δεν ακούγετε σαν ένα παραμύθι κάπως; Το βλέπω σαν την Σταχτοπούτα. Θα σας πω γιατί. Στα δεξιά μου ήταν μια οικογένεια δέκα ατόμων. Όλο το σκηνικό που έζησα το είδε μια κυρία από το τραπέζι. Σηκώθηκε, μου έφερε μια μπύρα από το τραπέζι της και μου μίλησε «Μα γιατί κάθεσαι μόνη σου;» Της εξήγησα πως δεν ήμουν μόνη και περίμενα την μητέρα μου. Κάθισε και μου μιλούσε σχεδόν μια ώρα. Έμοιαζε πολύ με την Σόφη Ζαννίνου. The fairy godmother, έτσι την αποκαλούσα μέσα μου. Όλο αυτό το λες και κάρμα. 

Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα ήμουν στο χωριό Ερμιόνη για να δω το κάψιμο του Ιούδα. Εκεί είδα τα πιο όμορφα πυροτεχνήματα που έχουν δει ποτέ τα μάτια μου! Δεν γίνομαι καθόλου υπερβολική. Το σώμα τα πυροτεχνήματα κράτησε πάνω από 20 λεπτά. Το ένα πιο όμορφο από το άλλο. Το ένα πιο φαντασμαγορικό από το άλλο!

Ένας μήνας όλο party και ποτό!

Disclaimer γιατί με έχετε κουράσει μερικοί εδώ και δεν σέβεστε την ιδιωτική ζωή του άλλου. Το ότι γράφω ημερολόγια δεν σημαίνει ότι μπορείτε να ρωτάτε τα πάντα για την προσωπική μου ζωή. Μόνο ΑΦΜ δεν μου έχετε ζητήσει ακόμη και δεν κάνω πλάκα με αυτό. Από το προηγούμενο ημερολόγιο μέχρι και σήμερα έχουν έρθει στο chat πάνω από 75 άτομα κυρίως άντρες και με ρωτάνε για τα party. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορώ να δώσω παραπάνω στοιχεία και πληροφορίες. Δεν μου το επιτρέπουν οι διοργανωτές και το ΣΕΒΟΜΑΙ αυτό. Παρακαλώ πολύ σταματήστε να με ρωτάτε, χάνετε το χρόνο σας.

Και ναι, ο Απρίλιος σίγουρα ήταν ένας μήνας όλο party και χαρά. Πήγα σε δύο πάρτι από τα τρία. Το πρώτο πάρτι ήταν στην περιοχή του Ψυρρή σε ένα dark bar. Όσο ξέρετε γενικά το κέντρο της Αθήνας μπορείτε να καταλάβετε για ποιο μαγαζί μιλώ. Είχε αρκετά drag shows και shibari. Γενικά το μαγαζί δεν μου άρεσε, ούτε η μουσική. Πέρασα σχετικά καλά, είδα γνωστούς από την κοινότητα. Μουσική για μένα παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου και αν ένα μαγαζί δεν έχει το στυλ που ακούω δεν είμαι ο εαυτός μου. Κάθομαι σε μία γωνία και απλά κάνω πως διασκεδάζω αλλά στην πραγματικότητα δεν διασκεδάζω.

Το δεύτερο party ίσως είναι το πιο γνωστό στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στην Αθήνα και για αυτούς που ψάχνουν εναλλακτικά party ίσως τα γνωρίζουν. Δεν θα μπω καν στη διαδικασία να πω ποιο είναι, γιατί το μαγαζί ήταν full και δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα. Και ιδιαίτερα στον δεύτερο όροφο που ήταν φτιαγμένος και ειδικά διαμορφωμένος για την κοινότητα. Υπήρχαν αγοράκια που δεν ήταν καν από την κοινότητα και έσπρωχναν όλον τον κόσμο για να δουν το play που γινόταν εκεί. Είχε τέκνο μουσική και χόρευα συνέχεια. Έβαλα την σέξι δερμάτινη φούστα μου και το αγαπημένο μου μαύρο see through, κορμάκι.

Είχε αρκετά ερωτικά shows αυτό το party. Όταν μπήκα μέσα στο μαγαζί ήταν πάνω στη σκηνή μία κοπέλα η οποία έκανε ακροβατικά με φωτιές. Αργότερα ήταν μία γυναίκα η οποία ήταν ντυμένη δασκάλα μαζί με δύο μαθητές, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Το αγόρι κρατούσε ένα πίνακα και τον έβαλε σε έναν σταυρό δεμένο και τον χτυπούσε στον κώλο. Μετά στήθηκε το κορίτσι και έφαγε και εκείνο μερικές ξυλιές πίσω. Ύστερα από ένα διάλειμμα, ανέβηκαν δύο γυναίκες σκηνή με ένα φίδι και κάνανε ερωτικό show. Στη συνέχεια ήταν μία γυναίκα η οποία είχε piercing στα μεγάλα χείλη του αιδοίου. Για να ανοίξουν τα χείλη της και για να μπει το στραπόν που φορούσε μία άλλη γυναίκα, είχε δεξιά και αριστερά από τις άκρες της σκηνής, αλυσίδες τις οποίες τραβούσαν. Μετέπειτα, η γυναίκα αυτή ξαναβγήκε με έναν υποτακτικό της. Του έβαλε σε όλο του το σώμα μανταλάκια τα οποία τα τραβούσε με ένα καμτσίκι για άλογα. Και στο τελευταίο show ήταν μία όμορφη ξανθιά κοπέλα, πού στη μέση της είχε ένα μεταλλικό σίδερο το οποίο όταν έβαζε πάνω της ένα ας το πούμε τρυπάνι, πετούσε σπίθες σε όλο το μαγαζί.

Εκεί γνώρισα και τον κολλητό της φίλης μου. Τον έλεγαν και αυτόν Αντώνη αλλά ευτυχώς δεν ήταν Αιγόκερως. Ήταν Τοξότης με ωροσκόπο ζυγό από ότι θυμάμαι. Ήταν φιλικός και μύριζε τόσο ωραία. Είχε έρθει Απλά ντυμένος με ένα τζινάκι και πουλοβεράκι. «Και τι κάνεις στη ζωή σου;», με ρώτησε εκείνος. «Παιχνίδι!», του απάντησα. «Είσαι παιχνιδιάρα όμως..», μου απάντησε. «Βρίσκεις;», του λέω. «Μα το κάνεις ήδη και με μεγάλη επιτυχία!», μου απάντησε και δεν ήξερα τι να του πω. Ήταν φυσικοθεραπευτής και του είχα πει ότι με θυμό έχω κάποιο πρόβλημα. Δεν έχασε την ευκαιρία με τράβηξε κοντά του και ξεκίνησε να μου κάνει μασάζ με δύναμη. Και όντως δεν είναι ερωτικό μασάζ, αλλά θεραπευτικό. Αργότερα ήρθε κοντά φίλη μου, και μας ρώτησε αν περνάμε καλά. Εκείνος με έσπρωξε κοντά της και την πήρα αγκαλιά. Της είπα στο αυτί πόσο cute είναι. Εκείνος μου σήκωσε λίγο τη φούστα, και είπα αμέσως στην φίλη μου «Μου βάζει τώρα χέρι ο δικός σου!», γαντζώθηκε από πίσω μου και ένιωσα τη στύση του. «Είναι καυλωμένος!», της είπα.

Το τρίτο party κοινότητας δεν έγινε ποτέ και θα ήταν το τελευταίο της σεζόν. Θα ήμουν η host για το κόκκινο δωμάτιο του πόνου. Ναι, έτσι το αποκαλώ εγώ κι' ας έχει δικό του όνομα. Είχα αγοράσει καινούργια see through ρούχα για αυτό το party οπότε θα περιμένω μέχρι τον Οκτώβριο, αλλά μέχρι τότε έχει ο Θεός..

Εσύ ξέρεις τι είναι το cbt;

Οι τελευταίες μέρες του Απριλίου κλείσανε με μία ώρα χαλαρή συγκέντρωση. Παλιοί και καινούργιοι συναντιούνται και λένε τα νέα τους. Εκεί γνώρισα κάποιον που με τρολάρε επικά. Επειδή μου συστήθηκε στα αγγλικά νόμιζα ότι ήταν ξένος και έτσι εγώ συνέχιζα να του μιλώ στα αγγλικά αλλά, κάποια στιγμή τον ρώτησα αν μιλάει καθόλου ελληνικά, και έτσι την πάτησα. Γιατί ήταν γνήσιος πατριώτης. Και η φίλη μου γνώρισε κάποιον, ο οποίος φαίνεται σοβαρός και μετρημένος. Και θα πω επιτέλους! Στο τέλος, είχαμε μείνει λίγα άτομα και χορέψαμε 80s και 90s. Αυτή συνάντηση έκλεισε με πάρα πολλά σφηνάκια τεκίλας. Που οκ, δεν τρελαίνομαι για τη τεκίλα αλλά δεν έγινα και κουρούμπελο.