#λέξεις

[artisticsoul13]

[epestrefe]

Η ηλικία της γλαυκής θύμησης

Η θητεία τοῦ καλοκαιριοῦ Στὰ πεῦκα καὶ στὰ κύματα Μὲ γυμνές ὧρες Ποὺ κρατᾶν στὰ δάχτυλα τὴν ὕπαρξη Κυματιστή Ξεφυλλισμένη Ἐλεύθερη Σὰν φῶς Ὤ! λυγισμένη εὐωδιά Ἀγαθό μονοπάτι

Ὀδυσσέας Ἐλύτης «Προσανατολισμοί»

[fototipia]

Μην έρχεσαι βράδυ, μόνο βράδυ. Χωρίς να χτυπάς την πόρτα ή συνθηματικά το κουδούνι ή έστω χωρίς να πετάξεις πετραδάκι στο παράθυρο. Σχεδόν κοιμόμουν, σχεδόν ξέχασα ότι υπάρχω. Αμελείς να σκουπίσεις τα βρεγμένα σου παπούτσια στο χαλάκι και μπαίνεις βιαστικά χωρίς να με κοιτάξεις. Καταρρέεις ολόκληρη αυτοκρατορικά στην πολυθρόνα και βουλιάζεις στα τρίσβαθα της. Ξέρω, δίνω χρόνο για δραματικό ξεφύσημα. Τελειώνεις, είσαι πάλι εδώ. Σου φταίνε όλα. Η πουτάνα η βροχή. Τα άπλυτα πιάτα. Η σκόνη στα έπιπλα. Η ακαταστασία η δική μου, αυτή η τάξη εντός της αταξίας. Κλείνεις όλα τα φώτα εκτός από το μικρό πορτατίφ, σιωπάς για λίγο και μετά κλαις. Πάλι κλαις. Δεν μπορώ άλλο, μου λες. Νιώθω τόσο κουρασμένη, μου λες. Δεν αντέχω άλλο, μου λες. Δώσε μου το χέρι σου, μου λες, και εγώ δεν βρίσκω λέξεις γιατί δεν τις έχω, γιατί η νύχτα σου ανήκει, την μέρα όμως δεν σε βρίσκω πουθενά. Την επομένη για μερικές ώρες αφήνω τα πράγματα όπως εσύ τα άφησες πίσω σου, τα τακτοποιημένα βιβλία και τους στυλούς στο γραφείο, τα στεγνά καθαρά πιάτα που έπλενες και μουρμούριζες, το τραπέζι καθαρό από σκόνη και ψίχουλα, τα απλωμένα σεντόνια και ύστερα οι λέξεις επικαλύπτουν λέξεις, οι σκέψεις τσαλαπατάνε σκέ��εις και είσαι ήδη μακριά, τα απρόσωπα κύματα τελούν το καθήκον τους. Σχεδόν θα κοιμηθώ, σχεδόν θα ξεχάσω ότι υπάρχω και θα έρθεις, ξανά, κάτω από το φως του πορτατίφ, να μου μιλάς, όλο το βράδυ, και εγώ, αταξία εντός της τάξης, θα σε ακούω.

[eimai6le]

θα κάνω το συναίσθημα μου λέξη , κι όπου βγει

[dimfly]

λείπει. λείπεις. λύπη.

[romios-gr]

Οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι ευφυείς άνθρωποι και αυτές που απαγορεύονται Οι σωστές λέξεις μπορούν να παρακινήσουν, να εμπνεύσουν ή ακόμα και να αλλάξουν τη ζωή τόσο αυτού που τις χρησιμοποιεί, όσο και εκείνου που τις ακούει. Με λίγα λόγια κάθε λέξη μετράει. Οι ευφυείς άνθρωποι φαίνεται να έχουν αντιληφθεί τη σημασία τους με αποτέλεσμα να ξέρουν ποια λέξη να πουν και σε ποια π... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/poies-lexeis-chrisimopoioyn-oi-eyfyeis-anthropoi/

[glifopatouses]

Λέξεις στο μυαλό μου

Κάθε φορά που γράφω, οι λέξεις ξεφεύγουν από το μυαλό μου και ποτέ δεν γνωρίζω την επόμενη φράση ή το επόμενο κόμμα. Ποτέ δεν γράφω τα κείμενά μου εγώ, συχνά τα βάζω να τα γράψει η Σελήνη. Πάντα μου άρεσαν οι εκπλήξεις, τόσο πολύ που ένα βράδυ αυτοκτόνησα για να εκπλήξω τον εαυτό μου. Δεν ξέρω τι περιμένεις να βρεις εσύ που τα διαβάζεις αυτά. Δεν έχουν ρεαλισμό, δεν έχουν λογική, δεν είναι ποίηση…

[reality-breaker]

Το «λάθος» δεν είναι επίθετο, λένε... Αυτό το άρθρο μοιάζει με ένα άρθρο που είχα γράψει παλιότερα σχετικά με το ρήμα επιτίθεμαι (ή, γενικά, με το ρήμα τίθεμαι).  Δηλαδή, αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη λέξη και πώς τη χρησιμοποιούμε, πώς είναι το σωστό και πώς το λάθος. Η λέξη είναι το λάθος. Είναι ένα ουσιαστικό που σημαίνει κάτι το εσφαλμένο. Σύμφωνα με το Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου-Φυτράκη σημαίνει σφάλμα, πλάνη, αστόχημα. Μπορείς να πεις, δηλαδή: Αυτό που έκανες ήταν λάθος· δεν έπρεπε να τον είχες βρίσει. Το λάθος, κανονικά, δεν είναι επίθετο. Όμως μπορεί ν’ακούσεις κάποιον να λέει: Πρέπει, πάση θυσία, να αποφύγουμε τις λάθος ενέργειες. Αυτό το λάθος είναι πραγματικά λάθος, σύμφωνα με κάποιους. Και, όντως, έτσι είναι, βάσει γραμματικής. Το λάθος δεν είναι επίθετο, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τις «ενέργειες». Το ορθό θα ήταν να πούμε: Πρέπει, πάση θυσία, να αποφύγουμε τις εσφαλμένες ενέργειες. Ή: τις λανθασμένες ενέργειες. Και το εσφαλμένος και το λανθασμένος είναι μετοχές που παίρνουν τη θέση επιθέτου. Το  λάθος είναι απλά ουσιαστικό, απλά λάθος... Ή, μήπως, δεν είναι και τόσο λάθος; [Συνέχισε να διαβάζεις]

[mauradusus]

Σκέψεις

 Παρατηρώ και συλλογίζομαι. Στέκεται η σκέψη σε γεγονότα, παλεύει να τα τοποθετήσει σε μια λογική σειρά. Δε μπορώ δυστυχώς ακόμη να κατανοήσω το «ξεπλήρωμα» της αδικίας με καλοσύνη, ειδικά σε ανθρώπους που επανειλημμένα προκαλούν αισθήματα θλίψης και οργής στους γύρω τους. Αυτό το χριστιανικό κατάλοιπο όπου κατατρέχει τον κόσμο μας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη φράση «γύρνα και τ’ άλλο μάγουλο» φαντάζει παντελώς κουτό! Πρόκειται θαρρώ για μαζοχιστική τακτική, που ουδεμία επαφή έχει με την πραγματικότητα που βιώνουμε.

 Η ζωή συντηρείται μέσω μιας, θα λέγαμε, βίαιης πρακτικής- μέσω της συνεχούς πάλης. Δράττουμε κάθε πιθανή πληροφορία ώστε να μην συνθλιβόμαστε κάτω από επίπλαστες αβρότητες-χωρίς όμως ίχνος εκδικητικότητας ή μικροπρέπειας. Στόχος είναι άλλωστε η εφαρμογή αυτοσεβασμού κι αυτοεκτίμησης. Η φυσιολογική δηλαδή αντίδραση του να τραβά κανείς το κεφάλι ανάμεσα από τα σαγόνια που πάνε να τον κατασπαράξουν, αντί να χαϊδεύει στοργικά το μουσούδι του θηρευτή. Είναι η εγωιστική μας πραγματικότητα, που αρνούμαι ακλόνητα και κατηγορηματικά να εγκαταλείψω, όπως και το να αποβάλλω τα ένστικτά μου!

[artisticsoul13]

Αγάπα τον και στα μαύρα του τον άλλον. Αγάπα τον και όταν δεν θα θέλει να σου μιλήσει και όταν δεν θα είναι καλά και όταν θα σε απομακρύνει από κοντά του. Αγάπα τον ακόμα και όταν δεν θα αγαπάει ο ίδιος τον εαυτό του, γιατί εκεί αξίζει και χρειάζεται περισσότερο την αγάπη σου. Γιατί η ζωή δεν είναι μόνο γέλια και χαρές. Η ζωή είναι και πόνος. Πολύς πόνος. Και είναι κρίμα στον πόνο μας να μην έχουμε έναν άνθρωπο να μας αγαπά.

~ Ανώνυμος

[epestrefe]

Σεπτέμβρης...

[fototipia]

Έφτασες. Με τα υλικά των ερειπίων χτίζεις πάλι τις προσόψεις. Στο ράφι τοποθετείς κάδρα οικείων. Με φροντίδα τις πετσέτες κρεμάς. Τα ρούχα επιμελώς διπλώνεις και η σιωπή των δωματίων χορός συμφιλίωσης.

Όπως την άφησες σε περιμένει. Πάντα εκεί. Υπομονετική. Νιοστή. Με πουκάμισο ξεκούμπωτο και τα βυζιά να χάσκουν.  Άλλη μια ζωή, άλλη μια Έξοδος, παρ' ολίγον ηρωική. 

Έφτασες. Σκουπίζεις τα πιάτα και σβήνεις την τελευταία υποχρέωση από την λίστα. Ψώνια. Λογαριασμοί. Γυμναστήριο. Εφόρμηση στο κενό.

Έδαφος ακλόνητο σε Πατρίδα αλεηλάτητη στοργικά σε ξυπνά. Σε ξένη Γη γνώριμη, με ιδρώτα νοτισμένη εκείνων π��υ αυτοεξόριστοι έφθασαν από κάθε μονοπάτι της καμπύλης. Nα απαρνηθούν ζωή. Nα βρουν ζωή.

[anekdotoon]

Ανέκδοτο της ημέρας : τι έχει αυτός που είναι ερωτευμένος και όταν φτερνίζεται , κατουριέται ;

[eimai6le]

έχω έξι λέξεις για κάθε μέρα που δεν σε είχα και σε σκεφτόμουν

[modern-depression]

Vazontas stop se sena

Lew nai se mena

Agapa ton eauto sou

Gama ton kosmo ti tha pei.

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Καλημέρα.