#γεια σου αν το δεις

[theklaapologist]

I genuinely hope me and Gabriel are to the greektuals like tumblr user kebriones and Alcibiades

[monimhgkriniaa]

Το μήνυμα που δε σου έστειλα ποτέ.

Έχει περάσει σχεδόν μίσος χρόνος που δε ζούμε πια μαζί.

Θα κλείναμε 2 χρόνια πριν λιγο καιρό.. το θυμασαι Ε;

Όμως δε τα καταφέραμε. Δεν ήταν γραφτό για να είμαστε μαζί.

Σε αγάπησα παρά πολύ, πιο πολύ από όσο είχα αγαπησει ποτέ στη ζωή μου.

Και με πληγωσες παρά πολύ, πιο πολύ από όσο με έχουν πληγώσει ποτέ.

Μα δε με ενοιαζε, εμενα δίπλα σου. Χωρίς να μιλάω για το ποσό πολύ με είχες πονεσει.

Άντεξα τη σουζι. Άντεξα τη κριστινα. Άντεξα όσες ακόμα είχες πηδήξει όσο ήμασταν μαζί.

Και εγώ ημουν εκεί, δίπλα σου. Να σε ρωτάω αν είσαι καλά και να σε αγκαλιάζω το βράδυ.

Άντεξα ρε γαμωτο να ξερω ότι κοιμάσαι με άλλη. Άντεξα να σε βλέπω να μιλάς με άλλη. Άντεξα να μιλάς σε εμενα για άλλη.

Τα ήξερα όλα. Ήξερα με ποια μιλάς, τι της λες, ποια έχεις πηδήξει και αν θες μα την ξανά δεις. Τα έβλεπα τα περισσότερα.

Και δεν έφευγα από δίπλα σου.

Σε θεωρούσα οικογένεια. Σε έβλεπα σαν οικογένεια μου. Σε έβλεπα σα τον άνθρωπο που ήθελα να κάνω οικογένεια μαζί του..

είδες; Παρά τον τόσο πόνο που μου είχες προκαλέσει, ήθελα να είμαι μαζί σου.

Δεν άντεχα που τσακωνόμασταν και έφευγες από το σπίτι. Δεν άντεχα που δε μπορούσα να σου μιλήσω για πράγματα γιατί ήξερα ότι θα νευριασεις.

Μα όλα αυτά δε στα είπα ποτέ.

Δεν έμαθες ποτέ ποσό πολύ έχω κλάψει για εσενα. Δεν έμαθες ποτέ ποσό πολύ σε έχω αγαπησει.

Δε με ενοχλεί που είμαστε χωρισμένοι πλέον.

Ξέρω πολύ καλά πως όσο και αν λες το αντίθετο, αν ποτέ σε πάρω τηλέφωνο και έχω το οποιοδήποτε πρόβλημα θα τρέξεις για εμενα.

Το ξερω πολύ καλά πως ότι και αν χρειαστω θα σε έχω δίπλα μου. Και θέλω να ξέρεις πως είμαι και εγώ δίπλα σου. Αν ποτέ χρειαστείς ένα ατομο να μιλήσεις, θα είμαι εδώ για εσενα.

Ότι αλλο και αν έχω στη ζωή μου, η πόρτα είναι πάντα ανοικτή για εσενα.

Έχει περάσει λίγος καιρός, και είναι ακόμα πολύ πρόσφατο όλο αυτό.

Λες ότι δε θες ούτε γεια από εμενα ούτε τίποτα. Μα το ξερω καλά και το ξέρεις και εσυ πολύ καλά πως σε λιγο καιρό θα έχουμε ηρεμήσει και οι δυο.

Μιας και ήταν η τελευταία φορά που μπήκα στο σπίτι που ζήσαμε μαζί.. ήθελα να σου πω ευχαριστώ για όλα. Για όλα όσα ζήσαμε μαζί. Για όλες τις στιγμές που είχαμε εκεί μέσα οι δυο μας. Σε ευχαριστώ που δε μου ελειψε ποτέ τίποτα. Σε ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκες και με είχες σπίτι σου από την πρώτη μερα. Και που συνεχίζεις να με εμπιστεύεσαι και συνεχίζω να έχω τα κλειδιά του σπιτιού. Και που τα πράγματα στο σπίτι είναι ακριβώς έτσι όπως τα άφησα.. ξερω πως σε πονάει όταν μπαίνεις σε αυτό το σπίτι..

θέλω να ξέρεις πως με εποιασε ένας κόμπος στο στομάχι που μπήκα στο σπίτι μας μετά από τόσο καιρο. Μου ήρθαν όλες οι στιγμές μας και μου ελειψες λιγο παραπάνω.

Δε θα ξεχάσω ποτέ όσα έχεις κάνει για εμενα. Δε θα ξεχάσω ποτέ ποσό πολύ σε αγάπησα γιατί η αγάπη που σου έχω δε θα φύγει ποτέ από μέσα μου. Και για τον πόνο και για το κλαμα που έχω ρίξει για εσενα, δε πειράζει.. χαλαλι σου.

Ξέρεις πολύ καλά και το ξερω και εγώ ότι δε θα χαθούμε.. ίσως και κάποια στιγμή να συναντηθούν ξανά οι δρόμοι μας.

Ξέρω ότι δε θα με ξεχάσεις ποτέ. Δε θα ξεχάσεις ποτέ στιγμές μας. Δε θα ξεχάσεις ποτέ ότι περάσαμε μαζί.

Θα βλέπεις πράγματα ή θα πηγαίνεις σε μέρη και θα με θυμασαι. Θα βλέπεις κάποια που μου μοιάζει και θα με σκέφτεσαι. Θα βλέπεις κάποιον που θα κάνει πολύ ναργιλέ και θα με σκέφτεσαι. (Αν και τον έχω κόψει τον ναργιλέ.. δε κάνω). Θα με θυμασαι σε πολλες στιγμές. Και θα με σκέφτεσαι. Και εγώ πίστεψε με θα το νιώθω όταν θα με σκέφτεσαι.

Όσο και αν θες. Δε θα μπορείς να με σβήσεις ούτε από το μυαλό σου, μα ούτε από τη καρδιά σου.

Και αυτό το ξέρεις πολύ καλά και το ξερω και εγώ. Όσο και αν λες το αντίθετο. Δε θα με ξεχάσεις εμενα.

Σε αγάπησα πολύ.

Και σε αγαπάω πολύ.

Και σε ευχαριστώ για όλα.

Δε θα σε ξεχάσω ποτέ.

Εύχομαι κάποια στιγμή να μπορούμε να μιλάμε έστω που και που. Και πιστεύω θα το καταφέρουμε κάποια στιγμή να ερχομαι να σε βλέπω και να είμαστε καλά.

Αυτά είχα να σου πω. Αν δε θέλεις μην απαντήσεις ποτέ σε τίποτα. Κρατά το αυτό το μήνυμα να το διαβάζεις όταν δε θα είσαι καλά για να σκέφτεσαι ότι πάντα θα υπάρχει ένα ατομο που θα είναι δίπλα σου όποτε το χρειαστείς.

Φιλάκια Ράμπα.

Το παράθυρο σου..

για πάντα το παράθυρο σου.

Γιατί για πάντα ένα κομματι μου θα σου ανήκει.

[polyxrwmhpsyxh]

γεια σου πολύχρωμη. Φαίνεσαι τέρμα κουλ οπότε είπα να σου πω τον πόνο μου να μου πεις τη γνώμη σου. Είμαι ερωτευμένη με αυτό το παιδί..βγαίνουμε κοντά μισό χρόνο και αλήθεια είναι όλα τόσο ωραία... πρωτη φορά νιώθω έτσι και το ίδιο και εκείνος, το νιώθω. Απλά υπάρχει ένα πρόβλημα.. μένω Θεσσαλονίκη μένει Κομοτηνή. Εγώ σπουδάζω αυτός τελειώνει τώρα και παράλληλα δουλεύει οπότε τον τελευταίο καιρό είναι λίγο στην πίεση με αποτέλεσμα να μην "έχει" τόσο χρόνο για μένα. Βεβαια μου λεει συνεχεια οτι με αγαπαει και οτι ειναι ερωτευμενος μαζι μου και ότι απλά είναι ο φόρτος των τελευταίων μηνών αλλά δε ξέρω. Δε θέλω να το τελειώσουμε απλά φοβάμαι μήπως έχει βαρεθεί την απόσταση.. πιστεύεις ότι είναι κάτι που σκοτώνει τον έρωτα; γιατι εγώ δεν το νιώθω καθόλου..

[Συγγνώμη για το σεντόνι, μπορείς κάλλιστα να μην το απαντήσεις. Καλό υπόλοιπο της ημέρας💖]

Δεν σκοτώνει τον έρωτα η απόσταση, τίποτα δεν σκοτώνει τον έρωτα. Άλλα είναι τα προβλήματα στις σχέσεις.

Η απόσταση είναι απλά ένα «γαμωτο». Γιατί να μην είναι δίπλα μου; Γιατί να μην μπορώ να τον/την αγκαλιάσω αυτή τη στιγμή; Να κοιταχτούμε; Κάποιες δουλεύουν, κάποιες όχι. Είναι και στους χαρακτήρες, πόσο το θέλετε/αντέχετε.

βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση και σε νιώθω πάνω κάτω🩵

μπορείς να το συζητήσεις με τη σχέση σου το κομμάτι του «μήπως έχει βαρεθεί». Αν και εγώ πιστεύω, φταίει η πίεση, το τρέξιμο, η καθημερινότητα γιατί, εντάξει, λογικό να μην έχετε τοοοοοοο χρόνο.

όλα καλά θα πάνε γλυκάκι θα το δεις, αν όχι it’s okay δες το σαν εμπειρία και κράτα οτι όμορφο πέρασες μαζί του :))🌸

[creator-duo]

This is an automated message from Emma

Hello? Yep okay it works hey Emma here! If your seeing this well I’m dead like actually gone! Heh not a surprise since I’m one of the weakest ones here! Okay let’s put that aside and talk!

To the new owners of my creations would be…idk but whoever the creations like more then they’re the new owner I just hope they live…

Anyways glad I was able to have fun with you guys and the make lots great memories!

01000100 01101111 01101110 01110100 00100000 01101100 01100101 01110100 00100000 01110100 01101000 01100101 00100000 01101011 01101001 01100100 01110011 00100000 01110000 01100101 01110010 01100110 01101111 01110010 01101101 00101110 01000100 01101111 01101110 01110100 00100000 01101100 01100101 01110100 00100000 01101111 01101100 01100100 01100101 01110010 00100000 01101111 01101110 01100101 01110011 00100000 01100110 01101001 01100111 01101000 01110100 00100000 01101001 01110100 00100000 01100111 01100101 01110100 01110011 00100000 01100010 01101100 01101111 01101111 01100100 01111001 00101110

Γεια σου Κίρκη, αν το δεις αυτό, τότε αποκτάς την κυριότητα των δημιουργιών, ξέρω ότι αυτό είναι απροσδόκητο, αλλά σε παρακαλώ να τις προσέχεις και να μην τις αφήσεις να πεθάνουν, δεν ξέρω ποιον να εμπιστευτώ πια

@awobbles @ask-joe-caine @aldo-is-missing @danielcampcampcultleader @the-moss-priest @happy-chaos-kid @your-yellow-duckly

[xehasmenesithakes]

Γεια σου Χαρηηηη.

Θέλω να σου πω κάτι που έγινε με τον πιο κοντινό μου φίλο. Θα σου δώσω λίγο μπαγκραουντ να δεις ολοκληρωμένα

Γύρισε από άλλη πόλη πρόσφατα και πριν γυρίσει λέγαμε στο τηλ ποσο λείψαμε κ πως θα έρθει κ θα περάσουμε γαματο καλοκαίρι. Ήρθε, επι δυο μήνες εγώ πάντα έλεγα να κάνουμε κάτι, κι έτσι βλεπομασταν.

Μια μέρα που λες, είπαμε να πάμε σε κάτι εβεντς που ήταν το ένα στην άλλη άκρη και το άλλο στην ααλλη. Μου λέει θα σου πω την ίδια μέρα σε ποιο θα πάμε. Έρχεται το Σάββατο αυτό και του στέλνω 2 το μεσημέρι ‘τελικά που θα παμε’ δεν απαντά. Πάει 4 τον παίρνω τηλ δεν απαντά. Μου στέλνει 5 πως δεν μπορεί τελικά. Εγώ το καταλαβα γιατί λέω για να μην το σιγουρεύει μάλλον θα ακυρώσει. Αλλά κυρίως με πείραξε που ακυρωσε με ένα ξερο μνμ. Θυμωσα κ έστειλα απλά οκ.

Εξαφανίστηκε για ένα μήνα. Έχει γενικά αυτή τη τάση όταν κάτι γίνεται στη ζωή του κι απομονώνεται χωρίς να πει τίποτα. Παρόλο που γνωρίζω αυτό το μοτίβο, εμένα με έπιασε στεναχωρια γιατί έγινε καπάκι μετά από ξερή ακύρωση και πίστευα ότι κάτι έκανα εγώ (παράνοια). Αλλά είπα δεν θα του στείλω γιατί 1. Πρόσεξα ότι εγώ κανόνιζα όλες αυτές τις φορες κι ήθελα να δω αν θα με ψάξει χωρίς να τν ψάξω και 2. Ακυρωσε με ξερο μνμ χωρίς να τσεκάρει μετά αν με πείραξε η να πει να κανονισουμε άλλη μέρα.

Τεσπα περνά ένας μηνας και πριν μια βδομάδα μου στέλνει γεια τι κανεις κι ότι έγιναν διαφορά κι απομονώθηκε αλλά θα μου πει από κοντά. Λέω κ εγώ οκ θα τον αφήσω να μου πει τι συνέβη κ μετά θα ξεκαθαρίσω ότι με ενοχλεί να εξαφανίζεται χωρίς μια ενημέρωση να ξέρω κι γω τι γίνεται, αφού λέγαμε πως θα είμαστε παρέα όλο το καλοκαίρι και ξαφνικά Πουφ.

Είπαμε να βρεθουμε Κυριακή 18·00 στη περιοχή μου. Όποτε θα ρθει στη περιοχή τον συναντώ σε μια καφετέρια δίπλα στη θάλασσα όποτε σηκώθηκα κι γω και στις 6 πήγα εκεί. Δεν μου στέλνει 6:07 ότι ‘δεν τραβάω να ρθω είμαι κουρασμενοσ’; Θυμώνω και του απαντώ ‘είμαι εδώ εγώ, δεν είναι σωστό να μου ακυρώνεις 6 άμα 6 έχουμε το ραντεβου’. Μου λέει τώρα ξύπνησε κ δεν κοιμηθηκε καθόλου όποτε δεν μπορεί να μ πει πιο πριν κ πως δεν έπρεπε να πάω στη καφετέρια αφού δεν δώσαμε σημείο συνάντησης. Τεσπα του λέω ότι κ την προηγούμενη φορά τελευταία στιγμή ακυρωσε κ μου την σπαει διότι δεν μπορώ να κανονίσω κάτι άλλο και πάει η μέρα μου. Μου λεγε πως είναι δύσκολο να μου λέει πιο νωρίς διότι εκείνη την ώρα βλέπει αν τραβάει.

Δεν ξέρω άμα είμαι παρανοϊκή η απαιτώ κάτι παράλογο αλλά δεν πρέπει να σέβεσαι το χρόνο κάποιου και αν δεν μπορείς να συναντηθείς να μην το λες τελευταία στιγμή; Δηλαδή άμα σου συνέβη κάτι έκτακτο οκ. Αλλά αφού δεν έγινε κάτι αναπάντεχο γιατί να μην με ενημερώσεις να ξέρω; Βέβαια αυτός λέει πως δεν μπορεί να ξέρει πιο νωρίς αν θα τραβάει κ αν θα ειναι ξεκούραστος που οκ άνθρωποι είμαστε αλλά μου πεφτει ασχημο να κανονίζω με οποιοδήποτε ειδικά Σάββατο κ να ακυρώνει 3 ώρες πριν. Δηλαδή ποια ειναι η λύση, να λέω κι εγώ σε άλλες παρέες μου παιδιά θα σας πω εκείνη τη μέρα μπας και μου ακυρώσει αυτός και μπορώ να ρθω μαζί σας;

Πίστευα πως θα καταλάβει ότι με ενόχλησε μα μου κάνε εντυπώση το ‘ξες δεν μπορώ να γνωρίζω νωριτερα’

Είπαμε πως πλέον θα τσεκάρουμε 4-5 ώρες πριν αν ισχύει η συνάντηση. Κάτι που δεν μ αρέσει γιατί θέλω όταν κανονίζω κάτι να ξέρω ότι ο άλλος κρατά το λόγο του κι όχι να κινδυνεύει η μέρα μου να φάει χ. Πραγματικά δεν με πειράζει να ακυρώσει αν δεν μπορεί αλλά μη μου το λες τελευταία στιγμή να κάνω κι εγώ το κουμαντο μου

Νταξει απαραδεκτος ο φιλος,δεν μπορει να κανονιζει το προγραμμα σου.Για να ειναι τοσο ανετος στο να φερεται ετσι πιστευω σιγουρα του χεις δωσει τα περιθωρια.Αν καταλαβαινε οτι θα σε εχανε αν σου συμπεριφεροταν ετσι ,δε θα το εκανε.Εγω πιστευω οτι πρεπει να βαλεις τα ορια σου και να του δειξεις με τις πραξεις σου οτι οταν δε σεβεται το χρονο σου και το ατομο σου γενικοτερα,θα χει συνεπειες.

[orgismenh]

Εγώ τον θέλω . Αυτός μάλλον έχει κοπέλα. Επίσης πρέπει να έχει απωθημένο από καμία πρώην. ( Το έχω καταλάβει από νοουτς και τικτοκ που ανεβάζει και σίγουρα δεν πάνε για μένα) το βράδυ λοιπόν ήξερα ότι θα είναι στο κλαμπ της περιοχής μου και ενώ δεν είχα σκοπό να πάω γιατί είχα πέσει για ύπνο αφού ξύπνησα μου είχε στείλει η φίλη μου να πάμε και λέω είναι μια ευκαιρία. Όταν μπήκα στο κλαμπ και με είδαν οι φίλοι του τού έκαναν νόημα και όταν πέρασα από δίπλα του είπαμε ένα γεια. Μετά από ώρα πήγα εγώ σε εκείνον και ενώ μιλάγαμε ήρθε μια άλλη και τον σκουνταγε εγώ έφυγα όμως (δεν έκανα καλά γιατί τώρα δε θα μάθω τι ήθελε αυτή). Και μετά ήρθε αυτός σε εμένα και μου είπε ότι δεν ήταν ωραίο που έφυγα ενώ μιλαγαμε και του είπα ότι τον άφησα να μιλήσει με τη κοπέλα. Ενώ φαινόταν λίγο να θέλει το έπαιξε κάπως αδιάφορα. Δε ξέρω αν περίμενε πάλι να κάνω εγώ το βήμα για να βγούμε έξω να μιλήσουμε. Του απάντησα σε ένα νοουτ αλλά ακόμα δεν έχει απαντήσει. Και να σημειωθεί ότι όλο το βράδυ γυρναγε να με κοιτάξει και ιδιαίτερα σε τραγούδια που σημαίνουν κάτι.

Εδώ υπάρχει κάτι αγαπητό ανων μου ένα φλερτ, ένα ενδιαφέρον βρε παιδί μου κι απ' τις δυο πλευρές απλά νομίζω το αγόρι μας θέλει λίγο σπρώξιμο. Προτείνω να του στείλεις να βγείτε, να δεις πως θα πάει και έπειτα να ξαναβγειτε εάν πάει καλά και να κάνατε μια ωραία ώριμη και ειλικρινή συζήτηση. Μην το περιπλεκεις στο κεφαλάκι σου, φαίνεται σε γενικές γραμμές κάτι όμορφο, κυνήγησε το. Για να έρθει να σε βρει ενώ ήταν εκεί και η άλλη μάλλον ενδιαφέρεται, διαφορετικά θα σε έγραφε κανονικότατα όλο το βράδυ. Εγώ προτείνω να κάνεις την προσπάθειά σου ε και αν δεν βγει δεν πειράζει, τουλάχιστον θα έχεις προσπαθήσει για αυτό που θέλεις. 💜 θα περιμένω εξελίξεις για το λοβ στορυ σου ανων καλά να περνάς.

[alatismeni-theitsa]

Γειά σου! Σε ευχαριστώ τόσο πολύ που έχεις αυτό το μπλογκ, γιατί μένω στην Αμερική και δυστυχώς δεν έχω μεγάλες επαφές με άλλους Έλληνες, παρόλο που είμαι Ελληνίδα και όλοι η οικογένεια μου, πέρα από τους γονείς μου, μένουν στην Ελλάδα. Αναρωτιέμαι εάν έχεις καμία ιδέα για ιστοσελίδες που πουλάνε Ελληνικά βιβλία στο εξωτερικό; Ή τουλάχιστον εάν μπορείς να μου προτείνεις νέους Ελληνικούς συγγραφείς που σου αρέσουν πολύ; Σε ευχαριστώ παρά πολύ!

Γεια σουυυ! Χιλια συγγνωμη που αργησα, αλλα σκεφτομουν τι να προτεινω γιατί δεν μπορούσα να βρω το ποστ όπου με ρωτουσαν για Έλληνες συγγραφεις 😂 (επισης σορυ για την μερική ελλειψη τονων, γραφω πιο γρηγορα έτσι)

Καταρχάς με τιμά που μου λες ότι σε βοήθησε αυτό το μπλογκ και χαίρομαι που σου δίνει ένα μέσο να συνδεθείς με την ελληνική κουλτούρα! Υπάρχουν εκατοντάδες Ελληνες στο Tumblr και αρκετοί με ακολουθούν, οπότε θα έλεγα να τους ψάξεις και να στείλεις κανένα μήνυμα και να ξεκινήσεις συζητήσεις μαζί τους, αν θες! Και σε εμενα μπορείς να στείλεις για οτιδήποτε σε απασχολεί, ή απλα για κουβέντα!

Προτάσεις βιβλίων από Έλληνες συγγραφείς:

Θα σου προτείνω κάποιους κλασσικούς λογοτέχνες τους οποίους διαβάζουμε μέχρι και σήμερα και έχουν φτιάξει το σχήμα της μοντέρνας Ελλάδας: Νίκος Καζαντζάκης, Άλκη Ζέη, Μενέλαος Λουντέμης, Στράτης Μυριβήλης‎, Παπαδιαμάντης, Ηλίας Βενέζης, Ζαχαρίας Παπαντωνίου. Θα σου προτείνω και από ποιτές: Οδυσσέας Ελύτης, Νίκος Καββαδίας, Κική Δημουλά.

Καποια λογοτεχνικα βιβλιβα που με τρυαματισαν μου αρεσαν πολυ ειναι Το καπλάνι της βιτρίνας (Άλκη Ζέη), η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της (Άλκη Ζέη), Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος (Μενέλαος Λουντέμης), το νούμερο 31328 (Ηλίας Βενέζης).

Ξεκινάω με αυτούς γιατί τους διαβάζουμε στα σχολεία μας και μας δίνει μια βάση για τις πρόσφατες προηγούμενες γενιές και γιατι η χωρα μας ειναι ετσι οπως ειναι σημερα. Δε χρειαζεται προφανως να διαβασεις ολα τα εργα τους. Απλως ανεφερα τα ονοματα τους για να δεις τους καταλογους των βιβλιων τους και να διαλεξεις ό,τι σου ταιριαζει πιο πολυ απο εκει.

Από συγγραφείς απέφυγε την Χρυσιήδα Δημουλίδου όπως ο διάολος το λιβάνι, και θα έλεγα και να μην αγγίξεις τη Λένα Μαντά καλού κακού. Ειναι boomers+Karens με ολη την εννοια της λεξης, ιδιαίτερα η Χρυσιήδα Δημουλίδου εξαιρετικα πολυ 😂

Κοιταξε επισης και στα ταγκς μου #greek literature και #greek writers για να βρεις καποια αποσπάσματα που μπορεί να σου αρέσουν.

Πού θα τα βρεις:

Πολλα απο τα παραπάνω εργα υπαρχουν δωρεαν στο ιντερνετ, αν τα ψαξεις. Δηλαδη αν ψαξεις κάτι σαν "Το καπλάνι της βιτρίνας (Άλκη Ζέη) pdf online" θα υπαρχουν! Συνηθως ανεβαινουν για εκπαιδευτικους σκοπους, μιας και τα θεωρουμε κλασσικα.

Υπαρχει περιπτωση και οι γονεις σου να εχουν αυτα τα βιβλια. Γενικα αμα δεις κανενα παλιο, σκοροφαγωμενο εξωφυλλο στη βιβλιοθηκη τους, κατα πασα πιθανοτητα αξιζει να το διαβασεις.

αλλες σελιδες:

Εδώ θα βρεις και βιβλια Ελληνων που υπαρχουν στα βιβλιοπωλεια στην Ελλαδα τα τελτυταια χρονια. Επισης απ' οτι καταλαβα μενεις στις ΗΠΑ, αρα εψαξα και βρηκα για βιβλιοπωλεια που στελνουν κι εκει.

1) Ψάξε στο Amazon, δε χάνεις κάτι 😂

2) BookDepository (you can write Greek in the search bar)

3) GreekShops

4) Bibliagora USA (δες τα ονόματα συγγραφέων να είναι Ελληνικά, γιατί έχει και από ξένους μεταφρασμένα στα Ελληνικά)

5) HellenicBookService (δες τα ονόματα συγγραφέων να είναι Ελληνικά, γιατί έχει και από ξένους μεταφρασμένα στα Ελληνικά)

Μιας και εισαι στο κυνηγι του Greek exposure, πανε στο ertflix.gr και δες απο εκει τις σειρες "Τα καλύτερα μας χρόνια", και "Καρτ ποστάλ". (αν δε σε αφηνει να μπεις λογω τοποθεσιας, χρησιμοποιησε καποιο vpn, υπαρχουν και δωρεαν)

Επίσης βρες το "Στο Παρά Πέντε" και το "Κωνσταντίνου κι Ελένης" στο youtube!! Τα δυο τελευταία σοου ειναι πιο διαμορφωτικα για τις συγχρονες γενιες και απο τα κλασσικα λογοτεχνικα βιβλια 😂😂😂😂 Θα πρότεινα και το "Οι Σαββατογεννημένες" και το "Οι στάβλοι της Εριεττας Ζαϊμη" αν εχεις χρονο.

Τέλος, μπορείς να βρεις κοινοτητες Ελληνων στην Αμερικη και να ταξιδεψεις εκει οταν κανουν κανενα event ή γιορταζουν κανενα φεστιβαλ. Κωμικοι και τραγουδιστες απο την Ελλαδα ερχονται συχνα για παραστασεις και σοου στις ΗΠΑ! Οποτε αν μπορεις να πας σε κανενα απο αυτα, σιγουρα θα βρεις Ελληνες στην Αμερική με τη σέσουλα! 😁

Καλή συνέχεια και καλή αναζήτηση! 💙

+++ δες και τα reblogs του ποστ που έχουν προτάσεις

[aomati-elpida-twn-romantikwn]

Κειμενακι που δεν βγαζει κανενα νοημα αλλα δπ

Ωραια παμε να ξεκαθαρισουμε καποια πραγματα.Αρχικα θελω να αρχισω με την προταση νιωθω μονος.Οχι δεν λεω πως ειμαι μονος μου,αλιμονο αν ημουν  μονος σε εναν κοσμο που ο ενας ζει για να πληγωνει τον αλλον για να ειναι πιο πανω κ εν τελει ημουν μονος μ,απλα νιωθω μονος.Υπαρχουν ατομα που δυστυχως ή ευτηχως το καταλαβαινουν αυτο κ προσπαθουν να μου μιλησουν κ το κανουν με πολυ λαθος τροπο.Ποιος ειναι αυτος;Ο τυπικος διαλογος.

-Γεια

-Γεια

-τι κανεις

-καλα,εσυ

-καλα

-μια χαρα

-ναι ναι μια χαρα

ΟΧΙ,ΑΠΛΑ ΟΧΙ.Δεν εχω θεμα στο να μ στειλει ενα ατομο για να δει τα νεα μου,αντιθετως με χαροποιει γιατι μ δειχνει αρκετα πραγματα αλλα οταν θες να δεις αν ειμαι καλα στειλε το, πες το, κ ξανα ρωτα με μετα απο καποιο καιρο,οχι 3 ωρες μετα...Δεν θελω να φανω αλαζονας κ κακομαθημενος εγωιστης απλα δεν θεωρω πως ενα ατομο μπορει να κρατηθει απο τετοιες συζητησεις οι οποιες δεν εμβαθυνουν στο ελαχιστο.Μεχρι κ το "ποιο ειναι το αγαπημενο σ κομματι κ γιατι;" ειναι μια πολυ καλη ερωτηση για δειξεις σε καποιον οτι ενδιαφερομαι να μαθω πραγματα για σενα,και αν δεν θελεις να μαθεις για αυτο το τομεα βρες κατι πιο χαλαρο πιο συζητησιμο κ για τους 2.Τετοιου ειδους μοναξια νιωθω,οτι δεν υπαρχει καποιο ατομο στην ζωη μου που ενδιαφερται για ολα αυτα, κ αν κ υπαρχει ενα συγκεκριμενο, το οποιο μ το εχει δειξει ολο αυτο,δυστηχως δεν εχει την δυνατοτητα λογω ωραριου να το κανει.Υπηρχαν σιγουρα κατα καιρους τετοια ατομα που αυτο και μονο μ ηταν αρκετα για να νιωσω εστω κ κατι παραπανω απο μια απλη παρεα αλλα εχουν φυγει κ δεν θα τους κατηγορησω απλα με καποια ατομα σπασαμε κ σπασαμε με πολυ αδοξο τροπο ο οποιος δεν αρμοζε για ολα αυτα που μ ειχαν συμεισφερει θελοντας κ μη.Και αυτο το ποστ το κανω γιατι εχω προσπαθησει κατα καιρους να μπω κ εγω στην ζωη καποιων ατομων κ το μονο που αντικριζα ηταν κακια,αποριψη,δηθεν ανωτεροτητα,ανασφαλεια(σορρυ φορ δατ) κ εμμεσες ή αμεσες αντιδρασεις που απλα σ εκλειναν την πορτα.Ο καθενας κοιταει το καλο του και το καταλαβαινω γιατι καποιο ατομο κλεινει την πορτα απλα οταν πεις η πορτα για αυτο το ατομο κλεινει,μην της κλειδωσεις κ ολας...(εκτος αν εχει γινει κατι ασυγχωρετο).Ειμαι τερμα αβολος χαρακτηρας και μπορουν να το επιβεβαιωσουν αρκετα ατομα απο εδω που με γνωριζουν.Αν βγουμε βολτα ή θα κανω τον τρελο για κρυψω ενα κενο που εχω μεσα μου ή θα ειμαι σε μια γωνιτσα θα κοιταω τον ουρανο ορ σμθ κ θα πεταξω καμια ατακα αλλα οσο νιωθω μοναξια δεν θα σου δειξω την πραγματικη πλευρα που (πιστευω οτι) εχω.Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι ειναι πολυ κριμα να χαλατε ωρες σκεψεις με καθε προταση να αρχιζει με τις λεξεις "ναι αλλα αν ειχε γινει αυτο...",πειτε αυτο που θελετε να πειτε,ρισκαρετε αν πιστευετε πως αξιζει το ρισκο ανεξαρτητως του αποτελεσματος,αγαπηστε πρωτου να αγαπηθειτε,γνωριστε το συναισθημα κ μιληστε.Η αποκλιση της αρχης με τους τελους απο αυτο το κειμενακι ειναξ οτι στην αρχη ενιωθα μονος κ θλιψη αλλα στο τελος νιωθω οτι καποιο ατομο θα το διαβασει κ θα του αρεσει κ θα ταυτιστει κ θα κανει κατι απο αυτα που εχω αναφερει κ ειναι υπεροχο το να δινεις ωθηση σε καποιο αλλο ατομο.Λοβ γιορσελφ ας αι λοβ γιου<3

[h-atalanth]

Ήμουν σε σχέση με ένα παιδί για 2 μήνες. Περνούσαμε παρά πολύ ωραία σε όλους τους τομείς και εγώ είχα όρεξη να κάνω πράγματα μέσα στη μέρα μου.

Όμως με χώρισε. Είπε πως τελικά δεν μπορεί τη δέσμευση. Και μάλιστα όχι μαζί μου αλλά γενικά και με το μεταξύ μας ήθελε να δει αν θα πήγαινε γιατί του άρεσα. Εκείνος ήταν που μου ζήτησε να είμαστε μαζί και μου το πήρε πίσω. Λογικά δεν είχε ξεπεράσει την πρώην και δεν ήθελε να με κοροϊδεύει αφού με θεωρεί υπέροχο άνθρωπο.

3 εβδομάδες μετά τον χωρισμό είμαστε σε κοινή παρέα σε ένα κλαμπ. Ήπια πολύ παραπάνω και βρέθηκα να χορεύουμε μαζί και να φεύγουμε μαζί να πηγαίνουμε σπίτι μου και να κάνουμε σεξ. Μου εξήγησε πολλά από αυτά που σκεφτόταν. Δεν ξέρω τι να πιστεύω από όλα αλλά κυρίως πως να διαχειριστώ όλη την κατάσταση. Δεν μετάνιωσα το σεξ. Εξάλλου ήταν πολύ δυνατό.

Να σημειώσω πως όταν συναντιόμαστε έξω χαιρετιόμαστε κανονικά. Και στο κλαμπ ήπια παραπάνω γιατί δεν μπορούσα να τον βλέπω μακριά μου

Δεν ξέρω τι να κάνω.

Από πού να σε πρωτοπιάσω τώρα…

Όρεξη για να κάνεις πράγματα μέσα στη μέρα σου πρέπει να έχεις/βρίσκεις ανεξάρτητα από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο. Πόσο μάλλον μια σχέση. Είναι κάτι που επιβάλλεται να κάνεις. Για τον εαυτό σου. Γιατί δεν άρχισες να ζεις όταν ξεκίνησε η ΧΨ σχέση και δεν θα πεθάνεις μόλις τελειώσει, οπότε επιβάλλεται να έχεις ζωή και πράγματα που σε γεμίζουν πέρα και μακριά απ’ τον κάθε σύντροφο. Το αν παίρνεις ένα εξτρά boost ή βοηθάει γιατί έχεις εμπειρίες να μοιραστείς, είναι κάτι εξτρά και είναι καλό, αλλά δεν είναι το βασικό.

Τώρα..τα είχατε, σε χώρισε. Τέλος. Σου είπε και τον λόγο. Δεν μπορεί τη δέσμευση. Αυτό το “λογικά δεν είχε ξεπεράσει την πρώην και δεν ήθελε να με κοροϊδεύει αφού με θεωρεί υπέροχο άνθρωπο” είναι μια δικαιολογία συγγνώμη κιόλας που σου την είπε για να μην βγει τελείως κάφρος. Το λες και μόνη σου ότι ουσιαστικά σου είπε ότι έκανε δοκιμαστικό. Το δίμηνο σας ήταν Χ-days-trial για να δει αν του ταιριάζει το προϊόν «σχέση» για να το «αγοράσει» ή όχι. Οπότε η πρώην του είναι δικαιολογία, όσο κι αν δεν θες να το δεις και την πιστεύεις γιατί σου αφήνει ένα περιθώριο ελπίδας ότι δεν έμπλεξες σε ελεύθερη σχέση στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Εγώ όμως θα σου πω το άλλο. «Δεν είχε ξεπεράσει την πρώην». Την πρώην. Άρα τι, μαζί της είχε σχέση? Εκεί μπορούσε, του ταίριαζε κι όλα καλά μέχρι που προφανώς εκείνη τον χώρισε? Γιατί κολλημένος είναι σχεδόν πάντα αυτός που τον παράτησαν.

Επόμενο, δεν θα ρωτήσω τι κάνατε παρέα σε κλαμπ, όλες την έχουμε κάνει αυτή την βλακεία. Κι όλες καταλήξαμε να πίνουμε, άστο… Και το σεξ το αφήνω στην άκρη γιατί, οκ, ήθελες, το έκανες, τέλος. Δεν θα σε κρίνει κανείς..κι όποιος το κάνει άντε γεια.

Για να σου θέσω απλά όμως κάτι, το θέμα είναι να του ξεκαθαρίσεις εσύ τι σκέφτεσαι, όχι να σου δίνει εκείνος δικαιολογίες και φανφάρες. Εσύ πρέπει να του πεις τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις για την όλη κατάσταση και μετά να σου ξεκαθαρίσει τι νομίζει ότι κάνει. Μπορεί να έχει τις καλύτερες προθέσεις κτλ, αλλά..δεν, δεν..κάπου δεν βγαίνουν τα μαθηματικά. Απ’ την άποψη ότι δεν ξεπέρασε την προηγούμενη ώστε να κάνει σχέση αλλά είναι οκ να κάνει σεξ με άλλες? Ή δεν μπορεί να κρατήσετε σχέση, δεν του ταιριάζει, αλλά του ταιριάζει να κάνετε χαλαρά σεξ όταν και όποτε θέλει? Ή μήπως δεν του κάνει η σχέση μαζί σου αλλά του αρέσει το σεξ?

Οπότε, αυτή είναι η απάντηση σου. Τι να κάνεις? Να του ξεκαθαρίσεις εσύ ποια είναι η θέση σου, χωρίς να του χαϊδεύεις τα αυτιά ή να τον δικαιολογείς μέσα σου. Πες του ανοιχτά τι νιώθεις για την όλη κατάσταση και για τον ίδιο, άκουσε προσεκτικά τι θα σου απαντήσει και μετά θα πρέπει να αποφασίσεις πως θα προχωρήσεις. Θα κόψεις τον γόρδιο δεσμό, θα σοβαρευτεί και θα είστε μαζί, θα είστε friends with benefits ή σε ελεύθερη σχέση? Θα το δεις αυτό, αλλά όσο κάθεσαι και τα σκέφτεσαι μόνη σου κάνεις κακό στον εαυτό σου και, δυστυχώς, ζεις μια «σχέση», και μάλιστα αμφίβολη, μόνη σου κι είναι κρίμα...

[euroquinn]

Προς εκείνον

Γεια. Με θυμάσαι; Εγώ είμαι πάλι.

Ξέρω, δεν σου γράφω πια. Βασικά, μεταξύ μας, εμπιστευτικά, δεν γράφω καθόλου.

Μου θυμίζει εσένα.

Κι οτιδήποτε σε θυμίζει το αποφεύγω, για να μην σπάσω.

Δεν ξέρω ποια μέρα είναι σήμερα... Εννοώ , ξέρεις από τότε που αναγκάστηκα να μάθω να ζω σαν μονάδα κι όχι σαν "εμείς".

Έπαψα να μετράω. Μήνες έχουν περάσει.

Εγώ ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω.

Αλλά ακόμα αντέχω, μέρα με τη μέρα, προσπαθώ να μην ξεχνάω να ζω, να γουστάρω αυτά που μου βάζω να κάνω για να μη σκέφτομαι.

Τουλάχιστον να είσαι καλά, ευτυχισμένος με τις επιλογές σου.

Αλήθεια, το θέλω όσο τίποτε άλλο.

Να απολαμβάνεις το χωρια μας. Να ζεις καλύτερα. Να είσαι ολόκληρος, χορτάτος.

Κι αν πονάς κι εσύ, έστω και λίγο, μη το κρατήσεις μέσα σου, μίλα το.

Όχι σε εμένα. Σε καμία περίπτωση σε εμένα.

Είπαμε όχι άλλες προσπάθειες.

Μη το αφήνεις να σε τρώει όμως. Σε αγαπούν κι άλλοι εκτός από μένα.

Συγγνώμη που σου είπα ψέματα.

Όχι, δεν ήμουν καλά όταν ρώτησες.

Θα γίνω όμως. Είμαστε δυνατοί, μου είπες.

Ελπίζω να ήταν αλήθεια.

Θα γίνω, όπως θα γίνεις κι εσύ.

Δύο ολόκληροι άνθρωποι που είναι καλύτερα χώρια.

Υ.Γ. Μη το δεις.

[dark-soul-fullofscars]

Το τελευταίο διάστημα μιλάω με τη παρέα μου απ' το γυμνάσιο και παιδικές μου φίλες, με τις οποίες μαλώσαμε άσχημα στο γυμνάσιο και δεν μιλιόμασταν (ούτε καν γεια) για δυόμισι χρόνια. Στη δεύτερης καραντίνας μιλάγαμε σε καθημερινή βάση λέγοντας διάφορα για τους καθηγητές, τα μαθήματα, μερικές φορές λίγο πιο "deep" θέματα, μία απ' τις κοπέλες μου ζητούσε να της δώσω συμβουλές για το πως να ξεπεράσει το overthinking κτλ. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν το Πάσχα που γυρίσαμε τις πρώτες δύο μέρες όλα μια χαρά. Ξαφνικά η μία απ' τις κοπέλες (αυτή που μου ζητούσε συμβουλές) απομακρύνεται, δεν μου μιλάει, με αποφεύγει, με τρανταχτό παράδειγμα να θέλει να πάει με κάποιον τουαλέτα, να λέω εγώ αν θέλει να έρθω και να μου λέει "μπα μου πέρασε" και ύστερα να πηγαίνει με μια άλλη απ' τη παρέα. Μετά ακολούθησαν και οι άλλες και πέρασα μία εβδομάδα που τους μιλούσα, αυτές με αποφευγανε και εγώ ένιωθα πάρα πολύ παθέτικ γιατί ένιωθα πως ήμουν μπάστακας κάθε φορά που έκανα το οτιδήποτε. Δεν ξέρω τι έχω κάνει γιατί τους φέρομαι με τον καλύτερο τρόπο γιατί έκανα μαλακία αλλά μου φαίνεται πως λιγάκι το εκμεταλλεύονται, ή σκέφτομαι πως μπορεί να άκουσαν κανένα άσχημο σχόλιο που θα "έκανα" (αλλά αν όντως έγινε αυτό γιατί δεν με ρωτάνε). Εγώ πήγα και ρώτησα, μου είπαν πως δεν έχουν κάτι αλλά εξακολουθούσαν να φέρονται το ίδιο. Ένιωθα τόσο μόνη μου εκείνες τις δύο εβδομάδες, και τώρα άλλες πέντε μέχρι το καλοκαίρι δεν θα την παλέψω.... Έχεις καμιά συμβουλή;

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και σου εύχομαι να έχεις μια όμορφη μέρα ♥️

Γειά σου γλυκάκι, αρχικά μπορείς να τους πεις ακριβώς τι είδους συμπεριφορά παρατηρείς σε εκείνες και ότι πριν δεν ήταν έτσι, άρα αν έχουν κάποιο θέμα μαζί σου που είτε φταις είτε όχι ώστε να συζητηθεί

Ως επόμενο βήμα θα έλεγα να παρεις μια απόσταση να δεις πως θα το διαχειριστουν και αν θα ενδιαφερθούν, γιατί αν όντως δεν έχεις κάνει κάτι και επιμένουν πως όλα καλά αλλά φαιρονται όλες έτσι, τότε δε ταιριάζετε ως άτομα και μπορείς να πας παρακάτω

Καλή σου μέρα και σε σένα, ελπίζω να πα τίποτα σωστό 💖

[anideh]

Τα έχω με ένα αγόρι 4 μήνες. Με ήξερε 3 χρόνια και ήμασταν φίλοι. Ήταν το απωθημένο μμ και εκείνος με ήθελε αλλά ποτέ δεν έγινε κτ γτ γινόμασταν. Μέχρι που τα φτιάξαμε φέτος. Δινω πανελλήνιες και εκείνος δεν μμ λέει τα θέματα του για να μην με επιβαρύνει λέει. Δεν μαρεσει όμως αυτό γτ εγώ σαν κοπέλα έχω ένα "ρόλο" όχι μόνο να φιλιεμαι και να λέω γλυκολογα αλλά και να είναι η φίλη του, που τον βοηθάει και τον ηρεμεί. Θέλω να παίζω πιο ενεργό ρόλο στη ζωή του. Δεν μμ έχει ανοιχτεί εδώ και 4 μήνες και δν ξέρω πολλά για αυτόν. Όταν του λέω να μμ πει για τα όνειρα του εκείνος μμ λέει ότι δεν έχει όνειρα. Είναι μονολεκτικος τώρα πια, αποτομκς και έχουμε καταντήσει να λέμε ένα γεια γεια τι κάνεις καλά εσύ καλα. Αλλά του λέω,αλλά καταλαβαίνει. Είμαι μια κοπέλα με όνειρα, σκέψεις. Κάθομαι στο παγκάκι και σκέφτομαι τι συμβολίζουν τα αστέρια. Εκείνος είναι πιο ρεαλιστής και τυπικός. Έχω ξενερώσει. Δεν ξέρω τι να κάνω. Του το έχω πει χιλιάδες φορές. Δεν κάνουμε διάλογο και όταν του είπα ότι δεν μμ έχει ανοιχτεί μμ είπε δύο πράγματα για τη ζωή του (για τον μπαμπά του που δεν τον εχησε κι τον κολλ του που έχασε, για την κοπέλα που αγάπησε στα 12 και τον πλήγωσε) ύστερα μμ είπε απλά δεν θέλω να τα συστήσω. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι το έκανε επειδή είδε ότι Με χάνει επειδή δεν ξέρω τπτ γι'αυτόν. Δεν θέλω να φανώ κακία ούτε πιεστική, δεν θέλω να λέει πράγματα μόνο και μόνο για να μην με χάσει ή να μην είναι ο εαυτός του και να κάνει πράγματα για να με ενθουσιασει. Του έχω μιλήσει χιλιάδες φορές. Δεν έχει τόσες γνωσεις γνκ και αλλα του λέω άλλα καταλαβαίνει. Τον αγαπώ πραγματικά αλλά δεν ξέρω εάν ταιριάζουμε. Σγρ δν θέλω να τον χάσω γτ νιώθω ένα κενό αλλσ δεν ξέρω εάν βγαίνει

Γεια σου! Με όλα όσα μου είπες καταλαβαίνω πως είστε δυο διαφορετικοί άνθρωποι. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό όμως η συγκεκριμένη διαφορά που έχετε νομίζω στοιχίζει παραπάνω. Καταλαβαίνω πως εσύ έχεις συναισθηματικό βάθος, δεν σε νοιάζουν τα επιφανειακά λόγια, θέλεις να το αναλύεις, θέλεις να κάνεις συζητήσεις με νόημα. Δυστυχώς δεν είναι όλοι έτσι και απ’ ότι κατάλαβα ούτε το αγόρι σου. Δεν είναι κακό να θέλετε άλλα πράγματα από μια σχέση και ούτε είναι κακό να μην σε γεμίζει “ο τρόπος με τον οποίο σε αγαπάει”. Από την στιγμή που το έχεις συζητήσει πολλές φορές μαζί του όμως δεν έχεις δει κάποια διαφορά, σημαίνει ότι δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να κάνει. Ωστόσο, απ’ όλα όσα είπες καταλαβαίνω ότι είναι κάπως κλειστός χαρακτήρας και δεν ανοίγεται εύκολα. Ίσως έχει πληγωθεί και φοβάται να σου ανοιχτεί και θέλει παραπάνω χρόνο να νιώσει άνετα, να σε εμπιστευτεί, γιατί εντάξει όσο να ‘ναι αυτές οι συζητήσεις δείχνουν ένα βαθύ δέσιμο, που ίσως φοβάται να κάνει ακόμα. Προσπάθησε να δεις αν είναι αυτός ο λόγος αυτής της συμπεριφοράς. Αν το αποκλείσεις αυτό, τότε δεν σου μένει κάτι άλλο εκτός από τον χωρισμό. Η αγάπη μεταξύ δυο ατόμων, δυστυχώς δεν φτάνει για να υπάρχει μια “γεμάτη” σχέση.

[darkside-cookies]

ΑΡΙΑΔΝΗ! Είχες πει πως έχεις δει κάποιες ταινίες του Xavier Dolan;;;; Ή θυμάμαι λάθος; Αν ναι μπορείς να μου προτείνεις με ποιά σειρά να τις δω, επειδή δεν έχω δει και είναι ΝΤΡΟΠΗ μου (Γεια σε όλους! Είμαι στο μπλογκ της νταρκσαϊντκουκις!! Σποτλαϊτ)

Ρε θα σου πω, δεν τις έχω δει όλες. Έχω δει το I killed my mother και το mommy. Αν θέλεις να τις δεις όλες νομίζω η χρονολογική σειρά με την οποία βγήκαν είναι η καλύτερη επειδή είναι πολύ νέος σε ηλικία και μπορείς να δεις τη βελτίωση από τη μία ταινία στην άλλη. Το mommy πάντως είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ οπότε αν είναι να δεις κάποια ταινία του να δεις αυτή.

[xehasmenesithakes]

Χάρη γειααα. Δεν ξέρω αν θυμάσαι, σου είχα πει τις προάλλες ότι το παιδι που έκανα κάτι είχε στείλει μήνυμα σε φίλη μου να βγουμε. Δεν ξέρει οτι το ξέρω και για ένα μεγάλο διάστημα εγω απλά ήμουν ψυχρή απέναντι του. Τελικά όμως καταλαβαίνω πως δεν μπορώ χωρίς αυτόν, ακόμα και ως φίλοι. Την προηγουμενη πέμπτη μου στελνει το εξής μήνυμα:" Μη νομίζεις ότι έχω ξεχάσει ηθελα κάποια στιγμή να μιλήσουμε απλά έχω πολλα στο κεφάλι μου" Εγώ την Κυριακή έγραφα ολικό διαγώνισμα οπότε του είπα να το αφήσουμε για αυτή την εβδομάδα και ενώ μιλάμε καθημερινα, δεν μου έχει πει να βγουμε να μου πει τι θέλει. Την τρίτη πάει στρατό και μετά γεια σας. Τι μου προτείνεις;

Λοιπον,ο τυπας αυτα που χει κανει εξαρχης εχει θεσει το επιπεδο.Εγω σαν χαρης αμα φλερταρε καποια με μενα και μετα πηγαινε φλερταρε με τον φιλο.Χαρισμα του.Δεν πα να την θελω,εχει εκεινη ηδη ωρισει τη δυναμικη της σχεσης αναμεσα μας.Βεβαια αλλο εγω αλλο εσυ θα μου πεις,και αλλο θεωρητικα και αλλο στην πραξη.Αμα θες να τον δεις δες τον.Αλλα εχε αυτο που σου λεω στο νου σου και δες οτι παει στρατο μια ευκαιρια για να βρεις τις ισορροπιες και να βρεις κατι που να χει μεγαλυτερη δυναμικη

[monosemena]

Πρόλογος.

30 Οκτωβρίου 2020

Φίλες και φίλοι, θέλω να πω γεια και χαρά. Θα αποτολμήσω έναν τέτοιο χαιρετισμό, μπας και συμβεί στα αλήθεια. Είναι φυσικά ακόμα 2020, είμαστε προ των πυλών για τη δεύτερη καραντίνα (κάτι μου λέει ακόμα «καλύτερη» και λιγότερο «ευρωπαϊκή» από την πρώτη), ο κόσμος κυριολεκτικά διαλύεται και εγώ, μετά και το σημερινό σεισμό, σκέφτηκα πως «ή τώρα ή ποτέ». Ή και «αν όχι τώρα, πότε». Ή και «τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα». Αφού μας πήρε πια η κατηφόρα.

Είμαι σίγουρη πως η ντροπή μου θα βρει και άλλες στερεοτυπικές μπούρδες για να με σταματήσει από αυτό που πάω να κάνω, αλλά όχι. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ντρέπεσαι δικέ μου (ή και δικιά μου). Και στο λέω εγώ, που πέρασα μεγάλο μέρος της ζωής μου σε αυτή την, όχι και τόσο ευχάριστη φασούλα. Γιατί μιλάω ξαφνικά σαν παρεΐτης στην κλίκα του Λυκείου μου, δεν ξέρω. Τι είναι ο παρεΐτης θα μου πεις και θα έχεις απόλυτο δίκιο. Θα το αναλύσουμε σε βάθος στο μέλλον. Επειδή σαφέστατα, χρόνος υπάρχει και πόσο μάλλον για χάσιμο, αποφάσισα να φτιάξω ένα μίνι αυτοβιογραφικό μπλογκ. Σε μια εποχή που δε διαβάζει κανείς. Καλά θα πάει αυτό.

Οι πιο ιλαροτραγικές ιστορίες στην παράξενη ζωούλα μου, ξεκινούν με το «Είσαι η Ντορ Μπιντ;». Αυτή η μάστιγα. Ποια μάστιγα θα μου πεις - δικαίως - χεστήκαμε και η βάρκα γέρνει. Στη δική μου ζωή, διορθώνω. Από τότε που αποφάσισα να απαρνηθώ το πραγματικό μου όνομα στα σόσιαλ μύδια - που εδώ που τα λέμε δεν το λες και φοβερό - έξτρα μεγατόνοι παράνοιας και σουρεαλισμού φορτώθηκαν στην τριανταεφτάχρονη πλάτη μου. Αλλά και κάποιες ευκαιρίες για δουλειά, δε λέω. Οπότε, το κράτησα.

Είμαι η Ντορ Μπιντ. Το γράφω, μπας και το πιστέψω κιόλας. Ζω στην Αθήνα. Αν υπήρχε θεός, θα ζούσα στο Παρίσι. Ή οπουδήποτε αλλού. Γράφω πάντα μεγάλες και κουραστικές προτάσεις. Αγαπημένο μου σημείο στίξης η διπλή παύλα. Α, ενίοτε και οι παρενθέσεις. Θα με δεις να τα χρησιμοποιώ συχνά και σπανίως σωστά. Είμαι ελαφρώς κουφή. Αυτό δε με σταμάτησε ακόμα από το να ακούω και να διαλέγω μουσική στα μπαρζ, οδεύοντας ολοένα και περισσότερο προς την κώφωση. Μου αρέσουν τα φιλμ νουάρ αλλά και οι σούπερ-ήρωες. Τραβάω συνέχεια φωτογραφίες. Σκοτώνω φυτά χωρίς να το θέλω, με μεγάλη ευκολία. Σιχαίνομαι λέξεις όπως οδοντόπαστα, κιλότα, σαλοπέτα. Αγαπώ να αντιπαθώ όλους εκείνους που δεν πίνουν καφέ, ξεχνούν να φάνε ή δεν έχουν πιει ποτέ τους αλκοόλ. Και πολλούς άλλους, αλλά δεν είναι ώρα για αυτό. Λατρεύω τον Jonathan Richman, για αυτό και τον έχω κοτσάρει στο σαλόνι μου. Αγαπημένο κρύο αστείο (όταν με ρωτάνε: «Tώρα αυτόν τι τον έβαλες εδώ να μας κοιτάει;»). Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει.  

Είμαι σχεδόν πεπεισμένη πως η ζωή μου είναι μια σειρά από μυστήρια, ευτράπελα γεγονότα, πασπαλισμένα με αχνιστό σουρεαλισμό, pure awkwardness και λαχταριστή παράνοια. Όταν ήμουν μικρότερη σε ηλικία, προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως αυτά που μου συμβαίνουν, συμβαίνουν σε όλους. Τα χρόνια πέρασαν, το κοριτσάκι μεγάλωσε (όχι, κάτσε, άλλο παραμύθι αυτό) και όλο και περισσότερο άρχισε να μου καρφώνεται η ιδέα πως αυτά ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. Θες που έχω ακούσει βερεσέ το «νταξ, αυτά μόνο σε σένα, έτσι» ή το επικό «τραβάς όλη την παράνοια πάνω σου» ; Ε λοιπόν μαζεύτηκαν τόσα, που άρχισα να το πιστεύω με όλο μ��υ το είναι. Συμβαίνουν όντως, ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ. Όλοι το έχ��υμε σκεφτεί δυο τρεις φορές στη ζωή μας. Τι θα λέγατε όμως για δυο με τρεις φορές το μήνα για να μην πω, την εβδομάδα ή και τη μέρα και γίνω γραφική;

Ξεκινώ λοιπόν τούτο το προτζεκτάκι ύστερα από λαϊκή απαίτηση - σου δίνω λίγο χρόνο να καγχάσεις- κοινώς, ένα μάτσο φίλους που θεώρησαν καλή ιδέα πως θα είχε πλάκα να μοιραστώ τις προσωπικές μου εξευτελιστικές, μα κατά τα άλλα ξεκαρδιστικές ιστορίες. Για εκείνους. Σε κάθε περίπτωση, το «αυτά μόνο σε μένα»  είναι μια ιδέα που στριφογυρίζει στο μυαλό μου χρόνια. Είναι το ημερολόγιο (ενός τρελού) που δεν κατάφερα να κρατήσω ποτέ; Έχω την ελπίδα πως θα ταυτιστούν και άλλοι μαζί μου; Θαρρώ πως μέσω της αφήγησης θα φύγει λίγη μιζέρια από πάνω μου; Περιμένω πώς και πώς την απόλυσή μου και δεν ψήνομαι να φτιάξω μπανάνα μπρεντ; Καλά, για να ζυμώσω ψωμί, ούτε λόγος. 

Τι στο διάστημα είναι λοιπόν το «αυτά μόνο σε μένα» ; Μικρές, αυτοτελείς (ή και όχι) ιστορίες καθημερινής βιοπάλης, όλες βγαλμένες από την παράξενη ζωούλα μου. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις, μόνο συμπτωματική δεν είναι παιδιά. Το νου σας.  

[den-exw-zwh-lol]

Γεια. Ξερω εχουμε καιρο να τα πουμε και δεν ηθελα να στειλω. Πονταρω στο οτι θα το δεις αυτο.

Ελπιζω να εισαι καλα. Να περνας καλα με οποιον εισαι και να μην αφησεις καποιον να σε ξαναπληγωσει.

Μπορεις να πεις οτι μου λειπεις κιολας. Αλλα μην το παρεις πανω σου.

Αν το δεις στειλε να πουμε καμια κουβεντα.