#επί

[romios-gr]

Εαυτόν εσταύρωσε Παμβώ τω βίω, Kαι σοι παρέστη Σώτερ εσταυρωμένε. Ο αββάς Θεόδωρος της Φέρμης είπε στον αββά Παμβώ: – Πες μου λόγο σωτηρίας. Κι εκείνος με πολλή δυσκολία του αποκρίθηκε: – Πήγαινε, Θεόδωρε, και να δείχνεις ευσπλαγχνία σε όλους. Γιατί η ευσπλαγχνία βρήκε παρρησία ενώπιον του Θεού. ***** Λένε για τον αββά Παμβώ, ότι τρία χρόνια επίμονα παρακαλούσε το Θε... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/agios-pamvo-18-ioylioy-pos-antapokrithike-o-theos-sto-aitima-toy-na-min-doxastei-epi-gis/

[astratv]

Επί τάπητος το ψηφοδέλτιο των βουλευτικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ (φωτο) –

Το ψηφοδέλτιο για τις βουλευτικές εκλογές που έρχονται σε μερικούς μήνες βρέθηκε στο επίκεντρο της σημερινής σύσκεψης στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Μάλιστα για την συγκεκριμένη σύσκεψη ήρθαν στην πόλη τα κεντρικά στελέχη του κόμματος κ.κ. Νίκος Σαλαγιάννης και Μανώλης Όθωνας για την φλέγουσα συζήτηση με τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και της Νομαρχιακής Επιτροπής. Δείτε…

[alalumin]

Λοιπόν----

Σκεφτόμουν ότι χρειαζόμασταν παρά πέντε pride post οπότε προσπάθησα

[mousmoula]

επιστρέφω στην δουλειά αύριο ❤️ θα γράψω άλλες 30.000 λέξεις αυτή την εβδομάδα ❤️ γιουπι ❤️

[orgismenh]

Θέλετε να μου εξηγήσετε λίγο πώς είναι δυνατόν 80 φασιστοειδή υποκείμενα της Ντιναμό Ζάγκρεμπ να περάσουν τα σύνορα δύο χωρών με όπλα με προορισμό την Ελλάδα και καμία χώρα να μην σταματήσει την πορεία τους; Βαλκάνια! Θέλετε να μου εξηγήσετε ο δικός μας κρατικός μηχανισμός, το επιτελικό κράτος του κυρίου Μητσοτάκη που πέντε χρόνια τώρα έχει ξεσκιστεί να κλείσει τα σύνορα Ελλάδας Τουρκίας για ποιον λόγο δεν έλεγξε τον μαζικό ερχομό 80 Κροατών που μετέφεραν μαζί τους όπλα; Θέλετε να μου εξηγήσετε γιατί φίλαθλοι του συνδέσμου του Παναθηναϊκού συναντήθηκαν με τους Κροάτες και ανέβηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια μαζί τους χρησιμοποιώντας τον ηλεκτρικό; Θέλετε να μου εξηγήσετε γιατί φίλαθλοι της ΑΕΚ ήταν εκεί πριν ξεκινήσει ο αγώνας; Θέλετε να μου εξηγήσετε μέχρι που φτάνει η ανθρώπινη βλακεία σας ώστε να θρηνούμε έναν νέο άνθρωπο και να έχουμε 8 τραυματίες ίσως και περισσότερους; Μπορείτε επιτέλους να κατανοήσετε ότι η αγάπη προς μια ομάδα δεν είναι λογικό να μας καθιστά εν δυνάμει δολοφόνους; Δεν καταλαβαίνω γιατί συντηρείται αυτή η κατάσταση με τους συνδέσμους, τους σκληροπυρηνικούς των θυρών και τους τσαμπουκάδες εκτός και εντός γηπέδων ανά περιοχές. Δεν καταλαβαίνω γιατί στις περιοχές που είναι τα γήπεδα υπάρχει τόσος φασισμός, υπάρχει φόβος να κυκλοφορήσεις με τη μπλούζα της αγαπημένης σου ομάδας (βλ. Άλκη που θα ήταν ο τελευταίος ) γιατί έχετε τόση ηλιθιότητα στα κεφάλια σας; Γιατί γίνεστε χούλιγκαν; Γιατί δεν καταλαβαίνετε ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα; Παρακολουθείτε τις ομάδες που σας αρέσουν σαφώς χαίρεστε όταν κερδίζουν στεναχωριέστε όταν χάνουν αλλά έως εκεί. Τι είναι αυτά τα καραγκιοζηλίκια κάθε φορά που σκοτώνεστε μεταξύ σας ειδικά σε εγχώριο επίπεδο; Δεν έχετε βαρεθεί; Νιώθετε όμορφα που ένας νέος άνθρωπος έχασε την ζωή του; Που ένας νέος φίλαθλος της ΑΕΚ έχασε τη ζωή του είτε είστε Ολυμπιακός είτε είστε ΠΑΟΚ οποιαδήποτε ομάδα τέλος πάντων νιώθετε καλά με αυτό το γεγονός; Νιώθετε ασφάλεια σε ένα κράτος που δεν έχει λάβει κανένα μέτρο πρόληψης και αντιμετώπισης από την στιγμή που η UEFA είχε απαγορεύσει την μετακίνηση φιλάθλων στην χώρα που θα γινόταν το παιχνίδι, θα έπαιζαν δηλαδή μόνο με φιλάθλους της ΑΕΚ αντίστοιχα εάν έπαιζαν στην Κροατία λογικά θα έπαιζαν με φιλάθλους της Ντιναμό; Νιώθετε καλά που φασιστοειδή υποκείμενα του ΠΑΟ (θα μπορούσε να ήταν οποιασδήποτε άλλης ελληνικής ομάδας γιατί συγγνώμη που σας το λέω ακόμη και η ΑΕΚ που τώρα θρηνεί τα ίδια σκατά είναι αποδεδειγμένα) βοήθησαν τα φασιστοειδή υποκείμενα της Ντιναμό; Είστε υπερήφανοι που ετι μια φορά στην Ελλάδα αποδείξαμε πόσο απολίτιστοι είμαστε και πόση αξία δεν δίνουμε στην ανθρώπινη ζωή; Είναι λυπηρό το γεγονός ότι κάποιοι από εσάς που τυφλώνεστε κάθε φορά από αγάπη για την ομάδα σας προκαλείτε τόσο πόνο σε μια οικογένεια και επίσης τόσο φόβο στους υπόλοιπους.

[mikrofwno]

14 χρόνια Off-Off Athens στο θέατρο Επί Κολωνώ!

Σε μια από τις πιο δραστήριες θεατρικά πρωτεύουσες της Ευρώπης η καρδιά του θεάτρου χτυπάει στον Κολωνό. Μπορεί όλα γύρω μας να αλλάζουν όμως οι νέοι δημιουργοί ξέρουν πάντα που να απευθυνθούν: το Off–Off Athens Φεστιβάλ στο θέατρο Επί Κολωνώ παραμένει ένας σταθερός πυρήνας για τους νέους καλλιτέχνες και τη δουλειά τους. Μία πρόσκληση-πρόκληση για αυτούς που θέλουν να δοκιμαστο��ν με…

[agnickradio]

3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Συγγραφής και Ερμηνείας Πρωτότυπων Μονολόγων επί Σκηνής

Η Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος, ως γνωστόν, καθιέρωσε τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Συγγραφής και Ερμηνείας Πρωτότυπων Μονολόγων επί Σκηνής ως ετήσια  πανελλήνια πολιτιστική εκδήλωση εξ ου και προκηρύσσει τον τρίτο (3ο) προσκαλώντας τους θιασώτες του ιδιαίτερου αυτού θεατρικού είδους, από όλη την Επικράτεια αλλά και το εξωτερικό, να προσέλθουν και να παρουσιάσουν το έργο τους στον 3ο Πανελλήνιο…

[proseuxitario]

Ευχή ἐτέρα ἀναγινωσκώμενη τῆ 7η Φεβρουαρίου επί τη μνήμη του Αγ.Παρθενιου

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν προαιώνιε Λόγε τοῦ Θεοῦ καί πατρός, ὁ διά τῆς χάριτός Σου τον σόν Θεράποντα Παρθένιον ἐπίσκοπον Λαμψάκου τόν θαυματουργόν· δόκιμον οἰκονόμον τῶν Σῶν μυστηρίων ἀναδείξας· τόν διώκοντα τά πονηρά πνεύματα καί θεραπεύοντα πᾶσαν λοιμικήν νόσον καί τήν φοβεράν καί ἰοβόλον νόσον τοῦ καρκίνου· οὗ ταῖς πρεσβείαις δώρησαι ἡμῖν δεόμεθά σου χάριν καί ψυχῆς καί σώματος τήν ὑγείαν· ἵνα πίστει βεβαίᾳ. ἐλπίδι σταθερᾷ, καί ἀγάπῃ μέχρι τοῦ τῆς ζωῆς ἡμῶν τέρματος· καί ὥσπερ ἐπί τῆς γῆς τήν σεβάσμιον μνήμην αὐτοῦ πανηγυρίζομεν καί χάριν ἐπικαλούμεθα· οὕτω καί ἐν οὐρανῷ ἔχομεν αὐτόν παρά Σοι, ὑπέρ ἡμῶν ἀεί πρεσβεύοντα· ὅπως τό ὑπόλοιπον τοῦ βίου ἡμῶν καλῶς περαιώσαντες καταξιωθῶμεν τῆς μακαρίας καί ἀϊδίου διαγωγῆς. μετά πάντων τῶν ἁγίων Σου ἀπολαῦσαι, ὅτι Σύ εἰ ὁ καλός ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν καί σοῦ ἐστίν ὴ δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

[christostsantis]

Ο Γιάννης Βουρδουμπάς για το βιβλίο του Ειρηναίου Γαλανάκη "Κείμενα από τη Γερμανία" (video)

Ο Γιάννης Βουρδουμπάς, Χημικός Μηχανικός, πρώην καθηγητής στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, μίλησε για το βιβλίο του Ειρηναίου Γαλανάκη “Κείμενα από τη Γερμανία”, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς, το καλοκαίρι του 2022 στο Porto Veneziano Hotel, στο Ενετικό Λιμάνι των Χανίων. Ο Ειρηναίος Γαλανάκης, όπως σε όλα τα κείμενά του, γράφει με τα γράμματα της ψυχής του. Έρχεται…

[orthodoxiaonline]

Μνήμη της μετά φιλανθρωπίας κατενεχθείσης κόνεως επί Λέοντος του Μεγάλου - Συναξαριστής 6 Νοεμβρίου 2022

Συναξαριστής 6 Νοεμβρίου 2022. Σήμερα γιορτάζουμε την Μνήμη της μετά φιλανθρωπίας κατενεχθείσης κόνεως επί Λέοντος του Μεγάλου. 

Συναξαριστής 6 Νοεμβρίου 2022. Σήμερα γιορτάζουμε την Μνήμη της μετά φιλανθρωπίας κατενεχθείσης κόνεως επί Λέοντος του Μεγάλου.  Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης για το γεγονός αυτό: «Kατά τον δέκατον όγδοον χρόνον της βασιλείας Λέοντος του Mεγάλου, του επικαλουμένου Mακέλλη και Θρακός, ήτοι εν έτει υοε΄ [475], εν τη έκτη του Nοεμβρίου μηνός, κατά την ώραν του μεσημερίου, έγινεν όλος ο…

[romios-gr]

Εκοιμήθη ο π. Βασίλειος Βουλουδάης επί σειρά ετών στύλος της ενορίας Αγίου Νικολάου Πευκακίων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.  Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών μετά θλίψεως ανήγγειλε την εκδημία του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου κυρού Βασιλείου-Ευαγγέλου Βολουδάκη του Εμμανουήλ, Εφημερίου και Προέδρου του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πευκακίων της Ιεράς Αρχιεπισκ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ekoimithi-o-p-vasileios-voyloydakis-epi-seira-eton-stylos-tis-enorias-agioy-nikolaoy-peykakion/

[maryrosepoetry]

Ο χρόνος δεν γιατρεύει

μόνο επιδιορθώνει

τροποποιεί

την αντίληψή μας επί του «τραύματος».

[ena-nistagmeno-koala]

Μου είπε επί λέξει

-Άμα πεθάνω

πως θα ζήσω

χωρίς εσένα;

[mousmoula]

παρεμπιπτόντως αν χρειαστεί να γράψω άλλη μια πρόοδο αυτό το εξάμηνο θα πάω να ξαπλώσω στην μέση της εθνικής οδού 🤍

[orgismenh]

Ιανουάριος 24/13

Σήμερα πέρασε ολόκληρη η μέρα σχεδόν και εγώ δεν έγραψα. Σήμερα ξύπνησα στις 10.30 μ.μ. εχθές το βράδυ αποκοιμήθηκα πάλι στον καναπέ κατά τις 03.30. Τα τελευταία βραδιά δεν κοιμάμαι στο κρεβάτι μου. Πάλι φοβάμαι. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβάμαι. Η πολυκατοικία είναι ασφαλής. Το διαμέρισμα μου βρίσκεται στον 4ο. Δεν κινδυνεύω. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβάμαι. Μάλλον ξέρω. Φοβάμαι τη μοναξιά. Στο σαλόνι δεν είμαι ποτέ μόνη. Ζω με σκιές και φωνές. Οι σκιές ανήκουν στη φαντασία μου. Τις πλάθει το μυαλό μου σε μια ακατανίκητη προσπάθεια να αντικαταστήσει τη συντροφιά του. Οι φωνές πάλι ανήκουν στο διπλανό διαμέρισμα. Το σαλόνι μου είναι μεσοτοιχία με την μικρή γκαρσονιέρα. Την έχω φανταστεί αυτή την γκαρσονιέρα άπειρα βραδιά καθώς ακούω τις φωνές. Είναι ένα δωμάτιο 30τ.μ. φωτεινό, χωρίς πολλά πολλά έπιπλα. Ένα κρεβάτι, ένα επί ένα με πάντα τσαλακωμένα σεντόνια και ένας καναπές ψιλοχαλασμένος λόγω χρήσης. Η τηλεόραση είναι κρεμασμένη στον τοίχο, είναι μεγάλη και πάντα ανοιχτή. Στο τραπεζάκι βρίσκονται τασάκια γεμάτα αποτσίγαρα, κουτιά από μπύρες και κόκα κόλες, στα ντουλάπια της κουζίνας έχει μόνο μακαρόνια και τοστ, το ψυγείο είναι άδειο συνήθως και τα κουτιά απ'το delivery παρατημένα στον πάγκο. Το μπάνιο είναι μικροσκοπικό μα τα βράδια όταν η κοπέλα μπαίνει για ντουζ το αγόρι τρυπώνει μαζί της και κλείνουν την πόρτα στην Μίλι, τη γάτα τους. Δεν ξέρω αν συγκατοικούν στην γκαρσονιέρα, για λίγες μέρες χώρισαν κι οι φωνές έπαψαν, τα γέλια επίσης, μόνο κλάματα και τραγούδια χωρισμού ακούγονταν. Όταν γύρισα απ' τις διακοπές των Χριστουγέννων όμως τους βρήκα πάλι μαζί, στην γκαρσονιέρα. Κάθε βράδυ μέχρι τις 3 είναι πολλά άτομα μαζεμένα, μπαινοβγαίνουν φίλοι τους. Βάζουν μουσική, βλέπουν ταινίες, μιλάνε. Καμιά φορά με ενοχλεί η φασαρία τους. Βασικά να είμαι ειλικρινής τους ζηλεύω λίγο. Ο γείτονας έχει πάντα παρέα στο σπίτι, δεν νιώθει ποτέ μόνος, κι αν νιώθει δεν είναι. Τα βράδια ξαπλώνει αγκαλιά με εκείνη, το πρωί την αποχαιρετά με φιλιά, το απόγευμα το περνάνε ξεχωριστά, μα τα βράδια επιστρέφουν πάντα ο ένας στον άλλον. Θα απορείς τώρα που σου περιγράφω τη ζωή των γειτόνων μα σου είπα το σαλόνι μου είναι μεσοτοιχία κι οι ζωές μας παράλληλες. Και εκείνος ξέρει τι κάνω. Ξέρει τι ώρα χτυπά πρώτη φορά το ξυπνητήρι μου, ξέρει ότι αργώ να σηκωθώ πάντα δέκα λεπτά και περνάω άλλα δέκα στο μπάνιο. Ακούει τον ήχο της καφετιέρας και τα στορια που ανοίγω. Το σύρσιμο της καρέκλας στο μπαλκόνι. Ακούει τις playlists που ακούω κάθε πρωί. Και έπειτα κενό. Όλη μέρα λείπουμε κι οι δυο. Ξέρει ότι πάω σχολή, βόλτες. Ξέρει όμως ότι θα γυρίσω να διαβάσω. Με ακούει που καμιά φορά διαβάζω δυνατά προκειμένου να αποστηθίσω κάτι ή για να το καταλάβω καλύτερα. Ακούει τα τηλεφωνήματα μου με τη μαμά μου, τους φίλους μου όταν έρχονται στο σπίτι, μυρίζει το φαγητό όταν μαγειρεύω κι άλλοτε πάλι ξέρει ότι την βγάζω με τοστ όπως και εκείνος. Ξέρει επίσης ότι δεν θα παραγγείλω ποτέ όταν είμαι μόνη γιατί ντρέπομαι να ανοί��ω. Ακούει το πλυντήριο μου κι όλα τα είδη μουσικής που ακούω, τις σειρές που βλέπω στο λάπτοπ και τα κλαματα μου στις 02.00 τα ξημερώματα. Με ακούει να κλαίω κάθε μέρα. Σου το είπα οι ζωές μας είναι παράλληλες, δεν συναντιούνται μα συμβαδίζουν. Μα το πιστεύω ότι κάποια στιγμή μπορεί ακόμη κι οι παράλληλες να γίνουν τέμνουσες. Δεν αναφέρομαι απαραίτητα στον γείτονα, μα σε όσους ανθρώπους κατά καιρούς συμβαδίζουν, πάντα υπάρχει ένα σημείο τομής.

Σήμερα όλη μέρα διάβαζα. Προσπαθούσα να αναπληρώσω το κενό αυτών των ημερών που τεμπελιασα. Σήμερα πήγα μέχρι το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Κοίταξα γύρω μου και συνειδητοποίησα πόσο μου αρέσει να περπατάω στην Αθήνα. Την ρομαντικοποιω αυτή την πόλη μέσα στην απόλυτη ασχήμια της. Σήμερα δεν μαγείρεψα. Έφαγα μια σαλάτα και τοστ. Δεν είχα χρόνο, παραδόξως ούτε πείνασα ιδιαίτερα. Ήπια πολλούς καφέδες πάλι. Τέσσερις κούπες γαλλικό και δύο στιγμαίους. Ήπια και έναν freddo. Δεν φταίω! Το παιδί που δουλεύει στο μαγαζί με χαιρέτησε όταν πέρασα για το σούπερ μάρκετ, θα ήταν αγένεια να μην πάρω ένα καφέ. Σήμερα σκέφτηκα ξανά ότι είμαι σε μια σχολή που δεν μου αρέσει. Με αγχώνει η σκέψη του πτυχίου. Να κάνω τι με ένα πτυχίο που δεν με ενδιαφέρει; μεταπτυχιακό; δεύτερο πτυχίο; να δώσω πανελλήνιες ή κατατακτήριες; μήπως να τα παρατήσω όλα και να δώσω για το εθνικό; απογοήτευση. Αυτό θα είμαι ο,τι κι αν κάνω μια κινούμενη απογοήτευση. Τώρα κανονικά αν με άκουγε θα με μάλωνε. Θα μου υπενθύμιζε να προσπαθώ να αγαπάω τον εαυτό μου. Δίκιο έχει είπαμε ότι πρέπει να προσπαθήσω. Προσπάθεια.

Σήμερα μίλησα με τη μητέρα μου. Τις τελευταίες μέρες δεν απαντούσα στις κλήσεις της. Ήταν λίγο ανήσυχη αλλά δεν μου γκρίνιαξε ιδιαίτερα. Πείστηκε ότι είμαι πιεσμένη με το διάβασμα της εξεταστικής. Σήμερα απάντησα στα μηνύματα των παιδιών, μιλήσαμε λίγο, είπαμε μερικές βλακείες και πέρασε κάπως η ώρα. Σήμερα μου έστειλε ένα παιδί απ' τη σχολή. Μου στέλνει κατά καιρούς όταν ανεβάζω κανένα στορυ. Είναι καλό παιδί αλλά μέχρι εκεί.

Αυτές τις μέρες που γράφω νιώθω περίεργα. Έχω χρόνια να κρατήσω ημερολόγιο. Πάντα έγραφα σκέψεις και συναισθήματα μα όχι τόσο συστηματικά ούτε με την μορφή ημερολογίου.

Αύριο θα πάω σινεμά. Έχω καιρό να δω ταινία στον κινηματογράφο και ανυπομονώ κάπως. Θα γράψω κι αύριο το υπόσχομαι. Σήμερα δεν έχω κάτι άλλο να πω, νιώθω εξαντλημένη. Θέλω μόνο να κοιμηθώ.

[evilios]

As far as his juridical role is concerned, he can be either the representative of oath laid before the court as part of the evidence or the court itself, depending on whether more stress is laid on the transitional or on the integrative aspect. Aeschylus models his Apollo once again from sociocultic realities. Apollo Delphinios had a court (επί Δελφινίω) where, at least in the classical period, confessed murderers were tried for justifiable homicide under a Draconian distinction. Moreover, this is also the place where full citizenship was granted to young Athenians after being sworn by oath. In the myth of Theseus, the Athenian ephebe par excellence, it is the place where Aigeus recognizes his son who returns home from his wanderings abroad and establishes him legally as royal successor.

— Anton Bierl, Apollo in Greek Tragedy (1994)