#μεγάλα

[romios-gr]

Ένα από τα μεγάλα μυστήρια της ιστορίας. Πως ο Σωκράτης περιέγραψε την Γη από ψηλά; Έργο «ΦΑΙΔΩΝ» ή «περί ψυχής» Λέγεται λοιπόν, ω συνομιλητή, πως η γη είναι, αν την έβλεπε κανείς από ψηλά, σαν τις σφαίρες που είναι από δώδεκα κομμάτια διαφορετικού δέρματος . Δηλαδή είναι πολύχρωμη σφαίρα και τα μέρη της ξεχωρίζουν από τα χρώματα που έχει το καθένα, ενώ τα χρώματα που χρησιμοποιούν οι ζωγ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ena-apo-ta-megala-mystiria-tis-istorias-pos-o-sokratis-periegrapse-tin-gi-apo-psila/

[astratv]

Τρία «μεγάλα ονόματα» στο διαγωνισμό για το έργο των Δικτύων Ταυρωπου

Μετά από συνεργασία του Υπουργού Αγροτικής ��νάπτυξης & Τροφίμων κ. Γεώργιου Γεωργαντά και του Γενικού Γραμματέα Ενωσιακών Πόρων και Υποδομών κ. Δημήτρη Οδ. Παπαγιαννίδη συνεχίζεται η διαδικασία για την υλοποίηση του προγράμματος «Ύδωρ2.0». Την Παρασκευή 9/12/2022 και ώρα 14:00 έλαβε χώρα η αποσφράγιση των δικαιολογητικών συμμετοχής των ενδιαφερόμενων φορέων για την Α’ Φάση του ανοικτού διεθνούς…

[koinwnika-ade3ia]

Βάλτε τα μεγάλα λόγια στον πάτο σας

[etsiapla]

Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα,θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου. Θὰ θυμᾶμαι πάντα τὰ μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα, σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο.

Τάσος Λειβαδίτης

[0cean--soul]

Μίλησε μου για τρικυμίες, τα πιο μεγάλα λόγια κρύφτηκαν σε τρεις τελείες ...

[anekplirwtoi-erwtes]

Αν τα πιεζω και μενα μεγαλα φαινονται

Πίεζε τα και άσε με ήσυχη τότε ❤️ αυτοί που με νοιάζει ξέρουν αν είναι μεγάλα ή όχι στη πραγματικότητα 😉

[welcometorealitybaby]



Είναι που απλά οι άνθρωποι ακόμη δεν κατάλαβαν. Μην τους παρεξηγείς. Δεν είναι η τελειότητα που τους μαγεύει, Αλλά αυτά τα μικρά λαθάκια που σε κάνουν να κολλάς ασυναίσθητα. Τα ασήμαντα λόγια που γεννούν μεγάλα όνειρα και τα αυθόρμητα χαμόγελα εκεί που δεν τα περίμενες. Και έπειτα κάποιες στιγμές, κάποιες αθώες στιγμές Που έπλευσαν στο ακρογιάλι της ψυχής σου και στη συνέχεια μεγαλούργησαν. Έστω στο υποσυνείδητο. 

Athens, Greece. 

[watashino-a-i]

Ξέρει κανείς να μου πει γιατί οι άνθρωποι λένε συνεχώς μεγάλα λόγια που δεν εννοούν;

[cillius]

«Οι μικρές αγριότητες είναι εκείνες που σε πληγώνουν» του είπε. «Όχι τα μεγάλα τραύματα, οι πόνοι που μπορείς να τους εντοπίσεις και να πεις, «Α, να ένας μώλωπας», αλλά οι πληγές που δεν ξέρεις καν ότι υπάρχουν ώσπου μια μέρα, ενώ τρώς μαραθόσουπα ή κάνεις ηλιοθεραπεία δίπλα στη πισίνα, δεν μπορείς να κουνηθείς, δεν μπορείς να κάνεις το παραμικρό επειδή σκέφτεσαι, Κάτι έχει νεκρώσει μέσα μου, τι μου συμβαίνει, και γιατί επετρεψα να συμβεί; Και τώρα, τώρα, τώρα...»

- Ρετζίνα Πόρτερ, Οι ταξιδιώτες

[polina-tvorozhok]

<< Τα μεγάλα λόγια πονάνε, γιατί ειναι λόγια του αέρα. Ας μην υπερβάλλω τόσο ίσως και να ισχύουν σε ένα μικρό ποσοστό.Το θέμα είναι ότι πληγώνουν πολύ όσους τα πιστεύουν, καθώς αργά ή γρήγορα θα αντιληφθούν ότι πίστεψαν σε ένα ψέμα ή σε ενα κατά το ήμισυ ψέμα. >>

So have I told you how much I love these two? Have I told you that they'll be such a horrible liars? I am so obsessed with them, I'm having a brain rot.

[loyotsas]

Άγνωστοι ποιητές

Με γνώμονα το πάθος τους και όπλο τους την πένα.

Υμνωντας άνευφ κούρασης αγάπες ξεχασμένες

Που παραμύθια έγιναν δίχως κάποιο τέλος

Οι ήρωες που πέθαναν θα γίνουν θρύλοι μεγάλοι

Η ιστορία κρύβει μυστικά, αίνιγματα μεγάλα

Ψυχή θα πάρει το χαρτί, αποκαλύψεις μεγάλες θα γίνουν...

Η ιστορία ξαναγράφεται και το μελάνι θα τελειώσει

Το τέλος θα πρέπει να γραφτεί

Μα όχι από ποιητή αλλά από αναγνώστη.

[anemodarmenhh]

-Τα μεγάλα παράθυρα ζήλεψα στη ζωή μου,

ποτέ τα μεγάλα σπίτια...-

Γιάννης Ρίτσος

[epestrefe]

Θαλασσινό κρινάκι (Παγκράτιο το παράλιο)

Pancratium maritimum

Είναι αυτοφυές φυτό που συναντά κανείς σε αμμώδεις θαλάσσιες ακτές της Μεσογείου ιδιαίτερα στην Κύπρο, στην Κορσική, στο Ισραήλ, την Τουρκία, στις Καναρίους νήσους, στην Πελοπόννησο, στην Χαλκιδική, στις Κυκλάδες και στην Κρήτη. Ανήκει στην οικογένεια των Amaryllidaceae (Αμαρυλλιδοειδών) της συνομοταξίας των αγγειοσπέρμων. Ο κρίνος της θάλασσας με τα μεγάλα εντυπωσιακά, λευκά, εύοσμα άνθη του, ανθίζει από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Η καρποφορία γίνεται το φθινόπωρο όπου μέσα από τις κάψες εμφανίζονται οι μαύροι ανάλαφροι σπόροι που μοιάζουν με κομματάκια από κάρβουνο. Αποτελεί ένα από τα ωραιότερα είδη στις αμμώδεις παραλίες της χώρας μας, αν και τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της αύξησης του τουρισμού οι πληθυσμοί του μειώνονται συνεχώς.

Από Wikipedia

[kalokairistoxwrio]

Και μένω στάσιμη γιατί βαθιά μέσα μου γνωρίζω ότι τίποτα δεν είναι εσύ.

Με κανέναν δε θα έχω ξανά αυτήν την οικειότητα, το να μοιάζουν όλα εύκολα και το να νιώθω ο εαυτός μου.

Ποτέ δε θα βρω κάποιον να είναι δίπλα μου στα μικρά και στα μεγάλα, τα σημαντικά και τα ασήμαντα, τα χαρούμενα και τα λυπηρά.

Δυστυχώς δε θα γνωρίσω άλλο άτομο τόσο βαθιά ούτε θα φλέγομαι με κάθε άγγιγμα του και θα κλονίζομαι συθέμελα με κάθε του ψίθυρο.

Μου λείπεις.

Γύρνα πίσω.

Σε χρειάζομαι.

[chanse4u]

Κουράστηκα με τα μεγάλα

Τα μεγάλα όνειρα

Οι μεγάλοι στόχοι

Τα μεγάλα λόγια

Τα μεγάλα ..

Γιατί φέρνουν

Μεγάλους αναστεναγμούς

Μεγάλους καημούς

Μεγάλες απογοητεύσεις

Έλα και γοήτευσε με

Με παρουσία

Η απουσία

Με κατασπάραξε

_κανένας_

[psychotiko-epeisodio]

Αγαπημένε μου,

Δεν περίμενα ποτέ να σου το πω αυτό,όμως σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλες τις στιγμές που μου χάρισες,μα ιδίως για τα μαθήματα που μου διδαξες όσο καιρό βρισκοσουν στο πλάι μου.

Μου έμαθες καλύτερα από ότι θα μπορούσε να το κάνει οποιαδήποτε άλλος,πως δεν πρέπει να περιμένω τίποτα από κανέναν και πως πρέπει -ειναι αναγκαίο για την ακρίβεια,να μάθω να με αγαπώ , περισσότερο από ότι συνηθίζω να αγαπώ τους άλλους και αυτο ήταν σκληρό αλλά ταυτόχρονα λυτρωτικό να το μαθαίνω από εσένα.

Με έκανες και γελούσα κάποιες στιγμές, και να χαίρομαι κάποιες άλλες.Μα δεν θέλω να εστιάσω εκεί,γιατί ήταν λίγες.Το βασικότερο ήταν ότι τεσταρα τις αντοχές μου δίπλα σου,και με καμαρωσα για τον τρόπο που μπορώ και ερωτεύομαι,αγαπάω,δίνω και δίνομαι κάτι που εσύ από την μεριάς σου μου έδειξες ότι δεν είναι κάτι που μπορούν να κάνουν οι πάντες.Και αυτή είναι υπέροχη συνειδητοποίηση.Χαιρομαι που δεν είμαι σαν εσένα,χαίρομαι που μπορώ να διατηρώ τα όμορφα μου συναισθήματα ασφαλή,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα πληγώνονται γιατί αυτό είναι η συνέπεια της αγάπης.Εχει πόνο.

Αλλα όταν συμβαίνει η αγάπη από μόνη της ,είναι πράγμα εκπληκτικό,είναι κινητήριος δύναμη και λόγος να έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση γνωρίζοντας ότι έχω να προσφέρω πολύ όμορφα πράγματα σε έναν άνθρωπο.

Αυτο που ανακάλυψα, αργότερα βέβαια,ήταν ότι χρειάζεται να έχω και την διάκριση καμιά φορά να καταλαβαίνω πού και σε ποιον θα την προσφέρω.

Περισσότερο από όλα αυτά όμως,σε ευχαριστώ που έφυγες πρώτος εσύ από την ζωή μου ,γιατί εγώ τότε δεν θα είχα το θάρρος να το κάνω.Δεν είχα την οπτική που έχω σήμερα για την κατάσταση, και ήδη είχα χάσει παντελώς τον εαυτό μου προσπαθοντας να σε βρω.Οσο και αν με πόνεσε η βάναυση αποχώρηση σου ,άλλο τόσο συνειδητοποιώ ότι αν δεν είχαν συμβεί έτσι τα πράγματα,ακόμη θα ήμουν προσκολλημένη σε ένα αδιέξοδο:Το δικό μας.

Έτσι ,το μεγαλύτερο και τελευταίο μάθημα που απλόχερα μου έμαθες ήταν ότι τα πάντα περνάνε.Ακομη και τα τόσο μεγάλα συναισθήματα,τα πιο επώδυνα,εκείνα που πιστεύεις πως ο κόσμος θα καταρρεύσει αν τυχών τα βιώσεις, έχουν την τάση να εξασθενούν.Ετσι συνέβη και με εσένα.Το παραμύθι τελείωσε και κατάλαβα ότι ποτέ δεν ήσουν ο άνθρωπος που πίστευα.Σε είχα εξιδανικεύσει.Ειχε τρομερό πόνο όταν το καταλαβα , μα σήμερα με ανακουφίζει να ξέρω πως δεν έχασα τίποτα γιατί στην τελική,δεν υπήρχε ποτέ τίποτα να διακινδυνεύσω.