#συ

[romios-gr]

Ένα ζητιάνο γνώρισα, που όλο χαμογελούσε….Και με απορία ρώτησα, αυτό πώς το μπορούσε! Μου’ πε λοιπόν πως στη ζωή, πολλά είναι που αξίζουν, μα είναι λίγοι όλοι αυτοί, που τ’ αναγνωρίζουν! Έχω δύο μάτια να κοιτώ, τον ήλιο που χαράζει…άλλοι δε γνώρισαν ποτέ η όψη του πως μοιάζει, Τα πόδια μου είναι γερά, μπορούν να περπατήσουν… άλλοι την ικανότητα χάσανε να βαδίσουν, Τόπο δεν... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/an-ta-skefteis-poly-kala-kai-sy-tha-symfoniseisna-xereis-panta-sti-zoi-ayta-poy-th-ektimiseis/

[h-zwh-mou-olh]

🪽

[casseropita]

ΕΝΤΑΞΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΣ

ΦΙΛΙΚΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕΞ

ΔΥΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝΕ ΓΥΜΝΕΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ

ΦΙΛΙΚΑ ΦΙΛΗΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΝ ΘΕΣ

[allo-frouto]

Με προτιμούσα ως influence τώρα με αυτά χαλάω το ιματζ μου

Όχι δεν της τα έχω πει ήξερε να διαβάσει από μόνη της μέχρι και τα πιο βαθιά μου μυστικά και μου πήρε 6 μήνες να καταφέρω να της μιλάω χωρίς να χάνω IQ

YΓ

Έχω γνωρίσει και τη σχέση της καλέ

Τι συνέβη, ξύπνησα στη Σουηδία;

[nero-sth-varka]

Εγώ Φοβόμουνα να σ’ αγαπήσω

Και ‘συ φοβοσουνα να αγαπηθείς

[tokoritsipouepizei]

Πάμε σε ένα μέρος που η μαγεία είναι πραγματική

Κανένας να μην μπορει να μας βρει

Μόνο εγώ και συ και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας που μας ‘παγιδεύει’ μαζί

[linterteatime]

●๋•ι ℓσνє ｿσυ●๋•

[yourfaveblogger]

Η ζωη ειναι κυριολεκτικα τοσο περιεργη. Σε φερνει κοντα με ανθρωπους και μετα απλα στους περνει πισω και εσυ πρεπει απλα να συνεχισεις να ζεις σαν να μην τους γνωρισες ποτε, σαν να μην τους ειπες τους φοβους σου, τις τρελες σου, τα ονειρα σου, σαν να μην τους αγγιξες ποτε, σαν να μην τους κρατησες ποτε, σαν να μην κοιμηθηκαν ποτε στην αγκαλια σου σαν μικρα παιδια,ετσι απλα απο την μια στιγμη στην αλλη πρεπει απλα να αποδεκτεις πως θα ειστε δυο πολυ γνωστοι αγνωστοι. Ολα τα υπολοιπα δεν υπαρχουν πια, εσεις δεν υπαρχετε πια, το μονο που υπαρχει πια για να θυμιζει την παρουσια τους μεσα στην ολη απουσια τους ειναι το κενο που αφηνουν αφου φυγουν. Στην ζωη, στο κρεβατι, στο διαμερισμα, στην μερα, στην νυχτα, στην ψυχη. Ενα κενο που δεν μπορεις να το αποφυγεις και που δεν γεμιζει με τιποτα, πρεπει να μαθεις να ζεις με αυτο και ισως καποια στιγμη σταματησεις να βουλιαζεις μεσα του, ισως καποια στιγμη απλα η πληγη κλεισει και μεινει μονο ενα μικρο σημαδι, ενα σημαδι να σου θυμιζει τι ενιωσες, ποσο ενιωσες και ποσα μπορεις ακομα να νιωσεις και ισως τοτε να μην πονας και ισως τοτε να εισαι ενταξει με την ζωη που παιρνει τους ανθρωπους ετσι απλα, και ισως να εχεις μαθει και συ να τους αφηνεις απλα να φυγουν.

[icefire149]

Added context for those curious before declaring their side. You can read more about the first two through google but #3 might surprise you:

Et tu, Brute is Latin for: You too, Brutus? This quote is still widespread and well known as Caesar's final words. This phrase is actually a quote from Act 3 Scene 1 of William Shakespeare's play Julius Caesar.

Και συ τέκνον / Kai su teknon is Greek for: You too, child? This is possible report of Caesar's final words was where where Shakespeare got his turn of phrase.

When news of the Supernatural spin off show, The Winchesters, first leaked Jared Padalecki had a public meltdown. He was furious at his former coworkers for not sharing their private projects with him.

This tweet has since been deleted, but is still remembered.

[daemonianymphe-official]

The ''Seikilos Epitaph'' is the oldest surviving complete musical composition, including musical notation, from anywhere in the world. This is our first ever interpretation of this ancient song using only an 'ancient' Greek lyre, kymbala('ancient' cymbals) and vocals (female & male) recorded 23 years ago. The piece was written by Seikilos and was probably dedicated to his deceased wife Euterpe, which said: 'While you live shine, have no grief at all, life exists only for a short while and time demands its toll'.

Released for the first time on Spotify, Deezer, Apple Music and other digital platforms, enjoy!

ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ

ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ,

ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ.

ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ,

ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ.

#seikilosepitaph #ancientgreekmusic #ancientruins #Σεικιλος #αρχαιαελληνικημουσικη #ancientgreece

[hmethysmenhprigkipissa]

Ίσως το στορυ μας να ήταν ένα χαζό αστείο. Χωρίς ιδιαίτερο βάθος ή κάποιο κοινωνικό στερεότυπο.

Σαν αυτά που σου λεγα όταν γινόταν βαριά η κουβέντα, για να αποφύγω να απαντήσω στις ερωτήσεις σου για να μην σε απογοητεύσω.

Και συ γελούσες με την ψυχή σου, τόσο που πίστευα ότι μ’αγαπάς στ’αλήθεια. Όμως πάντα με ρωτούσες μέχρι εξαντλήσεως μου, εγκατέλειπα μετά από λίγο και σου έλεγα την ωμή αλήθεια. Ίσως έπρεπε να τα φιλτράρω περισσότερο αυτά που σου έλεγα.

Αυτή την άβολη ησυχία μετά από αυτά που σου λεγα την σιχαινομουνα. Πάντα όμως έκανα ένα από αυτά τα χαζά αστεία για να γεμίζω το κενό !

Ένα από αυτά τα αστεία θα ήταν και η σχέση μας, σωστά ; Δεν το είδαμε έτσι όμως, έτσι αποκαλύφθηκε μετά το πέρασμα του χρόνου.

[h-zwh-mou-olh]

Σταματήστε ☠

[ek-genetis-katarameni]

Είσαι από τα λίγα μπλογκ που πραγματικά γουστάρω. Νιώθω σαν ένα παιδί μέσα σε μουσείο.

Ελπίζω να είσαι καλά και να χαμογελάς.

Με αισθήματα χαράς και αγάπης,

- μπορείς να ��ανταστείς ποιος !

« Νιώθω σαν ένα παιδί μέσα σε μουσείο. »

Το ομορφότερο σχόλιο που έχω διαβάσει - και θα μπορούσα να διαβάσω - πραγματικά.

Σ'ευχαριστώ πολύ και το εκτιμώ ειλικρινά και από καρδιάς, μου έφτιαξες την ημέρα!

Κάτι τέτοια είναι που με γεμίζουν εδώ μέσα και με συγκινούν στο έπακρο.

Όλη μου τη χαρά και την αγάπη και σε εσένα, λοιπόν.

Φαντάζομαι ποιός και είσαι τρομερή ψυχή, όντας και συ αγριολούλουδο. 🤍

[tzivaerii]

Θυμάμαι εκείνες τις μέρες, τον ήλιο να χαϊδεύει το δέρμα μου. Τα μάτια σου, γαλάζια σαν την θάλασσα, γεμάτα αθώες υποσχέσεις. Τα βλέμματα μας λέγαν πολλά, μα ποτέ τους δεν μίλησαν.

Ονειρεύτηκα χιλιάδες σενάρια ευτυχισμένα, με εσένα πρωταγωνιστή. Αλλά η ευτυχία είναι ένα τέρας με φτερά , και πετούσε μακριά από τον δικό μου κόσμο.

Και οι μέρες πέρασαν γαμημένα δύσκολα. Εσύ ήσουν πάντα μακριά. Πάντα γυρνώντας σε μάτια που δεν ήταν τα δικά μου. Και η αλήθεια σου φώναζε, αλλά μόνο εγώ την άκουγα.

Το παράπονο είναι κρυμμένο βαθιά στην τσέπη μου. Και σου φωνάζω ρε συ , σου φωνάζω.

«γιατί δεν είδες ποτέ το φως που έβγαινε απ' τη ψυχή μου;»

Η αγάπη μου ήταν απλή για εσένα και φαίνεται δεν κατάφερα να σε γεμίσω.

Γιατί έπρεπε να με αφήσεις με το παραπονο να ροκανίζει το μυαλό μου; Να με κυριεύει σαν πυρετός , έτοιμος να κάψει την καρδιά μου..

Σου φωνάζω ρε συ… Άκου με.

Γλυκόζη 01/09/24

[eccedentesiastmusician]

Καληνύχτα.

Πολλή Κυριακή για έναν άνθρωπο.

Ένα σκληρό χαμόγελο στο πρόσωπο του κόσμου.

Με κούρασε πολύ το πρόσωπο του κόσμου.

Και συ να είσαι ένα ποτήρι

στο πάνω – πάνω ράφι

που δε φτάνω.

Κική Δημουλά - Βαθεία Αύλαξ (απόσπασμα)

[psychotiko-epeisodio]

Αγαπημενε μου,

Δεν ξέρω αν σταμάτησες ποτέ στα αλήθεια να μου λείπεις .Το τι ακριβώς είναι αυτό που λείπει πραγματικά δεν έχω ιδέα .Δεν αφήνω τον εαυτό μου να κάνω πράξη όσα σκέφτεται .Δεν πρέπει.Οχι για να "μην ρίξω τα μούτρα μου" ,δεν με ένοιαζε ποτέ αυτό με εσένα,αλλά γιατί κουράστηκα.

Κουράστηκα να προσπαθώ να βρω χώρο μέσα στην καρδιά σου,κουράστηκα να δικαιολογώ τους τρόπους που με πληγώνεις.Κουραστηκα να θεωρώ τον εαυτό μου υπαίτια για το ότι δεν μπόρεσες η δεν ήθελες εν τέλη να μείνεις στο πλάι μου και σε συνέχεια αυτού να με εκδικουμαι κάνοντας μου κακό.

Έτσι κυλούσαν οι μέρες στο πλάι σου.Δεν θα έπρεπε να είχε αυτή την αίσθηση η αγάπη και με στεναχωρεί αφάνταστα το ότι δεν ήταν αγάπη.Ηταν κάτι άλλο,κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχω βρει τα λόγια να περιγράψω και ίσως δεν χρειάζεται.Ηταν αυτό που ήταν και απορώ πως άντεξα τόσο καιρό.Οχι ότι άντεξα ακριβώς, διαλύθηκα,έχασα τον εαυτό μου και ακόμη δεν έχω καταφέρει να ορθοποδήσω τόσο καιρό μετά ενώ συνεχίζεις αμέριμνος να κάνεις την ζωή σου.

Ηταν αυτό που ήταν και δεν μου άξιζε σε καμία περίπτωση και είναι αυτό που λέω στον εαυτό μου κάθε φορά, λίγο πριν πληκτρολογησω τον αριθμό σου στην οθόνη του κινητού μου.Δεν μου άξιζε ρε συ,και όχι γιατί είμαι κάτι υπεράνω ,αλλά γιατί σου φέρθηκα έντιμα και με σεβασμό και δεν πήρα τίποτα από τα δύο πίσω.

Όποτε ναι,ήθελα πολύ να σε πάρω εχθές να σου πω τα νέα μου και θα ήθελα πολύ να σε ακούσω να μου λες τα δικά σου , γιατί ακόμη και μετά από όλα αυτά εγώ συνεχίζω και νοιαζομαι για εσένα.

Όμως δεν το έκανα.Ουτε εχθές,ούτε σήμερα και πιθανών ούτε αύριο θα το κάνω.Δεν έχει νόημα να ψάχνω κάποιον που δεν θέλει να βρεθεί όπως δεν έχει νόημα να προσπαθώ για κάτι ήδη τελειωμένο.

Και όσο και να με πονάει αυτό ,απόψε έτσι θα κλείσω αυτό το γράμμα, λέγοντας σου ένα ευχαριστώ που με ελευθερωσες ο ίδιος από τα δεσμά σου γιατί εγώ,δεν θα έβρισκα ποτέ το κουράγιο να τα σπάσω.