Tumgik
#Família Gracia
tina-aumont · 8 months
Text
Los Orígenes de la família Gracia
Tumblr media
[Joaquín Gracia Anadón y María Antónia García Martín bisabuelos de Tina Aumont]
Joaquín Gracia Anadón - bisabuelo de Tina Aumont por parte de madre -, nació el 23 de mayo de 1841 en el municipio de Estercuel (Teruel), hijo de Pablo Gracia González, de la misma naturaleza, y de Tomasa Anadón Andrés, nacida en La Mata de los Olmos (Teruel). Sus abuelos paternos fueron Pedro Pablo Gracia y Ramona González, los maternos, Joaquín y María Teresa Andrés. Era bisnieto de Francisco Gracia e Isabel Ana Luño y de Francisco Anadón e Isabel Julve. Tomasa Anadón Andrés murió en Muniesa (Teruel) el 8 de mayo de 1867.
María Antonia García Martín - bisabuela de Tina Aumont por parte de madre -, nació en Garafía (La Palma), el 28 de septiembre de 1842. Era hija de Francisco Agustín García Medina y de María Antonia Martín Sánchez.
Cuando Joaquín Gracia Anadón tenía quince meses falleció su padre y junto a su madre se trasladó a casa de unos tíos en La Mata de los Olmos (Teruel), donde vivió durante su infancia y juventud. A la edad de 21 años fue llamado a filas e ingresa en el Batallón de Alcaníz. Más tarde fue enviado a la guerra de la isla de Santo Domingo y, terminada esta pasó a la isla de Cuba.
En Cuba conoció a María Antonia García Martín, que era natural de Garafía (las Palmas), ella era la mujer que sería su esposa.
Ambos contrajeron matrimonio, en la Iglesia de Nuestra Señora de la Luz de Garafía, el 17 de junio de 1872, inscrito en el Registro Civil del mismo municipio el 22 de abril de 1875. Establecieron el domicilio familiar en la Lomada de Santo Domingo, en el municipio de Garafia, lugar donde aún hoy se conserva la vivienda familiar.
El matrimonio del aragonés y la canaria tuvo seis hijos:
1. Isidoro, nacido el 3 de abril de 1873 2. Aquilino, nacido el 3 de enero de 1875 3. Tomasa, nacida el 31 de diciembre de 1876 4. Joaquín, nacido el 9 de mayo de 1878 5. Gaudencia, nacida el  12 de febrero de 1882 6. Agustín, que falleció menor
María Antonia García Martín, murió en Garafía el 21 de marzo de 1904, a los 61 años.
Joaquín Gracia Anadón, murió en Garafía, el 28 de febrero de 1913, a los 72 años de edad, de hemorragia cerebral.
Tumblr media
[Isidoro Gracia García, abuelo materno de Tina Aumont, fotografiado en su juventud]
Isidoro Gracia García nace en Garafía el 3 de abril de 1873, hijo de Joaquín Gracia Anadón, natural de Estercuel (Teruel), y de María Antonia García Martín, natural de Garafía, en la isla de La Palma.
Cuando Isidoro sólamente tenía diez años de edad fue sometido a un interrogatorio judicial, respecto del incendio de la Casa Consistorial de Garafía, cuyos cargos habían sido imputados a su padre. Este hecho, debió marcar de por vida a Isidoro Gracia García.
Las dificultades económicas de la familia obligaron a Isidoro y a su hermano Joaquín a emigrar en busca de fortuna, primero a Cuba y posteriormente a la República Dominicana, donde fijaron su residencia en la localidad de Barahona alrederores de 1904.
Isidoro se estableció como «comerciante de mucho crédito». Se dedicó a los prósperos negocios del textil y a la exportación de madera guayacán (Lignum vitae).
Su capacidad empresarial y sus facultades humanas le valieron el nombramiento por el entonces ministro de Estado (hoy, ministro de Asuntos Exteriores) como vicecónsul honorario, previa solicitud del Real Consulado de España en el país.
En Barahona fue donde Isidoro conoció a la que se convertiría en su compañera y, tras casi 16 años de convivencia, en su esposa, María Teresa Vidal Recio. Fruto de esta unión nacieron diez hijos. Isidoro y María Teresa contrayeron matrimonio el 7 de enero de 1925, para entonces ya habían nacido la mayoría de sus hijos. La segunda de estos fue María África Gracia Vidal, más conocida como María Montez en la gran pantalla, y los dos últimos vendrían después: Jaime, en 1927, y Teresa, en 1930.
A parte de esta numerosa descendencia, Isidoro tuvo otros dos hijos extramatrimoniales (Orbito y Gaudencio), y acogió a Antonio López (Toño), huérfano de un gran amigo. Se trataba así, de una gran familia.
Isidoro Gracia García fallece en Barahona en 1933.
Tumblr media
[María África Gracia Vidal fotografiada en 1930 antes de dar su salto a la fama]
A la orilla del mar Caribe, en Barahona (República Dominicana), nació, el 6 de junio de 1912, María África Gracia Vidal, hija del canario Isidoro Gracia García y de Teresa María Vidal, natural de Baní. Según sus biógrafos dominicanos, su nombre de pila fue deseo de su padre «en homenaje a su tierra natal, la Isla de la Palma (una de las Islas Canarias), que aunque pertenezca a España está localizada en el continente africano».
María fue la segunda de once hermanos: Isidoro, María África, Aquilino, Joaquín, David, Ada, Consuelo, Luz, Luis, Jaime y Teresita.
Desde pequeña, la futura actriz mostró interés por el teatro y el cine. Llegó a escribir pequeñas obras dramáticas que representaba ante sus amigos y familia. Aprendió inglés sin profesor alguno, contando sólo con asiduas lecturas en revistas y periódicos. Aún con estudios básicos, se atrevió con la publicación de tres libros y varios poemas sueltos, que firmaba con su verdadero nombre, María África Gracia.
Durante su vida María Montez mantuvo correspondencia con su primo Armando Gracia San Fiel (1913-1997) que residía en Madrid; las cartas muestran la personalidad sencilla de la actriz, próxima, comunicativa y curiosa por sus familiares palmeros coincidiendo con el momento en que ya se encontraba en la cumbre de su carrera cinematográfica.
La estrella también tuvo siempre presentes sus raíces aragonesas. En una carta de 1944 a su primo residente en Madrid, María contempla como posibles destinos para darle un hogar confortable a su madre "Barcelona o Teruel". En otro documento, afirma que está "muerta de curiosidad" por conocer todos los detalles posibles de la familia Gracia, un apellido "muy aragonés", según explica la investigadora María Victoria Hernández.
Entre los documentos analizados por la investigadora, Maria Victoria Hernandez, destaca una carta de 1944 en la que se puede leer: "Tan pronto se acabe la maldita guerra -la II Guerra Mundial-, mamá piensa ir a vivir a España, tal vez a Barcelona o Teruel para formar un hogar donde esté nuestra familia". En otra misiva de 1945 se interesa por "si hay buena universidad en Zaragoza" ante la expectativa de que estudien allí tres hermanos pequeños de la artista. También pide información sobre cuánto costaría en la capital aragonesa "alquilar un apartamento chico", y pregunta "cómo es el clima y qué tal es la vida allí".
María Montez se sentía orgullosa de su sangre paterna. Cuando en 1949 le preguntaron, en el Festival de Cine de Venecia, su verdadera nacionalidad, respondió:
«Pero, hijo mío, ¿de dónde cree usted que soy? ¿Acaso turca? Mi padre, palmero, y mi madre, dominicana, y mi verdadero apellido, Gracia. Esto de “Montez” es el postizo para el cine y el teatro»
El cariño por sus orígenes lo demuestra cuando, unos días antes de su muerte, el productor español Cesáreo González le ofrece hacer la película “La maja de Goya”. María declara a la prensa que la filmaría con su auténtico apellido, Gracia, y responde a un periodista francés: «Me eduqué en Santa Cruz de Tenerife, y he tenido siempre para todo lo español verdadera admiración. […] estoy segura que allí todos verán muy bien que yo trabaje con mi verdadero nombre, pero a nadie le habrá de satisfacer tanto como a mí».
Tumblr media
Foto de la inauguración de la exposición de María Montez, con la presencia del Sr. Alcalde Yeray Rodríguez, y de dos primas segundas de María Montez, Pilar García Pombrol y Pilar Cabrera Pombrol. Garafía, octubre de 2012. Del blog Garafia@s.
~*~ ~*~ ~*~
Fuentes consultadas:
Las raíces Turolenses de una diva (Heraldo, 26.10.2008)
Los Orígenes palmeros de la actriz María Montez (October/November 2009)
Personalidades Garafianas (12.2012)
La Exposición de María Montez viaja a Gran Canaria (El Apurón, 21.11.2013)
Dos Actrices Internacionales descendientes de un Luño (Plenas Zaragoza 14.12.2016)
Fotos del libro "María Montez La Reina del Tecnicolor", de Antonio Pérez Arnay (Filmoteca Canaria 1995) - Las fotos de este libro no están sujetas a ningún copyright.
17 notes · View notes
artmiabynana · 13 days
Note
Disserte sobre o Enzo casado com uma atriz famosa pf✨
Química (Enzo Vongrincic)
Vongrincicenzo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
curtido por lsdlnupdates, enzolsdlnv e 9.940 mais
"... Queridos, gracias por darme la oportunidad de interpretar a Lucca (o papá Lu☺️). Rodar esta película fue increíble, ya que nunca me imaginé actuando en un drama, pero ahora me he apegado tanto a su vida que es difícil decirle adiós.
En particular gracias a ti ___ por ser mi esposa durante estos 8 meses de rodaje. Lo mejor de la película fue ganarse su amistad, su confianza y su admiración. Te amo y lo sabes."
Comentários:
Useralidkwoa: "Eu te amo e você sabe" ENZO????? QUE???
Delluxa230: "Amizade" Ata, vai avisando
— Simonhempe: ¡Toda la suerte para ti! Eu amo os dois! 💞🇧🇷
- Hombre, dios mio 🤦🤦
‐ SeuUser: A qual é, Simon! Não era pra contar agora 😡
Simonhempe: Gente desculpa 🥹🥹
— SeuUser: 🥹🥹 Eu também te amo, cariño!
User21: NÃO ERA PRA CONTAR O QUE???? O QUE SIMON HEMPE SABE E NÓS NÃO?!
— Simonhempe: 🫢🤫
— Enzo nunca imaginava que voltaria a se apaixonar tão intensamente quando te viu. Vocês se encontraram pela primeira vez durante as primeiras filmagens do novo filme de drama, e de início o diretor do filme elogiou a química de vocês dois, como se fossem namorados na vida real.
— Ele é um ator reconhecido pelos filmes que havia feito, principalmente A Sociedade da neve, e você e conhecida por atuar em algumas séries famosas e ser filha de um casal de atores brasileiros famosos.
— Quando a notícia foi divulgada, os comentários foram divididos ao meio. Metade comemorou e levou a Internet aos gritos, e a outra julgou, já que nenhum dos dois eram aptos pro trabalho de drama familiar.
— O filme retratava um casal divorciado lidando com o primeiro filho, quando descobrem que a criança tem uma doença rara e precisam lidar juntos para cuidar do pequeno. Vocês trabalharam por meses na conexão que iriam ter que criar, virando melhores amigos durante os meses de gravação.
— Quando o filme finalmente foi lançado, ninguém esperava que ele seria tão aclamado. As críticas foram excelentes, elogiando as atuações, a trilha sonora, a trama e a química dos atores.
"A relação entre os dois atores, já amplamente documentada pela mídia, transcende o tabloide e se transforma em uma performance tocante na tela. É como se suas histórias pessoais e profissionais se entrelaçassem, elevando o filme a um nível emocional que poucas produções contemporâneas conseguem alcançar. Não é apenas a história de uma família lidando com a adversidade, mas uma reflexão sobre o que significa ser pai, mãe e ex-cônjuges tentando se reconectar em nome de algo maior."
— No festival de Cannes, a foto de vocês dois foi uma das mais comentadas da noite. Enzo usava o típico terno preto com gravata borboleta, enquanto um dos braços estava em sua cintura, e você sorria abertamente para ele, com os cabelos esvoaçantes e o vestido vermelho em destaque. O olhar trocado foi o alvo, com comentários dizendo que somente um casal de verdade se encarava daquela forma.
— Alguns dias após o festival, durante a promoção de divulgação, alguns paparazzis fotografaram você e Enzo em um passeio de barco sozinhos. Em clima de casal, a foto circulou em todo lugar e como Simon Hempe já havia deixado escapar, o rumor aumentou ainda mais quando o namoro foi confirmado através de uma foto de você e de Enzo usando alianças iguais.
— A declaração veio a público, com vocês dois contando que estavam juntos antes mesmo do filme ser divulgado a mídia, durante uma entrevista para um jornalista. Novamente foram ovacionados pelo público, mas o legal era que o namoro não era nenhum pouco afetado com as declarações.
— Você e Enzo eram tão um do outro, que o namoro era muito tranquilo e maduro. Apesar da diferença de idade, não era algo que atrapalhava. Viviam fazendo homenagens um pro outro, e apesar da rotina corrida, sempre apareciam juntos quando o filme ou série acabavam sendo gravado em outros países.
— Dois anos de namoro depois, postaram uma foto que haviam casado as escondidas, somente com os amigos próximos e apesar da alma de fofoqueiro, Hempe conseguiu ser contido e se segurou pra não contar.
— Foi uma cerimônia simples, na praia de La Paloma. Uma festa somente para os mais íntimos do casal, o que virou um alvo de fofoca, já que muitos fãs sentiram falta de "alguns" amigos no local.
— As fotos foram publicadas por ambos, mostrando o que tinham conseguido registrar, mas é claro que o Enzo tinha um carrossel no feed do Instagram com fotos somente suas.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
curtido por simonhempe, matiasrecalt, otañopipe e 265.687 mais.
Sé que digo te amo todos los días, y que te amo en todas tus versiones, pero te amo aún más como mi esposa. 🤍
Comentários:
Recaltmatias: Tá chega, a gente já entendeu que a química de vocês passou da tela 🙄 queremos saber quando que os bebês vão vir ao mundo.
Delluxa230: Não aguento ele todo apaixonadinho 😭😭 que lindinhos!! 💞
Simonhempe: Agora posso comentar que já sabia antes que todo mundo? Porque eu sabia 🫢
Seuuser: Eu te amo pra sempre, marido. 🤍
Tumblr media
Eu espero que tenha agradado, pq eu adorei escrever ela e em breve quero detalhar ela ainda mais ☝🏻🤓
50 notes · View notes
robsheridan · 3 months
Text
A look at the one-off visual piece I cooked up for “Half Full” at last week’s Pearl Jam Barcelona show. I brought a photo to life that PJ bassist Jeff Ament had taken at Gaudi’s Sagrada Família the day before, giving it surreal movement that gradually melts into abstract forms inspired by Gaudi and Dali. PJ lighting director Kille Knobel crafted a lighting look around my video piece, and live-cam director Blue Leach dialed in real-time psychedelic distortions to his overlaid live camera feeds, and as my video dissolved into a haze towards the end of the song Eddie Vedder took over on some visuals of his own, using his guitar to reflect a beam of light out onto the crowd. It was only noon that day when Jeff threw out the idea of using his photo to bring some of the city’s own inspiring texture into the show, and by that evening we had created all this from it. Truly a chain of inspirations, and a very fun challenge for one of my favorite cities in the world. Muchas gracias, Barcelona!
17 notes · View notes
ataldaprotagonista · 4 months
Text
você, enzo, matí, kuku, simon hempe, blás polidori (não ao mesmo tempo, sua safada)
Entrevistas e memórias...
"A SOCIEDADE DA NEVE" tornou-de em poucos meses um fenômeno mundial.
Bayona, como o anjinho que era, fez questão de concordar com o máximo de entrevistas para que vocês tivessem cada vez mais notoriedade.
Geralmente iam você, que era protagonista no filme ao lado de Vogrincic, Matí e Agustín Pardella.
Mas essa não.
Essa era uma entrevista com o elenco... inteiro. Bom, a maioria.
Estavam brincando de "quem é mais provável?". As perguntas, até então, tinham sido tranquilas, como "quem é mais provável de chegar atrasado no set?", "quem é mais provável a esquecer as falas durante as filmagens?"
Estavam tranquilas, porém foram subindo de nível e se tornando mais contrangedoras, até o entrevistador questionar: "Quem é mais provavel a ficar com mais pessoas do elenco?"
Todas as pessoas naquela sala, que sabiam das histórias, viraram a cabeça imediatamente para você.
Todas.
Você arregalou os olhos e então começou a encarar cada um daqueles idiotas que viraram o rosto em sua direção...
ENZO VOGRINCIC
Ele havia te chamado pra jantar. Isso antes das gravações começarem de fato, já tinha rolado várias reuniões com o elenco geral, mas como vocês ois seriam os protagonistas, seria de extrema importância, de acordo com Bayona, que vocês dois tivessem conexão.
Jantar não significa encontro, né? 
Pois bem, acabou se tornando um.
Tomaram umas taças de vinho, conversaram sobre tudo: infância, família, gostos musicais, filmes, sobre os países de cada um... ele te elogiou pra caralho também.
A medida que as taças foram fazendo efeito, foram aproximando as cadeiras e aumentando os toques. Hora ele encostava no seu braço desnudo pelo vestido tomara que caia chique que vestia, hora você apertava a coxa dele por de baixo da mesa rindo exageradamento sobre algo que ele falava.
A partir de um momento, Enzo começou a encarar seus lábios avermelhados pelo vinho, lambia os dele enquanto observava os seus.
- Que foi? - você perguntou sem tempo de ficar envergonhada.
- É que... eu queria muito te beijar.
E como esse homem tem o rizz, você sorriu, observou os olhos dele brilhando e o beijou.
ESTEBAN KUKURIZCKA
Kuku sempre foi um cavalheiro com você.
Desde o primeiro dia que se conheceram, para tudo.
Era divertido e tranquilo o que fazia com que você sentisse a necessidade de estar sempre perto dele, necessidade essa que ele tinha com você. Um esquisitinho gostoso que dançava, lia, sempre te fazia rir e te levava para passeios culturais.
Iam assistir filmes no cinema em momentos livres, aqueles que não tinham ensaios nem gravações, visitavam museus, bibliotecas e livrarias espalhadas pela cidade. Você apresentou a ele Clarisse Lispector e ele te deu de presente livros de Jorge Luis Borges, um escritor e poeta argentino. 
Conversavam sobre as peças de Nelson Rodrigues e de outros autores até que surgiu a oportunidade de assistir uma apresentação de um dos contos do autor. Ele fez questão de te buscar em casa, como o bom cavalheiro que era. Isso na ida, pois seus amigos iriam te buscar no teatro para um rolê na saída.
Foram o caminho todo conversando ansiosos sobre o tema, afinal, ambos haviam lido o roteiro da peça. E quando acabou, não deu outra, aplaudiram de pé  o espetáculo.
Sairam do teatro andando lado a lado falando sobre as cenas, as atuações, os figurinos e tudo que havia chamado a atenção de vocês. Estavam muito felizes e empolgados, até ele parar a sua frente e segurar suas mãos.
- Gracias por ter vindo comigo, a experiência não teria sido a mesma sem você.
Você sorriu de canto e ele ficou todo derretidinho.
Mesmo envergonhado ele passou as mãos pela sua cintura e te puxou para um abraço tímido, você transpassou as mãos pelo pescoço do mais alto e quando afastaram um pouquinho os rostos, se encararam e parecia certo demais se beijarem naquele momento, naquele lugar.
E foi o que aconteceu.
Não sabia ao certo quanto tempo ficaram se beijando, só parou quando ouviu uma busina alta, gritos e risadinhas de um carro do outro lado da rua de onde estavam. Seus amigos haviam chegado... e visto a cena.
- Tchau, Esteban. Gracias por hoy - falou com um leve sotaque passando o polegar no rosto corado dele, puxando a cabeça do mais velho pra baixo e depositando um selinho.
Saiu correndo para o carro, fugindo e rindo como se tivesse aprontando. Já dentro do veículo em movimento, olhou para trás e viu ele paradinho lá, com a mão no rosto.
MATÍAS RECALT
Estavam a uns quinze minutos chapadinhos no quarto de hotel em que estavam hospedados para fazer as filmagens.
Matí, seu parceirinho de verdinha. 
- Eu fiz um péé, lá no meu quintaal, to vendendo a grama da verdinha a um real.
Você cantou deitada na cama ao lado de Recalt depois de passar o beck para ele. O garoto te encarou por uns segundos e desatou a rir.
- Porra, nena, essa é nova...
- Pior que é velha - você deitou de lado, de frente pra ele, com o cotovelo na cama e a cabeça apoiada nas mãos. Merda, tinha fumado e quando acontecia... aquele tesãozinho de chapada vinha com força.
 Já tava com o olhar venenoso, na maldade. 
Matí não estava muito diferente, se aproximou deitado assim como você e disse:
- Deixa eu assoprar na sua boquinha?
E você deixou, ele puxou e então colaram as bocas. Só que quando a fumaça se foi, por meio de abanos de vocês, ele se aproximou de novo e dessa vez, beijaram pra valer.
SIMON HEMPE
Noite na praia.
Aquele safado.
Aquariano nato.
Quando soube das fofocas jurou para si mesma que não ia, de forma alguma, ficar com ele.
Principalmente porque havia, até então ficado com TRÊS garotos do elenco.
E quando convidou o pessoal do elenco para passar uma semana em uma praia brasileira com você, não achou que ele fosse topar, até porque tinha mais coisas pra fazer. Mas pelo contrário, ele foi e era muito divertido estar com ele.
Em uma noite, saiu para fora da casa que alugaram que dava direto pro mar e sentou na areia fria observando as ondas suaves. Ele estava ali fora fumando um, logo que o baseadinho acabou, sentou do seu lado e ficaram conversando.
Pararam uns minutos observando o reflexo lindo que a lua deixava na água calma até ele puxar assunto de volta.
- Sabe, acho que a gente podia se pegar, sem maldade, só pra ver se a gente beija bem.... dizem que você beija diferente das argentinas, um diferente bom, beeem bom - sabia que nem Enzo, nem Esteban falariam o que aconteceu entre vocês... porra, Matías Recalt filho da puta!!! Você riu mas não queria deixar na cara que super concordaria com a proposta.
- Ah, cala a boca, Hemp - falou segurando os joelhos contra si - Você é o mais pegador de todos.
- Você fala isso como se já não tivesse amassado geral do elenco - você olhou para ele com a boca aberta e os olhos bem abertos de choque. Deu um tapinha nele.
- Mentiroso.
- AH é? - você revirou os olhos e ele se aproximou de abraçando de lado. - Relaxa, S/Ninha, não vou falar pra ninguém... não se você me beijar.
- Ta me ameaçando é?
- Não se faz de sonsa - você fez uma cara de choque, mas não havia ficado puta, estava se divertindo com aquilo - Eu sei que você quer me beijar, tanto quanto eu. Só não se apaixona...
Porra, aquilo ali já era humilhação! Mostrou pra ele, empanados na areia da praiam o nosso jeitinho especial,  único de beijar brasileiro e ele ficou maluquinho na sua. Se pegaram mais umas vezes naqueles dias... e era ele que chegava todas as vezes.
- Quem que é o "só não se apaixona" agora, ein? - zuou quando ele te levou para dentro do banheiro pela milésima vez no dia, mas Simon nem se dignou a responder. Te calou com um beijo.
BLÁS POLIDORI
Naqueles mesmos dias de verão em praias brasileiras. Aproveitavam o dia para sossegar e curtir a areia e mar, e as noites para baladar, drogas e bebida.
E com gente bêbada vem ideias extraordinárias (ou não), que te humilham (ou não) e que te fazem fazer coisas que jamais faria sóbria (faria sim, vai), como por exemplo: brincar de verdade ou desafio.
Quando viu estava - no meio de todos seus amigos de elenco - sentada no colo do garoto beeem mais alto que você, com a boca atracada na dele.
Na manhã seguinte se arrependeu do que fez, principalmente porque Blás... se apaixonou no seu beijo.
FELIPE OTAÑO
Um dia conseguiram ingressos para assistir a um jogo do time de Pipe, você nem era muito ligada nessas coisas, mas o rapaz de olhos bonitos te convidou com tanto carinho que você aceitou. 
Felipe te deu uma camisa dele para usar no dia, vVocê só não sabia que era a final de um campeonato importante pra o time que ele tanto torcia e falava.
Quando deu um penaltí inesperado foi o momento perfeito pra você falar enquanto passava um gloss:
- Pipe, to com sede.
Ele que estava com os cotovovelos enfiados na coxa, a cabeça entre as mãos, olhou de você pro campo e do campo pra você. "Puta merda, o que eu faço agora?" pairava na cabeça dele.
- Tudo bem - ele falou e saiu correndo, subindo as escadas até sumir de vista. 
Quando ele voltou com uma garrafa de água, dois copos de chope e um balde de pipocas você sorriu.
- Gracias - ele beijou a sua cabeça e questionou:
- O que aconteceu? - meio ansioso para entender qual foi o resultado da gritaria que ocorreu pós o lance.
- O moço de vermelho errou a bola, eu acho.
Ele riu fofinho e então começou a te explicar o que era cada coisa, o que estava acontecendo e tudo mais, só então você se sentiu mal por pedir pra ele buscar alguma coisa num momento tão importante.
No intervalo do segundo tempo vocês conversaram e como começou a esfriar ele deu o moletonzinho tão amado dele e enfiou o boné branco na sua cabeça. Tiraram umas fotos e então os times entraram em campo novamente.
Mais a frente ele explicou que faltavam apenas dois inutos para acabar e que o time dele precisava fazer mais um gol, se não estavam fodidos.
E, manas, esse gol veio nos últimos dez segundos de partida.
Ele levantou e você levantou junto, aí o inesperado aconteceu, de tanta empolgação ele te tascou um beijo da-queles. Te levantando pela cintura e tudo mais.
....
Você ficou vermelha quando, em poucos segundos, lembrou de momentos tão intensos.
- 3, 2, 1 - disse o entrevistador e em um milésimo de segundo teriam todos que apontar para alguém.
Puta merda.
Fechou os olhos temerosa e quando abriu soltou uma gargalhada.
Todos haviam aprontado para Francisco Romero.
- Ayyy, disculpe - disse ele fazendo todo mundo rir e você respirar aliviada.
50 notes · View notes
cellbitupdates · 2 months
Text
🟡 ¡Cellbit respondió al tweet de Matt!/❤️ Cellbit replied to Matt's tweet!/🟩 Cellbit respondeu ao tweet do Matt!
Tumblr media Tumblr media
🟡Matt: Hace 4 años estuve a un paso de regresar a mi ciudad porque no podía sustentarme
hoy estoy trabajando con lo que amo, viviendo con quien amo y formando una hermosa familia.
gracias por estar conmigo en este viaje y espero que cada uno de ustedes se sienta orgulloso ❤️
Cellbit: iba a hacer un comentario y arruinar el momento pero lamentablemente con el texto me sentí orgulloso de mi amigo así que dejaré mi corazón y dejaré el sarcasmo para la próxima ❤️ estamos juntos
❤️ Matt: 4 years ago i was one step away from returning to my city because i couldn't support myself.
today i'm working with what i love, living with who i love and making a beautiful family.
thank you for being with me on this journey and i hope that i make every single one of you feel proud ❤️
Cellbit: i was going to make a comment and ruin the moment but unfortunately the text made me too proud of my friend so i'll lay my heart out and leave the sarcasm for next time ❤️ i'm with you
🟩 Matt: 4 anos atrás eu tava a um passo de voltar pra minha cidade por não conseguir me sustentar
hoje eu to trabalhando com o que eu amo, vivendo com quem eu amo e construindo uma família linda
obrigado por estarem comigo nessa caminhada e espero estar orgulhando cada um de vocês ❤️
Cellbit: ia fazer um comentario e estragar o momento mas infelizmente com o texto fiquei orgulhoso do meu amigo então deixarei meu coração e deixarei o sarcasmo pra proxima ❤️ tamo junto
13 notes · View notes
simandy · 2 months
Note
tysm for talking about the venezuela situation <3 💗
estou preocupado com o que pode acontecer conosco nas próximas horas, o governo começou a assassinar e roubar, eles só querem poder em troca de sangue, pessoalmente minha família não tem nada para se sustentar atualmente, mas ler palavras de incentivo e solidariedade me faz sentir melhor 💗💕
all venezuelans know that we won with 70% votes, but we don't understand why they don't want to let us go.
gracias, gracias, gracias 💗💕🇧🇷 gracias por cuidar tan bien de los venezolanos en su país 💕💗💞
My heart goes with you all 😥 i know words aren't enough, but i do believe peaceful times will come, my friend. Please do feel hugged, please feel your hands being held. I love you. ❤️ everything will be alright.
18 notes · View notes
latinotiktok · 2 years
Note
uma dica p meus amores latinos que não falam português mas querem aprender um pouco: ASSISTAM A Grande Família (uma série sobre a família brasileira) e Entre Tapas & Beijos; os dois são o PURO SUCO de Brasil
Além disso, tem uma série na Netflix chamada Cidade Invisível, sobre nosso folclore
beeeeeijos 🤍
!!!!! gracias!!
27 notes · View notes
poetahector · 2 years
Photo
Tumblr media
Leer la dedicatoria por favor 👇👇👇 Poema dedicado con mucho cariño y el respeto debido, a todas las mujeres que tanto han sufrido en este mundo, y solo nos han querido traer el bienestar, una total injusticia reprobable para cualquier dama, quiero que sepan que las apoyo, que estoy con ustedes, que soy enemigo de demostrar el amor con violencia, TODAS LAS MUJERES SON HERMOSAS, el que tengamos nuestra alma lastimada, no nos da derecho de lastimarlas a ellas. Las felicito por su fortaleza, valentía y ganas de vivir, de salir adelante junto a sus hijos a quien jamás abandonan, son un ejemplo a seguir. Felicidades por su merecido día internacional de la mujer, también apoyo a mis amigas que colaboraron conmigo y con quienes por ahora me encuentro. Somos almas rodantes que cambiaremos después, no tenemos por qué criticarnos y sí amarnos y perdonarnos. Debemos ayudar a los débiles, perdonar a los que se equivocan y aceptar los distintos tipos de raza porque tus fuerzas cederán algún día, tu juventud es efímera, y jamás podrás ser perfecto. Ellas son solo mujeres que se entregan al amor sin ningún tipo de condición y lo hacen con todo su amor. Que Dios bendiga siempre los pasos de cada una de las lindas mujeres de este planeta lleno de hombres sin sencibilidad hacia ellas. Son mis más humildes y sinceros deseos para cada una en particular. Les comparto mis obras 👇👇👇 "La obra más completa de amor y reflexión" "Memorias de un enamorado" En Amazon. Colaboración: @construyendounmundomejorhoy @wendolyneavilez @autorhectorgonzalezmontes @poeta.hectorgonzalezmontes Para más contenido, puedes hacerme el favor de seguir mis post, interactuar y si gustas. Darme a conocer también. Gracias. #amor #frasesdeamor #versos #literatura #poesía #autorhectorgonzalezmontes #hectorgonzalezmontes #lacopapendiente #laobramascompletadeamoryreflexion #memoriasdeunenamorado #amazon #librosrecomendados #lectoras #lectoresinfinitos #lectorescompulsivos #lector #lectorascompulsivas #lectorasromanticas #lectorasdecorazón #lectorasdepoesía #lectorasderomance #librosdepoesía #librosdeamor #librosdefrasesyvida #librosdeversos #hijos #papás #mamás #família #dios (en TONALA,JAL. MX) https://www.instagram.com/p/Cpf_O2HuMg0/?igshid=NGJjMDIxMWI=
2 notes · View notes
lvcdrms · 1 year
Note
10 hcs - sun
10+ headcanons about sun. with @spaceny
Tumblr media
i. acho que nem carece falar que o headcanon de ele criança ter sido do tipo que foge pro meio das árvores tentando buscar criaturas mágicas que aparecem em filmes da ghibli se mantém né? a grande obsessão dele! hoje em dia o misticismo se perdeu um pouco. ele sabe mais da verdade do que a natureza esconde... mas isso só deixou ele mais animado e fascinado. tipo, ok, podem não ter descoberto provas de que o totoro ou dragões existam ainda, mas sabe o que já sabemos que existem? anfíbios biofluorescentes! axolotes! pássaros com um bucetilhão de cores! e corvídeos! e o freestyle de deus ornitorrincos! como não continuar obcecado com as criaturas que existem por aí?
ii. e como um bom biólogo, o sonho e a obsessão do sun sempre foi viajar pra amazônia. e, bem, já que estaria pelo brasil mesmo, teria de aproveitar pra visitar a mata atlântica e o pantanal também, obviamente! afinal, não é todo dia que dá pra dar um pulinho pelo outro lado do mundo; tem que conhecer tudo que der. obviamente, sun tem fascínio por outros ecossistemas também, mas que ele já teve a chance de visitar por serem um pouquinho (só um pouquinho!) mais próximos: é apaixonado pela indonésia e pela índia também, e quer voltar mais vezes. com a indonésia em geral ele sente que tem um lance diferenciado, sei lá. possivelmente pela proximidade cultural também, embora ele ainda não tenha ligado os pontos gracias a dios nací en sudeste asiático.
iii. diretamente da equipe homens ggzeiros! ele provavelmente fez umas aulinhas de dança por diversão na adolescência e na faculdade (inclusive uns workshops de waacking porque o chamado à alma do lgbter parecia divertido), mas hoje usa os conhecimentos da época só pra peitar dance challenge de kpop no tiktok, e estava só tentando induzir esperando a akira chamar ele pra dançar super shy (ele é 100% esse vídeo ok essa vibe foi minha inspiração)
iv. ser uma pessoa otimista vem naturalmente pra ele, de verdade. não é muito trabalho pro sun ver o copo meio cheio ou achar alegria em pequenas coisas do dia a dia. pra ele é muito simples que, sim, there are still beautiful things. ele sabe que é uma boa técnica de sobrevivência e zero problema em tudo isso na maior parte do tempo, ele gosta de ser assim. só às vezes que, sim, ele acaba sentindo que precisa ser o raio de sol no grupo de amigos ou na família (ainda mais que ele sempre tentou ser uma fonte de alegria pra mãe quando via que ela sofria tanto quando ele era criança, ainda mais porque ela protegia ele do pai) e ser a pessoa que mantém a vibe lá em cima. às vezes ele é a pessoa que precisa desesperadamente ouvir que tá tudo bem não estar bem, etc.
v. ele obviamente adora mato, terra, praia, se sujar, estar perto da natureza. nem mosquito picando ele o afeta muito; pelo contrário, já deve ter quase matado as mães do coração porque estava com um escorpião nas mãos pensando iti malia que bonitinho. ele claramente veio com o instinto de sobrevivência meio quebrado, e precisou estudar pra internalizar o fato de que ele não tem, de fato, o poder encantador de uma princesa da disney sobre animais e eles não vão necessariamente querer ser amigos dele.
vi. ele sempre achou amor/romance em circunstâncias inesperadas mesmo. fora o bi awakening dele que foi de uma lap dance de zoeira a um namoro de anos, a segunda namorada dele o sun conheceu pedindo socorro pra se esconder da chuva no estabelecimento da família dela. ele praticamente implorou abrigo até ela deixar ele entrar, porque já estavam pra fechar, e no fim acabou ajudando o pessoal a fechar o lugar e recebeu uma carona pra casa. ele virou um cliente fiel do estabelecimento e... o resto é história.
vii. quando a mãe do mini sun colocou uma câmera polaroid nas mãos dele, ela não sabia, mas a vida de ambos estava prestes a mudar pra sempre... de verdade, essa foi a primeira obsessão do sun com fotografia, e ele com certeza ficava importunando a tsuki pratirar um bazilhão de fotos dela que ele guarda até hoje. inclusive uma polaroid dela adolescente com a nota "o dia em que eu percebi."
viii. pode parecer ironia pelo nome dele, mas sun gosta mesmo da cor amarela. e laranja. e toda a paleta de cores de um bom pôr do sol.
ix. no tópico de dançar, ele também não hesita em dançar pra fazer palhaçada, rebolar a raba pra fazer as pessoas ao redor rirem porque ele tá sendo o oposto de sexy. e numa dessas ele foi inventar de abrir as pernas, sabe, abrir um meio espacate pra throw it back assim. pois ele escorregou, abriu as pernas demais e estirou a virilha. e ainda teve que explicar prum date a situação. press f to pay respects.
x. ele usou óculos por boa parte da vida, na verdade (tudo por essa estética aqui), até fazer cirurgia uns 5, 6 anos atrás. era uma de suas grandes inseguranças na adolescência e ele começou a usar lente assim que possível, mas depois começou a até gostar da sua aparência com óculos... mas fez a cirurgia mesmo assim porque. sabe. ver o que tá a 2 centímetros da sua frente quando você está tomando banho em vez de ver borrões deve ser uma sensação muito boa! a player não saberia dizer, mas o sun com certeza acha!
xi. o sonho dele, ou melhor, os planos dele pro futuro sempre incluíram ter uma família. casar, ter filhos, a coisa toda. obviamente que teria de ser alguém companheire que topasse explorar o mundo com ele, mas ele também gosta de domesticidade, da ideia de settling down e ter uma vida tranquila cheia de muito amor. ajuda que por um bom tempo ele sabia com quem ele queria isso... só recebeu o balde de água fria com a ideia de que nunca poderia, risos. enfim, a relação dele com essa ideia de vida ideal mudou e amadureceu com os anos, conforme aprendia com a relação das mães e via ela se solidificar também, e quando entendeu a própria sexualidade etc... mas sempre esteve ali.
1 note · View note
tina-aumont · 6 months
Note
Hola Eleni!
Te cuento que anteayer le conté a mi hermana sobre María Montez y su vida y quedó sorprendida al saber su triste desenlace y que quedó en misterio su fallecimiento pero me dió una hipótesis o teoría; me dijo que al estar en la bañera pueda haber tocado algo de electricidad con el cuerpo mojado ya que María se bañaba con agua caliente y seguro quería calentarlo un poco más pero tristemente se pudo haberse electrocutado y fallecer en la bañera con la temperatura algo alzada fuera de lo normal.
Personalmente ahora que lo analizo puede que sea cierto porque cuando encontrarón el cuerpi de María, el agua estaba muy caliente y no a temperatura que María ponía normalmente.
Quería compartir esto porque me pareció raro el tema y jamás se le hizo autopsia.
Tumblr media
Hola Andrea!
Muchas gracias por tu aporte, lo encuentro muy interesante. Cierto es que nunca se le hizo la autópsia a María Montez y no se sabe exactamente cómo murió.
Una teoría apunta a un paro cardíaco ya que el agua estaba muy caliente. Otra teoría apunta a que con el agua tan caliente, se desmayó y se ahogó.
Esta que te contó tu hermana me parece interesante y que también podría haber sido así, quien sabe si dejó el grifo abierto y el agua iba saliendo cada vez más caliente, en la mayoría de grifos pasa esto.
Es una pena, la teoría de tu hermana puede ser bien cierta, pienso que en ningún caso se suicidó. Hay algún libro y programa televisivo que así lo apunta, y no lo creo para nada, María era esclava de su belleza, pero tenía mucha vida y mucho amor por delante, estaba feliz con su vida personal y profesional, se iba a reencontrar con su família en República Dominicana, iba a filmar en España bajo su nombre real y en su idioma materno, quería hacer más teatro... la vida le sonreía...
Tantas veces he pensado que la vida de Tina y de toda la família hubiese sido tan diferente si María no hubiese muerto... es una pena.
Muchas gracias por preguntar y exponer tu teoría Andrea.
Te mando muchos besitos!!
Eleni ❤️❤️❤️
14 notes · View notes
andreagenovart · 1 year
Text
Me odio. Quan em volia matar, li deia a l’ [espai]’: me odio. En castellà. Odiar-me és del que més he sentit, probablement, en la meva curta vida; i, de ben segur, més intensament. No ho dic jo - clar que ho dic jo, només dic coses de mi! m’assenyalaves tu, llavors - sinó les cerques a Google - a partir de cuántos Rivotrils es sobredosis - , la bateria del mòbil descarregada tres cops al dia - on has après a teclejar tant de pressa? - o els blaus a les cuixes - ¿yo te escucho pero puedes sentarte? -, un gran recurs per no convertir-te en un assassí de 14 perquè ai la ira incontrolada i el cendrer i on és el cadàver de la Marta del Castillo, on és el cadàver. Li deia en castellà, abans que m’acusessin de ser responsable del genocidi cultural i que no tenia prou formació. Li deia en castellà i mai no era a les vuit del matí, quan encara no m’havia donat temps a fer nyam nyam i després haver d’escoltar merda, he aguantat poc sense menjar. Me odio, li deia cridant, i ell se’n reia, i jo m’odiava més perquè no em creus, per què no em creus y no hace gracia, me odio, me quiero matar, però qui no s'havia de creure era jo, perquè parlava, feia cosignes, pancartes i no era al llit, no estava escrivint d’una forma no adolescent que me odio, me quiero matar; fins i tot, minuts abans, havia sopat perquè l’estómac es queixava massa i no el podia ignorar. Me odio, me odio. ¿Pero por qué te has dado un golpe en la cabeza? Perquè quan vaig néixer me’n devia donar un, i després un altre, i un altre. I ja se sap com ens determinen, els estadis fundacionals. Me’n van donar diversos i no m’ho invento, no ho dic jo - clar que ho dic jo, només dic coses de mi! m’assenyalaves tu, una altra vegada, i una altra altra - sinó el llibre de família i derivats, i l'excusa va de perles perquè així paella i migdiada, els diumenges: res de passar-se revista. I si ansietat, doncs mala sort: sensibilitat excessiva. ¿Pero por qué te has dado un golpe en la cabeza? No sé, de la rabia que me doy. Porque me odio, me quiero matar. En castellà. En l’idioma dels traïdors, dels que no coneixen la integritat. Dels que et neguen que 1+1 és igual a 2, dels que se’ls desfà la llaminadura amagada dins del palmell quan li fan el joc pervers al nen de tria una mà, tria una mà. La il·lusió que és la primera elecció de moltes que vindran. ¡Me odio! ¡Me odio! ¡No me soporto! ¡Me quiero matar! I ell jajajá, jajajá. Hazte un favor y vete a dormir, de verdad. No sé si els qui se suïciden fan un gest de valentia o de negar la imatge de mentiders. De negar als altres la possibilitat de dubtar d'allò que els destrueix. Però el llenguatge mai no és neutral, és més aviat negacionista perquè sempre és un embut, i jo t’ho deia en castellà i tu te’n reies perquè la genito és una pallassa (pallassaaaaa, quina nena més pallassaaaaa, als VHS) i per això ens l’estimem tant.
Tumblr media Tumblr media
0 notes
ganhosdoelefante · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media
Bordeaux -  09 de Setembro de Ano 2 - Quinta - Crítica - 26 anos
06:00 - Acordo e corro:
Tumblr media Tumblr media
07:00 - Volto, tomo banho e me arrumo. 08:00 - Tomo café da manhã:
Tumblr media
08:30 - Passeio pela praça: Plaça de la Sagrada Família
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
09:10 - Trabalho: Louis Vuitton Barcelona Paseo de Gracia
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
13:00 - Almo��o: Pomarada
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
14:10 - Vou ao spa: Isis Spa
Tumblr media Tumblr media
15:00 - Faço umas comprinhas: Gucci
Tumblr media Tumblr media
15:30 - Volto ao hotel e trabalho.
Tumblr media Tumblr media
18:30 - Tomo banho e me arrumo. 19:40 - Encontro Jordana para jantar, conversamos muito: Mont Bar
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
22:00 - Nos despedimos e vou para casa. Durmo.
0 notes
pirapopnoticias · 1 year
Link
0 notes
whatandwhy · 2 years
Text
Casos reales 3 - Charles Manson
(Modo resumen)
Charles Manson - Asesino (Sectario)
Nombre completo: Charles Milles Manson
Apodos: -
Nacimiento: 12 de noviembre de 1934
Fallecimiento: 19 de noviembre de 2017
Causa de la muerte: cáncer de colon y paro cardiorespiratorio
Falleció ingresado en el hospital
Condena: Conspiración y asesinato
Pena de muerte
Conmutada por cadena perpetua
Lugar de los hechos: California
Años de los hechos: 1971
Número de víctimas: 7
La actriz Sharon Tate y otras cuatro personas en la casa de la actriz en Beverly Hills.
Un matrimonio, Leno y Rosemary LaBianca.
Todo ello llevado a cabo por los miembros del grupo, que seguían sus instrucciones.
Con posterioridad, fue declarado culpable de otros dos asesinatos: Gary Hinman y Donald Shorty Shea.
Sexo de las víctimas: variado
Edad de las víctimas: variado
Tipo de motivación: racial
Modus Operandi: En 1967, Charles Manson decidió trasladarse a San Francisco donde predominada el movimiento hippie. Un año después, Manson gracias a la manipulación y los conocimientos esotéricos convenció a jóvenes con adicción al LSD y las anfetaminas para que se trasladaran a vivir con él a las afueras de la ciudad, todo ello, con el fin de ‘lavarles el cerebro’ y acabar creando lo que se conoció como “La Família”. Manson daba discursos donde hablaba de la llegada de un supuesto apocalipsis, basándose en sus propias teorías relacionadas con la libre interpretación de la Biblia y en los mensajes ocultos de las canciones de los Beatles. Los cadáveres se amontonaban en el rancho que poseía "La Familia".
Trastornos: - 
Próximamente se realizará una explicación extendida del caso.
Recomendaciones de documentales y libros:
Documentales:
Dentro del culto a Manson: las cintas perdidas. Fox.
Verdad y mentiras: la familia Manson. ABC.
Las chicas de Manson.
La vida después de Manson.
Libros:
The Manson File. Nikolas Schreck.
Manson in His Own Words: The shocking confessions of ‘The Most Dangerous Man Alive’. Nuel Emmons
The Lost Manson Tapes. John Wesley Adams.
1 note · View note
carlos-baltazar · 2 years
Photo
Tumblr media
Ya Una @familiade_10 ya decae en Lo Repetitivo y absurdo. Si queríamos hace años que tuviera una 2da Temporada, era Mejor No Hubieran Hecho Nada. Flanderización, exageraciones, perdida de escencia, gracia y decencia Espero que "Una Família de 10" sea Cancelada que Explotarse Demasiado como "Vecinos" y llegue este mensaje a @pedrodepinedo (en Municipio de Papantla, Veracruz-Llave, Mexico) https://www.instagram.com/p/ClNNwNFOXM_/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
ninusnews · 2 years
Photo
Tumblr media
Así fue volver a la Sagrada Familia. Siempre me emociona verla, aunque sean pedacitos… que se ven desde diferentes esquinas, terrazas, etc… de la ciudad. Y volver a entrar, fue hermoso, impactante. Sentí esa conexión única, con la naturaleza en cada detalle que la representa, de esa belleza constructiva única de Gaudí, que te acerca al cielo, y mucho más. Gracias @galaparisina Por tu invitación, y tu paso por Barcelona 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 #gaudi #sagradafamilia #barcelona #art #inspiration #arquitectura (at Basílica de la Sagrada Família) https://www.instagram.com/p/CkVX-w6NUPb/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes