İki aylık bir bebeği annesinden ayırıp ağır yaralayan cani , zalim , iğrenç varlıklarla aynı gökyüzü altında yaşadığımı en acı şekilde bir kere daha öğrendim . Zalimin zulmü mazlumun ahının tutacağı güne kadardır .
Özgürlük neydi? Özgürlük bir yere bağlı kalmadan, kimsenin boyunduruğu altında olmadan yaşamak mıydı? Yoksa özgürlük uçmak mıydı? Kuşlar mı özgürdü aslında yoksa insanlar mı?
Resûlallah Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
“Ümmetimden bir topluluk daima hak üzere olacak ve düşmanlarına kesin bir şekilde üstün gelecektir. Allah’ın emri gelinceye dek şiddetli geçim sıkıntısına düşmeleri durumu hariç, muhalefet edenlerin muhalefeti onlara zarar vermeyecektir.”
Ashâb: “Yâ Rasûlallah! Onlar nerededirler?” dediler.
Hz. Peygamber: “Onlar, Beyt-i Makdis’te (Kudüs'te) ve Beyt-i Makdis’in etrafındadırlar” buyurdu.
İçimdeki korku o kadar çok ki . Bir yanım bu acımasız dünyaya daha fazla katlanamıyor . Diğer yanım umutlarımı kulağıma fısıldıyor . Dünyada o kadar çok kötülük varki kalbim yüreğim dayanmıyor . İnsanları ya rengine ya ırkına göre yorumluyorlar ya . Yada diniyle . Ben bu acımasızlığı dayanamıyorum . Ben yapamıyorum dini için vatanı için savaşan gazzeliler . Küçücük çocukları 3 haftalık 7 aylık bebekleri terörist diye gören İsrail . Açlıktan ölen Afrikalılar . Obezite sınırını âşan o zengin Avrupa . Rengi beyazdı siyahtı diyen ayırtın yapan . Siyah renkli olan insanları aşağılayan o zengin ülkeler . Ben bu dünyadaki zulme katlanamıyorum olmuyor . Herkes çok zalim . İşveren işçiyi hor görür maaşını el koyar . Ülke yönetenler vatandaşını acımasızca yönetir . İnsanların kıymeti yok Muş gibi davranıyorlar . Adalet yok dengesi bozuk bir terazi bu dünya . Acıması yok insanın insana . İçim yanıyor . Kapatılması imkansız bir yara var içimde . İnsanlıktan ümidimi kesmekten korkuyorum . Oysa herkese yeter bu dünya . Fakiri ezerek zengini tutarak düzelmez bu insanlığın hali . Bu gün benim doğum günüm 18 yaşındayım artık benim bu dünyadan ve insanlardan tek istediğim herkesin mutlu ,huzurlu ,sağlıklı, savaş olmadan çocuklar ölmeden . Kimse kimseyi kandırmasın . Böyle bir yıl diliyorum.
yarın sabah buradan adana incirlik üssüne dernek aracılığı ve organizesi ile konvoy oluşturuluyor. arabası olan kendi arabası olmayan tutulan otobüslerle ara ara basın açıklamaları yaparak ve gece gaziantep'teki salon programına katılarak, o gece konaklayarak adana'ya yola çıkılacak. herkes gitmediğime çok şaşırıyor, neden gelmiyorsun sorusu ile muhatap oldum bugün çok fazla çünkü bu tür organizasyonlarda ilk sıralarda olan biriyim, kim geliyor sorusuna ilk ✋🏻 kaldıranım. genel olarak düşünce dünyamda bir şeye karar verirken içimin sesini dinlerim kalbim ne derse onu yaparım. bu sefer içimde yoğun bir şekilde olumsuz yani gitme isteğimi pekiştirmeyen, huzursuz eden bir şey var. ayağımı geri geri götüren bir şey. hayrolsun. huzursuz olduğum bir konuda da kendimi zorlamak istemiyorum. farklı bir his. tüm illerden herkes yola çıktı ya da yarın çıkacak. ses getirir getirmez bilmiyorum insanlar elinden geleni yapmak istiyor yerinde duramıyor kimse kendini bir şeyler yapmakla sorumlu hissediyor. bu işin muhatabı da belli belki de tüm protestolar o yöne doğru yapılmalı.. Allah hayra vesile kılsın, sıkıntısız selametle gidilip dönülsün. amin.