#Portlaoise Prison

[stairnaheireann]

#OTD in 1973 – Mountjoy Prison Helicopter Escape | The IRA use a hijacked helicopter to free three of their members from the exercise yard of Mountjoy Prison, Dublin.

Early that day, an IRA member had hijacked an Alouette II helicopter and forced the pilot to land at the D Wing of Mountjoy Prison where they picked up the three IRA prisoners: Séamus Twomey, Chief of Staff, JB O’Hagan, Quartermaster, and Kevin Mallon, activist. Irish prison guards were not armed. The helicopter had been hired by an American two days previously for what was believed to be a…

[thefivedemands]

SEAMUS McGRANE DECEDUTO NEL CARCERE DI PORTLOAISE

SEAMUS McGRANE DECEDUTO NEL CARCERE DI PORTLOAISE

Seamus McGrane, esponente di spicco della Real IRA, stava scontando la condanna mel carcere di Portloaise, Co. Louth, per aver complottato un attacco in occasione della visita del Principe Carlo d’inghilterra in Irlanda el 2015

Seamus McGrane è morto, sabato 25 maggio, in ospedale in seguito di un infarto occorso nel carcere di massima sicurezza di Portlaoise. Era uno dei soli due uomini, insieme…

[seachranaidhe]

PRISONER'S HARD CELL

PRISONER’S HARD CELL

EXCLUSIVE

Catholic inmate’s bid to get Her Majesty removed from name of Ulster’s prisons

HER Majesty Queen Elizabeth’s title could soon be a thing of the past as far as prisons in the North of Ireland are concerned, the Sunday World has learned. 

INFRINGING: HMP Maghaberry GAOL

For decades ‘Her Majesty’ has prefixed the name of all three state prisons here. But now a remand prisoner – currently…

[fighterkimburgess]

I just need to get this out because if I don’t I’ll go mad. Throwing this under a cut because it’s about The Troubles in NI, my da’s past, and my worries because fucking hell it’s a mess. Feel free to just ignore this.

So the DUP have lost their second leader in three weeks, and last night my Da came out with the line “The Troubles are about to restart. And back then they didn’t have mobile phones for bombs until the end. This is going to get bad.”

My Da was in the Irish Defence Forces for 21 years. He did 18 months (total) in Lebanon, a total of 9 months doing guard duty in Portlaoise Prison guarding IRA prisoners because it was considered too risky for the regular prison guards to do it, as they tended to live in Portlaoise and could be found. He did a period of time along the border, but he won’t talk about it. He’ll tell some “funny” stories, but he won’t really talk about it.

I know he once stole a bag of coal from an IRA man who was once the most wanted man in Ireland. The next day a few bags were left at their guard post by him because even though they were watching him, he didn’t want “Irish” men to go cold in an Ulster winter. I know he once body crawled across the border with a pot of stew for British Army soldiers who were left hungry when their rations didn’t arrive (thanks to a bombing up the road) to share with them because they were all miserable. He’s showed me the spot in the Mourne Mountains where gravity is reversed (no seriously, you take the hand break off the car and you roll uphill instead of downhill. It’s a thing)

That’s all I know about his time on the Border. I remember him leaving home early in the morning for his “extra duties” which were him going to Portlaoise for 72 hours. But I don’t know anything else about it.

I know a lot about his time in Lebanon. I know the sun turned his ginger hair red and he nearly wasn’t recognised by his mother when he got home (seriously, for my childhood he had a ginger moustache and dark brown hair). I know he broke his ankle in the store room. I know that crates of Guinness were hidden on supply flights from Ireland, and the pints were the best any of them had ever tasted in the desert sun.

I’m terrified of the Troubles coming back. I don’t have family in the North anymore, but I’m terrified anyway. So many people have been injured, permanently disabled, died. Dad’s PTSD always acts up whenever we’re up there, he gets hyper vigilant as soon as we get near the border and it doesn’t stop until we’re back in the South. The thoughts of what’ll happen are so worrying. I’m part of the generation on this island that wasn’t supposed to know about it. My Ma nearly died in the 1974 Dublin bombings. Nobody on this island will be safe if peace isn’t the goal.

[corkcitylibraries]

It Seems Like Nothing Changes

Paul Cussen

August 2018

In the last two weeks of Anglo-Welsh composer Philip Heseltine’s year long stay in Ireland, he writes ten songs which are published under the pseudonym Peter Warlock. These are considered to be among his finest work.

An t-Óglách, with the tagline ‘The Official Organ of the Irish Volunteer', often described as a successor to the Irish Volunteer, is published. It is published twice a month initially and successfully manages to remain in circulation despite numerous raids and having to operate in secret to avoid complete closure. Michael Collins, Adjutant General and Director of Organisation, is a regular contributor to the magazine.

Charlie Hurley is arrested on a charge of unlawful assembly and imprisoned in Cork Gaol. When arrested he is found to have in his possession documents relating to military installations in the Beara peninsula and a plan for destroying the police barracks in Castletownbere. On release from Cork Gaol he is rearrested, court-martialled and sentenced to five years' penal servitude at Maryborough (Portlaoise) Gaol.

John Hawkes from off-Barrack Street lodges an unsuccessful appeal with the local War Pensions Committee in Cork city, noting that he had been ‘awarded a pension of 8d. a day for 18 months final [sic] & his period expired some time ago. He states that if he could obtain a pair of spectacles, he would be employed at once as a watchmaker. He has no home and no money and will have to go to the workhouse if his appeal fails.’ Hawkes had previously served in the Royal Munster Fusiliers in France but had been discharged in April 1915, according to his mother, ‘because he got a bad cold in the trenches’ and had been declared ‘unfit for further duty’. Doctors at a hospital in Boulogne had determined that Hawkes suffered from a ‘mental deficiency’ .

Acting Major Thomas Marshal Llewellyn Fuge is mentioned in Despatches. He is mentioned in ‘Long Shadows by de Banks: the history of Cork County Cricket Club’ by Colm Murphy as a useful fast medium bowler who played for Ireland.

Stephen O’Callaghan of 39 Bandon Road completes four years on active duty with the Worcestershire Regiment and the Royal Munster Fusiliers, a recipient of the British Army Service Medal and the Victory Medal.

HMS Flying Fox takes over kite balloons and the operations are attached to the deployment of the American battleships Utah, Nevada and Oklahoma. The three battleships operate from Berehaven from August to October to protect Allied convoys from attack by the German battlecruisers. 

August 1 – The first fully combined air, sea, and land military operation in history is launched as RN Fairey Campania seaplanes from HMS Nairana join Allied forces to drive Red Army forces from the mouth of the Northern Dvina river in Russia.

The French Tenth Army launch an attack and penetrate five miles into German territory in the Second Battle of the Marne.

British troops enter Vladivostok.

August 2 – Captain Georgi Chaplin stages a coup against the local Soviet government of Arkhangelsk.

Japan announces that it is deploying troops to Siberia.

The first general strike in Canada occurs in a one-day protest at the murder of Albert “Ginger” Goodwin.

August 4 – ‘Gaelic Sunday’, approximately 100,000 Gaels take part in an act of defiance against the British administration by refusing to apply for licenses to play Gaelic Games.

Noel Willman, actor and theatre director, is born in Derry.

There is a full muster of the members of the companies of the Third West Cork Brigade for the funeral of Lieutenant William Hurley (Kilbrittain Company) in Clogagh.

The Norwegian barque Remonstrant is sunk in the Atlantic Ocean 280 nautical miles (520 km) west of the Fastnet Rock. Her crew survive.

Adolf Hitler is awarded an Iron Cross first class on recommendation of his Jewish superior Lieutenant Hugo Gutmann.

August 5 – Five Zeppelins attempt to bomb London however most of the bombs fall into the North Sea due to heavy cloud cover and L20 is shot down killing all the crew.

August 7 – Florrie Burke is born. He goes on to play for Cork United, Cork Athletic, Evergreen United, Ireland and the League of Ireland XI (d. 1995).

August 8 – The first organised meeting of the I.T.G.W.U. in Mallow is held this evening in the old Town-Hall.

Battle of Amiens where Canadian and Australian troops begin a string of almost continuous victories, the 'Hundred Days Offensive', with an 8-mile push through the German front lines, the Canadians and Australians capture 12,000 German soldiers, while the British take 13,000 and the French capture another 3,000 prisoners (more enemy troops were captured in the six days from August 6 to August 12 than in the previous nine months combined). German General Erich Ludendorff later calls this the "black day of the German Army". Historian Charles Messenger refers to this date as the “day we won the war”.

August 10 – General Frederick Poole, the British commander in Archangel, is told to help the White Russians.

August 16 – Battle of Lake Baikal is fought by the Czechoslovak legion against the Red Army. Red army forces take Arkhangelsk.

August 17 – Moisei Uritsky, the Petrograd head of the Cheka, is assassinated.

Wilfred Owen and Siegfried Sassoon meet for the last time, in London, and spend what Sassoon later describes as "the whole of a hot cloudless afternoon together”. British troops attack Baku, Azerbaijan

August 21 – The Second Battle of the Somme begins. Corporal Thomas Hargroves, Royal Irish Regiment, 2nd Batallion, dies in action. He had come from Laois to serve in the Prison Service in Cork and enlisted for military service in early 1916. He first saw action securing positions in Dublin in 1916. His unit landed in France in August 1916. He is listed on the Vis-En-Artois Memorial, (and on a memorial which disappeared from St. Peter’s Church between 2002 and 2006).

August 22 – Sergeant John Hallinon is killed in action in the Somme. He was born around 1883 in Ballincollig and was working as a bank messenger in London. His wife, Emily, unaware of the condition of life in the trenches wrote to ask for her husband's ring, wristwatch and pipes. They had one child, William.

August 23 – Creation of the Bessarabian Peasants' Party.

August 25 – Composer, conductor, author, music lecturer, and pianist Leonard Bernstein is born in Lawrence, Massachusetts (d. 1990).

70 year old fisherman William Whelton dies in Courtmacsharry after mistakenly consuming poison (unlike poisonings in the UK a century later there is no suspicion of Russian involvement!)

August 27 – Denis O'Doherty, Irish Guards is killed in action aged 28. His brother Felix O'Doherty had started the Fianna and Volunteers in Blarney and became Captain 'B' (Blarney) Company, 6th Battalion, Cork Brigade, I.R.A.

The Battle of Ambos Nogales occurs when U.S. Army forces skirmish against Mexican Carrancistas and two supposed German advisors at Nogales, Arizona, in the only battle of WWI fought on United States soil. Over 130 people die, the majority are Mexican citizens.

August 29 – Science historian and cryptanalyst John Herival is born in Belfast (d. 2011).

Bob Conklin dies of gunshot wounds, sustained at the Battle of Arras. Due to the delay of mail from the Front, his family still continue to receive letters from Bob after learning of his death: “Give my love to all and don’t worry on my account”; “Well, my news is finished, so I’ll ring off. I will write mother in a few days. Love to all. Bob.”

August 30 – Czechoslovakia forms independent republic.

London Policemen go on strike after the dismissal of PC Tommy Thiel (centre in the photograph) for union membership. The strikers demand union recognition and a wage increase. Within a few hours 6,000 men throughout London are out, with more joining all the time; even the Special Branch is affected.

Vladimir Lenin is shot and wounded by Fanny Kaplan in Moscow.

[noncyowen]

Release of two criminals poses ‘complex’ security risks, say gardaí

Release of two criminals poses ‘complex’ security risks, say gardaí

The release of two criminals, both at odds with Dublin-based members of the Kinahan cartel, poses challenges and creates a “complex” security threat in parts of the city, according to senior Garda officers. Brian Rattigan (41), from Drimnagh, was due for release from Portlaoise Prison Tuesday. Derek “Del Boy” Hutch, a 35-year-old from the north inner city, was freed from Wheatfield Prison,…

[limericnewswire]

Fat Freddie Thompson raises alarm after claims Portlaoise Prison officers ask crim ‘to do damage’ to senior colleagues

Fat Freddie Thompson raises alarm after claims Portlaoise Prison officers ask crim ‘to do damage’ to senior colleagues

Fat Freddie Thompson raises alarm after claims Portlaoise Prison officers ask crim ‘to do damage’ to senior colleagues #Fat #Freddie #Thompson #raises #alarm #claims #Portlaoise #Prison #officers #crim #damage #senior #colleagues #limericknewswire   A TD today called for a full investigation after telling the Dail three prison officers did not face any sanctions for “shocking” threats they made…

[zannekinbond]

Vraaggesprek met Brian Kenna, voorzitter Saoradh

Op hun derde partijdag Ard-Fheis (AGM) op 17/18 november 2018 in Dundalk, Co Louth, verkoos de Ierse republikeinse partij Saoradh een nieuwe voorzitter. Brian Kenna uit Dublin volgde Davy Jordan (Co Tyrone) op die de partij al voorzat sinds de stichting twee jaar eerder. Kenna is, net als Jordan, een voormalige republikeinse gevangene. In dit interview spreekt Kenna naast tal van andere zaken over de ontwikkeling van Saoradh in de afgelopen twee jaar, haar toekomst, de Brexit, de relatie tot het IRPWA, de bloedige vete tussen drugsbendes in Dublin en hoe hij gedesillusioneerd raakte bij Sinn Fein. Saoradh is de jongste, en samen met de IRSP, ook de meest zichtbare republikeinse Ierse organisatie die zich verzet tegen de regeling van het Goede Vrijdag Akkoord. De vorming van Saoradh moet beschouwd worden als het directe resultaat van het samensmelten van diverse paramilitaire organisaties tot de vorming van het zogenaamde “New IRA” in de zomer van 2012. De verkiezing van Kenna uit Dublin wijst op een wijziging in de partijlijn. Met Kenna als voorzitter en Ger Deveraux als algemeen secretaris wordt de partij nu geleid door twee mannen uit Dublin, daar waar de partij vooralsnog werd aanzien als een in Noord-Ierland gebaseerde beweging. De ondervoorzitster blijft Mandy Duffy uit Lurgan, Co Armagh; de nieuwe nationale PRO is Paddy Gallagher uit Derry. Kenna, 57, is afkomstig uit het noorden van Dublin maar leeft nu in Crumlin. Hij raakte betrokken in het Ierse republikanisme in de jaren ’80, via het aansluiten bij Sinn Fein en het in Dublin gevestigde “Concerned Families Against Drugs”. In 1990 werd hij voor het eerst gearresteerd, veroordeeld en spendeerde de volgende 5 jaar in de Portlaoise gevangenis als lid van het Provisional IRA. Hij werd samen met een groep PIRA gevangenen vrijgelaten in 1995. Dit was een teken van goede wil door de regering van de Ierse republiek tijdens de onderhandelingen die hebben geleid tot het ondertekenen van het Goede Vrijdagakkoord in 1998. Volgend op z’n vrijlating, verscheen Kenna als woordvoerder van de gevangenen. Hij bleef nog in Sinn Fein na de ondertekening van het Goede Vrijdagakkoord en kwam bij lokale verkiezingen op als SF-kandidaat. Maar sinds z’n vrijlating was hij ook kritisch voor het vredesproces, hij verliet uiteindelijk Sinn Fein en werd actief in het IRPWA. In recentere jaren werd hij opnieuw gearresteerd en bracht nog eens 16 maanden door als nationalistische gevangene in Portlaoise tot hij uiteindelijk vrij kwam in mei 2018. Kenna werkte als een sociaal werker in de hulpverlening, rehabilitatie en integratie bij de “Drug Addiction Service Ireland” en was actief als voorzitter van het “Inner City Regeneration Project”. Ik ontmoette Kenna rond lunchtijd in een hotel in de binnenstad van Dublin. Ik was een paar minuten te vroeg, maar Kenna was er reeds. Toen ik aankwam, was hij een klein stapeltje politieke documenten aan het doornemen die op de tafel voor hem lagen. Bovenaan lag de geprinte kopij van de Saoradh werktekst “Brexit in de context van Ierland”. Kenna is duidelijk goed voorbereid op het interview. Tegen alle regels van het interviewen in, staat Kenna als geïnterviewde erop dat hij de thee betaalt voor de vraagsteller. Ik probeer er nog tegen in te gaan, maar faal… Van zodra de thee werd geserveerd, start hij met praten over de Brexit. De voorgestelde Brexit-deal is op dat moment nog niet bekend gemaakt. Kenna is goed thuis in de Brexit-materie en Britse politiek. Hij volgt de ontwikkelingen van nabij, kent al het ochtendnieuws en heeft een stevige mening over Brexit ondanks dat hij benadrukt, als Ierse nationalist, het hem niks kan schelen wat Theresa May en de Britse regering doen. Hij is uiteraard niet heel eerlijk daarin met mij, niemand die zo goed geïnformeerd is als hij kan claimen geen belang te hechten aan wat gebeurt omtrent dit onderwerp. Ons gesprek is levendig en interessant. Ik vermoed dat het de ganse namiddag had kunnen duren, maar ik kwam voor een vraaggesprek en ik moest mijn trein halen naar Belfast voor enkele afspraken daar. Kenna verandert het onderwerp, hij praat over het opkomende protest tegen het Special Criminal Court in Dublin en de noodzaak van een brede campagne tegen dit SCC. Ik heb moeite om hem te onderbreken. Terwijl het gesprek zeer levendig is, staat de recorder nog niet aan. Uiteindelijk slaag ik erin en het vraaggesprek gaat van start. (Vraaggesprek afgenomen door Dieter Reinisch) ***************************** DR: Het is nog maar enkele dagen dat u verkozen werd tot voorzitter op de recente Saoradh Ard-Fheis. Hoe voelt u zich daar bij? BK: Het is een grote taak. Ik weet dat Saoradh een levendige, revolutionaire, socialistische en nationalistische organisatie is. Het staat onder zware druk vanwege de Britse ordediensten in de 6 bezette graafschappen. We zijn van plan om uit te groeien tot een volwassen politieke partij die wint aan kracht en die nog meer representatief wordt voor het nationalistisch perspectief. Net daarom is het establishment zo bang voor elke aanval op de status quo. Dus het is een grote taak, maar wel één waar ik naar uitkijk. DR: De meeste mensen die jou van naam kennen, kennen je als nationalistische gevangene in Portlaoise, maar ze zouden weinig afweten van jouw politieke activiteit. Waarom bent u de geknipte man voor de job? BK: Ik zou geantwoord hebben op het Ard-Fheis dat wanneer ik eens rond mij kijk, ik vele gezichten zag van mensen die een hoge politieke verdienste hebben om de partij te leiden. Wij trachten elke vorm van personen- of persoonlijkheidscultus te vermijden binnen Saoradh. We wensen niet de fouten te herhalen die andere organisaties hebben gemaakt door 10, 15, 20, 25 jaar dezelfde leider aan het bewind te laten omdat dit op navelstaarderij neerkomt, het kan elitair zijn of kliekjesbevorderend werken. Wij moedigen een opwaartse participatie vanuit de basis aan binnen de partijstructuur en in overeenstemming daarmee trachten we het voorzitterschap elk jaar te wijzigen. De afscheidnemende voorzitter Davy Jordan had al een berg werk verzet door als allereerste voorzitter de partij een richting te geven en de organisatie te stabiliseren. We vonden dat het tijd werd om iemand nieuw in te brengen, ook omdat ik van het zuiden afkomstig ben, Dublin meer bepaald, en er is een groot potentieel in Dublin en in het zuiden van Ierland. Ik veronderstel dat, in overeenstemming met betrokkenheid aan de basis en leiderschap van de basis, mensen op zoek zijn naar een verandering. Het had iedereen in de partij kunnen zijn. Ik werd gekozen maar het had duidelijk iedereen kunnen zijn. We zijn niet gefixeerd op een sterke en dynamische leider, we willen er zeker van zijn dat er zoveel mogelijk participatie zal zijn vanuit een basisniveau op elk niveau van de organisatie. Van Sinn Féin naar Saoradh, uit en terug in Portlaoise. DR: Hoe bent u in de eerste plaats een nationalistische activist geworden? BK: Mijn familie was al verregaand betrokken in het Ierse nationalisme. Vijf van mijn ooms werden geïnterneerd in het Curragh militaire kamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze werden gearresteerd en geïnterneerd zonder proces, voor de ganse duur van de oorlog en langer gewoon omdat ze Ierse nationalisten waren en ze als een bedreiging werden aanzien omdat Engelands moeilijkheden steevast Ierse mogelijkheden zijn. En dus verzamelden ze zoveel mogelijk nationalisten in de vroege jaren ’40 en hielden hen vast tot bijna aan de jaren ’50, dat was aan mijn vaders zijde en zijn broers. Toen ik een tiener was, groeide ik op in Dublin en raakte betrokken in de anti-drugs campagne in Dublin, gericht tegen de gesel van heroïne en ik was ook geïnteresseerd in politiek dus sloot ik me aan bij Sinn Féin. Ik was zeer actief in de anti-drugsbeweging “Bezorgde Ouders Tegen Drugs” en in Sinn Féin, en raakte uiteindelijk in de gevangenis in 1990 voor een straf van 10 jaar. Ik bleef nadien nog een aantal jaren in Sinn Féin maar ik voelde meer en meer aan: wat is er gebeurd sinds het Goede Vrijdagakkoord? Sinn Féin trok naar Stormont (parlement in noorden van Ierland) en aanvaardde meteen ook de politie informanten en ik voelde aan dat mijn visie niet langer in overeenstemming was met die ideologie dus ik vertrok. Daarna raakte ik betrokken in de welzijnswerking voor nationalistische gevangenen (Irish Republican Prisoners Welfare Association, IRPWA). Ik was ook betrokken bij de vorming van Saoradh maar, helaas, werd opnieuw gearresteerd waardoor ik meer dan een jaar niet kon meewerken in Saoradh omdat ik op borgtocht vrij was. Een aantal voorwaarden die ik in m’n borg opgelegd kreeg waren gewoonweg draconisch. Ik kon geen meetings bijwonen, kon niet met politiek geëngageerde mensen spreken, kon geen enkele demonstratie bijwonen, had een avondklok en moest om 23u terug zijn. Ik mocht ook niet in het gezelschap verkeren van mensen die voordien al in de gevangenis verbleef, dus ik was niet betrokken bij de eerste Ard-Fheis en werd voor 16 maanden opgesloten op basis van het woord van een politiecommissaris die zei dat hij dacht dat ik een lid van een illegale organisatie was.Er was weinig tot geen bewijs tegen mij. Het is dat zogenaamde Special Criminal Court, eens je daar belandt is het zeer, zéér moeilijk om er nog onschuldig uit te geraken. Ik werd in mei 2018 vrijgelaten en werd opnieuw actief bij Saoradh. DR: Je was één van hen die werd vrijgelaten als gevolg van het vredesproces in de late jaren ’90 en je wordt geciteerd als een woordvoerder van gevangenen in kranten uit die tijd. Je bleef nadien actief bij Sinn Féin. Hoe komt een gevangene die wordt vrijgelaten tijdens het vredesproces uiteindelijk terecht bij Saoradh? BK: Die vrijlatingen waren bedoeld als maatregelen om het vertrouwen te wekken. Het was een maatregel die bemiddeld werd door de regeringen in Londen, Dublin en de Verenigde Staten in een poging om nationalisten het vredesproces te laten aanvaarden. Zoals alle nationalisten in die tijd, deed ik dat ook, en ik had er een zeker geloof in. Het was geïnspireerd door het geloof dat het zou leiden tot een herenigd Ierland. Maar doorheen de jaren realiseerde ik dat dit niet zou gebeuren en dus, zoals elk individu, meende ik dat ik recht had op mijn eigen politieke mening en dat mijn ideologie niet meer paste bij Sinn Féin dus ik verliet Sinn Féin. Ik dacht dat we werkten aan het dichterbij brengen van een herenigd Ierland, maar het beleid van Sinn Féin zou ons nooit tot dat punt brengen. De vorming van Saoradh DR: Laat ons praten over Saoradh. Het is een nieuwe partij, amper twee jaar oud. Waarom werd het gesticht? BK: Omwille van het vacuüm. Er was volgens mij geen geloofwaardige organisatie die streefde naar het dichterbij brengen van Ierse hereniging. Er was geen organisatie met mensen met een politieke geloofwaardigheid en een revolutionaire ervaring die vertrouwen kon wekken bij nationalisten om de strijd voor Ierse hereniging verder te zetten. Saoradh is absoluut noodzakelijk. Indien er een bezetting van je land is, hebben Ierse mensen het recht om zich op welke manier dan ook te verzetten. Alhoewel Saoradh een nieuwe organisatie is, zijn er heel wat oudere nationalistische socialisten betrokken in Saoradh. Dat wil niet zeggen dat ze allemaal in de gevangenis hebben gezeten in het verleden, maar ze hebben zeer consistent het imperialisme in Ierland bestreden in de voorbije jaren. We hebben zeventigers, maar we hebben ook éistígí die de jongerenafdeling van Saoradh vormen. Dus we hebben mensen variërend van in hun vroege tienerjaren tot zeventigers. We hebben een persoon in de gevangenis op dit moment die 70 jaar is, Kevin Hannaway, die betrokken was binnen het Provisional Sinn Féin en het IRA doorheen de jaren. Hij is één van de zogenaamde Hooded Men (1). Wij hebben mensen met deze geloofwaardigheid. Het is dus niet zomaar een nieuwe partij. Het is een nieuwe partij met mensen die al betrokken waren in de anti-imperialistische strijd in Ierland. DR: Mensen van andere organisaties zouden me net dezelfde antwoorden geven over hun organisaties. Er zijn nog diverse andere organisaties actief, sommige sinds 1986, andere sinds 1997. Laat het me een beetje meer provocatief verwoorden: wie zit te wachten op Saoradh? BK: Diegenen die van plan zijn de Britse invloed in ons land te verwijderen hebben Saoradh nodig omdat geen enkele andere organisatie die geloofwaardigheid heeft. Er zijn individuen met een sterke socialistische overtuiging, nationalistisch en anti-imperialistisch, en ik breng veel tijd voor hen op. Er zijn kleine groepen van individuen die samenkomen op verschillende ogenblikken om te reageren op problemen die zich voordoen in Ierland, maar er lijkt geen samenhang te zitten in die groepen. Dus, hoewel ik andere anti-imperialisten bewonder in Ierland en ik wens hen het allerbeste toe, schieten ze te kort in de confrontatie met de Britse bezetting. De eerste twee jaren van Saoradh DR: Vooraleer we spreken over de toekomst van Saoradh, laten we het eerst even over het verleden hebben. Ik was in Coalisland tijdens de “Unfinished Revolution Easter Commemoration” in 2016 die een groot success was voor de organisatoren van deze mars, maar niet iedereen van deze organisatoren was betrokken bij de vorming van Saoradh. Daarna, minder dan één jaar sinds het ontstaan van Saoradh was er een eerste split in Belfast. Hoe zou je de eerste twee jaren van het bestaan van Saoradh omschrijven? Ook al omdat je Davy Jordan als de stabiliserende factor omschreef. Wat bedoel je daar mee? BK: Saoradh is een nieuwe partij. Er was een oorlogsmoeheid in Ierland na de lange 30-jarige campagne tegen de Britse bezetting die werd gedomineerd door Sinn Féin en het Provisional IRA. Maar toen ze naar het politieke centrum opschoven en de notie van de fysieke confrontatie met de Britse bezetting van ons land opgaven, dreven mensen mede door de oorlogsmoeheid weg. Dus was er een nieuwe organisatie nodig voor het volk om de strijd voor de Ierse nationale zelfbeschikking verder te zetten. We proberen om het beste, het meest geschikte en het meest gemotiveerde naar voor te brengen om de strijd voor Ierse vrijheid verder te zetten. Davy Jordan heeft grote geloofwaardigheid op het terrein en hij slaagde erin om Saoradh vorm te geven in die eerste twee jaren, dat was heel belangrijk. Maar betreffende de afsplitsingen en dergelijke, moet je in overweging nemen dat het een nieuwe organisatie is. Mensen uit het ene gebied hebben misschien geen andere ideologie, maar een ander idee van het tempo van de zaken of de richting waarin de zaken uitgaan, dus je zult ook van tijd tot tijd een natuurlijke uitval van mensen hebben, iets dat op elk moment in elke organisatie kan gebeuren. Sinn Féin heeft zo dikwijls vooraanstaande partijfiguren waaronder verkozen mandatarissen verloren. En ze zijn een zeer sterke, sommigen zouden het een dictatoriale, organisatie noemen. Hoewel het een spijtige zaak is, het gebeurt nu eenmaal. Omdat mensen een partij verlaten, wil nog niet zeggen dat ze hun politieke wensen voor een herenigd Ierland opgeven. Wij denken dat sommige mensen die ons verlaten, nog steeds een politieke visie hebben die consistent is met de onze. We moeten dat aanvaarden. Betrokken zijn in een revolutionaire nationalistische, socialistische organisatie zoals Saoradh slorpt bijzonder veel tijd op. We proberen de beste en meest gedreven krachten naar voren te schuiven om de strijd voor Ierse vrijheid verder te zetten. Het ontwikkelen van Saoradh in de Ierse republiek DR: Saoradh hield hun eerste manifestaties in de zes graafschappen. De eerste Ard-Fheis was in Newry, daarna in Derry, alle Unfinished Revolution herdenkingen waren in de zes graafschappen, Coalisland, Derry, Belfast en ook de meest bekende activisten komen uit dit gebied, namelijk Paul Duffy, Patrick Carthy, Stephen Murney, Dee Fennell, Davy Jordan, ze komen allemaal uit de 6 graafschappen. Waarom iemand uit Dublin als Voorzitter? BK: Wel gelukkig worden mensen in de 26 graafschappen actief en de partij is zich zeer bewust van het feit dat we mensen uit de 26 graafschappen aanmoedigen om het nationalisme en de strijd voor nationale zelfbeschikking terug op te eisen. Terwijl de belangrijkste herdenkingen plaatsvonden in Coalisland en Derry, zijn er de afgelopen twee jaar andere herdenkingen geweest. Er was nog een paasherdenking in 2016 die plaatsvond in Dublin. Dit werd zeer goed ondersteund en verraste het establishment hier in Ierland. Dit bespoedigde de wens van de 26 graafschappen om mensen te arresteren. Er is een constante toestroom van mensen die voor de rechtbank gebracht worden. We realiseerden ons dat het een anti-imperialistische strijd is waar we bij betrokken zijn en de regering in Dublin is erg kapitalistisch en imperialistisch in haar samenstelling en tenzij we dit idee naar de mensen brengen en hen laten begrijpen dat het kapitalisme de vijand is van de mensen, zal het nergens toe leiden. Dit is het pad dat we nu bewandelen. Er was ook de herdenking van Wolfe Tone die jarenlang geen factor van het Ierse politieke leven was geweest. Dit werd twee jaar geleden in 2016 opnieuw door Saoradh opgestart. Het werd druk bezocht en niet alleen door mensen in het zuiden, maar de mensen in het noorden steunen het heel sterk om er een nationale herdenking van te maken. Je ziet een einde aan dat verdelend denken dat het allemaal gebaseerd is op de zes graafschappen. Zoals ik al zei, het had iedereen kunnen zijn. We hadden een ongelofelijke weelde aan bekwame mensen op onze Ard-Fheis vorige week in County Louth. Maar ik was verkozen, en de algemene secretaris is Ger Deveraux die eveneens van Dublin afkomstig is. De ondervoorzitter is Mandy Duffy uit Lurgan. Dus je hebt een sterker engagement van mensen uit zowel het noorden als het zuiden en het is onze intentie om de partij verder te ontwikkelen in het zuiden. Eén van de redenen waarom dit gebeurt is omdat we betrokken zijn in nogal wat politieke, economische en sociale kwesties die mensen treffen in de 26 graafschappen. We realiseren ons dat het een anti-imperialistische strijd is waarin we betrokken zijn, en de regering in Dublin is zeer pro kapitalisme en imperialisme in haar samenstelling en tenzij we erin slagen dit over te brengen naar de bevolking waarbij ze begrijpen dat kapitalisme de vijand van de bevolking is, geraken we nergens. Dit is het pad dat we volgen. We zien de groei in het zuiden, niet omdat de voorzitter uit het zuiden komt maar omdat mensen steeds meer beseffen dat het leven voor bijvoorbeeld de werkende klasse er niet beter op zal worden in een kapitalistische maatschappij. Als die mensen betrokken raken in het activisme, realiseren ze al snel dat de verdeling van Ierland een grote hindernis is in het verbeteren van ons leven. DR: Zal het opnemen van leden uit het zuiden in het bestuur van Saoradh ook leiden naar een politieke verandering van Saoradh? BK: Neen, het is geen verschuiving van macht binnen de organisatie. Het is het omarmen van meer mensen uit het zuiden en dit moet verwelkomd worden. Wij zijn een 32-graafschappen organisatie. We zijn uniek geplaatst om vorm te geven aan de collectieve energie van mensen uit zowel de zes graafschappen als de 26 graafschappen. Wij zien geen grens, we aanvaarden geen grens, wij hebben geen ingesteldheid gebaseerd op verdeling. Voor ons is het niet vreemd dat mensen uit Cork, Kerry, Limerick en Dublin in één kamer samenzitten met mensen uit de zes graafschappen om richting te geven aan de partij. Het betekent evenmin, omdat de voorzitter uit de 26 graafschappen komt, dat we minder militant zouden zijn. We willen nog steeds de laatste Britse soldaat dit land zien verlaten. Iedereen in de 26 graafschappen is er sterk van overtuigd dat we ons niet mogen laten regeren door de Britten, noch dat we mogen bestuurd worden door een imperialistische Europese Unie. Het speelt geen rol waar de voorzitter van afkomstig is, we zijn een verenigde partij. Met Provisional Sinn Féin, in de vroege jaren ’50 en ’60, was er een partij die gedomineerd werd door het zuiden, Ruairí Ó Brádaigh en Dáithí Ó Conaill en anderen. Maar toen de uitbarsting van het conflict plaatsvond in de late jaren ’60 en vroege jaren ’70, zag je een nieuw leiderschap ontstaan met onder andere Gerry Adams, Martin McGuiness en anderen. Je zag een verschuiving van macht. Voor Saoradh zien we geen verschuiving van macht vanuit de 6 graafschappen naar de 26 van het zuiden. Wij zien het verenigde Ierse volk dat voor zichzelf opkomt, maar mensen kunnen erin zien wat ze er willen in zien. DR: Wat zijn de meest dringende opdrachten voor Saoradh? BK: De voornaamste taken zijn het versterken van onze positie, de kwestie van de verdeling tussen het noorden en het zuiden in het centrum van de politieke aandacht brengen. De verdeling van Ierland hindert de werkende klasse om het rechtmatige eigenaarschap over de rijkdom van het land op te nemen. De strijd tegen de verdeling van het noorden en zuiden en de betrokkenheid van imperialisme in Ierland is wat ons verenigt in onze strijd. Brexit in de context van Ierland DR: Saoradh publiceerde een tijdje geleden haar visie op het Brexit beleid. Dit is het eerste politieke document dat Saoradh ooit publiceerde. Kunnen we meer politieke beleidsdocumenten verwachten in de toekomst? BK: Ja, heel zeker. Specifiek focussen op Brexit in de context van Ierland heeft een grote impact op het leven in Ierland en dat zal ook in de toekomst zo zijn. In het samenstellen van dit document, trokken we het land rond en zochten naar de mening van de bevolking, vroegen om hun goedkeuring van dit document en we verschaften ook uitleg waarom we in die richting gaan. Door dit te doen kwamen we te weten wat er leeft bij de bevolking doorheen het land. Eigenlijk stelden we vast dat mensen op dezelfde wijze in sociale en economische kwesties geraakt worden, of ze nu in Belfast dan wel in Cork zijn, of het nu in Dublin dan wel in Galway is. We realiseerden ons dat we een visie op beleid moeten ontwikkelen inzake een breed aantal onderwerpen. We hebben de wens en de nood om programmateksten te produceren en uit te leggen waarom imperialisme ons land hindert. Dus, we zouden graag tegen midden 2019 een aantal programmateksten klaar moeten hebben. Op ons recente Ard-Fheis hebben we beslist om in het begin van 2019 bijeenkomsten te houden over een aantal onderwerpen waaronder dakloosheid, behuizing, drugs, legalisering en decriminalisering van drugs, verslavingsproblematiek en nog een hele reeks andere sociale kwesties. DR: Kan je even jullie Brexit standpunt toelichten? BK: Wij stellen dat Brexit, in de context van Ierland, eigenlijk de mislukking aantoont om de oorzaak van het conflict tussen de Britten en Ierland aan te wijzen. En dat is de verdeling van Ierland en het ontnemen van nationale soevereiniteit. Wij stellen ook dat discussiëren over een harde of een zachte grens eigenlijk de kern van de zaak mist. Onze hoofdtaak is om erop te wijzen dat de hoofdoorzaak van het conflict de verdeling van het noorden en het zuiden van Ierland is en dat dit een directe uitdaging kan inhouden voor welk mechanismen er ook mogen voortvloeien uit Brexit. Bijvoorbeeld, een harde grens zal het leven op social en economisch vlak zwaarder maken. Het zal een impact hebben van zodra er fysieke infrastructuur zal verschijnen op de zogenaamde grens die een Britse grens is. Dit zal mensen doen beseffen dat de Britten nog steeds heersen over de zes graafschappen van Ierland en dit zal leiden tot een hernieuwing van het conflict. Fysieke infrastructuur zal bestreden worden. Daar mag geen twijfel over bestaan. Wat wij zeggen is dat het politiek, economisch en strategisch van belang is dat Groot-Brittannië uit Ierland weg moet en dat Ierland uit de Europese Unie moet. Groot-Brittannië steekt haar kop in het zand met dit Brexit-beleid. Ik geloof dat het kapitalistische volk in Engeland werd gebruikt tegen de mensen in het noorden van Engeland. De mensen die de macht hebben, zijn allemaal in het zuiden van Engeland. En dus reageerde het volk ook op een xenofobe wijze. Ze zeggen dat immigratie de schuld is, mensen die in hun land binnenkomen en hun jobs afnemen. Het was echter Tory-beleid dat mensen hun job deed verliezen en mensen in het noorden van Engeland een lagere levensstandaard gaf met minder kansen op tewerkstelling, behuizing en andere dienstverlening. Het heeft niets met immigratie te maken. Het was het fout beheren van de Britse economie dat leidde tot deze mindset. Mensen zoals Nigel Farage en Boris Johnson fungeerden als agent provocateurs. Ze hebben de Britse bulldog-houding aangenomen. Door die arrogante houding kunnen ze de bomen door het bos niet meer zien, ze zitten erin vast. Ik geloof persoonlijk dat Theresa May graag zou willen zeggen dat ze een fout hebben gemaakt. Als ze morgen opnieuw zouden stemmen, zullen ze de Brexit verwerpen, maar ze zijn te arrogant om dat toe te geven. Dat is prima, dat is hun beslissing, ik heb geen zin om het denken van het Britse volk te beïnvloeden. Ze zitten vast aan Brexit en ze hebben geen uitweg, dus het is de kans voor Ierland. Saoradh is van plan om van deze gelegenheid maximaal gebruik te maken. DR: Ben je voorstander van een tweede referendum? BK: Neen, vanuit een Brits perspectief denk ik dat veel mensen zouden oordelen “Laat ons een tweede referendum houden”. Als je naar onderzoeken kijkt, zou meer dan 50% van de bevolking voor een nieuw referendum kiezen, maar ik pleit er niet voor. Het is niet mijn zorg; de Britse regering kan doen wat ze wil. Jeremy Corbyn zit gewoon achterover, doet niets en wacht erop dat de overheid zal imploderen zodat hij naar binnen kan lopen. Hij probeert populistisch te zijn, zelfs onder zijn eigen zogenaamde linkse achterban. Maar hij is ook niet bereid het aan te grijpen en te zeggen: "We hadden het mis, we willen een tweede referendum." Ik bepleit het niet, het is hun keuze, maar ze zijn te arrogant om dat toe te geven. Wij zouden de Europese Unie verlaten, maar ik denk dat de Britse bevolking gestemd heeft voor het verlaten van de EU omwille van de verkeerde redenen. Als ze morgen een tweede referendum zouden houden, zou het voor ons geen enkel verschil uitmaken omdat de Britten de 6 graafschappen van Ierland nog steeds illegaal zouden bezetten. En het verandert niets aan de positie van Saoradh in de richting van de EU. We willen de EU verlaten. We willen een situatie voorbereiden waarin het hele land de mogelijkheid heeft om een beslissing te nemen over wat voor soort regering we willen hebben. Ik geloof dat het een socialistische regering zou moeten zijn en deze regering zal dan in staat zijn om met andere regeringen over de hele wereld te onderhandelen en als een verenigd land te fungeren en elke overeenkomst in te voeren waar ze het allemaal mee eens zijn. Maar dat kan niet gebeuren als je een imperialistische opgelegde staat hebt in de 6 graafschappen en een neokoloniale staat in de 26 graafschappen. Totdat het Ierse volk als geheel kan zeggen welke regering ze willen, heb ik geen interesse in wat de Britten doen. DR: Wat als het tot een tweede referendum komt, hoe zou Saoradh zich daarin positioneren? BK: We hebben er geen interesse in. Het is een Brits referendum. We zouden de EU verlaten, maar ik geloof dat de Britten hebben gestemd om de EU om de verkeerde redenen te verlaten. Geweld en de Ierse grens DR: Zal Brexit leiden tot toenemend politiek geweld ? BK: Ik denk dat het onvermijdelijk is. Het hangt er van af wat voor soort deal er zal gebeuren. Maar als er een no-deal is, ik weet dat het erg onduidelijk is en het verandert elke dag, dat er is een vereiste voor een fysieke harde grens wordt vastgesteld en deze fysieke harde grens is bemand door Britse veiligheidstroepen, dan is de kans en de motivatie voor geweld in dat gebied groter en dit geweld zal hoogstwaarschijnlijk ook gebeuren. DR: Ik herinner me dat Paul Duffy hetzelfde zei in de BBC-documentaire met Peter Taylor. Waarom verhogen veiligheidstroepen langs de grens de kans op aanvallen? Er zijn Britse veiligheidstroepen overal in Noord-Ierland, waarom zouden grensposten enig verschil maken? BK: Omdat er dan een fysieke manifestatie van de Britse overheersing zal zijn in Ierland. Mensen zullen het dagelijks zien. Mensen zullen worden onderworpen aan sektarische intimidaties en misbruiken bij grenscontroles. Dat behoort niet tot het dagelijks leven van gewone mensen. Het is wel een kenmerk van het leven voor nationalisten. Maar de nationalisten zijn op dit moment in een minderheid. Maar de grens zal, zoals het in het verleden was, een kenmerk worden van het leven voor de gewone burger, Noord en Zuid. Mensen die op doorreis zijn en mensen kunnen ook land hebben aan beide kanten van de Zuid-Armagh-grens en dit zal hun dagelijkse activiteiten beïnvloeden, zoals het verplaatsen van het vee, of gewoon gaan winkelen of naar de bank gaan. Ze bevinden zich in lange rijen bij grenscontroleposten met persoonlijke controles, auto's die worden doorzocht, bussen gestopt, bezittingen doorzocht, en sektarische opmerkingen of bedreigingen die worden gemaakt. Al deze dingen gebeurden in het verleden. Aangezien dat een normaal kenmerk van het Ierse leven wordt, zullen mensen van nature gevoeliger worden en erop reageren en dit zal het idee doen herleven dat dit een kunstmatige grens is die wordt afgedwongen door een buitenlandse bezettingsmacht. Als we teruggaan naar de late jaren 80 toen Aidan McAnespie werd doodgeschoten toen hij van Aughnacloy, County Tyrone, naar Monaghan overstak en hij de grenscontrolepost daar passeerde. Hij was een jonge GAA-voetballer en dat was een heel normale bezigheid voor hem om naar de voetbaltraining te gaan. En toen hij op zondag een match had, moest hij fysiek een paar honderd meter lopen van de bezette 6 graafschappen naar de 26 graafschappen. Op regelmatige basis, zoals veel jonge mensen van zijn leeftijd, werd hij blootgesteld aan racistisch misbruik, sektarisch misbruik, bedreigingen met geweld, pesterijen. Op een matchdag werd hij doodgeschoten, er hij onderging hetzelfde niveau van misbruiken. Hij werd vanop de grenspost in de rug neergeschoten en stierf. Dat was slechts een extreme versie van wat er gaande was voor mensen van alle leeftijden. En dit zal opnieuw gebeuren omdat het onvermijdelijk is, en het zal het nationalisme in Ierland opnieuw doen ontwaken. De Britse aanwezigheid zal worden weerstaan, het volgt er gewoon vanzelf uit. Unionisme en loyalisme DR: In de afgelopen tijd hoorde je een aantal opmerkingen van loyalistische figuren zoals Jamie Bryson, waarin werd opgeroepen tot mobilisaties tegen de Brexit-deal die op tafel ligt. Een situatie die lijkt op de protesten tijdens de vlaggenkwestie die een paar jaar geleden mogelijk waren. Hoe zal Saoradh reageren op een loyalistische negatieve reactie op de Brexit? BK: Zoals de nationalisten het in het verleden moesten doen. Nationalisten verdedigden hun gebieden altijd tegen de door de Britten gesteunde loyalistische doodseskaders. Helaas voor de loyalisten, zitten ze in een gebied van schizofrenie. Ze willen Brits zijn, maar de Britten zien ze niet als Brits. In Groot-Brittannië noemen ze hen “Paddy's”, gebruiken ze veel minachtende bewoordingen en zien ze hen als Iers. Zoals te zien was met de Brexit-deal, waren Theresa May en Dominic Raab vorige week behoorlijk bereid om de DUP en de rest van het unionisme dwars door de 6 graafschappen te laten vallen om een verbeterde handelsrelatie met de EU te hebben. Dus, de unionisten denken dat ze Brits zijn, maar de Britten hebben geen tijd voor unionisme in de 6 graafschappen. Er was altijd een zeer klein aantal unionisten in Groot-Brittannië die een relatie hadden met unionisten in Ierland en dat is waar de huidige situatie van Ulster uit voortkwam. Maar de gewone mensen in Engeland zouden de gewone loyalistische arbeidersklasse in de 6 graafschappen niet als Brits zien en zouden hen van vandaag op morgen laten vallen. Ze zitten in een paradoxale situatie met aan elkaar tegengestelde regels. Maar we moeten misschien voorbereid zijn om Ierse nationalistische gebieden te verdedigen tegen elke inval van loyalisten naar deze gebieden. Net zoals de nacht op de dag volgt, zou dit gebeuren en wij zullen klaar zijn voor die taak. Dublin drugsoorlog DR: Terugkomend van Brexit en de 6 graafschappen naar Dublin. Vooral hier in Dublin, heb je de aanhoudende vete tussen grote drugsbendes. Niet zo lang geleden werd een lid van de IRA, Michael Barr, gedood als gevolg van deze vete. In krantenartikelen uit de jaren negentig werd je beschreven als een anti-drugsactivist, je was actief in "Concerned Families Against Drugs". Welke rol speelt het anti-drugsactivisme in de nationalistische beweging en welke rol speelt de nationalistische beweging in het anti-drugsactivisme? BK: Mijn eigen betrokkenheid bij anti-drugsactivisme was ontstaan uit de behoefte om onze gebieden te beschermen tegen de plaag van heroïne. De heroïne-epidemie kwam in het begin van de jaren tachtig, verdween toen en kwam terug in de jaren 1990 en is sindsdien voortgezet. Ik had mijn betrokkenheid bij de anti-drugsbeweging gezien als een noodzakelijk iets om mijn eigen gemeenschap te verdedigen tegen grote drugsdealers en ook om diegenen te beschermen die in de kringen van drugsdealers terecht kwamen en verslaafd raakten. Ikzelf, persoonlijk, werkte als drugspreventie-adviseur voor de openbare gezondheidszorg in Ierland. Dat was in deze problematiek de hulporganisatie van de regering in Dublin. Ik werkte met mensen die getroffen zijn door drugs, verslaafd aan drugs. Ik zie dat als absoluut consistent met mijn houding tegenover drugs. Ik ben tegen drugshandel, maar ik begrijp dat het vooral jongeren zijn in sociaal achtergestelde gebieden die geen toekomst voor zichzelf zien en die in het standaardonderwijs waar iedereen baat bij heeft, hun weg niet vinden. Ik was bereid om dagelijks te werken met mensen die getroffen zijn door drugs en ook te kijken naar kwesties van revalidatie en verslavingsbehandeling en de impact van drugs op het individu proberen te verminderen. Saoradh is hetzelfde. Wij zijn nationalisten en we zijn tegen de plaag van de drugshandel en de effecten ervan op de arbeidersgemeenschappen maar ook op de plattelandsgemeenschappen. We hebben een veel meer betrokken houding ten opzichte van de redenen voor het bestaan van de drugsplaag in Ierland. Met betrekking tot drugsbendes. Er is een vete, oké. Maar de vete wordt waarschijnlijk beheerst door een handjevol mensen aan de ene kant en een heel klein handvol mensen aan de andere kant. Het lijkt erop dat er enorme aantallen zijn, dat er twee drugsbende-legers zijn, zoals een Mexicaans kartel of een Colombiaans kartel. Maar dat is niet het geval in Ierland. Er is een klein aantal mensen die enorm veel geld verdienen aan de ene kant en een klein aantal mensen die een enorme hoeveelheid geld verdienen aan de andere kant. Wat ze doen is, dat ze aan de basis jonge mensen, drugsverslaafden, huren en als wapens gebruiken. Wanneer deze mensen worden betrapt en naar de gevangenis gaan, worden ze niet ondersteund door enig drugskartel of een drugsorganisatie. In de meeste gevallen hebben ze niets te winnen. De overgrote meerderheid van de mensen die bij deze vetes betrokken zijn, zijn gewone mensen die helaas in de drugs verzeild zijn en ik heb grote sympathie voor hen allemaal. Het probleem is dat het hier in Dublin het dagelijks leven beïnvloedt. De regering in Dublin reageerde niet op de gesel van drugs totdat het een groot probleem werd en daarom werden een paar onschuldige mensen neergeschoten. Er was een onschuldige man neergeschoten in Spanje en onlangs nog een paar honderd meter hiervandaan, vlakbij Connolly Station, was er nog een onschuldige man doodgeschoten, opnieuw omdat hij dezelfde jas droeg als het beoogde doelwit. Toen dat gebeurde, zei de regering dat er zou worden ingegrepen. Ik zou zeggen dat alle 20 mensen die doodgeschoten zijn in deze vete, het slachtoffer zijn van het beleid van de regering in de 26 graafschappen met betrekking tot het drugsprobleem. Mensen worden betrapt met een kleine hoeveelheid cannabis, worden veroordeeld en dit feit betekent meteen dat ze hun kansen op tewerkstelling zien dalen, of dat ze niet naar Amerika, Canada of Australië kunnen reizen. Jongeren die uit verveling of een laag zelfbeeld drugs gebruiken, worden dan door de staat zelf verbannen. En wanneer ze drugs gebruiken, is het niveau van revalidatie of behandeling vrijwel nul. Dus, ze gaan door in een spiraal van drugsgebruik en misbruik en hebben dan geen andere keuze dan betrokken te raken bij de activiteiten van drugsbendes. Ja, er zijn twee drugsbendes die betrokken zijn bij deze vete, maar de overheid speelt hier ook een grote rol in. Nationalisten zijn tegen drugs, drugsbendes en tegen de verkoop van illegale drugs en de overstroming van onze gemeenschappen met illegale drugs, maar we hebben er begrip voor dat drugs niet bij het individu beginnen. Ze beginnen met de sociale omstandigheden die mensen ertoe brengen te geloven dat ze geen andere ontsnapping hebben dan drugs te gebruiken. Net als het Brexit-document, denk ik dat we later dit jaar in 2019 een zeer goed uitgewerkt programma zouden moeten hebben over drugs in Ierland. Alle mensen die in de afgelopen twee jaar in de drugsvete zijn gestorven, elk van hen is een slachtoffer. Alleen omdat ze misschien betrokken zijn geweest bij een drugsbende betekent nog niet dat het hun families, hun partners, hun kinderen, hun ouders en hun broers en zussen geen miserie opleverde. De overheid heeft hierin voortdurend mee gefaald en daar ligt ook de schuld. Deelname aan verkiezingen DR: Brian Leeson van éirígí heeft onlangs zijn campagne voor de lokale verkiezingen hier in Dublin gelanceerd. U hebt eind jaren negentig aan verkiezingen deelgenomen voor Sinn Féin. Zal Saoradh aan toekomstige verkiezingen deelnemen? BK: Allereerst zijn we een partij die de afwezigheid in de huidige parlementen steunt. Dat betekent dat als we gekozen worden, we niet van plan zijn onze zetels in een van de gescheiden parlementen van Stormont of Leinster House op te nemen. Onze statuten zeggen dat we een verzoek om deel te nemen aan de gemeenteraadsverkiezingen moeten overwegen en dat zullen we na een strategische evaluatie doen. We haasten ons niet om populistisch te worden en onszelf aan het electoraat te verkopen, alleen maar voor een beetje macht. We zijn niet van plan dat te doen. Momenteel zijn we niet van plan om deel te nemen aan verkiezingen, maar we zullen de mogelijkheid overwegen of en wanneer deze situatie zich voordoet. Het idee om bij verkiezingen deel te nemen, zou niet alleen draaien rond verkozen worden. Als we overwegen om bij verkiezingen deel te nemen, zal dat een strategische overweging zijn van waaruit een aantal gekozen Saoradh-vertegenwoordigers in de bredere Ierse politieke scène zouden passen. Het zou niet zo zijn dat, laat ons zeggen, dat een persoon als jij succesvol zou kunnen zijn in één kiesdistrict, dat zou niet genoeg rechtvaardiging inhouden om aan verkiezingen mee te doen. Het moet passen in een algemene socialistische, anti-imperialistische strategie. Maar de partij zal erover vergaderen en het bespreken als deze situatie zich voordoet. IRPWA (Irish Republican Prisoner Welfare Association) en de Saoradh afdeling krijgsgevangenen DR: Er zijn een groot aantal nationalistische gevangenen die momenteel in de gevangenis zitten in Portlaoise, Maghaberry, Hydebank ... BK: …and Mountjoy. DR: De meerderheid van deze gevangenen wordt gesteund door de IRPWA, maar Saoradh heeft onlangs een eigen afdeling voor krijgsgevangenen opgericht, die een aantal wenkbrauwen deed fronsen. Is de relatie met de IRPWA en de rol van de IRPWA veranderd? BK: Mensen hebben me gezegd dat er een beetje verwarring was en ik begrijp dat. Voor iedereen die zich daarover iets afvraagt, daar heb ik geen probleem mee. Wat ik tegen je zou zeggen, is dit. De IRPWA, en ik ben zelf lid, is voornamelijk een welzijnsorganisatie om de belangen van gevangenen en hun families te behartigen. Ik wil geen nadruk leggen op het financiële deel omdat financiën maar een heel klein deel uitmaken van de kwesties die de nationalistische gevangenen aanbelangen, alsook hun gezinnen en hun kinderen. Het is een welzijnsorgaan en we doen wat we kunnen om de gezinnen te ondersteunen in de moeilijke situaties waarin ze zich bevinden. De IRPWA ondersteunt republikeinse gevangenen. Het belangrijkste aan de IRPWA is dat het nationalistische gevangenen ondersteunt die zich in de gevangenis bevinden en niet door een bepaalde organisatie worden ondersteund. U bent bij de IRPWA, of u bent niet bij een organisatie aangesloten en u zoekt steun van de IRPWA. De IRPWA zal je ondersteunen, maar het is in de eerste plaats een welzijnsorganisatie. De meeste mensen in Saoradh zijn betrokken bij de IRPWA en dat zullen we blijven doen. Maar u kunt een voorstander van de IRPWA zijn en niet noodzakelijk een lid van Saoradh. Binnen de IRPWA is de ideologie geen verplichting, je hoeft niet van een bepaalde overtuiging te zijn om deel te nemen aan de IRPWA-activiteiten. Toen Saoradh werd opgericht, voelden we aan dat we binnen Saoradh een afdeling moesten ontwikkelen om te kijken naar de andere kwesties die ook beleidskwesties in de gevangenissen zouden omvatten, advies aan mensen in de rechtszaken enzovoort. We moedigen gevangenen aan om zelf beleid te ontwikkelen. Dit zou nationalisten buiten de gevangenismuren kunnen beïnvloeden en vaak doet het dat ook. Enkele van de meest inzichtelijke documenten die we in de Ierse nationalistische geschiedenis hebben gezien, zijn ontstaan binnen de gevangenissen en hebben erbuiten hun bereik gemaakt. Dus, Saoradh vond dat er behoefte is aan een specifieke afdeling voor gevangenen die kijkt naar het beleid tussen Saoradh als organisatie en nationalistische gevangenen die zich tot Saoradh bekennen. Het is niet bindend voor iemand die niet in Saoradh is. De IRPWA zal nog steeds werken namens elke willekeurige nationalistische gevangene die hun steun zoekt en het zal de gezinnen steunen, ongeacht of ze verhuizen. Stel dat een gevangene op Saoradh is afgestemd en hij zich ideologisch van Saoradh verwijdert, de IRPWA heeft nog steeds de verantwoordelijkheid om zijn familie en zijn nabestaanden te ondersteunen. Het verschil is dat het nu duidelijker wordt geïdentificeerd als een welzijnsorgaan, terwijl onze afdeling voor krijgsgevangenen een verantwoordelijkheid heeft om het beleid van Saoradh te bespreken met gevangenen die zich tot Saoradh rekenen. Je hebt het zelf gehoord, het hele debat en ik begrijp het. Iemand zei tegen mij: "Oh, je laat de hele IRPWA-zaak vallen." Neen, niets daarvan. De meeste mensen in Saoradh zijn betrokken bij de IRPWA en dat zullen we blijven doen. Maar u kunt een voorstander van de IRPWA zijn en niet noodzakelijk een lid van Saoradh. Binnen de IRPWA is de ideologie geenverplichting, je hoeft niet van een bepaalde overtuiging te zijn om deel te nemen aan de IRPWA. DR: Ik ben één van degenen die verbaasd waren toen ik een verklaring zag van de Saoradh-afdeling voor krijgsgevangenen. BK: Het is een noodzakelijk onderscheid omdat je een welzijnsorgaan niet kunt laten beïnvloeden door de politieke beslissingen van de gevangenen. Beslissingen worden genomen in de gevangenis en ze kunnen enorme implicaties hebben. Het is nu erg vergelijkbaar met het soort krijgsgevangenenafdeling die Sinn Féin vele jaren geleden had en waar veel gevangenen toe behoorden. Maar er is geen breuk. Als je een onafhankelijke republikein bent, ongeacht welke ideologie je hebt, heb je het recht om steun te zoeken bij de IRPWA en zullen jij en je familie steun krijgen. Er is geen overname of poging om een organisatie te domineren. De toekomst van Saoradh DR: Dat brengt me bij de laatste twee vragen. Hoe lang blijf je de voorzitter van Saoradh? BK: Dat is een goeie (lacht). We verwerpen de cultus van persoonlijkheid. We willen niet dat mensen in een dictatoriaal type van rol aan de organisatie vertellen wat ze moeten doen en deze op een bepaalde manier leiden. We moedigen de ondersteuning vanuit de basis aan. We hebben een motie aangenomen die aanbeveelt dat een voorzitter een termijn van vier jaar kan vervullen, maar het is een aanbeveling. Ik herhaal gewoon wat ik eerder zei over de Ard-Fheis. Er is echt een schat aan politiek potentieel onder de leden van Saoradh. Het is geen vraag of ik klaar ben voor de taak of ik niet goed genoeg ben voor de taak. Als ik niet goed genoeg ben, zal ik worden vervangen, maar dat is niet relevant. Als mensen naar voren komen en het is strategisch gezien verstandig om volgend jaar of het jaar daarna al in te grijpen, is dat maar zo. Er is geen beperking aan en er is geen harde of snelle regel op. We worden aangemoedigd om de stabiliteit te behouden, maar kijk je kan op elk moment vervangen worden. Zolang mij wordt gevraagd om het werk te doen, zal ik het werk doen maar als er iemand beter wordt beschouwd, ben ik bereid om een stap terug te doen. Ik weet niet hoe lang dat zal duren, maar ik ben heel blij dat ik er nu voor ga (lachend). DR: Los van de lengte van uw termijn als voorzitter. Wanneer u ermee stopt, hoe moet de organisatie eruitzien wanneer u haar overhandigt aan uw opvolger? BK: Ik zou graag zien dat de organisatie meer betrokken raakt bij de grote sociale en economische kwesties in heel Ierland die de Ierse bevolking in alle 32 graafschappen treffen. We zouden nog meer betrokken moeten zijn bij gemeenschapsgroepen, vakbondsbewegingen, woningcorporaties, anti-imperialistische groepen, we zouden betrokken moeten zijn bij campagnes als "De stad terugnemen", we zouden naast de werkende klasse moeten staan, werklozen, mensen die lijden van de effecten van het soort samenleving waarin we leven, mensen die benadeeld zijn, rechteloos zijn. We moeten meer en meer mensen aanmoedigen om onze nationalistische ideologie opnieuw te bekijken. We moeten enorme inspanningen doen om deze mensen bij de partij te betrekken, zodat we hun collectieve bijdrage kunnen gebruiken en deze op een veel meer uniforme manier presenteren. Dit is geen grotere partij met meer leden, maar een effectievere partij, die het Ierse politieke leven echt doordringt en het idee van een revolutionaire socialistische republiek aan de burgers in het Ierland van alle 32 graafschappen voorstelt. *************************** Ik zet mijn opnameapparaat uit en bedank hem voor het interview en de tijd. Kenna schakelt meteen over op het onderwerp van het aanstaande protest tegen het Speciale Strafhof in Dublin. Hij nodigt me uit voor het protest en ik beloof dat ik zal komen als ik tijd heb. Nu ben ik een beetje oneerlijk. Ik had al kaartjes voor Linfield tegen Cliftonville (uiteraard supporter ik voor de laatste). Toch was ik te aarzelend om hem te vertellen dat ik een politiek protest voor een voetbalwedstrijd oversla. Ik drink mijn thee op en we verlaten het hotel, ik probeer mijn trein naar Belfast te halen. Op weg naar buiten zegt Kenna tegen me: "Ik hoop dat dat goed was. Ik denk dat dit het eerste echte interview was dat ik ooit heb gedaan." Ik stop even voordat ik antwoord:" Het is niet aan mij om te oordelen, maar ik denk dat er geen reden is om zich zorgen te maken over toekomstige interviews. " Read the full article

[theleadernews]

Irish inmates trade hostage for Mars bar after 5-hour prison standoff – National

Authorities may have saved a life with a Mars bar at a prison in Ireland, where they used the snack to defuse a tense hostage situation involving two aggressive and seemingly hangry inmates. The ordeal played out over five hours at the Midlands Prison in Portlaoise, Ireland, on the afternoon of Feb. 20, the Irish […]

The post Irish inmates trade hostage for Mars bar after 5-hour prison standoff – National appeared first on The Leader Newspaper Online.

from WordPress https://theleaderassumpta.com/irish-inmates-trade-hostage-for-mars-bar-after-5-hour-prison-standoff-national/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=irish-inmates-trade-hostage-for-mars-bar-after-5-hour-prison-standoff-national

[stairnaheireann]

#OTD in 1973 – Mountjoy Prison Helicopter Escape | The IRA use a hijacked helicopter to free three of their members from the exercise yard of Mountjoy Prison, Dublin.

#OTD in 1973 – Mountjoy Prison Helicopter Escape | The IRA use a hijacked helicopter to free three of their members from the exercise yard of Mountjoy Prison, Dublin.

Early that day, an IRA member had hijacked an Alouette II helicopter and forced the pilot to land at the D Wing of Mountjoy Prison where they picked up the three IRA prisoners: Séamus Twomey, Chief of Staff, JB O’Hagan, Quartermaster, and Kevin Mallon, activist. Irish prison guards were not armed. The helicopter had been hired by an American two days previously for what was believed to be a…

[seachranaidhe]

In tribute of a gallant life long Irish Republican and patron of Republican Sinn Féin Óglach Dan Keating, Born on the 2nd January 1902

Dan Keating was born on a small farm near Castlemaine, in Kerry. Dan joined Na Fianna Éireann in 1918 and in 1920, during the era of the Irish War of Independence, he joined the 3rd Battalion, 1st Kerry Brigade of the Irish Republican Army. Like a majority of the Kerry IRA, he rejected the sellout Anglo-Irish treaty that enacted the partition of Ireland in 1921 and went on to fight on the…

[avaliveradio]

Behind the Music with Joe Fitzpatrick on Better this way

Band Name: Joe Fitzpatrick Music Songwriter

Song name: Better this way

Music Genre: singer songwriter Country

I live in... Portlaoise, co laois Ireland

This song is about... my own life experience. From the age of 18, I wasn’t living a good life. I was involved in a lot of trouble and crime. Because foolishly back then I thought it was cool to be involved in that sort of life. It was like I couldn’t tell the difference between right and wrong.

Well..... I did, but just didn’t care. I was on the wrong road in life. Back then I thought I was living the high life, loads of cash, friends etc. But one day at age 23, it all came to a head. I got caught for something I couldn’t walk away from nor talk my way out of.

This is where the song comes in. It’s basically about waking up one morning with my whole life changed. I lost everything I had. Rightly so, as it was ill gotten gains. But basically I got four years in prison for my crimes. All the so called friends I had were no where to be seen. Basically the song is really saying, living that life doesn’t pay, that you only end up in a worse place than you started. Thankfully I’m away from that life now for years and don’t intend going back. It took me a long time to gain the trust of my family and real friends again.

I’ve done a lot of things I’m not proud of but I was giving a chance to change and I took it with both hands.

I don’t want people to think that I’m some kind of low life but basically back in my late teens, early 20’s I wasn’t a good person but deep down inside, perhaps before I went to prison, I was looking for a way out. 

I think most of my songs that I first wrote and recorded are basically a way for me to tell my story. I do feel guilty for the way I was and I suppose my music is giving me a chance to explain some of the reason for my actions, so this music is a story that needs to be told for my sanity.

I certainly have alot of things to write about. I have paranoid schizophrenia, acute anxiety and panic disorder sprinkled in with the occasional depression. lol.

How do you think this release represents your current direction?

To be honest I don’t think it really represents my exact direction. I think it was a story that just had to be told. Maybe for my own gratification I suppose. As I’m just starting out really, I don’t have a direction as such. I think when I’m a year into releasing and writing, I will have more of a scene of where I want the music to go. 

For years of putting up a hard exterior, I still find it a small bit hard to show my true self. It’s just something I’m going to have to learn over time. All I can say is that I hope just to make music that people can relate to. Like the music I listen to from various musicians, lately I have being messing around with different styles.

Just the other night I wrote a kind of rap song. Now, if I do anything with it that is another matter. I just like to experiment sometimes with the music I’m creating. I have a good few songs in the pipe line, so when I have some spare time in between music releases, I like to change things up just to challenge myself.

What most inspires you? Since I was a kid I always loved to sing. Then when I was in work during the day, I used to be painting away in new houses belting out some Luke Kelly from the Dubliners. 

My favorite is Chris Cornell, may he rest in peace. He had such a talent for playing music, writing it, and I love his amazing voice. When I listen to him, he had this way of making you nearly feel every word. Of course, I could name out hundreds of musicians, but Chris really does it for me. I would just love to make people feel and understand the feeling of the stories of my songs like that. God knows I’ll never hold a candle to Chris but at least I’m telling my stories. 

It’s my personal opinion that being a musician today is like trying to win the lotto. 

There are so many musicians out there now that the competition is tight for new artists trying to break in. When I first showed my first song to Jacqueline Jax at AVA Live Radio in November not for one minute did I think “oh I’m going to be famous”. I know there’s a lot of talent out there but at the end of the day, if I know there’s people out there that want to listen to my songs, or can relate to them on some level. I think I’ve done my job.

Website & social media links:  www.instagram.com/joefitzpatrickmusicsongwriter www.twitter.com/songwriterjoe http://www.youtube.com/channel/UC-uGDnOzMKxlqpNPMNfQPJA www.facebook.com/joefitzpatrickmusicsongwriter

Interview March 13 at 2pm et 

New Episode 687 Behind the Music with Joe Fitzpatrick on Better this way

[funnythingshere0-blog]

Electric Picnic 2018: Everything you need to know – traffic, weather, alcohol rules and more

New Post has been published on https://funnythingshere.xyz/electric-picnic-2018-everything-you-need-to-know-traffic-weather-alcohol-rules-and-more/

Electric Picnic 2018: Everything you need to know – traffic, weather, alcohol rules and more

As kids pack their school bags for their first week back in class, adults pack their cars with tents, blow-up mattresses, a bag of cans and enough crisps to cure the hangovers of 1,000 men for the last big hoopla of the summer: Electric Picnic.

Even though the hotter-than-hell summer weather has gone, the forecast is for a good weekend in Stradbally, with temperatures of up to 20 degrees predicted for Saturday and Sunday. So we can keep our raincoats tied around our waists until the 2am chill sets in – and our Penneys wellies might even stay as fresh as the day we bought them. (But don’t risk leaving your raincoat and wellies at home; should there be lashings of rain – this being Ireland, you can never rule it out – you don’t want to be standing knee deep in mud with only a pair of Converse to protect you.)

The line-up this year is rather tasty. The big show-stopping performances should come from Kendrick Lamar (who’s headlining the main stage on Friday night), Dua Lipa and Massive Attack (who are both playing the main stage on Saturday). 2FM Live’s The Story of Hip Hop: Part 3, which features some of the best names in Irish music, should see Rankin’s Wood reach full capacity on Friday night.

Before you hit the road for Stradbally this weekend, here’s everything you need to know for Electric Picnic 2018.

Here’s the lineup in full and all the stage times

Are tickets still available?

Tickets are long gone, but if you keep an eye on Twitter, using the #ticketfairy hashtag, you might come across someone actually selling a ticket and not begging for one. But take note, as An Garda Síochána has warned gig-goers about fake print-at-home tickets that are being sold online, so double- and triple-check before you hand over your money for a ticket from someone you don’t know.

What time does it kick off at?

Early-ticket holders, plus holders of general camper-van and family camper-van tickets, can get into their campsites from 4pm on Thursday; everyone else can get in from 9am on Friday, when the general and family campsites open to all. Holders of Sunday tickets (who don’t have access to campsites) are allowed in to the festival site from 11am that day.

When can we actually see some music?

The main arena opens at 2pm on Friday and runs until midnight; the late-night arena is open from midnight until 4am. On Saturday the main arena is open from 11am until 2am; the late-night arena will be open from 8am until 4am. On Sunday, if you’ve any energy left at all, the main arena will open from 11am until midnight and the late-night arena will open from 8am until 4am.

The general campsite and the family campsite will open their gates at 9am on Friday. Photograph: Dave Meehan

What’s the camping situation like?

Boutique camping is still available in Pink Moon Village, Harvest Moon Boutique and Harvest Moon (In the Woods), but they’re likely to sell out soon. With bell tents, huts, tepees (regular and “Tardis”)and yurts available from Silk Road Tents, LPM Bohemia, FestiHut, PodPads and Earthworks, a group of you – from two to eight people – could try a lusher approach to camping for a shiny penny. Check out here what boutique options are left.

Another camping option is Kip’n’Go, in the Janis Joplin campsite. For €7.50 per person per day you get a prepitched tent that can include sleeping bags and mats – so there’s no need to pack it all up to go home, and certainly no need to create unnecessary waste by abandoning your tent when you leave.

If you want to cook in the campsites, you should bring only disposable barbecues or a permitted cooking stove, such as a solid-fuel, firelighter or methylated-spirit stove. Leave the gas canisters (any size, including capsules), petrol burners and any form of aerosol can over 250ml at home, as they are not permitted.

All camping areas will close at 1pm on Monday, September 3rd.

Will we be fed, watered and showered?

Yes. More than 100 food stalls will be running, again across the main arena and campsites, all weekend, catering to all appetites. If you want to up your notions game, an artisan food market will offer good local produce, or you can pop into the Theatre of Food to catch some of Ireland’s best chefs in action.

There will be free drinking-water points across all of the campsites and the main arena, beside the toilet blocks.

Showers will be available from 8am until 2pm, and again from 4pm until 7pm, on Friday, Saturday and Sunday. They’re being sponsored by Nivea, a range of whose products will be available for sampling in the showers at the Jimi Hendrix campsite.

After 1am, up to four cans per person will be permitted into the main arena; there is an overall limit of 48 cans per person in the camping areas. Photograph: Dave Meehan

What about alcohol?

All bars will close at 1am. After 1am, up to four – let me repeat that: four – cans per person will be allowed into the main arena. There’s a limit of 48 cans per person for the weekend in the camping areas. Glass is not permitted anywhere in the festival. The bars will be operating a Challenge 25 policy; accepted forms of ID are passport, driver’s licence and Garda age cards.

What if I run out of cash?

There will be ATMs in the late-night arena, beside the entrance to the main arena, but be prepared to queue. Treat the wait as some much-needed me time, perhaps. Contactless payment will be available at every bar, so tap until you can tap no more.

What else can we do there?

If music isn’t your thing – although, in that case, what are you doing at Electric Picnic at all? – the comedy tent has Alison Spittle, David O’Doherty, Russell Howard and Paul Currie, among many others. It’s also worth visiting the Mindfield spoken-word area, where you can catch the likes of Lisa Hannigan and Dylan Haskins interviewing Marian Keyes for their podcast, Soundings, on Ah, Hear! the new podcast stage.

The Irish Times’s Sorcha Pollak will be chatting to the writer Michael Harding, the former political prisoner Ibrahim Halawa and the theatre maker Oonagh Murphy as part of New to the Parish.

The Theatre Stage, in association with Dublin Theatre Festival, will see Thisispopbaby’s presentation of Tara Flynn’s Not a Funny Word, Pan Narran Theatre’s My Left Nut, performed and cowritten by Michael Patrick and Oisín Kearney, Malaprop’s Love +, which was devised by Dylan Coburn Gray, Claire O’Reilly, Breffni Holahan and Maeve O’Mahony. Plenty of things other than dancing to do here.

Click on the site map below to download

How do I get there by public transport?

By bus and train Bus Éireann is running return services from Dublin, Cork and Galway. Check buseireann.ie for more.

Marathon Coaches has return and one-way services from George’s Quay in central Dublin. You can book tickets on its website.

TravelMaster will be running services from more than 20 locations in Cork, Kerry, Limerick, Tipperary, Kilkenny, Waterford and Carlow.

Concertbus.ie is serving two routes that cover nine pick-up points across the country. Return tickets cost between €40 and €50.

Portlaoise has the closest railway station; Martley’s is running a shuttle bus to and from the festival. Tickets are €5 each way; no booking required.

By bike If you are cycling down, you should come through Gate 1a, on the Abbeyleix road. You can leave your bike in the designated area beside the Tour de Picnic bike racks.

And what if I’m driving? Weekend ticket holders, here are your driving routes:

M7 southbound, from Dublin and the north

Cars should leave the M7 at Ballydavis (junction 16) and then take the R445 (the old Dublin road). At Rathbrennan, turn left on to the R425, the new Carlow road, going straight through Bloomfield roundabout (signposted Abbeyleix) and on to Sheffield Cross. At Sheffield Cross follow the main road left on to the R426 and head for Money Cross and Lamberton Cross. Turn left at either Lamberton or Money Cross, as directed by gardaí, and on to designated parking areas.

You should expect delays because of roadworks on the M7 between junctions 8 and 11; factor this into your travel plans.

The M7 is being widened in both directions in Co Kildare between junction 8, at Johnstown, and junction 11, near Newbridge, where the M9 begins; the affected area has a temporary speed restriction of 60km/h.

“Make sure you plan ahead for your journey to Electric Picnic and allow yourself plenty of time to get to the festival site,” said Elaine O’Sullivan of AA Roadwatch. “If you are leaving after work on Friday, keep in mind that evening rush-hour delays start to pick up a little earlier and you will see increased volumes of commuter traffic from about 2.30pm onwards.”

M7 northbound, from Limerick and the southwest

Leave the M7 at the Togher interchange (junction 17) and head left, towards Portlaoise. At the Meelick junction turn right on to the L6310-0. Turn right when the road meets the R426. This road then joins the R425 at Rathleague; continue on the R426 and turn left at either Lamberton or Money Cross, as directed by gardaí, and on to designated parking areas.

M8 northbound, from Cork and the south

Leave the M8 at junction 3, for Ballacolla and Abbeyleix. Turn right on to the R433, heading through Ballacolla village and on to Abbeyleix. At Abbeyleix town turn left on to the N77 through the town, then, just before leaving Abbeyleix, turn right on to the R425 towards Ballyroan Village, and on to Cashel Cross. From here follow the main road to the right on to the R427, merging with other event traffic at Money Cross and on into the designated parking areas.

The M8 has been closed in both directions all week between junction 13, at Mitchelstown South, and junction 14, at Fermoy. Diversions have been in place via the R639, the old N8. The motorway is scheduled to reopen at 8pm on Friday.

N80, from Carlow and the southeast

Take the N80 and N78 to Simmons Mills, then head via the Windy Gap into Stradbally. Turn left at Court Square (opposite Dunne’s pub) on to the Timahoe road, then turn left into the designated car park.

N80, from the west

Proceed via Mountmellick and on to Portlaoise town. At the Fairgreen roundabout turn right on to the ring road. Continue to Mountrath Road – the R445 – and turn right. At Rockdale roundabout turn left on to the ring road (L26964-0). Turn right at the roundabout, to take the N77 to Meelick junction, where you’ll merge with traffic from the M7 northbound, from Limerick and the southwest, as above.

Family weekend ticket holders, here are your routes (NB, you must have family weekend tickets to use the family car park):

M7 southbound (Dublin and the north), M7 northbound (Limerick and the southwest), N80 (west) and M8 northbound (Cork and south)

Take junction 16 off the M7 towards Bloomfield Cross on the R445, in the direction of Portlaoise. Turn left on to the R425, heading towards the N80, Stradbally. At the roundabout take the first exit, on to the N80 for Stradbally. The family car park is in the centre of the town, on the left hand side, and will be signposted.

N80, from Carlow and the southeast

Take the N80 and N78 to Simmons Mills, then the N80 via the Windy Gap into Stradbally. Continue on the N80: the family car park is in the centre of the town, on the right-hand side, and will be signposted.

Sunday ticket holders, here are your routes:

M7 southbound (Dublin and the north), M7 northbound (Limerick and the southewest) and M8 northbound (Cork and the south)

Take junction 16 off the M7 towards Bloomfield Cross on the R445 in the direction of Portlaoise. Turn left on to the R425, heading towards the N80, Stradbally. At the roundabout take the first exit on to the N80 Stradbally. Before you enter the town turn right into the designated car parks.

N80, from Carlow and the southeast

Take the N80 and N78 to Simmons Mills, then head via the Windy Gap into Stradbally. Turn left at Court Square (opposite Dunne’s pub) on to the Timahoe road and turn left into the designated car park.

Electric Picnic: the festival provides free parking, but factor in plenty of time to get there by car. Photograph: Alan Betson

Parking

Electric Picnic provides free parking. Weekend ticket holders can use red car parks A, B and C, on the Abbeyleix road; green car parks V, W, X, Y and Z, off the N80; and the yellow car park on the Timahoe road.

What if I need access facilities?

Disabled customers must already have a standard weekend ticket. The deadline for the personal-assistant ticket has passed, but Electric Picnic’s access scheme includes the following facilities: wheelchair-accessible viewing platform, accessible car parking or drop-off pass, personal-assistant ticket at no additional cost, accessible toilets and disabled-access camping.

The disabled-access campsite will have accessible toilets, fridges (for storing medication) and electrical hook-ups for wheelchair charging. Disabled guests can have two friends camping with them. Disabled platforms/viewing areas will be at most of the stages, with a strict one-plus-one policy. Accessible toilets should be located beside each viewing platform. There will also be accessible toilets in the disabled campsite and at the medical tent. If you have any access queries, email access@electricpicnic.ie.

What about the weather?

The ever-reliable yr.no is telling us that there will no rain in Stradbally this weekend, with temperatures reaching 20 degrees on Saturday and Sunday. Friday will be a little cooler, at 16 degrees. Pack your sunscreen and your wellies nevertheless.

What about security and personal safety?

Stay hydrated all weekend and know your limits with booze. Pick a meeting point for your friends ahead of time, just in case your phone runs out of charge or gets lost. A welfare tent, open 24 hours a day, has experienced staff who can provide confidential advice about drugs, alcohol, legal highs and sexual health, and offer any support if you need to talk. They offer a monitored rest and recovery area if you’ve overdone it. Please go to the welfare tent if you experience any problems or need to talk to someone for any reason.

Do not bring large bags into the arena, as they will take longer to search. There will be a separate lane for people without bags and people with small bags (no bigger than an A4 sheet of paper).

Banned items include animals (other than registered guide and hearing dogs), candles/incense sticks, weapons, sky lanterns and kites, drones, fireworks, flares, blowtorches, glass items over 10ml, unofficial high-visibility and reflective jackets, spray cans, sound systems, professional cameras and video/audio equipment, portable laser equipment and laser pens, nitrous oxide, megaphones, illegal substances, drugs and legal/herbal highs, goods for unauthorised trading, glass, skateboards or scooters, and air horns. Campfires are also banned.

Source: https://www.irishtimes.com/culture/electric-picnic-2018-everything-you-need-to-know-traffic-weather-alcohol-rules-and-more-1.3610301

[streetview-snapshots]

Midlands Prison, Dublin Road, Portlaoise

[norml-ireland-blog]

Cannabis News for Ireland

The absence of medicinal cannabis regulation is causing problems for Irish parents seeking to treat their sick children (more...)

As part of ‘Operation Minstrel’, gardaí have reportedly seized €230,000 worth of drugs and have arrested 5 people, aged between 29 and 51 (more...)

A man in his late 30s has been arrested following the discovery of a cannabis growhouse in Laois (more...)

In Dublin, a man (44) has plead guilty to possession of drugs for sale and supply, meaning he may serve a 10-year mandatory minimum prison sentence (more...)

A carer and mother of three (47) has been fined €300 for smuggling 34 grams of cannabis resin into the Midland Prison in Portlaoise while visiting her brother. Both the woman and her brother have suffered from drug addiction (more...)

Gardaí have released crime statistics for 2016, indicating that the most commonly used drugs in Co.s Carlow and Kilkenny are, in order, cannabis, cocaine, heroin and ecstasy (more...)