#anagnostakis

[opisthelkousa]

I

Μες στην κλειστή μοναξιά μου

Έσφιξα τη ζεστή παιδική σου άγνοια

Στην αγνή παρουσία σου καθρέφτισα τη χαμένη ψυχή μου.

Εμείς αγαπήσαμε. Εμείς προσευχόμαστε πάντοτε. Εμείς

Μοιραστήκαμε το ψωμί και τον κόπο μας

Κι εγώ μέσα σε σένα και σ’ όλους.

II

Ίσκιοι βουβοί αραγμένοι στη σκάλα

Μάτια θολά που κράτησαν εικόνες θαλασσινές

Κύματα με τη γλυκιάν αγωνία στην κάτασπρη ράχη

Γυμνός κυλίστηκα μέσα στην άμμο μα δεν υποτάχτηκα

Και δεν αγάπησα μόνον εσένα που τόσο με κράτησες

Όπως αγάπησα τα ναυαγισμένα καράβια με τα τραγικά ονόματα

Τους μακρινούς φάρους, τα φώτα ενός απίθανου ορίζοντα

Τις νύχτες που γύρευα μόνος να βρω το χαμένο εαυτό μου

Τις νύχτες που μόνος γυρνούσα χωρίς κανείς να με νιώσει

Τις νύχτες που σκότωσα μέσα μου κάθε παλιά μου αυταπάτη.

III

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα

Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ

Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά

Κάμε να σ’ ανταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο του πόθου μου

Κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ κρατώντας

Ακόμα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες.

(Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς

Να γνωρίζω κανένανε κι ούτε

Κανένας με γνώριζε).

IV

Κάτω απ’ τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική μου καρδιά

Λησμόνησα την αγάπη που ’ναι μόνο αγάπη

Μερόνυχτα να τριγυρνώ χωρίς να σε βρίσκω μπροστά μου

Ορίζοντα λευκέ της αστραπής και του όνειρου

Ένιωσα το στήθος μου να σπάζει στη φυγή σου

Ψυχή της αγάπης μου αλήτισσα

Λεπίδι του πόθου μου αδυσώπητο

Νικήτρα μονάχη της σκέψης μου.

V

Χαρά, Χαρά, ζεστή αγαπημένη

Τραγούδι αστείρευτο σε χείλια χιμαιρικά

Στα γυμνά μου μπράτσα το είδωλό σου συντρίβω

Χαρά μακρινή, σαν τη θάλασσα ατέλειωτη

Κουρέλι ακριβό της πικρής αναζήτησης

Άσε να φτύσω το φαρμάκι της ψεύτρας σου ύπαρξης

Άσε να οραματιστώ τις νεκρές αναμνήσεις μου

(Ανελέητο κύμα της νιότης μου).

Ω ψυχή την αγωνία ερωτευμένη!

[mademoisellefantasy]

Translation:

Words should be screwed like nails.

The wind should not take them away.

~ Anagnostakis

[orgismenh]

Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε

η εποχή, τα βάρη, οι συνθήκες

κι άλλοι την πάθανε που τότε είπαν το ναι

και δεν ακούσανε των παλιών τις υποθήκες

Τάχα η θέλησή σου λίγη

τάχα ο πόνος σου μεγάλος

η ζημιά ήτανε στο ζύγι

πάντα φταίει κάποιος άλλος

Καλά-καλά ποιο είναι το κέρδος, ποια η ζημιά

ποιος να το πει δεν ξέρει

το βέβαιο ήτανε πως κάτι δεν πήγε καλά

δεν έφτασε όπου ονειρεύτηκε το χέρι

Τάχα η θέλησή σου λίγη

τάχα ο πόνος σου μεγάλος

η ζημιά ήτανε στο ζύγι

πάντα φταίει κάποιος άλλος

Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε

κι οι άνθρωποι γεμάτοι είναι τώρα απαιτήσεις

αφού σήμερα δε θα ’λεγε το ίδιο το ναι

τώρα περίσσεψαν η σύνεση κι η κρίσις

Τάχα η θέλησή σου λίγη

τάχα ο πόνος σου μεγάλος

η ζημιά ήτανε στο ζύγι

πάντα φταίει κάποιος άλλος

Δεν έφταιγεν ο ίδιος - Μανόλης Αναγνωστάκης

[poesiablog60]

Ho speso molto vento per diventare adulto. 

Ma solo così ho imparato

a distinguere i fruscii più impercettibili

a parlare con precisione nei misteri.

Manolis Anagnostakis

[oaresearchpaper]

Fighting Chestnut Blight: Antagonistic Microscopic Fungi

Abstract

The extent of cryphonecrosis among the chestnut populations of three Imeretian (west Georgia) villages: Darka, Eto, and Chala has been evaluated. 23 strains of Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr (syn. Endothia parasitica (Murrill) were isolated and identified from the bark of sick trees. The collection of strains of the plant pathogen fungus has been created. The strategy of the struggle against the chestnut blight, based on the application of antagonistic to C. parasitica microscopic fungi, has been elaborated. For this purpose 50 strains of different microscopic fungi were isolated and identified (till genus) from the soil samples picked just under the stems of sick trees of above mentioned locations. The dominating genera of micromycetes in forest brown soils have been revealed. Strong biological antagonists of the plant pathogenic fungus, belonging to genera Penicillium, Trichoderma and Aspergillus have been selected on the base of the investigation of antagonistic activity of the “aboriginal” flora of studied soils. The collection of antagonistic to C. parasitica microscopic fungi, among them of new biological agents, has been created. The vegetative compatibility of the isolated strains of C. parasitica was investigated as well.

Introduction

Wood of excellent quality and high nutritional value fruits rise the chestnut plant - Castanea sativa Mill. in range of popular and economicaly significant trees in the world. (Heiniger and Rigling, 1994). Though, the plant is under the danger of extinction all over the world. The reason of it is so called “chestnut blight” disease caused by the plant pathogenic fungus from ascomycetes Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr (syn. Endothia parasitica (Murrill)) (Anagnostakis, 1994; Rigling and Prospero, 2018).

It is more than half of a century the world scientists try efforts to fight the chestnut blight but in vain. Healing of sick trees with hypovirulent strains is regarded to be the most effective measure against C. parasitica today (Robin and Heiniger 2001; Puia et al., 2012). As it has established, hypovirulence is stipulated by the existence of Cryphonectria hypovirus (CHV) in the cytoplasm of C. parasitica. The genome of the virus is double chain RNA molecule (ds RNA). The virus lacks of capsid, which suppresses its active spreading in the environment. The virus is able “to enter” a new host organism only in case of formation of the hypae anastomoses between two stains of C. parasitica, or by means of the host’s asexual spores.

Though, wide scale integration of hypovirus under the natural conditions is not always possible because of the vegetative incompatibility of C. parasitica’s different stains (Anagnostakis, 1977). There exists another method of the biological inspection of chestnut blight: isolation of antagonistic to C. parasitica microorganisms from the natural sources and their application against the pathogen. According to literary data among the antagonistic microorganisms of C. parasitica are well known genera of microscopic fungi and bacteria (Trichoderma, Penicillium, Bacillus, Streptomyces) (Wilhelm et al., 1998; Groome et al., 2001; Akilli et al., 2011; Smith, 2013).

Combined application of antagonists and hypovirulent strains of C. parasitica appeared especially effective against the disease (Akilli et al., 2011). Those countries which are unable to control chestnut blight by hypovirulent strains, for the purpose to localize the pathogen, apply the easy way of in situ struggle against the pathogen – soil compressing or mud packing method (Anagnostakis, 1994; Groome et al., 2001).

The above mentioned botanical disaster of 20th century touched country of Geogia as well. Ten years ago 50% of Georgian chestnut forests were already dead (Prospero et al., 2013). There does not exist any effective fungicide against C. parasitica, according to the information of Georgian Ministery of Environment Protection. Cutting of sick trees is the only way of cryphonecrosis localization here. Except the joined scientific project of Swiss and Georgian investigators and attempts of the Turkish scientists of integration of hypovirulent strains in Ajara chestnut forest, practically no active measures have been performed for saving of the unique plant of Castanea sativa in Georgia, which is placed in “Georgian red list” and “Red book” (Prospero et al., 2013). Thus, elaboration and testing of the strategy of biological control against cryphonecrosis in Georgian chestnut forests is very urgent task today. Accordingly, the purpose of the presented work was to isolate the virulent strains of C. parasitica, spread in chestnut populations of one of the regions of west Georgia (Imereti), and to reveal the effective, antagonistic biological agents against them. The strategy of the fight against chestnut blight, spread in chestnut populations of west Georgian region Imereti, will be elaborated for the first time, and isolation of antagonistic to C. parasitica microscopic fungi directly from one of the hot spots of cryphonecrosis of Georgia will be performed for the first time, as well as creation of the collection of antagonists against the pathogen. All this may be regarded as the scientific novelty of the presented work. 

Collection of this type may be considered as the material base for management and localization of chestnut blight epidemic in this region. We hope that creation of the antinecrotic bio-preparation and its in situ testing on the base of isolated particular antagonist microscopic fungi or their consortia will become possible in future.

Source : Microscopic fungi antagonistic to chestnut blight- Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr.

[scorcidipoesia]

Ogni mattina

cancelliamo i sogni

con cautela costruiamo i discorsi

le nostre vesti sono un nido di ferro

Ogni mattina

salutiamo gli amici di ieri

le notti si dilatano come fisarmoniche

suoni, rimpianti, baci perduti.

(Insignificanti

enumerazioni

nulla, solo parole per gli altri

ma dove finisce la solitudine?)

MANOLIS ANAGNOSTAKIS

[minimalanarchy]

Are you for or against? At least answer with a yes or with a no... Are you for or against? Think about it well. I will wait... _Manolis Anagnostakis

[greekliterature]

Κάθε πρωί...

Κάθε πρωί

Καταργούμε τα όνειρα

Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια

Τα ρούχα μας είναι μια φωλιά από σίδερο

Κάθε πρωί χαιρετάμε τους χτεσινούς φίλους

Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες

-Ήχοι, καπνοί, πεθαμένα φιλιά.

(Ασήμαντες

Απαριθμήσεις

-Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.

Μα πού τελειώνει η μοναξιά;)

[Μανόλης Αναγνωστάκης]

[soundofsilence]

Μιλώ

Μιλώ για τα τελευταία σαλπίσματα  των νικημένων στρατιωτών Για τα τελευταία κουρέλια από τα  γιορτινά μας φορέματα Για τα παιδιά μας που πουλάν  τσιγάρα στους διαβάτες Μιλώ για τα λουλούδια που  μαραθήκανε στους τάφους και τα σαπίζει η βροχή Για τα σπίτια που χάσκουνε δίχως  παράθυρα σαν κρανία ξεδοντιασμένα Για τα κορίτσια που ζητιανεύουνε  δείχνοντας στα στήθια τις πληγές τους Μιλώ για τις ξυπόλητες μάνες που  σέρνονται στα χαλάσματα Για τις φλεγόμενες πόλεις τα  σωριασμένα κουφάρια στους δρόμους Τους μαστροπούς ποιητές που  τρέμουνε τις νύχτες στα κατώφλια Μιλώ για τις ατέλειωτες νύχτες  όταν το φως λιγοστεύει τα ξημερώματα Για τα φορτωμένα καμιόνια και  τους βηματισμούς στις υγρές πλάκες Για τα προαύλια των φυλακών και  για το δάκρυ των μελλοθανάτων.

Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες Π' αφήσανε τα δίχτυα τους και  πήρανε τα βήματά Του         Κι όταν Αυτός κουράστηκε αυτοί  δεν ξαποστάσαν         Κι όταν Αυτός τους πρόδωσε αυτοί  δεν αρνηθήκαν         Κι όταν Αυτός δοξάστηκε αυτοί  στρέψαν τα μάτια         Κι οι σύντροφοί τούς φτύνανε και  τους σταυρώναν         Κι αυτοί, γαλήνιοι, το δρόμο  παίρνουνε π' άκρη δεν έχει         Χωρίς το βλέμμα τους να  σκοτεινιάσει ή να λυγίσει

Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή  ερημία του πλήθους.

[elladastinkardiamou]

In Egyptou Street -first turning rightThere now stands the Transaction Bank Building Tourist agencies and emigration bureaus And kids can no longer play with all the traffic passing In any case the kids have grown, the times you knew have passed They now no longer laugh, whisper secrets, share trust, Those that survived, that is, as grave illnesses have appeared since then Floods, deluges, earthquakes, armoured soldiers; They remember their fathers? words: you’ll experience better days It’s of no importance in the end if they didn’t experience them, they repeat the lesson to their own children Always hoping that the chain will one day break Perhaps with their children?s children or the children of their children’s children. For the time being, in the old street as was said, there stands the Transactions Bank -I transact, you transact, he transactsTourist agencies and emigration bureaus -we emigrate, you emigrate, they emigrateWherever I travel Greece wounds me, as the Poet said Greece with its lovely islands, lovely offices, lovely churches

Greece of the Greeks.

from The Target (1970), trans. David Conolly ----- Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 μ.Χ. Στην οδό Αιγύπτου-πρώτη πάροδος δεξιά- Τώρα υψώνεται το μέγαρο της Τράπεζας Συναλλαγών Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως. Και τα παιδάκια  δεν μπορούνε πια να παίζουνε από τα τόσα τροχοφόρα που περνούνε. Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, ο καιρός εκείνος πέρασε που ξέρατε       Τώρα πια δε γελούν, δεν ψιθυρίζουν  μυστικά, δεν εμπιστεύονται, Όσα επιζήσαν, εννοείται, γιατί ήρθανε βαριές αρρώστιες από τότε Πλημμύρες, καταποντισμοί, σεισμοί, θωρακισμένοι στρατιώτες, Θυμούνται τα λόγια του πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις κα��ύτερες μέρες Δεν έχει σημασία τελικά αν δεν τις γνώρισαν, λένε το μάθημα                 οι ίδιοι στα παιδιά τους Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα Ίσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών των παιδιών τους. Προς το παρόν, στον παλιό δρόμο που λέγαμε, υψώνεται η Τράπεζα Συναλλαγών -εγώ συναλλάσσομαι, εσύ συναλλάσσεσαι αυτός συναλλάσσεται-           Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως -εμείς μεταναστεύουμε, εσείς μεταναστεύετε, αυτοί μεταναστεύουν- Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, έλεγε κι ο Ποιητής Η Ελλάδα με τα ωραία νησιά, τα ωραία γραφεία, τις ωραίες εκκλησιές  Η Ελλάς των Ελλήνων. https://youtu.be/nlaCdZc3u90

[37do5bu]

LOVE IS FEAR /H αγάπη είναι ο φόβος (2017)

[erwta-mou]

Μανώλης Αναγνωστάκης

[rhythmicartbeat-blog]

LOVE IS FEAR /H αγάπη είναι ο φόβος (2017)

I’m fascinated by the way everything is made up with simple shapes that brush onto and off of screen. I love the fluidity of it, and it makes for compelling transitions between subject matter. 

[poesiablog60]

Buongiorno...

Ogni mattina

Cancelliamo i sogni

Con cautela costruiamo i discorsi

Le nostre vesti sono un nido di ferro.

Ogni mattina

Salutiamo gli amici di ieri

Le notti si dilatano come fisarmoniche

– Suoni, rimpianti, baci perduti

La mia infanzia è piena di canneti.

Ho speso molto vento per diventare adulto.

Ma solo così ho imparato

a distinguere i fruscii più impercettibili,

a parlare con precisione nei misteri.

Manolis Anagnostakis

[tiredofplayin]

Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει θα ντυθείς μια καινούργια φορεσιά και θα 'ρθεις να σφίξεις τα χέρια μου παλιέ μου φίλε Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις μα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου κι ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη, πικραμένη σου μνήμη Κάποιο τρένο, τη νύχτα, σφυρίζοντας, ή ένα πλοίο, μακρινό κι απροσδόκητο θα σε φέρει μαζί με τη νιότη μας και τα όνειρά μας Κι ίσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περισσότερο από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου παλιέ μου φίλε [Περιμένοντας την Άνοιξη, να τη ζήσουμε μαζί] #Anagnostakis #poetry #hope #latergram #Athens #Maroussi #spring #covid19 (στην τοποθεσία Πλατεια Κασταλιας Μαρουσι) https://www.instagram.com/p/B-B50MFJdr5/?igshid=f2w3yke9cyj5

[ochoislas]

CINCO MOTIVOS CORTOS

I

En mi encerrada soledad estreché tu cálida ignorancia infantil en tu pura presencia reflejé mi alma perdida.

Nosotros nos amamos. Nosotros rezamos juntos a veces. Nosotros compartimos pan y fatigas

Y yo dentro de ti y de todos.

II

Sombras mudas atracadas en la escalera ojos nublados que retienen imágenes marinas olas con la dulce agonía sobre el lomo blanquísimo

Desnudo rodé arena adentro mas no me sometí y no te amé sólo a ti que tanto me sujetabas amé también los pecios de trágicos nombres los faros lejanos, el horizonte incierto las noches que salí solo en busca de mi ser perdido las noches que erraba solo sin importarle a nadie las noches que mataba en mi interior cada vieja ilusión.

III

Viejas calles que amé y odié sin medida yo caminando bajo las sombras de las casas en noches de ineludibles retornos y la ciudad muerta mi insignificante presencia en cada esquina

Sal a mi encuentro un día, espectro perdido de mi deseo y yo caminando olvidado y díscolo sosteniendo una chispa aún temblorosa en mis palmas húmedas.

(Y avanzaba noche adentro y no conocía a nadie ni tampoco nadie me conocía.)

IV

Bajo la ropa ya no me late mi corazón infantil olvidé el amor que es sólo amor caminar día y noche sin dar contigo blanco horizonte del relámpago y del sueño sentí partírseme el pecho en tu huida

Ánima de mi amor vagabunda faca de mi deseo implacable única vencedora de mi pensamiento.

V

Alegría, alegría, cálida amada canto inagotable en labios quiméricos en mis brazos desnudos tu imagen aplasto alegría lejana, como el mar infinito caro guiñapo de la búsqueda amarga déjame escupir la ponzoña de tu falsa existencia que me represente mis memorias muertas (ola inexorable de mi juventud).

¡Ay afán del alma enamorada!

Manolis Anagnostakis

*

ΠΕΝΤΕ ΜΙΚΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

I

Μες στην κλειστή μοναξιά μου Έσφιξα τη ζεστή παιδική σου άγνοια Στην αγνή παρουσία σου καθρέφτισα τη χαμένη ψυχή μου.

Εμείς αγαπήσαμε. Εμείς Προσευχόμαστε πάντοτε. Εμείς Μοιραστήκαμε το ψωμί και τον κόπο μας

Κι εγώ μέσα σε σένα και σ’ όλους.

II

Ίσκιοι βουβοί αραγμένοι στη σκάλα Μάτια θολά που κράτησαν εικόνες θαλασσινές Κύματα με τη γλυκιάν αγωνία στην κάτασπρη ράχη

Γυμνός κυλίστηκα μέσα στην άμμο μα δεν υποτάχτηκα Και δεν αγάπησα μόνον εσένα που τόσο με κράτησες Όπως αγάπησα τα ναυαγισμένα καράβια με τα τραγικά ονόματα Τους μακρινούς φάρους, τα φώτα ενός απίθανου ορίζοντα Τις νύχτες που γύρευα μόνος να βρω το χαμένο εαυτό μου Τις νύχτες που μόνος γυρνούσα χωρίς κανείς να με νιώσει Τις νύχτες που σκότωσα μέσα μου κάθε παλιά μου αυταπάτη.

III

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά

Κάμε να σ’ ανταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο του πόθου μου Κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ κρατώντας Ακόμα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες.

(Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς Να γνωρίζω κανένανε κι ο��τε Κανένας με γνώριζε).

IV

Κάτω απ’ τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική μου καρδιά Λησμόνησα την αγάπη που ’ναι μόνο αγάπη Μερόνυχτα να τριγυρνώ χωρίς να σε βρίσκω μπροστά μου Ορίζοντα λευκέ της αστραπής και του όνειρου Ένιωσα το στήθος μου να σπάζει στη φυγή σου

Ψυχή της αγάπης μου αλήτισσα Λεπίδι του πόθου μου αδυσώπητο Νικήτρα μονάχη της σκέψης μου.

V

Χαρά, Χαρά, ζεστή αγαπημένη Τραγούδι αστείρευτο σε χείλια χιμαιρικά Στα γυμνά μου μπράτσα το είδωλό σου συντρίβω Χαρά μακρινή, σαν τη θάλασσα ατέλειωτη Κουρέλι ακριβό της πικρής αναζήτησης Άσε να φτύσω το φαρμάκι της ψεύτρας σου ύπαρξης Άσε να οραματιστώ τις νεκρές αναμνήσεις μου (Ανελέητο κύμα της νιότης μου).

Ω ψυχή την αγωνία ερωτευμένη!

Μανόλης Αναγνωστάκης

di-versión©ochoislas