#czym jest horror

[trudnadusza14]

3.11.2023

Nie mogłam spać znowu.

Wyszłam z łóżka o 7 i postanowiłam zadzwonić do szkoły

Bo wiedziałam że no chyba trochę bezsensu pójść tam i np dowiedzieć się że nic mi więcej nie potrzeba bo wszystko do praktyk już mam

Więc postanowiłam najpierw zadzwonić

I faktycznie okazało się że mam wszystko więc poszłam od razu do lekarza

Nie dostałam przeciwbólowych,mam poczekać do wyniku rezonansu.

Zważyła mnie i okazało się że znów schudłam

Miałam potem zrobić też badanie krwi i bardzo łatwo się wkuli o dziwo 😅

Poszłam potem na spacerek i zrobiłam trochę zdjęć jesieni ❤️🍁

Pojechałam potem autobusem do dietetyk i póki co niewiadomo czy ten nawrót jest spowodowany lekami,stresem czy jeszcze czym innym.

Dostałam określenie wieczny pacjent 😆

Zażartowałam że jakbym masakrycznie schudła to chyba mnie zamkną a dietetyk na to :

"przydałoby ci się "

Po praktykach mnie możecie zamykać śmiało 🤣

Potem miałam iść do dyrektora oddziału. Weszłam tam pewna siebie i dyrektor miał pacjenta więc porozmawiałam z sekretarką

Zapytałam się o praktyki i kolejna osoba myślała że ja na asystenta zdrowienia 😆

Ale powiedziałam że na terapeutę zajęciowego. Tak tej pani oczy zabłysły bo wiem że poszukują jednego. Dałam dokumenty spytałam czy coś jeszcze potrzeba i poszłam

Wróciłam do domu i poszłam do biedronki po zakupy.

Spotkałam wujka którego dawno nie widziałam więc porozmawiałam i poprosiłam o numer do kuzyna. Napisze do niego lub zadzwonię dziś albo w weekend

A potem od razu do biblioteki i na zajęcia

W drodze na zajęcia jakaś twarz jak mnie zobaczyła to się uśmiechnęła. Jako że nie ogarniałam kto to (jak zwykle nie rozpoznaje ludzi) to też się uśmiechnęłam ale niemrawo

Później ogarnęłam że to mogła być moja psychoterapeutka

No cóż trudno

Weszłam do budynku uśmiechnięta i przywitałam się z innymi. I graliśmy najpierw w Jenge a później w karty. Pierwszy raz grałam w karty i mi się spodobało

W międzyczasie jeszcze pomagałam przynieść rzeczy do picia i jedzenia oraz kubki.

Biegałam od sali do sali ciągle rozmawiając

I tak wgl terapeutka jak usłyszała że ostatnio chodzę na imprezy i widząc jak się zachowuje pytała się

"Gdzie podziała się ta strachliwa i zamknięta Wiktoria,ktoś nam podmienił Wiktorię"

A no możliwe 🤣

Ogólnie to wygrywałam w karty z mistrzami co w karty grali już wiele lat. Nie ma to jak początkujący górą 😆

A to żadna ustawka nie była bo dawno nie widziałam ich tak wkurwionych 🤣

Porozmawiałam też z terapeutką o sytuacji w domu. Że też nie wpadłam by pogrozić mojej mamie niebieską kartą. Może to jest plan 🤔

Zobaczymy czy to coś da. Jak tylko będzie chciała mnie uderzyć to groźba

No i terapeutka boi się że nie dam rady skoro nie jem i nie śpię. Myślę że dam radę w takim trybie

Po zajęciach wróciłam do domu i czytałam sobie książkę a potem gra i telewizja

Oglądałam swoje ulubione "Śmierć na 1000 sposobów" jednocześnie bawiąc się z kotem

I napisał do mnie jakiś gościu twierdząc że wyglądam mu na 45 letnią mamuśkę i się pytał czy zostałabym jego sponsorką

Say what 😂

Bo ten. Ostatnio grając w grę na Fejsie niechcący wcisnęłam "zagraj z" i się przyczepił

Przeprosiłam tłumacząc sytuację ale nie pomogło.

A dokładniej napisał mi :

"Ty milfie,nie napastuj mnie"

Sprawdziłam co to do cholery milf i tu chodzi że to atrakcyjna mamuśka 🤣

Podziękowałam że miło że uważa że jestem atrakcyjną. I ten zamiast sobie odpuścić nawijał dalej

A ja zamiast jak zwykle się bać że coś mi się niechcący wcisnęło i będę miała przez to problemy tak pewnie siebie z nim rozmawiałam.

Aczkolwiek powiem wam naprawdę że nie ogarniam tego slangu młodzieżowego. Nigdy nie ogarniałam i nie ogarniam dotychczas

Masakra z co niektórymi. Bynajmniej się pośmiałam

Miałam potem horror "Halloween" po tym horrorze następny horror "Krwawe Halloween" i nawet mi się podobało choć nie boje się horrorów. Zamiast tego to się zastanawiałam co kieruje psychopatami

No i tak ten dzień się skończył

Także ten do zobaczenia

Trzymajcie się kochani 💜

[ormus-online]

Paraliż Senny, poznaj czym jest i jak się objawia.

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś paraliżu sennego? 😱 To niezwykłe zjawisko, w którym jesteś świadomy, ale nie możesz się poruszyć ani mówić, a czasem widzisz przerażające halucynacje. 🌌🛌🔍 Dowiedz się, dlaczego tak się dzieje i jak sobie z tym radzić! Odkryj tajemnice swoich snów i poznaj fascynujący świat paraliżu sennego. 🧠✨ #ParaliżSenny #Sen #ŚwiadomySen #Koszmary #TajemniceSnu #ZdrowiePsychiczne #Nauka #Fakty #ZjawiskaParanormalne #Relaks #Odpoczynek #ZdrowySEN #Psychologia #Edukacja #SenneHistorie #Wiedza #Horror #Mystery #TumblrScience #Dreams"

[rainyokubou]

Dratuti, Dzisiaj chcę wam zaprezentować mini-mangę horror o nazwie "Ghost Cabinet".

Nasz bohater wraz z przyjaciółmi udał się do lasu w poszukiwaniu skarbów ze swojego dzieciństwa, ale znalazł tam dziwna komodę.

Kierując się ciekawością, otworzył je, ale nie znalazł tam nic prócz kępki czarnych włosów. Jednak po powrocie do domu okazało się, że nasz bohater został przeklęty. Otwierając coś własnymi rękami, wpuszcza do naszego świata ducha małej, złej dziewczynki.

Ta klątwa rozciąga się nawet na wyciąganie rzeczy z kieszeni lub wyciąganie słuchawek z ucha, nie nie życzyłbym czegoś takiego nawet swoim wrogom.

Nasz bohater popadł w depresję po śmierci nauczyciela wychowania fizycznego z powodu tego ducha, więc zamknął się w swoim pokoju, przedwcześnie bandażując wszystko, co da się otworzyć, taśmą. A także związał swoje ręce.

Przyjaciele próbowali mu pomóc, ale wypadek pogorszył sytuację. Duch dziewczynki zaczął przepisywać jego wspomnienia, jakby otwierając fałszywe szuflady w jego mózgu, tym samym  udając jego "zmarłą" nigdy nie istniejącą  siostrę.

W przypływie histerii nasz bohater pobiegł do tej komody w lesie i wykorzystując w pełni swoją klątwę, otworzył wszystkie  półki, czym spłodził ogromną liczbę złych duchów.

Przyjaciele znów chcieli mu pomóc, ale jego wspomnienia zostały całkowicie przepisane, a teraz nawet ich nie pamiętał.

Samo zakończenie jest dość dziwne i niezrozumiałe, można je różnie interpretować, dlatego nie będę Wam o nim opowiadać, lepiej samemu przeczytać tę krótką mangę.

[miastaslow]

Marcowa dyskusja w Kielcach

Książka: Sen o okapi Autor: Mariana Leky Data spotkania: 3 marca (niedziela), 16:00 Miejsce spotkania: Choco Obsession, ul. Św. Leonarda 15 Osoba kontaktowa: Kasia, tel. 507 124 991, leskatarzyna@gmail.com

Piękna baśń o dziewczynce, która potrafi wyśnić śmierć, metafora odchodzenia, opowieść o życiu małego miasteczka, a może horror? Czym jest „Sen o okapi”, napisany przez nieznaną w naszym kraju niemiecką pisarkę Marianę Leky? Te pytania wysuwają się na sam początek wszystkich dyskusji o wspomnianej powieści, która zgrabnie wymyka się konwencjonalnym opisom. Co przyniesie nam, czytelnikom – smutek, czy radość? Refleksję, ulgę, a może zamęt?

Zapraszam do dyskusji!

Kasia Leśniak

[naswiatpatrzezpogarda]

Czasami on się denerwuje gdy mówię o mojej miłości z przeszlosci. Nie winie go za to, bo ma do tego prawo. Lecz długo mi zajęło zrozumienie że nie uwolnie się od tego, nie zapomnę i nie zdaży się tak by o tym nie mówić. To moja część życia. Były chwilę szczęścia i chwilę smutku. To wtedy uczyłam się kochać samodzielnie po raz pierwszy, to on nauczył mnie patrzeć na świat inaczej, to on pokazał mi czymś jest miłość. To on pokazał mi jak to jest stąpać 3 cm nad ziemią. To on nauczył mnie co to znaczy żyć a nie istnieć. I nie jest mi z tego powodu przykro choć czasem wolałabym nauczyć się tego w dojrzalszym wieku niż jako zapatrzona w niego nastolatka.

Nie zmienię przeszłości, mówi się że serce nie sługa więc nie rozumiem czemu ludzie do tej pory wypominają mi mój wybór, nie przeżyją za mnie życia i to nie oni... No właśnie co nie oni...

To nie oni uczyli się kochać po raz pierwszy, lecz trudną i ślepą miłością. To nie oni uczyli się patrzeć na świat poprzez strach zazdrości człowieka który miał dać mi bezpieczeństwo, to nie oni zawiedli się człowiekiem który mówił że przejdziemy przez bagno razem a później zostali zostawieni w jeszcze gorszym dole. To nie oni uczyli się czym jest miłość myśląc że wygląda ona tak jak on mi to pokazywał. Miłość która była toksyczna miłość która cięła moją psychikę, miłość która niszczyła, deptała i była fałszywa by podobała się tylko jednej stronie, miłość która wyniszczała od środka, która powodowała gnicie całego środka. Miłość której byłam niewolnikiem. Nie oni uczyli się jak to jest stąpać 3 cm nad ziemią ale tylko przez pierwsze momenty, później moje nogi były związane kajdanami zazdrości i przewagi psychicznej, manipulacji i choroby psychicznej człowieka który miał dać mi niebo. To nie oni uczyli się jak to jest żyć z człowiekiem który wyssał że mnie życie. Który skopał i zostawił, który raz wracał a raz zostawiał i wiedząc że uzaleznił mnie od siebie bawił się zmęczona dziewczyną.

To nie ci ludzie przeżywali to co ja gdy w końcu ostatecznie lecz wciąz chorobliwie kochając tego człowieka zostałam bez nikogo przez 3 lata nie wiedząc dlaczego, przez 3 lata nie zauważyłam ani jednej rzeczy zapisanej w 3 akapicie tego wpisu. Musiałam sama dostrzeć, sama płakać, sama sobie poradzić i przejść przez długoletnią depresję po człowieku który wcale nie był moim sprzymierzeńcem a oprawcą choć pewnie jego choroba psychiczna nadal myśli, że wszystko jest w porządku. Tylko i wyłącznie ja wiem co działo się w mojej głowie.

Ludzie nie mogą oczekiwać, że nie będę o tym mówić, że zapomnę, że nie będę do nich go porównywać. Bo nadal nie do końca się z niego wyleczyłam. Choć gdy porównuje kogoś do niego to tylko dlatego ze wiem, że każdy człowiek w moim życiu jest lepszy od niego. I wiem to bo mimo wszystko dzięki tej sytuacji nauczyłam się jak dobierać ludzi, wiem jakie są znaki manipulacji, jak nie dać się omotać.

Pozostawił trwałą ryse w moim umyśle być może dlatego ze jest to moja prywatna trauma życiowa i horror jaki przeżyłam. I świadczy to o tym to że kilka lat temu myśląc że zobaczyłam go w tłumie ludzi prawie zemdlałam ze strachu. Wielokrotnie myslałam jak zachowałabym się gdybym go spotkała, wiele razy mówiłam sobie ze podniosłabym wysoko głowe i pokazała mi że żyje bez niego. Teraz myśle że uciekłabym biegnąc w jakąkolwiek stronę i nie zatrzymując się przez kolejne 5 min biegu lub bedąc pewną, że go zgubiłam.

Jeśli ktoś jest zły że jest porównywany do niego to ma do tego prawo, i być może tylko ja zrozumiem, że nie jest to oznaka złośliwości a automatyczna reakcja dumy z tego że tym razem wybrałam odpowiednią osobę która tym razem naprawdę jest moim sprzymierzeńcem życiowym.

[yjvngwxn]

COFFEE ; woosan [ateez]

americano

"No, Yeosang! Odbierz ten cholerny telefon!" krzyknął do siebie chłopak, po czym rzucił telefonem w łóżko.

Nie miał co dzisiaj robić - jego znajomy z pracy szedł ze swoim chłopakiem do kina na jakiś nowy horror, a jego najlepszy przyjaciel postanowił nie odbierać dziś od niego połączeń.Jedyne plany na dziś, które przychodziły mu do głowy to kawa.

Choi był strasznym kawoszem - mógłby pić tylko kawę do końca życia i to z przyjemnością. Latte, Espresso czy Cappuccino - uwielbiał każdą z nich i pił je w naprawdę dużych ilościach.

Chociaż kto normalny pije kawę po powrocie z pracy, o godzinie 18:00?

Po podjęciu trudnej decyzji, San zadecydował, że jednak wybierze się do kawiarni. Niedawno, blisko jego mieszkania, wybudowano nową miejscówkę, więc uznał, że będzie to świetna okazja, aby spróbować tamtejszej kawy.

—

"Dzień dobry." rzucił wchodząc do pełnego pomieszczenia.

Od razu uznał, że w tym miejscu jest naprawdę przytulnie i był wręcz prawie pewny, że codziennie będzie tutaj pił kawę.

Stanął w kolejce i korzystając z czasu jaki miał, rozejrzał się po kawiarni. Wielkie i liczne okna, były częściowo za  beżowymi zasłonami, a poduszki na drewnianych krzesłach oraz fotelach były w tym samym kolorze, aby wszystko do siebie idealnie pasowało. Stoliki były szklane, a na każdym z nich stała inna roślinka. Na jednej ścianie wisiał ogromny obraz, wykonany z kwiatów. Żyrandole były złote ale póki co wyłączone.

"D-dzień dobry. Co pan sobie życzy?" zapytał w pewnym momencie zestresowanym głosem kelner.

"Poproszę Americano." odparł Choi, po czym spojrzał na baristę. Starał się jak mógł, aby nie wyglądać na oczarowanego.

Chłopak był niewysoki, z dwukolorowym włosami - brązowymi, jednak pod spodem można było dostrzec blond. Miał głębokie, ciemne oczy i pełne usta. W dużym fartuchu, według Sana wyglądał przeuroczo. ,,Jung Wooyoung." przeczytał z plakietki.

" C-coś jeszcze?" dopytał.

"Numer telefonu baristy. Najlepiej na kubku." szepnął różowowłosy, po czym się uśmiechnął.

Jung zrobił to samo, bardziej niepewnie, ale za chwilę wystawił mu rachunek.

"Jak masz na imię?" spytał.

"San." odparł chłopak.

"Twoja kawa zaraz będzie gotowa." powiedział barista, a Choi zauważył, że ten już się nie jąka.

W odpowiedzi znów się uśmiechnął i usiadł na pobliskiej kanapie, nie odrywając wzroku od Wooyounga, który przez chwilę rozmawiał ze swoim współpracownikiem, po czym zamienili się rolami, i tym razem on zaczął przygotowywać zamówienia.

"San!" usłyszał po chwili, jak go woła, więc szybko podszedł do lady, podziękował, wziął napój i wyszedł zadowolony z kawiarni.

W trakcie drogi, wpatrywał się w swój kubek z piciem, na którym znajdował się numer telefonu i dopisek: ,,Jutro kończę wcześniej, o 16:00. Może gdzieś wyjdziemy?".

- yjvngwxn

[zagubieniwkulturze-blog]

Twitter AU

Przykład Twitter  AU

Twitter AU (od Twitter Alternate Universe) – termin oznaczający twitterowe fanfiction. Pochodzi od połączenia nazw Twittera i terminu „Alternate Universe”. W kulturze fandomowej określa się nim rodzaj fanfiction, którego akcja dzieje się w innym świecie przedstawionym niż ten z oryginalnego źródła. „Alternate Universe” (w skrócie AU) często połączony jest z popularnymi wśród fandomów tropami (np. College AU, High School AU, Coffee Shop AU, Flower Shop AU, Space AU). Twitter AU jest podgatunkiem Social Media AU. Social Media AU charakteryzują się tym, że duża (bądź cała) część fabuły dzieje się w świecie wirtualnych mediów, najczęściej przez różne sieci społecznościowe i Youtuba. Autorzy fanfiction tego typu, poza zwykłym tekstem, często używają również innych środków przekazu. Najczęściej są to obrazki przedstawiające zrzuty z ekranów telefonów/komputerów, pokazujące interakcje bohaterów. Dzięki użyciu zdjęć, gifów, krótkich filmików i nagrań głosowych oraz spadku roli tekstu pisanego w Social Media AU, ten typ fanfiction stał się popularny na tych właśnie platformach, na których często rozgrywa się fabuła fanfików. Największe uznanie i popularność twórczość ta znalazła na Twitterze.

Fragment Twitter AU

Terminem Twitter AU określa się przede wszystkim fanfiction, którego większa część fabuły rozgrywa się na Tweeterze poprzez wymyślone przez autora tweety. Niektórzy określają nim również inne rodzaje fanfiction, np. pisane zwykłym tekstem albo komiksy, które zostały opublikowane na Tweeterze. Podobne użycie tego terminu może jednak zostać mylnie odebrane przez czytelników fanfiction, kojarzących go z konkretną formą fanfików, a nie tylko miejscem ich zamieszczania. Co więcej, Twitter AU można przeczytać również poza Twitterem, np. na popularnych fandomowych stronach albo innych social mediach (patrz: AO3, tumblr). Najczęściej spotyka się połączenie obu czynników – miejsca udostępnienia (Tweeter) i sposobu pisania (tweet). Chociaż tweety stanowią zazwyczaj większość takiego fanfiction, Twitter AU rzadko ograniczają się jedynie do zrzutów z Twittera. Często korzystają też z WhatsAppa/Messengera, a okazjonalnie również innych platform, np. Snapchata. Autorzy Twitter AU kreują je poprzez umieszczanie kolejnych odsłon fanfika jako komentarzy pod swoimi wcześniejszymi postami, tworząc tz. „Twitter threads”, czyli chronologiczne ciągi tweetów (mogące mieć od kilku do kilku tysięcy tweetów), po których łatwo jest nawigować każdemu przeciętnemu użytkownikowi social mediów. Taka forma fanfiction jest idealna dla kultury internetowej, w której powstała, ponieważ nie ma w niej prawie w ogóle miejsca na opisy czy długie tłumaczenia, co pozwala na szybki rozwój fabuły. Co więcej, bohaterowie Twitter AU sami przedstawiani są jako użytkownicy social mediów (a często również jako osoby zaangażowane w kulturę fandomową), co pomaga czytelnikom utożsamiać się ze swoimi idolami i wczuć się w przedstawianą historię. Jednocześnie ogranicza to możliwości autorów jeśli chodzi np. o przekazywanie uczuć i myśli bohaterów. Muszą oni zwracać uwagę na specyfikę komunikacji na serwisach społecznościowych i różnego rodzaju komunikatorach, w tym na krótkość i prostotę większości wysyłanych wiadomości. W fanfiku takim nie ma też miejsca na narratora (chociaż czasami autorzy decydują się na zostawienie krótkich notatek na początku swoich postów), co często jest rekompensowane przez sporą ilość bohaterów. Ważnym założeniem dotyczącym Twitter AU jest to, że postacie większość swojego życia przeżywają/dokumentują na social mediach. Często wymaga to pewnego wyolbrzymienia roli serwisów społecznościowych albo nagięcia niektórych cech charakteru poszczególnych osób/postaci (OOC = „out of character”).

Notatki umieszczone przez autora przed fanfikiem

Przez specyfikę miejsca i formy, Twitter AU ma swoje zasady, których muszą przestrzegać czytający. Pod żadnym pozorem nie można pod Twitter AU zostawiać własnych komentarzy, gdyż może to rozerwać ciąg tweetów i bardzo utrudnić, a czasem uniemożliwić znalezienie dalszej części historii. Autorzy Twitter AUs zazwyczaj zaczynają swój thread od tweeta zawierającego instrukcje dla osób dopiero zaczynających swoją przygodę z Twitter AU. Jeśli ktoś chce skomentować takie fanfiction, czytelnik musi zastosować funkcję cytowania postu i skomentować owy cytat.

Ankieta mająca wpływ na dalszy ciąg historii

Dzięki platformie, na której powstają te fanfiki, czytelnicy mają dużo większą możliwość na angażowanie się w fanfiction niż na standardowych forach i stronach przeznaczonych do umieszczania fanfiction. Czytelnicy mogą łatwo zostawiać serduszka, cytować ulubione posty i przesyłać fanfiki między sobą. Autorzy używają hashtagów, by ułatwić czytelnikom znalezienie i rozprzestrzenianie swoich fanfiction. Często korzystają również z urządzenia różnego rodzaju ankiet i głosowań, angażując swoją publiczność w historię. Obecność fanfiction na Twitterze ułatwia też porozumiewanie się pomiędzy czytelnikami fanfików i ewentualne organizowanie eventów bądź trendowanie hashtagów, a nawet tworzenie osobnych fandomów wokół konkretnych fanfików. Najpopularniejszymi przykładami takiego zaangażowania były trendujące na całym świecie dwa hashtagi związane z popularnymi fanfikowymi horrorami z fandomu zespołu BTS: #harvestday (z „Horror the Explorer”) oraz #BTSOutcast (z „Outcast”). 

Tweety z lipca 2019 z trendującym #HarvestDay

Stan Twitter (kpop, anime)

Twitter AU ma się szczególnie dobrze w społeczności kpopowej, co wynika z dużej popularności Tweetera wśród młodych fanów kpopu. Ma to również związek ze szczególnie silną pozycją kpopowego Stan Twittera (Stan Twitter = społeczność zajmująca się przede wszystkim rzeczami związanymi z poszczególnymi fandomami, którą łączy m.in. wspólna terminologia), z którym Twitter AUs są nierozerwalnie związane. Wielu autorów tworzy swoje prace z kont fanowskich, w których występują pod pseudonimem, najczęściej związanym ze stanowanymi (uwielbianymi) osobami/bohaterami. Zamiast własnych zdjęć ich awatary najczęściej przedstawiają członków kpopowych zespołów albo postacie z anime/mangi. Co więcej, częstym tropem Twitter AUs jest przedstawianie głównych bohaterów jako posiadaczy własnych kont fanowskich, włączając ich tym samym w społeczność Stan Twittera. Bardzo często wymogiem do zrozumienia Twitter AU jest nie tylko wiedza na temat fandomu, ale również znajomość twitterowego slangu. W tego typu fanfikach często pojawiają się terminy takie jak oomf („one of my followers”, follower), mutual (ktoś, z kim wzajemnie się obserwujecie), tea (plotki), wbk („we been knew”, coś, o czym wszyscy wiedzą), locals (ludzie niezwiązani ze Stan Twitterem) itd.

Stan Twitter (łyżwiarstwo figurowe) 

Na rodzaj twórczości, którą można znaleźć na Twitterze, duży wpływ miało wprowadzone w grudniu 2018 zaostrzonych przepisów dotyczących nagości i treści dla dorosłych na platformie Tumblr. Wielu autorów prac 18+ (w fandomach częściej określanych jako NSFW = „Not Safe For Work”), do tej pory korzystających głównie z miniblogowej platformy, przeniosło swoje konta właśnie na Twitter. Pokazało to pewne braki Twittera, wynikające z tego, iż platforma ta nie była prymarnie skierowana ku fandomom. Wiele stron fanowskich, na których można znaleźć fanfiction i fanart, posiada mnóstwo udogodnień, dzięki którym użytkownicy wiedzą, co dokładnie mogą znaleźć (najlepszym przykładem jest AO3, największa na świecie baza tekstowych fanfiction, w której wyszukiwarce można zaznaczyć wybrane ostrzeżenia/tagi, których chce się uniknąć, a także wybrać odpowiednie ograniczenia wiekowe; strona ta ostrzega również niezalogowanych użytkowników przed wejściem na strony zawierające potencjalnie nieodpowiednie treści). Zabezpieczeń takich brakuje na Twitterze, a wypracowana w innych miejscach etyka ostrzegania potencjalnych czytelników przed niektórymi tematami nie jest jeszcze nieodłącznym elementem Twitter AU i często zależy od świadomości i dobrej woli autora.      

Ostrzeżenie przed fanfikiem „Horror the Explorer”

Do tworzenia Twitter AUs można używać sztucznych kont albo photoshopa, ale w ostatnich latach powstały liczne aplikacje kierowane m. in. do autorów Social Media AUs, oferujące oprogramowanie pozwalające tworzyć sztuczne konwersacje smsowe, na WhatsAppie, Messengerze lub DMach, a także nieprawdziwe konta i wpisy na Twitterze, Facebooku, Instagramie, a nawet Youtubie. Są to np. Social Dummy (iOS), Ugly Bird (dawniej Fake Tweets, Android), Fake Chat (Android), WhatsMock Fake Chat (Android). Istnieją również aplikacje skierowane do czytelników, np. Thread Reader App, ułatwiająca poruszanie się po poszczególnych threadach, zapisywanie ich na mobilnych urządzeniach w formie PDF, drukowanie Twitter AUs oraz dostęp do nich nawet bez połączenia użytkowników z siecią.

Fragment Twitter AU

Źródła (wszystkie sprawdzane 18.01.2020 i 19.01.2020):

https://threadreaderapp.com/login https://www.google.pl/amp/s/amp.businessinsider.com/tumblr-alternatives-that-allow-nsfw-2018-12 https://threadreaderapp.com/thread/1016054341508136961.html https://www.billboard.com/articles/columns/k-town/8094300/bts-outcast-horror-fanfic-twitter https://www.fanficed.com/post/what-s-a-social-media-au https://mobile.twitter.com/mashazart/status/1155478049342853121 https://fanlore.org/wiki/Social_Media_AU https://fanlore.org/wiki/Twitter https://en.m.wikipedia.org/wiki/Stan_Twitter

https://twitter.com/filmfics/status/1016054341508136961

https://twitter.com/caildekook/status/1039466780949852162

Jak napisać Twitter AU?

1.       Ściągnij aplikację

2.       Otwórz aplikację

3.        Zarejestruj się

4.       Wybierz platformę

5.       Stwórz konto

6.       Napisz tweeta

7.       Powtarzaj, aż będziesz miał wszystkich głównych bohaterów

8.       Napisz zły fanfik

[dydymus-cytaty]

Czym, jest horror ? Cz.2

Wszystkie te czynniki, prowadzą byt człowieczy, do wojny wewnętrznej i zewnętrznej, kreującej karmę negatywną, która wprowadza cię do nieskończonego piekła życia fizycznego, skazującego cię na wieczne zniewolenie.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/06/29/ignorancja-nie-oznacza-niewinnosci-czyli-dlaczego-zabijanie/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/11/18/czym-jest-pieklo/

Logiczne myślenie, to rozwój wewnętrzny, prowadzący cię do ewolucji duchowej ... droga od pół człowieka - pół byka - astetiona, przez egoizm człowieczeństwa, po lwią dominację, aż po orle oświecenie, musi prowadzić przez świadomą kreacje własnej tożsamości ...

Jeśli w czasie tej drogi, popełnisz choć jeden błąd, to ideologicznie zabarwiona dusza, poprowadzi cię do czarnego obelisku, oślepienie kłamstwem i stanu nazywanego skorpionem ...

Skorpionem, ponieważ wrogie zabarwienie duszy, przypomina rozpływanie się po duszy -jadu ...

https://dydymuscytaty.wordpress.com/2018/10/18/czy-jest-rewolucja/

Dydymus

Akademia Filozoficzna Dydymusa

https://pomagam.pl/dydymus

Liga Świata

Samostanowienie i Samoograniczenie

https://zrzutka.pl/94z6z8

P.s

Moje kreacje logiczne, nie są elementami teatralnej teorii naukowej i unikają ideologii edukacji lustrzanej, ponieważ są odwzorowaniem prawdy pierwotnej ... której boi się el-ita, najemnicy i plebs, niechcący wchodzić w konflikt z ideologiami el-it.

Wojciech dydymus Dydymski ’ 2018

[ponapisach]

Notka dystrybutora wskazuje w stylu Johannesa Nyholma wpływ kina Davida Lyncha i Larsa Von Triera. Ja bym dodał jeszcze dwóch młodszych stażem twórców, Ari Astera i Giorgosa Lanthimosa. Cztery nazwiska to i tak mało, bo ilu byśmy twórców nie wskazywali, ostatecznie okaże się, że szwedzki reżyser wymyka się z każdego schematu. Wymyka się tak, że pozostawia widza otępiałym i niepewnym. Nie byłem po seansie przerażony, Koko-di Koko-da nie jest bowiem wściekłą ilustracją ludzkiego bólu i cierpienia. Nie ma tu jasnej fabuły, a po seansie wiedziałem tyle samo co przed nim. Być może był to rodzaj filmowego koszmaru, a jedyne co mógłbym o nim opowiedzieć, to to, że budziłem się w namiocie, a chwilę potem byłem świadkiem i niestety uczestnikiem brutalnego najścia przez starszego pana w białym garniturze z laską i w meloniku, opasłego zapuszczonego silnorękiego i wysoką szczupłą kobietę elfa z bajki dla dorosłych. Koko-di Koko-da to gatunkowa wolta, surrealistyczny sen i przekorny dzień świstaka w jednym. Mało? Johannes Nyholm swój horror (który nie epatuje okrucieństwem, a tylko sugestywną, kasandryczną atmosferą) wypuścił na frywolne, awangardowe wody. Nyholm buduje swój świat z niedomówień, metafor, korzysta z animacji (to jeden z jego zawodów), a po seansie pyta się bezczelnie: "O czym był mój film?". Ja odpowiem śmiało: "Nie wiem do końca, ale bardzo mi się podobało i chcę więcej".

Cały tekst na blogu. Film do zobaczenia na tegorocznym Fest Makabra, któremu Pnnapisach patronuje. Szukajcie swoich kin!

[maciejbittner]

Z czym kojarzy się Wam Szwecja? Pewnie z pastelowymi kolorami, Ikeą, Dziećmi z Bullerbyn, Volvo albo fotelem na biegunach. A gdy spytam o pierwotne i krwawe rytuały ludowe? Oczywiście to Czarna Afryka, gdzie murzyni wrzucają do gara białych podróżników wraz z przypadkowo dobranym zestawem nieobranych warzyw. Mogą być też Majowie i Aztekowie, otwierający na stopniach świątyni klatki piersiowe pokonanych wrogów albo przynajmniej hinduiści palący żywcem wdowy na pogrzebowych stosach mężów. 

Szwecja z krwawym folklorem się nie kojarzy, choćby nie wiem co. Spróbujmy sobie wyobrazić Mamusię Muminka, która w transie wypija krew z czaszki Paszczaka. To się nie mieści w głowie!

Tymczasem, gdy do kin każdego roku trafia, już nie setki, ale pewnie tysiące filmów, bardzo trudno znaleźć coś świeżego, kruszącego schematy i atrakcyjnego w formie lub treści. Szczególnie kategoria „filmów grozy” wydaje się być wyeksploatowana niczym pomysły na życzenia urodzinowe dla dalekich krewnych. Wszystko już było. Krwiożercze klauny, psychopatyczni mordercy (taksówkarze, lekarze, malarze, sprzedawcy ubezpieczeń, styliści włosów), fanatyczni terroryści, pedofile, pozbawieni skrupułów politycy, skorumpowani policjanci, sąsiedzi skrywający mroczną tajemnicę, staruszki trzymające w słoikach ludzkie szczątki i Bóg raczy wiedzieć, co jeszcze.

Jeżeli w TV leci thriller to zasadniczo po pierwszych 10 minutach wiecie na czym się opiera i dokąd zmierza.

„Midsommar” to jednak film grozy zupełnie wyjątkowy. W opisach i recenzjach jest kategoryzowany jako „horror”, choć nie trzyma się tej definicji - ponieważ nie dzieje się w nim nic nienaturalnego, a wszystko spokojnie mogłoby się zdarzyć w rzeczywistości.

Pierwszym, co rzuca się w oczy jest światło. Akcja filmu dzieje się na północy Szwecji podczas letniego przesilenia, gdy w tamtych okolicach jasno jest przez całą dobę. 

Słoneczny blask to wyraźny kontrast dla innych gatunkowych produkcji, gdzie przemoc i strach czyhają w nocy, w jakimś ciemnym zaułku lub pod łóżkiem. Tutaj mamy zieloną trawkę, uśmiechniętych blond Szwedów, którzy grają na fujarkach i zbierają polne kwiaty. Przybyłych do swojej komuny gości witają herbatą ziołowo-grzybową, która poprawia wszystkim humor wprost proporcjonalnie do swojego halucynogennego działania. Dobre preludium do filmu o wakacjach hipisów.

Lokalnej społeczności towarzyszymy w różnych obrzędach, raczej sielskich niż strasznych. Jedzą przy długich, nakrytych białymi obrusami stołach i wygłaszają  przemowy na cześć natury, lata, słońca i obfitości plonów.

Cały czas zdajemy się być odurzeni tymi prześwietlonymi kadrami, szeroko uśmiechniętymi twarzami, narkotycznymi herbatkami, ludową muzyką. Jest tak duszno, że tylko czekasz aż zapadnie zmrok i ubrani na biało Szwedzi sięgnął po siekiery i zaczną ganiać bohaterów, żeby przerobić ich na karmę dla swojej trzody. Tylko, że zmrok nie nadchodzi, słońce cały czas oświetla każdy zakamarek planu i nie pozwala przerwać ludowych celebracji.

Gdy następuje pierwszy dramatyczny zwrot akcji - a jest to scena przy której wypadłem z butów - każdy najmniejszy szczegół jest uwypuklony. Zaczynasz nawet zazdrościć bohaterom, że nie możesz, tak jak oni chlapnąć sobie tej ziołowo-grzybowej herbatki.

Bieg wypadków przewija się ciągle w postaci naiwnych, prawie dziecięcych malunków na ścianach wspólnych budynków społeczności.

W filmie dzieją się straszne rzeczy. Naprawdę straszne. W świetle dnia, pośród walenia w bębenek i tańca z kwiatami we włosach, obserwujemy narastającą przemoc. Jeżeli odrzucały Was brutalne sceny w „Grze o Tron”, to zapewniam, że tu jest znacznie gorzej. Do tego stopnia, że moim zdaniem film powinien mieć adnotację „od 21 lat”.

Mimo tego, nie możesz oderwać wzroku od tych błękitnych oczu, blond-rudych świtezianek i starszych panów w lnianych szatach druidów, którzy do ostatniej chwili są bardzo mili i cieszą się z Twojego przybycia. Metafora współczesnej kultury Zachodu? To było moje pierwsze skojarzenie.

Tak jak w utworach scenicznych, jeżeli w pierwszym akcie na ścianie wisi strzelba, to w trzecim na pewno musi wystrzelić. Tak i tutaj w tle nieustannie widzimy żółtą jak rumianek świątynie wesołych Szwedów. Trochę domek letniskowy, trochę Dolina Muminków. Im bardziej rozwija się akcja, tym większej nabieramy pewności, że historia skończy się właśnie tam.  W pełnym słońcu, wśród tańców i uśmiechów.

Europejski folk nigdy nie był taki przerażający. Obiecuję Wam, że po obejrzeniu tego filmu będziecie z daleka omijać skanseny i Muzeum Etnograficzne.

„Zaufaj tylko warg splotom,

bełkotom niezrozumiałym,

gestom w próżni zawisłym,

niedoskonałym…”

„Naprawdę nie dzieje się nic” G. Turnau, 1991

P.S.

Jeżeli ktoś ma jakieś informacje na temat takich ziołowo-grzybowych herbatek, to proszę o kontakt. PILNE!

[ligaswiatowa]

Przemoc emocjonalna i psychologiczna w związku, polityce i religii, za pomocą techniki gaslightingu

Manipulacja w związku, pracy, polityce, czy religii, ma różne nie raz ukryte oblicza, szczególnie w świecie, w którym dekonstrukcja psychologiczna, prawna i siłowa, jest uważana za normalny sposób postępowania i relacji międzyludzkich ...

Wyuczona relacja manipulacyjna

Codziennie, spotykam się z ludźmi, trenerami - coachami, autorytetami, mentorami ... , którzy uczą naiwnych ludzi, jak mają skutecznie kłamać, oszukiwać i niszczyć innych ludzi oraz ich prywatne łady ...

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/04/14/moj-personalny-lad/

Jak mówić, aby cię słuchali, jak osiągnąć sukces, jak zdobyć posłuch, jak zdobyć mężczyznę, czy kobietę ... Jednym, słowem, jak kłamać i manipulować otoczeniem, aby osiągnąć kontrole nad innymi bytami, nie kontrolując jednocześnie siebie ...

Samostwnowienie, przy braku samoograniczenia, jest przestępstwem, z którego przejawami ( szantaż, wymuszenie ... ) spotykamy się codziennie w związku, szkole, pracy, urzędzie, czy u lekarza ...

Ktoś, kto wie, że kłamie, wie także, że może być oszukiwany, co prowadzi do rzeczywistej lub urojonej paranoi, depresji lub innych chorób psychicznych ... zrodzonych z nadmiernego łaknienia, egoizmu, narcyzmu i manii wielkości.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/03/05/depresja-oczyma-logiki/

Czymże, jeśli nie chorobą psychiczną, jest celowe lub nieodpowiedzialne działanie, nie zgodne z myślami, dążące do zakłamania intencji słów ?

Takie działanie, cechuje osoby, a właściwie zwierzęta, całkowicie nieodpowiedzialne, chore, wyrachowane, zimne, wyuczone zachowań lustrzanych, które pragną sprowadzić rozmówcę, grupę, stado ... do swojego poziomu intelektualnego, co pomaga stworzyć armię wiernych fanów tezy i antytezy, danej ideologii...

( Edukacja lustrzana, przenosi z bytu na byt i z pokolenia na pokolenia - użyteczne dla elit - błędy, będące efektem siłowego i psychologicznego wychowania najemnika i niewolnika.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/05/17/konformizm-i-edukacja-lustrzana/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/05/magia-psychologiczna-i-edukacja-lustrzana/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/03/18/ewolucja-niewolnictwa/ )

Drapieżnik lub najemna ofiara drapieżnika, pragnie przejąć umysł innej istoty, za pomocą wrogich intencji, produkujących złe oko i złowrogie ideologie, rewolucjonizujące ludzki umysł, za pomocą ideologii hierarchicznej, czyli władzy człowieka nad człowiekiem.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/24/problem-pentagramu-i-heksagramu-oraz-triskelionu/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/02/08/kreacja-szescianu-czyli-jak-okrasc-i-zniewolic-czlowieczenstwo/

https://dydymuscytaty.wordpress.com/2018/10/18/czy-jest-rewolucja/

Gaslighting

Gaslighting, pochodzi od tytułu masońskiego filmu Gaslight (Bohater jest manipulantem. Aby uzyskać dostęp do fortuny żony, stosuje różne tricki oraz sztuczki, by przekonać przyjaciół o jej niestabilności psychicznej, ogranicza też ofierze kontakt z rodziną. Gasnący płomień - https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Gasnący_płomień) z 1944 roku, który dokładnie przedstawia proces zniewolenia ofiary, przez drapieżnika ...

Oczywiście, dziś drapieżniki, są o wiele bardziej śmiałe w swych poczynaniach i w swych teatralnych manipulacjach, ponieważ przeszły od ideologii thrillera, do nieprzewidywalnego i niepokojącego horroru.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/26/czym-jest-horror/

Ogólnie rzecz biorąc, nazwa Gaslighting, jest alegorią, ponieważ głównym powodem zapalania gazu, jest stworzenie odpowiedniej dynamiki nacisku, w której sprawca, ma pełną kontrolę nad swoją ofiarą, otumanioną gazem kłamstw, dezinformacji i nacisków, co pozwala w łatwy i ciągły sposób, manipulować siłą emocjonalnego płomienia, zniewolonej marionetki ...

Dom, szkoła, praca, relacje społeczne, szkolenia ... , uczą manipulowanych ludzi, manipulować innymi, tworząc wszędzie akceptowane koło kłamstwa i terroru. Aby, ta dynamika mogła funkcjonować w społeczeństwie, należało wprowadzić modelowanie grup społecznych, za pomocą metody okna overtona, która przemyca pewien zakres nowych pomysłów, zawierających - nieakceptowane moralnie idee, które będą zaakceptowane przez opinie publiczną w niedalekiej przyszłości.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/05/16/pedofilia-i-lgbtq-czyli-manipulacja-naprawde-wysokich-lotow/

I ta przyszłość, weszła w nasze życie z impetem, na początku lat 90-tych, za pomocą powszechnego dyskursu, akceptującego manipulacje i kłamstwa w relacjach międzyludzkich. Ten, kto kłamie, oszukuje i manipuluje, godzi się na ten typ relacji w biznesie, relacjach społecznych, czy zawodowych ...

https://manipulanci.wordpress.com/2017/04/04/okno-overtona-i-kontrola-ludzkiego-umyslu/

Zauważ, że wszystko, co cię otacza, oparte jest na bezdyskusyjnej wierze, podziale tezy i antytezy oraz na teoriach i przypuszczeniach, którym wartość, nadają kłamstwa autorytetów, ekspertów, mentorów, doktorów farmacji, anonimowych naukowców, polityków ...

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/01/19/mit-wiary-naukowej-czyli-autorytrt-i-nakaz-wiary/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/06/21/masonska-idea-mentora/

Autorytet - dekonstruuje ofiarę, aby ją przekształcić, w użytecznego odbiorcę danego punktu widzenia, ponieważ jeśli istnieje dysput, do obok tezy, musi istnieć i antyteza. Otwarty koncept, według ideologi okna overtona, pozwala budować społeczną iluzje świadomości, opartą na urealnieniu, nieistniejącej ideologii, z której może się utrzymać kasta władzy i kasta najemna, kontrolująca brak wiedzy niewolników, czyli ludzkiego kapitału.

Przypatrz się dobrze, ci sami ludzie (trzecia siła) stworzyli kapitalizm i komunizm, demokracje i socjalizm, liberalizm i religie, wojnę i pokój, biedę i bogactwo ... Nazwy - nazwani, ale zawsze ktoś, żyje na koszt - kogoś innego, a słowa, nie są zgodne z myślami, działaniami i opisami tych słów, pomimo to, człowiek wierzy w ideologie kłamstwa, poczucia winy, hierarchii, czy fetyszy tworzących tytuły, pieniądze ...

W tych ideologiach, nie ważne jest znaczenie słów, ważna są slogany oraz metody kontroli, oparte na fetyszach i emocjach, które nakłaniają ludzi do wyścigu szczurów, z którego korzystają najsilniejsze zwierzęta - najemnicy i szamańskie elity ...

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/03/31/poczatek-kontroli-spolecznej-czyli-szamanizm-filozoficzny-egoistow-zwanych-tyranami/

Trzy etapy przekształcenia gazu - kłamstwa w ogień szaleństwa

Pierwszy etap, zależy jest od wykrowania wysokiego stopnia zaufania, co do uczciwości partnera, szefa, polityka, księdza, czy mistrza ... Sprawca, przekonuje ofiarę, co do nieskazitelnych intencji swoich działań, a ofiara ulega pokusie polegania na oprawcy, który dzięki pomysłowej autopromocji i wrogiej propagandzie, zdobywa zaufanie ofiary.

Gdy predator już zadomowi swoją ideologie w głowie ofiary (grupy, narodu ...), zacznie subtelnie podważać realność i stabilność jej otoczenia, tworząc sytuacje i środowisko, w których ofiara, zacznie wątpić we własny osąd, co do rzeczywistości. Ostatecznie, ofiara będzie całkowicie polegać na sprawcy, co łagodzi jej niepewność i przywraca poczucie rzeczywistości, choć tak naprawdę rzeczywistość tożsamości, rozpływa się w grotesce utopii.

Drugi etap, to etap obrony. Jest to proces, w którym sprawca izoluje ofiarę nie tylko z własnego poczucia tożsamości, ale także z walidacji swoich rówieśników, czy swojej rodziny ... Ofiara, ma poczucie, że jest dyskredytowana, ośmieszana, dziwaczna, a jej opinie i działania, są bezwartościowe.

W kręgach politycznych, byliby nazywani teoretykami spisku, dysydentami, czy apologetami terroru. W konsekwencji, ofiara wycofuje się ze społeczeństwa i przestaje się wypowiadać z obawy przed ośmieszeniem, osądzeniem lub karą. Oczywiście polityka, to tylko przykład, można tu wstawić dowolny zawód, etap nauki, czy dowolną formę działań, wymykających się poprawności politycznej.

Etap ten, można również porównać do syndromu sztokholmskiego, w którym zakładnik lub jeniec, jest ograniczany przez psychologiczne gry umysłowe, do infantylnej zależności od swojego porywacza.

Narcystyczne nadużycie wiąże ofiarę z agresorem poprzez traumę. Syndrom sztokholmski łączy ofiarę z agresorem poprzez regresję do stanu infantylnego, w którym napastnik / agresor staje się „rodzicem”, który uratuje dziecko - ofiarę, przed rychłym unicestwieniem. Obie metody wykorzystują mechanizmy przetrwania ofiary, która pozwala napastnikowi ( ... rządowi, tyranowi ...) uzyskać i utrzymać kontrolę.

Ostatnim etapem, jest depresja. Życie pod rządami narcystycznego tyrana, doprowadza ofiarę do stanu skrajnego zamieszania i upadku. Bezsens życia, łagodzony jest nałogami, popędami oraz fetyszami i nierealnymi nadziejami.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/03/05/depresja-oczyma-logiki/

Ofiara, pozbawiana jest z biegiem czasu - godności i samodzielności, po prostu egzystuje, wegetuje lub walczy o przetrwanie w rodzinie, pracy, czy państwie ... Zauważ, że wybrani ludzie, grupy ... , istnieją w próżni informacyjnej, która wypełniona jest tylko tym, co sprawca uważa za poprawne politycznie, odpowiednie lub istotne.

Może to ostatecznie wywołać objawy PTSD - Traumy [Post Traumatic Stress Disorder]. Retrospekcje, ciągłe obawy, nadmierna czujność, paraliż umysłu, wściekłość, a nawet przemoc towarzyszy rodzinom, grupom i całym narodom.

(Zauważ, że obecnie narody, są uzależnione od pomocy socjalnej, a co się stanie, jeśli oprawca odbierze nieporadnym ludziom ten fetysz ? Z drugiej strony, co się stanie z bezproduktywnymi el-itami i najemnikami, jeśli odbierzemy im ideologie władzy i żerowania na ludziach ? )

W tym momencie, proces jest zakończony, a ofiara, grupa, naród został zredukowana do chętnego wspólnika w tworzeniu bardzo zniekształconej rzeczywistości, zwanej jaskinią platońską.

http://swiatowaliga.blogspot.com/2016/05/nieodrobione-lekcje-slepego-tumu.html

Gaslighting, upodobały sobie szczególnie osoby o narcystycznych osobowościach, maniaków, socjopatów i kłamców. To zjawisko dotyczy zarówno relacji politycznych, społecznych, zawodowych, jak i partnerskich. El-ity dobierają najemników w taki sposób, aby maksymalnie wykorzystać ich niestabilność emocjonalną, nadpobudliwość, psychiczny upadek, skłaniający bestie do coraz większego łaknienia i żerowania zwierzęcia na człowieku.

Agresja emocjonalna, łączona jest z ideologią użytecznych - wyrzutów sumienia, tak chętnie wykorzystywanych w religii i polityce.

Ta technika manipulacji sprawia, że ofiara traci pewność co do własnej oceny rzeczywistości, poczucie własnej wartości, zaczyna nawet wątpić w swoje zdrowie psychiczne. Manipulant skłania ofiarę do zwątpienia we własne uczucia, myśli i zdrowie psychiczne.

( Stosujesz naturalne leki, jesteś chory psychiczne i umrzesz ... Nie tolerujesz demoralizacji, jesteś niepoprawny politycznie i możemy cię aresztować ... Nie respektujesz władzy człowieka nad człowiekiem, jesteś terrorystom, zagrażającym cywilizacji i demokracji ... Nie uczysz się, skończysz na bezrobociu, a rodzice będą mieć nieprzyjemności ... Każdy z was, spotkał się z takimi groźbami, strachami ... )

Zauważ też, że trenerami, mistrzami ... kreujacymi różne techniki manipulacyjne, są również psychopaci, ponieważ pragną w swój świat wdrożyć jak najwięcej najemników - idoli, gromadzących dookoła siebie ogromne stada niewolników. Przykład ? Osoba Aleistera Crowleya, przyciągała wielu niestabilnych emocjonalnie - uczniów, którzy demoralizowali i demoralizują masy społeczne, po dziś dzień ... Mentalny uczniem bestii, był na ten przykład - David Bowie ...

https://soundofthenwo.wordpress.com/2016/09/11/david-bowie-duchowy-uczen-aleistera-crowleya/

W jakim celu i po co stosuje się gaslighting?

Ludzie stosują manipulację w różnych, różnorakich celach. Robią to dla korzyści materialnych - dla fetyszy, ale również dla satysfakcji z posiadania kontroli nad drugą osobą, grupą, partią, czy narodem.

Czasem stosuje się tą technikę tylko po to, by odwrócić uwagę od własnych przewinień. Przykładem może być posądzony o zdradę partnerka, która zaczyna oskarżać swego męża o urojenia i szaleństwo, aby odwrócić uwagę od własnych przewinień.

Jakie sposoby stosują drapieżniki ?

Drapieżniki zaprzeczają, temu co mówimy. Mogą twierdzić, że coś nie miało miejsca, lub w prost przeciwnie, że coś miało miejsce (Chrzest Polski) ... kwestionując nasze przekonania i poglądy ( o istnieniu Lechii na ten przykład). Przekonują nas o własnej racji, oskarżają nas o pomyłkę lub kłamstwo. Są przy tym tak konsekwentni i sprytni, a my społeczeństwo, zaczynamy im wierzyć. Wmawiają nam, co czujemy albo podważają nasze uczucia. Manipulator stara się nas przekonać, że to, co czujemy jest śmieszne, przesadzone i nie na miejscu. Często przedstawia nam własne interpretacje na temat tego, co dzieje się w naszym wnętrzu, oceniając naszą postawę za pomocą teorii (na przykład lekarz).

Twierdzi na ten przykład, że jesteśmy “przewrażliwieni” i “szaleni”. Trafiają w czułe punkty. Manipulatorzy łatwo wyczuwają słabości drugiej osoby. Chętnie wykorzystują tę wiedzę. Podkreślają nasze wady, wytykają je pod przykrywką żartu, ukrywają się za fetyszami i autorytetami.

Prowokują nas na ten i na tysiące innych sposobów, a jeśli ulegniemy i na ten przykład zezłościmy się, nazywają nas niezrównoważonymi. Izolują nas od rodziny i przyjaciół ( migracje, emigracje na ten przykład ). Łatwiej jest wykorzystać człowieka, który ma ograniczony kontakt z bliskimi. Manipulator ma wtedy większy wpływ na tą osobę, a ona nie czuje wsparcia ze strony innych. Ludzie, którzy stosują gaslighting próbują skłócić swoją ofiarę z innymi.

Często w tym celu posługują się kłamstwami i podają nieprawdziwe informacje na temat innych ludzi.

Co mówią manipulatorzy?

Ludzie stosujący gaslighting często wymawiają zdania, takie jak: o co ci chodzi, coś sobie wymyśliłeś/aś, przecież tak nie było, wymyśliłeś/aś sobie, przesadzasz, masz urojenia, to szalone, jesteś przewrażliwiony/a, przecież my chcieliśmy tak, a oni to ...

Co musisz zrobić, jeśli jesteś ofiarą?

W pierwszej kolejności powinno się porozmawiać z osobą, stosująca przemoc emocjonalną i uświadomić jej, że posługuje się takim schematem zachowania. Jeśli będzie otwarta na twoje uwagi i zmiany, są szanse na odbudowanie relacji. Jeśli natomiast manipulator nadal zachowuje się w sposób specyficzny dla gaslightingu i zezwierzęcenia, należy trzymać się jak najdalej od takich ludzi.

Dlatego proponuje wam punktować polityków, urzędników, lekarzy, naukowców, księży i innych najemników ... oraz odsunąć wariatów od fetyszu władzy dla ich i naszego dobra, ponieważ każda forma manipulacji oparta na chorobach psychicznych, ma za zadanie niszczyć życie innych bytów i żerować na inny istotach ...

Osoba chora psychicznie, nie potrafi się samoograniczać, ponieważ zwierze łaknie wszystkiego, co nie jest, jeszcze jego własnością, dlatego istnieje ludzki kapitał, fetysz tytułu, mamona, roli ... państwa handlowe, spekulacja dobrami naturalnymi i trudem ludzkiego działania.

Dydymus

Akademia Filozoficzna Dydymusa

https://zrzutka.pl/94z6z8

https://trueshopl.wordpress.com

Liga Świata

Samostanowienie i Samoograniczenie

https://pomagam.pl/wpz

[blogserioserio]

byłem maskotką paraolimpiady

Czy codziennie zastanawiasz się, jak to jest wcielić się w ogromnego, pluszowego niedźwiedzia? Ja też nie, ale dziwny zbieg okoliczności i niewypracowana umiejętność mówienia „nie” zmusiły mnie do wejścia w tę rolę. Nigdy nie przewidziałbym, co mnie spotyka. 

1. Kostium składa się z kilku elementów. Najpierw trzeba założyć kombinezon. Wślizgujesz się w nogawki i rękawy zakończone czteropalczastymi rękawicami. Fajnie jeżeli obok masz kogoś do pomocy, ale wprawny miś suwak na plecach zapnie samemu. Przeżywałem dylemat, bo nie chciałem się ugotować, przy czym perspektywa kontaktu wnętrzności misia z gołą skórą wywoływała we mnie odruch wymiotny. Nie wiadomo, kto był w nim przede mną. Żebym się nie zaraził jakimś paskustwem! Wątpiłem, czy ktokolwiek go prał. Musiałem pójść na kompromis. Zostałem w swoich dresach i w koszulce z krótkim rękawem. Ściągnąłem tylko grubą bluzę. Musiałem jeszcze założyć specjalne buty, imitujące kudłate stopy misia. Prędzej należałoby je nazwać łapami, ale  miś-maskotka jest humanoidem i nie próbuje imitować budowy drapieżnika. Najgorsza jest łepetyna. Wewnątrz stelaża jest gumowy czepek. Zakładasz go na czubek głowy i zaczepiasz sobie o brodę gumką. W tym momencie ciężka konstrukcja totalnie przykrywa twoją głowę, a ty i niedźwiadek stajecie się jednością. Ostrożnie zawijasz na nią golf z kombinezonu, żeby maskotka nie świeciła ludzką czyją (wtedy czar pryska). Wtedy odkrywasz, jak mało widzi miś. Całe jego pole widzenia ogranicza się do wąskiego paska światła dobijającego z lekko uchylonej paszczy. Coś jakbyś był pancernym wewnątrz pluszowego czołgu. Albo jak oglądasz horror i jest jakaś straszna scena, że aż musisz zasłonić oczy, ale żal ci tracić filmu, więc spoglądasz na ekran przez palce. Mniej więcej tyle widzi miś. Cholernie niewiele. Przez ten sam otwór usiłujesz oddychać. 

2. Moja mama od kilkunastu lat pracuje w stowarzyszeniu pomagającym niepełnosprawnym ludziom. Przez lata zadomowiłem się w tej instytucji. Jako dzieciak jeździłem na kilka wycieczek organizowanych przez jej miejsce pracy. Od iluś tam lat jestem konferansjerem na przeglądzie, w którym różne warsztaty terapii zajęciowej występują na scenie. Na którychś  urodzinach fundacji wręczyli mi Brązowe Drzewko Dobroci (trzecie pod względem rangi) —— za specjalne zasługi względem stowarzyszenia. 

Nie jestem tam zatrudniony, ale jak potrzeba dodatkowych rąk do pracy i moja mama mnie poprosi, to ja chętnie pomogę. Tym razem organizowali wielkie zawody sportowe. Skala przedsięwzięcia była spora, bo Ośrodek Sportu i Rekreacji w Zawierciu miał pomieścić setki osób z przeróżnych miast. Plan był taki, że będę spacerował ze swoim aparatem i cykał tym wszystkim ludziom zdjęcia. Nie jestem mistrzem fotografii, ale zdarzają mi się niezłe portrety, więc od początku byłem na tak. Nawet cieszyłem się z samej możliwości porobienia zdjęć. 

Typowy miś stojący na bramce i kozaczący. 

Mama przebąkiwała, niby przypadkiem, że na zawodach ma być maskotka. Z dnia na dzień wspominała o niej coraz częściej, aż w końcu orzekła, że to ja mam być tą maskotką. 

— Zapomnij, nie będę. 

— Będziesz. 

—Dobra, luz. 

Od nieudanych negocjacji do przedednia zawodów, byłem przekonany, że moje zadanie będzie polegało na robieniu zdjęć, a ewentualnie, gdyby nastała sytuacja awaryjna, na moment wcielę się w maskotkę. Musicie wiedzieć, że od wakacji w Świnoujściu w 2002., kiedy na plaży zobaczyłem bootlegowych Hugo i Fernando walących Żubry przed szaletami, za maskotkami nie szaleję. Przeciwnie — fantazjuję, żeby je przewrócić i skopać, ilekroć widzę Tytusa de Zoo przechadzającego się po centrum handlowym i reklamującego Media Expert. No ale nic — znajoma zaniemogła po godzinie spędzonej wewnątrz misia i musiałem przejąć jej obowiązki. 

3. Inna sprawa zostać maskotką plażową, szpitalną czy reklamową, z którą ludzie robią sobie fotę za dychę, a inna sprawa zostać Misiem Integrusiem na wydarzeniu z tysiącem niepełnosprawnych ludzi. Na typowej imprezie sportowej, jako taki niedźwiadek, przechadzałbym się po obiekcie, zbił kilka piątek, robiłbym głupie pozy do paru fotek i fajrant. Tutaj byłem sensacją. Każdy musiał dotknąć misia, a najlepiej przytulić go z całej siły. Musiałem wejść w charakter tej dwumetrowej, fajtłapowatej przytulanki. Pozowałem do setek zdjęć. Kiedy jedna osoba prosiła o zdjęcie, natychmiast pojawiała się druga, trzecia, dziewiętnasta i tak godzinami. Każdy potrzebował trochę maskotki dla siebie, a ja byłem tam po to, żeby dostarczyć im misia na miarę swoich możliwości.  

Gdybym miał podsumować moje wieloletnie doświadczenie z szerokopojętymi ludźmi niepełnosprawnymi, lubię ich. Gdyby było inaczej, ani bym myślał angażować się w te wszystkie wolontariaty. Bywają cholernie nieokrzesani i to jest super, bo  w ich entuzjastycznych reakcjach odnajduję samego siebie. Zwłaszcza takiego wewnętrznego, ukrytego za wyuczonymi konwencjami. Ludzie piszczeli z ekscytacji na mój widok. Podbiegali i wchodzili w interakcje, a jak już złapali to nie chcieli puścić. Coś jak dzieci, tylko fizis nieco mniej nadawało się do reklam Mlekołaków. Dla misia to nie miało znaczenia, bo dla niego każdy był uroczy i każdemu należało się sto procent uwagi. Tylko jedna dziewczyna z zespołem Downa przestraszyła się na widok pluszaka. Próbowałem ją do siebie przekonać, ale widząc narastającą w jej spojrzeniu trwogę, szybko sobie darowałem i podreptałem dalej. 

Trzech chłopa z obsługi robiło do mnie miny. Pytali, czy bym sobie z nimi nie golnął czystej na zapleczu. Znów dylemat, bo byłoby coś romantycznego w odtworzeniu tego toposu— ściągnięciu głowy misia i napicia się ze zgrają wąsatych lujów. Ale nie mogłem zapomnieć obrazu plaży w Świnoujściu, obsranych szaletów i trolla Hugo z puszką Żubra. Odpuściłem dukając, że jeżeli mają miód, to bardzo chętnie, a inne rzeczy to ja nieszczególnie. Zdziwieni.  

4. Prawie zemdlałem w tym misiu. Kiedy dotarłem do kanciapy służącej za przebieralnię, miałem nogi jak z nieściętej galarety. Żeby zachować misiowy łeb w pionie, nieustannie trzymałem głowę prosto. Z kwadransa na kwadrans, stelaż coraz bardziej mi ciążył. Spotkało mnie miłe zaskoczenie. Odcinek szyjny kręgosłupa nie bolał mnie aż tak bardzo, jak się tego spodziałem. Za to największe napięcie skumulowało się na odcinku lędźwiowym. Byłem zlany potem. Czepek w hełmie misia był przemoczony. Włosy lepiły się. Ja już sam nie wiedziałem, gdzie jestem i kim jestem — jeszcze mną samym, czy już Misiem Integrusiem?

Kiedy się otrząsnąłem i powróciłem do obowiązków fotografa. Dla tych samych ludzi, którzy przed chwilą maltretowali mnie uściskami, chodzili za mną i pytali, czy też ich kocham, teraz byłem niewidzialny. Zastanawiałem, czy tak czuje się Peter Parker po ściągnięciu stroju Spider-Mana. Tak przyzwyczaiłem się do tej atencji, że aż wydała mi się czymś naturalnym i wręcz za nią zatęskniłem. 

To doświadczenie nauczyło mnie większej empatii do ludzi przywdziewających takie stroje. To jest cholernie ciężka praca. Zdychasz z braku tlenu, jest ci gorąco jak w saunie, ale musisz być wesoły, energiczny i w ciągłym ruchu. Tego oczekują ludzie obłapiający cię ze wszystkich stron. Nie sądziłem, że tak bardzo czujesz ten ich dotyk i że w odpowiedniej częstotliwości, niczym krople drążące skałę, może zacząć sprawiać ci realny ból. Wąskie pole widzenia zazwyczaj nie pozwala ci zlokalizować, kto cię właściwie dotyka. Tracisz kontakt z rzeczywistością i improwizujesz na oślep, bo przedstawienie musi trwać. Wbrew tej całej wszechogarniającej miłości, ludzie nie robią sobie nic z twojego położenia. Nie jesteś już jednym z nich. Traktują cię jak misia, którego wielkie, paciorkowe oczy faktycznie widzą. Wpierdalają ci się pod nogi. Nie przepuszczają w wąskich przejściach, kiedy jesteś o krok od nadziania się na barierkę, albo wyrżnięcia plackiem potykając się o za wysoki próg. Tak czy siak cieszę się, że na parę godzin zostałem misiem. Wątpię, żebym w tym życiu zdążył zostać gwiazdą pop albo zagrać w Avengers, by móc doświadczyć czegoś podobnego. Fajnie wzbudzić tyle bezpretensjonalnych odczuć w tylu ludziach naraz. 

[czarownicaesmeralda]

Huggy Wuggy - "uśmiechnięty miłośnik przytulania, który przytula, by zabijać” - Niebezpieczny trend, którego popularność rośnie w zatrważającym tempie. - [Niedziela - 22.05.2022 r.]

Huggy Wuggy - ten pluszowy, niebieski stwór to ostatnio ulubieniec wielu dzieci. Niektórzy rodzice nawet nie zdają sobie sprawy, co kryje się za tym "miłośnikiem przytulania".

Zapewne zastanawiacie się, dlaczego mówię, iż jest to trend, którego popularność rośnie w zastraszającym tempie??

- “Huggy Wuggy Cię złapie” - krzyczą dzieciaki na podwórku, trzymając niebieską, włochatą zabawkę. Na pewno też zauważyliście, iż w sklepach czy na bazarach nie brakuje tych dziwnych stworów. Dzieciaki chodzą w koszulkach z podobizną Huggy Wuggy, mają plecaczki, torebki... Popularność tej postaci rośnie w zatrważającym tempie. Ale tak szczerze, z ręką na sercu.. Powiedzcie mi, ilu rodziców zadało sobie pytanie, co to właściwie jest?? Skąd się wziął ten uśmiechnięty stwór?? Z jakim niebezpieczeństwem wiąże się ta niepozorna zabawka??

Huggy Wuggy - "czerwień na jego twarzy, to symbol krwi jego ofiary"

Ten uśmiechnięty miłośnik przytulania, to postać z gry survival horror (adresowanej dla osób powyżej 16. roku życia, choć dostęp do niej powinni mieć tylko dorośli), który przytula, by zabijać, a czerwień na jego twarzy otaczająca liczne zęby jest symbolem krwi jego ofiar.

                Huggy Wuggy - agresywna gra

Huggy Wuggy to postać z gry z rodzaju survival horror. W grze bohater znajduje się w zamkniętej fabryce zabawek. Ma sprawdzić, dlaczego z hurtowni zniknęli wszyscy pracownicy. Spotkać tam może m.in. nawiedzone pluszaki, jak Huggy Wuggy.  W grze upiorne lalki polują na gracza, którego chcą przytulić. Wtedy też rozgrywka zamienia się w walkę o przetrwanie. Jeśli gracz nie ukryje się przed niebieskim stworem, ten "przytuli się tak, że razem wydacie ostatni oddech".  

Dzieci zaczynają naśladować postać z gry, przytulając się mocno i szepcząc sobie nawzajem do ucha wulgaryzmy lub grożąc morderczym uściskiem. Ganiają się, wykrzykując: “Huggy Wuggy Cię złapie..”. To zdecydowanie nie są zabawy i treści odpowiednie dla dzieci.

  - Dzieci w wieku przedszkolnym absolutnie nie są na nie gotowe. Rozwijające się układy nerwowe, wciąż raczkująca teoria umysłu, początki rozumienia emocji, kształtowanie wrażliwości, empatii, wciąż zbyt niska umiejętność kontroli emocji i samoregulacji, postępująca nauka norm i zasad społecznych, w przypadku młodszych przedszkolaków nie odróżniania jeszcze w pełni fikcji od świata realnego kontra normalizowanie brutalności, upowszechnianie przemocy, wzbudzanie strachu. Co małe dzieci mają zrobić z przesyceniem tak wieloma agresywnymi wzorcami zachowania na ekranie, kiedy ich rozwój polega na naśladowaniu i eksperymentowaniu i w ten sposób zdobywają nowe umiejętności? Jak mają sobie poradzić z tak dużym przeładowaniem lękiem po obejrzeniu morderczych scen podrasowanych zatrważającą muzyką, kiedy wciąż uczą się radzić z emocjami wywołanymi porażką w grze z rówieśnikiem? Kontrolujmy treści, które docierają do naszych dzieci. Pozwólmy im się prawidłowo rozwijać. Nie niszczmy ich świata. Chrońmy je przed tym, przed czym chronić możemy, dopóki nie będą w stanie ochronić się sami.

Kochani Moi, proszę, pamiętajcie o tym, iż obecna technologia oprócz niesamowitych dobrodziejstw, niesie za sobą również ogromne zagrożenie. I to Wy możecie ochronić przed nim swoje dzieci.

[ekinopl]

Finansowanie i dystrybucja filmów niezależnych – taniec nago

Finansowanie i dystrybucja filmów niezależnych przypomina, jak by to było tańczyć nago na scenie (duży szacunek dla egzotycznych tancerzy w Hustler Club Larry'ego Flynta!). Pojawiasz się, aby zaprezentować swój projekt filmowy i musisz umieć tańczyć do muzyki inwestora filmowego. To ich scena, a nie twoja jako niezależnego filmowca poszukującego funduszy na film. Chcą, żebyś nakręcił film, który można sprzedać, który spodoba się dystrybutorom filmowym, aby produkcja mogła zarabiać pieniądze.

Większość inwestorów, z którymi się spotkałem, nie jest zainteresowana wkładaniem twardych pieniędzy w niezależne filmy artystyczne, ponieważ są one trudne do sprzedania dystrybutorom filmowym, a zagraniczni nabywcy filmów zwykle nie są zainteresowani ich oglądaniem. Dialogi i sceny z niektórych filmów typu art house nie przekładają się dobrze na zagranicznych nabywców i widzów. Akcja, horror i skórka nie potrzebują napisów, aby ludzie mogli śledzić historię, o czym mówili mi dystrybutorzy. Filmy mówiące gadające głowy mogą nie mieć sensu dla widzów, którzy nie rozumieją subtelnych kwestii wypowiadanych w obcym języku. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące tego, w jakim celu i jak używać ekino-pl.pl, możesz skontaktować się z nami na naszej stronie internetowej.

Niezależne finansowanie filmów wciąż się zmienia, ponieważ dystrybucja filmów niezależnych staje się coraz bardziej niestabilna finansowo. Miejsce, w którym najmocniej uderza w niezależnych producentów filmowych, znajduje się u źródła - finansowanie filmu. Inwestorzy filmowi w tej chwili nie są podekscytowani wkładaniem pieniędzy do filmów, które nie mają aktorów, których można by nazwać bankiem. To nie jest tak, jak w tak zwanych filmach niezależnych, które mają aktorów z listy A lub są produkowane za miliony dolarów. Tego rodzaju projekty z pasją do filmów niezależnych, które możesz tworzyć, gdy już wejdziesz w biznes rozrywkowy na poziomie studia.

[dydymus-cytaty]

Czym, jest horror ? Cz.1

Słowo horror, pochodzi od starofrancuskiego horrere, co oznacza wibrować lub drzeć. W łacinie horridus, oznacza jeżenie włosa ze strachu.

Strach, wychodzi z pierwotnego, zwierzęcego niezrozumienia czynników rządzących światem lub czynników dekonstruujących naturalny świat i właśnie na bazie tej pierwotnej zwierzęcej reakcji (drżenia) lub manipulacji tymi reakcjami, wykreowano - ideologie komercyjnego strachu ...

https://dydymuscytaty.wordpress.com/2016/05/28/nowy-porzadek-swiata-cywilizacja-strachu/

Edukacja lustrzana

Strach, jest ideologią wytworzoną za pomocą edukacji lustrzanej, w której obiekt piętnowany i dekonstruowany, jest zmuszany do wyciagnięcia własnej tożsamości na zewnątrz i zabarwienia jej na kolor obcej ideologii.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/05/magia-psychologiczna-i-edukacja-lustrzana/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/24/problem-pentagramu-i-heksagramu-oraz-triskelionu/

Czerń i biel, to elementy stałe, w którym kreuje się wykrowany za pomocą czynników wewnętrznych lub zewnętrznych obraz - wytworzonej rzeczywistości, opartej na danych, pochodzących od pentagramu - zmysłów, heksagramu - czynniku siły żeńskiej - is i męskiej - ra oraz od sześcianu, kreującego czas i przestrzeń danego wymiaru.

Zło, czyli egoizm

W horrorach, thrillerach, dramatach, a także w komediach (film, teatr, życie) ... , tak zwane zło, czyli egoizm, jest czynnikiem abstrakcyjnym, utopijnym, nieśmiertelnym, ale bardzo urealnionym, grającym z naszymi zmysłami, za pomocą zmuszenia - owych zmysłów - do strachu i - lub poczucia winy opartym na wzruszeniu.

Proces dekonstrukcji, za pomocą sztucznej, pobocznej sceny teatralnej, dopełnia zabarwienie duszy, na kolor ideologiczny, w którym wiara w magię, jest ośmieszana, a jednak ciągle żywa za pomocą dokonań sztuki, której celem jest - promowanie chorych psychicznych dewiantów, celebrujących ideologie edukacji lustrzanej, podziału wewnętrznego i zewnętrznego.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/29/dekonstrukcja-czasu-miedzy-nami-za-pomoca-ideologii-hallow-enn/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/09/28/zgodnosc-woli-z-czynami-czyli-co-musisz-wiedziec-aby-zaczac-stosowac-magie-intencyjna/

Symbolika ogólnie pojętej sztuki, oparta jest na mitycznej symbolice trzynastu rodów w ujęciu globalnym i regionalnym. Kult, misterium 13 rodów, tworzy kult-ur-ę współczesnej cywilizacji opartej na prokreacji, karmie negatywnej, niewolnictwie i iluzji życia, zamkniętej na scenie jaskini platońskiej.

( Rody, zwane domami, przyjęły zasadę swego działania na bazie skopiowania hierarchicznego systemu oddziaływania - głównego ciała niebieskiego na mniejsze i zależne ciała niebieskie. Jeśli chcesz żyć na cudzy koszt, musisz przeistoczyć prawo naturalne w prawo zwierząt (prawo natury - prawo stanowione) i wykreować własną moc za pomocą siły, manipulacji, strachu i poczucia winy.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/15/cos-o-czym-nie-wiesz-a-tworzy-rozne-oblicza-ciebie-czyli-zagadka-ciemnej-niewidzialnej-warstwy-wszechswiata/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/30/archonci-i-wizualizacja-wplywu-na-byt-ludzki-za-pomoca-trzeciej-sily/

Główna gwiazda poszerza krąg swego wpływy i tworzy dookoła siebie ideologie satelitów - najemników, tworzących ochronny łuk nad nowymi archontami, rządzącymi kapitałem ludzkim.

Jeśli ktoś inny pracuje za ciebie, masz szanse myśleć jak bawić się otaczającym cię światem, którego nic wam nie odbierze, dopóki będzie istniał fetysz (pieniądz, tytuł, stanowisko, i możliwość donoszenia, zabijania, szkodzenia, za pomocą owych fetyszy), za pomocą których, można utrzymywać najemników prześladujących plebs ... )

https://iluzjawladzy.wordpress.com/2016/12/14/wielka-13/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/09/26/porzadek-powtarzalnej-hierarchii-czyli-bogowie-i-karma-negatywna/

https://swiatowaliga.blogspot.com/2016/05/nieodrobione-lekcje-slepego-tumu.html

Proces dekonstrukcji za pomocą omam, kreujących fałszywe zabarwienie duszy

Sześć wymiarów, opartych jest na torze, w którym powstają wijące się na przemiennie (wężowiska) - kręgi życia, oparte na zewnętrznych danych, dostarczanych przez zmysły.

https://wojciechdydymski-cytaty.blogspot.com/2017/03/na-poczatku-byo-szesc.html

W horrorach, obrazuje to studnia, korytarz, kanał z którego wychodzą lub wyłaniają się podsycane atmosferą - lęki, przybierające formę strachu, poczucia winy lub podniecenia, ewentualnie przeplatających się różnych form odczuć i niezgodnych z nimi myślami i słowami...

To emocjonalne wahanie, dziel nasze zgodne wnętrze i dobarwia dusze, za pomocą wystawionego na zewnątrz odbiornika zmysłów - pentagramu.

Podział wewnętrzny, jest początkiem podziału zewnętrznego, bowiem strach zaczyna pasować do zewnętrznej, podzielonej - architektury życia społecznego, opartej na ideologii tezy i antytezy -sterowanych, za pomocą trzeciej ukrytej siły.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/07/02/izrael-iluzja-w-utopijnym-swiecie-trzeciej-sily/

Trzecia siła, przejmuje zjednoczony układ is-el-ra, tworząc z niego is-ra-el - zdekonstruowany silnik podziału wewnętrznego, w którym bóg el - egoizm, napędza czynnik żeński i męski, za pomocą podziału wewnętrznego i zewnętrznego.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/23/jeszcze-jedno-slowo-o-obiecadle/

Trzy mózgi, tryptyk i czarny obelisk

Tryptyk zakorzeniony w architekturze i sztuce, pokazuje nam w jaki sposób działa ludzki umysł, wychodząc z labiryntu byka - asteriona, - zwierzę dąży do egoizmu, czyli człowieczeństwa, które wchodzi w lewe drzwi tryptyku - zakończone obeliskiem pustki, cofając się, możemy wybrać prawą stronę - stronę lwa, czyli kogoś, kto walczy o fałszywą duchowość (al / ai - wiara w obcego Boga), dopiero wybór trzeciej, środkowej drogi - drogi orła - drogi własnej tożsamości - Boga personalnego - El, oznacza zjednoczenie duszy, ciała i rozumu - is - el - ra.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/19/asterion/

Tryptyk i władzy

Zabarwiajac dusze na kolor zewnętrznej gwiazdy, Boga lub innej ideologii ... nigdy nie dotrzemy do środkowych drzwi - oświecenia ...

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/03/05/balans-dualizm-przeciwienstwo-i-tryptyk/

Dlaczego ?

Zdekonstruowany, egoistyczny człowiek, posiadający więcej ze zwierzęcia niż z człowieczeństwa, przechodząc przez sztuczny tor, napotyka przed sobą - w swej zwierzęcej ciekawości i naiwności - czarny obelisk, który przesłania wejście do środkowych drzwi, jest to swoisty fairewall systemu, na bazie którego można stworzyć mit, czyli tajemnice pozornego oświecenia.

Takich oślepiających oświeceń - prowadzących donikąd, spotyka człowiek w czasie swego życia wiele - oślepienie idolom, bogiem, wykształceniem, posiadaniem, partią, systemem, układem, wiarą, obcymi, technologią, nauką, bogactwem ...

Przekraczając granicę sztucznie wykreowanego wszechświata ideologi, nie spodziewamy się, że to, co oślepiające, pociągające i ekscytujące, prowadzi nas do kolejnego obelisku, blasku i rozczarowania.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/07/27/teatr-i-aktorstwo-kult-ur-owe/

Największym wrogiem człowieka, jest on sam, ponieważ, jest on płynnym narzędziem hierarchii, która kształtuje z bryły dowolny wszechświat, zamknięty w sześciokącie kult-ury cywilizacyjnej ...

W rzeczywistym świecie, świadomy swego wnętrza człowiek, nie drży przed zmianami, które zawsze przez trud - prowadzą do dobro-bytu personalnego.

W zrekonstruowanym świecie, plebs, jako narzędzie składające się z nieświadomych swego wnętrza jednostek, drży przed zmianami, ponieważ zmiana w teatralnym świecie, prowadzi do większego poziomu wykorzystania plebsu, przez el-ity, przez nacisk najemników, czerpiących zysk fetyszowy z prześladowania społecznego ...

Ego - złe oko, to podstawa - powstania horroru - drżenia - anomalii - wibracji jedności wewnętrznej bytu - tworzącego strach i choroby psychiczne ... Obserwuje cię każdy najemnik oraz niewolnik, który uważa, że to, co posiadasz, to, co mówisz, myślisz lub robisz, może zagrozić spokojowi, żerującego, na tobie otoczenia ...

Wszystkie te czynniki, prowadzą byt człowieczy, do wojny wewnętrznej i zewnętrznej, kreującej karmę negatywną, która wprowadza cię do nieskończonego piekła życia fizycznego, skazującego cię na wieczne zniewolenie.

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/06/29/ignorancja-nie-oznacza-niewinnosci-czyli-dlaczego-zabijanie/

Dydymus Akademia Filozoficzna Dydymusa https://pomagam.pl/dydymus Liga Świata Samostanowienie i Samoograniczenie https://pomagam.pl/wpz

[matyldasaresta]

No i jak to zawsze bywa, napaliłam się na ten film już dawno, a wyszło... jak zawsze. Nie wiem, dlaczego to dzieło jest zaliczane do kategorii horror: ani to nie straszne, ani grozowe. Jakaś to jest opowiastka na pograniczu dramatu i śmiesznych, przerysowanych pseudo duchów oraz jeszcze śmieszniejszych zbrodniarzy, ze swoim klimatem Londynu lat 60. I to jedyny atut tego filmu, oprócz nostalgicznego soundtracku. Na granicy jawy i snu, ale drażniąco, postaci nieprzekonywujące totalnie i chwilami zbędne niektóre. Gdyby to nie był "horror" tylko zwykły musical z tych lat, wyszłoby o wiele lepiej, moim zdaniem. Nie polecam. *** Zafascynowana modą młoda dziewczyna  przenosi się do lat 60. i spotyka swoją idolkę - oszałamiającą początkującą piosenkarkę. Ale Londyn lat 60. nie jest tym, czym się wydaje. https://www.instagram.com/p/CZElnYmMKFN/?utm_medium=tumblr