#deel 10

[meirimerens]

#TAYASWEEP

[hjalmargerber]

Strandlangs

Nege-uur in die aand is die meeste strande verlate, veral buite seisoen, maar strande tussen dorpe is meer wildernis as strand. Hy kies ‘n holte tussen twee duine om die ergste wind in die nag af te keer en laat val die rugsak.

Die sterre is helder, maar nog nie winterhelder nie. Boonop sal die maan nou-nou opkom en die sterre nog meer verdof. Daar is geen dorp hiernaby nie en geen lig in enige van die bosse nie, net die donkerblou, verlate strand, die wit van die laagwaterbranders en fosfor in die spoel. Met sy leer stapstewels en dik wolsokkies uit, besluit hy om die res ook te laat vaar om in die see te gaan was voordat die koue nagwind opkom. Die oop wond aan sy regter bo-been moet nou dringend skoongemaak word, die area is seer en hy is versigtig dat dit reeds ontsteek het. Die seewater sal help, sy oupa’s en pa het gesweer daarby.

Natuurlik is die water bliksemskoud, maar hy is dankbaar vir die water; daar was geen teken van ‘n stroompie die vorige twee dae oor die berge nie. Nou kan hy die ergste sweet afkry. Die seewater spoel in die wond en laat hom op sy tande kners. Die pyn en koue vermeng egter gou. In die kniediep water dwaal sy gedagtes na ‘n ge-skinnydippery een warm Desembervakansie. Die gedagte, die tyd, gryp hom aan en hy verloor waar hy is en staar uitdrukkingloos na die donkerwater; die koue, hongerte en seer vergete, die soutwater spoel heen-en-weer oor en in die rou wond, maar hy is nie nou meer daar om dit te voel nie. Haar gesig is voor hom, daar, in die donkerwater. Sy kyk op, sien hom en glimlag. Hy staar na die water, naak en rou, soos die gevoel in hom oor haar glimlaggende gesig. Sy is so pragtig soos altyd. Sy gryp hom aan en trek hom die dieptes van haar see-blou oë in. Daar is geen ander plek waar hy wil wees as in haar oë nie. As sý hom raaksien, maak niks anders in die wêreld ooit weer saak nie.

‘n Klein brander vang hom op die heup en slaan hom amper van balans. Dit bring hom terug en sy meermin met haar wilgerlatlyfie duik weg. Hy was sy hare en baard so met die een hand, hou die koekie seep in die ander. Afgespoel stap hy oor die blou strand terug na die duin.

Dankbaar vir die oorvloed droë dryfhout vir die nag, hou hy die oervlamme dop wat hom droog en ontdooi. Die vorige drie weke deur die Karoo en oor die berge was hard, maar voel nou lank gelede hier langs die kus. Hy is ‘n see-mens en was nog altyd, soos sy. En soos sy pa, wil hy ook sy as op die strand of in die see gestrooi hê. Terwyl die koffie oor die kole prut, krap hy vir sy notaboek en potlood in die rugsak, lig dit saam met die whiskey-flessie uit. Die notaboek is halfpad vol, die flessie is halfpad leeg. Hy skuif nader aan die vuur vir beter lig. ‘n Ou binne-band rek hou die vele los items in die notaboek bymekaar, elke item vertel ‘n storie, ‘n tyd. ‘n Foto gly tussen die blaaie uit. Dis sy.

“Time’s up, Dear,” is die eerste woorde wat deur sy gedagtes speel, asof sy dit hier langs hom sê, asof hy dit gehoor het. “Wat sou jy vir my sê met net drie minute oor waarna jy my nooit weer sal sien nie?” Haar stem is die enigste een wat hy deesdae nog hoor. Hy onthou die vraag, en die somersaand. “Time’s up, Dear,” hoor hy weer. Het hy die drie minute reg gebruik? Hoekom het sy dit gevra, wonder hy weer; wou sy hom dit net één keer hoor sê? Na al die jare, voel hy steeds skuldig oor haar, oor hoe wreed hy met haar was en laat sak sy kop in skaamte asof daar ‘n hemel was wat eens in hom belanggestel het. “I feel sick when I remember how I opened up to you,” het hy onlangs gelees en gedink dat dit haar gevoel opgesom het.

Hy sug en kyk na die vuur. Sedert hy sy rug op die samelewing gedraai het, is alle gesprekke met mense beperk. Die aanskaf van die nodige voorraad vir sy volgende reistog, toerusting, nuwe stewels of so, maar haar stem bly hom egter by: hoe intiem sy gepraat het toe sy nét met hom gepraat het. Hy weet dat ouderdom, siekte, dood of vergeetagtigheid die klank van haar stem eendag gaan kom haal en terugneem; sy bors trek toe as hy net daaraan dink. Daar is sekere herinneringe waarsonder hy nie meer wil bestaan nie, en sy is een. Dat sy nog is, maak dat hy nog wil wees.

As hy haar dan nie kon hê as sy eie nie (en nee, hy het nie 'n oomblik saam met haar verdien nie), as ‘n lewe saam dan nie vir hulle beskore was nie, los hom dan asseblief net alleen met dit wat hy van haar kan onthou. Hulle het by die reëls van die lewe gehou en niemand anders behalwe mekaar seergemaak nie; is ‘n paar memories van mekaar, ‘n paar flitse oor ‘n paar weke dan te veel gevra?

Wanneer hy voetslaan, deur die semi-woestyn van Botswana, deur die groen van die Wildekus, oor die klippe van die Weskus, oor die berge van die Tsitsikamma, deur die geel van die Vrystaat, of deur die verstikkende hitte van die Laeveld, praat hy met haar oor die blomme aan sy voete, oor die soort grasse of weiding, die soorte bome en of hulle goeie hout gee vir meubels of vuurmaak, oor die botteltjies en ander potskerwe wat oorgebly het van die Tweede Vryheidsoorlog, oor uitsigte van die see waar hulle kan stop en saam na ‘n besondere sonsondergang kan kyk, soos by Kranshoek. Hulle praat oor plekke waar hulle as kinders vakansie gehou het, of wynplase in die area, of oor van die min gedeelde ervaringe. Soms dwaal hulle gedagtes na eksotiese plekke waar een van hulle al was en deel dit met die ander een. Of soms praat hulle oor gedeelde denkbeeldige memories, plekke waarheen hulle in gees saam was, die emosie en beelde amper helderder as die ongedeelde werklikheid.

Hy hou die foto tussen sy vingers. Dit is op ‘n strand geneem, een wat hy jare later buite seisoen gaan soek het. Die foto was die gelukkigste wat hy haar nog ooit gesien het, en die gelukkigste wat sy haarself in ‘n lang tyd gesien het. Stralend sit sy op die foto en sy hart raak van voor af sag. Sy kon ‘n model in enige tydskrif wees, maar sy was nie: vir daardie oomblik was sy iets anders, durf hy sê iets net vir hom? Hy wil so dink, maar nee, sy was iets vir haar, nie vir hom nie. Dit was belangrik, onthou hy. "Feels like I'm twenty again!"

Met alles verlore behalwe die een foto, het hy maande later weer alles begin neerskryf wat hy van haar kon onthou. Alles gaan soek om dit te herwin. Elke oomblik het hy oorgespeel en neergeskryf, en méér probeer onthou, totdat sy so naby was dat hy amper aan haar kon raak.

‘n Traan val op die foto en hy vee dit vinnig af. Hy kyk op na die branders en voel die nagwind sny oor sy gebrande gesig. “Belowe my dat jy regtig alles in jou vermoë doen om te probeer,” hoor hy haar weer vra terwyl sy wegstap, nie net fisies nie, maar wegstap in gees ook. Daarna, dag-na-dag, was daar elke dag al minder in haar oor vir hom; hy wat haar lewe amper verwoes het.

En nou is hy hier. En sy is daarbuite, êrens in die wêreld, vir hom verlore. Dele van hom het soos die gekerfde vel geword rondom ‘n snywond. Hy het teruggetrek uit die lewe en hom gekeer tot die wildernis en die woorde wat hy kon skep om haar lewendig te hou, en daar begin leef. Tussen die woorde kon sy met ‘n weergawe van haarself saamleef; dit was wat hy nodig gehad het. Om nie die kwaad, die moeilikheid, die boosheid in haar lewe te wees nie.

Omdat sy haarself nie sommer vergewe nie, het hy gehoop om eendag ‘n weergawe van haar raak te loop, in ‘n gallery, of buite ‘n koffiewinkel, wie haarself aanvaar het vir wie sy is, besluite en al. Vir hom was dit nie foute, of reg en verkeerd nie; sy het gevoel, sy was ‘n vrou van oortuiging én passie, vlees en bloed. Hy het in sy hart bly glo dat sy wel sou opdaag. Sy sou eendag ‘n plantjie op haar knieë plant in haar groen, Kaapse tuin. Sy sou opkyk en die son sien, haar tuinhoed regskuif en die wind oor haar pragtige, fyn gesig voel, en skielik haarself vergewe, alles laat gaan saam met die wind, Gordonsbaai se kant toe. ‘n Gewig sou van haar skouers afrol en ‘n traan van geluk sou in die vrugbare, donker grond val. Miskien sou hy net op daardie oomblik op sy fiets voor haar tuinhekkie stop, sy pet afhaal en in sy hand vou, en sê, “Hey ...”

Hy gooi nog ‘n stomp op die vuur en keer terug na sy notaboek. Op die bladsye het hy ‘n veronderstelde, verbeelde lewe saam geskep, kon hy alles wat in sy hart was, vir haar vertel, kon hy haar stem hoor terugpraat, kon hulle saam ‘n motor laai en die langpad vat, nuwe horisonne saam verken, musiek luister, kon hy haar by konserte op sy nek tel, al sy laaste sonsondergange met haar in sy arms deel, laat smiddae haar op sy skoot neertrek om haar vrese te besweer en homself in haar oë verdrink. Hy wou na die asem onder haar rib luister, sy oor op haar maag lê, haar hand op sy kop voel, oorgee aan haar.

Die bladsye het nie geoordeel nie.

So met sy oë in die vuur, onthou hy dat die Boesmans van die Kalahari glo dat almal aan mekaar verbind is met ‘n onsigbare koord, van naeltjie tot naeltjie. Hy weet nie of dit waar was nie, maar hy het gereeld aan haar gedink en gewonder of sy dit kon voel. Soms besig, moes hy stop; dit het dan gevoel asof sy dalk aan hom dink. Een van sy vriende, het dieselfde ervaring gehad: indien ‘n pasiënt oor hom sou droom, het hy in die nag wakker geword en die pasiënt het dit die volgende dag so beaam.

Elke oggend was sy steeds die eerste gedagte, en ook saans sy laaste.

Vanaand, onwillekeurig begin hy wonder oor waar sy haarself nou mag bevind, in watter deel van watter land, in watter arms of geselskap, hoe oud haar kinders sou wees, of sy werk, en natuurlik die belangrikste, of sy gelukkig is. Hy hoop tog so. Hy het probeer voel soos die Boesmans en hard gekonsentreer.

Die wind het sand oor die duin gegooi en dit het in die vuur gewaai. Die temperatuur het gedaal en hy het besef die wond krap teen sy broek. Hy het sy oë toegemaak en haar voor hom gesien: hy het haar hoor lag. Watter aand van die week was dit? Hy kyk op sy horlosie, dis Saterdag. Miskien kuier sy saam met vriende of familie, dalk ‘n vertoning in ‘n teater, ‘n film? Hy hou aan haar lag waarvoor hy so lief is, vas, maar sy lag nie meer nie. Daar is ‘n warm gevoel, een van huislikheid asof sy binnenshuis is, in ‘n gemaklike plek, dalk veilig in ‘n paar sterk arms. Hy keer die gevoel wat in hom opstoot, weg en fokus weer. “Liewe ouers!” hoor hy duidelik. Sy gesels, hulle gesels, dan raak sy stil. Sy rus haar kop en haar gedagtes raak stil, dwaal af. Plig roep en sy staan skielik op. Sy oë volg haar. Sy is nog steeds so goedversorg, stylvol en skraal. Sy stap deur ‘n huis, die beligting is sag en die huis luuks. Sy dra ‘n pienk trui, sagte serp en ‘n stywe blou jean. Bruin leer skoene vir die herfsweer. Daar is kamers en van die deure van die kamers staan effe oop. Hierdie deel van die huis is stil en die stemme is ver weg.

By die eerste vertrek, ‘n slaapkamer, is daar ‘n jong dame met oorfone by ‘n lessenaar en sy teken, nee, skets. Dit lyk soos ‘n taak, dalk grafiese ontwerp of kuns? Daar is skilderye van skoenlappers teen die mure, ook van lieweheersbesies en van ‘n sonsondergang met ‘n doringboom. Almal is keurig geraam volgens die skakering van die res van die ruim kamer. Sy stap nader, soen haar op die kop en ‘n arm vleg om haar middel. Haar dogter ongetwyfeld.

Terug in die gang, trek sy weer die deur effe toe.

Geluide ontsnap van die volgende vertrek waar die deur toe is. Sy klop en gaan in. Twee jong seuns is vasgenael voor ‘n televisieskerm en jaag teen mekaar resies. Een kyk op en glimlag, haar seun. Sy glimlag meer as wat sy bedoel het en sê, “Nie te hard nie julle” en maak die deur agter haar toe. Sy aarsel ‘n oomblik en dink hoe mooi hy eendag gaan wees. In die laaste slaapkamer, naaste aan haar eie, staan die deur halfpad oop. ‘n Naglig brand sag en ‘n klein dogtertjie lê en slaap, ‘n laatlam, dink hy onwillekeurig, en ook dat dit die enigste kind is wie se naam hy nie ken nie. Sy streel die kind se kop en trek haar toe. Sy staan dan so bietjie, kyk na haar kind en sit ‘n hand op haar eie maag.

Terug in die gang draai sy nie links na die gaste en die stemme toe nie, maar regs.

Die gang loop uit op die balkon. Buite maak sy die dubbel glasdeure agter haar toe en die koue nagwind is skielik koel op haar gesig, maar verfrissend. Sy vou haar arms en loop tot aan die einde van die balkon, staar uit oor die donkerblou see, die wit branders en die verlate strand. Die wind sny en sy lig haar serp oor haar mond en ore, “Nie nou siekword nie,” dink sy.

Sy staan doodstil en voel. Sy luister en hoor die geknetter van ‘n vuur êrens. Iets krap teen haar bo-been en haar oë raak waterig van die wind. Sy ruik whiskey en ‘n aand in Johannesburg, lank gelede, flits deur haar gedagtes. Sy staar uit oor die strand en verbeel haar sy sien die ligblou, naakte figuur van ‘n man kniediep in die branders staan. Hy was sy hare en baard met sy een hand. Dis ‘n ou man, maer, maar nog nie tengerig nie. Die figuur lyk bekend, maar sy kan hom nie plaas nie. Sy hou hom dop as hy effe mank uit die branders terugstap. Sy voel sy ken hom en laat sak die serp toe hy nader aan die duine kom. Haar oë dryf oor sy naakte lyf en haak vas by die wond aan sy regter bo-been, die bloed vloei vrylik daaruit. “Hy moet ophou om daaraan te raak,” dink sy, “anders gaan dit nooit gesond word nie.”

____________________________________________________________

In die foto het hy haar oë gesoek, soos vanaand. Altyd daardie oë, altyd. Hy staar na die foto en wens dat hy meer as net dit van haar oorgehad het. Daar was ander oomblikke van moontlike geluk, soos toe hulle mekaar die eerste keer in ‘n nuwe lig gesien het, of haar lag toe hy sê hy is nie spyt oor die nuwe situasie nie, dat hy net spyt is dat hy nie daarvoor verantwoordelik was nie. Sy het so skaam-lekker gelag, haar kop teruggegooi en geskud, weggetree van hom af oor die ondeunde opmerking, bang dat hy nog iets só stout sou kwytraak, al wou sy dalk hê hy moes. Hy het haar reaksie gekoester. Sy hoef nie só te reageer nie, het hy gedink. Hulle was niks van mekaar nie, tog het sy nie so opgetree nie. Die onmoontlike het altyd oor alles geskryf gestaan, en hy was so dankbaar dat sy hom dié onbehoorlike skerts toegelaat het. Daarna het alles al hoe meer onmoontlik, al hoe ernstiger geword en, uiteindelik, het hy haar verloor.

Aanraking, wens hy, hy wens só hy kon net een keer sy hand in hare lê. Net een keer haar arms voel. Net een keer haar laat verstaan dat sy alles en vir altyd vir hom sou wees, al sou sy dit nooit weer hoor nie. Maar dit sou nooit gebeur nie.

In die werklikheid, het sy haarself gehaat, die vrou wie op hom verlief geraak het. Hy kon wel nie vra dat sy steeds so voel nie, nee, dit sou te veel gevra wees; hy wou net nie hê dat sy haarself so oor hom moet verwyt nie.

Hy het nie nodig dat iemand hom nóg meer oordeel as wat hyself doen nie. Sy straf het hy reeds weg. Sy lot was geseël.

Daar was geen bevestiging hiervoor nie en die enigste manier om te weet of dit so was, sou wees om haar te vra, iets wat onmoontlik was.

Was mense aan mekaar verbind, het hy gewonder.

Dit was ‘n aangenaam om te dink mense is aan mekaar verbind, ten minste, ‘n soort troos dat iets hom aan haar vasmaak en dat iets dalk, net dalk haar aan hom heg. Was dit ‘n voorvereiste dat almal aan mekaar moes dink? Hy weet nie. Maar sy sou baie hard op haarself wees indien enige deel van haar buite die lyne wou inkleur; daarvan was hy seker. Die waarskynlikheid was skraal.

[uroboros-if]

Hello!! If it's not too much trouble, do you have any sites you'd recommend for fashion/outfit visuals besides Pinterest? I'm trying to cobble together some fashion visuals for the deity of eternity template but I've honestly just been fighting for my life during the past *checks clock*...... four hours 😔✊🏽

Underneath the readmore, I include both:

Fashion resources (links to posts with even more resources, lists, etc.)

How to find better images on Pinterest (Best done after looking at fashion resources!)

Resources

GENERAL resources - I was vehemently looking for a post I reblogged with stock free photos sites, but it's poofed ;; but I remember Pixabay, Unsplash and FreeImages being mentioned! Something very similar to Pinterest, but not copyright free, is WeHeartIt. These sites are very general, though, so it might be hard to find any actual fashion inspo.

European period-accurate fashion - Here is a post about a HUGE site where you can find period-accurate fashion! It also includes a link to an extremely extensive post on period-accurate fashion with resources such as books, blogs, sites, etc. My only gripe is that a majority of these resources are very eurocentric, but the post included a small non-western section for resources.

Uroboros-specific - I made a post all about the fashion of Uroboros here! This is good for finding fashion that is actually within Uroboros, but it is also great in general for finding keywords / search terms for fashion. You find the best resources by knowing the specific time period/fashion you want.

Hanfu - Traditionally worn by the Chinese, but it persists today! This is one of the fashion inspos of Uroboros. The sites suggested in this post will be more modern/inspired than period-accurate, but they are gorgeous! My preference is to use Taobao, a Chinese site for buying hanfu, but currently, I am unable to access it. Hence, this post has a list of non-Taobao shops.

Deel - traditional Mongolian clothing, also one of the inspiration for Uroboros (desert region). Mongulai is a Mongolian shop founded by a Mongolian man!

Once you find all the kinds of dresses you want, though, you might consider looking for them in Pinterest. You only need a general idea of what you want, not extensive knowledge on it--so you might not want to sift through actual books!

For that, equipped with knowing what you want, the best way to get a lot of images quickly is by

Finding things on Pinterest

Finding things on Pinterest is great for general ideas, but the best things you get on Pinterest is by being specific. I already know I want Rococo, Song style hanfu, and some paintings/vibes/aesthetic, so I'll start searching up those things.

Once I find an image I like and save it, Pinterest learns what I like and starts recommending me things through my feed that are even more accurate to what I'm looking for. And of course, clicking on that Pin will suggest other Pins like it, which sends you down the rabbit hole of finding things. This is how I get 90% of the images I have, with only 10% of it being directly searched.

Here's an example of just searching for vibes/aesthetic. I start my search with "ethereal aesthetic", nature aesthetic, and "marble statues aesthetic":

It took a couple of minutes of scrolling to find these after looking through the search results, since my search terms were relatively general.

After saving only a few images, I went back to the feed and it started suggesting me some pretty similar things:

However, when you know SPECIFIC things you want (after looking at the resources I suggested), you get even better results just from searching (in addition to having amazing suggestions from your feed).

Here, I looked up "Rococo paintings," "Mediterranean aesthetic," and "Song style hanfu":

These are pretty specific things, so they find specific things that I want! And after saving them, here is what my feed looked like--chockful of everything I wanted!

(Tip! If you want board-specific suggestions, aka only finding suggestions from a Pin board you made, go to that board and find "More Ideas"! ✨)

Closing thoughts

I hope this was all useful to you! ♥️♥️ I know it included a little more than you wanted, but I hoped it helped anyway! If you want me to help you look for things, drop me a DM, de-anoned ask (which I can answer privately to you), or even just an anon ask again, and I can help you find some keywords and resources to find. I love doing research!

Thanks for sending an ask 💕💕💕✨

[oldgirlyoungcrone]

Ancient dragons from Mongolia in celebration of the Year of the Wood Dragon

Robe (Mongolian deel) likely belonging to an aristocrat of the Mongol Empire [13th-14th centuries CE]. Khorig Uul cemetery, Khövsgöl province, Mongolia.

Golden decoration on saddle from an elite or aristocratic burial of the Mongol Empire (possibly later into Yuan dynasty: 13th-14th centuries CE). Tavan Tolgoi cemetery, Sükhbaatar province, Mongolia.

Golden decorations from an elite or aristocratic burial of the Khünnü/Xiongnu Empire [3rd century BCE - 2nd century CE]. Tomb 20 at the Gol Mod 1 cemetery, Arkhangai province, Mongolia.

Small gold and silver sculptures from an elite or aristocratic burial of the Khünnü/Xiongnu Empire [3rd century BCE - 2nd century CE]. This pair of dragons was one of Archaeology Magazine's Top 10 Discoveries of 2019. Gol Mod 2 cemetery, Arkhangai province, Mongolia.

[medewerkers]

Nieuw: zoekoperatoren om beter te kunnen zoeken!

We hebben jullie gehoord en we zijn net zo gefrustreerd als jullie: het is lastig om specifieke berichten te vinden! Je weet dat het bericht een specifieke tag of term heeft en dat het op een specifieke datum is geplaatst, of in ieder geval het jaar. Maar toch kun je het niet vinden!

Daarom kondigen we vandaag vol trots aan dat je voortaan geavanceerde zoekoperatoren in de zoekbalk kunt gebruiken! Je kunt nu potato from:staff year:2021 invoeren om die ene video van die aardappel in de magnetron direct terug te vinden.

Voordat we alles bespreken, een paar opmerkingen:

Deze zoekoperatoren zijn alleen beschikbaar in de algemene zoekbalk van Tumblr. Ze werken niet in de zoekbalken van individuele blogs.

De zoekoperatoren werken alleen voor berichten die in of na 2017 zijn geplaatst.

Hoewel deze geavanceerde zoekoperatoren voorlopig alleen in het Engels beschikbaar zijn, kun je ze gebruiken om content in elke taal op te zoeken. De onderstaande voorbeelden zijn wel Engelstalig.

Oké! Aan de slag met deze operatoren!

Match met exacte term

Als je rechte, dubbele aanhalingstekens (geen gekrulde aanhalingstekens) om je zoekopdracht zet, vind je berichten met die exacte term in de tekst van het bericht of met die exacte term als tag.

"chappell roan is roan of arc", bijvoorbeeld, vindt berichten met die exacte term in de content en berichten met de exacte tag #chappell roan is roan of arc.

Match-operator

Zoekopdrachten kijken standaard naar de tekst én de tags van berichten.

Je kunt match:text gebruiken om aan te geven dat je alleen naar de inhoud van berichten wilt kijken en match:tags als je alleen naar de tags van berichten wilt kijken. Bijvoorbeeld:

sword world match:text zoekt naar berichten met de woorden ‘sword’ en ‘world’ in de tekst.

sword world match:tags zoekt naar berichten met de woorden ‘sword’ en ‘world’ in de tags.

From-operator

Gebruik from:blog of from:@blog om alleen naar berichten van een specifiek blog te zoeken.

Halloween from:staff, bijvoorbeeld, vindt alle berichten van @staff​ met het woord ‘halloween’ in de tekst of in de tags.

Year-operator

Gebruik year:YYYY om berichten uit een specifiek jaar te vinden. Halloween year:2019, bijvoorbeeld, vindt alle berichten uit 2019 die het woord ‘halloween’ in de tekst of tags hebben.

Date-operator

Gebruik date:YYYY-MM-DD om berichten van een specifieke datum te vinden.

Halloween date:2019-10-08, bijvoorbeeld, vindt alle berichten die op 8 oktober 2019 zijn geplaatst en die het woord ‘halloween’ in de tekst of tags hebben.

Naar wens te combineren

Je kunt al deze operatoren combineren voor zeer specifieke zoekopdrachten:

Gefeliciteerd! Je hebt de zoekopdrachten van Tumblr gekraakt!

Overige syntaxis

Ter herinnering: je kunt al op tag of zelfs op meerdere tags tegelijkertijd zoeken:

Als je ‘#’ voor je zoekopdracht zet, zoek je naar tags, d.w.z. naar berichten met die exacte tag. #star wars, bijvoorbeeld, levert alleen berichten met de tag #star wars op.

Je kunt ook naar meerdere tags tegelijkertijd zoeken. #star wars #art, bijvoorbeeld, levert berichten op met zowel de tag #star wars als de tag #art.

Je kunt dit combineren met de nieuwe operatoren om precies te vinden wat je zoekt!

We zullen binnenkort een artikel over deze nieuwe syntaxis aan ons Help Center toevoegen (voorlopig alleen Engelstalig).

Ondersteuning voor Tumblr Patio

Dankzij de verbeterde syntaxis is Tumblr Patio krachtiger dan ooit. Je kunt nu meerdere zoekkolommen tegelijkertijd openen met verschillende, zeer specifieke zoekopdrachten die de bovenstaande syntaxis gebruiken om je feeds helemaal naar wens af te stellen.

Feedback

We horen graag wat jullie ervan vinden! Deel je feedback in de reacties en reblogs van dit bericht, of neem contact op met Tumblr Support.

[natduskfall]

I've been sitting here unable to find my sso screenshot folder for 10 mintues, crying on my desk for five more minutes, smiling like an idiot, happy but conflicted with deelings i cant even put into words, tempted to run, scream, bite into my desk. I'm singing and drawing at the same time what the fuck is this

Character hyperfixation do this to a mf

also i recorded myself playing the new quest, should I post it? The reaction to the quest's conclusion is so pathetic lmao

[uiltjesklask3]

Thema verjaardag deel 1

We bouwen met feestbekers, leggen de woordjes uit het boek "Lotta is jarig" na, we gaan tellen met kaarsen tot 10, aanvullen tot 10, vlaggetjes in patroon leggen, maken een taart van knexx, we maken onze verjaardagskroon,..

[fransopdefiets]

10-6 Byrup

Gisterenavond was er alleen een pizzeria open, het werd de vegetariana en die was zeker niet slecht.

Vanmorgen om 7 uur stond er een ontbijt voor me klaar in een uitgestorven hotel, ik was de enige gast. Personeel zag ik ook niet, maar wel een warm eitje, vijf pakken vruchtenyoghurt (met verschillende smaken) verse broodjes, worst, kaas, muesli, kortom het was compleet.

Om half acht ben ik onderweg en het lukt me zowaar om tegen negenen lekkere koffie te vinden bij de warme bakker van Vejen, een waar trefpunt voor bejaarden. De wind komt wat meer van opzij vandaag, maar ik krijg regelmatig een duwtje in de rug. Veel dreigende wolkenformaties, maar er valt geen regen van betekenis meer uit.

Ik fiets deels een variant op de route van 2017, iets meer grindwegen en ik kom niet meer langs Kragelund. Waar ik wel weer langs kom, is Kollemorten (Sint Maarten zeggen wij, zij zeggen dode Maarten) en de Petrusbron. Dat is een soort natte kuil in het weiland en ik loop er naar toe om de zegen over mijn knieën af te smeken, dat heeft in 2017 ook goed geholpen. En ik bezoek het middeleeuwse kerkje dat er vlak bij staat.

Onderweg zie ik nog een jonge vos in een weiland die zo onder het prikkeldraad door op een rijdende auto afrent. Pas op het laatst realiseert ie zich dat dat geen goede actie is en hij keert weer om.

De laatste 20 kilometer naar de camping zijn pittig, veel klimmetjes over grindwegen.

Als ik om half vijf bij de camping aangekom is de receptie gesloten, maar er hangt het verzoek om je plek te boeken en te betalen via de website. Dan kom in je onbegrijpelijke Deense keuzemenus terecht en de mededeling, sorry the english site is under construction. Ik besluit dan maar gewoon de camping op te fietsen en kom prompt een Nederlandse caravan met inwoonster tegen. Ja de douches zijn gewoon open en je hebt geen pasje nodig. Als ik onder de douche stap zie ik nog wel een soort chiplezer aan de muur, maar zonder chip geeft ie ook warm water. Zo nou ben ik benieuwd wie er morgenochtend het eerste op is, de receptionist of ik.

Gefietste afstand 103 km

Gefietste tijd 7:30

Afstand tot de Noordkaap zoals een vogel vliegt: 1.856 km

[jurgenameen]

197, 10, duiven

De duiven schetteren in de tuin

Zijn zij de versiering van de fantasie?

Of glijden ze als kwikzilver uit mijn hand weg?

Harmonie zo het schijnt

De aarde draait om de oceanen

Regen en tranen

Wolken die brengen

Wie creëert ze?

Hoezo is de liefde één les!

Een speeltuin van ervaringen

En jij durf jij de traan van mijn wang te drinken?

Blijdschap of verdriet wat deel je?

-copyrights Amir 2024-

[jufxenia]

24/4 - MUSICA 🎤🥁📝dag 3 (deel 10)

[notafraidofredyellowandblue]

Dutch media (nu.nl) reports "Der Spiegel has to partially retract an article about Rammstein's sexual misconduct"

google translated

"Der Spiegel has to partially retract an article about Rammstein's sexual misconduct

Jul 20, 2023 at 7:02 PM

The German rock band Rammstein has been partly proved right in the case against Der Spiegel . The Hamburg court ruled today that the magazine must partially withdraw the article about singer Till Lindemann's alleged sexual misconduct.

According to the judge , the German magazine Der Spiegel does not have sufficient evidence to write that Rammstein singer Till Lindemann regularly drugged women and then had sex with them.

According to the court, the magazine should never have written the story so emphatically. Der Spiegel must therefore partly withdraw the six-page piece in question. The court allowed Der Spiegel to write that Lindemann had sexual contact with women whom he knew were not completely clear at the time.

Der Spiegel published the article in question on 10 June. In it, several women accused Lindemann of sexual misconduct. Some claimed, among other things, that the singer would have drugged them in order to then perform sexual acts with them.

Other German media also wrote about Lindemann's alleged misconduct. Süddeutsche Zeitung and NDR , among others, published articles about the singer.

Lindemann has always denied all allegations and says he is happy with the court's ruling. His lawyers believe that Der Spiegel 's reporting has led to "massive prejudice" that would go beyond "the principle of innocence until proven guilty"."

[dejufuniverse]

Ik heb mij aangemeld bij Facebook dating

Eens kijken wat daar allemaal voorbij komt. Het meer en deel swipen we allemaal naar links want daar krijgen we de griebels van. Je krijgt thuis al de behoefte om 10 meter verderop te gaan zitten. Dat gevoel herken je vast wel. Ik zit wat foto's te laten zien aan mijn zoon en schoondochter en mijn zoon zegt...Mama niet zomaar je telefoonnummer geven hoor! Straks beuken ze hier nog de deur in.

Daar hoeft hij zich niet ongerust over te maken. Je denkt toch niet dat ik aan zo griebel mijn nummer ga geven....Daar ga ik niet eens mee in gesprek. De meeste heten ook geen Jan, Pieter of Klaas. Die hebben andere namen en daar blijf ik ver van weg... Ik weet dat de communicatie niet vlot zal gaan verlopen. Ik ken mij zelf natuurlijk onderhand wel een beetje... Ik heb net ook weer even gekeken en dan doe ik snel die telefoon weer weg LOL...

De Juf

[ynseincanada]

zaterdag 9/12/2023

(deel 1)

Hallo iedereen. Snel even een update van de afgelopen maand, want ik zit momenteel in deadline seizoen! :(

Op 10 november ben ik op een nachtelijke trip gegaan naar Elk Island National park met Mei om sterren te spotten! De foto's zijn enorm wazig, maar geloof me, het uitzicht was prachtig. Ik heb nog nooit zoveel sterren gezien. Iemand had een gigantische telescoop mee, en zo hebben we Jupiter en Saturnus kunnen spotten. Ik heb zelfs de ringen rond Saturnus gezien! Jammer genoeg was het noorderlicht niet te zien.

Tijdens reading week (een week vakantie in November), ben ik naar Calgary getrokken om een weekje bij Anna (mijn huisgenoot in Edmonton) en haar familie te blijven. Dinsdag ben ik naar de mall geweest (echt een ding hier) met Jin (onze andere huisgenoot die ook van Calgary is) en haar lief. s' Avonds zijn we gaan eten in een Koreanse BBQ plek. ZO lekker.

Woensdag ben ik Calgary stad gaan verkennen. Het bekendste monument van Calgary is de toren (zie foto's). Ik wou wel naar boven gaan, maar een ticket kostte 20 dollar........ Help. Anna's papa had vanalles opgeschreven dat ik zeker moest bekijken, dus ik heb zijn lijstje gevolgd. Mijn dag heb ik geeindigd in (weeral) een mall....

Sneeuw woensdagavond!!!! ft. Gypsy <3

Donderdag zijn Anna en ik naar Banff getrokken, op ongeveer een uurtje en half rijden van waar ze woont. Het was daar ongelooflijk prachtig. Ik raad iedereen aan om eens naar de parken van Alberta te gaan, want het is ongelooflijk. Het was wel super glad, omdat het net had gesneeuwd, en ik ben een paar keer net niet gevallen. Het stadje was ook super gezellig, met leuke restaurantjes en winkeltjes.

P.S.: spot de eekhoorn!

Op de terugweg zijn Anna en ik gestopt in Canmore, ook een super schattig stadje. Toen we daar waren, was er een van de mooise zonsondergangen, zeker met de bergen in de achtergrond <3

[devosopmaandag]

Gelokt in het symbolische deel van het bestaan

Eerst was er hoe dan ook de man van vlees en bloed, die echt heeft bestaan. Lange tijd was hij voor mij slechts die mooie man van dat wonderbaarlijke tv-optreden, dertig jaar geleden. Toen volgde in 2019 een documentaire die zijn contouren weer helderder maakte. Ik schreef een vos over hem. Vervolgens begon ik aan de onlangs verschenen biografie* van de man. De laatste paar hoofdstukken gaan over een roman die de man aan het eind van zijn leven had geschreven over een personage dat wel erg op hemzelf leek. Ergens in dat spiegelpaleis moest ik hem toch echt tegenkomen. Die man was Anil Ramdas.** Nadat ik gisterochtend de door Karin Amatmoekrim uitstekend geschreven biografie uitlas, kon ik niet anders dan vaststellen dat Anil Ramdas een briljante man was en een tragisch mens. Mijn hart reikt uit naar wie hij eens was.

Beginnen aan een biografie en weten dat de hoofdpersoon zelfmoord zal plegen, kleurt het lezen. De hoogtepunten stralen er des te meer door, de bewondering groeit juist voor zijn volhardende trouw aan zichzelf en aan zijn geloof in de Westerse beschaving. Dat geloof zou in de jaren '90 en '10 aan het wankelen gebracht worden door drank en ontheemding en door het veranderde politieke en maatschappelijke klimaat van Nederland. Langzaam maar zeker voel je het noodlot naderbij kruipen.

Het was zijn overtuiging dat het de taak van de intellectueel was om zijn of haar eigen tijd en wereld voortdurend recht in de ogen te kijken. Wat daar te zien was diende tot op het bot bevraagd en onderzocht te worden. Hij ging nog verder: “alleen degene die zichzelf verloochent kan ooit een intellectueel zijn.”, schrijft hij, een overtuiging die langzaam veranderde van een diep beleden 'geloof' in een bittere kruistocht. Hij maakte zichzelf steeds onmogelijker, door zijn verslaving, door ijdelheid en arrogantie, door zijn ijzeren overtuigingen, door de vaak opgedrongen allochtonenrol. Die grote en ambitieuze roman uit 2011*** over dat personage dat hijzelf was en ook weer niet, die roman zou alles moeten schoon blazen wat troebel was geworden in zijn leven. De wereld zou gaan begrijpen waar het hem altijd om te doen was geweest. Maar de kritieken waren niet mals en de wreedheid van het literaire en intellectuele wereldje maakte hem kleiner en kleiner, tot hij besloot dat het genoeg was geweest. Naast het bad waarin hij zichzelf verdronk lag een novelle van Philip Roth. ' De vernedering' gaat over een toneelspeler die van het ene op het andere moment zijn talent verloor. Het gaf Amatmoekrim een beeld in handen voor een zorgvuldig en gevoelvol nawoord.

De biografie las ik uit, maar nu begin ik dan eindelijk aan Ramdas' eigen woorden: 'De papegaai, de stier en de klimmende bougainvillea'.**** De titel heeft nog alles in zich van een stralend leven dat wacht. In de inleiding schrijft hij dat hij op een dag als kleine jongen voor het eerst in zijn eentje een boek leest. “Deze eerste inwijding in de vertelkunst was zo indringend dat ik nooit meer af zou komen van de verslaving die lezen heet. Ik was gelokt in het symbolische deel van het bestaan, ik was een mens geworden....”

*'In wat voor land leef ik eigenlijk. Anil Ramdas – onmogelijk kosmopoliet'| Karin Amatmoekrim | 2023 | Uitgeverij Prometheus

** Anil Ramdas (1958 – 2012)

*** 'Badal' | Anil Ramdas | 2011 | uitgeverij De Bezige Bij

**** 'De papegaai, de stier en de klimmende bougainvillea' | Anil Ramdas | 2017 | uitgeverij De Bezige Bij

[luckas58-blog]

Dag 10 in costa rica. Vertrokken uit Drake met de boot over zee en doorheen de Mangrove tot in Sierpe en dan met de auto naar Dominical. Landary gevonden om de vuile en natte was te doen. Nog iets eten in locale brouwerij. Dan op naar de les golfsurfen voorr intermediair gevorderden. Viel deels toch tegen voor Helena en vooral Alixe. Zware golven waardoorheen met de plank eerst vooraleer te surfen…vervroegd les beeindigd, Was afhalen en dan naar Matalapo, voor Glamping. Nog iets afhalen om te eten, voor weinig geld en dan 9u lichten uit.