#diffuse ligting

[foxyou-too]

Daniel Lepik

[astroblogs]

[devosopmaandag]

Een halsreikend kind

Er is een eerste moment dat je weet krijgt van een naam, een plek, een idee. Het begint vaker tevoorschijn te komen, en dan ontstaat het eerste reiken naar dat wat je wilt kennen, waar je wilt zijn, wat je wilt ervaren. Als kind waren er altijd van die hooggelegen punten geweest. Dat verlangen was soms heimelijk, verwarrend of onbestemd, maar vaker was het krachtig en vormend. Na de eerste diffuse verliefdheden, een van de krachtigste vormen van reiken, raakte dat begerenswaardige steeds hoger en verder weg gelegen: een geïdealiseerde, gewenste vriendschap, ware liefde, een andere manier van leven, een ander zelf. Ik was een halsreikend kind, en ben dat nog steeds.

Alles wat nieuw was en de belofte van betekenis in zich droeg (al kon ik dat zo niet benoemen), later boeken, en pas veel later kunstwerken, al die dingen begonnen voor mij als vertes waarnaar ik reikte. Toen Susan Sontag veertien was, legde zij een lange lijst aan van de grote schrijvers die zij wilde lezen, en die zij uiteindelijk allemaal las. Maar halfgoden, ook als zij veertien zijn, vormen een eigen categorie. Soms gebeurde het dat ik als kind besefte een boek te hebben gelezen dat de uitdrukking was van dat réiken: net te moeilijk, maar volbracht. Ik voelde dan een soort trots, omdat ik mijzelf overwonnen had. Omdat ik mijzelf had losgemaakt van waar ik aan gebonden was. In de kern geldt dat nog steeds, alleen de trots is verdwenen.

Dat ik pas op mijn 68e Albert Camus', 'De mythe van Sisyphus' lees, betekent niet anders dan dat hij te hoog op mijn Olympus was geplaatst, ooit, en vervolgens daar gelaten. Ik sprak met medelid A.R. van mijn filosofieleesgroep af in een parkje om over het boek te praten. Drie oude dames dronken, op gepaste afstand van elkaar, een glaasje rivella, een vader voetbalde met zijn zoontje, twee jongens rookten een joint, een kind fietste rondjes op zijn driewieler, wij spraken over Camus, met de boeken tussen ons in. 

Het absurde van Camus betekent, in zijn eigen woorden, een totale afwezigheid van hoop, een voortdurende afwijzing en een bewuste onvoldaanheid.  De keuze die je hebt als mens, in het volle bewustzijn van het absurde is vluchten (zelfmoord, zelfbedrog) of blijven. Als je vlucht moet je weten hoe te vluchten, en als je blijft waarom je blijft. Dat laatste voelt als een opdracht, want ik kies ervoor te blijven. Hij houdt de lezer ook voor dat denken niet langer betekent de dingen tot eenheid en tot klaarheid brengen, iets waarnaar ik nog steeds verlang, maar dat het erom gaat opnieuw te leren zien, opmerkzaam te zijn, het bewustzijn te leiden en van ieder beeld en iedere gedachte iets bijzonders te maken. In het volle besef niet samen te vallen met de wereld, oog in oog met het absurde, zou ik niet langer moeten reiken naar de berg Olympus, maar veel meer mij laten vervoeren door wat aan zijn voet ligt.

[bahbahbahbahbahbah7747]

Sociale psychologie

Het is een groot deel van filosofie. Het is een wetenschappelijke studie naar het menselijk gedrag. Een belangrijk thema is daarvan aangeboren en aangeleerd gedrag.

Aangeboren - aangeleerd.

Bij aangeboren gedrag hoort eugenetica, dat betekent dat het in je genen zit. Dat is een enorme invloed in de hele wereld bijvoorbeeld voor Nazie Duitsland of voor Verenigde Staten. Dat je een goed mens bent dus goede genen hebt, zoals bijvoorbeeld alleen als je van adel bent, dan mag je voortplanten. In die tijd selecteerden ze dus mensen met hun genen wie mochten voortplanten. De tijd waarin ze dat geloofden was in 1920 tot 1930. Daar tegenover heb je behaviorisme dat is bedacht door Watson. Bij het behaviorisme denken ze dat alles aan te leren is, dus dat het niet alleen aan de genen ligt. Dit geloofden ze van 1950 tot 1970.

John Watson was de bedenker van het behaviorisme. Hij had een hoop vragen, zoals hoe leren die kinderen. Hij geloofden dat met het stimuleringsresponse proces kinderen het snelste leren. John Watson werd rijk in de reclame industrie door een reclame waarbij je een snoepje krijg als je het goed doet. Het bewustzijn is ook heel belangrijk bijvoorbeeld hersenen ( nerven) + precies goed verbonden = bewustzijn

Psychologie: horen een hoop dingen.

Ontwikkeling is dat iemand iets leert

Cognitief: dat is kennis. Hoe het geheugen werkt, je kunt het trainen. Ook hoort logisch redeneren daarbij. Het is het denken zelf richting de hersenen.

Sociale het gedrag van mensen ten opzicht van andere ( groep)

Klinische psychologie is een standaard diagnose een afwijking. Het werkt ook met een behandelplan opstellen.

Nature - Nurture

Psychologie houdt zich ook bezig met de volgende dingen: Persoonlijkheid, groepsgedrag, morele ontwikkeling, onbewuste attachment, emotie en denken.

Vrij - gedetermineerd ( vastgelegd)

Het determineren is dat alles al vast ligt. Structuralisme bestudeert sociale structuren die ons gedrag beïnvloeden. Ons gedrag wordt bepaald door een hoop factoren. Het liftexperiment laat zien dat mensen in een groep eerder geneigd zijn om het gedrag van anderen te imiteren. Het bystander-effect is een effect waarbij mensen minder snel geneigd zijn om hulp te bieden wanneer er meerdere mensen aanwezig zijn. Dit komt doordat mensen zich minder verantwoordelijk voelen wanneer anderen ook kunnen helpen.

De key van het bijstander effect is dat hij ziet dat andere het ook zien maar niks doen dus doet hij ook niks, er heerst dus onduidelijkheid. Het is de diffusion of responsibrity. Het individu gaat fout moet iets doen, maar doet niks. Iemand moet dus zeggen tegen de groep dat ze iets moeten doen.

Hanna Arend zegt ook dat elk mens kan gevaarlijk zijn in een bepaalde situatie en dus slechte dingen kan doen. Dat is de kwaliteit van het kwaad. Deze cocktail situaties waarin mensen slechte dingen kunnen gaan doen. Er heerst een hoop groepsdruk, zegt Asch. De autoriteit zegt ook iets over wat je doet, zegt Milgram. Anonimiteit (uniform) kan ook voor zorgen van depersonalisatie. Het belangrijkste is de ingreep vs de vutgroep is bedacht door 2 dudes. De ingreep jij zelf toe behoort verschillen in de groep. De vutgroep is negatief zelfbeeld generaliseert zonder persoonlijkheid.

Blue eyes and brown eyes experiment

Jane Elliott is een Amerikaanse rasisme activist en een oud lerares die bekend is geworden door haar experiment het Blue Eyes Brown Eyes experiment. In dit experiment verdeelde ze haar klas op basis van oogkleur om hen te leren over de discriminatie en de gevolgen voor de mensen en de vooroordelen. Ze het experiment voor het eerst in 1968 voor haar klas lokaal en vanaf dat moment heeft het experiment over de hele wereld veel aandacht gekregen. Ze gebruikte het experiment om mensen bewust te maken over de impact van racisme en discriminatie. Jane Elliott blijft zich veel bezig houden met rasisme en er tegen strijden.

Blue eyes / brown eyes experiment

Het Blue Eyes/Brown Eyes-experiment is een bekend onderzoek dat gemaakt is door een lerares genaamd Jane Elliott in 1968 kort nadat iemand was vermoord. Het onderzoek ging over discriminatie over het uiterlijk van verschillende soorten groepen mensen. De mensen werden geselecteerd in 2 groepen op basis van hun oogkleur, blauw en bruin. De groep met blauwe ogen werd behandeld als de groep die minder waardig is en de groep met bruine ogen werd behandeld als de betere. Later werden deze rollen omgedraaid zodat de bruine ogen groep de mindere groep was en de blauwe ogen groep de betere groep. Zo konden de mensen ervaren hoe het voelt om gediscrimineerd te worden vanwege hun uiterlijk. Het experiment laat zien dat discriminatie oneerlijk kan zijn. Ook kan het heel pijnlijk zijn voor de mensen dit wordt aangeduid in het experiment.

[devenirmilliardaire]

Bayern Munich - RB Leipzig. Le Bayern Munich est désormais mené par Sadio Mané et Serge Gnabry. Les compos probables et sur quelle chaîne tv voir la finale de Supercoupe d'Allemagne. Bayern Munich - RB Leipzig : Les compos probables et sur quelle chaîne voir la finale de Supercoupe d'Allemagne RB LEIPZIG CONTRE BAYERN MUNICH_www.kafunel.com Capture web_30-7-2022_1851 Les hostilités reprennent en Allemagne ! À l'occasion de la finale de la Super Coupe d'Allemagne, le Bayern Munich va défier le RB Leipzig, ce samedi 30 juillet à la Red Bull Arena de Leipzig. Une rencontre cruciale dans l'optique d'étoffer davantage l'armoire à trophées. Le champion d'Allemagne se déplace en terre ennemie avec le statut de favori. Auteur d'une courte préparation de deux rencontres, le club bavarois à clôturer cette dernière avec un succès (6-2 contre DC United) et un revers mérité (1-0 contre Manchester City). Le taux de confiance n'est donc pas à son maximum et les cartes pourraient bel et bien être rebattues sur une unique confrontation. Sadio Mané-Match Bayern Munich 0 - 1 Manchester City 🔴⚪�� en direct-live sur Kafunel Sports. En face, se dresse une équipe de Leipzig avec un bilan similaire aux Bavarois. En deux rencontres lors de cette intersaison, les Allemands ont enregistré une victoire et une défaite. Lors de la première rencontre, les joueurs de Domenico Tedesco ont facilement disposé de Southampton (3-1). En revanche, le second match a viré au cauchemar pour les Allemands qui se sont fait nettement corrigés par Liverpool (5-0). En tant qu'outsider de cette confrontation, Leipzig n'a rien à perdre et pourrait bien jouer les troubles-fêtes. Les absents RB Leipzig - Bayern Munich_www.kafunel.com Capture web_30-7-2022_18031 Du côté du Bayern Munich, Leon Goretzka et Bouna Sarr seront absents des débats en raison d'une blessure au genou. Pour le RB Leipzig, Yussuf Poulsen manquera la confrontation pour cause de lésion musculaire. Date, heure et diffusion TV Match : Bayern Munich - RB Leipzig Compétition : Finale (Super Coupe d'Allemagne) Date : Samedi 30 juillet 2022 Heure : 20h30 Stade : Red Bull Arena (Leipzig) Diffusion TV : beIN Sport Les compos probables Bayern Munich - RB Leipzig Les compos probables et sur quelle chaîne voir la finale de Supercoupe d'Allemagne Bayern Munich : Neuer - Pavard, de Ligt, Hernandez, Davies - Sabitzer, Kimmich, Sané, Gnabry, Coman - Müller. RB Leipzig : Gulacsi - Klostermann, Orban, Halstenberg - Henrichs, Kampl, Olmo, Szoboszlai, Angelino - Sorloth, Nkunku. Les pronos de la rédaction Bayern Munich 2 - 0 RB Leipzig Malgré une performance bien en-dessous de ses standards habituels face à Manchester City, nous voyons bien le Bayern Munich relever la tête. Malgré une adversité coriace, les Bavarois vont assurer l'essentiel en prouvant leur supériorité sur le plan individuel et s'imposer de deux unités A lire aussi Témoignages étranges du footballeur Yohan Mollo, 32 ans : « Ils ont pris mes salaires, ils ont pris ma vie »

[belifii]

Bayern Munich - RB Leipzig. Le Bayern Munich est désormais mené par Sadio Mané et Serge Gnabry. Les compos probables et sur quelle chaîne tv voir la finale de Supercoupe d'Allemagne. Bayern Munich - RB Leipzig : Les compos probables et sur quelle chaîne voir la finale de Supercoupe d'Allemagne RB LEIPZIG CONTRE BAYERN MUNICH_www.kafunel.com Capture web_30-7-2022_1851 Les hostilités reprennent en Allemagne ! À l'occasion de la finale de la Super Coupe d'Allemagne, le Bayern Munich va défier le RB Leipzig, ce samedi 30 juillet à la Red Bull Arena de Leipzig. Une rencontre cruciale dans l'optique d'étoffer davantage l'armoire à trophées. Le champion d'Allemagne se déplace en terre ennemie avec le statut de favori. Auteur d'une courte préparation de deux rencontres, le club bavarois à clôturer cette dernière avec un succès (6-2 contre DC United) et un revers mérité (1-0 contre Manchester City). Le taux de confiance n'est donc pas à son maximum et les cartes pourraient bel et bien être rebattues sur une unique confrontation. Sadio Mané-Match Bayern Munich 0 - 1 Manchester City 🔴⚪🔗 en direct-live sur Kafunel Sports. En face, se dresse une équipe de Leipzig avec un bilan similaire aux Bavarois. En deux rencontres lors de cette intersaison, les Allemands ont enregistré une victoire et une défaite. Lors de la première rencontre, les joueurs de Domenico Tedesco ont facilement disposé de Southampton (3-1). En revanche, le second match a viré au cauchemar pour les Allemands qui se sont fait nettement corrigés par Liverpool (5-0). En tant qu'outsider de cette confrontation, Leipzig n'a rien à perdre et pourrait bien jouer les troubles-fêtes. Les absents RB Leipzig - Bayern Munich_www.kafunel.com Capture web_30-7-2022_18031 Du côté du Bayern Munich, Leon Goretzka et Bouna Sarr seront absents des débats en raison d'une blessure au genou. Pour le RB Leipzig, Yussuf Poulsen manquera la confrontation pour cause de lésion musculaire. Date, heure et diffusion TV Match : Bayern Munich - RB Leipzig Compétition : Finale (Super Coupe d'Allemagne) Date : Samedi 30 juillet 2022 Heure : 20h30 Stade : Red Bull Arena (Leipzig) Diffusion TV : beIN Sport Les compos probables Bayern Munich - RB Leipzig Les compos probables et sur quelle chaîne voir la finale de Supercoupe d'Allemagne Bayern Munich : Neuer - Pavard, de Ligt, Hernandez, Davies - Sabitzer, Kimmich, Sané, Gnabry, Coman - Müller. RB Leipzig : Gulacsi - Klostermann, Orban, Halstenberg - Henrichs, Kampl, Olmo, Szoboszlai, Angelino - Sorloth, Nkunku. Les pronos de la rédaction Bayern Munich 2 - 0 RB Leipzig Malgré une performance bien en-dessous de ses standards habituels face à Manchester City, nous voyons bien le Bayern Munich relever la tête. Malgré une adversité coriace, les Bavarois vont assurer l'essentiel en prouvant leur supériorité sur le plan individuel et s'imposer de deux unités A lire aussi Témoignages étranges du footballeur Yohan Mollo, 32 ans : « Ils ont pris mes salaires, ils ont pris ma vie »

[kulk21]

Homeweeks 100ML Auto Off Ultrasonic diffuser LED Colorful Night-Ligting Aroma Mist Maker Home&Office Essential (D)

Homeweeks 100ML Auto Off Ultrasonic diffuser LED Colorful Night-Ligting Aroma Mist Maker Home&Office Essential (D)

List Price: $29.99 Item Price : $12.99-$12.99 Check Price Item ASIN: B01NBH66QV Top Feature : ▶HOMEWEEKS 100ML MULTIFUNCTIONAL PORTABLE DIFFUSER– can be used as Aromatherapy Diffuser, Humidifier or Night-light, You can bring it on your trip with the portable design. There are many colors and rotating colors chosen to create a nice ambience in your bedroom at night.

Item Description:

Product…

[jurjenkvanderhoek]

BEWEGEND LICHT VAN SNIJDER EN BIJ VAN DER SLOOT

Jan Snijder lijkt zijn fysieke ruimte kwijt geraakt te zijn. Weidsheid van wadden en vlakten van greiden. De hoge luchten en het diepe, schier oneindige blikveld. Het is weg. Zijn hoogte, breedte en diepte bevinden zich nu tussen stammen van bomen, kreupelhout en struikgewas. Met de neus tussen de bladeren, de blik glijdt langs grashalmen en door dauwdruppels, daar kan Snijder nu zijn inspiratie vinden voor museale werken. Want hoe diep door de knieën ook of staand op de toppen van de tenen, op macro afstand dan wel juist sterk uitgezoomd, het werk blijft en is monumentaal.  

Het bos jaagt hem op. Met verticale halen kwast hij in groot gebaar de een na de andere compositie in ei-tempera op linnen of hout. Snijder gaat er helemaal in los, ziet door de bomen duidelijk het bos waar zijn emotie de vrije loop heeft. Met een gedacht kapmes slaat hij misleidende elementen los van de schepping en mijmert zich aldus vergezichten. De snelle opzetten beklijven, zetten zich vast in het geheugen van de kijker. Het moment is een monument voor de aandacht.

In de donkere vormgeving, het schijnsel in september verlicht nog nauwelijks, lichten duistere kleuren gedempt helder op. Achter iedere stam vermoedt de late wandelaar een leven. Schaduwen werpen mysterieuze vlekken in de ruimte. Het spookt er. Witte schimmen duiken op. Een enkele keer lijkt het onvoorspelbare wad, de oude liefde, zich in het werk te spiegelen wanneer tonen opwaarts stromen als in een omgekeerde waterval.

Vooral wanneer nauwelijks het bos als bomengroep nog herkenbaar is, is de schilder op zijn best in de non-figuratie. In het abstracte bos zijn geen stammen zichtbaar, maar een veelheid aan vlekken en vegen doet in gelaagdheid het welhaast ondoordringbare woud vermoeden. De gedachte vormt uit het zichtbare dat houvast, deze herkenbaarheid. Een wild spel van technieken met kleurstrepen en -sporen, horizontale verflopers en schilderachtige onderdelen in voortdurend een gematigd palet.  De ruige drift zit niet in het kleurenspel maar veeleer in de behandeling van het materiaal. En de niet te lessen dorst om in die enkele maand september zo exact mogelijk dat licht van dit jaargetijde te vatten. Het strijkt tussen de bomen, schuurt langs stammen en werpt lange schaduwen. In het werk van Jan Snijder is het verstilt, het licht ligt voor dat enkele moment vast in een tastbare ruimte.

De objecten van Koos van der Sloot hebben geen strijklicht nodig, maar juist een felle spot om het effect dat hij beoogt te halen. In het diffuse licht van het melklokaal worden de gaten in de schaduw maar nauwelijks zichtbaar. De rekken zijn op zich te beschouwen, maar de in het licht te verschijnen eier-schaduwen vormen zich amper. Dan wanneer je een aansteker ontsteekt of een zaklamp aanklikt, het licht scherp langs de vormen beweegt, komt het raadselachtige effect tot leven.

Geïnspireerd op het eierrekje in de kelder van zijn jeugd maakt Van der Sloot van triplex en MDF, in een enkel experiment van aluminium of acrylaat, virtual eggs. De denkbeeldige eieren zijn er niet, maar worden gevormd bij het invallende licht door ronde uitsparingen waarvan de omtrekken schaduwen werpen. Een bijzonder spel, dat tipt aan het niets maar veel meer is dan dat. Van der Sloot gebruikt dat niets dat schaduw is door een iets dat licht vangt. Een abstract object dat realistische figuren vormt. Het komt tot leven in het licht, anders is het niets, zero, nul.

Op de zolder waar Lineke Hansma een showroom heeft ingericht, durft de bezoeker zich nauwelijks te begeven in haar kijkdoos met een jungle aan vormen. Maar overwin je de schroom dan wordt je zomaar onderdeel van het geheel. Rubber druipt in plakken van het plafond, gekleurde lijnen hebben zich als in een gymlokaal op de grond uitgemeten, spiegels laten vormen echoën, wiskundige tekeningen plakken op de achterwand. Het is een potpourri van vormen die in deze entourage een tweede leven krijgen toegemeten. Overal kun je wat van vinden, van dit spel in de ruimte met de ruimte. Een spel dat eerder grappig is dan serieus lijkt. Het laat weinig aan de verbeelding over, want het spel is al gespeeld, de kaders zijn duidelijk afgetekend en omschreven. Je kunt je verwonderen, dat nog wel.

Tentoonstelling “Saturnalia”, schilderijen van Jan Snijder en objecten van Koos van der Sloot. En “Show Room”, een walk-in collage van Lineke Hansma. Bij melklokaal, voor hedendaagse kunst, Heremaweg 20-1 in Heerenveen. Tot 24 december 2017.

[loveoffleurs]

View this post on Instagram

A post shared by I Review Scented Products 🌺 (@scentedscientist)

I'm so excited that @mycandlecollection posted her use of bath and body works wallflowers in her diffuser after they stop throwing! It totally works well! I got this diffuser as a present. I'm pretty sure you can get it on Amazon here: Homeweeks 100ML Auto Off Ultrasonic diffuser LED Colorful Night-Ligting Aroma Mist Maker Home&Office Essential (D) https://www.amazon.com/dp/B01NBH66QV/ref=cm_sw_r_cp_api_f1CvzbDGJ9VVH. This is my first time using the diffuser so I'll post on my page a full review after I use it for a month or so. Thank you @mycandlecollection for saving my wallflowers from waste! ----- 😍 #oildiffuser #amazon #bathandbodyworks #wallflower #lifehacks #lemonzest #fragrance

[foxyou-too]

Brokis

[stefselfslagh]

Arnon Grunberg: “Falen als vader is het ergste wat je als man kan overkomen.”

Dit interview verscheen op zaterdag 22 september in De Morgen Magazine.

Zopas verscheen de wondermooie nieuwe roman van Arnon Grunberg: Goede Mannen. Tijdens een tête-à-tête in Brussel vroegen we ons samen af wat je als man zoal moet doen om goed te zijn. En er is geruststellend nieuws: "Je mag er best monsterlijke fantasieën op nahouden."

Ik heb met Arnon Grunberg afgesproken in Passa Porta: half boekenwinkel, half schrijversresidentie en daarom gemakshalve literatuurhuis genoemd. In een ideale wereld is élke boekenwinkel een literatuurhuis, bedenk ik op weg naar de interviewruimte op de tweede verdieping. Alleen literatuurhuizen - ik stel me fluwelen boekhandeltjes in neoclassisistische stijl voor, met klanten die gedempte conversaties voeren over de wenselijkheid van humor in de holocaustliteratuur - kunnen het nog halen van het zielloze, maar o zo gerieflijke bol.com.

Ooit zei Arnon Grunberg tegen een interviewer van De Groene Amsterdammer: "Jij hebt als journalist veel macht. Jou een onveilig gevoel geven, is in mijn ogen niets meer dan een preventieve actie om op gelijke voet te beginnen." Maar vandaag heeft Grunberg geen zin in pre-emptive strikes. Hij schenkt me een warme glimlach, informeert of ik suiker bij mijn koffie wil en heeft niets dan begrip voor het feit dat ik niet één, maar twee bandopnemers in stelling breng: "Ook in mij schuilt er een controlefreak."

Het journalistieke voorwendsel voor onze ontmoeting is het boek dat voor ons ligt: Goede Mannen, het prachtige relaas over het ontsporende leven van Geniek Janowski, een in Nederland geboren Pool, alsook 'brandweerman, liefdevolle echtgenoot, vader van twee zonen en fatsoenlijk burger.' Geniek, die zelfs door zijn gezinsleden de Pool wordt genoemd, wordt in Goede Mannen' getuchtigd door het noodlot': zijn twaalfjarige zoon pleegt zelfmoord en in de nasleep van die gebeurtenis wordt hij genadeloos geconfronteerd met zijn eigen emotionele impotentie.

Terwijl de levensbeschouwelijke principes waaraan de Pool zich altijd vastklampte,  afbrokkelen als overjarige Beemsterkaas, raakt hij steeds verder verwijderd van zijn vrouw, zijn nog levende zoon en zijn collega's. Nemen in hun plaats de honneurs waar: een vrouw die gelooft in het rectaal inbrengen van troost, een vereenzaamde pony in wie de Pool even een substituut ziet voor zijn overleden jongen, een abt die hem het kloosterlijke kippenhok ter beschikking stelt om nader tot God te komen en een Oekraïense schone die het grauwe Minsk verlaat om hem bij te staan in zijn strijd tegen de wanhoop.

Denk nu vooral niet dat de 47ste Grunberg één lillende brok literaire slapstick is: Goede Mannenis een vertederend, keeldichtschroeiend boek. Hoe de goede bedoelingen van de Pool keer op keer afketsen op de stolp die ooit over zijn hart werd geplaatst: het doet bij herhaling naar adem happen. En - vooruit dan - naar de zakdoek grijpen.

"Er zijn ongetwijfeld mensen die enkel de humor in Goede Mannen capteren", zegt Arnon Grunberg. "Maar het moment waarop de Pool zich door de vrouw van een collega met een naaldhak laat penetreren, is niet enkel grappig. Die onderwerping komt voort uit zijn radeloosheid, zijn tomeloze pijn. Lezers die dat niet aanvoelen, hebben het boek wat mij betreft niet helemaal begrepen. Of dat aan hen dan wel aan mij ligt, is weer een andere zaak." (glimlacht)

Ondanks ontroerende pogingen lukt het de Pool niet om een goede vader, een goede echtgenoot en een goede collega te zijn. Vind je hem desondanks een goed man?

"Ik zou hem op basis van zijn intenties wel goed durven te noemen, ja. Zijn probleem is alleen dat hij emotioneel helemaal vastzit. Hij denkt dat goed zijn niet veel anders is dan verlangen naar het goede. En dat je minder goede verlangens gewoon het zwijgen kan opleggen. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Om te vermijden dat je als mens ontspoort, moet je ál je begeerten durven erkennen. Ook de donkere. Beseffen dat je obscure verlangens hebt, wil nog niet zeggen dat je ze ook wil vervullen."

In onze gedachten mogen we ons gedragen als een Weinstein-varken, zolang we dat in de echte wereld maar niet doen?

"Natuurlijk. In onze fantasieën - die overigens niet per se seksueel van aard hoeven te zijn - zijn we volledig vrij. Het verbaast me altijd dat mensen daar anders over denken. Een tijd geleden beweerde ik in mijn column voor De Volkskrant dat je in een fantasie ook vrouwen mag verkrachten en seks mag hebben met kinderen. Mensen werden woédend toen ze dat lazen. Ik was zogezegd immoreel en zedenloos. Maar een maatschappij die je opdraagt om je fantasieën te onderdrukken, is een heel gevaarlijke maatschappij. Wanneer we niet mogen toegeven dat we allemaal een duistere kant hebben, zullen we die duistere kant veel moeilijker onder controle kunnen houden."

De reacties op je column geven aan hoe veeleisend we op moreel gebied voor elkaar geworden zijn. Zelfs in onze fantasieën moeten we ons gedragen.

"Precies. En de volgende stap is: het strafbaar maken van bepaalde gedachten. Het oprichten van een levensbeschouwelijk ministerie dat vastlegt wat we wel en niet mogen denken. We leven in een veel te moraliserende tijd. Voortdurend staan we klaar om alles en iedereen af te keuren. Maar in plaats van anderen altijd maar met onze meningen op te zadelen, zouden we beter eens naar hen luisteren. Het zal onze opinies gegarandeerd diffuser maken."

De Pool is geen intellectueel. Zijn er volgens jou meer goede mannen te vinden in niet-intellectuele kringen dan in intellectuele milieus?

"Goedheid heeft niks te maken met intellectuele capaciteiten. Maar ik denk wél dat rancuneuze loodgieters minder gevaarlijk zijn dan rancuneuze intellectuelen. Rancuneuze intellectuelen zijn beter in het manipuleren van mensen. Ze zijn vaak de wegbereiders van naargeestige politieke stromingen."

De Pool is er trots op dat hij een brandweerman is. Scoren brandweermannen omwille van hun beroep hoger op de goede mannen-schaal dan - ik zeg maar wat - journalisten of schrijvers?

"Brandweermannen hebben ontegensprekelijk een zinvol beroep. Maar wat een schrijver of journalist doet, is ook nuttig. (denkt even na) Ach, zet de brandweermannen maar wat hoger op de goede mannen-schaal. Het zijn per slot van rekening redders. Al zou ik zelfs hen aanraden om hun heldhaftigheid te relativeren. Absolute goedheid bestaat niet."

Dat bewijzen de brandweermannen in je boek dan ook: tijdens hun gesprekken onder de douche lijken ze elkaar te willen overtreffen in xenofobie.

"Ze hebben een afkeer van vreemdelingen omdat ze bang zijn dat ze op een dag door hen vervangen gaan worden. Het idee dat ze inwisselbaar zijn, maakt hen nijdig. Dat geldt voor wel meer boze, blanke mannen."

Is dát de oorzaak van de zogenaamde mannelijkheidscrisis: de schrik om als overbodig gekwalificeerd te worden?

(knikt) "Sommige mannen denken dat ze nog altijd krijgers moeten zijn. Maar dat klopt natuurlijk niet. Met fysieke kracht kan je nog wel een succesvol bokser of soldaat worden, maar in de meeste andere sectoren behoort het kweken van spierballen niet langer tot de jobvereisten. En zelfs in de bedrijfstakken waarin mannelijke power nog wél van pas komt, loert de concurrentie om de hoek: buitenlandse arbeidskrachten zijn goedkoper, robots zijn sneller. Het goede nieuws voor mannen is dat ze vandaag op heel veel verschillende manieren een man kunnen zijn. We hoeven niet langer allemaal eendimensionale alfawezens te zijn. Dat is in vergelijking met de jaren vijftig toch een hele vooruitgang."

De Pool laat nauwelijks in zijn ziel kijken. "Wij zijn de ouders van een jongen die pech had", zegt hij na de zelfmoord van zijn zoon tegen de mevrouw van slachtofferhulp. "Maar we hebben nog een andere jongen en we gaan ervan uit dat die jongen geen pech zal hebben. Toch fijn dat u bent gekomen." Ook jij liet ooit optekenen: 'Ik kan moeilijk dingen delen.' Omdat je er het nut niet van inziet?

"Zoiets, ja. Als er een probleem is, zal ik het eerst zélf proberen op te lossen voor ik er met anderen over praat. Maar ik heb natuurlijk wel een uitlaatklep die de Pool niét heeft: het schrijven. Als mij ooit zou overkomen wat de Pool meemaakt, kan ik er altijd nog over schrijven. En iets kunnen creëren, kan in donkere dagen van onschatbare waarde zijn. Al scheppend kan je je gevoelens en gedachten ordenen."

Op de laatste pagina's van Goede Mannen zoekt de Pool opnieuw verlossing bij God. Maar het wordt niet helemaal duidelijk of hij een religieuze reddingsboei vindt of niet.

"De Pool heeft een heel ambigue relatie met God. Wanneer op het einde van het boek de grond onder zijn voeten wegzakt, ziet hij maar één uitweg: de wereld van de mensen verlaten, teruggaan naar het klooster, naar de liefde die niet van deze wereld is. Maar tegelijkertijd constateert hij dat ook de mensen hem roepen: hij blijft hunkeren naar de liefde van zijn nieuwe vrouw, zijn ex en zijn jongste zoon. Die innerlijke tweestrijd vond ik belangrijk. Want volgens mij heb je toch altijd anderen nodig om geluk te kunnen ervaren. Er zijn ook kluizenaars die beweren dat ze gelukkig zijn, maar ik vrees toch dat ze hun eenzaamheid wat verheerlijken. In de film Sans toi ni loi van Agnès Varda zegt Mona, het solitaire hoofdpersonage: 'Ik ben de mensen voorbij, ik heb ze niet meer nodig.' De ultieme vrijheid is voor haar: met niemand nog een band hebben. Als idee vind ik dat prachtig. Maar in de praktijk vriest Mona wel helemaal alleen dood."

In Goede Mannen heet de eenzaat van dienst Borys: de stille, vriendenloze en zich regelmatig in zijn eigen broek ontlastende oudste zoon van de Pool. Als hulpmiddeltje bij het leven krijgt hij van zijn vader een pony cadeau. Dat lijkt aanvankelijk een schot in de roos: Borys fluistert het dier allerlei verhalen in het oor en lijkt daar zielentroost uit te putten. Maar zelfs de immer luisterbereide pony kan niet verhinderen dat de jongen zich op een dag moegeleefd voor een trein gooit. Nadat de Pool zijn zoon ontredderd 'van de rails heeft gekrabd', wordt hij brutaal aangestaard door de onvermijdelijke schuldvraag: is hij voor Borys wel een goeie vader geweest?

"Falen als vader lijkt me het gruwelijkste wat je als man kan overkomen", zegt Arnon Grunberg. "Falen als minnaar is ook pijnlijk, maar een mislukte vader zijn, is het ergste. Van een vrouw kan je scheiden, van een kind niet. Een getroubleerde vader-kind-relatie is voor beide partijen vaak een levenslange open wonde."

Jij had met je vader geen al te innige band. 'Wie hij was, heb ik nooit echt geweten', schreef je in Vrij Nederland. Vind je dat je vader gefaald heeft?

"Nee. Ik heb gewoon niet zo gek veel herinneringen aan hem. Hij was al 59 toen ik geboren werd. Ik heb niet zo lang met hem samen geleefd. En hij was ook heel afwezig. Mijn zus - die acht jaar ouder is dan ik - heeft hem nog als een geëngageerd vader gekend. Maar toen ík geboren werd, hield hij zich meestal afzijdig."

Zoals de Pool zich afvraagt of hij wel een goeie vader is, vroeg jij je vroeger af of je wel een goeie zoon was. Aangezien je ouders tijdens de tweede wereldoorlog zoveel naars hadden meegemaakt (vader Grunberg leefde ondergedoken, moeder Grunberg belandde in de hel van Auschwitz, red.), had je het gevoel dat jíj hen gelukkig moest maken, vertel je in Moeder en Grunberg, de documentaire over je moeder.

"Ik had al vroeg het gevoel dat de trauma's van mijn ouders mij met een zekere verantwoordelijkheid opzadelden, ja. Mijn ouders verwachtten van mij dat ik uitblonk, vooral op intellectueel gebied. Goede cijfers behalen stond op nummer één in mijn takenpakket. Meteen daarna kwam goed tennissen, maar daar was ik heel slecht in. (lacht) Op mijn zeventiende won mijn vrijheidsdrang het van mijn neiging om mijn ouders te pleasen: ik hield de school voor bekeken en werd schrijver. Weliswaar pas na mislukte pogingen om eerst acteur en daarna uitgever te worden."

Ben je nooit met terugwerkende kracht boos geweest op je ouders? Op je moeder die haar huisgenoten weleens toebeet: 'Zelfs in Auschwitz had ik het beter dan bij jullie'?

"Als puber ben ik héél erg boos geweest, vooral op mijn moeder. Maar met de jaren is de boosheid steeds kleiner en het begrip steeds groter geworden. Hoe lang kan je boos blijven op je ouders? They fuck you up, dat is onvermijdelijk, maar tegelijkertijd geven ze je ook liefde. En de perfecte opvoeding bestaat niet. Alles goed en wel beschouwd hebben mijn ouders het nog niet zo slecht gedaan. En al die moeilijke momenten van vroeger, ach ... Ik ben schrijver geworden. Alles is bruikbaar." (glimlacht)

Je hebt een petekind, Mayu, maar geen eigen kind. Heeft de complexiteit van de ouder-kind-relatie - die je zelf hebt ervaren - daar iets mee te maken?

"Deels wel, ja. Maar in ben ook bang dat het vaderschap op gespannen voet zou staan met mijn schrijverschap. Ik ben wel een vader voor Mayu, maar er wordt niet van me verwacht dat ik me met zijn dagelijkse opvoeding bemoei. Als je zelf een kind maakt, ontstaat er een heel ander verwachtingspatroon."

Je twijfels omtrent het vaderschap zijn naar verluidt ook geworteld in je hekel aan huiselijkheid. Wie heeft in jouw hoofd het misverstand doen postvatten dat een kind opvoeden, veronderstelt dat je je huis niet meer uitkomt?

"Mijn vroegere vriendinnen. (lacht) Ik heb een paar verloofden gehad die nogal op huiselijkheid gesteld waren. Die het heel erg leuk vonden om met een dekentje op de bank naar de televisie te kijken. 'Wat moet dat niet worden met kinderen in de buurt', vroeg ik me af."

Je woont in New York. Mogelijkheden zat om aan huiselijkheid te ontsnappen, toch?

"Ik weet het. Je moet kinderen natuurlijk wel een basiszekerheid geven, maar dat betekent nog niet dat er elke avond om zes uur vlees en aardappelen geserveerd moeten worden. (verglijdt even in gedachten) Op een dag maak ik kinderen. Denk ik."

Toen je moeder in 2015 overleed, schreef je op je website: 'Nu moet ik mijn eigen moeder worden.' Is je dat gelukt?

"Wat mijn moeder ooit voor mij betekende, ben ik voor mezelf gaan betekenen. Ik heb haar geïnternaliseerd: ik kan naar mezelf kijken door háár ogen. En ik hoor haar nog steeds tegen mij praten."

In een interview kort na haar dood zei je dat haar afwezigheid je wellicht zou helpen om betere keuzes te maken in het leven. Heeft haar overlijden je bevrijd?

"Dat valt toch een beetje tegen. (lacht) Mischien heb ik mijn moeder wel té goed geïnternaliseerd. Nu goed, ik hoef mijn vriendin in ieder geval niet langer aan haar voor te stellen. Dat is ook een soort van bevrijding."

Je hebt naar eigen zeggen weinig tijd uitgetrokken om te rouwen. Was je bang dat je je naasten al rouwend ging storen? In Goede Mannen zegt de Pool dat mensen enkel in de war mogen zijn 'als het niet te lang duurt en ze na afloop sorry zeggen.'

"Mensen zijn snel verveeld. Ze verwachten dat je niet te lang wacht om weer tot de orde van de dag over te gaan. En dus leek het me beter om zoveel mogelijk alleen te rouwen. We hebben steeds minder geduld voor dingen die een tijdje duren. Je ziet het ook in zorgcentra: vrienden en familieleden van patiënten haken na verloop van tijd af. Ze denken: 'Nu moeten we verbetering zien.' En als die verbetering vervolgens uitblijft, verdwijnen ze."

Eind augustus draaide Arnon Grunberg twee weken mee in het Gentse woonzorgcentrum Zuiderlicht: een uitwijkhaven voor mensen met jongdementie, een verstandelijke beperking of een vorm van psychische kwetsbaarheid. Om te weten te komen hoe de Zuiderlicht-bewoners leven, betrok hij er een kamer en huppelde hij op dagelijkse basis achter fysiotherapeuten, verpleegkundigen en geriaters aan. Na afloop van zijn participerend verblijf liet hij in De Standaard optekenen: "Ik heb mijn idee van wat een menswaardig leven is heel erg bijgesteld. Er zijn meer vormen van menswaardig leven dan we denken." Ik vraag of ook de verstilde, bijna bevroren levens van zwaar dementerende patiënten volgens hem nog menswaardig zijn.

"Moeilijke vraag. We wéten namelijk niet precies hoe dementerende mensen hun leven nog beleven. Maar het is in ieder geval niet omdat je kwijlt - of incontinent bent - dat je geen mooi leven meer zou kunnen hebben. We noemen een ziekte - of de gevolgen ervan - zo gauw 'mensonterend'. Maar aftakeling is onvermijdelijk. En dat moeten we in de mate van het mogelijke proberen te aanvaarden. Wanneer je ziek wordt, mag je niet denken: 'Ik heb godverdomme het récht om gezond te zijn'. Want dan zal je fysieke achteruitgang gepaard gaan met een mentale inzinking. En voor je het weet, word je verbitterd. Het komt erop aan om flexibel te blijven. Als je blackjack speelt, zeg je ook niet: 'Ik heb récht op een koning en een aas.' Je aanvaardt de kaarten die je krijgt en maakt er het beste van. Zo moet je ook leven. Als een blackjackspeler."

Toch hoor je vaak dat we teveel bezig zijn met lang leven in plaats van met goed leven.

"Ik denk dat we vooral teveel bezig zijn met succesvol leven. Mensen die kwijlen, zijn niet succesvol. En dus verdringen we ze naar de periferie. Zo hoeven we ze niet meer te zien. Maar eigenlijk zouden we nog liever hebben dat ze er gewoon niet meer zíjn. Dat gevoel krijg ik toch vaak als ik mensen hoor pleiten voor euthanasie bij een voltooid leven. Ze zeggen: 'Beslis maar op tijd om dood te gaan. Bespaar jullie de ellende.' Maar eigenlijk bedoelen ze: 'Bespaar óns de ellende.' In Nederland zijn er beleidsverantwoordelijken die euthanasie bijna als een verkapte vorm van bezuiniging beschouwen. En dat heeft iets onmenselijks. Dat iemand niet langer wilsbekwaam is, is nog geen reden om te zeggen: 'Weg ermee.' Ik heb in Zuiderlicht mensen gezien die van heel wat lichamelijke en intellectuele vermogens beroofd waren, maar toch nog schoonheid konden ervaren. Ik denk dat er ook in wanhopige situaties nog een vorm van vreugde mogelijk is. En dat we de menselijke wil om te leven niet mogen onderschatten."

Trek je het ook concept zelfbeschikking in twijfel? Is het verkeerd om te denken dat ons leven van ons is en dat we bijgevolg voor euthanasie dan wel zelfmoord mogen kiezen?

"Ik ben voor vrijheid en zelfbeschikking. En ik vind zelfmoord geen schande. Maar we mogen er ook niet te licht over denken. Er gaat - terecht - heel wat maatschappelijke empathie naar de zelfmoordenaar. Maar we onderschatten welke vernietiging hij met zijn daad aanricht: er zijn altijd mensen die er verschrikkelijk onder lijden. Je leven is niet helemáál van jou: je deelt het met andere mensen."

Je excursie naar Zuiderlicht was niet je eerste literaire studiereis. Alleen al voorGoede Mannen putte je inspiratie uit embedded verblijven in een brandweerkazerne, een slachthuis, een klooster en een gezelschap dat liefdesreizen naar Oekraïne organiseert. Zijn die uitstapjes naar onbekende werelden manieren om aan de eenzaamheid van het schrijversambt te ontsnappen?

"Ook. Sommige schrijvers blijven liever thuis. Maar ik ben heel nieuwsgierig naar andere mensen. Ik hou ervan om helemaal op te gaan in hun levens. Ik word er een beter schrijver én een prettiger mens van. In het begin van zo'n verblijf denk ik altijd: 'Waar ben ik in godsnaam aan begonnen? Ik had ook een paar dagen in de Zwitserse bergen kunnen gaan wandelen.' Maar er komt haast altijd een moment waarop ik denk: 'Wat een voorrecht dat ik hier mag zijn.'"

Stel dat ik zou willen ervaren hoe Arnon Grunberg leeft: zou je mij dan toelaten om twee weken embedded in joúw leven rond te fladderen?

"Als ik je kan vertrouwen, waarom niet? Je zou me wel vaak aan mijn schrijftafel zien zitten, natuurlijk. Maar na gedane arbeid kan je mee naar de sportschool. En naar de Franse les. Dan zou het al iets spannender worden." (lacht)

Je woont ondertussen bijna langer in New York dan je in Nederland gewoond hebt. Waarom is en blijft New York jouw stad?

"Omdat het de plek bij uitstek is waar je je steeds opnieuw kan uitvinden. En waar je bijgevolg eeuwig jong kan blijven. Geef toe: dat is niet niks."

[detoxwestland]

Ik kan niet slapen!!! Lig je vaak te woelen in je bed en lukt het je maar niet om in slaap te vallen? Dan ben je niet de enige. Veel mensen hebben er last van en het zorgt ervoor dat je overdag minder goed functioneert. Niet wat je wil natuurlijk. Om te voorkomen dat je urenlang naar je plafond ligt te staren, hebben wij wat tips waardoor je beter en sneller in slaap kunt vallen. •Tegenwoordig zijn we zo veel tijd kwijt aan het checken van social media. Vooral voor het slapen gaan nemen we hier uitgebreid de tijd voor. Zo ben je misschien van plan om je wekker te zetten, maar beland je uiteindelijk tóch nog op Facebook en ben je weer twee uur verder. Niet bepaald bevordelijk voor een goede nachtrust. Maar wat dan wel? Een warme douche. Dit zorgt er namelijk voor dat je lichaamstemperatuur wordt opgewarmd en geeft een rustgevend gevoel. Je wordt er slaperig van en kunt dus zo je bed induiken! •Een warme huid in een koude kamer is de perfecte combinatie om snel in slaap te vallen. Door koude temperaturen val je sneller in slaap en voorkom je dat je zwetend wakker wordt. Je hoeft je kamer natuurlijk niet te veranderen in een ijskast, maar zorg er in ieder geval voor dat de temperatuur niet te warm is. Zo kom je namelijk veel sneller in slaap. •Lichaamsbeweging zorgt ervoor dat de kwaliteit van je nachtrust verbeter wordt. Door yoga oefeningen te doen of te mediteren vlak voordat je naar bed gaat, komt je lichaam zowel fysiek, mentaal als emotioneel tot rust. Daarbij vertraagt het jouw ademhaling waardoor je makkelijker in slaap valt. Het is de perfecte manier om lekker te ontspannen na een lange, hectische dag. •Veel van ons hebben een magnesium te kort. Magnesium zorgt ervoor dat we kunnen ontspannen. 3x per week een teiltje met 125 gr magnesium (voetenbad) helpt je te ontkrampen en ontspannen waaroor je beter slaapt. •Lavendel staat bekend om zijn rustgevende werking, maar helpt ook je slaapkwaliteit te verbeteren. Door wat lavendelwater op je kussen of deken te besprenkelen, zul je stukken beter slapen. Je kunt ook lavendelolie in een diffuser op je nachtkastje zetten. Op deze manier kom je lekker tot rust Diffuser met 5 ml lavendel olie €40,- (bij Detox Westland)

[graduationsandra-blog]

Hikikomori

Als je kamer de enige veilige plek is

SYBILLA CLAUS– 7 maart 2012

Er zijn in Japan veel jongeren die niet meer meedoen aan de ratrace. Sommigen verzetten zich op typisch Japanse wijze: zij trekken zich stilletjes terug en komen hun kamer niet meer uit. Hoe vergaat het deze hikikomori, ruim tien jaar nadat zij 'ontdekt' zijn?

Trots laat Minoru Katsuyama zijn nieuwe boek zien. Op de lichtblauwe omslag ligt een gouden Boeddha heerlijk op zijn zij te rusten. Het is het motto van deze zelfhulpgids voor hikikomori. "Denk niet aan werk, en ga vooral niet solliciteren", zegt de 39-jarige in een tearoom in de stad Yokohama. In het boek veel plaatjes, bijvoorbeeld van de drie apen die 'niet horen, zien en spreken' uitbeelden. "Nummer vier houdt zijn knieën vast. Die werkt niet. Dat is de hikikomori-aap." Na een lange carrière als 'contactvermijder' heeft Katsuyama de nodige zelfspot ontwikkeld. Zijn eerste boek over hoe het met hem misliep toen hij 17 werd, was nog vol wrok. "Kindertijd, schooltijd. Hoe gemeen ouders kunnen zijn. De oorlog tussen mij en mijn ouders." Inmiddels heeft hij zijn weg gevonden, mede dankzij antidepressiva, angstremmers en slaappillen die hij dagelijks slikt. "Alleen maar thuiszitten is pijnlijk. Ik heb een paar plaatsen ontdekt waar ik graag kom, waar ik vrienden heb." Omdat Katsuyama is gediagnosticeerd als geestelijk gehandicapt, krijgt hij een uitkering van 670 euro per maand en mag hij naar een sociale werkplaats. Niet dagelijks, hij gaat een enkele keer, wanneer hij zin heeft. Dan zit hij nog bij een praatgroep 'voor iedereen met interesse in het onderwerp' die maandelijks bijeen komt. "Ik wandel soms en ga nu het boek uit is her en der een praatje geven." Van lotgenoten is bekend dat zij graag 's nachts een buurtsuper binnenlopen. Slechts een kleine minderheid komt nooit van de kamer af. Katsuyama woont nog steeds bij zijn ouders, en dat betekent veel ruzie. "Maar ik kan mijn problemen nu delen met anderen. En er is een neefje geboren op wie mijn moeder zich heeft gestort, dat geeft lucht." Alleen wonen kan hij niet aan. "De rekeningen betalen, met de buren omgaan, dat is stressvoller dan thuis ruziën." Grenzen bewaken is belangrijk voor hikikomori, want wie te ver gaat valt weer terug, dat heeft hij van zijn maten wel geleerd. In Sayama, een voorstad van Tokio, heeft therapeut Yuichi Hattori praktijk aan huis. Hij heeft met tientallen hikikomori als patiënt gewerkt en is keihard in zijn oordeel over de fnuikende aspecten van de Japanse samenleving. "Japanners leren van kinds af aan wantrouwig te zijn. Zij volgen anderen uit angst verlaten te worden. Je vrijelijk uiten verbreekt de harmonie die hier zo belangrijk is. Harmonie klinkt aardig, maar is in de realiteit erg onderdrukkend. Volgzaamheid is in Japan echt een overlevingstactiek." Overal ter wereld hebben mensen een buiten- en een binnenkant. Maar in Japan is die scheiding erg sterk. "Je buitenste zelf leeft een leugen uit zelfbescherming", zegt Hattori. Hij laat zijn cliënten veel tekenen. "Hun binnenste zelf komt op papier als een leegte, ergens in een hoek, ondergronds of zelfs in een doodskist." Als ze het verwoorden, klinkt het als 'ik ben geen mens'. Tweehonderd jaar geleden in het Edo-tijdperk (1603-1868) was het in Japan letterlijk levensgevaarlijk je mening te uiten. De doodstraf staat er tegenwoordig niet meer op, maar het gebrek aan individuele vrijheid is nog steeds kenmerkend voor het land. "Huwelijk, werk, woonplaats, religie. Echte keuze is er niet, en dat kan tot emotionele verdoving leiden", meent de therapeut. Hattori geeft het voorbeeld van een 32-jarige cliënte die in haar kamer blijft. "Haar moeder zei eens dat ze niet zo hard moest hoesten. Omdat de buren niet weten dat ze bestaat. Heel typisch, dat hikikomori zo'n geheim zijn." Velen van deze groep jongeren zeggen vroeger op school gepest te zijn. Op Japanse scholen zijn de regels streng en ligt de nadruk op de groep en het leren van feiten. Waar veel Europese landen een actief antipest-beleid hebben, kan in Japan een gepest kind dat troost zoekt ook nog eens door een leraar of ouders geschoffeerd worden. Want wie gepest wordt, zal wel iets fout gedaan hebben, is voor velen de gedachte. Ook al leidt dat tot zelfmoord. Scholen hebben sinds de jaren negentig verplicht een coördinator tegen pesten, maar in hoeverre dat effectief is, is onbekend. "Pesten, ijime, is deel van het Japanse onderwijssysteem om anders zijn af te straffen", aldus Hattori. "Het creëert leerlingen die zich niet durven uiten, en dat is precies de verborgen agenda van de regering. Het bevoordeelt de machthebbers. Ouders of docenten die pesten afkeuren, zijn voorzichtig met kritiek. Ook zij vrezen neergehamerd te worden als een uitstekende spijker. Ijime bestaat al dertig jaar maar nog nooit is geprobeerd een buitenlands antipesten project te importeren of een landelijk preventieprogramma in te voeren." Tel deze Japanse kenmerken bij elkaar op: permanente angst voor het oordeel van anderen, tweevoudige persoonlijkheid, fobie om te misnoegen, een werkverslaafde vader, pesten op school, pressie om hard te leren; en het resultaat is véél jongeren die zich letterlijk afkeren van zo'n soort wereld. Zij blijven binnen, op de enige veilige plek die ze kennen. Antropologe Sachiko Horiguchi deed onderzoek onder ouder- en steungroepen van hikikomori en schreef over het fenomeen. "Er is een moment dat bepaalde hoofdrolspelers als psychiaters een term lanceren." De term hikikomori deed zijn intrede in 1998 voor jongeren die geestelijk in orde zijn, maar toch al een half jaar thuiszitten. Een paar moorden waarbij deze jongeren betrokken waren, schudden Japan wakker. Een deel van de hikikomori is gewelddadig naar de ouders, en dat liep soms fataal af. De media sprongen er gretig op in, en creëerden samen met zelfbenoemde experts een 'morele paniek'. "Door die link met geweld kwam het niet op de agenda als een probleem van jongerenwelzijn of sociale participatie. Niet makkelijk voor de ouders van de hikikomori die zich toch al zo schamen", zegt Horiguchi. En hoeveel van die jongeren zijn er? Al snel rolden de aantallen over elkaar heen: een miljoen, wellicht meer. De hikikomori-industrie was geboren. "Ik kan de schaal van die industrie zien", zegt Horiguchi, maar hoeveel jongeren er daadwerkelijk achter zitten weet niemand. Een onderzoek van de overheid uit 2010 schat dat er op 128 miljoen inwoners zo'n 700.000 hikikomori zijn, plus anderhalf miljoen potentiële gevallen. Bij oudergroep KHJ zijn meer dan tienduizend ouders aangesloten, via 42 regionale takken - van het eiland Hokkaido in het uiterste noorden tot Okinawa in het zuiden. Er zijn ruim honderd steungroepen. Maar er is volgens Horiguchi ook overlap met bijvoorbeeld het syndroom van Asperger (mild autisme), ADHD en depressie. "Zo'n zesduizend hikikomori zoeken daadwerkelijk hulp. Wie er onder die noemer valt is steeds moeilijker te bepalen, al is het maar omdat de definitie omstreden is." De term is inmiddels een vergaarbak geworden van jongeren met werk maar zonder vrienden of andersom, teruggetrokken jeugd, adolescenten met een geestelijke of psychiatrische handicap. "Zelfs als ouders niet durven zeggen dat hun kind schizofreen is, kunnen ze hem hikikomori noemen", zegt Horiguchi. "Het verraste me dat velen in de steungroepen psychiaters bezoeken. Er waren ook hikikomori die mij onthulden dat ze eigenlijk schizofreen zijn, maar niet willen dat anderen dat weten." Hikikomori draaien het dag-nacht ritme om, verzorgen en voeden zich slecht. Ze zijn uiterst negatief naar hun familie, geven hen de schuld van hun lijden. De onzichtbare vader wordt gespaard, vooral de woede naar de moeder is groot. Sommige moeders gebruiken periodiek negeren van kinderen als opvoedingstactiek."Moeders spelen hun rol goed, maar hebben moeite echt van hun kinderen te houden", zegt therapeut Hattori. "Een robot kan geen kinderen opvoeden", verwoordde een van zijn cliënten het. Omgekeerd zijn moeders soms bang voor geweld of radeloos als ze jarenlang van alles geprobeerd hebben. "Was hij maar dood, ik ben er zó moe van. Hij geeft altijd ons de schuld", verzucht een moeder over haar 23-jarige zoon in een steungroep. "Moeders zijn vaak huisvrouwen die zich schuldig voelen en kwaad zijn omdat hun echtgenoot er niet is en niet meewerkt. Het gezin durft er met de buurt of de familie niet over te spreken", vertelt Horiguchi. "Eigenlijk kunnen Japanse vrouwen alleen in die steungroepen sociale kritiek uiten. Ouders kunnen het best de feiten accepteren en afstand nemen." Net zo gevarieerd als de definitie zijn theorieën over oorzaak en aanpak van het verschijnsel, en in hoeverre dat Japans is. Zelfs binnen de overheid woedt een strijd over de vraag of het een geestesziekte is. Feit is dat de meerderheid man is, en dat de groep vooral uit de middenklasse komt. Hikikomori zouden vaak de oudste zoon zijn, op wie extra veel druk gelegd wordt. Oplossingen worden gezocht in veilige hangplekken, bloggen en trajecten die naar werk begeleiden; van medicatie tot een uiterst strenge gedragsbehandeling. Tot die laatste groep behoort Yuriko Osada. Zij gooit in haar 'disciplinaire rehabilitatiecentrum' Ai Mental School in Nagoya emmers water over hikikomori en schreeuwt ze toe: "Wees niet zo afhankelijk van je ouders". Haar zus Shoko Sugiura werd in 2006 gearresteerd toen een hikikomori in net zo'n instituut onder haar hoede omkwam door geweld. Zij kreeg daarvoor in 2007 3,5 jaar gevangenisstraf. Ondertussen kibbelen partijen voort over mogelijke oplossingen voor het diffuse probleem. In 2008 gaf het ministerie van gezondheid 500 miljoen yen om overal centra voor hikikomori op te zetten. In 2010 volgde een nieuwe wet die de ontwikkeling van kinderen en jeugd ondersteunt, en nieuwe richtlijnen inzake de contact-vermijders. De focus ligt nu op plaatsing in een werktraject en op het verband met psychische problemen. "Maar een hikikomori krijgt geen uitkering. Als het verband vaststaat, zou dat moeten kunnen", zegt Horiguchi. "Een basisinkomen geeft bestaanszekerheid", verklaart ervaringsdeskundige Minoru Katsuyama: "Er zijn al zoveel werkzoekers. Dan krijg je er nog meer! Het is een verouderd model, gebaseerd op succes bij andere groepen". Katsuyama droomt van vrijplaatsen, 'waar ik mijn zorgen kan delen. Op een boerderij bijvoorbeeld. Een duobaan als kassier zou ik ook wel aan kunnen. Als het maar een relaxte atmosfeer is'. Antropologe Horiguchi moet concluderen dat er in dertien jaar niet veel vooruitgang is geboekt. "Het probleem is niet zo makkelijk op te lossen als men aanvankelijk dacht. Er is wel veel ondersteuning gekomen. Soms als dagbesteding. Anderen vinden werk. En er zijn wat ontmoetingsplekken." Therapeut en wetenschapper zijn het erover eens dat het niet efficiënt is hikikomori in een strakke werkvorm te persen. "Deeltijdwerk zoals Nederland kent, zou een idee zijn." In zijn praktijk focust therapeut Hattori op het alsnog vinden van een identiteit. "In een gezin moet de vader betrokken zijn bij de opvoeding. Een kind moet zijn emoties kunnen uiten." Na de publiciteitsgolf over de klassieke hikikomori kreeg hij de laatste jaren meer aanloop van de 'verscholen' variant. "Zij komen sociaal wel mee, maar voelen zich emotioneel met niemand verbonden. Hun ouders komen vaak uit een gearrangeerd huwelijk." Hattori wijst op wat huizen in de omgeving waar iemand verborgen op een kamertje zit, of zelfmoord pleegde. "Er zijn in Japan zoveel mensen die in eenzaamheid sterven, die niet eens om hulp kunnen vragen. Ik denk dat wel tachtig procent van de Japanners verscholen hikikomori is." Antropologe Horiguchi wijst op het probleem van vergrijzend Japan. "Straks zijn de pensioenen minder waard, of overlijden de ouders." Hikikomori zal geleidelijk van een jongerenprobleem in een ouderenprobleem veranderen. De gemiddelde leeftijd van contact-vermijders stijgt, en lag in 2009 al boven de dertig jaar. "Hoe zullen zij er over tien of twintig jaar aan toe zijn?" Over futoko's, freeters, otaku's en niito's Er is een duidelijk patroon waar te nemen in jeugdproblemen die in Japan afwisselend in de schijnwerpers staan. In de jaren tachtig waren dat futoko, schoolvermijders. Begin jaren negentig (tijdens de start van de recessie die tot nu loopt) de nerdachtige otaku, jongeren die de realiteit ontvluchten en zich vermaken met internet, games en strips; de freeters, die het gepropageerde carrièrepad afwijzen en parttime werken; en parasiet singles, die bij hun ouders blijven wonen en werk als hobby zien. Het afgelopen decennium stond in het teken van de hikikomori. Die zijn alweer ingehaald door de niito (letterlijk 'niet in onderwijs, werk of opleiding'), en de 'herbivore' jongemannen die meisjes niet interessant vinden. Daarbij is het steeds de oudere, conservatieve middenklasse-groep die bepaalt wat een jeugdprobleem is. De stem van de jongeren zelf is in debat of politiek amper vertegenwoordigd. De sociale samenhang genegeerd, het zijn steeds de jongeren die tekort schieten, lui of onaangepast zijn, of zelfs gezien worden als bedreiging voor de natie. "Maar je kunt freeters ook zien als gezonde jongeren die vrijheid zoeken, en de strakke Japanse bedrijfscontrole weigeren", werpt therapeut Hattori tegen. Waar de hikikomori deels werden weggezet als 'geestelijk gehandicapte' individuen, ligt de nadruk bij de niito op de economie. "Omdat voor niito-programma's rond 2005 nieuw geld vrijkwam, zag je dat sommige steungroepen voor hikikomori hun definitie verbreedden om zo de subsidiestroom te volgen", constateert antropologe Sachiko Horiguchi.

[babyproductsstore]

Homeweeks 100ML Auto Off Ultrasonic diffuser LED Colorful Night-Ligting Aroma Mist Maker Home&Office Essential (D) http://ift.tt/2nXMZJ8

[babystoreshop]

Baby Shop http://ift.tt/2BikSwT

[urqzzkzenaeqbon1]

Buy it on Amazon - http://ift.tt/2GzOeqJ - Homeweeks 100ML Auto Off Ultrasonic diffuser LED Colorful Night-Ligting Aroma Mist Maker Home&Office Essential (D) Coupon -- Click the link to buy now or to read the 24 4 & 5 Star Reviews.Subscribe to our Channel: https://www.youtube.com/channel/UCmrPzhNMbpo8WYlpx_GNmSw?sub_confirmation=1 Like us on Facebook for videos, pictures, coupons, prizes and more - http://ift.tt/2wCDdi2 Homeweeks 100ML Auto Off Ultrasonic diffuser LED Colorful Night-Ligting Aroma Mist Maker Home&Office Essential (D) Coupon My sister really likes this diffuser. It has an auto shut off when has been on for a while or if the diffuser is out of water. Great buy. ... Reviewer : Des Works great for small room or bed side. The top is a bit difficult to remove due to shape and it being slick but puts a good bit of vapor for its size. ... Reviewer : Gary D. Houser Click http://ift.tt/2GzOeqJ to buy now on Amazon or to read more reviews. ▶SIMPLE AND HUMANIZED OPERATION --The diffuser shuts off automatically when the water/oil level is too low or time is up,which can ensures safety and peace of mind .Easy to set up and all the functions are simple to operate,even a child could figure it out. ▶ADJUSTABLE MIST MODES AND STEADY MIST--It runs 3 hours in continuous mode, or over 6 hours in intermittent mode (30 seconds on, 30 seconds off). HOMEWEEKS ultrasonic mist humidifier gives out ultra fine and smooth mist which can humidify your living space and moisten dry skin. It also helps you breathe better when your are sleeping with air conditioner on. ▶PERFECTLY RELEASE YOUR FATIGUE--Put the essential oil inside,This essential oil diffuser fills the space with a lovely fragrance that can uplift spirits and relieve stress from stressful and tired day, perfect for burying stubborn smoking and pet odors, help to get peaceful sleep surrounded by the aromatic fragrance. ▶WHAT YOU GET--1* diffuser,our worry-free 180-days warranty and friendly customer service. If you have any questions please feel free to contact us. This product is exactly as described, very easy to use and good quality product. I use this as my Office diffuser so I like having the choice to change the colors to match my mood! ... Reviewer : Amanda G Click http://ift.tt/2GzOeqJ to buy now on Amazon or to read more reviews. ***Let Us Know What You Think… Comment Below!!*** Watch my other review Videos – https://www.youtube.com/channel/UCmrPzhNMbpo8WYlpx_GNmSw See other products on http://ift.tt/2xhK4Ru Subscribe to our Channel: https://www.youtube.com/channel/UCmrPzhNMbpo8WYlpx_GNmSw?sub_confirmation=1 Like us on Facebook for videos, pictures, coupons, prizes and more - http://ift.tt/2wCDdi2 #Homeweeks, #Homeweeks 100ML Auto Off Ultrasonic diffuser LED Colorful Night-Ligting Aroma Mist Maker Home&Office Essential (D) This is a review video for : B01NBH66QV Manufacture : Homeweeks Thanks for watching! http://ift.tt/2xhK4Ru Related Videos in Channel